ความคิดเห็นที่ 1 คุณสายเมฆ กระทู้คุณเป็นอะไรที่น่าตอบค่ะ เพราะประสบการณ์ตรงพอดี    แต่ว่ามันจะยาวมากค่ะ ...จะลองแบบย่อ ๆ นะคะ.. ต้องเลี้ยงลูกสองคนโดยลำพังแต่เล็กมาก ไม่มีไอเดียเลยตอนนั้น คิดแต่เพียงว่าจะทำอย่างไรให้รอด...ทำงานหนักมากค่ะ..แต่ทุกนาที ที่ไม่ได้ทำงานเป็นของเค้าทั้งสอง..เข้มงวดค่ะ..วางกติกาให้ปฏิบัติ ผิดกติกาโดน.. แต่สำหรับช่วงคบเพื่อนเราก็ทำตัวเนียน ๆ เหมือนเราเป็นเพื่อนลูกไปด้วย เคยได้รับเกียรติจากเพื่อนลูกมาขอคำแนะนำตอนเลือกคณะ โดยเอาผลสอบมาให้ดู แล้วให้เราช่วยคิดว่าคะแนนเท่านี้ จะเลือกที่ไหนถึงจะได้เรียน เพราะข้อมูลเราเยอะ...คือหาไว้จนลูกงง...วางแผนให้ลูกเรียนอาชีวะค่ะ เพราะเรา    เงินน้อย...ส่งคนเดียวไม่ไหว แต่ลูกขอเรียน ม.ปลาย ก็ตามใจค่ะ ตอนติดโควต้า เค้าก็ขอเอ็นท์ใหม่..คือเค้ามีความคิดเอง ทั้ง ๆ ที่เราเข้มงวดอยู่ ก็เถอะ...เพราะทุกเวลาที่อยู่ด้วยกันจะสอนแทรกตลอด เอามาสอนได้ทุกเรื่องค่ะ...ไม่เที่ยวเตร่ให้ปวดใจ..ทุกวันนี้จบ ป.ตรีหมดแล้ว ไม่เลิศเลอ   แต่ว่าพอใจกับสิ่งที่เค้าเป็น ทำงานแล้วช่วยเหลือแม่ รับผิดชอบงาน ไม่มีหนี้สิน ทุกวันนี้ยังนอนกอดกันอยู่เลยค่ะ..ถ้าเจอกันนะคะ...    รู้สึกว่ายาวแล้ว แต่มันย่อ จนไม่รู้ว่าตรงจุดประสงค์ที่คุณถามหรือเปล่า จากคุณ : นาฬิกาโบราณ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 06:02:19

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่ยาวหรอกค่ะ คุณนาฬิกาโบราณ เราอยากจะอ่านให้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ ... จากคุณ : ผีกองกอย เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 07:35:08

ความคิดเห็นที่ 3   มารอเก็บความรู้ค่ะ ลูกยังเล็กไม่มีประสบการณ์ ขอบคุณจขกท.และคูณนาฬิกาโบราณด้วยเพราะมีประโยชน์มากค่ะ จากคุณ : สร้อยทองคล้องรักเรา เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 07:40:59

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่รู้จะตอบตรงคำถามหรือเปล่านะคะ เอาเป็นว่าเสนอความคิดแบบของเราแทนแล้วกัน ลูกยังเล็กทั้งคู่อยู่เหมือนกัน แต่ในความคิดนะคะ....จะพยายามให้เค้าคิดเอง โดยมีเราคอยสนับสนุน ให้คำชี้แนะ  ตอนนี้เรียนชั้นประถม ยังไม่ได้สอนอะไรมากมาย สอนเพียง ไม่ให้เอาเปรียบเพื่อน แบ่งปัน รู้จักให้ก่อนเป็นผู้รับ รับฟังความคิดเห็น หรือความเห็นของเพื่อน เค้าอาจจะรู้บ้างไม่รู้บ้าง แต่เราคิดว่าปลูกฝังความคิดนี้ไว้ตั้งแต่เด็ก เค้าจะจำไปจนโตค่ะ และอีกอย่างที่คิดไว้คือ จะให้เค้ามองเราเป็นเหมือนเพื่อน นอกจากแม่ หรือ พ่อ  เค้าสามารถมาคุยกับเราได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน หรือแม้กระทั่งเรื่องแฟน  ตอนนี้เวลาลูกไปเรียนพิเศษแม่จะไปด้วยซื้อข้าว ซื้อขนมไปให้ทานกับเพื่อนๆ เราก็ทำความรู้จักเพื่อนลูกไปด้วย เวลาลูกมาคุยเราจะได้รู้จักเพื่อนของลูกไปด้วย ไม่รู้ตอบตรงคำถามหรือเปล่า แต่ตอนนี้คิดได้เท่านี้จริงๆ ค่ะ จากคุณ : ลูกไหม เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 07:55:22

