ความคิดเห็นที่ 1 สวัสดีค่ะท่าน ... พอดีไม่ค่อยทราบขั้นตอนการสร้างภาพยนตร์เท่าไหร่ ขออนุญาตเรียนถามแบบไม่รู้นะค่ะ แล้วอย่างนี้กว่าจะถ่ายทำเรื่องนี้เสร็จสมบูรณ์หรือ 80% ขึ้นไป ต้องใช้เวลานานขนาดไหนค่ะ ปล. หนูมีโอกาสได้พบคุณลุงอี๊ดในงานหนังสือครั้งแรก ดีใจมากค่ะ (ขออนุญาต แอบอวดท่านค่ะ) จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 4 พ.ย. 47 12:25:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กำลังตั้งหน้าตาตารอดูเลยค่ะท่าน รอทั้งพระนเรศวร รอทั้งเพชรพระอุมาค่ะ จากคุณ : ต.เตย อยากแจม - [ 4 พ.ย. 47 13:43:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฉากที่กำลังถ่ายอยู่จะเป็นฉาก"พระแสงปืนต้นข้ามแม่น้ำสโตง"ครับ คือหลังจากที่สมเด็จพระนเรศวรทรงประกาศอิสรภาพที่เมืองแครง พระองค์ทรงกวาดต้อนครัวไทยกับครัวมอญเอากลับไปอโยธยา เพราะพระองค์ทรงรู้ว่านันทบุเรงผู้เป็นกษัตริย์ของหงสาวดีจะต้องยกกองทัพมาดีอโยธยาเป็นแน่แท้ ปัญหาของพระองค์คือจะต้องรีบเร่งยกกองทัพข้ามแม่น้ำสโตง ซึ่งเป็นแม่น้ำระหว่างหงสาวดีกับสยามประเทศ เหมือนแม่น้ำเจ้าพระยาขั้นกรุงเทพกับธนบุรี ถ้าอยากจะไปเมืองธนก็ต้องข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาอย่างไงก็อย่างงั้นแหละครับ จากคุณ : Cinephile - [ 4 พ.ย. 47 14:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อพระนเรศวรเกณฑ์คนไทยคนมอญจากหงสาวดีข้ามแม่น้ำสโตง พระเจ้านันทบุเรงกำลังรบอยู่ที่เมืองอังวะ (อังวะเองก็ประกาศอิสระภาพเหมือนกันทำให้พระเจ้านันทบุเรงต้องยกทัพไปปราบ) เสร็จศึกอังวะก็เจอศึกอโยธยา พระเจ้านันทบุเรงต้องรีบกลับมาหงสาวดีเพื่อทำศึกกับพระนเรศวร แต่เมืองอังวะมันอยู่ห่างจากหงสาวดีพอๆกับเชียงใหม่กรุงเทพเลยล่ะครับ พระเจ้านันทบุเรงเลยต้องใช้วิธีส่งกองหน้าโดยมีสุระกำมาเป็นแม่ทัพ, สุระกำมาตามมาทันพระนเรศวรที่แม่น้ำสโตง แต่พระนเรศวรพาครัวไทยครัวมอญข้ามแม่น้ำไปเรียบร้อยโรงเรียนหงสา สุระกำมาทำอะไรไม่ได้เพียงแต่ยิงปืนใหญ่ใส่กองทัพของพระนเรศวร แต่แม่น้ำสโตงมันกว้าง ยิงไม่ถึงกัน พระนเรศวรเห็นสุระกำมายืนช้างอยู่อีกฝั่งของแม่น้ำก็เลยใช้พระแสงปืนต้นยิงข้ามแม่น้ำไปถูกสุระกำมาตาย พระแสงปืนต้นกระบอกนั้นเลยถูกเรียกว่าพระแสงปืนต้นข้ามแม่น้ำสโตงตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา จากคุณ : Cinephile - [ 4 พ.ย. 47 14:18:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตอนนี้ก็เป็นฉากที่แสดงพระบารมีของสมเด็จพระนเรศวรอีกฉากนึงค่ะ ฟังท่านเล่าแล้วรู้สึกรักชาติขึ้นมาทันที จากคุณ : samson - [ 4 พ.ย. 47 16:37:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะท่าน จากคุณ : เจ้เซี้ยม - [ 4 พ.ย. 47 17:03:50 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นกำลังใจให้ครับ แหะแหะ ท่านอย่าลืมเล่าความคืบหน้าเพชรมั่งนะครับ จากคุณ : เด็กแคสติ้ง - [ 4 พ.ย. 47 17:11:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รอชมอยู่นะคะ...เป็นกำลังใจให้นะคะ ... จากคุณ : @^-Breeze-^@ - [ 4 พ.ย. 47 20:09:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รักษาสุขภาพด้วยนะครับท่าน จากคุณ : อยากจะโปร - [ 4 พ.ย. 47 20:25:25 ]

ความคิดเห็นที่ 10 รอชมค่ะ.. รอชม.. จากคุณ : - fai - - [ 4 พ.ย. 47 21:34:39 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนที่ผมเขียน"เพชรพระนเรศ"อยู่นั่น ผมกำลังถ่ายหนังอยู่ครับ แต่กว่าจะจัดมุมกล้องจัดไฟทำให้พอมีเวลาอยู่บ้าง แต่พอเริ่มถ่ายก็เลยมัวแต่ยุ่งเลยไม่ได้เขียนต่อ พอถ่ายเสร็จก็เดินทางกลับจากกาญจนบุรีเพื่อมาทอดกถินหลวงวันพรุ่งนี้ ก็เลยไม่ได้เขียนต่อ ตอนนี้กลับมานั่งที่วังห้องแถวของผม เปิดเนทดูเมล์ก็เลยนึกออกมาได้ว่าจะเล่าต่อว่าตอนนี้ถ่ายทำนเรศวรไปถึงไหนแล้ว แต่พอมองเวลาเห็นเป็นเที่ยงคืนเลยถอดใจ เอาเป็นเล่าต่อพรุ่งนี้เช้าก็แล้วกันครับ จากคุณ : Cinephile - [ 5 พ.ย. 47 00:03:45 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คอยพรุ่งนี้เช้าค่ะ (รักพระนเรศวรมากค่ะ) รักษาสุขภาพค้วยนะคะ จากคุณ : จิตกาธาน - [ 5 พ.ย. 47 02:51:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จากคุณ : Domingo - [ 5 พ.ย. 47 03:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีตอนเช้า ๆ ค่ะ มาจองที่นั่ง รอท่าน Cinephile มาเล่าต่อค่ะ จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 5 พ.ย. 47 09:30:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รอดูหนังของท่านอยู่ค่ะ จากคุณ : มณียา - [ 5 พ.ย. 47 09:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาจองที่นั่ง รอท่านมาเล่าต่อเหมือนกัน มีคำถามนิดนึงคือ "สุระกำมาทำอะไรไม่ได้เพียงแต่ยิงปืนใหญ่ใส่กองทัพของพระนเรศวร แต่แม่น้ำสโตงมันกว้าง ยิงไม่ถึงกัน พระนเรศวรเห็นสุระกำมายืนช้างอยู่อีกฝั่งของแม่น้ำก็เลยใช้พระแสงปืนต้นยิงข้ามแม่น้ำไปถูกสุระกำมาตาย " คือก็ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องประวัติศาสตร์มากเท่าไร ว่าแต่ทำไมฝ่ายไทยเราถึงยิงถึงข้ามแม่น้ำได้ แต่ทางพม่าถึงยิงไม่ข้ามแม่น้ำ หรือว่าปืนของไทรเราดีกว่า? หรือว่าพระนเรศวรเราทรงเล่นของ แบบว่าเสกคาถาใส่ลูกปืนให้ยิงถึง? สงสัยใคร่รู้ ? จากคุณ : i_am_mori - [ 5 พ.ย. 47 09:46:15 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อรุณสวัสดิ์ครับผม ท่าน Cinephile (ขออนุญาตไม่ใช่คำราชาศัพท์นะครับ เพราะผมพูดไม่เป็น) และทุกท่าน ผมเข้าห้องนี้เป็นระยะครับ ไม่ได้โพสต์มานาน เลยมาทักทายครับ และผมก็เป็นแฟนเพชรพระอุมา คนหนึ่งเหมือนกัน ผมก็เป็นแฟนหนังของท่านCinephile มานานแล้วครับ พอดีมีเรื่องอาจจะนอกเรื่องมาเรียนถามท่านนะครับ คือ ผมได้ดูเรื่อง สาละวิน ที่ท่านได้ทำไว้ ดูตั้งแต่เข้าโรง แล้วตอนนี้ยังมีวีซีดีเก็บไว้ ผมประทับใจกับเนื้อเรื่องและฉากหลายฉาก ผมสงสัยว่า ท่านเข้าไปถ่ายได้ยังไง และทาง เคเอ็นยู เขายอมให้ถ่ายหรือครับ เช่น ฉากตอนฉลองวันชาติ ที่เห็นโบเมียะด้วย ไหนจะฉากบ้านกะเหรี่ยงของทูเล่ อีก ที่ผมประทับใจอีกฉาก คือ ฉากสงครามถล่มค่ายกอมูธา ที่ท่านทำได้สมจริงมากๆ จนผมร้องไห้ ในตอนคนกะเหรี่ยงหนีข้ามสาละวินมาจากการไล่ล้างเผ่าพันธุ์ของพม่า ผมเลยอยากจะมาเรียนถามท่าน ย้อนเวลาสักหน่อย ว่าตอนนั้น ท่านถ่ายทำยากไหมครับ และทำได้ยังครับ ท้ายนี้ ผมจะรอชม เพชรพระนเรศ(ควบ 2 เรื่องเลยครับ) ของท่าน ด้วยใจระทึก ครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับท่าน จากคุณ : เตหน่าก้องดอย - [ 5 พ.ย. 47 10:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีตอนเที่ยงวันเพคะ เห็นด้วยกับคำถามของคุณ i am mori "ทำไมปืนของพระนเรศวรจึงดีกว่าปืนของพม่า" ในประวัติศาสตร์ตอนนั้นทั้งไทยและพม่าเองก็มีฝรั่งอุดหนุนปืนให้ทั้งสองฝ่ายใช่หรือไม่คะ หรือวิทยาการฝรั่งที่ให้กับไทยจะดีกว่า??!!! หรือว่าปืนเราจะดีกว่า อ่า ง่า แหะ แหะ วิถีกระสุนปืนใหญ่มันสั้นกว่าปืนยาวหรือเจ้าคะ?? ไม่ได้ล่อเป้าแต่อยากทราบเจ้าค่ะ ขอพระราชทานอภัยเพคะ จากคุณ : kaoim - [ 5 พ.ย. 47 11:56:59 ]

ความคิดเห็นที่ 19 กราบสวัสดีตอนบ่ายๆเพคะ...แว๊บมารออ่านตอนต่อไป.. จากคุณ : ต้นฝ้าย (jinainbox) - [ 5 พ.ย. 47 12:44:53 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มารอท่านเล่าต่อด้วยเหมือนกันครับ ขอแสดงความเห็นเรื่องปืน หน่อยนะครับ ผมว่าปืนใหญ่ที่ สุระกำ เอามาใช้นั้นคงไม่ใช่กระบอกที่ใหญ่มากๆ หรอกครับเพราะ กองหน้าโดยมีสุระกำมาเป็นแม่ทัพ นั้นเดินทัพอย่างรีบเร่งโดยคำสั่งพระเจ้าอังวะให้ทันพระนเรศวร การจะลากปืนใหญ่ที่กระบอกใหญ่มากๆมา ก็คงจะไปไม่ทันพระนเรศวรแน่ครับ ปืนใหญ่ที่ว่าคงจะไม่ใหญ่มากคงพอที่จะลากเดินทางได้อย่างรวดเร็ว ผมเดาว่าปืนใหญ่ที่สุระกำใช้ยิงข้ามแม่น้ำอาจคล้ายๆ ปืนใหญ่ที่อยู่บนหลังช้าง ในเรื่อง สุริโยไท ครับทำให้ยิงข้ามแม่น้ำไม่ได้ ส่วนปืนของพระนเรศวร ผมว่าการที่จะ หนีออกมาแบบนั้นคงต้องมีการเตรียมการมาอย่างดีอยู่แล้ว(ทั้งแผนและระยะเวลา) และ อาวุธที่พระนเรศวรจะนำไปด้วยนั้นต้องเป็นอาวุธที่ดีที่สุด พร้อมกับข้ารับใช้ที่มือดีที่สุด ดังนั้น พระแสงปืนต้น ของพระนเรศวรนั้นคงต้องเป็นพระแสงปืนที่ดีที่สุดที่เลือกติดตัวไป (จะขนไปมากๆก็เป็นภาระ ) ดังนั้นการที่จะใช้พระแสงปืนต้นยิงข้ามแม่น้ำไปถูกสุระกำมาตาย ผมว่าน่าจะมีความเป็นไปได้นะครับ จากคุณ : ชะเอม แห่งสยามประเทศ - [ 5 พ.ย. 47 13:54:44 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาเข้าแถวรอชื่นชมโสมนัสด้วยคนนึงเจ้าค่ะ ขออณุญาติเรียนถามได้มั้ยเจ้าคะว่า ดาราท่านใดแสดงเป็นพระนเรศวรเจ้าคะ และ น้องจุ๋ย วรัทยาได้เล่นรึเปล่าคะ จากคุณ : ยายมะลิ - [ 5 พ.ย. 47 14:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อืม......คุณชะเอม มีเหตุผล ๆ จากคุณ : i_am_mori - [ 5 พ.ย. 47 15:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เห็นจะต้องขอผลัดไปอีกวันครับ วันนี้กะว่าจะเล่าต่อเรื่องศึกแม่น้ำสะโตง แต่เกิดมีการประชุมเพื่อถ่ายทำต่อหลังจากงานกระถินหลวงซึ่งผมจำเป็นจะต้องไป ขาดไม่ได้ พอจะเริ่มลงมาหม่อมก็บังคับให้ผมไปตัดผมเพราะจะต้องไปงานกระถินหลวง ไอ้ผมมันก็เป็นคนตามใจเมียก็เลยต้องไปตัดผม ตัดเสร็จก็รีบบึ่งไปวัดบวรฯ เพื่อให้ทันเจ้านาย พอนั่งไปก็มองไปที่พระชิยสีห์ที่เป็นองค์ประธานในโบสถ ก็ต้องคิดถึงพระนเรศวรท่านขึ้นมาทันทีเพราะก่อนที่สมเด็จพระนเรศวรจะเสด็จออกศึก หรือกลับมาจากศึก พระองค์จะต้องเข้าไปสการะพระพุทธฃินราชกับพระพุทธชินสีห์ทุกครั้งไป ก็องค์เดียวกับพระประธานที่วัดบวรฯนี่แหละครับ นั่งอยู่ได้พักหนึ่งได้ยินเสียงเกรียวกราวจากข้างนอกโบสถ์ ราวกับนักร้องดังมาที่วัด(มีเสียงสาวๆกรี๊ดด้วยครับ) ปรากฎว่าไม่ใช่นักร้องที่ไหนแต่เป็นท่านนายกทักษิน (พึ่งรู้ว่าท่านนายกเป็นซุปเปอร์สตาร์เหมือนกัน) พอสี่โมงกว่าๆ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับสมเด็จพระบรมก็เสด็จ ทรงทำพิธีกระถิน แล้วเสด็จต่อไปวัดโพ ผมก็ต้องตามขบวนไปวัดโพ ซึ่งกว่าจะเสร็จพิธีก็ค่ำพอดี กลับมาอาบน้ำแล้วลงมาเขียนตอบกระทู้นี่แหละครับ จะเล่าเรื่องการถ่ายทำศืกแม่น้ำสะโตงก็บังเอิญ ลืมรูปไว้ที่อ๊อฟฟิต ขอผลัดเป็นพรุ่งนี้ครับ จากคุณ : Cinephile - [ 5 พ.ย. 47 20:13:33 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอตอบคุณเตหน่าก้องดอย ก่อนนะครับ ถึงแม้ว่ามันจะนอกเรื่องแต่ก็น่าจะเป็นนอกเรื่องเดียวกัน เพราะสาละวินกับป่าทางฝั่งตะวันออกของสาละวินก็คือป่าที่รพินทร์นำคณะของคุณชายเชษฐาบุกเพื่อตามหาคุณชายอนุชานั่นแหละครับ แล้วค่ายของรพินทร์ กับกองโจรกระเหรี่ยงที่มีร้อยโทแงซายประจำอยู่ก็ที่ไหนอีกละครับนอกจากบริเวณที่ผมถ่ายเรื่องสาละวินนี่แหละ เกือบทั้งเรื่องของสาละวินเราถ่ายที่ตำบลแม่ตอวอครับ แม่ตอวอนี่อยู่ริมแม่น้ำเมย ไม่ห่างจากแม่น้ำสาละวินเท่าไรนัก ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเมยจะเป็นพม่า และเป็นค่ายของทหารพม่า (ครั้งหนึ่งเคยเป็นค่ายของทหารกระเหรี่ยง KNU แต่ถูกพม่าตีแตกแล้วยึดไป นั่งเรือตามแม่น้ำเมยไปอีกนิดก็เป็นค่ายของกระเหรี่ยงที่มีรัฐมนตรีเกษตรของกระเหรี่ยงชื่อปะโด้ออนซานคุมอยู่ ห่างออกไปจะเป็นค่ายใหญ่ของกระเหรี่ยงที่มอโนปรอ ซึ่งเป็นฐานทัพของนายพลโบเมี๊ยะครับ ส่วนใหญ่ในหนังสาละวินเราจะถ่ายที่นั่น แต่จะมีหลายฉากที่เราถ่ายในพม่า คณะของเรานั่งเรือเข้าไป30กว่ากิโลตามแม่น้ำสาละวินเพื่อถ่ายน้ำตกแม่ปะ ซึ่งแม่น้ำสาละวินทั้งสายกลายเป็นน้ำตกสูงราวๆ 25 เมตรครับ สองข้างของแม่น้ำจะมีหัวของทหารพม่า(หรือกระเหรี่ยงก็ไม่รู้)ถูกตัดเสียบไม้เป็นการประกาศว่าผู้ไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้าครับ จากคุณ : Cinephile - [ 5 พ.ย. 47 20:31:10 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ฉากข้ามแม่น้ำที่ทหารกระเหรี่ยงกับชาวบ้านกระเหรี่ยงหนีทหารพม่าข้ามเข้ามาพึ่งประเทศไทยจะมีเพลงที่ฟังเหมือนเพลงฮาวายเป็นเพลงประกอบ ความจริงแล้วเพลงนั้นเป็นเพลงกระเหรี่ยงครับ (สมัยใหม่นะครับ) ที่อัดที่ค่ายกระเหรี่ยง แล้วทหารกระเหรี่ยงเป็นคนเล่นกีต้า คนร้องเป็นสาวกระเหรี่ยง(กอทูเล) เนื้อหาก็คือสาวเจ้ามีแฟนเป็นทหารออกไปรบกับทหารพม่าแต่ไม่ได้กลับมาที่หมู่บ้าน ถ้าโชคดีก็ถูกยิงตายถ้าโชตร้ายก็ถูกจับ ซึ่งมักจะถูกทรมานอย่างแสนสาหัส สาวเจ้าพอตื่นเช้าก็ไปยืนรอที่ริมแม่น้ำสาละวิน พอพระอาทิตย์ตกก็กลับหมู่บ้าน ทำอย่างนั้นทุกวันๆทั้งที่รู้ว่าแฟนจะไม่มีวันได้กลับมาแล้ว หลังจากที่ค่ายถูกตีแตก นายทหารพม่าเอาเทปเพลงมาให้ผม (คนร้องคงจะตายไปแล้ว) ผมเห็นเนื้อหามันเข้ากับฉากที่ค่ายกอมูทาโดนตีแตกแล้วทหารกอทูเลข้ามแม่น้ำเมยมาพึ่งไทยครับ จากคุณ : Cinephile - [ 5 พ.ย. 47 20:41:51 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เรื่องถ่ายในค่ายมานาปรอได้ก็เพราะผมดักรอลุงอ้วน(โบเมี๊ยะ) อยู่หลายวัน ครับ เคยโดนพวกทหารกระเหรี่ยงยิง(ขู่) ด้วยเอมหกสิบเพื่อไม่ให้ผมเข้าไปใกล้ลุงอ้วน เพราะวันแรกที่เราเข้าไปถ่ายในพม่า พลเอกขิ่นยุนส์ (ตอนนั้นเป็นหัวหน้าหน่วยสืบราชการลับของพม่า) ออกอากาศต้อนรับกองถ่ายของเรา(มันรู้ได้ไงหว่า) แต่หลังจากรออยู่พักใหญ่ ลุงก็ให้ผมเข้าพบ แต่แกไม่ยอมท่าเดียว ผมเองก็จนปัญญา แต่เห็นลุงแกมองที่กล้องวิดีโอของผมอยู่หลายครั้งผมก็เลยเสี่ยงส่งกล้องให้แกแล้วบอกกับแกว่าถ้าลุงไม่ไว้ใจผมก็เอากล้องนี่ไปถ่ายเองเลย ผมยกให้ ลุงแกหัวร่อแล้วเลยอนุญาติให้กองถ่ายของเราเข้าไปถ่ายในเขตุคุ้มครองของ KNU ได้ตามสบาย จากคุณ : Cinephile - [ 5 พ.ย. 47 20:49:49 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เรื่องสาละวินเห็นจะเอาแค่นี้ก่อน พรุ่งนี้ผมจะเล่าเรื่องสงครามแม่น้ำสะโตงต่อครับ คืนนี้ขอเล่นเกมส์แล้วนอนก่อนครับ จากคุณ : Cinephile - [ 5 พ.ย. 47 20:51:03 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ก่อนอื่นต้องขอกรายขอบพระคุณท่าน Cinephile เป็นอย่างมากเลยครับ ที่ช่วยมาตอบข้อข้องใจของผมที่มีมานานครับ ผมจะติดตามอ่านเรื่องแม่น้ำสะโตงพร่งนี้ต่อไปครับ ราตรีสวัสดิ์ครับท่าน จากคุณ : เตหน่าก้องดอย - [ 5 พ.ย. 47 22:24:24 ]

