ความคิดเห็นที่ 1 น้องฟ่าน....รพีนภันต์....ดวงอาทิตย์สุดขอบฟ้าของแม่ฟอม น้องฟ่านวัย 4 ปี 4 เดือน เป็นคนที่เราเป็นห่วงกันมากที่สุด เพราะเริ่มโตพอเข้าใจอะไรๆได้หลายอย่าง กลัวน้องฟ่านจะมีปฏิกิริยารุนแรงจากการหายไปของผู้เป็นแม่ การรับรู้เกี่ยวกับแม่ฟอมครั้งสุดท้ายของน้องฟ่านคือ แม่ฟอมไปคลอดน้องที่โรงพยาบาล และตอนนี้ยังคงอยู่ที่......โรงพยาบาล ช่วงห้าวันแรก น้องฟ่านยังคงตื่นเต้นกับการได้มาเที่ยวบ้านทวด ได้เจอญาติๆมากหน้าหลายตาที่แวะมาเยี่ยมเยียน และเล่นด้วยกัน ทำให้น้องฟ่านแทบจะลืมแม่ฟอมไปเลย น้องฟ่านยังคงสดใส ร่าเริง เล่นซุกซนตามประสา มีบ้างที่ในใจลึกๆ น้องฟ่านคิดถึงแม่ฟอมขึ้นมา “แม่ฟอมไปไหน”..... ”อ๋อ แม่ฟอมอยู่โรงพยาบาล”  เธอถามเอง ตอบเองเสร็จสรรพ เหมือนเพิ่งนึกได้   การตอบตัวเองไปแบบนั้น ได้คลายความกังวลของตัวเอง เพราะคิดว่าเดี๋ยวยังไงก็จะได้เจอแม่ฟอมหลังออกจากรพ.อยู่แล้ว .......น้องฟ่านหารู้ไม่ วันที่เธอรอคอย จะไม่มีวันมาถึง เวลาเธอพูดเรื่องแม่ฟอมขึ้นมา บรรดาญาติๆก็กระอักกระอ่วนใจที่จะตอบ ได้แต่ขายผ้าเอาหน้ารอดไปวันๆ ยืนยันว่าแม่ฟอมยังอยู่ที่โรงพยาบาลไปก่อน ....รอเวลาสักพัก ให้สถานการณ์มันคลี่คลาย ให้ใจเราพร้อม ก็จะถึงเวลาที่จะต้องบอกอะไรบางอย่างกับน้องฟ่าน...... จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:00:33

ความคิดเห็นที่ 2 เด็กน้อยทั้งสาม น่ารักจัง.. เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้คุณพระคุ้มครองด้วยค่ะ.. จากคุณ : น้องเวียงพิงค์ (Prettymaew) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:07:16

ความคิดเห็นที่ 3 วันฌาปนกิจ เวลา 15.00 น. เป็นเวลาที่จะเผาร่างแม่ฟอม ที่บ้านทวด คุณลุง ได้ชวนให้ทั้งน้องฟ่านและน้องมีฟา ได้ประนมมือสวดมนต์และแผ่เมตตา หันทิศไปหาวัด เด็กทั้งสองได้ทำตามอย่างว่าง่าย เสียงสวดมนต์เจื้อยแจ้วของน้องฟ่าน คงดังก้องไปถึงในใจของแม่ฟอม นี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ลูกๆจะทำให้แม่ได้ ก่อนที่ร่างของแม่ จะละไปจากโลกนี้แบบถาวร และไปอย่างมีความสุข .....โดยที่พวกเขา ไม่รู้เลยว่า การสวดมนต์ครั้งนี้ จะเป็นเสียงสั่งลาให้แม่ตัวเอง... การเริ่มต้น....ของการกลับไปสู่โลกแห่งความเป็นจริง เมื่อต้องกลับมาที่บ้านที่ จ.ตรัง บ้าน...ที่เคยมีแม่ฟอมอยู่ บ้าน...ที่แม่ลูกได้เล่น หยอกล้อ เล่านิทานให้ฟัง แต่บ้านวันนี้....ไม่มีแม่ฟอม อีกต่อไป ภารกิจในบอกความจริงน้องฟ่านจึงต้องเริ่มขึ้น เราไม่สามารถใช้มุกแม่อยู่รพ.ได้อีกแล้ว งานนี้ผมวางแผนอย่างดี เตรียมคำตอบที่เหมาะสม กับทุกๆคำถามที่น้องฟ่านอาจจะถาม และติวเข้มเรื่องการตอบให้พ่อกุน มีหลักการว่า ต้องไม่โกหก และยอมรับปฏิกิริยาของเด็กที่จะเกิดขึ้นทุกรูปแบบ คืนที่สองหลังกลับมาอยู่บ้าน น้องฟ่านเล่นตุ๊กตา และกำลังจัดเรียงใส่ตู้เสื้อผ้าของแม่ฟอม “ฟ่านฟ่าน ตู้นี้ของใคร” “ของแม่ฟอม” “แล้วแม่ฟอมอยู่ไหนล่ะ” “อยู่โรงพยาบาล” “ไม่เจอแม่ฟอมตั้งนานแล้วเนาะ แล้วหนูคิดถึงแม่ฟอมไหม” “คิดถึง” “แล้วฟ่านๆทำยังไงดีล่ะ ถ้าคิดถึงแม่ฟอม” “ม่ายยยรู้”........น้องฟ่านยังก้มหน้าก้มตาจัดตุ๊กตาต่อไป ผมเห็นว่าน้องฟ่านไม่มีสมาธิพอที่จะฟังในสิ่งสำคัญที่ผมจะบอก จึงออกอุบายใหม่ “น้องฟ่าน ไประบายสีสวยๆกันดีกว่า มีดินสอสีอยู่ข้างล่าง” ผมจัดการอุ้มน้องฟ่านลงไปข้างล่าง “เดี๋ยวต้องไปเอาในรถ”...............ผมอุ้มน้องฟ่านออกมานอกบ้าน ตอนนี้ฟ้ามืดสนิท มีดาวระยิบระยับอยู่หลายดวง บรรยากาศนอกบ้านเย็นสบาย เงียบกริบ “หนูคิดถึงแม่ฟอมไหม” ผมถามใหม่อีกที “คิดถึง”..........น้องฟ่านตอบเบาๆ “อืม หมอไปป์ก็คิดถึงแม่ฟอมเหมือนกัน.......ฟ่านๆเห็นดาวตรงนู้นไหม” .......ผมชี้ดาวระยิบระยับไกลๆให้เธอดู น้องฟ่านพยักหน้า “ตอนนี้แม่ฟอมไปอยู่ที่ดาวดวงนั้นบนสวรรค์แล้วนะ” “แม่ฟอมไม่ได้กลับมาที่บ้านนี้อีกแล้ว” “.....จริงเหรอ.....” “แม่ฟอมไปอยู่กับน้องมัฟฟินไงลูก หนูจำน้องได้ใช่มั้ย”.......น้องฟ่านพยักหน้า (หมายเหตุ..มัฟฟินเป็นลูกสาวคนที่สองของพี่ฟอม ที่เสียไปขณะแม่ฟอมตั้งครรภ์ได้หกเดือน) “แล้วแม่ฟอมจะกลับมาเมื่อไหร่” ..น้องฟ่านถาม “แม่ฟอมไม่ได้กลับมาหาหนูอีกแล้วนะ” “แต่แม่ฟอมก็ยังรักหนูเหมือนเดิมนะ แล้วก็ไม่ได้หายไปไหน เค้าอยู่บนสวรรค์นู่น อย่างมีความสุข” “ถ้าฟ่านๆคิดถึงแม่ฟอม ก็มองไปบนฟ้านะ แล้วบอกว่าหนูคิดถึงแม่ฟอมจัง” “แล้วฟ่านๆไปหาแม่ฟอมได้ไหม” ..น้องฟ่านถาม “หนูก็อยู่ที่นี่กับพ่อกุนไง แม่ฟอมเค้าไม่ได้ทิ้งหนูไปไหน ยังมองหนูจากสวรรค์นู่น ถ้าหนูเป็นเด็กดี แม่ฟอมก็จะดีใจมาก” ..............................น้องฟ่านเงียบไป......เหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง..........จนผมเริ่มใจไม่ดี.................. “ฟ่านๆเข้าใจรึป่าวลูก”.........น้องฟ่านพยักหน้าหงึกๆ “แล้วเมื่อไหร่ฟ่านๆจะได้เอาดินสอสี”.............น้องฟ่านถาม ทำเอาผมหลุดก๊าก ปัดโธ่!....หมดกัน ที่เงียบไป เพราะคิดเรื่องดินสอสีหรอกเรอะ ผมคิดว่าน้องฟ่าน อาจไม่ได้เข้าใจทั้งหมดที่ผมพูด เพราะน้องยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจความหมายของการตายที่แท้จริง แต่ยังไงการบอกครั้งนี้ก็ไม่เสียเปล่าแน่ๆ จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:08:18

