เรื่องราวมีอยู่ว่า
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กคนนึงชอบใส่หมวกสีฟ้าที่คุณแม่ถักให้อยู่ตลอดเวลา ใคร ๆ จึงพากันเรียกว่า "หนูน้อยหมวกฟ้า"
วันหนึ่งคุณแม่ของหนูน้อยหมวกฟ้าไม่สบาย จึงขอให้หนูน้อยหมวกฟ้าไปช่วยขายไม้ขีดไฟ
หนูน้อยหมวกฟ้าออกไปช่วยคุณแม่ขายไม้ขีดไฟตามคำขอของคุณแม่ ครั้นได้เวลากลับบ้าน ทั้งมืดและหนาว หนูน้อยหมวกฟ้าจึงเอาไม้ขีดไฟขึ้นมาจุดเพื่อดูทาง
ไม้ขีดไฟก้านแรก หนูน้อยหมวกฟ้าเห็นต้นคริสมาสต์ สวยจังเลย พอหนูน้อยหมวกฟ้าจะเข้าไปจับ พลันต้นคริสมาสต์ก็ดับไปพร้อมกับเปลวไฟของไม้ขีดไฟ
ไม้ขีดไฟก้านที่สอง หนูน้อยหมวกฟ้าเห็นกระเช้าผลไม้ โอย น่ากินจังเลย พอหนูน้อยหมวกฟ้าจะเข้าไปจับ พลันกระเช้าผลไม้ก็ดับไปพร้อมกับเปลวไฟของไม้ขีดไฟ
ไม้ขีดไฟก้านที่สาม หนูน้อยหมวกฟ้าเห็นจักรยาน ถ้าเราปั่นจักรยานกลับบ้านต้องถึงบ้านเร็วแน่ ๆ พอหนูน้อยหมวกฟ้าจะเข้าไปจับ พลันจักรยานก็ดับไปพร้อมกับเปลวไฟของไม้ขีดไฟ
ไม้ขีดไฟก้านที่สี่ หนูน้อยหมวกฟ้าเห็นเค้กชิ้นใหญ่ อยากกินเค้กจังเลย พอหนูน้อยหมวกฟ้าจะเข้าไปจับ พลันเค้กก็ดับไปพร้อมกับเปลวไฟของไม้ขีดไฟ
ไม้ขีดไฟก้านที่ห้า หนูน้อยหมวกฟ้าเห็นบ้าน เอ...เหมือนบ้านของหนูน้อยหมวกฟ้าเลยนะ แต่คงจะหายไปเหมือนสิ่งอื่น ๆ อีกหละสิ หนูน้อยหมวกฟ้าเศร้าใจ แต่เมื่อไม้ขีดไฟดับลง บ้านก็ยังคงอยู่ หนูน้อยหมวกฟ้าได้ยินเสียงคุณแม่เรียก "กลับมาแล้วหรอลูก ขอบคุณที่ช่วยออกไปขายไม้ขีดไฟนะคะ คุณแม่เตรียม อาหาร ผลไม้ เค้ก ที่ลูกชอบไว้แล้วนะ" หนูน้อยหมวกฟ้ายิ้มดีใจแก้มปริ และลงมือทานอาหารเย็นพร้อมกัน คืนนั้นหนูน้อยหมวกฟ้านอนหลับฟันดีตลอดคืน ^ ^
จากคุณ |
:
ระแนงไม้
|
เขียนเมื่อ |
:
7 ธ.ค. 53 08:29:28
|
|
|
|