ความคิดเห็นที่ 1 บทที่ 1 แรงกระตุ้นตอบสนอง 1 โทโนะ ชิกิ ได้รับอนุญาต ให้กลับมาอาศัยยังบ้านหลักของตระกูลโทโนะ ได้เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี แม้จะยังงุนงงสงสัยอยู่บ้าง แต่เขาก็ต้องจากบ้านอาริมะที่เขาอาศัยอยู่มานานถึง 8 ปี ในวันนี้เอง เช้าวันนี้ เขาไปโรงเรียนตามปกติ ที่นั่นเขาได้พบกับเด็กผู้หญิงผู้เป็นเพื่อนร่วมห้อง เธอได้เข้ามาทักทายชิกิ เขารู้จักเธอในชื่อ ยูมิซึกะ ซัสสึกิ เธอดูท่าทางดีใจไม่น้อยทีเดียวที่เขาจำเธอได้ ทันใดนั้น  อินุอิ อาริฮิโกะ  ผู้เป็นเพื่อนสนิทของชิกิก็ปรากฎตัวขึ้น ทั้งสามสนทนากันถึงเรื่องทั่วไป และได้มีการพูดถึงคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นในเมืองบ่อยๆ ในระยะหลัง แต่พวกเขาก็ไม่ได้ให้ความสนใจเรื่องนี้มากไปกว่าข่าวธรรมดาๆ ทั่วไปนัก เย็นวันนั้น เป็นวันที่ชิกิจะต้องกลับบ้านโทโนะเป็นวันแรก เขาพบกับซัสสึกิอีกครั้งระหว่างเดินกลับบ้านใหม่ เธอพูดคุยกับเขาถึงเรื่องต่างๆ รวมถึงเรื่องที่ชิกิเคยช่วยเธอไว้ในครั้งก่อน เรื่องราวเกิดขึ้นในตอนสมัยเมื่อทั้งคู่ยังเรียน ม. ต้น ซัสสึกิถูกขังอยู่ในห้องเก็บอุปกรณ์กีฬาด้วยความสะเพร่าของคนปิดห้อง แม้เธอจะพยายามร้องเรียกคนมาช่วย แต่ก็ไม่มีใครที่ผ่านมาแถวนั้นบ่อยๆ แต่แล้วอยู่ๆ ประตูห้องก็เปิดออก เธอออกมาพร้อมทั้งพบว่ามีคนตัดกลอนออกเป็นสองซีก เมื่อซัสสึกิมองออกไปก็พบว่า เป็นชิกินั่นเองที่ช่วยเธอไว้ แม้จะยังสงสัยว่าชิกิทำเช่นนั้นได้อย่างไร แต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้เธอคิดเอาเองอยู่เสมอว่า ชิกิจะมาช่วยเธอทุกครั้งที่เธอพบอันตราย ระหว่างทางกลับบ้านนั้นเอง ชิกิพยายามนึกถึงเรื่องราวในวัยเด็ก จนในที่สุด เขาจำได้ว่าวัยเด็กของเขานั้น เขาและเพื่อนๆ เล่นกันอย่างสนุกสนานเป็นประจำ นอกจากน้องสาวของเขาแล้ว ยังมีเด็กผู้หญิงร่าเริงที่ร่วมเล่นกับพวกเขาบ่อยๆ และเด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ผู้ซึ่งแม้ไม่เคยเข้ามาเล่นด้วยกัน แต่เฝ้ามองพวกเขาเล่นกันผ่านหน้าต่างบนตัวบ้านเสมอๆ ชิกิหยิบสิ่งๆ หนึ่งออกมาจากกระเป๋า มันคือริบบิ้นสีขาว เขาได้มันมาจากเด็กผู้หญิงซึ่งเดินมาส่งเขาในวันที่เขาออกจากบ้านโทโนะ ชิกิในวัยเด็กได้ให้สัญญากับเด็กผู้หญิงคนนั้นว่าจะนำริบบิ้นนี้มาคืนให้เมื่อเจอกันอีกครั้งหนึ่ง ชิกิได้มาถึงบ้านโทโนะในที่สุด อันที่จริงแล้ว ชิกิ มักสงสัยว่าทำไมความทรงจำของเขาเกี่ยวกับบ้านหลักนั้นจึงลางเลือนเอามากๆ แต่ที่นั้นเอง เขาได้พบกับ น้องสาวของเขา โทโนะ อากิฮะ ผู้กลายมาเป็นหัวหน้าของตระกูล และสองสาวใช้ฝาแฝด โคฮาคุ ผู้เปี่ยมด้วยรอยยิ้ม และฮิซุย ผู้เงียบขรึม หลังจากสนทนากับอากิฮะ ซึ่งกล่าวถึงธรรมเนียมและข้อปฏิบัติของผู้อยู่อาศัยในบ้านโทโนะมากมาย อีกทั้งยังมอบหมายให้ฮิซุยเป็นสาวใช้ประจำตัวของเขาอีกด้วย ชิกิรู้สึกแปลกใจในท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างมากของน้องสาวตน อีกทั้งยังรู้สึกอึดอัดกับกฏระเบียบที่แสนเคร่งครัดภายในบ้านหลังนี้เหลือเกิน คืนแรกที่บ้านหลังนั้น ชิกิได้ยินสุนัขเห่าเสียงดัง แต่ก็ไม่ได้สนใจมากนัก และตรงเข้านอน แก้ไขเมื่อ 01 ก.ค. 48 17:44:34 จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บทที่ 2 แรงกระตุ้นตอบสนอง 2 เช้าวันรุ่งขึ้น ชิกินึกถึงเรื่องในวัยเด็กอีกครั้ง เขาเริ่มจำได้ว่า เด็กคนที่เป็นเจ้าของริบบิ้น คือ เด็กที่มองเขาเล่นผ่านหน้าต่างนั่นเอง ด้วยอุปนิสัยเงียบๆ และพูดน้อยของเด็กคนนั้น ทำให้ชิกิเดาได้ไม่ยากว่าเด็กคนนั้นก็คือ ฮิซุย นั่นเอง ชิกิตัดสินใจจะคืนริบบิ้นให้กับฮิซุย แต่เมื่อถามเรื่องนี้กับเธอ ฮิซุยกลับปฏิเสธว่า ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน ก่อนที่ชิกิจะออกไปโรงเรียน