ความคิดเห็นที่ 1 แปะเผื่อพี่เม่ยไม่ได้อ่านกระทู้ที่แล้วอีกรอบ เออ เผื่อพี่เม่ยเข้ามาอ่าน เราได้เทปพี่แล้วนะค้า ได้เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ชอบมั่กๆ แต่ชอบอันปี 2526 มากกว่าเยอะเลย ปี 2525 ร้องเสียงโหยหวน ร้องไม่ดีเล้ย แต่ว่า ฟังไปครั้งเดียวเทปก็ขาดทั้งสองม้วนเลยอะ ต้องซ่อมก่อนแล้วคงจะอัดใส่เทปใหม่เอี่ยม จะได้อยู่นานๆ ชอบตอนที่เลสลี่ร้องเพลงซูบารุช่วงที่ร้องเป็นภาษาไทยมากเลย ออกเสียง ร เรือ ชัดมาก แปะต่อนะ เดือนธันวาคมปีที่แล้วก่อนกลับญี่ปุ่น ฉันเคยถามอาเหวิน “ครั้งหน้ามาอยากได้อะไร” “ขนมญี่ปุ่น” เขาตอบทันที ครั้งนี้ฉันเลยพกขนมกล่องเล็กๆมาให้เขา เขารับไปแล้วทำมือทำไม้บอกว่า “ผมจะเอากลับบ้านไปแบ่งกับพ่อแม่พี่น้องชิมดู” หลังจากนั้นงานเลี้ยงก็เริ่ม อาเหวินเดี๋ยวก็ไปช่วยพวกคนรับใช้ สักพักก็กินดื่ม ไม่รู้ว่ากลับบ้านไปเมื่อไหร่ นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันเจอเขา ภาพนี้เวลาคงไล่ๆกับช่วงที่เขียนถึงในหนังสือ ดูแหลแหลเนาะ จากคุณ : concubine - [ 21 ก.พ. 48 18:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากทานอาหาร เลสลี่หยิบไวน์แดงราคาแพงออกมาจากตู้ไวน์ รินให้พวกเราทีละคน ห้องรับแขกบ้านเลสลี่ มีโซฟาสีทึมขนาดใหญ่มาก แล้วยังมีโซฟาแบบเป็นเตียงนอนในตัวสีขาวอยู่ด้วย นอกจากนี้ยังมีเก้าอี้ที่เป็นของโบราณรูปร่างแปลกอยู่ตรงเสา ดูแล้วไม่น่าจะมั่นคงเท่าไหร่ แต่เลสลี่ดูเหมือนจะชอบจุดนี้ ตอนที่เลสลี่ถือแก้วไวน์นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวนั้น ความน่ารักที่เห็นทำให้ฉันอยากเปลี่ยนทั้งคนทั้งเก้าอี้ให้เป็นชุดของเล่นเอากลับบ้านไปด้วย เขาที่ดูน่ารักแบบนั้น ความจริงกำลังคุยเรื่องจริงจังกับฉันอยู่ จากคุณ : concubine - [ 21 ก.พ. 48 18:59:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนแรก ฉันตั้งใจว่าจะวางขายเฉพาะในญี่ปุ่น มี 2 เหตุผลด้วยกัน หนึ่งคือ ไม่ว่าในฮ่องกงหรือจีนแผ่นดินใหญ่ ทั้งสองที่มีร้านหนังสือไม่มาก หนังสือส่วนใหญ่ก็เป็นนิยายหรือไม่ก็หนังสืออ้างอิง หนังสือภาพและนิตยสารมักขายกันตามแผงหนังสือข้างถนน แต่เลสลี่ยืนยันไม่ให้หนังสือเล่มนี้วางขายตามริมทาง เพราะไม่อยากให้กลายเป็นสินค้าราคาถูก วางอยู่บนแผงหนังสือ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะให้ขายที่ฮ่องกงและจีนแผ่นดินใหญ่ เห็นพี่คิวบ์ชอบแกสมัย 85 - 89 จะแปะรูปช่วงนั้นละกัน จากคุณ : concubine - [ 21 ก.พ. 48 19:03:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อย่างที่สอง ปัญหาละเมิดลิขสิทธิ์ เลสลี่กลัวว่าหนังสือจะโดนละเมิดลิขสิทธิ์มาก เขาจึงไม่ยอมให้สำนักพิมพ์ในฮ่องกงออกหนังสือนี้ และไม่ยอมให้จ้างโรงพิมพ์ในฮ่องกงด้วย เนื่องจากเวลาออกหนังสือใกล้เข้ามาแล้ว เดิมทีฉันตั้งใจให้โรงพิมพ์ฮ่องกงที่คุณภาพไม่แพ้โรงพิมพ์ญี่ปุ่นเป็นคนรับผิดชอบ แต่เมื่อฉันเสนอไป เลสลี่รีบส่ายหน้าปฏิเสธทันควัน บอกว่า “คุณไม่เข้าใจ คนที่ทำงานที่นั่นไม่ใช่คนญี่ปุ่น ถ้าคนในโรงงานเพียงแค่คนเดียวทนเงินที่เขาเอามาล่อไม่ไหว โดนซื้อตัวไปล่ะก็ ก่อนที่หนังสือจริงจะออกขาย ของเถื่อนก็จะมาวางแผงทั่วเอเชียก่อนแล้ว” จากคุณ : concubine - [ 21 ก.พ. 48 19:03:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฉันพูดไปหัวเราะไป “เหมือนว่าคุณไม่ไว้ใจเขาเลยนะ” เลสลี่พูดอย่างจริงจังว่า “คนในวงการเราตลอดปีก็โดนแต่แบบนี้ ถ้าคุณทำงานในฮ่องกงนานๆไป คุณจะไม่เชื่อใจเขาเหมือนกัน ความคิดแบบญี่ปุ่นใช้ที่นี่ไม่ได้หรอก รอให้โดนเอาเปรียบก่อนแล้วค่อยมานึกเสียใจจะไม่ทันการณ์ ไม่ว่ายังไง ทางที่ดีที่สุดขั้นตอนทุกอย่างให้คนญี่ปุ่นทำ” วันนี้ เลสลี่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โบราณ ดื่มไวน์ไปก็เผยให้เห็นรอยยิ้มน่ารัก “ผมคิดละเอียดแล้ว คิดว่าถ้าขายเฉพาะในญี่ปุ่น คนฮ่องกงจะไม่ชอบใจ ผมเป็นคนฮ่องกงนี่นา จะทำที่ญี่ปุ่นอย่างเดียวได้ยังไง เพราะงั้น ผมอยากให้ขายในฮ่องกงด้วย” จากคุณ : concubine - [ 21 ก.พ. 48 19:05:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พูดได้ถูกต้อง “อืม ฉันก็ว่างั้น” ฉันรีบสนับสนุนทันที อันที่จริงวางขายในฮ่องกงไม่ใช่ปัญหา ที่สำคัญคือสถานที่ขาย พอถามเขา จริงดังคาด คำตอบคือ “แผงข้างถนนไม่เอา” ทำตามเงื่อนไขของเขา แม้จะขายในฮ่องกงได้ แต่จะวางขายตามแผงหนังสือพิมพ์ไม่ได้เด็ดขาด ขายได้เฉพาะร้านหนังสือที่ขายหนังสือนอกหรือเน้นทางศิลปะเท่านั้น ร้านหนังสือแบบนี้ในฮ่องกงมีแค่ 2-3 ร้าน ถ้าทำแบบนั้นยอดขายก็จะไม่มาก เพราะกลุ่มลูกค้าค่อนข้างแคบ พอฉันพูดแบบนี้ เขารีบพูดว่า “อืม ผมเข้าใจความหมายคุณ ไม่ต้องวางขายมากนักหรอก สำหรับคนฮ่องกง ราคาหนังสือนี้สูงเกินไปมาก แค่เลือกร้านสักร้านหนึ่ง ขาย 300 เล่ม แล้วก็แจกลายเซ็นคนซื้อด้วยก็พอ” จากคุณ : concubine - [ 21 ก.พ. 48 19:06:47 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ก่อนหน้านี้ ที่ฮ่องกงได้มีสื่อวิจารณ์ว่าเลสลี่ลำเอียงเข้าข้างตลาดญี่ปุ่นแล้ว ดังนั้นการที่จัดงานแจกลายเซ็นที่ฮ่องกง ก็คงเพราะเขาเห็นแก่แฟนๆชาวฮ่องกงรวมทั้งสื่อที่บ่นไม่พอใจ และตัวเองจะไม่รู้สึกผิด อย่างน้อยที่ฮ่องกงก็มีขาย ซ้ำยังมีแจกลายเซ็นด้วย วันนั้นเลสลี่ยังเสนอให้ขายโปสเตอร์และของที่ระลึกในงานด้วย สุดท้ายเราขายแต่โปสเตอร์ ไม่ได้ทำของที่ระลึก เลสลี่สนใจเรื่องตกแต่งภายในกับของตกแต่งพอสมควร เขาบอกว่า ถ้าตอนแรกไม่ได้เข้าวงการ มีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะเป็นนักออกแบบ ตอนนั้นเขาลงแรงไปกับการออกแบบของที่ระลึกมาก ทั้งยังได้ทำภาพร่างของที่ระลึกไว้ด้วย ล้วนเป็นพวกถ้วยกาแฟหรือช้อนกาแฟที่มีลายเซ็นภาษาอังกฤษของเขาพิมพ์อยู่ แต่ด้วยต้องใช้เวลาทำนานจึงไม่ทันเวลา สุดท้ายก็ไม่ได้ทำ ชอบภาพนี้ กรี๊ด จากคุณ : concubine - [ 21 ก.พ. 48 19:08:06 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เกี่ยวกับเรื่องของที่ระลึก หลังจากงานแจกลายเซ็น เขาพูดถึงหลายครั้ง ตอนนั้น เลสลี่กับเจ้าของร้าน Queen’s Café ร่วมหุ้นกันเปิดร้านคอฟฟี่ชอปแห่งหนึ่ง(ตอนนี้เลิกกิจการไปแล้ว) เขาบอกว่า เขาฝันว่าต่อไปจะเปิดร้านขายของตกแต่งหรือเครื่องนอนสักร้าน ยังบอกอีกว่าทุกครั้งที่เขาร่างรูปในสมุด มักจะตื่นเต้นจนลืมเวลาทุกที จากคุณ : concubine - [ 21 ก.พ. 48 19:08:55 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เขาเคยถามฉันเรื่องร้านขายของของดาราญี่ปุ่น ถามคำถามตั้งมากมาย เช่นว่า เขาเปิดร้านที่โตเกียวได้ไหม ถ้าจะเปิดร้านเปิดที่ไหนดี เสียดายที่ฉันไม่ถนัดทางนี้ แทบจะแนะนำอะไรไม่ได้ แต่จากที่เห็น เลสลี่มีพรสวรรค์ทางศิลปะมาก (นี่ไม่ได้พูดยอ) ถ้าเขายืนยันทำความคิดนี้ให้เป็นจริงแล้ว ไม่แน่เขาอาจจะได้แสดงฝีมือด้านใหม่ได้ดียิ่งขึ้น แม้ว่าจะรู้สึกผิดหวังกับงานด้านภาพยนตร์ ก็ยังมีเป้าหมายในชีวิตอันใหม่ ฉันรู้สึกเสียดายมาก ทำไมภาพบางภาพมันไม่ชัดเลยเนี่ย คห 8 ภาพชัดไหมคะ จอเราไม่ชัดเลย จากคุณ : concubine - [ 21 ก.พ. 48 19:11:34 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ภาพที่8 จอเราก็ไม่ชัดเหมือนกันค่ะ “ตอนที่เลสลี่ถือแก้วไวน์นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวนั้น ความน่ารักที่เห็นทำให้ฉันอยากเปลี่ยนทั้งคนทั้งเก้าอี้ให้เป็นชุดของเล่นเอากลับบ้านไปด้วย” ชอบจังประโยคเหล่านี้ 555 พอจะนึกถึงภาพความน่ารักของเลสลี่ออก เคยดูมิวสิควีดีโอเพลงหนึ่ง ที่เลสลี่ ร้องกับ อลัน ทัม เขาจะถ่ายเวลาที่ทั้งคู่อยู่ในห้องอัดเสียงด้วยกัน เลสลี่ช่างคุย หัวเราะสดใส เห็นแล้วน่ารักจริงๆ อืม...ไม่รู้เป็นเพราะว่าเราฟังเพลงในคอนเสิร์ต’89 ของเลสลี่จนชินหูแล้วหรือเปล่า เวลาได้มาฟังเพลงเหล่านี้จากซีดี ที่เลสลี่ร้องในห้องอัด เราจึงรู้สึกว่า ชอบตอนที่เลสลี่ร้องบนเวทีมากกว่า ยกตัวอย่างเช่น เพลง “miss you” (ที่น้องคอนฯเคยบอกว่า อนาถเล็กน้อยตอนเต้น น่ะ 555) ทำนองเรื่อยๆ(แต่เพราะ) และเลสลี่ก็ร้อง(บนเวที) แบบเอื่อยๆ เฉื่อยๆ แต่ฟังแล้วรู้สึกว่าโรแมนติกดี แต่พอมาฟังในซีดีที่ร้องในห้องอัด เสียงเลสลี่ดูหนักแน่นกว่า....เนื้อหาในเพลงเป็นอย่างไรเราไม่รู้ รู้แต่ว่า แบบที่ร้องบนเวที จะให้อารมณ์เคลิบเคลิ้ม มากกว่า รวมทั้งเพลงเร็วๆอย่าง “side face” และ “no mood to sleep” ที่ฟังในซีดี แล้วรู้สึกจะโฉ่งฉ่าง หนวกหู ต่างจากที่ร้องบนเวที ซึ่งน่าฟังกว่า จากคุณ : cube - [ 22 ก.พ. 48 16:03:01 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ฮือ สตอกแปลจะหมดอยู่แล้ว วันนี้ไม่แปะละกันนา อืม แต่เราชอบ “side face” และ “no mood to sleep” ในซีดีนะ ดูเข้มแข็งดี อีกเพลงที่ชอบแบบซีดีมากกว่าคือ ชือ่เพลงเป็นภาษาอังกฤษว่าไงหว่า ที่ในคอนเสิร์ตแกแต่งตัวยังกะนักเลงมอเตอร์ไซค์น่ะค่ะ ในซีดีแกร้องเสียงบีบๆ ใช้เทคนิกแปลกไปอีกแบบ Falling Like Cherry Blossoms by Chiu Hung Ping If there were no cherry blossoms in this world How much more tranquil our hearts would be in spring. (Ariwara no Narihira, Kokinshuu) ไอ้เจ้า เชอร์รี่ บลอสซั่มนี่มันคือดอกซากุระรึเปล่าหนอ On the eve of departure to Kyoto to see the cherry blossoms, I heard the sad news of Leslie [I used Leslie throughout this text while the author used Cheung Kwok Wing throughout] jumping to death. I was packing my luggage while at the same time listening to the meagre news from the television station reporting repeatedly on "Hong Kong pop star Leslie Cheung jumps to death has been confirmed". I kept waiting till two o'clock, but there was no more additional news. My brain, like watching a movie, started organizing all the fragments concerning Leslie. เอานี่มาแปะแทน นาเดียส่งเมลมาบอกให้อ่าน จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 I first met Leslie through the introduction of Stanley Kwan. At that time, they had finished making 'Rouge', in which, Leslie, portrayed as Master Twelve, had an image of dejection and melancholy, lying in the opium bed deeply inhaling and exhaling opium. It was a big crowd when we met. We had coffee together briefly, and did not have a thorough talk. Later on, he was dragged to the gay bar. From the very beginning, he had never concealed his gay status. จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:31:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 Afterwards, I went to Hong Kong. He heard that and invited me out for dinner at Li Garden. In this one-on-one condition, we had chatted about a lot of things, especially about his aspiration, his ideal. Self-confidence shone on his face, it was a kind of narcissistic and lovely craziness. Many years afterwards, I could find the similar air in Kuang Man [a China Mainland actor; my translation of his name is not accurate since I translated it from Cantonese] only, it was a kind of rich influential power of a superstar. He then personally drove me back to the hotel, and invited me to go to his concert in Hunghom. Although I was never interested in any idol, I still felt extremely honoured. จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:33:17 ]