ความคิดเห็นที่ 5 น้องเอิร์ธไปลากมาให้ช่วยมาตอบกระทู้นี้   ไม่รู้จะตอบยังไงดี เพราะ  แต่ละครอบครัวมีวิธีการเลี้ยงดูลูกที่แตกต่างกันไป ตามพื้นฐานทางครอบครัวด้วย เอาเป็นว่า  ตอบตามประสบการณ์การเลี้ยงดูลูกตัวเองที่เจอมาก็แล้วกันนะจ๊ะ น้องเอิร์ธ   มีลูกอยู่สองคน  คนโต เป็นลูกสาว ตอนนี้อยู่ ม.3 ในวัยเด็ก  เด็กคนนี้ จะถูกแม่เลี้ยงดูอย่างเข้มงวดมาก ทุกเรื่อง ไม่มีข้อยกเว้น   เป็นแม่ที่ตั้งความคาดหวังกับ ลูกสูงยิ่งกว่ายอดตาล   ตีกรอบ วางกรอบเอาไว้เลย ว่าต้องเรียนตามที่แม่ต้องการ  เช่น  เรียนเปียโน  เรียนเทนนิส  เรียนสองภาษา  ผลที่ได้รับ ขอบอกว่า  ไม่ประสบความสำเร็จเลย  ตอนนี้  อยู่ระหว่าง  การแก้ไขปัญหา ลูกวัยรุ่น อยู่ค่ะ   (ปวดเฮด) พอมีลูกคนที่สอง   คนนี้เป็นลูกชาย   เป็นอะไร ที่เลี้ยงแบบธรรมชาติของตัวเขาเองเลย   ปล่อยให้คิด   ปล่อยให้ทำ  ปล่อยให้ลอง แต่ก็มีบ้าง ที่ต้องคอยเตือนว่า  อันนี้ไม่ถูกนะ   ตอนนี้ อยู่  อ.2   ค่อนข้างจะตรงข้ามกับพี่สาวคนโต  เพราะคนนี้   เพราะคนนี้ เป็นอะไร  มีความสุขกับวัยของเขามาก   โดยสรุป       คงเลี้ยงลูกไปตามยุคตามสมัย (ถ้าสามารถรับได้)   ขอเพียงแค่  เป็นคนดีของสังคม  ไม่ทำให้สังคมเดือดร้อน โตขึ้นถึงวัยทำงาน สามารถ มีงานทำเพื่อช่วยเหลือและดูแลตัวเองได้ ก็คงเป็นบุญของคนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างเราแล้วละค่ะ จากคุณ : kateking เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 08:27:06

ความคิดเห็นที่ 6 คุณนาฬิกาโบราณ ยินดีด้วยค่ะที่เลี้ยงลูกได้สำเร็จ สบายใจไปเเล้วนะคะ ลูกยังอยู่เเค่ม.1 ไม่รู้โตขึ้นจะเป็นอย่างไร ห่วงก็อนาคตของเขา เรียนจบมาจะมีงานทำไหม (ปีนี้ญี่ปุ่นเศรษฐกิจเเย่มากๆ) ส่วนตัวก็จะเข้มงวดกับลูกพอสมควร ให้ลูกตัดสินใจเอง เราก็เเค่คอยเเนะนำ ส่วนใหญ่จะห่วงเรื่องเพื่อนฝูง ลูกคบกับเพื่อนคนไหน เราต้องรู้จักด้วย คลุกคลีกับเด็กมาเยอะ เด็กดีไม่ดีบางทีก็อยู่ที่กลุ่มเพื่อนค่ะ เดาออกนะคะ ถ้าเป็นกลุ่มๆเขาจะคิดว่าเขาเจ๋ง ทำอะไรเเผลงๆไม่กลัวผู้ใหญ่ เเต่ถ้าอยู่เดี่ยวๆก็เป็นเด็กหงอๆคนหนึ่ง จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 08:27:16

