ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าเป็นดิฉันคงต้องอยู่เพื่อลูก เพราะเป็นความต้องการของลูก ในขณะเดียวกันดิฉันก็จะหมดรักคนที่ไม่เห็นค่าเรา ดิฉันจะกลับมารักตัวเองและลูก เพราะผู้ชายคนนั้นไม่ใช่พ่อของลูกเราอีกต่อไป ผู้ชายที่ไม่รับผิดชอบ ผู้ชายที่เห็นแก่ตัว จะมาเป็นพ่อของลูกเราได้อย่างไร จะมาเป็น Role Model ให้ลูกได้อย่างไร คนเราเวลาอยากทำอะไรที่ไม่ถูกต้อง ก็มักจะหาข้ออ้างมาเข้าข้างตัวเองเสมอ ดิฉันเคยบอกสามีว่าวันใดที่คุณมีคนใหม่ อย่านึกนะว่าฉันจะเจ็บปวด คุณจะไม่มีค่าในสายตาฉันอีกต่อไป ข้อสำคัญฉันจะไม่ให้ลูกเรียกคุณว่าพ่อ เพราะคุณจะไม่ใช่พ่อเค้าอีกต่อไป อย่าไปทุกข์กะมันเลยค่ะ ปล่อยผู้ชายไร้ค่าคนนี้ไปเหอะ เราหันมารักตัวเองดีกว่า เค้าทิ้งเราได้อีกหน่อยก็ทิ้งคนอื่น หรือโดนคนอื่นทิ้งได้เหมือนกัน ของเหลือใช้ใครอยากได้ก็ให้เค้าไปเหอะค่ะ เอาใจชาวยนะคะ เอาพลังรักของลูกมาเป้นกำลังใจให้สู้ต่อไปค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 50 10:32:32 จากคุณ : แม่น้องเม่น - [ 17 ส.ค. 50 07:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นใจคุณจริงๆ คำแนะนำจากใจเรานะคะ ตัดใจจากสามีและปล่อยวางเถอะค่ะ หันมารักตัวคุณเองกับลูกให้มากๆ เขาจะไปหาใครปล่อยเขาไปเลย เรามีเพื่อนรุ่นพี่ที่มีปัญหาคล้ายๆคุณ แต่เขามีลูกคนเดียว เขาเสียใจหลายครั้งหลายหน จนเดี๋ยวนี้เขาทำใจคะ เขายังอยู่ร่วมบ้านกัน ช่วยกันดูแลลูก แต่แม่นอนกับลูก สามีไปนอนอีกห้อง  เธอไม่นอนกับสามี บอกเราว่ารังเกียจที่จะมีอะไรกันอีก เพราะจะไม่ใช่มีแต่เธอคนเดียวแล้ว ทำใจไม่ได้ เลิกกันทางพฤตินัยดีกว่า แต่ก็ยังดีต่อกัน ช่วยเหลือกันปกติ เพราะเธอเองก็ไม่สามารถรับผิดชอบลูกเพียงคนเดียวได้ทั้งเรื่องเวลาและค่าใช้จ่าย เป็นเคสนึงที่เราเห็นว่าเป็นทางออกที่ดีค่ะ จากคุณ : แม่นายลูกศร - [ 17 ส.ค. 50 18:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 3 .......จากการกระทำของเราเมื่อวานนี้.... วีนใส่เค้าสองคน.......มันมีผลทำให้เค้าสองคน.......เคืองกัน แล้วผลที่ตามมาก็คือ...........คำพูดต่าง ๆที่ฟังแล้วชวนให้ช้ำใจ......บวกกับท่าทางเย็นชา..ของสามี....เค้านิ่ง ๆกับเรา...เพราะเราคือตัวต้นเหตุให้อีกคนของเค้าเสียใจ....ท่าทางที่กระตือรือร้นเพื่อที่จะไปงอนง้ออีกคนมันทำให้เราต้องบอกกับต้วเองว่า...........หยุดเถอะนะ...หยุดทำร้ายตัวเองได้แล้ว...หยุดความเสียใจ...หยุดความเจ็บปวดทั้งหมด............แล้วหยุด..ที่จะรักเค้าต่อไป....... ........ตอนนี้เค้ากำลังอยู่กับอีกคน......กำลังงอนง้อ....และทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้อีกคน....เหมือนเดิมและถ้าอีกคนเหมือนเดิม....เค้าก็จะกลับเข้าบ้านอย่างคนอารมณ์ดี....แล้วก็จะดีกับเรา......เราไม่อยากได้ความรักแบบนี้ เราหลอกตัวเองไม่ได้........เราถึงต้องเจ็บปวดตลอดมา....... ...........หลายครั้ง..ที่เรานึกย้อนไป.....ถึงวันก่อน ๆ..วันที่เรารักกัน...ร่วมทุกข์ร่วมสุขอย่างโชกโชนมาด้วยกัน....มาอย่างยาวนาน..และมาวันนี้..วันที่ความทุกข์ยาก.....ได้เบาบางลง.....เค้ากลับหยิบความทุกข์ที่หนักอึ้ง...ให้กับเรา.....หยิบความเจ็บปวด...ความเสียใจ....โยนมาให้...แล้วบอกว่า....ต้องตายไม่ได้.....ต้องมีชีวิตอยู่ให้ได้..บอกว่า..เค้าไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้...แต่เค้าก็จงใจที่จะเลือก..ให้เป็นแบบนี้........ ...........ทุกครั้งที่เรานึกย้อนไป....เราจะเสียใจมาก...และคร่ำครวญอย่าง เงียบ ๆอยู่คนดียว.........เราบอกตัวเองให้หยุดและเก็บภาพอดีตที่สวยงามนั้นไว้..เก็บมันเข้าไปให้ลึกที่สุด..ของหัวใจ....แล้วดำเนินชีวิตต่อไป....รักษาใจตัวเอง.....ประคับประคองใจตัวเองต่อไป....วันต่อวัน .......แต่บทบาทและหน้าที่..ที่เราต้องดำเนินไปในชวิตประจำวัน...มันช่างมีแต่..ความเจ็บปวดที่แทรกเข้ามา......ครั้งแล้วครั้งเล่า... บทบาทของภรรยาที่กระวีกกระวาดทำอาหารเย็นให้ลูก ๆและสามีทาน...... มันเปลี่ยนเป็น.....ภาพที่เราร้นร่านปรุงอาหารที่สามีโปรด...อย่างไม่สนใจตัวเองว่า..น้ำมันจะกระเด็นใส่มือ...หรือแกงร้อน ๆจะลวกมือเพราะความรีบ...รีบไปเสริฟ....เพื่อครอบครัวเราจะได้ทานอาหารเย็นร่วมกัน..เช่นเดิม แต่สิ่งที่ได้นั่นคือ.....ภาพที่เรากับลูก ๆนั่งทานอาหารกันอย่างเงียบ ๆ....ในขณะที่พ่อ..กำลังจะออกไปทานข้างนอกกับอีกคน............. ........วันนี้เราได้นั่งทบทวนความเจ็บปวดทั้งหมดที่ได้รับมาอย่างเลือดเย็น.....เราบอกกับตัวเองว่า...พอแล้ว....พอแล้วสำหรับทุกสิ่ง...เราถอดถอนความเจ็บปวดทั้งหมดด้วยการมองเห็นคุณค่าในตัวเอง......แล้วบอกตัวเองว่า.....เราอภัยทุกอย่าง...ที่ทำไว้......แล้วถอนตัวเองออกมาจากวังวนนั้น เราจะเก็บพ่อไว้ให้ลูก..เก็บภาพสวยงามของครอบครัว....เพื่อเลี้ยงใจลูก... แต่มันจะไม่มีภาพของเรากับเค้าอีกเลย..........ความรักที่ยังคงมีให้เรา....มันไม่มีค่าและความหมายอะไรอีกเลย.............................. จากคุณ : แจกันสีเหลือง (แจกันสีเหลือง) - [ 17 ส.