เมื่อแม่อยากบอกต้องฝึกลูกนอน ภาค 3 คืนโหด


มาแล้วค่ะ วันนี้เป็นวันที่ 2 ในการฝึก ลูกชายดิฉันนอนยาวเลย โอ้โห ดีใจยิ่งกว่าถูกล๊อตโต้ซะอีกค่ะ   เนอสเข้ามาปลุกแต่เช้าก็ราวๆ 6 โมงเห็นจะได้ค่ะ เพราะลูกตื่น   ด้วยความขี้เกียจของตัวเองบวกกับการนอนดึกเป็นประจำ   ทำใหดิฉันขี้เกียจที่จะลุก   แต่ก็ต้องลุกค่ะ   ก็เดินไปที่ห้องลูกแบบ หลับหลับตาว่าแล้ว  ก็อุ้มลูกชายเดินกลับเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง   เปิดนมให้กินตามความเรียกร้องของลูกและความขี้เกียจที่จะตื่นของแม่(ไม่ดีอย่าทำน๊าค๊า) นอนกอดกันกลมเหมือนเดิม สรุปว่าวันนี้เลยตื่นสายเลย 8.30 โมงแน่ะ เนอสก็ยังไม่อยากปลุก เพราะอยู่ในช่วงปรับเวลา(ของแม่ก็มีปัญหาเรื่องเวลา)


หลังจากนั้นก็รีบกุลีกุจอ  จับลูกนั่งทานอาหารเช้า ก็เริ่มนั่งจด แล้วก็กางตารางเวลาดูว่าช่วงไหนลูกต้องทำอะไรบ้าง เห็นมั๊ยคะว่าแม่อยากบอกก็ยังจัดเวลาเคลื่อนไปบ้างเหมือนกัน   แต่ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวก็เข้าที่ค่ะ   วันนี้ ตื่นสายค่ะ   พอถึงเวลานอนกลางวันก็เลยขยับเวลาออกไปซะหน่อยไม่เกินช.ม.ค่ะ    ก็เริ่มปฏิบัติการเหมือนเดิม เอาลูกทานนม หลังจากทานอาหารเสร็จ  ประมาณครึ่งช.ม. หลังจากนั้นก็เล่น   พอเล่นๆได้เวลานอน    ก็อุ้มไปแล้วจับลงเตียง   คราวนี้ร้องจ๊ากกกกก ไม่ยอม จับลงนอนก็เด้งดึ๋งขึ้นมา เขย่าเตียงแทบหัก ร้อง สุดดดด คิดในใจ เอ๊ย! วันนี้ไม่ง่ายแฮะ แต่ไม่ก็ไม่รู้เลยว่า นี่คือสัญญานอันตราย ที่ทำให้ดิฉันต้องเข้านอนตอนตี 5 หรือ 6 โมงเช้าติดต่อกันถึง 3 คืน แถมยังต้องมีหน่วยรบพิเศษมาช่วย (สามีเองค่ะ)


ดิฉันเดินออกมาจากห้องลูกแล้วค่อยกลับเข้าไปใหม่ หลายรอบแล้ว พอออกมาแต่ละครั้งก็แอบดูที่ตาแมว ที่ประตูเค้าติดเอาไว้ค่ะ เ  พื่อส่องดูพฤติกรรมของลูกข้างในห้อง     เนอสอยู่เฝ้าหน้าห้องกับดิฉันตลอดเวลาพูดก็ต้องทำเสียง แบบพูดอยู่ในลำคอ เหมือนคนไม่มีเสียงตอนป่วยน่ะค่ะตลอดเวลาเลย   คิดดูนะคะกลับมาบ้านเวลาคุยกับสามี    ต้องทำเสียงกระซิบกระซาบกันตลอด บางทีก็ภาษาใบ้    ขำตัวเองเหมือนกันเหมือนคนใกล้จะประสาทขึ้นทุกที    นี่เรากลัวลูกตื่นต้องเกรงใจคุณชายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย คิดแล้วก็เอาน่า กำลังดีขึ้นไม่นานหรอก ทนเอาก็แล้วกัน


หลังจากเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงก็ไม่มีทีท่าจะหลับ แต่อาการเกรี้ยวกราดสงบลง   แม่ลูบหัวจนหัวลูกจะเถิกเหมือนคุณพ่ออยู่แล้ว ก็ได้แต่นอนครางฮือๆๆ    อย่าลืมนะคะถ้าเด็กโมโห ไม่ให้เราจับตัว อาการต่างๆที่บ่งบอกว่าเด็กโมโห นอกเหนือจากการร้องไห้     ก็ให้เดินหันหลังออกจากห้องแบบเงียบๆนะคะ     อย่าลืมเด็ดขาด เอาที่กั้นขอบเตียงขึ้นด้วยนะคะ    เดี๋ยวลูกตกลงมาค่ะ ดิฉันเองลืมบางทีต้องเข้าไปดูเพื่อให้แน่ใจค่ะ    ตกลงกล่อมตั้งนานลูกไม่หลับ จนพักใหญ่ก็หลับลง    คงเหนื่อยค่ะ แล้วดิฉันก็ทำตัวเป็นนักย่องเบา ค่อยๆเดินออกมา แม้กระทั่งจับที่ลูกบิดยังต้องหมุนจับค้างไว้ไม่ให้ดัง เลยค่ะ


ออกมา เจอพี่เนานั่งสบายอีกแล้ว ก็คุยกัน ทำไมลูกพี่ดูแล้วก็ดีนะคะ แต่บางครั้งเท่านั้นที่ลูกตื่นเพราะลูกพี่เค้าอึค่ะ   ดูๆแล้วไม่มีอะไรมาก   ก่อนลูกนอนเปลี่ยนแนปปี้ก่อนนอนจะดีค่ะ เด็กจะสบายตัว    ทุกครั้งที่ลูกร้อง ดูว่าอึ หรือ ฉี่ เลอะที่นอนรึปล่าว ไม่สบายมั๊ย นะคะ ลูกชายตื่นแล้วนอนแค่ 40 นาทีเอง    แต่สาวน้อยยังไม่ตื่น พอถึงเวลาพี่เนาก็เข้าไปปลุกแม่สาวน้อยค่ะ คืนนี้จะได้นอนยาว กลางวันนอนชั่วโมงยาวมากเดี๋ยวกลางคืนไม่นอน


ใกล้ได้เวลาอาหารเที่ยงแล้ว วันนี้สามีดิฉันจัดให้ตามคำเรียกร้อง ผัดกระเพรา ที่อยากทาน สามีทำมาให้จากบ้านค่ะ เพราะเลิกงานเช้าเลยนอนที่บ้านดีกว่า ไม่ไกลกันค่ะ ส่วนพี่เป๊ะทำไข่พะโล้มาให้บำรุงกัน หิ้วหม้อหุงข้าวมาด้วย มีเพื่อนมาเยี่ยมเยียนเหมือนเราอยู่สถานกักกันเลย   ล้อมโต๊ะทานข้าวกัน เนอสก็มานั่งทานอาหารไทยด้วย   เพื่อนก็ทำกับข้าวมาจากบ้าน เหมือนมาฮอลิเดย์เลย    ดีค่ะรู้สึกหายเครียดกับเมื่อตอนลูกเข้านอนไปเยอะเลย   หลังจากทานข้าวเสร็จ ประมาณซักบ่าย 3 โมงก็ให้ทานนม    หลังจากนั้นเนอสก็พาเข็นรถออกไปเดินเล่น    พอ 4 โมงเย็นก็มีอาหารว่าง เป็นเจลลี่ผลไม้ ฝึกให้ดื่มน้ำเหมือนเคย


สำหรับคุณแม่ที่ให้ลูกนั่งเก้าอี้แล้วไม่ยอมนั่งเมื่อถึงเวลา ให้หาสิ่งดึงดูดความสนใจ เช่นของเล่นที่ชอบ มาวางบนถาดแล้ว ให้เค้าดู แล้วค่อยอุ้มเค้าลงไปนั่งค่ะ ลูกดิฉันบางครั้งอารมณ์ไม่ดีก็เป็นบ้างค่ะแต่ดิฉันใช้วิธีนี้ก็ได้ผล แต่ถ้ายังไม่ยอมก็อุ้มลงมาก่อน แต่ไม่ให้อาหารค่ะ หรือตักอาหารในถ้วยวางลงไปที่ถาดค่ะ ให้เค้าหยิบจับได้ ที่เหลือเราป้อนค่ะ