ความคิดเห็นที่ 29 กราบสวัสดีคะท่าน หายหน้าหายตากันไปนาน มา Update ข่าวคราวใหม่ให้พวกเราได้ติดตามกันอีกแล้ว การถ่ายทำเรื่องนี้ เสร็จไปกี่เปอร์เซ็นต์แล้วคะ นอกจากประเด็นในเรื่องสงคราม กับ ความรักชาติแล้ว ท่านจะนำเสนอมุมมองในด้านอื่น ๆ เพิ่มด้วยหรือคะ (แต่เวลาน่าจะไม่พอนะคะ) รักษาสุขภาพด้วยนะคะ จากคุณ : ผู้กอง - [ 6 พ.ย. 47 08:55:25 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอกราบอนุญาตถามนะคะแต่อาจไม่ถนัดราชาศัพท์ คือติดตามท่านตลอดในการสร้างหนังแต่ละเรื่อง ท่านจะใช้เวลาศึกษาค้นคว้า คัดเลือกนักแสดง หาสถานที่ จะใช้ความละเอียดรอบคอบมาก จึงทำให้หนังของท่านแต่ละเรื่องดิฉันรอด้วยความอยากดูนานพอควร ไม่ทราบว่าเพชรพระนเรศวร นี้ท่านมีความคาดหวังว่าจะแล้วเสร็จสักเมื่อไหร่ค่ะ แล้วโครงการที่จะทำเพชรพระอุมา ท่านยังมีความตั้งใจจะทำอยู่อีกหรือไม่ค่ะแล้วไม่ทราบว่ามีหมายกำหนดการคร่าวๆในใจไหมค่ะว่าน่าจะเริ่มได้สักเมื่อใด แต่ไม่ว่าเพชรพระนเรศวรและเพชรพระอุมา จะแล้วเสร็จเมื่อใด แฟนหนังตัวเล็กๆอย่างดิฉันก็จะยังคอยชมอยู่เสมอค่ะ จากคุณ : เมย์32 - [ 6 พ.ย. 47 09:39:20 A:202.176.109.169 X: TicketID:077049 ]

ความคิดเห็นที่ 31 จะเริ่มเรื่อง"ศึกแม่น้ำสะโตง" ก็เห็นจะต้องเริ่มจากแม่น้ำสะโตง แม่น้ำสะโตงนี้พม่าเรียกว่าแม่น้ำซิตแตง (Sittang) ในพงศาวดารของเราบางทีก็เรียกว่าแม่น้ำจิตตองและเจ้าเมืองซิตแตงบางที่ก็เรียกว่าสมิงจิตตอง แม่น้ำสะโตงนี้เป็นแม่น้ำที่อยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองหงสาวดี ก็เหมือนแม่น้ำโขงอยู่ทางทิศตะวันออกของกรุงเทพฯยังไงก็ยังงั้นแหละครับ ถ้าเราอยากจะเดินทางไปลาวเราก็ต้องข้ามแม่น้ำโขง อย่างเดียวกันกับเมื่อเราอยากจะเดินทางจากหงสาวดี (สมัยนี้เรียกว่าเมืองพโคครับ) เราก็ต้องข้ามแม่น้ำสะโตง แผนที่ ที่ผมเอามาอวดก็จะมีเมืองหงสาวดี(ก็ที่ผมวงเอาไว้นั่นแหละครับ) ส่วนเส้นแดงๆ เส้นเล็กคือเส้นทางที่สุระกำมาต้องยกมาจากอังวะที่อยู่เหนือขึ้นไป ส่วนเส้นใหญ่ก็คือเส้นทางของพระนเรศวรของเรา วงกลมอีกอันคือบริเวณที่พระนเรศวรทรงข้ามแม่น้ำสะโตง ซึ่งผมจะพูดถึงต่อไปว่าอยู่ตรงไหน สิ่งที่ควรสังเกตุก็คือเส้นทางพระราชดำเนินจะต้องข้ามแม่น้ำอีกหลายแม่น้ำ ที่ลำบากหน่อยก็คือต้องข้ามจากเมาะตะมะไปมะละแหม่ง ซึ่งตรงนั้นแม่น้ำกว้างเหลือใจเลยละครับ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 47 10:34:24 จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 10:32:42 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ภาพแผนที่ในคคห31มันใหญ่ไปหน่อย ลองย่อดูให้มันเล็กลงครับ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 47 10:36:39 จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 10:35:54 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แม่น้ำสะโตงนี่เป็นแม่น้ำที่กว้างมากครับ บริเวณปากน้ำกว้างหลายกิโลเมตรเลยทีเดียว ส่วนที่แคบพอข้ามได้ก็กว้างพอๆกับแม่น้ำเจ้าพระยาเลยทีเดียว ทางทิศตะวันออกของแม่น้ำจะเป็นเทือกเขา(ก็เขาตะนาวศรีในPPU นั่นแหละครับ เพราะฉนั้นทางเลือกของพระนเรศวรก็มีไม่มากนัก เพราะถ้าเหนือเกินไปก็เจอภูเขาทำไห้เดินทาง(ยกทัพ)ลำบาก ถ้าใต้ลงไปทางปากน้ำแม่น้ำก็กว้างเกินไป ข้ามลำบากอีกนั่นแหละ ผมเอารูปที่ถ่ายจากดาวเทียมมาให้ชมครับ ที่เป็นสีส้มๆ ทางทิศตะวันออกของแม่น้ำคือภูเขาครับ ย่างกุ้งอยู่ทางมุมขวาล่างของภาพครับ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 10:43:32 ]

ความคิดเห็นที่ 34 บริเวณที่ผมเดาเอาว่าจะเป็นที่ๆกองทัพของพระนเรศวรจะข้ามน่าจะเป็นบริเวณที่ผมวงกลมสีแดงเอาไว้ครับคือถ้าเหนือเกินไปก็เป็นภูเขา ใต้ลงมาแม่น้ำก็กว้างเกินไปครับ แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 47 10:48:12 จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 10:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ก่อนจะเปิดกล้อง ผมเดินทางไปพม่าเพื่อที่จะดูแม่น้ำสะโตงให้เห็นกับตาว่ามันเป็นอย่างไง จะให้นั่งเทียนคิดเอาเองว่าแม่น้ำสะโตงเป็นยังไงก็ดูเหมือนจะโกงคนดูซึ่งผมอายที่จะทำก็เลยต้องถ่อสังขารเข้าไปดูสถานที่จริงที่ระบุเอาไว้ในพระราชพงสาวดารแล้วลองพิจารณาดูว่ามันควรเป็นอย่างไง อันนี้เป็นรูปของแม่น้ำสะโตงหรือที่พม่าเรียกว่าแม่น้ำซิตแตงครับตรงที่เห็นเป็นที่ราบๆในพิ้นหน้านั่นเวลาหน้าน้ำ น้ำจะท่วมทำให้แม่น้ำกว้างกว่าตอนหน้าแล้งหลายเท่าครับ ส่วนเจดีย์ที่เห็นนั่นอยู่กลางเมืองคยิคทิโยครับ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ตั้งของเมืองสะโตง แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 47 10:58:51 จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 10:54:37 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ภาพนี้เป็นภาพที่ถ่ายจากข้างบนเจดีย์ที่เห็นในภาพทีแล้ว เจดีย์ของพม่านี่จะมีที่สำหรับสังเกตุการณ์อยู่เกือบทุกเจดีย์(โดยเฉพาะที่พุกาม) ผมเดาว่าคงจะเป็นที่ให้ทหารคอยสังเกตุดูข้าสึก (เราก็มีเหมือนกันโดยเฉพาะเจดีย์ในสุโขทัย) จะเห็นแม่น้ำสะโตงกับแควที่แยกออกจากแม่น้ำ บริเวณที่ราบที่กองทัพของพระนเรศวรผ่านมาก่อน จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 11:04:59 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ร่องรอยของศิลาแลงที่เดาว่าเป็นรากของกำแพงเมืองครับ (ต่อมาเมื่อคุยกับอาจารย์ที่นี่ ก็ปรากฎว่าเป็นกำแพงเมืองสะโตงจริงๆ) จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 11:06:44 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แล้วตรงนี้คือบริเวณที่ผมเดาว่าเป็นบริเวณที่พระนเรศวรนำกองทัพอโยธยาข้ามแม่น้ำครับ ตรงที่เห็นเป็นตอหม้อก็คือตอหม้อของสะพานรถไฟที่ญี่ปุ่นสร้างเมื่อสงครามโลกครั้งที่สอง ญี่ปุ่นก็มีปัญหาเดียวกันกับคนในสมัยพระนเรศวรเหมือนกัน ก็คือต้องหาบริเวณที่จะใช้สร้างสะพานที่ง่ายที่สุดและเหมาะสมที่สุด มันก็น่าจะเป็นที่เดียวกันนั่นแหละครับ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 11:10:52 ]

ความคิดเห็นที่ 39 หลังจากที่สมเด็จพระนเรศวรทรงประกาศอิสระภาพที่เมืองแครงแล้ว พระองค์ได้เข้าตีเมืองหงสา(พงศาวดารพม่าว่าเอาไว้อย่างนั้นครับ) ผมเดาว่าคงหมายพระทัยที่จะช่วยพระพี่นางของพระองค์คือพระสุพรรณกัลญามากกว่าที่จะยึดเมืองหงสา เพราะไพร่พลของพระองค์มีแค่หยิบมือเดียว เมื่อตีเมืองหงสาไม่สำเร็จ พระองค์ก็เปลี่ยนแผน กวาดต้อนคนไทยคนมอญเพื่อเอากลับไปเป็นกำลัง พระนเรศวรจำที่จะต้องข้ามแม่น้ำสะโตงก่อนที่กองทัพของหงสาจะกลับมาจากอังวะ(อังวะก็ประกาศอิสระภาพเหมือนกัน) ปัญหาก็คือขามาพระองค์มีไพร่พลมาแค่หยิบมือเดียว แต่ขากลับทรงมีไพร่พลเพิ่มขึ้นหลายหมื่นคน ในพงศาวดารระบุว่า "จึงเสด็จพยุหบาตราทัพออกจากเมืองแครง พระมหาเถรคันฉ่อง พระยาราม พระยาเกียรติ์และญาติโยมก็ตามมาดดยเสด็จ ฝ่ายนายทัพนายกองทั้งปวง ก็แยกย้ายกันตีครัวต้อนครัวรายทางมาได้ประมาณหมื่นเศษ ครั้งถึงฝั่งแม่น้ำสโตงก็ให้เที่ยวเก็บเรือ หาไม้ผูกพ่วงแพเร่งข้ามครอบครัวรี้พลช้างม้าถึงฟากสิ้นแล้วก็ให้เผาเรือทำลายแพเสีย" ปกติแล้ว เวลาที่กองทัพพม่าข้ามแม่น้ำ(ตัวอย่างเช่นตะเบ็งชเวตี้ข้ามแม่น้ำสาละวินจากเมาะตะมะไปมละแหม่ง) ก็จะเอาเรือเอาแพมาผูกมัดกันแล้วเอากระดานปูเป็นสะพาน เพื่อที่จะเอาไพร่พลช้างม้าข้าม เพราะฉนั้นประโยคที่ว่าเก็บเรือหาไม้มาผูกพ่วงแพก็น่าจะเป็นขั้นตอนการสร้างสะพานนั่นเอง ม่ายงั้นเวลาข้ามไปได้แล้ว ทำไมถึงได้ให้เผาเรือทำลายแพเสีย เพราะว่าเรือกับแพ(ถ้าข้ามแม่น้ำด้วยเรือด้วยแพ)ก็ต้องอยู่ฝั่งตะวันออก คนละฝั่งกับทัพของสุระกำมา จะต้องไปเสียเวลาเผาทำไมกัน จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 11:52:19 ]

ความคิดเห็นที่ 40 แกข้ามแม่น้ำคงจะเป็นอย่างนี้ครับ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 47 12:14:15 จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 11:54:44 ]

ความคิดเห็นที่ 41 และหลังจากที่ข้ามไปแล้ว ก็มีการเผาสะพานอย่างนี้ครับ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 11:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ในระหว่างที่พระนเรศวรทรงสร้างสะพาน ทัพหน้าของหงสาวดีดดยการนำทัพของสุระกำมาก็เร่งรีบที่จะมาให้ทันก่อนที่ทัพพระนเรศวรจะทันได้ข้ามแม่น้ำสะโตง สุระกำมาคงเร่งทหารของเขาทั้งวันทั้งคืนเพื่อให้ทันตีทัพพระนเรศวรที่จนตรอกหลังชนแม่น้ำสะโตง จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 11:59:05 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ผมเดาว่าพระนเรศวรคงจะตั้งแนวป้องกันเอาไว้หลายแนว ผมเดาว่าแนวแรกคงจะเป็นแถวช่องเขาระหว่างอังวะกับแม่น้ำสะโตง เพราะเท็คนิคของพระนเรศวรก็คือการรบแบบกองโจร ทหารน้อยลอบโจมตีกองกำลังที่มากกว่า ผู้ที่พระนเรศวรไว้พระทัยมากที่สุด ซึ่งถือว่าเป็นขุนศึกคู่พระทัยก็คือพระราชมนูที่นำแสดงโดยคุณปีเตอร ชัยนาม ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ผู้ซึ่งมีเจ้าหญิงลูกเจ้าเมืองคังร่วมรบร่วมเป็นร่วมตายอยู่ด้วย เจ้าหญิงองค์นี้ชื่อ"เลอขิ่น" ครับนำแสดงโดย คุณทราย เจริญปุระ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตัวเลอขิ่นนี่เป็นตัวละคอนที่ลุงของผมคือพระวรวงค์เธอพระองค์เจ้าภานุพันธฺยุคลสร้างขึ้นในหนังของท่านเรื่อง"นเรศวร" ซึ่งสร้างเมื่อห้าสิบกว่าปีมาแล้ว เลอขิ่นจะเป็นสาวชาวไทยใหญ่ รบเก่ง รักใครรักจริงยอมตายแทนได้ ในเรื่องเป็นคู่รักของพระราชมนูครับ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ฉากนี้คือฉากที่พระราชมนูคุมหมู่ทลวงฟันเข้าโจมตีทัพของสุระกำมา จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 47 พระราชมนูกับทหารทลวงฟันหยิบมือเดียวคงสู้ทัพของสุระกำมาไม่ได้ ดังนั้นหลังจากเข้าตีอย่างรวดเร็วแล้วขึ้นม้าหนีไปทางแม่น้ำสะโตง ล่อให้สุระกำมาตาม แต่ที่สุระกำมาไม่รู้ก็คือพระนเรศวรวางแนวดักอีกแนว คราวนี้เป็นแนวปืนใหญ่ เป็นด่านสุดท้ายก่อนที่จะถึงแม่น้ำครับ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:16:29 ]

ความคิดเห็นที่ 48 แนวปืนใหญ่นี้คุมโดยแม่ทัพสองคน คือพระชัยบุรี เจ้าเมืองชัยบุรี ที่แสดงโดยคุณปราบต์ปฎล สุวรรณบานครับ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:19:30 ]

ความคิดเห็นที่ 49 นอกจากพระชัยบุรีแล้วยังมีพระศรีถมอรัตน์เจ้าเมืองถมอรัตน์(ศรีเทพนั่นแหละครับ) ลักษณะของพระศรีจะเป็นเขมรหน่อยๆ ครับ(เหมือนจอนนี่ที่แสดงเป็นพันบุตรศรีเทพในสุริโยทัย) จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:22:05 ]

ความคิดเห็นที่ 50 นอกจากนั้นก็มีมหาเถรคันฉ่อง ซึ่งแสดงนำโดยใครเห็นจะไม่ต้องบอกเพราะเป็นขาประจำเจ้าเก่าอยู่แล้ว แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 47 12:16:36 จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:23:35 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ระหว่างที่พระนเรศวรทรงสร้างสะพานข้ามแม่น้ำสะโตง พระศรีถมอรัตน์กับพระชัยบุรีก็สร้างค่ายตั้งปืนใหญ่เอาไว้คอยรับมือสุระกำมา ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เมื่อกองทัพของสุระกำมามาถึงก็ได้รับการต้อนรับจากพระศรีฯกับพระชัยฯ อย่างอบอุ่น แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 47 12:17:37 จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:29:32 ]

ความคิดเห็นที่ 53 กลุ่มแรกที่โดนก็คือไพร่ราบที่วิ่งนำหน้ามาก่อน จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 54 คุณปีเตอร์ เท่คล้ายๆอารากอร์นเลยนะครับ คุณทรายก็เท่ แต่ที่ถือยู่ในมือนั่นอาวุธประเภทไหนหรือครับ ฉากต่อสู้นี่ต้องอ้างอิงศิลปะการต่อสู้โบราณด้วยหรือเปล่า ท่านเก็ยข้อมูลอย่างไรครับ เพราะน่าจะหาอ้างอิงได้ยากมากแล้ว ขออนุญาตเป็นกำลังใจให้นะครับ อยากดู อยากดู อยากดู จากคุณ : '''' (j_rkitex) - [ 6 พ.ย. 47 12:31:34 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แต่กองทัพของสุระกำมายังหนุนเนืองกันเข้ามา ทหารสยามต้องบรรจุลูกใหม่แล้วระดมยิงอีกครั้ง(ความจริงอีกหลายครั้งครับ) จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:33:08 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ทหารสุระกำมาที่บุกเข้ามาจะไปเหลืออะไรล่ะครับ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:34:19 ]

ความคิดเห็นที่ 57 สำหรับคุณ'''' (j_rkitex)โดยเฉพาะ รูปนี้คงไม่เหมือนอารากอร์นแล้วนะครับ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 58 รูปคุณปีเตอร์อีกรูปหนึ่งครับ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 59 พระราชมนูกำลังรอทัพของสุระกำมา ถ้าไพร่พลของพระนเรศวรข้ามแม่น้ำสะโตงไม่หมดก็ต้องตายกันหมดเพราะถอยไม่ได้เป็นอันขาด จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:40:06 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เลอขิ่นพร้อมที่จะตายเคียงคู่กับพระราชมนู จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:41:39 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ส่วนพระศรีถมอรัตน์รำแป๊ะกั๊ก ตัดไม้ข่มนาม ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:43:23 ]

ความคิดเห็นที่ 62 พระชัยบุรีออกคำสั่งให้สู้ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:44:28 ]

ความคิดเห็นที่ 63 มหาเถรคันฉ่องมองดูทหารพม่ารามัญถูกฆ่าตายเป็นเบือด้วยความสังเวช ทหารพวกนั้นก็คือญาติโยมของท่านนั่นแหละครับ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:46:14 ]

ความคิดเห็นที่ 64 โรงพยาบาลสนามครับ สมัยนั้นทารุณมาก ตายเสียมากกว่าหาย จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 65 มาดูเบื้องหลังกันมั่ง เห็นรูปตัวเองแล้วปลงว่าแก่จังเลย เมื่อไม่กี่ปีมานี่เองผมเป็นผู้กำกับที่เด็กที่สุดในประเทศไทย (สิบเจ็ดเอง) เผลอไปเดี๋ยวเดียวผมกลายเป็นผู้กำกับที่แก่ที่สุดในประเทศไทยไปซะแล้ว จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:50:13 ]

ความคิดเห็นที่ 65 มาดูเบื้องหลังกันมั่ง เห็นรูปตัวเองแล้วปลงว่าแก่จังเลย เมื่อไม่กี่ปีมานี่เองผมเป็นผู้กำกับที่เด็กที่สุดในประเทศไทย (สิบเจ็ดเอง) เผลอไปเดี๋ยวเดียวผมกลายเป็นผู้กำกับที่แก่ที่สุดในประเทศไทยไปซะแล้ว จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:50:14 ]

ความคิดเห็นที่ 66 กดเบิ้ลไปสองครั้งประจานตัวเอง เอาดูรูปผู้กำกับรุ่นใหม่ดีกว่า รูปคุณหญิงแมงมุมครับ กำลังเรียนหนังอยู่ที่Bond University ครับ คงจะกลับมาทำหนังให้พวกเราดูเร็วๆนี้แหละครับ จากคุณ : Cinephile - [ 6 พ.ย. 47 12:52:35 ]

ความคิดเห็นที่ 67 กว่าจะอ่านจบ...มาภาพท้ายๆนี่แอบขำตรงที่ท่านบรรยายเพคะ คุณหญิงชื่อน่ารักจังเพคะ....จะรอชมผลงานเพคะ จากคุณ : ต้นฝ้าย (jinainbox) - [ 6 พ.ย. 47 15:03:40 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อ่านเพลินเลยค่ะ ท่าน จากคุณ : โทรลน้อย - [ 6 พ.ย. 47 15:50:15 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ภาพตอนท้ายน่ารักจัง มาขอบคุณสำหรับเกร็ดความรู้ค่ะ รอชมอยู่ผลงานนะคะ จากคุณ : จิตกาธาน - [ 6 พ.ย. 47 15:50:28 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ดูซะจน ผมทำน้ำลายหกเลอะคอมพ์เลยครับ ผมเชื่อแล้วว่า สถิติ มีไว้เพื่อทำลาย จริงๆ ผมหวังว่า เพชรพระอุมา จะทำลายสถิติสูงสุดที่ พระนเรศวร ทำเอาไว้ เมื่อสองปีก่อนน่ะครับ จากคุณ : ไม่ใช่ผม - [ 6 พ.ย. 47 22:08:26 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เห็นท่านในข่าวพระราชสำนัก 2 วันซ้อน รักษาสุขภาพด้วยนะคะ จากคุณ : jeangirl - [ 6 พ.ย. 47 22:15:25 ]

