CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    ดูแล้วมาคุยกัน.... Hana&Alice , มิตรภาพ ความรัก ความทรงจำ

      ชอบมาก ห้ามพลาด (15 คน)
      ชอบแต่ยังไม่ที่สุด (9 คน)
      เฉยๆ (0 คน)
      ไม่ค่อยชอบ รอดูแผ่นก็ได้ไม่ต้องไปโรง (1 คน)
      ไม่ชอบ เสียดายตังค์ (1 คน)

    จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 26 คน

     57.69%
     34.62%
     0.00%
     3.85%
     3.85%


    .....หลังจากดูหนังจบและออกมาจากโรงลิโดรอบ20.30น. ผมออกมาพร้อมกับคำถามในใจว่า ชุนจิ อิวาอิ ไปหาหญิงสาวสวยๆ ร้องไห้เก่งๆ เล่นหนังดีๆ มาเล่นหนังเค้าได้ทุกเรื่องได้จากที่ไหน?woman

    ......ขณะดูหนังผมคิดถึงสองสิ่ง หนึ่งคืออารมณ์ที่ได้จากการอ่านเรื่องสั้นของคุณพิบูลศักดิ์ ละครพล ผู้ซึ่งเล่าชีวิตของวัยแรกรุ่นได้อย่างเข้าถึงอารมณ์เหมือนกับเป็นเด็กมัธยมมานั่งเล่าเรื่องให้เราฟัง สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของชนบท เด็กมัธยมที่วิ่งเล่น แอบชอบเพื่อนผู้หญิง ฯลฯ และสองคือเนื้อเรื่องจากภาพยนตร์เรื่องRed squirrel ภาพยนตร์สเปนที่เล่าถึงหญิงคนหนึ่งที่หมดสติไปแล้วมีชายคนหนึ่งไปช่วยเหลือ เมื่อเธอตื่นมาเธอเกิดสูญเสียความทรงจำ ชายคนนั้นจึงใส่ความทรงจำที่สร้างขึ้นว่าตัวเองเป็นคนรักให้กับเธอ

    ....ผมเองไม่จัดเป็นแฟนตัวยงของชุนจิ อิวาอิ เพราะเรื่องเดียวที่ผมได้ดูคือLove letter ส่วนApril storyได้ดูแค่หนังตัวอย่างพร้อมแผ่นที่รอดูอยู่ สำหรับAll About Lily Chou-Chouที่หลายคนแนะนำผมก็ต้องพลาดไปอันเนื่องมาจากไม่เหลือรอบฉายที่ดูได้

    .....การที่ผมก้าวข้ามAbout Lily Chou-Chou แล้วมาดูเรื่องนี้ นั่นทำให้ผมยังไม่เคยเห็น"ด้านมืด"ของชุนจิ อิวาอิ เพราะHana & Aliceยังคงเป็นความสดใสที่สาดส่องต่อมาจากLove letter

    .....ถ้าจะเล่าถึงเนื้อเรื่องมันแทบจะไม่มีเนื้อเรื่องให้จับต้อง ไม่มีจุดไคลแมกซ์กระชากอารมณ์ เรื่องราวไม่มีเหตุผลรองรับหลายตอน ไม่มีจุดหักมุมจี๊ดๆเหมือนที่ผ่านมา เรื่องคงมีอยู่แค่ว่า "เด็กสาวม.ต้นที่เป็นเพื่อนกันมารักผู้ชายคนเดียวกัน...จบ"และมันคงยิ่งชวนให้น่าเบื่อมากขึ้นถ้าผมจะบอกว่าหนังถ่ายภาพเหมือนกับดูวิดีโอ แถมหนังยังเดินเรื่องเสมือนไดอารี่ของสองสาว นั่นคือไม่ได้มีเป้าหมายเดินไปข้างหน้าเพื่อเข้าหาตอนจบ แต่หนังแวะโน่นแวะนี่ตามชีวิตสองสาวไปเรื่อยซึ่งไม่ได้มีผลต่อเนื้อเรื่องมากนัก

    ....นั่นหมายความว่า ถ้าชุนจิ อิวาอิจับอารมณ์คุณไม่ได้ หนังเรื่องนี้จะเป็นหนังที่น่าเบื่อเรียบเรื่อยเป็นโฮมวิดีโอบันทึกชีวิตสองสาวชนิดที่เรียกว่าคุณเดินไปเข้าห้องน้ำกลับมาดูต่อก็ยังรู้เรื่อง ตรงกันข้ามถ้าหนังจับคุณได้หรืออารมณ์คุณปรับเข้าไปกับหนังและจูนกันติดน่าจะเป็นเช่นผมคือนั่งดูไปยิ้มไปหัวเราะไปอย่างมีความสุข(แถมยังรู้สึกเด็กลงไปอีกต่างหาก55) ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องจนไม่อยากแม้แต่จะลุกไปห้องน้ำ

