ความคิดเห็นที่ 12 |
 นึกถึงเรื่องของตัวเองค่ะพี่
ในวัยใกล้ ๆ กัน (((ลูกนะไม่ใช่แม่ เหอ ๆ ๆ ๆ)))
น้องเทียนมักจะบ่นว่าไม่มีเพื่อนเล่น และทุกวันเสาร์จะตั้งตารอ
เล่นกับเพื่อนสาวในซอยที่วัยใกล้กัน เพราะเพื่อนย้ายบ้านไป
จะมาเยี่ยมคุณย่าแค่วันเสาร์วันเดียว น้องเทียนจะไปขลุกอยู่บ้านเขา
เกือบทั้งวัน รี่เองไม่อยากให้ลูกไปเล่นบ้านคนอื่น เพราะเกรงใจ
แต่อาม่าน้องเทียนบอกให้ไปเล่นเถอะ เด็ก ๆ มันอยากเล่นด้วยกัน
เพื่อนเทียนเองก็อยากเล่นกับเทียน แต่ที่บ้านคนเยอะ เขาไม่กล้ามา
เล่นกันจนมืดค่ำ รี่ต้องไปเรียกเองถึงจะยอมกลับมา พอกลับมาถึงบ้าน
ก็ร้องไห้บอก "เดี๋ยวแม่ก็ไม่ให้ไปเล่นอีก จู ๆ เค้าจะกลับบ้านแล้วนะ
พรุ่งนี้เค้าก็ไม่มา บลา ๆ ๆ ๆ" พูดไปพร้อมกับร้องไห้
ด้วยความเซ็ง เลยพูดประชดลูกไป "งั้นหนูก็ไปเล่นเลยไป อยากไปก็
ไปเลยนะ แม่จะขึ้นห้องแล้ว" ลูกก็ทำท่าจะเดินออกจากบ้านไปอีก
ก็เลยพูดกับลูกด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ว่า "แม่ผิดหวังมากเลยนะ ที่ได้ยิน
น้องเทียนบอกว่า อยากไปเล่นกับจู ๆ มากกว่าที่จะขึ้นห้องกับแม่"
เท่านั้นแหล่ะค่ะ น้ำตาพร่างพรู นั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น "แม่ครับ
หนูขอโทษ หนูรักแม่" แล้วก็มาซุกอยู่ที่ตัก
รี่ก็ไม่รู้ว่าที่น้องเทียนร้องไห้สะอึกสะอื้น เพราะรู้สึกผิดที่ทำให้แม่ผิดหวัง
หรือร้องไห้เพราะมันไม่ได้ไปเล่นก็แม่แน่ใจ -"-
| จากคุณ |
:
คนสวยเมืองนนท์   
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 ส.ค. 52 09:22:36
|
|
|
|
พี่นิดอ่ะ เค้าซึ้ง...