โคฮาคุได้ยื่นกล่องใบหนึ่งให้เขา โดยบอกว่ามันถูกส่งมาจากบ้านอาริมะ เมื่อเปิดออกดูพบมีดเล่มหนึ่ง ที่แม้จะดูเก่าคร่ำคร่า แต่ใบมีดยังแฝงความคมกล้าไว้อย่างดี ชิกิรู้สึกผูกพันอย่างประหลาดกับมีดเล่มนี้ แม้เขาจะแน่ใจว่าเพิ่งเคยเห็นมันเป็นครั้งแรกก็ตาม วันนั้น ซัสสึกิ ขาดเรียนไป ชิกิได้ยินข่าวลือจากอาริฮิโกะว่าเธออาจจะหนีออกจากบ้าน ชิกิกังวลถึงเธอมาก และตั้งใจจะติดตามหาตัวเธอถ้ามีโอกาส เย็นวันนั้นเอง เมื่อชิกิกลับถึงบ้าน โคฮาคุบอกกับเขาว่า เขาเพิ่งคลาดกับผู้หญิงคนหนึ่งที่มาหาเขา จากรูปพรรณสัญฐานที่โคฮาคุบอกเขา ผู้หญิงคนนั้น น่าจะเป็นซัสสึกิที่หายตัวไปนั่นเอง เขาออกติดตามเธอทันที และพบเธอในตัวเมือง ซัสสึกิมีท่าทางแปลกๆ เธอพูดถึงเรื่องที่เขาไม่เข้าใจ และหลบหนีไป ชิกิออกตามหาเธออีกครั้งแต่ก็ไร้วี่แวว ชิกิกลับถึงบ้านด้วยอาการเหนื่อยล้า ถึงกระนั้นเขาก็นอนไม่หลับ เนื่องจากความกังวล ฮิซุยจึงนำยานอนหลับมาให้เขาทาน แม้ชิกิจะแปลกใจที่ ฮิซุยมียาเช่นนี้อยู่กับตัว และเสียงที่แปลกไปของเธอ แต่เขาก็ทานยา และหลับไปในที่สุด คืนนั้น ชิกิฝันเห็นซัสสึกิกำลังฆ่าคนอยู่ที่ตรอกมืดแห่งหนึ่ง แต่ชิกิกลับบอกกับตัวเองเพียงว่า.........เขาสามารถฆ่าได้ดีกว่านั้น จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:45:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 บทที่ 3 แรงกระตุ้นตอบสนอง 3 ชิกิเริ่มคิดสงสัยว่าซัสสึกิอาจเป็นผู้อยู่เบื้องหลังคดีฆาตกรรมทั้งหมด และเนื่องจากคดีส่วนใหญ่เกินในตอนกลางคืน หลังเลิกเรียนในวันนั้น ชิกิตัดสินใจรอเวลาอยู่กับบ้าน เพื่อลอบออกไปตามหาเธอโดยไม่ให้คนในบ้านรู้ ระหว่างนั้นเอง ฮิซุยเดินมาเคาะประตูห้อง และรายงานเขาว่า มีโทรศัพท์มาจากผู้หญิงคนหนึ่ง เธอทิ้งข้อความไว้ว่า เธอจะรอเขาอยู่ที่สวนสาธารณะ ด้วยความที่ไม่อยากให้คนในบ้านเป็นห่วง ชิกิจึงบอกปัดไปว่า คงเป็นเพื่อนร่วมห้องของเขานั่นเอง และยังไงๆ เขาก็คงเจอเธออีกครั้งวันพรุ่งนี้ ดังนั้นเขาจึงจะเข้านอนเสียที....ฮิซุยดูท่าทางจะจับผิดเขาได้ แต่เธอก็ไม่ได้กล่าวอะไรต่อ.... คืนนั้น ชิกิลอบออกมาจากบ้าน และพบซัสสึกิอยู่ที่สวนสาธารณะ ชิกิได้รับรู้ความจริงที่น่าเจ็บปวดของเธอ หลังจากที่แยกกันในวันก่อนนั้น ซัสสึกิถูกแวมไพร์คนหนึ่งเล่นงาน จนที่สุดแล้ว เธอก็กลายเป็นแวมไพร์ไปด้วยอีกคน เธอต้องอาศัยการฆ่าและดูดเลือดของคนอื่นเพื่อเอาชีวิตรอด เธอมีท่าทางเจ็บปวดทรมานมาก ซัสสึกิสารภาพว่า เธอแอบชอบชิกิมานาน และตัดสินใจที่จะทำให้เขาเป็นแวมไพร์ด้วยอีกคน เพื่อที่ทั้งสองจะอยู่ด้วยกันไปชั่วนิรันดร์ ซัสสึกิตรงเข้ากัดคอและดูดเลือดของชิกิ แต่ด้วยการเฉือนจุดความตายของกระแสเลือดในร่างกาย (ชิกินั้น มีความสามารถมองเห็น "ความตาย" ของสิ่งต่างๆ ได้ในรูปแบบเส้นและจุด ซึ่งความสามารถเช่นนี้ มักจะปรากฎอยู่ในตระกูลของนักฆ่า หรือนักล่าปีศาจเท่านั้น) ชิกิจึงรอดจากการกลายเป็นแวมไพร์ไปได้ ชิกิตกอยู่ในสภาพตกตะลึงและตื่นกลัว เขาตัดสินใจวิ่งหนี ทว่าซัสสึกิก็ตามเขามาติดๆ ท่าทางเจ็บปวดทรมานของเธอ ทำให้เขาตัดสินใจว่าจะต้องช่วยเธอ เขาคิดหาวิธีมากมาย แต่ที่สุดแล้ว ความจริงข้อเดียวที่จะช่วยเธอพ้นจากความทรมานนั้น ก็คือการฆ่าเธอเสีย แม้จิตใจยังสับสนอยู่บ้าง ชิกิก็ตัดสินใจถอดแว่นออกและเข้าต่อสู้กับเธอ แม้ใจจริงแล้วชิกิไม่ต้องการฆ่าเธอ แต่ด้วยความรู้สึกกระหายเลือดบางอย่างในตัวของเขา ทำให้ชิกิเริ่มขาดสติ และอยากฆ่าเธอขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างต่อสู้  กว่าที่เขาจะรู้สึกตัวอีกครั้ง ชิกิก็จัดการเฉือนเส้นความตายของซัสสึกิไปเสียแล้ว ก่อนที่ซัสสึกิจะสิ้นลมนั้นเอง เธอกล่าวว่า เธอดีใจมาก เพราะอย่างน้อยชิกิก็หันมามองเธอบ้างในที่สุด ซัสสึกิสลายเป็นเถ้าธุลีไปในอ้อมแขนของชิกิ ทิ้งไว้แต่คำพูดที่จะตามหลอกหลอนเขาตลอดไป "เธอเอง ก็เหมือนกับฉัน...สิ่งที่อยู่ไม่ได้โดยปราศจากการฆ่า..........เช่นเดียวกับการหายใจ.......การฆ่านั้นเป็นธรรมชาติของเธอ" จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:47:42 ]