    Hana...เป็นชื่อแรกที่เราได้รู้จัก เธอเป็นเพื่อนกับAlice เธอเลือกใส่ความทรงจำใหม่ไปให้กับ มิยาโมโต ให้เขาเชื่อว่าเธอและเขาเป็นคู่รักกัน จนเขาเก็บไปฝัน กับความฝันที่ล้อเล่นกับการจับตัวจริงของHanaไม่ว่าจะเป็นตำรวจที่จะมาจับHana(หรือจิตใต้สำนึกเขารู้ว่าเธอโกหก?)ทากที่เดินตามเขายามฝนตกและทากนั้นก็กลายเป็นHana(การที่ทาก-->hana คือการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน ไม่มีเหตุผล เป็นfantasy ซึ่งก็ไม่ต่างจากการที่Hanaแปรเปลี่ยนจากคนไม่รู้จัก-->คนรัก ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงแบบเดียวกัน คืออยู่ๆก็เป็นขึ้นมาซะเฉยๆ มันไม่ได้เป็นแค่fantasyแต่มันคือการหลอกลวง) ชีวิตที่มีมิยาโมโตของHana คือชีวิตที่Hanaไม่มีAlice และในตอนนั้นหนังพาเราไปรู้จักชิวิตที่ไม่มีHanaของAlice

    Alice....เป็นเพื่อนของHanaที่ต้องยอมรับสมอ้างเป็นแฟนเก่าของมิยาโมโต เป็นหนึ่งในความทรงจำที่Hanaสร้างขึ้นมา และเมื่อAliceก้าวเข้ามาเติมความทรงจำเก่าๆของมิยาโมโต นั่นเริ่มทำให้เธออยากเป็นมากกว่าความทรงจำที่สร้างขึ้นแต่เธออยากสร้างความทรงจำที่แท้จริงให้กับมิยาโมโต ปากกาของพ่อที่หมายถึงความทรงจำที่พ่ออยากให้Aliceมี และ Aceโพธิ์แดงก็คือตัวแทนความทรงจำที่Aliceสร้างขึ้นอย่างแท้จริงให้กับมิยาโมโต

    มิยาโมโต....อยากเก็บความทรงจำไว้เพียงส่วนเดียว ทั้งที่ไม่ว่าส่วนไหนของความทรงจำ ก็ล้วนเป็นความทรงจำที่ HanaและAliceสร้างขึ้นมา

    .....หนังไม่ได้จบลงที่การคลี่คลายว่ามิยาโมโตจะเลือกใครไม่ได้ใส่ใจที่ว่าใครกันแน่คือคนที่จะลงเอยที่แท้จริงกับมิยาโมโต แต่หนังเลือกที่จะเริ่มจากมิตรภาพของHana&Aliceและจบลงที่Hana&Aliceเพียงเท่านั้นเอง หลายครั้งที่หนังดูเหมือนจะแวะไปในส่วนที่ไม่มีผลต่อเนื้อเรื่องแต่การแวะพักเหล่านั้นมีจุดแวะพักเล็กๆน้อยที่หนังตามมาเก็บเกี่ยวในตอนท้ายเสมอ ไม่ว่าจะเป็น "หว่อ อ้าย หนี่" "การเล่นไพ่""รูปถ่ายบัลเลต์"

    สิ่งที่ชอบsmile

    1.Hana&Alice....ตัวละครทั้งคู่แทบไม่ต้องมีความลึก มีความโดดเด่น เป็นเพียงเด็กมัธยมธรรมดาๆ ไม่ต้องเน้นความขัดแย้งที่ต้องสาดใส่อารมณ์(เชื่อว่าตอนที่รู้ว่าอีกฝ่ายรักผู้ชายที่ตัวเองรักอยู่ คนดูอาจเดาว่าหนังต้องตามมาด้วยการเร้าอารมณ์และมีเหตุการณ์รุนแรงที่นำไปสู่การแตกหัก แต่หนังกลับจบลงแค่การทะเลาะบนชายหาดก่อนจะมานอนหลับบนรถบัสและอีกวันก็ดำเนินต่อไป )ด้วยความสามารถของผู้กำกับที่ทำให้ความธรรมดาของทั้งคู่ฉายความบริสุทธิ์ สดใส สมวัย และที่สำคัญดูสมจริง ร่วมกับการแสดงของนักแสดงตัวจริง ทำให้Hana&Aliceเป็นตัวละครที่คนดูต้องตกหลุมรัก

    2.รอยยิ้มและอารมณ์ที่จริงใจ....ผมรู้สึกถึงความจริงใจตลอดเวลาที่หนังแสดงออกมา ไม่เสแสร้งไม่แต่งเติม เป็นความบริสุทธิ์สมวัยเด็กมัธยมต้น ที่ต้องดูไปยิ้มไปอย่างละมุนละไม รวมทั้งมุขตลกที่เรียกเสียงหัวเราะได้อยู่เรื่อยๆ(หนึ่งในนั้นคือ ตอนที่แม่ของHanaพบมิยาโมโต)

