ความคิดเห็นที่ 1 เลสลี่ จาง คือเสน่ห์ และตำนาน ตั้งแต่การปรากฏกายใน Days of Being Wild เลสลี่ จาง ก็กลายมาเป็นหนุ่มเจ้าสำราญแสนเสน่ห์แห่งโลกภาพยนตร์ เขาหยอก เขาล่อ และพอมีใครติดกับ เขาก็ตีจาก! ไม่ว่าจะเป็นฮ่องกงในยุค 60, โลกยุทธจักร หรืออาร์เจนตินา ตัวละครของเลสลี่ก็ยังคงใช้มาดละมุนและคำพูดอันยโสกวาดทุกหัวใจมาครอง ก่อนจะโยนมันทิ้งให้เลือดคั่งอย่างไร้ความรู้สึก แต่ถึงจะร้ายแค่ไหน ก็ไม่มีใครเคยทำใจให้เกลียดเขาได้ลง เขาอ่อนโยนอย่างชายและร้ายกาจอย่างหญิง เขาเดียวดาย เขาเฉยชา เขาเซ็กซี่ และนี่ก็เป็นเหตุผลเพียงพอแล้วให้ตกหลุมรัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโลกที่ความรักคือมนต์ดำดังในหนังของหว่องกาไว เราไม่เคยเอาใจหนีไปจากผู้ชายคนนี้ได้พ้น เสน่ห์เฉพาะของตัวเลสลี่เข้ากันอย่างลงตัวกับบทบาทในหนังของหว่องกาไว มันช่างเหมาะเจาะราวกับถูกสร้างขึ้นเพื่อให้เขาสวมโดยเฉพาะ ไม่มีทางเป็นอื่น จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 19:32:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ยกไจ๋ ใน Days of Being Wild คือปฐมบทของบุคลิกแบบ “อาเฟ่ย” ที่เลสลี่มักจะได้รับ อาเฟ่ยคือชื่อในภาษาจีนที่ใช้เรียกวัยรุ่นไม่เอาไหนที่ดีแต่ลอยไปลอยมาในเรื่อง เราไม่ได้เห็นยกไจ๋ทำอาชีพอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เขาปล่อยชีวิตไปเรื่อยเปื่อยในวังวนแห่งความรักที่แหลกละเอียดและความสัมพันธ์อันล้มเหลว ผู้หญิงหากินที่เลี้ยงดูเขาจนเติบใหญ่ไม่ใช่แม่ ผู้หญิงที่เขาบอกว่าไม่รักกลายเป็นคนที่ใจเขาวนเวียนถึงก่อนตาย เขาอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งด้วยความรำคาญก่อนจะตัดสัมพันธ์นั้นลง และสำหรับหญิงผู้เป็นแม่ เขาไม่มีโอกาสแม้เห็นหน้า ยุค 60 ไม่ว่าจะที่ฮ่องกงหรือกรุงมะนิลา สำหรับยกไจ๋แล้ว มันก็รวดร้าวพอกัน ส่วนตัวเลสลี่นั้น ทุกอย่างก็ดูไม่ต่างกันเท่าไหร่ ชีวิตวัยเด็กของเขาไม่ได้มีความสุขนัก พ่อกับแม่ลงไม้ลงมือจนถึงขั้นแยกกันอยู่ ในจำนวนพี่น้องสิบคน เขาเป็นคนสุดท้อง และก็เป็นคนที่เหงาที่สุด ยามที่ต้องถูกทิ้งให้เล่นตุ๊กตาเพียงลำพังท่ามกลางเสียงตบตีด่าทอ สิ่งที่ผุดขึ้นมาในหัวของเลสลี่คือคำถามว่า “นี่หรือที่เขาเรียกกันว่าชีวิตแต่งงาน” จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 19:36:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 Days of Being Wild มอบรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมของฮ่องกงฟิล์มอวอร์ดให้กับเลสลี่ และยกไจ๋ก็กลายมาเป็นตัวแทนแรกของ ‘ความรักที่หลุดลอย’ อันเป็นลักษณะเด่นที่คอยขับเคลื่อนการกระทำของทุกตัวละครในหนังเรื่องอื่นๆที่ตามมาของหว่องกาไว ขณะเดียวกันกับที่มันได้บันทึกประวัติของตัวผู้กำกับเอาไว้ด้วย ยกไจ๋คือเด็กชายจากเซี่ยงไฮ้ที่ย้ายมาเติบโตในฮ่องกงในช่วงยุค 60 ไม่ต่างอะไรจากหว่องกาไว เขารู้สึกผิดที่ผิดทาง แต่ที่หนักกว่านั้น ก็คือเขาไม่เคยรู้แม้กระทั่งว่าแม่ของตัวเองคือใคร ยกไจ๋มักมีคำพูดเก๋ๆ มาล่อหลอกสาวๆอยู่เสมอ แต่เมื่อพวกเธอตกหลุมรัก เขาก็จะพูดว่า ‘ผมไม่ได้รักคุณ’ แล้วผละตัวออกไป ความเห็นแก่ตัว – จนกลัวที่จะให้และรับความรัก – น่าจะมาจากการที่ผู้เป็นแม่ทิ้งเขาไปตั้งแต่ครั้งยังเป็นทารก จนกระทั่งถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต นั่นกลายเป็นรอยแผลที่บาดลึกอยู่ในใจยกไจ๋อย่างไม่มีวันเลือน จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 19:38:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สำหรับ อาวเอี้ยงฮง ใน Ashes of Time แล้ว บาดแผลของเขาคือความทรงจำ แน่นอน ของ ‘ความรักที่หลุดลอย’ อีกครั้งที่ตัวละครของเลสลี่คือ ‘ อาเฟ่ย’ ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่ไร้แก่นสาร อาวเอี้ยงฮงเป็นนักฆ่าตัวร้ายที่คอยรับจ้างแก้ปัญหาให้กับผู้อื่นในยุทธภพ ซึ่งทุกคนต่างก็ล้วนแต่มีปัญหาเกี่ยวข้องกับความรักและความทรงจำที่อยากลบลืม เลสลี่จากฮ่องกงบ้านเกิดไปเรียนต่อที่อังกฤษเมื่ออาย 13 ที่นั่นเขาเปลี่ยนชื่อตัวเองจาก จางกั๊วะหยง เป็น เลสลี่ ตามชื่อของ เลสลี่ เฮาเวิร์ด จากเรื่อง Gone with the Wind หนังที่เขาโปรดปราน เขาชอบที่เลสลี่จะเป็นชื่อของผู้หญิงหรือผู้ชายก็ได้ และมันให้ความรู้สึกแบบ ‘ยูนิเซ็กซ์’ Ashes of Time คือหนังเรื่องที่สองที่เลสลี่ร่วมงานกับหว่องกาไว หว่องบอกว่าตัวเลสลี่มีอะไรที่สัมพันธ์กับเรื่องราวของโลกยุทธจักร “ผมมีความรู้สึกอยู่เสมอว่าเลสลี่ไม่ได้เป็นคนของปัจจุบัน เขาเหมาะกับโลกในอดีต ใน Ashes of Time เขาไม่เพียงแสดงบทบาทได้ยอดเยี่ยมเท่านั้น แต่เขายังสวมจิตวิญญาณของตัวละครได้อย่างดีด้วย” จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 19:44:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 และก็คงจะเป็นเสน่ห์แบบหนุ่มเจ้าสำราญของเลสลี่ด้วยที่ทาบทับได้พอดิบพอดีกับตัวละคร เขาเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์จอมหักอกใน Days of Being Wild ยังเป็นอยู่ใน Ashes of Time และก็จะเป็นต่อไปใน Happy Together หนังเรื่องสุดท้ายของเขากับหว่องกาไว และถือเป็นตัวละครที่ผู้คนจดจำมากที่สุดเมื่อพูดถึงตัวเขา “บางทีข้าอาจจะกลัวการถูกทิ้ง ข้าจึงจำต้องเป็นฝ่ายทิ้งคนอื่นเสียก่อน” นี่เป็นคำพูดของอาวเอี้ยงฮงที่อธิบายทุกอย่างได้ดี มันบอกถึงลักษณะของตัวละครที่เลสลี่สวมในหนัง หว่องอย่างกระจ่างแจ้ง พร้อมกันกับที่เป็นลางส่อเค้าถึงอนาคตของเขาอีกด้วย ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 19:47:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 วันที่ 1 เมษายน 2003 เลสลี่เข่าห้องบนชั้น 24 ของโรงแรมแมนดารินโอเรียนทอล เขาเดินออกไปยังระเบียงที่สามารถมองลงไปเห็นวิวรำไรของท่าเรือฮ่องกงเบื้องล่าง เขากระโดด ถูกพบที่ทางเดินเท้าหน้าโรงแรม จากนั้นเวลา 1 ทุ่ม 5 นาที จึงสิ้นใจในโรงพยาบาล เราไม่ค่อยได้เก็บรูปในงานศพเขาไว้ เพราะว่ามันไม่มีรูปเขา .... จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 19:49:04 ]

ความคิดเห็นที่ 7 Happy Together เป็นหนังที่หว่องกาไวบอกว่าตัวเขาและเลสลี่ได้ทำงานใกล้ชิดกันมากที่สุดนับแต่เคยร่วมงานกันมา และตลอดการถ่ายทำที่แม้จะเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข แต่ก็มีการโต้เถียงกันอย่างหนัก เพราะต่างฝ่ายต่างก็เอาความเห็นตัวเองเป็นใหญ่ ถึงกระนั้น เลสลี่กลับดูผ่อนคลายมากในการทำงาน ทั้งนี้อาจเพราะ เหอเป่าหวัง ตัวละครที่เขารับบทมีรสนิยมรักร่วมเพศก็เป็นได้ หว่องกล่าวว่าเลสลี่ตระเตรียมตัวเองอย่างดีก่อนการแสดง “เลสลี่ดูผ่อนคลายมาก ทำให้ผมรู้สึกว่าเขาเตรียมพร้อมมาอย่างดีเพื่อจะสวมบทเหอเป่าหวัง เขาเต็มที่กับการทำงานมาก และนั่นก็ช่วยพวกเราอาไว้เยอะมากทีเดียว” จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 19:50:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โอ้ว ไม่ได้ตั้งจาย ภาพข้างบนดูสะจายเจงๆ ใน Happy Together เลสลี่ต้องแสดงฉากรักกับเหลียงเฉาเหว่ย ซึ่งรับบทไหลเยิ่วฟา คู่รักของเขาในเรื่อง มันเป็นการร่วมรักอย่างตรงไปตรงมาของคู่รักที่วันเวลาอันหวานชื่นของพวกเขาใกล้หมดลงเต็มที ระหว่างการถ่ายทำ เลสลี่พูดเพื่อให้เหลียงเฉาเหว่ยรู้สึกดีขึ้นจากการต้องแสดงบทรักที่ดูแสน ‘สมจริง’ กับผู้ชาย ว่าให้หยุดคิดมาก ตัวเขาเองก็ไม่เคยชื่นชอบการเล่นฉากจูบปากหรือจับนมนักแสดงผู้หญิงเช่นกัน แต่อย่างไรเสียมันก็คืองาน ไม่มีวันที่เขาจะตกหลุมรักเหลียงเฉาเหว่ย และก็ไม่มีทางที่เขาจะนึกอยากมีเซ็กซ์ด้วยจริงๆ เหลียงเฉาเหว่ยไม่ใช่สเป็คของเขา ครั้งเดียวเท่านั้นในชีวิตที่เลสลี่ตกหลุมรักผู้หญิง ตอนนั้นเขาอายุ 22 และหากเธอตอบตกลงแต่งงาน ชีวิตของเขาคงเปลี่ยนไปชั่วนิรันดร์ แต่มันก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 19:52:59 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอแสดงความเห็นนิด คำอ่านภาษาจีนในหนังสือเล่มนี้ค่อนข้างเชื่อถือไม่ได้ อ่านแล้วหงุดหงิด ไหลเยิ่วฟา อะไรเล่า ถ้าจะอ่านจีนกลาง ก็ หลีเย่าฮุยไปซะ ถ้าจะกวางตุ้ง ก็ ไหล่หยิ่วไฟ เอาไงแน่ “ผมรักคุณเหมือนกัน ไม่ว่าคุณจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงก็ตาม!” เลสลี่ตะโกนแข่งเสียกรี๊ดออกไปตอบแฟนเพลงที่ตะโกนขึ้นมาบนเวทีว่ารักเขา ซูเปอร์สตาร์แห่งเอเชียที่สาวๆกรี๊ดกันค่อนโลกคนนี้ก้าวขึ้นเวทีคอนเสิร์ตในชุดของดีไซเนอร์ชื่อดัง รองเท้าส้นสูง และวิกผมที่ยาวลงมาปิดเอว ช่างน่าปรบมือให้กับความกล้าที่จะแสดงตัวตนอย่างจริงใจของเขา เขาบอกว่าคงจะดีกว่าหากจะเรียกตัวเขาว่า ‘ไบเซ็กช่วล’ แทนที่จะเป็น ‘เกย์’ ซึ่งมันก็ฟังดูเหมาะสม ในเมื่อเสน่ห์ของเขามาจากการผสมข้ามขั้วระหว่าง 2 เพศ และหนังที่สร้างชื่อให้เลสลี่ต่างก็ใช้เอกลักษณ์นี้ของเขาจนคุ้มทั้งสิ้น ใน ‘โหดเลวดี’ เขาเป็นน้องชายที่ดูบอบบางของตี้หลุง ใน Farewell My Concubine เขาเป็นชายที่สวมบทนางเอกงิ้ว และ Happy Together ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น เหอเป่าหวังคือบท ‘อาเฟ่ย’ ครั้งสุดท้าย ที่ร้ายกาจและใจดำที่สุดเท่าที่เลสลี่เคยเล่นมาในหนังของหว่องกาไว คิดว่าที่เขาตะโกนกลับไปจะเป็นตอนคอนเสิร์ตแพชั่นทัวร์ที่อเมริกาหรือแคนาดานี่แหละ จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 19:57:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หว่องบอกว่าความสัมพันธ์ของคู่รักอย่าง เหอเป่าหวัง และ ไหลเยิ่วฟา นั้นเปรียบเหมือน ‘เครื่องบิน’ และ ‘สนามบิน’ ตัวละครของเลสลี่ก็คือเครื่องบินที่พร้อมจะทะยานขึ้นสู่ฟ้าทุกเมื่อหลังจากที่ร่อนลงจอดแล้วสักระยะ แต่ถ้าสนามบินที่พร้อมจะเครื่องบินจอดอีกต่อไป และเครื่องบินไม่มีที่จอด มันก็ถึงคราวสิ้นสุดของความสัมพันธ์ ในอาร์เจนตินา คู่รักร่วมเพศชาวจีนนั้นเป็นคนนอกของคนนอก เหอเป่าหวังมีไหลเยิ่วฟา แต่แค่นั้นดูเหมือนจะไม่พอ ตัวละครของเลสลี่ในเรื่องนี้ไม่ได้แค่ ‘หยอก’ แล้ว ‘จาก’ แต่ดูเหมือนว่านี่จะเป็นขั้นสุดท้ายของชายเจ้าเสน่ห์ เขาเพิ่มดีกรีความแสบสันต์ขึ้นมหาศาล ด้วยการทำตัวยั่วยวนอย่างร้ายกาจแล้วหนีหายไปอยู่เนืองๆ ก่อนจะกลับมาเพื่อพบว่าไม่มีอะไรได้ดังใจเขาตลอดอีกต่อไป เพราะมันถึงเวลาแห่งจุดจบของผู้ชายเจ้าสำราญแล้ว จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 20:00:33 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เหอเป่าหวังมีอะไรกับหนุ่มๆไปทั่ว ก่อนจะโดนซ้อมและกลับมาอ้อนให้ไหลเยิ่วฟาดูแล ทั้งคู่ทะเลาะ สูบบุหรี่ คืนดี แล้วก็สู้กันใหม่ เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนไหลเยิ่วฟาเกิดเบื่อหน่ายเกินทานทน และตัดสินใจว่าเขาไม่ต้องการความรักที่ไร้ทางไปเช่นนี้อีกแล้ว นี่เป็นเหมือนบทสรุปสอนใจตัวละครในหนังหว่องกาไวที่เลสลี่สวมว่าความรักที่เคยถูกทิ้งไป จะไม่มีวันอยู่รอคอยชั่วนิรันดร์ให้เขากลับใจ เมื่อผ่านไปแล้ว ก็ไม่มีสิ่งใดที่จะหวนคืน อืม เราไม่เคยรู้สึกว่าเลสลี่เป็นผู้ชายเจ้าสำราญเลยแฮะ ก็คงจะดูเป็นแบบนั้นในหนังหว่องมั้ง จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 20:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เลสลี่หยุดอายุตัวเองไว้ที่ 46 ทิ้งให้แฟนๆพากันสงสัยว่าการตัดสินใจปลิดชีวิตตัวเองของเขาเกิดจากความคับข้องกดดันประการไหน ความรักอันยาวนาน 20 ปีกับแฟนหนุ่มที่เขากล่าวอย่างภาคภูมิว่าได้แต่งงานด้วย หรือว่าชื่อเสียงอันสร่างซาพร้อมกับริ้วรอยแห่งกาลเวลาบนร่างกาย ใครก็คงไม่มีวันรู้ แต่เมื่อยกไจ๋เริ่มเอี้ยวตัวเต้นตามจังหวะชะชะช่าอีกครั้งใน Days of Being Wild เลสลี่ก็จะกลายเป็นชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่ไม่มีวันตายอีกหน และถึงรู้ว่าเขาจะหยอก ถึงรู้ว่าเขาจะล่อ แต่เราก็พร้อมเตรียมรอเวลาที่หัวใจจะสลาย “แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีสิ่งใดเป็นนิรันดร์ก็ตาม” ทำไมไม่มีนักเขียนคนไหนเข้าใจหรือพยายามเข้าใจเลยว่าที่เขาฆ่าตัวตายน่ะเพราะโรคภัยไข้เจ็บ อย่างที่ข่าวรายงาน(ข่าวที่ยืนยันในครั้งสุดท้าย หลังจากคาดเดากันไป) หรือว่าตายด้วยโรคภัยไข้เจ็บมันไม่ดรามาติกเท่า หือ จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 20:11:16 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อุ้ยตาย เพิ่งเห็นภาพในคห 11 ฉันจะโดนลบกระทู้ไหมนี่ วันนี้เอาไปแค่นี้แหละค่ะ จบบทความแล้ว พรุ่งนี้จะหาอย่างอื่นมาแปะต่อ คห ที่ 12 พยายามจะหารูปที่ดูมีเสน่ห์ที่สุดในสายตาเรามาแปะ แต่ภาพเยอะจนหาไม่ถูก ภาพนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไร แค่ไม่ค่อยได้แปะเลยอยากแปะ จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 20:14:16 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เพิ่งอ่านมาว่าที่ญี่ปุ่นมีออกแสตมป์ที่ระลึกเลสลี่ จาง แล้ว อะไรฟะ ทำไมญี่ปุ่นมันต้องเร็วกว่า มาก่อนชาวบ้านทุกที ที่ฮ่องกงมันยังไม่ออกเลย กว่าจะออกก็ตั้งปีหน้า อืม มีใครเขียนคำอวยพรส่งไปที่ฮ่องกงตอนวันเกิดเลสลี่ปีนี้บ้าง ได้ของที่ระลึกรึยัง เราได้แล้วนะ เป็นกล่องโลหะ สวยดีเหมือนกัน แต่เราไม่ค่อยชอบภาพเลสลี่ที่สกรีนแปะลงไปเท่าไหร่ รู้สึกว่าหน้าบวมๆเล็กน้อย จากคุณ : concubine - [ 22 พ.ย. 47 20:25:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โอ้...จะมีเเสตมป์รูปของ ก่อก๊อ ด้วยเหรอเนี่ย สุดยอดเลยอ่ะ...อา หวิ่ง ก๊อ จากคุณ : เเลงเหลย - [ 22 พ.ย. 47 21:17:58 A:216.119.136.158 X: TicketID:077887 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โอ้ววว เจ่เจ้ขอคารวะ concubineม่วยม่วย หนึ่งจอก ได้อ่านคำตอบแล้วค่ะ ขอบคุณหลาย ๆ ว่าแต่ม่วยม่วยจะฝากเจ่เจ๊ซื้ออะไรมั้ย แต่ดูท่าว่าม่วยม่วยจะมีมากมายจนเหลือเฟือแล้ว ++++++++ จะฝากซื้ออะไรไหมคะ ? ยินดีรับฝากนะคะ ถ้าหาเจอ ? ได้อ่านคำตอบแล้วตั้งแต่เมื่อเช้านี้ เลยเปลี่ยนข้อความเสียใหม่ จะได้หายหนาวค่ะ อิอิ โอยยยย พูดก็พูดเถอะนะคะ จนบัดนี้พี่ยังไม่กล้าดูเรื่อง Happy Together เลย กลัววววว ไงไม่รู้อะ ยิ่งเมื่อหลายปีก่อน เห็นเลสลี่แสดงคอนเสิร์ตด้วยการเปิดเผยความเป็นรักร่วมเพศออกมา พี่ล่ะใจหายวาบ ยิ่งตอนเห็นเขาปล่อยผมยาวสยาย พี่หวั่น ๆ ว่า อาก่อก๊อ น่าเป็นห่วงจัง แต่ก็เข้าใจว่า อาก่อก๊อมาถึงจุดนี้แล้ว ไยต้องเก็บงำประกายไว้มิดชิดเล่า ตอนได้ข่าวว่าโดดตึก ใจหนึ่งก็ไม่แปลกใจ ใจหนึ่งก็เศร้าบรรยายไม่ถูก ทำให้พลอยปลงชีวิตไปด้วย ...เหรินเซิงเตอขู่เล่อจื้อสวินฉิว... ??? จริงมั้ยเนี่ยะ ? แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 47 22:23:33 จากคุณ : aiwen^mei - [ 22 พ.ย. 47 22:09:31 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คอนคิวขอกี๊ด.......... กับรูป คห. 11 หน่อย เป็นด้านข้างของเลสลี่ที่เร้าใจมาก sexyจริง ๆ รูปนี้ แต่ควรตัดเฮียเหลียงออกไปหน่อย เฮียแกทำหน้าอย่างกะโดนยาเบื่อ 555 จากคุณ : susijang - [ 23 พ.ย. 47 21:48:12 ]

