ความคิดเห็นที่ 1 ย้อนเวลากลับไปช่วงที่แม่ตั้งท้องน้องมีฟา ขณะที่พี่ฟ่านอายุได้ 1 ปีกว่าๆ แม่คุยกับพี่ฟ่านเสมอ ถึงสมาชิกใหม่อย่างน้องมีฟาที่อยู่ในพุงโตๆของแม่ ให้พี่ฟ่านคุยกับน้อง จับพุงแม่เวลาน้องดิ้นบ่อยๆ “เมื่อก่อนหนูก็เคยอยู่ในท้องแม่เหมือนน้องนี่แหละ อีกไม่นาน น้องก็จะออกมาอยู่ด้วยกันกับเราจ้ะ หนูจะได้เป็นพี่ ได้ช่วยแม่ดูแลน้องไงจ๊ะ” พี่ฟ่านพนักหน้างงๆ ไม่เข้าใจนัก รู้แต่ว่าน่าจะเป็นเรื่องดี เพราะแม่ดูมีความสุขเหลือเกิน เวลาพูดถึงน้องมีฟา สรุป – เตรียมตัวพี่คนโตก่อนเสมอ ตั้งแต่คุณแม่ตั้งครรภ์ - อธิบายแบบสั้นๆ ง่ายๆ  บ่อยๆในเชิงบวก - ให้พี่ได้มีส่วนร่วมในการดูแล และมีปฏิสัมพันธ์กับน้องตั้งแต่เนิ่นๆ - หากจำเป็นต้องเริ่มให้พี่แยกห้องนอนกับพ่อแม่ ควรเริ่มทำตั้งแต่น้องยังไม่คลอด แบบค่อยเป็นค่อยไป จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 18:58:42

ความคิดเห็นที่ 2 หลังจากน้องมีฟาเกิดมา ทั้งพ่อแม่และญาติๆต่างมีความสุข ตื่นเต้น ดีใจกับสมาชิกคนใหม่ของครอบครัว พี่ฟ่านเองก็ตื่นเต้นเช่นกัน ที่ได้ของเล่น เอ้ย..สมาชิกใหม่ พี่ฟ่านมายืน เลียบๆเคียงๆ ตอนที่แม่อุ้มน้อง มองอย่างไม่คลาดสายตา “มองน้องแบบนั้น แม่รู้นะ ว่าคิดจะทำอะไร!”  แม่เตือนพี่ฟ่านไว้ก่อน กลัวพี่ฟ่านมาแกล้งน้อง หึ หึ ยิ่งทำให้พี่ฟ่านเกิดความสงสัย คับข้องใจ เอาไว้เผลอ แอบมาจับน้องดีกว่า วันหนึ่ง ด้วยความสงสัย น้องฟ่านจึงแอบมาจับน้อง เอ๊..น้องตัวนิ่มจัง ลองกัดเท้าน้องดีกว่า “อะแง้ๆๆๆ” น้องมีฟาร้องเพราะเจ็บ จนแม่เดินเข้ามาดู (ยังกะ Mr Fusion) “ทำไมทำน้องอย่างนี้ แม่บอกแล้วใช่ไหม ไม่ให้แกล้งน้อง ถ้าทำอีกแม่จะไม่รักนะ” แม่เอ็ดเสียงดัง จนพี่ฟ่านตกใจ ร้องไห้ครางเบาๆ เพราะกลัวแม่เอ็ดซ้ำ แม่มักจะสาละวนกับการให้นมน้อง เปลี่ยนผ้าอ้อม และก็นอน (เอ่อ..) จนไม่ค่อยได้มีเวลาคุย เล่นกับพี่ฟ่านเหมือนเคย บางครั้งที่พี่ฟ่านเล่นซน ก็ถูกคุณแม่ที่กำลังเหน็ดเหนื่อยเอ็ดอีก ส่วนพ่อก็ออกไปทำงาน กว่าจะกลับมาก็ค่ำๆ เวลาพ่อกลับมา พี่ฟ่านจะดีใจมาก แต่ทว่า “พ่อขา พ่ออุ้ม พ่ออุ...” พี่ฟ่านร้องเรียกจะให้พ่ออุ้ม “เดี๋ยวนะลูก พ่อเข้าไปดูน้องก่อน” พ่อตัดบทเดินลิ่วไปหาน้องมีฟา ผ่านหน้าพี่ฟ่านไป “ชื่นใจพ่อจริงๆ เจ้าตัวเล็ก” พ่ออุ้มน้อง พลางกอดหอมอย่างเอ็นดู พี่ฟ่านมองตาละห้อย เชอะ ไม่ง้อพ่อก็ได้ เดี๋ยวคุณปู่ คุณย่ามา แต่ทว่า........ ทุกคนที่มาเยี่ยม จะตรงลิ่วไปหาน้องมีฟา จนลืมให้ความสนใจกับพี่ฟ่าน ซึ่งยืนต้อนรับอยู่หน้าบ้าน จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 19:01:21

