ความคิดเห็นที่ 1 ตอบไว้ในนี้ค่ะ ลองอ่านดูนะคะ... http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N8007382/N8007382.html จากคุณ : กุ๊กกลาง - [ 25 มิ.ย. 52 23:10:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ้อ...ลืมบอกไป สำหรับน้อง อายุยังไม่ถึง 2 ขวบ การ Time Out ใช้ครั้งละ 2 นาทีก็พอค่ะ จำนวนนาทีเพิ่มตามขวบ... เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : กุ๊กกลาง - [ 25 มิ.ย. 52 23:11:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ช่วงสองขวบ ฝรั่งเขาเรียกว่า terrible two  เป็นช่วงอายุที่เด็กเริ่มโตพอที่จะรู้เรื่อง  และเริ่มเข้าใจบ้างแล้วว่าทำอย่างไรจะได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ จากเด็กที่เคยเลี้ยงง่าย จะงอแงน่าตี  จากเด็กร่าเริงก็มากรี๊ดเวลาไม่ได้ดังใจ  ช่วงนี้อาจเหนื่อยหน่อยเพราะเป็นวัยของเขา  แต่ก็ต้องปลูกฝังเลี้ยงดูเขาให้ดีด้วย  อย่างที่เคยได้ยินกันว่า  นิสัยตอนสามขวบจะติดตัวไปอีกร้อยปี  พยายามกำราบลูกให้ได้แต่ด้วยวิธีที่ไม่ทำให้ลูกก้าวร้าวและรุนแรง ของเราใช้วิธีดูว่าลูกกลัวการทำโทษแบบไหน  เด็กบางคนดุก็ไม่กลัว ตีก็ไม่กลัว แต่กลัวไม่ได้เล่น  บางคนกลัวถูกทิ้งไว้ในห้องคนเดียว ฯลฯ  แล้วใช้สิ่งสิ่งนี้มาเป็นวิธีปราบเขา จากคุณ : ไฟทำงาน - [ 26 มิ.ย. 52 08:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทู้นี้โดนค่ะ เข้าห้องชานเรือนวันนี้เพราะเรื่องลูกดื้อเลยค่ะ  เหนื่อยใจมาหลายอาทิตย์แล้ว  เจ้าแสบ 2.9 ขวบค่ะ ซนไม่ว่า ซนนี้ลิงยังร้องไห้เลยมั้ง แต่ดื้อพูดไม่ฟังเลยนี่  อยากจะเอาหัวแม่มันโขกประตูจริงๆ  เหนื่อยใจ  พูดดีก็แล้ว ไม่ตีก็แล้ว จนตีก็แล้วยังไม่กลัวอีก   Time Out  ไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ เคยทำแล้วไม่สำเร็จ  แต่ถ้าอย่างความเห็นคุณไฟทำงาน  เราสังเกตุว่าลูกกลัวการอยู่คนเดียว ร้องกรี๊ดลั่นเลยค่ะ  เราเครียดว่า ถ้าทำวิธีนั้น วิธีนี่แล้วจะทำให้ลูกจิตใจไม่ดี  เก็บกด สุขภาพจิตลูกจะเสีย  คือคิดแต่อารมณ์ และพฤติกรรมเค้าจะเสีย  พยายามไม่ทำวิธีรุนแรง  จนตอนนี้ ถือไม้เรียวจนติดมือแล้วค่ะ  กลุ้มมาก จากคุณ : แกงเหลืองกะไข่เจียว - [ 26 มิ.