ความคิดเห็นที่ 1
เริ่มจากคืนวันที่ 19 หม่ามี้บอกว่าคืนนั้นผมดิ้นมากผิดปกติ ดุ๊กดิ๊ก ๆ ตลอดเวลา เหมือนอยากออกมาเต็มที่แล้ว แหม...ก็ต้องอยากออกสิครับ ก็อยู่มาตั้ง 40 สัปดาห์ กับอีก 2 วันแล้ว อยากออกมาเจอหน้าพี่ ป้า น้า อา อากง อาผ่อ ทั้งหลายเต็มที่แล้ว
พอตีสามปุ๊บ ก็เหมือนมีเสียง "โป๊ะ" อยู่ในท้องหม่ามี้ หลังจากนั้น น้ำคร่ำก็รั่วแบบเบรกไม่อยู่ หม่ามี้ก็เลยเรียกป๊ะป๋าที่นอนอยู่ข้าง ๆ ทันทีว่า...
"เธอ!!!"
แค่นั้น ป๊ะป๋าผมก็รีบตื่นแล้วครับ ตกใจทำอะไรไม่ถูก วิ่งเอากางเกงมาใส่จนหกล้ม เนื่องจากเอาขาสองข้างไปใส่ข้างเดียวกันครับ หม่ามี้ผมหัวเราะสะใจใหญ่เลย 555+++
จากนั้น หม่ามี้ก็ให้ป๊ะป๋าไปเรียกคุณยายผมให้หน่อย เพราะคุณยายสั่งไว้ว่าถ้าจะไปคลอดให้ปลุก จะไปด้วย ส่วนหม่ามี้ก็จัดแจง แปรงฟัน อาบน้ำ หวีผม แต่งตัว (หม่ามี้บอกว่ากลัวไม่สวย กลัวคุณหมอคุณพยาบาลเหม็นปาก)
ส่วนคุณยายผม พอตื่นมาก็เอาดอกบัวชงกับน้ำร้อนเตรียมไว้ให้หม่ามี้กิน มี้บอกว่าถ้าให้คนจะคลอดดื่มน้ำดอกบัวที่อยู่ในมือนาค ที่กำลังจะเข้าโบสถ์ (จะบวชพระอ่ะครับ) มาชงน้ำดื่มก่อนคลอด จะทำให้คลอดง่าย ๆ
เอ้า...ตั้งใจ พนมมือ อธิษฐาน แล้วดื่มซะ...
"ขอให้คลอดง่าย ๆ ด้วยเถิ้ดดดดดดดดดดด สาธุ!!!"
จากคุณ :
saturn_eyes
- [
วันวิสาขบูชา 15:31:16
]
|
|
|