ความคิดเห็นที่ 1 จุดกำเนิด..ฟอมลูกแม่ ชีวประวัติของหนู (ฟอม) เกิดวันพฤหัสบดีที่ 5 พฤษภาคม พุทธศักราช 2520 แรม 3 ค่ำ เดือน 6 ปีมะเส็ง จุลศักราช 1339 เวลา ตีสี่สิบเอ็ดนาที โรงพยาบาลราชวิถี กรุงเทพมหานคร น้ำหนัก      2,570 ตัวยาว 48 รอบหัว 33 รอบอก 34 ผมสี ดำ ผิว สีน้ำผึ้ง      หนูยิ้มครั้งแรกวันอาทิตย์ที่ 10 กรกฎาคม พุทธศักราช 2520 หนูคลอดง่าย ราว 3 ทุ่มแม่ปวดท้อง พ่อรีบเก็บข้าวของลิ่วไปรพ.ราชวิถี ไม่ได้เจ็บเหมือนในละครเลย..เจ็บแบบทนได้ ไม่ได้ครวญคราง จับหัวเตียงปวด 3 วัน 3 คืน คุณหมอลุ้นให้คลอดหลังเที่ยงคืน จะได้วันดี วันฉัตรมงคล และก็ได้ผล.. ตีสี่สิบเอ็ดนาที ผลิตผล..สาวน้อย ตาโต จมูกโด่ง ผิวสีน้ำผึ้ง ก็ออกมาดูโลก มีเพื่อน ๆ นักดนตรีพ่อมาเล่นโฟล์คซองถึงห้องเลย หนูก็เลยรักเสียงดนตรีมาแต่บัดนั้น หนูเลี้ยงง่าย แข็งแรง ไม่เคยเจ็บป่วย ไม่โยเย พ่อแม่มือใหม่เลยสบายมาก หนูซุกซนมาก ปราดเปรียว ไล่จับกันอุตลุด เป็นที่เหน็ดเหนื่อยเอือมระอาแก่พี่เลี้ยง และได้ตั้งสมญาหนูไว้มากมาย อาทิ โป้งเหน่ง เจ้าอ้วน เจ้าแห้ง หนูก็โต้กลับ (ด่า) ไปไฟแลบด้วยฝีปากไม่แพ้กัน จนไม่มีใครกล้าต่อกรกับหนูอีก ป้อนข้าวหนูทีไรเดินกัน 3 บ้าน 8 บ้าน ก็เพราะหนูชอบอมข้าว ตอน 3 ขวบ ชุดเก่งของหนูกระโปรงระบายฟูฟ่องผ้าชีฟองเปิดหลังมีสายคล้องคอสีขาว พร้อมหมวกปีกใหญ่ระบายติดดอกไม้สีชมพูอ่อนเพื่อปิดโป๊งเหน่ง ถุงเท้า รองเท้าสีขาวหวานแหวว ตัดกับสีผิว...น่ารักน่าชัง พ่อส่ายหน้าว่านี่ชุดเดินทาง (ไปบ้านปู่ย่า) หรือเดินแบบกันแน่ หนูช่างพูด ช่างประจบ เจ๊าะแจ๊ะ ตา ยาย ปู่ ย่า พี่ป้า น้าอา หลงกลหนูที่มีปากเป็นอาวุธ ปะเหลาะได้หมด คิดจักรยาน ได้จักรยาน ชี้ทุกเอวาชั่น (ชุดว่ายน้ำ) ก็ได้ดั่งใจ ปิดเทอมก็หอบหิ้วไปบ้านยาย ตา แม่พ่อเลย สบายไป แม่จึงไม่เคยรู้สึกว่าการเลี้ยงลูกเป็นภาระแต่อย่างใด ก็เพราะการเป็นเด็กดีของหนู *  ถนนคนเรียน... (ยืมสำนวนของหนู) - สตรีวรนาท  บางเขน - อนุบาลจังหวัดนครศรีธรรมราช - กัลยาณีศรีธรรมราช - หาดใหญ่วิทยาลัย - มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (คณะมนุษย์ศาสตร์) - จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (คณะนิเทศศาสตร์) ไม่รู้ว่าเก่งหรือเฮง...แต่หนูของแม่ไม่เคยพลาดการสอบแข่งขันแม้แต่ครั้งเดียว...แม่ก็เลยหน้าบานเป็นจานเชิง 5 พฤษภาคม 2537...คือสนามใหญ่ที่พลิกชีวิตหนู หนูสอบผ่านคณะ 260 มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (จากผู้สอบแสนกว่าผ่านเพียง 37,478 คน เลขที่นั่งสอบ 3802073) ลงวัฏจักรฉบับพิเศษ แม่ไล่แจกให้อ่านทั่วบ้านทั่วเมือง ญาติโยมเป็นปลื้ม จากที่หลานคนแรกเข้าวิศวฯไปแล้ว ตามติดๆมาด้วยหนู ครอบครัวเราประเภทครอบครัวสี่คูณร้อย ไม่พรากจากกันไปไหน อาจจะกระพร่องกระแพร่งบ้างก็เป็นธรรมดาของชีวิต ลูกของแม่มีภูมิคุ้มกันอดทน เข้มแข็ง ผ่านพ้น ภาวะวิกฤตนั้นมาได้โดยที่ไม่เคยทำให้แม่ลำบากใจแม้แต่น้อย แม่รู้ดีว่าหนูต้องอดทนและเจ็บปวดไม่น้อยเช่นกัน แต่เรารักกันมาก แม่ พ่อ และน้องไปป์ก็รักหนูมากจ๊ะ ....ลูกสาวที่สุดรัก อดทน เข้มแข็งและเป็นทุกอย่างของแม่ ...ลูกสาวที่สุดรักของพ่อ ...พี่สาวที่สุดรักของน้องชาย จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 18:52:15

ความคิดเห็นที่ 2 พฤหัสที่  27  พฤษภาคม 2553 หนูปวดท้อง ไปโรงพยาบาลพบหมอ ...เข้าห้องคลอด...แล้วหนูก็จากแม่ไป...ชั่วชีวิต ..พ่อจูงเด็กน้อย 2 พี่น้องวัย 4 ขวบและ 2 ขวบ ส่งแม่ที่ห้องคลอด แล้วแม่เค้าก็หายไปจากชีวิต... โดยที่เด็กๆไม่มีโอกาสจะรู้และต้องไม่รู้(ไป...ตลอดชีวิต) ...ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ของพวกเขา หนูน้อยทั้ง 3 จะรับสภาพขาดแม่ไปทั้งชีวิตได้อย่างไร...? 3 ชีวิตหนูน้อยกำพร้าแม่ที่จะรับรู้เพียงว่าแม่หนูนอนหลับและไปสวรรค์แล้ว... ...ถ้าไม่เจอกับตัวเอง.. ก็ไม่มีวันรู้ได้ว่า  โหดร้าย...สะเทือนใจ...และน่าเวทนาเหลือเกิน ...แม่เป็นแม่ไม่ได้ครึ่งของหนู... ชีวิตที่มีแต่ลูกและครอบครัว 24 ชั่วโมงเต็ม... กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง...ทำไมถึงรักและทุ่มเทกับลูกและสามีได้มากถึงขนาดนี้... นี่ล่ะ  หนูลูกแม่.... พี่ฟอม...คนเก่งของแม่ แม้วันเวลาผ่านไป แม่ยังคงหลอกตัวเอง...และวิ่งหนีความจริงของชีวิต...ต่อไป ต่อแต่นี้  แม่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป  ยังไง  ที่ไม่มีหนู แม่ยังทำวิกฤต  ให้เป็นวิกฤติ   ต่อไป... โลกช่างมืดมน  และโหดร้ายเหลือเกิน ไม่มีอะไรที่สามารถทำได้ คนเราเจ็บปวดรวดร้าวได้ยิ่งกว่าความตาย แม่ว่า... แม่เกลียด...เจ้าคำคำนี้  เหลือเกิน แต่มัน  เป็นความจริง  ที่ไม่มีใครหนีพ้น... นี่คือ  ฝันร้ายที่จะตราหัวใจแม่ตราบสิ้นลมหายใจ สติ  ที่เหลือเพียงเส้นใยบางบาง แทบจะขาดสะบั้น หนูน้อยของแม่... โชคชะตา เล่นตลกกับครอบครัวของเรา เป็นแจ็คพอตหนึ่งในล้านหรืออย่างไร...? ใครก็คลอด..ใครก็ผ่าท้อง  หรือ  คนท้อง คือ  คนป่วย คำถามว่า  ทำไมลูกแม่...ต้องประสบชะตากรรมชีวิตที่ราคาถูกและง่ายดายเช่นนี้ โศกนาฏกรรมในครอบครัวของเรากับการรอคอยที่มาไม่ถึง... มีคำกล่าว ไม่มีสุขใดในโลกของปุถุชน  จะเสมอเหมือนสุขในครอบครัว   ไม่มีสุขใดในครอบครัว           จะเสมอเหมือนสุขในการเลี้ยงลูก การเผชิญกับความตาย...ซึ่งเป็นสุดยอดแห่งการสูญเสีย  พลัดพราก มันเป็นวิกฤตที่ร้ายแรง   โหดร้ายที่สุดของชีวิต ไม่มีความสูญเสียอะไรที่เด็ดขาด สิ้นเชิงเท่ากับความตายอีกแล้ว ...ชีวิตมันเป็นเช่นนี้เอง...(หรือ?) เวลามีปัญหา..อยู่ต่อหน้าเรา  เราจะรู้สึกว่ามันหนักที่สุด   และสิ่งที่เจอก็เป็นสิ่งที่ผ่านไปได้ยาก  มันหนักที่สุดที่มนุษย์คนหนึ่งต้องพบเจอ ...แม่กำลังจมอยู่กับทุกข์...จนโงหัวไม่ขึ้น   แล้วก็ปล่อยชีวิตดิ่งลงเหวไป ...แม่อยากจะถอยออกมาเป็นคนดู  เพื่อให้เห็นว่าทุกอย่างมาแล้วก็ไป อยากให้ความสั่นสะเทือน  ในกายใจ  ความรู้สึกทุกข์  ให้ห่างจากใจออกไปเรื่อย ๆ ...ก็ทั้งรู้ว่า...ความสุขอยู่...ไม่ใกล้...ไม่ไกล มันอยู่ใกล้ตัว...ใกล้ใจเรานี่เอง...อยู่ใกล้จนลมหายใจแทบรดต้นคอ แต่กลับไม่ยอมรับรู้  หรือมองข้ามไป จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 18:56:11