ความคิดเห็นที่ 14 But what really attracted me to him was his performance in the 'Days of Being Wild'. He so effortlessly presented to us a self-exiled, narcissistic and rebellious youth. In my opinion, he had sculptured the dispirited beauty of a youth of the 60s: so selfconsciously he threaded his steps to the record player; or so rudely kicked the passionate Carina Lau off the bed; or narcissistically asked Maggie Cheung in a low voice: "This one minute..." But in that mixture of self-confidence and self-assured, it contained a kind of extreme void and emptiness that would make our heart ache. Just watching him going to Manila to look for his birth mother, but his mother refused to see him. In that palm trees diameter, with his chest upright, he arrogantly turned around to depart, behind him one could feel that there was a pair of brilliant eyes piercing through the thick curtain, looking at his wound. That scene, once again confirmed the void, hurt and wound of a rebellious dispirited youth. 'Days of Being Wild' is the masterpiece of Wong Kar Wai, not perfect but makes people think deep of it. However, the abandonment and void of the 60s were fully and vividly reflected in Leslie's look, posture and behaviour, closely following James Dean's icon as a problematic youth. แหม พูดมางี้ก็ต้องแปะภาพนี้สิ จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:36:05 ]

ความคิดเห็นที่ 15 Leslie at this time was already the omni-directional superstar. He was one of the four great heavenly gods in the singing business [Note: this is how the writer puts it, although this is not accurate]. Although he occasionally appeared in the cheap and lowbudgeted films made for Chinese New Year, his ambition made him to outshine other movie stars in Hong Kong, and he was brightly sparkling in the international film circle. จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:37:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 'Farewell My Concubine' made him the most beautiful Chinese opera actress, he surmounted the dull impression of sexuality, walking on the edge of intersexual, created a new cultural subject of the 90s. Although 'Tempress Moon' that followed was not as powerful as 'Farewell My Concubine', as a whole it still had kneaded together his dispirited and dissolute image found in 'Rouge' and 'Days of Being Wild', thus making Leslie very active in the international films festivals. This was also the time I saw Leslie most, in Cannes, in Berlin... he was that enchanting and narcissistic superstar. จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:39:53 ]

ความคิดเห็นที่ 17 But to me, this old friend, he did not show any sign of supremacy. Once, I had to do a special on Tsui Hark for the Taiwan Year of Films organized by the News Authority, I suddenly remembered the Ning Choi San in the 'Chinese Ghost Story', so I picked up the phone and asked him if he could come to Taiwan to cut the ribbon, in order to add some high-light to the activities. He readily agreed and flown to Taiwan to support without demur. Those few days, we drank in our friends' houses and chatted, always until very late at night that we reluctantly parted and said goodbye. He was very comfortable and relaxed among the cultural workers, and was interested in any topics, this was the one thing that made him differed greatly from other Hong Kong movie stars. จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:41:48 ]

ความคิดเห็นที่ 18 At that time, he had already mentioned about his plan to be a director. His ambition to create was relentless. I had no doubt at all after I watched him in 'Happy Together'. The self-style dispirited guy in 'Happy Together' was self-exiled from Hong Kong to Argentina. Leslie's igniting the cigarette and his side glance displayed his dispirited esthetics and the dissolute rebel to the extreme; there was a kind of self abandonment like falling into a dark abyss without return. It looked like he was affecting Wong Kar Wai, and had his sense of loss and loneliness melt into a kind of invasive and aggressive burning enthusiasm. Tony Leung of course was good, but undoubtedly, the success of 'Happy Together' mainly linked to the annotation by Leslie. จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:44:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 The cherries in Kyoto were blooming violently, as if burning from the head of the road continuously to the horizon of the sky. On the one hand, I acclaimed the beauty of it, but on the other hand, I could not get rid of the many different images of Leslie. Suddenly, a thought occurred to me - wasn't he similar to the cherry blossoms? His life was like the cherry blossoms, when they were at their brightest, they would magnificently and gently fall on the ground in a few short days. จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:46:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เฮ้ ไบโอกราฟี่ที่คุณยูนิคแกทำไว้ในเวบนาเดีย มาเพิ่มอีกแล้วนะ ครั้งที่แล้วเรายังอ่านไม่ถึงปี 89 เลยอะ นี่ 1992 มาแล้ว จากคุณ : concubine - [ 22 ก.พ. 48 17:48:35 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณน้องคอนฯมาก เราพิมพ์ไว้หมดแล้ว ทั้งของคุณยูนิค และที่น้องคอนฯนำมาแปะ (พรุ่งนี้หยุดหนึ่งวัน คงมีเวลานั่งแปล) น้องคอนฯคะ น้องคอนฯแปลถึงตอนที่เลสลี่มาญี่ปุ่น เพื่อแจกลายเซ็นหรือยังคะ อยากรู้จังว่า ตอนที่แกบอกว่าจะนั่งรถบัสมาเองน่ะ จะโกลาหลขนาดไหน และแฟนๆที่มาในงาน จะถึงพันคนหรือเปล่า... จากคุณ : cube - [ 22 ก.พ. 48 19:12:15 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ยังแปลไม่ถึงค่ะ อีกนานพอควรแหละ แต่แหม ถึง 1000 คนอยู่แล้วล่ะ แต่จำได้ว่าตกลงแกไม่ได้นั่งรถบัสนะ จากคุณ : concubine - [ 23 ก.พ. 48 13:14:06 ]

ความคิดเห็นที่ 23 น้องคอนฯ...รบกวนถามอะไรหน่อยสิคะ ในคอนเสิร์ต’88 เพลง “ฝั่ง อิง ไถ” (เพลงสุดท้ายของแผ่นแรก) เป็นภาษาจีนกลางใช่มั้ยคะ แต่สงสัยจังว่า คำที่แปลว่า “ฉัน” เลสลี่ออกเสียงว่า “อั้ว” เราว่าเราฟังไม่ผิดนะ เพราะทุกคำที่แปลว่า “ฉัน” ในเพลงนี้ เลสลี่จะออกเสียงว่า “อั้ว” หมดเลยอ่ะ ยิ่งตอนใกล้จบ ยิ่งชัดมากเลย ในคอนเสิร์ต’89 เราก็ว่าเลสลี่น่ารักแล้วนะ แต่พอมาดูในปี88 เลสลี่น่ารักยิ่งกว่าอีก (แต่แกดูดำมากเลยเนอะ) เรา ช้อบ...ชอบ กับเพลงสุดท้ายของแผ่นแรก น่ารักแบบไม่มีคำบรรยายจริงๆ อิอิอิ จากคุณ : cube - [ 24 ก.พ. 48 16:42:19 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ้อ...ลืมบอกไปว่า ในคอนเสิร์ต'88 เลสลี่ก็ร้องเพลงได้ดีนะ บางเพลงเรายังคิดว่าแกลิปซิงค์เลย แต่พอตอนจบก็รู้ว่าไม่ใช่ เพราะจะเว้นวรรคสักหน่อย และร้องแบบยานๆเสียง ซึ่งในซีดีไม่ใช่อย่างงั้น จากคุณ : cube - [ 24 ก.พ. 48 16:59:40 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ใช่ค่ะ เพลงฝั่งอิงไถเป็นเพลงจีนกลางค่ะ เป็นเพลงประกอบหนังชอว์บราเดอร์เรื่องม่านประเพณีที่หลิงปอเล่น คำว่า ฉัน ออกเสียงใกล้เคียงกับ หว่อ มากกว่า อั้วนะคะเราว่า เพราะอั้วนี่เป็นสำเนียงแต้จิ๋วซะมากกว่า ใช่มะล่ะ น่ารักมั่กๆเลย เห็นด้วย เราชอบตอนแกร้องงิ้วกวางตุ้งด้วยนะ รู้สึกว่าแกปรับบุคลิกตามเสื้อผ้าได้ดีมาก พอใส่ชุดเป็นคุณชายก็วางมาดผู้ดี พอใส่ชุดเสี่ยวเอ้อ(หมายถึงโปเยน่ะ)ก็ดู(เอ้ย ไม่ได้ดูเสี่ยวๆนะ)น่ารักน่าชังดีจริงๆ เสียดายไม่ได้แคปรูปเก็บไว้ ไม่งั้นจะได้เอามาโพส วันนี้เข้าเวบเลสลี่คลับ มีคนเอาคอลัมน์สัมภาษณ์นักแสดงชายว่าดาราชายคนไหนเซ็กซี่ที่สุด เซี่ยะถิงฟงตอบว่าเลสลี่เซ็กซี่ที่สุด ไม่มีใครสู้ได้อยู่แล้ว เราอ่านแล้วก็แอบงง นึกว่าผู้ชายเขาจะไม่เห็นว่าอย่างเลสลี่นี่เซ็กซี่ซะอีกนะ เพราะเราเองก็ไม่ค่อยรู้สึกว่าแกเซ็กซี่ตรงไหน ดูใสซื่อมากกว่า พยายามควานหาภาพเซ็กซี่ของแกออกมา ได้แค่นี้แหละ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 18:40:47 ]

ความคิดเห็นที่ 26 นี่เป็นภาพที่เราชอบมากเลย เสียดายมันไม่ใช่ภาพถ่ายแบบ เป็นแค่ถ่ายลงหนังสือพิมพ์ธรรมดา รู้สึกว่าเขาดูอ่อนแอดี แบบว่า น่าทนุถนอมน่ะค่ะ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 18:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ภาพนี้ก็พอจะมีความเซ็กซี่อยู่บ้าง จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 18:48:23 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เออ แฮะ หัวข้อกลายเป็นภาพเซ็กซี่ไปได้ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 18:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อันนี้ก็เซ็กดี จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:04:40 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อันนี้ยิ่งกว่า ชอบ หง มากๆ สงสัยพี่คิวบ์ไม่ชอบแน่เลยวุ้ย เราไม่น่าไปย่อรูปเลยแฮะ เลยไม่ค่อยชัดเลย แต่ก่อนเล่นเครื่องจอใหญ่เห็นภาพมันก็ใหญ่ดี พอเปลี่ยนมาเล่นจอเล็ก ทำไมภาพมันไม่ชัดเลยเนี่ย จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:06:53 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อีกภาพ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:09:37 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อืม ภาพนี้เราว่าเขาดูเซ็กซี่นะ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:11:43 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อันนี้ก็โอ นี่ถ่ายตอนปี 2000 นะนี่ สุดๆ แห่งความหน้าเด็ก ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ในนางพญาผมขาวก็ดูเซ็กซี่ดีพอควร บางฉากดูเท่ห์มากเลยเนาะ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:16:57 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เออ วันนี้คึกแปะรูปแฮะเรา ชอบฉากนี้ในแฮปปี้มากเลย น่ารักทั้งคู่ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:28:18 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แปะต่อ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:29:45 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อีก จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:30:48 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เราจำไม่ได้ว่าพี่คิวบ์เข้ามาในนี้นานแค่ไหนแล้ว แปะรูปงาน 401(1 เมษายน)2004 ให้ดูนิดหน่อยดีกว่า เขาจัดงานกันหลายที่ เหมือนว่าอันนี้จัดที่โรงแรมที่เขาโดดลงมา โอเรียนทอล แมนดาริน จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:38:06 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ภาพไม่ชัดอีกแล้ว เฮ้อ เบื่อไม่น่าย่อรูปเลยอะ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:39:13 ]

ความคิดเห็นที่ 40 งานเดิม ปีนี้เขาก็จะจัดกันอีก รายละเอียดเราไม่ค่อยรู้ เพราะไม่ได้เข้าไปอ่าน แต่ว่าในงานฮ่องกง อินเตอร์แนชั่นแนล ฟิล์ม เฟสติวัล จะมีฉายหนังเรื่อง rouge เพื่อรำลึกถึงเลสลี่กับเหมยเยี่ยนฟังด้วย ฉายจอกลางแจ้ง เขาโฆษณาว่าใหญ่ที่สุดในเอเชีย จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:45:14 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ภาพใหญ่ไปแปะไม่ได้อะค่ะ รายละเอียดงานปีนี้ เครื่องนี้ดันไม่มีโปรแกรมย่อภาพที่เราใช้เป็นซะด้วยดิ รายละเอียดไปดูที่เวบเลสลี่พิลโลว์ของนาเดียเลยนะคะ http://www.lesliepillow.com แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 48 20:01:00 จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:51:40 ]