ความคิดเห็นที่ 72 อือม์, คุณไม่ใช่ผมครับ คุณหมายความว่าพระนเรศวรจะทำลายสถิติสุริโยไทหรือเปล่าครับ(แล้วเพชรพระอุมาจะทำลายสถิตินเรสวร ผมจะได้เลิกเป็นเจ้าจนๆซะที เพราะเพชรพระอุมาเป็นของผมเองครับโอษฐ์กัดบาทถีบมาหลายปีแล้วครับ) จากคุณ : Cinephile - [ 7 พ.ย. 47 08:46:11 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ย้อนกลับไปที่คคหที่20ของคุณชะเอมแห่งสยามประเทศ(แหมชื่อยังกับหลานปู่ของผมเลยนะครับ ลูกคุณชายเอี่ยวคนโตชื่อชะเอมครับ) ที่คุณชะเอมพูดก็น่าคิดนะครับ เรื่องของเรื่องก็คือว่าการที่สมเด็จพระนเรศวรทรงยิงพระแสงปืนต้นข้ามแม่น้ำสะโตงนั่นในพงศาวดารถือเป็นเรื่องอัศจรรย์ครับ คือว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ ในพงศาวดารระบุว่า "พอพระเจ้าหงสาวดีแจ้งก็ให้พระมหาอุปราชาถือพลแสนหนึ่ง สุรกำมาเป็นกองหน้า ตามมาถึงแม่น้ำสโตงฟากหนึ่ง สมเด็จพระนเรศวรเป็นเจ้าทอดพระเนตรเห็นดังนั้นก็ให้นายทัพนายกองนำพระมหาเถรคันฉ่องกับครอบครัวหนีไปก่อน แต่พระองค์กับทหารลำลองหมื่นห้าพันนั้นยังรออยู่ริมฝั่ง จึงทอดพระเนตรเห็นสุรกำมากองหน้ายืนใส่เสื้อแดงยืนช้างอยู่ริมฝั่ง ตรัสให้ทหารเอาปืนหามแล่นนกสับคาบชุดยิงระดมไป ทหารก็ยิงระดมไปเป็นอันมากก็มิได้ถึง จึงพระนเรศวรเป็นเจ้าก็ทรงพระแสงปืนนกสับยาวเก้าคืบ ยิงไปต้องสุรกำมาตายตกจากคอช้างวรี้พลมอญทั้งนั้นเห็นอัศจรรย์ ด้วยแม่น้ำนั้นกว้างเหลือกำลังปืนกลัวพระเดชเดชานุภาพ และพระมหาอุปราชามิอาจจะตามมา ก็เลิกทัพกลับไป" เรื่องมันเป็นยังงี้แหละครับจ่า จากคุณ : Cinephile - [ 7 พ.ย. 47 09:08:45 ]

ความคิดเห็นที่ 74 สองสามอย่างที่เราเรียนรู้จากพระราชพงศาวดารสำหรับช่วงนี้ก็คือ1) กำลังของหงสาวดีมีไพร่พลมากกว่าทหารของสมเด็จพระนเรศวรเกือบสิบต่อหนึ่ง คือแสนกว่ากับหมื่นกว่า 2) ทหารของพระนเรศวรเป็นทหารลำลอง ซึ่งคำว่าลำลองตามพจนานุกรมแล้วแปลได้เป็นสองนัย คือ "ลำลอง ว. ตัวเปล่าไม่มีสิ่งใดต้องหิ้วหรือแบกหามเป็นต้น ไปด้วย; ตามสบาย, ตามอำเภอใจ, (ใช้แก่การแต่งกายซึ่งไม่ต้องให้เป็นไปตามแบบ)" 3) ปืนฝ่ายพระนเรศวรคือปืนหามแล่น(ปืนใหญ่เคลื่อนที่เร็ว) ปืนนกสับ(ปืนที่ใช้หินเหล็กไฟตีกระทบเหล็กให้เป็นประกายจุดดินล่อ ปืนอย่างที่พระราชมนูยิงที่ผม Post ตอนต้นๆ) กับปืนคาบชุด ซึ่งเป็นปืนประเภทที่ใช้ในสุริโยไท คือใช้สายชนวนเป็นตัวจุดดินล่อ (พอหนังออกฉายผมเห็นจะต้องมีปัญหากับนักวิชาการที่จะว่าปืนนกสับคาบชุดคือปืนประเภทเดียวคืออย่างที่ฝาหรั่งเขาเรียกว่า Match Lock ไม่ใช่สองประเภทคือปืนนกสับประเภทหนึ่งกับคาบชุดอีกประเภทหนึ่ง เพราะต่อมาในข้อที่ 4) พระแสงปืนต้นเป็น"ปืนนกสับ"ยาว 9 คืบ จากคุณ : Cinephile - [ 7 พ.ย. 47 09:30:10 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เรามาเริ่มที่ทหารลำลองกันก่อน ทหารพวกนี้คงไม่ต้องแบกหามอะไรเพื่อความคล่องตัว ถึงเรียกว่าทหารลำลองมากกว่าทหารตามสบายหรือทหารตามอำเภอใจ ซึ่งแสดงว่าพระนเรศวรมีแผนที่จะถอยหนีได้ทุกขณะ ถึงเอาแต่ทหารตัวเปล่ามาอยู่รั้งท้ายเป็นกองหลัง ทหารเหล่านี้คงจะต้องเป็นทหารที่พระองค์ไว้พระทัยมากที่สุด ซึ่งน่าจะเป็นพระราชมนู,พระสรีถมอรัตน์,พระชัยบุรี, สีหราชเดโชกับท้ายน้ำ กับกองอาสาทั้งฝรั่งและพวกญี่ปุ่นครับ จากคุณ : Cinephile - [ 7 พ.ย. 47 09:38:43 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เรื่องการดวลปืนระหว่างกองทัพพระนเรศวรกับสุระกำมานั้น ผมเคยสงสัยว่ายิงกันทำไมในเมื่อรู้อยู่แล้วว่ากระสุนไม่สามารถยิงได้ถึงอีกฝั่งหนึ่ง แล้วทหารพระนเรศวรยิงทหารพม่าเพื่ออะไร เพราะจะหวังที่จะฆ่าทหารสุรกำมาทั้งหมดเห็นจะเป็นไปไม่ได้ เสียเวลาเปล่าๆ ในเมื่อฝ่ายสุระกำมาก็ไม่มีทางจะข้ามแม่น้ำได้อยู่แล้วเพราะพระนเรศวรท่านเผาเรือเผาแพ(หรือสะพาน)จนหมดแล้ว คำตอบก็คือ ฝ่ายพระนเรศวรหวังว่าจะยิงเพื่อฆ่าสุรกำมาผู้เป็นแม่ทัพ ซึ่งถ้าแม่ทัพตายเสียคนเดียว ขวัญและกำลังใจของทหารก็จะหมดไป จากคุณ : Cinephile - [ 7 พ.ย. 47 09:45:16 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ท้ายสุดก็คือ"พระแสงปืนต้นข้ามแม่น้ำสะโตง" ที่ระบุว่าเป็น"ปืนนกสับ" ยาว"เก้าคืบ" ถือว่าเป็นปืนที่ยาวพอสมควรคือหนึ่งวาหนึ่งคืย ซึ่งยาวกว่าสองเมตรทีเดียว ปืนที่ยาวขนาดนี้สามารถยิงได้ไกลทีเดียว แต่ไกลแค่ไหนผมก็ไม่รู้ แต่กำลังทำปืนจำลองขึ้นมาเพื่อที่จะลองยิงดู อย่างไรก็ตาม เมื่อได้เห็นแม่น้ำสะโตงกับตาตัวเองแล้ว ผมยังสงสัยว่าปืนนกสับจะยิงข้ามไปได้หรือไม่ ถึงได้แล้วจะยิงถูกเป้าเล็ก อย่างคนบนคอช้างได้หรือไม่ เอาละถ้าถือเป็นเรื่องอัสจรรย์ (Miracle) แล้วละก็ ก็น่าจะเป็นไปได้เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องอัศจรรย์แล้วก็คงจะไม่มีใครพูดถึงเป็นแน่ แต่ผมขอเสนอว่า บางทีพระนเรศวรอาจจะทรงม้าขึ้นไปบนสะพาน(ที่ยังเหลือ) ทำให้ระยะยิงปืนสั้นลง ทรงลงจากม้าแล้วเอาปืนพาดขาหยั่ง เล็งยิงสุรกำมาจากกลางสะพาน ซึ่งความเป็นไปได้สูงกว่าที่จะยิงปืนที่ยาวสองเมตรกว่าจากหลังช้างอย่างที่เห็นในจิตกรรมข้างฝา(คนวาดก็เดาเอาเหมือนกันแหละครับ) จากคุณ : Cinephile - [ 7 พ.ย. 47 10:02:49 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ท่านคะ เคยดู CSI ตอนนึงค่ะ เป็นคดีของผู้ชายคนหนึ่งที่ซ้อมยิงปืนในชุมชน แล้วกระสุนข้ามไปถูกผู้หญิงคนหนึ่งตาย ซึ่งผู้หญิงคนนี้ อยู่คนละฟากกับผู้ชายห่างกันประมาณเป็นกิโลเมตรเลยทีเดียว แต่เขาพิสูจน์ได้ว่า กระสุนวิ่งเป็นวิถีโค้ง แล้วสามารถไปตกไกลขนาดนั้นได้พอดีค่ะ เพราะชายคนนั้นยิงปืนเป็นมุมเอียงขึ้นฟ้า ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นปืน 9 มม. ค่ะ ไม่รู้ว่าปืนนกสับที่ท่านว่า จะมีหลักการเดียวกันหรือเปล่าค่ะ จากคุณ : little_T - [ 7 พ.ย. 47 12:11:03 ]

ความคิดเห็นที่ 79 จำได้ว่าปีนกระบอกนั้นเป็นปืนขนาด 9 มม. ครับ แล้วระยะที่ยิงคือ 6 คูหา (Blocks) หรือประมาณ 400 เมตรครับ กระสุนที่ยิงเป็นวิถีโค้งอย่างที่คุณ little_Tว่านั่นแหละครับ แต่ผมอาจจะจำผิดก็ได้ รู้สึกว่าเป็นตอนเดียวกับคดีนักล่าเอาเงินรางวัลที่ฆ่าตัวตายในปาร์คโดยเอาปืนผูกกับลูกโป่งเพื่อให้ทีม CSI งงเล่นๆใช่หรือเปล่าครับ? แต่นั่นมันเป็นปืนสมัยใหม่ที่ใช้ดิน Cordite ครับ ส่วนพระแสงปืนต้นจะเป็นปืนที่ใช้กระสุนดินดำ ลำกล้องปืนไม่มีเกลียวแบบเดียวกับปืนลูกซอง อนุภาพไม่น่าจะแรงกว่าปืนแก๊ปที่พวกพรานใช้สมัยนี้เท่าไรนัก แหมถ้าเป็นพระแสงปืนต้น 300 แม็กนั่มติดกล้องของคุณหญิงดารินก็แจ๋วเลยอย่าว่าแต่แม่น้ำสะโตงเลยครับ เป็นแม่น้ำอเมซอนหรือคองโกก็พอลุ้นครับ แก้ไขเมื่อ 07 พ.ย. 47 12:46:26 จากคุณ : Cinephile - [ 7 พ.ย. 47 12:44:46 ]

ความคิดเห็นที่ 80 อ่านกระทู้แล้วขนลุก ยิ่งเห็นรูปแล้วยิ่งขนลุก อยากดูไวไว ว่าแต่เรื่องนี้จะยาวกี่ชั่วโมงเพคะท่าน 4 ชั่วโมงไปเลย คราวก่อนสุริโยทัย 3 ชั่วโมงยังไม่เต็มอิ่มเลยค่ะ ต้องดูวีซีดี 5 ชั่วโมงแน่ะถึงอิ่มพอดี จากคุณ : ผู้สาวเมืองยศ - [ 7 พ.ย. 47 14:16:01 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ท่านมุ้ยพะยะค่ะ ปืนยาวไรเฟิลสมัยไอ้กันรบกันเอง(สงครามเลิกทาส) ถ้ายิงดีๆจะยิงได้ไกลเป็นกิโลนะพะยะค่ะ กระหม่อมเคยดูทีวีสมัยก่อน ช่อง4ยุคขาวดำ เรื่อง เรื่องจริงของแจ๊ค เว็บ เขาเอามารีเมคให้ดู ลองไปเซิชดู อาจเจอพะยะค่ะ คาดว่า พระแสงปืนที่ใช้ อาจซื้อมาจากฝรั่งก็เป็นได้นะ พะยะค่ะ จากคุณ : เด็กน้อยขี่ม้าก้านกล้วย - [ 8 พ.ย. 47 00:55:24 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ตอนนี้ผมก็ลองจำลองปืนนกสับที่ยาวเก้าคืบแล้วจะเอาไปทดลองยิงดูอยู่ครับว่ามันยิงได้ไกลแค่ไหน แต่ในความรู้สึกของผม เรื่องความไกลมันไม่น่าจะเป็นปัญหา แต่ความแม่นยำนี่ซิครับที่เป็นปัญหา สมมุติว่าแม่น้ำสะโตงกว้างกิโลเมตรครึ่ง (วัดโดยการขับรถข้ามสะพาน บริเวณนั้นความยาวของสะพานสามมกิโลเมตรกว่าๆ ครับ แต่ไม่ใฃ่เป็นน้ำทั้งหมด) ปืนที่ไม่มีเกลียวคงจะยิงให้ถูกเป้าได้ยากมาก โดยเฉพาะยิงวิถึโค้งครับ เพราะจะต้องเล็งเหนือหัวเป็นศอกหรือเป็นวาขึ้นไป การจำลองเห็นจะต้องจพลอง จากพระแสงปืนต้นที่เก็บอยู่ในวังหลวงครับ(เป็นปืนที่จพลองมาจากของจริงในสมัยรัฐกาลที่หนึ่ง) แล้วลองเอามาให้มือปืนทีมฃาติลองยิงดู ตอนนี้ผมยังไม่ไฃคกับกรมสรรพวุธว่าทำเสร็จแล้วหรือยัง แล้วผมจะเอาผลมา Post อีกครั้งครับ จากคุณ : Cinephile - [ 8 พ.ย. 47 04:18:41 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ท่าน Cinephile ครับ แหมแค่ชื่อไปพ้องกับคุณชะเอมตัวจริง ผมก็ปลื้มจะแย่แล้วครับ แบบว่าจะได้เป็นญาติแบบ แอบๆครับ ( แอบคิดไปเอง ) กลับมาเรื่องปืนอีกครั้งครับ ถ้าพระแสงของพระนเรศวรเป็นปืนนกสับที่ยาวเก้าคืบ ผมว่าจำนวนที่พระนเรศวรยิงออกไปไม่น่าจะเป็นลูกแรกแล้วโดนเลยนะครับ ตามความคิดผมแล้วน่าจะยิงออกไปหลายนัด ก่อนจะโดน ประมาณว่ายิงจัดศูนย์ก่อนน่ะครับ ถ้าเป็นตามพงศวดารที่ว่าพระนเรศวรยิงปืนแม่นมากๆ ผมว่าจัดศูนย์สัก 2-3 ลูกก็น่าจะโดนนะครับ ผมคิดว่าเวลาที่ใช้ในการบรรจุกระสุนดินดำในปืนแบบนกสับคงจะใช้เวลาไม่มากนัก โดยเฉพาะถ้ามีผู้ช่วยและมีปืนสำรองอีก 1 กระบอก (ยิงสลับกัน) เพราะจากรูปที่ท่าน Cinephile โพสมาจะมีข้ารับใช้นั่งรอ 1 คน ผมว่าในขณะที่พระนเรศวร ยิงกระบอกหนึ่ง ข้ารับใช้ก็ บรรจุอีกกระบอกหนึ่ง เพื่อสามารถยิงได้ต่อเนื่อง (ยิ่งผมหลับตานึกภาพมี ปืนยิงสวนมา(แบบเฉี่ยวไปมา)แต่พระนเรศวรยังยืนหยัดยิงสวนไปโดนนี่ เทห์สุดๆครับ) จากคุณ : ชะเอม แห่งสยามประเทศ - [ 8 พ.ย. 47 11:12:53 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เห็นขั้นตอนแล้วเหนื่อยแทนท่านจริงๆ เลย หนังนะดูเมื่อไหร่ก็ได้ครับแต่กลัวท่านจะโหมงานมากเกินไปยังไงท่านอย่าลืมรักษาสุขภาพมากๆ นะครับ จากคุณ : เด็กแคสติ้ง - [ 8 พ.ย. 47 11:43:40 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เพียงได้ยลเบื้องหลัง ยังปลื้มใจซะขนาดนี้ ปลื้มและทึ่ง แลยิ่งใหญ่กว่า LOTR หลายร้อยเท่าเพคะ จะชวนกันไปดูทั้งบ้านเลยเจ้าค่ะ กราบขอบพระคุณที่ทำให้มีความรู้สึกที่ดีๆ ที่ยิ่งใหญ่แบบน้ ม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแล้วค่ะ รู้สึกภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทยจังเลยค่ะ จากคุณ : ยายมะลิ - [ 8 พ.ย. 47 12:40:48 ]

ความคิดเห็นที่ 86 อยากดูใจจะขาด แต่อย่าโหมเกินควรจนลืมดูแลสุขภาพนะคะ เป็นห่วง จากคุณ : ironica (ironica) - [ 8 พ.ย. 47 15:23:46 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ฉากหนึ่งฉาก ที่ผ่านกระบวนการคิด และ ค้นคว้ามากมาย น่าเสียดายที่ผู้ชมส่วนมากได้เห็นเพียงภาพไม่กี่นาทีในจอภาพยนต์ รักษาสุขภาพนะครับ จะรอชมฉบับสมบูรณ์ในโรงครับ จากคุณ : McGy - [ 9 พ.ย. 47 02:24:59 ]

ความคิดเห็นที่ 88 จะผิดไหมที่จะพูดว่าดูเลอขิ่นแล้วนึกถึงกิเนเวียร์ในคิงอาเธอร์ฉบับ 2004 โดยเฉพาะภาพตอนยิงธนูน่ะเหมือนในโปสเตอร์เป๊ะ มันก็ไม่ผิดหรอกนะคะที่จะออกแบบตัวละครให้ดูร่วมสมัย แต่เหมือนเกินไปก็ไม่ดี เดี๋ยวจะโดนข้อหาลอกเลียนแบบ อ้อ พระราชมนูนี่เป็นมอญใช่ไหมคะ ทรงผมถึงได้เป็นแบบนั้น มันเหมือนอารากอร์นจริง ๆ นะ จากคุณ : ironica (ironica) - [ 9 พ.ย. 47 08:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ท่าน Cinephile คะ จากความคิดเห็นที่ 61 " ส่วนพระศรีถมอรัตน์รำแป๊ะกั๊ก ตัดไม้ข่มนาม " รำแป๊ะกั๊ก เป็นอย่างไร ขออณุญาติย่อรูปนะคะ จากคุณ : มณียา - [ 9 พ.ย. 47 09:18:15 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ที่ถืออยู่ในมือของพระศรีนั่นแหละครับคือแป๊ะกั๊ก เป็นอาวุธโบราณที่ใช้กันมาตั้งแต่สมัยเขมรจนมาถึงสงครามเสียกรุงครั้งที่สองครับจะหาดูได้ตามพิพิพัณฑ์ทั่วไปครับโดยเฉพาะที่ใต้ถุนพระที่นั่งจักรีซึ่งจะรวบรวมอาวุธยุคต่างๆ และที่พิพิธพัณฑ์ทหารที่กรมสรรพวุธครับ เราจะเห็นรูปแป๊ะกั๊กตามรูปสลักหินของนครวัดในเขมร ส่วนการใช้นั้นเราก็ไม่รู้เหมือนกัน ก็เลยทำจริงๆขึ้นมาลองใช้ฟันต้นกล้วย ปรากฏว่าสามารถฟันได้แรงมากครับ เพราะลักษณะของมันเหมือนกับไม้เบสบอล ด้ามยาวและหัวหนักทำให้มีแรงส่งในเวลาฟันครับ เดาว่าใช้ตัดหัวข้าศึกหรือตัดขาม้าครับแล้วผมจะหารูปแป๊ะกักกับชุดของขุนศึกเขมรมาให้ชมครับ อ้อ ขุนศรีถมอรัตน์เราเดากันว่ามีเชื้อสายเขมรครับ เพราะเมืองศรีถมอรัตน์หรือเมืองศรีเทพในสมัยนั้นเป็นเมืองเขมรครับ จากคุณ : Cinephile - [ 9 พ.ย. 47 10:37:47 ]

