ความคิดเห็นที่ 1 หนทางไปสู่ที่ สุคติ หรือ ทุคติ ย่อมเกิดจากการกระทำของตนเอง การกล่าวให้ผู้(ที่)ตายไปสู่ที่ "สุคติ" เป็นเรื่องดี เป็นการให้เกียรติผู้ตายครั้งสุดท้าย (ให้เกียรติผู้ที่ไม่อยากมีเกียรติยศ  ชื่อเสียงที่ดีงาม ฯลฯ) แต่...พระพุทธเจ้าทรงสอน ให้อยู่บนโลกแห่งความเป็นจริง เรื่องราวในอดีตย่อมเป็นเครื่องชี้ว่าใครเป็นคนอย่างไร แต่อดีตคือสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว  ผ่านมาแล้ว แก้ไขไม่ได้แล้ว สำหรับคนๆ หนึ่ง จะชัดเจนมากขึ้น ตราบจนวันตาย ถ้าได้นำเรื่องราวที่เกิดขึ้นในปัจจุบันมาพิจารณาเป็นประการสำคัญด้วย ซึ่งทุกครั้งต้องนำพฤติกรรมในปัจจุบันมาพิจารณาเป็นหลักด้วยทุกครั้ง อย่าหลงประเด็นเฉพาะเรื่องราวในอดีตเพียงอย่างเดียว คนเรามี 4 ประเภท แต่มีอยู่ 2 ประเภทที่ไม่ควรเอาอย่างเป็นอันขาด คนที่มาสว่าง  แต่ไปมืด (อดีตทำดี  แต่ปัจจุบันทำแต่ชั่ว) คนที่มามืด และไปมืด (อดีตทำชั่ว  ปัจจุบันก็ยังทำแต่ชั่ว) ใน"ห้องชานเรือน" ทุกท่านย่อมเห็นตัวอย่างในเรื่องเหล่านี้ได้บ่อยๆ สามี-ภรรยาที่แต่งงานกันแล้ว อยู่กินอย่างมีความสุข  สมหวัง สามีทำหน้าที่ได้ครบถ้วน ย่อมได้ชื่อว่าเป็นพ่อที่ดีของลูกเป็นสามีที่ดีของภรรยา  (นั่นคือเรื่องราวในอดีต) เมื่อเวลาผ่านไป..... เมื่อไหร่ที่สามี (ที่ในอดีตเป็นคนดี) มีภรรยาน้อย  (ซึ่งคือเหคุการณ์ในปัจจุบัน) ซึ่งอาจเกิดจากขาดสติ  อารมณ์พาไป  อุปนิสัยแย่ๆ (ดัง) เดิมกลับมา ฯลฯ ย่อมได้ชื่อว่าไม่ทำหน้าที่สามีและพ่อที่ดี  ใช่หรือไม่ ? และย่อมถูกแม่บ้าน-พ่อบ้าน บางคนในห้องชานเรือนที่รับรู้  รับทราบ ประนามโดยพร้อมเพรียงกัน ? ว่าเป็น สามีที่ไม่ดี คนเลว ไม่รับผิดชอบ ฯลฯ นี่คือคำอธิบายอย่างง่ายๆ ถึงประเด็นสำคัญที่ต้องมองสิ่งที่คนๆหนึ่ง ทั้งกระทำทั้งในอดีตและในปัจจุบันให้ครบถ้วน ทุกกระบวนความ ไม่ใช่มองแค่ในอดีตแต่เพียงอย่างเดียว จากจิตใจที่มีอคติ ? ด้วยความรัก-ชอบในปัจเจกบุคคล เพราะการคิดและมองอย่างนั้นย่อมทำให้ความจริงถูกบิดเบือน และย่อมทำให้คนที่ไม่เข้าใจเมื่อมาอ่านหลงเข้าใจผิดไปได้ ? เชื่อไหม.... ต่อให้มีคนทั่วโลก (มากกว่า พันล้านคน) มากล่าว ให้คนหนึ่งไปที่ "สุคติ" ก็คงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ถ้าในระหว่างที่มีชีวิตอยู่ ก่อนตายได้กระทำความชั่วไว้มากมาย โดยเฉพาะความชั่วที่ทำไว้กับแผ่นดิน  