ความคิดเห็นที่ 1   โดยส่วนตัว มีลูกสาวคนเดียว 6 ขวบ รอจนกระทั่ง 4 ปี กว่าจะมีคนที่ 2 บางคนอาจติดที่สภาพเศรษฐกิจ เวลา การเงิน สุขภาพ หรืออื่น ๆ ก็ใช้เป็นเกณฑ์ว่ามีลูกอีกคนดีหรือไม่ แต่เรา คิดว่า แค่มีเขามาเกิดในท้องเรา ก็ดีใจแล้วค่ะ รอมาตั้งนานกว่ามีเขา จากคุณ : ว่าที่คุณแม่ลูก 2 (aunso6785) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 52 09:06:55

ความคิดเห็นที่ 2   พูดจากใจเรานะคะที่มีลูก 2 คน ปกตินิสัยเราคือให้ลูกเต็มที่หมดทุกอย่าง ดูแลลูกแบบเอาใจใส่(มาก)ตามแบบฉบับเรา ทุกเรื่องค่ะ ทั้งการเลี้ยงดู อาหารการกินเราก็ต้องทำเอง ให้จืดทุกมื้อ ของเล่นก็เลือกให้แบบที่เหมาะสมและส่งเสริมพัฒนาการ  ทั้งของใช้รวมทั้งการส่งเสียเล่าเรียนด้วย เรา 2 จิต 2 ใจเรื่องการมีลูกอีกคนมากค่ะเพราะรู้เต็มอกว่ามีอีกคนแล้วเราจะทำเต็มที่ให้ทั้ง 2 คนไม่ได้ คนเล็กก็ได้ไม่เหมือนตอนลี้ยงคนโตคนเดียว คนเดียวก็ได้จากแม่ลดลงเพราะแม่ต้องเอาเวลาไปให้คนเล็ก เรียกว่าต้องแบ่งแม่ แบ่งการเอาใจกันค่ะ เคยคิดยามท้อๆ เวลาที่ลูกไม่ได้ดั่งใจหรือคนโตทำตัวน้อยอกน้อยใจเวลาแม่ไม่มีเวลาให้เหมือนแต่ก่อนเหมือนกันว่ารู้งี้มีคนเดียวก็ดี คือบางอารมณ์เวลามองคนโตว้าเหว่ มองคนเล็กที่โดนทิ้งให้อยู่คนเดียวหรือให้เด็กคนงานอุ้มให้ แล้วเราก็รู้สึกเหมือนกันนะคะ ว่ามีคนเดียว ทุ่มเทคนเดียวจะดีกว่าไหม แต่ยามที่เห็นลูก 2 คนเล่นกัน ยิ้มแย้มสนุกสนานแล้วเราก็ดีใจค่ะ รู้สึกดีที่มีลูก 2 คน การมีลูกมากกว่า 1 คนไม่ใช่เป็นการทำให้คนโตดีขึ้นหรอกค่ะ บางทีเหมือนจะแย่งลงในบางเรื่อง อาจจะดื้อขึ้นด้วย เพราะเค้าจะมีความรู้สึกอิจฉาน้องบ้างไม่มากก็น้อยแหละ อยู่ที่เราจะจับความในใจเค้าได้มั่งไหม ทุกวันนี้เรายังให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้เหมือนกันค่ะว่าจริงๆแล้วเรารู้สึกยังไงกับการมีลูก 2 คน เพราะบางเวลามันมีทั้ง 2 ความรู้สึกเลยค่ะ คือ ทั้งดีแล้ว และไม่ดี จากคุณ : ริน-otto เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 52 09:16:50

ความคิดเห็นที่ 3   สวัสดีค่ะ คุณ แก้มลูกหอมจัง เป็นไงคะ สบายดีหรือเปล่า มี่ว่า มันอยู่ที่ความพร้อม ของแต่ละครอบครัวมากกว่านะคะ บางครอบครัว อยากมีลูกเพิ่ม เพราะกลัวลูกไม่มีเพื่อนเล่น และอีกบางครอบครัว มีความสุขกับการเห็นลูกๆ หลายคน และ และ และ ฯลฯ ทีแรกสามี อยากมีแค่สองคนค่ะ แต่ยังไม่คลอดลูกคนที่สองเลย มีการมาบอกว่า มีเพิ่มอีกซักคนก็ดี ลูกจะได้มีเพื่อนเล่น คือเพื่อนๆ เค้า มีกัน คนละ สาม ละ สี่ เลยค่ะ ไม่แน่ หากคลอดน้องปิ่นมุกแล้ว อีกซักปี จะมีอีกซักคนค่ะ ที่อยากมีสามคน ไม่ใช่เพราะว่า เพื่อให้พวกเค้ามีเพื่อนเล่นนะคะ มันมีอะไรหลายๆ อย่างรวมกันค่ะ ทำให้เรา ซึ่งเป็นพ่อแม่ มีความสุขที่ได้เห็นดวงใจน้อยๆ หัวเราะ ยิ้ม หัดพูด หัดเดิน ติดตามพัฒนาการต่างๆ ไปจนเค้าเติบโต และพวกเค้าก็ยังเป็นแรงบันดาลใจ ให้พ่อกับแม่ รักกันมากขึ้น โอ๊ยยย สารพัดค่ะ และที่สำคัญ ที่อยากจะมีลูกเพิ่มอีกซักคน ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย เกี่ยวกับการแพทย์ เพราะครอบครัวของมี่ ซื้อประกัน แบบเหมาจ่ายทั้งครอบครัว ไม่ว่าจะมีลูกกี่คนก็จ่ายเท่าเดิม มี่กับสามี ก็เลยคิดว่า ไหนๆ ก็จ่ายประกันแพงขนาดนี้แล้ว มีลูกเพิ่มไปเลยดีกว่า เฮ้อออ โม้ น้ำท่วมทุ่ง เรื่อยเปื่อยเลย จากคุณ : เจ้าแม่แฟชั่น เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 52 09:30:45

