ความคิดเห็นที่ 1 “ใช่ชั้นยังไม่ตาย....ฉันอยู่กับเธอตลอดเวลา...” ฉันรู้สึกเจ็บที่กลางหน้าอกขึ้นมา “คงมีคำถามมากมายจากใจ....ของเธอ...ว่าทำไม” ฉันมองเขานิ่ง ภาพของทอมแม้เลือนลางแต่กลับแจ่มใจในจิตใจฉัน เขายื่นมือชี้มาที่ตัวฉัน “ถามใจเธอดูซิ...ว่าชั้นทำไมถึงยังอยู่....จิตใจที่ก้นบึ้งของเธอ..ความชั่วร้ายที่ยังหลบซ่อนอยู่..” ฉันรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ไปทั่วร่างกาย “แก..ไม่มีวันควบคุมฉันได้.....” “เธอแน่ใจหรือ...ด้วยอำนาจของลอร์ดโดโวมอ..ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้..” “แก..มันแค่ความทรงจำที่เลือนลาง..ไม่มีอำนาจใดที่ช่วยแกได้..ไม่อย่างนั้นร่างของแกก็ต้องรู้แล้ว..” ฉันตอบไปออย่างมีสติมากขึ้น ทอมสีหน้าเปลี่ยนไปแววตาโกรธแค้น “อย่าโอหังเลยจินนี่...เธอจะค่อยๆเปลี่ยนไปความชั่วร้ายจะปรากฏ ดวงดาวมฤตยูปรากฏ...ฉันจะเห็นเธอ...ดวงดาวของเธอชะตาของเธอ..ร่างที่แฮรี่จะไม่มีวันฆ่าได้” ทอมหัวเราะอย่างผู้กำชัย คำพูดของเขาทำให้ฉันมึนงง ภาพในลูกแก้วพยากรณ์เหมือนปรากฏอยู่ตรงหน้าอีกครั้งฉันเหมือนขาดสติ “อะวาดา เคดาฟ – รา” คาถา คำสาปพิฆาตถูกปล่อยออกไป แสงงูบาซิสก์นับสิบตัว พุงเข้าหาทอมอย่างบ้าคลั่ง ผ่านตัวเขาออกไปพร้อมกับเสียงหัวเราะเยาะ พร้อมกับทะลุผ่านต้นไม้ทึบ แมงมุมยักษ์ลูกหลานอาราก็อกที่รอหาเหยื่อที่หลงเข้ามา....มันคงดีใจได้กลิ่นอันหอมหวลของเนื้อมนุษย์ .เนื้อของเด็กสาวที่พวกมันไม่เคยลิ้มลอง...ใครที่หลงผ่านมาจะไม่มีวันผ่านพ้นออกไปได้ ขณะที่พวกมันกำลังเดินตรงไปหาเหยื่ออย่างกระหยิ่มใจนั้น พวกมันก็เห็นแสงหนึ่งพุ่งเข้ามา แสงงูนับสิบตัวผ่านพวกมัน...แม้แต่คิดในใจยังไม่ได้คิดว่าพวกมันตายแล้ว......อาหารมื้อนี้ของมันไกลเกินตัวมันไปแล้ว ฉันปล่อยคาถาไปอย่างบ้าคลั่ง ชี้ไปทางร่างทอมที่ปรากฏอีกทาง จากคุณ : grinny2545 - [ 7 ก.ย. 47 23:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ฆ่าชั้นให้ได้ซิจินนี่...อย่างนี้ถึงกับสมเป็นเธอ..ร่างที่ฉันรอคอย..” ฉันกัดฟัดด้วยความแค้นใจ...เจ็บใจที่ทำอะไรไม่ได้ “ยิ่งเธอฆ่า...มากเท่าไหร่...ดวงดาวยิ่งจะสาดแสงแจ่มชัด วันที่เราพบกันก็จะเร็วขึ้น”........ไม้กายสิทธิ์ถูกชี้ไปอีกครั้ง ทอมยิ้มเยียด ก่อนที่ฉันจะท่องคาถาจบ เสียงบางอย่างก็ดังขึ้น “ครูซิ-..... “ไม่!!!...จินนี่.....” เพอซี่ปรากฏกายอยู่ข้างหน้าเหงื่อไหลท่วมตัวมองฉันหน้าซีด.....ยกมือห้าม แสงตราพรีเฟคส่องประกายจนฉันต้องเมินไปทางอื่น “จินนี่...พี่เอง..เพอซี่..” เสียงของพี่ชายสั่นเหมือนเล่นควิดดิชมาสักสิบเกม ฉันยืนมองอย่างตะลึง.....กำลังจะฆ่าพี่ชายตัวเอง เพอซี่ค่อยๆเดินมาหาฉันทั้งทั้งที่ยังชี้ไม้ไปทางเขา “ลงมือ..ซิ...จินนี่...ไม่กล้าหรือ..” เสียงคอยยุยงอยู่ข้างๆ เพอซี่มองตามร่างที่เลือนลางของทอม “จินนี่......พี่เอง...เขาเป็นใคร...” ทอมมาปรากฏกายข้างๆเพอซี่ “เธอควรแนะนำ...ให้พี่ชายเธอได้รู้...” ทอมบอก “เขาคือ...