ความคิดเห็นที่ 1 "หลายปีที่ผ่านมานี้ดูเอกจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะทั้งการพูดจาและวางตัว มาเจอกันอีกทีเลยรู้สึกแปลกๆ" เป็นคำทักทายของเพื่อนเก่าของผมเอง "คงเป็นเพราะเอกได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้นมั้ง เธอละเอ๋ เป็นอย่างไรบ้างสบายดีไหม หลังจากวันนั้น" "อืม จากวันนั้นถึงวันนี้ฉันยังฝันร้ายถึงเรื่องนั้นอยู่เลย" "ใช่สินะ เรื่องนั้น แม้แต่เอกก็ยังไม่ลืม และคงไม่ลืมตลอดไป" จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 12 ธ.ค. 47 13:07:10 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมื่อหลายปีที่ผ่านมา ผมทำงานเป็นวิศวกรคุมงานก่อสร้างในจังหวัดหนึ่งทางเหนือ ผมเองเรียนจบมาใหม่ๆมีความคาดหวังอย่างเดียวในชีวิตตอนนั้นคือเงินกับผู้หญิง ทำงานเสร็จก็ออกเที่ยวไปทั่วหาเหล้ากินกับหาจีบผู้หญิงทั่วไปหมด พอได้เขาแล้วก็ทำตัวห่างๆจนเขาก็เลิกราไปเอง ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมไม่รู้จักพอและยังคงมีไปเรื่อยๆแบบนี้ งานที่ผมคุมมีระยะเวลาของโครงการนานมากประมาณ4ปี ผมจึงมีเวลาเที่ยวจนรู้จักผู้คนมากมายในบริเวณนั้น อีกอย่างด้วยความที่ผมเป็นวิศวกรคุมงานจึงเป็นเหมือนหัวหน้าคนงาน ซึ่งก็มาจากบริเวณโครงการที่คุม จึงทำให้ผมเป็นที่ยำเกรงไปในตัว ใครๆก็เอาใจผมสารพัด เลยทำให้ผมยิ่งทำตัวใหญ่โตขึ้นไปอีก จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 12 ธ.ค. 47 13:17:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "ช้วน แกให้ใครมาเก็บกวาดบ้านพักฉันทีแล้วก็มาซักเสื้อผ้าให้ด้วย คนงานคนไหนว่างให้มาทำให้หน่อย วันนี้ว่าจะหยุดอยู่บ้านซักวัน" นายช้วนรับคำแล้วหายไปครู่หนึ่ง ก็พาเด็กผู้หญิงคนนึงมาผมพาเธอมาที่บ้านพักแล้วนอนพักผ่อนตื่นขึ้นมาอีกทีก็เห็นเธอกำลังกวาดห้องนอนผมอยู่ ผมถามเธอว่าซักเสื้อผ้าแล้วหรือยังเธอก็เพียงพยักหน้ารับคำเท่านั้น ดูๆไปเด็กคนนี้หน้าตาก็แปลกๆ หรือจะเป็นใบ้อีก ผมถามว่าเป็นใบ้หรือเปล่า แทนที่จะตอบเธอกลับส่ายหน้า อืมก็ดีเหมือนกันพูดน้อยแต่ก็ทำงานเรียบร้อยดี ผมมารู้ทีหลังว่าเป็นลูกนายช้วนนั้นเองอายุเพิ่งจะ16ปี แต่เป็นเด็กเงียบๆเหมือนเก็บความทุกข์มานานปี ผมยังคงจีบผู้หญิงต่อไปเรื่อยๆ โดยไม่มีทีท่าว่าจะจริงใจกับใครสักคน แม้แต่พนักงานในครงการเองก็ไม่เว้น หลายๆคนผ่านผมมาแล้ว ชีวิตดูช่างมีความสุขจนกระทั่งวันนั้น จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 12 ธ.ค. 47 13:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เวรกรรม พิมพ์มาครึ่งหน้าดันส่งไม่ไป เอาใหม่ๆๆๆ จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 12 ธ.ค. 47 13:56:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วันนี้หลังจากเลิกงานแล้วผมก็ยังคงตะเวนไปตามบ้านสาวๆเป็นปกติ แต่วันนี้กลับไม่มีใครว่างที่จะไปเที่ยวกับผมได้ ผมเลยไปหาเหล้ากินกับเพื่อนวิศวกรด้วยกัน พอค่ำหน่อยก็กลับมาที่พัก ระหว่างทางกลับเห็นคนงานนั่งกินเหล้ากันอยู่ก็เลยคิดจะไปเตือน ว่าอย่าให้ดึกนักจะเสียงานได้ พอจอดรถลงไปก็เห็นนายช้วนนั้งกินเหล้าอยู่กับลูกน้องข้างหลังมีเด็กสาวคนหนึ่งกำลังลากแกกลับบ้านอยู่ ผมเดินเข้าไปใกล้ เด็กสาวคนนั้นรีบหลบหน้าทันที พอมองสักครู่ก็รู้ว่าเป็นลูกสาวแก จะว่าไปผมก็ไม่เคยเห็นหน้าลูกสาวแกชัดๆซะที เพราะมักจะปอดหน้าคลุมหัวอยู่ตลอด จะเห็นก็แต่ลูกตาซึ่งไม่ค่อยสมประกอบนัก คือตาเข ผมนั้งอยู่สักครู่ก็นึกขึ้นมาได้ว่าไหนๆก็ไหนๆแล้วลูกสาวตาช้วนนี้ละวะ ผมจึงออกอุบายหลอกแกกับลูกสาว จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 12 ธ.ค. 47 22:37:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 "ช้วน วันนี้วานให้ลูกสาวแกไปทำอะไรให้หน่อยสิ ว่าจะให้ไปรีดผ้าให้ พรุ่งนี้ฉันมีประชุมผู้บริหาร แล้วลืมสนิท เด๋วแกไปด้วยก็ได้ถ้าไม่วางใจฉัน" พอผมพูดไปดูเหมือนตาช้วนแกจะกังวลขึ้นมาแต่ก็โดนผมดักไว้ก่อนแกเลยไม่กล้าที่จะไม่ไว้ใจ "ได้ครับเจ้านาย นางนวลเอ็งไปกับเจ้านายหน่อยแปบเดียวแล้วรีบกลับนะ" นายช้วนยังมีทิ้งท้ายให้ผมรู้สึกตัว เด็กสาวดูจะเสียไม่ได้รีบเดินตามผมไปขึ้นรถทันที เธอเอาแต่ก้มหน้า แต่ก็ทำให้ผมเห็นอะไรบางอย่าง เธอเป็นเด็หน้าตาดีทีเดียวที่ปิดหน้าไว้แล้วคงแกล้งทำตาเข เพราะกลัวผมมากกว่า นี้คงได้ยินเรื่องของผมมามากพอสมควร ระหว่างทางไปผมชวนเธอคุยแต่เธอก็ไม่ค่อยตอบอะไรมากนัก เอาแต่พยักหน้ากับส่ายหน้ามากกว่า จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 12 ธ.ค. 47 22:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 7 "ทำไมกลัวผมนักเหรอไงถึงไม่คุยด้วย เห็นปิดหน้าปิดตามาตลอด ที่จริงเราก็เป็นเด็กหน้าตาดีนะ เรียนจบอะไรมาละ" เหมือนคำถามที่ต้องให้พูดมากกว่า1คำเธอเลยต้องตอบ "ม.3 ค่ะ" "แล้วทำไมไม่เรียนต่อละ น่าจะเรียนอีกนิด" "พ่อไม่มีเงินค่ะ" ดูเหมือนจะเข้าทางผมแล้วละในที่สุดเธอก็เริ่มคุยบ้าง พรุ่งนี้นะครับต่อกัน บอลมาละไปดูก่อน จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 12 ธ.ค. 47 23:01:15 ]