ความคิดเห็นที่ 4   เรามีลูก 3 คนค่ะ ห่างกันคนละ 20 เดือน เราคิดเหมือนๆกันคุณรินค่ะ มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ลูกคนโต(ตอนนี้ 3.11ปี) กลับดีขึ้นมาก เมื่อเทียบกับตอนที่มีลูก 2 คนค่ะ เค้ามีความเป็นพี่มากขึ้น สามารถช่วยเราดูแลน้อง และช่วยเหลือตัวเองได้มากขึ้น รู้จักเล่นกับน้อง ปลอบน้องยามที่น้องงอแง ลูกคนกลาง (ตอนนี้ 2.3ปี) ช่วงนี้งอแงมากขึ้น เมื่อเทียบกับตอนที่มีแค่ 2 คน คงเป็นเพราะ เราให้เวลาเค้าน้อยลง ปัญหาของเราส่วนมากเป็นเรื่องเวลาค่ะ จากคุณ : sirilek เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 52 10:07:47

ความคิดเห็นที่ 5   ขอบคุณความคิดเห็นคุณแม่ว่าที่คุณแม่ลูก 2 (aunso6785) , คุณแม่ริน-otto,คุณแม่เจ้าแม่แฟชั่น,คุณแม่sirilek มากนะคะ แบบว่าตอนนี้ลูกสาวไปโรงเรียนแล้ว เขารู้มากขึ้นและซนมากขึ้น เช่นกัน เลยขอเก็บข้อมูลจากคุณแม่ชานเรือนนี้ล่ะค่ะ จากคุณ : แก้มลูกหอมจัง เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 52 14:50:16

ความคิดเห็นที่ 6   เราก็มีลูก 2 คน วัยห่างกันเกือบ 3 ปี เราไม่เคยแพลนว่าจะมีลูกเมื่อไหร่ มีก็เลี้ยง ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมนะ เราคลอดคนโตปุ๊บ ปู่กับย่าถามว่าเมื่อไหร่จะมีหลานคนที่สอง พอมีหลานคนที่สอง วันที่เราคลอดลูก ปู่กับย่าถามทันทีว่าเมื่อไหร่จะมีหลานคนที่สามให้อีก ฮ่าๆๆๆ อย่างที่เราบอก เราไม่เคยมีแพลน เราไม่เคยพูดกับใครต่อใครว่า ปีนั้นฉันจะมีลูก ปีนี้ฉันจะมีนะ สามีเราน่ะเค้าอยากมีลูกคนเดียวนะ เพราะที่นี่อะไรๆมันก็แพง มีลูกจะแพงมาก ตอนที่เราท้องคนโตและคนที่สอง สามีเรียกประกันมาคุย เรียกบริษัททางด้านการเงินที่เราเก็บตังค์กับเค้าทุกเดือน วางแผนเรื่องการศึกษาของลูกทั้งสองคนทันที สามีเรารอบคอบมากนะกับรายละเอียดพวกนี้ อายุอานามเราก็ยังถือว่าไม่มากทั้งคู่ เรา 31 ปี สามี 34 ปี มีลูกแล้วสองคน ความรู้สึกตอนที่กำลังมีลูกคนที่สอง เราเฉยๆๆนะ เพราะเราไม่มีแพลนงัย แค่ว่ามีก็เลี้ยงและต้องดูแลอย่างดีให้เท่ากับลูกคนโต นั่นคือสิ่งที่เรารู้สึก ตอนมีคนโตเหมือนกันสับสนมากกว่าตื่นเต้น อะไรที่ไม่พร้อมตอนนั้นมันต้องพร้อมแล้วงัย ปัจจุบัน สบายค่ะ พี่รักน้อง น้องรักพี่ พี่ไม่เห็นน้องถามแล้วว่า น้องหายไปไหน ถามหาแต่น้อง แกล้งก็แกล้ง แต่เค้ารักกันดีมาก อาบน้ำด้วยกันทุกวัน พี่ก็ใช้ฟองน้ำถูตัวน้อง นี่ล่ะนะสายเลือด เลยรู้สึกสบายใจ ความรักให้ลูกเท่ากันหมด ปู่กับย่าให้หลานคนเล็กเท่ากับหลานคนโตได้เท่ากัน เงินทองที่โอนเข้าแบงค์ให้ทุกเดือนก็เท่ากัน ไม่มีใครได้มากได้น้อย ส่วนลูกคนโต เค้าก็ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นหมาหัวเน่านะ เรารักเค้าเหมือนเดิม ทำกิจกรรมร่วมกันเหมือนเดิม ถ้าแ่ม่ไปไม่ได้ พ่อก็ทำหน้าที่แทน ถ้าพ่อแม่ทำไม่ได้ อย่างต้องพาน้องไปหาหมอ ปู่กับย่าก็ทำหน้าที่แทน ได้ดีมากเลยทีเดียว เค้าเลยมีความสุขมากที่มีน้องนะ ขนาดวันที่พาน้องเข้าบ้านวันเแรกหรือใครต่อใครมาเยี่ยม ของขวัญไม่ได้มีแค่ให้น้อง แต่มีให้พี่ด้วยเสมอ ครอบครัวเรามีความสุขมากนะตอนนี้ แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 52 16:58:41 จากคุณ : Dylan&Liam (preeya_adam) เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 52 16:39:24