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนได้ยินข่าวเราก็ห่วงแต่เด็กๆนี่ละคะ เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : เอเวอรี่ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:11:03

ความคิดเห็นที่ 5 วันรุ่งขึ้น ผมต้องกลับกทม.แล้ว เป็นหน้าที่ของพ่อกุน ที่จะรับช่วงต่อ “เมื่อวานหมอไปป์ บอกอะไรฟ่านๆบ้าง”........พ่อกุนถาม “หมอไปป์บอกว่าแม่ฟอมไปสวรรค์แล้ว” ..น้องฟ่านตอบ “พ่อกุน..ฟ่านๆอยากไปหาแม่ฟอม” “หนูอยู่กับพ่อกับน้องที่นี่แหละ ถ้าหนูคิดถึงแม่ฟอม หนูก็มองบนฟ้า หรือไม่ก็จุ๊บๆรูปแม่ฟอมแทนนะลูก” วันหนึ่ง พ่อกุนขับรถผ่านรพ.(ที่เคยไปส่งแม่ฟอมไปคลอดน้อง)จะไปส่งน้องฟ่านที่รร. “พ่อกุน..ฟ่านๆอยากไปหาแม่ฟอม” “แม่ฟอมไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้วลูก แม่ฟอมอยู่บนสวรรค์แล้ว” “ไม่เอาๆ..หนูจะไปหาแม่ฟอม หนูจะเล่นกับแม่ฟอม....ฮือๆๆๆ....” ลงท้ายด้วยการต้องจอดรถ เพื่อปลอบประโลมกันยกใหญ่ แต่น้องฟ่านก็สงบได้ และไปโรงเรียนในที่สุด ......................................................... อีกหลายครั้งที่เธอพูดถึงแม่ฟอม “พ่อกุน..วันนี้ไปโรงพยาบาลกันเถอะ” “ไปถามหมอ ว่าแม่ฟอมไม่อยู่แล้วจริงๆรึป่าว” ครั้งหนึ่ง เมื่อเธอเห็นโทรศัพท์มือถือของแม่ฟอม “พ่อกุน ถ้าโทรไปแล้วแม่ฟอมจะคุยบนสวรรค์ได้มั้ย” “หนูอยากคุยกับแม่ฟอม” น้องฟ่านเก่งมาก ปรับตัวได้ดีเกินคาด จนทุกคนแปลกใจ หนูยังคงร่าเริง สดใส และไปโรงเรียนได้ตามปกติ ล่าสุด เพื่อนที่โรงเรียนถามว่า "แม่เธอไปไหน" น้องฟ่านตอบอย่างฉาดฉานว่า "แม่อยู่บนสวรรค์แล้ว" ......เเธอตอบเหมือนไม่อะไร ทั้งที่ส่วนลึกของหัวใจหนู ยังคงโหยหาแม่ฟอมอยู่ตลอดเวลา....... หนูคงรู้ว่าแม่ฟอมจะมีความสุข ถ้าเห็นหนูมีความสุข หนูจึงต้องมีความสุขให้แม่ฟอมเห็น จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:12:08

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นกำลังใจให้ทั้งครอบครัวน่ะค่ะ ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีๆๆ เด็กๆๆก็มีครอบครัวที่อบอุ่นคอยให้ความรักแกเขาอยู่แล้ว ปล. เด็กๆๆน่ารักทั้ง 3 พี่น้องเลย จากคุณ : ชินจังจอมซน เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:12:58

ความคิดเห็นที่ 7 รพีนภันต์ แปลว่า ดวงอาทิตย์สุดขอบฟ้า เป็นชื่อที่แม่ฟอมตั้งให้น้องฟ่าน ความสดใสของหนู เป็นเหมือนแสงสว่างของดวงอาทิตย์ที่ส่องให้พวกเราอบอุ่น ความสดใสของหนู เป็นตัวเยียวยาความเจ็บปวดที่ดีมากสำหรับพวกเรา หนูจึงเป็นเหมือนตัวแทนของแม่ฟอม หนูสดใสร่าเริงเหมือนแม่ ยามที่เรามองไปที่สุดขอบฟ้าแล้วเห็นดวงอาทิตย์ พวกเราก็จะได้รู้ว่าแม่ฟอมไม่ได้หายไปไหน ยังส่องสว่างมาในใจพวกเรา และยังมีหนูมาเป็นตัวแทนอยู่ตรงนี้ ขอบใจนะน้องฟ่าน รพีนภันต์.......ดวงอาทิตย์สุดขอบฟ้าของแม่ฟอมและพวกเรา จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:13:47

ความคิดเห็นที่ 8 ติดตามความเป็นอยู่ของหลานๆแบบเงียบๆ .................................................................... พี่ฟอมมองลูกสาวลูกชายและสามีของพี่จากดวงดาวอยู่ใช่มั้ยคะ. จากคุณ : flower over the moon เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:14:42

ความคิดเห็นที่ 9 น้องมีฟา........โน้ตตัวน้อยผู้อ่อนไหว เดิมที เราไม่ได้กังวลกับน้องมีฟาเท่าใดนัก เพราะวัย 1 ปี 8 เดือน คงยังไม่รู้เรื่องอะไรมาก แต่ปฏิกิริยาของหนูที่เกิดขึ้น ทำเอาพวกเราสะเทือนใจไปตามๆกัน น้องมีฟายังเล็ก สังคมยังไม่กว้าง บุคคลสำคัญในชีวิตที่ก่อเกิดความผูกพันด้วย  มีแค่พ่อกับแม่เท่านั้น โดยเฉพาะแม่ฟอม ซึ่งอยู่กับน้องมีฟา 24 ชม. (แม่ฟอมเป็นคุณแม่ full time) มีฟาได้กินนมแม่มาตลอดจนแม่ฟอมตั้งท้องเฟม่า ดังนั้นน้องมีฟาจึงผูกพันกับแม่อย่างมาก เมื่อแม่หายไปจากชีวิต หนูจึงถูกกระทบเต็มๆ หนูติดพ่อกุนอย่างมาก ให้พ่อกุนอุ้มตลอดเวลา ไม่ยอมเข้าหาใคร อย่างที่เคยเป็น นั่นเป็นเพราะหนูต้องการการชดเชยจากแม่ที่หายไป จึงต้องใช้บุคคลสำคัญที่เหลืออยู่ทดแทน วันหนึ่ง ช่วงที่หนูตื่นขึ้นมาจากการนอนกลางวัน พ่อกุนไม่อยู่ เพราะไปหาแม่ฟอมที่วัด หนูดูงงๆ นิ่งๆ ไม่หือไม่อือ ให้บรรดายายๆได้อุ้มหนู อย่างไม่ขัดขืน หนูไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ใช้มือขวา หมุนปลายผมตัวเองซ้ำไปซ้ำมา หนูหน้านิ่งๆ แล้วหนูก็...น้ำตาไหลออกมา แบบไม่มีเสียงร้อง ทำเอาบรรดายายๆต้องหันหน้าหนี ปล่อยโฮร้องไห้ด้วยความสงสารหนู หนูคงรู้สึกอึดอัด รู้สึกไม่ปลอดภัย รู้ว่าสิ่งรอบตัวมันเปลี่ยนไปจนหนูแทบจะรับไม่ไหว พูดออกมาก็ไม่ถูก บอกใครก็ไม่ได้ ทำได้แต่..ร้องไห้เท่านั้น และการอยู่นิ่งๆ คงเป็นวิธีเอาตัวรอด ที่ทำให้หนู รู้สึกปลอดภัย... แต่หลังจากนั้น คุณเธอก็ร้องไห้แบบตลาดแตกได้เหมือนเดิมแล้วครับ และเมื่อกลับมาที่ตรัง ก็สามารถไปเนิร์สเซอรี่ได้ปกติ แต่ก็ยังติดพ่ออยู่เหมือนเดิม จนพี่ฟ่านเริ่มอิจฉา สุดท้าย พ่อกุนต้องอุ้มทั้งสองคน....ข้างซ้ายมีฟา ข้างขวาหมี่ฟ่าน... เวลาพี่ฟ่านร้องไห้งอแง น้องมีฟาก็จะเอามือตบหัวพี่ฟ่านเบาๆ ประหนึ่งว่าปลอบโยน และทำท่ารักกันๆแบบที่แม่ฟอมสอน (พี่น้องหันหน้าเข้ากอดกัน) จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:16:54

