 |
ขอขอบคุณทุกกำลังใจมากๆเลยนะค่ะ พ่อแม่ห้องชานเรือนน่ารักจังเลย
กว่าเราและครอบครัวจะผ่านคืนวันอันโหดร้ายนี้มาได้ ก็แทบใจขาดเลยค่ะ
วันที่เราไปส่งน้องที่หน้าห้องผ่าตัด เราทำใจไม่ได้เลย ก็ได้สามีนี่แหละค่ะคอยให้กำลังใจมาตลอด ภาษาอังกฤษของเราก็ใช่ว่าแข็งแรง คุณหมอและพยาบาลก็พูดเร็วมาก เราต้องขอให้เค้าพูดช้าๆ รึไม่ก็ให้เค้าอธิบายทุกอย่างให้สามีฟัง และสามีก็จะค่อยๆอธิบายให้เราฟังอีกที
โชคดีค่ะ ที่เรานำเจ้า talking dict มาด้วย ไม่งั้นแย่แน่ เพราะเราเองก็จบการศึกษาแค่ ม.3 ภาษาอังกกฤษเกี่ยวกับการแพทย์ก็ไม่รู้เรื่องเลย หลังจากที่รู้ว่าน้องป่วยเป็นเนื้องอก เราก็เริ่มศึกษาคำศัพท์เกี่ยวกับทางการแพทย์ทันที
ว่าเจ้าเนื้องอก กระบอกตา กระดูก เส้นประสาทตา หนังศรีษะ หรือแม้แต่กระทั่งน้ำเกลือ และอีกหลายๆคำศัพท์เค้าเรียกว่าอะไร เพราะเรารู้ว่าหลังจากผ่าตัดน้องเสร็จเราต้องไปนอนเฝ้าน้องที่ ร.พ และเค้าให้เฝ้าได้แค่คนเดียว เรากลัวว่าจะไม่เข้าใจคุณพยาบาลนั่นแหละค่ะ
ก่อนผ่าตัดก็มีช่างภาพของทาง ร.พ มาขออนุญาตถ่ายภาพน้องค่ะ เค้าจะเอาไปไว้ให้นักศึกษาแพทย์ดู กรณีศึกษาค่ะ และก็ให้เราเซ็นต์เอกสารค่ะ ว่าเรายินยอมให้เค้าถ่ายภาพน้องได้ เราก็ให้สามีเซ็นต์ยินยอมทันที
การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ ใช้เวลาผ่าตัดทั้งหมด 8 ชม. แต่กว่าจะได้เจอหน้าลูกก็ปาเข้าไป 10 ชม.ค่ะ เพราะหลังจากผ่าตัดเสร็จก็ต้องตรวจ MRI อีกทีว่า เจ้าเนื้องอกมันออกไปหมดรึยัง
ในระหว่างที่น้องอยู่ในห้องผ่าตัด ทาง ร.พ ก็ได้โทรรายงานตลอดค่ะว่า ขั้นตอนการผ่าตัดไปถึงไหนแล้ว หรือมีการผ่าตัดมีปัญหาอะไรหรือไม่ ดีใจค่ะที่การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี คุณหมอเก่งมากค่ะ น้องได้รับการดูแลเป็นอย่างดี คุณหมอและพยาบาลใจดีมากๆเลยค่ะ
ทุกอย่างฟรีค่ะ แม้แต่กระทั่งค่าตั๋วเครื่องบินไปกลับ แต่เราเลือกที่จะขับรถมากับสามีค่ะ เพราะข้าวของเราเยอะมาก แต่ทางรัฐบาลก็ยังใจดีให้เบิกค่าใช้จ่ายคืนได้ ขับรถจากเมืองที่เราอยู่ไปที่เอ็ดมอนทัน ก็ประมาณ 15 ชม. ค่ะ
คุณหมอยังบอกกับพวกเราอีกว่า พวกคุณโชคดีมากที่น้องได้รับการผ่าตัดที่ประเทศนี้ ที่แคนาดา เพราะค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดครั้งนี้ประมาณ 300,000 CDA ค่ะ ลองเอา 30 คูณดูสิค่ะ เราพูดไม่ออกเลย เค้าบอกว่าถ้าเราอยู่ที่อเมริกาเนี่ย แทบต้องขายบ้านจ่ายค่ารักษากันเลยทีเดียว
และที่น่ายินดีเป็นอย่างยิ่งคือ ผลการตรวจชิ้นเนื้อ คือไม่ใช่เนื้อร้าย ดีใจจังที่น้องไม่เป็นมะเร็ง ขอขอบคุณทุกๆกำลังใจแทนน้องคุ๊กกี้ค่ะ ขอฝากน้องไว้ในห้องชานเรือนด้วยคนนะค่ะ
สวัสดีค่ะ
| จากคุณ |
:
mrs_gullion 
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันลอยกระทง 53 00:57:01
|
|
|
|
|
อาการป่วยของลูกเรา..กลายเป็นเคสศึกษาของหมอฝรั่งไปแล้วหรือเนี่ย!?
มาเป็นกำลังใจให้ทั้งน้องและคุณแม่นะคะ น้องจะต้องหายน๊า
(เกี่ยวกันไหมเนี่ยะ)