6 โมงเย็น กว่าๆ40นาที ก็ถึงเวลาอาหารเย็นค่ะ ทานตามปกติ พอได้เวลาก็เอาไปอาบน้ำแล้วปล่อยเล่นซักพัก เล่นเงียบๆ อ่านหนังสือหรืออะไรก็ได้ค่ะ ดิฉันใช้วิธีเมื่อใกล้เวลานอนก็จะให้ลูกทานนม หลังจากนั้นก็เอาลูกลงเตียง เสียงร้องมาอีกแล้วลูกโกรธมากไม่ยอมเลย   เดินเข้าๆออกๆ เฝ้าหน้าห้องจนเมื่อยผ่านไปเกือบช.มแล้ว ทั้งแอบดูตาแมว เอาหูแนบประตูฟังเสียงลูก อ้อ! ลืมบอกไปค่ะ วันนี้มีเนอสกลางคืนเปลี่ยนคนมาค่ะ     ใจเย็นมากกกก ดีจริงๆค่ะ คราวนี้เนอสเริ่มบอกให้เข้าไปในห้องช้าขึ้น คือทิ้งเวลาประมาณ5 นาทีค่ะ  ค่อยเดินเข้าไปหนนึงค่ะ    ที่ต้องให้เข้าไปให้เค้ารู้ ก็เพราะเค้าจะได้ไม่รู้สึกกลัวและคิดว่าแม่ทอดทิ้งเค้าค่ะ    จนกระทั่งลูกสงบลงและหลับในที่สุด พอออกมาก็เจอพี่เนา น้องหลับไปแล้ว พี่เนาบอกว่าลูกชายดิฉันเลี้ยงง่าย ไม่ดื้อเลย ดิฉันก็บอกนอนยากค่ะ พี่เนาว่าเอ...พี่เห็นเวลาอยู่กับดิฉันทุกครั้งถ้าอยากเอานอนก็ให้ดูดนมแป๊บเดียว เดี๋ยวก็หลับเป็น ชั่วโมงๆ ไม่เห็นงอแงเลย แต่ดิฉันต้องอุ้มเอาไว้นะคะ    พี่คะบางคืนหนูเมื่อยทรมานมาก จะทานน้ำ จะทานข้าว ไปตรงไหนก็ต้องอุ้มไปด้วย เหมือนแม่ลิงที่มีลูกลิงเกาะน่ะค่ะ   คุยกันซักพักใหญ่ลูกสาวพี่เค้าตื่น   ด้วยความเคยชินคือต้องทานนม จับเปลี่ยนแนปปี้ เพราลูกสาวเป็นเด็กที่ฉี่ค่อนข้างเยอะค่ะ พี่เค้าเข้าไปหายไปประมาณครึ่ง ช.ม.ได้ก็ออกมา   ซักพักลูกชายดิฉันตื่นค่ะ เข้าไปกล่อมก็แล้ว   เดินเข้าๆออกๆก็แล้ว พี่เนาก็ เดินเข้ามาช่วย พูดแบบคนไม่มีเสียงนะคะ คิดดู 3 คนคุยกันรู้เรื่องด้วย คือเนอสสลับกันเข้าไปกับดิฉันก่อนแล้ว คือเนอสเข้าไปก็ยอมไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่พอดิฉันเข้าไปก็ไม่ยอม จะเอาเหมือนเดิมแบบที่เคยเป็นให้ได้ แต่เนอสบอกว่าตัวดิฉันต้องเป็นคนฝึกเอาเองให้ได้ เพราะเด็กเค้าจะยอมคนอื่นหรือว่าพ่อ แต่กับแม่เค้าต้องการเหมือนเดิม เราจะเปลี่ยนเค้าเราต้องเปลี่ยนด้วยตัวเราเองค่ะ