ความคิดเห็นที่ 10 มีฟา....มาจาก โด เร มี ฟา ซอล.....แม่ฟอมตั้ง เพราะแม่ฟอมชอบดนตรี แม่ฟอมมีความเป็นศิลปินสูงมาก มีความสามารถในการแต่งเพลง เคยแต่งเพลงเอง ชื่อเพลง ”ด้วยกัน...ตลอดไป” ร้องสดๆ เซอร์ไพรซ์ให้พ่อกุนในงานแต่งงานมาแล้ว (อยากรู้ว่าเพราะแค่ไหน ติดต่อพ่อกุน อิอิ) แถมเสียงร้องนี่ระดับเมพขิงๆ เพราะจริง อะไรจริง (เอาซะหน่อย คำนี้ กำลังฮิต) มีฟา..หนูเป็นเหมือนตัวแทนแม่ฟอม ในเรื่องความอ่อนไหว ความสุนทรีย์ ความอบอุ่นจากท่วงทำนองของดนตรี ซึ่งเป็นเสมือนจิตวิญญาณของแม่ฟอม ทุกครั้งที่เราได้ยินเสียงดนตรี เราก็จะรู้ว่าแม่ฟอมยังอยู่กับเราเสมอ และไม่ได้จากไปไหน เสียงดนตรียังคงคลอ หล่อเลี้ยงพวกเราให้ก้าวต่อไป และมีหนูมาเป็นตัวแทนอยู่ตรงนี้ ขอบใจนะ..น้องมีฟา โน้ตตัวน้อยๆของแม่ฟอมและพวกเรา จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:18:34

ความคิดเห็นที่ 11 โอ้ย  อ่านแล้วน้ำตาไหลอีกแล้ว ไม่มีอะไรจะพูดค่ะ "แม่ฟอมไปสวรรค์แล้วนะลูก"  ประโยคนี้สะเทือนใจมาก จากคุณ : Momลูกแพร์ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:20:31

ความคิดเห็นที่ 12 น้องเฟ-ม่า.....ลูกผู้ชาย หัวใจไม่แพ้ หนูเกิดมาจากความรักของแม่ฟอม ที่เฝ้าทะนุถนอมหนูมาตลอดสามสิบหกสัปดาห์ หนูรู้ไหม ช่วงแม่ฟอมเริ่มฟื้นจากการดมยา น้าเดาว่า แม่ฟอมเค้าได้รับรู้แล้วนะ ว่าหนูเกิดมา สมบูรณ์ แข็งแรง ก่อนที่เค้าจะหมดสติไป แล้วไม่ได้ตื่นมาอีก ......แต่เท่านี้ สำหรับคนเป็นแม่ มันก็เพียงพอแล้ว ที่รู้ว่าลูกของตนปลอดภัย โดยที่ตนเองจะเป็นยังไง ไม่สำคัญ...... แม่ฟอม เค้าอดทน รอจนกว่าหนูจะเกิดมา เค้ายังทำหน้าที่แม่ในการคุ้มครองหนูจนวินาทีสุดท้าย เค้าไม่ได้ทิ้งหนูนะ เพียงแต่ว่าต่อไปนี้ เค้าจะดูแลหนู โดยมองลงมาจากสวรรค์แทน ดังนั้น น้าอยากให้หนู อดทน เข้มแข็งแบบแม่ฟอมนะ แต่น้ารู้แล้วล่ะ ว่าหนูมีวิญญาณนักสู้แบบแม่ฟอม เพราะหนูสามารถเอาตัวรอด เกิดมาท่ามกลางภาวะวิกฤตได้ ไม่เบาๆ ไอ้หลานชาย จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:21:25

ความคิดเห็นที่ 13 น้องเฟม่า หรือ ด.ช. ประมุขขวัญ ชื่อที่แม่ฟอมตั้ง หนูเป็น...ตัวแทนของแม่ฟอม ในเรื่องความเข้มแข็ง อดทน หนูเป็น...ประมุขในใจของแม่ฟอม และพวกเรา และหนูเป็น.....ตัวตนของแม่ฟอม  ในชื่อประมุขขวัญ ที่เป็นชื่อล็อกอินของแม่ฟอมเอง ทุกครั้งที่เราได้ยินชื่อประมุขขวัญ (รวมทั้งในพันทิป และบล็อกแก๊ง) เราก็จะนึกถึงแม่ฟอม การได้เห็นหนูมาเป็นตัวตนของแม่ฟอมอยู่ตรงนี้ ทำให้พวกเรามีความสุขจริงๆ ขอบใจนะ..ประมุขขวัญ...ลูกผู้ชาย หัวใจไม่แพ้ ........................จบบันทึก ตอนที่สอง .......................ไปป์ น้องชายคนเดียวของพี่ฟอม และน้าหมอของลิงแสบทั้งสาม.............. จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:24:21

ความคิดเห็นที่ 14 เวลาจะเป็นเครื่องเยียวยาความเจ็บปวดทุกสิ่ง แล้วมันก็จะผ่านไปค่ะ ขอเอาใจช่วยเด็กๆทั้งสามให้ได้รับความรัก ความอบอุ่นเพียงพอจากพ่อ น้าอา และครอบครัวที่ยังอยู่ด้วยค่ะ จากคุณ : **Snowwhite01** เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:24:57

ความคิดเห็นที่ 15 ปิดท้าย ด้วยมุกขำๆของพี่ๆทั้งสอง จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:26:17

ความคิดเห็นที่ 16 ซ้ำครับ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 22:29:19 จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:27:37

ความคิดเห็นที่ 17 แต่ทว่า... จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:28:20

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณมากค่ะ ที่เอาบันทึกนี้มาแบ่งปัน อ่านแล้ว ทำให้เราได้รู้ว่าความรัก ความผูกพันที่บุคคลจะมีให้กันได้นั้น สามารถสัมผัสได้ด้วยใจจริงๆ ขอเป็นกำลังให้น้องๆ ทั้ง 3 คน และคุณพ่อกุนด้วยนะคะ ขอให้คุณพระคุ้มครองหนูๆให้แข็งแรงทั้งร่างกายและจิตใจ คุณเป็นน้องชายที่น่ารักมากจริงๆค่ะ จากคุณ : Au Lait Chan เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:30:09

