ความคิดเห็นที่ 1 “ชั้นว่าพวกนายควรห่างครอบครัวเราได้แล้วนะ พวกเลือดสกปรกอย่างพวกนาย” ฉันตกใจกับคำพูดของเพอซี่ ฉันรู้ว่าเขาต้องทำให้ทุกคนเกลียด แต่การกระทำของพวกเรามันก็สร้างความเจ็บปวดมากพออยู่แล้ว ไม่อยากให้เขาต้องตอกย้ำด้วยคำพูดอะไรอีก “เพอซี่...ทำไมลูกพูดอย่างนี้กับแฮรี่ เขาเหมือนน้องชายลูกคนหนึ่งนะ” เสียงของแม่สั่นเครือ เฟร็ดจ้องหน้าพี่ชายด้วยความเจ็บปวด ถลันจะไปชกเพอซี่ แต่จอร์จจับแขนของเฟร็ดกระชากกลับ “พอแล้วน่าเฟร็ด แค่นี่ยังแย่ไม่พออีกหรือ” เฟร็ดท่าทางอึดฮัด มองแม่ที่ขอบตาแดงๆ แล้วสะบัดมือออก ระงับอารมณ์โกรธอย่างที่สุด เขาไม่อยากมีเรื่องต่อหน้าแม่ ที่หัวใจแทบสลายไปแล้ว “เฟร็ด จอร์จพาแม่กลับไปก่อน” รอนหันมาบอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ สงบอย่างที่สุดจนเหมือนไม่ใช่รอนที่ฉันรู้จัก แต่ฉันรู้สึกถึงคลื่นใต้น้ำลูกใหญ่ภายใต้ผิวน้ำที่สงบ จอร์จหันมาสบตากับรอนพยักหน้า แล้วดึงแขนแม่เบาๆไปทางเขา สบตากับฉันด้วยสายตาที่ว่างเปล่า “แม่เรากลับบ้านกันนะ..เฟร็ดนายมาช่วยชั้น” จอร์จหันมาบอกเฟร็ด หันมามองท่างเพอซี่และรอน “พวกนายก็รีบขึ้นรถไฟซะ...คงส่งได้แค่นี้” จอร์จดึงแม่หันหลังกลับ “เดี๋ยวก่อน มอลลี่” เสียงสูงเล็กที่อยู่ใกล้ๆกันเอ่ยขึ้น คุณนายมัลฟอยเดินมาหาแม่ฉัน ซึ่งสร้างความแปลกใจให้กับทุกคน แม่ฉันหันกลับไปมอง “นาเดีย..” นางยิ้มให้แม่ฉันด้วยสายตาเศร้า ระคนตื้นตัน คงเป็นครั้งแรกที่ทุกคนเห็นคุณนายมัลฟอยยิ้ม เหมือนแสงอาทิตย์ยามเช้า “มอลลี่ ..ดีใจที่ยังมีคนเรียกชื่อนี่อยู่..” แม่ฉันไม่ตอบได้แต่พยักหน้า “ชั้นรู้ว่าเธอคงไม่ให้อภัยชั้น และไม่อยากคุยกับชั้น” แม่ถอนหายใจมองเพอซี่ จากคุณ : grinny2545 - [ 31 ส.ค. 47 20:49:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ชั้นก็แค่...อยากบอกกับเธอว่า...ชั้นจะดูแลลูกชายเธอเอง” แม่สบตากับคุณนายมัลฟอยอีกครั้งแล้วหันหลังกลับเดินออกไปเงียบๆ วันนี้คงเป็นวันช็อคโลกของทุกคนอีกวันหนึ่ง แม่รู้จักกับคุณนายมัลฟอย ไม่ใช่ซิไม่ใช่แค่รู้จัก มีสายสัมพันธ์ลึกๆบางอย่างที่พวกเราไม่เคยรู้ นางหันมามองฉัน ยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน ยื่นมือจับมือฉันเบาๆ “จินนี่....ชื่อเธอเพราะมาก” นางกวาดสายตามองฉัน “เมื่อก่อนฉันเคยคุยกับแม่เธอ ว่าถ้าใครมีลูกสาวจะให้ชื่อนี้....” “คุณเป็นเพื่อนแม่หรือค่ะ” นางพยักหน้า “เคยเป็น ตอนนี้เราเป็นแค่คนที่เคยรู้จัก” ฉันสบตากับนาง “เมื่อก่อนฉันเคยหวังว่า ลูกๆของพวกเราจะกลายเป็นเพื่อนสนิทเหมือนพี่น้องกันได้” นางมองเดรโก ลูก ที่ยืนมองดูมารดาเงียบ “จินนี่!” เสียงรอนเรียกชื่อฉันเข้มเหมือนเตือนฉัน “ฉันรู้...