ความคิดเห็นที่ 1 ขออีกค่ะ ชอบๆๆๆ มันแปลกดีนะ กลัวมาก แต่ก็ชอบดู ชอบฟัง จากคุณ : noon_r27 เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 15:31:04

ความคิดเห็นที่ 2 ตามมาด้วยคน...อิ อิ เป็นแม่คนแล้ว ก็กลัวผีได้เหมือนกันนะคะ...งานนี้ไม่ต้องไปอ่านในห้องเรื่องลึกลับเลย...อ่านมันในชานเรือนเนี่ยแหละ.. เริ่มเลย...ทำไมเราย้ายบ้านจาก นครปฐมน่ะเหรอ...หุ หุ ก็ผีมันดุไง... ตอนเราซื้อบ้านหลังนั้น มันก็เป็นบ้านมือสองแล้วแหละ...บ้านมันใหม่มากกก.. แต่ระบบน้ำ ไฟ แม้กระทั่งส้วม ก็ไม่ค่อยดี ก็ถามกะลูกสาวเจ้าของเดิมเค้า...เค้าตอบกลับมาเลยอย่าถามเค้า เค้าไม่ชอบบ้านหลังนี้ ขายได้ก็ดีแล้ว...T T ตอนเราอยู่ ก็ไม่มีเรื่องแปลกอะไร ผ่านไป 3 เดือน เริ่มมีเสียงมาก่อน ประมาณคนเดิน แล้วก็เป็นแบบ เรานั่งเล่นคอมฯ อยู่คนเดียวบนบ้านเนี่ยแหละ...รู้สึก เหมือนมีคนมาหายใจรดต้นคอ..อันนี้จริง ๆ นะ ไม่ได้คิดไปเอง รู้สึกเลยว่า พนักเก้าอี้ ที่นั่งอยู่ มันเหมือนมีคนมาเท้า...ประมาณว่าขอดูด้วยคน ว่าทำไรอยู่...เราก็หันไปมอง...มีแต่ความว่างเปล่า... แล้ววันนึงนะ สามีเรากำลังอุ้มลูกสาว จะขึ้นบ้าน เราก็เดินตามาติด ๆ อ่ะ...อยู่ดี ๆ สามีเราก็ยืนอยู่ตรงตีนบันได เงยหน้าขึ้นมองข้างบน แล้วหยุดอยู่อย่างนั้นเลย...เราก็ถามว่ามีอะไร..เค้าตอบว่า อย่าเพิ่งขึ้นดีกว่า...ผ่านวันนั้นมา เค้าถึงเล่าว่า วันนั้น เงยหน้าขึ้นไปมอง เห็นจะ จะ เลยว่าเป็น เท้าคน ยืนอยู่ตรงบันได...แต่ไม่เห็นตัวอ่ะ... เราก็เอาแล้ว...ทีนี้มันเป็นความผิดพลาดของเราเองนะ...เราย้ายหิ้งพระใหม่ เพราะเหตุการณ์ที่สามีเล่าให้เราฟัง...พอย้ายเสร็จ คืนนั้นเราก็จุดธูปไหว้พระ...แล้วก็ปิดไฟ...แล้วเราอ่ะ ก็มานั่งดูหนังกะ สามีในห้องนอน แต่เปิดประตูห้องไว้นะ... จากนั้นหางตาเรา เห็นว่าเป็นคนเนี่ยแหละ เราเลยหันไปดู...ปรากฏว่า เป็นเงาขาว ๆ ยาว ๆ เหมือนมือคนอ่ะ..ปัดหิ้งพระเราตกลงมาแตกเลย...เท่านั้นแหละ เรากรี๊ดแตกเลยอ่ะ...สามีเราก็ไปดูหิ้งพระที่ตกลงมา...เชื่อป่ะ ว่าพระหลวงปู่โต ที่เราบูชาน่ะ คอหักแลยอ่ะ...ส่วนของอย่างอื่น เช่น แก้วน้ำ กระถางธูป ไม่แตกเลยอ่ะ... ตอนหลังเรามารู้ว่า อย่าตั้งหิ้งพระในที่อับ อย่าตั้งหิ้งพระ ตรงบันได ซึ่งเราทำหมดเลย... แล้วก็มีเหตุการณ์ หลอน ๆ หลาย ๆ อย่าง ส่วนมากจะเห็นเป็นคนเดินผ่านไปมา...เราเลยขายเลย ไม่ไหวอ่ะ อยู่แล้วไม่สบายใจ... จากคุณ : BOOTH_FON เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 15:47:52