ความคิดเห็นที่ 7 ชอบแนวทางการเลี้ยงดูลูกของแม่สามีมากค่ะ...เลยคิดจะเลียนแบบตาม แม่สามีมีลูกชายทั้งหมด 5 คน ( ไม่มีลูกสาว ) ....แม่แสดงให้ลูกทุกคนรู้ว่าแม่ลำบาก...ทำงานทุกอย่างเพื่อส่งลูกเรียน.....แม่ปอกสับปะรดจนมือลอก...แม่ขายของไม่เคยมีเวลาพัก....แม่ให้ลูกทุกคนช่วยทำงาน ( ตามวัย ) ไม่ได้ปล่อยให้ลูกเล่น...ลูกต้องมีความรับผิดชอบ แต่...แม่ไม่เคยบังคับ...เลือกทางเดินชีวิตให้ลูก....ไม่เคยบังคับในเรื่องการเลือกสายวิชาเรียน...ไม่เคยบังคับเรื่องการเลือกคู่ครอง แม่ไม่มีเวลามาโอ๋ลูก....แต่ลูกทุกคนรักแม่ !! ลูกทุกคนรู้ว่า.....เมื่อโตแล้วต้องรับผิดชอบตัวเอง....กลับมาขอเงินแม่ไม่ได้....แม้ตอนจัดงานแต่งงานลูกแต่ละคนยังจัดการเก็บออมกันเอง.....ไม่มีใครมาขอเงินแม่ ลูกชายของแม่....ไม่ได้เป็นใหญ่เป็นโตทุกคน......แต่....ทุกคนเลี้ยงตนเองและครอบครัวได้....ไม่ทำตัวให้เป็นภาระของแม่ ส่วนตัวคิดว่า....คงทำไม่ได้เหมือนแม่ทั้งหมด ที่คิดคือ.....เลือกโรงเรียน...เลือกสังคมให้ลูก....ส่วนการปรับตัวให้ลูกดูแลตัวเอง....ถ้าลูกมาถามแนะนำไม่บังคับ.... ให้ลูกเลือกสายวิชาที่อยากเรียน...อยากเป็น จะบอกลูกเสมอว่า.....แม่ไม่ได้อยู่กับลูกตลอดชีวิต....ลูกต้องดูแลตัวเองให้ได้....ลูกต้องล้มได้ลุกได้ด้วยตนเอง ไม่ตั้งใจจะสอนให้ลูกเป็นคนดีจ๋า.....เพราะคนดีเกินไปมักถูกเอาเปรียบได้ง่ายถ้าไม่ฉลาดพอ !!! ....แต่จะสอนไม่ให้ลูกเอาเปรียบคนอื่นโดยเฉพาะคนที่ลูกนับเป็นเพื่อน ต้องสอนและเตือนตัวเองไม่ให้ปกป้องลูกมากเกินไป.....ลูกต้องเจ็บได้...ไม่ว่าจะเป็นเจ็บตัวหรือเจ็บใจ....นี่คือการเรียนรู้ชีวิตของเค้า ที่สำคัญ.....ต้องสอนให้ลูกรู้จักประหยัดและเก็บออมค่ะ จากคุณ : กอวา เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 08:27:50

ความคิดเห็นที่ 8 มีลูก 2 คน ก็ยังเล็กมากทั้งคู่คือ 2 ขวบ 9 เดือน กับ 10 เดือน จะคอยสอนลูกเสมอว่าสิ่งใดดี สิ่งใดไม่ดี หรือบางครั้งดูละครด้วยกัน พอถึงฉากตบตี เราไม่ได้เปลี่ยนช่องหนีนะคะ เพราะนั่นจะยิ่งทำให้เค้าอยากรู้อยากเห็น เราให้เค้าดูเลย แล้วก็ถามเค้าว่าทำอย่างนี้ดีมั้ย เค้าก็รู้ว่ามันไม่ดี เราก็บอกเค้าไปว่านี่เป็นละคร เค้าแสดงให้เราดู ถ้าเรื่องจริงคงโดนตำรวจจับไปแล้ว ไปเที่ยวตามห้าง ถ้าเห็นเด็กคนอื่นร้องไห้จะให้พ่อแม่ซื้อของให้ ก็จะชี้ให้เค้าดู แล้วถามว่าเด็กคนนั้นน่ารักมั้ย ลูกก็จะตอบว่าไม่น่ารัก เราก็ถามต่อว่าเพราะอะไร คือลัษณะจะเป็นการให้เค้าเห็น ให้เค้าคิด แต่ถ้าคิดไม่ได้เราก็ต้องบอก เด็กเล็กๆช่างจำค่ะ คราวหน้าเค้าเห็นอีก เค้าจะเป็นฝ่ายชี้ให้เราดูว่าเด็กคนนั้นไม่น่ารักเลย เราก็ใช่แล้ว หนูเก่งมาก หนูจะไม่ทำอย่างนั้นนะคะ แต่ถ้าโตกว่านี้ เริ่มเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น เราจะพยายามให้เวลากับลูกมากที่สุด ให้มีความเป็นเพื่อนให้มาก อยากให้ลูกกล้าที่จะเล่าอะไรๆให้เราฟังได้ทุกเรื่อง ทุกวันนี้กอดลูก บอกรักลูกทุกวัน เพื่อให้เค้าชิน กลัวว่าโตขึ้นจะมาเขินอายไม่กล้ากอดแม่ ตอบตรงคำถามมั้ยคะเนี่ย จากคุณ : bodiamond1 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 09:44:08