ความคิดเห็นที่ 8 "ก็ลำบากนะอยู่ต่างจังหวัดโอกาศไม่มีเหมือนเด็กกรุงเทพ ผมก็ไม่ใช่คนกรุงเทพหรอก แต่โอกาศดีที่ได้รับทุนเลยเรียนจบสูงๆ ที่บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร เออ ว่าแต่นี้แนะผมนึกอะไรขึ้นมาได้ เราอยากเรียนต่อไหมละ " ดูเหมือนจะกระตุ้นให้เธอสนใจขึ้นมาทันที "หนูอยากเรียนมากค่ะ ทำอย่างไรค่ะ" "เอาแบบนี้ ตอนนี้ถึงบ้านแล้วเรารีบไปรีดเสื้อผ้าให้ผมก่อนแล้วกัน เด๋วเรื่องเรียนต่อผมจะลองหาวิธีให้" เมื่อเธอรีดผ้าเสร็จแล้วผมก็ส่งเธอกลับบ้านทันทีโดยตอนกลับทำทีว่าเครียดๆ เลยไม่ได้คุยอะไรกับเธอเหมือนตอนมา ก็น่าจะตามแผนผมอยู่เหมือนกัน เพราะหลังจากนั้นเวลาเธอมาเก็บกวาดที่บ้าน เธอพยายามมองๆผมทุกครั้ง คงหวังที่จะได้รู้เรื่องการเรียนต่อ หลายอาทิตย์ต่อมา ระหว่างที่เธอกำลังทำงานบ้านอยู่ผมก็เรียกเธอไปคุย "คุยมาต้องนานแล้วยังไม่รู้จักชื่อกันเลย ชื่ออะไรละเรา จะได้เรียกถูก" ผมถามทั้งๆที่ไปสืบรู้มาแล้ว "ชื่ออ้อค่ะ" จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 13 ธ.ค. 47 20:11:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 "อืม ผมไปถามมาให้แล้วนะอย่างเรานี้ไปเรียน กศน.ได้มีเรียนแต่วันอาทิตย์ อาศัยรถผมไปได้เพราะผมต้องไปตัวเมืองทุกอาทิตย์อยู่แล้ว แต่ติดที่พ่อ อ้อนั้นละลองไปขอแกดู ผมจะไปพูดให้อีกแรง แล้วนี้ว่าจะให้ไปช่วยงานในออฟฟิตด้วย พอมีความรู้นี้" เด็กสาวยิ่งมีสีหน้าดีใจขึ้น คงไม่รู้เลยว่าอะไรจะเกิดกับเธอ จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 13 ธ.ค. 47 20:20:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ผมให้เหตุผลหลายๆอย่างในการที่ทำให้เด็กคนนึงได้รับโอกาสเรียน กับทำให้เห็นด้วยว่าการเรียนจบมาแค่ม.3ยังสามารถหางานในออฟฟิตทำได้ ถ้าเรียนจบสูงกว่านี้ ต้องดีกว่านี้แน่นอน ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับอ้อเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่มีอะไรเกินเลยมากไป ดูเหมือนธอจะระวังตัวมากเป็นพิเศษ ซึ่งยิ่งทำให้ผม อยากเอาชนะให้มากขึ้น ผมเลิกเจ้าชู้ชั่วคราวเพื่อจะเอาชนะเด็กคนนี้ให้ได้ จะว่าไปอ้อเป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีเอามากๆ เพราะหลังจากมาทำงานในออฟฟิตแล้ว เธอก็ได้รับการดูแลแลพเอาใจใส่ในเรื่องการแต่งตัว จากผม นับวันผมยิ่งเห็นว่า อ้อเป็นคนสวยมากๆทีเดียว มีเรื่องแปลกอยู่เรื่องนึงนับตั้งแต่ผมรู้จักกับอ้อ เพราะชวนให้ขนลุกทุกทีเวลาคิด ผมมักฝันเห็นผู้หญิงแก่ผอมแห้งไม่มีเนื้อ มีแต่หนังหุ้มกระดูก นัยตาลึกผมเผ้ารุงรังไม่เป็นทรง ริมฝีปากมีสีแดงของเลือดหรือน้ำหมากผมก็ไม่แน่ใจนัก มาเข้าฝันผมอยู่บ่อยๆ แกไม่พูดอะไรได้แต่ชี้หน้าอย่างเดียว แต่แค่นั้นก็ทำให้ผมสดุ้งตื่นได้ทุกที จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 13 ธ.ค. 47 20:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ดีทีผมเองไม่เชื่อเรื่องผีสางนางไม้เลยรู้สึกแค่ว่าเราไปจำภาพติดตาเหล่านี้มาจากไหนกัน ด้วยความเอาใจใส่ในทุกๆอย่าง อ้อ เริ่มเชื่อใจผมมากขึ้นจนในที่สุด "ดึกมากแล้ว คุณเอกไปส่งอ้อเถอะค่ะ" เธอเรียกผมสนิทมากกว่าก่อน "เดี๋ยวสิครับ ผมมีอะไรจะให้อ้อนะ " ผมหยิบแหวนทองเกลี้ยงมาให้เธอ "ดูให้ดีสิครับมีอะไรในแหวน  แหวนวงนี้สลักชื่อนามสกุลผมไว้ ผมอยากให้ใครสักคนที่ผมคิดแล้วว่าใช่ แล้วผมก็รู้แล้วว่าใคร" แน่นอนมันไม่ใช่วงแรกของผมแน่ เธอรับไว้แล้วมองผมด้วยสายตาของผู้หญิงซึ่งกำลังมองคนที่รัก คงใช่แล้วละ ตอนนี้ ผมจึงดึงเธอเข้ามากอดแล้วจูบเธอไว้ ต่อจากนั้นทุกอย่างก็เป็นเหมือนที่ผมเคยทำกับผู้หญิงหลายๆคน คืนนั้นเธอกลับบ้านดึกกว่าปกติแต่ผมก็เดินไปส่งถึงบ้านโดยบอกกับตาช้วนว่าช่วงนี้ใกล้สอบเลยต้องติวให้อ่านหนังสือมากๆ คงกลับดึกอีกหลายวัน ตาช้วนดูเหมือนจะไว้ใจผมขึ้นอีกมากเพราะทั้งเหล้านอกบุหรี่นอก ผมซื้อมากำนัลแกบ่อยๆ เราอยู่กัน2คนอีกหลายคืนดูแล้ว อ้อคงหลงผมมากขึ้นๆ คงเป็นทั่วไปของความรักแรกในวัยสาว ผมเองก็รู้สึกหลงเด็กคนนี้แบบโงหัวไม่ขึ้นเช่นกัน เรามีอะไรกันบ่อยครั้งมากๆ จนผมเริ่มรู้สึกว่าอาจรักเด็กคนนี้เข้าจริงๆ หลังจากนั้นบ้านผมดูจะสะอาดมากขึ้นกว่าเดิมข้าวของถูกดูแลจัดให้อย่างดีกว่าเก่า ถึงเวลากินเธอก็เครียมของมาให้ผมยิ่งรู้สึกสบายมากขึ้นกว่าเก่านัก เรา2คนไปเที่ยวกันบ่อยๆ ซึ่งหลังๆมานี้ผมไม่ค่อยได้ฝันเห็นอะไรแปลกๆอีก ความรักของเรา 2 คนดูจะราบรื่นไปด้วยดีขึ้นทุกวัน ตั้งแต่มีอ้อมาคอยดูแล วันไหนเหนื่อยจากงานก็มีคนนวดให้คอยปรนนิบัตรเหมือนภรรยาทีเดียว     "คุณเอก อ้ออยากได้ตู้มามาไว้ที่บ้านคุณเอกสักตู้ค่ะ อ้อชอบดูปลาทอง เคยอยากได้ตั้งแต่เด็กๆ แต่พ่อไม่ให้เลี้ยง" "ได้สิ วันอาทิตยไปดูกันแล้วซื้อมาเลี้ยงเลย" ผมรับปากเธอแล้วไปซื้อมาเลยเมื่อถึงวันอาทิตย์ เธอดูจะชอบปลาทองมากจริงๆ วันๆมีเวลาว่างก็มานั่งเล่นกับปลาแถมคุยกับปลาได้อีกอืม อย่างว่าก็เธอยังเด็กอยู่นี้นะ ช่วงหลังๆ ตาช้วนและหลายๆคนคงพอรับรู้เรื่องเรา 2 คน และก็กลายเป็นเรื่องปกติไปแล้วที่ อ้อจะนอนค้างที่บ้านผม จนกระทั้งวันนั้น ผมเดินไปดูปลาทองในตู้ก็เห็นปลาตัวหนึ่งกำลังหงายท้องอยู่ แต่เด๋วก็มาว่ายเหมือนเดิม แต่อีกพักก็ไปหงายท้องเหมือนเก่า ผมมองดูอยู่นานในที่สุดก็เดินไปดูใกล้ๆว่ามันเป็นอะไรแน่ ผมแทบจะร้องลั่นบ้าน ปลาทองตัวนั้นมันทำตาเขได้ เฮ้ย อะไรวะนั้น ปลาทองตัวนั้นมันกรอกตาไปมาแล้วเดี๋ยวก็พลิกหงายพลิกคว่ำ  ตั้งแต่เกิดมาในชีวิตผมไม่เคยเห็นอะไรแปลกขนาดนี้และที่สำคัญ มันจ้องมองผมอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ ก่อนที่จะกรอกตาไปมา มันทำอยู่อย่างนั้นจนอ้อเดินเข้ามามันถึงได้ว่ายไปตามปกติ "คุณเอกเป็นอะไรค่ะเหงื่อออกเต็มหน้าเลย" ผมจะตอบยังไงได้ละเรื่องแบบนี้ เลยกลบเกลื่อนไป ผมเดินออกมาจากตู้ปลาแล้วแต่ก็อดไม่ได้ทีจะเหลือบตาไปมอง ซึ่งแน่นอนผมรู้สึกว่ามันก็มองผมอยู่ แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 47 21:35:37 จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 13 ธ.ค. 47 21:28:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านเรื่องแบบนี้กันบ้างนะ เรื่องกรรมๆเอาไว้ก่อน ช่วงนี้กำลังได้รับเรื่องแปลกๆบ่อยๆต้องเอามาเล่า ว่าแต่ว่า มันยาวไปไหมนี้ เล่าทีไรยาวทุกทีเลย จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 13 ธ.ค. 47 21:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กำลังสนุกเลยค่ะ มาคอยอ่านต่อ จากคุณ : ไบเบิ้ล - [ 13 ธ.ค. 47 22:34:27 ]

ความคิดเห็นที่ 14 สนุกจัง รีบๆ มาต่อนะคะ จากคุณ : หนูหมีน้อย - [ 14 ธ.ค. 47 07:33:47 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รีบมานะคะ มาคอยติดตามอยู่ค่ะ...... จากคุณ : Monster_G - [ 14 ธ.ค. 47 11:57:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ยังนั่งคอยอยู่นะคุณเล็ก จากคุณ : ไบเบิ้ล - [ 14 ธ.ค. 47 23:20:30 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณเล็กคะ ปรึกษาหน่อย คลับสยองเนี่ย ยังไม่มีคนคิดทำ โลโก้ กะ ข้อความแนะนำเลย มันเงียบเหงาเนอะ เห็นคุณเล็กอยู่ห้องนี้มานาน ทำไงดีล่ะคะ ตัวเองก็ทำอะไรไม่เป็นซะด้วย เรื่องคอมฯเนี่ย ก็มือใหม่หัดเล่นซะด้วย จากคุณ : ไบเบิ้ล - [ 15 ธ.ค. 47 00:21:12 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอาไงดีละผมก็ไม่ว่างเลยไม่งั้นเมื่อวานคงได้เล่าต่อละ เอาเป็นว่าผมรับปากพี่ไว้ก่อนแล้วกัน แล้ววันนี้ว่างๆตอนเย็นจะมาบอกความคืบหน้าด้วยว่าเอาไงดี เมื่อวานแข่งบอลกีฬา ข้าราชการ กทม. ชนะเลิศ เลยฉลองกันดึกไปหน่อย วันนี้งานก็มากเลยขอเวลาเป็นช่วงเย็นๆนะครับจะมาเล่าต่อ จากคุณ : เล็ก - [ 15 ธ.ค. 47 12:06:45 A:203.155.221.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 รออยู่นะคะ จากคุณ : :+:JuneJung:+: - [ 15 ธ.ค. 47 13:07:45 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ปลาบ้าอะไรว๊ะทำไมทำแบบนี้ได้ด้วยนี้ถ้าไม่ติดว่าอ้อชอบนะผมทิ้งไปหมดแล้ว เหมือนมันไม่ใช่ปลา แต่ก็นั้นละยังไงมันก็เป็นปลา ผมกับอ้อคบกันมากือบๆ1ปีก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ มันเป็นการเปลี่ยนแปลงชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งเลยทีเดียว "เอกแกได้ข่าวโปรเจ็ค 2หรือยังที่จะเริ่มงานเดือนหน้า มาแบบสายฟ้าแลบเลยนะ คราวนี้ได้ข่าวว่าทำเป็นรีสอรตขนาดใหญ่ คงมีทีมวิศวกรกับสถาปนิกมากันเพียบ คราวนี้ก็ดีหน่อย จะได้มีเพื่อนใหม่ๆอีกเยอะ ได้ข่าวว่ายกชุดมาจากที่ภูเก็ตเลยวะ" 'ไม่เห็นแปลกงานโครงการเป็นร้อยๆล้านไม่มาก็แปลก" "แกไม่รู้อะไร ตั้งแต่แกไปมีเด็กอ้อ นั้นก็ไม่รู้ข่าวคราวสาวๆอื่นๆเลย จะบอกให้ สถาปนิกสาวสวยโว้ย ทั้งสวยทั้งรวย ไม่มีใครจีบติดเลยสักคนตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงตอนนี้ " "แล้วเกี่ยวอะไรกับฉันวะ ตอนนี้ฉันมีอ้อแล้วและไม่คิดเจ้าชู้อีกแล้ววะมันเบื่อ อ้อก็ดีมากๆ แกก็รู้ นี้ฉันยังกะจะส่งเรียนให้จบด้วยซ้ำค่อยแต่งงาน" "เออ ให้จริงเถอะวะเป็นบุญของเด็กมัน แกก็ทำกับผู้หญิงมามากเหลือเกินนี้" ผมไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะที่จริงตอนแรกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเมื่อได้ อ้อแล้วทำไมไม่ทำเหมือนทุกคน อาจเป็นเพราะอ้อไม่มารยามีแต่ความจริง ไม่ว่าอะไรก็ไม่แสแสร้งผมเลยรู้สึกสบายใจที่ได้อยู่กับเธอ จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 15 ธ.ค. 47 21:33:08 ]

