เป็นแทกซี่ที่เห็นเป็นเหมือนส้วม
เอาขี้มาทิ้งท่วมร่วมกันขี้
เสร็จธุระก็จากไปไม่ใยดี
โอ้หัวอกแทกซี่ชีช้ำนัก
GOOD MORNING,HELLO YOU GO ไหน
YES,พาไปทุกแห่งทั่วแหล่งหลัก
BLACK OR WHITE ใครก็ไอก็รัก
ยูอย่าฟักมายแอส
.ก็แล้วกัน
หวัดดีครับ วันนี้มาแปลกไปอะ เอากลอนมานำเรื่องก่อนเลย ก็ชีวิตแทกซี่เหมือนกลอนข้างบน
นี้จริงๆแหละ ไม่รู้ว่าแทกซี่แบงค้อกเป็นเหมือนกันหรือเปล่านิ ผมว่าไอ้ความเหนื่อยยากกับการทำมา
หากินกับอาชีพนี้ ก็คงไม่ต่างกันมากหรอกนะ แต่สิ่งที่พี่น้องชาวแทกซี่ได้รับจากผู้โดยสาร นั่นสิ คงผิด
กันมากกับแทกซี่นิวยอร์ก ผู้โดยสารทั่วไปของแทกซี่เมืองไทย ส่วนมากก็ระดับฐานะไม่สูงมาก จนนั่งแทกซี่ไม่ได้ เป็นระดับกลางๆโดยเฉลี่ยนะครับจึงพอพบเห็นได้กับลักษณะนิสัยดั้งเดิมของคนไทย
เราที่เป็นคนมีเมตตา อ่อนโยน และ ไม่ดูถูกผู้ด้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัด หรือหากไปเจอกับผู้โดยสารไม่ใช่
แบบที่ว่ามา แทกซี่ก็มีสิทธ์แสดงบทแทกซี่คลั่งได้ คือเหมือนกับว่า ดีมาดีไป ร้ายมาร้ายมากกว่าไปอะนะ
พักนี้ หากคนอ่านเรื่องผม สังเกตุให้ดี จะพบว่า ผมชักใช้คำหรืออะไรๆที่เกี่ยวกับการดูถูกเหยียด
หยามมากไปนะ ครับ ผมก็รู้สึกว่าชักบ่อยไปจริงๆแหะ ก็หากสิ่งที่ผมได้พบเจอทุกวันบนท้องถนนนิวยอร์ก
มันมีแต่สิ่งดี ๆคนดีๆ ขึ้นรถกดมีเตอร์ฉับ ขับไปถึงจุดหมายจ่ายตังค์ครบ ตบท้ายด้วยทิป มันก็คงไม่มีอะไร
มาเล่าคุณอะดิ มันธรรมดาไปอะนะ แบบนั้นไม่ตื่นเต้ล ไม่หนุกนิ
แต่พอผมได้เจอเข้าจริงๆ มันไม่หนุกกับตัวเอง มาสนุกกับมันเมื่อผมเลิกขับแล้วมากกว่า ผมยังว่าเลย
ว่าผมนี่รอดชีวิตมาได้ยังไง จากไอ้เด็กบ้านนอกไทยแลนด์ มาเปลี่ยนแปลนหักเหเมืองเมกา มันน่าจะตายแต่
ครั้งไอ้โก้สวนหมัดอัดมวยไทยเสียสลบไปตอนนั้นแล้วนิ แล้วที่โดนจี้ โดนปล้น รถชน ช่วยตำรวจจับคน
ร้ายอีกอะ (ค่อยเล่า เมื่อถึงช่วงนั้นนะครับ ) แต่ก็ยังอยู่ยังขับอยู่ได้ เพื่อให้ได้มาพบกับสภาพส้วมๆ แบบที่เขียนเป็นกลอน ข้างบนไงครับ