ความคิดเห็นที่ 3 นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับหนู ก่อนหน้านี้ ทุกคนรักหนู ให้ความสนใจหนูคนเดียว พอมีน้องขึ้นมา ทุกๆคนรอบตัวก็เปลี่ยนไป พี่ฟ่านรู้สึกหวั่นไหวกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นรอบตัว พี่ฟ่านจึงมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเช่นกัน เพื่อรักษาสมดุล และปรับตัวกับสถานการณ์รอบตัวที่เปลี่ยนไป พี่ฟ่านงอแงมากขึ้น ติดพ่อแม่มากขึ้น ไม่ยอมแยกห่าง แม้นาทีเดียว ไม่ยอมออกไปเล่นนอกบ้าน พฤติกรรมถดถอย กลับมาดูดนิ้ว อึ ฉี่รดกางเกง ร้องอุแว้ๆแบบทารก แกล้งมากัดเท้าน้องทุกครั้งที่มีโอกาส พ่อกับแม่ไม่เข้าใจการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น จึงยิ่งไปดุพี่ฟ่าน ยิ่งทำให้สถานการณ์เลวร้ายกว่าเดิม สรุปประเด็นที่ได้จากสถานการณ์นี้ - การมีสิ่งใหม่ๆเข้ามาในบ้าน จะกระตุ้นพฤติกรรมอยากสำรวจของเด็ก เป็นเรื่องปกติ ถ้าคุณไม่อยากให้เขาสำรวจแบบผิดๆ ก็ต้องชักชวนเขาเข้ามาดูน้อง ภายใต้การดูแลของคุณ เช่น เมื่อเห็นพี่ มายืนเลียบๆเคียงๆ เมื่อเจอน้องวันแรก “ฟ่าน เข้ามาหาน้องสิจ๊ะลูก หนูลองจับน้องดูสิ แต่จับเบาๆนะ เพราะน้องตัวเล็ก ยังไม่แข็งแรงเหมือนหนู” - การที่พ่อแม่โวยวาย ดุด่าลูก ทำเป็นเรื่องใหญ่โต เมื่อเห็นพี่แกล้งน้อง(ไม่ว่าพี่จะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม) จะเป็นการให้แรงเสริมให้พี่แกล้งน้องต่อไปมากขึ้น เพราะอย่างน้อย เค้าได้รับความสนใจจากคุณเวลาแกล้งน้อง แม้ว่าจะเป็นความสนใจเชิงลบก็ตาม (ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย) และเขาจะเชื่อมโยงว่าเมื่อไหร่มียัยตัวเล็ก ฉันถูกแม่ดุทุกที พาลจะยิ่งไม่ชอบน้องเข้าไปอีก ดังนั้น เมื่อเห็นพฤติกรรมแกล้งน้อง บอกเขาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ไม่ตวาด สั้นๆว่าทำไม่ได้ พร้อมกับดึงเขาออกมาจากการกระทำดังกล่าว ห้ามๆๆๆๆๆๆขู่ลูกว่า แม่จะไม่รักเด็ดขาด เพราะจะยิ่งเป็นการตอกย้ำว่าพ่อแม่รักน้องมากกว่า เป็นคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเด็กอย่างมาก อาจเกิดภาวะวิตกกังวลจากการจากพรากได้ (separation anxiety) เด็กจะงอแงติดพ่อแม่มากขึ้น เพราะกลัวว่าถ้าพ่อแม่ลับตาไป เขาจะถูกทิ้งไปจริงๆ ตามจินตนาการของช่วงวัยนี้ - ยอมรับปฏิกิริยาของลูกคนโตที่เกิดขึ้น เพราะมันเป็นภาวะปกติที่เกิดขึ้นได้ ที่เขาหวงพ่อแม่ เพราะเขามีความผูกพัน (ถ้าเด็กคนไหนไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย นี่สิ แปลก!!)   ซึ่งปฏิกิริยาเด็กที่เกิดขึ้น แต่ละคนมากน้อยไม่เท่ากัน ขึ้นกับการเตรียมตัว การจัดการของพ่อแม่ และพื้นอารมณ์ดั้งเดิมของเด็ก ถ้าพ่อแม่ยิ่งไปดุ หัวเสียกับลูก มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 19:06:00