ความคิดเห็นที่ 9 ฮะฮ่า โดนน้องเอิร์ธไปลากมาตอบเหมือนกัน แต่ดีคะขอบคุณมากน้องเอิร์ธเพราะพี่ยังไม่ทันได้ตามเปิดกระทู้วันนี้ดูเลย เลยแวะมาทู้นี้ก่อนเพื่อน... ตอบยาก ตอบได้ยาวเหมือนกันนะ...เอาตามอายุก่อนนะเพราะตอนนี้ลูกยังเล็กเพิ่ง 1ขวบ เกือบ 3เดือนแล้ว...อนาคตยังยาวไกลสามารถปรับไปตามยุคสมัย แต่ตามอุดมคติ จากตอนนี้ที่เลี้ยงอยู่ตัวเองจะใช้เวลาให้เกิดคุณภาพที่สุดกับลูก ให้ความรัก ความอบอุ่น เล่นกับเค้า และสอนไปด้วยตามวัย และจะให้เค้าเล่นไปตามวัยและจินตนาการของเค้า ไม่ห้ามไปซะหมด นอกเสียจากสิ่งนั้นอันตรายเช่น ปลั๊กไป พัดลม....เท่าที่สังเกตตอนนี้เค้าฝึกคิดแก้ปัญหาบางอย่างด้วยตัวเองได้ .....สอนให้รักครอบครัว รักพ่อ รักแม่ ปู่ย่า ตายาย พี่ป้าน้าอา....เช่นเอารูปให้เค้าดูอยู่เสมอชี้ให้ดู และให้พูดตาม แล้วบอกว่ายายรักจีจี้ ตารักจีจี้ จีจี้ก็รักตา จีจี้ก็รักยาย แล้วจุ๊บๆที่รูป   แม้กระทั่งหนังสืออื่นๆถ้าเห็นรูปเด็ก ไม่ว่าจะพี่หรือน้อง เค้าจะก้มไปจุ๊บๆ......ผลตอนนี้ก็คือ....เวลาน้องจีจี้กลับบ้านตายาย เค้าจะจุ๊บๆตากับยาย และถ้าเห็นเด็กๆพี่ๆ วัยเดียวๆกัน เค้าก็จะชอบไปหอมแก้ม...และก็จะจุ๊บแม่กับป๊าทุกๆวัน  เพราะคิดว่าพื้นฐานครอบครัวที่อบอุ่นก็เป็นรากฐานและเกราะคุ้มกันให้ลูกทางนึง เมื่อโตขึ้นเค้าก็จะรักครอบครัว ทำอะไรคิดหน้าคิดหลังนึกถึงพ่อนึกถึงแม่ ยั่งคิดไม่กล้าทำความชั่ว เหมือนที่เราเป็นทุกวันนี้ เราไม่เคยคิดในทางที่จะทำไม่ดีเลยเพราะคิดถึงและรักพ่อกับแม่ และครอบครัวทุกคนนี่แหละค่ะ สอนให้รักธรรมชาติ รักสัตว์ รักต้นไม้ ..ชีวิตจะได้มีความสุข สอนให้รู้จักแบ่งปัน...เวลากินขนม กินข้าว รู้จักป้อนแม่กับป๊า สอนให้เล่นของเล่นแล้วเก็บให้เข้าที่ สอนเรื่องมารยาท ไหว้ ขอบคุณ ขอโทษ....ตอนนี้เวลาทำอะไรแล้วแม่บอกแม่ไม่ชอบ แม่ไม่พอใจ หรือแม่โกรธแล้วนะ จะเข้ามาโอบกอดแบบโอ๋ๆแม อื่นๆอีก...และถ้าโตขึ้นเรื่อยๆเราก็คงจะเพิ่มเรื่องธรรมะ โดยฝึกเรื่องไหว้พระสวดมนต์ ไปวัด  ทำสมาธิ...เพื่อขัดเกลาจิตใจ และรู้จักตนเอง มีสติ อยู่กับตัวเอง เพราะชีวิตวัยข้างหน้าเค้าจะต้องพบเจอเรื่องราวต่างๆมากมายเข้ามาในชีวิต และไม่ฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยไปตามสังคม หรือตามเพื่อนฝูง  เพราะฉะนั้นเค้าจะสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างเป็นสุขถ้าเค้าเข้าใจตัวเองรู้จักตัวเองและมีธรรมะเป็นเครื่องเตือนใจ  ธรรมะสามารถพาพ้นสิ่งอบายมุขทั้งหลายได้ด้วยค่ะ.... ส่วนอนาคตความชอบของเค้า เราจะคอยสนับสนุนเป็นกำลังใจให้ลูก ประคับประคอง ช่วยให้แนวคิดเหมือนเป็นเพื่อนร่วมทางกันไปตลอด เท่าที่นึกได้ตอนนี้ประมาณนี้ค่ะ...ยาวไปมั๊ยคะ อ้อ..เข้ามาเพิ่มค่ะ นึกได้เรื่องการเอาตัวรอดในสังคมก็คิดว่าจะสอนเหมือนกัน เพราะสังคมทุกวันนี้อันตรายเพิ่มขึ้น เพราะฉะนั้นเรื่องนี้เราคิดว่าสำคัญๆต้องสอน แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 52 10:03:06 แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 52 09:57:49 จากคุณ : Sharpman เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 09:56:59