ทอม ริดเดิ้ล” ฉันบอกด้วยเสียงแผ่วเบา ชื่อนี้เหมือนทำให้เพอซี่เหมือนถูกคาถาสะกดนิ่งได้อีกครั้ง “ทอม ริดเดิ้ล....หรือ...ลอร์ด...” เสียงเพอซี่หายไปในลำคอ... เขาสบฉันดูสับสนวุ่นวาย “ไม่จ.....” เพอซี่ตะโกนด้วยความตกใจสุดขีด พร้อมกับที่ยกไม้ไปยังฝ่ายตรงข้ามพ้อมกัน “ครูซิโอ!!”เพอซี่ตะโกนเสียงดัง “อะวาดา เคดาฟ – รา”ฉันตะโกนสวน...แสงสว่างเจิดจ้าพุ่งไปทิศทางตรงกันข้าม ผ่านข้ามบ่าไปทางด้านหลังอย่างเฉียดฉิว “อ๊าก......” “ตุ๊บ....” จากคุณ : grinny2545 - [ 7 ก.ย. 47 23:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เสียงร้องโหยหวนดังไม่ถึงเสียววินาทีก็หายไปพร้อมกับเสียงหล่นจากที่สูง....ร่างแมงมุมยักษ์ตกมาจากต้นไม้แหลก อีกตัวยืนนิ่งมันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองตาย ฉันสบตามองเพอซี่ที่ยิ้มออกมาได้เป็นครั้งแรก เขากวาดสายตามองรอบด้านที่มีประกายตาแสงสีเหลืองส่องรอบตัว ร่างดำเมี้ยง ขายั้วเยี้ยเดินรอบล้อมตัวพวกเรา พวกเราเดินหันหลังชนกันโดยไม่ต้องพูดเตรียมพร้อมที่สู้กับสัตว์ยักษ์ “ถ้า...ไม่ตามเธอมาคงไม่ได้เห็นอะไรน่าสนุกแบบนี้แน่” เพอซี่บอกด้วยความปลอดโปร่ง “ให้จบเรื่องตรงนี้ก่อนเถอะจินนี่...เรามีบัญชีเป็นห่างว่าวต้องสะสางกัน” ฉันหันไปยิ้มกับพี่ชาย แมงมุมตัวหนึ่งพุ่งมาทางฉันพร้อมกับที่พ่นของเหลวออกจากปากของมัน “งั้นก็รีบจัดการให้จบไวๆ....อะวาดา เคดาฟ – รา!!!” ฉันใช่คาถาคำสาปพิฆาตอีกครั้ง....อย่างสุดกำลังแสงสว่างเจิดจรัสรอบกาย แล้วหายไปเหลือเพียงความเงียบสงบ ฉันเห็นเพียงดวงตาของพี่ชายเป็นประกายท่ามกลางความมืด....เหมือนเป็นสัญญาระหว่างเราไม่ว่าอย่างไรเขาจะอยู่ข้างฉันตลอดไป.... “จินนี่...จินนี่...” เสียงของพี่ชายแผ่วเบาล่องลอยไปกับสายลม “จินนี่.....จินนี่ฟื้นแล้ว....” เสียงร้องเรียกอย่างตื่นเต้น.... ฉันลืมตาช้าๆ เพื่อปรับแสง มองเพดานห้องโถงใหญ่ฉันรู้สึกคุ้นตา คงเป็นห้องพยาบาลที่โรงเรียนฮอกวอตแล้ว ฉันอดแปลกใจไม่ได้ ฉันเบนสายตาไปตามเสียงอีกครั้งเฮอร์ไมโอนี่ นั่งข้างๆเตียงยิ้มด้วยความดีใจ รอนกับแฮรี่ยืนมองอยู่ที่ปลายเตียง รอนเหมือนมีอะไรจะพูดแต่เขาก็เงียบ ฉันมองพี่ชายหักห้ามใจตัวเองที่จะโผเข้ากอดเขา หักห้ามใจที่จะร้องไห้แสดงความอ่อนแอออกมา ฉันเบือนสายตาไปอีกทางก็ถึงกับขมวดคิ้ว เดรโก มัลฟอย ยืนกอดอกอยู่ไม่ไกล เฮอร์ไมโอนี่ยิ้มบอกอย่างร่าเริง “เขาพาเธอมา....เดรโกพบเธอหลับอยู่” “ชั้นแค่มารอถามเธอว่าไปทำอะไรที่ตู้รถเก็บของบ้านสลิธรีน” เด็กหนุ่มผมสีทองถามเสียงขรึม ฉันมองทุกคนไหวไหล่น้อยๆ “ก็คงไปหาที่หลับมั่ง...” รอนมองฉัน สีหน้าเรียบเฉยแล้วเดินออกไป เฮอร์ไมโอนี่มองฉันอย่างผิดหวังกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เดิน ปาดน้ำตาออกไปด้วยอีกคน ฉันลุกขึ้นจากเตียง... “ฉันจะรีบไปงานเลี้ยงอยากเห็นเด็กใหม่ๆ....” แฮรี่มองฉันนิ่ง ฉันเมินหน้าหลบสายตาเขา เดินผ่านเขา แต่แฮรี่จับแขนฉันไว้ให้หยุด “ไม่มีงานเลี้ยงแล้ว.....” “หมายความว่า..” ฉันถามแฮรี่ เขาตอบด้วยเสียงเงียบขรึม “มันผ่านมาสามวัน....