PANTIP.COM : A3443256 ปรัญญาที่แท้จริงที่หนังจีนเรื่อง Hero ต้องการจะสื่อออกมา [ภาพยนตร์]

ความคิดเห็นที่ 18

เข้ามาอ่านกระทู้นี้อีกรอบ

สิ่งทำให้ฝรั่งมอง หรือไทยมอง คงต่างจากจีนมองหนังเรื่องนี้ นั่นก็คือ คำว่า Hero มันน่าจะมีความหมายที่ต่างกันตามวัฒนธรรม เหมือนอย่าง ซามูไร ที่ต่างจากจอมยุทธ ความเข้าใจและซึมซับปรัชญา มันอาจจะมีตัวแปรของ culture ปนอยู่ด้วย ทำให้การตีความมีหลากหลายความหมาย

แต่ อิงสง (ชือเรื่องภาษาจีนของ Hero) ก็เป็น keyword ที่สำคัญสำหรับหนังเรื่องนี้ และที่สำคัญอีกอย่างคือ 3 เรื่อง ที่เล่าผ่าน 3 สี นั้น ทำให้เกิดมิติของปรัชญาขึ้นมาอีก และตัวละครแต่ละตัวยังมีหน้าที่ที่ต้องให้ความหมายของคำเชื่อว่า ถ้าจะวิจารณ์หนังเรื่องนี้จริงๆ จังๆ ในแง่ปรัชญา คงจะเป็นหนังสือเล่มที่หนามากทีเดียว เอาเป็นว่าทุกตัวละครในเรื่องและมิติของสีนั้นมีส่วนให้ความหมายของคำว่า ็Hero ในแบบของจีน ทั้งนั้น

เรามาดูแค่ ฉินอ๋อง ในเรื่อง คนเดียวก็พอ(ดูตัวอื่นด้วยมันจะยิ่งยาว) เพราะตัวละครตัวนี้ดันมีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์เลยอยากพูดถึง แล้วหนังเรื่องนี้ก็พูดถึงฉินอ๋องในมุมมองที่ดีมากที่สุดเท่าที่เคยดูหนังเกี่ยวกับคนๆ นี้มา

ประเด็นสำคัญที่หนังเสนอให้เรารู้จักฉินอ๋อง
1. เป็นคนใจกว้าง มองศัตรูในแบบที่ชื่นชมและยกย่อง โดยไม่มีอคติ อันนี้บอกได้จาก มุมมองของฉินอ๋องในเรื่องเล่าสีฟ้า ที่มอง กระบี่หัก และ หิมะเหิร ว่าแสนประเสริฐและเสียสละมาก ฉินอ๋อง ตามประวัติศาสตร์นั้น เป็นพวก นิตินิยม คือ เน้นกฏหมาย เป็นสำคัญ ซึ่งแน่นอน นิตินิยม จะเน้นระเบียบกฏหมายอย่างเคร่งครัด ไม่ชอบพวกจอมยุทธ ที่เลือกใช้คุณธรรมในใจมากกว่ากฎหมาย และชอบใช้ศาลเตี้ยตัดสิน (จริงๆ ประเด็นนี้พูดกันจริงๆ จะยาวมาก แต่อันนี้จบไว้แค่นี้ละกัน จะรีบกลับบ้านแล้ว)
2. ไม่กลัวต่อความตาย ฉากโยนดาบให้ ไร้นาม แค่นั้นก็บอกได้แล้ว ว่าฉินอ๋องในเรื่องไม่กลัวความตาย
3. ความโดดเดี่ยว เห็นจากตอนที่ ฉินอ๋องซาบซึ้งมากเมื่อได้รู้ว่า ดาบหัก เข้าใจในสิ่งที่ตนทำ การที่ผู้ที่รู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวนั้น ก็มักจะคิดว่าไม่มีใครเข้าใจตน เมื่อรู้ว่ามีคนเข้าใจตนก็จะรู้สึกซาบซึ้งมาก
4. ความต้องการสร้างความกลมกลืน ต้องการรวมชาติ เลิกรบราฆ่าฟัน สำหรับข้อนี้ จีนเดิม ปกครองโดยราชวงศ์โจว ซึ่งปกครองแบบ ส่งญาติวงศ์และขุนนางไปกินเมืองต่างๆ โดยสืบตระกูลไปเรื่อยๆ ทำให้แต่ละเมือง มีความแตกต่างกันมากจนคล้ายกับจะกลายเป็นคนละประเทศ(ราชวงศ์โจวนี่ยาวนานมาก) เห็นได้จาก คำว่า เจี้ยน (กระบี่) ที่เขียนได้หลายแบบมาก จนการที่จะทำให้ความหลากหลายต่างๆ ลดลง ก็คือ ต้องรวมชาติ เพื่อให้แต่ละเมืองสามัคคี และสร้างสำนึก ว่าเราเป็นชาติเดียวกัน ประเด็นนี้ นึกถึง อาจารย์ที่สอนเขียนอักษร ในเมืองจ้าว จากเรื่องเล่าของ ไร้นาม ก็ถือได้ว่า เป็นจอมยุทธ อีกมุมหนึ่งเหมือนกัน ที่จะคงวัฒนธรรมของเมืองจ้าว

แค่นี้ก่อนละกัน ถ้าวิจารณ์ต่อมันยาว

จากคุณ : หนูปุจฉา - [ 29 เม.ย. 48 18:15:31 ]