ความคิดเห็นที่ 21 วันเปิดโครงการใหม่ผมต้องไปร่วมงานกับทีมของโครงการ 2ซึ่งแน่นอนผมเจอเพื่อนใหม่ๆหลายคนรวมทั้งเธอ เอ๋ สถาปนิกสาวสวย เธอสวยมากจริงๆไม่ว่าใครก็ต้องแอบลอบมองเธอบ่อยๆแม้แต่ผมเอง ใจผมวันนั้นปั่นป่วนบอกไม่ถูกว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ กลับมาถึงบ้านวันนี้ผมเหม่อๆคิดถึงแต่เธอ คุณเอ๋ จนอ้อเดินเข้ามาหาก็ถึงกับตกใจ แต่ก็แก้เก้อไปเรื่อยเปื่อย ผมเตรียมจะไปกินข้าวที่อ้อจัดไว้ให้แต่สายตาผมมันดันเหลือบไปมองตู้ปลาทองที่อยู่มุมห้อง มันทำอีกแล้วคราวนี้มันไม่พลิกกลับมันหงายท้องอย่างเดียวแล้วว่ายช้าๆ ลูกตามันไม่กรอกไปมาแต่มันกลับด้านกันได้เลย ลูกตามันดูเหมือนจะหมุนอยู่รอบๆกระบอกตา โอ้ว มันเป็นไปได้อย่างไร ผมสะกิดอ้อให้ดูแต่พออ้อหันไปดูเธอกลับบอกว่าไม่เห็น "ไม่เห็นมีอะไรนี้ค่ะ" มีสิตัวนี้ไง ผมพยายามชี้ให้เธอดู แต่เธอก็มองไม่เห็นทั้งๆที่มันอยู่ตรงหน้าเธอ ไม่ว่าผมจะชี้อย่างไรเธอก็มองไม่เห็นจนทำให้ผมโมโหนึกว่าเธอแกล้งผม แต่มันทำให้ผมนึกถึงอะไรขึ้นมาบางอย่าง ผมนับปลาในตู้ มีปลาทอง 10ตัว "อ้อเราซื้อปลาทองมากี่ตัวจำได้ไหม" "9ตัวคะ 9หน้าที่คุณเอกบอกไงคะ" "อืม ไปกินข้าวกันเถอะ ไม่มีอะไรแล้วละ " เธอออกจะงงกับเหตุการณ์แต่ก็ไม่ถามอะไรมาก แปลกอีกแล้ว เรื่องแบบนี้ผมเคยฝันมาครั้งหนึ่งเหมือนกัน ทำไมเหตุการณ์ในความฝันเป็นเหมือนความจริง ผมโดนผีปลาทองหลอกจริงๆหรือ ผีมีจริงหรือเราตาฝาด ผมกินข้าวไม่ได้มากนักและวันนั้นอ้อก็ไม่ได้นอนค้างที่บ้านเพราะผมอ้างว่าจะทำงานที่ค้างให้เสร็จ แล้วอยากให้เธอไปอ่านหนังสือด้วย เพราะใกล้จะจบม.6แล้ว แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 47 22:01:48 จากคุณ : เล็กเล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 15 ธ.ค. 47 21:49:38 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เช้ามาผมตัดสินใจช้อนปลาทองมานับดู 9 ตัวจริงๆแล้วตัวที่10ละ ผมตัดสินใจทิ้งปลาทองทั้งตู้ แล้วซื้อปลาอื่นมาเลี้ยงทันที แต่ก็ได้เท่านั้น เพราะที่สุดแล้ว อ้อก็ขอให้ผมเอาปลาทองมาเลี้ยงอีก อ้อชอบปลาทองมากกว่าค่ะ ขอให้อ้อได้มองมันทุกวันเถอะ นะคะ เธอขอร้องด้วยสายตาที่เศร้าขึ้นมาทันที ผมไม่รู้เหมือนกันว่าเธอมีอะไรในใจหรือไม่และอยากที่จะถามเพราะเธอไม่ค่อยเล่าอะไรเกี่ยวกับตัวเธอมากนัก หลายๆวันมานี้ผมมีโอกาสได้เจอคุณเอ๋หลายครั้งแต่ก็เป็นการประชุมใหญ่ก่อนเริ่มโครงการใหม่และจบโครงการเก่า ได้ข้อสรุปในการประชุมว่าผมต้องอยู่คุมโซนเดียวกับคุณเอ๋ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถุงไม่รู้สึกดีใจทั้งๆที่ตอนเห็นเธอครั้งแรกยังภาวนาให้ได้อยู่โซนเดียวกัน ในโซนงานหนึ่งๆนั้นจะประกอบไปด้วยวิศวกร3คนและสถาปนิก1คน ผมเองก็ต้องร่วมงานเหมือนเป็นทีมเดียวกันซึ่งความใกล้ชิดก็มากขึ้นตามลำดับแน่นอน จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 15 ธ.ค. 47 22:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ช่วงนี้ความฝันประหลาดมาเล่นงานผมแทบทุกคืนจนในที่สุดผมก็ทนไม่ไหว "ถ้าคืนนี้จะมาเข้าฝันอีกไม่ต้องมาแล้วมาให้เห็นตัวเลยดีกว่าฉันไม่กลัวแกหรอก ผมพูดท้าออกไปก่อนที่จะนอน" ยังไม่ทันจะหลับสนิทดีผมก็รู้สึกเหมือนใครมาดึงขาผมอย่างแรงจนตกเตียง โอ้ยยยยยยยย ผมตกใจรีบเปิดไฟห้องทันทียังนึกว่าอ้อแกล้ง แต่คืนนี้อ้อกลับไปนอนบ้านนี้ จากที่ไม่เคยกลัวไม่เคยเชื่อ ผมก็เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที ตั้งแต่เล็กจนโตผมไม่เคยสนใจบทสวดมนต แต่ก็ยังจำได้บทเดียว นะโมตัสสะ ภควะโต อรหัสโต สัมมาสัมพุทธะสะ ผมท่องจนรู้สึกร้อนภายในร้างกายขึ้นมาทันที จึงรวบรวมความกล้าขึ้นไปนอนอีกครั้ง แล้วท่องบทสวดที่จำได้เพียงบทเดียวจนค่อยๆสงบแล้วหลับไปในที่สุด จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 15 ธ.ค. 47 22:22:10 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เช้ามาผมตัดสินใจที่จะไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังทั้งสิ้นทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ตั้งใจจะไปปรึกษาเพื่อนที่เป็นหมอในกทม.ว่าผมเป็นโรคอะไรหรือไม่ ผมตั้งใจจะลองดูสักตั้งพิสูจนให้ได้ว่าเป็นอะไร "ข่าวดีของแกวะเอก แกดูสิใครๆก็อิจฉาแกทั้งนั้นเลย " "เรื่องอะไรวะ ไม่รู้เรื่อง" "เดินไปอ่านคำสั่งเอง" เพื่อนผมมองมายิ้มๆ ผมเดินมาดูคำสั่งบนโต๊ะ ด่วน ให้นายเอกชัย ........เตรียมเดินทางไปเกาะบาหลีเพื่อเก็บข้อมูลทางวิศวกรรมเกี่ยวกับรูปแบบบ้านพักอาศัยและอาคาร เป็นเวลา10วัน โดยให้มีนางสาวพจนา ....... แลพนางสาวอรจิรา ........ เก็บข้อมูลด้านสถาปัตยกรรมโดยด่วนที่สุด ทั้งนี้ให้ออกเดินทางในวันอาทิตยที่ 14 มกราคม ...... ผมอ่านคำสั่งแล้วดีใจจนเนื้อเต้น นี้จะเป็นครั้งแรกที่ผมได้ไปต่างประเทศ และที่สำคัญคนที่จะไปด้วย คุณเอ๋ พจนา แค่คิดผมก็มีความสุขขึ้นมาทันที อะไรจะโชคดีขนาดนี้ได้ไปเที่ยวพร้อมคนสวย เมื่อยหลังพักแปบครับ จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 15 ธ.ค. 47 22:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ดูเหมือนข่าวนี้จะรู้ไปถึงอ้อแล้ว นิสัยผู้หญิงมักจะจับความผิดปกติที่เกิดขึ้นได้กับคนรักแม้จะเล็กน้อย 'คุณเอกคงดีใจนะคะที่ได้ไปเที่ยว" "ดีใจสิ ครั้งแรกในชีวิตนะที่ได้ไปต่างประเทศ ที่จริงอยากให้อ้อไปเป็นเพื่อนจังเลย" "ก้มีแล้วไม่ใช่เหรอคะ 2 คน อ้อไปหาทำกับข้าวก่อนนะคะคุณเอกคงหิว" พอเธอเดินจากไปแล้วผมก็ได้ยินเสียงประหลาดมาจากตู้ปลา โพ๊ะ เสียงเหมือนอะไรแตกผมหันไปดูก็เห็นมันอีกแล้วคราวนี้ผมเกือบช็อค ภาพที่เห็น ปลาทองตัวนั้น ท้องแตกออกใส้ทะลักออกมาแต่ยังคงว่ายน้ำเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น มันอีกแล้ว คราวนี้ผมเดินไปที่ตู้ปลาเพื่อจะจับมันออกมาให้ได้ แต่ ให้ตายเถอะ ไม่ว่าผมจะพยายามจับมันอย่างไรก็ดูเหมือนว่ามันไม่มีตัวตนอยู่ในตู้ พอผมชโงกมองจากข้างบนก็ไม่เห็นตัวมัน แต่พอมองจากด้านข้างก็ยังเห็นมันว่าย วนไปวนมาอย่างน่าสยดสยอง แล้วทันใดนั้นเอง ปลาทองตัวนั้นมันค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นๆๆ จนกลายเป็นหน้าผู้หญิงแก่คนนั้น จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 15 ธ.ค. 47 22:51:45 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จากคุณ : ไบเบิ้ล - [ 16 ธ.ค. 47 00:30:15 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณเล็กไปไหนแล้วคะ รอฟังอยู่นะคะ จากคุณ : chatchanya - [ 16 ธ.ค. 47 05:15:59 ]

ความคิดเห็นที่ 28 กำลังสนุกเลยค่ะ จากคุณ : :+:JuneJung:+: - [ 16 ธ.ค. 47 11:49:33 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ผมขอเวลาอีกวันนะครับวันนี้กลับมาค่อนข้างดึกเพราะต้องไปดูงานข้างนอกแล้วจะรีบกลับมา ทีแรกยังว่าจะมาเล่าต่อแต่ง่วงครับไม่ไหวจริงๆ จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 16 ธ.ค. 47 23:05:36 ]

ความคิดเห็นที่ 30 พักผ่อนให้เต็มที่นะคะ แล้วกลับมาเล่าไวๆเน้อ จากคุณ : ไบเบิ้ล - [ 18 ธ.ค. 47 00:15:18 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หายไปหลายวันเนอะ จากคุณ : ไบเบิ้ล - [ 21 ธ.ค. 47 00:17:29 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ทั้งงานทั้งไข้ ตอนนี้ซมเลยผมแถมงานเลี้ยงที่เลี่ยงไม่ได้อีก มาต่อกันครับ ผมรู้สึกมีอะไรเย็นมากระทบใบหน้า รู้สึกมึนที่หัวอย่างมาก คุณเอกค่ะๆ อืมผมได้ยินเสียงแล้วละแต่ทำไมถึงมองไม่เห็นอะไรสักนิดเดียว แถมขยับตัวไม่ได้อีก ผมเป็นอะไรไปแล้วนะ สักพักใหญ่ๆ ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกอุ้มหรือประคองไปที่ไหนสักแห่ง หลังจากนั้น ก็ไม่รู้สึกอะไรอีกเลย นานแค่ไหนผมไม่รู้รู้แต่ว่าตื่นขึ้นมาผมพบว่าตัวเองมานอนอยู่ที่เตียงคนไข้ ลืมตาขึ้นมาก็เห็น อ้อ นั่งหลับอยู่ข้างๆเตียง ผมพยายามจะพูดแต่ก็เหมือนไม่มีเสียงออกมาเลย คอผมแห้งพากเหมือนขาดน้ำมาหลายวัน น้ำผมต้องการน้ำมากที่สุด สักพักผมก็หลับไปต่ออีกครั้ง ผมตื่นมาอีกครั้งคราวนี้มีพยาบาลยืนมองผมอยู่ก่อน ผมถามออกไปว่าผมมานอนอยู่นี้ได้อย่างไร เธอตอบผมแต่ว่าคุณเป็นลมแล้วล้มสลบไป4วัน เพิ่งรู้สึกตัววันนี้ หมอกำลังหาสาเหตุอยู่ว่าคุณเป็นอะไร ผมพยายามลำดับเรื่องราวต่างๆว่าอะไรก่อนหลัง ก็พอจำได้ว่า ผมเห็นปลาทองตัวนั้นกลายเป็นหน้าผู้หญิงน่ากลัว พอคิดถึงก็ทำให้ผมสยองไม่หาย ผมนอนพักที่โรงพยาบาลอีก2วันแล้วหมอก็ให้กลับบ้านได้ หมอลงความเห็นไม่ได้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่คาดเดาว่ามาจากการทำงานหนักเกินไปและร่างกายพักผ่อนน้อย อีก2วันผมจะต้องไปบาหลี ทางบริษัทไม่ได้เปลี่ยนแปลงตัวบุคคลแต่กับเห็นดีว่าให้ผมได้พักผ่อนด้วย เนื่องจากทำงานหนักมานาน หลายวันนี้ผมไม่เห็นอ้อเลย ตาช้วนก็พลอยหายไปด้วย สอบถามเอากับคนงานก็บอกว่าหายไป2วันแล้ว อืม หายไปไม่บอกสักคำ อ้อนะอ้อ ผมนึกน้อยใจเหมือนกัน กลับมาคงต้องว่าสักหน่อย แต่ผมมีเรื่องอื่นที่ทำให้ลืมอ้อไปเลย จากคุณ : เล็ก - [ 21 ธ.ค. 47 12:07:41 A:203.155.221.