วันเริ่มต้น......ชีวิตใหม่
|
|
จุดเปลี่ยน....ความคิด
ตั้งใจไว้ว่า เรียนจบโทเมื่อไหร่จะปล่อยให้มีลูกสักทีล่ะน้า... ไปไหนๆ ใครๆก้อถาม พอเค้าถามอายุก้ออาย อิอิ ว่าป่านนี้แล้ว ยังไม่มีลูกอีกเหรอ วันแต่งงานมีแต่ญาติๆบอกว่า มีลูกเลยน้า...เด๋ว ช้าไป แก่ตัวลงทุกวัน เหอๆๆๆ
แต่ตอนนั้นยังไม่พร้อมค่าไม่พร้อมจริงๆ(อ้างไปเรื่อย) พอเรียนจบโท
ก็ยังห่วงเที่ยว ไปตะลอนมาซะทั่วทิศทั่วแดนทั้งในประเทศ ต่างประเทศ ใจก้อแอบคิดว่า แหมเดี๋ยวมีลูกแล้วเที่ยวลำบาก ต้องหยุดไปไม่ต่ำกว่า 3-4 ปีแน่ๆ คงไปได้แค่ทริปใกล้ๆ อีกอย่าง นั่ง นอน ก่ายหน้าผากคิด แหมมมมม..อย่างเราเนี่ยนะจะเป็นแม่ใครได้ ไม่ใช่คนรักเด็กจั๊กกะหน่อย ให้อุ้มๆ จับๆ สัก 5 นาที 10 นาที ก้อพอไหว แต่ให้อยู่ด้วยเป็นวันๆ จาไหวเร้ออออ
ปลายปี 51 กลับบ้านต่างจังหวัด แวะไปเยี่ยมยายกับพ่อมา ตามฟอร์ม ผู้ใหญ่ถามแยบๆ เมื่อไหร่จะมีน้องซะทีล่ะลูกกกก เราก้ออ้ำอึ้ง บอก เดี๋ยวรอจบโทก่อนค่า(ข้ออ้างสุดฮิต)
ตอนเย็นวันที่ 31 ธันวา พ่อพาไปกินเลี้ยงส่งท้ายปีใหม่ที่บ้านป้า มีลูกพี่ลูกน้อง(ลูกลุง) หนิดหนมกันพอควร ชื่อคล้องกะเราด้วย ท้องโตมาเลย โห เห็นแล้วสยอง เดินมาพุงจะแตกมั้ยเนี่ย ฮ่าๆๆๆ แอบไปจับๆ ลูบๆ คลำๆ แข็งปั๋งเลย เจ้าตัวเล็กถีบเท้าใส่น้ามันอีก ชักมือแทบไม่ทัน.... วันรุ่งขึ้น 1 มกรา ขับรถกลับชลบุรี เพิ่งขับมาเลยพิษณุโลกมาหน่อยนึง ป้าโทรมาบอก เฮ้ย แป๋วคลอดแล้วนา คลอดเองเลย เราก้อ "เฮ้ย วันปีใหม่เนี่ยนะ" โหฤกษ์ดีค่อดๆๆ แต่วันนั้นเนื่องจากขับมาไกลแล้ว เลยไม่ได้วกรถกลับไปเยี่ยมอีก
จนยายแม่ลูกอ่อนครบกำหนดลาคลอด กลับมาทำงานกรุงเทพ วันนึงหอบลูกกะยายมาด้วย โทรมาบอกว่าเนี่ยปีใหม่อยู่กรุงเทพแล้วนะ แล้วเราก็มีธุระไปกรุงเทพพอดีเลย แวะไปหา โหพอเห็นหลานอ่ะ น่ารักค่อดดดดดดดด เด็กอะไรเนี่ย ไม่ร้อง ไม่กวน ไม่โยเย อุ้มง่าย เราหลงจนไม่กลับบ้าน สามีบอกเอาไปด้วยสิ แม่มันไม่ยอมให้ 55555 เลยต้องหอบไปทั้งแม่ทั้งยาย เอาไปชลบุรีด้วยซะเลย และที่สำคัญคืนนั้น เราเอาไปนอนกะเรา ให้แม่กะยายนอนอีกห้องนึง อิอิอิ
หลังจากนั้นก้อติดมันเป็นบ้าเลยยยย ไปไหนก้อคิดถึงแต่ปีใหม่ๆๆ อันนี้ถ้าหลานใส่จะน่ารักมั้ยน้า เห็นอ่างน้ำก็จะซื้อให้หลานเล่น สามีบอกบ้าป่าวเด็กเพิ่งไม่กี่เดือน ไม่รู้นิ ฉันไม่เคยมีนิ เลยคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวว่า หรือเราจะปล่อยซะที ใจนึงก็อยาก ใจนึงก็ยังไม่ค่อยพร้อม จนปลายปี 52 เจ้าปีใหม่ได้ ขวบนึง น้ามันกลับไปเยี่ยมพ่อ แล้วแวะไปเยี่ยม โหยเด็กขวบนึง ทำไมมันน่ารักอย่างนี้ ช่างประจบแล้ว ยิ้มร่าเริง อ้อนได้ โหๆๆๆ อยากได้ๆๆๆๆ 555555
| จากคุณ |
:
Blue_Sunshine  
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 ก.ค. 53 20:05:12
|
|
|
| 