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นคำว่ากรอบแล้วสะดุ้งเล็กน้อย เพราะกรุบกรอบมันมักจะเป็นอันตรายต่อสุขภาพ อิ อิ ที่บ้านใช้หลักกระตุ้นความคิดครับ สิ่งที่ลูกบ้านนี้ได้ยินพ่อพูดบ่อยๆ คือ มองด้วยตา คิดด้วยสมอง แล้วตัดสินใจ ถูกผิดอาจไม่สำคัญเท่าเหมาะไม่เหมาะตามอายุ สถานการณ์ ฯลฯ ทำผิดครั้งสองครั้งได้ หลังจากนั้นต้องมีสติ ใช้หลักประสบการณ์ของพ่อและแม่เ็ป็นสำคัญว่า อะัไรที่พิสูจน์ว่าดีก็เอามาปรับใช้กับลูก อะไรที่เราทำผิด หรือเห็นว่าไม่ดีกับเด็กมากเกินไปก็จะลดดีกรีลงมาให้พอดี แล้วพ่อแม่ก็หาความรู้จากสิ่งที่เราไม่รู้ ไม่แม่นยำ และเรียนรู้ ลักจำจากประสบการณ์ของคนอื่น ถามว่าในช่วงอายุไหน ทำอย่างไร ตอบไม่ได้ขนาดนั้นครับ เพราะช่วงอายุของเด็กมันคาบเกี่ยวกันทุกวินาที เป็นชั่วโมง เป็นวันไปเรื่อย คงต้องดูตามพฤติกรรม และการพัฒนาความคิดของ พร้อมกับสังเกตโดยการมีส่วนร่วม และสังเกตโดยการอยู่วงนอกไปพร้อมกัน เพราะเด็กสมัยนี้จะคิดเร็ว โตเร็ว เอาหนังสือ เอาเกณฑ์มาวัดอาจจะหลงทางได้ง่ายๆ เด็กจะมีคำถามที่เราผู้ใหญ่จะอึ้ง และงง หรือประหลาดใจเสมอๆครับ แค่นี้เราก็ไม่้ทันลูกแล้วละครับ ว่าจะตอบสั้นๆ อดยาวไม่ได้ จากคุณ : Double07 เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 10:40:31

