ความคิดเห็นที่ 1 อ่านเรื่องแล้วคิดตาม ตลกมากๆค่ะ แต่ก็จริงอย่างที่ จขกท บอก ที่เรื่องที่ตกใจ สุดท้ายแล้วไม่มีอะไรในกอไผ่ เป็นดีที่สุดค่ะ ^^ ส่วนของเราตอนนี้นึกไม่ออก 555 จากคุณ : z_lover เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 23:08:32

ความคิดเห็นที่ 2 ของแพรก็ประมาณว่า อุ้มลูกวางบนรถเข็น ทันใดนั้น รถเข็นกระเด้งหุบลงเหมือนเดิม วินาทีนั้น โอ้แม่เจ้า เสียงหวีดร้องของแพร ดังมากกกกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แพรวิ่งถลาเข้าไปคว้าลูก พร้อมกับน้ำตาคลอนิดนิด พอกางรถเข็นกลับสภาพปกติ น้องพันซ์หัวเราะ ชอบใจ แต่แพรหัวใจจะวาย รีบตรวจดูร่องรอย ฟกช้ำ สาเหตุ เกิดจากความสะเพร่าของแพรเอง กางรถเข็นยังไม่ทันเข้าล๊อคดี จับลูกวางซะ เฮ้อ ยังดีที่น้องพันซ์หัวเราะ ไม่งั้น เสร็จแน่ ๆๆๆ เลยตู จากคุณ : แม่น้องพันซ์ (pare2punch) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 23:10:07

ความคิดเห็นที่ 3 ตกใจเกือบทุกวัน เช่นคุณเธอทดลองวิทยายุทธค่ะ (จะ 14 เดือนเร็ว ๆ นี้) กระโดดลงโซฟา ด้วยวิธีเอาหัวลงนะแต่คุณนายฉลาดเอาหมอนลงไปก่อนแล้วหัวลงไปตาม หกล้มเลือดกลบปาก 2ครั้ง ไข้ขี้น 40 องศา 1 ครั้ง ลูกซนมาก ๆ ค่ะเลยคกใจทุกวัน กลัวคอหักตายค่ะ จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 23:23:38

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนลูกเล็กๆค่ะสัก 3 เดือนได้อ่ะค่ะก้มไปหอมแก้มลูกแล้วได้กลิ่นเหม็นๆเหมือนเน่าๆ คิดเลยค่ะ อาบน้ำเข้าหูลูกจนจะเป็นหูน้ำหนวกแน่เลย พ่อกับย่ามาดมลงความเห็นตรงกันว่าหาหมอดีกว่า ไปถึงคุณหมดส่องๆหูดูอย่างละเอียด หันมายิ้มหวานแล้วบอกกับครอบครัวกระต่ายตื่นตูมว่า กลิ่นขี้หูค่ะ มันคงชื้นเลยมีกลิ่น นั่งหน้าแตกอายคุณหมอกันทั้งบ้าน....................ไปแผนกการเงินจ่ายค่าตรวจ 700 บาทสบายใจกลับบ้านไปเอาคอทต้อนบัทเช็ดหูลูก หายสนิท อิอิอิ อ๊ายอายคร่าาา จากคุณ : แม่แมวเหมียว เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 23:25:50

ความคิดเห็นที่ 5 เพิ่งท้องค่ะ แต่ก็มีเรื่องตกใจเหมือนกัน อิอิ ตอนที่ท้องประมาณ๑เดือน  เดินเข้าห้องน้ำแล้วพอเดินออกมา อิแม่มันเจือกเหยียบผ้าเช็ดเท้าไม่ตรงกลางแผ่น เลยทำให้ได้กายกรรม ขาฉีกไปคนละข้าง ตกใจรีบหยิบโทร โทรคุยกับ พยาบาลที่ปรึกษา พี่เค้าเลยให้ไป รพ. หมออัลตร้าซาวด์ดู หัวใจหล่อนเต้นดีมาก แม่ตกใจแทบแย่ เสียค่าหมอไปอีก๓พันกว่าบาท ทั้งๆอีก๒วันหมอจะนัดอยู่แล้ว   นี่ถ้าหลุดไป ปะป๊าเทศนาแม่ยาวแน่ลูกเอ๊ย จากคุณ : jtsunod7 เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 23:36:38

ความคิดเห็นที่ 6 คุณแม่ชมพู่เล่าได้ฮามากกก ^ ^ ของเราตกใจสุดขีดตอนลูกกลิ้งตกโซฟา ตอนอายุเดือนเดียว เป็นความประมาทของแม่มันเอง เห็นว่าลูกยังขยับตัวไม่ได้ ยกหัวยังไม่ขึ้นเลย ขอวางไปบนโซฟาแป๊บเดียว จะไปหยิบของในตู้เย็น เดินพ้นมาได้ 5 ก้าว กลิ้งตกจากโซฟา ร้องหนักมาก เราน้ำตาไหลพรากเลยกลัวลูกจะเป็นอะไร จากคุณ : ตั๋วรถเมล์ เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 23:39:20

