ความคิดเห็นที่ 1 หลายอย่างเลยคะ 1. การใช้อารมณ์กับลูก 2. กล้าแสดงออก 3. อย่าบอกสิ่งที่เราไม่ชอบให้ฟังเพราะเป็นการเเรงเกียจของลูกให้มากขึ้น ชอบคะกระทู้นี้ ปรบมือให้เลย จากคุณ : คุณแม่ สวย รวย เก่ง เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 08:43:18

ความคิดเห็นที่ 2 ให้เวลา และความสำคัญกับลูกให้มาก .. อยู่กับลูก  พูดคคุย และรับฟังให้มาก และไม่ทำให้ใครคนนึงรู้สึกว่าแม่รักอีกคนนึงมากกว่ค่ะ จากคุณ : pass&Forward เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 08:45:13

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องการออม ค่ะ จะสอนให้ลูกรู้จักออมเงิน ถ้าเค้าอยากได้อะไร เค้าต้องรู้จักเก็บออมถึงจะได้สิ่งนั้น ให้เค้าได้เห็นคุณค่าของเงิน เพราะตอนเราเด็ก พ่อกับแม่ไม่คอยบอกเรื่องนี้ อยากได้อะไรอยากทำอะไร พ่อกับแม่เป็นคนออกเงินให้ พอโตมาเลยเก็บเงินไม่เป็น มีเท่าไหร่ใช้หมด ไม่พอก็ขอพ่อกับแม่ได้ ตอนนี้มีครอบครัวแล้วก็พยายามปรับนิสัยตรงนี้ เพราะเราต้องเก็บไว้ให้ลูก ก็เลย จะสอนให้เค้ารู้จักออมเงินค่ะ จากคุณ : Mrs. Maroc (Mrs. Maroc) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 08:45:57

ความคิดเห็นที่ 4 - จะพยายามใช้เวลากับลูกให้มากที่สุด เพราะตัวเองแทบไม่มีปฏิสัมพันธ์กับพ่อเลย - จะเคี่ยวเข็ญเรื่องแปรงฟัน เพราะตัวเองเคยงอแงเรื่องนี้ ผลก็คือฟันผุไปทั้งปาก - จะให้ลูกช่วยงานบ้าน เพราะตัวเองไม่เคยต้องทำอะไรในบ้าน สุดท้ายก็ทำอะไรไม่เป็น จากคุณ : Timin2101 เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 08:55:47

ความคิดเห็นที่ 5 ผมจะคิดอีกแบบนะครับ :) ผมจะคิดว่าอะไรดีๆ บ้างที่อาป๊า อาม้า สอนเรา/ทำเพื่อเรามาตั้งแต่ยังเด็ก ที่ทำให้เราเติบโต เลี้ยงดูตัวเองได้อย่างทุกวันนี้ ที่สำคัญที่สุดคือ จดจำความรัก การดูแลเอาใจใส่เราที่ท่านทั้งสองมอบให้เราครับ เพื่อที่เราจะได้ถ่ายทอดความรักนั้นไปยังลูกต่อไปได้อีก (อาป๊า อาม้าผมก็คล้ายๆ จขกท. ไม่ค่อยพูดเรื่องความรัก แต่มันสัมผัสได้อย่างเต็มที่และตลอดเวลาครับว่าท่านรักเรา) จากคุณ : พ่อปุ๊ยกับปุณ เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 09:00:15

ความคิดเห็นที่ 6 เราคิดว่าแบบที่พ่อแม่เลี้ยงเรามันคงดี และเหมาะสำหรับตัวเรา ในแบบฉบับของเรา พ่อแม่เราเลี้ยงเราแบบบุฟเฟ่ต์ ดิ้นรน ต่อสู้ หาเงินส่งตัวเองเรียน ต้องมุมานะ พยายาม อดทน ถ้าเราเป็นคนคิดแง่ลบ เราก็คงคิดว่านั่นคือการทำร้ายเรา แต่เผอิญเราคิดแง่บวก เราโชคดีที่พ่อแม่เลี้ยงเราแบบนี้ ทำให้เราประสบความสำเร็จในชีวิตเร็ว นั่นไม่ใช่ความร่ำรวย แต่เป็นความสุข เราสามารถหลุดพ้นพันธนาการทางสังคม ในเรื่องชื่อเสียง เงินทอง บางคนจะพบชีวิตที่มีความสุข หรือเห็นสัจจธรรมของชีิวตก็วัย 60 กว่าปีแล้ว  หรือไม่ชาตินี้ก็ไม่เจอเลย แต่เรากลับเห็นว่าชีวิตคืออะไร ต้องเดินไปในทางไหน อะไรคือความสุขที่แท้จริง วันนี้เราจึงมีความสุขทุกวัน ครอบครัวเราก็มีความสุข และเราก็จะเลี้ยงลูกแบบที่พ่อแม่เราเลี้ยงแต่หาวิธีการที่ดีขึ้นกว่าเท่านั้นเอง จากคุณ : kiddyhut เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 09:22:25

