ลองแต่งหนังสือเด็กแนว ฆ่าเวลา (ตายกันเป็นเบือ)
"ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่วววว"
เด็กชายยูเป็นหวัดมาหลายวันแระ จามทั้งวัน ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว แต่ว่าเด็กชายยูยากจนมาก ไม่มีเงินซื้อผ้าเช็ดหน้า
"ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว"
นั่งกับหลาน หลานก็ว่า "เด็กชายยูไม่เอาผ้าเช็ดหน้าปิดปาก สกปรก ๆ"
นั่งกับพี่ พี่ก็ว่า "โตเป็นหมูแล้ว ยังจะจามไม่ปิดปากอีก สกปรก ๆ"
หลานยังด่า พี่ยังว่า เด็กชายยูน้อยใจมาก ใช่สิ ชั้นมันสกปรก เลยไปข้างนอกดีกว่า ว่าแล้วก็หันมา
ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
หิวจัง แวะกินข้าวดีกว่า เคี้ยวข้าวราดแกง ก็ ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว ข้าวก็บินได้
ไปห้องน้ำ กำลังยืนฉี่ (ใครมันจะนั่งฉี่วะ) ก็ ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว อิบอ๋ายแย้วว เยี่ยวเลอะขากางเกงเลย วะ ช่างมันกางเกงดำ (อ่า แต่เด็กชายยูไม่ทันสังเกตว่า กางเกงดำน่ะใช่ แต่ว่ามันเป็นกางเกงขาสั้นนะจ๊ะ แหวะ~)
เด็กชายยูเดินไป มีเสียงจ๋อม ๆ ไป
ไปเจอเพื่อน เด็กชายยูก็จ้อทันที คุย ๆ กันดี ๆ เนี่ยล่ะ ก็ ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว อุ๊ย หน้าคุณมีเหงื่อตกเต็มเลยด้วยคร๊าบบ แล้วก็เผ่นแน่บบบ
ดูหนัง (ป่วยแล้วยังไม่เจียม) นางเอกกำลังเครียด ก็ ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว คนฮาเสียงจามซะงั้น วะ
ขึ้นลิฟท์ลงลิฟท์ คนก็แน๊นนน แน่น ก็ ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว ฝนตกในลิฟท์ได้ด้วยนะเออ (เกิดมาก็เพิ่งเห็นคนตาเขียวพร้อมกันดีเดียวเยอะขนาดนี้เป็นครั้งแรก แหะ แหะ บางคนก็เหม็นเขียวด้วยอ่ะ แต่นั่นสำหรบนิทานเด็กแนวเรื่องถัดไปครับ)
กดดัน กดดัน เด็กชายยูเครียด เหงื่อตก 3 หยด (เป็นญาติกะปลากระป๋องเรอะนั่น)
เอาวะ นับเหรียญสลึงไปซื้อผ้าเอาหน้ารอด เอ๊ย ผ้าเช็ดหน้าดีกว่า...
ผ้าขาวบาง ก็ไม่ดี น้ำมูกเขียว ๆ จะเป็นดวงได้ แถมจามแล้ว น้ำมูกจะติดมือเด็กชายยูเป็นเมือก ๆ น่าเกลียดจังเลย กินขนมปังก็มีสังขยาใบเตยด้วย (แหวะมาก ๆ)
ผ้าพันคอก็ยาวไป จมูกเด็กชายยูไม่ใช่ pinoccio นะเออ (โกหกก็ไม่ยาวหรอก เหอ เหอ เหอ)
ผ้าห่มก็ใหญ่ไป อ๋า เงินก็ไม่พอด้วย มีแค่เหรียญสลึงเอง
คนข้าง ๆ เด็กชายยูทนไม่ไหว ซื้อผ้าขนหนูให้ด้วย รุ่นนี้เวลาเช็ดหน้า ขนหนูติดบนผ้า ไม่ติดบนหน้าด้วยนะเออ
เด็กชายยูดีใจใหญ่ เพราะได้ของฟรี
ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว
ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว
ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว
อิ อิ กันซึมเปื้อนรอบข้าง (แน่ใจมั้ยว่า นั่นผ้าเช็ดหน้า...)
ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว กินข้าว ก็ไม่มีข้าวบินแล้ว .นี่แกเพิ่งจะกินมะกี้ กินอีกแล้ว
(เด็กชายยู อมยิ้มในใจเพราะได้ยินคนอ่านคิดเสียงดั๊งง ดัง)
ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว เข้าห้องน้ำก็ไม่เลอะ (เพราะคราวนี้เด็กชายยูนั่งส้วมอึไปด้วย)
ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว คุยกับเพื่อนก็ไม่มีน้ำลายกระเด็น (ถ้ามีเพื่อนที่มันถูกจามรดแล้ว พอมันทำท่าจะจาม ใครมันจะยังอยู่ใกล้ ๆ ล่ะครับท่าน)
ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว ไม่ดูหนังแล้ว เพิ่งดูไปเมื่อย่อหน้าบน ๆ น่ะ จะบ้าเรอะ
ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววว ลงลิฟท์ คราวนี้คนไม่มองตาเขียวแล้ว ผ้ากันไว้หมดเลย
เด็กชายยูกลับบ้านสบายใจ วันนี้ได้จามรดคน แล้วยังได้ผ้าเช็ดหน้าฟรี
จบแล้ว หยุดขำแล้วตอบกระทู้ด้วยเฟ้ย ห้องนี้กระทู้ใหม่ไม่ค่อยมีเลยนะ
ลป 1 สงวนลิขสิทธิ์นะ ว่าจะไปขายสำนักพิมพ์น่ะ ใครมี "บก ที่รู้จัก" ติดต่อให้หน่อยสิ อยากเกิดในวงการวรรณกรรมจัง
ลป 2 ใครว่างช่วยสอนวิธีวาดรูปการ์ตูนด้วย computor หน่อยสิ อยากวาดภาพประกอบด้วยอ่ะ
ลป 3 ใครมีประสบการณ์แบบนี้ ช่วยกันเล่าต่อนะ
ลป 4 เด็กชายยูกับผ้าเช็ดหน้าฟรี (The boy named U and the free handkerchief) เป็นนามสมมติ เรื่องที่เกิดก็แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากมีส่วนหนึ่งส่วนใดไปพ้องกับใครหรือเหตุการณ์ใด ๆ ก็อย่าคิดว่าเป็นเรื่องจริงนะ
แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 48 23:44:47
~ ~ ฮะ ฮะ ฮะ ฮัดชิ่ววววว ~ ~
อี้