ความคิดเห็นที่ 11 555 ไม่อยากบอกว่าโดนตามทางหลังไมค์ให้มากระทู้นี้เหมือนกันค่ะ อ่านหัวข้อแล้ว ยังคิดเลยว่า ยาวแน่ ไม่รู้จะว่างพิมพ์ไหม  เพราะรายละเอียดปลีกย่อยมันมีเยอะแยะค่ะ ส่วนตัวเราแล้วเราไม่เลี้ยงแบบโอ๋มากนัก แต่ก็โอ๋ในระดับหนึ่ง ถ้าลูกหกล้ม เราจะให้เค้าลุกขึ้นมายืนเอง จะไม่ไปโอ๋ๆแล้วยิ่งทำให้เด็กร้องไห้หนักเพราะอยากอ้อนค่ะ เวลาเค้าล้มแล้วอยากให้ลุกขึ้นได้ด้วยตัวเอง รวมทั้งการใช้ชีวิตด้วย เพราะอีกหน่อยเค้าจะได้จัดการชีวิตตัวเองได้หากไม่มีพ่อแม่ แนะนำลูก แล้วให้เค้าปฏิบัติเอง อะไรที่สำคัญไปถึงอนาคตไกลๆเราเลือกให้ค่ะ แต่อะไรที่ให้เค้าตัดสินใจได้เราก็ปล่อยให้เค้าเลือกเอง อยากเน้นให้ลูกพึ่งตัวเอง แต่ก็อยากมอบความอบอุ่นแบบใกล้ชิดให้มาก เพราะสังคมสมัยนี้เราว่ามันน่ากลัว ไม่อยากให้ลูกเหงาเพราะโดดเดี่ยวเกินไปจนต้องหาความรักจากคนนอก จากคุณ : ริน-otto เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 10:51:58

ความคิดเห็นที่ 12 ตามอ่านและขอให้กิ๊ฟ (ในใจ) กับทุกความเห็นนะคะ รวมถึงจขกท. ด้วยค่ะ ยังไม่มีลูก แต่จะนำสิ่งที่ได้จากกระทู้นี้ไปปรับใช้ เวลาที่เค้าเกิดมาน่ะค่ะ เดี๋ยวกิ๊ฟออกแล้วจะตามมาชดใช้นะคะ ^^' จากคุณ : ทำอะไรก็ไม่อร่อย เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 11:06:43

ความคิดเห็นที่ 13 ลูกยังเล็กค่ะ 3.6 ขวบ ตอนนี้จึงยังใช้วิธีการใด ๆ ยังได้ไม่มากนัก แค่หลวม ๆ ค่ะ เพราะเค้ายังต้องการความรัก ความเอาใจใส่จากเราอยูเต็ม 100% การแสดงความรักต่อกัน การกอด การหอมแก้ม ทั้งพ่อแม่ลูก ก็สามารถถ่ายทอดความรู้สึกหลาย ๆ อย่างได้แล้ว และทำให้เด็กเติบโตมาอย่างอ่อนโยนได้ค่ะ ณ ตอนนี้ ก็คงยึดหลักจากที่แม่เลี้ยงเรามามั้งค่ะ แล้วเอามาปรับใช้ให้เข้ากับยุคสมัย เข้มงวดบ้างปล่อยบ้างมันแล้วแต่เหตุการณ์ด้วยค่ะ แต่บางทีการเลี้ยงดูมาเหมือน ๆ กัน พี่น้องท้องเดียวกัน พฤติกรรมของแต่ละคนยังไม่เหมือนกันเลยค่ะ แม่สอนให้ออม ให้ประหยัด ลูกอีกคนทำได้ แต่ลูกอีกคนอาจทำไม่ได้สุรุ่ยสุร่ายไม่อดออม ซึ่งมันส่งผลในอนาคตที่ชัดเจนมาก จากคุณ : ษิตรา เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 11:24:55

ความคิดเห็นที่ 14 อิอิอิ มีคนตามหลังไมค์มาเหมือนกัน ตามว่าอย่าตอบ ให้อ่านอย่างเดียว !!!! ต้อง Vote ใหม? จากคุณ : rainfull เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 12:26:28

ความคิดเห็นที่ 15   อยากให้ ดร.เอื้องตอบน่ะค่ะ จากคุณ : สร้อยทองคล้องรักเรา เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 14:22:22