ความคิดเห็นที่ 91 สำหรับเรื่องเลอขิ่น ผมเห็นด้วยกับคุณ Ironica นะครับว่าดูคล้ายกับกิเนเวียร์ในเรื่องคิงอาเธอร์ แต่ผมก็คิดแล้วคิดอีกว่าจะเปลี่ยนชุดของเธอดีพรือไม่ ชุดของเลอขิ่นเป็นชุดของชาวเมืองคังครับที่แผนกศิลป์(ก็มีใครถ้าไม่ใช่ปู่เบี้ยวของเรา)กับแผนกเสื้อผ้าออกแบบมาตั้งแต่ก่อนที่มีการสร้างคิงอาเธอร์ครับ เราเอาชุดของเงี้ยวกับไทยใหญ่มายำกันเพราะเมืองค้งไม่มีเหลือให้เราเห็นแล้วครับ ผมคิดว่าคนออกแบบเสื้อผ้าของอาเธอร์เองก็เอาชุดชาวเขาของแถบนี้มายำเหมือนกันเพื่อให้ดูแปลกตาไปกว่าอาเธอร์ฉบับก่อนๆ (ฉบับริชาร์ดเกียร์รู้สึกว่าชื่อเรื่อง First Knight เขายังเอาอโยธยามาแปลงเป็นเมืองCamalot เฉยเลย) ปัญหาตอนนี้ก็คือเราจะเลี่ยงเขาหรือไม่เลี่ยง ถ้าเราเลี่ยงก็หมายความว่าเราต้องเปลี่ยนจากความเป็นจริงที่แผนกค้นคว้าหาข้อมูลมาเพราะฝรั่งทำตัดหน้าเราไปก่อน หรือเราจะทำตามที่เราค้นคว้ามา ผมก็เลยตัดสินใจทำไปอย่างที่เราค้นคว้ามาครับ ถ้าเราเลี่ยงครั้งหนึ่งเราก็ต้องเลี่ยงตลอดไป พวกเรายอมได้หรือเปล่าครับ จากคุณ : Cinephile - [ 9 พ.ย. 47 10:55:26 ]

ความคิดเห็นที่ 92 พูดถึงเรื่องลอกเลียนกันก็มีอีกอันนะครับ คือตอนที่คุณ Oliver Stone เข้ามาทำ Pre Production เรื่องอเล็กซานเดอร์ ผมกับหม่อมกมลาเป็นธุระช่วยแกหาโลเกชั่น แต่เราไม่ได้ทำกับแกเพราะผมกับ Baz เป็นเพื่อนกันและผมสัญญากับปู่Dino ว่าจะช่วย Baz ทำอเล็กซานเดอรฉบับ Baz แต่เราก็ช่วยเรื่อง Location ซึ่งไปถ่ายที่เดียวกันกับที่เราถ่ายฉากยุทธหัตถีในสุริโยไท และเราให้คุณOliver ดู Production Sketchที่ปู่เบี้ยวทำเอาไว้ พอเห็นหนังตัวอย่างของอเล็กซานเดอร์ก็แทบเป็นลมเพราะว่าทำไมบาบิโลนของคุณ Oliver กับหงสาวดีของผมมันช่างเหมือนกันเหลือเกิน จะแก้ใขเปลี่ยนก็ไม่ได้เสียแล้วเพราะลงทุนสร้างฉากไปหลายล้านบาทครับ ได้แต่เอารูปมาลงไว้เป็นหลักฐาน ใครไม่รู้คิดว่าเราลอกเลียนอเล็กซานเดอร์ แต่ก็มีพวกเรานี่แหละที่เห็นภาพ Production Sketch ก่อนที่หนังทั้งสองเรื่องฉาย ถึงยังไงคนห้องใหญ่ก็จะต้องหาว่าราลอกฝรั่งอีกนั่นแหละครับ จากคุณ : Cinephile - [ 9 พ.ย. 47 11:08:34 ]

ความคิดเห็นที่ 93 มุมนี้จะเหมือนในเรื่อง Alexander เลยครับ จากคุณ : Cinephile - [ 9 พ.ย. 47 11:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ลืมใส่รูปครับ จากคุณ : Cinephile - [ 9 พ.ย. 47 11:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 95 พระราชมนูในเรื่องนเรศวรเป็นลูกเชลยไทยครับแต่เติบโตในหงสาวดีพร้อมกับพระนเรศวร พ่อแม่ของพระราชมนูตายตอนสงครามช้างเผือก พระราชมนูถูกเกณฑ์ไปอยู่หงสาเหมือนกับเชลยไทยคนอื่นๆ ต่อมาได้เป็นเพื่อนกับพระนเรศวร โตมาด้วยกันและฝึกวิทยายุทธจากอาจารย์เดียวกัน ทรงผมของพระราชมนูเป็นทรงผมไทยแต่ไม่ได้เกล้าจุกครับ คนไทยสมัยนั้นไว้ผมยาวแต่จะเกล้าจุกมีปิ่นปักหรือมีที่ครอบครับที่ครอบเรียกว่าพระอุณหิสหรือจุลมงกุฎครับ แต่ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์ (หาดูได้ที่พิพิธพัณฑ์เจ้าสามพระยาที่อยุธยา จากของที่ขุดได้จากกรุ)สำหรับข้าราชการอื่นๆก็ใช้ลอมพอกสวมเวลาเข้าเฝ้า กรวยของลอมพอกจะคลุมผมมวยครับ  แต่ตอนรบก็คงจะไม่มัวเกล้าผมกันอยู่ คงจะมีหมวกสวมให้ดูเรียบร้อยครับ ทรงผมของมอญก็คล้ายของไทย แต่ไว้ผมม้าครับ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 47 12:08:21 จากคุณ : Cinephile - [ 9 พ.ย. 47 11:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 96 หนูขอโทษ หนูผิดเอง คือสงสัยอ่ะค่ะว่าคนโบราณไหงแต่งตัวทันสมัยจัง แต่ถ้าของจริงเป็นงั้นก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ปัญหามันอยู่ที่คนอื่นที่เขาไม่รู้นั่นแหล่ะ มีหวังออกมาสับแหลก ไอ้หนูมันเด็กศิลป์ที่ดันชอบอ่านหนังสือประวัติศาสตร์กะตำราพิชัยสงคราม ความรู้มันเลยเกิน ๆ ขาด ๆ ขออภัยที่ปล่อยความโง่ออกมาค่ะ จากคุณ : ironica (ironica) - [ 9 พ.ย. 47 13:02:38 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ฟังท่านเล่าแล้วรู้สึกว่าทำไมฝรั่งขี้โกงจัง แถมคิดต่อไปอีกว่าถ้าคนไทยที่ดูแล้วออกมาโวยว่าเราลอกฝรั่งคงจะเสียความรู้สึกน่าดู เพราะแต่ละฉากแต่ละอย่างกว่าจะออกมาฟังท่านเล่าแล้วนี่ยากสุดๆ แล้วพระนเรศวร มีทหารเอกอืนๆ นอกเหนือจาก พระราชมนู มั้ยครับ แบบจะเหมือนอัศวินโต๊ะกลมหรือเปล่าครับ ที่มีอัศวินหลายๆคนอ่ะครับท่าน รอดูอย่างใจจดจ่อเป็นกำลังใจให้ครับ รักษาสุขภาพนะครับท่าน จากคุณ : ชะเอม แห่งสยามประเทศ - [ 9 พ.ย. 47 13:38:26 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อีกเรื่องครับ( ลืม ) แบบว่าปู่เบี้ยว ที่ทำ Production Sketch จริงๆแล้วเขาคือใครครับ ชื่อเสียงเรียงนามว่าไรครับ คือ อยากรู้จักครับ เพราะฝีมือ Sketch นี่สุดยอดมากๆๆๆๆๆ เลยครับท่าน ( ชื่นชมมากๆ ) จากคุณ : ชะเอม แห่งสยามประเทศ - [ 9 พ.ย. 47 13:41:32 ]

ความคิดเห็นที่ 99 เห็นท่านทำพระนเรศวร ได้ยิ่งใหญ่ ไม่แพ้สุริโยทัย ในใจยิ่งคิดถึงเพชรพระอุมา อยากให้ดูเร็ว ๆ ค่ะ กลัวดาราที่ท่านเรียกมาแคซ......จะแก่ ไปซะก่อน เพราะลุ้นอยู่ในใจว่าใครจะแสดงเป็นรพินทร์ และคุณหญิงดาริน จากคุณ : ปลาพะยูน - [ 9 พ.ย. 47 14:26:41 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ปู่เบี้ยวชื่อจริงชื่อประสพโชค ธนะเศษฐวิไล ครับ จบจิตรกรรมศอลปกรครับ แล้วไปฝึกงานต่อที่ยี่ปุ่นครับ ไปฝึกกับ Weta ตอนที่เราจะเริ่ม PPU ครับ ปู่ทำงานมากับผมกว่า 30 ปีแล้วครับ ความจริงแล้วแผนกศิลปของเรื่องนี้มีเกือบ 50 คนครับ ตอนนี้ปู่อยู่กับผม บอกผมว่าลงรูปอย่างนี้ไม่กลัวคนลอกเลียนเหรอ ผมตอบว่าเอาลงอย่างนี้ซีครับเป็นพยานหลักฐานว่าเราเริ่มก่อน ใครอยากลอกก็ลอกไป พวกเราในนี้ก็รู้กันเองว่าอะไรเป็นอะไร ปู่แกขี้กลัวครับ กลัวว่าใครจะเอาแบบแกไปทำตัดหน้าก่อน แต่ถ้าเอารูปเมืองหงสาวดีไปทำก็ต้องลงทุนหลายสิบล้านแค่ฉากเดียว แต่ถ้าเป็นหนังฝรั่งเขามีทุนพอที่จะลอกก็ให้เขาลอกไป เราภูมิใจของเราเงียบๆว่าแม้กระทั่งฝรั่งยังลอกไอเดียของปู่เลยก็พอแล้วครับ จากคุณ : Cinephile - [ 9 พ.ย. 47 16:51:22 ]

ความคิดเห็นที่ 101 เรื่องทหารเอกของพระนเรศวรมีอยู่หลายคนครับ รุ่นแรกก็คือพระราชมนูที่โตขึ้นพร้อมกับองค์ดำตอนอยู่หงสาวดี แรกทีเดียวเป็นเด็กจรจัดที่คอยเที่ยวโขมยของกินในตลาดจนถูกชาวบ้านรุมกระทืบแต่พระนเรศวรช่วยเอาไว้ก็เลยมาติดสอยห้อยตามองค์ดำ ซึ่งต่อมาจะกลายเป็นทหารเอกของพระนเรศวร ต่อมาก็มีพระชัยบุรีกับพระศรีถมอรัตน์ ทั้งสองเป็นนายทหารรุ่นใหม่ที่พระนเรศวรใช้วิชาที่เรียนมาจากบุเรงนอง(ความจริงจากพระอาจารย์ของบุเรงนองคือจากมหาเถรคันฉ่องเลยทีเดียว) มาสอนให้ตอนเมื่อพระนเรศวรกลับมาครองเมืองพิษณุโลก ถือว่าเป็นนายทหารรุ่นใหม่ครับ แล้วก็มีรุ่นเก่าที่ตกทอดมาจากพระมหาธรรมราชาคือสีหราชเดโชชัยกับออกญาท้ายน้ำครับ กับสองขุนพลชาวมอญคือพระยาเกียนกับพระยาพระรามครับ ส่วนตัวหญิงก็มีเลอขิ่นผู้ซึ่งเป็นลูกสาวของเสือต้านแห่งเมืองลุง ซึ่งเคยสู้กับพระราชมนูจนแทบจะฆ่ากันตาย แต่มาตอนหลังจะรักกันกับพระราชมนูจนยอมตายแทนกันได้ (เลอขิ่นผู้นี้เป็นตัวที่พระองค์ภาณุ,ลุงของผมเป็นคนสร้างขึ้นมา ท่านให้เป็นตัวแสดงที่ทั้งพระนเรศวรกับพระราชมนูหลงรักแต่พระราชมนูได้เลอขิ่นไปเป็นเมียเพราะไม่รู้ว่าเลอขิ่นเป็นที่หมายปองของพระนเรศวร เป็นต้นกำเนิดของเพลง"สไบแพร" ที่พระนเรศวรจับได้ว่าพระราชมนูกับเลอขิ่นมีอะไรกันเพราะทิ้งสะไบเอาไว้หลังจากที่ทั้งสองมีอะไรกัน ใช้ Googleค้นหาMP3ของเพลงนี้ได้ครับ) เลอขิ่นจะมีลักษณะของไทยใหญ่หรือพวกเงี้ยว รบเก่ง ยิงธนูแม่น และไม่ยอมใครครับ ตัวแสดงหญิงอื่นๆก็มีมณีจันทร์ผู้เป็นคู่รักของพระนเรศวรครับ ผมเดาว่าเป็นคนมอญและรู้จักกับพระนเรศวรตั้งแต่สมัยที่พระนเรศวรยังอยู่หงสาวดี ตัวนี้คุณแอฟเป็นตัวแสดงครับ จากคุณ : Cinephile - [ 9 พ.ย. 47 17:07:45 ]

ความคิดเห็นที่ 102 มารอชม ติดตามผลงานครับท่าน แค่อ่านเรื่องเพียงบางตอนจากท่านก็สนุกน่าติดตามมากเลยครับ.. รักษาสุขภาพด้วยน่ะครับท่าน ... จากคุณ : ทุเรียนกวน - [ 9 พ.ย. 47 18:35:05 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ผมเคยพยามจะคิดทันทันท่าน..แต่ก็ไม่เคยทันสักที.. ตอนนี้ผมเลิกคิดแล้วครับ ทำความเข้าใจสิ่งที่ท่านคิดน่าจะง่ายกว่า ขอเป็นกำลังใจให้ท่านครับ.. จากคุณ : เก้าทัพ (เก้าทัพ) - [ 9 พ.ย. 47 21:43:05 ]

ความคิดเห็นที่ 104 พระมหาเถรคันฉ่องนี่เป็นชาวพม่าเหรอครับ จากคุณ : คนหน้าเหลือง - [ 9 พ.ย. 47 23:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 105 มหาเถรคันฉ่องเป็นมอญครับ เป็นมหาเถรก็น่าจะเป็นระดับพระเถระผู้ใหญ่ครับ พอมาถึงอโยธยาก็ได้รับสถาปนาเป็นสังฆราชเลยทีเดียวครับ(อยู่วัดมหาธาตุวรวิหารซึ่งเป็นวัดหลวง โดยได้สมมนามว่า "สมเด็จพระอริยวงศญาณปริยัติวราสังฆราชาธิบดี ศรีสมณุตมาปรินายกติปิฎกธราจารย์ สฤษดิขัติยสารสุนทร มหาคณฤครอุดรวามคณะสังฆารามคามวาสี") เพราะฉนั้นผมเดาว่ามหาเถรน่าจะพูดไทยได้ดีเพราะไม่มีใครเอาพระที่พูดไทยไม่ได้เป็นสังฆราชหรอกครับ แก้ไขเมื่อ 10 พ.ย. 47 08:58:16 จากคุณ : Cinephile - [ 10 พ.ย. 47 00:37:56 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ฉากที่ท่าน Cinephile ว่าเหมือนกัน คือฉากนี้ จากคุณ : คนหน้าเหลือง - [ 10 พ.ย. 47 00:59:24 ]

ความคิดเห็นที่ 107 กับฉากนี้หรือเปล่าครับ จากคุณ : คนหน้าเหลือง - [ 10 พ.ย. 47 01:00:26 ]

ความคิดเห็นที่ 108 เรียนถามท่าน Cinephile อีกนิดครับ #107 นี่ใช้ Ratio 2.35 ใช่หรือเปล่าครับ จากคุณ : คนหน้าเหลือง - [ 10 พ.ย. 47 01:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ใช่ครับ ถ่ายด้วยระบบ Panavision ครับ เล็นซ์เป็นแบบทรงกระบอก Anamorphic ครับ เล็นซ์ของแพนนาวิชั่นจะแก้ไม่ให้มีการ Distort ที่ขอบของภาพครับ ปัญหาของระบบนี้ก็คือเวลาเอาไปลง DVD (ซึ่งสมัยนี้จะเป็นรายได้หลักของหนัง) ถ้าเป็นเต็มจอ (Full screen) ก็จะต้องใช้การสะแกนครับ ทำให้การจัดภาพดูไม่สวย แต่ถ้าลงเป็น 1:235 ซึ่งเรียกกันว่า Letter box format ภาพก็จะเล็กไม่เต็มจอทีวีครับ แต่ถ้าถ่ายในระบบ 1:1.66 (Full Frame Format) ภาพก็จะเต็มจอทีวีพอดี เวลาฉายที่โรงจะฉายใน Format 1:1.85 (Academy Format) ครับ ข้อดีของ Anamorphic ก็คือจะได้ภาพเต็มพื้นที่เนกกาทีพ คือเต็มทั้งสี่รู Sprocket แต่ข้อเสียก็คือ เล็นซ์อนามอฟิคหรือที่เรียกว่าเล็นซ์ซินมาสโคปตามโรงหนังคุณภาพไม่ค่อยจะดี และที่อธิบายเอาไว้แล้วว่าลงดีวีดีไม่ค่อยจะสวย ส่วน 1:1.85 จะเสียพื้นที่ของเนกไปราวๆ 30% ครับ(แต่ยุคนี้ฟีมล์หนังสมัยใหม่ Grain จะละเอียดกว่าฟีมล์รุ่นเก่าครับ จึงไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป)ภาพในเรื่อง Alexander คุณคนหน้าเหลืองนำมาให้ดู ถ้านำไปลงเป็นดีวีดีจะเป็นอย่างนี้ครับ จากคุณ : Cinephile - [ 10 พ.ย. 47 08:46:05 ]

ความคิดเห็นที่ 110 กว่าจะเสร็จสมบูรณ์พร้อมฉาย น่าจะประมาณกลางปีหน้าขึ้นไปหรือเปล่าค่ะท่าน ปล. โปรดดูแล รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะท่าน จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 10 พ.ย. 47 11:07:56 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ขอบคุณท่าน Cinephile ที่ให้ความกระจ่างครับ ข้อมูลมากมายจริงๆครับ แค่เข้ามาอ่านก็ได้รู้อะไรที่ไม่เคยรู้หลายๆเรื่อง ( ดีจังครับ ) แต่ก็เกรงว่าจะรบกวนท่านเหมือนกัน เพราะ ดูไป เราก็เป็นไอ้หนู ชะเอม ขี้สงสัยไปซะแล้ว ความเห็นเรื่อง เลอขิ่น เป็นการผูกตัวละครที่ช่วยสร้างความลึกของหนังให้มากขึ้น สุดยอดจริงๆครับ สร้างเป็นซีนอารมณ์ได้เยอะเลยครับ เป็นการสร้างมุมให้กับหนังได้เยอะเลยครับ ตัวแสดง มณีจันทร์ผู้เป็นคู่รักของพระนเรศวร นี่คาแรกเตอร์ จะเหมือนที่เคยดูใน พระนเรศวรภาคที่ออกเป็นละคร ทีวี มั้ยครับ ที่ ออกจะแก่นๆ ห้าวๆ(ถ้าจำไม่ผิดนะครับ) ผมว่าดูมีสีสรรดี และดูเข้ากับ พระนเรศวร ที่ทรงเป็นนักรบดีครับ จากคุณ : ชะเอม แห่งสยามประเทศ - [ 10 พ.ย. 47 11:10:01 ]

ความคิดเห็นที่ 112 คาแรกเตอรืคงจะไม่เหมือนหรอกครับเพราะเป็นการตีความของคนละคนกัน มณีจันทร์นี่บันทึกเอาไว้ว่าชื่อ"ขรัวมณีจันทร์" แสดงว่าต่อมาแกเป็นชีครับ ก็คงจะเป็นคนประเภทธรรมะธรรมโมอยู่ไม่ใช่น้อย (หรือว่ามีเรื่องที่ต้องทำให้บวชชีก็ไม่รู้เหมือนกัน) ในแผ่นดินสมเด็จพระเอกาทศรส มีเรื่องเล่ากันว่าพระองค์ไปได้หญิงชาวบ้านจากบางประกงมาเป็นสนม, นางมีโอรสกับสมเด็จพระเอกาทศรสหนึ่งหน่อ ซึ่งเจ้าฟ้าองค์นี้ต่อมาทรงโปรดเสวยน้ำจัน(ขี้เมาว่ายังงั้นเถอะ) แล้วชอบทำองค์เป็นนักเลงหาเรื่องกับชาวบ้านทั่วไป จนวันหนึ่งท่านเกิดมีเรื่องกับพระยาออกนา(รัฐมนตรีเกษตรในสมัยนั้น)ถึงกับเตะพระยานาจนปากแตก พระยานาเอาเรื่องไปกราบบังคมทูลสมเด็จพระเอกาทศรส ซึ่งสมเด็จพระเอกาทศรสทรงกริ้วจะประหารชีวิตเจ้าฟ้าองค์นั้น เจ้าฟ้าองค์นั้นกลัวพระอาญาหนีไปหา"ขรัวมณีจันทร์"ผู้เป็นพระปิตุฉา(ป้า)ของเจ้าฟ้าองค์นั้น ขรัวมณีจันทร์ไปเข้าเฝ้าพระเอกาทศรสขอให้พระองค์ยกโทษให้ลูก ซึ่งพระเอกาทศรสเกรงพระทัย"ขรัวมณีจันทร์"จึงยกโทษให้ จากคุณ : Cinephile - [ 10 พ.ย. 47 11:48:21 ]