ความคิดเห็นที่ 18 พี่คอน บทความที่เอามาลงอ่านแล้วมีความหมายมั๊กๆ บรรยายได้ดีจริงๆเกี่ยวกับตัวละครแต่ละครที่หว่องกาไวสันสร้างมาให้เฮียเล่น แล้วเฮียก็ทำได้ดีมากในบทของตัวละครแต่ละตัวแต่ละอารมณ์ถูกได้ถอดโดย เลสลี่ จาง จากคุณ : Brigitte - [ 23 พ.ย. 47 22:16:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ไฮๆๆๆๆ แตกกระทู้แล้นนน... หายไปเนื่องจาก พี่ซอง (ซึงฮอน )และพี่จาง (ฮุค) โดนเกณฑ์ทหาร.. ฮื่อๆ เลยต้องไปเกาะ..รั้วบ้าน (เรา) โบกมือบายๆ อีก 2 ปีเจอกันใหม่นะ พี่ๆ..ทั้ง 2 คน (บ้าดารา บ้าดารา) ...บรรยายภาพที่ 11 น้องไม่ต้อง พี่ทำเอง อิอิ.... น้องคอนฮับ... พี่ขอบคุณน้องมาก ที่เอาบทความพิมพ์มาให้พี่อ่าน ขอคุยเรื่อง หว่อง นะ .. พี่ว่า เค้ามักจะเอาตัวเค้าเองใส่ลงไปในตัวละครที่เค้าสร้างขึ้น ไม่ใช่ ตัวแสดง เพียงแต่มันดันไปตรงกับนักแสดงที่เค้าเลือกมา ดูแต่ละเรื่อง มักจะมีอารมณ์ล่องลอย ไม่สนใจโลกมนุษย์ แต่ก็สนใจโลกมนุษย์ (งงไหม) แม้กระทั่ง .. เฮียหลีหมิง หรือ ทาเคชิ เฉินนะทีมาร่วมงานกับเค้า ตัวละครยังมีอารมณ์ล่องลอย ..คนเราหลายมุมมองเน้อ... และถ้าดูจากบุคลิกของหว่องด้วย ก็เหมือนกับตัวละครหลายๆเรื่องของเค้าเลย .. หนังทุกเรื่อง ถ้าไม่ยกเครดิตให้ตา ดอลย์ ก็ไม่ดี ถ้าเนื้อหาดี (ต้องยอมรับหว่องเลยว่า อะไรที่มันคิดสดๆ นะมักจะมีอยู่มุมเดียว แต่ของเค้าไม่เลย แถมควบคุมอารมณ์และทิศทางหนังได้ดีด้วย นักแสดงแต่ละคนก็กล้าหาญมาก ไว้ใจเค้ามาก ไม่มีบทให้นักแสดงอ่าน .. แล้วนักแสดงจะจำอารมณ์ของตัวละคร หรือบุคลิกได้ไหม--- ผู้กำกับต้องเก่งแหละ) แต่ถ้าถ่ายไม่ดี หนังแย่ไปเลย โชคดีที่เจอตากล้อง คริสโตเฟอร์ ยอมรับเลยว่า เค้าถ่ายภาพออกมาอารมณ์ดันไปคล้ายกับอารมณ์หนัง (ผู้กำกับ)และก็ไปสนับสนุนตัวละคร หนังก็เลยออกมาดี เข้าใจกันไหมเนี๊ย น้องๆ ขา ..พี่มันประเภทไร้สาระ พอมีสาระแล้วงง ฟะ.. จากคุณ : tempopo (tempopo) - [ 24 พ.ย. 47 03:51:17 ]

ความคิดเห็นที่ 20 “บางทีข้าอาจจะกลัวการถูกทิ้ง ข้าจึงจำต้องเป็นฝ่ายทิ้งคนอื่นเสียก่อน” กลัวรักจืดจาง กลัวหมดยุค กลัวแก่ แต่ทำไมไม่คิดว่า .. คนอื่นก็เป็นเหมือนกัน ... รักจืดจาง จากแฟนก็แปลงได้เป็นเพื่อน หมดยุค ดีซะอีก ภาวะการกดดันก็หมดไป แก่หรือก็แค่เพิ่มริ่วรอยเท่านั้นเอง...หรืออาจเป็นเพราะพี่ยังไม่ดำเนินไปถึงอายุ 4 (สาวกลัว 3 ฉ๊านก็กลัวอะ!!!)ยังไม่ประสบความสำเร็จมากเท่าไร หรือ ยังไม่พร้อมรักใครแบบทุ่มใจถวายตัว (เสนอให้หลายปีแล้นนคุณจาง ไม่รุ้เอง ต๊าย น่าไม่อาย) จึงไม่เข้าใจทุกๆอย่างและไม่ลงโทษไปที่โรค.. เมื่อวานดู อาฟะ โจว หยุ่น ฟะ เค้านั้นก็แก่ไปเหมือนกัน แต่ประสบการณ์ ความเก๋า และความมันยังเหมือนเดิม ผู้คนที่เข้ามาฟังประสบการณ์ที่เค้าเล่า ก็ยังรักและชื่นชอบเค้าเหมือนเดิม เพียงแต่ไม่เหมือนแต่ก่อนที่ผุ้คนมักจะมีความรัก+ความลุ่มหลง แต่ในขณะนี้มีแต่ความรักและความเคารพ เท่านั้น... ใครก็เป็น ใครก็เจอ จะเจอช้า เจอเร็ว ก็ต้องเจอ..ถึงบางคนไม่อยากเจอ ก็ต้องเจอ (แต่พี่อยากเจอ ... เจอรี่ตัวเป็นๆ อิอิ) มาเขียนทำไม มาเล่าทำไมฟะเนี๊ย...ในเมื่อคนที่อยากให้อ่าน... เค้าไม่อยู่ .. ถึงอยู่ก็อ่านไม่ออกเฟ้ย!!! เขียนภาษาไทยอะ T^T โหมดเศร้า .. จากคุณ : tempopo - [ 24 พ.ย. 47 04:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณโมนิก้า จากกระทู้ก่อนคุยถึงคุณลลนา รู้จักเค้าเป็นการส่วนตัวไหมคะ .. อยากให้เค้าเข้ามาเล่าอะไรเกี่ยวกับคุณจางให้เราฟังบ้าง บางทีจินตนาการกับตัวจริง อาจคนละเรื่องเลยก็ได้ พี่เลยอยากรู้จักคุณจางมากขึ้นอีกหน่อยก็ยังดี แต่คุณโมนิก้าขา (อออ้อนซะ) อยากฝากซื้อของงงงง...หน้าตาเฉยมาก อิฉ๊านนน.. บายจ้า งวดหน้าจะมาคึกใหม่ จากคุณ : tempopo - [ 24 พ.ย. 47 04:28:58 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ไม่รู้จักค่ะ คุณ tempopo แต่จากการสัมภาษณ์ดังกล่าว ทำให้ทราบว่าเธอชื่นชอบเลสลี่ จางมาตั้งแต่เห็นการถ่ายทอดสดของช่อง 3 จากรายการร้องเพลงรายการหนึ่งที่จัดที่กรุงโซล เกาหลีใต้ตั้งแต่ปี 1979 ซึ่งเลสลี่ จางไปเข้าร่วมในฐานะตัวแทนของฮ่องกง ที่ได้รับรางวัลรองชนะเลิศ Amateur Singing Contest ที่จัดที่ฮ่องกงมาก่อนแล้ว และเนื่องจากคุณแม่ของเธอ คือ อดีตดารานักแสดงชาวฮ่องกง คุณแม่จึงได้ช่วยให้เธอรู้จักกับเลสลี่ จางเป็นการส่วนตัว ซึ่งภายหลังเลสลี่ จาง จะสนิทสนมกับครอบครัวของคุณบุรินทร์ วงศ์สงวนดี นั่นสิคะ น้อง concubine น่าจะรู้จักคุณลลนา นะคะ ซึ่งตอนนี้เธอเปลี่ยนนามสกุลแล้ว แต่จำไม่ได้ค่ะว่า นามสกุลของสามีเธอ คือ อะไร ถ้านึกออก จะมาบอกค่ะ มีเพื่อนที่เพิ่งกลับมาจากฮ่องกงบอกว่า มีร้านขายซีดีเพลงที่นั่นร้านหนึ่ง มีผลงานของเลสลี่ จางวางขายเพียบเลย จากคุณ : aiwen^mei - [ 24 พ.ย. 47 12:55:13 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณน้องconcubineมากค่ะ สำหรับบทความที่น่าอ่านมากๆนี้ “กลัวการถูกทิ้ง จึงจำต้องเป็นฝ่ายทิ้งคนอื่นเสียก่อน” เลสลี่คิดอย่างนี้จริงๆหรือ....ฟังแล้วเศร้าใจจังเลย แต่เท่าที่เคยอ่านคำบอกเล่าของคนที่ใกล้ชิดเขา ต่างพูดว่า เลสลี่เป็นคนที่ต้องการความรัก เช่นคำพูดของคนๆนี้ “Leslie is loves to play. This is because he wants people to show him love. All you have to do is to coax and care for him, he will be very happy ระยะหลัง ก่อนที่เขาจะจากไป ดูเขาเป็นคนคิดมากยังไงไม่รู้ จากคำพูดที่เขาพูดกับจางม่านอี้ "I wanted so much to work with you again on another project, but I'm not handsome enough to play your lover any more". จากคุณ : cube - [ 24 พ.ย. 47 17:22:09 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 24 กระทู้ที่แล้วๆมา จำได้ว่ามีการพูดถึงการร้องเพลงบนเวที และบอกว่า เลสลี่จาง ไม่ใช้การลิปซิงค์ พอดีอ่านเจอบทความนี้ เป็นการแสดงคอนเสิร์ตที่ญี่ปุ่น สองคอนเสิร์ตก่อนหน้านี้ของเขา เขาร้องเนื้อเพลงผิด แต่เรา(ผู้รายงาน)สรุปเองว่า เขาไม่ได้ร้องผิด แต่เขาเปลี่ยนเนื้อร้องเท่านั้น แต่...กับคอนเสิร์ตเมื่อคืน มันผิดจริงๆ เมื่อเขาร้องเพลง “At Least I have You” เขาลืมเนื้อที่ท่อนสุดท้าย และอาจจะเป็นเพราะว่า นี่คือคอนเสิร์ตรอบสุดท้ายแล้ว เขาจึงรู้สึกผ่อนคลายมากกว่า เขาจึงร้อง ลาลาลาลาลาลา เท่านั้น ในท่อนที่เขาลืม จากนั้น เขาก็มองไปที่คนดู และพูดว่า “ฉันลืมเนื้อ...แต่นั่นคือ...ทำไมมันจึงเป็น “Live Show!” ” จากคุณ : cube - [ 24 พ.ย. 47 17:30:25 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 25 .การแสดงสุนัข รายงานโดย Sussana . เกอเกอมาร่วมงานการแสดงสุนัขเมื่อบ่ายนี้(เขาไม่ได้บอกวันเดือนปี) เราสามารถเห็นเขามากกว่า 1 ชั่วโมง แม้ว่าจะเป็นระยะไกลก็ตาม เขาปรากฏตัว เมื่อเวลาบ่าย 4 โมง 55 นาที ในระหว่างที่เขามาถึง แฟนๆต่างตะโกนเรียกชื่อเขา เขาโบกมือกลับมาให้เรา พร้อมกับยิ้มที่หวานมาก เขาเป็นศูนย์กลางของความสนใจ ตลอดระยะเวลาที่เขาอยู่ที่นั่น เขาสวมเสื้อแขนสั้น สีแดงดำ และกางเกงสีน้ำเงินดำ รูปร่างเพรียว ดูสดใจ และอ่อนวัย เขาถูกคาดเดาว่า เป็นแขกพิเศษ ผู้ซึ่งมาเป็นผู้มอบรางวัลให้แก่ผู้ชนะ การแข่งขันดำเนินต่อไปตามหมายกำหนดการ เขาไม่ได้ถูกแนะนำว่า เป็นแขกพิเศษของงานแต่อย่างใด จึงดูเหมือนว่า เขาไม่ได้ทำอะไรเลยในงานนี้ นอกเสียจาก นั่งบนเวที วิสาสะกับแขกคนอื่นๆ กับผู้ตัดสิน และทีมงาน ขณะเดียวกันก็เฝ้าดูการแสดงของสุนัข แจกรายเซ็นให้กับแฟนๆ ดื่มน้ำมาก ถ่ายรูปกับทีมงาน และที่แน่นอนที่สุดคือ ทำให้เกิดความอลม่านขึ้น เมื่อเขาจะจากไปในเวลา 6 โมงเย็น สิ่งที่น่าตื่นเต้นที่สุดในขณะนั้น เริ่มขึ้นเมื่อ เขาลุกจากเก้าอี้ และเดินไปจากเวที เขาจับมือกับแฟนๆผู้โชคดีบางคน พร้อมกับจูงมือกับมิสซิส Alan Tang เขาเดินได้ไวมากกกกก 10 วินาทีแรก มีแฟนๆประมาณ 10 คนไล่ตามเขาไป 10 วินาทีถัดมา มีจำนวนเพิ่มขึ้นอีกมากกว่า 30 คน เขาใช้เวลาเดินเพียง 5 นาที ในการเดินผ่านสถานที่จัดงานไปยังที่จอดรถ และบังเอิญว่า บริเวณถัดมา เป็นงานนิทรรศการอาหาร ซึ่งถูกจัดขึ้นในเวลาเดียวกัน ฉะนั้น คุณจึงสามารถจินตนาการได้ว่า มีคนจำนวนมากเท่าไร ที่รวมตัวกันไล่ตามเขา ฉันแปลกใจว่า เขาสามารถเดินได้เร็วขนาดนั้นได้อย่างไร เรารู้สึกเหนื่อยหอบ ภายหลังที่เดิน(ที่จริงต้องเรียกว่าวิ่งมากกว่า) ตามหลังเขามาเป็นเวลา 5 นาที คนจำนวนมากในที่นั้น ต่างตะโกนว่า “เกอเกอ คุณหล่อมาก” เขายังคงจูงมือกับมิสซิสTang ได้แน่นเหนียวจริงๆ ตลอดระยะของ การเดินมาราธอนใน 5 นาทีนี้ ในที่สุด เขาก็เข้าไปนั่งยังที่นั่งคนขับ(รถคันนี้ ไม่ใช่รถของเขา เดาว่า น่าจะเป็นของ มิสซิส Tang) ดูเหมือนเครื่องจะขัดข้อง เมื่อเขาสตาร์ทรถ แต่ในที่สุด ก็สามารถเคลื่อนออกไปได้ พวกเราต่างโบกมืออำลาเขา จากคุณ : cube - [ 24 พ.ย. 47 18:17:29 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 26 หวงจัน คนที่เป็นนักแต่งเพลง ที่เราเคยโพสรูปที่เขาจูจุ๊บกะเลสลี่น่ะ ตายไปแล้วแหละ กรี๊ด อะไรกันนี่ เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งปอด โอ รู้สึกคนรอบข้างเลสลี่ค่อยๆตายไปทีละคนๆนะนี่ คนนี้อะ ขอบคุณพี่คิวบ์ที่แปลให้อ่านนะคะ งานหมาที่เราเคยโพสภาพไง หวัดดีคุณเลงเหลยก่อน ไม่เคยเห็นมาก่อน สวัสดีค่า พี่เม่ย เราไม่ฝากซื้อหรอก ยังคิดไม่ออกง่ะ แต่อยากได้เทปที่อัดไว้อะค่ะ จากคุณ : concubine - [ 24 พ.ย. 47 19:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 27 งานประกวดสุนัขที่ว่าค่ะ เราจำได้ตอนอ่านทีซูซานน่าบรรยายไว้ครั้งแรกแล้วรู้สึกอินมากเหมือนไปวิ่งตามกะเขาด้วย รู้สึกว่าจะประมาณปี 2001 ค่ะ จากคุณ : concubine - [ 24 พ.ย. 47 19:42:57 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คุณลลนา นามสกุล อ่องแสงคุณค่ะ เคยมีคนฟอร์เวิร์ดภาพเลสลี่กับคุณลลนาแบบแนบชิดมาให้ แต่หายไปแล้วล่ะตอนนี้ กอดกันกลมเลย จากคุณ : concubine - [ 24 พ.ย. 47 19:48:40 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คอนคิวงานหมาปีเดียวกะบทความเหรอ ไหนว่าเกอเกอใส่เสื้อดำแดงไม่ใช่เหรอ ทราบมั้ยใครเป็นคนแรกที่เรียกเลสลี่ว่าเกอเกอ (gege) จากคุณ : susijang - [ 24 พ.ย. 47 20:21:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีค่ะ คุณ concubine เคยเข้ามาอ่านอยู่บ่อยๆ เเต่ไม่ได้เข้ามา post หน่ะ ชอบก่อก๊อ เหมือนกัน ขอชมที่คุณ devote ให้ก่อก๊อ เข้ามา post บ่อยๆ ทำให้รู้สึกเหมือนว่า ยังมีคนชอบก่อก๊อในเมืองไทย จากคุณ : เเลงเหลย - [ 24 พ.ย. 47 23:01:04 A:216.119.131.127 X: TicketID:077887 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ได้ค่ะได้ น้อง concubine กลับมาแล้วจะจัดให้ค่ะ :-) จากคุณ : aiwen^mei - [ 24 พ.ย. 47 23:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขออภัยจริงๆค่ะ เราจำผิดเป็น black red, black blue มาดูต้นฉบับอีกทีตอนที่คุณsusijangทัก จริงๆมันเป็น dark red,dark blue = แดงเข้ม,น้ำเงินเข้ม และคงเป็นงานเดียวกันกับภาพที่ 27 แหละค่ะ เขาคงพิมพ์ผิดมั้งเราว่า เลสลี่จะกล้าใส่รื้อ? เสื้อแดงเข้ม กางเกงน้ำเงินเข้ม "He wore a dark red short-sleeve neat shirt and a dark blue pants" จากคุณ : cube - [ 25 พ.ย. 47 17:35:35 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 33 คอนเฟิร์มค่ะ งานเดียวกันชัวร์ มีอยู่งานเดียวนี่แหละ จากคุณ : concubine - [ 25 พ.ย. 47 18:46:13 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คนที่เรียกเลสลี่ ว่า เกอเกอ เป็นคนแรกคือหวังจู่เสียนค่ะ เธอเรียกระหว่างอยู่ในกองถ่ายโปเยโปโลเยเป็นต้นมา แต่ที่คนทั่วๆไปเรียกเลสลี่ว่าเกอเกอนี่เป็นช่วงหลังๆหน่อย รู้สึกว่าตั้งแต่เล่นนางพญาผมขาวนะ สื่อถึงได้เริ่มเรียกแบบนั้น(สงสัยถึงวัย) จากคุณ : concubine - [ 25 พ.ย. 47 19:48:00 ]

ความคิดเห็นที่ 35 หวังจู่เสียนนี่หายไปเลยนะ มีคนว่าเพราะไปชอบคนมีภรรยาเข้าเลยมีเรื่อง ตอนนี้มีข่าวว่าอยู่ญี่ปุ่น ไม่รู้จริงรึเปล่า แต่ตอนดูโปเย ไม่รู้เลยนะว่าเลสลี่อายุมากกว่านางเอกเยอะ ยังนึกว่ารุ่นเดียวกัน ภาพติดตาในหนังก็ตอนเลสลี่สะพายเป้ไม้ไผ่ทำหน้าเลิกลั่กกลางป่า แบบเล่นได้ซื่อมาก ๆ จากคุณ : susijang - [ วันลอยกระทง 13:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แปะอะไรดีหว่า เอาอันนี้ไปละกันนะ ลิงค์แปลบทความเกี่ยวกับโรงแรมโอเรียนเต็ล http://www.lesliepillow.com/ เข้าไปดูตรง what's new ค่ะ ช่วงนี้กระทู้เงียบเหงาเนาะ จากคุณ : concubine - [ 28 พ.ย. 47 19:25:24 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอเรียกน้องคอนฯ ก็แล้วกันนะคะ กลับมาแล้วค่ะ ได้ซีดีชุด Beloved สมใจค่ะ แต่หาชุด History his story ไม่ได้ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ที่แนะนำ คืนก่อนไป ก็เลยเอาเทปบันทึกการแสดงคอนเสิร์ตในเมืองไทยมาฟังเสียหน่อย ยังฟังได้แฮะ จากสัมภาษณ์ครั้งแรก อาก่อก๊อ จะบอกว่า "I'm twenty plus 5. I have four sisters and two brothers more and I'm the youngest, they all got married but I'm not" แต่แมกกาซีนมักจะลงว่า อาก่อก๊อมีพี่น้องสิบคน และจากสัมภาษณ์ที่ลงใน "ทีวีรีวิว" เลสลี่บอกว่า ไปเรียนต่อที่อังกฤษตอนอายุ 12 กลับมาตอน 19 ครึ่ง ไปอยู่ที่เมืองนอริช (Norwich) แล้วจะมาคุยต่อค่ะ จากคุณ : aiwen^mei - [ 29 พ.ย. 47 12:50:13 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อ้าว ซื้อมาอย่างเดียวเองเหรอคะ เป็นไง กล่องสวยดีมะ จากคุณ : concubine - [ 29 พ.ย. 47 18:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 39 โอ้ ทำไมช่วงนี้มันช่างเงียบเหงาจริงจริ๊ง เข้ามาไม่ค่อยเห็นใครก็เลยไม่รู้จะโพสอะไรดีเหมือนกัน พี่เทม พี่คิวบ์ พี่เม่ย พี่แมวป่วน ยัยหนู พี่ซูซี่ หายไปหนายกานโหมด ฮะ เอาอันนี้ไปก็แล้วกานนะ สำหรับคนที่อ่านจีนได้ ถึงอ่านไม่ได้ก็ดูรูปไปละกัน เป็นบทความที่พอใช้ได้จากหนังสือของผู้มีรสนิยมรักร่วมเพศในไต้หวัน คลิกๆ ดูตรงที่มีลิงค์นะคะ มันมีอยู่ 4-5 ลิงค์ http://www.leslietong.com/lovehouse/dispbbs.asp?boardID=201&ID=21783&page=1 จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 18:46:57 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เห็นกระทู้เงียบๆ แบบนี้ก็คงต้องแปะอะไรเสียหน่อย ไปอ่านมาสักพักแล้วอันนี้ น่าสนใจดี OKINAWA RENDEZ-VOUS Okinawa Trip to Look For Gorgor This trip to Okinawa really did not have much relationship with Gorgor anymore. I sat on the beach everyday watching sunrise and sunset. It was really beautiful here, the water was so very clear that one could see the seaweed and salty sea breeze blowing in my face. I looked at afar, but could not find the footprints left by him with my naked eyes. I did not even know if he and I were looking at the same sea; I rode on the speedboat circulating around every little island, vaguely I saw the hotel appeared in his film, but I could not see the pretty little hut; I walked through all the big streets and small alleys to look for him, hoping that I might find an album of his, but, there was none; I had not eaten the Okinawasoba that Sammy told me to try, perhaps I had eaten it without realizing; I rode to the highest point on the merry-go-round of which he used to tease Faye Wong, but I still could not reach his heaven... จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 41 Because this was a trip with two non-Leslie fans, I really couldn't help it; even though they had been most understanding, but since we did not know the place too well, I could not spoil their holidays by keeping on searching for his footprints. So.. So.. I thought this was it, going through a trip that did not have much relationship with Gorgor. It was kind of depressing to think why I had to come here all the way realizing well ahead that I could not find anything, I might as well just stay home and watch his DVDs. However, this proved me wrong. God must be watching me from above knowing how devoted I am, and Gorgor must also realize what I had done for him. No, I shouldn't say so, that's too embarrassing. I should say I was searching for his heart, and he definitely would know my love for him. Dear all, what follows is a short story, a really really short story (if you do not regard this as a story), please forgive me if the way I put it down cannot express fully what I experienced and what I heard, but I will try my best. จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:06:30 ]