ความคิดเห็นที่ 4 บทที่ 4 สวนแห่งเปลเด็ก เช้าวันนี้ ชิกิตื่นสาย และถูกต่อว่าจากอากิฮะ เพื่อให้อารมณ์ของทั้งคู่ดีขึ้นนั้น โคฮาคุเสนอว่า น่าจะมีการจัดปาร์ตี้เล็กๆ ในบ้าน เพื่อฉลองการกลับมาของชิกิ ระหว่างรองานอยู่นั้นเอง ชิกิตั้งใจจะเข้าไปช่วยฮิซุยทำความสะอาดบ้าน แต่เธอก็ปฏิเสธอย่างเย็นชา ชิกิจึงเข้าครัวเพื่อช่วยโคฮาคุเตรียมอาหาร ชิกิได้พูดถึงเรื่องราวที่พวกเขาเคยได้เล่นกันอย่างสนุกสนานในวัยเด็ก แต่ทันใดนั้นเอง โคฮาคุก็พลาดทำมีดบาดนิ้วตัวเอง ชิกิรีบร้อนรนเพื่อจะทำแผลให้เธอ แต่โคฮาคุกลับดูใจเย็น และบอกกับเขาทั้งรอยยิ้มเพียงว่า ถ้าไม่คิดว่ามันเจ็บ มันก็จะไม่เจ็บ.... ค่ำนั้น ชิกิ อากิฮะ ฮิซุย และโคฮาคุ ต่างก็สนุกกับงานปาร์ตี้ ด้วยความที่ฮิซุยดื่มเหล้าไม่เก่ง เธอจึงมีอาการมึนเมาอย่างมาก โคฮาคุขอร้องให้ชิกิพาฮิซุยขึ้นไปพักผ่อนในห้อง แม้ตัวเขาเองก็มีอาการมึนเมาอยู่พอสมควร  แต่ก็รับอาสาพาเธอไปในที่สุด หลังจากมาถึงห้องของเธอ ฮิซุยที่พอจะรู้สึกตัวอยู่บ้าง ดูท่าทางจะไม่สบายใจนักที่ถูกแตะต้องโดยผู้ชาย ด้วยความมึนเมา ทำให้ชิกิและฮิซุย ฟุบหลับไปทั้งอย่างนั้นเอง คืนนั้น ชิกิฝันเห็นภาพวัยเด็กอีกครั้ง เมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกเหงา เด็กผู้หญิงที่ร่าเริง ก็จะชวนเขาไปเล่นด้วยทุกครั้ง... จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:48:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 บทที่ 5 นักฆ่ากระหายเลือด 1 เมื่อชิกิตื่นขึ้นมา และพบว่าเขานอนอยู่บนเตียงเดียวกับฮิซุย พวกเขาตกใจและเขินอายเป็นอย่างมาก แต่ชิกิก็รู้สึกดีใจนิดๆ เนื่องจากมันดูเหมือนจะเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ฮิซุยแสดงอารมณ์อื่น นอกจากความเย็นชาออกมาได้เสียที ชิกิตัดสินใจคืนริบบิ้นสีขาวให้กับฮิซุยในบ่ายวันเดียวกัน เธอดูมีท่าทางลำบากใจ แต่ก็รับไว้ในที่สุด คืนนั้น ชิกิฝันเห็นคนๆ หนึ่ง กำลังฆ่าและดื่มเลือดของผู้หญิงอยู่บนถนนในเมือง.....ผู้หญิงที่มีหน้าคล้ายกับ....อากิฮะ จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 บทที่ 6 นักฆ่ากระหายเลือด 2 เช้าวันรุ่งขึ้น ชิกิตื่นเช้ามาก จนคนในบ้านแปลกใจ เนื่องจากความฝันเมื่อคืน ทำให้เขาเริ่มวิตกถึงบุคลิกกระหายเลือดอีกด้านที่เขายังหาคำตอบไม่ได้ ชิกิแกล้งลองถามอากิฮะถึงความเป็นไปได้ที่คนๆ หนึ่งจะกลายเป็นอีกคนเมื่อขาดสติ เขาได้รับคำตอบที่น่าตกใจว่า โทโนะ มากิฮิสะ พ่อผู้ล่วงลับของเขาและอากิฮะ ก็เคยมีอาการเช่นนี้เหมือนกัน หลังจากที่แยกกับอากิฮะ ฮิซุยเข้ามาเตือนชิกิว่า เขาไม่ควรจะพูดถึงมากิฮิสะอีก หากคิดจะอยู่ในบ้านหลังนี้ต่อไป ที่โรงเรียน ความกังวลของชิกิเริ่มมีมากขึ้น เมื่อเขาได้รับรู้ถึงคดีฆาตกรรมที่ยังเกิดขึ้นอยู่อย่างต่อเนื่อง ชิกิเริ่มมีอาการปวดหัวในตอนเลิกเรียน แต่กระนั้นเขาก็ยังเดินไปดูจุดเกิดเหตุฆาตกรรมก่อนกลับบ้าน   เย็นวันนั้น ชิกิที่เห็นฮิซุยทำความสะอาดบ้านอยู่ เขาตั้งใจเข้าไปช่วยงานเธอ ระหว่างที่เขาทำความสะอาดห้องของมากิฮิสะอยู่นั้นเอง ชิกิพบบันทึกของมิกิฮิสะ ในนั้นกล่าวถึงเรื่องราวต่างๆ ของตระกูลในช่วงที่เขาปกครองบ้านนี้อยู่ ชิกิพบว่า มากิฮิสะนั้น เคยรับบุตรบุญธรรมไว้คนหนึ่ง แต่เด็กคนนั้นก็ตายไปเมื่อนานมาแล้ว เขายังพบอีกว่า คนในตระกูลโทโนะนั้นมีพลังพิเศษบางอย่าง และมักจะตายด้วยสาเหตุที่น่าสงสัย เมื่อถึงช่วงอายุหนึ่งๆ ชิกิยังอ่านต่อไปจนพบว่า แท้จริงแล้วคนในตระกูลโทโนะนั้น สืบสายเลือดมาจากมนุษย์ และ "บางสิ่งซึ่งไม่ใช่มนุษย์" และด้วยเหตุนี้เอง พ่อของเขาจึงต้องทนทุกข์กับอาการกำเริบของสายเลือดเสมอๆ ความจริงทั้งหลาย ส่งผลให้ชิกิเริ่มปวดหัวอย่างรุนแรงอีกครั้ง หลังจากทานยาแก้ปวดที่ฮิซุยนำมาให้ ชิกิก็แอบออกจากบ้าน เขาต้องการตามหาคนร้ายตัวจริง เพื่อพิสูจน์ว่าเขาไม่ใช่ฆาตกร แต่ก็คว้าน้ำเหลว คืนนั้นเขาหลับไปอีกครั้ง พร้อมทั้งฝันร้ายด้วยเรื่องเดิม จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:50:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 บทที่ 7 รอยข่วนที่โปร่งใส ชิกิตื่นขึ้นมา กังวลและหวาดกลัว แต่เขาก็ไม่อยากให้คนในบ้านเป็นห่วง จึงตัดสินใจแกล้งทำตัวเป็นปกติ เพื่อกลบเกลื่อนความวิตก ชิกิขอให้ฮิซุยทำข้าวกลางวันให้เขา แม้จะรู้ว่าฮิซุยนั้น ไม่เก่งเรื่องทำอาหาร ถึงแม้เธอจะยอมตกลงใจลองทำดู แต่ด้วยความที่ไม่ถนัดด้านงานครัว เธอจึงทำมีดบาดมือในที่สุด ชิกิดูดนิ้วมือของฮิซุยเพื่อห้ามเลือด แต่น่าแปลกที่เขากลับรู้สึกว่า เลือดของเธอนั้นมีรสชาติดีทีเดียว เหตุการณ์นี้ยิ่งทำให้ชิกิรู้สึกหวาดกลัวตัวเองมากขึ้นไปอีก คืนนั้นเขาฝันร้ายอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เขากำลังข่มขืนผู้หญิงคนหนึ่งอยู่.....ผู้หญิงซึ่งชิกิมองไม่ออกว่าเป็นฮิซุย.....หรือเป็นโคฮาคุกันแน่.... จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:54:19 ]

ความคิดเห็นที่ 9 บทที่ 8 ความตาย ชิกิตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้นด้วยอาการป่วยและอาเจียน อันเนื่องมาจากฝันร้าย เขาตัดสินใจออกมาสูดอากาศนอกบ้าน ที่นั่นเขามองเห็นโคฮาคุมีท่าทางแปลกๆ จึงสะกดรอยตามเธอไป จนพบกับสวนกว้างหลังบ้าน ที่นั่นเอง ชิกิคล้ายกับจะนึกถึงเรื่องบางเรื่องออก.... เรื่องบางเรื่องที่เกิดขึ้นมาเนิ่นนานและแสนทรมาน ความทรงจำที่เจ็บปวดทำให้ชิกิถึงกับสลบไป ชิกิรู้สึกตัวอีกทีในห้องของเขา อากิฮะและฮิซุยนั้น กำลังถกเถียงกันถึงเรื่องบางอย่าง ฮิซุยกล่าวว่าชิกินั้นไม่สมควรจะอยู่ในบ้านหลังนี้อีกต่อไป ไม่เช่นนั้นเขาอาจจะเป็นฆาตกรไปจริงๆ พูดมาถึงตรงนี้เธอจึงรู้สึกตัวว่า ชิกินั้นตื่นอยู่ แต่แม้ว่าชิกิจะคาดคั้นอย่างไรต่อก็ตาม ทั้งสองก็ปิดปากเงียบสนิท ด้วยความที่ไม่สบาย ทำให้ชิกิรู้สึกอ่อนล้าและหลับไปอีกครั้ง แต่คราวนี้ เขาฝันเห็นผู้คนมากมาย กำลังถูกฆ่าโดยปีศาจสีแดง จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:54:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 บทที่ 9 ร่างที่ถูกกัดกร่อน 1 อาการป่วยของชิกิ ทำให้เขาต้องนอนอยู่บนเตียงทั้งวันโดยมีฮิซุยเฝ้าดูแล ฮิซุยกล่าวตำหนิตัวเองว่า ในเวลาเช่นนี้ เธอกลับไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้เลย แต่ชิกิก็ปลอบใจเธอว่า ฮิซุยช่วยเขาได้มากทีเดียว ถ้าไม่มีเธอคอยปลุกเขาให้ตื่น เขาอาจต้องจมกับฝันร้ายไปตลอดก็เป็นได้ วันนั้น ด้วยพิษไข้ ทำให้ชิกิมองเห็นภาพแปลกๆ ในหัว เขาเห็นคนๆ หนึ่ง กำลังทุกข์ทรมานอยู่ในห้องขัง.... จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:56:09 ]

ความคิดเห็นที่ 11 บทที่ 10 ร่างที่ถูกกัดกร่อน 2 ชิกิยังคงมีอาการไข้ เขาจึงต้องนอนอยู่บนเตียงเหมือนเมื่อวาน เพื่อเป็นการฆ่าเวลา ชิกิจึงคุยถึงเรื่องราววัยเด็กให้ฮิซุยฟัง โดยเฉพาะเรื่องราวของโคฮาคุวัยเด็กที่สดใสร่าเริงและดูแลทุกคนในกลุ่ม เขาคิดว่าเรื่องเหล่านี้ คงน่าเบื่อสำหรับคนที่ไม่เคยเข้ามาเล่นกับพวกเขาอย่างฮิซุย แต่ดูท่าทางเธอจะสนุกกับเรื่องเหล่านี้ไม่น้อยทีเดียว วันนั้น อาการของชิกิทรุดลงอีกครั้งหนึ่ง เขารู้สึกเหมือนกับว่า เขาเป็นคนอีกคนหนึ่งที่ถูกขังในคุก เมื่อชายคนนั้นแทงตัวเอง ชิกิจึงสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมทั้งรอยเลือดทั่วตัว ความกลัวและหวาดหวั่นถาโถมเข้าใส่ชิกิอย่างหนัก