ความคิดเห็นที่ 3 ...แม่พยายามคิดว่า.. ความทุกข์โทมนัสใจที่เกิดขึ้น...แฝงแง่คิดให้เรารู้จักล้มแล้วลุกขึ้นมาและยอมรับ สัจธรรมที่ว่า... สรรพสิ่งบนโลกใบนี้  ล้วนเกิดขึ้น  ตั้งอยู่  และดับไป มิใช่ครอบครัวเราที่สูญเสีย แต่ทำไม่ได้...หนูยังไม่ถึงเวลา... ...จากเวลาที่ตื่นนอนในทุกทุกวัน..แม่แทบไม่สามารถจะลุกจากที่นอนได้..ห่อเหี่ยว..สิ้นหวัง..ท้อแท้   รู้สึกเหมือนเลือดในตัวมัน..เหือดแห้ง..ไปทุกหยดหยาด ...แม่โง่ไปจริงจริง...สิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตแม่ มันจบลงแล้ว...แต่แม่ยังไม่ยอมจบ...ไม่ยอมวาง.. ทุกข์ของแม่เริ่มที่ความคิดในใจแม่นี่เอง ...ใจมันโหวงเหวง...ชีวิตเหมือนไม่เต็มอิ่ม..เหมือนใจสลายหลุดหายไป... เอาเถอะ...ไม่ว่าเราจะทุ่มเทสักเพียงไหน ทุกอย่างในชีวิตมันก็ไม่แน่นอน... เราทำได้แค่สร้างเหตุ  เหมือนปลูกต้นไม้ รดน้ำพรวนดิน ไล่แมลง แต่สิ่งที่ช่วยให้ต้นไม้เติบโตหรือตายไปมีมาก ...บางอย่างเราก็เลือกได้ บางอย่างเราก็เลือกไม่ได้ ผลของมันจึงไม่แน่ไม่นอน แล้วอะไรละที่เป็นความมั่นคงที่แท้จริงของชีวิต ชอบพูดกันเหลือเกินว่า ถ้าพรุ่งนี้คนที่เรารักที่สุดต้องจากไป เราจะทำอะไรบ้าง ในเวลาที่เหลืออยู่... แม่...ไม่มีคำตอบเพราะคิดว่า...ยังไม่ถึงเวลา เราต่างหลงลืมไปว่าเราล้วนมีความตายเป็นจุดหมายปลายทางด้วยกันทั้งสิ้น... เราไม่มีวันรู้ได้เลยว่าเส้นทางของเรานั้นจะจบลงในวินาทีใด..และสภาพใด ความตายเขยิบเข้ามาใกล้ตัวขึ้นเรื่อย ๆ ย่า 92 ยาย 98 ทำใจได้ไม่ค่อยรู้จักการพลัดพราก สูญเสีย เพราะเหมาะควรแก่เวลา แต่ไม่เคยคิดว่า..ความพรากจากยังไม่หยุดทำหน้าที่ของมัน.... ...จากนี้ไปถ้าแม่จะต้องร้องไห้...ให้กับทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น น้ำตาคงมากดั่งสายน้ำ... ...วิกฤตที่เป็นโอกาส...? แม่เพียรพยายามเรียนรู้วิธีที่จะเฝ้ามองกระบวนการทำงานของใจตัวเอง ตั้งสติ  แผลสดสดที่ถูกบาดเชือดเช่นนี้ ...ไม่ค่อยไหว วัย 83 ปี ของคุณตา คุณยายของหนูต้องหลั่งน้ำตากับวัยใสของหลานสาวคนแรกด้วยใจที่แตกสลาย รับร่างไร้วิญญาณของหนูด้วยน้ำตานองหน้า ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ บรรจุร่างหนูอย่างทะนุถนอม เสียใจนิดเดียวที่ ณ. เวลานั้นไม่สามารถแม้ใส่เหรียญแม้แต่เหรียญเดียวลงในปากของหนูได้ ..นอกนั้นแล้ว  สวยสด งดงาม...ในสภาพที่หนูดูดีที่สุด แว่นตา ที่คาดผม รองเท้า  หน้าหนูอ่อนใสสวยงามเหมือนนอนหลับไปเท่านั้น คุณยาย ย้ำด้วยน้ำเสียงแหบพร่า...แต่มุ่งมั่นให้แม่ “ ต้องทำจิตทำใจให้ได้นะลูกนะ” ต้องอยู่ต่อไปให้ได้ ภาวะจิตใจ..และสติของแม่นั้นเป็นที่รับรู้กันว่าอ่อนไหวไร้ภูมิคุ้มกันที่สุดของครอบครัว จะเป็นที่เฝ้าระวังของคนรอบข้างโดยเฉพาะหนูและน้องหมอไปป์จะรู้จุดนี้ดี เหตุการณ์ครั้งนี้จึงเห็นสภาวะที่ครอบครัวเราสาหัสสากรรจ์ครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิต จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 18:59:07