ย. 52 12:31:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลูกเราก็กลัวการอยู่คนเดียวค่ะ การ Time Out จึงต้องให้เด็กรับรู้ว่า เรา(แม่) จะอยู่ใกล้ๆแถวๆนั้น แต่อาจจะไม่อยู่ตรงหน้า...มิฉะนั้นแล้ว การทำโทษ จะเปลี่ยนจากการให้เขาสงบใจกลายเป็นการขู่เขาด้วยสิ่งที่เขากลัว.... แรกๆก็ไม่ได้ผลเหมือนกันค่ะ พยายามอยู่เป็นปีๆ ต้องอดทนมากๆ ในที่สุด ก็ได้ผล และทำให้อาการโวยวาย กรี๊ด..เมื่อถูกขัดใจลดลงด้วยค่ะ เพราะเขารู้ว่า ถ้าโวยวายมากๆ ก็จะโดนพาไปสงบใจ... อยากให้คุณพ่อคุณแม่อดทนและพยายามไปเรื่อยๆค่ะ มันอาจไม่ได้ผล เลยในช่วงแรกๆ แต่ถ้าเรายังยืนยันจะทำโทษเขาด้วยการ Time Out และไม่ยอมหันเหไปเป็นอย่างอื่น สุดท้ายเขาก็จะยอมรับกติกาไปเองค่ะ จากคุณ : กุ๊กกลาง - [ 26 มิ.ย. 52 13:16:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ของแม่กบจะใช้วิธี เงียบค่ะ ถ้าเค้ากรีดร้อง หรือเอาแต่ดิ้นๆ ไม่ฟัง แม่กบจะไม่สนใจค่ะ วิธีนี้ใช้ได้ดีค่ะ ไม่ใช้เวลานาน แต่ที่สำคัญ พ่อแม่ต้องอดทนมากๆ เค้าจะทำทุกอย่างให้เราสนใจ แต่ถ้าปู่ย่า อยู่ด้วยอันนี้ไม่ค่อยสำเร็จนะค่ะ เพราะผู้ใหญ่จะโอ๋ และหันมาเล่นงานเราแทนค่ะ อิอิ แม่กบมีวิธีคือ เวลาเค้าดื้อกรี๊ด ดิ้นพราดๆ แม่กบจะอุ้มเข้าห้องค่ะ หนีจากโลกภายนอก ให้เค้าอยู่กับเราแค่สองคน แล้วเราอย่าไปสนใจ เค้าจะขว้างปาของหรือร้องยังไง เราก็นั่งทำอย่างอื่นไป แรกๆ อาจจะหงุดหงิดมาก แต่เราก็ต้องสงบให้ได้เหมือนกัน พอสักพักเค้ารู้ว่าไม่ได้ผลเค้าก็จะหยุดเอง ถ้าเราไปสนใจ ไปดุ ไปว่า หรือไปโอ๋ เค้าจะใช้วิธีนี้กับเราตลอดค่ะ กว่าจะสำเร็จ ต้องให้สามีไปอ้อนวอนพ่อกับแม่เค้าว่า ไม่ให้โอ๋อ่ะค่ะ ของแบบนี้ต้องเข้าใจกันดีทั้งบ้านค่ะ ไม่งั้นไม่สำเร็จค่ะ เอาใจช่วยนะค่ะ แนะนำว่ายิ่งรุนแรงกับเค้า เด็กก็จะยิ่งก้าวร้าวค่ะ และยิ่งแรงขึ้นด้วย ยูมะเป็นอยู่ไม่นานค่ะ ขนาดแกเป็นเด็กไฮเปอร์ด้วยนะค่ะ แกยังเลิกใช้วิธีนี้ไปเลย ที่สำคัญอย่างที่บอก คนในบ้านต้องร่วมมือนะค่ะ สำคัญ ถ้ามีใครใจอ่อนทนไม่ไหวเข้าไปสนใจปุ๊ป เรียบร้อยค่ะ เอาไม่อยู่แน่นอน