แผ่นดินแม่ผู้ให้กำเนิด ให้เกิดความแตกแยก  เดือดร้อน ลุกเป็นไฟ ทั้งจาก"การกระทำ"ด้วยตนเอง หรือ "การสนับสนุน"กลุ่มคนเหล่านี้ให้กระทำ ให้ทำร้ายสังคม  ส่วนรวม  บ้านเมือง  ประเทศชาติ ด้วยความชื่นชม  ยินดี  ปรีดา  ปราโมทย์ ฯลฯ เพราะพระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่า เมื่อจิตเศร้าหมอง  ทุคติเป็นอันต้องหวัง จิตเศร้าหมองมาจาก คนที่หลง  ยึดติดในลาภสักการะ ฯลฯ หมักหมมความไม่ดีตลอดเวลา จากการกระทำความไม่ดี ความชั่วด้วยตนเอง หรือสนับสนุนให้คนชั่วอื่นๆ กระทำเลว ทั้งด้วยความเต็มใจ (จากมิจฉาทิฐิ)  หรือรู้เท่าไม่ถึงการ (จากอวิชา  จากอคติ ฯลฯ) และการกระทำทั้งดีและไม่ดีทุกครั้งที่เกิดขึ้น จะประทับลงไปในจิตใจ  ความรู้สึก ยิ่งถ้าได้ (หลง) กระทำไม่ดีบ่อยๆ จนเป็นอุปนิสัย (นิสัยถาวร) แล้ว คนแบบนี้ เมื่อใกล้ตาย ย่อมประหวัดถึงสิ่งไม่ดีต่างๆ ที่กระทำไว้มากมายในขณะที่มีชีวิตอยู่ การกระทำความชั่วเอง การสนับสนุนให้คนอื่นทำความชั่ว และพึงพอใจในการกระทำเลวนั้น จิตสุดท้ายก่อนตายย่อมคิดคำนึงถึงการกระทำชั่ว  กระทำเลวที่ทำไว้ มากมายจนติดเป้นอุปนิสัยแล้ว  มากกว่าการกระทำดีที่มีอยู่น้อยนิด จิตที่ตายไปในขณะที่จิตเศร้าหมอง ที่ประหวัดคิดถึงแต่สิ่งไม่ดีที่ได้ทำเป็นอาจิณตอนมีชีวิต การตายของคนทำชั่ว  ยินดีในการทำชั่ว เมื่อตายไปย่อมไปที่ ทุคติ ภพภูมิที่ต่ำกว่ามนุษย์  เป็น เดรัจฉาน  เปรต  อสูรกาย ฯลฯ ตามที่พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้  ใช่หรือไม่ ? ======================================= หน้าที่รองในฐานะที่เป็นพ่อ ผู้ให้กำเนิด ในฐานะพ่อที่ดี ย่อมต้องให้ความสุขอย่างยั่งยืนกับลูก ไม่ใช่ให้ความทุกข์ตลอดเวลา จากการกระทำของพ่อ ที่ทำให้ลูกเป็นห่วง  กังวล อับอาย อยู่ตลอดเวลา ฯลฯ พ่อที่ดี...ควรทำหน้าที่ให้สมกับอาชีพที่กินเงินเดือน จึงจะได้เชื่อว่าทำเพื่อความสุขของลูก พ่อที่ดี...ควรทำตนให้วงศ์ตระกูลเป็นที่ยกย่อง  เชิดชู จึงจะได้เชื่อว่าทำเพื่อความสุขของลูก พ่อที่ดี...ควรกตัญญูรุ้คุณแผ่นดินแม่  แผ่นดินผู้ให้กำเนิด ให้อยู่อาศัย จึงจะได้เชื่อว่าทำเพื่อความสุขของลูก พ่อที่ดี...ต้องทำตนเป็นตัวอย่างที่ดีของสังคม จึงจะได้เชื่อว่าทำเพื่อความสุขของลูก ฯลฯ ถึงบรรทัดนี้ อยากให้ลองถามตนเองสักครั้งว่า คนๆนี้ ได้ทำตนเป็นพ่อที่ดีให้กับลูก (คนเดียว) ครบถ้วนหรือยัง ธรรมะสวัสดียามเย็นครับ แก้ไข "หัก" เป็น "หลัก" และเปลี่ยนตัวหนาเป็นขีดเส้นใต้ แก้ไขเมื่อ 31 พ.ค. 53 17:30:55 จากคุณ : Learn and Live เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 17:28:12

