ผมกับแฟนอายุ 43 ปีแล้ว ตอนนี้มีลูกสาว 1 คนอายุ 5.5 ขวบเรียนอนุบาล 3
ตอนแรกคิดว่ามีลูก 1 คนก็พอแล้ว ( มีลูกยากครับปล่อยมา 5 ปีจนสุดท้ายต้องทำกิ๊ฟ ) มีบ้านติดกับพี่ชาย มีหลาน 2 คน หลานชาย 10 ขวบ หลานสาว 8 ขวบ คิดว่าอย่างน้อยก็มีเพื่อนแล้ว แต่พอเลี้ยงๆไป รู้สึกว่าที่สะไภ้เค้าไม่ค่อยจะยินดียินร้ายกับลูกเราเท่าไร ( พี่สะไภ้เค้ามีพี่น้องหลายคน มีหลานอายุเท่าลูกของเราเลย เรียนอยู่ที่เดียวกันด้วย ) เวลา หลาน 2 คนกลับจากโรงเรียนก็โอเคเล่นกับลูกเรา แต่ถ้าวันไหนน้องเค้าพาหลานมาเที่ยวที่บ้าน ลูกเราเข้าไปเล่นด้วย ไม่มีผู้ใหญ่คนไหนสนใจลูกเราเลย เหมือนกับไม่มีตัวตน ซึ่งปกติพี่สะไภ้ เค้าเป็นคนคุยเก่ง ( แต่แทบจะไม่คุยกับลูกของเราเลย ) ลูกเราเข้าไปเล่นทีไรก็ต้องกลับบ้านตัวเองทุกที ( เหมือนเป็นหมาหัวเน่า ตอนแรกเราคิดอยู่ในใจคนเดียว แต่ปรากฏว่า แฟนเราเค้าคิดเหมือนกันเลย ) สงสารลูก โตคนคงไม่มีเพื่อนคอยปรึกษา บางครั้งเห็นเค้าเหงา คอยเล่นเป็นเพื่อนเค้า ( แต่จะให้เล่นตลอดเวลาก็ไม่ไหว ) คอยบอกเค้าว่า ลูกเป็นลูกคนเดียวต้องเข้มแข็ง และพ่อกับแม่ก็ทุ่มเทความรักทั้งหมดให้ลูก ไม่ต้องแบ่งให้ใคร ( ลูกจะได้รู้สึกดีขึ้น )
...........ตอนนี้เลยอยากมีลูกอีกคน แต่ก็กลัว สุขภาพแฟนก็ไม่ค่อยดีเท่าไร
คิดว่าสงสารลูก.............
จากคุณ :
น้ำต้มสุก
- [
24 ก.พ. 52 13:22:14
]