ความคิดเห็นที่ 4 เคยคิดเตือนใจเสมอว่า...การพบเรื่องดีนั้น ให้ถือว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์   ส่วนเรื่องร้ายนั้น...ให้มองเป็นของธรรมดา ...ทุกครั้งที่มรสุมชีวิตพัดพาผ่านเข้ามา ...สติแตก...จิตตก...เผลอตัวเผลอใจ ล้มลุกคลุกฝุ่นหัวคะมำ กว่าจะหยัดยืน...ต้านกระแสลมกรรโชกแรงได้ด้วยตัวเองก็ใช้เวลานานโข ครอบครัวของเรายังโชคดี เพราะมีบุญหนุนเกื้อ...กัลยาณมิตรญาติพี่น้อง ตา ยาย พี่ ป้า น้า อา เพื่อนฝูง ที่รักของหนูทุกคน ไม่เว้นแม้แต่ในโลกไซเบอร์ของหนูได้ช่วยกันประคับประคองได้ทันท่วงที ก่อนที่มรสุมชีวิตจะกลืนกินและพัดพวกเราไป  แม่ซาบซึ้งใจและขอบคุณเหลือเกิน..ขอบคุณจริงจริง   มันเป็นสิ่งเยียวยาที่ประมาณค่ามิได้.... มักชอบพูดกันว่า เห็นถูก...ใจสุข เห็นผิด...ใจทุกข์ แต่ในวันที่ฟ้ามืดมิด... ความทุกข์กลุ้มรุม...ไม่มีที่พึ่ง...ที่ยึดเหนี่ยว  มันเป็นโอกาสให้มองเห็นที่พึ่งที่แท้จริงในตัวเราเอง เพราะการมีชีวิตที่ยอดเยี่ยม มีความสุข ไม่ได้แปลว่าต้องมีแต่สิ่งดี ๆ เกิดขึ้นในชีวิตเราตลอดเวลา แต่คือการที่ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราก็สามารถรู้ความจริง มีความสุข มีชีวิตที่เติบใหญ่..มีพลัง..มั่นคง ทำให้เรียนรู้ได้ทั้งจากเรื่องดีและเรื่องร้ายในชีวิต...ไม่มีใครไม่เคยล้ม แต่ทำไมบางคนล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ได้รวดเร็ว แถมยังมีความสุขที่ยิ่งใหญ่ มีพลัง มีคุณค่า มีความหมาย และงดงามกว่าเดิม... ...คุณ(หญิง)ป้าของหนู เคยแซวแม่บ่อยว่าแม่อ่านหนังสือได้ทุกประเภท (ยกเว้นหนังสือธรรมะ) แม้กระทั่ง...เข็มทิศชีวิตที่หนูชอบและได้สะท้อนอะไรในชีวิตหนูออกมามากมาย แม่...กลับได้อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก..เมื่อหนู(จาก)ไปแล้ว..ชั่วชีวิต... ด้วยวัยสามสิบสามของหนู...ได้บ่มเพาะ  ผ่านเรื่องราวมามากมายด้วยจิตเมตตา เอื้อเฟื้อ ที่หนูบอกว่าอยากเป็นนักสังคมสงเคราะห์ หนูเป็นลูก... เป็นเพื่อน... เป็นที่ปรึกษา... เป็นคู่หู... เป็นคู่ชอบปิ้ง... เป็นทุก ๆ อย่างที่เหมือนร่างทรงของกันและกัน ...หนูเก็บความเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว ธรรมะ ธัมโม มาจากพ่อ ...หนูเก็บการบริหารจัดการความรับผิดชอบ เอื้อเฟื้อ อ่อนหวาน เฮฮา เมตตา และไร้สาระ(บางเรื่อง)มาจาก แม่ ...ด้วยความเป็นหนู...ที่ครอบครัวเราภาคภูมิใจ เราต่างเห็นและกันเป็นครั้งแรก..ตอนแม่คลอดหนูออกมา ...แต่เวลาที่หนู.จากไป..กลับไม่ได้   ร่ำลา...หนูไม่ได้เห็นหน้าแม่...เป็นครั้งสุดท้าย หนูจากโลกนี้ไป...ท่ามกลางใครก็ไม่รู้..ชีวิตช่างง่ายเหลือเกินจริง ๆ จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:02:17

ความคิดเห็นที่ 5 วันเวลาผ่านไป...เมื่อมองย้อนกลับมา  จะเห็นว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่ได้ร้ายหรือดีในตัวมันเอง มันขึ้นอยู่กับเราจริงๆ ว่าจะใช้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นพลิกชีวิตเราไปอย่างไร ใจของเราเป็นของวิเศษที่เนรมิตสิ่งต่าง ๆ ในชีวิตให้เรา ถ้าถามว่าอะไรเป็นสิ่งสำคัญที่สุด...ในการผ่านวิกฤตการณ์สำคัญทุกครั้งในชีวิตตอบได้เลยว่า... คือการมีครอบครัวอันเป็นที่รัก และรักเราอย่างที่สุด...โดยไม่มีเงื่อนไข จนเราอัศจรรย์ใจว่า ทำไมคนคนหนึ่งที่รักและถูกรักได้มากขนาดนี้ แม่พยายามหามุมมอง...ในการคิด(บวก) เสมอ จะพยายามขอให้พายุใหญ่ และโศกนาฏกรรมในชีวิต...ได้เป็นเครื่องเตือนสติให้ใช้เวลาที่เหลืออยู่ทุกทุกวัน ทุกนาทีให้มีค่าที่สุด เพราะเราไม่อาจล่วงรู้ว่าจะเกิดอะไรกับเราบ้าง เพราะเราอาจจะไม่มีวันพรุ่งนี้...? สังคมไม่ได้โหดร้าย  ท่วมท้นด้วยน้ำใจ... โลกไซเบอร์นี้ช่างน่ารักจริง ๆ แม้เราไม่ใช่คนในครอบครัวเดียวกัน... ไม่ได้ผูกพันทางสายเลือด... แต่น้ำใจ...กำลังใจ...ส่งมามากมายมหาศาล ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ...ขอบคุณเหลือเกิน และนี่เป็นอีกแรง (ใจ) ที่ครอบครัวเราจะลุกขึ้นยืนหยัดได้อีกครั้ง ต่อจากนี้ไป...แม่สัญญา... แม่จะมีชีวิตอยู่...และไม่ใช่แค่มีชีวิตอยู่...แต่จะต้องดำเนินชีวิตให้ดีที่สุดด้วย... จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:04:32

ความคิดเห็นที่ 6 หนูน้อย  ลูกแม่... มันเกิดอะไรขึ้น... ทำไมต้องเป็นลูกของแม่..ด้วย นี่แม่กำลังฝันไป  ใช่ไหม...นะลูกนะ... แม่คงฝันไป...เดี๋ยวแม่ตื่น  ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย... แม่ประมาทว่า...ความพลัดพราก (ตาย) ยังอยู่อีกไกล...ไม่มีใครรู้ได้ว่า ความพลัดพราก..จะเดินทางมาทักทายกับเราเมื่อไร...? นี่คือความจริงที่ไม่มีใครหนีพ้น   แต่แม่เลือกที่จะไม่นึกถึง  การระลึกถึงความพลัดพราก(ตาย) อยู่เสมอ ทำให้เราขวนขวายในสิ่งที่เราชอบผัดผ่อน ทำให้เราจัดลำดับความสำคัญของเรื่องต่าง ๆ และใช้ชีวิตให้ดีขึ้น หรือความตาย...เป็นบททดสอบ  เป็นสัญญาณเตือนให้รู้ความไม่เที่ยงของชีวิต ตลอดเวลาที่ผ่านมา...แม่ใช้ชีวิตราวกับว่า วันสุดท้ายของชีวิตจะมาไม่ถึง ไม่เคยรู้เท่าทันใจ รู้เท่าทันความคิด และวันนี้ที่สายไป แม่ผัดผ่อน...จนไม่ได้ทำในสิ่งที่ควรทำก่อน ...เรายังมีอะไรที่  หนู กับ   แม่...ฝันร่วมกันอีกมากมาย แม่รักหนู... แม่อยากกอดหนู (ตอนมีลมหายใจ)... เราจะไปสปา  ด้วยกัน... เราจะไปเที่ยวด้วยกัน... เราจะไปชอบปิ้งกัน... เราจะ ฯลฯ... แต่ไม่มีวันนั้นอีกแล้ว จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:07:38

ความคิดเห็นที่ 7 ....นางฟ้าของแม่... ถึงเวลาที่หนูจะได้พักผ่อน หนูหลับให้สบาย ขอให้หนูภาคภูมิใจถึงชีวิตที่ผ่านมา.. คุณความดี...ที่หนูทำมาในทุกขณะของชีวิตจะพาหนูสู่สุคติ สรวงสวรรค์ สู่ภพภูมิที่ดี.. ด้วยใจที่เบาโปร่งโล่งสติ ที่หนูได้อุตส่าห์พากเพียรปฏิบัติเป็นผลบุญหนุนส่งหนู ความตายไม่ใช่...ความพ่ายแพ้ของชีวิต หนูเป็นคนมีบุญ จิตใจหนูดี  สงบ  มั่นคง   เอื้อเฟื้อมีเมตตางดงาม...ความตายจะทำอะไรได้... หนูเป็นลูกที่ดี...เป็นพี่ที่น่ารัก เป็นหลานที่กตัญญู... เป็นเมียที่ประเสริฐ เป็นเพื่อนที่เป็นกัลยาณมิตร... เป็นแม่ที่เสียสละ... แม้ชีวิตที่ต้องแลกมาด้วยชีวิต...ของหนู ...แม่ให้สัญญา..จ๊ะ แม่จะพยายาม...ทำวิกฤต...ให้เป็นโอกาสเพื่อลุกขึ้นให้เร็วที่สุด ถึงเวลาที่เหลืออยู่..และเพื่อคนที่เหลืออยู่ โดยเฉพาะนางฟ้า เทวดาน้อยทั้งสามของหนูไง เราจะเลี้ยงดู..ปกป้อง..รักยิ่งกว่าชีวิตของเราจ๊ะ จาก..แม่...พ่อ...น้องหมอไปป์ของหนู (ยายแป๋ว  ตาเฟน...น้าหมอไปป์ของหลาน) เมื่อ 10 ปีที่แล้ว ณ 12 สิงหาคม 2543 วันแม่  “แด่หม่ามี้   คุณแม่ตาแป๋ว” หนูให้หนังสือแม่ชื่อ “ขออวยพรให้อายุยืนถึงหมื่นปี ขอให้มี สุขภาพดี ชีวิตยืนยาว หัวใจเป็นสุข” 12 สิงหาคม 2553 นี้ แม่..ไม่ต้องรอคอยอีกต่อไปแล้ว..เพราะหนูอยู่ในหัวใจของแม่ ใกล้กว่าเดิมอีก เหมือนน้องหมอไปป์บอกพี่เค้าอยู่ใกล้เราอยู่กับเราตลอดเวลา ลูกแม่...แม่รู้สึกถึงความรักอันยิ่งใหญ่ เหนือคำนิยามใดใด ยิ่งกว่าชีวิต ยิ่งกว่าดวงตา ยิ่งกว่าดวงใจของแม่ หลับให้สบายนะ ...................หม่ามี้ของหนู........................ จากคุณ : tpipe เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:10:33

