CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    เงียบนักใช่มั้ย : มาต่อฟิคกันค่ะ ^^

                       “ชีวิตคนเราก็เหมือนกับตำนานบทหนึ่ง ที่มีความมหัศจรรย์ในตัวของมัน มากบ้าง น้อยบ้าง และไม่เหมือนใคร   ในเมื่อเรากำลังจะเขียนประวัติชีวิตตัวเอง จงคิดว่า เรากำลังถ่ายทอดตำนานนี้ให้คนรุ่นหลังได้รู้ ….”
    นี่คือประโยคที่ครูเอวล่าพูดตอนที่สั่งให้นักเรียนเขียนเรียงความที่ยาวที่สุดเท่าที่เคยเขียนมาก็ว่าได้

                        มันก็แค่การพร่ำบ่นไปตามเรื่องท่ามกลางเสียงเสียงโอดครวญของเพื่อนๆนห้อง แต่ลิลี่กลับจำประโยคเหล่านี้ได้ขึ้นใจ

                        “ถ้าเธอจะเล่าตำนานของเธอให้ลูกหลานฟัง เธอคิดจะเริ่มจากตรงไหนล่ะ”

                        ตอนนั้นเธอยังตอบคำถามนี้ไม่ได้ แต่หลังจากนั้นอีกสองเดือน เมื่อเธอได้รับจดหมายฉบับหนึ่งที่จ่าหน้าซองด้วยหมึกสีเขียว และได้ไปเรียนต่อยังโรงเรียนพ่อมดและแม่มดศาสตร์ เธอก็รู้ว่า ตำนานของเธอจะเริ่มต้นเมื่อไหร่

                        …….ถ้าจะเล่าตำนานของเธอให้ลูกหลานฟัง ลิลี่คิดว่า มันเริ่มต้นบนรถไฟจากสถานีคิงส์ครอส

                                      ****************

    แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 47 21:10:46

    จากคุณ : Firodendon - [ 3 ต.ค. 47 21:07:58 ]