ค. 50 21:30:57 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ถ้าคิดจะอยู่กับเค้าเพื่อลูก  ก็ต้องเตรียมสร้างกำแพงที่แข็งแกร่งให้กับจิตใจ ถ้ารู้ว่าอยู่แล้วเสียใจ  ก็ค่อยๆ ถอนใจตัวเองออกมา  ไม่มีใครหรอกค่ะ ที่ยัง รักและทุ่มเท กับคนที่ทำร้ายเราขนาดนี้  เมียนะคะ  ไม่ใช่ลูก จะได้รักเท่า กัน  ทำตัวทำใจให้แข็งแกร่ง  ลูกนะคะที่ขาดพ่อไม่ได้  แต่ตัวเราต้องอยู่ได้ด้วยตัวเองค่ะ จากคุณ : ฟ้าสวยมาก - [ 18 ส.ค. 50 04:07:00 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณมาระบายความทุกข์ที่นี่ได้ค่ะ  ... คุณเขียน  คุณเล่าออกมาเถอะค่ะ  เพื่อคุณจะได้มองเห็น "ทุกข์มีไว้ให้เห็นไม่ได้มีไว้ให้เป็น" เราอาจจะแนะนำคุณอะไรไมได้มากไปกว่า  จะบอกว่า  เมื่อคุณรู้คุณเห็นทุกๆอย่าง  คุณจะยังทนอยู่ในกองทุกข์ทำไม  ลูกของคุณอายุกี่ขวบแล้วคะ  อย่าคิดว่าเด็กๆจะสัมผัสความเจ็บปวดนั้นไม่ได้นะคะ การเดินออกมาจากความทุกข์ที่คุณมีอยู่วันนี้  ไม่ได้หมายถึงให้คุณเดินจากสามีคุณมา  นั่นอาจจะไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ถูกต้อง  เพราะลูกๆยังคงต้องการพ่ออยู่  และไหนจะเรื่องการเงินสำหรับเด็กๆ 3 คนนี่หนักหนาสาหัสเอาการอยู่ค่ะ เราเห็นด้วยกับการแนะนำจากใจของคคห. 2   แต่อยากให้คุณดึงตัวคุณเองออกมาจากวังวนของคน 3 คน  ขอให้คุณมีเมตตาและรักตัวเองบ้าง   ขออนุญาตนำบทความบางตอนของคุณเพื่อนทุกข์จากเว็บต์ไซด์ของเสถียรธรรมสถานมาให้คุณอ่านนะคะ  บทความนี้ตอบแทนที่เราจะบอกคุณได้ทุกอย่างเลยค่ะ ........................................................ เราไม่ได้ทุกข์เพราะเราใช้ชีวิตคู่ เราไม่ได้ทุกข์เพราะมีสามีที่ไม่ซื่อสัตย์ แต่ผมกำลังพยายามชี้ให้เห็นว่า เราทุกข์ เพราะเราไม่เมตตาตัวเอง ความยึดมั่นถือมั่นในใจเรา ทำให้เราทุกข์ ถึงเราจะอยู่กับเขา หรือเราจะเดินออกมา ถ้าเรายึดมั่นถือมั่น เราก็ทุกข์วันยังค่ำ ถ้าเราต้องตื่นมาพบกับผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่จริงใจ ไม่ให้เกียรติเรา ไม่ซื่อสัตย์กับเรา ไม่ทำหน้าที่ของ "สามี" หรือ "พ่อของลูก" แล้วเราจะ "ปฏิบัติธรรม" ในสถานภาพอะไร "ภรรยา" ที่ต้องอดทน อกไหม้ไส้ขม ไปตลอดชีวิตหรือ เราเข้มแข็งขนาดนั้นจริงๆ หรือเปล่า และ "ทน" อยู่อย่างนั้น มันทำให้ชีวิตเรามีคุณค่าที่ตรงไหน ทางเลือก ไม่ใช่ "อยู่" หรือ "หย่า" แต่ เลือก ที่จะ "ทุกข์ หรือ "ไม่ทุกข์" ทุกข์ เกิดจากความยึดมั่นถือมั่น ถ้าเรา "อยู่" ด้วยความยึดมั่นถือมั่น เราก็ทุกข์ ถึงเรา "หย่า" ด้วยความยึดมั่นถือมั่น เราก็ยังทุกข์อยู่ดี และอาจจะทุกข์มากขึ้นด้วย จะ "อยู่" หรือ จะ "หย่า" สำคัญที่สุด ต้องกลับมาเห็นคุณค่าของตัวเอง เห็นคุณค่าของชีวิตในปัจจุบันขณะ และสามารถที่จะฝึกใจเราให้ "เมตตา" ตัวเอง และเมตตาเขาคนนั้นได้ นี่ต่างหากคือ "ทางเลือก" ที่เราควรเลือก จากคุณ : กู่ก้อง - [ 18 ส.