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 33 พรุ่งนี้เดินทางแล้วผมนึกถึงอ้อ ถ้าอ้ออยู่คงช่วยผมจัดนั้นจัดนี้ได้ หายไปไหนนะเด็กคนนี้ แล้วก็เพิ่งสังเกตุเห็น ในตู้ปลาไม่มีปลาทองอยู่เลยตู้ปลาว่างเปล่า หายไปไหนกันแต่ก็ดีแล้วละไม่อยากเห็นอีก รู้สึกว่าตัวเองเริ่มกลัวเรื่องภูตผี วิญญาณแล้ว หลังจากที่ได้พบเห็นกับตา วันนี้ผมต้องเดินทางไปกรุงเทพพร้อมคุณเอ๋คุณอร 2สถาปนิกสาวคิดว่าจะไปค้างที่บ้านสักคืนเพราะไม่ได้กลับมานานแล้ว ระหว่างทางกลับผมได้คุยกับทั้ง 2 คนแลกเปลียนความคิดเรื่องการงานกัน ซึ่งแน่นอนคุณเอ๋ไม่มีการพูดคุยเล่นเลย คงจะจริงทีใครๆก็พูดว่าเธอมีแต่เรื่องเรียนกับทำแต่งาน ไปบาหลีครั้งนี้ผมคิดถึงอ้อจัง รู้สึกตัวเองเปลี่ยนไปมาก ไม่เจ้าชู้เหมือนก่อน จากคุณ : เล็ก - [ 21 ธ.ค. 47 12:20:55 A:203.155.221.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 เดินทางมาถึงบาหลีเที่ยวนี้ผมได้พระ1องคไว้1องค์เพราะไปเล่าเรื่องที่เห็นให้พ่อกับแม่ฟังท่านเป็นห่วงเลยให้ผมไว้ติดตัว เข้าพักโรงแรมแล้วผมก็ว่าจะอู้งานพักผ่อนสักหน่อยแต่คุณเธอ 2คนมาลากผมไปทำงานทันทีเลย เฮ้อ เหนื่อยกับงานทั้งวันนี้เพิ่งจะมาถึงนะนี้ คืนนั้นผมหลับไปตั้งแต่ 2 ทุ่มกว่าๆ เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เวียนหัว จากคุณ : เล็ก - [ 21 ธ.ค. 47 12:31:12 A:203.155.221.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 เช้าของวันที่2ที่3ที่4 ทำแต่งานๆๆๆๆๆจนผมไม่มีเวลาพักผ่อนเลย ผมเพิ่งจะรู้เดี๋ยวนี้เองว่าคุณเอ๋เป็นหลานเจ้าของบริษัท ไม่น่าละมาถึงก็ลุยงานจนไม่ต้องพัก จนผมรู้สึกว่าไม่ไหว เช้าวันที่5 ผมตั้งใจว่าจะเบี้ยวงานเลยหนีหายไปตั้งแต่เช้าและทิ้งโน๊ตไว้ว่าจะไปพักผ่อน วันนั้นผมกลับมาตอนมืดกะว่าจะเข้าห้องก็เจอกับคุณเอ๋ก่อน นี้คุณเอก ทำไมไม่รับผิดชอบงานที่ได้รับเลย เธอต่อว่าผมทันที แต่ผมทำไม่สนใจแล้วขอตัวเข้าห้อง ดูเหมือนเธอจะโกรธผมจนหน้าเขียว เธอเคาะประตูเรียกผมออกมาอีก มีอะไรก็พูดให้หมดครับ ผมจะพักผ่อน ผมบอกกับเธอโดยไม่มองหน้าด้วยซ้ำ คิดในใจผู้หญิงอะไร ไม่น่าไม่มีใครมาจีบ เธอว่าผมเยอะมากจนผมรู้สึกว่ามากไปผมเลยย้อนเธอว่า คุณเป็นเจ้านายผมหรือไง งานที่ผมทำคุณรู้เหรอว่าผมทำอะไรบ้าง แล้วที่มาตั้งหน้าตั้งตาว่าผมเนี้ย คุณทำงานของคุณดีหรือยัง อย่างนี้สินะถึงหาแฟนไม่ได้ซะที ดูเหมือนเธอยิ่งโกรธผมเข้าไปใหญ่ แต่ผมก็ไม่สนอะไรเดินหนีเธออกไปข้างนอกแล้วกลับมาตอนค่ำ แต่ยิ่งแปลกทั้งๆที่คิดว่าไม่สนกลับรู้สึกว่าตัวเองยิ่งสนใจ นิสัยเดิม กลับมาถึงห้องก่อนนอนผมอาบน้ำแล้วรู้สึกเหมือนกับมีตัวอะไรมาสัมผัสผมในอ่างอาบน้ำ จากคุณ : เล็ก - [ 21 ธ.ค. 47 16:51:23 A:203.155.221.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 36 เฮ้ย ผมวิ่งออกจากอ่างอาบน้ำแทบไม่ทัน ปลาทองตัวขนาดเท่าหัวคนมันว่ายอยู่ในอ่างอาบน้ำ จากคุณ : เล็ก - [ 21 ธ.ค. 47 17:33:43 A:203.155.221.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 เอ่อ...มาเหวอค่ะ -_-' จากคุณ : ซีเรีย - [ 21 ธ.ค. 47 20:37:55 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เสียงดังมาจากห้องข้างๆ ผมไม่มีเวลาตกใจกับปลาทองตัวนั้นอีกแล้วสัญชาตญาณสั่งการให้วิ่งไปห้องข้างๆทันที ผมเปิดประตูออกไปก็พอดีปะทะกับร่างหนึ่งที่วิ่งสวนผมมาพอดี ต่างล้มไปทั้งคู่ ผมเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นเป็นคุณเอ๋นั้นเอง กำลังจะถามก็เห็นคุณอรวิ่งมาจากห้องอีกราย คุณเอ๋หันไปกอดคุณอรไว้ตัวสั่น ปากก็พูดแต่ว่า มัน มัน มัน มัน ผมพยักหน้าชวนคุณอร ให้พาคุณเอ๋ ไปด้านลอบบี้ของโรงแรม นั่งพักเพื่อคุยกัน ว่าเกิดอะไรกับเธอแน่ หลังจากได้เบียรเย็นๆครึ่งแก้ว เธอก็ได้สติ มาบ้าง “เกิดอะไรขึ้นครับ ค่อยๆเล่าก็ได้นะคุณเอ๋” “เอ๋กำลังจะล้างหน้าแต่พอส่องหน้าที่กระจก เอ๋ ก็เจอกับหน้าใครไม่รู้น่าเกลียดน่ากลัวในกระจก ใบหน้ามีแต่หนังหุ้มกระดูกผมรุงรัง หึ่ย ไม่เอาอีกแล้ว ย้ายที่พักกันนะคะ เอ๋คงตายแน่ๆถ้าให้อยู่ต่ออีกในห้องนั้นแม้จะนาทีเดียว” เธอดูเหมือนจะพูดเป็นกันเองกับผมมากขึ้นคงอาจจากความตกใจ ผมไม่สงสัยเลยสักนิดเพราะก็เจอเหมือนกัน แต่ดูเหมือนคุณอรจะคิดว่าคุณเอ๋ตาฝาด แต่ก็ไม่กล้าชัดใจ จึงย้ายที่พักกันในคืนนั้น ซึ่งค่อนข้างทุลักทุเล และคืนนั้นเราก็หาห้องพักได้ห้องเดียว และต้องนอนกัน3คน คุณอรหลับก่อนใครเพราะดูจะเหนื่อยกับการปลอบขวัญคุณเอ๋ คืนนั้นจึงมีคนไม่หลับเพียง2 คนผมลุกขึ้นจากที่นอนซึ่งก็นอนกับพื้นห้องมีเพียงผ้าห่มปูนอน เดินออกมานอกห้องแต่ก็ได้ยินเสียงขยับตัว หันไปมองจึงเห็นคุณเอ๋นั่งมองผมด้วยสายตาเหมือนจะขอร้องอะไรสักอย่าง สักพักเธอจึงเดินมาหาผม “อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนนะอย่าออกไปข้างนอกเลย ฉันกลัว คุณอยู่สักคนก็ยังดี คุณอรก็หลับ “ผมเพียงจะออกไปนั่งข้างนอกครับ ไปนั่งเล่นด้วยกันไหม” เธอไม่พูดอะไรแต่เดินตามออกมา คุณเชื่อที่ฉันพูดไหมค่ะ เชื่อครับ เพราะผมก็เจอมาเหมือนกัน เธอตกใจที่ผมพูดออกมา ผมเลยเล่าให้เธอฟังถึงเรื่องที่เจอ ดูเธอยิ่งหน้าถอดสีมากขึ้นกว่าเก่าจนผมรู้สึกเห็นใจ จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 22 ธ.