ความคิดเห็นที่ 7 ตกใจสุดๆ ครั้งแรก เมื่อตอนลูก 5 เดือน นอนในรถเข็นแบบ Bassinet  เราก็จอดไว้ แล้วก็เพลิน เลือกเสื้อผ้าเพลินมาก ลืมไปว่าตัวเองมีลูก (เพี้ยนมาก เบลอๆ ไงก็ไม่รู้)  ซักพักซักห้านาทีได้ ก็แบบ เอ มันมีอะไรผิดปรกติซักอย่าง  อะไรขาดหายไป นึกได้ห้าวิให้หลัง "เฮ้ย ลูก รถเข็น? ลูก? อยู่ไหนฟระเนี่ย!!!!"   เดินไปเดินมาอีกซักเกือบๆนาทีก็เจอเราไปจอดแอบไว้ตรงกะบะขายถุงเท้าเด็ก ดีนะ ห้างนี้เช้าตรู่ๆ คนไม่มีเดินกันเลย ครั้งที่สอง เหตุการณผ่านมาแล้วหลายปี แต่เพิ่งจะมาช๊อคสุดขีดตอนอ่านกระทู้ในชานเรือน คือตอนนั้นลูกเราอายุแค่ 13 เดือน เราพาไปเมืองไทย เป็นช่วงที่เค้าหัดเตาะแตะๆ เดินๆล้มๆ คลานๆไปทั่วห้าง เราเลี้ยงลูกแบบติดตินจริงๆ ก็ปล่อยให้เตาะแตะไปเรื่อย แต่คอยมองตลอดเวลา (ฟิวเจอร์พาร์ค รังสิต)  ปล่อยให้เดินเกาะร้านนู้น ร้านนี้ เราก็นั่งดูไม่ให้คลาดสายตา แต่พอมาอ่านกระทู้แม่อะไรนะ ที่โดนขโมยมาคว้าตัวลูกไปจากมือพ่อที่นั่งรอแม่ที่หน้าห้องน้ำอ่ะ แล้วที่ว่าเถียงกันอ่ะว่าขโมยบอกว่าลูกเค้าอ่ะ เราถึงกับช๊อค เพราะเราปล่อยลูกเรามากเกินไป ถ้ามีคนมาขโมยจะทำยังไง ไม่เอาอีกแล้ว ปล่อยลูกเดินแบบนี้ ฮือๆ ทำเอาหวาดมาถึงตอนนี้เลย นี่คนที่สองนี่ ไม่มีทางปล่อยลูกแบบคนแรกอีกแล้วแน่ๆ สาบานได้ จากคุณ : cashmamamia เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 54 23:51:42

ความคิดเห็นที่ 8 เรื่องที่ทำให้เราตกใจสุดขีดพึ่งผ่านมาไม่นานนี่เองค่ะ ประมาณ 2 อาทิตย์ที่แล้วได้ เรื่องมันเกิดจากเราปวดท้องท้องเสียอย่างแรง ในตอนเช้าวันหนึ่งที่เผอิญไม่มีใครอยู่บ้าน แฟนไปทำงาน ส่วนยายก็ออกไปข้างนอก เลยไม่รู้จะฝากลูกสาววัย 2 ขวบไว้กับใคร ครั้นจะพาเข้าด้วยก็กระไรอยู่ เลยถามลูกว่านั่งดูการ์ตูนรอแม่อยู่ในห้องได้ไหม ลูกสาวก็ตอบว่าได้ เราก็โอเค เพราะปกติในบางครั้งเวลาเราอาบน้ำ ลูกเราก็สามารถนั่งดูการ์ตูนอยู่ในห้องรอได้ เราก็เลยรีบปรู๊ดเข้าห้องน้ำไป ซักพักได้ยินเสียงเขย่าขวดยาแก้แพ้ที่เราได้จากโรงพยาบาลมา ใจหายแว้บรีบตาลีตาเหลือกออกมาจากห้องน้ำ ไม่คิดว่าลูกจะปีนหยิบขวดยามาเล่น ระหว่างที่ออกมาก็ส่งเสียงร้องห้ามว่าอย่าเล่นยานะลูก พอออกมาตกใจยิ่งกว่า เพราะเห็นลูกทำท่าอ๊อก พอเราเอามือรองก็อ้วกออกมาเลย ดูหน้าตาเค้าเองก็ตกใจเหมือนกัน แต่คงตกใจเพราะเห็นแม่แตกตื่นมากกว่า เราหันไปเห็นขวดยาเปิดฝาอยู่ เลยถามลูกว่าหนูกินยาเข้าไปใช่ไหม ลูกบอกว่าใช่ ถามว่ากินเข้าไปกี่เม็ด ลูกบอก 2 เม็ด ตอนที่ถามลูก ลีมนึกไปว่าเค้าพึ่ง 2 ขวบ ยังนับเลขเป็นจำนวนไม่เป็น ได้แต่ท่อง 1-10 เฉยๆ พอนึกได้ว่าลูกอาจมั่ว เลยรีบไปดูที่กระปุกยา ว่าเหลือยาอยู่กี่เม็ด แล้วก็โทรไปถามที่โรงพยาบาลทันทีว่าจ่ายยาให้เรามากี่เม็ด สรุปว่าลูกเรากินเข้าไป 1 เม็ด เลยถามเภสัชห้องยา ว่าขนาดที่ลูกกินเข้าไปอันตรายรึเปล่า โชคดีว่าเป็นปริมาณที่เด็กวัย 2 ขวบพอรับได้ เลยค่อยยังชั่ว ได้แต่โทษตัวเองว่าไม่น่าชะล่าใจทิ้งลูกไว้คนเดียวแบบนี้เลย โชคดีว่าเค้ากินเข้าไปเม็ดเดียว เลยไม่มีอันตราย ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเค้ากินเข้าไปทั้งหมดจะเกิดอะไรขึ้น พอยายเข้าบ้านมา เล่าให้ยายฟังโดนด่าเละเลย จากคุณ : Trippy เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 00:07:33