ความคิดเห็นที่ 42 Happy together ขออีกภาพเหอะ ชอบเหลือเกิน จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 19:55:27 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อีกภาพละกันนะ หวานซะ เออ เราบอกพี่คิวบ์ไปยังว่าเราชอบคู่จอนทีมากๆเลย ชอบภูริมากกว่า แต่ชอบที่สุดเวลาแกอยู่กันสองคน เอ เราผิดปกติรึเปล่าเนี่ย สักวันนึงถ้ามีแฟนขึ้นมาแฟนเราจะกลายเป็นเกย์ไหมฟะ จากคุณ : concubine - [ 24 ก.พ. 48 20:00:08 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ไม่ผิดปกติหรอกค่ะน้องคอนฯ ส่วนใหญ่ใครๆก็ชอบคู่ “จอนกับที”กันทั้งนั้น จำได้มั้ย ในตอนที่ทีโดนแทง คนในเว็บบอร์ดพันทิพย์ ต่างขู่ผู้จัดละครเรื่องนี้ว่า ถ้าทีตายเมื่อไหร่ พวกเขาจะเลิกดูละครเรื่องนี้ทันที ว่าแต่ เขาเข้าใจเลือกคนแสดงเป็นทีกับจอนเนอะ โดยเฉพาะแฮ็ค ที่แสดงเป็นจอนได้เนียนดีมากๆ ส่วนภูริ หน้าตาเขาก็เหมาะกับบทคนอารมณ์ร้อนเช่นที ครั้งแรกที่เราได้ดูละครเรื่องนี้ เราคิดถึงเลสลี่จางทันทีเลย นี่พูดจริงๆนะ โดยเฉพาะตอนที่ทีกับจอน ถูกแอบถ่ายภาพในรถ ซึ่งเรารู้สึกคุ้นๆว่า ตอนที่เลสลี่กับถังถังมาเมืองไทย ก็มีภาพที่ทั้งคู่ถูกแอบถ่าย ตอนอยู่ในรถเหมือนกัน มาพูดเรื่องความเซ็กซี่ของเลสลี่กันดีกว่าเนอะ เราว่า เลสลี่ ในบางบุคลิก ก็ดูเซ็กซี่นะคะ หรือในหนังบางเรื่อง อย่างเช่น เดย์ ออฟ บีอิ้งฯ ก็ดูเซ็กซี่ หรือในเรื่องนางพญาผมขาว นี่ก็เซ็กซี่ เออ...พูดถึงเรื่องนางพญาฯ สังเกตว่า เวลาอ่านบทความ ที่กล่าวถึงหนังเรื่องนี้ เขามักจะพูดไปถึงฉากเลิฟซีน อย่างเช่นบทความหนึ่งกล่าว(ประมาณ)ว่า “หนังเรื่องนี้ เขาว่ากันว่า ฉากเลิฟซีนมีทีเด็ด” หรืออีกบทความหนึ่งบอกว่า “เลสลี่เล่นหนังเรื่องนี้ ที่ต้องเข้าฉากเลิฟซีนกับหลินชิงเสีย” เราก็มานั่งนึกดูว่า ฉากเลิฟซีนในหนังเรื่องนี้ จริงๆแล้วไม่มีอะไรเลย โป๊?....ก็ไม่โป๊ เบสิกๆ เมื่อเทียบกับฉากเลิฟซีนในหนังจีน หรือหนังฝรั่งเรื่องอื่นๆ แต่ที่คนชอบพูดถึง เราว่าเป็นเพราะเลสลี่นั่นแหละ แกอาจแสดงได้เซ็กซี่เกินไปหน่อย อย่างฉากที่แกใช้ปากถอนมีดออกจากหลังของหลินฯ หรือตอนดูดพิษให้เธอ เพียงแค่นี้ แกก็เล่นได้เซ็กซี่แล้ว ว่ามะ จากคุณ : cube - [ 25 ก.พ. 48 18:32:12 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ไฮ..คุณชายและ แฟนคลับ ทุกคน  วันนี้มาแนะนำ.. อยากเปลี่ยนชื่อเป็นภาษาเกาหลีกันบ้างป่าว แจ กัน ดอง ยุง บิน ชุม คิม ยัง ซุก ใคร กิน มัน แก่ แต่ ซิง มวน สิ ลุง พอง บิน ลอง กิน ตู ยัง ซิง คิง ยัน ควีน คิง ลอง ชิม คิง ขอ ชิม คิง แย่ง กิน เธอ ลง พุง เซอ จน ซัง กัง เกง ลิง แทง จิงจิง ยัง ค(ร)อง คาน คิง ยัง ซุก แยง รู ปู พอง จัง คับ ชิง และ ชัง จวน มี ลุง รอย ตีน กา แมง ดา ชุม ลิง มัน มอง วอน ตา คิง ชอย ลุง โซ เก็บ เกง ลิง มอง รู ยุง วัง ใคร กัน ใคร แทง มัน   ทวง ยา ดอง ตู ยอม คิง ชึน ชอน ไช ลุง อย่า มุง ลวน ลาม ดู หนัง หน้า ลุง คาน ยัง คอย ซิง จน คาน ********** เฮ้ย มีแต่ชื่อถูกใจทั้งนั้น   เลือกยาก ตู ยัง ซิง คิง ยัน ควีน ตู ยอม คิง เก็บ เกง ลิง แต่ชือ่นี้  น่าเป็นชื่อจีน วัง ใคร กัน ..เลือกให้หน่อยดิ จากคุณ : tempopo - [ 26 ก.พ. 48 01:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เรื่องเซกซี่ของคุณจาง .. ประมาณเธอทำไรก็เซ็กซี่ทั้งนั้นแหละ  เพราะสายตาเธอมันช่างเซ็กซี่ซะจริงๆ เฮ้อ.. ยิ่งมาช่วงหลังๆ เธอแมนขึ้น หล่อขึ้น ประมาณ ยิ่งแก่ยิ่งหล่อ พูดเรื่องนี้แล้ว  .. น้ำลายไหล... หมู่นี้ไม่ค่อยได้ดูหนังคุณจางเลย ดูอยุ่เรื่องเดียว มังกรหยกหยก นั่นแหละ  ..จึงทำให้นึกไม่ออกว่า เรื่องไหนคุณจางเธอเซ็กซี่  ... อิอิ .. ยืนหน้ากระจก มูนไลท์ ก็เซ็กเหลือกำลัง ตอนนี้บ้าหนังเกาหลีอยู่  ชอบมาก ประมาณ ดอนๆ กอง ๆคันๆ คังๆ..วุ้ย ..หลายใจจริงตู.. ... อ่านเรื่องที่น้องคอนคิวแปล   พี่อ่านๆแล้ว  เรื่องการวางจำหน่ายหนังสืออะ  คุณจางนี้ก็เรื่องมากไม่ใช่เล่น ถ้าไม่ฟังเหตุผล ที่คุณจางพูด.. คุณจางนี่ไม่เอาใจฮ่องกงเล๊ย .. สมแล้วสื่อไม่ค่อยปลี้ม.. เชอะ ๆ ชริ ชิ... .. อยากกระเสือกกระสนได้หนังสือเล่มนี้ไว้ครอบครองจัง  แต่ดูแล้ว คงกระอัก  แค่หนังสือภาพ อินเนอร์ เซนท์ ปาเข้าไปเกือบ 2พันแล้ว .. .. น้องคอนคิว น้องคิวบ์  สู้ตายนะฮับ  จะพยายามเข้ามาอ่านบ่อยๆ แก้ไขเมื่อ 26 ก.พ. 48 01:51:22 จากคุณ : tempopo - [ 26 ก.พ. 48 01:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เราไม่ค่อยอยากได้หนังสือภาพเล่มนี้แฮะ เราว่าภาพมันออกแดงๆยังไงไม่รู้ ถ้าจะเอา เอาเล่มที่ออกพร้อมกับอัลบั้ม printemp ดีกว่า สวยเลิศ แต่ว่าหนังสือภาพพวกนี้ยังจะมีขายอีกเหรอคะ ถ้ามีเราก็อยากได้เล่ม  printemp อะ เออ แต่ความจริงอ่านๆไปเริ่มโน้มน้าวว่าแกเซ็กซี่เหลือกำลังซะแล้วแฮะ แววตาคนเรามันมหัศจรรย์ บางทีตาแกก็ดูใสซื่อบริสุทธิ์ บางทีก็ดูเซ็กซี่ แต่ไม่รู้ทำไมความเซ็กซี่ของแกสำหรับเรามันต้องมาพร้อมกับความสวยก็ไม่รู้ดิ ฉากดูดพิษในนางพญาผมขาวเซ็กซี่มาก เห็นด้วย ชูมือค่ะ เออ เลสลี่ในคอนเสิร์ต 97 เซ็กซี่มากๆ เราว่านะ อ้าว สรุปพี่เทมนี่อาวุโสสุดเหรอเนี่ย หิหิ เราเป็นโรคไม่ชอบเกาหลีอะ ไม่รู้ทำไม ดูหนังเกาหลีดังๆมา 3-4 เรื่อง ไม่ชอบสักเรื่อง ไม่ได้อคติด้วยนะ ยิ่ง my sassy girl เนี่ย ดูแล้วแหม อยากจะประนาม เราว่ามันเป็นหนังที่ไม่เข้ารูปเข้ารอย จะเอายังไงแน่ ไอ้ความซึ้งหรือการหักมุมในตอนท้ายมันไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเลย เพราะเสียความรู้สึกไปตั้งแต่ช่วงแรกของหนังแล้ว เออ เลสลี่เป็นแฟนหนังเกาหลีแหละ (คงไม่ได้แฟนอะไรมาก แต่คงชอบพอควร)จำได้มีคนเคยพูด คิดว่าภาพเซ็ตนี้แหละที่อยู่ในหนังสือภาพ  printemp ภาพนี้เราว่าเซ็กดีเหมือนกันนะ แต่อย่างว่า ความเซ็กซี่ของแกในสายตาเราบางทีมันมาพร้อมความสวย จากคุณ : concubine - [ 26 ก.พ. 48 08:26:50 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เราจะพยายามแปลให้มันคืบหน้าขึ้นไปมากๆนะคะ พี่คิวบ์ท่าทางจะอยากอ่านตอนไปแจกลายเซ็นต์มากเลย ใกล้ถึงแล้วแหละ อย่าใจร้อน ถึงเราจะไม่ชอบทรงผมสั้นกุดของแกเอาเสียเลย แต่ภาพนี้เราว่าเซ็กซี่ดีนะ อยู่ในหนังสือภาพของสำนักพิมพ์เดียวกับ ออล อเบ้าท์ น่ะแหละ ชื่อหนังสืออ่านเป็นภาษาญี่ปุ่นว่าอะไรไม่รู้ แต่เราอ่านว่า ชิ่ง เพราะตัวจีนอ่านอย่างนั้น จากคุณ : concubine - [ 26 ก.พ. 48 08:30:19 ]

ความคิดเห็นที่ 49 บทที่ 3 กลางฤดูใบไม้ผลิ ปี 1999 หนังสือพิมพ์ The Sun ทำเรื่องไร้ยางอายที่ยากจะลืม         เดือนเมษายน หนังสือภาพพิมพ์เสร็จเรียบร้อย ร่างโฆษณาส่งแล้ว การเตรียมงานสำหรับงานแจกลายเซ็นที่ฮ่องกงและญี่ปุ่นเสร็จแล้วส่วนหนึ่ง ในตอนนั้นเองก็เกิดเรื่องงี่เง่าขึ้นมา จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 07:57:56 ]

ความคิดเห็นที่ 50 หนังสือภาพ All About Leslie มีกำหนดจำหน่ายในญี่ปุ่นในวันที่ 15 เมษายน ดังนั้นในวันที่ 12 จะต้องแจกจ่ายไปตามร้านตัวแทนจำหน่าย ก่อนวันที่ 12 ประมาณ 5-6 วัน พวกเราได้ส่งหนังสือ 300 เล่มไปที่ร้านหนังสือ Page One ในฮ่องกงแล้วโดยผ่านตัวแทนจำหน่ายที่รับผิดชอบตลาดต่างประเทศ (งานแจกลายเซ็นในฮ่องกงก็จัดที่ร้านนี้) ในเวลาเดียวกัน ทางเราได้แจกจ่ายหนังสือภาพไปตามร้านหนังสือในห้างสรรพสินค้าฮ่องกงที่มีคนญี่ปุ่นเป็นนายทุนตามใบจองแล้ว แต่ละสัปดาห์เรือสินค้าจากญี่ปุ่นไปฮ่องกงมีเพียง 2 รอบเท่านั้น นอกจากนี้เวลาขนส่งประมาณ 10 วัน บวกกับการขายในต่างประเทศจะต้องทำเอกสารพิเศษ เพียงพิจารณาจากสิ่งเหล่านี้ เราจึงส่งสินค้าไปฮ่องกงเร็วกว่ากำหนด แต่แม้กระนั้น กำหนดจำหน่ายในฮ่องกงก็ยังคงเป็นวันที่ 23 เมษายน ช้ากว่าญี่ปุ่นประมาณ 1 สัปดาห์ หนังสือภาพที่ขนส่งทางเรือไปฮ่องกง คำนวณว่าในวันที่ 21 จะทันให้สรรพากรตรวจสอบ ดังนั้นหนังสือจะไปถึงร้านอย่างเร็วที่สุดตอนบ่ายวันที่ 21 จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:03:14 ]

ความคิดเห็นที่ 51 แต่ที่คาดไม่ถึงคือ ร้านหนังสือแห่งหนึ่งกลับวางขายตั้งแต่วันที่ 8 เมษายน จากการตรวจสอบพบว่าร้านหนังสือญี่ปุ่นร้านนี้รับของโดยถูกต้อง เพียงแค่ได้รับของเร็วกว่าร้านอื่น เขาถึงกับใช้วิธีขนส่งทางอากาศหนังสือจึงวางขายเร็ว เดิมทีนี่ก็เป็นเรื่องคาดไม่ถึงอยู่แล้ว ใครจะรู้ว่าเรื่องนี้จะเป็นเหตุให้เกิดเรื่องใหญ่ตามมา จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 52 หนังสือภาพที่วางขายเร็วเล่มหนึ่งตกไปอยู่ในมือสำนักพิมพ์หนังสือพิมพ์  The Sun  เช้าวันที่หนังสือออกขาย( คือวันที่ 9 เมษายน) The Sun นำเนื้อหาและภาพในหนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์สีเต็มหน้าหนังสือพิมพ์โดยไม่ได้ขออนุญาต ไม่ว่าจะเป็นภาพที่เลสลี่เปลือยท่อนบนนอนบนเตียง หรือภาพสมัยเด็กที่เปิดเผยเป็นครั้งแรกในหนังสือ ก็โดนตีพิมพ์เสียโจ่งแจ้ง ภาพที่ถูกนำมาตีพิมพ์มากกว่า 10 ภาพ ไม่เพียงเท่านั้น สิ่งที่ฉันเขียนก็ถูกตีพิมพ์ด้วยบางส่วน ถ้าอ่านดีๆจะรู้ว่าไม่ใช่ข้อเขียนเดิม แต่โดนแก้บางส่วน หนำซ้ำยังรายงานโดยเน้นขยายความเรื่องเกี่ยวกับมิสเตอร์ถังจนผิดความ เดิมฉันเขียนว่า “สำหรับเลสลี่แล้ว มิสเตอร์ถังเป็น เพื่อนตลอดชีวิต” แต่ในรายงานข่าวเปลี่ยนเป็น “สุดที่รักตลอดชีวิต” จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:04:49 ]

