เคยมั๊ย...ที่เกิดความรู้สึกแบบนี้
|
|
นาน ๆ ที จะได้มีโอกาสเดินทางไปเที่ยวนอกบ้าน เพราะเลี้ยงลูกทั้งวันทั้งคืน
ได้ไปเดิน พันทิป ขากลับขึ้นสะพานลอย
ตอนแรกเดิน ๆ ไป แล้วก็ต้องไปสะดุดตากับภาพ
ที่เราเองน้ำตาคลอเลย
เราเห็นขอทาน คงเรียกแบบนี้ได้นะ
เค้านั่งอยู่บนสะพานลอยบนตักอุ้มเด็กทารก หน้าตาบ้องแบ๊ว
ส่วนข้างซ้ายมีเด็ก อายุซัก 2 - 3 ปี อยู่ข้าง ๆ ร้องไห้อยู่
ไม่รู้ว่าคนที่นั่งอุ้มเด็กอยู่ใช่แม่ของเด็กทั้ง 2 คนรึเปล่า
แต่เรารู้สึกสงสารเด็กมาก
เด็กร้องไห้อยู่ข้าง ๆ ไม่รู้ว่าเพราะหิวหรือเพราะเหตุใด เราก็ไม่รู้
แต่เราสงสารเค้าจังเลย (เด็ก ๆนะ)
ถ้าเค้าเป็นแม่ลูกกันจริง ๆ ก็แล้วไป
แต่เรากลัวว่าจะไม่ใช่แม่ลูกกัน
เพราะถ้าเป็นแม่ลูกกันเค้าคงดูแลลูกเค้าเพราะอย่างไรก็แม่ลูกกัน
แต่เราแค่มีความรู้สึกกลัวว่าจะไม่ใช่ เราสงสารเด็กนะ
แต่คงช่วยอะไรไม่ได้ คงได้แต่สงสาร
และหวังว่าเค้าจะมีชีวิตที่ดีขึ้นกว่านี้
ตอนขึ้นรถเมล์ ก็คิดไปต่าง ๆ นา ๆ เด็กเหล่านี้โตไปจะได้เรียนรึเปล่า
แม่เค้าจริงรึเปล่า แล้วถ้าใช่ เค้าจะเลี้ยงลูกเค้าดีมั๊ย ???
ไม่รู้ว่าเราทำไมต้องคิดด้วย ยังไงก็ไม่ใช่เรื่องของเราซักหน่อย
แต่เราก็อดคิดไม่ได้จริง ๆ ที่จะคิด
เฮ้อ....
นอกจากที่สะพานลอยพันทิปแล้ว
ที่อื่นก็มีเยอะนะคะ และที่สำคัญ ผู้หญิงที่นั่งล้วนมีเด็กอ่อน
เราไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงพร้อมใจกันมีลูกทุกที่
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ขอโทษนะที่มานั่งระบายอะไรก็ไม่รู้
เราเองก็มีลูก พอเห็นเด็กคนอื่น ก็อดคิดถึงลูกตัวเองไม่ได้
วันนั้นไปเดินกับแฟนไม่ได้เอาลูกไปด้วย
พอเห็นเด็กพวกนั้นแล้ว
รีบกลับบ้านเลย...
คิดถึงลูกทันทีทันใด
เราอยากให้รัฐบาลมาดูแล บุคคลเหล่านี้บ้าง
รวมถึงเด็ก ๆ เหล่านี้
เพราะบางคนอาจจะไม่มีแม้แต่สูนติบัตรด้วยซ้ำ
เราไม่อยากให้เด็กพวกนี้โตมากลายเป็นเด็กเร่ร่อน
ไม่ได้เรียนหนังสือ และกลายเป็นคนไม่ดีในสังคม
ขอโทษนะคะ...ที่ระบายซะยาวเลย
ไม่รู้จะไปบอกใครค่ะ
เลยมาระบายในนี้แทน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
จากคุณ |
:
~ ล อ ลิ ง ซุ ก ซ น ~
|
เขียนเมื่อ |
:
3 พ.ย. 53 00:30:09
|
|
|
|