ความคิดเห็นที่ 9 ใจหายหมดเลยค่ะคุณนกนึกว่าน้องชมพู่เป็นอะไร ของหมึกเพิ่งสดๆ ค่ะ ลูกไม่สบายไข้ 40 องศา เช็ดตัวยังไงไข้ก็ไม่ลด เช็ดตลอดเลย อยู่ๆ ลูกก็ทำตัวสั่นๆ เด้งๆ ไอ้เราก็นึกว่าลูกชัก เลยรีบพาไปร.พ.เดี๋ยวนั้น ไปถึงคุณหมอบอกว่าน้องคงหนาวก็เลยเหมือนแบบสะท้านค่ะ ไม่ได้ชัก เฮ้อ! ตกใจหมดเลยคิดว่าแย่แน่เรา แล้วทำไมไม่ลงรูปน้องชมพู่ด้วยล่ะคะอยากเห็นค่ะว่าเป็นสาวแค่ไหนแล้ว คิดถึงนะคะ จุ๊บๆ จากคุณ : แม่มินจู เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 00:44:08

ความคิดเห็นที่ 10 ครั้งเเรก กินข้าว ติดคอ ปากเริ่มม่วงเลย เลยตบหลังเเบบดังปาก ที่เดียวออก เฮ่อ..... ครั้งที่สอง คุณชายพิเรน ก้มหน้าระหว่างขั้นบันได หัวทิ่ม เเล้วหงายหลัง ดีคอไม่หัก เฮ่อ..... ครั้งที่สาม นั่งกินโดนัท คุณชายนั่งหันหน้าเข้าพนัก เเล้วนึกพิเรนเขยิบก้น เกือบหล่น เฮ่อ..... ที่จริงมีเยอมากค่ะ เเต่เอาเเค่นี้ที่หนักหนาจริงๆ จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 01:10:08

ความคิดเห็นที่ 11 เอาแบบตกใจสุดขีดเลยใช่ไหมคะ (เพราะปกติลูกทำเราตกใจทุกวัน จริงๆนะ) ลูกคนโต ตอนขวบครึ่ง ยืนโหนราวตากผ้าอันเล็กๆแล้วมันล้มทับ ลูกหัวฟาดพื้นหงายตึง คิดว่าไม่เป็นอะไรเพราะร้องไม่เยอะ รุ่งเช้ามา อ๊วกกกกกกกกก ไม่หยุดเลย นึกว่าเมารถเพราะเพิ่งนั่งรถมา กลายเป็นว่าหัวกระแทกพื้น เลยทำให้อาเจียน เราร้องไห้หนักมาก กลัวลูกตาย เพราะดูแกซึมๆ (เพิ่งรู้ทีหลังว่าตอนกลางคืนแอบลุกมาเล่นตุ๊กตาไม่หลับไม่นอน) ไปหาหมอ หมอส่องตาสองจึ๊ก แล้วบอกว่า ไม่เป็นไรหรอก กินยากันอ๊วกหน่อย กลับบ้านได้ เง้อออออออ อาทิตย์ถัดมา เสมหะลงคอ หมอจับพ่นยา กินอะไรก็อ๊อกออกมาหมด ชั่วโมงเดียวอ๊อกเป็นสิบหน ไอจนนอนไม่ได้เป็นอาทิตย์ พอสองขวบ กลียุคอีกแล้ว แอทมิทด้วยท้องเสียเจอโรต้าเข้าไปไม่ได้หยอดยา ถ่ายจนแพมเพิสล้นทะลัก ดึงสายน้ำเกลือเลือดพุ่งเต็มเตียง ยังไม่พออีกสองเดือนพากลับไปเยี่ยมญาติแฟนที่ ตจว แม่คุณไข้ขึ้นไป 40c กินข้าวไม่ได้เลย อ๊อกออกหมด ยาก็ป้อนไม่ได้ เช็ดตัวก็ไม่เป็น จะกลับกรุงเทพก็ไม่ได้ ต้องเข้า รพ.จังหวัด ไปถึงเจอห้องรวม 20 เตียง คนไข้สลับกันร้อง สลับกันไอ แถมแอร์ไม่มี ร้อนนรก ไข้ไม่ลดจนถึงเช้า ผ้าเช็ดตัวก็ให้หามาเอง แถมต้องเช็ดตัว ป้อนยา วัดอุณหภูมิลูกเองหมด โกรธจนสั่นไม่รู้จะทำยังไง พยาบาลก็ดุ แต่สุดท้ายพอห้องพิเศษว่าง ได้ขึ้นไปอยู่ห้องพิเศษ พยาบาลเริ่มพูดจาดีจากหลังเท้าเป็น หลังมือ ลูกสาวคนเล็ก ตอนอายุสองเดือน พาไปเดินห้างซื้อของกัน ไปกับแฟน แล้วก็น้องชาย แฟนเราอุ้มลูกคนโต น้องชายเข็นรถเข็นลูกคนเล็ก รถเข็นเป็นแบบวางกระเช้าคาร์ซีทลงไปด้วย รอลิฟท์นานมากกกก คนเยอะตลอด แฟนเลยบอกว่า ขึ้นบันไดเลื่อนแล้วกัน แฟนนำไปก่อน เรายืนคู่กับน้อง พอบันไดมันเลื่อนขึ้นไปเกือบสุด น้องจับรถเข็นแล้วบอกหน้าตื่นว่า เจ้ล้อมันติดยกไม่ขึ้น เราก็ เฮ้ยยยย น้องเราเลยสะบัดรถเข็นอย่างแรง กระเช้ากระเด็นวื๊ดดดด คว่ำลงไปตรงทางเดิน เราช็อค ตะโกนว่า ทำอะไรน่ะ น้องก็หน้าตื่น แฟนก็หน้าตื่น รีบวิ่งไปพลิกกระเช้าดู ลูกร้องๆๆๆเพราะตกใจ แต่ดูแล้วไม่เป็นอะไรเพราะสายเบลล์มันรัดไว้ติดแน่น แต่หน้าผากแอบโขกก้านถือไปหน่อย เราช็อคสนิท ไม่พูดกับน้องเลยจนกลับบ้าน น้องก็ขอโทษตลอดทาง ตั้งแต่นั้นมา เตือนตัวเองว่า ไม่ว่าจะขึ้นลงชั้นเดียว ต้องใช้ลิฟท์เท่านั้น ตกใจสุดขีดจริงๆค่ะ จากคุณ : .เชอร์รี่. เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 01:59:21