ความคิดเห็นที่ 42 As I said, I did not hold much hope, and it was my last day there before my departure. That evening, I went to the restaurant beside the beach for dinner on my own (my other two friends decided to check out the red light area there), it was good to be alone. What so special about that night was there was a 4-member band playing in the restaurant (they were not there in the previous two nights). There was not a single member in the band who was Japanese, they looked pretty dark, looked like they were from Indonesia. One of them played the drum, two others played the guitars, and one other played a very funny looking percussion. They had been playing and singing some American country music. Those pieces were well recognized by everyone, e.g. 'Take Me Home Country Roads', 'Are You Lonesome Tonight', 'Smoke Gets In Your Eyes'... Sea breeze kept blowing through the windows stirring up my hair, the songs and sound of the band echoed in the restaurant. I didn't know why, even though there wasn't a good sound system, but the result was extremely good and I didn't find it too loud. I listened to it light-heartedly, drinking my cold water and eating my wonderful dinner. I thought it wasn't bad at all spending my last night in Okinawa like that, forgetting about all the worry and sadness. จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:09:36 ]

ความคิดเห็นที่ 43 And then suddenly I heard the song 'The Great Pretender'! Do you still remember this song? If you don't, you better check your homework. Yes, this is the song played in the movie 'Okinawa Rendez Vous', especially at the end of the movie, under the dark starry sky, the seabreeze was blowing, with Faye Wong wearing a white skirt, and him sitting on the stair; the music started, both of them were wearing a smile, romantic and sweet... Right this moment, hearing this song in Okinawa with the seabreeze was like the moment from the previous life. จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:24:41 ]

ความคิดเห็นที่ 44 After they finished singing, without thinking, I started clapping my hands, but the solo hand clapping sound was so sad and lonely. All the people turned and looked at me strangely, and the four players turned around and stared at me in a way which could not be explained. Then they bowed to the audience in the restaurant signalling that they were taking a break. Then, one of the vocals came to my direction. "... (word spoken in Japanese)", he said in front of me. I felt so dizzy, he was not a Japanese but how come he spoke in Japanese. And I looked at him helplessly. "May I sit down?" he said. This time he spoke in pure English. "Sorry, I thought you were Japanese. Then, are you Korean? Or did you come from Hong Kong or Taiwan?" "Of course you may", I said. "I came from Shanghai, China." I knew that not too many people from Mainland China went to Okinawa, the key was that the tourism there hadn't opened up a market in China, but most of the people who went there for vacations were Hong Kong, Taiwan or Korea people. That's why he made the mistake. Moreover, I had been quite mad for a few days because I could not understand the Japanese' English and I didn't understand the Japanese. But I was nervous to face the people who spoke pure English because my English standard was very similar to those of Japanese people... จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:28:16 ]

ความคิดเห็นที่ 45 "I am David, thank you for giving us a big hand. We have been singing in this restaurant for almost five years, and very few people will clap their hands. I don't know if it is because we have not been singing too nicely", he shook his head with a smile. "No, no, you sang wonderfully, especially the song you just sang 'The Great Pretender', that's my favourite song, I did not know that I would hear it tonight, you have given me a big surprise, I have to thank you." "Really? You like that song?" When he said that, he looked at the bag lying beside me. That really was a bag that would attract a lot of attention because it had on it four key chains with Gorgor's pictures on it and two pins with Gorgor's head. I captured his stare, and then he said: "You are a fan of Leslie Cheung?" I was stunned, I didn't realize that a foreigner would recognize him in his first sight and ask me such a question. "Yes, I am his fan. I have been loving him for many years. He is the greatest superstar in the Chinese society, and even in the whole Asia. I really love him very much. The reason I am coming to Okinawa this time is because he has made a film here in Okinawa and the name of the film is 'Okinawa Rendez Vous'. จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:30:59 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ภาพที่แปะๆไปก็มาจากหนังเรื่อง โอกินาวา ฮองเดวู แหละค่า "Is it 'Okinawa...'?" I could not hear clearly what he said after 'Okinawa', but my feeling told me that he said 'Okinawa Rendez Vous'. "I know that film!" he was very excited, "I've seen that, not just the film, but, I have met Leslie". "What did you say!!!" I jumped from my chair, and my scream scared the whole restaurant, and they once again looked at me weirdly, they must have decided that I was a monster. My scream had undoubtedly embarrassed David. "Stay calm, stay calm", he blushed as he said it, "Do you want to hear what happened?" "Sure!!!!", I said trying to suppress my mixed feelings. He started to tell me, my English wasn't that good, and I hadn't got my recorder (if my cellular phone hadn't been stolen before getting on the plane, I could at least record). I could just try my best to recap what he said, but I think, the meaning was there. จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:33:33 ]

ความคิดเห็นที่ 47 "I just told you that very few people will applaud for us, but you just did, and I don't know why, it makes me start thinking of someone, yes, don't be too excited, that someone is Leslie Cheung. At that time, our band just started singing in this restaurant, unless we bowed at the end of the show, otherwise very few people will applaud after we sang each song, I guess this is a habit? Or perhaps, the people who dine here only treat our songs as the background music, and not as a kind of show. For us, this is sad, but there is nothing we can do about it. In an evening in May, we sang as in the past, and quite unexpectedly, after a song was finished, there was clapping! And the clapping was from one person to the whole table, I looked at that direction, oh my God! It was Leslie Cheung! Correct, I know him already at that time, because I have seen 'Farewell My Concubine', and have seen the movie 'Moonlight Express', the one that he played with Takako Tokiwa. Besides, he is very popular in Japan, many Japanese people like him crazily. I did not expect that he was in the restaurant at that time, and he had a lot of friends with him then, having dinner together. When I met him in his eyes, he was smiling and looking at me with an encouraging stare, I have never seen in the past a stare that warm, he must have realized that we just started our singing career, that's why he started giving us a big hand. My heart was filled with gratitude, so I carried on singing harder than usual, and had chosen a few songs with happy atmosphere, because I wanted to make him happy. Originally, that was my idea because I did not even have the courage to go to him asking for his autograph (when David said this he looked like a little boy), and quite unexpectedly, when we took our break, he waved to us, God, he was calling me, I was very excited then (smile). He was the one who started to chat with us and told us that we sang quite nicely. This really made us very happy. After chatting for a while, a girl at his table asked me if I know how to sing 'Country Road'. Then Leslie said immediately, "I know!" Then he turned to me and asked me if I knew that song. I said I knew and then he said "Why don't we sing that song together?" You really cannot imagine how I felt at that point of time (The writer: I was stunned now, to sing with Gorgor?!! God, if it were me he asked to sing with, I would have fainted!) I gave my guitar to him, all of us sang and danced and the whole restaurant was like having a party. After the song was finished, there was hand clapping everywhere. I know that the big hands were given to Leslie because a lot of the people had recognized him, but I still felt very proud because I had sung a song with him. His voice was really perfect. (The writer: I remember that he sang that song in the 903 Live, his voice was so relaxed. I would never get tired just listening to it! The sad thing is I could not find the version that he sang. For those who have listened to Gorgor singing this song can compare it with the original, and you will find that Gorgor is always better than the original.) จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 48 He just played the guitar carefreely, waved his hand, and it was full of charm already! I do not know if some day I will be as good as that, but he is my idol, and especially his kindness, you know, I have seen a lot of stars, some of them I do not know, but they are very proud, look like that they deliberately try to stay away from you. Leslie was different, the feeling he gave you is that of a superstar, but he did not act like an untouchable superstar. Although that was my only encounter with him, I could already feel that he's a very kind person. To show my gratitude to him, I and the other three members of the band sang the song 'Flame in My Heart' from the movie 'Moonlight Express'. I saw him nodding with a smile, thus, I knew that he understood my meaning. That night when he left, he shook hands with the four of us and had said a lot of words of encouragement. I just could not imagine that a superstar would treat an ordinary singer with so much care and kindness. So, when he... oh, sorry, I know you are very sad, me too, I cannot believe even now that that is real..." We all fell into a kind of silence, the sound of the wave hit on our eardrum and heart. จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:41:38 ]

ความคิดเห็นที่ 49 "David", his colleague was calling him. He looked at me apologically. "Is there any song that you want me to sing for you?" I think for a little while, "Can you sing 'Flame in My Heart'?" He was stunned for a little while and then nodded his head. "I still hear your voice, softly calling my name, but I know my answer in vain, cause I couldn't be with you..." The song softly mixed with the sound of the guitar and chorus, I could no longer hold back my tears... I looked out the window with the sea breeze blowing in my face, I could not control my tears any more... I said goodbye to them, and gave to David the pins I had on my bag as a souvenir. He thanked me and said "We will remember Leslie forever, like you, I am his fan!" My eyes turned red one more time. Walking out of the restaurant, it was already dark, the sky became so unfathomable, except for the light from the few stars shining over the beach. At that moment, I thought I could see Gorgor sitting on the stairs in front of the patio and smoking his cigarette. Without looking back, I knew he was smiling, the smoke from the cigarette was flowing towards the starry sky... his back is still that unbeatably young, time will never change his beauty, it never will... จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 50 On the day I left Okinawa, I left my camera in the hotel. There were not too many pictures so there was nothing to share. The fortunate thing is there was not any picture in the camera that was related to Gorgor, my two trip-mates' pictures were just a few shots of Okinawa's beaches and seas. I believe what I saw was the same as what he had seen. If I remember it correctly, 'Okinawa Rendez Vous' was made in May. Originally, this was quite a disappointing trip, but unexpectedly on the last day of the trip, I had this incident. No matter how trustworthy that story was, and how accurate I had relayed the story, but one thing would certainly be correct, i.e. Gorgor's personality and his charm, those qualities of his would make anyone he met surrender to him. How many more stories like this are out there? I must continue to search. Yes, there are Paris, Buenos Aires, Vancouver and also England... there are so many places, I will use my whole life to look for your footprints, be it big or small, they are my precious! P.S. I forgot the name of that restaurant, because it was in Japanese which I don't understand, but the letters "NA" are in it. A very smart restaurant. If you go there, look for it. Story written by Chow Shui Yum in May of 2004, kindly translated by Daydreamer, Toronto, November 3, 2004 เห็นพี่แมวป่วนไปถามว่าจะซื้อหนังเลสลี่ได้ที่ไหน อันนี้เราก็ไม่แน่ใจ รู้แต่ว่าเรื่องนี้แมงป่องมีให้เช่า ดังนั้นก็น่าจะยังมีขายอยู่แหละ ในพันธ์ทิพย์เองก็มีคนขายนะ ลองเสิร์ชดูสิคะ จากคุณ : concubine - [ 30 พ.ย. 47 19:49:55 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เห็นคอนคิวเรียกหา มาแปะหน่อย พอดีมันจะสิ้นปีแล้วงานก็เลยจะสิ้นใจเอา อาทิตย์ที่แล้วอดไปดู Chunking Express เลย ฮือฮือ ไม่เกี่ยวกะเลสลี่แต่เกี่ยวกะ หว่อง กา ไว พอดีได้ดูสัมภาษณ์ตัวประกอบที่เล่นใน Happy Together (นักแสดงคนนี้ชื่อ ฟั่นจือเหว่ย ถ้าใครเคยดู Come2myplace ที่มี F4 เล่นเป็นตัวประกอบก็จะเห็นคนนี้เล่นเป็นพระเอก) คนก็ถามว่า หว่องเป็นคนยังไง เขาว่าเหมือนคุณปู่แก่ ๆ คนนึง คนก็แปลกใจถามว่าปกติน่าจะเป็นคนดุไม่ใช่หรือ ฟั่นจือเหว่ยตอบว่า เป็นคนจริงจัง ที่ดูมีความรู้ เลยดูเหมือนคุณปู่ไง แต่เขาว่าตัวจริง หว่องก็ตลกดี ขอให้นักแสดงพาไปร้องเพลงประจำ แถมยังบอกว่าสมัยหนุ่ม ๆ เคยตั้งวงมาก่อน เสียดายที่เขาไม่ได้เจอเลสลี่เลย แต่ได้นั่งคู่กับเฮียเหลียงในฉากกินข้าวที่ตลาด เขาว่าเห็นเฮียเหลียงแล้วตกใจมาก ไม่เหมือนกำลังเล่นหนังอยู่เลย รู้สึกเหมือนกำลังดูหนังแล้วอยู่ ๆ เฮียเหลียงมายืนอยู่ตรงหน้า ไปแล้น..... ไม่ค่อยเกี่ยวแต่อยากเล่า จากคุณ : susijang - [ 2 ธ.ค. 47 15:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ผู้ให้สัมภาษณ์เป็นผู้ที่เคยใกล้ชิดกับเลสลี่จางมาก่อน เคยเป็นผู้ดูแลเสื้อผ้าในภาพยนตร์เรื่องนางพญาผมขาว (คำถาม) I heard that Leslie was a hard working actor. For instances, he studied very hard to master a language specially for playing his role perfectly. What do you think? “Yes, he was indeed a very serious person. If he were an irresponsible person even a little, I could say to him should not care about getting the awards, or it's fate and so on. But I could not say it so... Because I knew very well that he would do his best. I don't know how to describe about him, but he seemed like he was always trying to please the teacher who gave him homework. Honestly speaking, it would be so tough for such a kind person to make his original work. Leslie sometimes asked my opinion about his works timidly " How about this?" I was generous in my judgment to his works. But once in a while, I told him my unsparing opinion. ........... I never imagined that he passes away” อ่านคำตอบข้างบนแล้ว ยิ่งรักเลสลี่มากๆเลยละ ชอบที่เขาเป็นคนจริงๆจังกับงานมากๆอย่างนี้แหละ “As for Chen Kaige and Wong Kar-wai, I think Leslie contributed a lot to make them famous. Of course I praised his performance. He did not say but I guess he wanted to get Best Actor Awards. Since "Days of being wild", he didn't get any even though he had been nominated. He was bad luck for Awards!!” ประโยคนี้โดนใจมากๆ เลสลี่ไม่มีโชคสำหรับรางวัลในการแสดงเลยจริงๆ ทั้งๆที่หลังจากเรื่อง "Days of being wild" ยังมีอีกหลายๆเรื่องที่เขาแสดงได้ดีมาก อย่างเช่นเรื่อง Happy together เล่นได้เยี่ยม แต่ได้รับแค่การเสนอชื่อเท่านั้น เซ็งแทนเลสลี่จริงๆ “He'd like to keep himself as he used to be and overcome his age. I met him last...He would have appeared on Director Yukisada Isao's film "SAYONARA TSUKA". I 'm in charge of costume on the film. I measured his body size, the first time after The Bride with White Hair then I did not measure him for long years. I was amazed his size did not change even one cm. since at the time. He kept youth on his body even though he decided to be a director. He told me with smiling slightly, that he can undress in a movie even now, he smiled only at this moment. In fact, he was 46 years old. But he has changed neither his feeling nor his body size since he was his 20s” จากคุณ : cube - [ 2 ธ.ค. 47 18:58:40 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 53 โหย หายหน้ากันไปนานจะเราเซ็งไม่รู้จะคุยอะไรไปหลายวันเลยนะนี่ วันนี้ไม่ว่าง อดไปดู ashes of time เลย ฮือๆๆๆๆๆ ทำงานหนักกันเหรอคะ เลสลี่ได้รางวัลดารานำชายตุ๊กตาทองฮ่องกงจาก เดย์ส ออฟ บีอิ้ง ไวลด์ ค่ะ สงสัยคนเขียนคงข้อมูลผิดแหงม มีภาพประกอบด้วยนะ นี่ไง เอ่อ หาภาพไม่เจออะ ติดไว้ก่อนนะคะ จากคุณ : concubine - [ 2 ธ.ค. 47 20:23:41 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อยากดูรูปเลสลี่ ตอนที่ขึ้นรับรางวัลนี้จังเลย เออ...จริงแฮะ เขาใช้คำว่า since ไม่ใช่ after อ่านครั้งแรกเข้าใจผิดว่า เขาหมายถึงหลังจากเรื่องเดย์สแล้ว เป็นไปได้มั้ยว่า เขาจะพิมพ์ผิด(อีกและ) เพราะถึงจะเคยได้มาแล้ว ก็แค่ครั้งเดียวเอง เมื่อเทียบกับหนังเรื่องต่อๆมาของเลสลี่ ที่เขาเล่นได้ดีมากๆไม่แพ้กัน จากคุณ : cube - [ 3 ธ.ค. 47 12:59:49 A:10.172.52.225 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ไฮ กลับมาแล้ว.. จอกแหนเต็มหัวเลย .. อิอิ หลังจากไปกระทงหลงทางอยู่ปากอ่าวไทย... คิดว่าถ้าไปไกลกว่านี้..อาจจะออกไปถึง แปซิฟิค ...เลยต้องว่ายน้ำกลับมาหาพวกเรา....(โอ้ววว... อย่าร้องไหจิ..มันกลับมาทำไม๊) ข้างบนคุยถึงเรือ่งไรแล้ว... อิหมาที่นั่งข้างๆ บิงโกหรือเปล่าหนอ แล้วตอนนี้ บิงโกกับถังถัง เป็นอย่างไรบ้าง .. คูหาที่ 26 ใครฟะ.. บังอาจมาจูจุ๊บ ในฉากข้าพเจ้าพอทำใจได้ แต่นอกนะ ข้าพเจ้าต้องไปซดใบบัวบกก่อน ... ส่วนคุณ aiwen^mei กลับมาแล้วหรือคะ อุตสาห์จะฝากซื้อของ อะ ต้องหิ้วของดิ... จะฝากหิ้วรูปปั้นคุณจางกลับมาด้วย ถ้าผ่านด่านโดนเรียกเก็บเงิน ก็ให้จ่ายไปก่อนแล้วไปตามเก็บกับน้องคอนคิว ส่วนของ พี่รับเอง ฮ่าๆๆ (เฉยมาก น่าคบมาก คนๆนี้)ไม่รุตอนนี้ ฮ่องกงเป็นอย่างไร เนี๊ย เขาก็มาชวนไปทุกปีเลย พี่ก็ไม่ค่อยว่าง ลำบากใจต้องปฎิเสธไปบ่อยๆ .. ชวนไปหลายประเทศด้วย(..ตาโตอิจละซิ น้องๆ หนูๆทั้งหลาย)..ก็หน้าโฆษณาไง เปิดที่ไรมันชวนเราไปทุกที.. ก็ว่าจะไปเปิดต้นคริสตมาสที่ฮ่องกงอะ .. หรือว่าไปเก็บ(ขยะ)ตอนปิดงานดีอะ ... นึกขึ้นได้แล้ว ขอเสนอคุณจาง (มัวพูดถึงเรื่องอื่น ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณจางเลยยย) จำได้แล้ว.... ปี ไรฟะ ไม่แน่ว่า 97 หรือเปล่า คุณจางเธอไปขึ้นเวทีที่ฮ่องกง ร้องเพลงต้อนรับวันปีใหม่ happy new year เธอเริ่ดมากใส่ชุดสูทสีแดงทั้งชุด ( ต๊าย ข้านี้จำแม่นเหลือกำลัง) จากคุณ : tempopo - [ 4 ธ.ค. 47 04:28:30 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เมื่อวันก่อนเปิดหนังสืออ่าน เจอบทสัมภาษณ์ปีเตอร์ ชานเค้าคุยถึงเรื่องตัวเอง ก็รีบอ่านๆ เพื่อมีพูดถึงเฮียเฮียเราบ้าง ไม่เห็นมีเลย เบื่อจริง ส่วน ฟั่นจือเหว่ย ...พี่ถึงว่าคุ้นๆ ต้องกลับไปดูใหม่ เวลาจะดูต้องดูลาดราวก่อน ถ้าแขกตรึมก็สมควรจะรีบเปิดให้คนอื่นดูด้วยให้เป็นวิดทะยาวุด ไม่ใช่ วิทยาทาน (อิอิ) ... เผื่อใครจะพบทางสว่างแนวใหม่ โดนด่าแน่ถ้าแม่เจอ ขอแนะนำ หนังเรื่องนี้ เวลาเปิดดูต้อง 1. ดูคนเดียว (ดูหลายคนไม่ดีต่อสายตา -- ไม่ใช่สายตาเราจะเสีย แต่เป็นสายตาคนอื่นที่จ้องมองเรา เหอะๆ) 2.ดูกับคอมเท่านั้น จอเล็กจะดีมาก (สีสันหนังแสบตาเหลือเกินนนน แถมวับๆแวมๆ ได้อารมณ์ดีจัง ยิ่งเป็นแผ่นก๊อป จะดีขึ้นอีก เพราะ จะมองอะไรไม่ค่อยเห็น เพราะสีแดงจะเด้งออกมา เจาะลูกกะตาเรา) 3.กรอกดูแต่นักแสดง 2คนเท่านั้น นั่นคือคำตอบว่า ทำไมไม่เห็น ตาฟั่นจือเหว่ย เลย ฮ่าฮ่า บายจ้า ขอตอบกระทุ้ที่ 34 ..เออ... พี่สบายดี ไม่ต้องถามถึง ขอบคุณที่คิดถึงนะ... ตอนนี้พี่อ้วนขึ้นมาก แต่ก็ x เหมือนเดิม และ ยังอยู่ไต้หวัน ส่วนสามีตอนนี้ พี่เบื่อๆ อยากๆอะ บางวันมี บางวันไม่มี บายจ้า จากพี่ หวังจู่เสียน จากคุณ : tempopo - [ 4 ธ.ค. 47 04:43:49 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อ้าว ที่เลสลี่ใส่ชุดสีแดงร้องเพลงไม่ใช่ตอนก่อนปีใหม่ 2000 เหรอคะ ที่ที่ฮ่องกงเขาจัดงานกันเยอะๆน่ะ เรายังหารูปไม่เจอเลยพี่คิวบ์ แต่ว่าเลสลี่ไม่ได้ไปรับรางวัลเอง รูปที่มีเป็นตอนที่เขาจัดงานเลี้ยงแล้วแก่จูบรางวัลน่ะ จากคุณ : concubine - [ 4 ธ.ค. 47 15:16:58 ]

ความคิดเห็นที่ 58 คอนคิว ไม่ได้ไปดู ashe of time ก็ดีแล้วล่ะ เพราะไปแล้วเก้ออ่ะ เขามีสอนต้องใช้ห้อง เข้าไปเหวอเลย นิสิตเป็นร้อย หน้าแตกเลยตรู อาทิตย์หน้าต้องโทรไปเช็คก่อน เหอ เหอ พี่ tempopo ดูให้ตายก็ไม่เจอน้องฟั่นหรอกค่ะ เพราะเฮียเหลียงบังมิด เห็นแต่แขนหยิบตะเกียบผ่านหน้าเฮีย 555 แต่น้องฟั่นไปเล่นอีกเรื่องกะเฮียเป็นพนงดับเพลิง เรื่องที่เฮียเป็นคนตาบอดมีรถไฟใต้ดินอ่ะ อีกเรื่องเมื่อตะกี้แทบชีอคดูไฟล์ม้าทองคำ เขากำลังระลึกถึงนักแต่งเพลงชาวฮ่องกงที่ชื่อ หวัง จัน คุณลุงเพิ่งตายไปเองและลุงคนนี้แต่งเพลงประกอบละครกับหนังมากมาย แล้วก็ฉายตัวอย่างหนังเรื่องต่าง ๆ ที่มีเพลงของลุง หนังเรื่องแรกที่เปิดมา โอ้.. พระเจ้า gege โผล่มากะโปเยโปโลเย แค่นั่นไม่พอยังมีรูปลุงจูบปากกะเลสลี่ด้วย เห็นแล้วกี๊ดลั่นบ้านไปชั่วคราว ไม่น่าเชื่อจะได้เห็น จากคุณ : susijang - [ 6 ธ.ค. 47 23:16:32 ]