เธอหลับไปสามวันแล้ว” เสียงเขาเหมือนลมพัดลอยผ่านไป.......มันเหมือนกับว่าฉันไม่เคยได้ยินอะไรเลย.. ........................................................................ ถึงคุณ หนุกค่ะ ทำลิงค์ให้ใหม่แล้วข้างบนอยู่ในคลังกระทู้เก่า.. จากคุณ : grinny2545 - [ 7 ก.ย. 47 23:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โอ้ว มาอ่านเป็นคนแรกเลย มะกี้กะลังจะไปนอนพอดี เปิดมาเจอ แบบว่าขอสารภาพตรงๆ ยิ่งอ่านยิ่งตึ้บค่ะ แต่สนุกดี จริงๆนะ ^^" (ซับซ้อนซ่อนเงื่อนเจรงๆ เอ๊ะ รึว่าเราไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว แง่ - -.) จากคุณ : จิ้งจกหน้าหวาน - [ 8 ก.ย. 47 00:16:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขมวดแน่นขึ้นทุกทีแล้ว ไม่อยากนึกถึงไคลแม็กซ์เรย โอย...อึดอัด อึดอัด >< จากคุณ : Griffin - [ 8 ก.ย. 47 00:32:33 A:210.246.74.153 X: TicketID:058613 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่า อืม เออ โอ อู โอว ...... สรุปว่าดี อิอิอิ จากคุณ : Domingo - [ 8 ก.ย. 47 07:54:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ...อึดอัดๆๆ (สงสัยเรากินเยอะไป) >< สนุกมากๆ จินนี่ของเราสู้ๆๆ จากคุณ : ยุ่งเหยิง - [ 8 ก.ย. 47 10:11:50 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สงสารจินนี่ แงงงง จากคุณ : Firodendon - [ 8 ก.ย. 47 12:15:45 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สงสารจินนี่จริงๆ ค่ะTTOTT แต่ฟิคหนุกหนานมากๆ ค่ะ^^ b ปมพันกันยุ่งเลย>< (แก้ให้ได้ด้วย หุหุ^ ^) จากคุณ : m potter - [ 8 ก.ย. 47 18:35:40 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เหอ...มึนส์อีกแล้วอ่ะ จากคุณ : Minny_P - [ 8 ก.ย. 47 19:01:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เหอ...มึนส์อีกแล้วอ่ะ แต่หนุกดี เอาอีกๆ จากคุณ : Minny_P - [ 8 ก.ย. 47 19:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หนุกมั่ก ๆ เลยจ้า อยากอ่านต่อเร็ว ๆ อ่ะ จากคุณ : วิลโลว์จอมหวด - [ 9 ก.ย. 47 00:22:29 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เเหะๆ เง็งนิดหน่อยค่า จากคุณ : Azure - [ 9 ก.ย. 47 22:11:57 A:192.168.1.241 X:203.156.44.130 TicketID:069783 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณ ค่ะ คุณgrinny2545 หนุกมากๆๆเหมือนเดิมค่า จากคุณ : หนุกค่ะ - [ 10 ก.ย. 47 20:58:32 A:203.152.48.10 X: TicketID:003895 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มาแล้วจ้า.... next part111111111111111111111 จากคุณ : grinny2545 - [ 11 ก.ย. 47 18:18:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ... จากคุณ : grinny2545 - [ 25 ก.ย. 47 21:54:46 ]