![](../../image/topic.gif) |
##24ปีแห่งความเสียใจของอาม่า(ยาย)ที่ไม่อยากให้เกิดกะหลาน (ลูกใครซนควรอ่านค่ะ)##
บ่อยครั้งที่แม่เรามาเยี่ยมหลานที่บ้านและมักจะเตือนเราอยู่เสมอว่า ระวังปลั๊กไฟนะ อย่าให้มี่จังเล่นนะ เราก็จ้าๆๆ มาทุกครั้งพูดทุกครั้งจนเราแอบแซวแม่ว่า แหมห่วงหลานเหลือเกินนะคุณนาย(เราเรียกแม่แบบแซวหนะ คุณนาย เจ๊และอื่นๆๆ) แม่ยิ้มแล้วบอกห่วง ห่วงแกด้วยแหละ จะได้ไม่ต้องเสียใจแบบแม่ ทุกวันนี้เสียงนั้นยังดังอยู่ในหัวเลยเนี่ย
เสียงที่ว่าก็คือเสียงเราเองแหละ เราก็อึ้งเลย แซวแม่ว่าห่วงแต่หลาน ที่จริงแล้วแม่ห่วงและแคร์ความรู้สึกเรามากต่างหาก เพราะแม่ย่อมเข้าใจว่า แม่ที่เกือบเสียลูกไป รู้สึกอย่างไร เวลาลูกเจ็บปวด คนเป็นแม่ที่เจ็บใจจะขาดเป็นอย่างไร
ย้อนกลับไป24ปีที่แล้วตอนเราอายุ 6ขวบ เราซนมาก ไม่ได้ซนคนเดียวแต่มีเป็นแก๊ง พี่น้องเราเอง มีสี่คน พี่สาว 10ขวบ พี่ชาย 8 ขวบ เรา และน้องสาว 5 ขวบ ลูกบ้านนี้ซนเป็นลิง เจ็บตัวกันบ่อยมาก อย่างพี่ชายเคยตกบันไดปูนฟันกัดลิ้นห้อยต่องแต่งเกือบขาด น้องสาวตกโต๊ะตู้เตียงหัวแตก แขนขาเดาะประจำ มีแต่พี่สาวที่ไม่ค่อยเป็นอะไร ทีนี้มาฟังเรื่องเราดีกว่าร้ายแรงขนาดไหน
จากคุณ :
แม่น้องมานามิ
- [
7 มิ.ย. 52 00:35:43
]
|
|
|
|
|