ความคิดเห็นที่ 59 อ้าว! งั้นก็แสดงว่าเลสลี่จางไม่ได้ไปร่วมงานในวันมอบรางวัลน่ะสิคะ เออ...ไปเจอบทความนึง เขาพูดถึงการตัดสินใจกลับสู่วงการบันเทิงของเลสลี่อีกครั้ง He has intermittently lived in Vancouver for 4 years, the longest continued stay is nine months. "That was a period of seclusion, reflection, clarification of thoughts and the direction for the future. I concluded that I belong to showbiz, and showbiz belongs to me." จากคุณ : cube - [ 7 ธ.ค. 47 11:04:25 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ช่วงเช้านี้ว่าง ต้องรีบๆคุยหน่อย เดี๋ยวช่วงบ่ายต้องตะลุยงานต่อ แปะต่ออีกสักนิด เป็นคำสัมภาษณ์ของเจ้าเดิม..... I do not want to hear and I do not want ask why he went to Mandarin hotel, why the window in the hotel was opened. When we met at the Central, we used to meet at the Conrad hotel.... The window of this hotel is not opened....At any rate...... I was happy if he makes a film even though it is success or not. I really wanted to say him, "Leslie, You did it!" คิดอย่างเดียวกับเราเลย เราอยากดูหนังที่เลสลี่เป็นผู้กำกับการแสดง ไม่ว่าหนังเรื่องนั้นจะสนุกหรือไม่ ไม่ว่าหนังเรื่องนั้นจะประสบความสำเร็จหรือไม่ประสบความเร็จก็ตามที... จากคุณ : cube - [ 7 ธ.ค. 47 11:08:24 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ได้ดูหนังเรื่อง Moonlight Express กันหรือยังคะ พอดีไปเจอบทความที่เขียนถึงเรื่องนี้ เลยเอามาฝาก "ฮิโตมิ" สาวญี่ปุ่น ผู้ซึ่งกำลังจะได้เป็นเจ้าสาวเปี่ยมสุข กลับต้องหัวใจแตกสลายเมื่ออุบัติเหตุที่ฮ่องกงพราก "ทาสึยะ" ชายคนรัก ให้จากเธอไปอย่างไม่มีวันกลับ เพียงไม่กี่วันก่อนพิธีแต่งงาน ฮิโตมิกลับมาฮ่องกงอีกครั้ง เพื่อระลึกถึงความหลัง ความทรงจำ เพื่อตัดใจเอ่ยคำลา หากสิ่งที่ไม่คาดฝัน ก็พลันบังเกิดขึ้น เธอได้พบกับชายคนหนึ่ง ผู้ซึ่งมีใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับทาสึยะราวกับคนๆเดียวกัน หากเขาไม่ใช่ทาสึยะ เขาเป็นใคร ...ความฝัน หรือ ภาพลวงตา "สือจือเป่า"หนุ่มฮ่องกงที่รับอาชีพเสี่ยงตายด้วยการเป็นสายให้กับตำรวจเพื่อติดตามคดีการค้ายาเสพติดของมาเฟียฮ่องกง ชายหนุ่มที่เก็บกดบาดแผลของหัวใจเพื่อระบายออกบนความเฉยชาของใบหน้า บาดแผลที่เกิดจากสาวคนรักฆ่าตัวตาย เพราะเขาไม่ยอมเลิกเป็นสายให้กับตำรวจ เขาได้พบกับฮิโตมิโดยบังเอิญขณะที่เขากำลังอับจนกับการหาทางเอาตัวรอดขณะที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ การพบกันครั้งแรกของคนทั้งสอง ดูราวกับโชคชะตาได้ลิขิตเอาไว้แล้ว.... "คุณไปไหนมา ผมรอคุณตั้งนาน" สือจือเป่าทำทีเอ่ยทักฮิโตมิ พร้อมกับเดินรี่ตรงเข้าไปกอดเธอไว้แนบแน่น ให้ดูเหมือนว่าทั้งสองเป็นคนรักกันเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจไปจากตำรวจ หากสิ่งที่สือจือเป่าต้องประหลาดใจอย่างมาก เมื่อหญิงสาวแปลกหน้าคนนั้นกลับจูบเขาอย่างดูดดื่มลึกซึ้ง เรื่องราวความรักครั้งใหม่ของฮิโตมิจึงได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง หากเป็นการเริ่มต้นไปพร้อมๆกับความสับสนในใจ เมื่อเธอขอร้องให้สือจือเป่าช่วยแสร้งทำเป็นทาสึยะ และไปเที่ยวด้วยกันตามสถานที่ต่างของฮ่องกงตามโปรแกรมที่ทาสึยะได้วางแผนไว้ก่อนตาย และการที่ได้ใกล้ชิดกันนั้นเอง ทำให้คนทั้งสองได้รู้จักและเรียนรู้ความเป็นตัวของตัวเองของอีกฝ่ายมากขึ้น ฮิโตมิเริ่มรู้จักตัวตนของสือจือเป่ามากขึ้น ทว่าเธอยังไม่รู้ใจของตัวเอง ว่าแท้จริงแล้วเธอรักตัวตนของสือจือเป่า หรือเธอรักความเป็นทาสึยะที่อยู่ในตัวเขากันแน่ หากแต่ตัวของสือจือเป่าแล้วเขากลับตกหลุมรักความสดใส น่ารัก และไร้เดียงสา ของฮิโตมิอย่างรวดเร็ว เลสลี่จาง นักแสดงฝีมือระดับแถวหน้าของเอเชียมารับบทสือจือเป่า การแสดงออกทางสีหน้าแววตาของเขามิได้จืดจางลงเลย แม้อายุจะมากขึ้น เขากลับยังสามารถรับบทกุ๊กกิ๊กเบาๆได้ดีพอๆกับบทหนักๆที่สร้างชื่อให้เขาได้ไม่แพ้กัน โทคิวะ ทากาโกะ นางเอกสาวจากญี่ปุ่น ซึ่งได้มีโอกาสร่วมงานกับทีมงานภาพยนตร์ของฮ่องกงเป็นครั้งแรก และเธอก็สามารถแสดงออกถึงความรู้สึกของหญิงสาวที่สูญเสียคนรักได้อย่างดี ----------------------------------------------------------------------- เราได้ดูแล้วนะเรื่องนี้ รวมๆแล้วก็สนุกพอใช้ได้ แม้จะติตรงสาเหตุที่ทำให้"ทาสึยะ"ต้องตาย คือมันอ่อนไปหน่อย เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือ ทั้งๆที่นางเอกก็นั่งรถไปด้วย แทนที่เธอจะหยิบให้ที กลับนั่งเฉย รถเลยคว่ำซะเลย บทความอันก่อน เขาบอกว่า สัดส่วนของเลสลี่ไม่เปลี่ยนแปลงเลยสักเซ็นต์เดียว แต่เรื่องนี้ เราว่าเลสลี่ ดูสมบูรณ์ขึ้นหน่อยๆเหมือนกันนะ ตอนถอดเสื้อน่ะ จากคุณ : cube - [ 7 ธ.ค. 47 11:09:30 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เออ..คุณแมวป่วนไม่ทราบหาหนังของเลสลี่จางไปถึงไหนแล้ว ไม่เห็นเข้ามาคุยกันบ้างเลย :) 30กว่าเรื่องที่คลองถมน่ะ จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เราก็คอยคำตอบอยู่เหมือนกันว่าร้านไหน เพราะเท่าที่เราไปหาดู ยังไม่เคยเจอร้านที่ว่านั้นเลย แต่ที่แน่ๆ เรื่องนึงซึ่งยังมีขายที่คลองถมคือ นางพญาผมขาว(The Bride With White Hair) เรื่องนี้ เลสลี่จางรับบทเป็น จั๊วะอี้ถัง ได้มีเสน่ห์มากๆ มากขนาดที่ทำให้เรากลับมาบ้าเลสลี่จางอีกครั้ง หลังจากที่ห่างเหินไปนานมากกกก และไม่ใช่เพียงแต่เราเท่านั้น ยังมีอีกคนหนึ่งด้วย... At the 1993 Cannes Film Festival we saw The Bride With White Hair and Farewell My Concubine. The first was martial-arts fantasy, the second historical epic: The Sunshine Boys reconfigured as tragedy spanning a half-century of Chinese heartbreak. To see an actor play the world-weary swordsman in love with a wolf woman (Brigitte Lin) and homosexual masochist in love with his stolid partner (Zhang Fengyi) was a revelation. Returning to New York, I rented as many Leslie Cheung movies as I could find at Kim's Video, and that spurred me into the colony's burgeoning filmography. As much as anyone, Leslie hooked me on Hong Kong movies อีกเรื่องหนึ่งที่อยากแนะนำคือ “Rouge" แต่เรื่องนี้ไม่มีที่คลองถม เราเองต้องสั่งซื้อทางเน็ต เรื่องนี้มีหลายหลากรส ทั้งหวาน เศร้า ตลก(ตอนที่นางเอกเจอกับว่านจื่อเหลียง) ตื่นเต้นและลุ้นตามตอนที่นางเอกตามหาพระเอก และการหักมุมตอนหลัง ตอนจบค่อนข้างบีบคั้นอารมณ์ แต่ที่สุดก็กลายเป็นความประทับใจในหนังเรื่องนี้ เรื่องนี้เลสลี่จางเล่นได้น่ารัก ใสๆ และ นิ่มนวล สมกับบทคุณชายวัย20ปี ที่เกิดในตระกูล ที่มั่งคั่ง และเป็นที่ทะนุถนอมของพ่อแม่จนทำอะไรไม่เป็น และ แม้บทของเขาจะน้อย แต่เขาก็ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยมด้วย “Rouge" nearly won Cheung the Best Actor Award - only the judge panel failed him saying his part is small in proportion in the film - well. อีกเรื่องคือ For Your Heart Only เป็นหนังวัยรุ่นที่ไม่ค่อยไร้สาระ คล้ายๆจะสอนใจอยู่ในที เป็นหนังที่ดูสนุก และตลก ชอบในหลายๆตอน เช่นตอนที่เลสลี่กับเพื่อนไปเจาะเลือด แล้วไปเจอนางพยาบาลคู่กัดซึ่งเป็นเพื่อนของนางเอก เลสลี่เลยถูกแกล้งซะ ขำมากฉากนี้ เรื่องนี้ เลสลี่จางเล่นเป็นวัยรุ่นเพล์บอยที่ร้ายเหลือ บุคลิกต่างจากเพล์บอยใน “Rouge" โดยสิ้นเชิง จากคุณ : cube - [ 7 ธ.ค. 47 18:44:42 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 63 อ้าว ถ้าอย่างนั้นอาทิตย์นี้จะมีฉายป่าว จะได้ดู เราจำเบอร์ไม่ได้แล้วด้วยอะ เราว่าเลสลี่ใน Moonlight Express หล่อดีนะ หิหิ แอบล่ำ กี้ส พี่ซูไปดาวน์โหลดคลิปจากไหนอะ จะได้ดูบ้าง อยากดู จากคุณ : concubine - [ 7 ธ.ค. 47 19:00:18 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เพิ่งทราบว่า นางเอกในเรื่อง Tokyo Raiders และคนเดียวกับที่คนข้างนอกพูดถึงในเรื่อง Infernal Affairs จะเคยเป็นลูกศิษย์ของเลสลี่จาง Actress and singer Kelly Chen was helped by Leslie whilst working On Hai Chung Man's And I Love You So. Manager Claudie Chung Chun asked Gor Gor to teach her how to act. Kelly worked with Leslie in Anna Magdalena and And I Hate You So. "I never expected Gor Gor to agree right now. Then we went to go Gor Gor's house. He not only taught me some important scenes but also helped me with character analysis. (Why would Gor Gor teach acting?) Because Gor Gor and Chung Man were good friends. Gor Gor did it to support him." และนี่ก็อีกคน ในฐานะพี่ใหญ่เลสลี่ เหลียงเฉาเหว่ย... "At the time I had suspicions and concerns about playing a gay role [in Wong Kar Wai's Happy Together], I had no confidence. Luckily Gor Gor was my co-star. He was very serious and involved. He helped me quite a lot. With his encouragement I was able to play such a successful character. " จากคุณ : cube - [ 8 ธ.ค. 47 18:22:51 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 65 “If Gor Gor is still here, he would definitely tell me not to be afraid so we can get through this together” เป็นคำพูดของเหมยเยี่ยนฟาง ฟังดูแล้วอบอุ่นดีเนอะ เออ...เพลงที่เลสลี่จางร้องในหนังเรื่อง โหดเลวดี ทั้งสองภาค สงสัยว่า ปกติเสียงของเลสลี่จะอยู่ในโทนต่ำ แต่สำหรับสองเพลงนี้ เสียงร้องของเขาจะอยู่ในระดับปกติ ไม่ต่ำมากเหมือนเพลงอื่นๆ ทำไมเป็นงั้นก็ไม่รู้ เราชอบทั้งสองเพลงเลย เพราะมากๆ จากคุณ : cube - [ 8 ธ.ค. 47 18:28:55 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 66 โอ๊ย เราจะรู้ได้ไงเนี่ยว่าพรุ่งนี้ฉายเรื่องไรนี่ โอย ทำไงดี ทำไงดี อ้าว พี่คิวบ์ไม่ชอบเสียงต่ำๆเหรอ เราชอบอะ มีเสน่ห์ดีนะ อืม คอนเสิร์ตของคุณนักร้องโอเปร่าชาวญี่ปุ่นจัดไปแล้วนะ เดี๋ยวเอามาแปะให้อ่าน เพลินดี จากคุณ : concubine - [ 8 ธ.ค. 47 19:21:14 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ก็ไม่ถึงกับไม่ชอบหรอกค่ะ...ฟังด้าย แต่ถ้าระดับเสียงธรรมดาก็จะดีกว่า เวลาฟังเพลงของเลสลี่จาง เราต้องเปิดเสียงให้ดังหน่อย เพราะถ้าไม่งั้น จะได้ยินเสียงเขาไม่ถนัด ผลการโหวต “หนังของเลสลี่จาง ที่คนคิดว่า “ดีที่สุด และคลาสสิคที่สุด”” จำนวนผู้ร่วมโหวต 1204 คน 1. Farewell my concubine 214 (17%) 2. A better tomorrow 195 (16%) 3. She's a man, he's a woman 194 (16%) 4. A chinese ghost story 158 (13%) 5. Happy together 157 (13%) 6. Days of being wild 116 (9%) 7. Rouge 45 (3%) 7. Others [leave a message] 45 (3%) 8. Ashes of time 42 (3%) 9. Bride with white hair 38 (3%) ผลการโหวต “คู่แสดง(actress)ที่เหมาะสมที่สุดกับเลสลี่จาง” จำนวนผู้โหวต 818 คน 1. Anita Mui 371 (45%) 2. Others [Tony Leung? haha] 90 (11%) 3. Anita Yuen 75 (9%) 4. Maggie Cheung 62 (7%) 4. Cherry Chung 62 (7%) 5. Joey Wong 38 (4%) 6. Gong Li 35 (4%) 7. Briggite Lin 33 (4%) 8. Takako Tokiwa 30 (3%) 9. Carina Lau 22 (2%) ผลการโหวต “ส่วนไหนของเลสลี่จาง ที่คนคิดว่ามีเสน่ห์(attractive)มากที่สุด” 1. Whole face 184 (35%) 2. Eyes 109 (20%) 3. Personality 74 (14%) 4. Voice 42 (8%) 5. Lips 35 (6%) 6. Style 27 (5%) 7. Others [what - hips?] 16 (3%) 8. Nose 14 (2%) 8. Movements (e.g dance) 14 (2%) 9. Body 9 (1%) ผลการโหวต “ช่วงเวลา(period)ไหนของเลสลี่จาง ที่คนชอบมากที่สุด” 1. 1990-1997 127 (31%) 2. Mid-80-> 1989 92 (23%) 3. 2000-> today 77 (19%) 4. 1997-2000 70 (17%) 5. Late 70's-early 80's 20 (5%) 6. Early-> mid-80's 13 (3%) ผลการโหวต “บุคลิกลักษณะ(look)ของเลสลี่จาง ที่คนชอบมากที่สุด” 1. In suit (eg.Concert97 Chase) 99 (22%) 2. Mature style (She's a woman..) 79 (18%) 3. Old-Chinese(Rouge,Temptress..) 56 (12%) 4. 80's MTV wild-boy(motorbike..) 53 (12%) 5. Good-boy(eg.'better tomorrow') 37 (8%) 6. Passion Tour (long hair..etc) 29 (6%) 7. Kungfu-look('Bride','Ashes'..) 24 (5%) 8. Funny+silly (eg.'all's well..) 21 (4%) 8. Feminine(red high-heels,skirt) 19 (4%) 9. Others [What is it?] 14 (3%) สำหรับเรานะ... หนังเรื่องที่ชอบมากที่สุดของเลสลี่จางคือ Happy together คู่แสดงที่เหมาะสมที่สุด ก็คงเป็นเฮียเหลียงมั้ง 5555 ส่วนไหนของเลสลี่ที่มีเสน่ห์ที่สุด ก็ทั้งใบหน้าน่ะแหละ ส่วนช่วงเวลา ก็ชอบทุกช่วง ลุคของเลสลี่ที่ชอบ เราชอบแบบสนุกสนานอย่างในเรื่อง all’s well แล้วความคิดเห็นของแฟนๆเลสลี่จางในนี้ล่ะ เป็นอย่างไรกันบ้าง?? จากคุณ : cube - [ 9 ธ.ค. 47 18:59:41 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 68 โอ๊ะโอ พี่คิวบ์มีซีดีแล้วเหรอ เธอมีพัฒนาการ หุหุ อืม ที่ชอบที่สุดคือ โอย เลือกไม่ถูก ตอนนี้ก็ Farewell my concubine ดาราก็ Cherry Chung จงฉู่หง กับทาคาโกะ ส่วนไหนที่ชอบที่สุด ทั้งหน้าแหละ โดยเฉพาะ ตา จมูก และหน้าแกเวลาหันข้าง ช่วงเวลาคงเป็น เบอร์ 1 ยิ่งตอนปี 96 นะ หล่อมากกกกกกกกกกกกกกกก ชอบ ลุค ชอบแบบที่ 3 แบบโบราณ ดูเข้าแก๊ปดี จากคุณ : concubine - [ วันรัฐธรรมนูญ 18:26:45 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ไฮจ้า... ขอคุยถึงน้อง susijang ก่อนนะ (ขออนุญาติ น้องคอนคิวเน้อ) กระทู้โน่นที่น้องไปทักทายพี่นะ พี่ก็อยากทักทายคืน แต่เห็นว่า .. เจ้าของกระทู้พี่ไม่เคยคุยด้วย ถ้าเขียนอะไรไป อาจทำให้เจ้าของกระทู้เค้าหงุดหงิดอะ แถมพี่ไปโพสต์ความรู้สึกของตัวเองไปด้วย.. ก็เลยขอไม่ทักนะ จึงมาเขียนทักในกระทู้นี้แล้วกัน เพราะเจ้าของกระทู้ เริ่มรู้จักพี่แล้ว .. รู้ในความจุ้น เจ๋อ และเบ๊ะของพี่แล้ว เค้าคงให้อภัยพี่ อิอิ (จริงไหม น้องคอนคิว ) ... ความเห็นไม่เหมือน นั่นคือ ความมันอย่างหนึ่ง.. ส่วนน้องทักว่า ดูไจ๋เหมือนกันหรือ ต๊าย พี่ก็อินเทรนด์นนะจ๊ะ ( ไม่ใช่เทรนรถไฟเน้อ ถึงแม้ว่า คนอื่นอาจคิดว่า พี่นั้นในรถไฟแน่นอน) ถ้าน้องเข้าไปอ่านแล้วคิดไม่เหมือนพี่ก็เขียนวีนพี่ก็ได้ แต่พี่จะขอมาตอบในกระทุ้น้องคอนคิวนะ.. (น้องคอนคิวต้องคิดว่า แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้าเนี๊ย.. ) พี่เกรงใจเจ้าของกระทุ้เค้าอะ หรือพี่คิดมากไปฟะ .. จากคุณ : tempopo - [ 11 ธ.ค. 47 04:50:43 ]

ความคิดเห็นที่ 70 คือเจ้าของกระทู้โน่น เค้าเขียนดีมากๆ +++ให้กับไจ๋มาก แล้วถ้าพี่ไปเขียนต่อ เค้าอาจอยากโดนถีบสกาย คิกพี่ก็ได้ ..ฮ่าๆๆ แต่พี่ก็อดไม่ด๊ายยอะ.. ... มาคุยเรื่องคุณจางดีฟะ สุดหล่ออมตะนิรันดรกาล หาใครเทียบในจักรวาลนี้ ถึงหน้าได้.. ต๊าย กุ๊กๆ ออกอีกแล้ว คุณจางเธอใส่สูทแดงขึ้นเวที ปีใหม่ปี 2000 หรอ พี่นึกว่า ปี 97 เสียอีก ตอนเปลี่ยนการปกครอง เพราะไม่เคยเห็นคุณจางเธอไปเริงร่างานแบบนี้สักเท่าไร .. (ฟรีไม่ไป..โว๊ย.. อิอิ) ..วันนี้นอนอ่าน ตาหว่อง คุยเรื่อง 2046 มีคำพูดของคุณจางพูดถึงตาหว่องด้วย ไว้ว่างๆจะมาพิมพ์ให้อ่าน ...เรื่อง Moonlight Express คุณจาง หล่อมาก.. ตอนยืนหน้ากระจก (ฮ่าๆๆ ติดเรทน้อง ติดเรท ) ส่วน เรื่องนางพญา ตอนโน่นไปดูภาค 2 โกรธแค้นมาก อิผู้กำกับหลอกอิฉันให้มาดูคุณจาง มีอยู่ทั้งเรื่อง ประมาณ 5 นาทีมั๊ง.. เอาเงินคืนมา... จากคุณ : tempopo - [ 11 ธ.ค. 47 05:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 71 จัดอันดับหนังโปรดในดวงใจ พี่บ้าง หนังเรื่องที่ชอบมากที่สุด มีหลายเรื่องเลือกไม่ถูก Days..ก็ดี คอนคิว..ก็ได้ มูนไลท์ก็อื้ม.. ฟงเย่ ก็. เลือกยากอะ เอาเรื่อง กระซิบรักให้โลกคลั่งแล้วกัน หวานดี(ใครอ๊วกอะ) คู่แสดงที่เหมาะสมที่สุด คิดไม่ออก จง จาง เหม่ย..โทคิวะก็ดี ..หลินชิงเสียแล้วกัน ส่วนไหนของเลสลี่ที่มีเสน่ห์ที่สุด เลือกช่วงล่างได้ไหม ...อิอิ....ชอบรอยยิ้ม แล้วกัน ความจริงชอบทั้งหมดที่เป็นคุณจางเค้า ส่วนช่วงเวลา เหมือนกันเลย ก็ชอบทุกช่วง..แต่ที่พีคสุดๆก็ปี90-97 ลุคของเลสลี่ที่ชอบ Passion Tour แหรนดี.. ... ชอบหมดนะแหละที่เป็นคุณจาง .. ร้อง เล่น เต้น รำ แสดง ... รูป 63 หล่อมาก เรื่องนี้ .. พี่คิดว่า คุณจางหล่อที่สุด .. บายจ้า จากคุณ : tempopo - [ 11 ธ.ค. 47 05:44:48 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ตอน 97 เลสลี่ก็ไปร้องเพลงที่ปักกิ่งนะ แต่เพลงที่ร้องมันแนวสาธารณชนน่าดู ไม่ใช่เพลงตัวเองน่ะ พี่เทมไปอ่าน 2046 จากไหนอะ จะได้ไปอ่านมั่ง ตาย กระทู้ชั้นกลายเป็นกระทู้ไจ๋ได้ไงฟะ เออ เขียนๆไปเหอะ เราจะได้รู้เรื่องโลกภายนอกบ้าง จากคุณ : concubine - [ 11 ธ.ค. 47 12:31:42 ]

