CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    FIC...fic..ตอนที่8เรื่อง..จินนี่ วีสลีย์..ตอน ริดเดิ้ล

    เด็กผู้หญิง
    ตั้งกระทู้ใหม่ เพราะว่าหัวข้อพิมพ์ผิด
    ดอกมะลิพวงมาลัย
    ความตอนเดิม
    ตอนที่1 สัญญาณอันตราย
    ตอนที่2ความลับของเพอซี่
    ตอนที่3ความเหมือนที่แตกต่าง
    ตอนที่4 ความลับเปิดเผย
    ตอนที่5ตรอกเดียกอน
    ตอนที่6สิ่งที่เลวร้าย
    ตอนที่7เรื่องที่คาดไม่ถึง
    ตอนที่1-3 จาก
    http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A2938726/A2938726.html
    ตอนที่4
    http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A2951395/A2951395.html
    ตอนที่5 ตรอกเดียกอน
    http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A2951395/A2951395.html
    ตอนที่6สิ่งที่เลวร้าย
    http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A2962740/A2962740.html
    ตอนเรื่องที่คาดไม่ถึง
    http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A2971714/A2971714.html
    ตอนที่8 ทอม ริดเดิ้ล
    แทบไม่น่าเชื่อว่า เพียงสมุดไดอารี่ เล่มเล็กๆ จะสามารถสร้างเรื่องราวที่ใหญ่หลวงได้ สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตคนหนึ่งจากเด็กผู้หญิงธรรมดาให้ค้นพบอีกด้านของตัวเอง พบโชคชะตาของตัวเอง มันพลิกผลันชีวิตของฉันทั้งชีวิต
    ฉันมองหนังสือบันทึกเล่มเก่าๆของทอม ริดเดิ้ล มันเคยเป็น   แต่ตอนนี้สภาพมันสำหรับคนอื่นก็คงหนังสือขาดรุ่งริ่งเล่มหนึ่งที่แฮรี่ พอตเตอร์ทำมันเสียหายยับเยิน
    เขาทำให้ประตูแห่งความลับบานสุดท้ายของฉันหายไปโดยไม่รู้ตัว พร้อมๆกับการแบ่งแยกจิตใจของฉันโดยสิ้นเชิง
    ฉันได้มันกลับมาอีกครั้งในคืนนั้นเมื่อสี่ปีก่อน หลังจากที่ด็อบบี้ทิ้งมันหลังจากได้ถุงเท้าของแฮรี่ไป  ฉันเองก็ไม่รู้ทำไมถึงต้องเก็บมันไว้อีก แต่ความรู้สึกลึกๆของฉัน รู้ว่ามันยังมีความลับที่ซ่อนไว้อยู่ แพนซิปของทอม.... ทำไมเขาถึงมีพลังอำนาจได้ขนาดนี้
    ความคิดของฉันดิ่งลงไปยังวันแรกที่ได้พบสมุดเล่มนี้ มันติดมากับหนังสือมือสองที่หนังสือที่แม่ซื้อมาให้ สมุดบันที่เก่าๆ เพียงครั้งแรกที่ได้เห็น ฉันก็เหมือนตกอยู่ในมนต์สะกด ฉันรับรู้ถึงความพิเศษของหนังสือเล่มนี้ทันที
    แม้ว่าจะรับรู้ถึงความไม่ธรรมดา แต่ฉันก็ได้เริ่มเขียน....ท่ามกลางความรู้สึกสับสน น้อยเนื้อต่ำใจ ความอ่อนแอ.
    นานกว่าที่ฉันกว่าจะบรรจงลงหยดหมึกแรกลงไปบนแผ่นกระดาษ
    “....ฉัน ควรจะเริ่มเขียนอย่างไรดี!”
    หมึกซึมหายไปในกระดาษ ฉันนิ่ง เปิดกระดาษแผ่นต่อไป
    `...แนะนำตัวซิ......` ตัวหนังสือปรากฏตอบกลับมา ฉันมองด้วยความงุนงง

    จากคุณ : grinny2545 - [ 28 ส.ค. 47 02:37:23 ]