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ รับรู้ถึงความรู้สึกของแม่เลยค่ะ T_T แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 53 19:25:06 จากคุณ : พี่มิคกี้กะน้องมินนี่ (mixkey) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:23:22

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้วน้ำตารื่นลูกตาเลยค่ะ ขอให้คุณฟอม หลับสบายอยู่ในสวรรค์นะค่ะ.. .. ขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวด้วยค่ะ.. จากคุณ : รุ่นพี่ลูกช้างมช.เชือกหนึ่ง (Prettymaew) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:34:05

ความคิดเห็นที่ 10 คุณแม่ขรา.... อ่านไปก็น้ำตาไหลไป  ขอกราบคุณแม่ และ เรียกคุณแม่ด้วยคนนะคะ ขอให้คิดว่าคุณแม่มีกำลังใจ มีลูกสาว ลูกชายในห้องนี้อีกหลายคนค่ะ ทุกคนเป็นกำลังใจให้คุณแม่ และ ครอบครัวของแม่ฟอมตลอดไปค่ะ จากคุณ : ลูกไหม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:35:02

ความคิดเห็นที่ 11 ยังไม่ได้อ่าน ขอกดโหวต และให้กิฟก่อนเลยคะ ยังคงติดตาม 3 ฟ อยู่เสมอคะ จากคุณ : touch_sky_like_bird เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:39:11

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวของแม่ฟอมค่ะ จากคุณ : Chocolate Shake เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:42:10

ความคิดเห็นที่ 13 มาแล้วค่ะ .. ดป็นกำลังใจให้คุณแม่ และครอบครัวคุณฟอมนะคะ.. ขอบคุณๆ หมอไปป์ด้วยค่ะ .. ปล. เฟม่า เริ่มฉายแววหล่อซะแล้ว.. จากคุณ : คุณพ่อมือ1 เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:43:28

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ จากคุณ : am molly เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:45:16

ความคิดเห็นที่ 15 เพราะความตายเป้นสิ่งไม่รู้.. ใช้ชีวิตอยุ่กับคนที่เรารักอย่างมีค่าทุกเวลาและนาที ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วน้ำตาไหล.... เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากค่ะ เชื่อว่าทุกคนจะผ่านไปได้อย่างเร็ววันค่ะ จากคุณ : Ni_salapao เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:48:48

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านจบแล้วคะ น้ำตาเต็มตาจนเกือบอ่านไม่เห็นเลยทีเดียว ให้กำลังใจคุณแม่นะคะ ปล. เป็นรุ่นน้องพี่ฟอมที่ กัลยาณีคะ แต่ห่างกันหลายปีเลยทีเดียว จากคุณ : touch_sky_like_bird เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:50:35

ความคิดเห็นที่ 17 อ่านแล้วน้ำตาคลอค่ะ หลับสบายนะคะ คุณฟอม ขออนุญาตเรียกคุณแม่นะคะ อยากให้คุณแม่เข้มแข็งนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : รุ่นน้องมอชอค่ะ (pinkuberry) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:51:21

ความคิดเห็นที่ 18 รักของแม่นี่ยิ่งใหญ่หาใดเปรียบไม่ได้จริงแท้แน่นอนที่สุด อ่านไปน้ำตาซึมกันไป นู๋รักแม่ค่ะ!!!! จากคุณ : เด็กอ้วนในชามอ่าง เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:52:37

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้ว ขนลุก ตื้นตันใจ เศร้า สงสาร ทำไมเราต้องเสียน้ำใจให้เรื่องของคุณฟอมทุกครั้งเลย สงสารคุณแม่ของคุณฟอม สงสารลูกๆ ทั้ง 3 ของคุณฟอม สงสารคุณฟอม ทั้งๆ ที่เป็นครอบครัวที่อบอุ่นแท้ๆ ทำไมถึงไม่ได้อยู่ด้วยกัน ขอให้ครอบครัวของคุณฟอมเข้มแข็งและผ่านเวลานี้ไปให้ได้น่ะค่ะ T__T จากคุณ : จ้าว..จอม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 19:54:31

ความคิดเห็นที่ 20 น้ำตาคลอพิมพ์ไปก็ตาพร่าไป.. เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณแม่นะคะ จากคุณ : แม่พี่ข้าวสวยกะน้องมวยไทย (ดวงขวัญ) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:13:17

ความคิดเห็นที่ 21 น้ำตาไหลเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Mi Lady & Mi Lord เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:14:39

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาอ่านทุกครั้งที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวที่น่ารักครอบครัวนี้ มีความอบอุ่นให้กันเสมอ ไม่มีอะไรจะพรากได้ แม้กระทั่งสิ่งที่ทุกคนกลัวที่สุดนั่นคือ การจากไปชั่วนิรันดร์ ขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวนี้เสมอนะคะ โดยเฉพาะเทวดา และนางฟ้าตัวน้อยๆของแม่ฟอม ขอให้หนูๆทุกคนโตขึ้นอย่างแข็งแรง สมบูรณ์ และมีจิตใจที่เข้มแข็งนะคะ อ่านกระทู้นี้ไม่ทันถึง คห 2 ก็บ่อน้ำตาแตกอีกแล้ว พอได้มาเห็นรูปของคุณแม่แล้วก็คุณฟอมสมัยก่อน ทำให้รับรู้ถึงความผูกพันธ์ในสายใยรักของแม่และลูก ยิ่งตัวเราเองได้เป็นแม่คนด้วยแล้ว ความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็คือ ความรักที่ให้ลูกนี่ล่ะค่ะ กระทู้นี้ดีมากๆเลยค่ะ ยิ่งใกล้วันแม่แล้วด้วย อย่าลืมบอกรักแม่กันนะคะ จากคุณ : แม่น้องเดวิด เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:15:30

ความคิดเห็นที่ 23 น้ำตาไหลเลย.. ความตายมันไม่เคยบอกก่อนล่วงหน้าเลยเนอะ จากคุณ : SaNs tOi : Le MoNdE s'EcrOulE เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:18:51

ความคิดเห็นที่ 24 ขอเป็นกำลังใจ แม้ดวงเล็ก ๆ ดวงหนึ่ง ให้กับครอบครัวคุณหมอไปป์นะคะ ขอบคุณสำหรับการส่งข่าวคราว ขอบคุณที่ทำให้เราใส่ใจแม่ของเรามากขึ้นค่ะ จากคุณ : ทำอะไรก็ไม่อร่อย เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:26:24

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณหมอไปป์ท่ีแบ่งปันนะคะ และขอกราบสวัสดีคุณแม่ในวันแม่ปีน้ีด้วยค่ะ จากคุณ : water sui sui jui เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:33:46

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นกำลังใจค่ะ.... จากคุณ : ป้าการ์ตูน เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:34:38

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นกำลังใจให้คุณแม่ และ น้อง ๆ ทั้งสาม นะคะ จากคุณ : tuntang เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:35:41

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นกำลังใจให้คุณแม่คะ น้ำตาไหลอีกแล้ว คุณแม่เขียนบรรยายได้ซาบซึ้งมาก รู้แล้วค่ะว่าแม่ฟอมและคุณหมอฯ เขียนเล่าเรื่องราวได้เก่งเหมือนใคร จากคุณ : มน.เพลง (ครอบครัวดนตรี) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:43:12