ความคิดเห็นที่ 4 พ่อแม่จึงหันกลับมาทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้น และเข้าใจที่มาที่ไปของปัญหาพี่ฟ่าน การเปลี่ยนแปลงของพ่อแม่ จึงเกิดขึ้น แม่ดึงพี่ฟ่านเข้ามามีส่วนร่วมในการดูแลน้องมีฟามากขึ้น เพื่อใช้เวลาร่วมกันให้เป็นประโยชน์ และทำให้พี่ฟ่านรู้สึกว่า เค้าไม่ได้เป็นส่วนเกิน และภาคภูมิใจกับความสามารถของตัวเองที่ดูแลน้องได้ เช่น “พี่ฟ่านจ๊ะ ช่วยแม่หยิบผ้าอ้อมน้อง มาให้แม่หน่อยสิลูก” “ขอบใจจ้า หนูช่วยแม่ได้เยอะเลย เก่งมากลูก” แม่เอ่ยชมพี่ฟ่าน พร้อมกับกอดอุ่นๆหนึ่งที ตอนเย็น เมื่อพ่อกลับมา น้องฟ่านรอต้อนรับหน้าบ้านอีกเช่นเคย “หวัดดีจ้า พี่ฟ่านวันนี้เป็นไงมั่งลูก” พ่อทักพี่ฟ่านพร้อมกับอุ้ม และหอมหนึ่งฟอด “หนูระบายสีด้วย” ฯลฯ  พ่อลูกคุยกันหอมปากหอมคอ “เอ แล้ววันนี้น้องมีฟาเป็นยังไงบ้างน้า หนูพาพ่อไปดูน้องหน่อยสิ” น้องฟ่านเดินจูงมือพ่อไปดูน้องด้วยกัน “วันนี้ พี่ฟ่านช่วยแม่ดูแลน้องด้วยนะพ่อ แม่สบายขึ้นเยอะเลย”  แม่เข้ามาเสริมทัพ “โอ้โห จริงเหรอลูก เก่งมากเลย พ่อดีใจนะที่หนูช่วยแม่ดูแลน้อง เก่งอย่างนี้ต้องหอมอีกฟอด” ตั้งแต่นั้นมา หากมีใครมาเยี่ยมน้องที่บ้าน ต้องทักพี่ฟ่านก่อน และให้พี่ฟ่านเป็นฝ่ายพาไปหาน้องเสมอ พ่อแม่ใช้เวลาช่วงก่อนนอนหลังน้องมีฟาหลับไปแล้ว อ่านหนังสือนิทานร่วมกันสามคนพ่อแม่ลูก โดยนิทานเป็นเรื่องหมีน้อยรักน้อง (ช่างใกล้เคียงกับชีวิตน้องฟ่านจริงๆ) (สรุปว่าพ่อแม่ควรมีเวลา”special” เล็กๆน้อยๆ สำหรับพี่คนโต โดยที่ไม่มีน้องมาเกี่ยวข้องบ้าง เพื่อชดเชยความรู้สึกขาดให้พี่คนโต) บางครั้งพ่อจะพาพี่ฟ่านไปเที่ยวข้างนอกกันสองคนพ่อลูก พ่อจะสอนพี่ฟ่านให้นึกถึงคนที่บ้านเสมอ “ฟ่าน หนูว่าน้องมีฟาที่รอเราอยู่ที่บ้าน ไม่ได้มาเที่ยวเหมือนเรา เค้าจะอยากได้อะไรน้า” “เดี๋ยวถึงบ้านแล้ว หนูเอาไปให้น้องเลยนะ พ่อว่าน้องคงดีใจที่หนูซื้อของไปฝาก” จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 19:09:20