ความคิดเห็นที่ 2 นี่น่าจะเป็นกระทู้แอบ (แฝง) ? ที่พบเห็นได้เสมอในช่วงนี้ จาก "บางคน" "บางกลุ่ม" ที่แตกกระสาน  ซ่านเซ็น มาจากห้องราชดำเนิน ? ส่วนจะมี "เหตุผล" หรือไม่  ?  ควร"เชื่อ" บางคน หรือไม่ ? หรือ แค่"โฆษณา" ชวนเชื่อ ? ฯลฯ ต้องใช้สติปัญญา  สัมมาทิฐิ ความรู้จักผิดชอบชั่ว-ดี ฯลฯ (มาก) พอสมควรในการแยกแยะความถูกต้อง  ความปั้นแต่ง ฯลฯ การพูดเพียงด้านเดียว ? จากคนที่ชอบท่องเสมอว่า 2 มาตรฐาน จนเป็นคาถาประจำบางกลุ่มไปแล้ว กระมัง ? http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N9277247/N9277247.html http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N9277448/N9277448.html จากคุณ : Learn and Live เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 19:41:17

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่เกี่ยวการเมืองก็ดี   ทุกวันนี้ได้ยินการเมืองจะอาเจียน จากคุณ : เด็กเสริมทรัพย์ เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 20:50:01

ความคิดเห็นที่ 4 ชอบค่ะ ธรรมะ = ธรรมชาติ มันเป็นกฏตายตัว จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 31 พ.ค. 53 21:32:47

ความคิดเห็นที่ 5 เพราะคำว่า "ดี" และก็ "เลว" ถึงได้ วุ่นวายไม่จบสิ้น หลักธรรมคำพูดของพระพุทธเจ้า เป็น สิ่งที่ไม่ตาย แต่ไม่ได้หมายความว่า ต้อง เป็น อมตะ เพราะไม่มีอะไรที่เป็น อมตะ ศาสนาเรา ไม่ได้ สอนให้ติดให้ยึด แต่สอนถึงความไม่เที่ยง เป็น ทุกข์ ไม่ใช่ตัวตน มองให้พ้น ถึงเรื่อง ดีเลว นรก สวรรค์ คงจะีดีไม่น้อย เพราะเหนือกว่า นั้นยังมีใช่ไหมค่ะ จากคุณ : รุ่งฟ้าสาง เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 09:41:38

ความคิดเห็นที่ 6 วันนี้มาแนวใหม่ แนวธรรมะ ปกติแนวการเงิน ดีค่ะๆๆๆ เปลี่ยนแนวมั่ง จากคุณ : ปฎิทินน้อย เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 12:52:48