ความคิดเห็นที่ 12 กลับมาอ่าน ปล่อยกระทู้ไว้ นานมากๆ ลูกซน แต่ตอนนี้หลับไปแล้ว --คุณ  z_lover นึกออกแล้วกลับมาเล่านะ --คุณแม่น้องพันซ์(pare2punch) ลูกชอบหัวเราะถูกอกถูกใจเวลาแม่ทำหน้าตกใจ แต่ลูกรู้ไหม แม่จะเป็นลมเพราะตกใจแล้ว --คุณมนชินจัง ลูกเราแก่กว่า 2เดือน น้องซนแต่ก็ยังฉลาดกลัวตัวเองเจ็บ ลูกเราไม่ค่อยมีเรื่องให้ตกใจบ่อย เอ หรือเราไม่ซน อิอิ --คุณแม่แมวเหมียว ฮามากเลยค่ะ --คุณตั๋วรถเมล์  น้องน้ำขิงนี่สร้างวีรกรรมตั้งแต่ได้ 1 เดือน เลยนะ เด็กตกโซฟาที่อายุน้อยที่สุด --คุณ cashmamamia อ่านเหตุครั้งแรกนี่บรรยายได้ฮามาก --คุณTrippy โชคดีมากๆเลยค่ะ --แม่มินจู พี่หมึก น้องมึนจูเป็นยังไงบ้างคะตอนนี้ ไข้ขึ้น 40 เช็ดตัวแล้วลูกสั่นเป็นใครใครก็ตกใจ....ส่วนรูปน้องชมพู่ เฮ้อจนใจ ถ่ายไม่เคยได้ดีเลย เห็นแต่ด้านหลัง ด้านข้าง --คุณ darkheart  น้องคีน ท่าทางซนเอาการนะเนี๊ย --คุณ.เชอร์รี่. อ่านไปชอคตามไป แต่ดีที่ทุกผ่านไปแล้ว เฮ้อ จากคุณ : แม่น้องชมพู่ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 03:53:30

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนสัก 7-8 เดือนมั๊งพาออกไปกินข้าว แล้วก็ป้อนลูกแพร์ต้มให้กิน ปรากฎว่าชิ้นใหญ่ไป ลูกติดคอ สำลักจนหน้าเขียว เรางี๊เหมือนนิ่งแต่จริงๆคือตกใจทำอะไรไม่ถูก แล้วมันก้อหลุดออกมาเอง หน้าเค้าเขียวแบบ เขียวเปลี่ยนเป็นม่วงเลยอะ กลัวมากๆ ตั้งแต่นั้นมากล้วเรื่องติดคอสุดๆ อีกทีตอนยังแบเบาะเพิ่งเกิด วางลูกบนหมอนแล้ววางเค้าไว้บนโซฟา แล้วเราไปฉี่มั๊ง แปบเดียวแหละคิดว่าไม่เป็นไร กลับมาลูกตัวไหลลงจากหมอน หน้าไปอัดอยู่กะพนักพิงโซฟาแล้ว ไม่รู้ว่าเค้าหายใจไม่ได้รึเปล่าแต่เรากลัวมากๆ สั่นไปหมด ไม่ทำอีกเลย คิดว่าถ้าเราไปอาบน้ำหรือไปอึนานๆลูกคงแย่ นึกถึงแล้วยังกลัวอยู่เลยอะ อีกทีตอนเพิ่งเกิดเหมือนกัน วางไว้ในเตียงเค้าแล้วห่มผ้าให้ แล้วเดินไปห้องน้ำ ลงมาผ้าห่มอุดหน้าลูก -*- ดีที่มันเป็นผ้าห่มรูๆ แล้วไปไม่นาน จากนั้นก้อไม่เคยทำอีกค่ะ ค่อยข้างไม่ประมาทกะลูกนะ มีแค่นี้แหละ จากคุณ : Chocolate Junkie เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 05:03:01