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นกำลังใจให้คุณแม่ค่ะ จากคุณ : Darling อย่าให้รักเราสูญพันธุ์ เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:45:46

ความคิดเห็นที่ 30 ชื่นชมคุณแม่น้องฟอมในการทำหน้าที่ของการเป็นแม่จนวินาทีสุดท้าย... คุณแม่ทำดีที่สุดแล้วค่ะ ถึงแม้ว่าในวินาทีสุดท้ายของชีวิตจะไม่ทันได้ร่ำลากัน แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณแม่มีให้น้องฟอมและครอบครัว สมบูรณ์แบบที่สุดแล้วค่ะ เคยอ่านในบล๊อคของน้องฟอม เคยนึกชื่นชมคุณแม่คนนี้อยู่ในใจ ตอนที่น้องหมอไปป์เป็นตาบอดสี แต่คุณแม่มีความพยายามต่อสู้ให้ลูกได้เรียนตามที่หวัง...จนมาอ่านกระทู้นี้ ยิ่งชื่นชมคุณแม่จากใจจริงๆค่ะ คุณแม่จะเป็นตัวอย่างที่ดีของพวกเราแม่ๆในชานเรือน และหนูเองก็จะเอาแบบอย่างที่ดี การเป็นแม่ที่ดี เป็นคุณยายที่ดีของหลานๆ ไปปรับใช้ค่ะ เข้มแข็งไว้นะคะคุณแม่....เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณแม่ในโลกไซเบอร์แห่งนี้ค่ะ จากคุณ : ปิ๊ก (puklik) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 20:57:40

ความคิดเห็นที่ 31   หลับให้สบายนะคะ  คุณฟอม..........คุณแม่คนเก่ง จากคุณ : นานา (Nana's Mamy) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 21:07:35

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นกำลังใจให้คุณแม่ และน้องๆทั้งสามด้วยค่ะ จากคุณ : สนขาว เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 21:08:55

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณหมอไปป์มากค่ะ ที่แบ่งปันความรู้ที่ยิ่งใหญ่ของคุณยายให้ได้อ่าน ยังให้กำลังใจและคิดถึงครอบครัวนี้ตลอดเวลาค่ะ จากคุณ : aehtom (aehtom) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 21:11:54

ความคิดเห็นที่ 34 อีกสิบวันก็จะวันแม่แล้ว วันนี้เพิ่งไปกินข้าวกับแม่มา กลับมาเจอกระทู้นี้ เปิดอ่านแล้วน้ำตาไหลพรากเลย ความรักของแม่ยิ่งใหญ่จริงๆ ทั้งคุณแม่ของแม่ฟอมและตัวแม่ฟอมเอง ขอตัวไปเช็ดน้ำตาก่อนนะคะ T T จากคุณ : มะม๊าหนูชเว เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 21:14:39

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านจะช้าไปที่ได้รับรู้  และไม่เคยรู้ว่าเกิดอะไรกับคุณฟอม หนูเองอายุเท่ากับคุณฟอม  และเป็นแม่ลูกสามเหมือนกัน รู้สึกสะเทือนใจเหลือเกิน  พอหันไปมองลูกทั้งสาม  ขอให้ คุณฟอมหลับสบายและคุ้มครองลูกๆให้เติบโตอย่างงดงาม ขอให้คุณแม่เข้มแข็งนะคะ   หนูดีใจแทนคุณแม่เหลือเกิน ที่มีลูกสาวที่เป็นอภิชาตบุตร  คุณฟอมทำหน้าที่ทุกอย่างได้ ดีและครบถ้วนในเวลาเพียงน้อยนิด   หนูเองก็จะทำให้ได้ อย่างคุณฟอม จากคุณ : Kiwi&Me เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 21:24:06

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณหมอไปป์มากนะคะ ที่เอาไดอารี่ของคุณยายมาแบ่งปัน ทำให้ได้คิดถึงพี่ฟอม และเด็ก ๆ ขอให้เด็ก ๆ มีความสุข ขอให้ผ่านคืนวันอันเลวร้ายนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : จอมมารพุงโต เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 21:24:56

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านที่ไรก็น้ำตาไหลทุกที่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ทั้งครอบครัวนะค่ะ และจะคอยเฝ้าดูหัวใจของแม่ฟอมทั้ง3คนนะค่ะ ขอให้หนูเป็นเด็กดีนะค่ะคุณแม่มองพวกหนูอยู่นะค่ะเด็กๆ จากคุณ : แม่ลูกหมีภู เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 21:27:46

ความคิดเห็นที่ 38   ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ    เศร้ามาก ....   ขอให้คุณแม่มีสุขภาพแข็งแรงตลอดไปนะค่ะ จากคุณ : ชาติสยาม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 21:28:34

ความคิดเห็นที่ 39 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : มนอิฐ-กระดุม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 21:51:54

ความคิดเห็นที่ 40 มาลงชื่อไว้ก่อนะคะยังไม่ได้อ่านเลยเพราะค่อนข้างยาว แต่อ่านจากความเห็นบนๆแล้ว คงเศร้าแน่ๆเลย กระทู้ที่ผ่านมาทำเราสะเทือนใจไปด้วยทุกครั้งเลยค่ะ ไว้ว่างแล้วจะกลับมาอ่านนะคะ จากคุณ : sassy_sassy เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:00:44

ความคิดเห็นที่ 41 ศิษย์เก่ารวมโรงเรียนประุถมกับดิฉันหรือนี่.... เป็นกำลังใจให้ครอบครัวคุณฟอมทุกๆคนค่ะ จากคุณ : bad weather เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:04:44

ความคิดเห็นที่ 42 ซึ้งมากๆค่ะ ขอให้คุณฟอมไปสู่สุคตินะคะ วานคุณหมอไปป์ฝากเทศนาธรรมของหลวงปู่ชาเรื่อง"บ้านที่แท้จริง"ให้คุณแม่อ่านได้ไหมคะ เพราะท่านเทศน์ให้กับคุณยายท่านหนึ่งเรื่องเกี่ยวกับความตายไว้ อาจจะไม่ได้ตรงกับเหตุการณ์ แต่ก็อาจจะช่วยให้คุณแม่ของคุณฟอมสบายและปล่อยวางได้น่ะค่ะ http://www.dhammajak.net/book-cha/18.html จากคุณ : kanu_memphis เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:17:03

ความคิดเห็นที่ 43 เศร้าจังค่ะ อ่านแล้วคิดถึงหัวอกคนเป็นแม่จริงๆ คุณแม่น้องฟอม ต้องเข็มแข็ง เพื่อหลานๆ นะคะ จากคุณ : พระจันทร์เกเร เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:22:50

ความคิดเห็นที่ 44 *** โพสต์ซ้ำค่ะ*** แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 53 12:32:39 จากคุณ : พระจันทร์เกเร เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:23:05

ความคิดเห็นที่ 45   T_T จากคุณ : แม่สตางค์ เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:24:26

ความคิดเห็นที่ 46 พูดไม่ออกไม่รู้จะพิมพ์อะไร  แต่น้ำตาไหล พราก ๆ จากคุณ : tangyon เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:24:29

ความคิดเห็นที่ 47 เป็นกำลังใจให้คุณแม่และครอบครัว ขอให้ลูกๆทั้ง 3 คนสุขภาพร่างกายแข็งแรง ตลอดไปและเป็นกำลังใจให้พ่อกุนที่จะต้องดูแลหนูน้อยทั้งสามให้เป็นคนดีต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : พริกเจ็ดสีกะน้องอามิ (homeland) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:25:24

ความคิดเห็นที่ 48 เป็นกำลังใจให้คุณยายและหลานๆ นะคะ จากคุณ : ลูกช้าง มช. เหมือนคุณฟอม (Ben10ryu) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:44:49

ความคิดเห็นที่ 49 ซึ้งเกินคำบรรยายค่ะ ขอให้คุณแม่ผ่านพ้นวันนี้ไป และมีความสุขกับลูกและหลานๆ นะคะ จากคุณ : singty เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:46:13

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านแล้วก็ต้องน้ำตาไหลอีกครั้งค่ะ และคงจะเขียนเหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา ขอเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวทั้งพ่อกุน คุณยาย น้าหมอไปป์ และน้องๆทั้ง 3 คนค่ะ จากคุณ : tum&preme เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 22:56:47

ความคิดเห็นที่ 51 อ่านแล้วร้องไห้ คุณแม่คะ คุณฟอมก็คงมองคุณแม่กับลูกๆของเค้าอยู่ด้วยรอยยิ้ม สู้ๆนะคะ จากคุณ : ไม่เห็นจะยากเลย เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 23:08:56