ว่ามันคงเป็นไปได้ยาก..” คุณนายมัลฟอย บอกเสียงเบาๆ ฉันนิ่งจ้องหน้าคุณนายมัลฟอยเหมือนตัดสินใจ “ไม่มีทาง...เราไม่มีทาง..เป็นพันธมิตรกับพวกมัลฟอย” เสียงรอนตะโกนออกมาเสียงดัง จนทุกคนหันมอง มองมาทางเดรโกอย่างโกรธแค้น “จินนี่ ! ขึ้นรถไฟ” รอนสั่งเสียงดัง เดรโกมองรอนหยันๆ “แม่อย่าเสียเวลาเลย” นางมองลูกชาย เหมือนหนักใจ “ช่างเถอะนะ...บางทีมันก็เป็นความหวังเลื่อนลอย” รอนมองเดินมาหาฉันอย่างหมดความอดทน ฉุดมือฉันให้ถอยออกมา “ขึ้นรถไฟเดี๋ยวนี้...” รอนคำรามน่ากลัว แต่ฉันหยุดนิ่ง รอนหันมองหน้าฉันอย่างงงงัน สับสน คาดไม่ถึง แปลกใจ “ไม่......จิน...นี่...” รอนคลางออกมาเบาๆ จากคุณ : grinny2545 - [ 31 ส.ค. 47 20:51:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฉันหันไป มองเดรโก แล้วสบตากับมาดามมัลฟอยอีกครั้ง แล้วสะบัดมือออกจากพี่ชาย “ได้ซิค่ะ หนูยินดีเป็นเพื่อนกับเดรโก....ถ้าเขาไม่รังเกียจนะ” ตอนท้ายฉันเหลือบไปมองเดรโก ที่มองฉันอย่างไม่เข้าใจเช่นกัน แต่ฉันยิ้มให้เขา เดรโก ไหวไหล่น้อยๆ เหลือบมองรอน “อือ...ก็ได้นะ...แต่พวกเธอควรจะสะสางเรื่องในครอบครัวให้เรียบร้อยก่อน” เขาเดินมาทางมารดา สวมกอดเบาๆแล้วหอมแก้มทั้งสองข้าง “ผมไปล่ะฮะ...แล้วแม่ไม่ต้องคิดมากนะ..รักษาตัวด้วย” แล้วเขาผละตัวออกไป ท่ามกลางผู้คนในสถานีรถไฟ มาดามมัลฟอยบอกลา “ขอบใจเธอมากนะจินนี่ ฉันคงต้องไปแล้ว ดีใจที่ได้เจอเธอนะ” แล้วเดินผละออกไปอีกคน ทุกคนมองมาที่เพอซี่ เขาเดินมาใกล้ๆฉันโผเข้ากอดแน่น “จินนี่....เธอดูแย่มากๆนะ” “หนูเป็นห่วงพี่คะ” ฉันกระซิบเบาๆ “พวกเขารู้แล้วใช่ไหม...”เพอซี่ถาม “มันคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้อีกแล้วค่ะพี่....แต่ถึงยังไงเราก็คาดการณ์ไว้แล้วไม่ใช่หรือ” ฉันบอก เพอซี่ คลายกอดฉันหันมามองที่รอน แฮรี่ แล้วเฮอร์ไมโอนี่ “ชั้นรู้หลายเรื่องพวกนายก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แต่มันไม่สำคัญไม่ใช่หรือ ที่สำคัญพวกนายต้องยอมรับสภาพเราตอนนี้ให้ได้” รอนมองตาขวางกับเพอซี่ เขาพุ่งมาหาเพอซี่ขณะไม่ทันระวังตัว ชกอัดเข้าที่หน้าพี่ชายจนหน้าหงาย เซถลาล้มไปหลายฟุต “เออ..ใช่ ไม่เข้าใจ..