ความคิดเห็นที่ 53 บทสัมภาษณ์มีเนื้อหาอย่างอื่นมากมาย แต่เขากลับรายงานเน้นความสำคัญแต่ส่วนที่เกี่ยวกับมิสเตอร์ถัง เพียงแค่ดูแนวโน้มการรายงานข่าวก็รู้แล้วว่ารสนิยมของสำนักพิมพ์เป็นอย่างไร สำหรับบทรายงาน พวกเขาทำเหมือนว่ารายงานตามตรง แต่อันที่จริงแล้วมีการแก้ไขเนื้อหา ที่เกินไปคือ ไม่ได้บอกกล่าวบริษัทรวมทั้งเลสลี่ก่อน การกระทำแบบนี้ขัดต่อข้อปฏิบัติ ไร้ยางอายที่สุด ซ้ำยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันไม่เพียงโมโหมากเท่านั้น ยังแทบไม่อยากเชื่อด้วย จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:06:00 ]

ความคิดเห็นที่ 54 คนแรกที่บอกฉันเรื่องหนังสือพิมพ์คือ y เพื่อนที่ช่วยเป็นธุระติดต่อเลสลี่ให้ฉัน เช้าวันที่ 9 เมษายน เธอเห็นแผงขายหนังสือพิมพ์ข้างทางเต็มไปด้วยภาพสีสะดุดตาที่ดูเหมือนเคยเห็นมาก่อน เธอตกใจมาก รีบโทรบอกฉัน พร้อมทั้งได้แฟกซ์สำเนารายงานข่าวมาด้วย ฉันเองก็วานเธอให้ประท้วงกับ The Sun แทนบริษัท ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:08:32 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แม้ฉันจะไม่ได้คาดหวังว่า The Sun จะตอบกลับ และก็รู้ว่าจะได้คำตอบอย่างไร แต่นักข่าวหญิงที่รับผิดชอบข่าวนั้นกลับบอกว่า “เอามารายงานอีกทอดจะผิดตรงไหน ข่าวน่ะมันใครไวกว่าคนนั้นได้” สำหรับเรื่องรูป เธอทำเหมือนไม่ได้เสียใจเลย y ถามว่า “นี่ไม่ใช่รายงานต่ออีกทอดนะ ในเมื่อเนื้อหาไม่เหมือนกันนี่” แต่นักข่าวนั่นกลับพูดเหมือนกับตัวเองเป็นฝ่ายถูกว่า “ถ้าเขียนตามแบบเดิม ก็ไม่มีอะไรน่ะสิ ข่าวบันเทิงน่ะต้องมีประเด็นฮือฮาถึงจะมีคนซื้อ” พวกเราร้องเรียนหัวหน้าของเธอไป ก็ไม่เกิดผลอะไรขึ้นมา             เฮ้อ ถ้าเขาจะขอโทษล่ะก็ เขาคงไม่ทำอย่างนั้นตั้งแต่แรกแล้ว ฉันไม่ได้คิดว่าพวกนี้จะมีเหตุผลอยู่แล้ว แต่ก็ยังตกใจ โบราณว่า “เป็นโจรก็ยังมีเหตุผล 3 อย่าง” แต่หนังสือพิมพ์ The Sun นี่ไม่มีเลยแม้แต่เหตุผลเดียว หนำซ้ำยังทำร้ายผู้เกี่ยวข้องไปทั่ว เลสลี่เคยบอกฉันว่า “คุณไม่เข้าใจฮ่องกง ความคิดแบบญี่ปุ่นใช้ที่นี่ไม่ได้หรอก” ในที่สุดฉันก็เข้าใจ เลสลี่เป็นผู้เสียหายที่สุดในเรื่องนี้ ฉันเป็นห่วงเขามาก จึงให้ y นัดเขามาพบเพื่อปลอบใจ จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:10:24 ]

ความคิดเห็นที่ 56 แล้วก็เป็นจริงอย่างที่คิด เลสลี่ถูกกระทบกระเทือนมาก สภาพจิตใจย่ำแย่ที่สุด “ต่อไปนี้ผมจะไม่ให้นักข่าวฮ่องกงสัมภาษณ์อีก จะไม่ร่วมงานอะไรด้วยอีก ถึงจะมีงานแจกลายเซ็นก็คงไม่รายงานดีๆอีกนั่นแหละ งั้นก็ไม่ต้องจัดงานมันแล้วที่ฮ่องกงเนี่ย ต่อไปจะไม่จัดกิจกรรมอะไรที่ฮ่องกงอีก ผมเบื่อแล้ว โดนมาพอแล้ว” ไม่ว่า y จะปลอบอย่างไร เขาก็ได้แต่พูดว่า “ผมเจอมาพอแล้ว” และยืนยันจะยกเลิกงานแจกลายเซ็นในฮ่องกงให้ได้ จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:11:29 ]

ความคิดเห็นที่ 57 Y รอจนเขาอารมณ์เย็นลงแล้วจึงบอกว่า “งานแจกลายเซ็นน่ะจัดขึ้นเพื่อแฟนๆของเธอนะ ไม่ใช่จัดเพื่อให้นักข่าวทำข่าว ถ้าเธอเอาความโกรธไอ้หนังสือพิมพ์นั่นไปลงกับแฟนๆ แฟนๆที่เฝ้ารองานแจกลายเซ็นจะน่าสงสารมากนะ” สุดท้าย เขาก็ยอมตาม ให้งานจัดตามกำหนดเดิม แต่เขายังยืนยันไม่ให้สื่อมวลชนเข้าไปทำข่าวเด็ดขาด และจะไม่ให้สัมภาษณ์ใดๆ แน่นอนว่านี่จะกระทบต่องานที่โตเกียว เพราะทางโตเกียวเองก็ได้ตอบรับคำขอทำข่าวจากสถานทีโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์ นิตยสารของทั้งญี่ปุ่นและฮ่องกงแล้ว ไม่สามารถยกเลิกตอนนี้ได้ ได้แต่เปลี่ยนเป็นอนุญาตให้เข้ามาถ่ายภาพในงานได้ 10 นาที ส่วนเรื่องสัมภาษณ์หรืองานแถลงข่าวนั้นไม่มี จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:12:11 ]

ความคิดเห็นที่ 58 อันที่จริง ตอนนั้นที่เลสลี่ไม่ยอมให้สัมภาษณ์นั้นไม่ใช่เฉพาะแค่เรื่องนี้เท่านั้น นอกจากเรื่อง The Sun แล้วก็ยังมีเรื่องอีกเรื่องหนึ่ง นั่นก็คือก่อนหน้านี้เลสลี่ไปญี่ปุ่นเพื่อโปรโมตหนัง Moonlight Express ตอนนั้น หนังสือพิมพ์ฮ่องกงรายงานข่าวว่าเลสลี่จูบกับชายหนุ่มที่เข้ามาหาเรื่องคุยกลางถนนตอนดึกดื่น แต่ยิ่งเขาปฏิเสธ พวกนักข่าวก็ยิ่งชอบตีไข่ใส่สี จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:13:06 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ใครจะรู้ว่าความวัวยังไม่ทันหาย ความควายก็เข้ามาแทรก ฉันเขาใจสภาพจิตใจของเขาที่ “ไม่อยากคุยกับสื่อ และก็ไม่อยากให้ข่าวอะไรพวกเขาด้วย” 20 ปีมานี้ ข่าวที่เลสลี่ให้แก่สื่อฮ่องกงมากมายนับไม่ถ้วน ถ้าดูตามประโยชน์ที่ได้ทำให้แก่สื่อมวลชน เขาคงจะอยู่ระดับต้นๆ ความสัมพันธ์ระหว่างดารากับนักข่าว แต่ไหนแต่ไรก็คือลิ้นกับฟัน แม้บางครั้งจะมีความลับต่อกัน แต่สุดท้ายก็ต่างต้องพึ่งพากันถึงจะอยู่กันได้ แต่ความสัมพันธ์ของเลสลี่กับสื่อมวลชนฮ่องกง กลับขาดความสมดุลไป สื่อมักจะชมบ้างด่าบ้างสำหรับดาราคนอื่น แต่ดูเหมือนว่าเลสลี่จะมีอย่างเดียวคือโดนวิพากษ์วิจารณ์ และคำวิจารณ์พวกนี้ ถึงขั้นประสงค์ร้าย ฉันซึ่งเป็นผู้สังเกตการณ์ยังรู้สึกได้ เชื่อว่าเลสลี่คงจะยิ่งรู้สึกมากกว่าฉัน ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 60 แม้สุดท้ายงานแจกลายเซ็นจะลุล่วงไปด้วยดี แต่สำหรับเลสลี่และฉันแล้ว เรื่องของหนังสือพิมพ์ The Sun นี่ช่างไร้เหตุผลที่สุด ฉันรู้สึกเสียดายและโมโห ถ้าฮ่องกงทำงานกันอย่างนี้ ไม่สามารถใช้วิธีของคนญี่ปุ่นมาจัดการได้ ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ แต่พวกเขาถึงขนาดไม่ขอโทษแม้เราจะประท้วงไปแล้ว ยังมีหน้ามาประกาศว่านี่เป็นเสรีภาพของสื่อมวลชน ถ้าอย่างนั้น ฉันก็สมควรจะเปิดโปงความเลวของ  The Sun ไว้ ณ ที่นี้ แม้สุดท้ายแล้วคนที่รู้เรื่องจะมีแต่คนอ่านหนังสือเล่มนี้เท่านั้น จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:16:49 ]

ความคิดเห็นที่ 61 คืนก่อนงานแจกลายเซ็นต์ การติดตามตั้งแต่สนามบินเฉิงเถียน(ขอโทษอย่างแรง อ่านเป็นภาษาญี่ปุ่นไม่ออกง่ะ) วันที่ 16 เมษายน ก่อนงานแจกลายเซ็นหนึ่งวัน เลสลี่โดยสารเครื่องบินสายการบินเจแปนแอร์ไลน์เที่ยวบ่ายมาถึงสนามบินเฉิงเถียน มาคิดดูตอนนี้ ความคิดของเราในตอนแรกออกจะไร้เดียงสาไปบ้าง แต่ตอนนั้นเราไม่รู้สึกถึงภัยอันตรายอะไรเลย เราคิดเพียงว่า เมื่อเลสลี่มาถึงสนามบินคงมีวุ่นวายนิดหน่อย แต่จากทางออกไปถึงลานจอดรถก็ใกล้นิดเดียว แค่รีบส่งเขาขึ้นรถที่มารอรับก็หมดเรื่องแล้ว i love this picture จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ก่อนที่เลสลี่จะมา 1 ชั่วโมง พวกเราไปตรวจดูความเรียบร้อยที่สนามบินก่อน ไม่สังเกตเห็นว่ามีคนรวมกลุ่มกันแต่อย่างใด เพื่อความปลอดภัย ฉันขอให้ทีมงานเดินตรวจในบริเวณเขตรักษาความปลอดภัย ให้แสตนด์บายไว้ก่อน เผื่อจำเป็นต้องเรียกให้ช่วย แต่ฝ่ายนั้นบอกว่า ตอนนี้โถงทางเข้าคนไม่ได้มากเป็นพิเศษ และคิดว่าภายในหนึ่งชั่วโมงคงไม่มีฝูงชนมาถึง ดังนั้นเลยไม่จำเป็นต้องจัดหน่วยรักษาความปลอดภัย ตอนนั้นคนที่ผ่านไปมาไม่เยอะจริงๆ แต่ฉันสังเกตว่าทั่วบริเวณโถง ดูเหมือนว่ามีสุภาพสตรีมากมายกำลังใช้โทรศัพท์มือถือติดต่อเรื่องบางเรื่อง จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:25:44 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ก่อนเครื่องบินลงจอดครึ่งชั่วโมง ฉันไปตรวจให้แน่ใจว่ารถที่มารอรับมาถึงแล้วหรือยัง เมื่อฉันกลับเข้าไปที่โถง พลันสายตาก็ไปสะดุดกับภาพอันน่าสะพรึงตรงหน้า สนามบินที่โล่งเมื่อครู่ เพียงครู่เดียวกลับเต็มไปด้วยผู้คนเบียดเสียดยัดทะนาน ซ้ำส่วนใหญ่ยังเป็นผู้หญิงเสียด้วย ผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าฉัน คุยโทรศัพท์เสียงดัง “ใช่แล้ว ไม่ผิดแน่ เมื่อกี้ได้ยินคนพูดว่า แฟนในฮ่องกงเช็คเจอว่าเลสลี่นั่งเครื่องบินเที่ยว...ของเจแปนแอร์ไลน์จริงๆ ใกล้จะถึงแล้ว รีบมานะรีบมา” เช่นนี้ ก่อนที่เครื่องบินจะลงจอด สาวๆยิ่งเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ โชคดีที่พวกเธอแค่ยืนอยู่เป็นระเบียบหลังราวกั้นที่หน้าทางออก ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไป บวกกับรปภ.คอยกันอยู่ เลสลี่ก็ยังสามารถมุ่งตรงไปยังลานจอดรถได้ เอ่อ อย่าเข้าใจผิดว่าเราไปเอาภาพบรรยากาศในสนามบินตอนนั้นมาจริงๆ ไม่มีอะค่ะ แค่หาภาพที่มันเข้าๆกันเท่านั้นแหละ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:28:08 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ฉันรอเขาอยู่ตรงสุดราวกั้น เลสลี่พูดว่า “ไฮ สบายดีไหม” พลางจับมือทักทาย จากนั้นก็เดินออกไปพร้อมๆกัน ตอนนี้นี่เอง เหตุการณ์รอบด้านเปลี่ยนกะทันหัน ฝูงชนที่จากเดิมยืนกันอยู่หลังราวกั้น กลับหนุนเข้ามาเหมือนน้ำทะลักเขื่อน ข้างหน้าข้างหลังผู้คนเบียดเสียด จะเดินก็ลำบากจะถอยกลับก็ไม่ได้ ตอนนี้เอง แฟนบางส่วนเริ่มพยายามลูบๆคลำๆตัวเลสลี่ บางคนก็ออกแรงเบียดเต็มที่เพื่อจะส่งของขวัญให้เขา ในที่สุด รปภ.ที่เดิมมองอยู่ใกลๆก็ต้องรีบวิ่งมาเปิดทางให้เราเดิน เราต้องคอยหลบมือที่ยื่นมาจากทั้งด้านหลังและด้านข้าง  ด้านหน้าก็ยังต้องรับแสงแฟลชวูบวาบที่ทำเอาลืมตาไม่ขึ้น เราเดินต่อไปอย่างเร่งรีบ แต่ทางที่จะไปลานจอดรถ กลับดูเหมือนไม่มีวันสิ้นสุด จนขึ้นรถได้แล้วนั่นเอง เลสลี่ถึงได้ถอนหายใจแล้วนั่งลงเสียที จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:29:01 ]