ความคิดเห็นที่ 52 เข้มแข็งนะคะ คุณแม เป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวนี้ เทวดาน้อยทั้ง 3 คน คือตัวแทนของแมฟอม จากคุณ : กระเจี๊ยบเขียวเจแปน (กระเจี๊ยบเขียวเจแปน) เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 23:18:45

ความคิดเห็นที่ 53 พิมพ์อะไรไม่ออกค่ะ มันแน่นในอก น้ำตาไหล สงสารตัวน้อยทั้ง 3 คนจริง ๆ ... ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวนะคะ จากคุณ : นู๋ชม เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 23:21:52

ความคิดเห็นที่ 54 อ่านไปน้ำตาไหลไปจริงๆค่ะ คุณฟอมเป็นคนดี เพราะมีคุณแม่ที่น่ารักอย่างนี้นี่เอง ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ และครอบครัว รวมทั้งหนูน้อยทั้ง 3 นะคะ เข้มแข็งนะคะคุณแม่ จากคุณ : bodiamond1 เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 23:26:25

ความคิดเห็นที่ 55 ส่งกำลังใจค่ะ จากคุณ : ฟ้าฝน-tktd เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 23:27:24

ความคิดเห็นที่ 56 ขอให้คุณแม่ของคุณฟอมมีกำลังใจเลี้ยงหนูๆทั้ง3 ให้เป็นคนดีและคนเก่งเหมือนแม่ฟอมนะคะ และขอบคุณที่มาแบ่งปันเตือนสติให้เราทำดีกับคนที่เรารักนะคะ จากคุณ : pasta panda เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 23:45:43

ความคิดเห็นที่ 57 ขอกราบแทบเท้าคุณแม่แทนคุณฟอมนะคะ คุณฟอมอยู่ใกล้คุณแม่มากกว่าเดิมจริงๆค่ะ ขอให้คุณแม่ลุกขึ้นสู้ต่อไปได้ไวๆนะคะ จากคุณ : addict-to-dear เขียนเมื่อ : 2 ส.ค. 53 23:53:45

ความคิดเห็นที่ 58 แทบจะอ่านจนจบไม่ไหว ความรู้สึกของคุณแม่ที่ต้องเป็นคนส่งร่างของลูกไปสู่อีกภพ คงเจ็บปวดจนยากจะอธิบาย ขอให้คุณฟอมหลับสบายบนสรวงสวรรค์  ขอให้คุณแม่สุขภาพดีไปนานๆนะคะ จากคุณ : หมูเหมียว เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 00:06:54

ความคิดเห็นที่ 59 อ่านทู้นี้ทำให้พึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นมช.รุ่นเดียวกับคุณฟอม คุณแม่เข้มแข็งนะคะ....เป็นที่พึ่งให้หลาน ๆ อีก 3 คนคะ จากคุณ : taterre เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 00:07:32

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวคุณฟอมนะคะ จากคุณ : ankaton เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 00:12:00

ความคิดเห็นที่ 61   ลูกๆ คุณน่ารักมากๆ ค่ะ คุณประมุขขัวญ รุ่นพี่ม.ช.อีกคน...33 จากคุณ : แม่เม็ก (Macon Lynn) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 00:40:03

ความคิดเห็นที่ 62 เป็นกำลังใจเป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวคุณฟอมด้วยค่ะ จากคุณ : -jj- เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 00:44:09

ความคิดเห็นที่ 63 อ่านแค่ ต้นเรื่องยังไปไม่ความเห็นที่ 1 ก็จะ้ร้องไห้แล้ว พรุ่งนี้มาอ่านต่อ สู้ๆ นะคะ เ็ด็กๆ ท่านสามคน ^^ จากคุณ : nan_ny555 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 00:51:23

ความคิดเห็นที่ 64 อ่าน..ทุกกระทู้ของแม่ฟอม ...ขอให้ทุกคนในครอบครัว.. โดยเฉพาะหนูน้อยทั้งสาม มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ ........อ่านแล้วคิดถึงแม่มากค่ะ............. จากคุณ : แม่น้องคะนิ้ง (peepooshow) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 01:05:27

ความคิดเห็นที่ 65 อ่านแล้วร้องไห้เลยค่ะ .. เข้าใจความรู้สึกของคุณแม่มาก ๆ ขอให้คุณแม่และครอบครัวเข้มแข็งนะคะ .. เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : lilly~tree เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 01:19:03

ความคิดเห็นที่ 66 ขอเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวทั้งพ่อกุน คุณยาย น้าหมอไปป์ และน้องๆทั้ง 3 คนค่ะ ขอให้ผ่านคืนวันอันเลวร้ายนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : magaritta เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 01:24:27

ความคิดเห็นที่ 67 เป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวค่ะ จากคุณ : schatje เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 04:06:46

ความคิดเห็นที่ 68 ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ทุกๆคนในครอบครัวคุณฟอมนะคะ จากคุณ : Orayanee เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 04:27:42

ความคิดเห็นที่ 69 น้ำตาไหล รักของแม่ยิ่งใหญ่เสมอ เป็นกำลังใจให้คุณแม่และครอบครัวค่ะ จากคุณ : lynncafe เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 04:48:15

ความคิดเห็นที่ 70 ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณแม่และครอบครัวค่ะ จากคุณ : คุณนายก้อ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 06:05:30

ความคิดเห็นที่ 71 ความรักของแม่บริสุทธิ์และยิ่งใหญ่จริง ๆ จากคุณ : KUN-ITT เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 06:59:52

ความคิดเห็นที่ 72 อ่านกี่กระทู้ก้น้ำตาไหลได้ตลอด เสียดายคุณฟอมไม่น่าด่วนจากไป  เสียดายความมีคุณค่าของคุณจริง ๆ เหนือสิ่งอื่นใดนั้น สิ่งที่มีคุณค่าของคุณก็มาจากการหล่อหลอมที่ดีจากครอบครัวคุณ   ให้กำลังใจ คุณแม่ และครอบครัวของน้องฟอม จากคุณ : Pim_ลภัส เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 07:37:47

ความคิดเห็นที่ 73   แอบรักครอบครัวนี้จัง... เป็นอีกคนที่รักแม่มาก... และเป็นลูกที่แม่รักมาก... เข้าใจในความสูญเสีย... เพราะวันนี้แม่กับพ่อไม่อยู่กับลูกแล้ว แม่กับพ่อจากไปด้วยอุบัติเหตุ ในวัย 50 กว่า....ทิ้งลูกอยู่ข้างหลัง 4 คน ตอนนั้นอายุ 24 ยังเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ปีกว่า กว่าจะลุกขึ้นมายืนหยัดได้ 10 กว่าปีผ่านมา.. วันนี้เป็นแม่ที่รักลูกมาก... ทุกอย่างได้รับการถ่ายทอดมาจากครอบครัว ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์ ที่ต้องสูญเสียสิ่งที่รักกับทุกคน แต่บางครั้งเรื่องราวในชีวิตเรา เรากำหนดเองไม่ได้... ฟอมโชคดีที่มีครอบครัวที่อบอุ่น คุณแม่โชคดีที่มีตัวแทนฟอม ตั้ง 3 คน สู้นะค่ะคุณแม่..สู้เผื่อฟอมด้วย รอดูหลานๆเติบโต เป็นต้นกล้าที่แข็งแรง เป็นกำลังใจค่ะ...สู้..สู้ จากคุณ : mena's_mom เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 07:48:33

ความคิดเห็นที่ 74 อ่านแล้ว คิดถึงคุณฟอม รู้เลยคุณฟอม ได้ความคิดดีๆมาจากคุณแม่ มาจากการมีครอบครัวที่ดี  ทำให้คุณฟอม เป็นเมีย เป็นแม่ที่สมบูรณ์แบบ ขอให้คุณแม่เข้มแข็ง เป็นหลักให้ลูกชาย และหลานๆ จากคุณ : คุณแม่pp (anwan) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 07:55:04

ความคิดเห็นที่ 75 วันแม่ในปีนี้ขอให้คุณแม่มีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร ของลูกๆ หลานๆ นานๆนะคะ คุณฟอมเองก็ถ่ายทอดความรักลูก จากคุณแม่นี่แหละค่ะ  ขอเป็นลูกหลานของคุณแม่อีกคนนะคะ จากคุณ : เจ้าแต้ม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 08:11:10

ความคิดเห็นที่ 76 ส่งกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : iampkd-bee เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 08:37:45

