puppy...love...





"...ผู้คน.........."

"อาจจะผ่านเข้ามา......หรือเดินออกไปจากชีวิตคุณมากมาย....."
"แต่มีเพียงบางคน......."
"...บางคนเท่านั้น.....ที่ฝากสิ่งที่คุณจะรำลึกถึงเขา........เมื่อเขาจากไป...."





...
..
.


"เฮ้ย...โยตะ....เข้ามาทำความรู้จักกับเพื่อนหน่อยสิ....."
เสียงรุ่นพี่คนนึง......ตะโกนเรียกผม...


...
..
.


"ชื่อ...ปอย...ค่ะ...."

นักเรียนหญิงในชุดกระโปรงสีเทาคนเดียว....ซึ่งต่างไปจากนักเรียนหญิงคนอื่น ๆ ที่อยู่ในชุดกระโปรงสีน้ำเงิน.....
เธอไว้ผมไม่ยาวนัก....แค่ประมาณต้นคอ....


"เสียงห้าวจังเลยนะครับ....ฮ่ะๆๆ...."
ผมแอบแซวเล็ก ๆ....


...
..
.


วันที่ผมได้รู้จักเธอ....วันนั้นเป็นวันแรก...ของการเข้าเรียนในระดับอุดมศึกษา...
และต่อมา....ผม....เธอ....และเพื่อนอีกหลายคน....ก็ได้มาอยู่ในกลุ่มเดียวกัน......
อันที่จริง........น่าจะขอบคุณพวกพี่ ๆ....ที่ทำให้นักเรียนเข้าใหม่.....อย่างพวกผม...
ได้รวมตัวเป็นกลุ่มเป็นก้อน...และสนิทกันได้อย่างนี้.....



...
..
.


ตลอดเวลาสี่ปีเต็ม........ผม...เธอ.......และเพื่อนคนอื่น ๆ ในกลุ่ม...
มีกิจกรรมที่ได้ร่วมกันทำ....แทบทุกวัน....
และก็รวมถึง....การขอลอกการบ้าน...และผลการทดลองต่าง ๆ....จากเธอ...


เธอมีเกรดเฉลี่ยสะสมที่ดีในทุก ๆ ปี....
ส่วนผมนะเหรอ.....



มีอยู่สองเทอม....ที่เกรดเฉลี่ยของผมต่ำกว่า 2.....
และเกือบจะถูกรีไทร์.....



...
..
.


เพราะความสนิทสนม...ของผมและเธอ....
เราสองคน....เคยถูกเพื่อน ๆ ในกลุ่มจับคู่ให้กัน....อยู่หลายอาทิตย์.....
แต่ผมรู้สึกได้ว่าเธอ.....ไม่พอใจ......



เพื่อนในกลุ่มคนนึงเล่าให้ผมฟังว่า.......
มีเพื่อนชายของเธอคนนึง....มาหาที่มหาวิทยาลัย.....
หลายคนแกล้งแซวเธอว่า......นายคนนั้นเป็นแฟนของเธอ.....
แต่เธอกลับไม่ได้ว่าอะไร.........


หลังจากนั้น.....ผมก็พยายามห่างออกมา....
เพียงเพราะไม่อยากให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ....เมื่อเห็นหน้าของผม....



...
..
.


หลังจากที่เราสองคน....ได้ห่าง ๆ...กันออกมา...ในช่วงปีสุดท้ายของการเรียน....
ผมได้รู้จักกับรุ่นน้องคนนึง......จากการแนะนำของเพื่อนคนนึงในกลุ่ม....


ซึ่งต่อมา......
ผมและน้องคนนี้.....ก็ได้คบเป็นแฟนกัน.....


หญิงสาวตาโต....ผมยาว.....น่ารัก...
น้องคนนี้เป็นแบบที่ผมชอบเลย....



...
..
.


หลายปีต่อมา...
เหตุผลมากมาย......ทำให้ผมและน้องคนนี้...ต้องเลิกลากันไป...
ผมกลับมารู้สึกเหมือนว่า....
มีเพียงผมคนเดียวเท่านั้น....บนโลกใบนี้...อีกครั้ง...



...
..
.


ครั้งนึงที่...ผมและกลุ่มของเพื่อนที่ทำงาน....
ตกลงไปเที่ยวภูเขากัน....


"ปอย.......ว่างมั๊ย....ผมกับเพื่อนจะไปเที่ยวภูเขากันน่ะ...."



...
..
.


หลังจากกลับจากเที่ยวด้วยกันครั้งนั้น.....
ผมกับปอย.....ได้พูดคุยกันบ่อยขึ้น....แม้ว่าเราสองคน...จะไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก...



...
..
.


"พรุ่งนี้.....ผมจะบินไปอเมริกา...แล้วนะ...."
"ไม่ต้องไปส่งนะ.....ผมรู้ว่า....ปอยมีงานประจำที่ต้องทำ..."



...
..
.


ระหว่างที่....ผมอยู่ไกล......ถึงที่นี่....
นาน ๆ ที......ปอยจะเขียนโปสการ์ด....มาถึงผมบ้าง.....


สองปีหลัง.....ที่ผ่านมานี้.......
การเรียน....และงานพาร์ทไทม์.....
ทำให้ผมยุ่งตลอด......แทบทุกวัน....



...
..
.


เสียงเรียกของโปรแกรมเอ็มเอสเอ็น....จากเพื่อนเก่าคนนึงของผม....
ดังขึ้นมาขณะที่ผมกำลังออนไลน์....หาเวบไซท์เกี่ยวกับวิชาที่กำลังลงเรียนอยู่....


