ความคิดเห็นที่ 1 การ์ตูนเรื่องนี้น่าจะร่วมๆ 30 ปีแล้ว ต้องยอมรับว่า ค่านิยมในสังคมตอนนั้น เป็นเช่นนั้นจริงๆ ซึ่งในปัจจุบัน อาจจะเป็นเรื่องอันตราย แต่จะบอกว่าการ์ตูนเรื่องนั้นไม่ดีก็ใช่ที่ เพราะบริบทของเวลาและวัฒนธรรมนั้นเปลี่ยนไป อาจกล่าวได้ว่า มันไม่เหมาะสม สำหรับโลกทัศน์แบบปัจจุบัน นั่นแหละครับ เห็นด้วยกับคุณแม่ เห็นว่า การ์ตูนร่วมรุ่น เช่น ทอม แอนด์ เจอรี่ ที่เอาความรุนแรงมาทำตลก ก็ถือว่า พ่อแม่ต้องกลั่นกรองเหมือนกัน จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 23:08:45

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนเด็กๆ เราก็ดูค่ะ เรื่องนี้ แต่เราไม่ได้คิดลึกอะไรมากมาย ดูเรื่องนี้แล้ว สิ่งที่เราจำได้แม่นกว่าอะไรคือ กินผักโขมแล้ว จะทำให้เราแข็งแรง มีกล้าม ยกของหนักๆ ได้ด้วย ต้องหาผักโขมมาลองกินดู คิดเท่านั้นเองค่ะ เรื่องเหมาะ ไม่เหมาะ เราไม่แน่ใจ แต่มีความเห็นส่วนตัวว่า การปิดกั้นไม่ให้เด็กเห็นสิ่งที่ไม่ดีในสังคม คงไม่ใช่วิธีป้องกันเขา จากสิ่งที่ไม่ดี เพราะพ่อแม่ ไม่สามารถปกป้องเขาได้ตลอดชีวิต เมื่อเขาโตขึ้น มีสังคมกว้างขึ้น มีเพื่อนหลากหลายมากขึ้น และได้เจอเรื่องไม่ดี ซึ่งตลอดเวลาตอนยังเด็ก ไม่เคยได้พบเจอ หรือรู้เห็นมาก่อน ถึงเวลานั้นเขาจะรับมือกับมันได้มากแค่ไหน จะดีกว่าไม๊ ถ้าเราให้เขาเห็นสิ่งที่เป็นจริงในโลกใบนี้ ซึ่งมี 2 ด้าน ทั้งสิ่งที่ดี และไม่ดี คนบนโลกก็เหมือนกัน ทุกคนมีทั้งนิสัยที่ดี และไม่ดีอยู่ในตัวเอง ไม่มีใครดีเลิศไปหมด และเป็นหน้าของเราที่จะบอกเขาว่า สิ่งไหนคือสิ่งที่ดี และสิ่งไหนคือสิ่งที่ไม่ดี นิสัยแบบไหนของคน คือนิสัยที่ดี น่ารัก และนิสัยแบบไหน ถ้าทำแล้ว คนรอบข้างจะรังเกียจ และไม่อยากคบเรา พ่อแม่บอกเขาได้ค่ะสิ่งไหนที่เขาดูแล้ว ควรเอาเป็นตัวอย่าง เพราะอะไร สิ่งไหนที่เห็นแล้ว อย่าทำตาม เพราะอะไร และถ้าเขาทำ แม่จะรู้สึกอย่างไร (เช่น การทำร้ายผู้หญิงแบบนี้ เป็นสิ่งที่ผู้ชายที่ดีไม่ทำกันนะครับลูก ถ้าเราทำแบบนั้น คนอื่นๆ จะมองว่าเราเป็นคนไม่ดี ไม่น่าคบ และถ้าลูกทำแบบนั้น แม่คงเสียใจมากเลย เพราะแม่ก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน บลาๆๆ) จากคุณ : JiGGO InLove เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 23:12:39

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ชอบค่ะ ถ้าเลือกได้จะไม่ให้ดู ส่วนตัวเราว่า bug bunny , road runner ฯลฯ ก็คล้ายกันมีการแกล้งกันเอาค้อนทุบหัวให้ตัวย่นๆ เราว่าเด็กเล็กๆ ดูแล้วน่าจะเลียนแบบนะคะ เพิ่งจะมารู้สึกก็ตอนมีลูกน่ะค่ะ ทุกวันนี้ยังไม่ได้ให้ลูกดูค่ะ รอโตอีกนิด (ขวบสามเดือน) และคิดว่าคงให้ดูแบบเป็นแผ่น ที่เราดูแล้วว่าไม่ใช้ความรุนแรงค่ะ เอ...เราคิดมากไปรึเปล่าเนี่ย จากคุณ : water sui sui jui เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 23:20:59

ความคิดเห็นที่ 4 โอ ใช่ค่ะ เรื่องทอมกับเจอรี่ด้วยค่ะ คุณบุญชิต ตอนนี้ยังฉายอยู่แน่ๆ เพราะเมื่อวันก่อนยังนั่งดูกับลูกค่ะ แล้วก็พูดกับลูกว่า "แม่ไม่เข้าใจตัวเองเลย ว่าทำไมเมื่อก่อนแม่ชอบดูทอมกับเจอรี่มาก อาจจะเพราะแม่ชอบที่เขาวาดสวย การใช้สีก็สวย แต่ตอนนี้แม่ดูแล้วหงุดหงิด สงสารทอมมากเลย เจอรี่ร้ายจริงๆ " ลูกบอกว่า "จริงด้วยซิแม่ ทอมมันอยู่ของมันดีๆ เจอรี่มันมาป่วนมาแกล้งตลอดเลย" การ์ตูน bully นะเนี่ย ขอบคุณสำหรับความเห็นของคุณ JiGGO InLove ด้วยค่ะ รู้สึกเหมือนคุณ water sui sui jui ด้วยค่ะ  แต่สงสัยว่า เอ๊ ความเป็นแม่มันทำให้เราคิดมากไปหรือเปล่า  ทำไมเมื่อก่อนไม่รู้สึกอะไร  หรือถูกต้องแล้ว ว่าเป็นแม่ก็ต้องเปลี่ยนความคิดกันบ้าง ก็เป็นแม่แล้วนี่ หน้าที่มันมีอยู่ งง เหมือนกันค่ะ จากคุณ : Tweety สี่ตา เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 23:31:17

ความคิดเห็นที่ 5 อย่าลืมเลือกโหวตตามหัวข้อให้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Tweety สี่ตา เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 52 23:32:41

ความคิดเห็นที่ 6 เอาแบบกว้างๆ ในมุมของผู้ชาย มองเด็กผู้ชายก็แล้วกันนะครับ เด็ก....คิดแบบเด็ก....มีโลกส่วนตัว...มีความชอบไปตามวัย....เด็กดูการ์ตูนเพราะมันสนุก...เป็นความบันเทิงสำหรับวัยของเขา เหมือนอย่างเรา ถ้าได้ไปสังสรรค์ ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัด ได้ไปดูหนัง ได้ฟังเพลง ได้ทำอะไรก็แล้วแต่ ... ก็เป็นความบันเทิงในมุมของเรา ตามวัยของเรา วันนี้ดูป๊อบอาย....พอพ้นวัยก็อาจจะไปชอบดาร์กอนบอล  อุลตร้าแมน มนุษย์แปลงกายทั้งหลายแหล่ ก็เป็นไปได้ โตอีกหน่อย อาจชอบดูมวยปล้ำ ดูหนังเกาหลี เล่นเกมส์ หรืออาจจะชอบดูฟุตบอลไปตามเรื่องตามราว ก็ล้วนแล้วแต่เป็นความบันเทิง ที่จะชอบ ไปตามวัยและสภาวะแวดแล้อม หากเขาโตแล้วชอบที่จะดูสื่อพวกนี้ แทนที่จะชอบ เทเลทับบี้ กล้วยหอมบี 1 หรือแม้แต่โดราเอมอน  ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่เด็กดูก็แค่เพื่อความบันเทิง และรู้ว่าสิ่งที่ดูอยู่นั้นคือการ์ตูน เชื่อว่าเด็กมีวิธีคิดพอที่จะแยกแยะได้ว่า แบบไหนดี แบบไหนไม่ดี โดยที่ผู้ใหญ่ไม่จำเป็นต้องชี้นำ ลองถามเขาดูก็ได้ว่า อันไหนตัวดี  อันไหนตัวร้าย เด็กจะเลือกได้อย่างมีเหตุผล ที่ไม่ต้องวิเคราะห์เรื่องราวที่ซับซ้อนอะไร เข้าใจที่คุณแม่หลายๆคนเป็นห่วง กลัวลูกจะได้รับสื่อในทางที่ไม่สร้างสรรค์ แต่โดยประสบการณ์ หากฝึกให้เด็กได้คิดเอง และใช้วิธีคิดของตัวเอง เด็กจะมีความมั่นใจ รู้จักแยกแยะได้ในที่สุด สำหรับเด็กผู้ชาย เขามองว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงเรื่องเล็กๆ ที่เพียงให้ความบันเทิงแก่เขา  หากเรื่องเพียงแค่นี้ ยังต้องถูกตีกรอบ ถูกขีดเส้นเข้าไปอีก ต่อไปคงไม่กล้าที่จะทำอะไร กลายเป็นคนไม่มั่นใจไปหมด ถ้าอยากจะเข้าใจเด็ก ก็ต้องทำตัวเราให้เป็นเด็ก ก็พอที่จะรู้ได้ว่า อะไรที่เขาจะมีความสุข  อะไรที่เขาต้องการ  บางทีเราอาจจะพบว่า สิ่งที่เราห่วง เรากังวลนั้น ในมุมของเด็กแล้ว อาจจะไม่มีความหมายอะไรเลยจริงๆ ปล. มีสื่อประเภทเดียวที่ผมไม่สนับสนุนให้เด็กๆดู ก็คือบรรดาละครน้ำเน่า ที่ฉายอยู่ที่บ้านเรานี่ล่ะครับ  เนื้อหาน่ากลัวสุดๆ จากคุณ : มาริโอ้ (papasaek) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 00:25:09

ความคิดเห็นที่ 7 ประเด็นของผมคือว่า ไม่อยากให้เด็กเห็นเรื่องแบบนี้ เป็นเรื่อง "ตลก" น่ะครับ ไม่ได้คิดจะปิดกั้นเด็กจากโลกภายนอกนะ แต่ว่า การนำเสนอเรื่องความรุนแรงเป็นตลก มันอาจจะมีผลต่อทัศนคติของเด็กอยู่นะผมว่า คือ การทำร้ายกัน ทั้งชายทำร้ายหญิง หรือคู่อริทำร้ายกัน (การ์ตูนแนวๆ ทอม แอนด์ เจอร์รี่) มันมีในสังคม และเขาคงได้เห็นแน่ๆ แต่ไม่อยากให้เห็นในมุมมองของ "เรื่องตลก" อ้ะครับ นึกถึงเด็กอนุบาล ที่แกล้งกันด้วยการดึงเก้าอี้ที่เพื่อนกำลังจะนั่งออก ให้เพื่อนหงายลงไปกระแทกพื้น แล้วหัวเราะกันนั่นแหละครับ คนโดนมันตลกไม่ออกอ้ะ จากคุณ : บุญชิตฯ (Players) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 00:27:18

ความคิดเห็นที่ 8 น่าสนใจจริงๆ ค่ะ มุมมองที่ต่างกันของทั้งสองท่านข้างบน อ่านทางนั้นก็ อืม จริงด้วย อ่านทางนี้ก็  อืม จริงด้วย คิดหัวแตกก็คงจะยังเลือกไม่ถูก โชคดีนะเนี่ยที่ลูกของข้าพเจ้าโตแล้ว ยังไงตอนเด็กๆ เขาก็ได้ดูไปแล้วล่ะค่ะ ป๊อปอายเดอะเซลเลอร์แมนปู๊นๆ โดยที่แม่ไม่ได้ไปจำกัดอะไรมาก  แต่ก็ได้สอนไปบ้างตามความรู้สึกตอนนั้น เพราะตอนนั้นเชื่อจริงๆ ว่าการ์ตูนพวกนี้เป็นการ์ตูนสำหรับเด็ก ย่อมไม่เป็นอันตราย ตอนนั้นไม่ได้เคยคิดอะไรมาก น้องโอ้ พี่เห็นด้วยมากๆ เรื่องละครน้ำเน่าค่ะ ที่บ้านพี่ไม่เคยเปิดดูเลยๆๆๆ ค่ะ ทุกวันนี้ก็ดูเคเบิ้ลตลอด เพราะช่องธรรมดามันไม่มีอะไรที่เราชอบดูเลย พี่เองดูข่าวบ้างตอนดึกๆ อยากจะฝากให้คุณพ่อคุณแม่ในห้องนี้นิดนึงค่ะ .....  ว่าการ์ตูนเรื่อง South Park ไม่ใช่การ์ตูนสำหรับเด็กนะคะ ใครอย่าเผลอซื้อมาให้เด็กดูนะคะ  เข้าขั้นซาดิสต์เลยค่ะ The Simpsons ก็ไม่ใช่การ์ตูนเด็ก แต่ก็ไม่มีอะไรร้ายแรง เพียงแต่อาจจะเข้าใจยากสำหรับเด็ก โดยเฉพาะเด็กไทย เพราะเกี่ยวกับธรรมเนียมปฏิบัติที่ต่างกันด้วย (ที่จริงไม่ค่อยดีเท่าไหร่เรื่องธรรมเนียม เพราะในเรื่องนี้ ลูกด่าพ่อประจำ ธรรมเนียมไทยเราต้องเคารพผู้ใหญ่ไว้ก่อนใช่มั้ยคะ) อีกเรื่องนึง อันนี้เป็นหนังสือนะคะ เรื่อง Bunny Suicides เป็นการ์ตูนตลกเจ็บตัว ซาดิสต์ค่ะ วันก่อนไปร้านหนังสือ หยิบมาดู อ่านไปก็หัวเราะนะคะ อ่านๆ ไปอีกเริ่มหัวเราะไม่ออกค่ะ   โหดมากๆ   ซักประเดี๋ยว มีเด็กผู้ชาย อายุประมาณ 11 ขวบ เดินมาหยิบ...ทั้งซีรี่ส์เลยค่ะ ยังอยากได้อีก ให้พนักงานเดินมาหาให้อีก เรางี้...มองตามตาค้างเลย เดินตามไปดูด้วย ว่าพ่อแม่อยู่หรือเปล่า ก็ไม่เห็นค่ะ อึ๋ย เด็กๆ อ่านได้จริงๆ เหรอ   งง  รู้สึกมันน่ากลัวมากๆ เราเว่อร์ไปอีกหรือเปล่าเนี่ย แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 52 01:22:15 จากคุณ : Tweety สี่ตา เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 01:17:17

ความคิดเห็นที่ 9 หลายๆ ครั้งแปลกใจว่าทำไมเด็กสมัยนี้ไม่เข้าใจว่ามัน คือ โลกจินตนาการ เอามาผสมปนเปกับชีวิตจริงไปหมด สมัยผมเด็กๆ ก็ไม่มีพ่อแม่ มาคอยนั่งคุมเวลาดูทีวี Message ที่ผมได้จาก การ์ตูน Popeye คือ 1) อยากแข็งแรง ต้องกินผัก (ผักโขม) 2) อย่าเป็นอันธพาล ไปแกล้งคนอื่นแบบ บลูตัส แค่นั้นจริงๆ ครับ หากพูดถึงความรุนแรง ทอมแอนด์เจอรี่ ยังรุนแรงกว่าอีก ไล่ทุบหัว จนทุกวันนี้ ผมยังคิดเลยว่าเจ้าหนูเจอรี่ นิสัยไม่ดีกว่า แมว ส่วนตัวเห็นด้วยกับป๋าเศกนะครับ ^_^ จากคุณ : C@sper เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 07:11:58

ความคิดเห็นที่ 10 ให้ลูกดูแล้วลูกชอบมากค่ะ คิดเหมือนคุณ C@sper เลยค่ะ เพราะสิ่งที่ได้จาก Popeye คือ กินผักโขมแล้วแข็งแรง และ อย่าเป็นอันธพาลเหมือน บลูตัส และก็จะสอนลูกแค่ 2 เรื่องนี้เท่านั้นเองค่ะ ในมุมที่ จขกท.ถามมา ไม่เคยคิดถึงเลยค่ะ เราคงต้องกลับไปคิดใหม่แล้วค่ะว่ามันสมควรให้ลูกดูหรือไม่ จากคุณ : WiNnY_mIc_MaX เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 09:08:52

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบความคิดเห็นคุณ JiGGO InLove มากเลยค่ะ เห็นด้วยๆค่ะ จากคุณ : nnn^o^ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 09:10:58

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีพี่ พี่ก็แนะนำสิ่งดีดีของป๊อปอายไง ส่วนสิ่งที่ไม่ดีของบรูตัส ก็อธิบายให้เจ้าตัวน้อยฟัง แฟนพี่เยอะดีจัง จากคุณ : คุณฉ่าง เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 11:20:15

ความคิดเห็นที่ 13 แล้วน้องหมูแคสเปอร์คิดยังไงกับโอลีฟ และการที่โอลีฟถูกบรูตัสทารุณคะ? (ถ้าถามน้องหญิง จะได้คำตอบแตกต่างกันไหมเนี่ย? อยากรู้จัง ) เฮียฉ่าง พี่ไม่เคยตั้งกระทู้ในพันทิปแล้วมีคนตอบน้อยแบบนี้เลยค่ะ คงจะเป็นเพราะห้องโน้นเรารู้จักกันตัวเป็นๆ มานานแล้ว  มาทักเฉยๆ ก็มา เป็นคนหน้าใหม่ที่นี่  ได้ความเห็นแค่นี้ควรพอใจแล้วเนอะ ไม่อยากตั้งกระทู้ที่ห้องโน้นเพราะพวกเรามีลูกเล็กๆ กันไม่กี่คน (แก่ๆ กันทั้งนั้น ) และหัวข้อมันจะผิดห้องด้วย กลัวเขาว่าเอาค่ะ จากคุณ : Tweety สี่ตา เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 11:47:51

ความคิดเห็นที่ 14 ตามมาเก็บความรู้ค่ะ ^_^ เพราะลูกในท้องก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน จากคุณ : mickey..boyคัมแบ๊ค เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 11:52:58

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วนใหญ่เด็กๆไม่ค่อยคิดซับซ้อนเท่าผู้ใหญ่ครับ พอดีว่าผมเพิ่งผ่านวัยเด็กมา เลยพอจำความได้ สำหรับป๊อปอาย ผมซึมเข้าไปเพียงว่า ถ้ากินผักก็จะแข็งแรง อย่ารังแกผู้หญิง และคนเกเร สุดท้ายก็ต้องถูกจัดการ ผู้ใหญ่คิดซับซ้อนมากไปหรือเปล่าครับ ปล่อยให้เด็กอยู่ในโลกของเขา โดยเราแนะนำเขาจะได้ผลกว่า เพราะเด็กๆจะเชื่อพ่อแม่มากกว่าใครๆ การไม่เปิดให้เขาดู ผมว่าน่าจะเป็นผลเสียมากกว่า ถ้าแม่ไม่เปิดให้ดูปลาบู่ทอง แล้วผมจะรู้จักปลาบู่ทองได้ไงล่ะครับ ไอ้มดแดง มนุษย์ไฟฟ้า โกลด้า โรดั๊ก (รู้จักกันหรือเปล่านี่) ก็มีความรุนแรงแฝงอยู่ เด็กถึงได้ไปกระโดดเตะท่าไอ้มดแดงกัน ถ้าคิดกันไปข้างหน้าหลายชอตแบบนี้ spiderman , Fantastic 4 , The Hulk , Thansformer ก็คงไม่ต้องดูกัน ปล่อยให้เขาได้สนุกกับวัยของเขาบ้างดีกว่าครับ แต่ร้อยเล่ห์วงเวียนรัก บ่วงเสน่หา ไฟรักสุมทรวง ฯลฯ อันนี้ต่างหากที่เด็กไม่ควรจะรู้จัก และไม่ต้องรู้จักน่ะดีแล้ว :) จากคุณ : ตั๋น phk เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 13:00:16

ความคิดเห็นที่ 16 พี่ชายเราซื้อหนังสือนิทานยักษ์มาให้ เรื่อง .........แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์ ......... เราไม่เคยเล่าให้ลูกฟังเลย ไม่ชอบเรื่องนี้เลย แจ๊ค เด็กคนจนเอาวัวไปแลกได้เป็นถั่วมา (ไม่ค่อยฉลาดเลยเนอะ) แม่ก็โกรธด่าแจ๊ค เขวี้ยงถั่วทิ้งไป พอวันรุ่งขึ้นต้นถั่วโต แจ็คก็เลยปีนขึ้นไป ไปเจอบ้านยักษ์ (บุกรุกเข้าบ้านคนอื่น) ไปขโมยของและอาหารลงมาให้แม่ แม่ก็ดีใจ (ขี้ขโมยจริงๆ แถมแม่ก็ยังส่งเสริมอีก) วันต่อมาก็ไปขโมยเอาไก่ออกไข่ทองคำอีกแหนะ ยักษ์เจอเข้า ก็ไล่ตามปีนไต่ต้นถั่วตามลงมาด้วย แจ็คก็รีบลงมาแล้ว ฟันต้นถั่ว ยักษ์ตกมาตาย (ขโมย แล้วยังไปทำร้ายเขาอีกแหนะ) แจ็คกับแม่ก็ไม่ยากจนอีกต่อไป อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตลอดมา (ฮ่วย..เรื่องนี้มันสอนอะไรเนี่ย คนเลวได้ดี พูดไม่ออก อธิบายไม่ถูก) จากคุณ : (( aloha )) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 13:10:26

ความคิดเห็นที่ 17 ตอนเด็กๆเราอยู่เมกา ก็โตมากับป๊อปอายและทอมเจอรี่นี่แหละค่ะ ไม่มีพ่อแม่คอยให้คำแนะนำอะไรด้วย จำได้ว่าที่เมกา เช้าวันเสาร์จะมีการ์ตูนตลอดช่วงเช้าเลย เราก็นั่งดูคนเดียวตลอด เราว่าเราก็โตมาไม่ใช่เด็กมีปัญหาหรือชอบความรุนแรงอะไรนะ ไม่ใช่เด็กเกเร ไม่เคยเอาพฤติกรรมในการ์ตูนมาแกล้งเพื่อน สิ่งที่เราจำได้จากป๊อบอายก็คือ ทำให้เราอยากกินผักโขมมากกก เพราะในการ์ตูน ผักโขมจากกระป๋องมันน่ากินมาก และอยากกินแล้วแข็งแรงเหมือนป๊อปอาย  ส่วนเรื่องความรุนแรงอะไร ไม่เคยอยู่ในความทรงจำและเปลี่ยนพฤติกรรมเราเลย ทอมเจอรี่ก็เหมือนกันค่ะ เห็นพ่อแม่สมัยนี้หลายๆคนกลัวนักกลัวหนา  เราไม่เชื่องานวิจัยอะไรต่างๆนานาด้วยที่ว่าการ์ตูนอย่างทอมเจอรี่มีผลอะไรกับพฤติกรรมเด็กขนาดนั้น ทอมเจอรี่ เราเองก็ดูมาแต่เด็ก  ไม่เห็นจะได้ซึมซับความรุนแรงอะไรจากมันมาซักนิดเลย คือรู้และเข้าใจอยู่แล้วว่ามันเป็นการ์ตูน มันเป็นอะไรที่เกินจริง   จะบอกว่าเด็กดูการ์ตูนก็เพื่อความบันเทิง ภาพและสีสันมันเร้าใจเด็กๆ แต่พอจบแล้วก็จบเลย ไม่ได้เอาเก็บไปคิดหรือจดจำอะไรมากมายอย่างที่ผู้ใหญ่คิดอ่ะค่ะ จากคุณ : Queen of hearts เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 13:19:29

ความคิดเห็นที่ 18 พี่นกครับ พยายามระลึก ก็พบว่าไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆ ครับ รู้แต่ว่า โอลีฟ อ่อนแอ ถูกรังแก ป๊อปอายต้องมาช่วย บลูตัสเกเร.. เห็นด้วยกับพี่ตั๋นนะพี่ ผมว่าบางครั้งเราไปคิดอะไรซับซ้อนแทนเด็กไปหรือป่าวครับ ทุกวันนี้พยายามดูแลลูกเท่าที่จำเป็น.. ปล่อยให้เค้าเรียนรู้อะไรเองบ้าง บางครั้งยังมีเถียงกับแม่เค้าเรื่อง Over-protection แต่ก็อีกนั้นแหละพี่.. หัวอกคนเป็นแม่ ไอ้เรามันก็ผู้ชาย.. ลูกก็ผู้ชาย เลยพยายามปล่อยเค้าในแบบที่ผู้ชายเป็น ไม่อยากไปตีกรอบให้เค้ามาเกินไปครับ ^_^ จากคุณ : C@sper เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 15:02:27

ความคิดเห็นที่ 19 มาทักทายยอดคุณแม่อย่างพี่นกและคุณพ่อมือใหม่ทั้งหลายครับ ที่บ้านลุงทีใช้วิธีดูด้วยกัน สนุกด้วยกัน สงสัยก็ถาม ไม่ปิดกั้นแม้ปัจจุบันการ์ตูนจะพัฒนา(ลง)จนน่ากลัว นินจานารูโตะสู้กันทุกวัน เคยถามลูกว่ามันสนุกยังไงเขาก็ยิ้ม เขาบอกว่าก็แค่ดูเล่นสนุกๆไม่ได้คิดอะไร ป้านกอย่ากังวลไปเลยครับ พี่มิคกี้เป็นเด็กที่เก่งและฉลาด เขาอยากรู้อยากเห็นอยากลองตามประสาเด็กเดี๋ยวก็เบื่อ ที่น่าเป็นห่วงก็น่าจะเป็นปีหน้าหรือปีถัดไป จะเริ่มพิถีพิถันกับตัวเองมากขึ้น เริ่มเป็นหนุ่มเนื้อหอมคุณแม่คงต้องเหนื่อยรับศึกกับสาวๆหน่อย ไว้ถึงตอนนั้นแล้วมาปรึกษาใหม่นะครับ... จากคุณ : Uncle Tee เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 16:39:22

ความคิดเห็นที่ 20 ขอขอบคุณทุกท่านที่มาแบ่งปันความเห็นกันค่ะ อ่านแล้วก็เห็นด้วยกับทุกท่านเลยค่ะ แหะๆๆ จริงๆ นะคะ คิดว่า เด็กๆ แต่ละคน ก็ไม่เหมือนกันค่ะ บางสิ่งบางอย่างบางระดับ เหมาะกับเด็กคนหนึ่ง  แต่อาจไม่เหมาะสำหรับเด็กอีกคนหนึ่ง เพราะมีบุคคลิกติดตัวมาไม่เหมือนกัน (temperament) กรรมพันธุ์ก็ไม่เหมือนกัน สภาพแวดล้อมผู้คนเครือญาติในที่อยู่อาศัยแตกต่างกัน การเลี้ยงดูก็ได้รับไม่เหมือนกัน อย่างน้องหมูแคสเปอร์ อาจจะมีแบบอย่างที่ดีอย่างมั่นคงให้เห็นอยู่ในบ้าน  แค่การ์ตูนป๊อปอายดูสนุกแป๊บเดียวคงไม่เปลี่ยนนิสัยหรือความคิดของน้องหมูได้ พี่เชื่อว่าเป็นอย่างนั้นน่ะค่ะ  คือเป็นเด็กมีภูมิ เลี้ยงดูลูกนี่ก็ลำบากจริงๆ ในเรื่องความพอดี (เฉพาะแก่ลูกของเรา  พอดีของเราอาจไม่พอดีของคนอื่น) มีอยู่พักนึงค่ะ เครียดมาก  เพื่อนสนิทกันตั้งแต่เด็ก(เขาเป็นจิตแพทย์เด็กค่ะ)ไล่ให้ข้าพเจ้าไปหาหมอจิตแพทย์ผู้ใหญ่ คิดว่าเขาคงเห็นอะไรในตัวเรา   ก็เลยนัดหมอ คุณหมอถามว่า   ที่มาหานี่อยากได้อะไร ตอบไปว่า  อยากเลี้ยงลูกให้ดีขึ้นกว่านี้ค่ะ  ทุกวันนี้ ไม่รู้ว่า ความพอดีอยู่ตรงไหน คุณหมอตอบว่า ตัวเองไม่รู้แล้วใครจะรู้ได้  คนอื่นเขาไม่สามารถบอกได้ ไม่มีใครรู้จักลูกเรามากกว่าตัวเราเอง ฟังแล้วก็ งง มากๆ ค่ะ  คิดไม่ออก คุยไปคุยมา คุณหมอเลยแนะว่า  เวลาเลี้ยง อย่าเพิ่งไปคิดถึงความถูกผิด ดีไม่ดี ให้มากนัก  ให้เลี้ยงโดยตั้งอยู่บนความรักและเมตตา  อย่างยิ่งยวด   และให้อดทนคอย  แล้วจะดีเอง กลับมาทำ แล้วก็ดีขึ้นมากค่ะ คือก่อนนี้ เป็นแม่ที่ดุมากๆๆๆๆๆๆๆๆ ม้าก มากๆๆๆ ค่ะ ดุเป็นนางเสือ  เจ้าระเบียบทุกอย่าง  อยากให้ลูกเป็นคนดี สุขภาพดี สะอาด สุภาพเรียบร้อย มันคงมากไปค่ะ ตอนนั้นก็ไม่รู้หรอกค่ะ   คือเหมือนมัดเชือก  คิดว่าแน่นแล้วดี  พอไม่ดีอย่างใจ ก็มัดแน่นขึ้นอีก อีก อีก อีก อีก จนมันจะหายใจไม่ออกแล้วทั้งแม่ทั้งลูก ไม่เคยคิดเลยว่า การผ่อนหย่อนลงมันกลับดีได้ เมื่อได้ลองหย่อนลงดู  จึงรู้  ว่ามันดีขึ้นก็ได้ด้วย รู้สึกเหมือนลูกเลี้ยงง่ายขึ้น  เราก็เหนื่อยน้อยลง  (เข้มงวดน้อยลงมั้งคะ) แม่ลูกก็มีความสุขขึ้นด้วยค่ะ พี่ลุงทีคะ มิคกี้เริ่มชอบสาวตั้งแต่ปีที่แล้วค่ะ แต่เขาเป็นคนเฉยๆ ไม่ไปวุ่นวายอะไร แล้วเขาเป็นเด็กพูดตรงๆ ค่ะ ไปบอกสาวด้วยค่ะ ว่าชอบเค้า เสร็จแล้วก็อกหักมาเรียบร้อย เพราะสาวบอกว่า ยังเด็กอยู่ ไม่ควรคิดเรื่องนี้ (  ตอบได้เด็ดจริงๆ นะคะ นายมิคกี้ก็ตาถึงค่ะ สาวคนนี้ไม่สวย แต่เงียบๆ เรียบร้อยแล้วก็เรียนเก่ง) นกขำก็ขำ สงสารก็สงสารค่ะ เขาร้องไห้หงิงๆ ด้วย ได้แต่กอดลูกปลอบใจเฉยๆ  ซักพักนึงเขาก็หายเศร้าค่ะ พอดีปิดเทอมแล้วสาวเจ้าก็ย้ายไปอยู่แคลิฟเนียร์นู่นเลยค่ะ (ถ้าเขารู้ว่ามาเล่าให้ลุงตั๋นฟังง่ะ เขาต้องโกรธนกแน่ๆ เลยค่ะ ) จากคุณ : Tweety สี่ตา เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 18:16:33

ความคิดเห็นที่ 21 อันนี้จะเล่าให้คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ฟังค่ะ ไม่ทราบว่าเคยได้ยินเรื่อง ถือสบู่ ไหมคะ? เขาว่าเลี้ยงเด็กเหมือนถือสบู่ (ลื่นๆ เปียกๆ) อยู่ในมือ ถือหลวมไป สบู่ก็จะหลุดจากมือ กำแน่นไป ก็จะลื่นหลุดไปอีกเหมือนกัน พูดง่ายแต่ทำยาก จะต้องมาคอยรู้สึกอยู่ตลอดเวลา  ว่าตอนนี้หลวมไปหรือแน่นไป เฮ้อ เหนื่อยจริงๆ เลย จากคุณ : Tweety สี่ตา เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 52 18:25:22

