 |
=== Sin city (ผมจับโจรล้วงกระเป๋าได้ครับ) ===
ตอนที่ 1 เหตุเกิดเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2548
ทุกทีที่ ทำงานเสร็จ จะมีบางวัน(เกือบทุกวันเพราะโดนบังคับ) แวะไปหาแฟน แล้วผมเป็นคนทำงานกลางคืนนะครับ
ทำงานตั้งแต่ 3 ทุ่ม ถึง 9 โมงเช้า
แล้ววันนั้นงานก็ดันเสือกยุ่ง ไม่ได้แอบงีบเลย
ง่วงสัดๆ
พอไปเจอแฟนตัวดี ก็กินข้าวกันเสร็จสรรพ ที่ฟอจูน แล้วก็ต่อยาวไปดูหนังเรื่อง ซินซิตี้
พอเข้าไปดู รอบประมาณเที่ยงครับ
ตอนนั้น ยังไม่เท่าไหร่ ยังพอ กระปี้กระเปร่า เออ ไม่ค่อยง่วง
ที่นี้ แอร์ เมเจอร์ มันเป็นอะไรก็ไม่รู้ เปิดแอร์ ตรงกันข้ามกับรัฐบาลกำหนด เหมือนไอ้คนเปิดแอร์ มันบิดสุดๆ เลยอะ
หนาวมากกกกกกกกก หนาววววว บรึ๋ยยยย หนาวววว
คนไม่ได้หลับเนี่ย หัวมันจะ ลอยๆ แล้วหนาว จัดๆ มันทรมานมากๆ เลยครับ
ผมลุ้นให้หนังมันจบเร็วๆ
แต่ก็ดีนะครับ ถ้าเปิดแอร์กำลังดี ผมคงหลับไปแล้ว
พอดีหนังมันดีหนะ เลยทำให้ ไม่หลับ
เอาหละ พอดูจบแล้ว ก็ต้องนั่งรถมาส่งแฟนที่อนุสาวรี อีก
ก็ส่งแฟนที่โรงพยาบาลราชวิถี ครับ
แล้วผมก็มานั่งรอรถ สาย 18 เพื่อจะกลับไป พระราม7 บางกรวย บ้านผม
ด้วยความง่วง ความหาว ความหวิว ความลอย สติ สะตางเริ่มไม่ไหวแล้ว
ซีดดดดด สุดๆ รถแม่รงก็ยังไม่มาซักที
แฟนแทนที่จะ มารอส่งเรา หนีเข้าโรงบาลไปซ๊ะแล้ว
รอประมาณ 15 นาที รถก็มา
อะฮ้า สวรรค์มาแล้วววววววววววววววว
กูจะได้หลับแล้ววววววววววววววววววววววววว
หลับมันบนรถ นั่นหละ สวรรวววววววววววววว์
แต่แล้ว คนก็จะขึ้นรถ สายนี้ เยอะมาก
คนเลยไป ออๆๆ ๆ กันที่หน้าประตู ปิดทางคนลงซ๊ะหมด
บางคนก็ขึ้นสวนไปซ๊ะงั้น
เรื่องนี้ผมเจอจนชินแล้ว ขี้เกียดบ่น
ด้วยความง่วง + กับว่า มารยาทดี ก็เลยรอขึ้นเป็นคนสุดท้าย
ไม่อยากไปเบียดเสียดยัดเยียดกะ ชาวบ้าน
แล้วนี่มันก็ ป้ายแรกด้วย ยังไงรถมันจะรอ ประวิงซักพักอยู่แล้ว
แต่ทันไดนั้น ก็สังเกตุว่า มีคนนึง กำลังจะรูดซิบของกระเป๋าเป้ คนข้างหน้า
ด้วยสะติอันลางเลือนเหมือนคนเมา ทำให้ผมไปคว้ามือไอ้หมอนั่น
สัด เมิงจะทำอะไร
เมิงล้วงกระเป๋า ใช่มั้ย
(คือจะบอกว่า ผมเคยเห็น พฤติกรรมเจ้าหมอนี่มาหลายทีล๊ะ แต่จับไมได้ คาหนังคาเขา)
มันก็ เหมือนจะทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่ก็ ยังไมได้พูดอะไร คิดว่า มันคงตกใจ พอสมควร
ผมอะ ง่วงๆ อยู่ ตื่นเลย ด้วยความโมโห
ไอ้คนที่โดนล้วง ขึ้นไปนั่งบนรถ เรียบร้อยแล้วครับ
นั่งนิ่งเลย รู้นะว่าตัวเองโดนล้วง แต่ก็ไปนั่งเฉยๆ
เจี้ยพอกันเลย แสดดดดด
กูจับโจรให้เมิงได้ เมิงไปนั่งเฉยๆ แสดดดดดดด
พอไอ้โจรส้งติง มันตั้งสติได้ครับ มันก็เริ่มด่าผม
ผมหรอ มองซ้ายมองความ ไม่เห็นตำหนวด ซักคน
ตำรวจจราจร ก็ไม่มี
ขณะนั้น กำข้อมือ ไอ้โจรส้งติงไว้ แน่นเลย แน่นมากกก
เมิง งั้นเมิงขึ้นรถไปดิ เมิงมาต่อแถวทำส้งติงอะไร
มันก็ไม่ขึ้น
เอาไงดีว๊ะกู มันก็ด่าๆๆๆ มาอยู่เรื่อยๆ
เอาว๊ะ กลับบ้าน ปล่อยมันก็ได้ ตอนปล่อย ผมก็ ตะโกนตรงนั้นเลยครับว่า ระวังนะคร๊าบบ มันล้วงกระเป๋า พร้อมกะชี้ไปที่ ไอ้เจี้ยนั่น
ปรากฏ ไม่มีใคร สนใจกูเลย
แล้วไอ้หมอนั่น มันก็ไปยืน ข้างๆ คนอื่นๆ นะ คนอื่นๆก็ไม่ได้สนใจอะไรเล๊ยยยยย
เออ จะทำท่าระแวงซ๊ะหน่อย ก็ยืนเฉ๊ย อะ ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น
เออ ถ้ามันพ้นสายตากูไปแล้วนะ ขอให้แม่รงล้วงกระเป๋าทุกคนให้หมดเลย สัดหมา
ผมเกือบได้ต่อยกะมันแล้วครับ
ก็มานั่งคิด ทำไมไม่ได้ต่อยมันไปซักป๊าบบ นะ
เจ็บใจโว้ยยยย เจ็บใจ
เอาว๊ะ กูก็เจี้ย ไอ้เรื่องลักเล็กขโมยเยอะ เนี่ย กูก็เคยทำ
กูก็เจี้ย เมิงก็เจี้ย เจี้ยกันทั้งน้านนนนนน
ไม่ว่าจะใส่สูตหรือว่าผูกไทร์ กูรู้เมิงเจี้ย
เฮ้ออออ เลิกเถอะครับ กลับตัวเป็นคนดี
เซ็งหวะ
แล้วพอนั่งรถไปได้ซักพัก พวกความเซ็งๆ โมโห สุดตีน
ก็นึกได้
แสดดดด กูง่วงอยู่นี่หว่า
เออ เสร็จแล้วก็หลับบนรถ ธรรมดาร้อนๆ ตามระเบียบ
จากคุณ :
ใสบาบา 
- [
6 มิ.ย. 48 01:58:35
]
|
|
|
|
|
|