ว่าก็ว่านะ ที่จะเป็นเรื่องมาเล่าให้คุณฟังมากๆได้นี่ ไม่มีเรื่องไหนมากเท่ากับการ พบเจอผู้โดยสาร
ที่หลายแบบหลายแนว ที่มาขี้ เอ้ยมานั่งรถผม ที่มาขี้จริงๆ ขี้สดๆก็มีเรื่องเดียวอะ ยังจำได้ไหม ถึงไอ้เห้
ตัวหนึ่ง ที่ฉีดน้ำหอมกลบกลิ่นแล้วขี้ใส่รถนะ นึกมาทีไรเจ็บๆๆๆใจอะ ผมเอาเรื่องนี้ไปเล่าเพื่อนๆมันเอา
เป็นจุดสนุกมุขระเบิดไปเลย
ก็ผู้โดยสารไอ้กัน ไอ้ดำ ไอ้ขาว ไอ้โก้ เฮียจีน พี่ปินส์ คุณไทย มันก็มาหลายแบบจริงๆนิครับ ทั้งแบบดีที่สุด เหมือนว่าดีได้ขนาด มาขึ้นรถผมแล้วดีจนผมน่าให้เงินเขาแทนที่จะคิดเงินเขาหละ
ไปจนถึงเลวจนน่าจะขับชนตอนที่มันโบกมือเรียกรถแล้ว กรูไม่น่ารับมันให้เป็นเรื่องเล้ย น่าจะปล่อยให้ไอ้บังคันหลังรับไปดีกว่านิ
.เอาละ เกริ่นมาพอสมควรแล้ว ไปอ่านวิธีการเขียนมาเขา
ว่าไม่ต้องยาวมาก ก็เริ่มเรื่องได้แล้ว ( ดูมันท่าสนใจจะเอาจริงกับงานเขียนแล้วมั้ง)
วันหนึ่งในฤดูหนาว คงเรื่องแรกที่ผมเปิดฉากด้วยสภาพอากาศเมืองหนาว วันนั้นอากาศหนาวเท่า
จะหนาวได้ในเมืองหนาวต้นมกรา ใบไม้ยอดหญ้าพราวขาวด้วยปุยหิมะ ฟ้าใสสีสวยแม้จะแลหม่นไปกับ
เมฆขรึมทมึนหมอง
อย่าไปเชื่อเลยนะครับ หากใครมันบรรยายแบบข้างบนนี้ มันไม่มีใบไม้และยอดหญ้าเลย อะ มีแต่
ต้นใบโกร๋น หน้าหนาวไอ้ต้นไหนๆ ไม่มีปัญญาทำให้เกิดโรแมนติกตามภาพได้หรอก ฟ้าใสสีสวยก็ไม่ค่อย
ได้เห็นหรอก ผมเคยเขียนกลอนหน้าหนาวไปลงในเวปหนึ่งอะ บรรยายเพราะกลอนพาไปให้อ่านแล้วดู
เหงาเศร้านะ แต่พอมาคิดถึงความจริงแล้ว ก็เขินๆนะ น้องสาวคนอ่านคนหนึง ถึงกับเก็บเอาเป็นวรรคทอง
ไว้อวดเพื่อนๆแก เพี้ยง ขออย่าให้แกมาเห็นของจริงในเมกาเล้ย
เอาละ เริ่มจริงๆนะ เช้าวันนั้นผมรับไอ้หนุ่มผมทองในชุดสูททรีพีสส์ ถือกระเป๋าเอกสาร ท่าทางหน้าตา
ก็ดูดีมีการศึกษา คงไปทำงานที่ออฟฟิสนะ เพราะช่วงเช้านั้น เป็นช่วง RUSHอยู่ด้วย
Hi,Good morning ..sir..,where to?
เสียงบอกจากลูกค้าบอกว่า
36th.and Fifth
and you just shut up your f..cking mouth.
