วันก่อนพาเจ้าลูกสาว วัยเกือบ 3 ขวบไปเซนทรัลด้วยกัน
แยกกันเดิน โดยสามีนั่งรออยู่ที่โซฟา ชั้นเดียวกัน แต่ไกลกันพอสมควร
ปกติเวลาเดินดูของ จะไม่ปล่อยให้ลูกคลาดสายตาเลยค่ะ มองดูตลอด
ถ้าละสายตาไปดูสินค้า ก็จะคอยพูดคุยให้รู้ว่าเค้ายังอยู่ใกล้ๆ
แต่มาเมื่อวันเกิดเหตุ เรายืนเลือกซื้อเสื้ออยู่แผนกเสื้อผ้าผู้หญิงในห้าง
เราละสายตาจากเค้าไปแค่ไม่ถึงสิบวินาที เพื่อหยิบเงินในกระเป๋าให้คนขาย
เค้าวิ่งหายไปไหนแล้วไม่รู้
ตอนแรกก็ยังใจเย็นอยู่ค่ะ คิดว่าคงวิ่งเล่นอยู่ใกล้ๆแถวนี้ เดี๋ยวหาก็คงเจอ คงอยู่ภายในห้าง แผนกเสื้อผ้าเนี่ยแหละ
ก็เดินตามหาเรื่อยๆ วนไปรอบนึงไม่เจอ เริ่มใจเสียแล้ว
พ่อเค้าเดินมาตาม ก็ถามว่าลูกไปหาเธอรึเปล่า
พ่อบอกว่าเปล่า เราบอกลูกวิ่งไปไหนไม่รู้
พ่อเริ่มหน้าเสีย เราเริ่มใจเสียหนักแล้ว แยกกันวนหา รอบนึง สองรอบก็ยังไม่เจอ
ตอนนั้น บอกตรงๆค่ะ อาการคือ เย็นวาบไปทั้งตัว มือเย็นเฉียบ แต่เหงื่อออก รู้สึกเหมือนจะเป็นลม เครียดมาก
ในใจฟุ้งซ่านไปต่างๆนานา ถึงเหตุการณ์ร้ายๆที่อาจจะเกิดขึ้นได้ เช่น ถ้าโดนลักพาตัวล่ะ ตกบันไดเลื่อนล่ะ
หรือออกไปนอกห้างตรงฝั่งพลาซ่า (ซึ่งใหญ่มาก) ล่ะ หรือไปแอบตามซอก หรืออุบัติเหตุ ฯลฯ
แต่ก็พยายามสลัดทุกอย่างออกจากหัว และวิ่งตามหาเขา ถามกับคนขายทุกๆคนว่าเห็นเด็กหญิงใส่เสื้อสีชมพูวิ่งมาแถวนี้ไหม ก็ไม่มีใครเห็น
พนักงานขายเขาก็บอกให้ไปประกาศที่ชั้นหก
พอดีตามหากันซักพัก คุณยาย ก็เหลือบไปดูชั้น 1 ตรงประชาสัมพันธ์ (มองลงมาจากชั้น 2) เห็นคุณยามพาลูกไปส่ง และมีพนักงานจดๆข้อมูลอยู่
เลยลงไปรับ พร้อมกับสามี ลูกหน้าเสียมาก กอดพ่อแน่น
วินาทีนั้นทุกคนโล่งอก เหมือนอะไรหนักๆที่อกมันถูกยกออกไป ยอมรับว่าตัวเองเป็นแม่ที่แย่มาก รู้สึกผิดมากๆเลยค่ะ
คุณยามบอกว่า เห็นแกยืนร้องไห้อยู่คนเดียว เข้าใจว่าคงวิ่งไปหาพ่อน่ะแหละ แต่หาไม่เจอ จะกลับมาหาแม่ก็คลำทางไม่ถูก เจอที่แผนกเสื้อผ้าชั้น 2 น่ะแหละ คิดว่าหลง ก็เลยพามาฝากประชาสัมพันธ์ประกาศ
คุณยามบอกว่า เด็กหาย เด็กหลง ในห้าง เกิดบ่อยมาก
ยอมรับว่าเป็นความผิดเรา ที่ประมาทเกินไป เคยคิดว่าตัวเองเป็นแม่ประเภทที่ไม่มีทางทำลูกหาย แต่มันก็เกิดจนได้ และยังถือว่าโชคดี ทีลูกไม่หายไม่เป็นอะไร และได้ลูกคืนมาเร็วมาก สัญญากับตัวเองว่า จะไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่ 2
มีข้อแนะนำสำหรับคุณพ่อคุณแม่ที่พาลูกไปห้าง หรือที่สาธารณะดังนี้ค่ะ
1. เด็กวัยเตาะแตะ วิ่งเร็วมาก บางทีมากกว่าที่เราคิด ฉะนั้น อย่าวางใจค่ะ ละสายตาจากแกไม่ได้เลยสักนิดเดียว และถ้าวิ่งหายไปแล้ว หายากมาก เพราะเด็กตัวเตี้ย ไม่เหมือนผู้ใหญ่ มองหาหัวไม่เจอ สินค้าจะบังหมด
อีกอย่าง เด็กวัยสองสามขวบ ถึงพูดรู้เรื่องแล้ว แต่จำทางไม่ถูก โดยเฉพาะถ้าต้องเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา บางทีระยะทางใกล้ๆดูเหมือนง่ายๆสำหรับผู้ใหญ่ แต่เด็กวัยขนาดนี้ยังจำไม่ได้และไม่รู้เรื่อง
2. ถ้าต้องละสายตา ให้หาสายรัดผูกข้อมือไว้ บางคนบอกว่ามันน่าเกลียด เหมือนจูงหมา แต่สำหรับเรา ตอนนี้ เราว่ามันจำเป็นแล้วหล่ะ
3. อีกวิธีนึงที่เค้าบอกก็คือ ใช้แท็ก หรือป้ายชื่อเขียนชื่อที่อยู่ เบอร์โทรของพ่อแม่ ติดเข็มกลัดไว้ที่เสื้อทุกครั้ง
4. ให้แจ้งยามทันที เพราะเค้าจะวิทยุหายามคนอื่นๆเพื่อสกัดไม่ให้เด็กออกจากห้างตามประตูจุดต่างๆได้ เพราะถ้าเด็กวิ่งออกจากห้าง จะทำให้หายากขึ้น
ใครมีประสบการณ์หรือข้อแนะนำอื่นๆ ก็มาแชร์กันได้นะคะ
จากคุณ :
Queen of hearts 
- [
7 ม.ค. 52 14:31:44
]
ประสบการณ์ ลูกเกือบหายกลางห้างฯ อยากให้พ่อแม่ระวัง