ความคิดเห็นที่ 19 โอ๊ย อ่านแล้ว เศร้าสุดๆ น้ำตาไหลตลอดเลยค่ะ สงสารทั้งเด็กๆ ทั้งคุณพ่อ และคนในครอบครัวทุกคน ทำไมแม่ฟอมถึงต้องจากไปเร็วขนาดนี้นะ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนในครอบครัวนะคะ เชื่อว่าครอบครัวนี้อบอุ่น จนไม่ทำให้เด็กๆรู้สึกขาดแน่นอนค่ะ สู้ๆค่ะ เอาใจช่วยนะคะ จากคุณ : z_lover เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:32:39

ความคิดเห็นที่ 20 ถ่ายทอดเรื่องราวได้อินสุดๆเลยค่ะ ซึ้งทั้ง 2 หัวข้อ ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้เด็กน้อยทั้ง 3 คนคะ สู้ๆ จากคุณ : นางฟ้าตัวน้อยกับแม่กิ๊ฟ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:37:26

ความคิดเห็นที่ 21 ขอให้น้องทั้งสามเข้มแข็งนะคะ คุณแม่ฟอมมองดูจากสวรรค์นะลูก จากคุณ : นภันต์-สุดขอบฟ้า เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:38:20

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแทบไม่จบเลยค่ะ น้ำตาไหลไม่หยุด ขอให้หลานๆเป็นเด็กดีนะลูกนะ แม่ฟอมจะเป็นนางฟ้าคอยดูแลหนูๆตลอดไป จากคุณ : หมูเหมียว เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:41:33

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านแล้วน้ำตาไหล ตั้งแต่ตอนที่ 1 แล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ณ รัชดา เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:43:07

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่เพียงแค่น้ำตาคลอ ไหลแล้ว เด็กเค้ารู้เรื่อง รักบริสุทธิ์มาก แต่ปฎิกิริยาของน้องๆ ทำเราอึ้งค่ะ เค้าคงไม่อยากให้แม่ฟอมเป็นห่วง เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องเลยนะคะ จากคุณ : Mi Lady & Mi Lord เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:48:10

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นกำลังใจให้คุณพ่อนะคะ ขอให้เข้มเเข็งตลอดไป เเละขอให้เจ้าตัวเล็กเลี้ยงง่าย เเข็งเเรงนะคะ จากคุณ : kondeekrab (KONDEEKRAB) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:50:07

ความคิดเห็นที่ 26 แค่หัวกระทู้ก็ไม่ไหวแล้ว ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ จากคุณ : น้องหมาบีเกิ้ล เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:51:11

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่อยากจะบอกเลยค่ะว่า.. นี่คงเป็นกระทู้แรกที่เรียกน้ำตาของเราได้มากที่สุด .. เพราะที่ผ่านๆ มาจะพยายามไม่ร้อง หรือไม่อ่านให้ละเอียดทุกตัวอักษร เพียงเพราะว่า ต้องร้องไห้แน่ๆ .. แต่.. เพราะอยากทราบเรื่องราวของ หนูน้อยทั้ง 3 .. ที่ในใจเราคิดว่า.. จะเป็นอย่างไรต่อไป ..เมื่อคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตจากไป .. แล้วก็เป็นดังคาด .. เรื่องราวเศร้ามากๆ .. ขอเป็นกำลังใจให้ หนูน้อยทั้ง 3 คนนะคะ .. และครอบครัวของคุณฟอมด้วยค่ะ คิดอยู่เสมอว่า.. คุณฟอมคงเฝ้ามองและคุ้มครองทุกคนอยู่แน่ๆ ค่ะ.. ฝากบอก พี่ฟ่าน กับมีฟา ..ด้วยนะคะ .. " แม่ฟอมยังอยู่ในใจของหนูๆ นะคะ " ปล. พิมพ์ผิดเพียบ แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 22:59:17 จากคุณ : คุณพ่อมือ1 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 22:58:39

ความคิดเห็นที่ 28 น้ำตาแตกเลย จากคุณ : Danisa เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:01:38

ความคิดเห็นที่ 29   เพิ่งผ่าตัดคลอดลูกมา อ่านแล้วน้ำตาจะไหล คิดว่าถ้าเป็นเรา..... เอาใจช่วยเด็กๆทั้งสามนะคะ จากคุณ : Pana's mami เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:01:43

ความคิดเห็นที่ 30 น้ำตาไหลทะลัก ขี้มูกไหลย้อย ไม่ไหวแล้วขอร้องไห้ก่อน จากคุณ : พราวพิรุณ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:03:40

ความคิดเห็นที่ 31 เอาใจช่วยพ่อกุนนะคะ เชื่อว่าแม่ฟอมต้องรับรู้สิ่งที่ทุกท่านส่งไปถึงแน่ๆค่ะ ปล.น้ำตาไหลมากมาย เศร้าสุดๆ จากคุณ : งามหน้า เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:04:38

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านไปซักพัก  ในหัวมันก็บอกว่า"ไม่อยากอ่านแล้ว" น้ำตาจะไหล... จากคุณ : mama_n'earl เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:07:39

ความคิดเห็นที่ 33   น้ำตาไหลเหมือนกันค่ะ ขอบคุณคุณหมอนะคะ  ที่เอาเรื่องราวของหลานๆ มาเล่าให้ฟัง   นึกๆ อยู่เหมือนกัน ว่าเด็กๆ จะอยู่ยังไงเมื่อขาดแม่   ให้กำลังใจนะคะ  เวลาคงช่วยได้ ขอคุณพระคุ้มครองหลานๆนะคะ จากคุณ : ชาติสยาม เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:09:10

ความคิดเห็นที่ 34 ความเข้มแข็งของคนรอบตัวเด็กๆ จะทำให้เด็กๆเข้มแข็งขึ้นได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวนะคะ จากคุณ : ก้องเมฆลูกนู๋มาย เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:15:30

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านแล้วก็น้ำตาไหลพรากเลย เอาใจช่วยคุณพ่อกุน และ เป็นกำลังใจให้เด็ก ๆ ด้วยนะค่ะ จากคุณ : Maymichi เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:16:36

ความคิดเห็นที่ 36 ขอให้คุณพระคุ้มครองน้องๆทั้งสามคน.. และขอให้คุณแม่ฟอมหลับให้สบายข้างบนโน้น... เราไม่รู้จะกล่าวอะไรออกมาอีก มันอึ้งไปหมดค่ะ ตาพร่าหมดแล้ว.. จากคุณ : janeke เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:18:49

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดีค่ะ น้ำตาไหลไม่หยุดจริงๆ ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณน้าหมอ คุณพ่อกุน และน้องๆทั้ง 3 คนนะคะ คุณแม่ฟอมที่อยู่บนสวรรค์คงกำลังมองและดูแลทุกๆคนอยู่อย่างแน่นอนค่ะ จากคุณ : tum&preme เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:20:38

ความคิดเห็นที่ 38 T_T เป็นกำลังใจให้ด้วยคนค่ะ จากคุณ : keki0826 เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:23:00

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านกระทู้ของแม่ฟอมทีไร ร้องไห้ทุกที จากคุณ : แม่น้องไอซ์จัง (NoNg_IcEJuNg) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:26:44

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านไปก็ปวดใจตามไปด้วยค่ะ นี่เป็นสิ่งที่เรารออยากรู้มากๆ ว่าเด็กๆ จะเป็นยังไง เราเป็นคนอื่นเรายังใจหาย ยังอดห่วงเด็กๆ ไม่ได้ นับประสาอะไรกับแม่ฟอมที่คงห่วงและคิดถึงลูกเหมือนกัน เราได้แต่ภาวนาให้แม่ฟอมไปอย่างสงบ อย่าได้ห่วงอะไรลูกๆ อีกเลยน่ะค่ะ ส่วนเด็กๆ เราสงสารจับหัวใจเลย เราอ่านไปก็ร้องให้ไป ไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆ ค่ะ เราขอให้ครอบครัวคุณฟอมเข้มแข็งและผ่านจุดนี้ไปให้ได้น่ะค่ะ จากคุณ : จ้าว..จอม เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:27:09