พี่เนาบอกว่าคราวนี้พี่เข้าไปเอง โอ้โห !!!!!เชื่อมั๊ยคะ พอพี่เนาเข้าไปแป๊บเดียวเท่านั้นไม่เกิน10 นาที คิดว่าไม่น่าจะถึงุ 6นาที ลูกชายจอมนอนยากเงียบเสียงลง ไม่มีเสียงร้องออกมาเลย ดิฉันก็มองหน้ากันกับเนอส แบบสายตาเต็มไปด้วยความดีใจ พอเงียบซักพักใหญ่ ตั้งนานไม่เห็นพี่แกเดินออกมา ก็กลัวว่าพี่เค้าจะเหนื่อย และอยากรู้ว่าแหม พี่เนาเก่งจังเลยทำยังไง พอดิฉันส่องดูที่ตาแมวมองผ่านความสลัวของแสงไฟที่เกือบมืดเท่านั้นแหละค่ะ ตกใจเลย ก็พี่เนาเล่นอุ้มเจ้าลูกชายของดิฉันมาโอ๋ๆๆๆๆ เขย่าๆๆให้ใหญ่เลย แหม มิน่าลูกงี้เงียบกริบเลย กอดแบบโอ๋ๆๆใหญ่เลย ขำจะตายพี่นะพี่ เนอสก็เลยบอกอย่าอุ้มออกมานะคะ พี่เค้าบอกพี่สงสารน่ะ หลังลงไปที่เตียงร้องเหมือนเดิม คราวนี้ก็เข้าๆออกๆอยู่อย่างนั้น จนผ่านไปช.ม.กว่าๆ ดิฉันก็เหนื่อย ลูกก็คงเหนื่อย ก็ยอมในที่สุด แต่ไม่ถึงครึ่งช.ม.ตื่นอีก จนกระทั่ง นอน.กทีตี 5 คือหลับๆตื่นๆอยู่อย่างนี้แหละค่ะ


ส่วนสาวน้อยนอนยาวทั้งคืน จนเช้าหลับไปได้ไม่นาน ก็ตื่น เพราะลูกตื่นแล้ว พี่เป๊ะก็ไปทำงานกลับมาตามปกติเหมือนอยู่บ้าน   เพราะสาวน้อยแทบจะไม่เป็นอะไรเลย ตื่นก็น้อยมากๆ สามีมาตอนเช้า พอเจอดิฉันก็รายงาน ก็คิดว่าวันนี้น่าจะดีขึ้น   กลางวันก็ดูใช้ได้ไม่ค่อยเท่าไหร่แต่กลางคืนนี่ซิคะ หลอนอีกแล้ว กลัวเลย เป็นอีกแล้วในคืนที่ 3 ค่ะ ร้องๆๆๆ ประกอบกับเราเองก็ไม่ได้นอนทั้งวัน   ยังดีหน่อยกลางวันสามีช่วย   นี่ก็เหมือนกัน   ชอบอุ้มลูกแกว่งๆนอน ลูกเค้าทราบนะคะและจำได้ว่าเวลานอน ใครทำแบบไหนให้เค้านอน พอถึงเวลาที่จะนอนก็จะเอาแบบที่คุณทำให้เค้าทุกที   แต่ของคุณพ่อจะแก้ง่ายหน่อยเพราะไม่มีนมค่ะ สำหรับคุณที่อุ้มลูกเขย่าๆ หรือว่าเดินไปๆมาๆรอบบ้านไม่แนะนำค่ะ เพราะอีกหน่อยลูกโตขึ้น เราอุ้มไม่ไหวหรอกค่ะดีไม่ดีเดินรอบตำบลอีกถึงจะหลับ เนอสบอกว่า เราต้องฝึกให้เด็กหลับโดยวางลงที่เตียงแล้วค่อยให้หลับ   ไม่ใช่อุ้มก่อนให้หลับแล้วค่อยวาง   แบบนี้เป็นการฝึกให้เด็กมีนิสัยที่ไม่ถูกต้องกับการนอนค่ะ


กลางดึกของคืนที่3 นะคะลูกร้องๆๆๆๆ เหนื่อย เครียด หงุดหงิดมาก เหมือนคนกำลังจะประสาทเลย 3 วันนี่ได้ยินแต่เสียงร้องของลูก จนประมาณตี 4 หรือตี 5นี่แหละค่ะ ต้องโทรเรียกหน่วยรบพิเศษมาช่วย   กว่าจะมาก็แทบจะทะเลาะกันเพราะความเครียดของดิฉัน    สามีกลับมาปราบไม่นานก็นอนค่ะ    ง่ายกว่าแม่จริงๆอยากจะให้คุณพ่อเข้าใจคุณแม่ในช่วงเวลานี้ด้วยค่ะ   และที่สำคัญ อธิบายพูดถึงเหตุผลตามหลักความเป็นจริงที่ถูกต้อง   ให้กับผู้ใหญ่ที่อยู่ร่วมบ้านให้เข้าใจ    เพราะเราไม่ยอมลูกไม่นานหรอกค่ะ ไม่เช่นนั้นคนที่เหนื่อยมากที่สุดก็คือคุณแม่ค่ะ


