ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านนะคะ อีก 9 บทก็จะทันต้นฉบับแล้วล่ะ มิสเตอร์จอห์นว่าบทที่ 19 จะออกเดือนนี้ ยังไม่เห็นมาเลยค่ะ หวังว่าเขาคงเขียนจนจบน่อ
Azure ตอนนี้ก็ยาว และสนุกไม่แพ้กันค่ะ :)
Domingo อ่านเมื่อไหร่ก็ได้ค่ะ ตามสบายๆ :)
Firodendon ชอบเรื่องรุ่นพ่อของแฮรี่ใช่ป่าว ใช่เนาะลุงคนนี้เท่มาก
/me ยิ้มตอบ ยุ่งเหยิง ค่ะ ^_^
น้องเอ็ม พี่ไม่ได้อ่าน HunterXHunter ค่ะ รู้จักแต่ City Hunter ซาเอบะ เรียว น่ะแก่เนาะ....
น้อง PN ง่า อยากให้ดูดนะเนี่ย เรื่องอะไรแฮรี่ๆ ขยันดีนักแหละพี่น่ะ (ไม่ได้เรื่องเล้ย) หลังจากผ่านการทำวิทยานิพนธ์มาสองครั้ง พี่ขอแนะว่า สู้ค่ะ (เอ๊ะ ต้องสู้โว้ยสิเนอะ) อดทนค่ะ เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป อุอุ บ่นมาเลยๆ ยินดีที่มีฟิกให้อ่านแก้เครียดได้ค่ะ :)
Griffin จริงๆค่ะ แรกๆก็จะว่าอืดจัง ตาคนนี้ เขียนเยอะจริงๆ แต่ตอนนี้น่าสนใจว่าเรื่องนี้จะไปยังไงเนาะ
แมวน้ำขี้เซา ปลื้มจังค่ะ อุอุ แบบว่ามือใหม่หัดแปล รับงานแปลไม่ไหวหรอกค่ะ อันนั้นปล่อยให้คนเก่งๆ แปลถูกต้องทำกันเนาะ ของเราแปลเล่นๆอ่านกันเล่นๆดีกว่า สนุกดี เจ้าของเรื่องไม่ซีเรียส เราอ่านได้แค่ไหนก็แปลได้แค่นั้น เพื่อนๆสนุกเหมือนที่เราเข้าใจ ก็บรรลุแล้วค่ะ :)
วิลโลว์จอมหวด แปะชื่ออีกแล้วววว อย่าลืมอ่านน้า สนุกนาาา
......................................
9 จดหมายจากที่อื่น
แฮรี่ตื่นขึ้นมาแบบไม่สดชื่อ อากาศยังมืดอยู่ แฮรี่ปวดหัวและในปากรู้สึกเหมือนมีแมลงใต่เข้ามาแล้วตายอยู่ในนั้นทั้งคืน แฮรี่เอื้อมมือแตะที่แผลเป็นหลังจากลุกขึ้นนั่ง "โอเคแฮรี่ ไม่ได้เจ็บตรงนี้ ทั้งหัวรู้สึกเหมือนเป็นลูกบลัดเจอร์เวลาเขาซ้อมบีตเตอร์กันเลยแฮะ" แฮรี่คิดกับตัวเองขณะลุกขึ้นยืนอย่างไม่มั่นคง แฮรี่กระย่องกระแย่งไปที่ห้องน้ำ เปิดไฟแล้วมองหาขวดยาแก้ปวดของดัดลีย์ แฮรี่เคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับยาของมักเกิ้ล ในหนังสือคาถาต่อสู้และการต่อต้านก็มีพูดถึงอยู่สองบท แฮรี่หาความรู้เรื่องนี้เพิ่มเติม ตามที่เฮอร์ไมโอนี่แนะนำ ด้วยการอ่านหนังสือของป้าเพ็ตทูเนียก่อนนอน ด้วยความรู้ที่ศึกษาด้วยตัวเอง แฮรี่มั่นใจว่าเขาคงไม่ตายเพราะกินยาแก้ปวดสองเม็ด แม้ว่าเขาอาจต้องเจออะไรหนักๆ ถ้าดัดลีย์รู้ว่าแฮรี่แอบกินยาของเขา แฮรี่ใช้มือรองน้ำดื่มเพื่อกินยา ปิดไฟ แล้วกลับไปที่เตียงโดยไม่สนใจว่าตอนนี้นกเริ่มส่งเสียงร้องแล้ว