ไม่เข้าใจอะไรเลย” เขาตามไปอัดลำตัวพี่ชายอีกทุกคนมองตะลึง “นายจะเป็นอะไร ก็เป็นไปคนเดียวซิ” เขาตามไปซัดหน้าอีก จนเลือดเพอซี่ไหลกลบปาก จากคุณ : grinny2545 - [ 31 ส.ค. 47 20:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โอ้...เป็นคนแรกของกันและกัน ( หวิว หวิว...แฮะ ) หนุกจ้า...ดุเดือดเลือดกลบปากเรยยยย : ) จากคุณ : Griffin - [ 31 ส.ค. 47 21:02:31 A:210.246.72.198 X: TicketID:058613 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เพอซี่ไม่โต้ตอบ ปาดเลือดที่ปาก แล้วหัวเราะเบาๆ “เอาซิ..ซัดเลยถ้านายต้องการ” เขาพยายามพยุงตัวขึ้น “นายคิดว่าฉันจะไม่กล้าหรือ..”รอนพุ่งตัวไปหาอีก พร้อมปล่อยหมัดไม่ยั้ง “หมัดนี้สำหรับทุกคนในครอบครัว” “แล้วหมัดนี้เรื่องที่ นายเอาอะไรฝังไปในหัวน้องสาวคนเดียวของพวกเรา” เพอซี่นอนแผ่หราบนชานชลา เฮอร์ไมโอนี่มาดึงแขนรอนไว้ “พอ พอ..แล้วรอน..หยุดเถอะ..” เธอร้องไห้ออกมา สวมกอดเขาแน่น “ชั้นรู้ว่าเธอเสียใจ ใจก็เสียใจมากเหมือนเธอ ถ้าเธอเจ็บปวดชั้นก็เจ็บปวดมากยิ่งกว่าเธอ แต่เธออย่าทำร้ายตัวเองแบบนี้เลยนะ” รอนนิ่ง สายตามองเพอซี่เริ่มสงบลง รู้สึกถึงหยาดน้ำตาอุ่นๆที่ไหลเปียกชื้นบนเสื้อผ้าเขา แฮรี่มองทั้งสองนิ่ง เขาเองก็รู้ตัวดีว่าคงไม่มีคำปลอบใจใดๆให้กับเพื่อนรักได้ดีเท่านี้แล้ว “ชั้นอยากอยู่คนเดียว” รอนบอกเสียงเคร่งขรึม ดึงเฮอร์ไมนี่ออกอย่างสุภาพ “ให้ชั้นอยู่ด้วยเถอะรอน ตอนนี้ชั้นไม่อยากให้เธออยู่คนเดียว ชั้นสัญญาว่าจะอยู่เงียบๆไม่รบกวนเธอ” รอนไม่เหลือบมองฉันเขาก้าวเดินผ่านฉันอย่างช้าๆเหมือนไม่มีตัวตนอยู่ แฮรี่ไม่ได้ตามไปด้วย มองมาทางเพอซี่แต่เขาไม่อยู่ที่นั่นแล้ว มีเพียงคราบเลือดสีแดงบนพื้น เขาเบนสายตามองมาทางฉัน อย่างเยาะหยัน “จินนี่....สิ่งนี้ใช่ไหมที่เธอต้องการ...ถ้าอย่างนั่นเธอทำสำเร็จแล้ว” เขาไม่ได้ต่อว่าฉันมากกว่านี้ แต่สายตาของเขามองฉัน มันมีความหมายยิ่งกว่าคำต่อว่ามากมาย... ตอนแรกกะว่าจะปล่อยตอนใหม่ ออกมาคืนทุกวันศุกร์ แต่พิมพ์เสร็จก่อน ต่อไปตอนที่สิบก็คอย วันศุกร์หน้าก็แล้วกัน เพราะตั้งแต่เขียนฟิคเรื่องนี้ทำเอาไม่เป็นทำงาน เพราะวันๆเอาแต่ถึงตอนต่อไป....... แต่ก็ดีใจที่มีเพื่อนๆคอยให้กำลังใจ ตอนนี้เขียนไปเขียนมาเกือบสิบตอนแล้ว ก็จะพยายามไม่ให้เกินยี่สิบตอน จะได้ไม่ทรมานคนอ่าน จากคุณ : grinny2545 - [ 31 ส.ค. 47 21:05:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตื่นเต้นอีกแล้ว!! จากคุณ : Minny_P - [ 31 ส.