ความคิดเห็นที่ 41 ติดตามอ่านอยู่นะ เป็นกำลังใจให้น้าหมอไปป์ น้าหมอเองก็ดูแลตัวเองด้วยนะ เค้าเป็นห่วงนิ เค้ารู้ว่าทุกอย่างมันจะต้องผ่านไปได้ด้วยดี ด้วยความรักและห่วงใยกันจากทุกๆคนในครอบครัวนี้ ซาบซึ้งจริงๆ เป็นกำลังใจให้พ่อกุนด้วย สู้สู้ เด็กๆสามคนน่ารักมากๆ ไว้มีโอกาสจะไปเจอตัวจริงให้ได้ จากคุณ : piya (wind beneath ur wings) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:33:23

ความคิดเห็นที่ 42 น้อง ๆ ทั้ง 3 คน ยังมีคุณพ่อ  คุณน้า  คุณยาย และญาติ ๆ ทุกคน ..ที่พร้อมจะมอบความรัก ความอบอุ่น.. เติมเต็ม.. ช่วยหล่อหลอม.. ..ให้น้อง ๆ เติบโตขึ้น  ได้อย่าง สมบูรณ์แบบค่ะ จากคุณ : นางพญา...ผู้สง่างาม เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:35:26

ความคิดเห็นที่ 43   ร้องไห้จนเป็นหวัดเลย...ความรักของแม่คนนึงที่ทำสิ่งที่เค๊าคิดแล้วว่าดีที่สุดสำหรับลูก...ถึงแม้วันนี้แม่จะไม่อยู่แล้ว..แต่เราเชื่อว่าลูกจะไม่เดินออกจากเส้นทางที่คุณแม่วางไว้แน่..เพราะเขาได้ภูมิต้านทานที่ดีของชีวิตจากแม่มาแล้ว...เป็นกำลังใจให้หนูทั้งสาม..เป็นเด็กดีของคุณแม่นะลูก..คุณแม่เค๊า ยังอยู่กับหนูที่บนท้องฟ้าเหมือนที่คุณน้าบอกนั่นแหละลูก.... จากคุณ : คนเมืองภู (คนเมืองภู) เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 23:46:40

ความคิดเห็นที่ 44 เศร้าจังเลยอ่ะค่ะ บรรยายอะไรออกมาไม่ถูกอีกแล้ว หลายๆความรุ้สึกมันรวมๆกันอยู่ จากคุณ : sassy_sassy เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:01:24

ความคิดเห็นที่ 45 เด็กๆน่ารัก ขนาดนี้ แม่ฟอมดีใจอยู่บนสวรรค์ คอยดูแลอยู่ห่างๆ ไม่ไปไหนแน่นอน.... จากคุณ : กุ๊ดจัง เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:02:09

ความคิดเห็นที่ 46 ร้องไห้น้ำตาไหลพรากเลยอ่ะ จากการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของทั้งครอบครัว โดยเฉพาะเด็กน้อยทั้งสาม ยังไงก็สู้ต่อไปนะคะคุณพ่อและญาติพี่น้องที่ต้องเลี้ยงดูเด็กน้อยทั้งสามคนให้มีชีวิตสวยงามเป็นไปตามวัย จากคุณ : ella040210 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:10:50

ความคิดเห็นที่ 47 พูดไม่ออกเลยค่ะ เป็นความรุ้สึกเศร้า แต่ลึกๆ คือรู้สึกปลื้มแทนน้องๆ ทั้งสาม น้องๆ ทั้งสามโชคดีนะคะที่มีพ่อ และญาติๆ ที่อยู่รอบตัวน้องน่ารักๆ แบบนี้ น้องเค้าจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพแน่ๆ ค่ะ รออ่านเรื่องน้องๆ อยู่นะคะ ถ้าว่างส่งข่าวมาเรื่อยๆ นะคะ จากคุณ : noomind เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:11:55

ความคิดเห็นที่ 48 กระทู้น้องเฟม่า ของพ่อกุนครับ http://www.pantip.com/cafe/family/topic/N9350406/N9350406.html จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:19:17

ความคิดเห็นที่ 49 สะเทือนใจมากที่สุด ขอให้น้าของเด็กๆทั้งสาม ใช้ความรู้ที่มี ช่วยให้หลานๆ และพ่อของหลานๆ ก้าวผ่านช่วงชีวิตที่ยากเย็นไปได้ด้วยดีเถิด เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : sitka เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:27:20

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านแล้วร้องให้ตาม กำลังจะคลอดกลัวจังเลยคะ จากคุณ : minijaw3 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:31:05

ความคิดเห็นที่ 51 ร้องไห้อีกแล้ว พูดไม่ออกอ่ะ จากคุณ : aehtom (aehtom) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:37:59

ความคิดเห็นที่ 52 อ่านแล้วร้องตามเลย  สงสารเด็กๆจัง เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : มาม่าน้ำข้น เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:46:23

ความคิดเห็นที่ 53 เศร้ารอบดึก  ถ้าเป็นเรา เราคงสงสารลูกน่าดู ไม่รู้ว่าแม่ฟอมไปอยู่สวรรค์แล้ว จะรับรู้ได้หรือเปล่าน่ะ สงสารเด็กๆ มาก คงโหยหาความรักจากแม่น่าดู อยู่ดีๆ สิ่งที่รักที่สุดก็หายไปซ่ะดึ้อๆ มันบรรยายไม่ถูกจริงๆ ปล.น้องๆ ทั้ง 3 น่ารักมากเลยค่ะ จากคุณ : น้าโอ ณ บ้านนา เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 00:51:57

ความคิดเห็นที่ 54 เหนื่อยล้า..นานแล้ว เธอใช้เวลาชีวิตที่ผ่านมานั้น เพื่อฉันและคนมากมาย ผ่านร้อน..ผ่านหนาว เธอสร้างมันตามความฝันจนเกิดวันนี้ เพราะรักและความจริงใจ จากนี้..วันนี้ มันถึงเวลาที่ฉันจะกล่อมเธอนั้น ให้พักให้นอนผ่อนคลาย หลับตา..หลับตา มีเรื่องใดๆ เคยคิดและห่วงใยนั้น ฉันขอให้ลืมมันไป * หลับฝัน พบเจอแต่สิ่งสวยงาม นอนหลับอยู่บนปลายฟ้า สายลมจะโชยพัดมาให้นอนสบาย ** ฝากฟ้า..ตรงนี้ ให้ฟ้าดูแลเธอได้ทุกอย่างแทนฉัน เมื่อฉันและเธอห่างไกล หลับตา..หลับตา และใช้เวลาที่เหลือไปกับความฝัน ที่แสนงดงามในใจ ด้วยความฝันที่แสนงดงามในใจ ด้วยความรัก คิดถึงเหลือเกิน...จากหัวใจ ** เพลงกล่อมพ่อ-แพท สุธาสินี ** ไม่รู้จักคุณฟอมโดยตรง  แต่เคยได้รับกำลังใจและคำแนะนำจากน้องชายของคุณฟอม  และได้รับรู้ผ่านตัวอักษรที่ถึงหลาน ๆ และคุณฟอมค่ะ แม้อ้อมกอดของหลาน ๆ ทั้ง 3 คนจะไม่อบอุ่นเท่ากับอ้อมกอดของแม่ฟอมแล้ว  แต่รักเชื่ออย่างหนึ่งค่ะว่าความรักที่แวดล้อมเทวดาและนางฟ้าตัวน้อย ๆ ทั้ง 3 คนจะอบอวลและอบอุ่นเสมอค่ะ  เป็นกำลังใจให้คุณพ่อ และคุณน้าสู้ ๆ เพื่อเทวดาและนางฟ้าของแม่ฟอมตลอดไปค่ะ จากคุณ : คนบนฟ้าส่งมาให้รักกัน.. เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 01:14:55

