จากความคิดที่อยู่ในใจแม่ ไม่มีใครสังเกตุเห็นความเปลี่ยนแปลง และความแปลก ของลูก ที่แม่เฝ้ามอง และกังวลมานาน
วันนี้ลูกของแม่ได้รับตราประทับว่าลูกของแม่เป็น Autistic Spectrum
วันนี้แม่พาลูกไปพบหมอที่มีเพื่อน ๆ ในชานเรือนแนะนำ ที่สมิติเวช
คุณหมออ่านแฟ้มอยู่นานมาก เพราะเราให้ใบรับรองแพทย์ที่เอามาจากโรงพยาบาลแรก
และสิ่งที่ขอให้คุณครูช่วยเขียนพฤติกรรมของลูกในห้องเรียน
ครูแจ้งว่า ลูกเรียกไม่หัน ไม่มองหน้าสบตา ไม่ฟังคำสั่ง ชอบเล่นคนเดียว
ชอบพูดคนเดียว หัวเราะคนเดียว ไม่เข้ากลุ่มกับเพื่อน ๆ
บางครั้งผลักหรือเหยียบเพื่อน แบบไม่ตั้งใจ เดินไม่มองทาง ไม่นั่งนิ่ง ยกเว้นเวลากินนม
ส่วนใบรับรองแพทย์ หมอบอกว่า ลูกพัฒนาการทางภาษาช้ากว่าวัย
พัฒนาการการควบคุมอารมณ์ไม่สมวัย ต้องได้รับการฝึกจากนักจิตวิทยาบำบัด แล้วก็มีภาษาหมอเป็นภาษาอังกฤษอีกมากมาย เราอ่านไม่เข้าใจ
เข้าพบหมอ ลูกแสดงให้เห็นเลยว่าเล่นไม่เป็นหยิบของเล่นมา หลายชิ้น
และจับโยน แล้วพูดว่ากระเด็นไปเลย ขึ้นไปบนฟ้าเลย
และเมื่อหมอถาม ลูกไม่โต้ตอบ แต่กลับพูดเรื่องราวในจินตนาการ
ที่ไม่ตรงกับเหตุการ และปีนป่าย และจะเล่นคอมพิวเตอร์ของหมอ
หมอบอกว่าลูกพูดได้เยอะแต่ไม่ตรงกับเหตุการณ์ เหมือนใช้ภาษาไม่เป็น
แต่ยังดีที่ลูกมีปติสัมพันธ์กับคนในครอบครัวได้ดีพอสมควร
อาการของลูกที่แม่เฝ้ากังวลมานาน เพราะลูกมีอาการชอบพูดเรื่องในจินตนาการ พูดแต่เรื่องของการ์ตูน พูดไปเรื่อย อยากจะพูดอะไรก็พูด
แต่ไม่โต้ตอบ ถามไม่ตอบ เหมือนไม่เข้าใจภาษา
ไม่อยู่นิ่งเลย เรียกไม่ค่อยหัน แต่ลูกจะสนใจดีเมื่ออยู่กับพ่อ
มองหน้าสบตาคนในบ้านได้ดี แต่คนแปลกหน้าลูกจะไม่เอาเลย
ความสนใจสั้นมาก ไม่มีสมาธิจดจ่อ พูดไม่ฟัง
แรก ๆ แม่ดูเหมือนลูกจะเป็นเด็กที่ซนและดื้อ แต่มันไม่ใช้เลย
เมื่อวันที่ลูกเข้าเรียนอนุบาล ลูกเริ้มเปลี่ยนไปมากขึ้น ต่อต้านมากขึ้น
และมันทำให้แม่รู้สึกว่าลูกเริ่มปิดกันตัวเอง ไม่ชอบให้ใครเข้าไปยุ่งด้วย
ไม่ชอบให้ถอดเสื้อผ้า อาบน้ำ ไม่ชอบให้แม่จูงมือ เวลาพาเดินเล่น
มันทำให้แม่ดูแลลูกยากขึ้น เพราะแม่รู้สึกว่าแม่ไม่สามารถจะจูงใจลูกได้
ไม่รู้ว่าจะคุยอย่างไรให้ลูกฟัง เพราะลูกก็จะคุยอยู่กับเรื่องในจินตนาการ
จริง ๆ แล้ววันนี้แม่พอจะรู้ว่าผลการตรวจจะเป็นอย่างไร ทำใจไว้อยู่แล้ว
อย่างไรก็เป็นลูกแม่ แม่จะทำให้ลูกหาย ลูกต้องดีขึ้น
ไม่มีเวลาจะท้ออีกแล้ว เสียดายเวลาที่ปล่อยให้มันผ่านไป ไม่น่าจะให้มันเนิ่นนานอย่างนี้เลย น่าจะช่วยลูกได้ก่อนที่ลูกจะออกจากบ้านไปเรียนอนุบาล
วันนี้ตื้อ ๆ เล่าอะไรไม่ค่อยจะประติดประต่อ
แต่อยากมาขอบคุณ หลาย ๆ ท่าน ที่ได้ให้คำแนะนำและกำลังใจ ขอบคุณจากใจจริง ๆ นะคะ มิตรภาพในชานเรือน จะช่วยให้ลูกของแม่ดีวันดีคินนะลูก
จากคุณ :
คุณเธอ
- [
27 พ.ค. 52 22:01:58
]