ความคิดเห็นที่ 65 แต่ว่า เรายังออกเดินทางไม่ได้ เพราะมิสเตอร์ถังลงจากเครื่องมาทีหลัง เลสลี่มองออกไปทางหน้าตาด้วยความเป็นห่วง “เขาคงไม่เป็นไรนะ” เลสลี่พูด ตอนนี้เองด้านนอกคนส่งเสียงฮือฮากันยกใหญ่ “นั่น นั่นมันมิสเตอร์ถังนี่” “ใช่ มิสเตอร์ถังจริงๆด้วย” “หา จริงเหรอ” แม้ทุกคนจะจ้องมอง แต่มิสเตอร์ถังก็ไม่ได้รีบร้อน ยังคงค่อยๆนำสัมภาระไปเก็บที่ท้ายรถ เลสลี่ตะโกนอยู่ในรถ “เร็ว รีบขึ้นรถ” แต่มิสเตอร์ถังยังคงรักษาความเร็วไว้เท่าเดิม แฟนหญิงทั้งหลายก็ไม่ค่อยกล้าล้อมมิสเตอร์ถังนัก ได้แต่มองอยู่ห่างๆ เมื่อเขาขึ้นรถในที่สุด เลสลี่ถึงได้ถอนหายใจโล่งอก พูดว่า “ออกเดินทางเถอะ” จากคุณ : concubine - [ 27 ก.พ. 48 08:30:36 ]

ความคิดเห็นที่ 66 แต่เราชอบละครเกาหลีเรื่อง “สงครามแห่งความรัก” มั่กๆๆๆ นางเอกน่ารักมั่กๆ แต่พระเอกเรารู้สึกเฉยๆ(แต่เพื่อนเราคนหนึ่ง เธอคลั่งไคล้พระเอกคนนี้มากเลย) ชอบพระรองมากกว่า เหตุผล? .เพราะความน่ารักอีกนั่นแหละ อิอิ เอ...รู้สึกว่าเราจะเป็นโรคแพ้ความน่ารักนะนี่ อย่างเช่น เมื่อเห็นความน่ารักของเลสลี่ในคอนเสิร์ต’88 ก็คิดเล่นๆว่า อยากจะสตัฟเลสลี่ไว้ ให้หยุดอยู่แค่ช่วงเวลานั้น แต่คุณtempopo คงมองค้อน เพราะเธอบอกว่า เลสลี่ยิ่งแก่ยิ่งหล่อ ยิ่งแมน (อิอิ) เลสลี่ ในหนัง “โอกินาวา” ก็เซ็กซี่นะ ในคอนเสิร์ต’97 ก็เซ็กซี่ เห็นด้วยค่ะ อื่ม...บทความของตอนนี้ ดูตื่นเต้นดีจัง เมื่อก่อนเราเคยคิดว่า ดาราคนอื่นจะโดนสื่อเขียนข่าวแบบหนักๆอย่างเลสลี่หรือเปล่า เป็นอันรู้แล้วว่า ดาราคนอื่นมีทั้งชมทั้งด่า แต่กับเลสลี่นี่ จะโดนด่าตลอด ทำไมนะ...ทำไม หรือเพราะเลสลี่เป็นคนพูดจาตรงมากเกินไป เคยอ่านคำสัมภาษณ์ของเลสลี่ เขาบอกประมาณว่า ถ้าถึงที่สุด เขาก็จะไปจากฮ่องกง ซึ่งนั่นก็เท่ากับเป็นการ เดินไปตามหลุมพรางหรือกับดักของพวกสื่อ ทำไมสื่อของฮ่องกงจึงได้โหดร้ายขนาดนี้นะ ไม่เข้าใจจริงๆ จากคุณ : cube - [ 28 ก.พ. 48 17:11:01 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เราว่าเพราะเลสลี่จางเป็นคนพูดจาตรงไปตรงมา สรุปก็คือ ไม่ฉลาดพูดเอาเสียเลยน่ะแหละ แถมชีวิตส่วนตัวเขาก็ดันเป็นที่สนอกสนใจเสียด้วย มันก็เลยเป็นอย่างที่เห็น สื่อเองก็คงไม่ได้เกลียดเขานักหรอก แต่ก็ทำไปเพื่อปากท้อง(ที่อิ่มอยู่แล้วให้อิ่มยิ่งขึ้น) แต่เราก็ชอบเขาตรงที่เป็นคนตรงๆนี่แหละนะ แต่ถ้าเขาอ้อมค้อมเสียบ้าง ไม่แสดงความรู้สึกทุกอย่างที่มีออกมาจนหมด เขาก็คงมีความสุขกว่านี้ และตอนนี้เขาก็คงจะยังอยู่กับเรา เออ พี่เทม เราหารูปที่บอกว่าแกใส่สูทสีแดงในงานฉลองเข้าปี 2000 เจอแล้วนะ แปะเลยดีก่า จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 09:57:21 ]

ความคิดเห็นที่ 68 หลังจากรถออก พวกเราคุยกันอยู่สักพัก บรรยากาศดีทีเดียว แต่ว่าเมื่อรถขับผ่านไฮเวย์ เข้าเมืองโตเกียวแล้วพวกเราเริ่มรู้สึกบางอย่างไม่ชอบมาพากล มีรถสองคันตามเรามาตั้งแต่ที่สนามบิน ทั้งสองคันเป็นรถแท็กซี่สนามบิน ผู้โดยสารเป็นผู้หญิงหลายคน การติดตามแบบนี้ชัดเจนไปหน่อยแล้ว โชเฟอร์พูดอย่างตกใจ “เป็นวิธีตามที่คาดไม่ถึงจริงๆ” “หนีให้พ้นไม่ได้เหรอ” ฉันถาม โชเฟอร์ตอบว่า “ลองดูแล้วกัน” จากนั้นก็เร่งความเร็ว เลี้ยวเข้าถนนเล็ก จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 10:00:17 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ตั้งแต่ตอนนั้น เลสลี่ก็พูดน้อยลง อารมณ์เริ่มจะเสีย ทุกครั้งที่อารมณ์เสียหรือถูกรบกวนอย่างไม่มีเหตุผล บางทีเขาก็จะไม่พอใจ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นเขาโมโหขนาดนั้น ตอนแรกเขาโกรธเพราะรถสองคันนั้นตามมาตลอด ต่อมาก็เริ่มโมโหใส่โชเฟอร์ที่สะบัดไม่หลุด เขาหลังอยู่เบาะหลัง พูดเสียงดังเป็นระยะว่า “ทำไมกวนใจแบบนี้นะ” “คิดหาทางเร็วๆสิ” ส่วนมิสเตอร์ถังที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ดูเหมือนจะคอยปลอบเขาตลอดว่า “ช่างเถอะน่า ช่วยไม่ได้นี่ อย่าโมโหเลยนะ” โชเฟอร์พยายามทุกวิธีแล้ว แต่ฝ่ายโน้นมีกันสองคัน ถึงจะสะบัดพ้นคันหนึ่ง อีกคันหนึ่งก็ยังตามมาติดๆ ไม่นานนัก ทั้งสองคันก็กลับมาตามอีก เป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ ไม่แน่อาจตามไปถึงโรงแรม จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 10:01:46 ]

ความคิดเห็นที่ 70 สุดท้าย หลังจากปรึกษากันแล้ว คิดออกแผนหนึ่ง เราแกล้งขับรถเข้าไปในทางวันเวย์ พอรถที่ตามมาขับเข้ามาในซอยนั้น เราให้ทีมงานคนหนึ่งลงรถ เดินไปที่รถสองคันนั้น กันไม่ให้รถผ่าน พร้อมทั้งพูดเสียงดังบอกโชเฟอร์และผู้โดยสารหญิงพวกนั้นว่า “พวกคุณทำแบบนี้มันเข้าขั้นก่อกวนแล้วนะ เลิกตามเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นจะแจ้งตำรวจ” ผู้โดยสารในรถต่างก้มหน้าก้มตา มีเพียงโชเฟอร์แท็กซี่เท่านั้นที่ยิ้มอย่างอึดอัดใจ ตอนนี้เอง รถของเราก็แล่นออกจากซอยเล็กนั่นแล้ว แต่ทีมงานคนนั้นยังต้องคอยกันรถที่แอบสะกดรอยตาม หลังจากผ่านไป 5 นาทีจึงปล่อยไป แน่นอนว่า กว่าจะถึงเวลานั้นรถของเราก็คงหายลับไปแล้ว ขอแสดงความเห็นหน่อย เราว่าเลสลี่ต้องกลัวว่ารถสองคันนั้นจะเป็นพวกนักข่าวปาปารัสซี่ด้วยแน่ๆเลย แต่ก็ไม่แน่ เพราะแกเป็นโรครักความเป็นส่วนตัวอย่างแรง อาจจะรู้ว่าเป็นแฟนๆน่ะแหละ แต่ก็ยังไม่พอใจอยู่ดี จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 10:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ในที่สุดเราก็หนีการตามล่ามาได้ ขับรถกลับเข้าทางเก่า เมื่อเลสลี่รู้ว่าหนีได้สำเร็จ ก็อารมณ์ดีขึ้น และถามถึงทีมงานคนนั้นด้วยความเป็นห่วงว่า “รบกวนเธอแล้วจริงๆ ลงรถตรงนั้นจะกลับบ้านได้หรือเปล่านะ” จากนั้นก็พูดอย่างเร็วว่า “พอหายโมโห ก็หิวเลย ไปหาอะไรกินกัน” “อยากกินอะไร” “ปูเทมปุระ” มิสเตอร์ถังตอบ ตอนนั้นสี่ทุ่มแล้ว ทีมงานโทรศัพท์ถามหลายร้าน ทุกร้านตอบว่าจะปิดร้านแล้ว เราได้แต่บอกเขาว่า “ร้านเทมปุระปิดแล้ว” “งั้นก็ไปร้านเหล้าแล้วกัน” เลสลี่พูด จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 10:08:26 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ฉันไม่ค่อยคุ้นกับภัตตาคารหรู แต่สำหรับร้านเหล้าแล้วค่อนข้างคุ้น ถ้าไปที่ที่คนพลุกพล่านจะเป็นจุดสนใจเกินไป ซ้ำยังหาที่จอดรถยาก ดังนั้น เราจึงเลือกร้านที่ใกล้กับบริษัท ร้านนี้พวกเราใช้เป็นประจำ ที่นี่ไม่ว่าพนักงานหรือแขกในร้าน ไม่มีใครรู้จักเลสลี่ กระทังไปมีใครทันสังเกตว่าเขาเป็นคนฮ่องกงหรือเป็นดารา ท่าทางเลสลี่จะชอบที่นี่มาก พูดกับฉันหลายครั้งว่า “ที่นี่ไม่เลว” “ผมชอบร้านแบบนี้” เลสลี่ดื่มสาเกด้วยท่าทางทะมัดทะแมง ยังกินไก่ย่าง เต้าหู้เย็น ปลาหมึกย่างเป็นต้น ดูเขาจะผ่อนคลายมาก จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 10:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ข้อดีอีกข้อของเลสลี่คือ แม้จะอารมณ์เสียง่าย แต่เขาจะไม่คิดเรื่องนั้นนานนัก มักจะกลับมาอารมณ์ดีได้ทุกครั้ง บางทีเขาอาจรู้ตัวเรื่องนี้ดี ดังนั้นทุกครั้งที่เจอเรื่องขัดใจ เขามักจะพยายามคิดหรือทำสิ่งที่มันน่าสนุก เพื่อทำให้อารมณ์ดีขึ้น บางที เขาจะจงใจยิ้มหัวเราะร่าเริง บังคับตัวเองให้มีความสุข เขาในเวลาแบบนั้น กลับดูเคว้งคว้างจนคนรอบข้างรู้สึกเศร้า ภาพนี้น่ารักดี หนูชอบค่า จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 10:15:28 ]

ความคิดเห็นที่ 74 แน่นอนอยู่แล้วว่าสักวันนึงจะต้องมีคนสร้างหนังหรือละครเกี่ยวกับชีวิตของเลสลี่ จาง แฟนๆบางคนก็นั่งคิดกันว่าใครเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุด มีคนเสนอคนคนนี้ขึ้นมา หวงเฮ่าหรัน จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 10:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เขาแปะภาพของตาคนนี้ให้ดูหลายภาพทีเดียว นี่เลือกภาพที่ดูหล่อที่สุดมาให้ รู้สึกว่าที่แปะจะเป็นสมัยอายุน้อยหน่อย พอแกอายุมากขึ้นหน้าเริ่มไม่ค่อยหล่อเท่าไหร่แล้ว จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 10:52:40 ]

ความคิดเห็นที่ 76 หวัดดีค่ะ น้อง Concubine และแฟน ๆ ขาประจำทุกท่าน จาก #1 แปะเผื่อพี่เม่ยไม่ได้อ่านกระทู้ที่แล้วอีกรอบ เออ เผื่อพี่เม่ยเข้ามาอ่าน เราได้เทปพี่แล้วนะค้า ได้เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ชอบมั่กๆ แต่ชอบอันปี 2526 มากกว่าเยอะเลย ปี 2525 ร้องเสียงโหยหวน ร้องไม่ดีเล้ย แต่ว่า ฟังไปครั้งเดียวเทปก็ขาดทั้งสองม้วนเลยอะ ต้องซ่อมก่อนแล้วคงจะอัดใส่เทปใหม่เอี่ยม จะได้อยู่นานๆ ชอบตอนที่เลสลี่ร้องเพลงซูบารุช่วงที่ร้องเป็นภาษาไทยมากเลย ออกเสียง ร เรือ ชัดมาก.... +++ ขอเล่าเพิ่มเติมนะคะ หูยยย ตั้งแต่สองทศวรรษกว่า ๆ มาแล้วนะเนี่ยะ พี่เข้าใจว่างี้นะคะ ครั้งแรกที่เฮียเลสลี่ มาแสดงคอนเสิร์ตที่กรุงเทพ ฯ ครั้งแรกนั้น เฮียเค้าหยุดงานเพลงไปหลายปี หลังจากออกอัลบั้มสองชุดแรก เพราะไม่ได้ประสบความสำเร็จมากนัก อืมม ไม่น่าแปลก เพราะพี่ว่า เสียงยังเด๊ก เด็ก เหมือนเพิ่งแตกหนุ่มไงไม่รู้ แต่เฮียเค้าออกเสียงดังฟังชัดมาก แต่โทนเสียงยังไม่ทุ้ม นุ่ม เสนาะหูเท่าไหร่ และร้องได้ไม่นุ่มนวล เปรียบเทียบเหมือนดาราหน้าใหม่ที่ยังแสดงแข็ง ๆ อยู่แบบนั้นล่ะ ยุคนั้นเป็นยุคทองของดาราฮ่องกงเลยแหละ บินมาโชว์ตัวกันเยอะแยะ โดยจัดที่กาแล็กซี่ภัตตาคารและไนท์คลับ สามย่าน แต่เลสลี่ มาแปลกไม่เหมือนใคร เปิดแสดงที่โรงแรมระดับสี่ห้าดาว และเวทีก็จัดเป็นรูปตัวที ร้องเพลงไปก็จะเดินออกมาทักทายและจับไม้จับมือกับแฟน ๆ แต่ปรากฏว่า ผู้คนตกตะลึงกันมาก ๆ ว่า สาว ๆ วัยรุ่นในขณะนั้น กระโดดขึ้นไปกอด ขึ้นไปหอมแก้ม ทั้งฉุด ทั้งดึง จนหนุ่มน้อยเลสลี่ ในตอนนั้น ตกเวที ปากแตก จากในเทป จะได้ยินเลสลี่ บอกแฟน ๆ บ่อย ๆ ว่า Dont pull, Dont push, please sit down เป็นระยะ ๆ รวมทั้งบอกด้วยว่า I hurt myself, I'm bleeding. ตอนพี่แอบไปดูอะนะ (เรียกว่าแอบเพราะยังเอ๊าะอยู่ อิอิ) ได้แต่ยืนมองห่าง ๆ เห็นคนกรี๊ดดด ซะขนาดนั้น แล้วเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว เป็นปรากฏการณ์ที่คาดไม่ถึงหรอกค่ะ หลังจากนั้นไม่นานนัก อ่านเจอในหน้าบันเทิงว่า เลสลี่ เป็นดารานักร้องคนแรก ที่สร้างปรากฏการณ์ให้แฟนกรี๊ดและมอบดอกไม้ให้มากมายในบ้านเราเป็นคนแรก เป็นต้นแบบก็ว่าได้ จากคุณ : aiwen^mei - [ 1 มี.ค. 48 17:35:27 ]