ความคิดเห็นที่ 113 เรื่องของเรื่องก็คือ 1) ขรัวมณีจันทร์ตือพระมเหษีของพระมเหศวร 2) เป็นหญิงที่ทรงอำนาจแม้แต่พระมหากษัตริย์ยังเกรงพระทัย 3) เป็นแม่ชีอยู่วัด ซึ่งน่าจะเป็นคนธรรมธรรมโม เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมณีจันทร์เลย เพราะฉนั้นใครก็ตามที่เขียนเรื่องพระนเรศวรก็ต้องเดาเอาหรือสร้างบุคลิเอาตามแต่ละคนจะจินตนาการ มณีจันทร์ของผมจะเป็นชาวมอญ และจะสนิทสนมกับสมเด็จพระนเรศวรมาตั้งแต่สมัยที่สมเด็จพระนเรศวรประทับอยู่หงสาวดี คงจะเป็นลูกสาวคนใหญ่คนโต(ไฮโซ) เพราะเดาไม่ออกมาสมเด็จพระนเรศวรจะเลือกเด็กสลัมมาเป็นพระอรรคชายา (ในพงศาวดารเขียนว่าอรรคชายาครับ แสดงว่าต้องเป็นเจ้า อย่างผมมีเมีย เมียของผมต้องเป็นหม่อม จะเรียกว่าชายาไม่ได้เพราะหม่อมของผมเป็นคนธรรมดาไม่ใช่เจ้าครับ) แต่จะเป็นลูกใครผมก็ไม่รู้ แต่ในบทของผม ผมให้มณีจันทร์เป็นลูกลับๆของบุเรงนองที่เกิดจากลูกสาวของสมิงทุดอ(คนที่ปลงพระชนม์พระเจ้าตะเบ็งชเวตี้นั่นแหละครับ) การที่เป็นหลานของขบถที่บังอาจปลงพระชนม์พ่ออยู่หัวคือโทษประหารเจ็ดชั่วโครต ซึ่งหมายถึงมณีจันทร์ต้องถูกประหารด้วย พระเจ้าบุเรงนองจึงเอามณีจันทร์มาฝากเอาไว้กับพระอาจารย์ของพระองค์ ซึ่งเป็นพระอาจารย์ของพระนเรศวรเหมือนกัน มณีจันทร์กับพระนเรศวรจึงเติบโตมาด้วยกัน จนทำให้พระนเรศวรมองไม่เห็นว่ามณีจันทร์นั้นมีจิตใจหลงรักพระองค์อยู่ พระนเรศวรจะมองเห็นมณีจันทร์เป็นเหมือนน้องสาวมากกว่าคนรัก แต่กลับไปหลงรักเลอขิ่นที่คุณชะอมว่า"เป็นคนแก่นๆห้าวๆ ซึ่งจะเข้ากับพระนเรศวรที่ทรงเป็นนักรบได้ดี" แหมคิดถึงคุณหมาร่าหมาหรอดนะครับ เพราะแกน่าจะมีข้อคิดดีๆมาคุยกัน เห็นแกชอบเรื่องประวัติศาสตร์อยู่เหมือนกัน(หรือเฉพาะเรื่องดนตรีไทยก็ไม่รู้สิ) จากคุณ : Cinephile - [ 10 พ.ย. 47 12:08:09 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เรียน ท่านCinephile ครับ ผมสงสัยใคร่อยากรู้ครับ ว่า ในตัวเนื้อเรื่อง ใน หนังเรื่องพระนเรศวรนี้ ........จุดการหลั่งน้ำประกาศอิสรภาพ............ เป็นจุดที่เนื้อเรื่องหนังคืบหน้าไปกี่ % ของเนื้อเรื่องทั้งหมดครับ ไม่นับรวมเรื่องการ แฟลชแบ็ค น่ะครับ เพราะจริงๆแล้ว ผมสงสัยตรงที่ว่า climax ของหนังเรื่องนี้ ไปอยู่ที่เรื่องไหน จุดไหน ตรงไหน อะไร คือ real climax อะไร คือ sub climax ดูๆแล้ว มันไม่ง่าย เหมือน เนื้อเรื่อง สุริโยไท สงสัย ก็ สงสัย แต่ก็ไม่กล้าถามท่านตรงๆ เพราะเกรงว่าเป็นความลับของหนัง เลยต้องขออ้อมถาม อย่างนี้แหละครับ ด้วยศรัทรา จากคุณ : ไม่ใช่ผม - [ 10 พ.ย. 47 15:38:10 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ขรัวมณีจันทร์ อาจจะไม่ได้เป็นชี หรือ บวชชี ก็ได้นะค่ะ ถ้าตามความหมายของคำว่า ขรัว เป็นแบบนี้ค่ะ ในหนังสือประวัติขุนนางแต่โบราณ มีประวัติขุนนางตระกูลรามัญ ก็กล่าวถึงคำว่า ‘ขรัว’ เอาไว้ตอนหนึ่งว่า “พระยาสุรเสนา (คุ้ม) บุตรคนที่ ๔ ของพระยาเพทธราชา (มะปุ๊) (พระยาสุรเสนา (คุ้ม) เป็นน้องคนละแม่กับท้าวทรงกันดาลมอญ-จุลลดาฯ) ทำการวิวาห์กับท่านปิ่นธิดาของท่านขรัวบ้านใหญ่” พระยาสุรเสนา (คุ้ม) กับท่านปิ่นผู้นี้เป็นบรรพบุรุษ (ทวด) ของพระชนนีน้อย พระชนนีแห่งสมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินีรัชกาลที่ ๔ (พระบรมราชชนนีพันปีหลวงรัชกาลที่ ๕) คำว่า ‘ขรัว’ น่าจะหมายถึงเป็นที่นับหน้าถือตา อาจเป็นคนจีนหรือมิใช่ก็ได้ ส่วน ‘เจ้าสัว’ น่าจะหมายถึงเฉพาะจีนมั่งมี โดยเฉพาะสมัยก่อนโน้นมั่งคั่งมั่งมีจากการค้าสำเภา เพราะพระภิกษุสูงพรรษาก็มักเรียกกันว่าขรัวตา ขรัวปู่ ขรัวลุง ผู้เป็นตายายของเจ้าฟ้า หรือพระองค์เจ้า พระราชโอรสธิดาของพระเจ้าแผ่นดิน ก็เรียกกันว่าขรัวตา ขรัวยาย เพื่อยกย่องว่าสูงศักดิ์กว่าตายายของสามัญชนทั่วไป จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 10 พ.ย. 47 16:23:22 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ขอขอบคุณ คุณกะแล้วเชียวที่ให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องขรัว ครับ Net มันก็ดีอย่างนี้แหละครับที่มีการแลกเปลี่ยนความคิดกัน เราไม่รู้บางทีคนอื่นอาจจะรู้ก็ได้ อย่างในกรณีนี้เป็นต้น ครั้งหนึ่งเมื่อตอนผมเริ่มเขียนบท ผมเกิดมีข้อสงสัยซึ่งหาคำตอบไม่ได้ คือปัญหาเรื่อง"บทบาทของสมเด็จพระนเรศวรในสงครามคราวเสียกรุง" ผมทำหนังสือเวียนส่งให้ครูบาอาจารย์นักคิดนักเขียนกว่ายี่สิบคนเพื่อหาคำตอบ (เอ่ยชื่อมาทุกคนจะต้องร้องอ๋อเลยล่ะครับเพราะเป็นปุชนียบุคลแทบจะทุกท่าน) แต่ปรากฏว่าผมไม่ได้รับคำตอบเลยสักท่านเดียว ซึ่งผมเดาว่าที่ไม่ได้รับคำตอบก็คงจะเป็นเพราะคำถามของผมไม่สำคัญพอ หรือไม่มีใครกล้าเสี่ยงที่จะตอบ(แต่กล้าที่จะว่าหลักศิลาจาลึกหลักที่หนึ่งเป็นของปลอมหรือย่าโมไม่มีจริง) จริงๆแล้วมันเป็นคำถามที่อธิบายถึงสมเด็จพระนเรศวรของเราเลยทีเดียว เพราะในช่วงสงครามคราวเสียกรุง สมเด็จพระนเรศวรก็ทรงเติบโตเป็นหนุ่มแล้ว ซึ่งถ้าท่านเข้ากับพ่อของท่าน(พระมหาธรรมราชา)ก็หมายความว่าท่านอยู่ข้างพม่าเข้าตีอโยธยา หรือถ้าท่านอยู่ข้างพระมหินทร์ก็หมายความว่าท่านจะต้องรบกับพ่อของตัวเอง หรือถ้าท่านไม่ทำอะไรเลย? มันจะเป็นไปได้หรือเปล่าครับ? อยากจะให้พวกเราออกความเห็นกันดู เพราะคิดว่าพวกเราคงจะมีความกล้ากว่าอาจารย์เหล่านั้นครับผม อย่างนี้ถือเป็น Climax หรือ Sub Climax ได้หรือเปล่าครับ หรือน่าจะเป็น Personal Crisis มากกว่า จากคุณ : Cinephile - [ 10 พ.ย. 47 18:27:27 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ผมว่า ท่านอาจจะทรงวางพระองค์เป็นกลางไว้ครับ แต่ผมยังนึกเหตุผลมาโน้มน้าวความคิดของผมไม่ออกน่ะครับ : ) จากคุณ : คนหน้าเหลือง - [ 10 พ.ย. 47 19:51:13 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ขออนุญาตถามอะไรท่านcinephileแบบเชยๆหน่อยนะคะ ว่านักแสดงอย่างคุณปีเตอร์หรือคุณทรายที่เห็นต้องใช้อาวุธต่างๆนี่เขาต้องร่ำเรียนอะไรกันมากแค่ไหนหรือได้ถึงขั้นไหนแล้วคะ? เห็นท่าทางขึงขังกันดี แล้วท่านเองก็ทุ่มกับงานนี้มากๆเห็นบอกว่ามีช่วงการรบเยอะกว่าสุริโยทัยด้วย เลยอยากรู้ว่าดาราเค้าทุ่มกันแค่ไหนน่ะค่ะ? จากคุณ : ssszzz - [ 10 พ.ย. 47 20:11:55 ]

ความคิดเห็นที่ 119 เหตุและผลสืบเนื่อง ** เหตุจากสงครามช้างเผือก ที่สมเด็จพระมหาจักรพรรดิทรงมีพระราชดำริไม่ประทานช้างเผือก และรับสั่งให้เตรียมไพร่พลพร้อมรบอย่างเข้มแข็ง ทางฝ่ายพระเจ้าหงสาวดีได้ยกทัพรวมพลที่เมืองเมาะตะมะ จัดทัพใหญ่ออก เป็น ๕ ทัพ มีเจ้าเมืองเชียงใหม่ควบคุมกองเรือเสบียง ล่องลงมาถึงเมืองตาก รวมไพล่พลเป็นจำนวนประมาณ ๕ แสนคน ส่วนทางอยุธยาได้เตรียมพลพร้อมรบและเรือรบจำนวนมาก เพื่อป้องกันการ โจมตีจากทัพหลวงของหงสาวดีทางด่านเจดีย์สามองค์ แต่ผิดคาดพม่ายกทัพ มาทางด่านแม่ละเมาเข้าตีกำแพงเพชรได้เมืองแล้วแยกทัพไปตีสุโขทัย เนื่องด้วยทางสุโขทัยมีกำลังน้อยกว่ามากแต่ก็สู้รบเป็นสามารถในที่สุดก็ถูกยึดเมือง จากนั้นพม่าจึงล้อมเมืองพิษณุโลก พระมหาธรรมราชาก็ต่อสู้เป็นสามารถเช่นกัน แต่เกิดไข้ทรพิษขึ้นในเมืองและเสบียงอาหารก็หมดจึงยอมจำนน หลังจากที่พม่าได้หัวเมืองฝ่ายเหนือแล้วจึงบังคับให้พระมหาธรรมราชาและเจ้าเมืองถือน้ำกระทำสัตย์ให้อยู่ใต้บังคับของพม่า พร้อมทั้งสั่งให้ยกทัพตามลงมาเพื่อตีกรุงศรีฯด้วย จากบันทึกที่อ่านมาข้างต้นนี้ พระมหาธรรมราชา อาจมิได้เต็มใจอยู่ข้างพม่า ใช่ไหมครับ (ถ้าพระองค์ดำ ทรงรู้ต้นสายปลายเหตุว่าทำไมพ่อของท่านอยู่ข้างพม่า อาจจะทรงรู้สึกเห็นใจและเข้าใจความรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของพระมหาธรรมราชาก็เป็นได้นะครับ) จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 10 พ.ย. 47 21:15:34 ]

ความคิดเห็นที่ 120 เหตุและผลสืบเนื่อง ** ปี 2112 ช่วงเสียกรุงครั้งที่ 1 ช่วงที่พระมหินทราธิราชขึ้นครองราชย์ทรงคิดกำจัดพระมหาธรรมราชา จึงส่งสาสน์ ไปถึงพระไชยเชษฐาผู้ครองกรุงศรีสัตนาคนหุตให้ยกทัพมาตีพิษณุโลก ทางพระ มหาธรรมราชาจึงขอทหารจากเมืองหงสาวดีและกรุงศรีฯขึ้นมาช่วยป้องกันเมือง พระมหินทร์ฯทรงแกล้งส่งพระยาสีหราชเดโชยกทัพไปช่วย แท้จริงแล้วให้ร่วมกับ ทัพพระไชยเชษฐาตีพิษณุโลก แต่ว่าพระยาสีหราชเดโชแปรพักไปเข้ากับพระมหา ธรรมราชาแล้วทูลความจริงให้ทราบ พระมหาธรรมราชาจึงรับสั่งป้องกันเมืองไว้ ประจวบเหมาะกองทัพหงสาวดียกมาช่วยทัน กองทัพพระไชยเชษฐาจึงถอยกลับ เวียงจันทร์ เมื่อเหตุการณ์เริ่มบานปลายพระมหาจักรพรรดิทรงลาผนวช แล้วเสด็จขึ้นครอง ราชย์อีกครั้ง ทรงยกทัพขึ้นมาเมืองพิษณุโลก รับพระวิสุทธิกษัตรีพร้อมด้วยโอรส ธิดาของพระมหาธรรมราชา(ขณะนั้นอยู่กรุงหงสาวดี) ลงมาเป็นองค์ประกันอยู่ที่ กรุงศรีอยุธยา ทางพระมหาธรรมราชาเมื่อทราบว่าพระอัครชายาและโอรสธิดาถูกจับเป็นองค์ ประกันก็ทรงวิตกยิ่งนัก แล้วรีบส่งสาสน์ไปยังพระเจ้าหงสาวดีให้ยกทัพมาตีกรุง ศรีอยุธยารวมทั้งหมด ๗ ทัพ ******* จากบันทึกที่อ่านมาข้างต้นนี้ (พระองค์ดำ ขณะนั้น ทรงอยู่ที่หงสาวดี อาจทรงได้รับรู้เหตุการณ์ว่า เสด็จแม่และพี่ ๆ ถูกจับเป็นตัวประกันเหมือนกัน จำเป็นที่เสด็จพ่อของท่านต้องมาขอความช่วยเหลือกจากบุเรงนอง ....) จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 10 พ.ย. 47 21:29:53 ]

ความคิดเห็นที่ 121 เหตุและผลสืบเนื่อ ** หลังจากที่ไทยได้เสียกรุงแก่พม่าแล้ว บุเรงนอง ได้ให้พระมหาธรรมราชาปกครองกรุงศรีอยุธยา ซึ่งขึ้นต่อกรุงหงสาวดี การรบครั้งนั้นถึงแม้จะชนะแต่พม่าก็เสียไพล่พลเป็นจำนวนมากมาย จึงกวาดต้อนชาวเมืองไปเป็นเชลยจำนวนมากเหลือไว้เพียง ๑๐๐๐ คน ส่วนสมเด็จพระมหินทร์ฯและพระญาติรวมทั้งข้าราชการได้ถูกนำตัวไปไว้ยังเมืองหงสาวดี แต่สมเด็จพระมหินทร์ฯทรงประชวรและสวรรคตระหว่างทาง พระมหาธรรมราชาได้ขอสมเด็จพระนเรศวรเพื่อมาช่วยราชการ ขณะนั้นพระองค์ มีพระชนมายุ ๑๕ พรรษา พระเจ้าบุเรงนองยินยอมแต่ต้องแลกกลับพระสุพรรณกัลยาณีซึ่งเป็นพระพี่นางสมเด็จพระนเรศวร โดยนำไปเป็นพระชายาและองค์ประกันแทน ***** ทรงมีโอกาสได้กลับมาสู่กรุงศรีอยุธยา ก็เมื่อสงครามเสร็จสิ้นแล้ว และขณะนั้นทรงมีพระชมน์มายุเพียง 15 พรรษาเท่านั้นเอง จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 10 พ.ย. 47 21:36:35 ]

ความคิดเห็นที่ 122 พออ่านประวัติศาสตร์คร่าว ๆ หากจะวิเคราะห์ความรู้สึกของพระองค์ดำ ทรงมีความเกลียดชังพม่า เนื่องจากต้องถูกส่งไปเป็นตัวประกันตั้งแต่ยังเยาว์ แต่ยังไม่สามารถทำ หรือแสดงออกอะไรได้เต็มที่ เพราะเสด็จพ่อของท่านต้องเพิ่งพาความช่วยเหลือจาก บุเรงนอง (แบบจำยอม และ เพื่อช่วยเหลือครอบครัวของตัวเอง) แต่การช่วยเหลือของฝ่ายพม่านั้น เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมและกลอุบายในการทำศึกกับบ้านเกิดเมืองนอนยิ่งทำให้พระองค์ดำ ยิ่งเกลียดชังพม่ามากยิ่งขึ้นไปอีก และทรงทำได้เพียงเก็บความเจ็บแค้นไว้ โดยที่ไม่สามารถทำอะไรอย่างอื่นได้อีก เพราะตัวเองก็ยังเป็นตัวประกันอยู่เหมือนกัน ***** เอ่อ ท่าน Cinephile ผมตอบตรงคำถามหรือป่าวคับ หรือถ้าข้อมูลที่ผมมีไม่ถูกต้อง ก็ขออภัยด้วยคับ ^^ จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 10 พ.ย. 47 21:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 123 ในหนังของท่านมุ้ยที่กำลังทรงสร้าง กระหม่อมขอถวายคำแนะนำว่า ควรจะมีหนังสือคู่มือการดูหนังให้สนุกและเข้าใจแจกให้ผู้ชมที่สนใจหน้าโรงและควรให้อ่านเข้าใจง่ายด้วยจะดียิ่ง แบบที่เข้าฟังดนตรีคลาสสิค จะดีมากพะยะค่ะ จากคุณ : เด็กน้อยขี่ม้าก้านกล้วย - [ 11 พ.ย. 47 00:26:21 ]

ความคิดเห็นที่ 124 แอบอ่านมานาน ขออนุญาตตอบมั่งนะครับ ผมเข้าใจแบบเดียวกับที่คุณกะแล้วเชียวว่าไว้นะครับ จากความจำที่ได้เคยอ่านหนังสือมา พระนเรศวรทรงต้องเสด็จไปเป็นตัวจำนำที่หงสาวดีตั้งแต่เสร็จสงครามช้างเผือกแล้ว แล้วก็น่าจะทรงประทับอยู่ที่หงสาวดีตลอดมา มันขึ้นอยู่กับว่าในสงครามคราวเสียกรุงนั้นบุเรงนองได้ให้พระนเรศวรตามเสด็จด้วยรึปล่าว ตอนนั้นพระนเรศวรทรงพระชนม์ได้ 13-14 พรรษาแล้ว การมีเด็กอายุ 13-14 ปีมาในกองทัพด้วยจะมีการทำกันรึปล่าว เอามารับใช้ได้มั้ย แล้วยิ่งถ้าเด็กคนนั้นเป็นเจ้าฟ้าชายด้วยล่ะ ถ้ามาด้วยจะทรงทำอะไร แล้วถ้าไม่ได้มาด้วยจะทรงทำอะไร จากคุณ : Domingo - [ 11 พ.ย. 47 01:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 125 สมัยนั้นไม่มีชาตินี่ครับ มีแต่เมืองเขา เมืองเรา พวกเขา พวกเรา ศัตรูเขา ศัตรูเรา ความอยู่รอดของเขา ความอยู่รอดของเรา จะเห็นว่า มีแต่เขา กับ เรา ของกลุ่มชนชั้นที่มีได้มีเสีย คนยุคนั้น ไม่มีหนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ วิทยุ ไม่มีเคารพเพลงชาติ ไม่มีแข่งกีฬา ซีเกมส์ โอลิมปิค ไม่มีแผนที่วางจำหน่าย แล้วเขาจะรู้สึกถึงความเป็นชาติจากสิ่งใด ภาษี???? แล้วชาติ หรือ เรา ในหัวคิดเขา มีขอบเขตกว้างแค่ไหน??? ผมว่าผมกล้าเกินเหตุแล้ว พอดีกว่าครับ เดี๋ยวจะเจอ accidental climax เสียเปล่าๆครับผม จากคุณ : ไม่ใช่ผม - [ 11 พ.ย. 47 09:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ทราบเกี่ยวกับกระทู้นี้จาก webboard มหาราชกู้แผ่นดิน ของกันตนา ละครเรื่องนี้จบไปนานแล้วแต่ก็ยังมีแฟนพันธุแท้เช่นข้าพเจ้าและเพื่อนๆหลายคนที่รักประวัติศาสตร์กรุงศรีอยุธยาที่ยังเข้าไปแลกเปลี่ยนความรู้กันมากมาย เข้าไปแจมกับเราได้ที่ http://www.kantana.co.th/entertainment/board/viewforum.php?f=8 แม้จะอยู่ต่างประเทศแต่ก็พยายามหาข่าวเรื่องภาพยนค์เรี่อง นเรศวรอยู่อย่างต่อเนื่องเพราะรอคอยวันที่จะได้ชมหนังเรื่องนี้อย่างใจจดใจจ่อทีเดียว หวังว่าท่านคงจะมีโอกาสนำมาฉายที่อเมริกาอีกนะคะ เพราะได้ไปดูเมื่อครั้ง สุริโยทัย ที่ท่านนำมา premiere ที่ Kennedy Center, Washington DC อยากจะบอกว่าประทับใจไม่รู้ลืมจริงๆ โดยเฉพาะคุณต้น มล ปิยะภัส ที่รับบท พระศรีสุริโยทัย และภูมิใจเป็นอย่างมากที่ได้เผยแพร่ประวัติศาสตร์ช่วงนี้ให้คนต่างชาติได้ประจักษถึงความเสียสละของบรรพบุรุษไทย เพราะบอกเพื่อนๆต่างชาติอยู่เสมอว่าเมืองไทยเป็นประเทศเดียวใน Southeast Asia ที่ไม่เคยตกเป็นเมืองขึ้นตะวันตกและบอกพวกเขาว่า "thanks to the diplomatic ingenuity and sacrifices of our ancestors" ซึ่งเพื่อนๆก็จะทึ่งเป็นอย่างมาก อยากเรียนถามท่านเรื่องการวางนักแสดงค่ะ คือตอนนี้ได้นักแสดงนำที่จะเล่นเป็นพระนเรศวรหรือยังได้ข่าวมาว่าเป็นนักแสดงใหม่หรือคะ ยังไงท่านช่วยลงรูปและข้อมูลให้หน่อยได้ไหมคะ แต่เชื่อในพระปรีชาชองท่านมุ้ยเพราะวางตัวแสดงในเรื่อง สุริโยทัย ได้เนียบจริงๆ ขอบอกว่าชอบน้องจุ้ย วรัทยา อย่างมากเพราะเธอเป็นพระสุพรรณกัลยาที่สวยสง่าที่สุด ท่านเลือกไม่ผิดจริงๆ จะรอคอยที่จะชมภาพยนต์แห่งสยามประเทศเรื่องที่สองค่ะ :) จากคุณ : jasminedc - [ 11 พ.ย. 47 10:08:38 A:151.200.237.88 X: TicketID:078842 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ใจเดียวกับคุณ jasminedc เลยค่ะ เพราะกำลังจะสอบถามท่าน Cinephile อยู่พอดีเรื่องนำใครมาเล่นเป็นสมเด็จพระสเรศวร และพระสุพรรณกัลยา ในหนังของท่านเรื่องนี้ เห็นรูปนักแสดงสมทบก็หลายคนแล้ว ยังไม่ได้เห็นนักแสดงนำเลยค่ะท่าน แล้วอีกอย่างไม่ทราบว่าคุณ jasminectc ชอบอ่านเพชรพระอุมาหรือเปล่าค่ะ คือถ้าชอบเหมือนกัน ก็จะได้ชวนให้มาช่วยกันเชียร์ให้ท่าน Cinephile เลือกคุณจุ้ย วรัทยา มารับบทคุณหญิงดาริน ซะเลย เพราะท่าน Cinephile กำลังมีโครงการจะสร้างเพชรพระอุมาต่อจากเพชรพระนเรศวร ไหนๆคุณก็ชอบคุณจุ้ยเหมือนดิฉันอยู่แล้ว ดีไหมค่ะท่าน จากคุณ : เมย์32 - [ 11 พ.ย. 47 10:37:09 A:202.176.109.254 X: TicketID:077049 ]