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนเด็กๆ เวลาโดนแม่ตี จะบอกให้อึดไว้ให้เงียบ (โดนบังคับ) ห้ามร้องเสียงดัง เวลามีลูกจะไม่ทำแบบนี้  เพราะโดนตีก็เจ็บอยู่แล้ว  ยังไม่ให้ร้องไห้อีก  ทรมารจิตใจมาก  พอมีลูกเองเลยไม่ทำและจะปล่อยให้เขาร้องไห้สักระยะหนึ่งแล้วก็บอกให้เงียบและคุยกัน  แต่ก่อนจะตีก็มีการสอบถามกันก่อนลงโทษด้วยการตี   จริงๆ เลี้ยงลูกถ้าทำผิดมีการลงโทษไม่จำเป็นต้องตี  การตีถือว่าเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะทำนะคะ  ตอนลูกเล็กๆ จะให้นั่งบนเก้าอี้ 5 นาที ห้ามไปไหน ห้ามทำอะไรทั้งสิ้น  ให้นั่งเฉยๆ 5 นาที  หรือไม่ก็ให้เข้ามุม  โดยที่เรายังมองเห็นโดยให้นั่งหรือยืนเฉยๆ  ไม่ต้องทำอะไรเลย  แค่นี้เขาก็จะกลัวมาก  เพราะโดยนิสัยเด็กๆ จะไม่ชอบอยู่นิ่งๆ  จะต้องมีกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ ทำตลอด  พอโตหน่อยก็ใช้วิธีแบบเด็กโต  เช่นหักเงินกินขนม  กักบริเวณห้ามออกไปเที่ยวอะไรแบบนี้แหละ และสิ่งที่ควรทำบ่อยๆ มากๆ  คือการบอกรักให้เขารู้ว่าเรารักเขา  การอุ้มการกอด  เล่นกับลูกได้ทุกเรื่องอะไรแบบนี้  ซึ่งสมัยเด็กๆ พ่อแม่เลี้ยงเราเขาไม่ค่อยทำแบบนี้ จากคุณ : kn4866_tui เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 09:27:32

ความคิดเห็นที่ 8 เยอะแยะเลย แต่เค้าก็เลี้ยงแบบยุคเค้านะคะ ให้ความสำคัญในเรื่องเล็กๆน้อยๆกับลูกค่ะ ให้ลูกได้พูดและพ่อแม่รับฟังลูกมากๆ การถามไถ่ความรู้สึกว่าลูกชอบ/ไม่ชอบอะไร ไปกินข้าวให้สั่งอาหารเอง ให้ได้ออกความเห็น การเลือกเสื้อผ้า ของใช้ (ไม่เน้นแพง แต่ให้ลูกได้เลือกแนวค่ะ) การกอด หอม บอกรัก ทำบ่อยๆ ทำให้ลูกชินค่ะ ให้ความสำคัญกับการเรียนมากพอๆกับด้านอื่นๆ เช่น กีฬา ดนตรี บันเทิง พ่อ แม่เราเป็นครูที่เน้นเรื่องวิชาการกับลูกมาก เราอยากเล่นดนตรี กีฬาหรือ ทำกิจกรรมต่างๆก็ไม่ได้เลย ท้ายสุด คือไม่วิจารณ์ ล้อลูกค่ะ จากคุณ : AKTIS เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 09:30:37

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่มีเลยครับ แม่เลี้ยงผมมาดีมาก ไม่มีข้อติเลย จนผมเอง ยังไม่รู้ว่าจะทำได้ดี เท่าท่านรึป่าวเลย ? จากคุณ : QDora เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 09:41:09