ความคิดเห็นที่ 77 พอปี 2526 เลสลี่มาแสดงบ้านเราเป็นครั้งที่สี่ ซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย ตอนนั้นเค้าโฆษณาด้วยว่า เป็นคอนเสิร์ตอำลาวงการด้วยล่ะค่ะ เพราะเป็นที่ทราบกันว่า เลสลี่ไม่ได้โด่งดังในฮ่องกง ณ เวลานั้น ร่ำ ๆ ว่า อาจจะถอนตัวถ้ายังไม่ประสบความสำเร็จซักที เป็นช่วงที่เพิ่งออกอัลบั้ม  "ฟงจี้ซวี่ชุย" ได้ไม่นาน ซึ่งประสบความสำเร็จน่าพอใจ หนุ่มน้อยเลสลี่ ได้นำเพลงเอก และเพลง "รั่งหว่อเฟย" มาร้องในคอนเสิร์ตด้วย ตอนร้องเพลง "Oh, Carol" เลสลี่ เชิญแฟนวัยรุ่นท่านหนึ่ง Come up, I would like to tango with you. และเช่นเดิม คอนเสิร์ตในครั้งนี้ จัดเป็นรูปตัวที และเลสลี่ตั้งใจจะเดินลงเวทีมาจับมือกับแฟน ๆ ปรากฏว่า ลงมาได้หน่อย ก็ฝ่ากลุ่มของแฟน ๆ ที่กระจุกอยู่ไม่ได้ ที่เลสลี่บอกว่า I cant get through, Are you playing basketball ? บอกว่า แฟน ๆ naughty และบอกผู้จัด คุณสมศักดิ์ อมรินทร์ว่า "หนี่เกินทาเหมินเจี่ยง เจี้ยวทาเมินจั้วเซี่ย..." แต่ออกเสียงคุณสมศักดิ์ เป็น สมสาน อะไรซักอย่าง ^^ จากคุณ : aiwen^mei - [ 1 มี.ค. 48 17:53:40 ]

ความคิดเห็นที่ 78 พี่ชอบคอนเสิร์ตครั้งที่สองมากเลย ขนาดแค่ฟังเทปนะ แต่ปรากฏว่าหัวเทปมันขาดอะ กำลังหาทางซ๋อมอยู่ ว่าแต่น้อง concubine หาทางซ่อมได้ไหมคะ พี่จะได้ส่งไปให้ ตอนนั้นเลสลี่ยังไม่ได้ออกอัลบั้มใหม่ แต่เพลงที่นำมาร้อง เพราะ ๆ และคุ้นหูทั้งนั้น ส่วนครั้งที่สามนั้น เลสลี่ มาเป็นแขกรับเชิญให้กับ "หวังเหยียนเซิน" เป็นคืนวันวาเลนไทน์ ของปี 2526 พอดี คอลัมนนิสต์ "อธิษฐาน" ให้สมญา เลสลี่ จางว่า "เทพบุตรวัยรุ่น" มาแสดงรอบเดียวแล้วกลับ ครั้งนี้พี่ไม่ได้ไปดูเหมือนกัน กลัวที่บ้านอัดค่ะ สมัยนั้นอะนะ และไม่มีใครชอบมากกกกเหมือนเรา จากคุณ : aiwen^mei - [ 1 มี.ค. 48 18:11:10 ]

ความคิดเห็นที่ 79 หมายถึง คนรู้จัก น่ะค่ะ อือออ ว่าแต่น้อง concubine ได้ดูคอนเสิร์ตอำลาวงการเพลงเมื่อปี 1990 ไหมคะ จะได้ส่งไปให้พร้อมกันทีเดียว เลสลี่ น่าร้ากกกกกกมากกกก แต่ไม่เข้าใจว่า เพลง "อู๋ซินซุ่ยเหมี่ยน" ฮิตระเบิดได้ไง ไม่ชอบเลยอะ ชอบเพลงในชุด Salute ที่สุด เพราะถูกใจทุกเพลง โดยเฉพราะ "ซื่อสุ่ยหลิวเหนียน" แต่หาซีดีชุดนี้ไม่ได้ตอนไปฮ่องกง เสียดายจังอะ ฟังจนเทปยืดดดดเลย จากคุณ : aiwen^mei - [ 1 มี.ค. 48 18:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 80 คอนเสิร์ตอำลาวงการปี 1990 นั้น มีวิดีโอขายในบ้านเราตั้งแต่ช่วงนั้นล่ะค่ะ ตอนหลังที่ร้านแมงป่องก็มี เพื่อนพี่ยืมไปดูแล้วหายจ้อยไปเลย แต่พอดีเจอซีดีชุดนี้ที่ฮ่องกงเลยซื้อมา ดูอีกก็ยังซึ้งมากกก และช่อดอกไม้ที่แฟน ๆ มอบให้นี่ สวยจริง ๆ แต่ตัดช่วงที่พูดออกไปเยอะเลย ต้องฟังจากเทปแทน แต่ก็ฟังไม่ออกอีก เพราะซาวด์แทรกกวางตุ้งล้วน ๆ จากคุณ : aiwen^mei - [ 1 มี.ค. 48 18:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 81 คั่นรายการซะยาวเชียว เก็บไว้นาน อิอิ แล้วคุยกันใหม่ค่ะ จากคุณ : aiwen^mei - [ 1 มี.ค. 48 18:23:11 ]

ความคิดเห็นที่ 82 คุณ aiwen^mei บรรยายได้มันจริงๆ....ชอบค่ะ...อยากฟังอีก แสดงว่าปี89 เลสลี่ไม่ได้มาแสดงในไทยจริงๆอย่างที่น้องคอนฯบอก เห็นด้วยว่า ในคอนเสิร์ตอำลา ช่อดอกไม้สวยมากๆ เราชอบเพลง "อู๋ซินซุ่ยเหมี่ยน" ค่ะ ชอบมากกว่า เพลงโมนิก้า จากคุณ : cube - [ 1 มี.ค. 48 18:56:59 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 83 พี่เม่ยจ๋า แล้วหนูจะเอาไปซ่อมที่ไหนได้บ้างอะ อยากฟังจะแย่อยู่แล้ว พังทั้งสองม้วนเลย ด้วยความเก่าเก็บของเทป เราก็ชอบอัลบั้ม salute เหมือนกัน อัลบั้มนีเป็นอัลบั้มที่แฟนๆก็ถกๆกันอยู่ว่าถ้าเทียบกับอัลบั้ม หง อันไหนดีกว่ากัน(เป้น 2 อัลบั้มที่ดีที่สุดในสายตาแฟนๆ) แต่ที่น่าเซ็งมากคืออัลบั้มนี้ดั๊นเป็นอัลบั้มที่เขาเอาเพลงของคนอื่นมาร้องอะ ไม่ใช่เพลงตัวเอง เพลง ซื่อสุ่ยหลิวเหนียนเดิมเป็นเพลงของเจ๊เหมยค่ะ เราก็ชอบเวอร์ชั่นที่เลสลี่ร้องมากมากเหมือนกัน ดนตรีน่ารักดีเนอะ อืม อัลบั้ม ซาลูท(เริ่มขี้เกียจเปลี่ยนภาษา)เขาเอามาปรับระบบเสียงใหม่ออกขายแล้วนะคะ ไม่น่าจะหายาก ไม่สิ เราว่ามีขายทั่วไปเลยล่ะมั้ง ในเวบก็มี เราชอบเพลงอู๋ซินสุ้ยเหมียนนะ ฟังแล้วภูมิใจดี เพราะไม่ได้ไปลอกใครมา แถมเสียงแกก็ทุ้มดีมาก ได้ใจไปเต็มๆ ท่าเต้นก็ดูโอเคด้วยนะ เพลงนี้มีท่าประจำด้วย เคยเห็นกันป่าว โมนิก้า เราชอบนะ มันฟังติดหูดี ตอนนั้นดูเลสลี่ไปรับรางวัล best acheivement เขาร้องเพลงนี้ คนดูไม่ว่าจะแฟนใครร่วมกันร้องท่อนฮุคกันใหญ่เลย Thanks Thanks Thanks Thanks Monica เพลงนี้มันดังมากจนได้รับคัดเลือกเป็นเพลงอันดับ 1 ในรอบศตวรรษเลยนะ ไม่ใช่เพราะเพลงดี แต่เป็นเพราะเพลงดังจัดๆ โอ้ย อย่างเรามีรึจะไม่มีคอนเสิร์ตแฟร์เวล มีทั้งวีซีดีทั้งดีวีดีเลยค่ะ ตอนเปิดกล่องดีวีดีมาตกใจแทบแย่ ว่าทำไมมันมีแผ่นเดียว คอนเสิร์ตส่วนใหญ่ดีวีดีต้องมีสองแผ่น แถมกล่องมันก็เป็นแบบบรรจุสองแผ่นด้วยนะ สงสัยว่ามันจะไม่ยาว เลยอัดลงไปในแผ่นเดียว จากคุณ : concubine - [ 1 มี.ค. 48 19:32:58 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ไฮ.. ทักทายก่อน และต้องขอโวยวายนิดหนึ่ง กับคำพูดว่า"อ้าว สรุปพี่เทมนี่อาวุโสสุดเหรอเนี่ย หิหิ" น้องคอนคิวคร๊าบ พี่เป็นคนมีมันยาด.อะ..(คือ มารยา บวกมรรยาท ฮิอิ) ต้องทักทุกคนว่า น้อง  แก้  แก้ด่วน .. ถึงแม้จะแตะ 80 ขวบ อยู่ร่อร่อ ก็ยังสาว สวย เซ็ก นะจ๊ะ ..อุอุ ...เอาฟะ.. ดูดี มีคุณจางเป็นประมุขพรรค น้องคอนคิว คุณเป็นกงชุนเชอะ (อ้าวตรู ไปเปาปุ้นจิ้นแล้ว) น้องคิว เป็นจั่นเจาแล้วกัน  ส่วนพี่.. เข้าข้างตัวเองสุดฤทธิ์เลยอะ..ต้องดูดีหน่อย เป็นเสี่ยวเอ่อแล้วกัน ที่เซ็กซี่มาก .. แต่เซ็ก ไม่เท่าคุณจาง  เป็นประเภท เซ็กซ์ อะ เซ็กซ์เสื่อมมากกว่า ... อ่านเรื่อง E- หนังสือ เดอะ ซัน ไอ้ตารางเวรเอ๊ย.. นี่คือ "ความคิด" ในแง่ของผู้ทำงาน .. และคุณจาง แต่ถ้าในแง่ของ.. ผู้ผลิต  ก็เหมือนกับเป็นการโปรโมทอย่างหนึ่ง  เฮ้อ.. แต่แง่ความคิดพี่ .. คุณจาง ฉันก็เข้าข้างคุณอะ มาทำคุณจางหงุดหงิด อ๊าก อั๊ก.. ... "ปี89 เห็นด้วยว่า ในคอนเสิร์ตอำลา ช่อดอกไม้สวยมากๆ".. น้องคิวบ์ฮับ ใช่ ช่อลิลี่สีขาวช่อใหญ่ยักษ์หรือเปล่า .. ที่คุณจางเห็นแล้วเข้าไปกอดคนให้ ถ้าจำไม่ผิดอะ เป็น หลอเหวิน ซึ่งตอนนี้ก็ไม่อยู่แล้วเหมือนกัน ..ไรฟะ..เห็นด้วยเหมือนกันไหมว่า  คอนเสริต์ ลาแล้วจ้า (ซะเมื่อไร) ปี 89 เป็นคอนเสริต์ที่มีช่อดอกไม้ สวยที่สุด อลังการงานสร้างที่สุด เยอะที่สุด ในความเห็นพี่นะ  เพราะตอนดูคอนเสริต์ของคนอื่น ยังไม่ยักษ์ เยอะ สวยเท่าเลย แถมลิลี่ขาวเยอะมาก .. ถ้าจำได้  ตุ๊กตายักษ์ มิกกี้เมาท์  ที่คนโยนลงมาให้ อยากได้มาก .. ถึงขนาดไปซื้อมาบ้าง (เผื่อจะเหมือนคุณจาง ) แต่ซื้อ ตัวเท่า นิ้วก้อย มา อิอิ คือใจให้ แต่เงินไม่อำนวย ... ว่าแต่เรื่องคอนเสริต์ที่ข้าพเจ้าคุยมา  ใช่คอนเสริต์ ปี 89 หรือปะอะ.. อิอิ ... ส่งก่อน แก้ไขเมื่อ 02 มี.ค. 48 04:03:17 จากคุณ : หนึ่งเดียวในหล้า (tempopo) - [ 2 มี.ค. 48 02:45:17 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ส่วนคอนเสริต์ 2 ครั้งหลัง คือ เรียกน้ำจิ้ม (ปี 97) กับ สยายผม ร่อนเอวพริ้ว คุณกล้าไหม (ปี 2000) คนดูมัวแต่ตะลึง อึ้ง ทึง เสียว น้ำลายไหล อ้าปากค้าง  จึงมีคนให้ดอกไม้น้อยไปหน่อย ...แถมช่อดอกไม้ก็ไม่ค่อยสวยเท่าไร ไม่ห่ออลังการเหมือนครั้งนั้น ... .. aiwen^mei  ตอนเทงโก้  ถ้าคุณจางเรียกฉันขึ้นไป.. ฉันจะบอกว่า  ไม่เอา  อาวววว ..ดิฉันไม่อยากแทงโก้กับคุณ  อยากไปแทงอย่างอื่นกับคุณ  คิดไร คิดไรเด็กๆ... แทงกบอะ  .รู้จักไหม..อิอิ  เล่าอีก เล่าอีก ชอบๆ.. ส่วนอัลบั้ม  Salute  พี่น้อง .. ข้าพเจ้าก็ชอบ เพราะทั้ง 10 เพลงแถมอารมณ์เพลงก็ต่อเนื่อง ..หน้าปกอัลบั้มก็หล่อมาก.. วกในหนังสือต่อ  ที่น้องคอนแปล.. น้องแปลได้ก๊วยเจ๋งมาก "เขาจะจงใจยิ้มหัวเราะร่าเริง บังคับตัวเองให้มีความสุข เขาในเวลาแบบนั้น กลับดูเคว้งคว้างจนคนรอบข้างรู้สึกเศร้า"..คุณจาง  คุณจาง...เรียกไปงั้นแหละ.. .. ส่วนจะมีคนสร้างหนังหรือละครเกี่ยวกับชีวิตของคุณจาง  พี่ไม่อยากอะ ไม่อยากให้ใครทำ  เพราะ อย่างไรก็ไม่ใช่เรื่องจริง แล้วก็กลายเป็นใส่สีตีไข่ .. ถึงแม้คุณจางจะไม่รับรู้  แต่สำหรับพี่  พี่ไม่อยากให้เขาเจ็บอีกแล้ว ..แล้วก็ไม่อยากให้ใครมาแสดง และไม่อยากให้ใครพูดเรื่องสีม่วง .. จากคุณ : สายตาสะกดหัวใจ (tempopo) - [ 2 มี.ค. 48 03:23:56 ]