ความคิดเห็นที่ 3 ปาดขวา ... รอคลุมโปรงอ่าน .. อ๊ะ แล้วจะอ่านยังไง ... จากคุณ : Geminorum เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 15:57:06

ความคิดเห็นที่ 4 ช่วงเดือนที่ ชนชาวไทยร่วมกันแต่งดำให้กับพระพี่นางฯ ผมก็ทำงานชั้นบนสุดของอาคาร ก็มีกิจธุระ ทำงานถึงดึงราว 5 ทุ่มก็ม่ายไหวแล้ว ตัดใจ สะพายคอมพ์และ แฟ้มงานอย่างหนามาอีก 1 กดลิฟท์ลงมา ชั้นจอดรถ ลิฟท์จอดที่ชั้น 5 และ ประตู ค่อยๆเปิด เวลาเดินช้าลงมากกก..แทบ สโลโมชั่น ผมมองออกไป ขณะที่ประตูลิฟท์ชั้นดี ค่อยๆเปิดออกอย่างนิ่มนวล แต่ นอกลิฟท์มืดมากกก เหมือนมีแค่ แสงไฟจากในลิฟท์ สาดออกไปที่ ชั้น 5 เท่านั้น ผู้หญิงชุดดำสนิท หน้าขาวๆซีดๆ ผมยาว ราวกับหัวขาดลอยอยู่ที่หน้าประตูลิฟท์ ผมเกร็งตัวสีหน้าถอดสีขมวดคิ้ว ถอยติดผลังลิฟท์ ด้านหลัง พร้อมกระชับ แฟ้มแน่น เพื่อควบคุมอารมณ์ หรือ พร้อมฟาด ป้องก้นตัวกับสิ่งอะไรก็ตาม ก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน ประตูลิฟท์ เปิดออกสุดแล้ว เธอยังคงยืนนิ่ง ไม่ขยับ ไม่ถอย ไม่เข้ามา 2 แขนทิ้งตรงข้างตัว  จ้องหน้า ผมราวกับยังไม่ตัดสินใจว่า จะทำอะไรดี... กับผม   สติผมกลับคืนมา .... ตัดสินใจ ว่าเป็นไงเป็นกัน พุ่งตัวยื่นมือ ไปข้างประตู เพื่อกดปุ่ม [><] เพื่อเร่งประตูลิฟท์ ให้ปิดเร็วๆ เสียงงงงง "ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย" ใสๆต๊กกะใจอย่างน่ารักดังขึ้น ทำให้ผม ผ่อนคลายลงอย่างโล่งอก และ รีบกดปุ่ม [<>] เพื่อรอสาวสวยคนนั้นเข้าลิฟท์ ผีที่ไหน ฟ๊ะ ร้อง ว๊ายยย เป็น .. แล้วเธอก็เดิน เข้าลิฟท์ มากล่าวคำขอโทษ แต่ พี่หน้าดุมากรู้ไหม ผมก็ว่า ขอโทษนะ ที่กลัวมาก คิดว่า น้องจะเหมือนผี แล้วทำไมต้องปิดไฟด้วยแม้ไฟหน้าโถงลิฟท์ เธอบอกว่า อยากประหยัดไฟ ตกลง มีรถไหม ติดรถพี่ไปส่งไหม เป็นการขอโทษ เธอบอกว่า ม่ายเอาอะ พี่ยังหน้ากลัวอยู่ดี ... อ้าวววววววววววว จากคุณ : The Polar Bear เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 16:12:01

ความคิดเห็นที่ 5 ...รออ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : nutnery เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 16:38:48