ความคิดเห็นที่ 14 ขำอ่ะ แต่ตอนนั้นคุณแม่คงขำไม่ออกอ่ะเนอะ ส่วนเราลูกวิ่งตัดหน้ารถค่ะ - -" คือไปรับเค้าที่โรงเรียนน่ะ แล้วอยู่คนละฝั่งถนนกัน เราก็หยุดดูรถเพื่อจะข้ามไปหาลูก แต่ลูกลับวิ่งข้ามมาเลย ไม่มองซ้ายมองขวา รถมาพอดี เราน่ะร้องกรี๊ดไปแล้ว ดีที่ว่า มันเป็นช่วงเขตของโรงเรียน รถคันนั้ก็มาไม่เร็ว คือเห็นลูกเราปั๊บ เค้าก็เบรคทันทันที ส่วนเรากับลูกก็หน้าเหลือสองนิ้วไปแล้ว กลับมาบ้านต้องสอนกันยกใหญ่ ว่าให้อยู่ตรงนั้นรอ ไม่ต้องข้ามมาหา แล้วข้ามถนนต้องดูรถด้วย ไม่ใช่อยากจะข้ามก็ข้ามเลย วันนี้โชคดีที่ไม่เกิดอะไรขึ้น แต่วันหน้าอาจจะไม่อย่างนี้ก็ได้ - -" จากคุณ : แม่น้องเบนส์ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 06:40:11

ความคิดเห็นที่ 15 เคยมาตั้งกระทู้ ตื่นมาเห็นลูกเทไฮเตอร์เล่น ละเลงซะเสื้อกางเกงสีหลุดหมดเลย เหม็นไปสามวัน ตอนเห็นใจตกใจแทบตาย นึกว่ากินเข้าไปซะแล้ว -_- จากคุณ : My Sea Lion เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 08:24:37

ความคิดเห็นที่ 16 อืม ของเรา คุณตาเอาขยะไปเท แต่ในตะกร้ามีน้ำ แล้วน้ำก็นองพื้น เราก็กำลังเช็ด น้องบูม เห็นอยากเดินมาเล่น เราบอก ดูน้องให้หน่อย อย่าเพิ่งมา น้ำนอง ไม่ทันขาดคำ ลื่น หัวฟาดพื้นค่ะ หงายหลังเลยอะ เรางี้ นิ่งไปพักเลย แบบอึ้ง เพราะเป็นครั้งแรกที่เค้า อุบัติเหตุแรงขนาดนี้ สักพัก ร้องเลย น้องบูมน่ะ ร้องกริ๊ด คงเพราะเพิ่งรู้สึกเจ็บอะ เราก็คว้าแต่ไม่ทันพ่อเค้าวิ่งมาคว้าก่อน ร้องแบบร้องดังมาก แล้วก็สำลักเพราะเพิ่งกินหมูย่างเข้าไปด้วย ลูบหน้าตบหลังกันสักพัก ดูเหมือนดีขึ้น แต่ทำท่าจะอ้วก เลยล้วงคอ ก็ไม่มีอะไรออก เลยเข้าใจว่า ที่ทำท่าอ้วกเพราะพยายามกลืนหมูลงไปเอง เฮ้อ หัวใจจะวาย แล้วคืนนั้นดูอาการถึงเช้า ไม่มีซึม ไม่อ้วก ก็โอเค เล่น กินนมได้ตามปกติ แต่หลังๆ ก็ยังมีอีก แต่เป็นล้มบนที่นอนซะมากกว่า ช่วงนี้เลยติดนิสัยชอบล้มตัวนอนแรงๆ กลัวหัวจริงๆ เลย จากคุณ : แม่น้องบูม เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 08:40:04

ความคิดเห็นที่ 17 เคยตกใจสุดขีดตอนที่ลูกอึออกมาเป็นเม็ดดำๆแถมมีลิ่มๆสีแดงสดออกมาเยอะแยะ คุณยายลมแทบจับ เราเองก็ใจหายวาบ สามีจะพาลูกไปรพ.ให้ได้เพราะคิดว่าลูกมีพยาธิแล้วมันต้องเจาะลำไส้จนเลือดออกแน่ๆ แต่เจ้าตัวต้นเหตุยังคงลั่ลล้าๆ พอตั้งสติย้อนคิดไปเออใช่.....เมื่อวานลูกกินทั้งแก้วมังกรแดง มะเขือเทศ สตรอเบอรี่ เลยนี่นา จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 08:40:44