ความคิดเห็นที่ 16   ขอขอบคุณทุกๆคนที่ตามมาตอบให้หลังจากที่หลังไมค์ไปหานะคะ เอิร์ธไม่มีประสบการณ์ได้แต่ศึกษาจากหนังสือและเพิ่งจะได้คุยกับสามีหลังจากพาลูกไปหัดว่ายน้ำว่าเราควรจะต้องส่งเสริมลูกทุกๆด้านแต่อีกใจก็กลัวกันว่าจะเป็นการเร่งรัดหรือกดดันเค้ามากไปรึเปล่า?ไม่รู้ว่าอะไรที่เรียกว่าพอดี จนมาวันนี้เห็นกระทู้นี้ตรงใจจึงอยากรู้แนวทางและความเห็นจากหลายๆท่าน่ะค่ะ ขอบคุณจขกท.ที่ตั้งกระทู้ด้วยนะคะ จากคุณ : สร้อยทองคล้องรักเรา เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 14:27:31

ความคิดเห็นที่ 17 เอาคร่าว ๆ คงเอาส่วนดีที่พ่อแม่เลี้ยงเรามา ประกอบกับสังคม ที่เปลี่ยนแปลงไปในปัจจุบัน ช่วงเด็ก พ่อแม่ทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูก ตอนนี้พี่ก็พยายามทำตัวดีให้ลูกเห็นอยู่ 555 ในทางสังคมส่วนรวม ก็ เช่น เวลาขับรถ เวลาไปสวนสาธารณะ พาลูกไปวัดบ่อย ๆ ถือศีล 5 ให้ลูกดู ขยันทำงานให้ลูกรู้ ว่าพ่อแม่เหนื่อย รู้จักค่าของเงิน เพราะช่วงนี้ มันเหมือนจะอยู่ในจิตใต้สำนึกเค้านะคะ (สังเกตเอาเองจาก ไม่ได้สอน แต่ลูกก็จำได้) ช่วงวัยรุ่น คงจะพยายามทำตัวเป็นเพื่อนให้มากสุดเท่าที่จะทำได้อีก จำได้ตอนตัวเองเป็นวัยรุ่น ก็ได้พี่ชายเป็นเพื่อนที่ดี ทำให้เราไม่เคว้ง อยากให้ลูกรู้สึกกับเราอย่างนั้นบ้าง ไว้ใจเรา มีอะไรจะได้เล่าให้เราฟัง มีปัญหาจะได้ช่วยกันแก้ นอกจากนี้ ถ้าเค้าโตคงไม่ห่วงแล้วละค่ะ จากคุณ : หมวยน้อยร้อยชั่ง เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 18:02:32

ความคิดเห็นที่ 18 เลี้ยงลูกตามวัย  โอ้ยยยย...ตอบยากอ่ะ ที่เลี้ยงอยู่ทุกวันนี้คือ  ให้เขารู้จักกับธรรมชาติ อยู่กับธรรมชาติ  งงไหมคะ?? เช่น เขาร้องกรี๊ด ก็บอก ... ร้องไปเถอะ หนูกะลังโกรธ โมโห  พออารมณ์ดีค่อยมาคุยกัน ถ้าไปเล่นกับเพื่อน แล้วแย่งของกับเพื่อน ก็บอก ... เป็นธรรมดาลูก ของมีชิ้นเดียวแต่หลายคนถูกใจ อยากเล่น ลูกก็ต้องดูว่าใครหยิบเล่นก่อน  ถ้าหนูเล่นก่อนก็ควรแบ่งเพื่อนบาง ถ้าเพื่อนเล่นก่อน หนูก็ไปบอกเพื่อนว่า แบ่งหนูเล่นบาง เลี้ยงลูกแบบทำนองนี้คะ ถึงแม้บางคนจะบอกว่า เราพูดอะไรที่มันยาวเกินกว่าเด็กจะเข้าใจ เราก็คิดว่า เราต้องพูด ต้องอธิบาย คิดดูเถอะ แค่ลูกถามว่า ประเทศไทยคืออะไร?? เรายังอธิบายความเป็นมาของไทยตั้งแต่สมัยอยุธยาเลยคะ เล่ายาวจนลูกหลับ ปล มีลูกสาวคนเดียวค่ะ  เค้เร่อายุ 3.7 ขวบ จากคุณ : p-annipe เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 52 22:30:21

ความคิดเห็นที่ 19   ขอบคุณพี่นิน ขอบคุณพี่ไผ่ค่ะ จากคุณ : สร้อยทองคล้องรักเรา เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 07:15:24