จนเขาเริ่มรู้สึกว่า เขาคงจะต้องเสียสติไปในเร็ววันนี้ คืนนั้น อากิฮะมาหาชิกิที่ห้อง และบอกให้เขาอดทนอีกระยะ เธอจะหาทางช่วยเขาเอง จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:57:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 บทที่ 11 ร่างที่ถูกกัดกร่อน 3 ชิกินอนอยู่อย่างเจ็บปวดบนเตียง และห้ามทุกคนเข้ามาในห้อง แต่ถึงกระนั้นอาการของชิกิก็ยังคงทรุดหนักลงไปเรื่อยๆ อาการของชิกิ ทำให้เขาตะโกนใส่ฮิซุยที่ตัดสินใจเข้ามาดูอาการด้วยความเป็นห่วง และไล่เธอออกจากห้อง แต่เมื่อชิกิกลับมาใตร่ตรองอีกครั้ง เขากลับเพิ่งรู้สึกตัวว่า เขาประทับใจในความเป็นห่วงของฮิซุย และอยากอยู่เคียงข้างเธออีกครั้ง จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:57:36 ]

ความคิดเห็นที่ 13 บทที่ 12 ฝันกลางวัน อาการป่วยของชิกินั้น สร้างความเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ เขามีอาการขาดสติเป็นระยะๆ ทำให้เขากังวลว่าตัวเองอาจจะทำร้ายฮิซุย ดังนั้นเขาจึงขอให้เธอออกไปนอกห้อง แต่หลังจากนั้นไม่นาน ฮิซุยกลับมาพร้อมกับยาของโคฮาคุในมือ เธอขอร้องแกมบังคับให้เขาดื่มมันเสีย เธอเริ่มพูดถึงเรื่องราวในวัยเด็กอีกครั้ง วัยเด็กของเธอที่เฝ้ามองดูทุกคนเล่นกันผ่านหน้าต่าง เวลานั้นชิกิได้ชักชวนเธอออกมาเล่นด้วยกัน แม้จะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้แต่เธอก็ดีใจมาก เธอให้ริบบิ้นและเฝ้ารอการกลับมาของเขา.....นั่นเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกถึงความหวัง...และความสิ้นหวัง.... พวกเขาหลับนอนด้วยกันในที่สุด...... ชิกิตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่ดีขึ้นเล็กน้อย ฮิซุยกล่าวว่าให้เขาลืมเรื่องราวเมื่อครู่เสียและเดินออกจากห้องไป เธอกลับเข้ามาอีกครั้งเพื่อดูอาการของชิกิ น่าแปลกที่คราวนี้ฮิซุยทำตัวราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาเลยแม้แต่น้อย ต่อมาไม่นาน ความกระหายน้ำทำให้ชิกิเดินออกมาจากห้อง แต่ด้วยอาการปวดหัว เขาจึงเดินอย่างไร้จุดหมายจนมาถึงอาคารรับรองนอกตัวบ้าน ที่นั่นเขาเห็นภาพที่น่าตกใจ อากิฮะกำลังดูดเลือดของโคฮาคุอยู่ .... ระหว่างนั้นเองที่ทั้งสองกำลังปรึกษากันด้วยเรื่องบางอย่าง ทำให้ชิกิตัดสินใจลอบฟัง อากิฮะบอกโคฮาคุว่า ฆาตกรที่ก่อคดีขึ้นน่าจะเป็น "ชิกิ" และในฐานะของหัวหน้าตระกูล เธอคงต้องตัดใจฆ่าพี่ชายของเธอเสียแล้ว....... ชิกิตกตะลึงกับถ้อยคำนี้อย่างมาก เขาแอบกลับมาบ้าน ความตื่นกลัวและสิ้นหวัง ทำให้ชิกิขังตัวเองในห้องนอน ขณะที่อากิฮะกำลังจะสะสางเรื่องนี้ในวันรุ่งขึ้น..... จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 17:59:38 ]

ความคิดเห็นที่ 14 บทที่ 13 ดักแด้ของไหมสีทอง ชิกิกำลังจะเสียสติ เขาคิดว่าคนในบ้านทุกคนกำลังพยายามจะฆ่าเขา ชิกิล็อกห้องนอนและไม่อนุญาตให้ใครเข้ามาทั้งสิ้น ฮิซุยพยายามเคาะประตูเรียกเพื่อให้อย่างน้อยเขาออกมากินอะไรบ้าง แต่ก็ไร้ผล แต่เธอก็พยายามอยู่นาน ร้องไห้และวิงวอน จนในที่สุด ชิกิเริ่มจำเสียงนั้นได้ทีละน้อยๆ ..... มันกลับเป็นเสียงของเด็กผู้หญิงที่ร่าเริงคนนั้น....คนที่เขาสัญญาว่าจะกลับมาเล่นกับเธออีกครั้งในวัยเด็ก....