    3.ฉากบัลเลต์ของAlice....ถ้าไม่ใช่ความมั่นใจในฉากนี้ ชุนจิ อิวาอิ คงไม่มั่นใจในการถ่ายยาวเกือบ5นาทีโดยไม่ตัด และนั่นก็เป็นเช่นนั้นจริง ยู อาโออิในบทอAliceทำให้5นาทีนี้เป็น5นาทีที่คนดูต้องตื่นตะลึงในความงดงาม จับตา (เป็นอีกหนึ่งฉากเต้นบัลเลต์ที่น่าประทับใจไม่ต่างจากฉากที่Billy Elliotเต้นให้พ่อเห็นความสามารถตัวเอง)

    4.ชุนจิ อิวาอิ....ดังที่กล่าวข้างต้น คุณจะเล่าหนังเรื่องหนึ่งที่เนื้อเรื่องธรรมดาๆ เนื้อหาที่ไม่สมเหตุสมผลนัก(การสูญเสียความจำของมิยาโมโต) ตัวละครที่แบนราบ(เรารู้แค่ว่าHanaอยู่กับแม่ บ้านมีดอกไม้ มีเพื่อนชื่อAlice) ให้คนดูติดตามอย่างมีความสุขได้อย่างไร? แต่ชุนจิทำได้ เพราะนี่คืออีกตัวอย่างหนึ่งของหนังที่เมื่ออารมณ์ของหนังทำได้ถึงทั้งความสนุกหรือความซาบซึ้งเมื่อนั้นคนดูก็จะไม่ถามหาเหตุผลมากอีกต่อไป ทั้งการกำกับนักแสดงสองคนนี้ การใส่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่ล้วนมีความหมายแต่เหมือนไม่สำคัญ(ผู้ใหญ่ที่เหมือนเด็กกับเด็กที่เหมือนผู้ใหญ่<Aliceกับแม่> / ไพ่ ปากกา และความทรงจำ / เด็กที่ไม่ยอมไปโรงเรียนกับเด็กที่ไปเล่นบัลเลต์ / ไพ่ที่มีลายข้างหลังเป็นเด็กผู้หญิงกับกระต่ายหรือจะ=Alice in wonderland? ฯลฯ) หรือการจัดภาพและลำดับไปมาอย่างมีชั้นเชิง(ไม่ว่าจะเป็นฉากที่หุ่นเจ้าหนูอะตอมของเท็ตซึกะโอซามุกำหมัดลอยขึ้นมาที่โรงเรียนเท็ตซึกะ เป็นฉากหลังขณะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยเรื่องไพ่ หรือการตัดสลับฉากหัวเราะของคนดูกับน้ำตาของhana ก่อนจะไปจบลงที่HanaมีAliceนั่งดูอยู่)

    สรุป..ก่อนเข้าโรง ผมกลัวว่าผมอาจเบื่อหรืองีบหลับไป แต่มันกลับตรงกันข้าม เพราะHana & Aliceทำให้ผมใช้เวลาสองชั่วโมงนี้ติดตามพวกเธอไปอย่างมีความสุข ชนิดที่เรียกว่าดนตรีและend titleขี้น ผมก็ยังไม่อยากจากพวกเธอไป

    ปล.....คุณชอบHana หรือ Alice มากกว่ากัน?(ผมเหรอ อย่าบอกAliceนะว่า ผมชอบHanalove)



    Hotel Rwanda , หนังที่ให้คนดูมากกว่าความเป็นหนังดี
    http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A3353210/A3353210.html



    เนื้อที่โฆษณาhaha

    ...ติดตามเรื่องเก่าๆ และ เรื่องอื่นๆที่เกี่ยวกับภาพยนตร์/หนังสือได้ที่เว็บบล็อค ถูกอกถูกใจก็โหวตให้กำลังใจในหมวดบันเทิงของBlogที่เข้าประกวด คลิกแวะเวียนมาเยี่ยมเยียนกันบ้างเน้อที่...

    http://aorta.bloggang.com

    (ห้องดูแล้วมาคุยกัน)In Good Company , ผู้ชายขาขึ้นกับผู้ชายขาลง
    http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=1&month=03-2005&date=11&blog=1

    (ห้องดูแล้วอยากเล่า)Lover's Concerto , แด่เธอผู้จากไป
    http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=2

    (ห้องอ่านแล้วเล่าต่อ)Say hello to Black Jack เล่ม8 , คุณรู้จักชีวิตและความตายมากแค่ไหน
    http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=3

    และห้องอื่นๆอีกสองห้อง แวะมาเยี่ยมกันเน้อ

    แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 48 13:58:47

    แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 48 10:50:34

    จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 17 มี.ค. 48 10:40:59 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป