ความคิดเห็นที่ 1 สู้ สู้ ค่ะ ของเราก้องอแงค่ะรอให้พ้น 3 เดือนไปน่าจะดีขึ้นนะคะ จากคุณ : Fay and Fern เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 16:11:02

ความคิดเห็นที่ 2 ของเรา - ไม่กินนมแม่ตั้งแต่เกิด - ต้องอุ้มกล่อมทุกครั้งที่จะนอน ตั้งแต่เกิดจนเกือบสองขวบ - นอนกลางวัน 10 นาทีก็ตื่น - กลางคืนตื่นกินนมทุก 2 ชั่วโมง - ขี้หงุดหงิด โมโหง่าย กว่าจะยิ้มให้คนอื่นก็เกือบขวบ - ไม่กินอาหารเสริม - กินข้าวไม่เป็นจนเกือบ 3 ขวบ เราโชคดีที่มีสามีดีมาก เข้าใจและพร้อมจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อเลี้ยงเขาให้เป็นเด็กปกติ เราร้องไห้ตอนปั๊มนมใส่ขวดแล้วลูกไม่กินเลย แล้วมานั่งคิดว่าเราทำผิดอะไรตรงไหน ทำไมลูกไม่กินนมเรา พอคิดมากจิตมันก็ตก สามีก็มากอดพร้อมกับบอกว่า "พอแล้ว ป๊าว่าเราเลี้ยงเขาให้โตได้" เลี้ยงลูกต้องทำงานกันเป็นทีมค่ะ พอคนหนึ่งท้อ อีกคนต้องฉุดขึ้นมาให้ได้ คิดอย่างนี้ค่ะว่าลูกไม่มีใคร นอกจากเราที่เป็นพ่อแม่ เพราะฉะนั้นต้องทำให้เขาอยู่ในโลกนี้ให้ได้ พยายามสังเกตและจดบันทึกพฤติกรรมของลูก ค่อยๆ เรียนรู้ความต้องการของเขาด้วยหัวใจของแม่ ไม่นานคุณต้องเข้าใจลูกของคุณได้แน่ ลูกหนาวไหม หิวรึเปล่า ปวดท้องไหม มีอะไรกัดรึเปล่า... อย่าเอาความคิดของผู้ใหญ่ไปตัดสินเด็กที่เกิดมาแค่เดือนเดียวนะคะ เพราะเราจะไม่มีวันเข้าใจ ลองคิดแทนเขาดูว่า เกิดมาแค่เดือนเดียว ไม่รู้จักอะไรเลยนอกจากอ้อมกอดของพ่อแม่ พยายามส่งเสริมการเรียนรู้รอบข้างเขาให้มากที่สุด บางทีลูกอาจจะแค่กลัวโลกใหม่ที่เขาเพิ่งเคยเห็นก็ได้ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 52 16:37:54 จากคุณ : tiara เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 16:35:02

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนนี้เจอปัญหาเดียวกันเลยครับ พยายามอยู่รอให้ ทุกอย่างดีขึ้น เหนื่อยครับยอมรับแต่ ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเค้าร้องน้ำตาแทบไหล อดทนครับ จากคุณ : พ่อบีเกิ้ล เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 16:37:17

ความคิดเห็นที่ 4   ลูกเราก็เข้าข่ายเลี้ยงยากค่ะ ประมาณเดือนกว่านิดนิด ก็จะร้องช่วงหัวค่ำไม่ใช่ร้องโคลิคค่ะ แต่ไม่รู้ทำไม ยาเค้าเลยเอาลงเปลค่ะช่วงนั้นแขว่งเปลแบบกวนขนมเลยค่ะ (มีคนบอกว่าเด็กนอนเปลสมองไม่ดีทำไงได้ค่ะ เป็นวิธีเดียวที่ทำให้หยุดร้องได้ค่ะ) หลับตั้งแต่ 6 โมงเย็น กินนมทุก 3 ชม พอสี่ทุ่มเป้งถึงจะเอาเข้าไปนอนในห้องได้ค่ะ ไม่งั้นจะร้องบ้านแตกเลย ช่วงนั้นมีฉายาว่าองค์ชาย4 ค่ะ เป็นแบบนี้จน 6 เดือน หลังจากฉีดวัคซีนมาก็หลับได้โดยไม่ต้องแขว่งเปลค่ะ นอนบนที่นอนกว่าจะหลับก็กลิ้งไปกลิ้งมา แต่เอ้ อย่าเรียกกลิ้งเลยค่ะเรียกดิ้นมากกว่า ประมาณ 1/2 ชม. คุณชายท่านถึงจะหลับค่ะ บางวันมีร้องก่อนหลับด้วยค่ะ ตอนนี้ 1.1 ขวบแล้ว ก็ยังเป็นอย่า กลางวันนอนเปลค่ะ ย่าเลี้ยงหลับครั้งนึงประมาณ 1-3 ชม.  มีรอบเช้ากับรอบบ่ายค่ะ  กินนมได้เฉพาะเวลาหลับเท่านั้น  ไม่เคยหลับยาวตลอดคืนเลย  อดทนอย่างเดียวค่ะ เป็นกำลังใจให้ บางครั้งเราก็เหนื่อยเหมือนกัน จากคุณ : som6610 เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 17:08:02

ความคิดเห็นที่ 5 มีลูกเลี้ยงยากเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นเหนื่อยมากกกกก....หน้าตานี่ดูไม่ได้เลยค่ะ เป็นยายเพิ้งเลย กลางวันก้อไม่นอน กลางคืนก้อตื่นตลอดแทบทุก ชม. ค่ะ ร้องไห้ทั้งกลางวันและกลางคืนแบบไม่มีเหตุผล หมอบอกว่าเป็นโคลิก แต่ เอ.. ทำไมโคลิกเราร้องทั้งกลางวันและกลางคืนว้า แต่ตอนนี้น้อง 5 เดือนแล้ว ต่างกันกับตอนแรกมากค่ะ น่ารัก ยิ้มเก่งมาก ยังไงก้อเป็นกำลังใจให้นะคะ พอพ้น 3 เดือนไป น้องจะค่อยๆน่ารักขึ้นทุกวันๆ จนเดี๋ยวนี้ไม่อยากห่างเค้าเลยค่ะ สู้ๆนะคะ เดี๋ยวก้อดีเองค่ะ อดทนนิดนึงค่ะ จากคุณ : janed_nay เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 17:10:21

ความคิดเห็นที่ 6 รูปเอมิจังตอนช่วงเดือนแรกค่ะ หน้าตาปกติ เป็นแบบนี้ทั้งวันเลยค่ะ จากคุณ : janed_nay เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 17:14:33

ความคิดเห็นที่ 7 อ้าวรูปไม่ขึ้นค่ะ post ไม่เป็นง่ะ จากคุณ : janed_nay เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 17:17:38

ความคิดเห็นที่ 8 ส่วนนี่รูปปัจจุบันค่ะ อารมณ์ ดี น่ารักค่ะ จากคุณ : janed_nay เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 17:19:39

ความคิดเห็นที่ 9   ขอบคุณทุก คห คะ คห สองคะ สามีเราก็ดีที่สุดเลย ขอบคุณสามีมากๆ ใครมีไรช่วยแชร์ด้วยคะ จากคุณ : คาดว่าจะเป็น จ.จาน เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 17:23:33 A:124.120.85.175 X: TicketID:128806

ความคิดเห็นที่ 10 ลูกเราก็เลี้ยงยากกกกกก แม่สามีบอกว่าตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็นเด็กที่ไหนเป็นแบบนี้มาก่อน แรกๆ ทั้งเรา ทั้งสามี ไม่ได้นอนเลย ลูกงอแงมาก นมก็ไม่กิน อุ้มก็ไม่เอา ร้องหงิกร้องงอ เหมือนจะชัก เราเลยลองเอาผ้าห่มมาไกว(ทำเหมือนเปลอะคะ) เรากะสามีถือผ้าห่มคนละข้างเอาลูกนอนในผ้าห่มแล้วไกวๆ ลูกเงียบทันตาเห็นค่ะ วันต่อมาเราเลยซื้อเปลมาให้ลูกนอน อาการร้องหงิกร้องงอก็เริ่มดีขึ้น แต่ผลเสียคือติดเปลจะไปไหนก็ลำบาก เราเพิ่งให้ลูกเลิกนอนเปลตอน 5-6 เดือนได้ (เลิกยากพอสมควร) ตอนนี้ลูกสาว 7 เดือนกว่าแล้วค่ะ อะไรๆ เปลี่ยนไปเยอะมาก ไม่ค่อยร้องแล้ว ไม่งอแงเท่าไร (แต่ยังเอาแต่ใจเหมือนเดิม) เปลที่ลูกเราใช้นอนจะเป็นเปลที่เหมือนอู่นะคะ ไม่ใช่เปลโครงเหล็ก จากคุณ : เฟื่องเพชร เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 19:40:24

ความคิดเห็นที่ 11 นานมาแล้วละค่ะ(5ปีที่แล้ว)   น้องแก็บเป็นอะไรที่ยากมากๆ  เป็นลูกคนแรก ทั้งๆที่เราเป็นคนที่เกลียดเสียงเด็กร้องไห้  แบบว่าเจอเด็กอ่อนร้องไห้ที่ไหน จะเดินหนีเลย แต่นี้ลูกตัวเอง ทำไงได้ล่ะ  น้องเค้าร้องทั่งวันทั้งคืน  ประมาณว่าพอกล่อมหลับ (นอนเอาแรง) ได้ซักพัก ก็ตื่นมาร้องต่อ เป็นอย่างนี้ทั้งวันทั้งคืน  กลางวันเอาใส่เปลไกว ก็ต้องไกวตลอด  แม่มานแอบงีบ เปลก็หยุดไกว  ตื่นเลย!!!  กรรมของแม่มัน ไม่ได้พักผ่อน ยังต้องโอ๋ลูกให้เงียบอีก   จะเข้าส้วมก็ไม่ได้  ถ้าไม่มีคนเปลี่ยนไกวเปล  ไม่เป็นทำอะไรเลยทั้งวัน     แถมโดนทิ้งให้อยูบ้านคนเดียวด้วย  (คิดดูสุขภาพจิตจะเสื่อมขนาดไหน) กลางคืน  พ่อคุณเล่นร้องตั้งแต่2ทุ่มยัน ตี2-3   ประสาทเสียกันไปทั้งบ้าน  ข้างบ้านก็ว่า  "ทำอะไรกันอยู่ ปล่อยลูกร้อง ยังกับ จะเป็นจะตาย"   เลยย้ายกันขึ้นไปนอนข้างบน พ่อ-แม่-ลูก  คือแม่มายยอมรับกรรมคนเดียว  ลูกนอนยาก ร้องตลอด  แม่มันก็อุ้มลูกหลับในท่านั่งนั้นแหละ  ถ้าไม่ยังงั้นก็ตืน ทุกชั่วโมง  สงสารชาวบ้าน อุตสาห์เดือดร้อนแทน (เกี่ยวไหมเนี้ยะ) เวลาลูกร้องทุกครั้ง หน้าแรกที่เค้าได้เห็นคือหน้าเรา  เราจะยิ้ม คุยกับเค้าตลอด  เค้าโตขี้นมากเลย เป็นเด็กที่ร่าเริงมาก ยิ้ม หัวเราะได้ ทุกวันนี้ จะ 5 ขวบแล้ว อะไรๆ ก็ดีขึ้น เหลือแต่น้องแก็บ  ยังไม่เป็นปกติ (น้องเป็น ออทิสติก ค่ะ) หวังว่าเรื่องของเราจะทำให้คุณรู้สึกดีขี้นนะค่ะ   เหนื่อยได้  ลำบากได้  ก็ไม่ได้ทำให้เราถึงตายหรอกค่ะ อีกอย่างคุณยังมีสามีที่ช่วยแบ่งเบา   (ดีใจกับคุณจริงๆที่ได้สามีที่ดี) จากคุณ : * (IL_JM) เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 20:16:27

ความคิดเห็นที่ 12 เราเคยตั้งกระทู้แบบนี้เลยค่ะ ตอนลูกเราอายุ 6 สัปดาห์ ร้องไห้ งอแงมากๆ ทำทุกอย่างก็ไม่ดีขึ้น คิดไปว่าลูกเราผิดปกติหรือเปล่า รู้สึกเป็นแม่ที่ตอบสนองให้ลูกได้ไม่ดี สงสารเค้าด้วย ตอนนั้นได้แม่ๆในห้องนี้มาเล่าประสบการณ์ที่คล้ายๆกัน ก็รู้สึกดีขึ้นว่าลูกเราไม่ได้เป็นคนเดียว นอกจากนั้นได้อ่านหนังสือเล่มนึง (จำไม่ได้เล่มไหนค่ะ อ่านหลายเล่มเลย) บอกว่าช่วงนี้เด็กเค้ารับรู้แล้วว่าเค้าไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่อบอุ่นในท้องแม่เหมือน 9 เดือนที่ผ่านมา เค้ากลัวและกำลังพยายามปรับตัวกับโลกภายนอก แม่ควรตอบสนองเค้าด้วยความรักอย่างนุ่มนวลและสม่ำเสมอ จะทำให้เค้ารับรู้ถึงความสุขของโลกภายนอก และร้องไห้ลดลง คุณสามีนี่ช่วยได้มากๆ กลับมาจากทำงานตอนเย็นก็ช่วยดูแลลูกให้ตลอด ทำให้ผ่อนคลายความเหนื่อยล้าได้พอสมควร มีช่วงนึงคุณยายมาช่วยเลี้ยง ไล่ให้เราก็สามีไปเดินเที่ยวห้างบ้าง โอ้โห...เหมือนได้ชาร์ตแบตเลยค่ะ คือจะบอกว่าถ้าล้ามากนักก็หาตัวช่วยนะคะ จะได้ยิ้มย่องผ่องใส อารมณ์ดีกับลูกได้ค่ะ ตอนนี้ลูกเราอายุ 4 เดือนครึ่งแล้ว ยิ้มเก่ง คุยเก่ง มีร้องงอแงบ้างตอนง่วงมากๆ กำลังน่ารักเลยค่ะ จขกท. อดทนหน่อยนะคะ เดี๋ยวจะค่อยๆดีขึ้นเอง (ของลูกเราเริ่มงอแงลดลงตั้งแต่ 2 เดือนครึ่งค่ะ) จากคุณ : BB no5 เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 21:13:56

ความคิดเห็นที่ 13 เราคือแม่คนหนึ่งที่ผ่านเหตุการณ์ที่จขกท.เจอมาทุกอย่าง  เน้นว่า..ทุกอย่าง ตาเหลืองเป็นยังไง  ได้เจอก็ครั้งนี้แหละค่ะ อยากจะขอให้คุณ   อดทน  คำเดียวเท่านั้นจริงๆ แต่มันจะไม่นานหรอกค่ะ  เชื่อเราเถอะ  พอน้องอายุสัก 3 เดือนหลังจากนั้นคุณจะได้เจอกับความน่ารักของลูก  จนลืมความทุกข์ที่กำลังเจอตอนนี้หมดทุกอย่างเลย   เชื่อเรานะจ๊ะ  ให้กำลังใจ สู้สู้ จากคุณ : Mongkorn123 เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 21:49:10

ความคิดเห็นที่ 14 เอาใจสู้ๆเข้าไว้  หัวอกแม่ด้วยกัน เห็นใจค่ะ น้องยังเล็กมากๆ โลกใบนี้มันเป็นสิ่งใหม่สำหรับเค้า คิดว่า  วันๆนึงเดี๋ยวมันก็ผ่านไป  หลับหูหลับตาเลี้ยง แป๊บๆ ก็3เดือน  แป๊บๆก็6เดือน พูดคุยกับเค้าเยอะๆ เค้าจะอุ่นใจค่ะ เพราะได้ยินเสียงแม่ตลอด ร้องเพลงเดิมซ้ำๆจนเค้าจำได้ดี  ก็น่าจะช่วยได้ ตอนนี้น้องริว6เดือนแล้ว  แม่อย่างเราคิดแบบนี้ค่ะ  เล่นกับเค้าอยู่กับเค้า ร้องไห้กับเค้า ตอนนี้น้องโตวันโตคืน แม่ก็ดีใจ แรกๆเหนื่อยหน่อย เพราะเรายังไม่รู้จักรู้ใจกัน แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 52 22:26:19 จากคุณ : foal (foal) เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 22:25:03

ความคิดเห็นที่ 15   เจ้าปัณณ์ตอนเด็ก ๆ ก็เลี้ยงยากมากค่ะ ร้องตลอดเวลาเหมือนกัน ไม่รูเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน เราไม่รุ้ทำไง เอานมแม่ให้กินอย่างเดียวเลย เพราะกินแล้วเงียบ ดูดกันจนแบบไม่มีนมให้ปั๊มเลยค่ะ สูบเกลี้ยงสองเต้าตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน จนกลายเป็นเด็กติดนมแม่ ไม่เอานมขวด กินนมแม่ถึงสามขวบครึ่งค่ะ ตอนนี้ยังมีงี่เง่าอยู่บ้าง จะ 5 ขวบแล้ว ยังชอบมาจับนมแม่เล่น บางทีก็ขอดูดหน่อย ก็บอกเค้าว่าไม่มีน้ำนมแล้ว เค้าบอกไม่เป็นไร ยังอร่อยอยู่ ขอกินหน่อยเถอะแม่ มาดูดจุ๊บ ๆ สองสามทีแล้วก็ไป จากคุณ : สาวศรีราชา เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 52 23:19:14

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามาเป็นกำลังใจด้วยค่ะ ลูกสาวตอนนี้  2 เดือนเต็มพอดี รู้สึกเลี้ยงง่ายมาประมาณ อาทิตย์นึงแล้ว ตั้งแต่เกิดก็ร้องตลอด เวลาร้องครั้งนึง ไม่ต่ำกว่า สองชั่วโมง ร้องทุกวัน คำนวณแล้ว ร้องประมาณวันละ ห้าหกชั่วโมงต่อวัน ขอให้อดทนนะค่ะ น้องยังเด็ก เพิ่งจะออกมาจากท้องแม่ คงต้องปรับตัวอีกสักพัก ยังไงลองห่อตัวแกให้แน่นๆ นะค่ะ เพราะเราใช้แล้วมันได้ผล จากคุณ : sushi_ lover เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 03:46:20

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ กาลครั้งหนึ่ง นานมา 5ปีกว่าแล้ว เข้าเรื่องดีกว่าค่ะ ลูกเราน้องหนึ่ง เป็นโคลิกเหมือนกันค่ะ ร้องไห้ตลอดตั้งแต่ ห้าทุ่มถึงตี 3 ตี4เริ่มตั้งแต่วันที่น้องอายุครบ 20วัน คือ 20วันแรกไม่ร้องเลยค่ะ พออายุ20วัน ร้องไป20 วัน ตอนที่พิมพ์นี่ดูว่าไม่นาน แต่ตอนนั้นไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่น้องจะหยุดค่ะ เปลไม่เอานะคะ ต้องอุ้มอย่างเดียว เป็น20วันที่จำได้ว่าทรมานมากๆ พอประตูห้องนอนปิด เริ่มอุ้มน้อง เหมือนอยู่ในนรก อยากจะกรี๊ดออกมาจริงๆเลยค่ะ แต่ก็อดทนเอา เราเลี้ยงน้องส่วนใหญ่ค่ะ สามีไปทำงาน กลับมาเค้าก็ช่วยบ้าง แต่ก็นอนก่อนเรา เพราะพี่แกต้องไปทำงานตอนเช้า กลางวันก็ไม่ค่อยได้กินค่ะ พอลูกหลับก็รีบทำงานบ้าน หลังๆไม่เอาแระ กินเยอะๆ นอนกลางวันพร้อมลูก สามีกลับมาฝากลูกแป๊บ ไปอาบน้ำทำงานบ้าน ครบ20วันลูกเราก็หยุดร้องค่ะสงสัยอ้อนแม่ เดี๋ยวช่วงเวลานี้ก็ผ่านไปค่ะ สู้ๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แม่น้องหนึ่ง เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 08:26:06

ความคิดเห็นที่ 18 ลองห่อตัวเด็กนะคะ จะทำให้นอนนานขึ้น  หลับง่าย ต้องห่อให้แน่นแน่นนะคะ แบบไม่ให้ผ้าหลุดได้เด็นขาด ให้ดีห่อแบบไม่ให้กระดิกได้ นั้นล่ะ เคยตังกระทู้วิธีให้ด็กหลับง่ายไปแต่หาไม่เจอแล้ว จากคุณ : joejeetha เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 11:25:19

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าเลี่ยงด้วยนมแม่ล้วน(เต้า) ถ้าน้องร้องก็ให้กินนมไปเลย เพราะเรมไม่รู่ว่าเค้ากินไปเท่าไหร่ อาจจะหิวบ่อยก็ได้  แล้วก็ทามหาหิงตามไปเลยได้ไม่ปวดท้อง จากคุณ : joejeetha เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 11:27:28

ความคิดเห็นที่ 20 มาเป็นกำลังใจให้คะ เข้าใจมากเลยความรู้สึกนี้ เพราะว่าเคยเป็นมาก่อนและยังเป็นอยู่ทุกวันนี้ ตั้งแต่เกิดจนปัจจุบันขวบกับ 2 เดือน ก็ยังตื่นมาร้องตอนกลางคืน แรกเกิดเลี้ยงคนเดียวแทบไม่มีใครช่วยแล้วยังต้องไปอาศัยบ้านคนอื่นอยู่อีก ลูกก็ร้องทั้งคืนดีหน่อยที่ตอนเช้าไม่ร้อง จะเริ่มร้องก็ตอนเย็น และจะเริ่มร้องอีกทีก็ตอนหัวค่ำยันตี 4 ทุกวัน ลูกร้องไห้เราโดนด่าทั้งแม่และลูกตลอด ว่าลูกตัวเองไม่ได้นอนคนอื่นก็ไม่ต้องนอนกันทั้งบ้านเลยใช่มั้ย ไม่รู้จะเอาลูกไปอยู่ตรงไหนที่มันไม่รบกวนคนอื่นเขา เพราะว่าบ้านไม่ค่อยกว้างเท่าไร จนต้องอุ้มลูกไปนั่งร้องไห้ทั้งแม่ทั้งลูกตรงบันได เป็นอย่างนี้เกือบเดือน จนได้กลับมาอยู่บ้านตัวเองค่อยดีขึ้นหน่อย(แม่น่ะค่ะ) ส่วนลูกก็ยังร้องเหมือนเดิมร้องแบบเดิมแทบทุกคืนจน 4 เดือน หลังจากนั้นก็จะตื่นมาร้องเป็นรอบๆไป จนปัจจุบัน อยากจะบอกว่าต้องอดทนอย่างเดียวเลยคะ สู้สู้น่ะค่ะ มีอะไรหลังไมค์มาคุยกันได้ ยินดีคะ จากคุณ : แม่ไอ้หัวล้าน เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 12:44:00

ความคิดเห็นที่ 21 ต้องดูเหตุผลอื่น ๆ ประกอบด้วยนะคะ ลูกเราสองเดือนแรกเลี้ยงยากมาก ๆ นอนแป๊ป ๆ ก้อตื่นทั้งกลางวัน และกลางคืน ดูดนมเราแทบจะทั้งวัน ผลสุดท้ายหาสาเหตุได้ว่าเรานมน้อยลูกกินไม่อิ่มเลยร้องตลอดเวลา เพราะเค้ากินไม่อิ่ม หลังจากหาสาเหตุได้ก้อเสริมนมผงให้หลังจากนั้นเปลี่ยนเป็นคนละคนเลยคะ ที่เล่ามานี้อยากจะบอกว่าลองหาสาเหตุอื่น ๆ ดูด้วยนะคะเพราะบางทีน้องอาจจะไม่สบายตัว หรือเบื่อ หรือไม่อิ่มอย่างลูกเราคะ จากคุณ : Hello LiL เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 52 18:26:13

ความคิดเห็นที่ 22   เราก็เป็นเหมือนกันนะค่ะ ช่วงเดือนเเรกที่น้องเค้าออกมา เเบบว่าน้องเค้าไม่นอนกลางคืนเลยค่ะ เอาเเต่ร้องไห้เเล้วร้องเป็นกลั้นหายใจนะค่ะ เราใจหายเลย ร้องไห้ไปด้วยกับลูกเลยค่ะ เเบบว่าสงสารสุดๆ เเค่เวลาเค้านอนกลางวัน เเล้วเรามองหน้าเค้าเราจะรู้สึกว่าหายเหนื่อยทันทีเลยนะคะ อย่างที่คุฯเเม่หลายๆท่านบอกนะค่ะว่าเค้า อยู่เเต่ในท้องเเม่มา 9 เดือน มีเเต่ความอบอุ่น อย่างเดียวที่อยากจะบอกก็คือ อดทน เเล้วให้ความรักกับเค้ามากๆนะค่ะ เเล้วเค้าจะทำให้เราหายเหนื่อยค่ะ จากคุณ : คุณเเม่น้องคิดดี เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 52 11:23:30 A:129.200.5.183 X:202.57.137.226

ความคิดเห็นที่ 23   ทุกท่านเป็นเหมือน จขกท เด๊ะๆ แรกๆ ได้แต่ร้องไห้และจิตตก กุมารแพทย์ก็บอกเหมือนที่ทุกท่านพูด คงได้แต่อดทน คิดแต่ปัจจุบัน อุ้มเขาก็บอกว่าตอนนี้หนูออกมาจากพุงแม่แล้ว มาโลกภายนอกแล้วแต่หนูก็ยังปลอดภัยเหมือนเดิม อย่ากวนแม่นะ ก็ได้แต่พูดๆ ไป คงต้องรออย่างเดียวจริงๆ ภาวนาขอให้แค่ 3 ด. เทิ้ด จากคุณ : คาดว่าจะเป้น จ. จาน เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 52 18:00:19 A:124.120.77.247 X: TicketID:128806

ความคิดเห็นที่ 24 แม่เราเล่าให้ฟังว่าตอนเลี้ยงน้องเราก็ร้องทั้งกลางวันกลางคืน จนแม่ไม่รักไม่ผูกพันเหมือนกันค่ะ ด้วยความเครียดมากเคยแม้แต่คิดเอาหมอนกดให้มันเงียบๆไปแป๊บนึง พอเค้าโตมา แม่เราก็รู้สึกผิดที่ตอนเด็กๆไม่ค่อยรักเขาเท่าไหร่ ตอนนี้เลยรักน้องเรามากๆเลย เหมือนชดเชยช่วงเด็กๆหนะค่ะ แม่เราฝากบอกเจ้าของกระทู้ว่าให้อดทนไปก่อนนะคะ อีกนิดเดียว ไม่นานก็จะหาย แต่สมัยแม่เรา เอาน้องไปเปลี่ยนชื่อจริงน่ะค่ะ เหมือนชื่อไม่ถูกโฉลกหรือไงเนี่ย น้องเราก็เลี้ยงง่ายขึ้นหน่อยนึงค่ะ จากคุณ : น้องมดเล็ก -Tokyo in Dream เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 13:32:41