ความคิดเห็นที่ 5 อย่าพูดคำว่า”เป็นพี่ ต้องเสียสละให้น้อง” บ่อยจนเกินไป มันไม่ใช่ความผิดที่เกิดเป็นพี่คนโต มันเป็นข้อจำกัดที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ การตอกย้ำจุดนี้บ่อยๆ ยิ่งทำให้ตัวคนเป็นพี่ รู้สึกผิด รู้สึกไร้ซึ่งการควบคุม ไม่มั่นคงกับสถานภาพตัวเอง (แล้วจะให้หนูทำยังไงล่ะ ก็เกิดมาเป็นคนโตแล้วนี่) เพราะมีคำว่า พี่ต้องเสียสละ ค้ำคออยู่ตลอดเวลา อาจทำให้เด็กมีปัญหาทางอารมณ์จากความคับข้องใจตามมา นอกจากนี้อาจส่งผลให้น้องคนเล็กเกิดพฤติกรรมเอาแต่ใจได้ เพราะไม่เคยถูกขัดใจเลย จบแล้วครับ  (หมดมุก) คงพอได้ไอเดียเอาไปใช้บ้างนะครับ จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 19:11:26

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณค่ะที่มาแบ่งปัน ตอนนี้มีลูกชายแค่คนเดียว แต่ได้ข้อคิดดีๆไว้ใช้เผื่อมีลูกคนต่อไปค่ะ จากคุณ : helloyui (350dee) เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 20:13:37

ความคิดเห็นที่ 7 โหวตให้นะคะ ข้อมูลดีภาพประกอบก็น่ารักมากเลยค่ะ จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 22:26:49

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นข้อมูลที่ดีครับ จะได้เตรียมตัวรอไว้ก่อนเลย เผื่อเจอกับตัวเอง จากคุณ : beast เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 22:39:16

ความคิดเห็นที่ 9 นั่นนะสิ ทำไมเป็นพี่แล้วต้องเสียสละให้น้องด้วยล่ะ..ของแบบนี้มันต้องมาจากใจเนอะ น้องน่ารักมากทั้งสองคนเลยค่ะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 53 22:47:40

ความคิดเห็นที่ 10 คิดถึงน้องฟ่านและน้องมีฟานะคะ ที่บ้านตอนนี้มีปัญหาน้องอิจฉาพี่ค่ะ มีอะไรต้องมีด้วย ชมพี่อย่างไงต้องชมน้องด้วย(ยกเว้นโดนทำโทษอย่างเดียวที่ไม่ยอมด้วย) จากคุณ : Kitty_PoPo เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 00:56:08

ความคิดเห็นที่ 11 โอ้โห หนูฟ่าน โตขนาดนี้แล้วเหรอคะเนี่ย ผมยาวน่ารักเชียว จำพี่ปุ้งได้หรือเปล่าคะ น้องมีฟาผมดกมากเลยค่ะ จากคุณ : Second impact เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 04:10:27