ความคิดเห็นที่ 55 ดีใจที่ลูกทั้งสามของแม่ฟอมตอนนี้ทำใจกันได้บ้างแล้ว แต่มันคงต้องใช้เวลาจริงๆค่ะ พอโตขึ้นๆก็คงต้องมีความเข้าใจมากขึ้น หวังว่าลูกทั้งสามของแม่ฟอมจะเป็นคนทีเข้มแข็งเหมือนแม่ฟอมนะคะ ปล. อ่านแล้วน้ำตาแตกเลยค่ะ ขอบคุณคุณหมอไปป์ที่นำเรื่องนางฟ้าทั้งสามมาเล่าให้กันอ่านนะคะ จากคุณ : kanu_memphis เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 01:36:47

ความคิดเห็นที่ 56 หนูร้องไห้เมื่ออ่าน คห.ที่ 12 มันกินใจมากๆค่ะ จากคุณ : คลับซ่าส์ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 02:06:06

ความคิดเห็นที่ 57   ให้พ่อกุนแข้มแข็งนะคะ เด็ก ๆ น่ารักมากเลย...และขอบคุณ คุณหมอที่มาเล่าความคืบหน้าของเด็ก ๆ คะ อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ สู้ สู้ นะค่ะ จากคุณ : Alicia Isla เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 02:16:00

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านเรื่องราวครอบครัวคุณหมอทีไร นั่งร้องไห้หน้าคอมฯตั้งแต่ต้นจนจบเลย แถมตื่นเช้ามาตาปูดตาบวมอีกตะหาก เป็นกำลังใจให้ทั้งครอบครัวนะคะ ขอให้น้องๆสุขภาพแข็งแรงทุกๆคน ค่ะ จากคุณ : schatje เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 02:16:57

ความคิดเห็นที่ 59 ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวนะคะ  โดยเฉพาะคุณพ่อต้องดูแลเด็กๆตั้ง3คนขอแสดงความนับถือจากใจเลยค่ะ พวกคุณทุกคนเข้มแข็งมากนะคะเป็นกอล์ฟป่านนี้คงร้องไห้ไม่เลิกหน่ะค่ะ   ขอขอบพระคุณมากนะคะที่ยังไม่ลืมพวกเราในโลกออนไลน์นี้ และคุณหมอได้สละเวลามาเล่าเรื่องราวความเป็นไปของเด็กๆที่น่ารักให้เราได้ฟังกันค่ะถึงอ่านแล้วจะร้องไห้แต่ก็ยังมีรอยยิ้มที่แฝงอยู่ด้วยนะคะ   จะรออ่านตอนที่3นะคะตอนที่2นี้เสียดายกิ๊ฟหมดอดแจกค่ะ จริงๆอยากให้ทุกคคห.ของคุณหมอเลยนะคะเนี่ย...   หวังว่าเด็กๆคงผ่านช่วงนี้ไปได้ด้วยดีเพราะมีคนที่รักอยู่เคียงข้างคอยชี้แนะแนวทางให้  กอล์ฟเชื่อค่ะว่าแม่ฟอมไม่ได้ไปไหนไกลหรอกค่ะคงอุ้มน้องมัฟฟินแล้วมองดูทุกๆคนด้วยความรักอยู่อย่างแน่นอนค่ะ ^^ จากคุณ : กอล์ฟกะเทวดาน้อยนะคะ (HACKER HUNTING in The City) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 02:28:21

ความคิดเห็นที่ 60 เป็นกำลังใจให้นะคะ  เชื่อว่าน้องทั้ง 3 คนโตมาเป็นคนดีของสังคมแน่นอน เพราะมีคนที่รักเขาอยู่รอบข้าง   แม่ไม่ได้จากไปไหน  แม่ยังอยู่ในใจของทุกคนเสมอค่ะ จากคุณ : รักเฌอ..ประเทศไทย เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 02:47:21

ความคิดเห็นที่ 61 ขอเป็นกำลังใจให้พ่อกุนและทุกคนในครอบครัวของแม่ฟอมด้วยค่ะ ขอให้ดูแลเด็กๆได้ดีที่สุด ให้พวกเค้ามีชีวิตที่สวยงาม จากคุณ : ตรีนุช3903 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 02:50:43

ความคิดเห็นที่ 62   ...หนูหน้านิ่งๆ แล้วหนูก็...น้ำตาไหลออกมา แบบไม่มีเสียงร้อง .... อ่านบรรทัดนี้แล้วร้องไห้หนักยิ่งกว่าเดิม สงสารเด็กๆ จัง วัยเดียวกันกับลูกสาวเลย .. ดีนะที่สามีนอนหลับดูบอลยังไม่จบเลยหลับก่อน ไม่งั้นต้องถามแน่ๆ ว่าเธอร้องไห้ทำไม ...คุณพ่อ,คุณน้า.เมื่อไหร่ที่ท้อ ขอให้รับรู้นะคะ ว่ามีเพื่อนๆ ทุกคนที่นี่คอยให้กำลังใจ เราจะติดตามและให้กำลังใจตลอดค่ะ เอารูปน้องๆ มาอัฟเดตบ่อยๆนะคะ จากคุณ : เปปโป เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 02:55:25

ความคิดเห็นที่ 63 เป็นกำลังใจให้นะคะ ทุกๆคนเข้มแข็งมากเลย จากคุณ : พิพรรษพร เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 02:56:18

ความคิดเห็นที่ 64 เป็นกำลังใจค่ะหมอไปป์ พ่อกุน พี่ฟ่าน มีฟา และน้องเฟม่า ขอให้เข้มแข็งเพื่อที่แม่ฟอมมองลงมาจากบนฟ้าไกลอย่างมีความสุขค่ะ จากคุณ : จอมมารพุงโต เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 03:02:03

ความคิดเห็นที่ 65 ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้นะคะ.. หัวข้อกระทู้ก็ทำเอาใจหายแล้วค่ะ.. ขอให้เด็กๆ เติบโตเป็นเด็กดี แข็งแรง กันทุกคน ให้ครอบครัวมีความรักความอบอุ่นตลอดไปค่ะ จากคุณ : noojerry เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 03:09:51

ความคิดเห็นที่ 66 ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้น้องทั้งสามสุขภาพแข็งแรงค่ะ จากคุณ : ChemNizz เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 03:20:36

ความคิดเห็นที่ 67 เอาใจช่วยทั้งครอบครัวนะคะ อ่านแล้วเศร้า  แม่เราก็เสียไปตอนเรายังเล็กๆ จนตอนนี้เราเป็นแม่คนแล้ว  แต่เรายังโหยหาอกอุ่นๆของแม่เราเสมอ   อยากย้อนเวลา อยากให้แม่กลับมา  อยากกอดแม่.. แต่ก็ได้บอกขึ้นไปบนฟ้า.. จากคุณ : SaNs tOi : Le MoNdE s'EcrOulE เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 03:48:35

ความคิดเห็นที่ 68 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ยังดีเนาะ  น้องๆ และพ่อกุน ยังมีครอบครัวใหญ่และอบอุ่น จากคุณ : ต้นจั่น เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 04:10:31

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา....หัวใจน้อยๆ ของเด็กๆ เข้มแข็งอย่างไม่น่าเชื่อ เชื่อว่าในวันต่อๆ ไปข้างหน้าเด็กๆ ต้องมีความสุขเพราะว่าเค้าไม่ได้อยู่อย่างโดดเดี่ยว เค้ายังมีพ่อ มีน้า มีปู่ย่า ตายาย ที่คอยให้ความรัก ความอบอุ่นกับเค้า เป็นกำลังใจให้พ่อกุล หมอไปป์ และครอบครัวนะคะ เราจะคอยรออ่านเรื่องราวของสาวน้อย หนุ่มน้อยครอบครัวนี้ตลอดไปค่ะ จากคุณ : ลูกไหม เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 06:29:23