ความคิดเห็นที่ 6 เค้ากลัว >-< จากคุณ : .เชอร์รี่. เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 17:41:49

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องมีอยู่ว่า สมัยที่ยังละอ่อนตึกที่ทำงานนั้นร่ำลือว่าผีดุมากก เจ้าที่เเรง เจ้านายขึ้นไปชั้น4กลางดึกที่ตึกคนเดียวหลังจากที่เสร็จจากงานนอก  ก็เห็นราวเเขวนเสื้อผ้าเคลื่อนที่เองจากกำแพงซ้ายไปกำแพงด้านขวา   บางคนนอนกลางวันที่ทำงานก็เหมือนโดนผีอำ  บางคนเห็นเป็นหญิงใส่ชุดไทยโบราณเห็นสไบปลิวเเว๊บๆกลางวันเเสกๆ   ห้องน้ำชั้น4ข้างบนไม่มีใคกล้าขึ้นไปซักคน หรือต้องขึ้นไปหยิบของก็ยังต้องชวนเพื่อนคนอื่นเดินไปด้วย   เลิกงานถ้าอยู่คนเดียวในตึกจะไม่มีใครกล้าอยู่เลย คืนหนึ่งเรากับเพื่อนๆไปปาร์ตี้เที่ยวผับกัน คืนนั้นไม่มีใครกลับบ้านเพราะแอลกฮอล์แรงมากฮิฮิ  ก็กลับมานอนกันที่ทำงานด้วยความหวั่นเล็กๆแต่ก็เอาวะ อยู่กันหลายคนไม่เป็นไรหรอก   จูงกันขึ้นไปอาบน้ำที่ห้องน้ำชั้น4 เรียกว่าเฝ้ากันเลย แล้วพวกเราทุกคนก็ลงมานอนกันบริเวณชั้น3 เเต่ละคนสวดมนต์ไหว้พระกันถ้วนหน้า ทุกคนต่างเงียบไม่มีใครพูดไรมาก แล้วก็เริ่มทยอยหลับกัน  หลับไปได้ไม่กี่ชม.ในความมืดเราก้รู้สึกตัว  ได้ยินเสียงกุกกักๆๆๆอยู่ชั้นล่างเเล้วก็เงียบไป  ตอนนั้นนอนตัวนิ่งก่อนไม่กล้าขยับเดี๋ยวผีรู้5555  รอฟังเสียงอีกครั้งเผื่อหูฝาด ก็ได้ยินเสียงเคาะแก๊กๆๆที่ชั้นล่าง  เอาหล่ะเว้ยยน่าซีดมือก็สะกิดเพื่อนที่นอนข้างๆทันที  เพื่อนรู้สึกตัวก่อนที่จะสะกิดเเล้ว เสียงกระซิบกระซาบกันสองคนเบาๆได้ยินเสียงมั๊ย เพื่อนบอกได้ยิน เราสองคนจ้องมองไปที่บันไดลงชั้นล่างที่มืดมิด มีเพียงไฟสลัวๆในชั้นที่พวกเรานอนเท่านั้น   ฉับพลันก็ได้ยินเสียงเด็กหัวเราะอย่างชัดเจน เรากับเพื่อนหันมองหน้ากันหน้าซีดเป็นไก่ต้มเลยทั้งที่มีเเค่ไฟสลัวๆเรายังมองออก เพื่อนคนอื่นหลับกันนิ่ง  จ้องตาเป็นปลากัดกันซักพัก เอาวะพยักหน้ากันส่งโทรจิตคุยกันได้ความว่าเอ็งกับข้าไปดูผีกันดีกว่า ว่าเเล้วเราก็เดินย่องเบาๆไปที่บันไดทางลงชั้น2 ระหว่านั้นก็ได้ยินเสียงเด็กขึ้นมาอีก คราวนี้ชัดยิ่งกว่าชัด ขาเรากับเพื่อนก้าวลงบันไดก้มหัวลงไปเพื่อจะมองลงไปที่ชั้นล่างเเต่ยังไม่เห็นเพราะมีขอบพื้นชั้น3บังอยู่  ตอนนั้นขาเเทบเเข็งเเล้ว ใจเต้นเเบบเเรงมาก   เรากับเพื่อนเดินเกาะราวบันไดก้าวเท้าลงไปที่บันได.. หนึ่งขั้น...2ขั้น...