ความคิดเห็นที่ 77 ซึ้งจนไม่มีอะไรจะกล่าวนอกจากคำว่า เป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวน้องฟอมค่ะ จากคุณ : pinkyrose เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 08:46:33

ความคิดเห็นที่ 78 ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัวนะคะ เป็นกระทู้ที่รอคอยตลอด อยากรับรู้เรื่องราวของเด็กๆ เพราะในหัวอกของคนเป็นแม่คนนึง รู้สึกรักและสงสารเด็กๆ มาก อยากรับรู้เรื่องราวของพวกเค้าว่าสบายดีไหม ร่าเริงแจ่มใสตามวัยของเค้า อยากให้คุณพ่อ หรือคุณน้ามาเล่าเรื่องเด็กๆ ให้ฟังอยู่เรื่อยๆ จะคอยฟังข่าวอยู่นะคะ จากคุณ : พี่ต้นข้าวกับน้องต้นขวัญ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 08:54:52

ความคิดเห็นที่ 79 อ่านได้แค่ย่อหน้าเดียว คุณแม่โทรมาพอดี ชวนไปกรุงเทพซะงั้น เดี๋ยวค่ำๆ กลับมาอ่านใหม่นะคะ จากคุณ : mn-mean3 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:12:07

ความคิดเห็นที่ 80 น้ำตาไหลพรากแต่เช้าอีกแล้วเรา T______T จากคุณ : anana เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:22:30

ความคิดเห็นที่ 81 ขอส่งข้อความถึงคุณแม่ผ่านคุณหมอไปป์นะคะ คุณแม่คะ..... หนูเข้ามาเป็นรุ่นน้องพี่ฟอม ปี 39 พี่ฟอม เป็นรุ่นพี่ของหนูที่อาจารย์ รุ่นพี่ รุ่นน้องก็รัก ตอนหนูอยู่ปีหนึ่ง พี่ฟอมเป็นพี่ว๊าก แต่ไม่รู้ว๊ากยังไงเสียงนิ่มมาก เห็นหน้าแล้ว ไม่กลัวเลย..... เวลาที่หนูเดินผ่านห้องรุ่นพี่ปีสาม พี่ฟอมนี่แหละที่เดินทักคนนู้น คนนี้ พี่ฟอมไม่ใช่คนสวยเลย แต่ดูดีมากๆ เวลาเดิน ยืน นั่ง ดูดี ท่าทางดีจริงๆ ด้วยความเป็นคนดี กิริยามารยาทที่ดีมากๆ สมกับที่แม่อบรมปลูกฝังพี่ฟอมมาอย่างดี แต่หลังจากที่เรียนจบ ก็แค่ได้ข่าวว่าพี่ไปอยู่ที่ ม.เกษตร และเรียนต่อโทที่จุฬา หลังจากนั้นก็ไม่ได้มีโอกาสพูดคุยกันอีก ตอนนี้หนูเป็นแม่ ที่มีลูกสาวหนึ่งคน ไม่รู้ว่าในอนาคตลูกสาวจะเป็นอย่างไร รู้แต่ว่าตอนนี้ทั้งชีวิต และหัวใจของหนู มอบให้ลูกสาวที่เป็นแก้วตาดวงใจทั้งหมดแล้ว หากเกิดอะไรขึ้นมากับลูกสาวไม่ว่าจะวันใด แค่คิดก็ยากที่จะทำใจค่ะ หนูว่าแม่ ได้ทำหน้าที่ที่ดีที่สุดแล้ว เท่าที่แม่คนหนึ่งจะได้ทำ และพี่ฟอมยังอยู่ในใจของพ่อ แม่ หมอไปป์ เป็นแม่ฟอมของหลานๆทั้งสาม และเป็นภรรยาที่ดีของพ่อกุนอยู่ตลอดไป ไม่ได้หายไปไหน........................ ขอให้คุณแม่และครอบครัวแข็งแรงขึ้นนะคะ ขอบคุณที่มาส่งข่าวหลานๆผ่านโลกออนไลน์ให้ลุงป้าน้าอา ได้เห็นกัน ขอบคุณค่ะคุณแม่ จากคุณ : flower over the moon เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:22:35

ความคิดเห็นที่ 82 ขอให้ความรักและน้ำใจจากพวกเรา ที่มีให้กับครอบครัวนี้ ได้ส่งต่อไปให้ทุกๆคนในครอบครัว  ขอให้ครอบครัวคุณฟอมก้าวผ่านความทุกข์นี้ไปให้ได้ ..ให้เด็กๆที่เหมือนเทวดาน้อยๆของคุณฟอม เติบโตไปด้วยดี.. จากคุณ : sitka เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:27:17

ความคิดเห็นที่ 83 ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนในครอบครัวนะคะ จากคุณ : ลูกกาหยูของแม่นก เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:28:50

ความคิดเห็นที่ 84 เวลาอ่านเรื่องคุณฟอมและครอบครัวทีไร ก็จะอินแบบได้หลั่งน้ำตาทุกครั้งเลย หันมองหน้าลูก ยิ่งตอนเค้าหลับแล้ว ยิ่งคิดถึงใจคุณแม่ของคุณฟอม กลับกันแล้วหากเราเองต้อเสียลูกที่อยู่ตรงหน้าเราตอนนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไงบ้าง แค่คิดก็เจ็บปวดแล้ว เลยเข้าใจความรู้สึกของคุณแม่ และเป็นกำลังใจให้ครอบครัวคุณฟอมและคุณแม่ ผ่านเรื่องร้ายนี้ไปอย่างสวยงามนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : chocolate_box เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:35:24

ความคิดเห็นที่ 85 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ไม่คิดจะยอมแพ้..เราก้อไม่แพ้ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:36:41

ความคิดเห็นที่ 86 ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณแม่ และ ทุกๆคนในครอบครัวตลอดไปค่ะ จากคุณ : WiNnY_mIc_MaX เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:38:32

ความคิดเห็นที่ 87 ส่งกำลังใจให้คุณแม่และทุกคนในครอบครัวค่ะ  .... เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : bread & cake เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:44:58

ความคิดเห็นที่ 88 เป็นกำลังใจให้ทุกคนในครอบครัว ผ่านพ้นไปให้ได้นะค่ะ คุฯแม่ จากคุณ : พี่ต้นหอมน้องตั้งโอ๋ (พี่ต้นหอมน้องตั้งโอ๋) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:47:27

ความคิดเห็นที่ 89   เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : รักของแม่ยิ่งใหญ่ที่สุด เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 09:57:36 A:183.89.227.133 X: TicketID:281222

ความคิดเห็นที่ 90 อ่านไม่จบค่ะ ทำใจไม่ได้ ร้องไห้อยู่คนเดียว เป็นกำลังใจให้ครอบครัว คุณฟอม อีกรอบ และตลอดไป ขอบคุณคุณหมอที่แบ่งปันค่ะ จากคุณ : รักจ๊ะ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:08:54

ความคิดเห็นที่ 91 T_T เป็นกำลังใจให้กับทุกคนค่ะ จากคุณ : suttirak2 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:09:04

ความคิดเห็นที่ 92   เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : aoonoom เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:11:02

ความคิดเห็นที่ 93 เป็นอีกกำลังใจค่ะ T_T จากคุณ : Double Pee (SSKAY) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:12:31

ความคิดเห็นที่ 94 คุณแม่ทำให้หนูร้องให้อีกแล้วค่ะ หนูขอส่งอีก 1 แรงใจให้คุณแม่และครอบครัว รวมถึงหลานๆทั้ง 3 คนด้วยค่ะ จากคุณ : แม่พอใจ (nongporjaija) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:23:43

ความคิดเห็นที่ 95 น้ำตาไหลตั้งแต่บรรทัดแรกเลยค่ะ ไม่มีคำปลอบใจใด ๆ มีแต่กำลังใจที่อยากให้ครอบครัวคุณไปตลอดชีวิต ขอความสุขทั้งมวลจงเป็นของครอบครัวคุณฟอม เจ้าตัวเล็ก 3 คน และสามี (คุณพ่อผู้แข็งแกร่ง) ของคุณฟอมตลอดไป พระเจ้าอวยพรนะคะ ปล. เราเป็นศิษย์สำนักเดียวกันกะพี่ฟอมค่ะ แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 53 10:42:35 จากคุณ : peopleparadise เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:33:42