ค. 47 20:19:01 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เอาแบบนี้ไหม คุณเชื่อเรื่องพระพุทธคุณไหม คะ งั้นเอาสิ่งนี้เก็บไว้ อย่างน้อยก็ช่วยในด้านจิตใจ เธอรับไว้อย่างง่ายๆเหมือนกำลังต้องการสิ่งยึดเหนี่ยว คืนนั้นเรา 2 คนคุยกันหลายต่อหลายเรื่องจนลืมเรื่องที่เจอมาเมื่อสักครู่ ผมเพิ่งจะรู้ตอนนี้เองว่าเธอเป็นคนที่คุยสนุกมากแถมเวลายิ้มทำให้หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะได้ เท่าที่คุยกันเลยรู้ว่า เธอเคยมีแฟนมาแล้วตั้งแต่อยู่มัธยมต้น แต่ไม่ค่อยมีใครรู้ เป็นเพราะผู้ชายเจ้าชู้แล้วทิ้งเธอไป เธอเลยเกลียดผู้ชายตั้งแต่นั้นมา กว่าเราจะเข้านอนดูเหมือนว่าเกือบตี3 แต่ สายตาของผมก็เห็นอีกแล้ว ผมมองไปเรื่อยๆแล้วรู้สึกมีใครยืนมองผมอยู่ไกล หญิงชราในวัยที่ไม่สามารถคาดเดา ยืนมองผมนัยน์ตาเธอเหมือนมีไฟลุกท่วมอยู่ ผมสะบัดหน้าไล่ความง่วง แล้วมองอีกทีก็ไม่เห็นแล้ว ช่วงเวลาที่เหลือของเราทั้ง 2 คนยิ่งสนิทกันมากขึ้นดูเหมือนความสัมพันธ์เราจะไปถึงที่หมายเร็วกว่าที่ใครๆคาด เราแอบได้เสียกันวันก่อนที่จะเดินทางกลับแค่วันเดียวโดยถือโอกาสฉลองกัน 3คน แต่ 2 คนที่เมามากสุดไปนอนห้องเดียวกัน ตอนเช้าตื่นมาต่างคนต่างตกใจแต่ ด้วยความเป็นมืออาชีพเรื่องแบบนี้ของผม ทุกอย่างจึงไปด้วยดี แต่ผมก็ไม่ได้มีความสุขนัก เพราะผมเห็นหญิงชราคนนั้นอยู่บ่อยๆ ผมสายตาไม่เสียผมมั่นใจ ยิ่งเห็นบ่อยยิ่งคิดว่าเคยเจอที่ไหน แต่คิดไม่ออก เรากลับมาถึงต่างคนต่างได้พักต่ออีก 1 วัน ผมเริ่มคิดถึงอ้อ เอาไงดีกันละเรา ต้องหาทางให้อ้อเรียนให้ได้ก่อน แล้วค่อยๆห่างกับเธอ คงดีกว่าทิ้งไปตอนนี้ เพราะยังไงผมก็รู้สึกว่ารัก อ้อ เหมือนกัน แต่เอ๋ เหมาะกับผมมากกว่า ตอนนี้ เอ๋ ก็เหมือนจะรู้แล้ว เพราะตอนกลับยังพูดเป็นเชิงบอกผมว่าอะไรไม่เรียบร้อยที่บ้านก็เก็บกวาดให้เรียบร้อย จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 22 ธ.ค. 47 20:19:42 ]

ความคิดเห็นที่ 40 วันนี้ผมไปหาอ้อถึงที่บ้านก็พบเธอกำลังทำกับข้าวอยู่ อ้อขาดงานหลายวันแล้ว และคงจะลาออก เธอบอกผม ผมถามว่าเรื่องเรียนละทำไง มีอะไรหรือเปล่า เธอไม่พูดแต่กอดผมไว้แน่น แล้วบอกผมว่า เธอรักผมมากที่สุดแล้วจะไม่รักใครอีกแล้ว ผมค่อยๆปลอบเธอแล้วถามว่า มีอะไรพูดให้ฟังหน่อยสิ อย่าทำแบบนี้เลย แต่เธอก็ไม่พูดได้แต่ร้องไห้ ผมนั่งมองเธออยู่นานจิตใจสับสนไม่รู้จะเอาไงดีกับชีวิตตอนนี้ ผมกลับมาบ้านแล้วตัดสินใจยังไงผมก็ทิ้งอ้อไม่ได้ แต่ก็ให้เอ๋รู้ไม่ได้ แต่จะพูดยังไงดี ในที่สุดผมก็ให้ตาช้วนออกจากงาน แล้วให้แกไปทำอยู่กับเพื่อนผมอีกที่หนึ่งซึ่งคงตัดปัญหาหลายๆอย่างไปได้ ตาช้วนเองก็ดูเหมือนจะยินดี เพราะได้เงินมากกว่าที่เก่า ที่ใหม่แกได้เป็นหัวหน้าช่างซึ่งตำแหน่งดีกว่าที่เดิม ผมให้เหตุผลเรื่องเงินเดือนซึ่งแกเองก็ไม่สงสัยอะไร แต่อ้อซึ่งคงพอรู้อะไรมาบ้างกลับไม่พูดอะไร เวลาอยู่กับผม 2 คนก็เอาแต่ร้องไห้ ตอนนี้ผมมีเวลาสับรางได้ตามถนัด จะไปเจออ้อก็เฉพาะวันอาทิตยหรือวันเสาร ซึ่งเอ๋ก็ไม่เคยสงสัยเพราะผมทำเป็นปกติตั้งแต่อ้อย้ายไป นับวันผมยิ่งมีความทุกขมากกว่าสุข เพราะต่างคนก็ต่างอยากให้ผมอยู่ด้วยนานๆ แถมยังมีหญิงชราน่ากลัวมาให้ผมเห็นอยู่บ่อยๆ จนกระทั้ง ช่วงนั้นผมไม่ได้ไปหาอ้อเลยเพราะเอ๋มาหาทุกวันไม่เว้นวันอาทิตยจะไปไหนก็ขอติดไปด้วยตลอด จน2เดือนผ่านไปผมก็ยังดิ้นไม่หลุดจากเอ๋ วันอาทิตย์นั้นระหว่างที่ผมกำลังคุยอยู่กับเอ๋ เอ๋ก็เดินไปที่ตู้ปลาแล้วถามผมว่า เอกไปเอาปลามาเลี้ยงตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมเอ๋ไม่รู้เลย ผมเองแทบสำลักกาแฟที่กำลังกินอยู่ ในตู้มีแต่ความว่างเปล่าแม้แต่น้ำยังไม่มีปลาจะมีได้ยังไง ผมเดินไปดูใกล้ๆว่าจะถามเอ๋ ว่าเล่นตลกอะไรอีก แต่พอลุกขึ้นยืนเท่านั้น ก็เห็นปลาทองตัวมหึมาอยู่ในตู้ แต่ มีหน้าเป็นยายแก่คนนั้นอีกแล้ว ผมตกใจสุดขีดแต่ยังไม่ตกใจเท่า จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 22 ธ.ค. 47 20:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ้อ ผมพูดได้คำเดียวเธอก็วิ่งลงจากบ้านผมไปทันที คงเห็นผมอยู่กับเอ๋ ผมวิ่งตามไปทันทีแต่ โครม ร่างของอ้อกระเด็นไปตามแรงรถที่วิ่งมาแม้ไม่เร็วนักแต่ก็ทำให้เธอขาดใจตายภายในเวลาไม่นาน ผมไม่ทันได้พูดอะไรกับเธอสักคำ ผมกอดเธออย่างไม่อายใครร้องไห้โดยสนใจใครทั้งนั้น ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ารักอ้อมากแค่ไหน งานศพของอ้อ ผมรู้เรื่องราวต่างๆจากตาช้วนมากมายยิ่งทำให้ผมรักอ้อมากขึ้นอีกไม่รู้เท่าไหร่ จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 22 ธ.