อ้าว ไหงเป็นงั้นละ อากาศก็ไม่ร้อน ผมก็เพิ่งออกรถไม่นานเท่าไร อารมณ์ยังแจ่มใสในตอนเช้า ทำไมเอา
ปากหมาๆมาเล่นผมงี้ละ ด่าแบบไม่มีกติกานี่ คนดีไม่ทำนิ เออ เราอุตส่าห์เรียก SIR ให้เกียรติด้วยอีก ก็
เรียกเอาเลือดที่ค่อนข้างจะSENSITIVEเรื่องนี้ เป็นทุนอยู่แล้วของผม ให้พล่านมาในบัดดล
Hey,whats matter with you,What s wrong?
ไอ้หนุ่มก็ว่าJust drive and shut up
ผมคิดว่าหากขืนขับต่อไป ผมคงทนไอ้หมอนี่ไม่ได้กว่านี้แน เลยจอดข้างถนน แล้ว บอกมัน
Get the f..ck out of my cab
มันตอบมาว่า Thiss not China
มันไม่ยอมลงนะครับ ผมบอกว่าYoure harrassing me,I ll call a police
โห นี่มันไรกัน ทำไมฟ้าส่งกรูให้มาอยู่ถึงเมกา แล้วไม่ให้ไอ้เห้นี่ไปอยู่นิวกินี ปาปัวหว่า กรุไปทำไรมรึง
เหรอ ผมพยายามระงับอารมณ์นะ สันดานเลือดร้อนที่ไม่ยอมให้ใครมาฟักแอส ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว
กลัวตัวเองเหมือนกันว่าจะไปทำร้ายมันเข้า หากมันยังยั่วผมอยู่ เพราะกฎหมายที่เมกานี่ ปากหมาไม่เท่าไร
มือไวนี่สำคัญ เกิดไปต่อยมัน มันเอาตายแน่ มันฟ้อง มันซู แทกซี่รวมประกันนี่ เอาไม่อยู่หรอก
ผมบอกตัวเองนะ ใจเย็นๆ อย่าไปทำไรปล่อยให้มันตายมันเอง
แล้วก็ลงไปโทรเรียก911 ที่ตู้โทรศัพท์ใกล้ๆแถวนั้น ระหว่างที่คอยอยู่นะ ผมได้ยินเสียง
เปรี้ยงๆและตามด้วยเสียงเหมือนกระจกแตกถี่ๆ ผมหันไปดูที่รถแทกซี่ ที่จอดห่างพอสมควร ทีนี้
ผมเห็นไอ้เห้ผู้โดยสารหมอนั่น ลงจากรถแล้ววิ่งไปทางหน้ารถ ผมต้องโยนหูฟังโทรศัพท์ แล้วรีบวิ่ง
ไปที่รถ โอย อะไรกันนี่ กระจกด้านข้างแถวหลังด้านผู้โดยสารทางขวา แตกกระจาย เป็นเศษเล็กเศษน้อย
ผมแค่เห็นแต่ไม่อยู่ดูไรนานนัก เห็นไอ้เห้นั้นยังอยู่ในสายตา ก็วิ่งตามมันไป คนที่เดินพลุกพล่านแถวนั้น
ก็หยุดดู ผมตามไอ้เห้มาได้ใกล้แล้วละ จะต้องทันมันแน่ มันหันมาดูเห็นผมวิ่งตามด้วย
ถนนตอนช่วงถนน 34th เป็นถนนสองทางจากฝั่ง westไป east ไอ้นั่นกำลังวิ่งแรงเร็วหนีผม แล้ว มันก็ตัดสินใจวิ่งข้ามถนนโดยไม่ได้สนใจไฝ่ดูรถยนตร์ที่ผ่านไปมาเลย แล้วผมก็ได้เห็นภาพจากเสียงที่นำ
ด้วยเสียง ไม่ใช่โครม ไม่ใช่ปัง แต่เป็นเสียงโลหะหนักเคลื่อนที่ได้กระทบกับเสียงทึบๆของร่างมนุษย์
