+ + + ช้าไปมั๊ยที่จะขอบคุณ น้องโมเน่ต์ + + +
|
|
สวัสดีคะทุกๆคน คือ ตอนนี้มีลูกชายอายุ 1 ขวบ 10 เดือน ( น้องเกิด 12 เม.ย 52 )
ชื่อ น้องแบ่งปัน คะ ตอนนี้คุณแม่กลุ้มใจมากเลยคะ คือน้องไม่มีพัฒนาการเลย พูดก็ได้แค่บางคำ แมะๆ หม่ำๆ หมา แมว (นานๆทีด้วยนะคะ) เวลาเรียกชื่อ ก็ไม่ค่อยหัน จนบางครั้งแอบสงสัยว่า หูน้องตึงรึป่าว แต่พอเรียก น้องปันกินหนมมั๊ย วิ่งหางจุกตูดเลยคะ เฮ้อ…อันนี้ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าหูไม่ได้ตึง เวลาสอนอะไรก็จะเดินหนี ไม่ค่อยฟัง และที่สำคัญนะคะ ซนมากๆ ไม่เคยเดินเลยคะ วิ่งอย่างเดียว เข้าห้องชานเรือนทีไรก็จะมาดูพัฒนาการของลูกๆ คนที่เค้าอายุพอๆกัน โอ้โห…..คุยได้2-3 ภาษาก็มี พูดเป็นต่อยหอยก็มี อ่านแล้วก็หันไปดูลูกตัวเองคะ ทำไมลูกเราไม่เหมือนลูกคนอื่นนะ ที่สำคัญกลัวด้วยคะ กลัวว่าทางบ้านสามีจะหาว่าเราไม่ใส่ใจลูก ไม่สอนลูก (ทั้งๆที่สอนจนท้อแล้ว) …… พูดมาตั้งเยอะแยะ ทุกคนคงสงสัยว่า ไหนว่าจะขอบคุณน้องโมเน่ต์ ไง เห็นมีแต่พูดถึงเรื่องตัวเอง
เพิ่งรู้จักน้องโมเน่ต์จากกระทู้ โมเน่ต์ ณ โรงพยาบาล พอเข้าไปดูแล้ว อึ้งเลยคะ สารภาพเลยว่าเห็นน้องตอนแรก ตกใจ และสงสารน้องมาก ว่าทำไมนะ ร่างกายน้องก็ไม่สมบูรณ์แล้วทำไมจะต้องมาเจ็บป่วยอีก พระเจ้าช่างใจร้านจริงๆ แต่อ่านไปเรื่อยๆ ก็เริ่มอิจฉาคะ น้องมีคุณพ่อคุณแม่ที่น่ารักมากคะ และทุกคนรอบข้างน้องก็น่ารักมาก ตัวน้องเองถึงแม้จะเจ็บแค่ไหน ก็ยังยิ้มได้ และหน้าตามีความสุข ยอมรับเลยว่าอ่านไปร้องให้ไปจริงๆ
สุดท้ายนี้ คุณแม่อยากขอบคุณน้องโมเน่ต์คะ
ขอบคุณที่ทำให้คิดได้ว่า ...ไม่ว่าลูกเราจะเป็นยังไงเราก็ต้องรักและดูแลเค้าให้ดีที่สุด ขอบคุณที่ทำให้คิดได้ว่า ...ต้องพยายามอีก พยายามสอนลูกต่อไปห้ามท้อเด็ดขาด ขอบคุณที่ทำให้คิดได้ว่า ...ถึงแม้เค้าจะพูดช้าหน่อย แต่ในอนาคตเขาต้องพูดได้แน่นอน
ขอบคุณจริงๆคะ
จากคุณ |
:
สาวลำซิ่ง
|
เขียนเมื่อ |
:
2 ก.พ. 54 00:36:35
|
|
|
|