ความคิดเห็นที่ 7 ผมเคยไปฟังคุณดนัย  จันทร์เจ้าฉาย บรรยายว่า ประเทศไทยเป็นเมืองพุทธ (ศาสนา) มีคนนับถือศาสนาพุทธ ประมาณ 70 – 80 %  ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ แต่มีส่วนน้อยที่จะเข้าใจแก่นแท้ของศาสนาพุทธได้ดี คนไทยส่วนมากจึงเป็นแค่ "พุทธเทียม"  ไม่ใช่ "พุทธแท้" ผมว่า... ถ้าเป็น "พุทธศาสนิกชน" ที่ดีควรหมั่นศึกษาคำสอนของ พระพุทธเจ้า ซึ่งปัจจุบันมีการแปลจากภาษาบาลีเป็น "อรรถกถาความ" (ภาษาที่คนทั่วไปเข้าใจ) จากพระปฏิบัติดี  ปฏิบัติชอบที่แตกฉานและลึกซึ้งในพระธรรม  เช่น สมเด็จพระสังฆราชฯ องค์ปัจจุบัน  พระพรหมคุณาภรณ์ (ปอ. ปยุตโต) ท่านพุทธทาส  ว.วชิระเมธี  เป็นต้น ช่วยทำให้เราๆ ท่านๆ อ่านง่าย ขึ้น และเข้าใจง่ายขึ้นด้วย อีกทั้งยังมีการเผยแพร่ข้อมูลสารสนเทศบนเว็บไซต์ต่างๆ อยู่มากมาย ทำให้ทุกคนสามารถเข้าถึงได้ง่าย  สะดวก  รวดเร็ว  ตลอดเวลา คำสอนของพระพุทธเจ้ามีมากมาย 84,000 พระธรรมขันธ์ ถ้าจับหลัก (คำสอนฯ) ให้ดีจะไม่สับสน ไม่หลงทาง จับแพะชนแกะ ฯลฯ เช่น คำสอนฯ 84,000  พระธรรมขันธ์ ที่พระพุทธเจ้าทรงสรุปและฝากไว้ก่อน ปรินิพพาน คือ (คำเตือนก่อนตาย ที่ฝากไว้ให้ทุกคน คือคำสอนที่จำเป็นมากดังนั้นพระองค์จึงต้องฝากเตือนไว้ก่อนตาย) อย่าประมาท (แค่คำ 3 พยางค์) คำเต็มคือ เธอจงยังประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด (หรือ แปลอีกอย่างว่า เธอต้องไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น) การเกิดมาเป็นคน (อีกสักชาติ สองชาติ) ถือว่าเป็นสิ่งยากที่สุด อย่างหนึ่ง การเกิดมาเป็นคนจึงถือว่าเป็นสิ่งประเสริฐที่สุด (อย่างหนึ่ง) ภพภูมิของคน  เป็นภพภูมิกลาง  ระหว่าง สวรรค์ และ นรก ( เดรัจฉาน  เปรต  อสูรกาย) มีแต่ภพภูมิคนเท่านั้นที่จะทำให้หลุดพ้น  ไม่ต้องมาเกิดอีก แม้แต่เทวดา  ถ้าต้องการหลุดพ้น  ต้องจุติ (ตาย) มาเกิดเป็นคนก่อนเสมอ จึงจะสามารถหลุดพ้นได้ ถ้าเข้าใจหลักการนี้ดี ก็จะเข้าใจดีว่า ทุกคนที่ได้มีโอกาสเกิดมาเป็นคนในชาตินี้ คือคนที่มีโชคดีที่สุดอย่างหนึ่งในชีวิต (เพราะแม้แต่เทวดายังต้องมาเกิดเป็นคน เพื่อความหลุดพ้น) ความจริงที่ทุกคนปฏิเสธไมได้ คือ วันแรกที่เกิดมา คือวันแรกที่ทุกคนเริ่มต้นเดินไปสู่ความตาย (ที่ไม่มีใครสักคนเดียวล่วงรู้ว่าจะมาถึงเมื่อไหร่) สมเด็จพระสังฆราชองค์ปัจจุบัน ทรงตรัสเตือนว่า ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก (เมื่อเทียบกับอดีตชาติที่ได้เวียนว่าย  ตายเกิดมาไม่รู้กี่ภพชาติ รวมทั้งอนาคตชาติ  ชีวิตหลังความตายที่ต้องเจออีกมากมายนับ ภพภูมิไม่ถ้วน) ถ้าเข้าใจคำอธิบายนี้ดี  ก็จะทราบว่า ชาติที่ได้เกิดมาเป็นคน  คือชาติที่มีค่าที่สุด ที่ต้องทำให้เกิดประโยชน์สูงสุด ต้องทำให้ให้มีคุณค่ามากที่สุดตลอดชีวิต ให้สมกับที่ได้เกิดมาเป็นคนสักชาติหนึ่ง ได้มีโอกาสสั่งสมสิ่งดีงาม  และฝากเกียรติยศ  ชื่อเสียงอันดีงาม ฯลฯ ให้คนรุ่นหลังได้กล่าวขานด้วยความชื่นชม  โสมนัส ฯลฯ (นรชาติสิวางวาย  มลายสิ้นทั้งอินทรีย์  สถิตย์ทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา) แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 53 18:01:45 แก้ไขเมื่อ 01 มิ.ย. 53 17:42:26 จากคุณ : Learn and Live เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 17:41:14

ความคิดเห็นที่ 8 พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า ทำดี  ได้ดี    ทำชั่ว  ได้ชั่ว (สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม) ทำความดี  ละเว้นความชั่ว  ทำจิตใจให้ผ่องใส และ...คนทำกรรมใดไว้  ย่อมเห็นกรรมนั้นในตนเอง (คำสอนนี้อธิบายให้เข้าใจถึงว่าคนดี  จิตสุดท้ายก่อนตาย จะระลึกถึงแต่ความดีงามที่สั่งสมไว้มากมาย ความดีที่สั่งสมไว้  จะทำให้ไปสู่ที่ สุคติ ไปสวรรค์ หรือเกิดมาเป็นคนอีก ในภพหน้าได้ง่าย) เพราะคนดี เมื่อระลึกถึงความดีที่ทำไว้ครั้งใดในขณะมีชีวิต จิตใจจะรู้สึกมีความสุข  แช่มชื่น  เบิกบาน แจ่มใส ฯลฯ ทำให้เกิดคุ้นเคย  เคยชินและมีความรู้สึกดีๆ อัตโนมัติ จึงทำให้ระลึกถึงแต่ความดีก่อนที่จิตจะดับไป  ทำให้ไปที่ "สุคติ" นี่คือผลดีอย่างหนึ่ง ของคนดีที่หมั่นเพียรสั่งสมความดีไว้ตลอดเวลา ซึ่งต่างกับคนเลวที่จะหมักหมกความชั่วไว้ตลอดเวลาที่มีชีวิต ทุกครั้งที่ระลึกถึงจะมีแต่ความเศร้าหมอง  หดหู่  เศร้าหมอง ฯลฯ จนเป็นอัตโนมัติ  เช่นกัน และจิตที่เศร้าหมองในขณะที่จิตดับไปจะพาไปที่ "ทุคติ" ในภพหน้า) ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย (การประมาทชีวิต  หลงเพลิดเพลินแต่กิเลส  ตัณหา ย่อมทำให้ ตายจากความดี ก่อนตายจริง) แสงสว่างเสมอด้วยปัญญาไม่มี (แม้แต่ในถ้ำที่มืดมิดและแสงอาทิตย์สาดส่องไม่ถึง คนมีปัญญาก็ยังสามารถทำให้เกิดแสงสว่างได้) สติ คือ ธรรมะที่มีอุปการะมาก (เพราะทุกคำสอนจะมี สติ คอยกำกับอยู่เสมอ) ไม่คบคนพาล  ควรคบบัณฑิต (คบคนเช่นใด  ย่อมเป็นเช่นคนนั้น  และทรงสอนไว้เป็นข้อแรกในมงคล 