ไม่ว่าจะขยับนอนท่าไหนก็ไม่สบาย แฮรี่เปลี่ยนท่านอนไปมาราวครึ่งโหล ก่อนจะเปลี่ยนเป็นท่านอนหงาย ใช้สองมือหนุนใต้หัว เหยียดขาแต่ไขว้ข้อเท้า แฮรี่ยิ้มเล็กน้อยเมื่อคิดว่ารอนชอบหลับท่านี้ แล้วแฮรี่ก็หลับไปทั้งที่ปากยังยิ้มอยู่
ฝันกลับมาอีกครั้ง อย่างรุนแรงด้วยสีอันฉูดฉาด เหมือนแม่สีหลักๆถูกระบายใส่ความทรงจำของแฮรี่จากสองสามวันที่แล้ว แฮรี่นั่งเก็บกางเกงสีเขียวของดัดลีย์ ในห้องนอนสีส้มจ๋า แฮรี่ทำอาหารเช้าในครัวสีเหมือนมะเขือม่วงของป้าเพ็ตทูเนีย ที่มีโต๊ะกับเก้าอี้สีเหลือง และไข่สีเขียวกับขนมปังสีน้ำเงินวางอยู่บนโต๊ะ แฮรี่ขี่จักรยานไปตามถนนเลียบแม่น้ำกับลอเรล ลอเรลใส่เสื้อผ้าสีเหลืองสลับดำตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมกับต้นไม้ที่มองเห็นข้างหน้า ปกคลุมด้วยใบไม้สีน้ำเงิน ทอง และดำ
ค่อยยังชั่วที่สุดท้ายแล้ว สีในความฝันก็กลับมาเป็นปกติ แฮรี่กำลังมองดูห้องอาหารของมักเกิ้ล ด้านหลังโต๊ะกินข้าวมีเตาผิงขนาดใหญ่ ด้านบนของเตาผิงมีช่อดอกไม้แห้งจัดใส่ในโถทองเหลือง ที่มีขนาดเท่ากับกระป๋องกาแฟขนาดหนึ่งส่วนสี่กิโลกรัม โต๊ะอาหารว่างเปล่า มีเพียงถาดใส่พายซึ่งเหลือพายแอ๊บเปิ้ลอยู่หนึ่งชิ้น ตรงขอบของชิ้นพายที่เหลืออยู่ ดูเหมือนขอบพายของมอลลี่ วีสลีย์ ในฝัน แฮรี่มองเห็นดวงอาทิตย์กำลังขึ้นผ่านหน้าต่างที่เปิดอยู่ และนกที่กำลังร้องบอกว่าถึงเวลาเช้าแล้ว
แฮรี่ลุกขึ้นนั่ง เขาตื่นเต็มที่ เช็ดตาและยืดแขนบิดขี้เกียจ อาการปวดหัวหายไปแล้ว 'เป็นฝันที่เจิดจ้ามาก' แฮรี่คิด พร้อมใคร่ครวญถึงความฝัน ห้องที่เขาเห็นดูคุ้นๆตา แฮรี่คิดว่าเคยเห็นมาแล้ว แต่ยังนึกไม่ออกว่าที่ไหน แฮรี่มองดูนาฬิกา ได้เวลาเริ่มต้นงานบ้านแล้ว กิจกรรมจากสองสามวันก่อนนี้ที่เห็นในฝัน แล้วทำให้แฮรี่ปวดหัวนั้น ทำให้เขารู้สึกเหนื่อย ปวดเมื่อยตามตัว เหมือนเล่นควิดดิช แล้วถูกกระแทกหลายๆครั้ง แฮรี่เข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตา แล้วเริ่มทำอาหารเช้า
ขณะทำอาหารเช้า แฮรี่นึกถึงภาพห้องอาหารที่เห็นในฝันอีกครั้ง และภาพที่ดัดลีย์กำลังเดินลงจากบันได ได้ช่วยดึงความทรงจำอีกชิ้นออกมา '...เหมือนยัยผมฟูนั่นหรือเปล่า...'