เด็กผู้หญิงที่เขาเคยคิดว่า เธอคือโคฮาคุ.... จนในที่สุด ชิกิก็เปิดประตูให้ฮิซุยเข้ามาในห้อง เธอบอกว่าตอนนี้อากิฮะ และโคฮาคุ กำลังหาทางช่วยเขาอยู่ แต่อาการของชิกิขณะนี้นั้นทรุดหนักลงมาก ฮิซุยเปิดเผยว่า คนในตระกูลของตนนั้น มีความสามารถในการถ่ายเทพลังชีวิต ผ่านทางของเหลวในร่างกาย ดังนั้นเธอจะหลับนอนกับชิกิ เพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวดกับเขา หลังจากนั้น ชิกิก็มีอาการดีขึ้น เขาตัดสินใจหาข้อมูลเพิ่มเติมในห้องของ มากิฮิสะ ที่นั่นเขาได้พบบันทึกอีกเล่มหนึ่ง ซึ่งเล่าเรื่องราวเมื่อ 8 ปีก่อน.... ย้อนไปเมื่อ 8 ปีก่อน ลูกชายของตระกูลเกิดอาการบ้าคลั่งจากเลือดปีศาจ และได้ฆ่าลูกบุญธรรมจนเกือบตายไปแล้ว แม้การฆ่าคนในตระกูลที่เลือดปีศาจได้ตื่นขึ้นมาแล้ว จะเป็นหน้าที่ของหัวหน้าตระกูล แต่ มากิฮิสะ นั้นตัดใจฆ่าลูกของตนไม่ลง เขาจึงส่งลูกบุญธรรมไปอยู่ยังบ้านอาริมะ ซึ่งเป็นตระกูลย่อยของโทโนะ หลังจากที่ล้างสมองของเขาและส่งตัวไปรักษาอาการบาดเจ็บที่โรงพยาบาล และขังลูกชายไว้ภายในคุกใต้ดินของบ้านหลัก จากการที่ลูกชายของเขา ขโมยชีวิตของลูกบุญธรรมไปนั้น สร้างความเชื่อมต่อทางวิญญาณแก่เด็กทั้งสอง แต่ทว่าลูกบุญธรรมนั้นสืบสายเลือดมาจากตระกูล นานายะ ซึ่งเป็นตระกูลนักล่าปีศาจ เลือดที่ต่างกันอาจจะทำให้ลูกชายของตนนั้นบ้าคลั่งขึ้นมาเมื่อไรก็ได้ ดังนั้นมากิฮิสะ จึงได้ให้คนรับใช้ของตระกูลคนหนึ่งคอยดูแลลูกชายในคุกอีกทีหนึ่ง ชิกิเข้าใจเรื่องราวในได้ในทันที เขาคือบุตรบุญธรรม ที่มากิฮิสะกล่าวถึงในบันทึกนั่นเอง นอกเขายังพบบันทึกอีกเล่มหนึ่งวางไว้ข้างๆ เมื่อเปิดออกดูจึงพบว่าเป็น ลายมือเด็กเขียนไว้ทั่วทั้งเล่มว่า "ช่วยด้วย".......และในหน้าสุดท้ายนั้นเอง ลายมือเริ่มเปลี่ยนไป เจ้าของลายมือกล่าวถึง การเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นตุ๊กตา....เพื่อหนีจากความเจ็บปวด.... ทันใดนั้น ฮิซุย ก็เข้ามาในห้อง เมื่อชิกิถามถึงเรื่องที่เขาอ่านพบมา เธอก็ยืนยันตามนั้น ชื่อของลูกชายของตระกูลนั้น ก็คือ "ชิกิ" (ชื่อออกเสียงเหมือนกับชื่อของพระเอก แต่เขียนด้วยตัวอักษรต่างกัน) ซึ่งในขณะนี้ เขาบ้าคลั่ง และกำลังโดนตามล่าจากอากิฮะอยู่ จากภาพในหัวที่ชิกิเห็นมา "ชิกิ" นั้นกบดานอยู่ที่โรงเรียน ชิกิตัดสินใจสะสางเรื่องทั้งหมดและมุ่งหน้าสู่โรงเรียนทันที... ทว่าเมื่อมาถึงโรงเรียน ชิกิกลับพบว่า "ชิกิ" กับ อากิฮะนั้น กำลังสู้กันอย่างดุเดือด สถานการณ์ของอากิฮะนั้น กำลังได้เปรียบทีเดียว แต่เหตุการณ์ก็กลับผลิกผัน เมื่อโคฮาคุมองเห็นชิกิ และเรียกชื่อเขานั่นเอง...... จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 18:00:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 (บทจบจะแตกต่างไปตามทางเลือกสุดท้าย ที่ผู้เล่นเลือก) บทจบ 1 (จบแท้จริง) จันทรายามทิวา เสียงเรียกของโคฮาคุ ทำให้ "ชิกิ" ที่บ้าคลั่ง ตรงเข้าจู่โจมเธอทันที อากิฮะเขามาขวางเธอไว้และถูก "ชิกิ" ฆ่าตายในที่สุด ชิกิโกรธจัด และตรงเข้าห้ำหั่นกับ "ชิกิ" ทันที ชิกิเฉือนเส้นความตาย และฆ่า "ชิกิ" ลงได้ในที่สุด แต่ทว่า...."ชิกิ" กลับไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า คนที่ฆ่าตัวเองนั้น คือ ชิกิ.... เหตุการณ์ทั้งหมด ทำให้ชิกิรู้สึกว่า หากทั้งหมดเป็นแผนของ "ชิกิ" แล้ว เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่รู้จักตน นั่นก็หมายความว่า มีคนอื่นบงการเรื่องนี้อยู่เบื้องหลัง.....แต่คนที่รู้เรื่องทั้งหมด นอกจากเขาและฮิซุยแล้ว มีอยู่อีกเพียงคนเดียว...... ....โคฮาคุ.... ชิกิหันไปมองโคฮาคุ เธอยิ้มอย่างเยือกเย็นเหมือนเช่นทุกครั้ง....โคฮาคุสารภาพทุกอย่างว่า เธอเป็นคนอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทุกอย่าง ตั้งแต่ ปล่อย "ชิกิ" ออกมาจากคุก ปลอมตัวเป็นฮิซุย เพื่อวางยาชิกิให้เขาสับสนกับตนเอง และสร้างสถานการณ์ให้อากิฮะออกตามล่า "ชิกิ" จนตายไปด้วยกันทั้งคู่ เป้าหมายของเธอสำเร็จลงแล้ว คนในตระกูลโทโนะ ที่เธอเกลียดชังต่างตายกันไปหมดแล้ว.... ชิกิแทบไม่อยากเชื่อหูตัวเอง....ทำไมผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึง จึงสามารถทำเรื่องเลวร้ายขนาดนี้ได้..... แต่แล้วเหตุผลทุกอย่างก็ถูกอธิบายออกมาจากปากซึ่งยังคงยิ้มแย้มของโคฮาคุ... เนื่องจาก มากิฮิสะนั้น กำลังทุกข์ทรมานจากสายเลือดที่เริ่มบังคับไม่ได้ของตัวเอง ดังนั้นคนที่มีความสามารถในการแบ่งพลังชีวิตให้คนอื่น จึงเป็นสิ่งที่มากิฮิสะต้องการเพื่อหล่อเลี้ยงความเป็นมนุษย์เอาไว้ นั่นเป็นเหตุผลที่เขารับ โคฮาคุและฮิซุย มาเลี้ยงเอาไว้ แต่โชคร้ายที่กระบวนการถ่ายเทพลังชีวิตนั้น จะให้ผลสูงสุด เมื่อผู้แบ่งและผู้รับร่วมสังวาสกัน...ดังนั้น โคฮาคุ (ซึ่งในขณะนั้นอายุเพียง 8 ปีเท่านั้น) จึงถูกมากิฮิสะข่มขืน และขังตัวไว้ในห้องเพื่อเก็บความลับนี้ไว้ เธอถูกข่มขืนซ้ำแล้วซ้ำเล่า และยังต้องรองรับอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงจากเลือดปีศาจของมากิฮิสะเสมอๆ วันคืนที่ผ่านไปนั้น เธอต้องเฝ้าดูพวกชิกิเล่นสนุกกันเบื้องล่างผ่านทางหน้าต่างห้องนอนนั่นเอง จิตใจที่ถูกทำร้าย ทำให้เธอเปลี่ยนเป็นเด็กที่ไร้อารมณ์ เธอยิ้มได้เพียงอย่างเดียว แต่มันก็แค่ให้มากิฮิสะพอใจ.....โคฮาคุ ยอมทำตามมากิฮิสะทุกอย่าง โดยแลกกับข้อตกลงว่า เขาจะต้องไม่ทำร้ายฮิซุยเหมือนที่ทำกับเธอ หากเป็นตุ๊กตาแล้ว ไม่ว่าจะถูกทำร้ายขนาดไหน ตุ๊กตาก็จะไม่รู้สึก.....เธอเปลี่ยนตัวเองเป็นตุ๊กตาที่มีแต่รอยยิ้ม โคฮาคุ ถูกมอบหมายให้คอยดูแล "ชิกิ" ในคุกใต้ดิน..."ชิกิ" ซึ่งเจ็บปวดทรมาน ได้ใช้เธอเป็นเครื่องบรรเทาความเจ็บปวดเช่นเดียวกับ มากิฮิสะ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอเริ่มมีความคิดว่า คนตระกูลโทโนะนั้น ไม่สมควรจะมีอยู่ในโลกอีกต่อไป... จนในที่สุด อากิฮะก็ค้นพบความจริงทั้งหมด เมื่อไม่กี่ปีก่อน เธอขอร้องและบังคับให้พ่อปล่อยตัวโคฮาคุ และสัญญาว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธออีก ฮิซุยซึ่งค้นพบความจริงเกี่ยวกับพี่สาวของตน ตกอยู่ในอาการช็อก และเปลี่ยนจากเด็กที่เคยร่าเริง เป็นคนที่ปิดหัวใจของตน.... ....ชิกิตกตะลึงกับความจริงที่ได้ยิน แม้เธอจะเป็นผู้บงการเรื่องราวทั้งหมด แต่เขาก็ไม่สามารถตัดใจแก้แค้นให้น้องสาวได้...... ทว่า ขณะนั้นเอง...โคฮาคุควักมีดออกมาจากอกเสื้อ..... แม้ชิกิจะมองเห็นและวิ่งเข้ายับยั้ง แต่ก็สายเกินไป เธอปักมีดเข้าที่หัวใจของตนเอง..... สิ่งที่เธอไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้มีเพียงสิ่งเดียว.....เธอไม่เคยคิดว่าอากิฮะจะเข้ามาปกป้องเธอเอาไว้ด้วยชีวิต แท้จริงแล้วอากิฮะรักเธอเหมือนน้องสาวแท้ๆ ทีเดียว แต่ความรู้สึกนี้โคฮาคุเรียนรู้โดยแลกมาด้วยชีวิตของอากิฮะนั่นเอง สิ่งสุดท้ายที่เธอบอกกับชิกิ มีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น เธอเคยหวังไว้...หวังไว้ว่า หากเด็กชายคนนั้น ยื่นมือคืนริบบิ้นให้เธอเมื่อไหร่ เธอคงจะกลับไปเป็นมนุษย์ได้อีกครั้ง....เธอคงล้มเลิกแผนการณ์ทั้งหมด..........แต่นั่นก็คงเป็นไปไม่ได้เสียแล้ว......... หลังการเหตุการณ์ทั้งหมดผ่านพ้นไป ชิกิและฮิซุยตัดสินใจออกเดินทางท่องเที่ยวเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดจากเรื่องเหล่านี้ ฮิซุยตัดสินใจเปิดหัวใจกลับเป็นเด็กผู้หญิงที่ร่าเริงอีกครั้ง ริบบิ้นสีขาวปลิวไปสู่ฟากฟ้า.....กลับไปสู่เจ้าของที่แท้จริง...... จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 18:02:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 บทจบ 2 (จบอย่างมีความสุข) ความฝันที่แสงตะวัน เสียงเรียกของโคฮาคุ ทำให้ "ชิกิ" ที่บ้าคลั่ง ตรงเข้าจู่โจมเธอทันที อากิฮะเขามาขวางเธอไว้ แต่วินาทีนั้นเองที่โคฮาคุพลักเธอออกไป อากิฮะจึงถูกเล่นงานที่แขนเท่านั้น ชิกิติดตามไป และตรงเข้าห้ำหั่นกับ "ชิกิ" ทันที ชิกิเฉือนเส้นความตาย และฆ่า "ชิกิ" ลงได้ในที่สุด โคฮาคุรับสารภาพว่า เหตุการณ์ทุกอย่างเป็นการวางแผนของเธอนั่นเอง เธอดื่มยาพิษเพื่อฆ่าตัวตาย แต่ชิกิก็ช่วยเธอไว้ ด้วยการรวบรวมสมาธิทั้งหมดเพ่งเส้นความตายของกระแสเลือดโคฮาคุ และใช้มีดตัดพิษออกไปได้จนหมด แต่การกระทำเช่นนี้ต้องใช้พลังเกือบทั้งหมดที่ชิกิมี จนเขาแทบสูญเสียการมองเห็นทั้งหมดทีเดียว ชิกิและโคฮาคุพักฟื้นจนหายดี แต่ความทรงจำของโคฮาคุกลับขาดหายไป เธอจำไม่ได้แม้แต่ชื่อของตัวเอง ครั้นเมื่อฮิซุยบอกเธอว่า ชื่อของเธอคือ โคฮาคุ เธอกลับบอกว่าไม่ชอบชื่อนี้เอาซะเลย ดังนั้นชิกิจึงเรียกเธอว่า นานายะ ซึ่งดูท่าทางเธอจะชอบชื่อนี้มาก แม้จะผ่านเรื่องเลวร้ายมามาก.....