เสียงบอกเป็นภาษาเขียนยากครับ เหมือน ปุป หรือ ปึก หรือ เปาะ นะ แต่ดังและหนักกว่ามาก
ตามด้วยเสียงเบรกของรถ กว่าหนึ่งคัน แล้วเสียงหวีด เสียงตกใจของผู้คน เสียงOh.My God
ผมอึ้งไปชั่วขณะ มึนๆนะครับ ความรู้สึกแรก ที่พอเห็นภาพและรู้ว่า รถชนคน และคนๆนั้นคือ ไอ้คนที่ผม
วิ่งไล่อยู่ มันวิ่งหนี สิ่งที่ผมโดนมันทำก็คิดสะใจ สมน้ำหน้าในเบื้องต้น
แต่เมื่อผมเดินไปที่จุดเกิดเหตุ เห็นเลือด เห็นร่างที่นอนนิ่งของมัน ผมต้องเปลี่ยนความรู้สึกไปเลย คงไม่รอดครับ ถูกชนกระชั้นชิดอย่างแรงมากๆ สักพักรถตำรวจ รถพยาบาลก็มาถึงคนขับที่ชนเป็นผู้หญิง
สาวผิวดำ นั่งคอตกกับพวงมาลัยหน้ารถ แกคงขาดสติไปชั่วขณะนะ ยังไม่ลงจากรถเลย
ผมยังยืนดูเหตุการณ์อยู่นะ ไม่อยากหลบไปก่อน เผื่อมีคนรู้เห็นว่าคนถูกรถชนมีสาเหตุมาจากไหน ผมจะได้บอกตำรวจได้ ความผิดผมหากจะมีก็ไม่ถึงกับต้องกังวลกับกฎหมายไรมากหรอก เอาความจริง
พุด ความถูกต้องเจตนาก็มาเอง
หลังจากนั้นสักครู่ เจ้าหน้าที่ก็เอาผ้าขาวคลุมร่างทั้งหน้าตา เนื้อตัว เขาตายแล้วครับ คนคนนั้น คนที่ผมไม่เคยรู้จัก ไม่เคยทำไรให้ แต่ได้ทำกับผมก่อน เอง ทำไมนะ ผมประกอบการอาชีพของผมอยุ่ดีๆ
แล้วทันใด ก็เกิดอะไรแย่ๆขึ้นให้ผมได้พานพบ
ภาพที่ติดตา ภาพที่เห็นร่างกายมนุษย์เป็นๆมีเลือดเนื้อ ชีวิตจิตใจ กระแทกกับรถนั้น ภาพเลือดไหลนอง
และหน้าตาก่อนเขาจะห่อร่าง ทำให้ผมหดหู่ใจ จนไม่อาจขับรถต่อไปได้ วันนั้นก็กลับบ้าน เรื่องกระจกแตก ค่อยซ่อมมันทีหลัง จะนอนก็นอนไม่หลับด้วย มันหลอนด้วยคำถามที่ตอบตัวเองไม่ได้ว่า
นี่เราก็มีส่วนฆ่าคนทางอ้อมด้วยใช่ไหม กับสัตว์กับหมาตัวหนึ่ง ที่เราเห็นบ่อยๆถุกรถทับตาย เรายังรู้สึกสลดเลย นี่คนๆหนึ่ง ชีวิตชีวิตหนึ่งนะ
เพื่อให้ตัวเองได้รู้สึกดีขึ้น ผมชวนเมียผมไปวัดไทย ที่นี่ แล้วทำบุญ สังฆทาน และกล่าวอโหสิกับคนตาย
จำบทแผ่เมตตา ตอนหนึ่งได้ ฟังแล้ว รู้สึกรักและเห็นค่าในความเป็นคนมากขึ้นเลย
สัตว์ทั้งหลาย ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่ เจ็บตาย ด้วยกันหมดทั้งสิ้น จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
จากคุณ :
smartupid
- [
20 พ.ค. 48 13:56:17
A:207.38.181.133 X: TicketID:084009
]
เรื่องเล่าแทกซี่นิวยอร์ก ตอน.. จงเป็นสุข
เป็นสุขเถิด
