ความคิดเห็นที่ 1 . . . ถ้าโตเป็นหนุ่มแล้วก็ไม่ทราบเหมือนกันว่า จะยังคงอยากไปเที่ยวกับแม่มั๊ยนะคะ ลูกชายสนิทกับแม่มากๆ ทุกวันนี้ก็ไม่ชอบไปเที่ยวกับพ่อหรือคนอื่่น นอกจากแม่เท่านั้น ลูกชายวัย 8 ขวบค่ะ พี่เลยยังตอบไม่ได้ตอนนี้ ปัจจุบันเป็นเด็กที่ช่วยงานในบ้านทุกอย่าง เมื่อไหร่ที่แม่มีอาการล้า เหนื่อย เมื่อย ก็ทำให้แม่ ล้างจาน ถูบ้าน เตรียมอาหาร ฯลฯ ก็เป็นเด็กดีคนหนึ่ง แต่บางทีก็อยากให้ลูกชายใกล้ชิดพ่อบ้าง เพราะทุกวันนี้ลูกชายไม่สนิทกับพ่อนะคะ เพราะพ่องานยุ่งมากมาย มีเวลาก็เย็นและวันอาทิตย์เท่านั้นเอง แต่แม่จะสังเกตด้วยว่า พฤติกรรมลูกชายเป็นแมนเต็มตัวนะ (คือบางทีก็กังวลเพราะมีอะไรก็ปรึกษาแม่ เที่ยวที่ไหนก็ตามแม่ตลอด ลูกชายรักแม่มาก) คิดว่าการอบรมสั่งสอนมีส่วนมากๆด้วย ถ้าเราใช้ไม้แข็งเกินไป เด็กก็เครียด ถ้าหย่อนเกินไปเด็กก็กู่ไม่กลับ เดินทางสายกลางค่ะ และต้องให้เด็กเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด การที่เด็กสนิทกับแม่ปรึกษาแม่ทุกเรื่องเป็นสิ่งที่ดี และแม่ต้องให้คำตอบลูกในทางที่ดีด้วยอย่าใช้อารมณ์หรือจับผิดลูก ใช้ความเข้าใจกับลูกให้มาก ก็คิดว่าลูกคงเข้าใจแม่ด้วยค่ะ . . . จากคุณ : แม่ลูก 3 (ผักบุ้งตาสวย) เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 15:28:20

ความคิดเห็นที่ 2 คร่าว ๆ นะ...ก็อยู่ที่การอบรมเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กเลย ของเราจะเลี้ยงกันเหมือนเพื่อน มีอะไรเล่าสู่กันฟัง วันอาทิตย์มีกิจกรรมทำร่วมกัน ไปไหนไปกัน..^ ^ .............ฯ ล ฯ...........บรรยายไม่หมด เพราะการจะเลี้ยงลูกให้เป็นคนดี และได้ดั่งใจคนเป็นพ่อเป็นแม่นั้น ต้องใช้เวลายาวนาน....เด็กไม่สามารถดีได้ในชั่วข้ามคืน คุณแม่อยากให้ลูกเป็นคนอย่างไร ก็ต้องอบรมสั่งสอน ดูแลกันตั้งแต่วันนี้ แล้วพอถึงช่วงจวนวัยรุ่น อายุประมาณ 12 ปี..ก็จะเริ่มรู้สึกเห็นผลแล้วค่ะ ว่าสิ่งที่เราเฝ้าสอนสั่งนั้น ได้ดั่งใจเราจริง ๆ เหมือนต้นไม้ที่เราเอาใจใส่ ดูแล รดน้ำ พรวนดิน ทุกค่ำเช้าด้วยสองมือของเราเอง ไม้นั้นก็จะเติบโตอย่างมีคุณภาพ ( ประมาณนั้น ) แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 53 16:13:30 จากคุณ : แม่สี่หนุ่ม (ริวคิ-mawin-maji-minic) เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 16:00:32

ความคิดเห็นที่ 3 ...รูป.. จากคุณ : แม่ 4 หนุ่ม (ริวคิ-mawin-maji-minic) เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 16:01:24