ความคิดเห็นที่ 86 น้องคอนคิว  เรื่องใส่สูทสีแดงในงานฉลองเข้าปี 2000 เจอแล้วนะ ที่แปะ ให้ดู  ข่อยซิ จำบ่ได้แล้ว ว่า เค้าใช่ใส่สทูสีแดงตัวเดียว หรือเปล่า หรือ ข่อยมัวแต่จำผิด จำว่า ใส่สีแดงทั้งชุด ข้างใน ขาว .. คงจะใช่รูปนั้นแหละ ..โธ่.. มัน.. จำได้แต่ คุณจางชุดแดง หล่อมาก.. ใช่ ๆ เป็นมนุษย์ที่ใส่ชุดแดงแล้วไม่ .. เสี่ยว ..มาก เนอะ น้องคอน .. หนังเกาหลี ชอบมากๆ ตอนนี้ บ้า ขนาด นั่งดูละคร ไปดูหนัง กินบะหมี่เกาหลี และอ่านหนังสือเกาหลี.. (อ่านหนังสือเรียน ยังไม่ขยันเท่านี้เล๊ย) จนแม่บอกว่า บ้ามาก ก็ไปแต่งงานอยู่เกาหลีเลย  O.,O เอางะ แต่ใครจะเอานี่ซิ ชริ ชิ.. อิอิ .. บายจ้า งวดนี้ 3 ทู้เลย .. จากคุณ : สังหารไม่กระพริบตา (tempopo) - [ 2 มี.ค. 48 03:47:07 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เห็นด้วยกับคุณtempopo เรื่องการสร้างหนังที่เกี่ยวกับชีวิตของเลสลี่จาง ถ้าเกิดสร้างขึ้นมาจริงๆ เราคงไม่ดูแน่นอน เราเลยไม่สนใจว่าใครจะมาแสดงเป็นแกค่ะ เรื่องที่คุณ aiwen^mei เล่า สงสารเลสลี่ตอนที่บอกว่า “I hurt myself, I'm bleeding" ถึงกับเลือดตกยางออกเลยหรือนี่ โถ...โถ จากบทความของน้องคอนฯ ดูๆแล้ว เลสลี่นี่ก็แปลกๆเหมือนกันนะ ก็ตอนแรก แกบอกว่าจะมารถบัสเอง ซึ่งดูเป็นการเสี่ยงมากกว่าการถูกรถไล่ตามซะอีก ทีนี้ละ มาทำเป็น 'รมณ์เสีย นิสัยอย่างเลสลี่ เข้าทำนอง.....โกรธง่าย หายเร็ว...... เคยอ่านจากหลายๆบทความ เขาบอกว่า เลสลี่เป็นคนไม่เก็บอารมณ์.....เวลาดีใจก็หัวเราะเสียงดัง เวลาไม่พอใจ ก็แสดงออกทางสีหน้าทันที แต่ว่ากันว่า คนแบบนี้ มักไม่มีพิษภัยกับใคร (เพราะเป็นคนเปิดเผยไง) ยกเว้นกับตัวเอง เพราะคนรอบข้างอาจเกลียดขี้หน้าได้ง่ายๆ จากคุณ : cube - [ 2 มี.ค. 48 17:00:41 A:10.172.52.225 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 88 คุยกันสนุกเชียวค่ะ ไม่ทราบว่าได้คุยกันตอนที่หนัง Farewell my concubine เข้าชิงรางวัลออสการ์สาขา "ภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศยอดเยี่ยม" ไปหรือยังคะ กระทู้เยอะค่ะ ชักเบลอ ก่อนประกาศผลรางวัล แมกกาซีนบ้านเราช่วงนั้นจะลงเกี่ยวกับเรื่องนี้เยอะมาก ไม่ว่าจะเป็น เอนเตอร์เทน Starpics ใครต่อกันพากันเชียร์ เพราะเอเชียเหมือนกัน   และกวาดรางวัลมาแล้วจากงานหนังทั้งที่เมืองคานส์ และลูกโลกทองคำ แต่กลับพลาดไปจนได้ อ้อ...และที่มารู้ว่า มีคนน่าอิจฉาอย่าง คุณลลนา วงศ์สงวน  ก็เพราะความโด่งดังของหนังเรื่องนี้ จนหนังสือพิมพ์ผู้จัดการ ไปสัมภาษณ์ความสัมพันธ์ตั้งแต่รู้จักกันจนนับถือกันเป็นพี่น้องของหนุ่มสาวคู่นี้ จนมากระทั่งได้อ่านคำวิจารณ์ของคุณสนานจิตต์ บางสะพาน ซึ่งลงใน ดิฉัน หรือ พลอยแกมเพชร เนี่ยะล่ะค่ะ คุณสนานจิตต์ สรุปไว้ตอนท้ายว่า ที่พลาดเพราะความอคติ ไม่อยากให้คนผิวเหลืองได้ เดี๋ยวจะดังเกินหน้าเกินตา ส่วนหนังที่ได้รางวัลนี้ไป หลายคนให้ความเห็นว่า เทียบกับ Farewell my concubine ไม่ติด แหม...อ่านแล้วน่าโมโหจริง ๆ จากคุณ : aiwen^mei - [ 2 มี.ค. 48 17:25:31 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เออ เออ....ลืมคุยเรื่องดอกไม้ ตอนคอนเสิร์ต’88 ดอกไม้ไม่ค่อยสวยเลยเนอะ เห็นตอนใกล้จบ เลสลี่ไปกอบดอกไม้จากข้างเวทีที่แฟนๆนำมาวางให้ เอามาถือไว้แล้วยืนกล่าวอำลา ดูดอกไม้โทรมๆยังไงไม่รู้ แต่ก็ดูกันเองมากๆเลย มีการโยนของ,โยนดอกไม้ให้ด้วยนะ (มันจะกันเองเกินไปมั้ยเนี่ย 555) ขอรบกวนถามน้องคอนฯ อีกสักหน่อยว่า... ในวีซีดีคอนเสิร์ต’89ของน้องคอนฯ มีตอนที่เลสลี่เข้าไปกอด Michael Lai หรือเปล่าคะ ของเรามันมีแค่ตอนที่เลสลี่เข้าไปตีเบาๆที่ศรีษะของ Michael Lai เท่านั้น แล้วภาพก็ตัดไปเลย จากคุณ : cube - [ 2 มี.ค. 48 17:34:33 A:10.172.52.225 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 90 โอ๊ยตายย สงสัยข้าน้อยต้องปรับหูซะใหม่แล้ว กับเพลง "อู๋ซินซุ่ยเหมี่ยน" เนี่ยะ แต่ชอบในคอนเสิร์ตค่ะ ที่มีอีกสองหนุ่ม มาประกบคู่เดินลีดกีตาร์หรือเบส กับเลสลี่ มันส์มาก อ้าว เหรอคะที่เพลงใน Salute ส่วนใหญ่ไม่ใช่เพลงต้นตำรับ แต่ไง เลสลี่ ร้องได้ไพเราะและได้อารมณ์เพลงมาก ๆ อืมม เดี๋ยวจะลองหาเบอร์โทรคุณสมศักดิ์ อมรินทร์ดูนะคะ เผื่อจะหาได้  ไม่แน่ค่ะ ลองดู ๆ เผื่อจะมีสต๊อกเก่าเหลือเก็บบ้างก็ได้นะคะ จากคุณ : aiwen^mei - [ 2 มี.ค. 48 17:36:50 ]

ความคิดเห็นที่ 91 หวัดดีค่ะ คุณ cube เจ๊อะกันพอดีเลย ไม่ได้ดูคอนเสิร์ตปี 88 ค่ะ ได้แต่ฟัง ชอบเพลง เหลียงซานป๋อ กับจุ๊อิงไถ แบบว่า เลสลี่ ร้องได้ทะเล้นดีค่ะ ตอนท้ายที่ว่า "หว่อซื่อเก้อต้าเปิ่นหนิว ต้าเปิ่นหนิว" ลากเสียงได้น่าหยิกจริง ๆ แต่ทึ่งมาก ๆ ว่า เลสลี่ ร้องสดทุกรอบในคอนเสิร์ตได้งัย หลอดลมไม่อักเสบหรือนี่ เก่งจริง ๆ  และเฮียเลสลี่จะใส่ลูกเล่นในคอนเสิร์ตเสมอ อย่างตอนร้องเพลง You drive me crazy ในคอนเสิร์ตที่กรุงเทพฯ งี้ จากคุณ : aiwen^mei - [ 2 มี.ค. 48 17:45:01 ]

ความคิดเห็นที่ 92 Michael Lai ใช่ ลี่เสี่ยวเถียน หรือเปล่าคะ ถ้าใช่ มีค่ะ หมายถึงของตัวเองนะคะ มีทั้งสองช็อตที่คุณ cube บอก พูดแบบวัยรุ่นก็ว่า น่ารักโครรรรตเลย จากคุณ : aiwen^mei - [ 2 มี.ค. 48 17:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 93 เมื่อเช้าเพิ่งนึกได้ว่า ซื้อวิดีโอคอนเสิร์ตปี 90 ที่พันธุ์ทิพย์พลาซ่าเมื่อปี 36 นี่นา ก็แสดงว่า สามปีหลังจากเลสลี่ แสดงไปแล้วนี่ เออ เบลอจริง ๆ แฮะ ...ตอนเลสลี่ มาแสดงคอนเสิร์ตที่กรุงเทพ ฯ ครั้งแรก ก็มีหนังฉายต้อนรับด้วย แต่ตลกก็คือว่า ชื่อภาษาไทย กับชื่อจีน นี่มันคนละเรื่องกันเล้ยยย ชื่อจีนคือ "สือเยี่ยเซิง" (คนตกงาน) ที่แสดงประกบกับเฉินไป่เฉียง มีเจ้าหย่าจือ ด้วย ฉายที่ "กรุงเกษม" โรงเดียว อดดูค่ะ แต่ภาษาไทยตั้งชื่อว่า "เลสลี่ที่รัก" พอครั้งที่สี่ ค่อยเอาเรื่อง "หนิงหมงเข่อเล่อ" (Lemon Coke) มาฉาย ตั้งชื่อไทยว่า "แรกรักวัยเรียน" เรื่องนี้ได้ดูค่ะ ฉายที่เซ็นจูรี่ ตรงอนุสาวรีย์ชัย ฯ ตอนนี้เป็นอะไรไปแล้วไม่แน่ใจค่ะ จากคุณ : aiwen^mei - [ 2 มี.ค. 48 18:00:46 ]

ความคิดเห็นที่ 94 คุณ Tempopo จะชวนเลสลี่ไปแทงสนุ๊ก จริงป่าวคะ อิอิ สนุ๊กนี่เติมเอง พอดีความจำผุดขึ้นมาว่า เลสลี่ชอบแทงสนุ๊กเหมือนกัน ตั้งแต่สมัยเรียนที่อังกฤษ แต่เลสลี่ก็เต้นแทงโก้กับสาวน้อยคนนั้นจริง ๆ นะเอ้อ คุณ cube คะ เลสลี่ปากแตกและขาถลอกด้วยค่ะ โดนมะรุมมะตุ้มซะ เลสลี่ให้สัมภาษณ์ตอนหลังว่า โกรธมากนะ เพราะแสดงต่อไม่ได้ แบบว่า แฟน ๆ ไม่ได้สนใจฟังเพลงซะเท่าไหร่ อารมณ์ประมาณอยากจะรุมทึ้งขวัญใจซะมากกว่า อิอิ แบบว่า อาเฮียเค้าจะโชว์เพลง แต่แฟน ๆ ไม่ค่อยจะสนใจเอาเสียเลย มัวแต่กรี๊ดแทน แถมมีบางคนไปดักถึงหน้าห้องก็มี แปลกนะ ที่เลสลี่ ดังนอกบ้านก่อนในบ้านตัวเอง คนฮ่องกงนี่ยังไง จากคุณ : aiwen^mei - [ 2 มี.ค. 48 18:11:04 ]