ค. 47 20:20:58 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เมื่อตอนอ้อยังเด็ก อ้อจะเห็นแม่โดนพ่อทำร้ายอยู่ประจำเมามาก็ตบตีลูกเมีย จนวันหนึ่ง อ้อไปเห็นปลาทองที่ตลาดแล้วอยากได้จึงอ้อนให้แม่ซื้อไปเลี้ยง แม่ถึงแม้จะไม่ค่อยมีเงินแต่ก็อยากทำอะไรให้ลูกบ้างจึงซื้อให้ เมื่อเดินมาจะกลับบ้านพร้อมตาช้วน ตาช้วนเห็นเข้าก็โมโห เตะถุงปลาทองลอยไปกลางถนน แม่ของอ้อ เห็นแล้วจึงวิ่งตามไปเก็บโดยไม่ได้ดูว่ารถกำลังวิ่งมา แกจึงโดนรถชนขาดใจตาย รถทับถุงปลาทองตายเกือบหมดเหลือตัวเดียวที่รอด อ้อจึงเอาตัวนี้ไปเลี้ยงไว้ที่บ้าน ตาช้วนเองตั้งแต่นั้นก็ไม่เคยดุด่าลูกอีกเลย อ้อเล่าให้ตาช้วนฟังว่าแม่มาเข้าฝัน บอกว่าอย่ามีผัวเลยชาตินี้ไม่งั้นจะเหมือนแม่ ซึ่งอ้อก็รับปากกับแม่ในฝันว่าจะไม่แต่เมื่อตอนที่มีผม อ้อก็ลืมคำพูดของแม่ จนเมื่อเรื่องปลาทองเกิดขึ้น อ้อเลยตัดสินใจที่จะกลับบ้านเพื่อไปไหว้ศพแม่แล้วขอร้องแม่อย่าทำอะไรผมเลย โดยช่วงนั้น อ้อก็บวชพราหม์เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้แม่ แต่ไม่คิดว่าเรื่องจะมาเป็นแบบนี้ ไม่น่าละผมคิดในใจ ตอนนี้ผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 22 ธ.ค. 47 20:22:24 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ไม่น่าละผมคิดในใจ ตอนนี้ผมเข้าใจทุกอย่างแล้ว งานศพผ่านไป เอ๋ซึ่งไม่รู้อะไรมากนักยังคงมาหาผมที่บ้านอยู่เรื่อยๆ เพราะผมดื่มเหล้าหนักขึ้นทุกวันโดยไม่ไปไหน ผมโทษตัวเองที่มักมาก จนวันนั้น เหล้าก็ทำให้ผมกับเอ๋มีอะไรกันอีก คืนต่อมาเอ๋มาหาผมที่บ้าน ผมคุยกับเธอนานพอสมควรแต่ ไม่นานหน้าเธอก็เปลี่ยนเป็นหน้าของอ้อ แล้วเปลี่ยนเป็นหน้าของหญิงแก่คนนั้น ผมถอยพลางพูดพลางไม่นะผมไม่ได้ตั้งใจ เอ๋เองก็รู้สึกถึงความผิดปกติเช่นกันเธอได้แต่ร้องกริ๊ดๆๆๆๆๆ เรา 2 คนต่างชี้หน้ากันและกัน แล้วก็พูดอะไรไม่ออก สักพัก เอ๋ที่ใบหน้าไม่ใช่ของเธอ ก็เดินเข้ามาหาผมช้าๆ ผมตั้งท่าจะกระโดดลงจากบ้านแต่แล้วจู่ๆ ก็เหมือนมีคนมาดึงร่างเอ๋ให้ถอยหลังกลับไป ตอนนี้ชัดกับตาเลย อ้อกำลังดึงร่างเอ๋ที่ใบหน้าเป็นหญิงแก่น่าเกลียดคนนั้น ปล่อยเขาเถอะแม่ปลาอยคุณเอกเถอะหนูขอร้อง “ไม่ มันต้องชดใช้ พร้อมนังนี้” อ้อ ดึงร่างเอ๋เต็มแรงจนเธอล้มกระแทกกับพื้น แล้วสลบไป ส่วนผมไม่รู้กระโดดลงมาจากบ้านเมื่อไหร่ แล้วสลบไปเช่นกัน ผมมารู้สึกตัวที่โรงพยาบาล ข้างๆมีเอ๋นั่งเฝ้าอยู่ ขาผมหัก 3 ท่อน ต้องเข้าเฝือกนานทีเดียว เอ๋บอกว่า เมื่อคืนคุยๆกันแล้วก็เห็นหน้าผมเป็นผู้หญิงแก่ที่เคยเห็นในกระจก แล้วก็หมดความรู้สึกไปเลย มารู้ตัวอีกที ก็รู้สึกเหมือนมีผู้หญิงมากระซิบข้างๆหู ให้ตื่น คุณเอกกำลังแย่ พอลืมตามาก็เห็น เป็น อ้อ ยืนอยู่แล้วเธอก็ยิ้มให้แล้วหายไป ฉันจึงมองหาคุณก็เห็นคุณนอนอยู่ข้างล่างเลยเรียกคนแถวนั้นช่วยกันนำส่ง รพ. หลังจากที่ออกโรงพยาบาลแล้ว เอ๋มาลาผม เธอบอกว่าจะไปประจำสำนักงาน แล้วลืมผมซะ เธอไม่อยากแย่งผมไปจากอ้อ แม้เธอจะไม่มีชีวิตแล้วก็ตาม จากวันนั้นผมก็ไม่มีใครอีกเลยจนวันนี้ ผมรู้แล้วว่าความรักเป็นอย่างไร จากคุณ : ชายสมบูรณ์ - [ 22 ธ.ค. 47 20:22:51 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เฮ้อ คนเราจะตระหนักในคุณค่าของสิ่งใดก็ต่อเมื่อสูญเสียมันไปจริงๆ ว่าแต่ อ้อตายแบบเดียวกับแม่เลย...โดนรถชนเพราะวิ่งออกไปโดยไม่ทันดู แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 47 23:05:42 จากคุณ : ซีเรีย - [ 22 ธ.ค. 47 22:16:38 ]

ความคิดเห็นที่ 45 คิดเหมือนคุณซีเรียจริงๆ เรื่องนี้เศร้าจัง จากคุณ : ไบเบิ้ล - [ 22 ธ.ค. 47 23:07:02 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เรื่องแบบนี้ผมว่าเกิดขึ้นบ่อยในสังคมนั้นละ ผมเอาเรื่องแบบนี้มาเล่าเพราะไม่อยากให้เกิดกับใคร เพื่อนผมคนหนึ่งเกิดเรื่องคล้ายๆกันกับเรื่องนี้ผมเลยเอามาเรียบเรียงแล้วแต่งใหม่ให้อ่านกัน ก้ไม่รู้พัฒนาขึ้นจากเรื่องที่1เท่าไหร่ ใครเคยอ่านเรื่องที่1คงวิจารณ์ได้ อยากรู้จังครับ เล็กครับผม แล้วจะเอาเรื่องแบบไหนอีก จะเล่าให้ฟัง จากคุณ : เล็ก (ชายสมบูรณ์) - [ 23 ธ.ค. 47 15:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 47 สงสารอ้อจังเลย จากคุณ : :+:JuneJung:+: - [ 23 ธ.ค. 47 15:58:17 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เรื่องจริงเหรอครับเนี่ย โอ .. ไม่น่าเชื่อๆ น่ากลัวจัง จากคุณ : luciddream - [ 24 ธ.ค. 47 13:30:24 ]