ความคิดเห็นที่ 20 มาตอบแล้วจ้ะ ^^ กรอบทางความคิดของลูกๆ ที่ไม่มีค่ะ ปล่อยให้เค้าคิด ให้เค้าถาม สิ่งไหนที่เราเห็นว่าดีเราก็ชม สิ่งไหนที่เราเห็นว่าไม่เหมาะสมเราก็สอน บอกเหตุผลว่าไม่ดีเพราะอะไร ไม่ให้ทำเพราะอะไร พื้นฐานการห้าม หรือ การให้ ต้องให้รับรู้ว่า เราห้ามเพราะห่วง เราให้เพราะรัก ส่วนอยากให้ลูกโตมาเป็นคนอย่างไรในความคิดพี่  ก็ตามมาตราฐานการเข้าสังคมทั่วไปค่ะ รู้จักกาลเทศะ รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่   พี่เชื่ออย่างหนึ่งว่า ถ้าลูกๆมั่นใจในความรักของเราที่มีต่อเค้า  เค้าจะเชื่อฟังในสิ่งที่เราบอกค่ะ เพราะเค้าจะมั่นใจว่าสิ่งที่แม่บอกคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเค้า จากคุณ : +:+SoMEonE ExacTlY likE yoU+:+ เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 12:49:44

ความคิดเห็นที่ 21 ตามมาตอบเหมือนกันจ๊ะ  ตอนนี้ลูกเล็กอยู่เหมือนกัน แฝด 2 ขวบ4 เดือน พูดเก่ง รู้เรื่องทุกอย่าง กำลังช่างจดจำ  ก็จะพยายามสอนเค้าเรื่องความถูกผิด สิ่งนี้ทำได้ สิ่งนี้ไม่ควรทำ  และจะพยายามให้เค้าเค้าใจว่าทำไมถึงทำไม่ได้ทำไมถึงโดนดุ  แล้วถามเค้ากลับว่าทำแบบนี้แล้วเป็นยังไง  เช่นเค้ากัดกัน ทะเลาะกัน พี่ก็จะตีทั้งคู่ คนที่กัดจะโดนสองเท่า  พอตีหรือดุเค้าก็จะร้อง (ตีไม่เจ็บหรอกค่ะอิอิ ) พอเงียบแล้วจะมากอดเค้าแล้วสอนว่าทำไมแม่ถึงตี ลูกทำอะไรไม่ดีเลยถูกตี ลูกรู้มั้ย สอนให้รู้จักไหว้ เคารพคนอื่น ลูกค้ามาสวัสดีครับ ขอบคุณครับ เห็นพระต้องยอมือไหว้  ฯลฯ   เยอะอะ รวม ๆก็คล้าย ๆ คนอื่นคือสอนให้เค้าเป็นคนดี ช่วยเหลือตัวเองได้ ทันคน ไม่รังแกคนอื่น ให้คิดเป็น เปิดโอกาสให้ลูกคิดเอง เลือกเอง ช่วยเหลือตัวเอง  เพาะฝังนิสัยไปเรื่อย ๆ ทีละนิดๆ   คิดเสมอว่าเราไม่รู้จะอยู่กะลูกได้นานแค่ไหน ในวันที่เราจากไปลูกจะไม่เป็นภาระคนอื่น ทั้งเรื่องเงินทอง และ ตัวเค้าเอง ค่ะ จากคุณ : The Star in The Sky เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 52 19:14:54

ความคิดเห็นที่ 22   ขอบคุณพี่จูน พี่หญิงค่ะ ชอบประโยคนี้ของพี่จูนจังเลย"ถ้าลูกๆมั่นใจในความรักของเราที่มีต่อเค้า  เค้าจะเชื่อฟังในสิ่งที่เราบอกค่ะ เพราะเค้าจะมั่นใจว่าสิ่งที่แม่บอกคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเค้า"เอิร์ธจะพยายามสร้างความมั่นใจให้เค้าเหมือนกันค่ะ เอิร์ธก็คิดเหมือนพี่หญิงนะคะ ก็พยายามบอกทุกคนที่บ้านว่าอย่าตามใจเค้าในสิ่งที่ไม่ถูก ถ้าทำผิดต้องสั่งสอนอย่าเลยตามเลยเพราะเค้าจะติดนิสัยและอยู่ในสังคมลำบาก..เราไม่ได้อยู่กับเค้าตลอดเวลาและตลอดไป จากคุณ : สร้อยทองคล้องรักเรา เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 52 07:40:24