ค. 47 21:40:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ฮึ่ยยยย ขัดใจเว๊ยยยย >_< เดรโก - จินนี่ กี๊ดดดดดดดด รอนดุเดือดดีมากเลย หุหุ นางมัลฟอยกับนางวีสลีย์ มีอดีตร่วมกันด้วย โอ๊วววววววว จากคุณ : Azure - [ 1 ก.ย. 47 00:17:42 A:192.168.1.241 X:203.156.49.89 TicketID:069783 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อืม ดุเดีอด รุนแรง เด็ดขาด ดีมาก แต่........ รู้สึกว่าตอนนี้จะพิมพ์ตกพิมพ์หล่นหลายจุดจังเลยอ่ะ หมวยผมเป็นระเบียบ ----> ควรจะเป็น มวยผม รึปล่าวครับ หรือว่าหมายถึงผมทรงจีน 5555 สายตาที่เย็นเหยียบของเขามองมาที่เฮอร์ไมโอนี่ ----> น่าจะเป็น เยียบ นะ ชั้นรู้ว่าเธอเสียใจ ใจก็เสียใจมากเหมือนเธอ ----> น่าจะเป็น ชั้นก็เสียใจ ออกรายเป็นสัปดาห์ก็ดีครับ เหมือนรออ่านหนังสือการ์ตูนดี อิอิอิ จากคุณ : Domingo - [ 1 ก.ย. 47 01:51:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ช๊อบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ยิ่งอ่านยิ่งติดนิ ฟิคนี้ยังกะใส่ยา กร๊ากก จากคุณ : ยุ่งเหยิง - [ 1 ก.ย. 47 09:30:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 งุงิ แฮร์รี่ใจร้ายยยยยยยยยยย จากคุณ : Firodendon - [ 1 ก.ย. 47 12:41:50 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เกิน 20 ตอนก็ได้ไม่ทรมานหรอก อิอิ ชอบอยู่แล้ว เรื่องหนุก ๆ เนี่ย จากคุณ : วิลโลว์จอมหวด - [ 1 ก.ย. 47 16:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หนุกหนานนนนน กี๊ซซซซซซซซซ ต่อไวไว น้าค้าาาาา จากคุณ : m potter - [ 1 ก.ย. 47 20:18:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกมากค่ะ แต่ link เข้าตอนที่ 1- 4 ไม่ได้ค่ะ รบกวนใครมีช่วย post ให้ด้วยนะค่ะ จากคุณ : หนุกค่ะ - [ 3 ก.ย. 47 00:50:55 A:203.152.48.10 X: TicketID:003895 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ต่อด่วนขอรับ จากคุณ : hs3puk - [ 3 ก.ย. 47 10:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รอวันศุกร์เลยเหยอ แง่ๆ T_T จากคุณ : จิ้งจกหน้าหวาน - [ 7 ก.ย. 47 02:03:57 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่ต้องรอนานมาแล้วค่ะ next part 100000000000 จากคุณ : grinny2545 - [ 7 ก.ย. 47 23:07:24 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จากคุณ : grinny2545 - [ 13 ก.ย. 47 18:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 .. จากคุณ : grinny2545 - [ 25 ก.ย. 47 00:32:12 ]