ความคิดเห็นที่ 1 เมื่อแม่อยากบอกต้องฝึกลูกนอน ภาค 2 (ต่อ)   กลับมาแล้วค่ะเล่าต่อกันเลยนะคะ แหมคุณสามีทำเสียอารมณ์หมดเลยค่ะ ถึงตอนที่ดิฉันต้องเอาลูกลงไปนอนในคอต เป็นครั้งแรก เมื่อย่างก้าวเข้ามาสถานที่ๆฝึกแห่งนี้นะคะ    พอวางปุ๊บก็ร้องจ๊ากกกก ทันทีเหมือนโดนที่นอนกัดเลยค่ะ      เนอสก็บอกให้เอามือลูบที่หัวแถวๆหน้าผากนะคะอีกมือก็ลูบที่หน้าอกเบาๆค่ะ       แล้วก็ต้องนึกภาพตามนะคะ คือเนอสเค้าพูดแบบกระซิบมากกกกเลยค่ะ      แล้วลูกก็ยังร้องอยู่พร้อมกับลุกขึ้นมายืนเกาะเตียงเฉยๆ ทีนี้เนอสบอกให้ดิฉันจับเค้านอนลงโดยที่ ต้องไม่อุ้มออกจากเตียงอย่างเด็ดขาด    พอดิฉันจับลูกชายนอนลง คราวนี้ได้ผลค่ะ    นอนร้องอย่างเดียว ทีนี้เนอสก็รีบมา กล่อมลูกเป็นตัวอย่างให้ดูค่ะ     เนอสก็ลูบหัว ลูบหน้าอก ปากก็ทำเสียง ชู่วส์ ๆๆ เนอสเอาแขนสอดไปที่ช่องว่างของซี่กรงค่ะ    หลังจากนั้นก็ให้ดิฉันทำเองบ้าง ลูกก็ยังร้องแต่ไม่ใช่ร้องแบบโมโหน่ะค่ะ พอดิฉันเข้าไปกล่อมเท่านั้นแหละ ก็จะลุกขึ้นมาให้อุ้ม เราก็ได้แต่มองเพราะเค้าไม่ให้พูดกับลูก    แต่ให้พูดแค่สั้นๆมากว่า สลีบ ไทม์ เท่านั้นเองค่ะ ปกติลูกดิฉันต้องอมนมนอน   แล้วหนุนแขนด้วย   ก็เลยต้องเอาแขนสอดไปให้ลูกหนุนอีกข้างที่เหลือก็ลูบหน้าอก   ปากก็บอก สลีบไทม์ นอนได้แล้วนะคะลูก     ถึงเวลานอนแล้ว     ตอนนั้นเนอสย่องออกไปตอนไหนยังไม่รู้เลย สงสัยมีวิชาตัวเบา   เพราะเบาจริงๆค่ะ ทั้งที่ห้องก็เล็กนิดเดียวเท่านั้น แล้วซักพักประมาณ10นาทีเท่านั้นแหละ    หลับเลยค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยล่ะค่ะ เราก็รีบห่มผ้าให้ลูกจัดการปิดประตูห้องแบบ เบ๊า เบา จนถึง เบาที่ สุดดดด กลัวท่านตื่นค่ะ ที่พื้นที่ทางเดินบริเวณหน้าห้องพัก จะมีเบบี้โฟนวางเอาไว้ พอลูกร้องเนอสที่นั่งอยู่ในห้องจะได้ยินทันทีค่ะ แต่สำหรับข้อนี้ถ้าคุณแม่ท่านใดที่ไม่มี ก็ต้องคอยฟังเสียงลูกแล้วกันนะคะ ดิฉันก็เดินออกมาเจอสามีและพี่เป๊ะ(สามีพี่เนาค่ะคือแกชอบทำอะไรเป๊ะ เป๊ะ ไม่มี คด มีเอียงเลยค่ะ) ดิฉันบอกว่าลูกหลับแล้ว เป็นไปได้ไง หลังจากนั้นพี่เนาก็เดินตามออกมาอีกคน    บอกว่าสาวน้อยหลับแล้ว    หลังจากนั้น ประมาณชั่วโมงกว่าๆก็ตื่น ดิฉันก็จดรายละเอียดเอาไว้ ตอนนอนนี่ เรากำหนดให้เด็กนอนกลางวันรอบละ 1 ช.ม.- 2ช.