ค. 50 09:24:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ..ใช่นะ..เรารักเค้ามาก.......!!!!!! เรารักเค้ามาก.....มากกว่ารักตัวเอง.......... แต่วันนี้........ทุกการกระทำ......ทุกความเจ็บปวด.....และทุกสิ่งทุกอย่างมันบอกให้เราได้รู้ว่า.......การที่เรารักเค้ามากกว่ารักตัวเอง..มันไม่ได้ทำให้เค้ามองเห็นคุณค่าในตัวเราได้เลย.............................. เราไม่เคยห่วงว่าตัวเองจะเจ็บปวดแค่ไหน...........แต่เราคอยแต่จะห่วงว่าเค้าจะเจ็บปวดแค่ไหน.......ช่างทำร้ายตัวเองจริง ๆ..... เราไม่เคยเอาความทุกข์ของเรามาบอกใคร.......เวลาที่เจ็บปวด..และเสียใจเราไม่มีใครเลย.....แม้แต่เพื่อนซักคน........จะมีก็แต่ลูกชายคนโตที่กำลังเรียนอยู่ ม.4 ที่พยายามจะเข้าให้ถึงความทุกข์ของแม่......พยายามจะปลอบแม่...ให้อดทนและผ่านไปให้ได้.......ความเชื่อมั่นว่าพ่อรักแม่...ยังเต็มเปี่ยมอยู่ในหัวใจของลูกสามคน................... .....แต่ในวันนี้.......ลูก ๆจะรู้มั้ย......ว่าความรักของแม่..ที่เคยมีต่อพ่อ..มันได้สิ้นสุดลงแล้ว..............และในเวลานี้....เราเหมือนคนที่กำลังเปิดอัลบัมรูป....เรามองดูภาพความเจ็บปวด...ความทุกข์ทรมานใจ...ทุกช่วงเวลาที่เราได้รัยมา.......แล้วถามตัวเองว่า....เราทนมาได้อย่างไงกัน...นอกจากให้เค้ามาทำร้ายตัวเองแล้ว.....เรายังร่วมมือกับเค้า....ทำร้ายตัวเองอีกด้วย .......วันนี้..เรารู้สึกดีขึ้น..เหมือนตัวเองได้ตะเกียตะกายขึ้นมาจากบ่อน้ำ... รอดพ้นจากความตาย....( ทั้งเป็น ) ถึงจะยังหนาวสั่นอยู่บ้าง...แต่ความกลัว...ความเจ็ยปวด..ทั้งหลาย ดูจะจางไป.......ได้มองเห็นคุณค่าของตัวเองชัดขึ้น.....ได้ชื่นชมความรักของลูก.....ที่ไม่เคยเปลี่ยนไปจากแม่เลย และได้รับรู้.....ถึงความจริง....ความห่วงใย...และความปรารถนาดีของเพื่อน ๆ.........ในห้องนี้เราขอขอบคุณทุกคนค่ะ............................ จากคุณ : แจกันสีเหลือง (แจกันสีเหลือง) - [ 18 ส.ค. 50 11:00:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ทุกคนมีคุณค่าในตัวเองค่ะ โดยเฉพาะคุณมีลูกๆถึง 3 คนที่ต้องประคับประคองต่อไป ให้เขารู้สึกดีๆกับทั้งพ่อและแม่ไว้ค่ะ เขาจะได้เติบโตต่อไปแบบสดใส ดีใจที่ทำใจได้บ้างแล้ว ยังมีเรื่องที่ต้องทำอีกมากคะ อย่าไปหมกมุ่นกับการที่ใครคนนั้นจะเลิกรักเราแล้วเลย มีคนอีกถึง 3 คนต้องการความรักความเอาใจใส่จากคุณอยู่ ทั้งเรื่องความเป็นอยู่ เรื่องการเรียน เรามี 2 คน ยังหมดเวลาสำหรับตัวเองไปเยอะเลยคะ ที่นี่มีเพื่อนค่ะ แม้เราจะไม่รู้จักกัน แต่ก็มีความหวังดีมอบให้เสมอนะคะ ในฐานะคนเป็นแม่ด้วยกัน จากคุณ : แม่นายลูกศร - [ 18 ส.