ความคิดเห็นที่ 10 พ่อแม่เราเลี้ยงเราแบบเหมือนเพื่อน ตอนเด็กเราไม่รู้สึกว่าขาดอะไรเลย แต่มีอยู่อย่างเดียว ที่ตอนนี้เรามีลูกแล้วไม่ได้ทำเหมือนตอนที่แม่เลี้ยงเรา คือ ให้ลูกกินซีรีแลค 555 แม่บอกว่า ตอนเด็กเราไม่กินข้าว เลยเอาซีรีแลคผสมกะนม ใส่ขวดนมแล้วเจาะจุกให้กว้างๆ ให้กิน ตัวเราอ้วนตุ๊บตั๊บเลย แต่พอเรามีลูก ลูกเราไม่เคยได้กินซีรีแลคเลยอะ (เกี่ยวกับหัวข้อกระทู้ไม๊เนี่ย?) จากคุณ : จุลินทรีย์แลคโตบาซิลลัส เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 09:41:27

ความคิดเห็นที่ 11 สิ่งที่พ่อแม่เลี้ยงเรามามันก็คงอีกสไตล์หนึ่งค่ะ คนละยุค คนละแบบกัน เอาเป็นว่าในยุคนี้เราก็ต้อง - ใกล้ชิดลูกให้มากขึ้น โอบกอด หอม เล่นกัน - เป็นเพื่อนให้ลูกเกิดความรู้สึกไว้วางใจเรา - พูดอย่างมีเหตุผล - สอนให้รู้จักผิดถูก ชั่วดี บางอย่างที่ต้องนำสิ่งที่พ่อแม่เคยสอนมา adapt ให้เข้ากับยุคสมัย และนำบางด้านที่ยังใข้ได้อยู่มาสอนด้วยค่ะ เช่น - ความกตัญญูต่อพ่อแม่ ผู้มีพระคุณ - การพูดจา - สัมมาคารวะ ฯลฯ จากคุณ : nong nang เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 09:43:27

ความคิดเห็นที่ 12 เคยผ่านช่วงที่คิดแบบนี้มาแล้ว มาตกผลึกว่า สิ่งที่พ่อแม่ทำ ท่านทำดีที่สุดในสถานการณ์ของท่านแล้ว เลยไม่ติดข้องใจอะไรอีก เหลือแต่ชื่นชม สิ่งดี ๆ ที่ได้จากท่าน พ่อดิฉันเป็นทหาร ฝึกทหารให้ลูกตั้งแต่เด็ก ๆ ดิฉันเลยเป็นคนรักสุขภาพ ทุกวันนี้ พ่อเป็นคุณตาวัย 81 ที่ยังจ๊อกกิ้งทุกเช้า เป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่หลาน คุณยายเป็นซุปเปอร์แม่บ้าน นอกจากทำงานนอกบ้าน งานบ้านไม่เคยบกพร่อง เก็บหอมรอบริบเป็นที่หนึ่ง เราก็ทำตาม หวังว่า จะส่งต่อนิสัยดี ๆ ให้ลูกได้ ส่วนเรื่องอื่น ๆ ไม่มีใครเพอร์เฟค ตอนนี้ นึกอย่างเดียว ขอบคุณท่านที่อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้เราได้มาถึงทุกวันนี้ พ่อ 81 แม่ 74 ปี และยังสุขภาพดีทั้งกายและใจ   เป็นบุญของท่าน และบุญของเราจริง ๆ จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 09:51:00

ความคิดเห็นที่ 13 มี 2 สิ่งที่เราอยากทำให้ลูกคือ 1. เป็นเพื่อนกับลูกไม่ว่าลูกจะอายุเท่าไร 2. แสดงออกความรัก เช่น กอด หอม กันจนโตไปเลย อิอิ แค่เนี้ยแหละที่อยากทำ จากคุณ : น้องเพ้นท์ เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 10:00:24