ความคิดเห็นที่ 70 ใจหายจริงๆ เลยค่ะ เพราะรู้จักกับน้องฟอมและมีลูกสาววัยไล่เลี่ยกัน แต่เชื่อว่าครอบครัวที่อบอุ่นจะนำพาน้องๆให้แข็งแกร่งและยืนหยัดได้ค่ะ ....การจากลา โดยที่เราไม่ทันได้ตั้งตัว มันน่าเศร้าจริงๆเลยค่ะ แต่เรื่องราวของครอบครัวคุณฟอมจะเป็นเครื่องเตือนสติ ให้เราใช้เวลาที่มีอยู่ ทุกๆวัน ทุกๆนาที ให้มีค่าที่สุด เพราะเราไม่อาจล่วงรู้ได้ว่าจะเกิดอะไรกับเราบ้าง จากคุณ : puklik (puklik) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 06:33:38

ความคิดเห็นที่ 71 เด็กๆน่ารักสดใสมากๆเลยค่ะ อย่างน้อยแกก็โชคดีมากๆที่ยังเหลือคุณพ่อและน้าหมอที่จะรักและดูแลแกตลอดไป เป็นกำลังใจนะคะ จากคุณ : loveyoumore เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 07:14:20

ความคิดเห็นที่ 72 เป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ จากคุณ : ตั้งเพ็กเง็ก เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 07:38:23

ความคิดเห็นที่ 73 เรียกน้ำตาไปเต็มๆ.. เป็นกำลังใจให้พ่อกุนนะคะ จากคุณ : Power of LOVE เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 07:41:21

ความคิดเห็นที่ 74 เสียน้ำตาอีกแล้ว....เศร้าจังเลยค่ะ..เป็นกำลังใจให้อีกแรงนะค๊ะ.... ขอบคุณหมอไปป์มากค่ะ ที่มาอัพเดทให้ฟัง...... ขอให้พ่อกุนเข้มแข็งมาก ๆ ค่ะ เอาใจช่วยสู้ๆ จากคุณ : ปูลมค่ะ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 08:09:10

ความคิดเห็นที่ 75 ขอให้คุณพ่อกุน เข้มแข็ง  เพื่อลูกๆนะค่ะ จากคุณ : taiyokun เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 08:18:28

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านแทบไม่จบเลยค่ะ  น้ำตาท่วมไปหมดแล้ว  ขอให้ครอบครัวเข้มแข็งมากๆนะคะ  เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : เด็กน้อยไฮเปอร์ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 08:21:46

ความคิดเห็นที่ 77 น้าตาไหลเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ น้องเข้มแข็งแล้ว คุณพ่อก็สู้ต่อไปน๊า^^ จากคุณ : อั้มขาว เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 08:41:11

ความคิดเห็นที่ 78 หมอไปป์ เป็นหมอเด็ก เข้าใจจิตวิทยาในการสื่อสารกับเด็กได้สุดๆ อ่านไปแล้วนึกภาพว่า คนที่ต้องเหนื่อยที่สุดคงไม่พ้น พ่อกุน ยังไงก็สู้ๆ นะคะ ทำเอาบ่อน้ำตาแตก แต่เช้าเลย จากคุณ : beebeemom เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 08:51:50

ความคิดเห็นที่ 79 ถึงหลานทั้ง 3 จะสูญเสียคุณแม่ที่รักไปตั้งแต่ยังเล็ก แต่ๆหลานๆโชคดีมากๆ ที่มีครอบครัวที่อบอุ่น มีพ่อ มีน้า มีญาติๆ ที่น่ารักแบบนี้ เชื่ออย่างแน่นอนว่าทุกอย่างจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี หลานๆ ทั้ง 3 ต้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีแน่นอนค่ะ  เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ohioh เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 08:58:18

ความคิดเห็นที่ 80 ขอเป็นอีกกำลังใจให้น้องๆทั้งสามนะคะ อ่านแล้วน้ำตาไหลตามไปเลย เศร้า มากๆ จากคุณ : applejuice เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 09:10:49

ความคิดเห็นที่ 81 กลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล แต่ก็ทำไม่ได้ ขอเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวนี้   สู้ๆ เพื่อแม่ฟอม จากคุณ : ไวน์องุ่น เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 09:12:20

ความคิดเห็นที่ 82 ตาพร่า...ด้วยน้ำตาไปหมดแล้ว สงสารเด็ก ๆ คะ เข้มแข็งจริง ๆ ลูกเอ๊ย ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : เซนจัง เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 09:21:33

ความคิดเห็นที่ 83 อ่านแล้วน้ำตาไหลไมหยุดเลยค่ะ ขอให้เด็กๆเติบโตขึ้นอย่างเข้มแข็ง และมีความสุขนะคะ จากคุณ : bodiamond1 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 09:42:33

ความคิดเห็นที่ 84 น้ำตาคลอมาตั้งแต่ตอนแรกแล้ว เป็นกำลังใจให้เด็กทั้ง ๓ คนค่ะ จากคุณ : chaton59 เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 09:47:00

ความคิดเห็นที่ 85 จะเป็นกำลังใจให้ครอบครัวพ่อกุนตลอไปนะคะ เราได้แบ่งปันเรื่องนี้ให้คุณสามี... คุณสามีว่า พ่อกุนเข้มแข็งมากเลยค่ะ   ในฐานะว่าที่คุณพ่อเค้าฝากกำลังใจมาด้วยนะคะ... พระคุ้มครองค่ะ จากคุณ : น้องคุง (น้องคุง) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 10:00:59

ความคิดเห็นที่ 86 อ่านได้นิดเดียวน้ำตาไหลกลั้นไม่อยู่ รอคุณหมอมา update เรื่องของเด็กๆ เข้ามาดูทุกวัน อยากจะรู้ว่าเด็กๆมี ปฎิกริยาอย่างไรเมื่อแม่ฟอมไม่อยู่ ตอนแรกก็คิดว่าน้องฟ่านต้องแย่แน่ๆเพราะโตที่สุดน่าจะจดจำเรื่องแม่ได้ ไม่คิดว่าจะเป็นน้องมีฟ่าที่เล็กกว่า แต่คงเป็นเพราะเค้าใช้เวลาอยู่กับแม่ฟอมตลอด เป็นกำลังใจให้ครอบครัวคุณกุนและคุณหมอค่ะ จากคุณ : มน.เพลง (ครอบครัวดนตรี) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 10:15:59

ความคิดเห็นที่ 87 อ่านแล้วจะร้องให้นะ ทั้งที่เป็นผู้ชาย ซึ่งผมก็มีลูกสาว 2 สองคน และพอจะรู้จักความรู้สึกของเด็ก กับ ของผู้ใหญ่พอสมควร ว่า ทำใจลำบากขนาดไหน สู้ ๆ ครับ ชีวิต ยังต้องมีอะไรอีกมากมาย จากคุณ : คนแบกแห้ว เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 10:30:31

ความคิดเห็นที่ 88 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : คนไกลหัวใจเป็นไทย เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 10:34:28

ความคิดเห็นที่ 89 อ่านเสร็จ ผม ก็เป็นหวัดเลย ครับ...ดูแลกันต่อไปครับ เป็นกำลังใจให้ครับ.. จากคุณ : sai-cm เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 10:41:55

ความคิดเห็นที่ 90 ..... ขอตัวไปร้องไห้ก่อน จากคุณ : อุดมไปด้วยความสุข เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 10:46:05

ความคิดเห็นที่ 91 น้ำตาไหลเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณพ่อกุนและน้อง ๆ ทั้งสามคนตลอดไปนะคะ ให้กำลังใจคุณหมอไปป์ด้วยค่ะ จากคุณ : Lady Cherry เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 10:53:48

ความคิดเห็นที่ 92   ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวคุณ และขอให้เวลาช่วยเยียวยารักษาจิตใจของเด็กๆ ให้ผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปได้อย่างดี และสวยงาม และก็ขอบคุณคุณหมอไปป์ที่ช่วยเขียนบันทึกดีๆ แบบนี้ มันช่วยสร้างกำลังใจให้ครอบครัวอื่นๆ ที่เจอความยากลำบากเช่นเดียวกัน จากคุณ : แม่ลูกสาม (แม่จี๋กะเจเจ) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 10:55:35