ความคิดเห็นที่ 128 ขอตอบ ความเห็นที่ 116 ที่ท่านตั้งประเด็นเรื่องบทบาทพระองค์ดำกับสงครามการเสียกรุงดังนี้ ความเห็นส่วนตัวคือ พระองค์ดำท่านมิได้เข้าข้างหงสาวดีแน่นอนและนี่คือจุดสำคัญในการ motivate หรือ ผลักดันให้ท่าน "รอ" วันที่จะกอบกู้เอกราชจนถึงปี 2127 ที่ทรงประกาศอิสรภาพ ประมาณ 6-7 ปีหลังเสียกรุงใช่ไหมถ้าจำไม่ผิด :?: ท่านน่าจะคับแค้นเป็นอย่างมากที่ต้องกล้ำกลืนอยู่ในแดนศตรูและทนเห็นบ้านเมืองตัวเองย่อยยับต่อหน้าต่อตาโดยที่ทำอะไรไม่ได้แถมพระบิดาท่านก็โดนกล่าวหาว่าเป็นกบฏทั้งๆที่พระมหาธรรมราชานั้นทรงทำไปเพราะอยากให้บ้านเมืองเสียหายน้อยที่สุดและรอคอยวันที่จะได้กอบกู้เอกราชเช่นกัน ในละครกษัตริยาและมหาราชกู้แผ่นดิน สื่อได้ดีทีเดียวเกี่ยวกับความเสียสละของพระมหาธรรมราชา หวังว่าบทภาพยนต์เรื่องนี้จะนำสื่อบทบาทตรงนี้ได้ดีไม่แพ้กัน จากคุณ : jasminedc - [ 11 พ.ย. 47 10:46:43 A:151.200.237.88 X: TicketID:078842 ]

ความคิดเห็นที่ 129 ตอบคุณเมย์ เรื่อง เพชรพระอุมา นั้นตัวฉันเองไม่ค่อยคุ้นเพราะเรียนเมืองนอกเกือบตลอดและไม่ค่อยแตกฉานเรื่องภาษาไทยนักจึงไม่ค่อยได้อ่านพวกวรรกรรมไทยน่ะค่ะ แต่เคยได้ยินมาบ้างว่าเป็นเรื่องที่ classic อันนึง เท่าที่ทราบนะคะว่าท่านมุ้ยได้วางตัวน้องจุ๋ยให้รับบทเดิมคือตัวพระสุพรรณกัลยาไว้แล้ว ส่วนเพขรพระอุมา นั้นถ้าเป็นบทกุลสตรีไทยโบราณน้องเค้าก็น่าจะเหมาะมากเช่นกันค่ะ ถ้าคุณเมย์สนใจประวัติศาสตร์อยุธยาก็อยากเชิฐไปร่วมเสวนากันใน http://www.kantana.co.th/entertainment/board/viewforum.php?f=8 บ้าง ในนั้นใช้ชื่อ แฟนเมืองนอก :) จากคุณ : jasminedc - [ 11 พ.ย. 47 10:56:36 A:151.200.237.88 X: TicketID:078842 ]

ความคิดเห็นที่ 130 มาช่วยทำลิ้งให้คุณ jacminedc http://www.kantana.co.th/entertainment/board/viewforum.php?f=8&sid=a9bc07d15a92920a1ddfb74c3f66a5e4 ปล. ลิ้งที่คุณพิมพ์มันสั้นไปนิดนึงครับ ผมเข้าไม่ได้ จากคุณ : Domingo - [ 11 พ.ย. 47 11:18:04 ]

ความคิดเห็นที่ 131 เห็นด้วยกับคุณ jasminedc ที่พระนเรศวรทรงคับแค้นใจที่ต้องอยู่ในดินแดนศัตรูแต่พระเจ้าบุเรงนองนั้นทรงรักทั้งยังชื่นชมในตัวพระนเศวรเป็นอย่างมากตามที่ท่าน Cinephile ทรงถามไว้ พระนเศวรก็ทรงทำตัวเป็นกลางเข้าข้างพ่อมากกว่าเพราะพ่อสั่งสอนเสมอให้เห็นแก่บ้านเมืองมาก่อนความสุขส่วนตน ในเมื่อพ่อยังยอมทำให้กับบ้านเมืองและอนาคตก็คงจะซึมซาบให้พระนเศวรเข้าใจได้ว่าควรทำตัวเช่นไร ถ้าถามว่าจะติดตามทัพไปไหมอันนี้ไม่รู้ แต่ถ้าคิดเล่นๆ ว่าได้ติดตามไป ก็ไม่แปลกเพราะคงได้แต่เฝ้าดู การที่จะได้รับกับทางพ่อหรือไม่นั้นลองมองย้อนไปดูนิสัยของบุเรงนองคงไม่คิดจะให้ทำเช่นนั้นแน่ ด้วยประการทั้งปวง 1. เป็นบ้านเกิดเมืองนอนของพระนเศวร 2. อาจเห็นว่ายังเด็ก 3. ทรงถนอมน้ำใจกันไว้ ให้ผู้รู้มาว่าต่อละกัน จากคุณ : Girl Scorpion - [ 11 พ.ย. 47 11:43:55 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ความคิดเห็นของคุณไม่ใช่ผมถูกต้อง100%เลยครับ ในสมัยนั้นไม่มีประเทศอย่างสมัยนี้ แต่จะแบ่งเป็นเมืองเป็นแคว้นเป็นอณาจักร ซึ่งแต่ละเมืองก็มีเจ้าเมือง หลายๆเมืองรวมกันก็เป็นแคว้น หลายๆแคว้นรวมกันก็เป็นอณาจักร เช่นเมืองหงสาวดีมีอำนาจเหนือเมืองอื่นๆก็รวบรวมเมืองอื่นๆมาเป็นแคว้น แล้วไปตีแคว้นอื่นๆ รวบรวมเป็นอณาจักรครับ เจ้าเมืองแต่ละเมืองก็เปรียบเทียบเท่ากับพ่ออยู่หัวของเมืองนั้น เช่นอโยธยามีเจ้าเมืองคือพระมหินทราธิราชส่วนพิษณุโลกคือพระมหาธรรมราชา ก่อนหน้านี้เมื่ออโยธยามีพระมหาจักรพรรดิเป็นพระมหากษัตริย์ พระมหาธรรมราชาก็ยอมอ่อนข้อให้ แต่พอพระมหินทราธิราชเป็นใหญ่ เรื่องอะไรที่พระมหาธรรมราชาจะยอม อย่างน้อยศักดิ์ศรีก็เท่ากัน ฝ่ายพระมหินทร์ก็อยู่ในราชวงศ์สุพรรณภูมิ ส่วนพระมหาธรรมราชาก็อยู่ในราชวงศ์พระร่วง เรื่องอะไรพระมหาธรรมราชาจะยอมพระมหินทร์ (โดยเฉพาะพระมหินทร์แอบไปคบกับพระไชยเชษฐาจากล้านช้างที่จะมาถล่มพระมหาธรรมราชา แถมยังส่งสิหราชเดโชกับท้ายน้ำเข้าไปลอบปลงพระชนม์พระมหาธรรมราชาอีกด้วย เรื่องอะไรพระมหาธรรมราชาจะยอม ดูที่คคห120ของคุณกะแล้วเชียวก็ได้ครับ)เพราะฉนั้นเมื่ออยุธยาไปเข้ากับล้านช้างได้ทำไมพิษณุโลกถึงจะเข้ากับหงสาวดีไม่ได้ โดยเฉพาะสมเด็จพระเจ้าบุเรงนองทรงยอมรับนับถือพระมหาธรรมราชาอย่างเพื่อนอย่างพี่อย่างน้อง ขนาดลูกของท่านเองเมื่อทำผิดยังมาขอให้พระมหาธรรมราชาช่วยพูดขอโทษให้เลยครับ เรื่องสงครามคราวเสียเมืองก็เริ่มจากที่พระมหาธรรมราชาขอร้องให้บุเรงนองช่วยเพราะพระมหาจักรพรรดิกับพระมหินทร์ยกทัพมารับพระวิสุทธิกษัตรีกับลูกๆ ซึ่งมีพระสุพรรณกัลญากับพระเอกาทศรส กลับไปอโยธยา จากคุณ : Cinephile - [ 11 พ.ย. 47 12:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ก็จริงท่าน Cinephile ว่ามังคะ เพราะว่าแม่กับพี่และน้องของพระนเรศวร โดนพระมหาจักรพรรดิกับพระมหินทร์ยกทัพมารับไปก็เท่ากับไปเป็นตัวประกันกลายๆ เพื่อไม่ให้พระมหาธรรมราชาเข้าร่วมกับทัพของหงสา แต่ถ้าลองนึกดูว่าตัวเราเป็นพระนเรศวรจะทำอย่างไรดี จะวางตัวยังไง... จากคุณ : Girl Scorpion - [ 11 พ.ย. 47 12:53:24 ]

ความคิดเห็นที่ 134 เท่าที่เคยศึกษามาและจากที่ได้ดูหนัง/ละครอิงประวัติศาสตร์ต่างๆ นั้นก็คิดว่าพระเจ้าบุเรงนองมิใช่คนที่โหดร้ายจนเกินไป ท่านยังมีเมตตาธรรมอยู่มากเมื่อเทียบกับนันทบุเรงและมังกยอชวา เพราะทรงเลี้ยงดูพระนเรศวรอย่างลูกหลานให้ร่ำเรียนวิชาพิชัยสงครามจากฝ่ายหงสาจนหมดสิ้นซึ่งต่อมาพระองค์ดำท่านใด้นำวิชาเหล่านี้กลับมาใช้ในการกอบกู้เอกราช การที่พระมหาธรรมราชาไปเข้ากับหงสานั้นส่วนนึงก็น่าเห็นใจอยู่ไม่น้อยเพราะทางอโยธยาก็ทำไม่ถูกที่นำครอบครัวท่านไปเหมือนจะเป็น "ตัวจำนำ" เหมือนไม่ให้เกียรติกันเพราะท่านเองก็เป็นถึงราชบุตรเขยของพระมหาจักรพรรดิ และสมัยนั้นบ้านเมืองก็มิได้เป็นประเทศชาติเช่นทุกวันนี้อย่างที่ท่าน Cinephile กล่าว คือเป็นแบบ city state มากกว่าแต่ละแคว้นก็มี autonomy อยู่แล้ว นั่นหมายถึงศักศรีของเมืองพิษณุโลกที่ทรงปกครองอยู่เช่นกัน จึงทรงตัดสินใจไปเข้ากับบุเรงนอง คิดว่าพระมหาธรรมราชาเองก็ต้องต่อสู้กับ internal conflict ไม่แพ้พระนเรศ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องบอกว่าพระมหาธรรมราชาท่านดำเนินการทาง diplomacy คือไปตามกระแสน้ำอย่างที่ว่ากันว่าน้ำเชี้ยวอย่าเพิ่งชวาง ได้ดีทีเดียวซึ่งเป็นการปูทางให้พระองค์ดำกลับมากอบกู้เอกราชใด้ในที่สุด จากคุณ : jasminedc - [ 11 พ.ย. 47 13:14:08 A:151.200.237.88 X: TicketID:078842 ]

ความคิดเห็นที่ 135 โอ้ว...................   งั้นแสดงว่า     ในอนาคต   ผมยังไม่รู้ได้เลยว่า     "ผม"  จะถูกเรียกว่าเป็น บรรพบุรุษของใคร   ด้วยซ้ำ ใช่ไหมครับ ตลกดีน่ะครับ ถามว่า   บรรพบุรุษผมเป็นใคร?   ยังตอบง่ายกว่า   ผมจะเป็นบรรพบุรุษใคร????? ประวัติศาสตร์เขียนเรื่องการเมืองในอดีต การเมืองปัจจุบันเขียนประวัติศาสตร์ สรุปว่า  การเมืองปัจจุบัน  เขียน  การเมืองอดีต ประวัติศาสตร์จึงเป็นแค่อุปกรณ์การเขียน   ซิครับ แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 47 14:00:54 จากคุณ : ไม่ใช่ผม - [ 11 พ.ย. 47 13:46:07 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ขอช่วยโยนระเบิดอีกลูกครับท่าน... ใช่ครับ แล้วพระนเรศวรท่านควรจะวางตัวยังไงดี โอเคว่า พระมหาธรรมราชามีเงื่อนไขที่ไปเข้ากับบุเรงนอง แต่จากประวัติศาสตร์ ดูเหมือนว่าพระนเรศวรท่านจะทรงแค้นแว่นแคว้นของพม่า (หงสาวดี ตองอู อังวะ ฯลฯ) อยู่ไม่น้อย (เอ...หรือไม่แค้น) คำถามคือ - พระนเรศวรท่านทรงคิดเช่นไรกับพระมหาธรรมราชา พระราชบิดาของท่าน - พระนเรศวรท่านทรงคิดเช่นไรกับบุเรงนอง หรือเพื่อไม่เป็นการดุเดือดเกินไป ขอเปลี่ยนคำถามเป็น - สมมุติว่าคุณมีส่วนช่วยท่าน Cinephile เขียนบท คุณจะสร้างแรงขับดันในการประกาศอิสรภาพของ 'พระนเรศวร' อย่างไร แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 47 14:57:32 แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 47 14:46:21 จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 11 พ.ย. 47 14:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 137 ประวัติศาสตร์คือเรื่องราวในอดีต เป็นการแปลความหมายจากบันทึกเหตุการณ์ของคนในอดีตที่บันทึกเอาไว้แล้วตกทอดมาถึงคนรุ่นหลัง เช่นพระราชพงศาวดารและจดหมายเหตุต่างๆ ผู้ที่แปลความหมายของบันทึกเหล่านั้นคือนักประวัติศาสตร์ นักประวัติศาสตร์จะนำบันทึกมาตีความ เอาหลักฐานต่างๆมาประกอบ ส่วนหนึ่งของนักประวัติศาสตร์จะเป็นกลุ่มที่ไม่เชื่อในบันทึกเหล่านั้นเพราะถือว่าบันทึกเหล่านั้นเขียนขึ้นเพื่อรับใช้ผู้มีอำนาจ ส่วนอีกกลุ่มคือกลุ่มที่ถือบันทึกเหล่านั้นเป็นสิ่งที่จะโต้เถียงไม่ได้ เพราะฉนั้นประวัติศาสตร์ถ้าไม่ใช่จากบันทึกในสมัยก่อนแล้วก็คือสิ่งที่เขียนขึ้นโดยกลุ่มที่ผมกล่าวถึง แต่ว่ายังมีอีกกลุ่มหนึ่งที่ใช้จินตนาการเข้ามาผสม นั่นคือกลุ่มของพวกทำหนังทำละคร กลุ่มนี้จำเป็นจะต้องศึกษาประวัติศาสตร์แล้วนำมาตีความขึ้นมาใหม่เพื่อที่จะถ่ายทอดให้คนกลุมใหญ่(ที่ไม่เพียงจะมีแต่นักสึกษาเท่านั้น) พวกทำหนังทำละครพวกนี้เปรียบเหมือนวนิพกที่นำเอาเหตุการณ์ในอดีตมาถ่ายทอดให้กับผู้ที่ต้องการจะฟัง อย่างเช่นโฮเมอร์ ซึ่งถ้าไม่มีวนิพกผู้นี้เราก็คงไม่รู้จักเฮเลนแห่งเมืองทรอย ไม่รู้จักอคีลิสหรือเฮกเตอร และถ้าไม่มีวิลเลี่ยมเช็คสเปียรแล้ว เราคงจะไม่รู้จักกษัตริย์ของสก๊อตแลนด์ที่ชื่อว่าแมคเบธหรือคิงเลียร แต่อย่าไปประมาทพวกทำหนังทำละครนะครับ เพราะหลายอย่างในอดีตที่เราเคยได้ยิงได้ฟังมา มีสักกี่คนรู้ว่ามันเป็นอย่างไร ข้างบนนี้ผมยกตัวอย่างเรื่องพระแสงปืนต้นข้ามแม่น้ำสะโตง แต่มีนักประวัติศาสตร์สักกี่คนที่เคยเห็นแม่น้ำสะโตง มีนักประวัติศาสตร์สักกี่คนที่ลองทำปืนแล้วยิงข้ามแม่น้ำดูว่ามันเป็นไปได้หรือไม่ หรืออย่างยุทธหัตถีเป็นต้น จะมีนักประวัติศาสตร์สักกี่คนที่เคยนั่งบนหลังช้างตกมัน หรือลองเอาช้างมาชนกันว่ามันเป็นไปได้หรือไม่ หรือยิ่งไปกว่านั้นคือเขากระทำยุทธหัตถีเพื่ออะไร เป็นส่วนหนึ่งของการรบหรือเป็นการแข่งขันท้าทายหรืออย่างไร ก็จะมีแต่พวกหนังพวกละครนี่แหละครับที่ต้องศึกษาทดลองเอานามธรรมให้เป็นรูปธรรม เพื่อให้นักวิชาการหัวเราะเยาะภายหลังว่าเหลวไหล คุณไม่ใช่ผมไม่ต้องกลัวหรอกครับว่าเราจะไม่มีประวัติศาสตร์ในอนาคตเพราะเราก็ยังมีความต้องการที่จะรู้รากเง่าของเราเอง ไม่ใช่คนไทนทุกคนที่จะเหมือนนักวิชาการที่พยายามจะบอกเราว่าเราไม่มีประวัติศาสตร์เพราะหลักฐานที่เรามีทั้งหมดมันเป็นของปลอมครับ จากคุณ : Cinephile - [ 11 พ.ย. 47 14:52:41 ]

ความคิดเห็นที่ 138 ถ้าเคยอ่านเรื่องครุฑดำจะเข้าใจความรู้สึกของนักรบในสมัยนั้นได้อย่างลึกซึ้งทีเดียว หลายคนอาจสงสัยว่าครุฑดำเกียวอะไรกับพระนเรศวร ครุฑดำเป็นชื่อของกลุ่มคนที่ปารฏอยู่ในพงศาวดารว่าเป็นกลุ่มของยอดทหารม้าที่มีมาก่อนยุคของพระนเรศวรและต่อเนื่องมาจนถึงยุคของท่าน พวกนี้คิดแต่เพียงอย่างเดียวว่า พม่าคือศัตรูที่ยุติธรรม คือ ผู้ที่เข่มแข็งย่อมมีอำนาจเหนือผู้อ่อนแอ ครุฑดำจะตามฆ่าพวกขุนนางที่ไม่รักชาติ อันนี้ไม่ทราบว่าท่าน Cinephile ใส่เอาไว้บ้างหรือเปล่าแต่พอจะแสดงถึงความรู้สึกของขุนศึกที่รักชาติถึงขนาดสาบานว่าจะฆ่าพม่าให้ได้อีกหนึ่งศพหลังจากที่ตนถูกบั่นศีรษะในสนามรบ ถ้าจำไม่ผิดจะมีการร่วมทำสงครามกับพระนเรศวรด้วยแต่จำไม่ได้ว่าอยู่ในสมรภูมิใด จำได้เลาๆ ว่าทุ่งๆอะไรซักอย่างนึงเนี่ยล่ะ จากคุณ : ทองไม่รู้ร้อน (Pigusto) - [ 11 พ.ย. 47 14:56:17 ]