สสสสสามมมขั้น ก็ได้ยินเสียงเด็กหัวเราะ(กรี๊ดดในใจ )  ยังไม่ทันมองเห็นชั้นล่าง สิ้นสุดเสียงหัวเราะในความมืดสลัวก็ได้ยินเสียงเด็กร้อง สองหนึ่งสอง สองสองสี่ สองสี่แปด  กรี๊ดดดดดดดดดผีท่องสูตรคูณ เลิกก้มเลิกเดินย่องเเล้วค่ะ ลงบันไดเดินปนวิ่งลงไปดู  55555ปรากฏว่าผีเด็กน่ะคือหลานของคนในร้าน วันนี้ป้าเเกมาเร็วต้องพาหลานไปหาหมอ แกก็มีกุญเเจของตึก ก็เลยเปิดเข้ามาตามปกติ อิตอนเปิดก็ไม่ได้ยินหรอกค่ะ เพราะพวกเรามึนหลับเพราะไปเที่ยวกันกลับมาดึก   เเล้วไฟก็ไม่เปิด เปิดเเค่ดวงเดียวมืดๆข้างล่าง มาตั้งเเต่ตี4กว่า555555ผีสูตรคูณ จากคุณ : แม่อยู่ไกล (แม่อยู่ไกล) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 17:51:45

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นคนที่มีเซ้น เรื่องพวกนี้อยู่บ้าง  แต่ว่าจะเห็นหรือว่า โดนอำบ่อยๆตอนที่อยู่บ้านตายาย เวลานอนก็มักจะโดนอำบ่อยๆ ซึ่งก็พยายามบอกตัวเองว่านอนทับแขนบ้างอะไรบ้างไม่อยากคิดได้แง่นั้นเพราะว่าเป็นคนที่กลัวมากๆ  การโดนอำนี่ เดือนนึงโดนเป็น 10 ครั้ง ถ้านอนครั้งนึงแล้วในคืนนั้นก็ต้องหอบผ้าหอบผ่อนไปนอนกับแม่เลยทีเดียว เพราะว่า ไม่งั้นจะโดนทั้งคืน คือ โดนอำหลุดมาได้แล้ว ชักรำคาญ เริ่มไม่กลัวด้วยความง่วงจะนอนต่อ  พอนอนต่อก็จะเป็นอีก แต่ก็มีหลายครั้งที่รู้ว่าอืมมม มันใช่                  แต่ก่อนเราใช้ pct ก็ชารต์ไว้ที่ปลายเตียงบนทีวิ มันจะชารต์แบบเสียบตั้งไว้จะเห็นจุดไฟแดงๆ ของเครื่อง ก็นอน ซักพักรู้สึกว่าเอ๊ะแปลกๆเอาอีกแล้วตัวแข็งขยับไม่ได้ ปกติเวลาเป็นงี้เราไม่กล้าลืมตานะ แต่ด้วยความอยากรู้อ่ะ เลยเอาฟร่ะ  ลืมตามาก็เห็นเงาคนดำๆค่อมตัวเองไต่มาจากปลายเท้าอ่ะ ตาก็ยังเหลือบมาเห็น ไฟจาก pct ตัวเองอยู่ แล้วเงาดำๆก็กลายเป็น แฟนเก่าเรา(ตอนนั้นยังคบกันอยู่) เราก็เห้ย มาได้ไง แต่เรารู้ว่ามันไม่ใช่พอหลับตา ลืมมาอีกทีก็หลุดแล้ว                   มาทราบตอนหลังจากรายการอะไรซักอย่างจำไม่ได้ ว่านี่คือลักษณะของ ... ในอีกรูปแบบที่เค้าจะมาในรูปแบบของคนที่เรารู้จักมาอำเรา          อีกครั้งก็นอนห้องเดิม  ก็ได้ยินเสียงพระสวด