ม. เท่านั้นค่ะ ถ้าเด็กจะนอนกลางวันเกินเวลา ก็ให้ปลุกได้เลยค่ะ ไม่ต้องเกรงใจ         หลังจากนั้นแม่สาวน้อยก็ตื่นตามมาอีกคน เดี๋ยวเราจะมีเฉลยค่ะว่า แม่สาวน้อยปุ้มปุ้ยนั้น มีสาเหตุอะไรกันแน่ ที่พี่เนาไม่ทราบและหาทางออกไม่เจอเลยต้อง เอามาฝึกเหมือนกัน หลังจากตื่นนอน ก็นั่งเล่น นั่งคุย    ต้องจดด้วยนะคะตื่นเมื่อไหร่     เปลี่ยนแนปปี้เมื่อไหร่(ส่วนมากจะเรียกแพมเพิอร์สกัน) เล่นประมาณซักพักใหญ่คร่าวๆก็ประมาณครึ่งช.ม.หรือ 40 นาที น่ะค่ะ ทีนี้ก็ถึงเวลาอาหารเที่ยงค่ะ ถึงตอนนี้ค่อยยังชั่วไม่ต้องทำอาหารเอง อยากจะให้คุณพ่อเข้าใจคุณแม่ให้มากๆ เพราะการฝึกเด็กไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย และก็ไม่ใช่เรื่องยากถ้าเรามีความอดทนสูง    แต่อยากให้คำนึงถึงสภาพจิตใจของคุณแม่เพราะ เหนื่อยยยย และ เครียดมากกกก จริงๆนะคะ อยากจะให้ช่วยแบ่งเบาภาระบางอย่างเช่น     ช่วงแรกของการฝึก ช่วยดูแลเรื่องอาหารให้คุณแม่ไปก่อนไม่นานหรอกค่ะ    แค่อาทิตย์ สองอาทิตย์เท่านั้นเองค่ะ คุณแม่จะได้ไม่เครียดมากขึ้น เดี่ยวก็จะทราบค่ะว่าเหนื่อยยังไงค่ะ ดิฉันเข้าไปที่ห้องอาหาร มีคนพาลูกมาประมาณ 4 ครอบครัวค่ะ เฉพาะส่วนที่ดิฉันอยู่นะคะ ที่นี่มี 2 ส่วนค่ะ       อีกฝั่งจะเห็นเบบี้เพิ่งคลอดก็มีค่ะ    ในห้องอาหารก็จะมี เก้าอี้สูงสำหรับเด็กเล็กนั่งทานข้าว      ดิฉันก็นั่งข้างๆลูกค่ะส่วนลูกชาย กับสาวน้อยนั่งติดกัน และพี่เนา และสามีดิฉันกับ พี่เป๊ะ       อาหารที่มีคือปลาแซลมอนย่างกับ ผักนึ่งหลายชนิด และแตงโม เป็นผลไม้สด ทั้งหมดนี่คืออาหารของลูกค่ะ เวลานี้ดิฉันก็ได้ เตรียมแก้วน้ำสำหรับเด็กมาด้วยค่ะ เอามาให้ลูกฝึก มื้อนั้นเป็นครั้งแรกที่ลูกชายดิฉันและสาวน้อย ได้หยิบจับอาหารด้วยตัวเค้าเอง         อาหารที่อยู่ในถาดตรงหน้าเค้านั้น ถูกทำให้ชิ้นเล็กลงมาหน่อย เพื่อสะดวก ในการหยิบจับ เราเพิ่งจะเห็นว่าลูกทานได้แล้วนี่      เมื่อก่อนแม่ให้ลูกนั่งทานแบบนี้ลูกก็ไม่ค่อยทาน     เอาแต่ปิดปากหันหน้าหนี อาหารของแม่ ก็ชิ้นเล๊กกกก ม๊ากกกก ก็เพราะกลัวว่าลูกจะติดคอ แม่ก็คอยแต่จะป้อนเพราะกลัวว่าลูกจะเปื้อน     และที่สำคัญคิดไปเองว่าลูกคงทำยังไม่ได้    เพราะยังเล็ก      นี่ถ้าแม่ไม่พามาฝึกแม่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ลูกแม่จะทานเองเป็น      นี่แหละค่ะคนเป็นแม่ห่วงไปซะทุกอย่าง หลังจากอิ่มหนำสำราญกันถ้วนหน้า ก็นั่งเล่นกันสบายใจเหลือเกิน คุยกันตามตามประสา แล้วก็จดอีกว่า ถ่ายกี่โมง แบบจดวันนึงละเอียดยิบ จะทำอะไรต้องดูนาฬิกาก่อนปั๊บทันที       พอได้เวลาใกล้นอนรอบบ่าย ซักครึ่งช.