ความคิดเห็นที่ 18 เหตุการณ์ที่ตกใจที่สุดในชีวิตคือ วินาทีแรกที่เห็นหน้าลูกชายตอนโดนน้ำร้อนลวกค่ะ ิเริ่มจากบ่ายวันพฤหัสที่30ก.ย.53 สายเข้าจากแม่สามี โทรมาแจ้งว่า ใจเย็นๆนะ เนี้ยบโดนน้ำร้อนลวก แต่แม่สามีบอกว่า ไม่เป็นไรมาก แค่พองนิดหน่อย พาไปหาหมอมาแล้ว เราร้อนใจมาก โทรหาป๊าแม่เราให้ไปดูเนี้ยบหน่อย ว่าเป็นอะไรบ้าง พอป๊าแม่เราไปหา ป๊าเราก็โทรมาหา แต่ท่านก็พูดแบบน้ำเสียงปกติ บอกว่าไม่เป็นไรมากลูก แต่เดี๋ยวป๊ากับแม่พาไปหาหมอในตัวเมืองนะ เรากับสามีขับรถกลับจากกรุงเทพ ไปถึงบ้านตอนประมาณหกโมงเย็น ก็นั่งรอที่บ้าน เพราะป๊าแม่กำลังพาเนี้ยบกลับมาจากหาหมอ ตอนแรกก็คือไม่ได้เตรียมใจไว้มาก ว่าลูกจะเป็นเยอะ พอป๊าแม่มา รถจอดปุ๊ป เราเดินไปที่รถ แม่เราอุ้มเนี้ยบลงมา วินาทีแรกที่เห็นหน้าลูก ใจหล่นไปอยู่ตาตุ่ม พูดไม่ออก อึ้ง ช็อค ลูกโผหา เราอุ้มลูกมา น้ำตาไหล ป๊าแม่เราก็น้ำตาไหลเลย พูดอะไรไม่ออก ร้องออกมาแต่ว่า โอ้ย โอ้ย โอ๋ๆเก่งมากลูก เก่งมากลูก เก่งมากลูก โอ้ย คือพูดได้แค่นี้จริงๆ ที่พูดว่าเก่งมาก เพราะเขาไม่ร้องไห้เลย ไม่โยเย ลูกชายมองหน้าเรา พยายามจะเอาหน้ามาซบ เราต้องกันไว้ไ่ม่ให้่เขาซบ เพราะหน้าเขาเละมากเรากลัวว่าหนังจะหลุดค่ะ นั้นคือวินาทีที่ช็อคมากที่สุดในชีวิตจริงๆค่ะ ใจจะขาด จะหลุดออกจากร่าง มาทราบภายหลังจากแม่ว่า วินาทีแรกที่ป๊าแม่เราไปเห็นเนี้ยบที่บ้านปู่ย่า ป๊าเราร้องไห้โห น้ำตาไหลเลย บอกว่าโอ้ยลูก ทำไมเป็นแบบนี้ ทำไมเป็นขนาดนี้ แล้วป๊าเราก็อุ้มเนี้ยบเดินไปเดินมาแล้วร้องไห้ พูดแต่ว่าโอ้ยทำไมเป็นขนาดนี้ แ่ม่เราบอกว่าถามป๊าทีหลังว่า ทำไมร้องไห้เดินไปเดินมา ป๊าตอบว่า เห็นหน้าหลานแล้วไม่รู้จะทำยังไงเลย สงสารหลานมาก ไม่รู้ว่าทำไมหลานต้องเป็นแบบนี้ ทำไมต้องเจออะไรแบบนี้ค่ะ จากคุณ : B4 ชั้น6 เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 08:53:09

ความคิดเห็นที่ 19 หง่ะ คุณ แม่ B4 แล้วตอนนี้ ลูกรัก เป็นอะไรมาก ฤ ป่าวครับ ผมเห็น รุปแล้ว  กลับไปอ่าน น้ำตาไหลเลยครับ :)  สงสาร อ่ะ จากคุณ : ^Ake^ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 09:19:28

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านของทุกข้อควา่มก็มีความน่าวิตกปนขำบ้าง แต่พอมาเจอคุณ B4 ชั้น6 เข้าไป อ่านไปน้ำตาไหลไป ยิ่งเห็นรูปแล้วร้องไห้โฮ เลยค่ะ สงสารน้องเนี้ยบมากกกกกก แต่เป็นเด็กอดทนนะคะ เป็นขนาดนี้ยังไม่โยเย เราเองสิเป็นผู้ใหญ่เห็นแล้วยังเจ็บแทนเลย ยังไงขอให้น้องเนี้ยบหายไวๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้คร๊าาา จากคุณ : kentech เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 09:25:24

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากค่ะ ตอนนี้หล่อเหมือนเดิมแล้วค่ะ ตอนเกิดเรื่องก็มาโพสต์ในชานเรือน และได้กำลังใจ และคำแนะนำมากมาย และได้รับน้ำใจเป็นบัวหิมะด้วยค่ะ แผลเด็กหายไวเหมือนที่แม่ๆในนี้บอกไว้จริงๆ อาทิตย์เดียวแผลก็แห้งแล้ว แต่ตอนไปล้างแผลทุกวันนี่ทรมานใจทั้งคนโดนทำทั้งคนพาไปจริงๆค่ะ ขออย่าให้เกิดอุบัติเหตุแบบนี้กับลูกหลานชานเรือนอีกเลยค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 54 09:37:13 จากคุณ : B4 ชั้น6 เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 09:36:55

ความคิดเห็นที่ 22 ดีใจจังเลยค่ะ ที่น้องเนี้ยบหล่อเหมือนเดิมแล้ว จากคุณ : กาแฟเย็นเพิ่มช็อต เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 09:40:24

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณค่ะ ^^ จากคุณ : B4 ชั้น6 เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 10:03:08

ความคิดเห็นที่ 24 เป็นกำลังใจให้คุณ B4 ชั้น6 และน้องเนี้ยบด้วยค่ะ พ่อคุณ จากคุณ : มาสายค่ะ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 10:37:19

ความคิดเห็นที่ 25 เล่าประสบการณ์ตกใจของตัวเองบ้าง ลูกชายวัยคลาน อยู่กับแม่ 2 คนแม่ก็ทำงานบ้าน ซักผ้า ตากผ้าลูกก็เล่นใกล้ๆ บ้านเราจะจัดชั้นล่างไว้ให้ลูกเล่นได้ทั้งชั้น ปลอดภัย แม่ก็คุยกับลูกบ้าง พอเราเดินไปเอาผ้าขึ้นราวก็เห็นลูกนั่งเล่นของเล่นอยู่ ก็ชวนลูกคุยไปเรื่อยๆ(ยังพูดไม่ได้ค่ะ แต่เราชอบเรียกเขา) เขาก็จะส่งเสียงตอบเป็นระยะ แม่ก็แอะทำไมเสียงหายไป เดินเข้าบ้าน(ไม่กี่ก้าวเองค่ะทาวน์เฮ้าน์เล็กๆ) เรียกลูก เสียงตอบทำไมมาไกลๆ เงยหน้าขึ้นบนบ้าน (ที่บ้านจะมีช่องกลางมองเห็นบันไดมองจากชั้นล่างถึงชั้น 3 ได้เลย แล้วมีรั้วกั้นขอบไว้ห่างๆ มากๆ) ลูกชายยิ้มหวานโผล่หน้ามาทัก นาทีนั้นแม่ไม่รู้ไปถึงข้างบนได้ไงรู้แต่ว่าแทบเหาะ ไม่กล้าเรียกลูก กลัวเขาโผล่มาทักอีก ไปถึงตัวได้แม่หมดแรงนั่งหอบกอดลูกแน่น คุณสามีกลับมาทำที่กั้นบันไดติดเลยหลังจากนั้น ตอนนั้นน้องเล็กกว่าในรูปนี้อีกคะ จากคุณ : มาสายค่ะ เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 10:47:33