ความคิดเห็นที่ 73 Leslie has been nominated as one of the top 50 actors from around the world by NHK for its voting activity. The voting activity is conducted by NHK (the most renowned public TV station in Japan) to commemorate the 15th anniversary of the opening of their satellite channels. 'Farewell my Concubine' has been aired several times on NHK and on NHK satellite channel . The movie was a mega hit and marked a box office record for Asian cinema released in Japan. It was screened for 7 months in Tokyo and other major cities around Japan which was also a record. Films released theatrically are usually screend for 4 to 5 weeks in Japan, thus 7 months period is remarkably long. The movie and Leslie's acting were highly acclaimed by film critics, media, public. It has been considered as the most important film in the history of Asian Cinema in Japan. Leslie, Bruce Lee and Jackie Chan are the only actors from Asia besides ones from Japan that are included in the top 50 actors' list. The nomination proves Leslie's huge success and popularity and high reputation as the international superstar in Japan. 'Farewell my Concubine' is included in the top 200 films. Chen Kaige is included as one of the top 100 directors together with WKW and some others from Taiwan and Korea. URL for voting is as follows, https://cgi2.nhk.or.jp/bscinema/200/formentry.html On LESLIE LEGACY JAPAN all the instruction to vote!!! Please, vote for Leslie!!! จากคุณ : concubine - [ 11 ธ.ค. 47 12:39:53 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ประโยคเด็ดของอาเฮีย "Love between man and woman lasts for a moment like fireworks. It easily disappears and making it last is very hard. I think love between two men is different from that. It's generous and kind, supported by a solid trust." Leslie Cheung, Movie Story 1994 มีภาพประกอบด้วย เสียดายไม่ใช่ภาพถ่ายจริง รู้สึกว่าจะตัดต่อ จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 17:18:55 ]

ความคิดเห็นที่ 75 คำพูดข้างบน เลสลี่พูดไว้ตอนไหนคะ ปี1994 หรือ???? ก็เทปชุดเดิมและชุดเดียว ที่เคยบอกแหละค่ะ น้องconcubine ความจริงอยากจะหามาเพิ่มอีกเหมือนกัน แต่มันหาไม่ได้จริงๆ ตอนนี้ฟังจนเทปจะยืดหมดแล้ว เพลงในอัลบั้มนี้เพราะหมดทุกเพลงเลย อ้อ...ขอถามน้องconcubine ว่า เพลงในหนังเรื่อง The Phantom Lover ที่เป็นเพลงคู่น่ะ ใช่เสียงร้องของ เหมยเยี่ยนฟางหรือเปล่าคะ เสียงหวานใสดีจังเลย จากคุณ : cube - [ 13 ธ.ค. 47 18:31:26 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 76 นักร้องหญิงที่ร้องคู่กับเลสลี่คือ ซินเสี่ยวฉี นักร้องเสียงดีของไต้หวันค่ะ เจ๊เหมยแกเสียงห้าวกว่านี้เยอะ หาไม่ยากหรอกค่ะ ถ้าอยากได้ของจริงก็สั่งร้านที่ลิโด้ แต่แพงหน่อย ถ้าอยากได้ถูกๆก็เยาวราชหรือร้านพร มาบุญครองก็มี วันนี้เข้าไปเยี่ยมเวบใหม่โดยแฟนชาวเยอรมันคนหนึ่ง เป็นเวบเลสลี่ที่เป็นภาษาเยอรมันเวบแรก เขาเขียนอินโทรได้หนุกหนานน่าอ่านมาก เอามาแปะดีก่า In connection with Leslie Cheung I ask myself many questions. One of the most frequent is the question.... Why? จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 18:43:15 ]

ความคิดเห็นที่ 77 Around August of this year I heard a friend of mine talking about a movie that he had seen. Inner Senses. A woman thinks she can see ghosts and chooses to visit a psychiatrist because of that. I started to become interested in that movie and borrowed it from him. I didn´t expect very much, yet I was intrigued. จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 18:44:58 ]

ความคิดเห็นที่ 78 It was late evening already, but I decided to give the movie a chance. จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 18:53:12 ]

ความคิดเห็นที่ 79 I liked the movie. It was good. Even more than good. After the first half I was really captured by the atmosphere. Especially the male actor in the main role impressed me. I had never seen his face before, at least I didn´t remember it ... or did I? ...Dr Jim Law... I had no idea who hid behind this character... จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 18:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 80 At the end of the movie Dr Jim Law meets the ghosts of his own past and is saved by the girl that he wanted to save earlier. She keeps him from jumping off the top of a tall building somewhere in Hongkong, following an old love of his leaping to death. The last shot of the movie moved me in a very strange way: จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 18:55:32 ]

ความคิดเห็นที่ 81 A few days later, the feelings of this evening a little less apparent already, I still sometimes found myself unexpectedly thinking of Dr Jim Law. On different occasions I suddenly caught my thoughts wandering to him. Before I however traced my feelings towards this, other things started happening. It had struck me, that I hadn´t seen a Wong Kar Wai movie in a long time and as you can´t know asian cinema without having this filmmaker on top of your list, I decided I had to watch a good Wong Kar Wai movie once again. I thought about what movie I would like to see. I loved Fallen Angels, but I knew it too well already ...yet there was something else ... this movie with the two young gay Hongkong fellows, travelling to Argentina to bury their love there...what was the name again...Happy Together...? จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 18:56:58 ]

ความคิดเห็นที่ 82 It didn´t take me very long to get the movie. I remembered having seen it some years ago, but barely remembering any details. However, one scene came back to my mind, two men in a tiled kitchen dancing with eachother, a touching, poignant scene. ... I started wondering why I had forgotten about that movie for such a long time... จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 18:59:03 ]

ความคิดเห็นที่ 83 The first few minutes of the movie were enough to kill me. I couldn´t believe it. Dr Jim Law... what the heck did he do in this movie...? He was younger, his hair was different, he was barely recognizable... and yet it was him...! I was unbelieving ... astounded... and before I even watched the movie any further I turned on the computer to find out who this man was whose face kept following me for days now... จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 19:02:31 ]

ความคิดเห็นที่ 84 Leslie Cheung... unbelievable to read this name. It had accompanied me for several years through countless film reviews. I had often smiled thinking Hongkong probably could only posess one good actor, how else could it be explained that his name showed up in almost every chinese movie that you heard of overseas...A Better Tomorrow... Chinese Ghost Story... Farewell my Concubine.. all movies whose titles should be familiar to anyone who knows his way around in movies a bit... Farewell my Concubine too...? He had played one of the peking opera performers, the one of those two who got chosen to play the female roles... the one who so tragically fell in love with his male stage partner and whose love stayed unrequited... I did see the movie... why couldn´t I remember him in that role?... the same with Happy Together... how could it be, that he accompanied me for years throughout several movies of note, without me being able to realize that this was the Leslie Cheung I had heard of so often before... จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 19:03:58 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ชอบภาพข้างบนมั่กๆ สวยดีอะ เอามาจากเวบ http://www.lovegorgor.com/ ต่อนะ I was excited. I didn´t know why. Just this moment I had the feeling I had discovered something that moved something... something in me. Dr Jim... suddenly there was a whole universe hiding behind that one movie character that I came across by chance, a universe that I was just about to discover. I was still excited when I searched the web further for Leslie Cheung. I was eager to know what he was doing at the moment, which movies he was working on. I typed his name into a well-known search engine. But what I found made me shake my head.... Leslie Cheung, Hongkong´s famous singer, suicide with 46 years, click here for photos of funeral... what was that supposed to mean?... which Leslie Cheung were they talking about?... it couldn´t be the Leslie Cheung that I was looking for.... he was much younger and certainly not a singer, wasn´t he... it wasn´t possible.... It wasn´t possible. จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 19:06:37 ]

ความคิดเห็นที่ 86 Click here for photos of funeral... I clicked. I saw a picture of two young women carrying the picture of a gentleman and a group of mourning people following them... I barely dared to have a look at the picture...When I did I refused to believe. It wasn´t the Leslie Cheung that I was looking for ... he looked totally different ... Dr Jim Law looked completely different .... didn´t he...? Yet these eyes...and this nose... I went through the pages... and the more I looked at all the photographs of this gentleman that were displayed at his funeral, Leslie the singer, Leslie the actor... the more my excitement gave way to a strange feeling of shock and confusion. And sadness. Here I was. It had taken years until fate had brought me to this person, this actor, this singer, this Leslie Cheung ... now I had found him. But it was too late. All was over. จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 19:08:40 ]

ความคิดเห็นที่ 87 Saying goodbye before it hadn´t even started. ...April 2003. More than a year ago..... His last movie had, if you will, led me to him. While I was searching the pages afterwards for hours, searching the internet, reading all I could find, I had had only one thought in mind. ....last chance....last chance, Leslie....possibly the last chance of many that I missed before had brought you into my life. If I hadn´t seen that little movie, if not your Dr Jim Law had blown my mind, I might have never known about you, never known more about you ... never retracing back the tracks to that moment I had seen "Farewell my Concubine" for the first time, or "Happy Together"... years had passed since ... many chances to get to know the world of Leslie Cheung ... many chances not taken... but the last ticket... the last ticket I took and started my journey... ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 19:10:57 ]

ความคิดเห็นที่ 88 The information that I found during those next hours, during the next days, during all the time until now didn´t surprise me anymore. Not more than Leslie´s sudden appearance in my life with all its consequences had already surprised me. I read about his unbelievable career as a singer that had lasted more than twenty years, about all the concerts that he had given. I read about all his movies that he´d played in, about all the roles that had made him famous surpassing the boundaries of Hongkong. I read how many people in so many countries had loved him ... And I read about the one person that he had loved ... Daffy Tong Hok-Tak, the man that Leslie had lived with for almost twenty years, this strong and quiet man, who had seemed as fragile as a leaf in the wind at the funeral ... I read about their courage to keep up and and fight for their relationship when the yellow press of Hongkong had nothing else to do than pour dirt upon them ... my admiration, not only for Leslie, but also for Daffy grew even bigger ... "we´ve only got this one life" Leslie once said, only this chance to become happy. Leslie had tried to take his chance. In the end he wasn´t happy enough anymore. Leslie´s career had come to a turning point and for the perfectionist artist Leslie this meant that his life had come to a turning point. Life as Leslie Cheung Kwok-Wing in Hongkong of 2003 wasn´t easy anymore but had become difficult. Leslie Cheung was suffering from depression that made life as he imagined it no longer possible. ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 19:12:47 ]

ความคิดเห็นที่ 89 On the evening of April 1st 2003 Leslie Cheung takes a room in the 24rth floor of Mandarin Oriental Hotel, writes a last note thanking his doctor, his family and Daffy Tong and leaps out of the window. Shortly afterwards he dies in hospital. Not only in Hongkong, at that time being shaken by the SARS crisis, but in all of Asia people are shocked by the loss of one of their greatest stars. จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 19:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 90 Since then nothing´s the way it was before. Not only in far away Hongkong the world has changed without Leslie Cheung. My small little world has also changed due to his appearance in my life. Throughout my researches on the internet I have met many loveable people from all over the world whose life had been touched just like mine by Leslie Cheung Kwok-Wing and I have made friends out there.... จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 19:30:37 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ...Back to the question...Why?... Why this website for instance?...What purpose does it serve?...It´s the first german speaking website dedicated to Leslie... it is supposed to give a small insight into the life of this wonderful person and outstanding artist... to let his legacy live on... ... Leslie, we miss you ... the world without you isn´t the same anymore ... we will never forget you... .....Bianca..... จากคุณ : concubine - [ 13 ธ.ค. 47 19:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 92 สองสามวันมานี้ นั่งคิดถึงสาเหตุที่ทำให้เลสลี่จางต้องฆ่าตัวตาย ว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่??????? “กลัวเสื่อมความนิยม??” เท่าที่ทราบ ไม่ว่าแกไปปรากฏตัวที่ไหน คนยังคงกรี๊ดแกมากอยู่เลย “หนัง??” ก็ยังมีมาให้แกเล่น แต่แกไม่ยอมเล่นเอง และถ้าจำไม่ผิด เมื่อปลายปี 2002 ผู้กำกับหนังเรื่องแฟร์เวล มาที่ฮ่องกง และพยายามติดต่อแก เพราะต้องการ ให้แกมาแสดงในหนังเรื่องหน้าของเขา แต่ก็ไม่สามารถติดต่อแกได้ (เคยได้ยินบางคนพูดว่า ที่แกตาย เพราะแกกำลังเสื่อมความนิยม ฟังแล้วรู้สึกไม่คอยพอใจ มันไม่จริงสักหน่อย ) “กลัวแก่??” หนังเรื่องสุดท้าย Inner Senses” ตอนนั้นแกก็ปาเข้าไป45ปีแล้ว ก็ยังมองไม่เห็นเลยว่าแกจะแก่ตรงไหน ใบหน้าเนี้ย ยังปิ๊งอยู่เลย “เป็นโรคซึมเศร้า??” เท่าที่เราทราบมา คนที่เป็นโรคซึมเศร้า ไม่ใช่อย่างเลสลี่จางแน่นอน เพราะแกยังออกงานโน้นงานนี้ และวันสุดท้าย มีคนเห็นว่า แกยังร่าเริงอยู่เลย “โรคกระเพาะ” ก็ไม่น่าขนาดจะเป็นเหตุให้ต้องฆ่าตัวตาย สรุปก็คือ ยังไม่รู้อยู่ดีว่า อะไรเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้แกต้องตาย รู้อย่างเดียวคือ ไม่อยากให้แกตายเลย เสียดาย และ คิดถึงงงงงง จากคุณ : cube - [ 14 ธ.ค. 47 09:39:09 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 93 Mrs.Chan เล่าว่า ในวันที่ 1 เมษายน 2003 เลสลี่ได้นัดพบกับเธอที่โรงแรมแมนดาริน ตอน 5 โมงเย็น แต่รอจนกระทั้ง 6โมงเย็น เลสลี่ก็ยังไม่มา เมื่อเธอโทรไปหาเขา เขาจึงบอกกับเธอว่า “อีก 5 นาที ให้เธอไปคอยเขาที่ด้านนอก ตรงปากทางเข้าของโรงแรม” บางคนเดาว่า เป็นเพราะ Mrs.Chan เป็นผู้หนึ่งซึ่งเลสลี่ไว้วางใจมากที่สุด เพราะแม้แต่เรื่องสำคัญสุดท้ายในชีวิตของเขา เขาก็ยังให้เธอเป็นผู้จัดการ ------------------------------------------------------------- Mrs.Chan กล่าวว่า เนื่องจากปัญหาโรคกระเพาะที่รุนแรงของเลสลี่ ทำให้เขาไม่สามารถที่จะบันทึกเสียงในงานเพลงชิ้นต่อไปของเขาได้ และในขณะเดียวกัน เขาก็เป็นห่วงว่า ความเจ็บป่วยของเขา จะส่งผลกระทบต่องานแสดงของเขาได้ ดังนั้น เขาจึงไม่กล้าที่จะรับการถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องใดทั้งสิ้น ความเชื่อมั่นในตัวเองของเขาในเวลานั้น หายไปในทันที เพื่อนๆพยายามที่จะช่วยเขา แต่บางคนก็ช่วยด้วยวิธีผิดๆ โดยการแนะนำว่า เขากำลังถูกสิ่งที่ชั่วร้ายสาปแช่ง ซึ่งยิ่งเป็นการเพิ่มความสับสนและกังวลใจให้เขามากขึ้น ---------------------------------------------------- ในงาน Hongkong Film Award ปี 2002 เลสลี่มาร่วมงานตามปกติเหมือนเช่นเคย แต่เขามาสายไป 1 ชั่วโมง เขามาถึงในราว 3 ทุ่ม และเดินเข้าทางประตูหลัง มีการพูดว่า การมาสาย และเข้าทางประตูหลัง เท่ากับเป็นการหลีกเลี่ยงการเป็นจุดสนใจ ซึ่งสมควรจะเป็นของผู้ที่ได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลมากกว่า แต่ถึงอย่างไร ก็ยังคงมีแฟนๆประมาณ20คน ที่รอคอยการมาของเขา และต่างส่งเสียงกรี๊ด เมื่อเห็นเขามาถึง ------------------------------------------------- วันที่ 8 เมษายน 2002 เลสลี่มาเป็นแขกพิเศษ ให้กับงานคอนเสิร์ตของเหมยเยี่ยนฟางในคืนสุดท้าย ทั้งคู่ แดนซ์กันอย่างเร่าร้อน เมื่อจบเพลง เจ๊เหมยกล่าวขอบคุณเขาบนเวที และพูดว่า “เลสลี่คือเพื่อนที่ดีคนเดียวเท่านั้นในชีวิตของเธอ” เลสลี่หัวเราะ และตอบว่า “เพือนที่ดี-คุณมีมากมาย!” เจ๊เหมยจึงแก้ไขว่า “คุณคือเพื่อนเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่เป็นเหมือนสมาชิกในครอบครัวของฉัน” แล้วทั้งคู่ก็ร้องเพลงด้วยกันอีกหนึ่งเพลง และเมื่อเลสลี่เดินกลับไปที่หลังเวที คนดูต่างร้องตะโกนว่า “เอาอีก” แต่เจ๊เหมยบอกว่า “ไม่ได้แล้ว...ความจริงในคืนนี้ เลลลี่รู้สึกไม่ค่อยสบาย” (เลสลี่บอกกับเจ๊เหมยว่า เขาปวดที่กระเพาะอาหาร) นอกเหนือจากนี้แล้ว ยังมีรายงานว่า ในวันเดียวกันนี้ เลสลี่ได้ไปร่วมงานกับเพื่อนที่ดีของเขาอีกคนหนึ่ง ในงาน “show-biz-friends party” ก่อนหน้าที่จะ มาร่วมงานคอนเสิร์ตของเหมยเยี่ยนฟาง มีรายงายว่า เลสลี่มาถึงงานปาร์ตี้พร้อมกับเพื่อนๆหลายคน รวมทั้งมิสเตอร์ถังด้วย เมื่อเขามาถึง ก็เกิดเหตุการณ์ที่เกือบจะควบคุมไม่ได้ เนื่องจาก แฟนๆต่างเบียดเสียด-รุมล้อมเลสลี่ เพื่อพยายามที่จะเข้าให้ถึงตัวเขา โชคดีที่ผู้รายงาน, มิสเตอร์ถังและเพื่อนๆ ต่างเข้ามากันเขาไว้ได้ เขาจึงสามารถเข้าไปในงานปาร์ตี้ได้ เลสลี่อยู่ที่นั่นราวๆหนึ่งชั่วโมง และจากไปอย่างรวดเร็ว เพื่อไปร่วมงานกับคอนเสิร์ตของเหมยเยี่ยนฟาง ------------------------------------------------- ก่อนหน้านี้ มีข่าวลือว่า เลสลี่มีชายคนรักใหม่ วัย26ปี ชื่อ Kenneth ซึ่งแท้จริงแล้ว เขาเป็นเพียงผู้ช่วยของเลสลี่เท่านั้น ซึ่งทั้งคู่ถูกแอบถ่ายภาพ ตอนอยู่ที่สนามบิน ในครั้งที่เลสลี่เพิ่งกลับจากต่างประเทศ และเมื่อเลสลี่ปรากฎตัวในการแสดงรอบปฐมทัศน์ของหนังเรื่อง Inner Senses เขาก็ถูกผู้รายงาน ถามถึงข่าวลือดังกล่าวอย่างรวดเร็ว ตอนแรก เลสลี่กำลังอยู่ในอารมณ์ดี แต่เมื่อถูกถามด้วยคำถามนี้ รอยยิ้มของเขาก็เลือนหายไปในทันที แต่ก็ยังคงตอบด้วยความสุภาพว่า “โอ...ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องห่วง คุณอยากจะเขียนอะไร ก็เขียนไปเถอะ” ผู้รายงาน..........”ข่าวลือนี้ คุณไม่สนใจเลยหรือ?” เลสลี่...............”ไม่ต้องการจะสนใจ” ผู้รายงาน..........”คุณโกรธหรือเปล่า?” เลสลี่................”ทำไมต้องโกรธ...มันไม่ใช่ครั้งแรกแล้ว.... ฉันไม่ได้อ่านมันเสียด้วยซ้ำ ไม่ต้องการจะสนใจในสิ่งที่เขาเขียน” และเมื่อผู้รายงานยังคงถามเกี่ยวกับผู้ช่วยที่ชื่อ Kenneth ต่อไป เลสลี่จึงบอกว่า.......”ใช่...ฉันจ้างเขา เดิมทีเขาทำงานที่ Esprit เรารู้จักกัน เมื่อครั้งหนึ่งฉันไปรับเสื้อที่ Esprit ผู้ช่วยของฉันเพิ่งลาออกไป ฉันจึงจ้างเขามาหลายเดือนแล้ว ความจริง คุณไม่ต้องเขียนข่าวอย่างนี้หรอก ฉันมีผู้ช่วยเยอะ ผู้รายงาน..........(พูดอย่างทีเล่นว่า) “ทำไมคุณจึงไม่จ้างผู้ช่วยที่เป็นผู้หญิงเท่านั้นล่ะ” เลสลี่................”ไม่....ฉันไม่ต้องการจ้างผู้ช่วยผู้หญิง” -------------------------------------------------------- ผู้รายงานถาม Mrs.Chan ถึงข่าวลือที่ว่า เลสลี่กำลังตกหลุมรัก กับหนุ่มเศรษฐีจากจีนแผ่นดินใหญ่ และยังข่าวลือกับผู้ช่วยที่ชื่อ Kenneth อีก Mrs.Chan ตอบว่า “คุณคงไม่ได้หมายความว่า กับเพื่อนชายโสดทุกคน ที่เลสลี่คบหาด้วย จะต้องมีสัมพันธ์สวาทกับเลสลี่ทุกคนใช่มั้ย?” จากคุณ : cube - [ 14 ธ.ค. 47 10:15:37 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 94 เยาวราชแถบไหนคะ เราเคยไปเดินแถวซอยเท็กซัส ก็ได้มาแค่เทปชุดนี้เอง อยากได้เป็นซีดี ก็ยังไม่มีเลย จริงๆแล้วเราไม่ได้อยากได้แค่ซีดีเพลงของเลสลี่เท่านั้น แต่เราอยากได้ซีดีที่บันทึกการแสดงคอนเสิร์ตของแกด้วย ไม่รู้จะไปหาที่ไหน ใครช่วยแนะนำทีเถอะ จะขอบคุณมาก จากคุณ : cube - [ 14 ธ.ค. 47 10:17:58 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 95 พูดผิดไป วีซีดีบันทึกการแสดงคอนเสิร์ตค่ะ แต่ถ้าเป็นครั้งที่แกแต่งตัวเป็นผู้หญิง...เก๊าะ...ม่ายยยยยอาวววว เออ พูดถึงคอนเสิร์ตที่เลสลี่แต่งตัวเป็นผู้หญิง เคยอ่านเจอบทความหนึ่ง ประมาณว่า มีคนพูดว่าแกแต่งตัวเลียนแบบผู้หญิง แกโกธรนะ และบอกว่า ผู้หญิงมีหนวดหรือ? ก็จริงของแกน่ะ เพราะเท่าที่เห็นในภาพ ทั้งหนวดทั้งเคราเลย Over the years Leslie has took part in some 50 films and 60 something albums/EPs/records and for many newer or foreign fans, there're just TOO MANY to choose from if you want to get a taste of Leslie's acting and singing, so here are just some recommendations for you. It's a mixture of both public opinion (through my observations) and my own feelings. Top 10 Favourite Movies: 1. A Chinese Ghost Story. (1987) 2. He's a woman, she's a man. (1994) 3. Happy Together. (1997) 4. Days of Being Wild. (1990) 5. Rouge. (1988) 6. Ashes of Time. (1994) 7. Farewell my concubine. (1993) 8. The Bride with white hair. (1993) 9. A better tomorrow. (1986) 10. The Kid. (1999) Top 10 Favourite Songs: 1. Chase ("Adoring Leslie Cheung" 1995) 2. Left Right Hand ("Counting down with you" 1999) 3. The Wind Continues to blow ("The wind continues to blow" 1989) 4. "A Better tomorrow" theme song (1986) 5. "The bride with white hair" theme song ("Adoring Leslie Cheung" 1995) 6. The Four Seasons ("Counting down with you" 1999) 7. "Farewell my concubine" theme song ("Adoring Leslie Cheung" 1995) 8. All these years ("All these years EP" 1998) 9. A man of intention ("Red" 1997) 10. No need for too much (from the 80's) Top 10 Favourite Albums: 1. Adoring Leslie Cheung (1995) 2. Final Encounter of the legend (1990) 3. Salute (1989) 4. Concert 1997 (1998) 5. Passion Tour Concert 2000 (2000) 6. Red (1996) 7. Leslie (1989) 8. The early half of gor gor's life (1996) 9. Big Heat (2000) 10. Summer Romance (1987) ทั้งบทความ และผลโหวตทั้งหลายแหล่นั้น เราเอามาจากเว็บนี้ค่ะ http://www.geocities.com/Tokyo/Pagoda/5699/Entrance.html เว็บเนี้ย ถือเป็นเว็บโปรดของเราเลยแหละ (รู้สึกว่าเจ้าของเว็บจะรุ่นราวคราวกับน้องconcubine ด้วยละ เวลาอ่านประวัติของเธอแล้ว คิดถึงน้องconcubineทันทีเลย) เพราะนอกจากจะได้ดูภาพมากมายแล้ว เขายังมีคำบรรยายไว้ใต้ภาพอีกด้วย อีกทั้งภาษาอังกฤษที่เขาใช้สื่อ ก็ใช้ประโยคที่ไม่ค่อยยากมากนัก ทำให้คนอ่อนภาษาอังกฤษอย่างเรา พอจะอ่านรู้เรื่องกับเขาบ้าง บทความข้างบน เราพิมพ์ไปอ่านบนรถเมล์ พออ่านไปถึงตอนที่นักข่าวถามเลสลี่ ถึงเรื่องผู้ช่วยที่เคยเป็นข่าวด้วยกัน พอเลสลี่บอกว่า “ความจริงคุณไม่ต้องเขียนอย่างนั้นก็ได้ เพราะผู้ช่วยฉันมีหลายคน” นักข่าวสวนกลับว่า “แล้วทำไมคุณไม่รับผู้ช่วยที่เป็นผู้หญิงล่ะ” เราเงี่ย แทบจะปล่อยก๊ากเลย กั้นหัวเราะไว้แทบแย่ นักข่าวนี่ก็จริงๆเล้ย.....ยุ๊งยุ่ง 5555 ดีใจจังเลยว่า หนังเรื่องนางพญาผมขาว ของเรา ติดอันดับทุกชาร์ทการโหวตเลย คุณtempopo บอกว่าเลสลี่หล่อที่สุดในเรื่อง Moonlight Express แต่สำหรับเรา เราว่า เรื่องนางพญาฯ เลสลี่หล่อเข้มที่สุด ส่วนอัลบั้มเพลงของเลสลี่จางที่เรามีอยู่ ก็ติดอันดับหนึ่งด้วย ดีจัง ดีจัง ส่วนเพลง Chase ที่ติดอันดับหนึ่ง เราว่านอกจากทำนองที่ไพเราะแล้ว เนื้อร้องคงกินใจด้วยแหละ (มีบางเว็บถอดเนื้อเพลงนี้เป็นภาษาอังกฤษ ก็เลยพอเข้าใจความหมายบ้าง) แต่สำหรับเรา เราชอบเพลงจากหนังแฟร์เวลฯ มากที่สุด รองมาก็เพลงจากหนังโหดเลวดี เออ...เราลองมาโหวตหนังที่ไม่ชอบของเลสลี่จางกันบ้างมั้ย สำหรับเรานะ อันดับหนึ่งก็ Viva Erotical ไม่ชอบตัวหนังและการนำเสนอ อันดับสอง Who’s the Woman, Who’s the Man” เรื่องนี้นอกจากไม่ค่อยชอบเนื้อเรื่องแล้ว ที่สำคัญสุดคือ ไม่ชอบการแสดงของเลสลี่จาง เพราะเรารู้สึกว่า เลสลี่เล่นดัดๆอย่างไรไม่รู้ ไม่เป็นธรรมชาติเลย อันดับสามคือ ตีแสกตะวัน เนื้อเรื่องโอเค แต่ไม่ชอบการแสดงของเลสลี่ ดูไม่ค่อยแมนเท่าไหร่ อันดับสี่คือ The Phantom Lover เนื้อเรื่องโอเค แต่ไม่ชอบการแสดงของเลสลี่จางอีกเช่นกัน เราว่าแกอาจจะติดบุคลิกมากจากเรื่องแฟร์เวลฯหรือเปล่าไม่รู้ จากคุณ : cube - [ 14 ธ.ค. 47 17:53:15 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 96 แหม วันนี้พี่คิวบ์พิมพ์ยาวดี ชอบอ่านค่ะ ว่าแต่อ่านที่เราแปะไว้ยัง สนุกดีนะ เราชอบอ่านเรื่องประมาณว่ามาชอบได้ยังไง อะไรประมาณนี้ เราชอบวีว่ามากเลย ตีแสกตะวันด้วย ส่วน The Phantom Lover ไม่ค่อยชอบ แต่รู้สึกเหมือนคนไทยจะชอบเรื่องนี้นะ เคยได้ยินคนเขียนถึงน่ะ อีช่อง 7 ก็ฉายบ่อย ส่วนเวบโปรดของพี่คิวบ์เราก็เคยเข้านะ เวบมาสเตอร์ชื่อโจ เคยเห็นรูป น่ารักดี จากคุณ : concubine - [ 14 ธ.ค. 47 18:32:46 ]

