"แม่... หนูรักแม่นะ"
"จ้า...แม่ก็รักหนูที่สุดจ้ะลูก"
หลังคำอวยพรยืดยาวจากแม่ บทสนทนาทางโทรศัพท์ประจำวันเกิดของเรา จะจบลงด้วยประโยคนี้เป็นประจำทุกปี เราอยู่ไกลบ้าน ทุกครั้งที่ถึงวันเกิด คนแรกที่เราจะโทรไปหาคือ แม่ หลังจากนั้นก็ทำบุญใส่บาตร กินเลี้ยง ก่อนการเฉลิมฉลองใดๆ "แม่" ต้องมาก่อนเสมอ...
เด็กสาววัยเกือบสิบแปด ที่เป็นความหวังของพ่อแม่ ครูอาจารย์ เกิดตั้งครรภ์ทั้งที่ยังเรียนไม่จบ เพราะความอ่อนประสบการณ์ ด้อยความรู้เพศศึกษา อื่นๆอีกมากมาย แต่เหตุผลใด ก็ไม่อาจทำให้เธอทำลายเลือดเนื้อของเธอได้ เธอตามหาชายหนุ่มที่เป็นพ่อเด็กในทุกที่ที่คาดว่าเค้าจะไป เพื่อที่จะบอกข่าวดีให้เค้าทราบ เพราะเค้าเอง เป็นคนบอกกับเธอว่า "ถ้าท้องก็เลี้ยง ไม่ต้องห่วงหรอก"
พยายามตามหาจนพบ เพื่อที่จะพบสีหน้าตกใจ ชายหนุ่มคนนั้นหนีหน้าไปเมื่อได้รู้ เธอยังคงตามหาเขาไปทุกที่ ญาติพี่น้องของเขาไม่ยอมรับ แถมขับไล่ไสส่ง เงินทองที่มีก็ร่อยหรอเกือบหมด เธอแพ้ท้องอย่างหนักแต่พยายามปิดบังอาการเอาไว้ เพราะไม่อยากให้เรื่องแดง อิ่มอดลำบากมาด้วยกัน มีเพียงสองชีวิต แม่กับลูกน้อยในครรภ์ เธอดื่มนมที่ได้รับแบ่งมาจากเพื่อนบ้าน ไม่มีเงินพอจะซื้อเนื้อสัตว์อื่น เธอกินไข่ต้ม ข้าวสวย กับซอส และมะขามกองละไม่กี่บาทประทังชีวิต จะอื่มจะอดยังไง เธอจะต้องมีชีวิตรอดให้ได้ อาหารต้องครบห้าหมู่ ลูกจะต้องไม่ขาดวิตามิน
แต่ความลับไม่มีในโลก...วันหนึ่ง พ่อบุญธรรมและแม่ของเธอก็มาหา เพื่อที่จะพบว่าแก้วตาดวงใจ หมดโอกาสเรียนหนังสือเพราะตั้งท้อง พ่อแม่บังคับให้เอาออก ห้าเดือนกว่าเด็กก็โตเกินกว่าจะทำได้ พ่อแม่ของเธอโกรธจัด เมื่อเธอปฏิเสธการทำแท้ง เธอรักลูกเกินกว่าจะทำลายชีวิตน้อยๆนี้ การตัดสินใจครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต... อนาคตของตัวเอง...ความสุขของพ่อแม่...ชีวิตของลูก... จิตใจวุ่นวายสับสน
แต่ในที่สุด...เธอก็ตัดสินใจได้...
วันเวลาผ่านไปไม่นาน เด็กหกเดือนครึ่งก็ถือกำเนิด น้ำหนักน้อย ภูมิต้านทานต่ำ คลอดยาก ต้องอยู่ในตู้อบนาน โตมาแล้วยังขี้โรค
แต่ก็ดีที่สุดแล้ว...ที่มีชีวิต
ชีวิตที่แม่ไม่ทำร้าย ชีวิตที่ไม่เคยมีใครต้องการ มีแต่แม่เท่านั้น...
ได้เติบโต ดื้อ ซน ร่าเริงแจ่มใส สุขทุกข์ไปตามวัย
เป็นชีวิตที่เกิดคุณประโยชน์ต่อตัวเอง ต่อครอบครัว ต่อสังคม
ชีวิตเราแม่ลูก ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แม้แม่จะไม่ได้เลี้ยงดูเราจนโต
แต่เราก็ฝ่าฟันกันมาด้วยกันตั้งแต่ต้น
ในวันรับปริญญาของเรา แม่มองเราด้วยสายตาชื่นใจ สายตาที่แม่มองมา แม่ไม่เห็น แต่เราเห็น เราดีใจที่เราได้ทำให้แม่มีความสุข แม่บอกว่า "หนูเป็นลูกที่ได้ดั่งใจแม่ที่สุด ชีวิตแม่ ทำผิดพลาดมามากมาย แต่การตัดสินใจเก็บหนูไว้ เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดในชีวิต"
"แม่ก็รักหนูที่สุดจ้ะลูก" ถ้อยคำยิ่งใหญ่ของแม่ก้องอยู่ในใจ
***สาวๆทั้งหลาย แม่เราฝากมาบอก ให้ป้องกันตัวเองให้ดี พลาดแล้วคนที่ต้องรับผิดชอบมากที่สุดคือผู้หญิง และถ้าพลาดไปแล้ว อย่าได้พลาดซ้ำ ด้วยการทำแท้ง ทางออกไม่ได้มีทางเดียว ตั้งสติให้ดีค่ะ ทุกปัญหามีทางออกเสมอ อย่ากลัวที่จะบอกพ่อแม่ผู้ปกครอง ถึงจะโกรธจะแค้นจะเคือง แต่ยังไงลูกก็คือลูก ตัดไม่ตาย ขายไม่ขาด
***วันเกิดของลูก เป็นวันเฉียดตายของแม่ ก่อนจะเฮฮาสังสรรค์ บอกรักแม่สักคำ กอดแม่สักนิดนะคะ
***แม่จะบ่นจะดุจะเคืองบ้าง ก็อย่าคิดมาก แม่เป็นปุถุชน แต่เป็นพรหมของลูก อยากให้ลูกๆทำดีกับแม่ อย่าเขินที่จะบอกรัก อย่าเขินที่จะกอดกัน ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้น ความกตัญญูถือเป็นสิ่งประเสริฐ
"แม่จ๋า...กราบขอบพระคุณแทบเท้าแม่ ที่ให้โอกาสหนูได้มีชีวิต
หนูก็รักแม่ที่สุดจ้ะ"
คารวะแม่ทุกคนด้วยหัวใจ...
^^
จากคุณ :
amitambien 
- [
21 พ.ค. 52 04:56:10
]
@@@"แม่ก็รักหนูที่สุดจ้ะลูก"@@@
สุขสันต์วันเกิดนะคะ