ความคิดเห็นที่ 96 สะเทือนใจเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน และคุณฟอมอายุเท่ากันเลยมีลูกเหมือนกันด้วย เมื่อเป็นแม่คนแล้วก็ไม่อยากจากลูกไปก่อนเวลาอันสมควร อยากที่จะดูแลลูกให้เติบโตจนสามารถดูแลตัวเองได้ดีที่สุด แม้จะต้องจากไปก็คงเป็นการจากที่เป็นสุขกว่าการจากไปอย่างนี้ จากคุณ : แม่ลูกสอง (earn earth) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:38:00

ความคิดเห็นที่ 97 เป็นกำลังใจให้ครอบครัวแม่ฟอมนะค่ะ เข้ามาทีไรก็น้ำตาไหนตั้งแต่บรรทัดแรกทุกที T_T จากคุณ : ต้นไม้กะใบหม่อน เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:41:14

ความคิดเห็นที่ 98 ให้กำลังใจกับคุณแม่ด้วยนะคะ จากคุณ : เด็กน้อยไฮเปอร์ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:49:41

ความคิดเห็นที่ 99 เป็นกำลังใจให้คุณแม่และครอบครัวคุณฟอมนะคะ จากคุณ : NaNzi เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:50:37

ความคิดเห็นที่ 100 ลูกคุณแม่เกิดวันเดียว เดือนเดียว ปีเดียวกะหนูเลยค่ะ ... ใจหาย อยู่กับหลานๆ ไปนานๆ นะคะ ... เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ปา (GARDNER) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:50:54

ความคิดเห็นที่ 101 ขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวน้องฟอมนะค่ะ คุณแม่ค่ะ คุณแม่อบรม เลี้ยงดู น้องฟอม ให้เป็นคนดี เป็นที่รักของทุกคน ขอให้คุณแม่เข็มแข็ง และอยู่เป็นกำลังใจให้หลาน ๆ ทั้งสาม ต่อไปนานตราบนานเท่านานค่ะ จากคุณ : แม่ลูกหนึ่ง (นางฟ้าขี้เหร่) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:57:11

ความคิดเห็นที่ 102 น้ำตาซึมเลย สู้ๆค่ะ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว จากคุณ : i_m_nut เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:59:07

ความคิดเห็นที่ 103 ขอเป็นกำลังใจให้ คุณหมอ คุณแม่ และครอบครัว ตัว ฟ. ให้เข้มแข็ง และมีรอยยิ้มที่สดใสในเร็ววันนะคะ จากคุณ : pattypat106 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 10:59:13

ความคิดเห็นที่ 104 เป็นกำลังใจให้คุณแม่ด้วยค่ะ ขอให้คุณแม่แข็งแรงทั้งกาย และจิตใจค่ะ จากคุณ : kim (Kimnice's mom) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 11:01:01

ความคิดเห็นที่ 105 เข้มแข็งนะคะคุณแม่  ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณแม่ผ่านช่วงเวลาที่โหดร้ายนี้ ไปได้ด้วยดี ทำจิตทำใจให้เข้มแข็งเหมือนที่คุณยายบอก  เชื่อว่าน้องฟอมก็จะเอาใจช่วยคุณแม่อยู่ค่ะ คุณแม่กับน้องฟอมเป็นคู่หูกันนี่นา  ต้องเป็นแรงใจให้กันและกันอยู่แล้วเนาะ ขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวที่รักกันมากมายครอบครัวนี้ ขอให้สุขภาพใจ สุขภาพกาย แข็งแรงสมบูรณ์ทุกคน ขอบคุณหมอไปป์คนดีที่นำเรื่องราวมาแบ่งปันกันค่ะ ฝากกอดและหอมเจ้าตัวเล็กทั้งสามคนด้วยเน่อ จากคุณ : HeLL_Is_HeRe เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 11:02:11

ความคิดเห็นที่ 106 สู้ๆๆ นะคะ สู้เพื่อหนูน้อยทั้งสาม และดูแลเขาให้ดี แทนพี่ฟอมด้วยค่ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : bigkingcobra เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 11:11:04

ความคิดเห็นที่ 107   เป็นกำลังใจให้ค่ะ ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสนะคะ จากคุณ : jan เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 11:13:03 A:192.168.150.70 X:58.10.128.13 TicketID:102399

ความคิดเห็นที่ 108 ให้กำลังใจคุณแม่นะคะ จากคุณ : ณิ _ ณิรริน 19 เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 11:15:22

ความคิดเห็นที่ 109   เป็นกำลังใจให้คุณแม่และคุณหมอค่ะ จากคุณ : -- เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 11:27:00 A:203.155.186.101 X: TicketID:269963

ความคิดเห็นที่ 110 เปนกำลังให้ค่ะ....อ่านร้องนั่งร้องไห้เลย จากคุณ : แม่นก ^_^ น้องพิมพ์ (pimploy_2010) เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 11:31:51

ความคิดเห็นที่ 111 อ่านกระทู้เกี่ยวกับคุณฟอมทีไร เราก็น้ำตาไหลทุกที มาวันนี้ได้อ่านบันทึกของคุณแม่ แทบบรรยายความรู้สึกไม่ถูก ทุกวันนี้ลูกหญิงหนึ่ง ชายหนึ่ง เหมือนกัน มาคิดว่าถ้าเป็นเรา เราก็คงขาดใจตายเหมือนกัน พูดอยู่บ่อย ๆ กับสามีว่า ในครอบครัวเรา ถ้าใครจะเป็นอะไรไปก็ขอให้เป็นเราคนแรก เพราะเราคงไม่สามารถอยู่ได้หากใครต้องไปก่อน และเราก็ภาวนาแบบนี้มาตลอด ยังไงก็ตามเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แม่ปันปันกับน้องปอ เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 12:24:49

ความคิดเห็นที่ 112 เป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ อ่านแล้วอดน้ำตาซึมไม่ได้ค่ะ จากคุณ : ChemNizz เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 12:42:50

ความคิดเห็นที่ 113 รหัส 37 คณะเดียวกับคุณฟอมเลยค่ะ  เราอาจเคยเดินขึ้นดอยด้วยกัน อาจเคยได้นั่งห้องเล็กเชอร์เดียวกัน ฟังบรรยายในวิชาเดียวกัน หรือเดินสวนกันในคณะ  วัยขนาดนี้คุณฟอมควรจะได้ทำหน้าที่คุณแม่ อบรมเลี้ยงดูเจ้าตัวน้อยทั้งสาม แต่ในโลกของความเป็นจริง คุณฟอมก็ได้จากไปอยู่ในที่ไกลๆคอยเฝ้าดู การเจริญเติบโตของน้องๆที่น่ารักแทน  เชื่อแน่ว่าคุณฟอมคงลุ้นคอยเอาใจช่วย ทุกคนในครอบครัวให้ยืนขึ้นมา และมีกำลังใจที่เข้มแข็ง ช่วยปกป้องดูแล ครอบครัวของคุณฟอมอยู่แน่ๆค่ะ จากคุณ : ต้าปิ่ง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 12:46:16

ความคิดเห็นที่ 114 น้ำตาไหลเลย เศร้าจัง เป็นกำลังใจให้กับทุกคนในครอบครัวนะคะ จากคุณ : รักหวางหลุง เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 13:09:04

ความคิดเห็นที่ 115 วันแม่ปีนี้ขอให้คุณแม่มีสุขภาพแข็งแรงทั้งร่างกาย และจิตใจนะค่ะ จากคุณ : คุณแม่ครับผม เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 13:09:59

ความคิดเห็นที่ 116 อ่านแล้ว เสมือนหนึ่งเหตุการณ์เกิดขึ้นกับตัวเอง ความรู้สึกของคนเป็นแม่คนหนึ่ง ลึกซึ้งมากมายแค่ไหน ก็คงยังบรรยายได้ไม่หมด  ความเจ็บปวดรวดร้าว ความเสียใจ กัดกินหัวใจเราไปจากการสูญเสียลูกอันเป็นที่รัก ขออนุญาตเรียกคุณแม่ด้วยคน  ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่น้องฟอม ยืนหยัดอยู่เพื่อลูกและหลานๆ อันเป็นเสมือนตัวแทนน้องฟอม ถึงแม้จะยากเย็นเพียงใด  แต่ขอให้คุณแม่มีจิตเข้มแข็งและแข็งแกร่งนะคะ เวลาจะเยียวยารักษาใจให้กลับไปยืนได้อย่างมั่นคงค่ะ ขอให้น้องฟอม หลับให้สบาย ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่และทุกคนในครอบครัวค่ะ ^_^ จากคุณ : แม่เมกก้า เขียนเมื่อ : 3 ส.ค. 53 13:16:26