ชิกิก็ตัดสินใจเริ่มต้นอนาคตใหม่กับฮิซุย...... จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 18:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แถมอีกนิด สำหรับคนที่ดูอนิเมแล้วนะครับ ในอนิเมจะมีตอนนึงที่กล่าวถึงเรื่องราววัยเด็ก....สังเกตดูจะเห็นว่า มีฮิซุยกับโคฮาคุด้วย แต่คนที่ไม่รู้เบื้องหลังมาก่อน ไม่มีทางรู้เลยครับ ว่าเด็กคนไหนฮิซุย เด็กคนไหนโคฮาคุ จากคุณ : ทศ21 - [ 1 ก.ค. 48 18:14:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณครับผม :) จากคุณ : อาจารย์โกย - [ 1 ก.ค. 48 19:09:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เนื้อเรื่องรันทดจริงๆด้วย เนื้อเรื่องตัวเองโคฮาคุขโมยซีนไปเกลี้ยงเลย T_T ขอบคุณครับ จากคุณ : Rainhawk - [ 1 ก.ค. 48 20:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แง้ๆๆ ทำไมจบแบบแท้จริงมันเศร้าสุดๆเลยอ่ะ สงสารโคฮาคุ ToT จากคุณ : redcomet - [ 1 ก.ค. 48 21:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โอ้.... ความเห็นที่ 13 โฮคาคุ... ก็แอบมาขโมยซีนนินา :) จากคุณ : อาจารย์โกย - [ 1 ก.ค. 48 21:23:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ยังรอตอนต่อไปด้วยใจระทึก มีบทของเรนมั้ยค้าบ จากคุณ : จ่าพิชิต ขจัดพาลชน - [ 2 ก.ค. 48 00:33:57 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เดี๋วกลับมาอ่านครับ แล้วก็รอตอนต่อไป จากคุณ : Yashima - [ 2 ก.ค. 48 07:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จะรอตอนต่อไปนะครับ จากคุณ : ARX_7 - [ 2 ก.ค. 48 10:57:04 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตายล่ะ ตอน 3 อากิฮะ ยังไม่ได้อ่าน - -' คลังกระทู้เก่าดันไม่มีซะนี่... จากคุณ : ขุดAnimagอ่านใหม่ล่ะกัน (A...) - [ 2 ก.ค. 48 17:57:42 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณมากน่อครับ คิดเหมือนกันเลยแฮะ ทั้งๆ ที่เป็นเนื้อเรื่องของฮิซุยแท้ๆ แต่เหมือนโดนแย่งบทไปให้โคฮาคุหมดเลย อ่านแล้วเหมือนไม่ใช่เนื้อเรื่องของฮิซุยแต่เป็นของโคฮาคุมากกว่า แบบนี้ชักรู้สึกผิดนิดๆ แฮะ ที่จะบอกว่า "ผมชอบโคฮาคุมากที่สุดในเรื่อง" อดีตของฮิซุยทำให้ผมนึกถึงเพลงภาษาฝรั่งเศสเพลงนึงที่ผมเคยฟังสมัยม. ปลายเลยครับ จำเนื้อเพลงไม่ค่อยได้ แต่จำคำแปลที่อ. เคยแปลได้ช่วงท่อนแรกนิดหน่อยว่า "ฉันรู้จักเจ้าตุ๊กตาตัวหนึ่ง ซึ่งไม่เคยมีใครเหลียวแลเลย..." นอกนั้นจำไม่ได้ จำได้แต่ว่าเสียงร้องกับทำนองเพลงโหยหวนมากเลยล่ะ ยิ่งอ่านเนื้อท่อนนี้แล้วยิ่งเข้ากับโคฮาคุเข้าไปอีก อยากจะหาเนื้อทั้งท่อนกับเพลงเก็บไว้จังเลย T T ขอแสงสว่างจงบังเกิดแก่ชีวิตของสาวน้อยผู้นี้ด้วยเถิด จากคุณ : Drake - [ 3 ก.ค. 48 00:01:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบพระคุณมากๆฮะ  ชีวิต ของ โคฮาคุ อะไรมันจะรันทดขนาดนั้น -0- ขโมยซีนโดยแท้เลย -*- อนิเมะ จะมีตอนแบบนี้ไม๊เนี่ย เพิ่งดูอนิเมะจบ โอ้วมายก๊อด จริงๆ -*- ทำเอาพูดไม่ออก เลยอะ ควบ 5 ก้ได้เพื่อน แก้ไขเมื่อ 05 ก.ค. 48 05:18:23 จากคุณ : takana - [ 3 ก.ค. 48 00:43:55 ]

ความคิดเห็นที่ 28 โคฮาคุผู้น่าสงสาร ชีวิตช่างรันทดจริงๆ พวกที่ชอบเด็กๆ(L)นี่ดูเป็นตัวอย่างนะครับ ฮิฮิ จากคุณ : เฮียแจ็ค - [ 3 ก.ค. 48 19:02:01 ]