ความคิดเห็นที่ 139 กำลังคิดถึงคุณอุปนิขิตพอดี ที่คุณอุปนิขิตเขียนนั่นแหละคือหัวใจของเรื่องนเรศวร ความลึกของหนังก็คือความรู้สึกภายในของพระนเรศวรโดยเฉพาะที่พระองค์มีต่อพระมหาธรรมราชา (และพระมหาธรรมราชาเองจะคิดอย่างไรกับพระนเรศวร พระองค์ทรงส่งพระนเรศวรไปช่วยนันทบุเรงรบกับอังวะ พระนเรศวรกลับประกาศอิสระภาพเสียเอง) อ้อ, ขอมอบรูปนี้ให้อาจารย์ครับ รูปของเหล่าอุปนิขิตของหงสาที่โดนทหารของออกญาศรีถมอรัตน์จับได้ครับ ปล.รูปอยู่ข้างล่างครับผม แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 47 15:07:06 แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 47 15:06:19 จากคุณ : Cinephile - [ 11 พ.ย. 47 15:05:41 ]

ความคิดเห็นที่ 140 รูปอุปนิขิตหงสาครับ จากคุณ : Cinephile - [ 11 พ.ย. 47 15:08:04 ]

ความคิดเห็นที่ 141 5555555555555 มีป่าอุปเต็มไปหมดเลย จากคุณ : ทองไม่รู้ร้อน (Pigusto) - [ 11 พ.ย. 47 15:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 142 กราบสวัสดีครับท่าน รูปสวยมากครับท่าน แหะๆๆ (ได้แต่หวังว่า อุปนิกขิต ของอโยธยาจะมีรอดบ้าง) ปล. ท่านครับ 'ทาสของมังมหานรธา' หากจะต้องผอมๆหน่อย ท่านจะให้ผมลดหุ่นตอนนี้ลง ผมก็ยอมนะครับ แหะๆๆ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 11 พ.ย. 47 15:18:19 ]

ความคิดเห็นที่ 143 คุณอุปนิกขิต ครับ ผมโดนระเบิดลูกนั้นในคห. 136 และสิ้นใจไปอย่างสงบเลยครับ ... (เอ่อ ยากนะคับนั่น) สวัสดียามบ่ายคับท่าน Cinephile ^^ และเพื่อน ๆ ห้องนี้ด้วยนะคับ จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 11 พ.ย. 47 15:45:21 ]

ความคิดเห็นที่ 144 ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ยังไม่เลิกน่ะคุณ อุปนิกขิต 5555 จากคุณ : i_am_mori - [ 11 พ.ย. 47 15:48:37 ]

ความคิดเห็นที่ 145 คิดตามคุณอุปนิกขิตว่า -พระนเรศวรท่านทรงคิดเช่นไรกับพระมหาธรรมราชา พระราชบิดาของท่าน - พระนเรศวรท่านทรงคิดเช่นไรกับบุเรงนอง ในหัวข้อแรกอย่างไรเสียพระนเรศวรก็ต้องเห็นด้วยกับพ่อในบางกรณีอยู่แล้ว ยอมไปเป็นตัวประกัน ยอมทำตามที่บุเรงนองสั่ง ถึงแม้ว่าจะไม่เห็นด้วยกับความคิดบางอย่างของทั้งบุเรงนองและก็พระมหาธรรมราชาแต่ก็ทรงทำอะไรไม่ได้มากนักหรอก คิดเองนะ ส่วนที่ว่าคิดยังไงกับบุเรงนอง คิดว่าพระนเรศวรทรงมั้งความชื่นชมและเคียดแค้นปนกัน ชื่นชมในความสามารถด้านการรบ การบริหารบ้านเมือง มีเมตตาต่อพระองค์และนิสัยส่วนตัวในบางเรื่อง เคียดแค้นก็ที่ได้ยึดเอาบ้านเมืองพระองค์ไป แถมยังทำให้พระองค์ต้องพลัดบ้านเมืองมาอยู่ที่หงสาอีก แถมตอนหลังยังเอาพี่น้องไพร่ฟ้ามาอีกก็ทรงโกธรเหมือนกันแต่คงเก็บไว้ในใจเพราะทำอะไรมากก็ไม่ได้ จากคุณ : Girl Scorpion - [ 11 พ.ย. 47 15:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 146 นู๋ว่ามันเป็นสิ่งที่เมื่อผู้ใดได้เป็นท่านก็จะเข้าใจในความรู้สึกอันสับสนนั้น ระหว่างบ้านเมือง และคนที่เลี้ยงดูมาอย่างลูกอย่างหลาน(แต่ก็เป็นคนที่เอาบ้านเอาเมืองไป) มันเป็นสิ่งที่จะเรียกว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตัวบุเรงนองเองเลี้ยงคนมาก็ไม่ใช่น้อยย่อมรู้ว่า เลี้ยงเสือไว้(พระนเรศวร) ยังไงเสือก็ย่อมเป็นเจ้าป่าที่ต้องทำตามที่ตัวเจ้าป่านั้นเป็น แต่บุเรงนองก็ยังอุปถัมเลี้ยงดูลูกเสือลูกตะเข้ไว้เป็นหอกข้างแคร่ บุเรงนองคงไม่คิดหรอกว่าจะเลี้ยงให้พระนเรศวรท่านรักในตังบุเรงนองได้ (แต่ก็มีผลในภายหลังอย่างเห็นได้ชัดว่าท่านยังทรงยำเกรงใบบารมีของบุเรงนองอยู่บ้างแต่นั้นก็คือแรงผลักดันที่ดีดีสุด) นู๋อาจจะไม่เข้าใจในความรู้สึกของพระนเรศวรได้ทุกส่วนแต่พอจะ รู้สึกได้ว่าท่านก็คงสับสนไม่ใช่น้อยที่จะทำการประกาศเอกราชมันเป็นสิ่งที่ต้องทำแน่นอน บุเรงนองเองก็คงจะพอเดาได้ ถึงได้ผูกสัมพันธ์เอาไว้ไม่ให้พระนเรศวรได้ทำอะไรสะดวกนัก เพราะถึงอย่างไรจากศัตรูคู่อาฆาตที่ต้องฆ่าอย่างเดียวก็จะกลายเป็น คนกันเองไปในทันที เรื่องที่เกิดขึ้นทังหมอต้องยกความดีให้กับบุเรงนองที่เป็นคนที่ยุติธรรมทีเดียว ที่รบไปนั้นก็เป็นเพราะเลือดของนักรบที่เข้มข้นนัก แต่เมื่อศัตรูยอมแพ้มาเป็นทองแผ่นเดียวกัน บุเรงนองก็ใจนักเลงพอที่จะยอมรับมาเป็นนพวก อันนี้สิน่ายกย่องยิ่งนัก เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะความเป็นกษัตริย์ ที่เลือดข้นของทั้งสองพะองค์ จากคุณ : ทองไม่รู้ร้อน (Pigusto) - [ 11 พ.ย. 47 23:02:00 ]

ความคิดเห็นที่ 147 นู๋ เอ๊ย ผมคิดว่า พระนเรศวรท่านคงรู้สึกขัดแย้งในพระองค์เองมากทีเดียว   ซึ่งในแง่ของหนังแล้ว ถ้าประเด็นความขัดแย้งทางจิตใจกับภาระที่ทรงแบกรับเอาไว้จริงจังสมเหตุสมผล น่าจะทำให้หนังมีความลงตัวกว่า 'สุริโยไท' ที่มีหลายประเด็นจนเวลาฉายไม่พอ (ทราบมาว่าในตอนแรกชื่อหนังภาษาอังกฤษจะใช้ชื่อว่า The Sun and the Moon อยู่แล้ว) ซึ่งก็น่าคิดล่ะครับสำหรับเวทีระดับโลก   ผมเองคิดว่าแค่มีโอกาสได้แสดงความเห็น เพื่อท่าน Cinephile อาจได้กลั่นกรองทางของหนังอีกทางหนึ่งแม้เพียงเล็กน้อย   ผมก็มีความสุขแล้วครับ ปล. นู๋ทองไม่รู้ร้อน สุขสบายดีมั๊ยครับ เล่าเรื่องราวชีวิตนักศึกษาท่ามกลางสายลม แสงแดด (และควันปืน)มาให้ฟังบ้างสิครับ เพื่อนๆคงอยากฟังนาครับ แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 47 23:58:13 จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 11 พ.ย. 47 23:41:22 ]

ความคิดเห็นที่ 148 จากมุมมอง และข้อมูลจาก คุณ กะแล้วเชียว และ มุมมอง ของ คุณ อุปนิกขิต และหลายๆท่านที่ได้แสดงมา เรื่องความรู้สึกของพระนเรศวรต่อพระบิดา และ บุเรงนอง นอกจากสองประเด็นนี้แล้วผมว่า สิ่งที่เป็นแรงขับในการประกาศอิสระภาพของพระนเรศวร สิ่งที่มีมากกว่าความรู้สึกทั้งสองข้อนี้คือ " การต้องเลือกระหว่าง สิ่งที่ต้องการจะทำ กับสิ่งที่สมควรจะทำ " และ " แรงขับภายนอก " ผมว่า สิ่งที่อยู่ในใจพระนเรศวร ก็คงจะมีความรู้สึกดีต่อ บุเรงนองไม่น้อยที่ เลี้ยงดูมาอย่างดี ให้การศึกษาเต็มที่ แม้จะใม่ใช่ลูกของตนเอง ( แต่ก็รับรู้อยู่ตลอดว่านี่คือคนที่ทำให้ ครอบครัว-บ้านเมืองตนแตกสลาย ) จึงต้องเลือกในสิ่งที่ สมควรจะทำคือ การประกาศอิสระภาพ เพราะแม้จะรู้สึกอยู่เต็มอกว่า บุเรงนองนั้นดี บุญคุณก็มิใช่น้อย แต่ก็ต้องเลือกชาติ บ้านเมือง เป็นสำคัญ ส่วนความรู้สึกที่มีต่อพ่อ ดูจาก พระมหาธรรมราชาทรงส่งพระนเรศวรไปช่วยนันทบุเรงรบกับอังวะ พระนเรศวรกลับประกาศอิสระภาพ ผมมองว่า พระนเรศวรคง อึดอัดมากกับการกระทำของพ่อ ที่ไม่สามารถทำอะไรได้ แม้ในใจคิดว่าลูกไม่ควรขัดคำสั่งบิดา แต่ พระนเรศวร ก็เลือกทำในสิ่งที่สมควรจะทำคือขัดคำสั่งบิดา แล้ว ประกาศอิสระภาพ นี่ก็เป็นอีกหนึ่งที่ ทรงเลือก เลือกชาติ บ้านเมือง เป็นสำคัญ ด้าน " แรงขับภายนอก " ด้วยความที่ต้องเป็นผู้นำ และ ผู้ตามทั้งหลาย( ทหารเอกที่ท่าน Cinephile ได้ให้ความรู้ไว้ ) ทั้งหลายต่างมีความรู้สึกแย่ต่อ อังวะ ไม่ว่าจะเป็น พระราชมนู ที่เกือบถูกพม่ากระทืบตาย อีกทั้งยังมีผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่ตกทอดมาจากพระมหาธรรมราชาคือสีหราชเดโชชัยกับออกญาท้ายน้ำกับสองขุนพลชาวมอญคือพระยาเกียนกับพระยาพระราม ที่รับเอาความแค้น อังวะแบบเต็มๆ แม้ตนเองจะรู้สึกลึกๆ อย่างไร แรงขับภายนอกก็สำคัญ ตามจุดมุ่งหมายของขุนศึกทั้งหลาย อันเป็นสิ่งที่สมควรจะทำ จึงเป็นสิ่งที่นำไปสู่การประกาศเอกราช เป็นเรื่องของภาวะผู้นำที่ต้องรับผิดชอบความรู้สึกของมวลรวมมากกว่าความรูสึกของตัวเอง เพราะหากจะตีความ นิสัยของพระนเรศวรที่เคยได้มีการตีความไว้ จาก กรณี รักสามเส้า เลอขิ่น-พระราชมนู-องค์ดำ น้นก็เป็นการตีความ(ผูกเรื่อง)สนับสนุนนิสัยของพระนเรศวร ว่าเป็นผู้เห็นแก่ความรู้สึกของผู้อื่นมากกว่าตนเอง ผมจึงมีความเห็นว่า " การต้องเลือกระหว่าง สิ่งที่ต้องการจะทำ กับสิ่งที่สมควรจะทำ " และ " แรงขับภายนอก " นั้นผลักดันให้เกิดการประกาศเอกราช แม้ว่าก่อนจะประกาศไปนั้นอาจจะมีความสับสนอยู่บ้างก็ตาม จากคุณ : ชะเอม แห่งสยามประเทศ - [ 12 พ.ย. 47 11:37:58 ]

ความคิดเห็นที่ 149 คิดๆไป ประวัติศาสตร์ช่วงนั้นนี่ 'อมตะนิยาย' ดีๆ นี่เองนะครับ ทั้งกลยุทธ กุศโลบาย ความขัดแย้งทางชนชาติ ความขัดแย้งทางจิตใจ จะว่าไป (แล้วเราก็โยงกลับเข้ามาที่เพชรพระอุมา) 'อัคนีรุทร์' อดีตชาติของรพินทร์ ไพรวัลย์ ก็มีเหตุการณ์บางอย่างที่คล้ายคลึงกับพระนเรศวรทีเดียว การที่ต้องยอมตัวเป็นประเทศราชตั้งแต่รุ่นกษัตริย์สิงหลกะพระราชบิดา จนมาถึงรุ่นตน ใจจริงก็ไม่คิดที่จะประกาศอิสรภาพ? (แต่ก็ฝึกปรือตนเอง-ทหารไว้เสมอ!) แต่ก็มีเหตุที่ทำให้ต้องทำ ก็น่าคิดนะครับว่าจริงๆแล้ว พระนเรศวรท่านทรงตั้งใจอยู่แล้วที่จะทรงประกาศอิสรภาพในช่วงเวลานั้น หรือเป็นเพราะ(ตามประวัติศาสตร์)ทรงทราบว่านันทบุเรงจะลอบทำร้ายพระองค์ หรือเลยอาศัยเหตุนี้กระทำ 'สิ่งที่ต้องการจะทำ' ซะเลย เอ...ผมจำไม่ได้จริงๆครับว่า กษัตริย์บุเรงนอง ผู้ที่พระนเรศวร 'ทรงมีความชื่นชมและเคียดแค้นปนกัน' ตอนนั้นสวรรคตรึยัง ปล. - คุณ กะแล้วเชียว หายสลบแล้วมาคุยต่อนะครับ - ผมเกาะติดสถานการณ์ครับ คุณ i_am_mori (ฮา...) จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 12 พ.ย. 47 12:28:17 ]

ความคิดเห็นที่ 150 ประวัติศาสตร์ช่วงนี้ยังไม่เคยศึกษา เป็นผู้อ่านเงียบๆ ดีกว่า ปล. 140 เห็นภาพการประหัตประหารกันแบบนี้แล้วนึกถึงบรรพบุรุษของเราขึ้นมาจับใจเลย กว่าจะสร้างชาติจนมาเป้นอยู่ทุกวันนี้ต้องเสียสละกันมากเท่าไร แต่คนยุคนี้ใช้แผ่นดินเปลืองกันเหลือเกิน ไม่ค่อยมีความหวงแหนสมบัติของชาติ จากคุณ : เด็กแคสติ้ง - [ 12 พ.ย. 47 12:41:29 ]

ความคิดเห็นที่ 151 ขอนอกเรื่อนหน่อย ในพระนเรศวรนี่ คนที่แสดงเป็นบุเรงนอง ยังเป็นคุณก้อง-สหรัฐ อยู่หรือเปล่า เห็นในเรื่องสุริโยทัย แกเป็นคนแสดง (เผอิญว่าชื่อชอบอยู่น่ะ แฮะแฮะแฮะ) คุณอุปนิกขิต พยายามตามสถานการณ์ไปเรื่อย ๆ ขอให้สิ่งที่หวังไว้เป็นจริงน่ะ (คอยส่งแรงใจช่วยลุ้น) จากคุณ : i_am_mori - [ 12 พ.ย. 47 14:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 152 ฟื้นแล้วคับคุณอุปนิกขิต ฝ่าดงระเบิดรอดมาได้ แต่ก็คาดว่าจะตายอย่างสงบต่อไป เพราะแต่ละความคิดเห็น คม เด็ด ดี คับ ปล. มาทักทายประจำวันนี้ คับ จากคุณ : กะแล้วเชียว!! - [ 12 พ.ย. 47 15:00:30 ]

ความคิดเห็นที่ 153 ช่วงที่สมเด็จพระนเรศวรประกาศอิสะภาพนั้นบุเรงนองสวรรคตไปแล้วครับ หลังจากที่พระเจ้าบุเรงนองสวรรคต อณาจักรที่พระองค์ทรงสร้างก็เริ่มล่มสลาย เริ่มจากเมืองรุมเมืองค้งที่เป็นเมืองของไทยใหญ่ ประกาศตัวเป็นอิสระภาพ ตั้งแต่ที่นันทบุเรงราชาภิเษกเลยทีเดียว ครั้งนั้นสมเด็จพระนเรศวรก็ได้คุมกองทัพไปร่วมกับกองทัพของหงสาและอังวะเพื่อปราบเมืองรุมเมืองคัง(ซึ่งผมจะเล่าถึงเมื่อตอนที่ผมกำลังถ่ายฉากเมืองรุมเมืองคัง) และสมเด็จพระนเรศวรของเราสามารถตีเมืองรุมเมืองค้งได้สำเร็จแต่เพียงกองทัพเดียว ทำให้ทางหงสาเริ่มไม่ไว้วางใจสมเด็จพระนเรศวรของเราหาว่าเก่งเกินไป ปีต่อมาเมืองอังวะประกาศตัวเป็นอิสระภาพบ้าง สมเด็จพระนเรศวรของเราก็ยกกองทัพไปช่วยหงสาวดีอีกครั้ง แต่คราวนี้พระมหาอุปราชาที่อยู่รั้งดูแลหงสาแทนพ่อที่ไปรบที่เมืองอังวะ ส่งพระยาเกียนพระยาพระรามไปเข้าเฝ้าสมเด็จพระนเรศวร แต่สั่งให้ลอบปลงพระชนม์สมเด็จพระนเรศวรเมื่อพระนเรศวรเผลอ แต่พระยาเกียนกับพระยาพระรามเอาเรื่องไปเล่าให้มหาเถรคันฉ่องฟังและมหาเถรได้ให้สองพระยาให้ไปเล่าถึงแผนการณ์ที่พระมหาอุปราชาวางเอาไว้ มันเลยเป็นชนวนที่ทำให้สมเด็จพระนเรศวรประกาศอิสระภาพครับ ปล. ผู้ที่คุมกองทัพอังวะเพื่อไปปราบเมืองรุมเมืองคังชื่อพระสังคทัตย์หรือนัดจินหน่องครับ ดาราหลายคนเลยที่ผม Cast ให้เล่นเป็นตัวนี้ไม่ยอมเล่นเพราะชื่อแกฟังดูตลกเกินไป ถ้ามีใครถามว่าเล่นเรื่องพระนเรศวรเป็นตัวอะไร จะตอบว่านัดจินหน่อง พรรคพวกคงขำกันกลิ้งทั้งๆที่บทบาทของนัดจินหน่องนั้นเหนือบทบาทของพระมหาอุปราชาหลายเท่าตัว อย่างน้อยก็เป็นคนที่วางยาพิษลอบปลงพระชนม์นันทบุเรง แก้แค้นแทนพ่อของตัวได้ล่ะครับ จากคุณ : Cinephile - [ 12 พ.ย. 47 16:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 154 ถ้าอย่างนั้น ก็น่าจะวิเคราะห์ได้ว่า พระนเรศวรท่านคงจะทรงมีความเกรงใจในพระเจ้าบุเรงนองอยู่ไม่น้อย นะครับท่าน คือเมื่อบุเรงนองยังมีชีวิตอยู่ ก็ทรงทำตามหน้าที่ แต่เมื่อสวรรคตก็เป็นอีกเรื่องนึง อันที่จริง 'บุเรงนอง' นี่ก็แปลกนะครับ กษัตริย์หงสาวดี แท้ๆ แต่คนไทยหลายๆคนกลับรู้สึกดีๆกับพระองค์อยู่ ซึ่งในยุคนั้นชาวอโยธยาก็คงจะมีความรู้สึกดีๆกับพระองค์อยู่เหมือนกัน (หรือว่าเป็นอิทธิพลของ ยาขอบ?) ปล. ท่านครับ ที่ผมห่วงๆ อยู่ก็คือปู่สรพงศ์นี่สิครับ ดูสีหน้าแววตาแล้ว ถ้าถ่ายทำนานๆ อาจจะไม่สึกนะครับท่าน แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 47 16:38:55 จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 12 พ.ย. 47 16:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 155 ยังข้องใจรูปคนถูกแขวนคอข้างบนนี้ เคยทราบแต่ว่า เวลาจะฆ่าคนเพื่อประจานของคนโบราณ จะใช้ตัดหัวเสียบประจาน การแขวนคอนี้ เคยเห็นแต่ในหนังคาวบอยมากกว่าครับ จากคุณ : เด็กน้อยขี่ม้าก้านกล้วย - [ 12 พ.ย. 47 21:47:08 ]

ความคิดเห็นที่ 156 ลองไปพลิกกฏหมายตราสามดวงดูซีครับ การประหารชีวิตมีเป็นร้อยๆ อย่าง มีทั้งตัดหัว, ถลกหนังหัว, เผาไฟ, ถ่วงน้ำ น่ากลัวทั้งนั้นแหละครับ ไม่ใช่จะมีแต่ตัดคออย่างเดียว ปล. เคยดูที่อีรัคตัดคอตัวประกันหรือเปล่าครับ น่าสยดสยองกว่าในหนังเยอะแยะเลยครับ จากคุณ : Cinephile - [ 12 พ.ย. 47 22:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 157 แต่................. การช็อตไข่ เพิ่งมีในยุครัตนโกสินทร์ ครับผม จากคุณ : ไม่ใช่ผม - [ 13 พ.ย. 47 09:51:57 ]