"นี่นายโยตะ......นายว่างมั๊ย....."
"คุยได้ครับ....."


"ได้ข่าวมั๊ย......ว่าปอยกำลังจะแต่งงาน...."
"วันนี้ปอย.....ไปทำผมทรงใหม่ด้วยนะ........."



...
..
.


ผมรู้สึกดีใจ....ไปกับปอยด้วย.....แม้ว่าผมจะไม่ได้ยินข่าวดีนี้จากเธอเอง....



...
..
.


"ฮัลโหลครับ.....ขอสายปอย.....ครับ....."
"โยตะเหรอ......"


"อื้อ......"
"เมื่อตะกี๊ขอเบอร์มือถือปอย........จากก้อยน่ะ..."


"ตื่นเต้นมั๊ย.......จะได้แต่งงานแล้วนะ....."
"นิดหน่อยจ้ะ....."



"ขอโทษนะ.....ที่ไปร่วมงานแต่งด้วยไม่ได้....."
"แล้วจะโทรไปหาใหม่นะ....."




เราสองคนคุยกันไม่นานนัก.....
เพราะเธอมีสอนนักเรียนของเธอตลอดบ่ายนั้น........



...
..
.


ภาพเก่า ๆ.....ของผมและเธอ....ปรากฎเข้ามาในความทรงจำ...
เหมือนกับว่า.......ผมยังอยู่ในบรรยากาศเก่า ๆ....
ที่มีเพื่อนล้อมรอบ.....และเธอก็ยังนั่งอยู่ตรงนั้น....
คุยเล่นกันกับผม....และเพื่อน ๆ.....



...
..
.


"รู้มั๊ย....เมื่อตะกี๊....ละเมอพูดชื่อใครออกมา....."


แฟนรุ่นน้อง..........ปลุกผมให้ตื่นขึ้นมา....
เนื่องจากผมเผลอหลับไปบนโซฟาในห้องนั่งเล่น....หลังจากกลับจากพิธีรับปริญญา...


"ชื่อใครล่ะ....." ผมขยี้ตา....และยังงัวเงียอยู่





"ปอย....."





ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไม.....ตลอดระยะเวลาในพิธีรับปริญญานั้น...
นอกจากถ่ายรูปร่วมกันกับเพื่อน ๆ ในกลุ่ม....
ผมกับปอยแทบไม่ว่าง....จะได้พูดคุยกันเลย....



...
..
.


"นี่.....วันนี้ปอยกลับไปเปิดดูไดอารี่เก่า ๆ......"
"สมัยเมื่อพวกเรายังเรียนกันอยู่เลยนะ........."



"รู้มั๊ย....ในนั้นน่ะ......มีชื่อโยตะ....อยู่เต็มไปหมดเลยนะ...."



...
..
.



...
..
.


หลายปีมาแล้วนะ.....ที่ผมได้รู้จักกับปอย...
ผมยังเคยแอบปลื้มเธอมากด้วย.....สมัยที่ผมยังเรียนอยู่....



วันนี้....
เธอเหมือนเพื่อนที่สนิทมากคนนึง....ของผม....




และในวันอังคาร...ที่จะถึงนี้......
จะเป็นวันที่มีความสุขมากของ....
...เธอ......เพื่อนของผมคนนี้....และชายหนุ่มผู้โชคดีคนนั้น.....










ขอแสดงความยินดีด้วยนะ.......





----------------------------------------------------------------------------





จากเมื่อวันที่ได้......พบเจอ.....
เมื่อมีเธอ.....ภายในหัวใจ.....
คือ.....เธอ........ที่ทำให้ฉันเข้าใจทุกอย่าง...
และในวันที่ฉัน....ท้อใจ......ยังมีเธอเคียงข้าง.....
ร่วมเดินทางกับฉัน........ไม่เคยห่างไกล........



และในการเดินทาง........ของเรา...
เมื่อได้เจอเรื่องราวมากมาย....
อาจทำให้มี....ร อ ย ยิ้ ม แ ล ะ ร อ ย น้  ำ ต า.....
ไม่ว่าเราต้องเจออะไร.....ใจฉันจะรู้ว่า....
รักของเธอจะ......สำคัญเกินสิ่งใด....



และพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร.....
จะ.......จั บ มื อ........กันไว้อย่างนี้...
ต่อให้เจอเรื่องราวเลวร้าย......
ยังมี.......สองเราจะคอยเข้าใจ......
ไม่ว่าร้ายและเลวกว่านี้.......เราจะเดินก้าวไป.....
ไปให้ถึงที่ที่เรานั้น......ที่รวมหัวใจ......
ไว้ด้วยกัน....



อยากให้เธอยังเป็น.......เหมือนเดิม......
อยากให้เรามีกันและกัน...
อย่างที่.....มีฉันวันนั้นเหมือนที่แล้วมา......
จะจดจำวันที่สองเรา.....เคยร่วมกันฟันฝ่า.....
ทุกนาทีเหล่านั้น........จะคอยเข้าใจ.....



และพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร.....
จะ.......จั บ มื อ........กันไว้อย่างนี้...
ต่อให้เจอเรื่องราวเลวร้าย......
ยังมี....สองเราจะคอยเข้าใจ......
ไม่ว่าร้ายและเลวกว่านี้.......เราจะเดินก้าวไป.....
ไปให้ถึงที่ที่เรานั้น......





ที่รวมหัวใจ.....ไ ว้ ด้ ว ย กั น...