วันก่อน...ทำข้าวมันไก่กินเอง.....
ทำเอง..กินเอง...อร่อยเอง.....
เลยปิ๊งไอเดียกระฉูด.....
ว่าน่าจะพอทำขายใส่กล่องโฟม...
วางขายหน้าบ้านร้านเราเอง ( เป็นรายได้เสริมอีกทาง )ได้.......
ที่สำคัญ......ตอนนี้...สามหนุ่ม...ก็เข้าโรงเรียนกันหมดแล้ว......
เวลาว่าง...มีมากขึ้น......
น่าจะเอาเวลานอนอุตุนิยมวิทยา....เวลาเล่นเน็ต....
มาแปลงเป็น" สินทรัพย์ " เพิ่มดีก่า ก๊ากกก
ว่าแล้ว...ก็ทำซะเลย.......บอกคุณเฮีย...
ให้ไปซื้อตู้...ซื้อกล่องโฟม...ซื้อช้อน..ซื้อถุง....ฯ ล ฯ...
ซื้อสิ่งทั้งหลาย ทั้งปวงในการประกอบการทันที
วางแผนไว้....ว่าจะเข้าครัวไปประกอบการ...
ตอนที่เด็ก ๆ ออกจากบ้านไปโรงเรียนกันหมดแล้ว...
เข้าครัวตอน 9 โมง...
บรรจุกล่องโฟม...ออกมาวางขายตอน 11 โมง...
ให้ลูกค้าออกมาซื้อไปหม่ำรอบเที่ยงพอดี
......มีเสียงสกัดดาวรุ่งจากคุณเฮียพอประมาณ...
แต่ก็บอกเหตุผลเธอไปว่า.....
ก็ลองทำดู......ไม่ลองก็ไม่รู้....
ขายไม่ดี..หรือ..ขายไม่ได้..ก็กินเอง..
เงินลงทุนก็แค่ขำขำ...ไม่ได้มากได้มายอะไรเลย.....
ตู้โชว์ 550 คนขายลดให้ 50 บาท..เหลือ..500..
ช้อน 100 อัน...35 บาท..
กล่องโฟม 100 อัน...45 บาท...
ถุงร้อนห่อนึงประมาณ 30
ถุงน้ำจิ้มอีก 10 บาท..
วางแผนไว้แล้ว....ว่า...
ถ้าการขายไม่ประสบความสำเร็จ...ต้องเลิกขาย.....
ตู้....ก็เก็บเอาไว้ใส่ของโชว์ในร้านก็ได้....
********************************
เล่าย้อนหลัง...ไปก่อนหน้านี้...
ตอนที่มินิค...ลูกชายคนเล็กยังไม่เข้าโรงเรียน....
ก็ปิ๊งไอเดียกระฉูดไปทีแล้ว....
ว่าจะขายเกี๊ยวมั่ง...รับซ่อมคอมพ์มั่ง...ฯ ล ฯ
....ถามแม่เรา...แม่ถามเลย..
..จะไหวรื๊อออออ.....
แต่ก็..อ่ะ...ถ้าอยากทำ..ก็ลองดู......ตามจายเรา....
...เดินไปบ้านม่า ( แม่คุณเฮีย ) ถาม 4 แปะ ( พี่ชายคุณเฮียคนที่ 4 ) มั่ง....
แปะบอก...เออดี......ซ่อมคอมพ์..น่าจะดี....
แต่ขายเกี๊ยวไม่เอา...
ถ้าขายไม่ดี..ไม่คุ้มค่าแรง..ค่าแก๊ส
( แอบดีจาย..มีแนวร่วม )....
แต่พออาม่าได้ยินดังนั้น.....รีบบอกเลย.....
ว่า...
ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น...
ที่ขายอยู่ทุกวันนี้..ก็พอแล้ว...
เอาเวลาไปดูแลลูก ๆ ให้ดีเถอะ แป่ววววว ))))))
...ม่าบอกอีก..ว่า......
เรื่องเงินน่ะ..ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก....
เดี๋ยวถึงเวลามันก็มาเองแหละ
เงินทองไปเที่ยว..เดี๋ยว..เดียว..ก็กลับ..อะไรประมาณนี้หรอม่า..( แอบถามม่าในใจ
)
.......ตกลง...ไอเดียในคราวนั้น...
เลยโดนสกัด ( ดาวรุ่ง ) จำต้องล้มพับไป....
แต่...จริง ๆ แล้ว...เห็นด้วยกับอาม่านั่นแหละ......
เอาเวลามาดูแลลูก...ใกล้ชิดลูกอย่างนี้ดีแล้ว........
เพราะ..ถ้าจะมาเพิ่มอาชีพ " ซ่อมคอมพ์ " จริง
...เวลาว่างในชีวิตคงสูญสลาย ...หายไปหมดเกลี้ยงเป็นแน่แท้......
ที่สำคัญ...แต่ละวัน..คงเจอความเครียด...
ถ้าลูกค้าเอาคอมพ์มาซ่อมแล้วหาสาเหตุความเสียไม่เจอ....
ขนาดที่ผ่านมา...แค่อาสาเอาเครื่องหลาน ๆ มา format
ลงโปรแกรมใหม่...
แต่บางทีติดขัดตอนลงไดเวอร์..ก็ทำเอาเสียเวลา..หน้าเครียดไปทั้งวันเหมือนกัน
ที่สำคัญ..ตอนนั้นมินิคยังเล็กมากด้วย...
ยังติดหม่าม๊ามาก ๆ ...
หลังฟังอาม่าพูดแล้ว..ก็ทำให้ได้คิด....
หยุดไอเดียกระฉูดไปชั่วคราว....
จนตอนนี้....คิดใหม่..ทำใหม่..กระฉูดใหม่.......
กระฉูดคราวนี้...นอกจากคุณเฮียแล้ว..
ก็ไม่ได้ปรึกษาใครเลย...
แค่คิดว่าตกลงใจจะทำแน่แล้ว...ก็โทรไปรายงานแม่....
รายงานน้องสาว...
ทางญาติพี่น้องคุณเฮียฝั่งนี้...
บ้านอยู่ใกล้กัน..กะว่า..ถ้าได้ออกขายแน่...ก็ค่อยเดินไปบอกกัน..
แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 50 07:41:05