ม. ก่อนนอน        ต่างคนก็ต่างเตรียมเอาลูกทานนม       ก็เอาเข้าไปทานในห้องที่เค้านอนประจำเหมือนเดิมค่ะ       แล้วก็ปิดม่าน     บรรยกาศแบบหนังผีน่ะค่ะ     เงียบสุดๆจะไอทียังต้องเบาเลย เดี๋ยวไอดังลูกคนอื่นเค้าตื่นกันหมด อ้าว!ลืมบอกไป      ที่นี่เค้ารับฝึกครั้งละไม่เกิน 5 ครอบครัวต่อ 1 ฝั่งเท่านั้นค่ะ ทีนี้ลูกก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีค่ะ นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นของแม่อยากบอกเท่านั้นค่ะ      หลังจากวันนี้ของดิฉันไปก็กลับกลายเป็นคืนมหาโหดเลยหล่ะค่ะ       สามีตั้งใจลาหยุดช่วยฝึกให้เลยแต่พอเห็นไม่มีอะไรเลยไม่อยู่ไปทำงานดีกว่า พี่เป๊ะก็ได้เวลาทำงานเหมือนกันค่ะ         ดิฉันก็ออกมาเจอพี่เนาเหมือนเดิม        สาวน้อยหลับง่ายทานนมแล้วก็หลับ       พี่เนาให้นมขวด ส่วนดิฉันนมตราแม่ค่ะ       ไม่มีความแตกต่างในการฝึกค่ะเหมือนกัน เพียงแต่ถ้าทานนมขวดเมื่อเด็กทานหมดก็ให้เอาออกจากปาก หรือ     หลับก็ให้เอาออก ถ้าอมถ้าให้ดูดค้างเอาไว้ไม่ดีค่ะเพราะน้ำนมกัดฟันๆลูกกำลังจะขึ้นสวยๆ ก็จะผุซะก่อนค่ะ เนอสได้เข้ามาคุยด้วยถามอาการของลูกแต่ละคนโดยละเอียด เนอสบอกว่าเด็กจะสามารถเปลี่ยนพฤติกรรมได้ แล้วแต่ว่าเด็กแต่ละคนจะปรับได้เร็วแค่ไหน ของสาวน้อยเนี่ยคงไม่นานน่าจะซักประมาณอาทิตย์ 2 อาทิตย์ก็ได้แล้ว แต่ของดิฉันซิคะ ประมาณ 1 เดือน คือเปลี่ยนเลยนะคะ แต่ก็หมายถึงว่าลูกจะดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ      ก็ดีค่ะเพราะยังไงเราก็ไม่ท้อ แค่เดือนเดียวเอง จะได้สบายซะที แต่มีอีกข้อนึงที่เนอสบอกนะคะก็คือ เด็กเนี่ยในบางครั้งช่วงแรกๆหลังจากการฝึกเข้าที่หมดแล้วทุกๆอย่าง ในบางเวลาเท่านั้นที่เด็กอาจจะกลับมาเหมือนเดิมบ้างเช่น ดีๆมาตลอดตั้งนานกลับมาเป็นซักวัน หรือ สองวัน ค่ะ แต่ไม่เป็นไรให้ทำแบบเดิมแป๊บเด๊ยวก็เหมือนเดิมค่ะ ได้เวลาตื่นกันแล้วค่ะลูกดิฉันตื่นขึ้นมาก่อนเกือบๆชั่วโมงเห็นจะได้ ก็เล่นค่ะปล่อยให้เด็กเล่นเกาะยืน       หัดเดินไปตามความพร้อมของร่างกายเค้า ประมาณ 4 โมงเย็น เห็นจะได้     ก็พาไปนั่งทานอาหารว่าง ที่ห้องอาหาร ทานน้ำผลไม้ ทานขนมเค๊กชิ้นเล็ก หรือ    เราจะให้ผลไม้ก็ได้ค่ะ ทานแต่ละมื้อต้องไม่เกิน ครึ่งช.