ความคิดเห็นที่ 14 ที่เราคิดและตั้งใจมากๆ เลยก็คือ เราจะไม่บังคับเค้าเรื่องเรียนค่ะ หมายถึงตอนเค้าโตแล้วอะนะคะ คืออยากเรียนอะไรก็เรียน เรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบ อยากให้เค้ามีความสุขกับสิ่งที่ทำ ไม่ต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำเหมือนเรา เราเรียนปริญญาตรีเพื่อแม่ ปริญญาโท ก็ยังเพื่อแม่ ไม่ได้เพื่อตัวเองเลย จบมาก็ไม่ได้ทำงานตามที่เรียนมา เพราะเราไม่ชอบทางนั้น แต่ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่แม่บังคับกดดันเรามันไม่ดีนะคะ ปัจจุบันเราก็หน้าที่การงานมั่นคงดีก็เพราะสิ่งที่แม่บังคับมานั่นแหละค่ะ เพียงแค่ไม่มีความสุขมากเท่าไหร่และไม่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำเท่านั้นเอง (ณ วันนี้คิดว่าโอเค แต่ย้อนกลับไปตอนนั้นก็โดนแม่กดดันมากๆ เลยเหมือนกัน) อีกเรื่องนึงคือ อยากจะเลี้ยงเค้าเหมือนเพื่อนค่ะ อยากให้เค้ามีอะไรก็เล่าให้เราฟังได้ทุกเรื่อง เรากับแม่ไม่ใช่แบบนั้นอะ ทั้งๆ ที่อยู่กับแม่ทุกวัน (พ่อทำงานต่างจังหวัดค่ะ) ไม่ค่อยบอกอะไร ไม่ชอบเล่าอะไรให้แม่ฟัง จำไม่ได้ว่าทำไม รู้แต่ว่ากลัวแม่ว่า สงสัยพอเล่าแล้วแม่ว่าเลยไม่อยากเล่า แน่ๆ เลย จากคุณ : สาวน้อยน่ารักผู้พิทักษ์คุณธรรม เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 10:05:27

ความคิดเห็นที่ 15 ไม่ใช้อารมณ์กับลูก การพูดจา แสดงความรัก คือ กอดกัน ปลอบ หอม เคารพพี่น้อง ทุกวันนี้คิดไว้ว่าจะสอนลูกให้ได้แบบนี้ค่ะ จากคุณ : lullaby (คะนิ้งเจ้าเอย) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 10:05:35

ความคิดเห็นที่ 16 - จะไม่ดุด่าว่ากล่าวเกินจริง - จะไม่ด่าหยาบคาย เเละพาลไปทั่ว - จะไม่ด่าตามอารมณ์ - จะไม่เปรียบเทียบลูกกับคนอื่นหรือพี่น้องตัวเองเด็ดขาด - จะให้ลูกรู้สึกว่าทำงานบ้านเป็นเรื่องสนุก - จะไม่เค้นความจริงกับลูก ถ้าลูกยังไม่อยากเล่า เขาพร้อมเมื่อไหร่เขาพูดเอง - จะไม่ถามลูกว่า แกเกิดมาทำไม - จะไม่โมโหในเรื่องเล็กน้อยกับลูก - จะไม่พูดกับลูกอีกอย่าง เเต่กับคนอื่นพูดอีกอย่าง - จะไม่ทำให้ลูกรู้สึกว่าอยู่บ้านไม่มีความสุขเลย - จะเลี้ยงลูกเอง จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 10:42:22

ความคิดเห็นที่ 17 ดิฉันคิดว่า สถานะทางสังคม การศึกษาและสถานภาพทางการเงินของดิฉัน แตกต่างจากพ่อแม่ เพราะฉะนั้นด้วยศักยภาพ ในทุกๆด้าน และเวลาที่ให้ลูก ดิฉันมีมากกว่า คนเราน่ะอยากเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดเท่สที่ตัวเองทำได้ทั้งนั้น แต่ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถทำได้ แม่ดิฉันตัวคนเดียว ปากกัดตีนถีบ ข้อจำกัดทุกอย่างที่เขามี ทำดีที่สุดก็แค่เท่าที่เขาทำได้ แค่มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ที่ทำได้ ที่ไม่ดีกก็มากไม่รู้จะเล่ายังไงหมด  ที่ดีก็เยอะ ตอนนี้ลูกดิฉันยังเล็ก จะพูดยังไงก็ได้ ว่าจะไม่แบบนั้น ไม่แบบนี้ แต่เด็กโตขึ้นทุกวัน มีความท้าทายมาให้พ่อแม่ทุกวัน และยิ่งโต เขาก็ยิ่งทดสอบเรา ว่าขอบเขตของเราอยู่ตรงไหน สิ่งที่แน่ใจคือ ดิฉันจะไม่ควบตำแหน่งเพื่อน จะเป้นแม่อย่างเดียว ดิฉันไม่ได้เอาพ่อแม่เป็นแบบอย่างในการเลี้ยงลูก ในสิ่งที่จะทำหรือไม่ทำ เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง เพราะสถานการณ์ในชีวิตของเราต่างกัน และหากเเม่ไม่ได้เลี้ยงดิฉันมาอย่างที่ผ่านมา ดิฉันคงไม่ได้คิด และเป็น อย่างที่เป็น แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 53 10:59:23 จากคุณ : mrs.night owl เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 10:56:33