เมื่อหน้าร้อนปีที่แล้ว ที่กริมมอลด์เพลส เฮอร์ไมโอนี่มีรูปที่ถ่ายในห้องอาหาร: รูปเฮอร์ไมโอนี่กับพ่อแม่ ยืนอยู่หน้าเตาผิง ขณะนึกถึงภาพนั้น แฮรี่แน่ใจว่าภาพถ่ายนั้นไม่มีรายละเอียดเหมือนที่เขาเห็นในฝัน ไม่มีโถทองเหลืองกับช่อดอกไม้แห้ง รวมทั้งพายแอ๊บเปิ้ลชิ้นเดียวนั้นด้วย แฮรี่เก็บอาการไม่ให้ดึงดัดลีย์เข้ามาหอมซักฟอด เขาดีใจที่นึกออกเพราะนึกถึงคำพูดของดัดลีย์ ที่เคยพูดถึงเฮอร์ไมโฮนี่ก่อนหน้านี้ แต่ดัดลีย์ก็คงไม่ยินดียินร้ายด้วย และแน่ใจว่าป้ากับลุงก็ไม่สนใจเป็นแน่ แฮรี่จึงเพียงแค่รู้สึกชื่นบานกว่าปกติในเช้านี้ เขายิ้มขณะกินมื้อเช้า
พวกเดอร์สลีย์แยกย้ายกันออกจากบ้านหลังจากมื้อเช้า เวอร์นอนไปทำงาน เพ็ตทูเนียไปหาเพื่อน และดัดลีย์ไปดูสินค้าลดราคาที่ร้านวิดีโอเกมส์ แฮรี่ทำความสะอาดโต๊ะหลังมื้อเช้าในบ้านที่ว่างเปล่า ผิวปากเช็ดเค้าน์เตอร์ ถือผ้าขี้ริ้วเดินขึ้นบันได แล้วขว้างผ้าใส่ในตะกร้าได้อย่างเหมาะเจาะ แม้จะไม่เหมือนขว้างควัฟเฟิลเข้าไปในห่วงที่มีคีปเปอร์ขวางอยู่ แต่ก็พอได้สำหรับเช้าวันอังคารที่บ้านมักเกิ้ลอย่างนี้ แฮรี่เช็คตะกร้าผ้า และคิดว่าเยอะพอซักได้แล้ว
หลายนาทีผ่านไป เมื่อแฮรี่กลับมาที่ห้องนอน กล่องผ่านจากฮ้อกวอตส์ก็สว่างอยู่ แฮรี่เปิดกล่องและเห็นซองจดหมายใหญ่ๆจากศ.แมคกอนนากัลจ่าหน้าถึงเขา
แฮรี่
นักเรียนหลายคนส่งจดหมายหาเธอผ่านทางฉัน ขอให้ฉันส่งจดหมายต่อให้ หวังว่าจดหมายจากเพื่อนคงทำให้เธอรู้สึกดีนะ ฉันคงจะเขียนถึงเธออีกในไม่ช้านี้เรื่องธุรการต่างๆในปีการศึกษาหน้า
มม.
แฮรี่ใช้นิ้วโป้งเปิดซองจดหมายออก ในนั้นมีซองย่อยๆอีกสามซอง สองฉบับเขียนที่อยู่ด้วยลายมือเรียบร้อยเหมือนผู้หญิง อีกฉบับลายมือหยาบๆที่แฮรี่คุ้น เหมือนผู้ชายเขียนมากกว่า แฮรี่แกะซองสุดท้ายก่อน มองตอนท้ายของจดหมาย และเห็นจดหมายมาจากดีน โทมัส
หวัดดี แฮรี่
หวังว่า หน้าร้อนนี้นายคงอยู่กับพวกมักเกิ้ลได้ดีนะ เฮอร์ไมโอนี่กับจินนี่คุยกับเพื่อนๆที่ DA ว่าใครอยากเขียนถึงนายบ้างหน้าร้อนนี้ และบอกให้พวกเราส่งจดหมายหาพวกเธอก่อน หรือแมคกอนนากัลก็ได้ พอถึงบ้าน ฉันก็ทำที่อยู่หายทั้งคู่เลย ก็เลยเลือกเขียนมาหา แมคกอนนากัลแทน
วันหยุดของฉันเจ๋งมาก พ่อหาตั๋วนัดเหย้าคู่เด็ดๆของเวสต์แฮมได้ นี่ฉันส่งรูปของมิค ที่ยิงประตูเอาชนะเมื่อสัปดาห์ล่าสุดมาให้ดูด้วย พูดถึงการทำประตูแล้วก็ ตอนนี้ฉันกลับมาคบกับแฟนมักเกิ้ลของฉันแล้ว จีน่า เธอเจ๋งมาก! กำลังคิดว่าพอเปิดเรียนแล้วฉันจะทำยังไงดี แต่ก็คงหาทางจัดการได้แหละ เพื่อให้นายอิจฉาเล่น ฉันส่งรูปฉันกับจีน่ามาให้ดูด้วย
รักษาตัวนะเพื่อนยาก เล่าเรื่องหน้าร้อนของนายให้ฉันฟังบนรถไฟนะ
เพื่อนของนาย
ดีน โทมัส
มีรูปถ่ายสองใบในซองนั้น รูปแรกเป็นรูปถ่ายทีมเวสต์แฮมที่ดีมาก แฮรี่จำได้ว่าพ่อของดีนเป็นช่างภาพข่าวกีฬาให้หนังสือพิมพ์ชื่อดังฉบับหนึ่ง ภาพถ่ายอีกใบเป็นรูปดีนยืนอยู่ด้านหลังสาวผิวดำที่สวยมาก ดูคล้ายๆแองเจลิน่า จอห์นสัน และแฮรี่บอกได้ว่าจีน่าตัวเล็กกว่าแองเจลิน่าแน่ เพราะเธอสูงไม่ถึงหูของดีน แฮรี่หน้าแดงเมื่อเห็นว่าดีนวางมือไว้ที่ไหน มอลลี่ วีสลีย์คงจะเฉ่งพวกลูกๆแน่ ถ้าพวกเขาแอ้คท่าถ่ายรูปแบบนี้ ไม่รวมถึงคงจัดการเผารูปทิ้งอีกด้วย แฮรี่พับจดหมายกับรูปแล้วเก็บใส่ซองเหมือนเดิม ก่อนจะถูกเก็บรวมไว้กับจดหมายฉบับอื่นๆที่มาในหน้าร้อนนี้
แฮรี่ดีใจที่ดีนยังปลอดภัยดี และเห็นได้ชัดว่ากำลังมีความสุขอย่างมากกับโลกมักเกิ้ล แฮรี่ยังไม่อยากคิดว่า ดีนบอกอะไรเป็นนัยๆในจดหมายด้วย 'ไว้ค่อยคิดเรื่องนี้ทีหลัง' เขาบอกตัวเอง แฮรี่ถือจดหมายอีกสองฉบับ แล้วตรงไปที่เตียง นอนแผ่เหมือนรอน วีสลีย์ จดหมายสองฉบับขนาดเท่ากัน ต่างกันตรงที่ฉบับหนึ่งเขียนด้วยหมึกสีดำ ขณะที่อีกฉบับเขียนด้วยหมึกสีเขียว รู้สึกแปลกๆกับหมึกสีเขียว แฮรี่จึงเปิดจดหมายฉบับนั้นก่อน เขามองจดหมายผ่านๆ แล้วต้องแปลกใจเมื่อจดหมายลงท้ายด้วยชื่อ มาเรียตต้า เอ็ดจ์คอมบ์
สวัสดี แฮรี่
หวังว่าปิดหน้าร้อนของเธอคงยังดีอยู่ ฉันว่าเธอคงไม่คิดหรอกว่าจะได้รับจดหมายจากมาเรียตต้า คนขี้ฟ้อง แต่นี่ไงฉันส่งมาแล้ว ฉันสบายดี ไปหาหมอมาแล้ว หมอที่เซ้นต์มังโก้ ไม่มีใครรู้ ว่าเกิดจากอะไร และบอกฉันว่า หมดหน้าร้อนนี้ก็น่าจะหายดี แหงล่ะ ก็พวกหมอไม่ต้องมาทนมีหน้าแบบฉันนี่
ถ้าเธอพอจะถามเฮอร์ไมโอนี่ให้หน่อย ว่าเธอใช้คาถาอะไร จะขอบใจมาก และฉันคงจะติดค้างเธอเรื่องนี้ตลอดไป ที่แปลกก็คือ มันเหมือนมีอะไรโบ๋ๆในความจำของฉัน เริ่มตั้งแต่ไปหาอัมบริดจ์ จนเจอว่าตัวเองอยู่ที่ห้องทำงานของดัมเบิ้ลดอร์ กับรัฐมนตรีแล้วก็มือปราบมารอีกหนึ่งทีม
เอาเรื่องดีๆบ้าง ฉันยังฝึกคาถาที่เธอสอนในที่ประชุม DA อยู่นะ ตอนนี้ฉันเสกคาถาผู้พิทักษ์ได้แล้ว ไม่ใช่แค่ไอจางๆ หมู่นี้แม่ฉันกลัวนะ พวกดีเมนเตอร์น่ะ มันออกมายั้วเยี้ยมากกว่าที่เดอะพรอเฝ็ตรายงานอีก
แค่นี้ก่อนนะ
มาเรียตต้า อ.
จากคุณ :
hs3puk 
- [
21 ก.ย. 47 22:47:49
]
[ฟิค] The Letters of Summer บทที่ 9 จดหมายจากที่อื่น