ม.นะคะ เพราะเด็กเค้าจะได้ทราบว่านี่คือเวลาทานข้าวไม่ได้ให้เล่น นั่งทานที่เก้าอี้ดีอย่างค่ะ คนเลี้ยงไม่ต้องเดินตามป้อน การที่ปล่อยให้เด็กทานอาหารไปแล้วเดินตามป้อนไป     ลูกก็จะมัวแต่เล่น ไม่สนใจอยากทานอาหารค่ะ เมื่อยคนป้อนด้วย     ลูกก็ทานได้น้อยกลุ้มอก กลุ้มใจอีก ถ้าคุณแม่ท่านใดไม่มีเก้าอี้เด็ก แต่มีรถเข็นของเด็กก็นั่งทานในรถเข็นก็ได้ค่ะ คือให้เค้านั่งอยู่กับที่เมื่อทานอาหารค่ะ ต่อจากอาหารว่างก็เล่นและก็เตรียมตัวทานข้าวเย็น เหมือนเดิมค่ะ ทำเหมือนเดิม เดี๋ยวนี้ลูกชายดิฉัน พอถึงเวลาถ้าดิฉันบอกว่าไปนั่งค่ะ แล้วในมือถือของกินนะคะ วิ่งปรู๊ดยังกับจรวด ปีนขึ้นเก้าอี้เองเสร็จสรรพ สบายไปค่ะให้ทานเอง อายุตอนนี้ใกล้จะ 2 ขวบแล้วอีกเดือนกว่าๆ ถึงเวลาอาบน้ำตามปกติ ต่อจากนั้นซักพักก็ได้เวลานอน ก่อนนอน ตอนที่เล่นนะคะ ต้องไม่เล่นอะไรที่ตื่นเต้น เร้าใจลูกนะคะ เดี๋ยวประสาทจะตื่นตัวไม่ง่วงกันพอดี ทีนีเราก็เอาลูกเข้าห้องนอนค่ะ เนอสเข้ามาดูหลังจากที่เราให้นมเสร็จพอดี มาแบบเงียบมากกก เราก็เอาลูกวางที่เตียงเค้าก็ร้องนะคะ แต่เหมือนเดิมไม่โวยวาย     ถ้าปล่อยนอนลงแล้วร้องไห้ ให้จับเค้านอนลงไปใหม่ โดยที่ไม่อุ้มออกจากเตียง ถ้าวางลงไปอีกครั้งแล้วเด็กลุกขึ้นมาแสดงอาการ โกรธมากๆ     ร้องบ้านแทบพัง     เขย่าเตียงแทบหัก กระโดด โอ๊ย สารพัด      คุณอย่ามองหน้าเค้านะ    ใจอ่อนยวบเลย      บอกจริงๆค่ะ เพราะดูแล้วน่าสงสารจริงๆ ถ้าเด็กมีอาการอย่างที่บอก    ก็ให้เดินหันหลัง ออกมาจากห้องค่ะ คอยจับเวลาไม่ให้เกิน3นาทีก่อน         ในการฝึก   ครั้งแรกๆ แต่ก็อย่าเกิน 10 นาทีในทุกๆครั้งนะคะ       พอ 3 นาทีเราก็เปิดประตูเข้าไป ถ้าเค้ายังเป็นอีก ยังไม่สงบลง ก็ออกมาอีกค่ะ      วันแรกดฺฉันเข้าๆออกๆ ไม่เกิน5รอบ พอเข้าไปใหม่คราวนี่ลูกชายก็มีอาการสงบลง ลูบๆไม่นานมาก แบบไม่สบตานะคะ ลูกชายก็หลับค่ะ ออกมาเจอพี่เนาสบายจัง สาวน้อยปุ้มปุ้ยหลับไปแล้ว เอ!....หลับ..ง่าย..จัง เอ๊;..เราก็สงสัยอยู่ในใจว่า สาวน้อยเค้ามีอะไรที่มีปัญหานะ ตกลงคืนนั้น ดิฉันกับพี่เนาก็นอนห้องเดียวกัน ทิ้งให้สามีพี่เค้านอนคนเดียว เสียงลูกสาวพี่เค้าร้องค่ะ พี่เค้าเข้าไปกล่อมนอนประมาณ 10 นาทีก็เรียบร้อย สำหรับเด็กที่นอนห้องเดียวกับคุณแม่นะคะ ให้หาผ้ามากั้นไว้ไม่ให้เค้าเห็นตัวคุณนะคะ เด็กเห็นแม่ก็จะงอแงเรียกหาค่ะ วิธีนี้เนอสบอกพี่เนาค่ะ แบ่งเขตไปเลยค่ะ คืนแรกยังไม่เท่าไหร่ค่ะ ยังพอทนสบายมากเพราะปราบไม่ยากเท่าไหร่ กว่าจะเข้านอนก็เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ แต่คืนแรก ดิฉันไม่ได้ปลุกลูกทานนมนะคะ เพราะลูก นอนนิ่งเลยค่ะ     เนอสให้คอยดูอาการถ้ามีเสียงร้องแบบร้อง แอ๊ะ แอ๊ะ ไม่นานนะคะ    คือแป๊ปเดียวเงียบไป     ไม่เป็นไรค่ะ แต่ถ้าเริ่มจะ ไม่ดีแล้วล่ะก็ ไปเลยค่ะให้นมมื้อ 4 ทุ่มหรือ 4 ทุ่มครึ่งได้เลยค่ะ แล้วก็วาง     จบเหตุการณ์ในวันแรกนะคะ ที่ค่อนข้างจะเล่าละเอียด เพราะต้องการให้เห็นว่า เริ่มต้นยังไงเริ่มทำยังไง เด็ก2คนต่างสาเหตุกัน พรุ่งนี้จะเล่าถึงคืนผวาของดิฉันค่ะ ผวาจริงๆขอบอก และวันนั้นเราก็รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใดแม่สาวน้อย ถึงนอนไม่หลับ งอแง เมื่อตอนอยู่ที่บ้านค่ะ ขอโทษนะคะพิมพ์ไม่เก่งกว่าจะได้เยอะๆก็ต้องใช้เวลามากตอนนี้ขอพักก่อนนะคะ พรุ่งนี้จะเล่าให้ฟังค่ะ   โดย แม่อยากบอก เมื่อ 2006-03-30 23:19:05 จากคุณ : แม่อยู่ไกล (แม่อยู่ไกล) - [ 1 เม.ย. 51 12:43:13 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ได้ความรู้ดีจังค่ะ.. มารอฟังต่อค่ะ.. จากคุณ : honeytina - [ 1 เม.ย. 51 13:19:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามาเช็คชื่อ รอตอนต่อไป จากคุณ : ลานศิลป์ - [ 1 เม.ย. 51 13:47:23 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รอตอนต่อไปค่า... จากคุณ : chi chi ma ru - [ 1 เม.ย. 51 14:02:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มารอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อค่ะ  ดิฉันกะให้ลูกเริ่มหัดนอนเองเมื่อ 6 เดือนขึ้นไป แต่ตอนนี้จะจำวิธีไปใช้สำหรับให้เขานอนเองตอนที่ตื่นมากินนมรอบตี 3 เสร็จเพราะเขาไม่ยอมนอน ต้องให้หนุนแขนและอมนมทุกทีเลย เอาออกก็ตื่น เฮ้อ จากคุณ : Mrs Leo - [ 1 เม.ย. 51 14:14:32 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาติดตามบทเรียนต่อไปค่ะ เจ้าลูกสาวนี่ก็นอนยาก กว่าจะนอน 3 ทุ่มกว่า จากคุณ : นู๋จ๋ายเจ้าขา - [ 1 เม.ย. 51 14:44:16 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ภาค 3 ลงให้เเล้วค่ะ ขออภัยนะคะทำลิงค์ไม่เป็นค่ะ ไม่ไกลจากทู้ นี้มากค่ะ จากคุณ : แม่อยู่ไกล (แม่อยู่ไกล) - [ 1 เม.ย. 51 15:31:42 ]