ความคิดเห็นที่ 95 อืมม มิน่าเค้าถึงว่า ถ้าดังในฮ่องกงได้ ถึงจะเรียกว่า เจ๋งจริง ค่ะ จากคุณ : aiwen^mei - [ 2 มี.ค. 48 18:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 96 อ่านจากที่คุณaiwen^mei เล่ามา เรื่องชื่อหนัง แสดงว่าตอนนั้นเลสลี่จางก็ดังในไทย ไม่น้อยทีเดียวเนอะ เพราะขนาดเอาชื่อแกมาตั้งเป็นชื่อหนังเลย คิดแล้วก็ขำๆเหมือนกันนะ ในขณะที่เลสลี่พยายามจะโชว์ผลงาน แต่แฟนๆกลับสนใจในรูปโฉมของแกมากกว่า ว่าแต่สาวไทยนี่ อารมณ์รุนแรงเหมือนกันนะ เอ๊...เลสลี่เลยกลัว ไม่ยอมมาเปิดคอนเสิร์ตในไทยอีกเลย...หรือเปล่า? อิอิอิ พูดเล่นน่ะ กับสาวๆประเทศอื่น อย่างเช่นสาวเนเธอร์แลนด์ เชื้อสายจีน เลสลี่เคยเล่าว่า พวกเธอขึ้นมาบนเวที แล้วไม่ยอมลง บางคนไม่พอใจที่เลสลี่จูบแค่แก้มของเธอเท่านั้น และขอร้องให้เขาจูบที่ริมฝีปากของเธอแทน มีอีก ที่ฮ่องกง สาววัยรุ่น ขี้นไปบนเวที ทำทีเป็นให้ดอกไม้ พอเผลอปุ๊บ เธอก็ “gave him a sudden 'lip attack' ” เลสลี่ไม่ทันตั้งตัว ก็เลย “so shocked” จากคุณ : cube - [ 3 มี.ค. 48 16:41:03 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เออ เหมยเยี่ยนฟาง คำว่า “เหมย” ภาษากวางตุ้ง ออกเสียงว่า “หมุย” ใช่มั้ยคะ เห็นในคอนเสิร์ต’88 เลสลี่พูดว่า อาหมุย อาหมุย หลังจากที่ร้องงิ้วแล้ว ทำไมวีซีดีของเรา มันไม่มีซับอังกฤษก็ไม่รู้ อยากรู้จังว่า แกพูดอะไรบ้าง เพราะเห็นพูดที คนก็ฮาที ขำตอนแกออกท่าออกทางด้วย (แม้จะฟังไม่ออกก็เหอะ) จากคุณ : cube - [ 3 มี.ค. 48 17:24:22 A:10.172.55.245 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 98 มีอะไรมาให้โหวตอีกแล้ว http://www.rthk.org.hk/special/filmmonth2005/ ในโอกาสครบรอบ 100 ปีภาพยนตร์จีน เขาก็จัดการโหวตนะคะ เฮียเราก็มีชื่ออยู่ในหมวด ดาราชายหลังยุค 80 ชื่อแกอยู่เบอร์ 2 (หมวดนี้อยู่หมวดที่ 2) และบทบาทที่ประทับใจที่สุดในหมวดที่ 5(มีตั้ง 3 บทแน่ะ เยอะกว่าชาวบ้านเขาเลย อย่างนี้มีหวังคะแนนกระจาย 3บทนั้นมี 20.เสี่ย 12 ณ ล่ารัก 59 ปี 21.หนิงไฉ่เฉิน ณ โปเย และ22.ยกไจ๋ ณ เดย์ส โหวตๆกันหน่อยเน้อ คนเขาบอกว่าทางที่ดีโหวตให้ยกไจ๋ดีกว่า คะแนนจะได้ไม่กระจาย ตรงหมวดท้ายสุดก็มีให้โหวตหนังอีก อันนี้ตามใจเลย เท่าที่อ่านๆหนังที่เลสลี่แกเกี่ยวด้วยก็มี 11โหดเลวดี 36โปเย 25เดย์ส 24 ล่ารัก 59ปี เช่นเคย เขาเสนอว่าโหวตให้เดย์ส ละกัน จะได้คะแนนเป็นกลุ่มเป็นก้อน จากคุณ : concubine - [ 3 มี.ค. 48 18:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ของเราก็ไม่มีซับอะไรเลยเหมือนกันค่ะพี่คิวบ์ คอนเสิร์ต 88 น่ะ แต่ด้วยภาษากวางตุ้งงูๆปลาๆสุดๆเราก็จับใจความได้ประมาณว่า เอ เขาพูดอะไรบ้างหว่าลืมแล้ว " ฮัลโหล .... ฮัลโหล 3811 เสี่ย 12 มาหาแล้ว พวกคุณเป็นหยูฮวาล่ะสิ ...เล่นหนังเรื่องนี้สนุกมาก ที่สนุกที่สุดก็คือได้เล่นกับอาเหมย(อามูย ที่แกพูดน่ะแหละ) เรื่องนี้อาเหมยก็เป็นซูหนวี่(แปลไม่ออกง่ะ) แถมยังเล่นได้เหมือนมากด้วย อุ้ย ผมไม่ได้บอกว่าเธอเหมือนโสเภณีนะ แต่เหมือนผีต่างหาก ก็เล่นเที่ยวกลางคืนทุกวัน เลยเหมือนผีราตรีไง (คนดูก็หัวเราะ) จำได้ว่าถ่ายเรื่องนี้ฉากที่ชอบที่สุดคือฉากที่พวกคุณดูแล้วรู้สึกทรมาณที่สุด ก็คือฉากกินฝิ่นฆ่าตัวตาย รู้ไหมว่าเรากินอะไรกัน เรากิน ....(แปลไม่ออก อะไรชอกโกแลต สักอย่างนี่แหละค่ะ) เลยอยากให้เทค(ที่แกพูดว่า เอ็นจี น่ะล่ะค่ะ มันเป็นศัพท์ของฮ่องกงที่ใช้บอกว่าต้องเล่นใหม่ น่าจะมาจากที่ตัวอักษร เอ็น และ จี พอผสมกันจะออกเสียงว่า อึ่ม ที่แปลว่า ไม่ได้ หรืออะไรประมาณนี้) บ่อยๆ จะได้กินเรื่อยๆ เอ้อ วันนี้หยูฮวามาไม่ได้ แกเลยบอกว่าให้เสี่ย 12 ร้องเพลงนำเรื่องล่ารัก 59 ปีให้ทุกคนฟัง ดีไหมครับ (ทุกคนขานรับ) เอาล่ะนะ จากนั้นแกก็ร้องเพลง เฮ้อ เหนื่อยฟ่ะ ทำไมพูดมากอย่างนี้ฟะ แต่ก็ดี หนูชอบค่า หลังจากนั้นแกก็พูดอีกตั้งย้าวยาวก่อนที่จะร้องเพลงจากม่านประเพณี ไว้วันหลังจะมาพิมพ์ ขอตัวไปอ่านหนังสือสอบก่อนเน้อ เออ ในดีวีดีคอนเสิร์ตไฟนอลของเรามีฉากที่แกกอดหลีเสี่ยวเถียน(ไมเคิล) ด้วย แบบแหลนิดๆ มียกขาด้วยนะ อิจฉาพี่ลักมากเลยที่ได้ไปดูคอนเสิร์ตแพชั่นทัวร์ของอาเฮีย ไม่แน่ใจว่าพี่ลักแกได้ดูคอนเสิร์ตอื่นด้วยหรือเปล่า เดี๋ยวไว้ว่างๆจะเขียนเมลไปชวนให้พี่ลักเข้ามาเล่าประสบการณ์อันแสนจะประทับใจให้ฟัง พี่ๆในนี้มีใครเคยได้ไปดูคอนเสิร์ตใหญ่ของเลสลี่บ้างป่ะคะ แหมเราล่ะอยากจะจู่โจมเฮียด้วยปากบ้างจริงๆ ว๊าย เสียเด็กหมดเลย หุหุ ตอนนี้ก็หมดโอกาสไปซะแล้ว เฮียแกคงกลัวเราไปจู่โจมก็เลยตัดช่องน้อยหนีไปเสียก่อน เมื่อวานเราพูดกับพี่เราว่าจำไม่ได้แล้วว่าชอบเลสลี่ได้ไง รู้ตัวอีกที่ก็ตกหลุมที่แกขุดดักเราไว้แล้ว จะปีนขึ้นมาก็ไม่ไหว ไม่รู้พูดไปได้ไง น่าอ้วกมาก ไปดีกว่าเฟ้ย เดี๋ยวสอบได้ไม่ดีมานั่งตีอกชกตัวก็สายไปซะแร้ว จากคุณ : concubine - [ 3 มี.ค. 48 19:10:21 ]

ความคิดเห็นที่ 100 *** พี่ con ถ้าได้นับเมล์ yahoo ของเราที่ส่งไปหาเมล์ ช่วยตอบเมล์กลับด้วยนะค๊ะ *** จากคุณ : Brigitte - [ 3 มี.ค. 48 19:44:07 ]

ความคิดเห็นที่ 101 มีคนหนึ่งชอบประโยคเด็ดจากหนัง ..เรื่องนี้ .. " ทำไมเจ้าไม่เชื่อข้า " นางพญาผมขาว ภาค1 คับ ไม่ได้ชอบคำพูดหรอก แต่ชอบฉากนี้มากกว่า แบบนางเอกเป็นฝั่งมาร แล้วพระเอกพามาอยู่ด้วยที่สำนัก วันนึงพระเอกไม่อยู่ พวกมารก็มาฆ่าล้างสำนัก นางเอกก็พยายามช่วยแล้ว แต่พอพระเอกกลับมา เห็นคนอื่นตายหมดเหลือนางเอกคนเดียว ก็เลยคิดว่านางเอกทำอ่ะ นางเอกก็เลยอธิบายให้ฟัง แต่พระเอกไม่เชื่ออ่ะคับ แล้วก็เลยสู้กันคับ แล้วในที่สุดกระบี่พระเอกก็ไปจิ้ม(แค่ปลายจิ้มนะ ยังไม่ได้แทง)อยู่ตรงหัวใจนางเอกอ่า.....   แล้วนางเอกก็มองตาพระเอก แล้วถามว่า " ทำไมเจ้าไม่เชื่อข้า" แล้วนางเอกก็เดินสวนกระบี่เข้าไปเลย ทะลุคับทะลุ แล้วผมก็ขาวอ่า.....     เล่าตั้งยาว กลัวไม่เห็นภาพอ่ะ ตอนนางเอกออกจากพรรคมารก็น่าสงสารด้วยอ่า ไปหามาดูเหอะ หนุกดี เสลลี่ จาง เล่นกับหลินชิงเสีย(การันตีคุณภาพ เล่นหนังกำลังภายในเรื่องไหน ไม่มีผิดหวัง) คับ _________________ armdamon ... ฮื่อๆ  ประทับใจด้วย  ว่าแต่ ต้องไปโหวตให้คุณจางด้วย.. จากคุณ : tempopo (tempopo) - [ 3 มี.ค. 48 22:50:06 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ขอบคุณน้องคอนมั่กๆค่ะ ที่แปลสิ่งที่เลสลี่พูดให้ฟัง .น้องคอนฯใจดีมากๆ......ขอบคุณอีกครั้งค่ะ :) ขำดี ที่แกเหน็บเจ๊เหมยว่าเป็นผีราตรี อิอิอิ หวัดดีหนู Brigitte จ้ะ เมื่อวันก่อนยังบ่นถึงหนูเลย ว่าหายไปนานจริงๆ เอ๊....เรื่องนางพญาผมขาว ตอนที่นางเอกถูดกระบี่แทงทะลุกลางอก จำได้ว่า ศิษย์พี่ที่หลงรักพระเอก เป็นคนแทงนะ คือเธอคนนี้ มักชอบลอบกัดนางเอกอยู่เรื่อยๆ พระเอกมีสีหน้าตกใจ แล้วนางเอกก็ดันกระบี่ให้แทงทะลุอกตัวเองไป ประมาณว่า ประชดพระเอกน่ะ พูดถึงฉากนี้ สะเทือนใจมากทีเดียว เราชอบอีกฉากตอนที่ พระเอกถามนางเอกว่า “เจ้าทำหรือเปล่า” นางเอกตอบว่า “เหตุการณ์นี้ข้าไม่เกี่ยว แต่ข้าจะมาถามท่านว่า จะไปกับข้ามั้ย” แล้วพระเอกก็หลับตา ประมาณว่าเข้าใจผิดคิดว่านางเอกทำ ฉากเนี้ย เลสลี่เท่มาก เราช้อบ ชอบ จริงๆแล้วเรื่องนี้ มีอีกหลายๆฉาก ที่เลสลี่เล่นได้เท่ ชนิดที่ได้ใจเราไปหมดเลย แล้วก็ชอบฉากเซ็กซี่ ตอนใช้ปากถอนมีดแล้วดูดพิษให้นางเอกด้วย หนังเรื่องนี้ เราเคยอ่านผ่านๆตา ไม่รู้เข้าใจถูกหรือเปล่าว่า เป็นหนังที่ดังในอเมริกาด้วย แต่ที่แน่ๆ หนังเรื่อง Happy together ไม่ดัง เพราะฉายประมาณ 1 อาทิตย์เท่านั้น จากคุณ : cube - [ 4 มี.ค. 48 17:04:20 A:10.172.52.225 X:203.146.128.138 TicketID:068261 ]

ความคิดเห็นที่ 103 พี่ cube ดีจัยจังยังคิดถึงเราอยู่ ไปแว๊บที่อื่นนาน พอกลับมาไหงเยอะขั้นแตกกระทู้เร็วๆจังเราก็เลยตามอ่านไม่ทันเลยไม่รู้จะคุยอะไร มาเริ่มด้วยเรื่องนางพญาผมขาวเราซื้อมาดูเพราะชอบทั้งนางเอกและพระเอกอยู่แล้ว ฉากที่พระเอกไม่เชื่อนางเอกนางเอกก็ดันกระบี่ไม่แทงหัวใจตัวเองซะจัยจิงๆ พระเอกดันไม่เชื่อเองทำให้นางเอกเสียจัย ภาค 2 ฉากสุดท้ายที่เฮียออกมาเพียงน้อยนิดตอนจบก็ซึ้งนะค๊ะ อุตส่าห์ไปรอตั้งหลายปีกว่าจะได้ดอกไม้มาแต่สุดท้ายก็ถูกไฟไหม้หมดเลย แต่เราเกียจตัวประหลาดพรรคมาร 2 ตัวติดกานนั้นจังดูทุเรศ น่ายะแหยงพิกล  เปลี่ยนมาดูเฮียกินอะไรบ้างดีกว่า จากคุณ : Brigitte - [ 4 มี.ค. 48 17:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ยัยหนูหายไปนานเลยเนาะ ทำไมหนูเปลี่ยนเมลแอดเดรสบ่อยจัง พี่ล่ะเริ่มสับสนเมลหนูแล้วนะ จากคุณ : concubine - [ 4 มี.ค. 48 22:22:28 ]

ความคิดเห็นที่ 105 พี่เทมให้โหวตไรอะคะ เง็งค่ะ จากคุณ : concubine - [ 4 มี.ค. 48 22:23:59 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ตกลงแฮปปี้ไม่เวิร์คในอเมริกาเหรอ พี่คิวบ์อ่านจากไหนอะคะ ไหนรอดตาอีหนูคอนคิวไปได้ จากคุณ : concubine - [ 4 มี.ค. 48 22:25:56 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ***เปลี่ยนบ่อยหรอค๊ะ ต่อไปก็ใช้เมล์ของ yahoo นี่แหละค๊ะ *** ต้นเดือนหน้าก็ครบวัน ตาย...เฮียอีกแล้ว ทำไมมาถึงไวจัง จากคุณ : Brigitte - [ 6 มี.ค. 48 13:03:34 ]

ความคิดเห็นที่ 108 อีหนู เข้ามาคุยกันบ่อยๆเน้อ กลัวหนูจะหายไปแบบช่วงก่อนอีกอะ แปลกดีเนอะ คนเราไม่รู้จักมักจี่ แค่คุยกันในเน็ตมันก็รู้สึกผูกพันได้ทีเดียวแหละ จากคุณ : concubine - [ 6 มี.ค. 48 20:02:27 ]