ค. 50 14:58:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ได้อ่านทบทวนที่คุณจขกท.เขียนอีกครั้ง  รู้สึกว่าบทบาทของคุณกะกู่จะคล้ายๆกันหลายเรื่อง  อาทิว่า  การเป็นแม่บ้าน  ที่ตกเย็นจะรีบกระวีกระวาดทำอาหารอร่อยๆที่คุณสามีกะคุณลูกเลิฟไว้รอ ... ไปช็อปปิ้งก็มักจะเห็นของที่เค้าจำเป็นต้องใช้มากกว่าของเรา  ... และเต็มใจกับการรอ  ...  ไม่ว่าจะเป็นการไปแกร่วรอรับลูกกลับบ้าน  รอลูกเรียนพิเศษ  หรือแม้กระทั่งรอสามีกลับบ้าน  ( ดึกทุกวัน  5555 )   ในรายละเอียดทุกๆอย่างที่เราทำ  เราไม่เคยรู้สึกว่าเบื่อหน่าย  ทรมาณ  นั่นเพราะเราทำเพื่อคนที่เรารักสุดหัวใจ  ......  ทำให้จนหลายๆครั้งหลายๆอย่าง  เราก็ละเลยที่จะดูแลตัวเองไป และอีกเรื่องที่คล้ายๆกันคือวัยของลูก  ...  ลูกชายของกู่เองตอนนี้เรียนอยู่ชั้นม. 3   ( ลูกคนเดียวค่ะ )  เด็กวัยนี้กำลังเข้าสู่วัยรุ่น  บางครั้งเค้าคิดอะไรๆไกลเกินตัวไปมากๆ และแน่นอนเค้าก็ต้องการความรัก ความเข้าใจค่อนข้างมากด้วยค่ะ   กู่ขอให้กำลังใจให้แก่คุณมากๆเลยนะคะ  ขอให้คุณเติมความรักที่พร่องไปด้วยตัวคุณเอง  อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไป  เราไม่สามารถจะย้อนเวลากลับไปเพื่อดึงอะไรๆกลับมาได้  แต่อย่างน้อยในวันนี้ขอให้คุณอยู่กับปัจจุบันขณะ  ด้วยการตื่นขึ้นมาด้วยกำลังใจของคุณเอง   เพื่อลูกๆอีก 3 คน  ที่กำลังรอความรัก ความเมตตาจากคุณอยู่ ใครจะเห็นคุณค่าในตัวคุณหรือไม่  ไม่สำคัญหรอกค่ะ   ที่สำคัญคุณจะต้องเห็นคุณค่าในตัวของคุณเอง อย่ารอที่จะให้ใครเข้ามาตัดสินเรา แต่เราต่างหากที่จะต้องมองและตัดสินตัวเอง ด้วยความรักและเมตตาต่อตนเอง แผ่เมตตาให้กับคนที่ทำให้เราเจ็บไปมากๆ เพื่อใจจะได้ไม่ทำร้าย  ไม่ผูกพยาบาทต่อกัน แรกๆอาจจะดูต้องใช้ความพยายามอย่างมาก แต่เชื่อเถอะค่ะ  ว่าเมื่อทำได้"ไฟ" ที่เคยสุมอยู่ในใจคุณ มันจะค่อยๆมอดดับลง   เมื่อความร้อนรนหายไป  ก็จะเหลือแต่ความเย็นเข้ามาแทนที่ เมื่อนั้นใจคุณจะมีแต่ความสงบและร่มเย็น เป็นกำลังใจให้คุณจริงๆค่ะ.... จากคุณ : กู่ก้อง - [ 18 ส.ค. 50 16:48:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณแจกันสีเหลือง...... คุณเป็นคนดี คนใจพระ และคุณรักเค้ามาก รักจนคุณลืมเหตุผล ..... ลืมรักตัวเอง จะบอกคุณว่า ... ในความเป็นจริงของชีวิต ...