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นพี่ ต้องเสียสละให้น้อง .... ส่วนตัวไม่ชอบใช้สอนลูกค่ะ(มีลูกเดียวค่ะ แต่มีลูกเลี้ยงเป็นพี่คนโต)  ช่วงที่มีลูกเป็นของตัวเอง กังวลเรื่องคนโตเหมือนกันค่ะ  แต่ผ่านไปด้วยดีเพราะพยายามใส่ใจ สนใจ เข้าใจหัวอกคนพี่มากกว่า ว่ามีความกังวลที่พ่อจะมีลูกใหม่ แม่(เลี้ยง)ที่แสนจะรักเค้าจะมีน้อง  จะยังรักเค้าเหมือนเดิมไหม?  เวลาญาติๆ เพื่อนๆสนิทมาเยี่ยมน้อง  เรากระซิบให้ติดของมาฝากคนโตด้วย  ไม่อยากให้เค้าคิดว่าใครๆ ก็สนใจแต่น้องค่ะ คนน้องที่ยังเป็นเบบี้น้อยๆ นี่ต้องการแค่กินได้ ถ่ายออก นอนหลับ โอบกอดปลอบใจเมื่อร้องไห้งอแง เลี้ยงง่ายกว่าคนโตในเรื่องของจิตอารมณ์เยอะค่ะ  หลายวันก่อนสามีพูดถึงเรื่องเลิกแพมเพิร์สคนเล็ก(เลิกได้ทั้งกลางวันกลางคืนตอน ๒ ขวบครึ่ง) ว่าไม่เห็นต้องเลิกเลย  คนโตยังใส่จนอายุ ๘ ขวบ  จริงๆ คนเล็กเราไม่ได้พอตตี้เทรน   เค้าไม่ฉี่รดแพมเพิร์ส ๓ คืนรวดถึงเลิกใส่ค่ะ  เราเลยสวดสามีว่าห้ามพูดเรื่องนี้อีก เด็กแต่ละคนมีความต่างกันในทางกายภาพแล้ว  ลูกคนโตเราเจอเรื่องการหย่าร้างของพ่อแม่ตั้งแต่ ๓ ขวบ  ช่วงก่อนที่จะมาอยู่กับเรา ไม่รู้ว่าแม่เค้าเลี้ยงแบบไหน?  เมื่อแก้ไขได้แล้ว ห้ามรื้อฟื้น ตอนนี้คนโต ๑๔ ปี เป็นหนุ่มแล้วค่ะ อดทนกับน้อง ๓ ขวบ ตัวป่วนมากๆ น้องตื้อให้เป็นเพื่อนเล่นด้วย ก็ยอมๆ จนเราสงสารคนโต  ปรามตัวเล็กแทน  ส่วนคนเล็กนี้ถ้าไม่อยากทำไร เช่น อาบน้ำ  ตัดเล็บ ฯลฯ พอบอกว่าพี่เค้าไม่ชอบคนที่หัวเหม็น เล็บดำ ...รีบห้ามแม่ว่าอย่าบอกพี่นะ ยื่นมือให้ตัดเล็บ รีบอาบน้ำทันทีค่ะ จากคุณ : one&only เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 05:25:13

ความคิดเห็นที่ 13 เก่งมากค่ะคุณนุช จากคุณ : Second impact เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 10:53:28

ความคิดเห็นที่ 14 เจอปัญหาแบบนี้อยู่พอดีเลยค่ะ บางอย่างก็ทำอยู่ ได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง แหะๆ ^^" แต่บางอย่างก็ยังไม่เคยทำ สงสัยต้องลองค่ะ ขอบคุณภาพประกอบน่ารักๆ ด้วยค่ะ จากคุณ : lovenaming เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 10:55:09

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณที่เสียสละเวลมาพิมพ์กระทู้ให้ได้อ่านค่ะ มีประโยชน์มากค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : เจ้าแต้ม เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 11:02:44