ความคิดเห็นที่ 26 โห!! หวาดเสียวแทนคุณมาสายค่ะ เลยค่ะ จากคุณ : B4 ชั้น6 เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 10:49:31

ความคิดเห็นที่ 27 มีด้วยค่ะ เรื่องตกใจ น้ำมนต์วัยเพิ่งเดิน ขนาดมีคนเลี้ยง 2 คน ตากะยาย แต่เผอิญวันนั้นเป็นวันรวย (หวยออก) คุณยายทำธุรกิจขายหวย เลยให้คุณตาคอยดู ทีนี้พอสายๆ ลูกค้าเริ่มเยอะ คุณตาก็เลยทำหน้าที่เอนเตอร์เทนลูกค้า(เชียร์แทงหวย) ทิ้งหลานเล่นอยู่ใกล้ๆตัว พักใหญ่ลูกค้ากลับไปหมดแล้ว ร้องหาหลาน ก็เงียบ! ทีนี้ตาะกะยาย(ทิ้งปากกาอย่างเร็ว)วิ่งร้องหาหลานกันรอบบ้าน วิ่งหาดูตามโอ่งน้ำ ห้องน้ำ ก็หาไม่เจอ กำลังนั่งตกใจกันยกใหญ่ มีเสียงโทรศัพท์กริ๊ง! ยายไปรับ "น้าเป็งๆ มารับหลานด้วย อยู่บ้านนี้จับตัวไว้ให้แล้ว" ที่แท้ตาคุยเพลิน หลานวิ่งออกนอกประตูรั้วบ้าน กำลังจะไปที่ถนนใหญ่ข้างบ้านสะกัดไว้ให้..เฮ้อ จากคุณ : Loveis U (Loveis U) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 11:14:32

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านของคุณB4แล้วน้ำตาไหลไม่หยุดเลยคะ แต่ก็ดีใจที่น้องหายแล้ว จากคุณ : tarntarn เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 13:42:04

ความคิดเห็นที่ 29 คุณแม่น้องเนี๊ยบสู้ๆค่ะ และคิดว่าคนที่เป็นพ่อเป็นแม่ทุกคนอ่านแล้วน้ำตาไหลทุกคน..เดี๊ยวมันก็ผ่านไป แก้ไขเมื่อ 09 ก.พ. 54 14:06:51 จากคุณ : แม่คุณยินดี (horm2550) เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 14:06:26

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณทุกท่านค่ะ ตอนนี้หายสนิทแล้่ว แค่นึกย้อนไปแล้วก็ยังใจหายตลอด จากคุณ : B4 ชั้น6 เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 14:13:27

ความคิดเห็นที่ 31 ของเราเพิ่งตอนต้นปีปีใหม่พอดี ปกติติที่บ้านจะไปขายของตลาดนัดเฉพาะวันเสาร์ ระแวกนั้นก็เป็นร้านขายของที่รู้จักกันหมดเรามีอยู่ 3 ร้าน ร้านข้าวซอย+ก๋วยเตี๋ยว ร้านขนมจีน+ข้าวราดแกง แล้วก็ร้านขายน้ำติดกับถนนปกติแฟนเราจะเป็นคนดูลูกแต่วันนั้นปีใหม่พอดีคนเยอะลูกเราไปเล่นกับลูกพ่อค้าขายหมู พอดียายเค้ามาดูหลานด้วยรุ่นๆเดียวกันตอนนั้นยังเห็นเล่นกันดีอยู่ยังอยู่ในสายตา เผลอแปปเดียวลูกค้าเข้าร้านเยอะมากพอคนเริ่มซา มองหาลูกไม่เห็น ถามร้านน้ำ โยนมาร้านขนมจีน ถามร้านขนมจีนมองหาร้านก๋วยเตี๋ยวไม่มี ร้านหวยไม่มี ร้านเครื่องสำอางค์ไม่มี ถามแฟน แฟนบอกไม่เห็น มองถนนไม่เห็น  เรางี้ กรี๊ด+ร้องไห้ดังมากกกกกก ไม่อายใครแล้วตอนนั้นด่าแฟนอย่างเดียวเลยดูลุกไงดูลูกไง ขางี้อ่อนมาก คิดในใจลูกไม่เคยไปไกลกว่านี้มองทางไหนไม่เห็นคิดดูบรรยากาศตลาดนัดแบบว่าใหญ่มาก+กว้างมองไปทางไหนไม่รู้จักใครแล้วจะหาเจอยังไงใครลักพาตัวไปทำไงพูดยังไม่รู้เรื่องมากเลย แต่สุดท้ายแฟนวิ่งไปดูแถวๆรอบร้านเจอไอลูกตัวดี ไปเปิดดูหนังสือ อุลตร้าแมนอยู่เรางี้โล่งใจเป็นที่สุด วิ่งไปหาลุกบอกดูอุลแมนมาเราก้อแบบลูกน๊อแม่จะชอคตายอยู่แล้ว คนขายหนังสือบอกว่าก็ว่าลุกใครมาเปิดดูตั้งน่นถามก็ไม่ตอบ เฮ่อ สุดๆเลยค่ะเหตุการณ์นี้หลังจากวันนั้นก็ไม่พลาดอีกเลยตามประกบตลอดๆ จากคุณ : vitalsigns เขียนเมื่อ : 9 ก.พ. 54 22:23:56

ความคิดเห็นที่ 32 เข้ามา ตามกระทู้อยู่นะคะไม่ได้ปล่อยทิ้ง.. แต่ภาระกิจเยอะมากจึงเข้ามาได้เฉพาะช่วงกลางคืนเวลาเดียว... เข้ามาอ่านทุก ค.ห   -- คุณChocolate Junkie แมกซ์เรื่องหวาดเสียวนี่เยอะเหมือนกันนะนิ --คุณแม่น้องเบนส์ เรื่องเกี่ยวกับรถนี่ต้องระวังสุด มีข่าวบ่อยๆ วันนี้โชคดี ที่ไม่เกิดอะไรขึ้น แต่วันหน้าอาจจะไม่อย่างนี้ก็ได้ ขอลอกอันนี้ถูกต้องที่สุด --คุณ My Sea Lion โชคดีมากๆเลยค่ะที่น้องไม่กิน ที่น้องไม่กินเพราะ จุกหลอกใช่ไหมคะ ถ้าจำไม่ผิด --คุณ แม่น้องบูม เฮ้อโล่งเนาะ --คุณ กาแฟเย็นเพิ่มช็อต ลอคอินนี้ชื่อน่ากิน มาก  อ่านแล้วฮา คือกินหลายขนาน ผสมกันออกมาแล้วทำให้:-)ง --คุณ B4ชั้น6 อ่านไปน้ำตาก็ไหลตาม สงสารมากๆแต่น้องเก่งมากเลยนะไม่ร้องเลย ขวัญเอยขวัญมานะน้องเนี๊ยบคนเก่ง --คุณ คนมาสาย (ว่าเราป่าวเนี๊ย อิอิ) อารมณ์นั้นคงเหาะกันทุกคน หวาดเสียวมา วินาทีต่อวินาที ช้าไม่ได้ --คุณLoveis U อ่านไปใจเต้นระทึกตามโชคดีมากจริง --คุณVitalsigns เป็นเราคงวิ่งเหมือนคนบ้าแน่ๆ แต่โชคดีมากๆที่น้องมาแวะดูหนังสือ แล้วก็หากันจนเจอ จากคุณ : แม่น้องชมพู่ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 03:38:37

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านของแต่ละคนไป ทั้งหวาดเสียว ทั้งน้ำตาไหล ทั้งฮา ดูๆแล้วลูกเราไม่ค่อยซนเลยนะ เราคิดว่าเขาซนมาก แต่อ่านวีรกรรมแต่ละคนแล้วลูกสาวเราชิดซ้ายไปเลย จากคุณ : แม่น้องชมพู่ เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 03:40:14

ความคิดเห็นที่ 34 ตอนปีใหม่ เราพาลูกชาย2ขวบ เล่นชิงช้าสวรรค์ นั่งกันคนละฝั่ง เราเองก็คิดตื้นเกินไปหน่อย เลยแค่จับมือลูกเอาไว้ ตอนชิงช้าหมุนก็ไม่เป็นไร แต่พอมันหยุดนี่สิ เก้าอี้มันก็กระดกลงมาทางเรา เจ้าลูกชายก็เอียงไหลลงจากที่นั่ง เราก็ตกใจ รีบอุ้มมานั่งตัก ดชก็ไม่ได้ร้องอะไร แต่ก็ดูรู้ว่าตกใจ เราก็พยายามชี้โน้นนี้ให้เค้าสนใจดู จะได้ลืมเรื่องกลัว (ตอนนั้น เราก็เพิ่งจะคิดได้ว่าทำไมเราไม่อุ้มเค้าแต่แรก ทำไมคิดไม่ออกก็ ไม่รู้) เหตุการณ์นั้นก็ผ่านไป เราเองก็คิดว่าดช.คงลืมไปแล้ว เห็นรูปชิงช้าสวรรค์ในนิทาน เค้าก็บอกว่าเล่น เหมือนไม่ มีอะไรเกิดขึ้น แต่เรามาเอะใจว่า ทำไมพักหลังมานี่ ดชไม่ กล้าเล่นของเล่นสูงๆ อย่างแค่ไม้ลื่น (เล็กๆ) ก็ยังไม่ค่อยกล้าเล่น ต้องจับมือกันเหมือนเด็กเล็กๆ จนมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ดูนิทานที่มีสนามเด็กเล่นกัน ดชก็ช้ีที่ไม้ลื่น แล้วก็บอกกลัวตกๆ เราเลยถามว่าทำไมกลัว- เคยตก ตกตอนไหนครับ-ตอนเล่นกับมี้ เราก็เคยคิดไปถึงเรื่องชิงช้าสวรรค์ ไม่รู้เกี่ยวรึเปล่า ตอนนี้ก็พยายามจะให้เค้าเล่น จะได้หายกลัว จากคุณ : ชีวิตวันวัน เขียนเมื่อ : 10 ก.พ. 54 11:19:35