ความคิดเห็นที่ 4 กลัวอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้ลูกชายสามขวบ เราเลี้ยงแบบเพื่อนค่ะ คุยกันด้วยเหตุผลล้วนๆเลย จะบอกว่าลูกไม่กลัวเราเลยค่ะ ตอนนี้เราก็คิดว่าลูกเค้าเป็นเพื่อนที่ดีของเราได้นะคะ แต่อนาคตก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ นิสัยจะเปลี่ยนไปไหม กลัวว่าเห็นผู้หญิงอื่นดีกว่าแม่ตัวเองน่ะค่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง เราคงเสียใจแน่ๆ จากคุณ : aal990 เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 16:21:11

ความคิดเห็นที่ 5 อยากให้ลูกชาย สนิทกับแม่เหมือนกันค่ะ ปัจจุบัน มีอยู่ 2 หนุ่ม ตอนนี้ ก็ยังติดแนบแน่นกับแม่ดี แต่ต่อไป ไม่รู้จะยังไงเหมือนกัน เฮ้อ..... ปล.นิดดดด  อยากให้ลูกชายน่ารักแบบของแม่ 4 หนุ่ม ก็พอแล้วค่า... จากคุณ : Ohm-Good & Mamy เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 17:32:09

ความคิดเห็นที่ 6 เขาว่า มันเป็นธรรมชาตินะครับ ลูกชายติดแม่ ลูกสาวติดพ่อ เคยฟังจากหมอในทีวีนะ จากคุณ : JiGsAw&dOuBle B เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 17:49:34

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าเลี้ยงให้สนิทกับแม่ก็โอเคนะ ... แต่พอลูกมีแฟน ก็ต้องทำใจให้ได้ ประมาณรักคนที่ลูกเรารักค่ะ ... ไม่งั้นก็จะมีปัญหาครอบครัวได้ .. สมมุติไม่ชอบแฟนลูกแล้วลูกคุณไม่เลิก ลูกคุณก็จะต้องแยกครอบครัวออกไป ตอนนั้นน่าจะเสียใจมากๆๆๆเพราะเลี้ยงแบบสนิทสนม ... ดังนั้นเลี้ยงให้สนิทไปด้วย แล้วก็ทำใจไปด้วยเลย ตั้งเป้าแต่แรกว่าถ้าลูกมีแฟนจะรักแฟนลูกด้วย แล้วทุกอย่างจะโอเคค่ะ ^___^ ...คิดซะว่า อนาคตได้ลูกเพิ่ม อย่าคิดว่าเสียลูกให้คนอื่นค่ะ ... จากคุณ : ironeta เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 18:02:00

ความคิดเห็นที่ 8 มีลูกชายคนเดียวเหมือนกันค่ะ บอกตรง ๆ กลัวเหมือนกัน เพระตอนนี้เขาติดแม่มากๆ กลัวอนาคตทิ้งแม่ หาแฟนเหมือนกัน.. แต่ยังทำใจให้เหมือน คห.7 ทั้งหมดไม่ได้เลย แต่ก็ทำให้เราเข้าใจเหตุผลของพ่อของลูกว่า ทำไมเขาถึงรักแม่เขามากกว่าเรา และคอยดูแลแหละเป็นห่วงท่านตลอด ก็ตอนนี้แหละ จากคุณ : อาร์เอ็มที เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 20:57:30