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามาเล่าของตัวเองบ้างดีกว่า ก่อนคลอดน้องภีมน้องคนเล็กยุ้ยก็เตรียมตัวมาอย่างดีเหมือนกันค่ะ จะบอกว่าหนูมีน้องอยู่ในท้อง จะสอนให้เค้าเตรียมตัวเป็นพี่หลายอย่าง และยุ้ยพาเค้าไปอยู่เนิสเซอรี่ก่อนจะคลอดค่ะ ตอนแรกว่าจะให้ไปตอนน้องคลอด แต่กลัวเหลือเกิน กลัวเค้าจะคิดว่าเราผลักไสเค้าไปเมื่อมีน้องคนใหม่เข้ามา แล้วพอน้องคลอดมาอาการวันแรกที่เห็นเค้าจาเงียบแบบว่ามองค่ะ มองชีวิตเล็กๆที่เราอุ้มเข้ามา เมื่อเข้าบ้านมาวันแรกยุ้ยจะเรียกเค้าเข้ามาหายุ้ยตอนที่อุ้มน้องอยู่แล้วพูดประโยคแรกว่า นี่น้องของพี่ภพครับ น้องชื่อน้องภีม จับมือน้องหน่อยได้ไม๊ ต่อไปเราจะอยู่ด้วยกัน พอเค้าจับยุ้ยก็บอกให้เค้าหอมน้องหนึ่งฟอดเค้าก็หอม พี่ภพก็ยิ้ม เวลายุ้ยจัดการน้องเช่นอาบน้ำ ยุ้ยจะชวนพี่ภพเข้าร่วมกิจกรรมด้วยค่ะ เช่นให้พี่ภพเอาน้ำรดที่หลังน้อง ไปหยิบผ้าเช็ดตัว หยิบผ้าอ้อม หยิบแป้ง พี่ภพดูมีความสุขดี แล้วเวลาน้องภีมหลับเนี่ยยุ้ยก็จะไปกอดพี่ภพเสมอค่ะ แล้วพูดเสมอว่าแม่รักปภพนะลูก เค้าก็ยิ้มแล้วบอกว่าครับ เวลาน้องภีมไม่นอนยุ้ยก็จะชวนพี่ภพมาเล่น แล้วพูดว่ารักพี่ภพจังเลย รักน้องภีมจังเลย พอน้องภีมเริ่มได้5เดือนน้องภีมเริ่มซน เวลายุ้ยอุ้มน้องภีมเนี่ยเค้าจะชอบหมุนไปหมุนมาคว้าโน่นคว้านี่ ยุ้ยบอกว่าน้องภีมอยู่นิ่งๆก่อนได้ไม๊ แล้วพี่ภพก็จะพูดต่อไปว่าว่าน้องภีมแม่กำลังเก็บของอยุ่อย่าซนสิ แล้วยุ้ยก็จะพูดว่าน้องภีมพี่ภพพูดว่าไง จะให้เครดิตพี่ภพค่ะ แบบว่าสอนน้องให้เกรงใจพี่ชายไปในตัวด้วย แล้วพี่ภพเค้าจะรู้สึกภูมิใจกับคำว่าพี่ชายค่ะ แต่เรื่องบอกรักกันนี่จะพูดกันทุกวันค่ะ และเรื่องแย่งของเนี่ยตอนนี้น้องภีมได้7เดือนครึ่งและเริ่มแย่งของกับพี่ชายเป็นแล้ว เวลาเค้าแย่งกันไม่ว่าพี่แย่งน้องหรือน้องแย่งพี่ ยุ้ยจะไม่พูดว่าเป็นพี่ต้องเสียสละให้น้องนะ ยุ้ยจะพูดว่าเป็นพี่น้องกันต้องแบ่งปันกันสิลูก พี่ภพก็แบ่งนะคะ ตอนนี้เริ่มแย่งของเล่นกันค่ะ เพราะยุ้ยจะปล่อยให้เค้าเล่นกันสองคน อ่อลืมบอกไปน้องภีมตอนนี้7เดือนครึ่งพี่ภพเนี่ย3ปี4เดือนค่ะ จากคุณ : เกสรา แม่พี่ภพกับน้องภีม (น้องนางสาวสวย) เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 17:17:53