ความคิดเห็นที่ 93 โอ๊ย น้ำตาซึม... หนูน้อยทั้งสามคน เข้มแข็งไว้นะลูก จากคุณ : pokkiizz เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 11:20:04

ความคิดเห็นที่ 94 “แล้วเมื่อไหร่ฟ่านๆจะได้เอาดินสอสี”............. ^ ^ ^ หัวเราะทั้งน้ำตาเลย เข้ามาจุ๊บหลานๆค่ะ เป็นเด็กดีนะลูก จากคุณ : พจมารร้าย เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 11:50:32

ความคิดเห็นที่ 95 พูดไม่ออกเลยค่ะ ขอเป็นกำลังใจห้คุณพ่อและน้องๆทั้งสามคนนะคะ จากคุณ : ลูกหนูน้อย เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 12:14:27

ความคิดเห็นที่ 96 อ่านแล้วน้ำตาไหล  >< เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ยังอยู่นะคะ จากคุณ : . . ห ม่ า มี้ บั ว ' พู . . (cotton_ud) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 12:17:14

ความคิดเห็นที่ 97 อ่านกระทู้นี้ไม่จบจริงๆคะ ร้องไห้ซะก่อน แปะไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่านใหม่นะคะ ขอไปทำใจก่อน เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ เด็กๆทั้งสาม และพ่อกุนนะคะ จากคุณ : Super mom is not easy (Super mom is not easy) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 12:25:00

ความคิดเห็นที่ 98 เป็นกำลังใจให้พ่อกุนกับเด็ก ๆ นะคะ จากคุณ : ยา (สนธยายามเย็น) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 12:25:05

ความคิดเห็นที่ 99   ขอเป็นกำลังใจให้คุณพ่อและทุกคนที่ดูแลน้องๆทั้ง 3 คนด้วยค่ะ ไม่เคยอ่านกะทู้ไหนที่สามารถทำให้ร้องไห้ได้มากเท่านี้เลย.... ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ จากคุณ : แม่ลูกสี่ (สวีดิชมีทบอล) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 12:29:57

ความคิดเห็นที่ 100 อ่านแล้วน้ำตาจะไหล จากคุณ : ลูกชิ้นเห็ดหอม เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 12:42:35

ความคิดเห็นที่ 101 อ่านแล้วไม่ไหวน้ำตาไหลเป็นทางเลย เป็นกำลังใจให้พ่อกุนและเด็ก ๆ ค่ะ  เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : mompeach เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 13:11:48

ความคิดเห็นที่ 102   น้ำตาร่วงอีกแล้ว เด็ก ๆ น่ารักกันมาก ๆ เลยค่ะ เป็นเด็กดีนะลูกนะ แม่ฟอมอยู่กับหนู ๆ ตลอดเวลาค่ะ จากคุณ : DEERICH เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 13:32:59

ความคิดเห็นที่ 103 พูดอะไรไม่ถูก แต่ขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวนี้เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : Chocolate Shake เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 13:53:19

ความคิดเห็นที่ 104 พ่อกุนสู้  ๆ   รวมทั้งคุณหมอไปป์  เป็นกำลังใจค๊า จากคุณ : ben_benjee เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 14:07:20

ความคิดเห็นที่ 105 อ่านแล้วคิดถึงคุณฟอม ที่ครั้งนึงเคยคิด ผู้หญิงคนนี้ชื่อแปลกจัง  คิดถึงวันที่เคยได้คุยในบล็อก  คิดถึงความเป็นเมีย เป็นแม่ ที่หัวใจทั้งดวงมีให้แต่ครอบครัว จากคุณ : คุณแม่pp (anwan) เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 14:15:39

ความคิดเห็นที่ 106   เป็นกำลังใจให้พ่อกุนและเด็ก ๆ ค่ะ จากคุณ : peonia เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 14:17:04

ความคิดเห็นที่ 107   อ่านแร๊วน้ำตาไหล เป็นกำลังใจให้พ่อกุนและเด็ก ๆ นะคะ คุณน้าหมออย่าทิ้งเด็ก ๆนะคะ จากคุณ : บ้านสามออ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 14:25:06

ความคิดเห็นที่ 108 อ่านแล้วน้ำตาคลอค่ะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : oarsa เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 14:41:39

ความคิดเห็นที่ 109 ตอนที่อ่านกระทู้ที่คุณฟอมจากไป ก็ใจหาย.. ไม่รู้ว่าเด็กๆ จะเป็นยังไงกันบ้าง (รวมทั้งคนอื่นๆ ในครอบครัวด้วย) ขอบคุณคุณหมอไปป์ที่เรียบเรียง บอกเล่า่ข่าวคราวของครอบครัว มฟ. ให้ติดตามนะคะ เด็กๆ ยังคงน่ารัก สมกับเป็นลูกของแม่ฟอมและพ่อกุนจริงๆ ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ครอบครัวก้าวผ่านเรื่องเศร้าไปด้วยดีนะคะ ปล. เราว่าทั้งแม่ฟอมและหมอไปป์มีฝีมือในการถ่ายทอดความรู้สึก และเรื่องราวไม่แพ้กันเลยนะคะ  ชอบค่ะ อ่านแล้วอิน แม้จะเขียนอะไรยาวๆ ก็ยังดูน่าอ่าน น่าติดตาม จากคุณ : aisle เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 14:57:59

ความคิดเห็นที่ 110 น้ำตาไหลไปแล้วค่ะ เป็นกำลังใจให้ทั้งครอบครัวเลยนะคะ จากคุณ : ไม่คิดจะยอมแพ้..เราก้อไม่แพ้ เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 15:16:36

ความคิดเห็นที่ 111 อ่านจบตั้งแต่เมื่อคืนก่อนเข้านอน แต่พิมพ์อะไรไม่ได้เลย น้ำตาไหลพราก ตาบวม...เข้ามาอีกครั้ง ขอเป็นกำลังใจให้หนูน้อยทั้งสาม คุณพ่อ คุณน้า คุณยาย และญาติๆค่ะ คนที่ยังอยู่ต้องให้กำลังใจกันต่อสู้ต่อไปนะคะ..ทุกอย่างต้องผ่านไปได้ค่ะ ขอให้คุณฟอมอยู่ในภพที่มีความสุขนะคะ... จากคุณ : karapa เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 15:39:20

ความคิดเห็นที่ 112 เป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวคุณฟอม และน้องฟ่าน น้องมีฟา และน้องเฟม่านะคะ ขอให้น้องแข็งแรง โตไวๆ นะคะ อย่าลืมมาอัพเดทเรื่องราวและการเติบโตของน้องๆนะคะ จากคุณ : 350dee เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 16:12:49

ความคิดเห็นที่ 113 เป็นกำลังใจให้คุณพ่อ และน้องๆ ทั้ง 3 คนนะคะ น้องๆ น่ารักมากๆค่ะ จากคุณ : ซาโยริจัง เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 16:50:14

ความคิดเห็นที่ 114 จากคุณ : Pim_ลภัส เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 17:36:06

ความคิดเห็นที่ 115   ขอบคุณน้าหมอที่บันทึกเรื่องราวมาแบ่งปัน ติดตามและเป็นกำลังใจให้ครอบครัวเสมอนะคะ แม้จะเศร้า และร้องให้ตามทุกกระทู้ จากคุณ : 1786mm เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 18:13:48

ความคิดเห็นที่ 116 คุณฟอมคงดีใจที่มีน้องชายน่ารัก คอยดูแลช่วยเหลือลูกๆทั้งสามของเธอค่ะ ขอให้น้องทั้งสาม เติบโตแข็งแรงและเป็นเด็กที่น่ารักตลอดไปค่ะ จากคุณ : pinkyrose เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 19:39:38