คืนที่4นี้ ได้ลองวิธีใหม่ โดยการเปิดเพลงคลาสสิคให้ลูกตอนนอน ได้ผลค่ะ เงียบคอยฟัง ไม่ร้องไห้ไม่โวยวาย คืนนี้ดิฉันขอสามีหยุดงานมาช่วยกันก่อน เพราะไม่ไหวแล้ว ลูกก็ฟังเพลง นอนนิ่งๆ พอซักพักเอามือลูบๆก็หลับค่ะ แต่ ประมาณ 4 ช.ม.ให้หลังก็ตื่นอีก ตอนนี้ก็ต้องเปิดเพลงใหม่ คราวนี้เปิดเพลงให้เหมือนโรงหนังสะพานควายรามา คือวนแล้ววนอีกอยู่อย่างนั้นแหละค่ะเสียงเบาๆพอได้ยินกำลังดี เข้าๆออกนานเหมือนกันค่ะใกล้ 6 โมงเช้าเพิ่งจะหลับ เหนื่อยทั้งคู่เลยค่ะ


พรุ่งนี้ต้องกลับบ้านแล้ว ตายหล่ะ งานบ้าน ทำกับข้าว ซักผ้า ฝึกลูก ทำไงดีเนี่ย ไม่มีเนอสอยู่เป็นเพื่อน สามีต้องไปทำงานอีก   วันอาทิตย์จะกลับมาเล่าใหม่นะคะ   คราวนี้จะต้องมีชีวิตประจำวันเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ต้องออกไปข้างนอก จ่ายตลาด ซื้อของ เอาลูกฝึกนอนด้วย ไม่ยากค่ะ แถมมีอยู่ช่วงลูกก็กำลังมีฟันขึ้นพอดี


เรื่องของเวลาของเด็กแต่ละวัยจะแตกต่างกันนะคะ เอาไว้เล่าเรื่องจบ จะให้ตารางเวลาของแต่ละช่วงอายุนะคะ เพื่อที่คุณแม่เอาไว้เป็นแนวทางนะคะ เวลาก็เลื่อนบ้างก็ได้ แม่อยากบอกเองก็ยังมีเคลื่อนๆบ้าง ถ้าเริ่มๆฝึก เด็กไม่ยอมนอนกลางวัน และร้องนานเกิน 1ช.ม. ก็เอาออกมาก่อนนะคะ พอวันถัดไปก็เอาลงตามเวลาเดิม แต่ส่วนมากถ้าตื่นแต่เช้า นอนรอบเช้าจะไม่มีปัญหา แต่กลางคืนไม่อุ้มออกเด็ดขาดค่ะ อย่าลืมดูที่แนปปี้ด้วยว่าลูกอึรึปล่าวเพราะดิฉันกับเพื่อนก็พบเป็นบางครั้งค่ะ


มาถึงเฉลย ตกลงแล้วแม่สาวน้อยเธอเป็นอะไรกันแน่ เพราะเท่าที่อ่านมาแทบจะไม่มีปัญหาเลยใช่มั๊ยคะ วันที่ 3 เนอสขอดูรายละเอียดของชีวิตประจำวันของสาวน้อย เนอสบอกลูกคุณดีนี่ ไม่มีปัญหาอะไรนี่ ถามไปถามมา คุณพี่เนานั่นแหละค่ะ  ให้ลูกทานแค่ 2 มื้อต่อวัน ก่อนที่จะมาฝึก สาวน้อยของเรา ก็ทานไม่อิ่มน่ะซิคะ เลยงอแง ไม่ยอมนอน ร้องโยเย สาวน้อยเป็นเด็กตัวโต ก็เลยทานจุค่ะ กินอิ่มหลับสบายเลยไม่มีปัญหาเลยค่ะ แต่พี่เนาบอกว่าดีมากที่ได้มาฝึก เพราะเมื่อก่อนตอนนอน ห้องเดียวกับลูก ๆเค้าจะต้องตื่นขึ้นมา แล้วคุณแม่ต้องอยู่ให้เค้าเห็นไม่เห็น ก็จะร้อง พอตั้งแต่ฝึกพี่เค้ากลับไปที่บ้าน แล้วเอาผ้ามากั้นอย่างที่เนอสบอก คราวนี้สบายเลยค่ะ พอลูกหลับก็มีเวลาพักผ่อนได้เต็มที่ไม่ต้องคอยนั่งเฝ้า แล้วเจอกันใหม่นะคะ