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณนะคะ มีประโยชน์มากๆค่ะ/ จากคุณ : bodiamond1 เขียนเมื่อ : วันมหาสงกรานต์ 53 23:38:58

ความคิดเห็นที่ 18 น่ารักทั้งสองศรีพี่น้องเลยค่ะ^^ จากคุณ : พจมารร้าย เขียนเมื่อ : วันเนา 53 20:28:06

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากค่ะ คุณน้าเล่าเรื่องได้เก่งและได้สาระดีด้วยค่ะ จากคุณ : i-tim เขียนเมื่อ : วันเนา 53 20:28:26

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณนะคะ สองสาวน่ารักเชียวค่ะ จากคุณ : Darling อย่าให้รักเราสูญพันธุ์ เขียนเมื่อ : วันเนา 53 23:34:25

ความคิดเห็นที่ 21 สงกรานต์ทำไมไม่กลับมาช่วยเลี้ยงหลานเลย T_T จากคุณ : ประมุขขวัญ เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 11:19:21

ความคิดเห็นที่ 22 5555 ยัยแม่ก็ตามมาตัดพ้อท่านน้าได้ตลอดเวเช่นกัลล์นะเนี่ย เชื่อมันเลย!!! จากคุณ : ...สาวใหญ่ไซส์ S... เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 14:36:07

ความคิดเห็นที่ 23 ลืมบอกไปว่า "สาวใหญ่ไซส์ S" คือ ป้าตุ้มเองนะค้า เด๋วจางง....หุหุ จากคุณ : ...สาวใหญ่ไซส์ S... เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 14:37:55

ความคิดเห็นที่ 24 น้องน่ารักทั้งคู่เลยค่ะ เข้ามาเก็บคำแนะนำ เพราะวางแผนว่าจะมีซัก ๒ เหมือนกัน จากคุณ : กิ่งทองใบหยก เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 23:12:20

ความคิดเห็นที่ 25 มีประโยชน์มากๆเลยค่ะ กำลังหาอ่านเรื่องประมารนี้อยู่พอดี กำลังจะมีน้องชายให้พี่ชายที่อายุได้ 5 ขวบ ตอนนี้ก็พยายามให้พี่เค้าได้ใกล้ชิดและผูกพันกับน้องในท้องแม่ให้มากที่สุดไปก่อน พอคลอดแล้วเนี่ย คงต้องใช้วิชาจากอาจารย์หลายๆสำนักมาใช้แล้วล่ะค่ะ ขอบคุณนะค่ะ เซฟไว้เป็นบทเรียนที่หนึ่งแล้วค่ะ จากคุณ : armsin เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 23:45:10

ความคิดเห็นที่ 26 ทู้ดีมาก จากคุณ : ไม่ขาวแต่อวบ เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 53 09:53:05

ความคิดเห็นที่ 27 น่ารักมากเลย ลูกสองหนุ่มค่ะ อายุห่างสองปี พอๆกัน ไม่ค่อยมีปัญหามากค่ะ พยายามให้มีการทำกิจกรรมร่วมกันเสมอ ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ จากคุณ : รันโกะจัง^_^ เขียนเมื่อ : 16 เม.ย. 53 16:11:45

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามาดู.... ในฐานะเพื่อนของแม่พี่ฟ่าน น้องมีฟา 5555555 หลานเราโตไวเหมือนกันนิ...^^ จากคุณ : Thundergirl เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 53 12:01:52

ความคิดเห็นที่ 29 ^^^^^ ^^^   ตามกระทู้ข้างบนมาติดเลย มาดูหน้าหลานเหมือนกัน จากคุณ : artnus เขียนเมื่อ : 17 เม.ย. 53 20:02:17