คือแบบว่า ปกติก็เป็นคนอ่อนไหวง่ายอยู่แล้ว ดูหนัง ดูระคร อ่านหนังสือ หรือฟังเพลง ที่มันเศร้า ประทับใจ หรือซาบซึ้งใจ ก็จะร้องให้ง่าย ๆ เลย
แต่พอตอนท้องนี่ รู้สึกอาการนี้จะบวก ๆ เลยค่ะ คือร้องให้ได้ง่ายกว่าเดิม และรู้สึกเศร้ากับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้เป็นวรรคเป็นเวร
อย่างวันก่อน ขับรถเข้าซอยแถวบ้านกับแฟน เวลาเย็น ๆ โพล้เพล้ ประมาณ 6 โมงกว่าเกือบทุ่มน่ะค่ะ แต่ขับช้า นะคะ เพราะเป็นถนนซอยมีบ้านคนอยู่เยอะ
อยู่ ๆ ก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณ 4-5 ขวบ ขี่จักรยานพุ่งออกมาจากบ้าน เหมือนกับจะชนรถเราแต่เค้าก็บังคับจักยานของเค้าขี่ไปตามทางได้ปกติ จริง ๆ เหตุการณ์ไม่ได้น่ากลัวน่าหวาดเสียวอะไรหรอก เพราะแฟนเราขับรถช้า แต่ภาพที่เด็กขี่รถพุ่งออกมามืด ๆ มันทำให้เราคิดไปเองว่า ถ้ารถยนต์คันที่ขับมา ไม่ได้ขับช้าแบบเรา ระยะเบรคไม่มี เด็กหักเลี้ยวไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น
เรานึกไปถึงหลาน ๆ ของเราด้วย ที่อายุใกล้เคียงกัน ว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นเค้าคงเจ็บ คงร้องไห้ คงตกใจ สงสาร โอ๊ย.. นึกไปสารพัด น้ำตาพาลจะไหลต้องหันหน้าออกข้างรถ อายแฟน กลัวเค้าจะงงด้วย ว่าเราเป็นไร
แต่แฟนเราเค้าก็มองมาหลายครั้งนะ คงสงสัยว่าเราเป็นไร อยู่ ๆ ก็เงียบไปแล้วหน้าก็เศร้า ๆ ไปเลยตาแดง ด้วย อายจัง
อีกเรื่องหนึ่ง แม่เราเลี้ยงหลาน ลูกของพี่สาว เป็นหลานสาวน่ารักมากตอนนั้นกำลังพูด และพูดเก่งด้วย และก็ซนมาก ๆ เลย วันหนึ่งโดนยายตีเพราะซนหนักไปหน่อย แกก็ร้องไปพูดไปว่า ยาย..น้องมุกเจ็บ น้องมุกเจ็บ
เรานึกถึงเรื่องนี้ทีไร เราร้องไห้ทุกทีเลย สงสารหลาน
ไม่ทราบว่าคุณแม่กำลังตั้งครรภ์เป็นเหมือนเรากันมั้ยคะ มาแชร์กันบ้างเน้อ
แก้ไขเมื่อ 23 เม.ย. 52 12:09:51
จากคุณ :
พิมพ์ดี 
- [
23 เม.ย. 52 12:08:10
]
คุณแม่กำลังตั้งครรภ์ ท่านอื่น ๆ เป็นเหมือนกันมั้ยคะ