ตอนนั้นน่าจะประมาณ เที่ยงคืน เราก็คิดว่ายายฟังวิทยุ มั้งก็ยังคิดว่าป่านนี้ทำไมยังไม่นอน  ก็นอนฟังไป ก็รู้สึกมันดังจังนอนไม่หลับพลิกตัวไปมา  ซักพัก ก็ได้ยินเสียงเด็ก ท่อง ก. เอ๋ย กไก่  เราก็เอ้ยยยย          เสียงมาจากหัวนอนเราเลย ซักพัก หัวเราะด้วยวิ่ง อยู่บนหัวนอนเตียงเราอ่ะ ตึงๆๆ เตียงเราเป็นไม้ ก็ได้ยินชัดเลย  ท่อง ก ไก่ ไปด้วย หัวเราะไปด้วย เราก็ โอ้ยยยย แม่เจ้า กุโดนจัดเต็มเลย ก็ท่อง นโมๆๆ ด้วยความกลัว ตอนนั้นเหงื่อแตกมาก พอหลุดมาได้ทุกอย่างเงียบเสียงเรา วิ่ง ๆๆ ไปที่ห้องแม่อย่างไว             ตอนนี้ย้ายบ้านมาแล้ว น้าก็ไปนอนห้องนี้แทน เค้าก็เจอ เป็นผู้ชายเดินเข้ามาที่ห้อง บอกเลขด้วย ถูกเต็มๆ ทีเราไม่บอกเลย โดนหลอกอย่างเดียว แต่ยังไงไม่โดนจะดีกว่า             อีกครั้งไปหอเพื่อน ตอนสมัยเรียน แฟนเพื่อนเป็นอาจารย์  ลักษณะห้องก็มีห้องนอนเล็ก ในห้องใหญ่  ในห้องก็มีกระจกยาวๆ 1บานตั้งอยู่ด้วย ระหว่างที่เราลงมาเอาของข้างล่างขึ้นไปก็เห็นเงาผู้ชายในกระจก  เราก็คิดว่า อาจารย์กลับมาแล้ว  เพื่อนก็กรี๊ด คุยเล่นตามภาษา เราก็ว่าเงียบหน่อยเกรงใจอาจารย์เค้า  เพื่อนเราก็เอ๊ะ!! แฟนเค้ายังไม่กลับมา เท่านั้นน้ำตาเราร่วงเลย กลัวมาก เพราะว่าเมื่อกี๊เห็น ชัดๆ เลย             ตอนนี้ท้องอ่อนๆ ก็เคยได้ยินว่าจะทำให้เราอาจจะเห็นอะไรแบบนี้ง่ายขึ้นอีก  เร็วๆนี้ไปโรงพยาบาลเยี่ยมหลานที่ไม่สบาย แฟนก็ขับรถลงไปจอดชั้นใต้ดิน  ตอนจะเลี้ยว เราก็เห็นคน เดิน ทางด้านซ้าย ชุดขาวๆ  แล้วเราก็มองตามไปเรื่อย เห็นผ่านไปหลังรถที่จอดอยู่  แล้วก็ไม่มีโผล่มาอีกด้าน เราก็อืมมมมม เอาอีกแล้ว เพราะมันออกได้ทางเดียว  ถ้าไม่ออกมา ก็คงจะ ใช่ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 18:17:27 จากคุณ : พระจันทร์แก้มป่อง เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 18:14:41

ความคิดเห็นที่ 9 เอามั่งๆๆ มหล.ทำงานในวิชาชีพที่ต้องนำคณะเดินทางไปตปท. บ่อยๆ บางทีก็ไปนอนวังเก่า โรงแรมสวยๆ แต่อายุตึกเกินร้อยปี ถามว่า กลัวไหม แต่ถ้าหัวหน้าทัวร์กลัว ลูกค้าจะเอาตัวรอดหรือ ที่วังเก่าแห่งหนึ่ง เคยเป็นตำหนักสำหรับรับรองข้าหลวงเก่าอังกฤษมาล่าเสือในเขตนั้น อายุของวังกว่าร้อยปีแล้ว มหาราชาเจ้าของวัง ก็พำนักอยู่ที่ตำหนักไม่ไกลกัน วังนี้ ที่ปรับมาเป็นโรงแรม คณะเข้าพักตอนทุ่มนึง ก็บอกว่ามันมืดๆ เย็นๆ (ก็ไปพักหน้าหนาวนี่คะ) ห้องอาหารสวย ห้องพักก็สะอาด ตามทางเดินไปห้องพัก ติดรูปขาวดำของบรรดาอดีตมหาราชาและครอบครัวที่ล่วงลับไปแล้ว บางองค์ก็หล่อโฮก ในมื้อค่ำสมาชิกในคณะจึงแจ้งว่าสมัครใจจะนอนห้องละ 4-6 คน เขาว่ามันอุ่นใจดี อิฉันก็ไม่ว่า แต่อิฉันนอนคนเดียว และต้องตื่นตีสามไปทำอาหารไทยเสริม เลี้ยงคณะทั้งมื้อเช้า และกลางวัน ขอสวดรัตนสูตรสู้ผีก่อนนอนเลย ตีสามตื่นมาเข้าครัว ในครัวไม่มีใคร ไปพักบ่อย ก็รู้ว่าสวิตช์ไฟอยู่ครงไหน เตาแก๊สเปิดยังไง ก็ปอกกระเทียมไป ใจก็คิด ถ้าออกมาให้เห็นนะ แม่จะให้ปอกกระเทียมซะให้เข็ด กุเหนื่อยทำกับข้าวนะว้อย แน่จริงออกมาเลย ท้าทุกครั้งที่ไปพัก แถมแช่งด้วยว่า ถ้าออกมาหลอกชาวบ้าน ไม่มีใครมาพัก ลูกหลานคงมีตังทำบุญไปให้หรอก เสียเงินปรับปรุงวังเป็นสิบล้าน  ผีบรรพบุรุษเจ้าของวังอาจคิดได้ ไม่ออกมาจะปลอดภัยกว่า ก็ไม่ได้เจอกันซักที แต่พี่ที่ออฟฟิซ ไปพักโรงแรมใหม่เอี่ยมห้าดาว ในมหานครหนึ่งในเอเชีย เครื่องถึงตีสอง เข้าที่พัก สวิตช์ไฟในห้อง มีเสียงเปิดปิ๊กแป๊กๆๆ แต่ไฟไม่ติดนะ แกว่า แกนอนฟังอยู่พัก ทนรำคาญไม่ไหว ตะโกนด่าในความมืด "เมิงจะเอายังไงหา กุรำคาญ กุเหนื่อย กุจะนอน กุทนไม่ไหวแล้วนะว้อยยยยยย" เสียงเงียบไปในทันใด ผีคงคิดดีแล้ว อย่ายุ่งกะมันเลย เถียงสู้มันไม่ได้แน่ๆ จากคุณ : แม่หอยหลอด เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 21:44:25

ความคิดเห็นที่ 10 เฮ้อออ คอมแฮงค์ พิมพ์ไว้หายหมดเลย อุตส่าห์ตามมาจากกระทู้เก่า T__T จากคุณ : cashmamamia เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 22:21:05

ความคิดเห็นที่ 11 มาแชร์บ้าง อันนี้ไม่ได้โดนเอง แต่เห็นกะตาค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า สมัยเราเรียนอยู่มหาลัย คืนนึงเราต้องทำงานก็ต้องนอนค้างหอเพื่อน (ชื่อกอล์ฟ) ดึกวันนั้น ประมาณตี 1 ตี 2 เพื่อนเรามันก็เริ่มไม่ไหว ก็ลงไปนอนกันหมด (มันบอกว่าอยู่ไปก็ช่วยไรไม่ได้ ทั้งกลุ่มมีเราวาดรูประบายสีเป็นคนเดียว) ก็เหลือเราคนเดียว เพราะว่าเราทำงานอยู่ เพื่อนก็นอนแบบไม่ปิดไฟ ซักพักเราก็เห็นจากหางตาแว็บ ๆ ประมาณว่ากอล์ฟมันดิ้น ๆ เราก็เข้าใจว่ามันฝัน มันก็ดิ้น ๆ แอบบอึดอัด ๆ ทีนี้เราหยุดทำงาน ลุกขึ้นมายืนดูมัน (ในใจคิดว่า รอดู เผื่อมันละเมออะไรออกมา จะเอาไปแซวให้เสียเลย 555) ซักพักมันก็ตะโกนค่ะ ดังมาก ว่า "เฮ้ย ง่วง คนจะนอน อำอยู่ได้ ไปอำไอ้โอมบ้างไป๊" (มันไล่ผีไปอำรูมเมทมันค่ะ o,O) ทีนี้เราตาโตเลย หันไปที่ไอ้โอมทันที โอ้ มาย ก็อต .. ผีไปจริงค่ะ โอมเริ่มดิ้น ฮึดฮัด ๆ ทำท่าเหมือนอึดอัดจริง ๆ (ส่วนไอ้กอล์ฟหลับสบายไปแล้วค่ะ คนอื่นหลับปุ๋ย ไม่มีใครรับรู้อะไรทั้งสิ้น) เราเองก็มัวแต่อึ้ง คนโอมมันเลิกดิ้น จากนั้น เราก็มองไปรอบ คิดในใจมานอนค้างนี่ก็บ่อย ก็ไม่เคยเจออะไรนะ แล้วก็ยกมือไหว้ไปหนึ่งครั้ง แล้วก็นั่งทำงานต่อไป (แต่รู้นะว่าที่หอนี้มีผี เพราะก่อนเข้ามาเรียน มีข่าวคนกระโดดตึกตายที่หอนี้ ไอ้เพื่อนเราก็เจอปล่อย เป็นคนมีเซ้นท์ มาอยู่หอวันแรก ก็เจอผีตบบ้องหูเลย !! มันบอกว่ามันนอนอยู่บนเตียงดี ๆ ก็มีลมมาจากไหนไม่รู้อัดเข้าหูมันแรง ๆ หูอื้อไปเลย .. แต่มันก็ยังอยู่ มันบอกว่าชิน) ตอนเช้า เราก็ไม่พูดอะไร แต่ไอ้กอล์ฟ มันก็เล่าเองว่าเมื่อคืนมันง่วงมาก จนด่าผี ทุกคนก็ตกใจหมดเว้นเรา งงแตกกันเป็นแถว เอ็งเป็นใคร กล้าด่าผี มันก็บอกว่า " ไม่รู้ รู้แต่กูง่วง คนจะนอนอำอยู่ได้ .. ใครมากวนกู จะคนจะผีกูด่าหมด" เราเลยช่วยยืนยันกับเพื่อน ๆ ในกลุ่มว่าเมื่อคืนเราเห็นอะไรบ้าง แล้วก็จัดแจงฟ้องไอ้โอมเรียบร้อยว่าเมื่อคืนที่แกโดนผีอำ เพราะไอ้กอล์ฟเลย ^^ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 54 22:25:53 จากคุณ : เด็กชายงอแง เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 22:23:56

ความคิดเห็นที่ 12 กำบัลงคิดจะตั้งกระทู้เลย อิอิอิ เอามั้งๆๆๆ ------------------------------ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า เราเป็นคนที่ได้ชื่อว่า มีสำผัสที่ 6 ก็ว่าได้ ตั้งแต่เด็กๆมักจะเห็นหรอพบเหตุการณ์ที่เรียกได้ว่า เป็นเรื่องเหลือเชื่อ บางคนอาจจะไม่เชื่อ แต่สำหรับเราที่เจอกับตัวเอง เราเชื่ออย่างหมดใจ ขอเริ่มด้วยเรื่องราวที่ไม่ค่อยจะน่ากลัวเท่าไหร่ก่อนแล้วกันนะคะ ----------------------------------- ตอนเราอายุประมาณ 6 ขวบ จำได้ว่า พ่อพาไปงานศพของลุงที่เป็นโรคมะเร็งตาย เราต้องไปค้างที่บ้านลุงหลายวัน วันนั้นเป็นวันที่ 3 ที่มีการสวดศพ เราก็วิ่งเล่นไปตามเรื่องที่วัด