ความคิดเห็นที่ 97 คอนเสิร์ตถ้าไม่เอาแบบแอบหญิง ตอนนี้ก็คงมีขายตามตลาดแค่ final encounter 1989 กับของปี 88 ค่ะ เราไม่รู้ว่าเยาวราชร้านไหน แต่เราว่าร้านไหนมันก็น่าจะพอมีนา ลองถามๆเจ้าของร้านดูสิคะ ส่วนร้านพร ชั้น 4 มาบุญครอง(มันไม่เชิงเป็นร้าน แต่เป็นบูธน่ะ) ปีที่แล้วตอนเราไปดูเห็นเพียบเลยอะ แต่ตอนนี้ไม่รู้นะ ถ้ายังไงก็ลองไปถามๆดูแล้วกัน ส่วนจะให้แนะนำอัลบั้มไหน ก็เริ่มจากอัลบั้มสิบอันดับของเวบโจนั่นก็ได้นะคะ ส่วนสาเหตุการเสียชีวิตเนี่ยนะ เรามั่นใจว่าเป็นเพราะโรคซึมเศร้าแหละ คือช่วงหลังๆเราสังเกตว่าเลสลี่มีพฤติกรรมแปลกๆเวลาออกงานคือแกชอบใส่แว่นกันแดดน่ะ เราว่าเขาคงนอนไม่หลับและดวงตาอิดโรยแน่ๆเลย และเราก็เชื่อที่เพื่อนๆเขาพูดกันด้วยนะ จะโกหกไปทำไมกันล่ะ จริงมะ จากคุณ : concubine - [ 14 ธ.ค. 47 18:47:28 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เออ เพิ่งอ่านเจอ ตอนถ่ายเรื่องล่ารัก 59 ปี เลสลี่ต้องแต่งหน้าเป็นคนแก่ พอแต่งเสร็จดูกระจก เขาก็ต้องตกใจที่เห็นพ่อตัวเองจ้องตอบกลับมา คือหน้าแกเหมือนพ่อแกเลย เลสลี่ก็เลยตระหนักว่าตัวเองหน้าเหมือนพ่อ แล้วก็พูดว่าพอแก่แล้วก็คงหน้าอย่างนี้แหละ(แต่ทุกคนก็จะไม่มีโอกาสได้เห็นเขาตอนแก่แล้วสินะ เฮ่อ) พออ่านเสร็จก็คิดขึ้นมาเลยว่า อย่างงี้พ่อเลสลี่ก็หล่ออะสิ มิน่าล่ะถึงเจ้าชู้ จากคุณ : concubine - [ 14 ธ.ค. 47 19:00:54 ]

ความคิดเห็นที่ 99 :: D ค่ะพี่คอน ไม่ได้มานาน ขอร่วมแจมด้วยคนนะ ถ้าเป็นหนังอันดับ 1 เลือกไม่ถูกระหว่าง Farewell my concubine. (1993) The Bride with white hair. (1993) เพลง Chase ที่เราชอบได้ที่ 1เลยหรอเนี่ย หนังที่เฮียแสดงแล้วเราไม่ค่อยชอบก็นี่เลย เห็นด้วยกับคุณ cube อันดับหนึ่งก็ Viva Erotical บทไม่เหมาะกับเฮียอ่ะ อันดับสอง Who’s the Woman, Who’s the Man” บทน่าจะไปตกอยู่ที่ 2 สาวมากเกินไป Moonlight Express เฮียหล่อ เท่ห์มาก เรื่องนี้เราก็ชอบนะ จากคุณ : Brigitte - [ 14 ธ.ค. 47 20:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 100 โพสภาพ ที่ไม่ได้เกี่ยวกับที่ข้อความที่เขียนเลย ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องนี้นี้สักนิด โพสไปได้ไงหว่า....... ไว้จะเข้ามาร่วมแจมอีกนะ.......... ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : Brigitte - [ 14 ธ.ค. 47 20:51:11 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ไฮๆๆๆ ฮัลโล... ขอบคุณ 2 น้องนะที่แปะรูปและข้อมูลให้อ่าน.. น้องคอนคิวพี่จำได้ว่า คุณจางเธอร้องเพลง happy new year นะ แล้วก็เป็นที่ฮ่องกงแน่นอน เพราะดูช่อง cctv ของ ยูบีซี ...เพราะเค้าไปถ่ายตรงต้นคริสมาสที่พี่อยากไปสุดๆ... หรือว่าเป็นปีอื่นอะ รู้แต่ชุดสทูแดงงงงง... รูปที่ 84 เป็นรูปที่อยู่ใน history history.. หล่อแบบประมาณหนุ่มน้อย.. จากคุณ : tempopo (tempopo) - [ 14 ธ.ค. 47 22:38:19 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ไม่ได้เข้าหลายวัน หลายคูหาเลย ดีมากเลยน้องง... โม้เรื่องตัวเองก่อน เค้าบอกว่าช่วงนี้คนกำลังฮิตเทรนด์เก่าๆยุค 80 งั้นพี่ก็อินเทรนด์เหมือนกันเพราะชอบดูหนังเก่าๆ ฟังเพลงเก่าๆ แต่พี่ก็เป็นอย่างนี้มาตั้งนานแล้วว... เรื่องที่สอง ไม่เกี่ยวกับคุณจาง ท่านเซอร์เอลตัน จอห์นจะเข้าพิธีแต่งงานกับแฟนหนุ่มแล้ว...อิจฉาอะ แฟนหล่อ..ยังนึกไปถึงเรื่องที่ ท่านเซอร์เค้าเคยไปเปิดการแสดงการไต้หวัน แต่โดนสื่อไต้หวันกระหน่ำด่าแบบที่ ไม่ให้เกียรติเลย ถึงพวกคุณจะไม่ชอบเกย์ แต่ก็น่าจะเก็บอารมณ์ไว้หน่อยเพราะ เค้าก็มีบรรดาศักดิ์เป็นถึง เซอร์ +++ .... เคยอ่านนักวิจารณ์นะ เค้าบอกถ้าคนที่แฟนคลับหนังของคุณจางมักจะไม่ชอบหนังหวานๆ แต่กลับชอบหนังที่มีเนื้อหาโทนหนัก เช่น คอนคิว.. เดย์.. เพราะชอบที่คุณจางเธอได้แสดงความสามารถเต็มที งั้นพี่ก็ไม่ใช่แฟนคลับคุณจางซิ ชิ.. ที่พี่ชอบบ "กระซิบรักให้โลกคลั่ง" ส่วนหนึ่งก็มาพี่อยากให้คุณจางเธอแสดงหนังแบบ หนังเพลง (ประมาณแบบอโรคา ของพี่เบิร์ด หรือ ซาวด์ ออฟ มิวสิค) แต่คุณจางก็ไม่มีงานแบบนี้ออกมา แม้กระทั่งคอนเสิร์ต ถึงงานมันจะออกมาแบบไม่ค่อยดี (ในสายตาพี่) แต่ก็อยากให้คะแนนหนังเรื่องนี้ ...เอาวะ พอถูไถ อิอิ ความจริงพี่ก็ชอบเรื่อง อินเนอร์ เซนท์ นะ แต่มันเศร้าเกินไปสำหรับพี่.. ส่วนล่ารัก 59 ปี นั้นจำได้แต่..... (โหมดมก) ฉี่ไม่ตกกระป่อง อิอิ ฮ่าๆๆ จากคุณ : tempopo - [ 14 ธ.ค. 47 23:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 103 น้องคอนคิว คุณจางเรื่องนั้นก็หล่อ.. แต่พี่ไม่ค่อยชอบ เพราะมันมีภาค 2 โดนหลอกเงิน (จึงตัดคะแนนความหล่อออกไป ) จัดอันดับบ้างดิ...คืออัลบั้มเพลงนึกไม่ออก .. แต่ชอบสุด Salute (1989) ฟังได้ทั้งแผ่น อารมณ์ล่องลอยดี (ตรงไหนฟะ แต่คุณจางเสียงดีที่สุดช่วงนี้แหละ) แต่ถ้าเพลง ก็ รักที่สุด (อันดับ1 ในใจเสมอ ) เยอะแยะ เพลง เมื่อความรักเป็นอดีต -- เพลงคอนคิวบาย ก็เพราะ เพลง คิดถึงเธอ ก็ดี โอ๊ย เยอะแยะ ปีที่ผ่านมาก็ชอบ... ..ส่วนอัลบั้มที่ไม่ชอบ ก็พวกรวมฮิตทั้งหลาย หนังที่ไม่ชอบก็เรื่องที่แสดงกับ โจวฮุยหมิ่น (ใช่เปล่าอะ) ที่เป็นไอ้หนุ่มรุ่นกระเตาะตัวแสบ... แถมตอนหลังมาออกอัลบั้ม ตูหนอตู... คิดถึงทุกคน คิดถึงคุณจางด้วย... บายจ้า จากคุณ : tempopo - [ 14 ธ.ค. 47 23:55:01 ]

ความคิดเห็นที่ 104 วันนี้ว่าจะไม่เข้ามาคุยแล้ว แต่เห็นคนเยอะดี เลยอดไม่ได้ เรื่องโรคซึมเศร้า พอดีมีญาติของเพื่อนคนหนึ่งเขาเป็นน่ะ เขาจะมีอาการคือ เก็บตัวอยู่คนเดียว ไม่พูดกับใคร ซึมเศร้าอยู่อย่างนี้ทุกวัน จนกระทั้งเฉาตายไปในที่สุด แต่กับเลสลี่นี่ เรายังเห็นเขาไปโน้นมานี้ ยังพบปะกับคนอื่นอยู่เรื่อยๆ หรือโรคนี้อาจมีหลายลักษณะอาการก็ได้มั้ง ได้อ่านข้อความก่อนตายของเขาที่ว่า “ปีที่ผ่านมา ทรมานเหลือเกิน” อ่านแล้ว สงสารเขาจับใจ เรื่องนอนไม่หลับ เราก็ว่าคงใช่ เพราะบางภาพเห็นตาเขาโรยๆอย่างเด่นชัดเลย หลินชิงเสีย ยังบอกว่า... "I sensed that something was wrong with him two weeks ago. He was tense and trembling when he held me by my shoulder." แปลอย่างนี้ใช้ได้มั้ย “เมื่อสองสัปดาห์ก่อน ฉันรู้สึกว่ามีบางสิ่งผิดปกติกับเขา เขาดูเครียด และสั่นๆเมื่อเขาโอบที่ไหล่ของฉัน” อ้อ...เรื่องล่ารัก ตอนพระเอกแก่น่ะ ไม่น่าใช่เลสลี่จางแสดงนะ เราก็พยายามดูอยู่ ว่าใช่เลสลี่หรือเปล่า แต่ดูยังไงก็ไม่น่าใช่ เพราะสังเกตที่ปาก ก็จะรู้ จากคุณ : cube - [ 15 ธ.ค. 47 10:22:59 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 105 พี่เทม ตอนที่เลสลี่ใส่สูทแดงร้องเพลงปีใหม่น่าจะเป็นตอนเข้าปี 2000 ที่เขาจัดงานกันใหญ่ๆ ดาราดังๆไปกันทุกคนน่ะค่ะ เอ เราก็บอกงี้ตั้งแต่แรกแล้วนี่หว่า ส่วนล่ารัก ตอนแก่แกเล่นเองชัวร์ป้าบ เราจำหน้าได้ แล้วแกก็ให้สัมภาษณ์อย่างที่บอกไว้ด้วยนา ยังไม่ได้ซื้อ his story เลย ดีไหมอะ จะได้ซื้อ หวัดดีหนูบริจิตจ้า จากคุณ : concubine - [ 15 ธ.ค. 47 12:49:39 ]