ของแม่กบเลยต้องอุ้มหนีไปอยู่กันแค่สองคนเลยค่ะ ขนาดไม่ตีนะค่ะ ยังขยาดไปเลยอ่ะค่ะ เพราะเด็กถ้าไม่ได้รับการสนใจ เค้าจะเลิกไปเองค่ะ ลองดูนะค่ะ แต่บอกก่อนนิดนึงว่า เค้าก็จะมีการพัฒนาการเปลี่ยนแปลงวิธีไปเรื่อยๆ เหมือนกัน ต้องตามให้ทันนะค่ะ ตอนนี้ยูมะหกขวบกว่าแล้วค่ะ แต่เท่าที่จำได้ยูมะใช้วิธีนี้ไม่กี่ครั้งค่ะ ไม่มีใครสนใจก็เลิกค่ะ ไม่กรี๊ด ไม่ดิ้นอีกเลยค่ะ นิดนึงยิ่งถ้าเป็นข้างนอกตามห้างนะค่ะ ยิ่งห้ามสนใจค่ะ ทำเฉยๆ เดินออกมาห่างๆ เค้าจะหยุดเองค่ะ ไม่งั้นเค้าจะใช้วิธีนี้กับคุณไปได้ตลอดค่ะ ร้องแล้วได้ของ อันนี้น่ากลัวมากค่ะ อิอิ จากคุณ : มนยูมะ - [ 26 มิ.ย. 52 13:39:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตอบคุณแกงเหลืองกะไข่เจียวนะคะ การเลือกสิ่งที่เขากลัวมาลงโทษ เราทำเพื่อเราจะได้รับมือกับเขาได้  ไม่อย่างนั้นการลงโทษก็เสียเปล่า  การตีอาจเป็นการสร้างความก้าวร้าวในตัวเขา  ยิ่งเด็กที่ไม่กลัวไม่เรียวจะยิ่งทำให้แม่ลงมือหนักกว่าเดิมเพื่อให้เด็กกลัว (เคยเป็นค่ะ)  แต่สุดท้ายกลับไม่ได้อะไรเลยนอกจากการเพาะความรุนแรงในตัวลูก   พอเราเห็นว่าตีลูกแล้วมันไม่กลัว  เราเปลี่ยนวิธีทันที  ลูกเรากลัวอยู่คนเดียว  เราก็ขู่ก่อนว่า  ถ้ายังดื้ออยู่แบบนี้ จะให้อยู่คนเดียวในห้อง  แล้วเราก็ทำจริงๆ  แต่ก็ทำอย่างคุณกุ๊กกลางว่า คือเราต้องอยู่ใกล้ๆ แถวนั้น  จริงๆ แล้วเราจับลูกอยู่คนเดียวแค่ครึ่งนาที  แต่ผลที่ออกมาคือตัวแสบหายดื้อไปเลย  ร้องไห้ออกมาบอกว่าจะไม่ทำอีกแล้ว  คราวต่อไปพอลูกเริ่มอาละวาด  เราแค่อ้าปากพูดว่า  จะอยู่คนเดียวมั้ย  หายซนไปเลย พอลูกโตขึ้น  เค้าจะไม่กลัววิธีการลงโทษแบบนี้แล้ว  แต่สิ่งที่อยู่ในใจเขาคือ  เขาจะรู้ว่าถ้าเราเอาจริงแล้วเกิดอะไรขึ้น  ฉะนั้นลูกจะค่อนข้างเชื่อฟังเวลาเราสั่ง  เขาจะมีอิดๆ ออดๆ บ้าง ขอต่อรองนิดหน่อยก็จะว่าเป็นเคสๆ ไป   จากประสบการณ์เลี้ยงลูกมาสองคน  รู้สึกว่าถ้าเราสามารถสร้างนิสัยและหัดลูกได้ตั้งแต่เล็ก  พอเขาโตมาอีกวัยหนึ่งแล้วจะพูดว่าง่าย  แต่ที่สำคัญคือ  ต้องไม่ใช่การบีบบังคับ ใช้อำนาจหรือใช้กำลัง  เพราะเราจะได้แต่ความเกรงกลัวจากลูก จากคุณ : ไฟทำงาน - [ 26 มิ.ย. 52 13:41:43 ]