38 เพราะสำคัญมาก  สำหรับการนำพาชีวิตไปสู่ความดีงาม หรือความชั่วช้า) คนล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร (การทำดี  การพบแต่ความสุขมากกว่าความทุข์ ต้องใช้ความพยายาม  ความอดทนมาก ฯลฯ และมีแต่ปลาเป็นเท่านั้นที่ว่ายทวนน้ำ) อกุศลกรรม มี 3 อย่าง คือ โลภ  โกรธ  หลง (คนโกรธย่อมฆ่าได้แม้แต่มารดาของตนเอง และความหลง [เห็นผิดเป็นชอบ]  คือ กิเลส ที่ให้โทษมากที่สุด) (บางคนเข้าใจผิดมากและยังเขียนบอกคนอื่นๆว่า โกรธได้แต่อย่าเกลียด) ฯลฯ ธรรมะสวัสดียามเย็น อีกครั้ง จากคุณ : Learn and Live เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 17:55:00

ความคิดเห็นที่ 9 คนที่ทำชั่ว  และคนที่สนับสนุน ปรีดา ปราโมทย์ ฯลฯ ให้คนทำชั่ว  เบียดเบียนคนอื่นๆ  เบียดเบียนคนที่ไม่เกี่ยวข้อง แต่ต้องมาเป็นส่วนหนึ่งของการกระทำ เป็นคนเลว  เป็นคนเห็นแก่ตัว อย่างที่สุด  เป็นคนพาล  ไม่ควรคบหาสมาคมอย่างเด็ดขาด เพราะโอกาสจะถูกชักจูงไปในทางเสื่อมเสียได้ง่ายดาย  ยิ่งมีมิจฉาทิฐิ (ความเห็นผิด) ในตนเองด้วยแล้ว  โอกาสหลงผิดพาตนเองให้กระทำ เหมือนคนพาลที่ชักชวน หลอกล่อ  ด้วยเล่ห์  เพทุบาย  เป็นไปได้ง่าย และเมื่อหลงเชื่อและกระทำสิ่งไม่ดีอยู่บ่อยๆ  นานเข้าจะเกิด ความเคยชิน  เป็นอุปนิสัยติดตัวไปจนถึงวันตาย (เป็นไปตามที่ หลวงพ่อชา วัดหนองป่าพง สอนว่า ความคิด -> การกระทำ -> ความเคยชิน -> เป็นอุปนิสัย -> กำหนดชะตากรรมตลอดชีวิต  เพราะ จิตเป็นนาย  กายเป็นบ่าว ) (ถ้าพบเพื่อนฝูงเริ่มจะ"เสียคน"  จากการชักชวนของ"คนพาล" ควรตักเตือน แนะนำ แต่ถ้ายังไม่เชื่อ  ยังดื้อรั้น ก็ต้องปล่อย (วาง) มีอุเบกขา  เพราะคนบางประเภทจะว่านอนสอนยาก ซึ่งเกิดจากสิ่งไม่ดี ที่ติดตัวมาตั้งแต่อดีตชาติ หรือสร้างขึ้นในชาติปัจจุบันด้วยความหลงผิด และส่งผลให้ชีวิตหันเหจากสิ่งดีงาม ตกอยู่ในความประมาท ไปหลงผิด สนับสนุนคนเลว  คนชั่ว  ให้ทำร้ายคนอื่นๆ   สังคม  ส่วนรวม  ประเทศชาติ ) ธรรมะสวัสดี ยามสนธยา จากคุณ : Learn and Live เขียนเมื่อ : 1 มิ.ย. 53 18:24:08

ความคิดเห็นที่ 10 หวัดดีค่ะ อ่านซะเพลินเลย เราน่าจะได้ ยลยิน  บทธรรม เหล่านี้ในห้อง ศาสนาแน่ๆ ไว้ เจอกันที่ห้อง ศาสนาบ้างก็ดีนะคะ ไว้แลกเปลี่ยนกัน ขอบคุณสำหรับ บทความดีๆ จากคุณ : รุ่งฟ้าสาง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 53 10:17:45