ความคิดเห็นที่ 106 อุ้ยโหย!! โทษที โทษที ไม่ได้หมายความว่าน้องconcubine พูดไม่จริงนะคะ แต่คิดว่า พอตอนเล่นจริงๆเขาอาจเปลี่ยนตัวหรือเปล่าเท่านั้น เพราะว่าเราดูตั้งหลายครั้งแล้ว ก็ยังดูไม่ออกเลยว่าเป็นแก ตอนแม่เราถามว่า ใช่เลสลี่จางแต่งแก่หรือเปล่า เรายังบอกแม่อย่างมั่นใจว่า ไม่ช่ายยยยย ว่าแต่ แกเล่นเป็นคนแก่ได้สมดีเนอะ อ่านบทความข้างบนแล้วนะน้องconcubine แต่เป็นการอ่านคร่าวๆเท่านั้น อื่ม..สนุกดีอย่างที่น้องบอกจริงๆน่ะแหละ เดี่ยวจะพิมพ์ไปนั่งอ่านให้ละเอียดกว่านี้อีกที ตอนนี้ไม่ค่อยมีเวลา ถ้าแปลไม่ผิด(อิอิ) เธอประทับใจในบทบาทของเลสลี่จากหนังเรื่อง Inner Sense อื่ม...จริงๆเราก็ชอบนะ เลสลี่เล่นได้อบอุ่นดี และถ้าเราเป็นเธอ ก็คงจะตกใจมากเช่นเดียวกัน ที่มารู้ภายหลังว่า ดาราที่ตัวเองชอบและกำลังตามหา (เธอค้นหาในเน็ต เพื่อต้องรู้ว่า ขณะนี้เขากำลังทำอะไร กำลังถ่ายทำหนังเรื่องอะไร) แท้จริงแล้ว ไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกแล้ว...เฮ้อ...เศร้าจัง!! หนังเรื่องที่คุณ tempopo บอกว่าไม่ชอบ รู้สึกคุ้นๆว่าจะเป็นเรื่อง Arrest the Restless หรือเปล่า เรื่องนี้เราชอบการแสดงของเลสลี่จาง เราว่าแกแสดงได้กวนสมบทบาทดีน่ะ แต่มีบางคนวิจารณ์ว่า เลสลี่แก่เกินไปสำหรับบทนี้ ซึ่งเราก็รู้สึกหน่อยๆเหมือนกัน ยิ่งตอนที่สารวัตรไล่ให้เขากลับไปเรียนหนังสือน่ะ แต่แหม! จะไม่ให้แก่เกินบทไปได้อย่างไร ในเมื่อเรื่องนี้อยู่ในปี 1992 เลสลี่ก็ปาเข้าไป 35 ปีแล้ว แต่ถึงอย่างไร ก็ไม่ถึงกับขัดตาหรอก มองเผินๆก็เหมือนวัยรุ่นน่ะแหละ น่าทึ่งจริงๆ 35 แล้ว ยังสามารถเล่นบทวัยรุ่นได้อีก อิอิ จากคุณ : cube - [ 15 ธ.ค. 47 17:50:18 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 107 น้องconcubine ช่วยบอกชื่อเว็บไซต์ของสาวชาวเยอรมันคนนี้หน่อยสิคะ อยากเข้าไปดูซิว่าเป็นยังไงบ้าง ชอบนะ บทความที่เธอเขียนน่ะ และทำให้รู้ว่า ชื่อ “เลสลี่ จาง” เนี่ย ดังไกลไปเกือบทั่วโลกเลย อ้อ...เราได้วีซีดีคอนเสิร์ตของเลสลี่จางมาแล้วนะ(รวดเร็วมะ) ไปได้ที่ร้านแถวซอยเท็กซัสนั่นแหละ ครั้งที่แล้วเดินไม่ทั่วน่ะ ครั้งนี้มาเจอร้านที่เขารับทั้งหนัง และเพลง มาจากฮ่องกงโดยตรงเลย เราได้คอนเสิร์ตในปี1997 จริงๆแล้วอยากได้ในปี88และ89 แต่เขาบอกว่าไม่มี คือหมายความว่า ที่ฮ่องกงก็ไม่มีขายแล้วน่ะ เขาบอกว่าเมื่อก่อน เรียงกันเป็นตับเลย แต่ตอนนี้เหลือแค่ปี97 เท่านั้น คนขายแนะนำว่า เอาของเหมยเยี่ยนฟางไปด้วยมั้ย เป็นคอนเสิร์ตครั้งสุดท้ายของเธอ เราก็ถามว่า ที่มีเลสลี่จางเป็นแขกรับเชิญด้วยใช่มั้ย (อยากดูว่าที่เขาบอกว่า แดนซ์กันอย่างเร่าร้อนเนี่ย มันขนาดไหน) คนขายบอก แหม..ถ้าเลสลี่จางมาเป็นแขกรับเชิญได้ ก็คงแปลกแล้วล่ะ แล้วคนก็คงวิ่งหนีกันหมดด้วย เพราะตอนนั้นเลสลีตายไปแล้ว อ้าว...เลยงงเลย เพราะเราคิดว่า คอนเสิร์ตในเดือนเมษา ปี2002 ที่เลสลี่มาเป็นแขกพิเศษน่ะ เป็นคอนเสิร์ตครั้งสุดท้ายของเธอซะอีก จากคุณ : cube - [ 16 ธ.ค. 47 17:29:13 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 108 97 เฮียก็แอบแหรนนะ แต่นิดเดียว พองาม คอนเสิร์ตครั้งสุดท้ายของเจ๊แกจัดตอนเจ๊แกใกล้จะเสียชีวิตอยู่แล้วค่ะ ที่มีเลสลี่น่ะเป็นก่อนหน้านั้นชื่อ fantasy gig 2002 สาวเยอรมันคนนั้นเวบเขาคือ http://www.lesliecheung.de แต่เหมือนตอนนี้ที่อยู่ที่ว่ายังใช้ไม่ได้ ให้เข้าที่นี่แทนไปก่อน http://www.february87.de/ จากคุณ : concubine - [ 16 ธ.ค. 47 20:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ไฮ เจ๊ข้ามคูหาน้องไปได้ไง.. เออ ตอบแล้วจริงๆด้วย สูทแดง แต่เจ๊มองไม่เห็นนนน... ยกโทษให้เจ๊ด้วย หมู่นี้เจ๊ก็อารมณ์ล่องลอยไปอย่างนี้แหละ...โฆษณาหนังข้างล่างทำให้เจ๊เป็นอย่างนี้แหละ อยากให้มี 2 กิ๊ก โฆษณาตลอดไป ........ ขอถามน้อง cube (ทำไมอ่านทีไรว่า น้องคูบี้ แบบอยากอ่านแบบโนเนะอะ) น้องไปซื้อ vcd มาแผ่นละเท่าไรคะ ภาพชัดไหม ส่วนมากของพี่จะมีแบบ วีดีโออะ เลยอยากมีเก็บไว้ (ของแท้หรือของจุ๊จุ๊คะ .. ตำรวจคะคุณน้อง..) ว่าแต่ น้องไปทำหนังตั้งแต่เมื่อไร ไม่เห็นบอกพวกเราเลย มีหนังเรื่อง กำเนิดลูกบาศก์มรณะ cube zero เข้าฉาย ดังแล้วไม่ชวนเราไปด้วย ... ล้อเล่นนะน้อง.. ส่งก่อน ... จากคุณ : tempopo - [ 16 ธ.ค. 47 23:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เรื่องเจ๊เหมยเยี่ยนฟาง ถ้าคุณจางไปด้วย.. ฮอล์แตกคะ.. อาจวิ่งกันกระเจิง ... แต่ดูใน e new เฮียหลิวเป็นแขกรับเชิญร้องเพลงไปกอดกันไป (อะ ..จะให้ร้องเพลงไป ด่ากันไปหรือไงฟะเรา) เฮียหลิวบอกว่า ถ้ามีโอกาสจะเชิญเธอไปขึ้นคอนเสริต์เค้าอีก แต่เธอร้องเพลงไป คุยไปก็เอามือไปกุมท้องตลอด ..หน้าตาดูไม่ค่อยดี ตามข่าวบอกนะคะ พี่ไม่ได้ไปดูเอง บรรยายเหมือนเห็นภาพ..อิอิ วันนี้ข้อความติ๊ดนึ่งของ หว่องมาให้อ่านนะ อยู่ในหนังสือ ซินเซีย หน้าที่52 มุมขวามือ ด้านล่าง.. นั่นแหละ.. ...อยู่ๆ เขาก็นึกถึงคำพูดที่จางกว๋อหยงเคยพูดกับเขา ตอนถ่ายทำหนังเรื่อง happy together อยู่ในประเทศอาร์เจนติน่าขึ้นมาว่า "ผมมีความรู้สึกแปลกๆ อย่างหนึ่ง ทำไมผมถึงมาอยู่ตรงนี้ หรือว่าผมเป้นคนจีนที่เคยใช้ชีวิตอยู่ที่นี้ เมื่อชาติที่แล้ว ชาตินี้ถึงได้เดินทางเป็นพันๆ ลี้เพื่อมาชดใช้หนี้ตรงนี้" ตาหว่องพูด.. "ผมถ่ายหนังก็รู้สึกอย่างนี้แหละ เหมือนกับว่าเรื่องราวมันอยู่ตรงนั้นมาตั้งนานแล้ว หลังจากที่ผมประกอบแต่ละองค์ประกอบสำคัญเข้าด้วยกัน ก็จะกลายเป็นหนังหนึ่งเรื่อง ซึ่งผมก็เป็นเพียงแค่คนที่รวบีวมองค์ประกอบสำคัญเหล่านี้มาไว้ด้วยกันเท่านั้นเอง เรื่องราวนี้ถูกลิขิตเอาไว้อยู่แล้วว่าจะต้องเกิดขึ้น...." ..ถ้าอยากอ่านให้หมด .. ไปอ่านต่อเองนะคะ พี่หมดไฟ เรื่องคนอื่นขี้เกียจพิมพ์อะ เรื่องคุณจาง ถึงไหนถึงกัน... ps.. คุณจางไม่ได้มีหนี้กับเมืองอาร์เจติน่าหรอคะ คุณจางมีหนี้กับตาหว่องมากกว่า.. แถม ตาหว่อง ได้รับตุ๊กตาทองและม้าทองคำ เรื่อง เดย์... และได้รับรางวัลเมืองคานส์ เรื่อง h t .. ชิ ได้รับ..ทั้ง 2เรื่องดูดิ ใครร่วมแสดง ชิ ชิ ..( เฮียเหลียงก็มีอะ.. ) บายจ้า จากคุณ : tempopo - [ 16 ธ.ค. 47 23:37:00 ]

ความคิดเห็นที่ 111 “97 เฮียก็แอบแหรนนะ แต่นิดเดียว พองาม” ใช่ๆ ตอนที่แกใส่รองเท้าส้นสูงสีแดงง่ะ ดูด้วยความหวาดหวั่นเลยเรา กลัวว่ามันจะเยอะกว่านี้ กลัวตัวเองรับไม่ได้น่ะ แต่พอจบการแสดงฉากนั้น แกก็กลับมาเป็นแมนเหมือนเดิมทันที (เฮ่อ...ค่อยโล่งอกหน่อย) คุณTempopo อย่าเรียกเรา “น้อง” เลยนะคะ :) มันตะขิดตะขวงใจอย่างไรบอกไม่ถูก เพราะเราเดาว่า คุณTempopo คงอายุน้อยกว่าเราแน่ๆ เรียกเราว่า “พี่” แล้วกันนะคะ (ยอมรับความจริง อิอิ) วีซีดีคอนเสิร์ตปี97 ของเลสลี่จาง ที่เราซื้อมา ภาพชัดค่ะ แต่...โดนตัดเยอะมากๆ เพราะแค่ประมาณ 90 นาทีเอง ฉากเลสลี่ กับ ซูฉี ก็ไม่มี แต่มีตอนที่เลสลี่แนะนำแม่ของเขา และพูดถึงมิสเตอร์ถัง แล้วก็ร้องเพลง(เพลงนี้คุ้นมาก เป็นเพลงของ นักร้องหญิงที่ดังๆ ที่ตายไปแล้วน่ะ ใครน้า...นึกชื่อไม่ออก) แผ่นที่ซื้อมา จะเป็นของแท้หรือเปล่าเราก็ดูไม่ออกค่ะ แต่เจ้าของร้านบอกว่า เขาซื้อจากฮ่องกงโดยตรง ยังบอกกับเราว่า ถ้าต้องการอะไรอีกก็สั่งมาได้ ราคา 180 บาทค่ะ(เราซื้อแพงไปปล่าวไม่รู้) คำพูดของเลสลี่ตอนจะจบคอนเสิร์ต เขาพูดว่า(เขามีบรรยายอังกฤษด้วย) หวังว่า คุณจะจดจำ(remember)ฉันได้เสมอ มาฟังในเวลานี้แล้ว รู้สึกเศร้าจังเลย เพราะตอนนี้แกไม่อยู่แล้ว เหมือนกับแกพูดไว้ล่วงหน้า อ้อ...ที่บอกว่า ซึ้อวีซีดีคอนเสิร์ตปี89ไม่ได้น่ะ ก็ไม่เชิงนะ เพราะที่เราได้มาอีกอันหนึ่ง เป็นเพลงที่เขาตัดมาแต่ละเพลง ของการแสดงคอนเสิร์ตในปี89 ก่อนจะถึงเพลงในคอนเสิร์ต เขาฉายภาพของเลสลี่ ในขณะที่เขาไปออกงานต่างๆ ซึ่งเราไม่เคยเห็นมาก่อน คือปกติจะเห็นแต่เขารับบทเป็นคนนั้นคนนี้ในหนัง แต่ไม่เคยเห็นอริยบทที่เป็นตัวเขาเองจริงๆ โห...ชอบมากเลย ดูนุ่มนิ่ม-เรียบร้อยดี(ไม่ได้หมายความว่าตุ้งติ้งนะ) และที่เราเคยบอกว่า ชอบทุกช่วงเวลาของเลสลี่ เราเปลี่ยนใจแล้วล่ะ เราชอบช่วงนี้ที่สุด Mid-80-> 1989 เพราะว่า เลสลี่จาง โคตรน่ารักเลย(ขออภัยไม่สุภาพ) ยิ่งตอนที่เขาไปออกงานอะไรไม่รู้ เขาดื่มน้ำสีเหลืองๆ ไม่ทราบว่าเป็นอะไร พอดื่มไปแล้วสักครู่ ก็ย่นจมูก สงสัยคงไม่ชอบรสชาติมั้ง เพราะสังเกตว่า เขาจิบทีละน้อยๆ จากคุณ : cube - [ 17 ธ.ค. 47 12:41:29 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ไฮ... ได้ไปนอกบ้าน เจอนี่ .... ร้องงี้ปะ จำได้ บนพื้นดินแดนกว่างไกล ไร้ผู้คนสัญจร เปรียบไร้แมงปลวกมดดำ ดำๆปี๋ ใยคล้ายมีคนลอบมองฉัน ลอบมองกันได้ไง จะเป็นใครลองหันดู หุ่นสวยปิ๊ง อาจเป็นหมอเป็นนักบิน เป็นนักยิม ยิมนาสติคทีมชาติเราก็อาจเป็นได้ ช้าก่อน เราอาจต้องโชว์บ้าง นิดหน่อย one two tree เจ๋ง.... คุณๆ I love you love you love you love you โอ้ย ฮาจนน้ำตาไหล จากคุณ : หนูเอ๋ มั่นใจเป็นเจ้านายตัวเอง - [ 27 พ.ย. 47 12:08:34 ] เป็นเพลงอยู่ในมังกรหยก หยกไกหว่า เผื่อใครไม่ได้อ่าน..กอปมา อ่านแล้ว ยังไม่ได้ดู ยังขำเลย...โคตรตลก... จากคุณ : tempopo - [ 19 ธ.ค. 47 02:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 113 เราว่าพี่คิวบ์ได้ของเถื่อนมาชัวร์ป้าบ เพราะถ้าของจริงนะ ราคาเกือบหนึ่งพันบาททีเดียวแหละ งี้แสดงว่าที่ฮ่องกงก็มีของเก๊ขายเหมือนกันอะดิ นึกว่าจะเป็นแต่ที่แผ่นดินใหญ่นะ(เอ คนขายโกหกรึเปล่า ความจริงอาจซื้อมาจากกวางเจา เอ้อ ว่าแต่ดูคอนเสิร์ตไปนี่ชอบเพลงไหนบ้างไหมคะ พี่คิวบ์ จะได้มีเรื่องคุยหน่อย ในคอนเสิร์ต 97 เราชอบ หง (ก็ไอ้ที่รองเท้านั่นแหละ) กับ โทวฉิง(ที่ใส่เสื้อคลุมสีดำแล้วก็ลมพัดปลิวๆน่ะ) แล้วก็ชอบตอนร้องเพลงหนังทั้งหลายแหล่ในช่วงท้ายๆของแผ่นแรก ในดีวีดีของจริงเขาก็ตัดแขกรับเชิญออกหมดเลย เสียดายมาก เราอยากดูว่าซูฉีกะเลสลี่จะร้อนแรงขนาดไหน หลายๆคนก็พยายามจะเขียนให้ทางต้นสังกัดทำแบบเต็มมาขาย แต่ไม่รู้จะได้รึเปล่า อืม เราว่าเลสลี่หล่อสุดในคอนเสิร์ต 97 แหละ หล่อมากกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : concubine - [ 19 ธ.ค. 47 14:53:53 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เหรอคะ...อื่ม...งั้นก็คงของปลอมมั้ง แต่ภาพชัดนะ ความยาว 100 นาทีค่ะ ไม่ใช่ 90 และที่เราได้มาน่ะ มันเป็น... Leslie Cheung Live in Concert 97' Karaoke มิน่าล่ะ!! มันถึงได้สั้นนัก....โอ๊ย!...อายจังเลย!!! ซื้อทั้งทีก็ยังซื้อได้ผิด มีเพลงเหล่านี้ค่ะ SIDE 1 01 When The Wind Starts Again 02 In My Life Time 03 Love At Cross Road/The Letter Box/ Blue Worries/ Black Is The Night Monica 04 Admiration 05 Side Face 06 A Man Of Intention 07 Days Of Being Wild/ Dream/ A Thousand Dreams Of You 08 Chinese Opera + Beyond Love 09 Blamsfully Beautiful 10 Restless Breeze SIDE 2 01 Grieving Man 02 Miss You/ Love By Stealth 03 Whispers Of Love 04 The Whited Haired Beautiful/ My Dearest 05 Stars 06 Red 07 Count Down 08 Moon River 09 Chase “เพลง โทวฉิง(ที่ใส่เสื้อคลุมสีดำแล้วก็ลมพัดปลิวๆน่ะ)” นี่ก็ไม่มี เขาแค่มีภาพให้ดูหน่อยๆเท่านั้น เรื่องเพลง ก็ชอบทุกเพลงที่เราคุ้นหูในอัลบั้มที่เรามีอยู่น่ะ “Gum Sung Gum Sai” เพลงนี้ชอบมาก เลสลี่ร้องเป็นเพลงแรก หลังจากที่เปิดตัวบนเวทีแล้ว แล้วก็เพลงต่างๆเมื่อครั้งที่เขายังอยู่ ที่"Capitol Artiste" (เขาบอกอย่างนั้น) แต่ที่ชอบจริงๆน่ะ เราจะชอบตอนที่เลสลี่พูดคุยกับคนดูมากกว่า (ซึ้งมีน้อยมากในวีซีดีที่เราซื้อมา) ชอบตอนที่เลสลี่ขายของบนเวที 555 เป็นส.ค.ส. ซึ่งกำไรจากการขายทั้งหมดจะยกให้แก่เด็กที่เป็นโรคอะไรสักอย่างหนึ่ง (คนอะไรไม่รู้ หล่อแล้วยังใจบุญอีก อย่างนี้ไม่น่าอายุสั้นเลย.... เฮ่อ) ตอน Count Down ก็ชอบ เราเห็นเลสลี่พูดกับเด็กที่มาจากปักกิ่งตั้งหลายประโยค แต่ไม่ค่อยเห็นเด็กตอบกลับสักเท่าไหร่เลย สงสัยสำเนียงจีนกลางของแกไม่ชัดหรือเปล่า อิอิอิ(ล้อเล๊น) ได้เห็นMrs.Chan ด้วยล่ะ น่ะจะเป็นคนเดียวกันกับที่เลสลี่บอกให้คอยอีก5นาทีแล้วพบกัน(บทความข้างบนน่ะ) และที่ขำก็คือ ตอน Count Down น่ะ เห็นแกวิ่งๆๆรอบเวที พอสุดท้ายก็มานั่งหอบแฮ็กกลางเวที สงสัยคงลืมไปว่าตอนนั้นน่ะ ตัวแกขึ้นเลขสี่แล้ววววว 555 อีกตอนที่ชอบ ก็ที่เลสลี่แนะนำแม่ของเขา แล้วก็ร้องเพลงของเติ้งลี่จิน(เขียนชื่อผิดโปรดอภัย) ให้แก่แม่ของเขา แต่พูดก็พูดเถอะ เราดูคอนเสิร์ตปี97ของเลสลี่แล้ว ไม่เหมือนว่ากำลังดูเลสลี่จางอยู่เลย แต่เหมือนกำลังดูศรัญญูอยู่น่ะ จริงๆนะ เราว่าสองคนนี้หน้าเหมือนกันจังเลย โดยเฉพาะในคอนเสิร์ตนี่น่ะ จากคุณ : cube - [ 20 ธ.ค. 47 17:40:37 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ดูคอนเสิร์ตปี89ของเลสลี่จาง “Leslie Cheung Final Encounter Of The Legend Karaoke” แม้จะไม่เต็มรูปแบบ(เพราะมันเป็นKaraoke) แต่ก็รู้สึกประทับใจจัง ทุกเพลงที่เลสลี่นำมาร้องบนเวที ไพเราะเกือบทุกเพลง (ทั้งหมดมี 23 เพลง เพราะสัก20เพลงได้) และยังร้องได้ดีมากด้วย แม้จะเป็นการร้องแบบสดๆบนเวทีก็ตาม ลีลาของแกก็ไม่เบาเลย อย่างเช่นเพลงเร็วๆอะไรสักเพลงนึง ที่มีนักเต้นอีกคนหนึ่งมาเต้นคู่กับแกน่ะ แล้วก็เพลงอะไรนะ ที่เวลาแกร้องไป ก็ปลดกระดุมเสื้อไป ปลดออกทีนึง คนก็กรี๊ดทีนึง จนกระทั้งหมด แล้วแกก็ออกมาแดนซ์ (คล้ายๆกับที่แกแดนซ์ในหนังเรื่อง Days of Being Wild น่ะ) วันนี้จึงอยากนำบทความนี้มาให้อ่านคร่าวๆ เพราะยังรู้สึกปลื้มคอนเสิร์ตนี้ไม่หายเลย ........... จุดเปลี่ยนแปลงของฉัน(เลสลี่จาง ปี1989) .......... ปี1989 เป็นปีที่มีความหมายมากสำหรับฉัน เพราะว่า “final encounter world tour” ของฉันจะเริ่มขึ้น ภายหลังจากคอนเสิร์ตนี้แล้ว ฉันก็จะรีไทร์(retire) เพราะฉะนั้น ฉันจึงเห็นว่า นี่เป็นการแสดงที่สำคัญมากที่สุดสำหรับฉัน ฉันใช้เวลาและเงินจำนวนมาก ในการตระเตรียมคอนเสิร์ตนี้ ไม่เฉพาะเสื้อผ้าเท่านั้น ยังรวมไปถึงการผลิตทั้งหมดด้วย ฉันต้องการให้ทุกสิ่งทุกอย่างดีที่สุด และหวังว่าคอนเสิร์ตนี้ จะเป็นการจากลา ด้วยความประทับใจอย่างมากของผู้ชม เงินรายได้ ไม่ใช่สิ่งสำคัญ ฮ่องกงเป็นรากฐาน(base) ของอาชีพฉัน แต่ฉันก็มีแฟนๆจำนวนมากจากต่างประเทศด้วย พวกเขาจัดตั้งแฟนคลับขึ้นมามากมาย และแม้ว่า ฉันจะไม่ค่อยมีโอกาสได้พบปะกับพวกเขา แต่ฉันก็สัมผัสได้ถึงการใส่ใจของพวกเขา กับแฟนๆเหล่านั้น ฉันรู้สึกเสียใจ เพราะฉะนั้น ฉันจึงจัดทัวร์คอนเสิร์ตนี้ขึ้น ก่อนที่ฉันจะรีไทร์ ฉันจะทำคอนเสิร์ตนี้ให้ดีที่สุด เพื่อให้เป็นของขวัญ- แห่งการลาจากของฉันสำหรับพวกเขา หลังจากนั้นแล้ว ฉันก็จะไม่ทัวร์คอนเสิร์ตอีก เพราะฉันรู้สึกว่าตัวฉันเองมาถึงจุดสุดยอดของอาชีพทางดนตรีแล้ว ฉันอยากจะทำบางอย่างที่แตกต่างจากนี้ เช่น ผู้กำกับการแสดง, ผู้ผลิต หรือ Image Designer “Final Encounter” ที่มาเลเซีย ได้รับการตอบรับอย่างดีมาก ฉันเชื่อว่านั่นเป็นเพราะ ฉันมีละครทีวีและภาพยนตร์ที่ถูกเผยแพร่ในมาเลเซีย คนที่นั่นจึงรู้จักฉันเป็นอย่างดี และเมื่อฉันบอกกับแฟนๆ ในระหว่างคอนเสิร์ตว่า นี่เป็นคอนเสิร์ตสุดท้ายของฉันในมาเลเซีย พวกเขาเสียใจ และร้องขอว่า “โปรดอย่าทำอย่างนั้น” ในระหว่างคอนเสิร์ตที่มาเลเซีย ฉันป่วย เนื่องจากสภาพอากาศที่แตกต่าง ฉันต้องการไปห้องน้ำตลอดเวลา แม้แต่เมื่อฉันกำลังร้องเพลงบนเวที กระเพาะอาหารของฉันเจ็บปวดมาก แต่ในที่สุด ก็สามารถจัดการกับการแสดง ไปได้สำเร็จ ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยจะแสดงอารมณ์และความรู้สึกที่แท้จริง ให้คนอื่นได้รับรู้ แต่ในมาเลเซีย เมื่อฉันร้องเพลง “Saying Goodbye” น้ำตาของฉันก็ไหลออกมา เพราะฉันไม่ต้องการจะจากลาแฟนๆเหล่านั้น เนื่องจากหลังจากคอนเสิร์ตนี้แล้ว ฉันจะไม่ได้มาร้องเพลงที่นี่อีก ดังนั้นจึงไม่เป็นการเกินไปนักสำหรับฉันที่ร้องไห้ พละกำลัง เป็นสิ่งที่สำคัญในการแสดงคอนเสิร์ต การเต้น หรือกระโดดบนเวทีนานกว่าสองชั่วโมง โดยปราศจากการฝึกฝน คนโดยมากมักจะหอบในระยะเวลาอันสั้น นี่ยังไม่รวมถึงการร้องเพลงไปในเวลาเดียวกันด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การร้องเพลงมากกว่า 20 คอนเสิร์ตต่อเนื่องกัน คุณต้องการพลังอย่างมาก เพราะฉะนั้น ก่อนคอนเสิร์ต การฝึกฝนที่ดี เป็นสิ่งที่จำเป็น บางคนไม่เข้าใจ ว่าทำไมคุณต้องใช้เวลามากในการเตรียมคอนเสิร์ต ในความเป็นจริง การฝึกฝนกำลัง เป็นสิ่งที่สำคัญ อ่านบทความนี้เต็มๆได้ที่ http://www.gorgor.fun.ms/ จากคุณ : cube - [ 20 ธ.ค. 47 18:22:22 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 116 รู้สึกเลสลี่จางนี่หน้าตาคล้ายทุกคนเลยนะนี่ เฮ่อ ที่พี่คิวบ์ซื้อมาถึงจะเป็นของเถื่อนแต่ก็มีครบเหมือนของจริงทุกอย่างนะคะ แต่ โทวฉิง ที่พี่บอกว่ามีภาพให้ดูนิดเดียวน่ะ เรากำลังสงสัยว่ามันยังไงกัน เพราะในที่พี่พิมพ์ภาษาอังกฤษมาให้ดูก็มีนี่ Love By Stealth ไงล่ะคะ เราเห็นด้วยว่า 89 เป็นคอนเสิร์ตที่เลสลี่ร้องได้ดีที่สุด แต่สำหรับการแสดงแล้ว เราว่า 2000 กับ 97 ดีกว่า( 2000 ดีที่สุด แต่ถ้ารับไม่ได้ ก็อย่าดูดีกว่า จะปลอดภัยต่อสุขภาพตาของท่าน) จากคุณ : concubine - [ 20 ธ.ค. 47 19:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 117 โฮ ๆๆ ไม่ได้เข้ามาสองอาทิตย์ อ่านไม่ไหว เยอะเหลือเกิน คอนคิว เราก็ไม่ได้ไปดูหนังอีกเลย เพราะงานเยอะเสียดายเหมือนกัน ส่วนที่ให้โหลดก็หาไม่ได้แล้วค่ะ เพราะเป็น BT ไฟล์อย่างยักษ์แต่คุยท่อน Happy Together นิดเดียว พี่เทมโปโป รู้แล้วล่ะว่าอินเทรน์ดเพราะแอบเห็นพี่ตั้งหลายกระทู้ จากคุณ : susijang - [ 20 ธ.ค. 47 19:56:44 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ฮือ เมื่อกี้พิมพ์ไปตั้งเยอะ คอมดันแฮงค์อีก ไม่พิมพ์แล้วว้อย เอารูปไปแทนละกัน สมัยปี 89 ที่พี่คิวบ์โปรดปราน (โห แต่ตอนปีนั้นเลสลี่หน้าไปใสปิ๊งจริงๆนะ เรามีวีซีดีรายการสัมภาษณ์รายการนึง โห แบบ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก ) เสียแต่เราไม่ค่อยชอบทรงผมตอนนั้นของแก ที่เรียกว่าทรงหางเป็ดน่ะ มันโชว์เถิกยังไงก็ม่ายรู้ แถมทำแล้วดูหน้ากลมอีกต่างหาก พี่ซู เราไปวันไหนไม่รู้ ตอนเกือบห้าโมงแล้วประตูห้องมันยังล็อกกลอนอยู่เลย แถมตึกก็อยู่ระหว่างซ่อมแซม มีเศษปูนอะไรไม่รู เราเลยไม่ดู ไปช็อปปิ้งแทน เซ็งฃะมัด รูปนี้ไงล่ะ ที่งานแถลงข่าวคอนเสิร์ต 89 ที่มีชื่อแสนเก๋ไก๋ว่า Final Encounter of the Legend เรารู้สึกว่าคำว่า legend นี่จะอยู่คู่กับเฮียแกเหลือเกินนะ คิดดูเมื่อเร็วๆนี้โรงแรมอะไรไม่รู้ตั้งชื่อเครื่องดื่มตามชื่อนักแสดงหนังที่เด่นๆของฮ่องกง 7 คน เท่าที่เราจำได้นอกจากเลสลี่แล้วก็มีเจ๊จางมั่น หลิว เฉินหลง เจ๊ทลี มิเชลล์ โหย่ว เนี่ยแหละ ชื่อที่เขาใช้ของคนอื่นเฃ่น เจ๊ทลี ก็จะเกี่ยวกะอะไรหมัดๆเนี่ยแหละ แต่ชองเลสลี่จะเหป็น legendary leslie ดูสิ แสดงว่าคำๆนี้นี่มันติดตัวแกไปแล้วนะ จากคุณ : concubine - [ 20 ธ.ค. 47 20:54:22 ]