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีครับ พี่นก ตามมากระทู้นี้น่าสนใจนะครับ ได้อ่านคคห.ดีๆ ขอบคุณครับ น้องภูวัน อายุ 8 ขวบครึ่งครับ ตัวค่อนข้างใหญ่กว่าเพื่อนในรุ่นเดียวกัน ตอนเด็กๆน้องภูชอบดูไอ้มดแดง ล่าสุดก็ดรากรอนบอล และตอนนี้ไม่ค่อยดูการ์ตูนเท่าไรแล้วครับ ผมพยายามชวนดูการ์ตูนที่เป็นกีฬา เช่นเบสบอล ถนนนักสู้....จำชื่อไม่ได้แล้วครับ ช่วงที่ดูไอ้มดแดง ดรากรอนบอล มักชอบชวนให้มาเล่นต่อสู้กัน เล่นค่อนข้างแรง ชก เตะ ต่อย จริง แต่ก็คอยสอนว่าให้เล่นกับเพื่อน กับน้อง ให้เบาๆมือหน่อย แต่กลับกลายเป็น น้องภูถูกรังแก ไม่ว่าจะเล่นกับเพื่อน หรือกับน้องก็ตาม ยังคิดเลยครับว่า ผมสอนลูกผิดไหมนี่ กลายเป็นเด็กไม่กล้าสู้ แต่ผมก็รักที่น้องภูเป็นอยู่ตอนนี้ มากๆครับ ปล. #20 พี่นกเล่าให้ลุงทีฟังตอนต้น แต่จบท้ายเป็นลุงตั๋น นะครับ อิอิอิ จากคุณ : พ่อภูวัน เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 52 19:34:27

ความคิดเห็นที่ 23 พี่ลุงทีตัวจริงชื่อตั๋นน่ะค่ะ  มิคกี้เรียกลุงตั๋นค่ะ  (เรียกเหมือนกันกับที่เขาเรียกพี่ตั๋นphk ค่ะ - แสดงว่าพี่สองท่านนี้นอกจากชื่อเดียวกันแล้วยังรุ่นเดียวกันด้วย ก๊ากกกก ) พี่เล่าๆ ไปแล้วลืมเผลอไปเรียกชื่อจริงที่เรียกข้างนอกเว็บน่ะค่ะ ความจริงคนเดียวกัน น้องภูวันวงซวิงสวยมากๆ เลยค่ะ  พี่อิจฉามากที่เขาชอบเล่น มิคกี้ไม่ชอบเลยค่ะ  กะว่าลูกชอบเล่นเราจะได้เล่นบ่อยๆ สบายๆ เอาลูกไปด้วย นี่เลยอด  ต้องตัวติดกับลูกค่ะ จากคุณ : Tweety สี่ตา เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 10:38:27

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณครับพี่นก น้องภูวันแรกๆก็อยากเล่นนะครับ แต่พอเรียนกับโปรครบคอร์สแล้ว ก็ไม่ค่อยสนใจซ้อมเท่าไรนัก แต่ถ้าออกรอบ น้องจะขอให้คุณแม่เดินตามไปด้วย ค่อนข้างจะติดแม่ สนามไหนไม่อนุญาตให้ผู้ติดตามลงเดิน ก็มักจะไม่ไปครับ ชอบให้ชมบ่อย และชอบเอาชนะพ่อด้วยครับ ช่วงหลังมานี้ ได้มาซ้อมบ่อยขึ้นกับเพื่อนสนิท ชื่อน้องที ลูกของพี่ทอม (Pita) นะครับ ก็เลยชอบซ้อมมากขึ้น โชคดีนะครับ ที่โลกมันกลม จากคุณ : พ่อภูวัน เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 12:20:09

ความคิดเห็นที่ 25 . อ่านความเห็นแต่ละท่านแล้ว ได้แต่อิจฉา ผมเลี้ยงลูกแบบไม่ได้เลี้ยง ล่าสุดหมาด ๆ พาลูกลงเรือเที่ยวเกาะ ไปกันเกือบ 50 ชีวิต 2 วัน 1 คืน ลูกสาว 5 ขวบ ตัวเล็กสุดในเรือ ก็วิ่งเล่นตามประสาเด็ก ผมก็ให้พี่ชาย เค้า (10 ขวบ) ช่วยดู แล้วก็นั่งชนแก้วกับพรรคพวกที่ท้ายเรือตามปกติ ช่วงค่ำ จู่ ๆ ได้ยินเสียง "ตุ๊บ" ดังพอได้ยินห่าง ๆ ผมหันไปดู อ่าว ลูกหมู ตกบรรไดเรือ พรรคพวกและครอบครัว วีดว้ายกระตู้วู้กันใหญ่ เค้ากำลัง จะร้อง ผมยักคิ้วให้ เค้าก็เดินหน้าเบ้มาให้ผมเป่าขาเป่าแขน ซักพักก็ไป เล่นกันต่อ ถ้าผมแสดงอาการตกใจออกมา เค้าก็จะร้อง (เคยลองแล้ว) แล้วตลอดที่อยู่บนเรือ แทบไม่เรียกใช้บริการพ่อเลย ยกเว้น ตอนถอดชุดว่ายน้ำ เค้าทำกันเองกับพี่ชายทุกอย่างตั้งแต่ จัดกระเป๋า ตระเตรียมขนม อาบน้ำสระผม จนแพ็คของขึ้นฝั่ง ผมไม่ได้ทำอะไรเลย อิ อิ. จากคุณ : pigtt เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 52 15:52:25