ความคิดเห็นที่ 18 สอนให้ลูกทำงานบ้านบ้าง ไม่ใช่ทำให้ทุกอย่าง... ใช้เงินเปลือง จากคุณ : anana เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 11:21:37

ความคิดเห็นที่ 19 ให้ลูกพาเพื่อนมาเล่นที่บ้านได้ ต้อนรับและสนิทกับเพื่อนลูกค่ะ บ้านเราพ่อแม่ ไม่ให้ไปบ้านใคร และไม่ให้ใครมาบ้าน เพื่อนไม่เคยได้มา แม่ไม่อนุญาต เราเคยแอบไปบ้านเพื่อน พ่อแม่เค้าต้อนรับเราดีเหมือนลูก อบอุ่นมาก ประทับใจ และอยากเป็นแบบนี้บ้างค่ะ จากคุณ : YaCuLt เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 13:10:06

ความคิดเห็นที่ 20 สิ่งที่จะไม่ทำ - ไม่แสดงออกว่ารักด้วยการกอด - ไม่พาไปเที่ยว - ชอบให้ความหวัง - ชอบทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียว จากคุณ : MamyPunboon เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 13:11:57

ความคิดเห็นที่ 21   เหมือน คคห.9 เลยค่ะ พ่อกะแม่เลี้ยงเราได้ดีที่สุดแล้ว และเราก็พยายามจะให้ได้แบบนั้น ในรายละเอียดบางอย่างก็ต้องปรับให้เข้ายุคสมัย แต่เราว่า แม่เราทันสมัยมากเลยนะตอนนั้น เพราะเลี้ยงเราแบบ trend สมัยนี้เลยอ่ะ จากคุณ : แป้งโดว์ (แป้งโดว์) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 14:49:40

ความคิดเห็นที่ 22 เรื่องการติลูกค่ะ คุณแม่ดิฉันถือคติว่า คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องติ เพื่อให้คนอื่นชม ดังนั้นดิฉันจึงโตมาแบบ "ไม่เคยดีพอในสายตาแม่" เป็นปมด้อยอยู่นาน กว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองก็ไม่ได้เลวร้าย below average ก็เมื่อโตขึ้นมากแล้ว จริงๆ ก็เพิ่งจะเปิดใจกับแม่ไปไม่นานนี่เองว่าเราเคยรู้สึกยังไง แต่ไม่ได้เป็น session แบบน้ำตาไหลพรากนะคะ แค่คุยแบบขำๆ เท่านั้นเอง อีกเรื่องคือ การรักลูกชายลูกสาวไม่เท่ากัน แต่พอดีดิฉันมีลูกสาวคนเดียวก็เลยหมดประเด็นค่ะ จากคุณ : JNOY เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 14:58:27

