เข้ามาด้วยคนค่ะ
1.Q. คุณเริ่มเป็น single mom เมื่อไร?
A. เป็นเต็มตัวเลยก็ตอนคลอดน้องลูกจันทร์ได้ 10 วัน ปัจจุบันลูกจันทร์ 1 ขวบ 2 เดือน
2.Q. อยากทราบสาเหตุที่คุณเป็น single mom?
A. ผช. ไม่ทำงานทำการ กินเหล้า ตีเมีย ครบสูตร ทนมาตั้งแต่มีพี่คอปเตอร์ ปัจจุบันพี่คอปเตอร์ 3 ขวบ 4 เดือน ทนเพราะมีลูกด้วยกัน ทำงานคนเดียว กลับมาจากทำงานก็ต้องมาเจอภาพเดิมๆ กินเหล้า เมาหาเรื่อง ทั้งตบทั้งตีเกือบทุกวัน จนมีน้องลูกจันทร์ ช่วงท้องก็โดนครอบครัวสามีบังคับให้เอาน้องออกเพราะกลัวจะเปลืองที่ต้องน้องอีกคน เลยต้องโกหกว่าไม่ได้ท้อง จนปิดไม่ได้แล้ว ตอน 7 เดือนกว่า ถึงขนาดต้องบอกว่าถ้าน้องเกิดมาจะได้เงินประสังคมมา 1 ก้อน เกือบสามหมื่น ก็เลยไม่พูดเรื่องเอาน้องออกอีกเลย
ช่วงท้องแก่ต้องนั่งรถเมล์มาทำงานทุกวัน จาก ดอนเมือง มา ลาดพร้าว อาศัยนั่งรถเมล์ฟรี เพื่อประหยัดเงิน เพื่อเก็บไว้เป็นค่านมพี่คอปเตอร์ วันสิ้นเดือนเงินเดือนออกก็ต้องมาจ่ายค่าเหล้าที่ติดไว้ (ตูนเป็นลูกกำพร้าค่ะไม่มีญาติพี่น้อง นี่เป็นอีกข้อหนึ่งที่ต้องทน)
จนวันที่น้องลูกจันทร์คลอด ก็ไปคนเดียว แต่พอรุ่งขึ้นอีกวัน ผช.รีบตั้งชื่อจริง เพื่อเตรียมไปรับเงินค่าคลอดที่ประกันสังคม (เป็นไงหล่ะ รีบเชียว...) พอได้มาก็เหมือนเดิมลงขวด และใช้หมดภายในไม่กี่วัน พอกลับมาอยู่บ้านหลังจากน้องได้เกือบสิบวัน ก็มาเค้นขอเงิน เงินเหลืออยู่ที่ตูนไม่ถึง 5 พัน แล้ว เท่านั้นแหละ พ่อถีบเลย ตูนเลยรีบอุ้มลูกจันทร์แต่เอาคอปเตอร์ไปฝากข้างๆ บ้านแล้ว (เหมือนจะรู้) ตูนก็ถอย ฮีก็ตบหน้าตูน ตกใจมือที่อุ้มลูกที่ประคองหลังหลุด น้องเกือบหลุดมือ ตูนเลยบอกว่า "เคยพูดแล้วว่าที่ทนมาทุกวันนี้เพื่อลูก แต่ความรู้สึกดีที่มีให้ หมดตั้งแต่ทำร้ายกันแล้ว แต่ ณ วันใด คุณตบหน้าชั้น หรือทำให้ลูกชั้นเจ็บ ก็เป็นจบกัน งั้ณ ณ วันนี้ เราก็จบกัน" เท่านั้นแลหะพ่อก็เขวี้ยงขวดนมที่มีนมแปดออนซ์ใส่ตูน แต่พอดีมีกำลังภายใน หลบได้ ฮีรีบหนีเข้าห้องพร้อมล็อคห้องทันที
ตูนก็แจ้งความ ตำรวจมา ฮีทำหลับไม่รู้เรื่องต้องงัดห้องเข้าไป ของที่เอาออกมาได้ก็มีแต่ของลูกจันทร์ ตำรวจถามแม่สามี เธอตอบว่า ไม่รู้เรื่องก็รักกันดีนะ อันนี้เขาไม่รู้เพราะไม่ได้อยู่เหตุการณ์ (ไม่ผิดค่ะ พ่อแม่ย่อมรักลูกตัวเอง) เค้าไม่ยอมให้เอาคอปเตอร์มาด้วย ตูนก็เลยพาลูกจันทร์มาเลี้ยงที่ออฟฟิต เช่าห้องอยู่ตรงข้ามออฟฟิต (ต้องขอบคุณเจ้านายที่ใจดีมากดูแลตูนและลูกจนถึงปัจจุบัน) เล่ามาตั้งเยอะ มันก็เป็นแบบนี้หล่ะค่ะ
3.Q. คุณทำใจอย่างไร ใช้เวลากับการเสียใจปรับตัวนานไหม?
A. ไม่ได้ใช้เวลาปรับตัว ไม่เสียใจด้วย คิดถึงแต่ลูก ร้องไห้คิดถึงพี่คอปเตอร์ทุกวัน และตั้งใจจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดค่ะ
4.Q.แล้วทุกวันนี้คุณยังได้ติดต่อกับพ่อของน้องอยู่อีกไหมคะ?
A.ก็ไปหาพี่คอปเตอร์เดือนละครั้ง ก็เจออ่ะค่ะ แต่ถ้าได้คุยกันก็จะหาเรื่องทะเลาะทุกครั้ง ก็เลยไม่ได้พูดอะไรมากมาย ไม่ได้ปิดกั้นค่ะ แต่ไม่อยากอยู่ใกล้
จบค่ะ 
SingleMum จงเจริญค่ะ
ใครเป็น single mom บ้างคะ