คุณจำเป็นต้องทนเหรอ? เค้าจะกลับมารักคุณอีกหรือเปล่า? ..... แล้วอนาตคของลูกอยู่ตรงไหน ถ้าคุณคิดว่าอยู่เพื่อลูก? เรื่องเลวร้ายจะเกิดขึ้น เพราะความไม่รักตัวเองของคุณนะ 1. คุณเศร้าโศก ลืมดูแล สนใจ หัวใจอีก 3 ดวงเล็ก ๆ ลูกคุณไง 2. ลูกคุณเจ็บช้ำ มีรอยแผลในใจ มองเห็นพ่อ มีแม่สองคน เด็กงง เด็กไม่เข้าใจ 3. ลูกยิ่งปวดร้าว แม่ร้องไห้ทุกวัน แม่เสียงดัง แม่ทะเลาะกับพ่อ 4. คุณเป็นคนทำให้ลูกอยู่ ท่ามกลางสายธารแห่งอารมย์ ที่มีแรงมหาศาล ปลดปล่อยหัวใจตัวเอง ให้เป็นอิสระ เลิกขังมันซะที แล้วคุณจะรู้ว่าความรักยังคงอยู่ที่เดิมและงดงาม เพียงแต่ว่า ช่วงเวลาเปลี่ยนแปลงไป สถานการณ์เปลี่ยนไป คุณน่าจะดีใจว่า วันนี้คุณได้รับรู้ความจริง และยอมรับมันได้ ถึงคุณไม่มีเค้า คุณก้อยังมีตัวแทนความรักถึง 3 คน หัวใจดวงน้อย ๆ เหล่านี้จะเติมความรักที่ขาดหาย และชดเชยอนาคตให้กับคุณ อีกไม่นานฤดูกาลก้อจะเปลี่ยนไป ฝนจะหยุดตก ฟ้าจะโปร่งใส ให้โอกาสกับตัวเองอีกครั้ง และให้โอกาสเด็ก ๆ ได้เจริญเติบโต ภายใต้ความรักความสดใสตามวัย จากคุณ : อย่าขังหัวใจไว้ในกรงแห่งรัก (แม่นายโน๊ต) - [ 24 ส.ค. 50 22:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เราขอให้ตัวอักษรทั้งหมดนี้แทนความรู้สึกของเราค่ะ........................... เรารู้สึก.....ขอบคุณ....อย่างมากมาย.....จริง ๆ สำหรับกำลังใจที่ดีที่เพื่อน ๆทุกคนมอบให้...............กำลังใจแรกที่เราได้อ่านในนาทีแรกที่เปิดเจอ..... จนกระทั่ง.............กำลังใจล่าสุด........ที่เข้ามาอ่าน.........เราอยากบอกว่าเราอ่านไป....ร้องไห้ไปทุกครั้ง....กับทุกคหที่ส่งถึงเรา...........เราแทบไม่อยากเชื่อเลยว่า.......เพื่อน ๆที่ให้กำลังใจเรามา...........ทุกคนเหมือนเข้าไปนั่งอยู่ในใจเรา...........แล้วรับรู้....แล้วเข้าใจ.....เราดีจนบางครั้งเรารู้สึกเหมือนว่า....ตัวเราเองซะอีกที่ดูเหมือน.....จะไม่เข้าใจตัวเอง......เหมือนสับสน.....บางครั้งเหมือนเดินก้าวไปข้างหน้า......แล้วก็เดินถอยกลับมาข้างหลังอีก................................ วันนี้........เรารู้สึกดีจัง...เหมือนมีเพื่อนมากมายอยู่รอบข้าง.........เหมือนไม่โดดเดี่ยว......เหมือนมีกำลังใจดี ๆ.....ทยอยมาให้เรา....ให้เรามีแรง...มีพลังต่อสู้กับชีวิต.......กับเรื่องราวต่าง ๆอย่างมีสติ........ เรากำลังเก็บตัวแทนของความรัก...สามคนไว้และดูแลเค้าอย่างดี.......และอย่างมีความสุข..............................ขอบคุณค่ะ............... จากคุณ : แจกันสีเหลือง (แจกันสีเหลือง) - [ 25 ส.