ความคิดเห็นที่ 23   ตอนที่เราเกิดครอบครัวเราไม่ค่อยจะพอมีพอกิน แต่เรากินอื่มทุกมื้อนะ พ่อแม่เราไม่ใช่คนร่ำรวย ออกจาะยากจนด้วยซ้ำ แต่แม่จะกรอกหูเราเสมอว่าต้องเรียนหนังสือนะลูก เรียนไปเถอะเท่าที่แรงพ่อแม่จะส่งเรียนได้ เรากะน้องได้เรียนหนังสือ ทั้งๆที่คนอื่นที่เค้ารวยๆเค้าไม่ส่งลูกเรียนเค้าบอกว่าไม่จำเป็น พ่อแม่เราอาจจะโบราณ แต่สำหรับเรื่องนี้พ่อแม่เราเจ๋งมากๆเราภูมิใจตรงนี้.. แต่ข้อเสียก็มีนะ พ่อแม่ไม่เคยกอดเรานะ และพ่อคือคนที่เราจะเล่นหัวไม่ได้อ่ะ สังคมบ้านเรามันเป็นแบบนั้น ตอนนี้เราเลยรู้สึกเขินไม่กล้ากอดพ่อแม่ และพ่อแม่ก็ไม่เคยกอดเรา แต่ก็รู้นะว่าเขารักเรา แค่เราเอามือจับพ่อ พ่อก็จะมีถอยกลับ แบบว่าไม่สมควร 555+ และตอนเด็กๆเรามักจะไม่ได้ไปไหน ไปเที่ยวบ้านเพื่อนๆไม่ได้แม่จะคอยตาม ขนาดเรียนจบมาแม่ก็ไม่อยากให้ไปไหน เราไม่ค่อยจะมีเพื่อน เราไม่มีความมั่นใจ เราเป็นคนขี้อาย เพื่อนๆเค้าไปเที่ยวกันเราอยากไปแม่ไม่ให้ไป พอเค้าขึ้นรถไปกันแม่เราก็บอกว่าอยากไปก็ไป เราจำจนถึงทุกวันนี้..เราจะไม่ทำกับลูก แต่คิดอีกแง่แม่คงคิดว่าเราเป็นเด็กสำหรับแม่เสมอ นะ.. ตอนนี้เรามีลูก ลูกชายด้วย เราสัญญากะตัวเราเองและสามีว่าเราจะไม่ทำให้ลูกเราขาดในสิ่งที่เราต้องการในวัยเด็ก สามีเราเป็นเด็กที่ครอบครัวแตกค่ะ ป้าเลี้ยงมา พอป้าเสียก็อยู่ด้วยตัวเอง เราก็เลยรู้สึกหวงลูก..แม่เราอยากจะเอาลูกเราไปเลี้ยงเราไม่ยอม เราจะเลี้ยงเอง เรากอด เราหอมลูกทุกวัน เราบอกรักลูกทุกวัน และชอบถามลูกว่าลูกรักแม่ไหม ? 555+ลูกตอบไม่ได้เพราะลูกยังเล็ก ขวบกะเดือนเอง 5555+ เราชอบนอนกอดลูกอ่ะ เวลาลูกเอามือมากอดแขนเรามันอบอุ่นมาก เราไม่อยากยกแขนไปไหนเลย เราจะให้โอกาสลูกได้เลือก ในสิ่งที่เค้าต้องการ เราจะเปิดเผยกะลูกเวลาลูกมีปัญหาจะได้กล้าเข้าหาแม่ หาพ่อ ไม่เก็บกด ตัวเราไม่เคยปรึกษาพ่อแม่ เราไม่กล้า เราอาย ไม่ว่าเรื่องอะไรเราไม่เคยปริปากบอก เราจะหยิบยื่นในสิ่งที่พ่อแม่ควรจะหยิบยื่นให้ลูก แต่จะไม่ถวายให้แบบที่พ่อแม่บางคนทำกัน ต้องรู้จักหามาด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเองบ้าง จะได้รู้คุณค่าของ เรานะกว่าจะได้รองเท้านักเรียนสักคู่ โน่นอยู่กลางทุ่งนากะแม่หลายวันกว่าจะได้ 5555+ เราจะหาทรัพย์ไว้ให้ลูกบ้างตามที่เราพอมีแรงและกำลัง เผื่ออนาคตข้างหน้า ไม่มีพี่มีน้องจะได้เป็นที่พึ่ง เพราะเราเกิดมาพ่อแม่ไม่มีอะไรไว้ให้เลยต้องมาหาเอาเองหมด แต่มันภูมิใจ และก็แอบเหนื่อยและน้อยใจเป็นบางครั้ง เพราะสมัยนี้คนมีมากย่อมมีโอกาสมากกว่า เพราะเราเจอมาเองกะตัวก็เลยคิดว่ามันจำเป็น แต่ถึงอย่างไรเราก็ภูมิใจนะที่ได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อแม่ แม้ว่าเราจะขาดอะไรหลายๆอย่างในชีวิตไป แต่ความรักจากพ่อแม่มีให้เราเสมอ เคียงข้างเราเสมอ ก็เลยต้องเอาวิธีที่พ่อแม่เลี้ยงเรามาในยุคนั้น มาประยุกต์ใช้ในการเลี้ยงลูกของเราในยุคนี้ จากคุณ : tong_tawan (tong_tawan) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 16:03:56