ความคิดเห็นที่ 158 เป็นการพัฒนาจากการเอาตะเกียบดีดใข่เมื่อสิบกว่าปีก่อนครับ จากคุณ : Cinephile - [ 13 พ.ย. 47 12:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 159 ไม่ค่อยว่างเข้ามาในห้องเลยตกข่าวยาวเลยครับ... ขอแสดงความเห็นเฉพาะเรื่องที่พอทราบครับ - เรื่องพระแสงปืนต้นข้ามแม่น้ำสะโตง นอกจากความอัศจรรย์ ยังมีความเป็นไปได้ในเรื่องของการยิงวิธีโค้ง ซึ่งผู้ยิงจะต้องทราบขีปนวิธีของกระสุนจึงจะสามารถทำได้ แต่ในสมัยโบราณก็ได้มีการคิดค้นการทำศูนย์กระโดงมาช่วยเล็งวิถีโค้งเพื่อยิงระยะไกลแล้ว เห็นได้จากปืนยิงควาย(ไบซัน) ของเคาบอยสมัยก่อนครับ - เรื่องความรู้สึกขัดแย้งของพระนเรศวรต่อพระราชบิดา เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นได้อยู่แล้วครับ พ่อกับแม่ทะเลาะกันพ่อว่าแม่ไม่ดี ลูกจะโกรธแม่หรือเกลียดพ่อหรือเปล่า??? การปลูกฝังในเรื่องของการนำพาราชวงศ์พระร่วงคืนสู่อำนาจเช่นเดียวกับท้าวศรีสุดาจันทร์ต้องการทำให้อู่ทองยิ่งใหญ่เหนือสุพรรณภูมิ ย่อมคงอยู่ในพระทัยของพระมหาธรรมราชาแน่นอน ยืมมือฆ่าคน หรือยืมกำลังเพื่อความเป็นใหญ่แล้วค่อยคิดหาทางแก้ไขหรือเป็นไท น่าจะเป็นสิ่งที่พระมหาธรรมราชาใช้ก่อนตัดสินพระทัย ร่วมกับบุเรงนอง หน้าที่ต่อมาจึงต้องตกอยู่กับองค์สมเด็จพระนเรศวร จากคุณ : ช.ช้าง.. - [ 13 พ.ย. 47 16:59:39 ]

ความคิดเห็นที่ 160 เรื่องนี้คงจะมีมิติที่ลุ่มลึกมากทีเดียว ระวังจะกลายเป็น ดราม้า นะครับท่าน เดียวต้องดูไป ร้องไห้ไป ปล.ป๋า ตอนนี้ นู๋ ทองอยู่กรุงเทพแล้วจ๋า กลับบ้านมาทำงานส่งอาจารย์ จากคุณ : ทองไม่รู้ร้อน (Pigusto) - [ 13 พ.ย. 47 19:43:30 ]

ความคิดเห็นที่ 161 ในทัศนะของผม โดยเฉพาะในหนัง ถ้ายิงปืนวิถีโค้งแล้วโป้งแสกหน้า มันออกจะดูแปลกๆน่ะครับ สู้ยิงในสะพานที่กำลังไหม้ใกล้จะจมจะดูสมจริงกว่า แต่ถ้าเพิ่มเติมในแง่ของเทคนิคการยิงปืนเข้าอีกนิดจะทีเด็ดมากเลยครับ ปล. นู๋ทองฮะ มากรุงเทพฯก็ดีแล้ว ป๋ายังสนใจแม็กนั่มทำกะมือของรพินทร์ ไพรวัลย์อยู่นะฮะ ป๋าเดินไปหาไม่เจอฮ่ะ แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 47 00:23:48 จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 14 พ.ย. 47 00:23:07 ]

ความคิดเห็นที่ 162 แบบว่ามันเป็นไปได้สูงเลยนะที่จะยิงในวิถีโงการกะคำนวนดุจะไม่ใช่เรื่องยากซักเท่าไรเพราะโดยปกติแล้วก้ยิงธนูหรือปืนใหญ่กันแบบนี้อยู่แล้ว ปล.เอาตัวไหนละคะ ป๋า ขา บอกนู๋มา หนูจะได้จัดให้ จากคุณ : ทองไม่รู้ร้อน (Pigusto) - [ 14 พ.ย. 47 07:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 163 กดโพสต์ไปพร้อมกับที่เน็ตจะตัด นึกว่าจะทัน...ต่อแล้วกันครับ -ส่วนบุเรงนองท่านเป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่ที่คาดว่าน่าจะมีน้ำใจนักเลงและกว้างขวางพอสมควร การที่บุเรงนองโค่นตะเบงชะเวตี้อาจเนื่องจากความโหดเหี้ยมไร้น้ำใจ และทารุณผู้คนจนเกินที่มนุษย์จะกระทำต่อกัน จนบุเรงนองทนไม่ไหวเลยต้องโค่นตะเบงชเวตี้ลง และหลังจากนั้นบุเรงนองน่าจะปกครองด้วยทศพิทราชธรรม จนเป็นที่ยอมรับของประเทศราชทั้งหลาย ตามพงศาวดารก็กล่างไว้ว่าบุเรงนองก็เอ็นดูพระนเรศวรเหมือนลูก เข้าสูตรนิยายน้ำเน่าไทยครับ ไอ้ลูกเลี้ยงลูกเชลย จะเสือกมาดีมาเก่งมาเป็นที่รักของพ่อ กว่ากุที่เป็นลูกจริงๆได้อย่างไร??? พ่ออยู่ก็ไม่กล้าทำอะไร พ่อตาย มืงก็ไม่ควรอยู่เป็นหอกข้างแคร่ให้ทิ่มตำหัวใจของกุเลย และในเมื่อมืงคิดจะฆ่ากุ ความเป็นพี่เป็นน้องก็สิ้นสุด ใครเก่งใครเป็นใหญ่ มาวัดใจกันดู ความเห็นแย้งท่านอุปฯ นิดนึงนะครับว่าถ้าพระองค์ดำทรงยิงในระยะใกล้จากแพที่กำลังจะขาด รับรองว่าพระนเรศวรท่านก็คงจะต้องพรุนเพราะลูกปืนเหมือนกัน ปืนในกองทัพพม่าจะมีกี่กระบอก? และมือดีๆที่ยิงได้ในระยะใกล้ก็คงมีไม่น้อย และตามที่ท่าน Cinephile บอกไว้คือฝ่ายเราเองก็ยิงไปเยอะแต่ไม่ถึงซึ่งฝ่ายโน้นเองก็คงยิงมาบ้างแต่ไม่ถึงเหมือนกัน แต่ด้วยพระอัจฉริยภาพในการทรงพระแสงปืนของพระองค์ดำ จึงทำให้สามารถยิงข้ามได้ ซึ่งหากสร้างฉากนี้จริงก็น่าที่จะทำให้เห็นเป็นวิทยาศาสตร์อย่างชัดเจน คือ ทหารทั่งไปทั้งสองฝ่ายต่างก็ยิงใส่กันธรรมดา แต่ให้พระองค์ทรงคิดก่อนที่จะยิงเป็นวิถีโค้ง หรืออาจจะมีการย้อนคำนึงถึงการยิงระยะไกลขณะที่ทรงเป็นเด็กขณะเป็นศิษย์ของพระมหาเถรคันฉ่องก็น่าจะทำให้กระจ่างและดูไม่โอเวอร์เกินไปครับ... จากคุณ : ช.ช้าง.. - [ 14 พ.ย. 47 14:41:25 ]

ความคิดเห็นที่ 164 กราบเรียนท่าน Cinephile ครับ ไม่ทราบท่านรับสมัครชายไทยอายุสามสิบเศษ มีความสามารถทางการถ่ายภาพและยิงปืนนิดหน่อย ไว้ใช้สอยทำงานในกองถ่ายแลกอาหารสามมื้อบ้างไหมครับ จากคุณ : ช.ช้าง.. - [ 14 พ.ย. 47 14:55:43 ]

ความคิดเห็นที่ 165 คุณช.ช้าง มีเหตุผลครับ อืมมมม แต่ในแง่ปืนโบราณที่ไม่มีเกลียวในลำกล้อง ลำพังยิงปกติให้โดนก็ยังเอาเรื่องอยู่ ลองวิเคราะห์วิธีอื่นกันดูมั๊ยครับ เช่น โดยบุคลิกของพระนเรศวรที่ทรงกล้าหาญออกจะบ้าบิ่นเคยนำปีนค่ายมาแล้ว เป็นไปได้มั๊ยครับว่าท่านจะยิงแบบจะๆ ลอยคอในน้ำยิงเลยน่ะครับ (ผมเคยอ่านพบว่า พระนเรศวรท่านศึกษาเรื่องคงกระพันชาตรีอยู่ด้วยครับ) คืออันที่จริงเรื่องในพงศาวดารน่าจะประเภท จริงเจ็ด เท็จสาม อยู่แล้ว เรามาช่วยท่าน Cinephile วิเคราะห์เหตุผลก็สนุกดีนะครับ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 14 พ.ย. 47 15:21:20 ]

ความคิดเห็นที่ 166 อ่า คุณช.ช้างครับ พระเจ้าตะเบงชะเวตี้โดนชาวมอญก่อการกบฏลอบปลงพระชนม์นี่ครับ ตอนนั้นบุเรงนองอยู่ตองอู พอทรงทราบข่าวเลยยกทัพมาหงสาเพื่อปราบกบฏจนราบคาบแล้วขึ้นเป็นองค์กษัตริย์ใหม่สืบแทน จากคุณ : Domingo - [ 14 พ.ย. 47 18:02:31 ]

ความคิดเห็นที่ 167 ถูกต้องแล้วครับคุณ Domingo พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ถูกมอญที่ชื่อว่าสมิงทุดอฆ่าครับ พอหลังจากรบกับอโยธยาในสมัยพระสุริโยทัยแล้ว พระเจ้าตะเบ็งชเวตี้ก็ทรงเปลี่ยนไปเป็นขี้เหล้าเมายา ไม่เป็นอันว่าราชการ ยิ่งไปกว่านั้นยังคบกับโปรตุเกศหนุ่มน้อย จนทำให้นักประวัติศาสตร์ส่วนหนึ่งคิดว่าท่านเป็นเกย์ (ก็ไม่เห็นแปลกอะไรเพราะอเล็กซานเดอร์ก็เป็นเกย์เหมือนกัน) พวกเสนาอำมาตย์ไปเข้าเฝ้าบุเรงนองขอให้บุเรงนองทำรัฐประหาร แต่บุเรงนองไม่เล่นด้วยเพราะถือว่าตนเป็นข้าของตะเบ็งชเวตี้(นั่นคือความดีของพระเจ้าบุเรงนอง) แต่เมื่อบุเรงนองไปรบ สมิงทุดอเห็นเป็นโอกาศ เลยจับพระเจ้าตะเบ็งชเวตี้ฆ่า (พงศาวดารพม่าเล่าว่าหลังจากที่ปลงพระขนม์พระเจ้าตะเบ็งชเวตี้แล้ว สมิงทุดอก็ตัดพระเศียรพระองค์ แต่ถึงอย่างนั้นหัวของพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ยังกรอกตาได้อีกตั้งวันหนึ่ง ซึ่งออกจะโอเว่อร์เกินไป ส่วนปินโตหรือนายปินตู้เขียนเอาไว้ว่าสมิงทุดอถือโอกาศสังหารพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ตอนที่พระองค์เข้าห้องส้วม ซึ่งจะเป็นเวลาเดียวเท่านั้นที่พระองค์ไม่มีองค์รักษ์ ครับ) พอบุเรงนองรู้ข่าวว่าพระเจ้าตะเบ็งชเวตี้โดนสังหารก็ต้องออกอุบายส่งทหารที่เป็นมอญไปทำภารกิจทุกทิศทุกทาง เพราะถ้ามอญเกิดรู้ว่าพระเจ้าตะเบ็งชเวตี้ถูกฆ่าตายก็จะมารุมทำร้ายบุเรงนอง เพราะทหารมอญมีมากกว่าทหารพม่าหลายเท่าตัวนัก เมื่อทหารมอญไปหมดสิ้นแล้ว บุเรงนองก็รีบไปที่ตองอูหวังจะหลบภัยที่นั่น แต่เจ้าเมืองตองอู ผู้ซึ่งเป็นน้องแท้ๆ ของบุเรงนองกลับไม่ยอมเปิดประตูให้ บุเรงนองเลยต้องออกไปรวบรวมไพร่พลแล้วกลับไปตีหงสาวดี เมื่อสมิงทุดอรู้ข่าวว่าบุเรงนองยกกองทัพมาก็ออกไปรบกับบุเรงนองโดยกระทำยุทธหัตถีกับบุเรงนอง ซึ่งบุเรงนองสามารถเอาชนะได้ ที่ซึ่งบุเรงนองสังหารสมิงทุดอบุเรงนองสร้างปราสาทขนาดใหญ่ซึ่งมีชื่อว่าพญาจี(แปลว่ามหาเจดีย์) ซึ่งตรงนั้นเป็นทางสามแพร่ง ทางหนึ่งไปตองอู ส่วนอีกทางไปหงสาวดี และอีกทางไปแม่น้ำสะโตงครับ ผมเดาว่าตรงนั้นนั่นแหละครับคือเมืองแครงที่สมเด็จพระนเรศวรของเราประกาศอิสระภาพ จากคุณ : Cinephile - [ 14 พ.ย. 47 18:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 168 ไปเห็นมาแล้ว....ปืนแบบที่พระนเรศวรใช้ยิงข้ามแม่น้ำสะโตง ไม่น่าจะยิงข้ามได้เลยแบบว่ายาวกว่า .300 เวบ นิดเดียวเอง 9คืบนี่ช่างสั้นจริงหนอ นู๋ไปถ่ายรูปที่พระมหาราชวังมา ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : ทองไม่รู้ร้อน (Pigusto) - [ 15 พ.ย. 47 15:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 169 ใหญ่ไปอะ... สังเกตดูน่าจะเป็นแป๊ะกั๊กใช่มั้ยคะ...แบบว่าเห็นมีสายคล้องด้วยก้เลยไม่แน่ใจ จากคุณ : ทองไม่รู้ร้อน (Pigusto) - [ 15 พ.ย. 47 15:34:06 ]

ความคิดเห็นที่ 170 ชักสนุกครับ เรื่องยิงปืนข้ามแม่น้ำ สนุกกว่าเรื่องศิลาจารึกปลอมไม่ปลอมตั้งเยอะ... ไปอ่านๆพงศาวดารดู คือนึกสงสัยเหมือนกันครับ ว่าอยู่คนละฝั่งแล้วทหารยิงปืนกันทำไมให้เมื่อย ซึ่งก็น่าจะ 1) เป็นแบบที่ท่าน Cinephile สันนิษฐานล่ะครับ ว่ามาทันกันตอนกำลังข้ามแพพอดี 2) ทีนี้ก็ซัดกันมันสิครับ ทีข้ามก็ข้ามไป ที่ยิงก็ยิงกันไป 3) ผมเลยคิดๆขึ้นมาว่า เป็นไปได้มั๊ยว่าช่วงนั้นใกล้ค่ำแล้ว แล้วพระนเรศวรท่านกะตัดไม้ข่มนาม สังหารขุนพลซะ โดยการแอบซุ่มลอยคอในน้ำ มีทหารไปด้วยสักสองสามนาย (ช่วยถือพระแสงปืนด้วย) พอกับระยะหวังผล ข้างบนก็ยิงกันไป ท่านก็ทรงเล็งในน้ำ...โป้งเดียวสุรกำมาร่วง อันนี้ก็น่าจะถือว่ายิงข้ามแม่น้ำสะโตงนะครับ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 15 พ.ย. 47 17:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 171 รูปทวารบาลที่คุณทองไม่รู้ร้อนนำมาให้ชมน่าจะเป็นธนูมากกว่านะครับ แป๊ะกั๊กตัวจริงก็อย่างที่ผมบอกอย่างไงล่ะครับว่ามีให้ชมได้ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ พิพิธภัณฑ์กรมสรรพวุธทหารบกและที่ใต้พระที่นั่งจักรี(ที่อื่นก็มีครับ) แต่รูปที่เราเอามาเป็นตัวอย่างมาจากรูปสลักที่กำแพงหินในเขมรครับผม จากคุณ : Cinephile - [ 16 พ.ย. 47 11:28:54 ]

ความคิดเห็นที่ 172 นอกจากนั้นยังมีทวนที่มีใบเหมือนมีดแยกออกมาจากด้าม ผมก็ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร แต่ก็เห็นมีในพิพิภัณฑ์เหมือนกัน ในรูปแกะที่กำแพงของนครวัดเรียกว่ากองทัพของสยาม(กุก) ที่คุณจิตร ภูมิศักดิ์เดาว่ามาจากชนที่อาศัยอยู่ตามลำน้ำกกครับ จากคุณ : Cinephile - [ 16 พ.ย. 47 11:32:57 ]

ความคิดเห็นที่ 173 ส่วนเสื้อเกราะของทหารสรีถมอรัตน์เอามาจากรูปนี้ครับ (ศรีถมอรัตน์นี่เดาว่าเป็นพวกขอมมาแต่ดั้งเดิมครับ) หมวกก็เอาแบบมาจากรูปสลักบนกำแพงหินนี่เหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 47 11:37:15 จากคุณ : Cinephile - [ 16 พ.ย. 47 11:35:46 ]

ความคิดเห็นที่ 174 แล้วภาพนี้จะเป็นเชือกที่ผูกไข้วที่หน้าอก ใช้เป็นประโยชน์อะไรก็ไม่รู้เหมือนกันครับ คุณเดา ผมเดาหรือด๊อกเตอรทั้งยิ่สิบเดามันก็เหมือนกันนั่นแหละครับ อะไรคือความจริงก็ไม่มีใครรู้ นอกจากเดาเอา จากคุณ : Cinephile - [ 16 พ.ย. 47 11:39:57 ]

ความคิดเห็นที่ 175 ท่านครับ ผมขอเดามั่งครับ เชือกที่ผูกไขว้ที่หน้าอก 1) ใช้ปีนกำแพงเมือง 2) หรือจะเป็นพวกที่ถูกจับมาแล้วมัดเชือกร้อยไปด้วยกัน 3) ใช้มัดคอตอนตะลุมบอน จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 16 พ.ย. 47 12:37:22 ]

ความคิดเห็นที่ 176 ที่จริงทฤษฎีเรื่องพระนเรศวรทรงลอยตัวในน้ำยิงสุรกำมา นี่ ผมว่าตอบโจทย์พงศาวดารได้หลายอย่างเลยครับ เช่น ที่บันทึกกันว่าเป็นปาฏิหาริย์ เพราะเป็นกลยุทธยังไงล่ะครับ โดยตอนใกล้ค่ำปืนที่ยิงออกมาก็จะเห็นแสงวาบๆ ทีนี้ข้างบนยิงกันถี่ๆหน่อย ส่วนพระนเรศวรพระองค์ทรงอาศัยความมืดสวนไปโป้งนึง พวกพม่าเห็นสุรกำมาร่วงลงมาก็คงตกใจคิดว่าเป็นการยิงจากข้างบน เลยคิดว่าเป็นปาฏิหาริย์ขวัญหนีดีฝ่อไป พวกอาลักษณ์จดบันทึกเองก็คงไม่อยู่ในเหตุการณ์ ก็คงฟังบอกต่อๆกันมาว่าเป็นปาฏิหาริย์ อันนี้ผมไม่มีเจตนาลบหลู่เลยนะครับ ผมเทิดทูนสมเด็จพระนเรศวรมาก และหากทฤษฎีนี้จริง การที่พระองค์ว่ายน้ำข้ามไปยิงนี่ก็ถือว่าทรงกล้าหาญอย่างยิ่งยวดทีเดียว จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 16 พ.ย. 47 12:45:05 ]

ความคิดเห็นที่ 177 มาเดาด้วยคนครับ เชือกที่ว่า น่าจะตัดข้อ 2 ของ คุณอุปนิขิตออก ที่ว่า 2) หรือจะเป็นพวกที่ถูกจับมาแล้วมัดเชือกร้อยไปด้วยกัน ไม่น่าจะเป็นพวกที่ถูกจับ เพราะเห็นถืออาวุธกันหลายคน จากภาพเป็น รูปที่มีคนนั่งช้างเท่านั้นจึงจะมีคนเอาเชือกผูกๆกันไว้ ส่วนรูปอื่นๆที่ท่าน Cinephile โพสไว้ไม่เห็นมีใครคล้องเชือก ทีนี้ผมจะเดาบ้างนะครับ เป็นเหมือนหมู่ทหารที่เดินรอบๆช้าง ของคนสำคัญในกองทัพ แบบว่าคล้องเชือกไว้กั้นเขตุเป็นกองระวังเท้าช้าง ไม่ให้ ทหารราบเข้ามาพันเท้าช้างได้อ่ะครับ อันนี้ก็เดาอ่ะครับ จากคุณ : ชะเอม แห่งสยามประเทศ - [ 16 พ.ย. 47 13:16:10 ]

ความคิดเห็นที่ 178 ทหารที่ออกรบ เขาจะมีสายคล้องอก เรียกว่า สายเก่ง(ภาษาทหาร) คิดว่าเชือกนี้คงเหมือนกัน สายเก่งนี้ ผมคิดว่าใช้สำหรับเครื่องมือต่างๆ เช่น ไฟฉาย เชือกสารพัดประโยชน์(มั้ง) จากคุณ : เด็กน้อยขี่ม้าก้านกล้วย - [ 16 พ.ย. 47 13:29:12 ]