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณค่ะ ลูกเราเพิ่งขวบ 3 เดือนเอง แต่ที่เรากังวลอ่า ไม่ใช่กลัวเรื่องลูกรักแฟนมากกว่าหรือไงหรอก ก็เข้าใจว่าเค้าต้องมีครอบครัว มีชีวิตของเค้า แต่อย่างกรณีน้องเรา เราก็ไม่รู้ว่าอะไรทำให้มันเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ ตอนเล็กๆน้องน่ารักมาก ร่าเริง แจ่มใส พอเริ่มวัยรุ่นช่วง ม ปลาย ก็เริ่มห่างพ่อแม่ไปเลย ไปมีแฟน ติดแฟน ตามแฟน ตอนแรกตั้งใจจะเรียนทางสายศิลปะ พอสอบโควต้าติดที่เดียวกับแฟนก็ไปเรียนกับแฟน ทั้งๆที่ไม่ถนัด จบมาเลิกกัน เปลี่ยนแฟนอีกคน กับคนนีี้ั้หนักกว่าเก่า จนตอนนี้แก่แล้ว จะ 30 แล้วมันก็ยังคิดไม่ได้ มองพ่อแม่เหมือนคนอื่น เราหละก็งงว่าอะไรทำให้เปลี่ยนไปได้ขนาดนั้น จะว่าการเลี้ยงดูก็อาจจะใช่ แต่ทำไมเราไม่เป็นหล่ะ เค้าก็เลี้ยงมาเหมือนกันเนอะ งง แต่ก็ยอมรับว่าพ่อกับแม่เราจู้จี้มาก ขี้บ่น บ่นได้ทุกเรื่อง ระเบียบจัด บางทีเราก็เบื่อ แต่ก็พยายามคิดว่าเค้าหวังดี ยังไงก็เป็นพ่อเป็นแม่ แต่น้องเรามันกลายเป็นไม่กลับบ้านไปเลย มันบอกกลับก็ไม่มีความสุข มันไม่เล่าอะไรให้พ่อกับแม่ฟังเลย โกหกหลายเรื่อง เงินก็เก็บไม่ได้ ชีวิตเปลี่ยนงาน เปลี่ยนหอไม่เคยมีเงินเก็บ ชีวิตเริ่มจากติดลบตลอด ไม่เคยโทรหาเราเลยนอกจากโทรมายืมเงิน อ้าว ทำไปทำมา บ่นน้องซะงั้น คือแค่กลัวว่าการเลี้ยงดูอย่างเดียวมันพอมั๊ย ธรรมชาติของผู้ชายโดยทั่วไปคงเป็นงี้หรือเปล่า จากคุณ : Judy Abbott เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 21:53:02

ความคิดเห็นที่ 10 ดิฉันว่ามันเป็นธรรมชาติของผู้ชายด้วย มีลูกชายคนเดียวเหมือนกัน ไม่รู้สิคะ คิดอยู่เเล้วว่าวันข้างหน้า เขาต้องไปมีครอบครัว มีเพื่อน ของเขา คงไม่ได้ไปมาหาสู่เราบ่อยๆ หรอก จากคุณ : mrs.night owl เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 53 22:46:09

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนนี้มีลูกชายคนเดียวเหมือนกันค่ะ แต่เพิ่ง 7 เดือน คิดว่าโตขึ้นเค้าก็ต้องมีชีวิตของตัวเอง รักเค้า เอาใจใส่เค้า เห็นเค้าเป็นเพื่อนและส่งเค้าให้ถึงฝั่งมากที่สุด แล้วถ้าเค้าไปต่อก็ขอให้ไปต่ออย่างมีความสุข เรากับแฟนคงได้แต่ยืนมองและเป็นกำลังใจให้ คิดแบบนี้ดีกว่ามั้ยคะ เพราะตอนนี้เราก็มีชีวิตขิงตัวเอง ถ้าเจ้าของกระทู้เลี้ยงเค้าแบบดีที่สุดแล้ว เชื่อว่าลูกชายก็คงรักและสนิทกับแม่แน่นอนค่ะ แต่ก็ต้องเป็นไปตามวัยเนอะ จากคุณ : MimoN เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 53 11:03:55

ความคิดเห็นที่ 12 ...หลายเหตุ หลายปัจจัย... ตัวอย่างการทำดีของพ่อแม่ก็มีส่วนให้เด็กได้ซึบซับ ของเรา เป็นครอบครัวใหญ่ ทุกวันหยุดสุดสัปดาห์เราจะชวนกันไปหา อากง อาม่า คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย... ถึงวันข้างหน้าหากลูกมีเหตุให้ต้องแยกจากกันไปไกล ( อาจถึงต่างแดน.. ) เราก็พร้อมยินดี หากลูกอยากจะไปแสวงหาประสบการณ์ใหม่..^ ^ จากคุณ : ริวคิ-mawin-maji-minic เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 53 12:15:58