ค. 50 17:18:29 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ดีมากเลยค่ะ คุณแจกันสีเหลือง หัวใจที่เข้มแข็ง จะเป็นพลังที่ทำให้คุณสู้ได้ ... ขอเป็นกำลังใจให้คุณก้าวอย่างมั่นคง นาทีอันเลวร้ายได้ผ่านพ้นไป ...... หัวใจได้พักผ่อน ขอให้รู้เพียงว่า ..... มีคนเอาใจช่วยคุณอยู่เสมอ แม้ไม่ได้อยู่เคียงข้างคุณตลอดเวลาค่ะ จากคุณ : แม่นายโน๊ต - [ 25 ส.ค. 50 21:59:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอเป็นกำลังใจให้คุณอีกแรงนึงนะคะ คุณเข้มแข็งมากค่ะ    ขอให้คุณมีความสุขมากๆนะคะ  หลังจากที่ได้หลุดจากวงจรอุบาทว์นั่นมาได้อ่ะค่ะ       หันมาดูแลตัวเองและลูกๆทั้งสาม นะคะ  เพราะเค้าเป็นคนที่รักคุณคะ   ------------คนอื่นไม่รักก็ช่าง  ลูกรักฉันซะอย่าง-------------------------- จากคุณ : เจ๊ เชพบ๊ะ - [ 27 ส.ค. 50 14:30:16 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาให้กำลังใจอีกคนค่ะ เอาใจช่วยให้ผ่านพายุร้ายนี้ไปให้ได้นะคะ จากคุณ : แม่น้องเอเอ - [ 20 ก.ย. 50 14:59:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ทุกๆคนในโลกนี้ล้วนแต่เกิดมาใช้กรรมใช้เวรทั้งนั้น  คนอื่นๆอาจจะมีความทุกข์มากกว่าคุณซะอีกนะ  ก็แค่เค้าคิดนอกใจนะ ก็ถือว่าเค้าไม่รักเราแล้ว พยายามทำใจนะ ที่ผ่านมาที่อยู่ด้วยกันก็อยู่เพื่อที่จะชดใช้กรรมเวรต่อกันแล้ว ถ้าจากกันตอนนี้คุณก็ไม่ต้องเจ็บไปมากกว่านี้ แต่ว่าอย่าเคียดแค้นเขานะ อโหสิกรรมอภัยให้เค้านะ แต่ไม่ต้องกลับมาร่วมชีวิตกันอีก เพราะถึงอย่างไรนิสัยเค้าก็เหมือนเดิม คุณจะต้องเจอคนที่ดีกว่าคนนี้ก็ได้ อนาคตไม่แน่นอนนะ...ช่วงนี้ อยากขอแนะนำให้คุณ ถ้าว่างนะ ไปบวชชีพราหมณ์นั่งวิปัสสนากรรมฐาน ซัก 7 วัน แล้วคุณจะทำใจได้ไม่โกรธและทำใจได้  เพราะคนเราทุกคนไม่ว่าจะสวยหล่อยากดีมีจน สุดท้ายก็ต้องมีพรากจากกันอยู่ดีไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ทุกคนก็ต้องตายเหมือนกันหมดเลย เว้นซะแต่ตายช้าตายเร็วเท่านั้นเอง... ไปถาม สามี คุณซิ ว่าเค้าทุกข์กับคุณไหม เปล่าวเลยเค้าสุขโน้น เวลาเราตายเค้าก็ไม่ได้มาตายกับเรานิ จริงไหมค่ะ จงปล่อยเค้าไปและอภัย ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ จากคุณ : Jus'mom - [ 21 ก.ย. 50 22:39:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณแจกันสีเหลืองนะค่ะ ขอให้เข้มแข็งเพื่อดวงใจน้อย ๆ ทั้ง 3 ดวง จากคุณ : nujeejee2 - [ 5 พ.ย. 50 12:34:43 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เห็นใจในความรักของคุณคะ เข้มแข็งไว้นะคะ เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : แม่ลูกสอง - [ 9 พ.ย. 50 02:09:06 A:61.7.232.26 X: ]