ตั้งแต่เกิด ไม่เคยได้มีความสุขในวันนี้กะเขา
รักใครไม่ว่าจะให้มากสักแค่ไหน ไม่เคยสมหวังเลย
ผมให้เขาได้ทุกอย่าง แต่เขาไม่เคยเห็นสิ่งที่เราให้ไปเลย
ผมไม่เคยเห็นสีสันในวันนี้กะเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียวในชีวิตเศร้าๆ
แน่นอน ผมไม่ใช่พวกฝรั่ง ที่เห่อไปตามกระแสวันนี้ เพราะผมเป็นพุทธเต็มร้อย แต่ก็อดเสียใจและน้อยใจทุกครั้งที่เห็นภาพบาดตาบาดใจในทุกๆที่ที่ได้ทอดสายตาผ่านไป ไม่ว่าจะเป็นตามท้องถนน ในโทรทัศน์ และคนที่รายรอบตัวเอง
เชื่อไหมว่า ตั้งแต่เด็กมาจนถึงอายุทุกวันนี้ ที่ไม่แก่เท่าไหร่ ผมไม่เคยมีคนที่เรียกได้ว่าแฟน คบแบบจริงจัง เต็มปากเต็มคำเลย จะไปจีบใคร คนนั้นก็ปฏิเสธหมด ไม่มีใครที่ตกลงคบกะผมเลยแม้แต่คนเดียว
ผมชอบคนในห้องนี้ แต่ก็โดนปฏิเสธแบบกลายๆ ด้วยการเมินเฉยทุกครั้งที่คุยกัน แต่พอคุยกะคนอื่น เขาคนนั้นกลับร่าเริงสุดขีด
ไปเล่นเกมพันทิป match จนป่านนี้ก็ยังไม่มีใครมาโดนผมเลย
อะไรมันจะสังคมรังเกียจขนาดนั้น
ผมมันผิดเอง ที่ไม่เป็นต้องการของใครๆ
ปีนี้ ก็คงจะเป็นเหมือนทุกปี ที่ผมจะอยู่โดดเดี่ยว อาจจะเมาเดี่ยวประชดชีวิต ที่ว้าเหว่ และคาดว่าจะว้าเหว่ต่อไปแบบไม่มีกำหนด
ผมเบื่อ เหนื่อยหน่าย ท้อแท้ กับความรัก แต่ก็ยังอยากที่ไขว่คว้าหามันต่อไปเรื่อยๆ ตามประสา คนไม่เคยใช้ชีวิตแบบมีแฟนกะชาวบ้านเขา
วาเลนไทน์ปีนี้ ปีที่ผ่านมา ของผม คงจะเป็น วาเลนไทน์สีดำ ครับ
ไม่มีอะไร
แค่มาระบายครับ
เหงาที่สุดเลยโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 48 01:23:05
แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 48 00:58:04
ไฟล์รูปภาพ
จากคุณ :
เตหน่าก้องดอย
- [
14 ก.พ. 48 00:54:34
]