ความคิดเห็นที่ 119 อุ๊ย...เลสลี่ภาพนี้ รู้สึกจะมีในวีซีดีของเราด้วยละ คุ้นๆ แต่จะอยู่คนละอริยบทกัน “เราไม่ค่อยชอบทรงผมตอนนั้นของแก ที่เรียกว่าทรงหางเป็ดน่ะ มันโชว์เถิกยังไงก็ม่ายรู้” พูดคล้ายๆกับเพื่อนรุ่นน้องของเราคนนึงเลย เธอบอกว่า เลสลี่โชว์หัวเถิกแล้วไม่ค่อยหล่อ ซึ่งผิดกับเรา เราว่าช่วงนั้น ไม่ว่าแกจะไว้ผมทรงไหน ก็น่าร้ากไปโม๊ดดดดดดด เออ....น้องคนนี้เขาถามเราว่า ช่วงคอนเสิร์ตปี89เนี่ย เลสลี่อายุเท่าไหร่ เราก็บอกว่าประมาณ 32-33 เธอทำหน้างงๆแบบไม่ค่อยเชื่อ เพราะว่าเลสลี่ตอนนั้นน่ะ หน้าใส๊ใสจริงๆด้วย เพลงต่างๆที่อยู่ในคอนเสิร์ตปี97 ที่เรานำมาแปะไว้น่ะ เราเอามาจากเว็บไซต์นึงค่ะ ซึ่งพิจารณาแล้ว น่าจะเป็นอันเดียวกัน (ของเรามันเป็นภาษาจีนหมดเลย ทั้งหน้าปกหลังปก อ่านออกอยู่สองตัวคือ 97 ซึ่งก็หมายถึงปี (วุ๊ย แย่จัง อ่านจีนไม่ออกง่ะ)) ที่คิดว่าเหมือนกัน เพราะเป็นคอนเสิร์ตปี97ที่เป็นคาราโอเกะเหมือนกัน (แต่หน้าปกไม่เหมือนกัน) จำนวนเพลงเท่ากัน ลำดับเพลงก็เหมือนกัน(เท่าที่เราทราบชื่อเพลง) เออ...ตอนนี้เราชอบเพลง “The Wind Continues to blow” มากเลย เคยอ่านบทความหนึ่ง ถ้าจำไม่ผิด เขาบอกว่า เพลงนี้ตอนแรกที่ออกมา ไม่ได้โด่งดังในทันที แต่จะค่อยๆดัง และเป็นเพลงที่สร้างชื่อให้เลสลี่เป็นเพลงแรกด้วย แต่เพลงโมนิก้า เป็นเพลงที่ทำให้เลสลี่โด่งดังมากที่สุด แปลกจัง เรากลับไม่ค่อยชอบเพลงโมนิก้าเท่าไหร่ ทราบมาว่า ตั้งแต่เพลงโมนิก้า เป็นต้นมา ทุกอัลบั้มของเลสลี่จะได้รับความนิยมทุกชุด พอมาได้ฟังเพลงในคอนเสิร์ตปี89 จึงเห็นว่า สมควรแล้วละที่เป็นอย่างนั้น เคยอ่านเจอสัมภาษณ์นักร้องรุ่นใหม่ของฮ่องกงคนหนึ่ง เขาบอกว่า เขายึดเลสลี่เป็นนักร้องต้นแบบ เขาบอกว่า สมัยก่อนแฟนเพลงจะแบ่งเป็น2ฝ่าย ฝ่ายหนึ่งเป็นแฟนอลัน ทัม อีกฝ่ายหนึ่งเป็นแฟนเลสลี่จาง เขาบอกว่า เขาอยู่ฝ่ายเลสลี่ เพราะว่า เพลงของเลสลี่ ไพเราะมากๆ (เชื่อๆๆ) เออ...บทความของสาวชาวเยอรมันที่น้องconcubine นำมาแปะ เราพิมพ์ไปให้เพื่อนเราคนนึงอ่าน ปรากฏว่าเธออยากดูเรื่อง Inner Senses ขึ้นมาทันทีเลย อ้อ...และเพื่อนคนเนี้ย เป็นคนที่เรามักจะเอาบทความที่เป็นภาษาอังกฤษ ไปให้เธอช่วยแปลอยู่บ่อยๆ จนตอนนี้ เธอเริ่มซึมซับเรื่องราวของเลสลี่จาง ไปโดยปริยาย 555 ก่อนหน้านี้เธอเคยดูเรื่องแฟร์เวลฯแล้วชอบมาก เธอบอกว่า เลสลี่เล่นได้เก่งทีเดียว จากคุณ : cube - [ 21 ธ.ค. 47 17:08:00 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ไฮจ้า... วันนี้ข่อยซิ ปวดฟัน เมาท์อะไรไม่ได้มาก แค่ 7- 8 คูหาเท่านั้น อิอิ... นึกไรไม่ออก..แหรนไม่ออก.. นึกก่อน เมื่อวันก่อน การท่องเที่ยวฮ่องกง เขาพาไปเที่ยว ไปถ่ายทำกันที่( เรียกไรฟะ) ที่มีมือนักแสดงปั้มที่พิมพ์ที่พื้น พี่ก็พยายามเบิกตาอันน้อยนิดของพี่ เจาะ.. (ทำตาเหมือน โรบอท เจาะเข้าไปเจาะเข้า) ไม่เห็นอะไรเลย ...อุตส่าห์พยายามเพ่งมอง นึกว่าจะโชคดี เจอ ปั้มมือคุณจางบ้าง เชอะ... คอนเสิร์ตที่นึกออกตอนนี้ ไม่ได้ดูเธอมาหลายปีแล้ว..(ไม่ใช่ทำใจไม่ได้... มัวแต่ไปดูหนุ่มๆ เอ๊าะๆ มากกว่า แหะแหะ) มีคนตะโกนว่า ... คุณ เซ็กซี่จัง .. แล้วเธอทำเขินๆ.. ใช่ปะฟะ.. (จำไม่ได้ว่าดูในคลิป หรือในเทป ) ปี 97 หรือ ปี 2000ฟะ จำไม่ได้ นึกไม่ออก ** โห มานนนรักคุณจางจัดเลย*** จำไรไม่ได้สักอย่าง... ปีไรฟะ .. ที่ขึ้นไปร้องบนเปียนโน เพลง คิดถึงเธอ แล้วก็มี...พูดถึงโจวหยุนฟะ แล้วกล้องฉายไป เธอก็น่ารัก ร้องเพลง.. ขุด ขุด ทำนา ก็น่ารัก ที่พูดฮัลโล แต่งตัวเป็นนักศึกษาเมืองนอก (นอกเขตปัจจุบัน) นึกออกแล้ว ปี 88 ...ที่วิ่งรอบๆเวลาก็น่ารักดี... ตอน Count Down .. ตอนปี 2000ก็ดี .. แต่ดูๆไป อยากวิ่งเข้าไปถอดวิก.. มันรุ่งรังอะ..แต่ดูก็ x ดี...ไว้นึกออก..จะมาเมาท์ใหม่ ไปแล้วว... แล้วจะเข้ามาคุยใหม่ น้อง วอน... เรียกแล้ว...( ปวดฟัน อยากให้คุณหมอฟัน มาช่วย ตบ จูบ ตบ จูบ จะหายปวดฟันไหมเนี๊ย ) น้องวอน บอกว่า ได้แต่ ตูบ จบ ตูบ จบ ได้ไหม อู๊ย ปวดฟัน... จากคุณ : tempopo - [ 22 ธ.ค. 47 04:38:26 ]

ความคิดเห็นที่ 121 คราวนี้เช็คละเอียดแล้วแหละ ของเรา หน้าหนึ่งมีครบตรงตามลิสต์ทุกเพลงค่ะ ส่วนหน้าสอง หายไปในเพลงลำดับที่สองค่ะ ค่อยยังชั่วหน่อย ที่ไม่หายไปมากกว่านี้ ไม่งั้นเสียดายแย่เลย ปีที่ขึ้นไปร้องเพลงบนเปียโน(น่ารักชะมัดเลย) แล้วก็พูดถึงโจวหยุนฟะ ตอนร้องเพลงในหนังโหดเลวดีภาคหนึ่ง (ทำไมไม่ร้องภาคสองด้วยก็ไม่รู้ เพลงออกจะเพราะ) อยู่ในคอนเสิร์ตปี89 ค่ะ คุยเกี่ยวกับเลสลี่จางเนี่ย มีเรื่องให้คุยเยอะเลยเนอะ ทั้งหนัง ทั้งเพลง 555 เลสลี่จาง ถ้ามาอยู่เมืองไทย แกคงจะได้สมญานาม “ป๋าดัน” เพราะทราบมาว่า ดาราใหม่ๆแทบทุกคนที่เล่นหนังกับแก จะต้องดังกันทุกคน บางคนไม่ใช่ดังอย่างเดียวนะ ยังได้รางวี่รางวัลติดมือมาด้วย อย่างเช่นนางเอกในเรื่อง ชายไม่จริงหญิงแท้ เอ้ย ไม่ใช่ He’s a Woman, She’s a Man ซึ่งได้รางวัลนักแสดงยอดเยี่ยม แล้วก็ยังคุณเธอซูฉีอีกคน ที่ได้ในเรื่องวีว่าฯ ส่วนนางเอกใน Inner Senses ได้รับการสนอชื่อ เขาว่ากันว่า แกเป็นดารานำโชคให้กับนักแสดงหน้าใหม่ คิดว่ามันเป็นแค่ “โชค” อย่างเดียวเลยมั้ย?? แต่เราว่าไม่ใช่ เพราะรู้มาว่า แกชอบแชร์ประสบการณ์- ในการแสดงของแกให้กับดาราหน้าใหม่อยู่เสมอ (บอกแล้ววววว หล่อแล้วยังมีน้ำใจด้วย) และดาราหน้าใหม่เหล่านั้น ต่างพูดกันว่า แกไม่เคยที่จะถือเนื้อถือตัว หรือว่างท่าว่าข้าเนี่ยเป็นดาราใหญ่เลย ตรงข้าม กลับยังสอนการแสดงให้นักแสดงเหล่านั้นด้วย จากคุณ : cube - [ 22 ธ.ค. 47 10:13:59 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 122 Ms. Yumiko Oshima's Tribute To Leslie! Concert dedicated to Hibari, Callas and Leslie Date: Nov 26, 2004 - Venue: Shizuoka Ongaku AOI The concert was divided into 2 parts.The first part of the concert was to pay a tribute to Hibari (a famous Japanese female singer) and Maria Callas, and the second part was to pay a tribute to Leslie. She sang the following songs of Leslie: 'Dream to the Inner River' (Japanese) Theme song of 'Days of Being Wild' (Mandarin) 'I Only Have You in my Heart' (Mandarin) 'Bygone Love' (Mandarin) 'Chase' (English) 'The Way We Were' (English) * 'Illusion/Misty Love' Original Japanese Version 'The Wind Continues to Blow' Original Japanese Version 'The Moon Represents My Heart' (Mandarin) 'Red' (vocalizing) ** Me (Mandarin) *It is not his original song but Leslie sang it at his farewell concert as you all know. **A huge photo of Leslie appears on the stage during the song. According to Ms. Oshima, the 2nd part dedicated to Leslie impressed the audience most of all. She has been receiving lots of emails from them that they are eager to learn more about Leslie after watching her concert. จากคุณ : concubine - [ 22 ธ.ค. 47 19:32:21 ]

ความคิดเห็นที่ 123 The following is a message from Ms. Oshima that she has sent us after the concert. I would like to express my heartfelt gratitude to all those who have attended my concert held last night and to those who have allowed me to promote the concert on their websites. The concert hall with 618 seats was almost a full house. The success of the concert was made possible with your warm support. What impressed me most was the reaction of the audience towards Leslie's part. Most audience were local citizens who are not familiar with Leslie or have known him only through watching 'Farewell my Concubine'. When I called them today to thank them, all of them told me, "Leslie Cheung is such a charming actor. I wasn't aware that he had sung such wonderful songs. I am interested in him. I will watch his DVDs and listen to his CDs". The concert was composed of 2 parts. The 1st part was on Hibari and Maria Callas and the 2nd part was dedicated to Leslie. But to my surprise, 99 % of those whom I spoke to told me, "The part on Leslie Cheung was by far the best of all!". I was concerned that they might get bored since most songs would be sang in Chinese and they were not familiar to them. I was happy to learn that my fear was needless. They told me, "Although I don't speak Chinese, I could understand the contents of the songs very well". Looking back at the concert, it is regrettable that there were some parts that I could have performed better. But I recall with some satisfaction that I was able to sing Leslie's 'Me' as if I were spreading my wings fully, and at the same time, without overdoing it. I was relieved that I didn't shed tears during the song. While singing the chorus of 'Me' with all my energy, I could feel that my wings became lighter as if his fans' love towards him had turned into the wind to lift them. I am determined to continue to practice the songs composed by Leslie hard. Lastly, I would like to thank Leslie's fans for all the great support you have given me. Pardon me that I am able to express my gratitude only via e-mail. Thank you so much from the bottom of my heart! Yours sincerely, Yumiko Oshima ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : concubine - [ 22 ธ.ค. 47 19:34:35 ]

ความคิดเห็นที่ 124 แปะภาพใหม่ จากคุณ : concubine - [ 22 ธ.ค. 47 19:37:57 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ช่วงนี้หงอยเหงาอีแล้วเฟ้ย แปะภาพดีกว่า จากคุณ : concubine - [ 25 ธ.ค. 47 16:15:46 ]

ความคิดเห็นที่ 126 merry x'mas and Happy new year.. ไฮ.. ถ้ามีเงินมาก จะเปิดคอนเสิร์ทแบบนั้นบ้าง.. แต่จะมีใครมาดุหรือเปล่านี้ซิ.. คงจะมี.. ถ้าพี่ไม่ขึ้นไปร้องเพลง อิอิฮ่า.. อลังการงานสร้างจริงวุ้ย!.. "เธอจะรู้บ้างไหม คืนนี้ฉันนอนไม่หลับ คุณจะรู้ไหมคะ ภาพคุณลอยอยู่เต็มฟ้า แต่ไม่ต้องโทรมาราตรีสวัสดิ์ และไม่ต้องพูดสักคำว่า "รัก" ...กะละมังคนนี้มันกลัวว" ... ภาพล่างๆ มันไม่ขึ้นอะ เป็นรูปอะไร... ในคอนเสิร์ทเค้าขึ้นรูปอะไรหรอ.. พี่ รีเฟรช จนคอมพ์มัน ไม่เฟรชด้วยแล้ว.. ในคอนเสิร์ท เค้าจัดเพลงที่ชอบๆ ทั้งงั้นเลย .. เพลงพระจันทร์ตอบแทนฉันที.. 'The Moon Represents My Heart' (Mandarin) ใช่เพลงเดียวกันหรือเปล่า.. กลายเป็นเพลงประจำตัวคุณจางไปเลย (สำหรับพี่) ... ส่งก่อน จากคุณ : tempopo - [ 26 ธ.ค. 47 04:19:52 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ไปได้แฟ้มลับมาของพี่ เลยไม่รู้ว่าเป็นปีใด.. แต่เดาว่าคงเป็นปี 89-90 (พี่เธอเล่นฉีกเป็นแผ่นๆ แล้วแปะ ไว้เป็นเล่มๆ) ตลกดี .. แฟ้มลับเฉพาะ เลสลี่ จาง ชื่อ เลสลี่ ชื่อเล่น สือเอ้อเส้า (หนุ่ม 12) (เนื่องจากเป็นลูกคนที่สิบสองของครอบครัว) ภูมิลำเนาเดิม สถานที่มีมที่นา (บอกจนปากแฉะว่า จะถอนตัวออกจากวงการ เป็นเพราะคงอยากกลับบ้านเดิมที่เป็นทุ่งนาไปใช้ชีวิตชาวนา ดังนั้นสถานที่มีที่นาจึงเป็นภูมิลำเนาเดิมของเขา) ประวัติการศึกษา อายุยังไม่ถึง 30 ก็ร้องกะเชอว่า จะถอนตัวปลดเกษียณ แล้วคุณคิดว่าเขาจบสาขาไหนล่ะ? สถานภาพส่วนตัว พ่อพวงมาลัยประดับเพชร คำพูดติดปาก ผมปลดเกษียณแล้วครับ เรื่องที่พอใจที่สุดในชีวิต ประการปลดเกษียณจนสะท้านไปในยุทธจักร เรื่องที่ไม่พอใจที่สุด ก็เพราะปลดเกษียณดังเกินไป ใครๆก็หาว่าเขาปลดเกษียณเรียบร้อยแล้ว สถานที่ชอบไป สนามบิน (ถึงแม้จะไม่ไปต่างประเทศ แต่ก็มักไปสนามบินเสมอ เป็นการยืนยันว่า ถึงแม้จะปลดเกษียณแล้ว เขาก็มีงานวุ่นไม่สร่าง) กิจกรรมที่ชอบ ไม่รุ้ทำอะไร เพราะไม่มีอะไรที่จะทำ อาหารที่ชอบ กินจุทั้งวัน เพลงที่ชอบ รั้งฉันไว้เถอะ (แฟนเพลงชอบให้เขาร้องเพลงนี้) เรื่องสำคัญที่ต้องทำทุกวัน คิดเสมอว่ามีอะไรให้ทำบ้าง อวัยวะที่ชอบที่สุด เอว (ไม่ต้องทำงานทุกวัน แต่เอวก็ไม่เพิ่มขึ้น) ดาราในฝัน ซินอี๋ (ลูกสาวของเจ๊อ้วน เสิ่นเตี้ยนเสีย เพรามีแม่เก่ง หาเงินเยอะ ชีวตนี้เธอเลยไม่ต้องทำอะไร) บุคคลที่เคารพ ชิวเต๋อเกิน (มีเงินทองมหาศาลใช้ก็ใช้ไม่หมด แต่เขาก็โหมทำงานหามรุ่งหามค่ำไม่ยอมปลดเกษียณตัวเองซะที) เรื่องที่ประทับใจที่สุด วันหนึ่งเปิดสมุดบัญชีธนาคารดู โอ๊ย ! มีแต่รายจ่าย โดยไม่มีรายรับ !**เหมือนคนพิมพ์เลยอะ***จบ มันเหมือนแนวประชดเลยฟะ.. แล้วจะพิมพ์ทำไมฟะเนี๊ยเรา.. เอาไว้อ่านแก้กลุ้ม ..แล้วกัน..พี่จะได้มีส่วนรวมบ้าง อุอุ happy New Year นะจ๊ะ จากคุณ : tempopo - [ 26 ธ.ค. 47 04:45:21 ]

ความคิดเห็นที่ 128 พี่เทมเอาอะไรมาให้อ่านอะ ตลกดีค่ะ แต่งง ไปเอามาจากไหนเนี่ย เป็นเรื่องขำๆเล่นๆเหรอ เลสลี่เขียนเองรึเปล่า ภาพในคอนเสิร์ตของคนญี่ปุ่นคนนั้นไว้แตกกระทู้แล้วเราจะแปะอีกที ไม่มีอะไรมากหรอก แต่ภาพสวยดี ภาพแรกเป็นบรรยากาศบนเวที อีกภาพเป็นโปสเตอร์เกี่วกับเลสลี่ เดาว่าคงแปะไว้ในบริเวณงานเผื่อคนไหนไม่รู้จักจะได้อ่านละมัง จากคุณ : concubine - [ 26 ธ.ค. 47 11:15:48 ]

ความคิดเห็นที่ 129 แตกกระทู้ค่ะ (จะให้เขียนทำ แ ห ก อะไรฟะ) เขียนไปเขียนมาก็ซำอยู่แค่นี้ จากคุณ : concubine - [ 26 ธ.ค. 47 19:57:14 ]