พองานศพที่วัดเสร็จสิ้น เราก็กลับไปนอนที่บ้านป้า เราจำได้ว่า นอนอยู่คนละห้องกับป้า เป็นห้องเด็ก นอนกับพี่สาวลูกคนกลางของป้า แล้วเราก็ได้ยินเสียงเรียกของใครคนหนึ่ง มาร้องเรียกอยู่หน้าบ้าน "ส้ม ... ส้ม .... ส้ม ..." เสียงเรียกยานๆคางๆ เราก็เดินออกไปดู ตอนนั้นเรามองเห็นลุงยืนอยู่นอกประตู (ประตูเป็นประตูกระจกทั้งบานเลย สมัยนั้นไม่มีเหล้กดัด) แล้วสักพักพี่สาวที่ชื่อ ส้ม (เป็นลูกสาวคนเล็กของป้า อายุห่างจากเรา 2 ปี) ก็เดินออกมา แล้วก็ทำท่าจะเดินออกไปหาลุง ตอนั้นเราก็ได้แต่งงๆ เพราะเราคิดว่า ลุงตายไปแล้วนี่นา (ตามคำที่ผู้ใหญ่บอก) แล้วทำไมจะมาเอาพี่ส้มไปอยู่ด้วย ตอนนั้นก็ทั้งงง ทั้งไม่เข้าใจ แต่ก็รีบไปเรียกป้าที่อยู่อีกห้องหนึ่งทันที "ป้าๆๆๆๆ ลุงจะมอาพี่ส้มไปอยู่ด้วย" แล้วป้าก็วิ่งออกมา พร้อกับกระชากร่างของพี่สาวที่เหมือนคนละเมอ เอามากอดไว้แแนบอก พร้อมกับบอกว่า " เอาไปไมได้นะ คุณก็อยู่ส่วนคุณไปสิ จะมาเอาลูกไปได้ยังไง" แล้วเรก็มารู้สึกตัวอีกทีก็เห็นว่า มันเช้าแล้ว สรุปคือ เมื่อคืนเราฝันไปนั่นเอง แต่ด้วยความเป็นเด็กเราก็เล่าไปเรื่อยๆ บอกย่าว่า "เมื่อคืนฝันเห็นลุงจะมาเอาพี่ส้มไปอยู่ด้วย แต่ป้าไม่ให้ไป" ย่าก็เลยให้เราไปเล่าให้ป้าฟัง หลังจากป้าฟังเสร็จ ก็หันไปคุยกับย่าว่า ทำไมลุงถึงอยากมาเอาพี่ส้ม( ลูกคนเล็ก) ทำไมไม่มาเรียกพี่โบว์ (ลุกคนกลาง) เพราะลุงรักลูกสาวคนกลางมาก แต่ก็ยังไม่ทันจะได้คำตอบอะไรหรอก ป้าก็หันมาถามเราว่า "แล้วลุงใส่ชุดอะไรมาลูก" เราตอบว่า "ลุงใส่เสื้อสีสีขาว มีลายทางยาวๆ มีปก แล้วก็ใส่กางเกงสีน้ำตาล ขายาว" ซึ่งชุกนั้นคือ ชุดที่ลุงใส่ตอนที่ลุงเสียชีวิต แล้วเราไม่เคยเห็นลุงเลยนับตั้งแต่ลุงเสีย เรามางานศพลุงก็วันที่ 2 แล้ว ไม่เคยเห็นลุงเลย แล้วิส่งที่เราเห็ฯในฝันนั้นล่ะ คือ ความฝันเท่านั้นหรือ จบ (มีอีกนะ) จากคุณ : แมวสีขาวขนปุย เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 22:31:57

ความคิดเห็นที่ 13 โตมาหน่อย ตอนนั้นอยู่ประมาณ ม.5 ช่วงวันหยุดปิดเทอม ใหญ่ พ่อจะพาลูกไปเที่ยวน้ำตกหรือไม่ก็ทะเล ไปกันปีละครั้ง และในครั้งนี้ พ่อจะพาไปน้ำตกเอราวัณฯ โดยเวลาครอบครัวเราไปเที่ยว เราจะไปกันแบบไปเช้ากลับเย็น ไม่เคยค้างคืนที่ไหน เพราะว่า ห่วงบ้า นั่นทำให้ วันที่เราไปเที่ยวก็มักจะออกจากบ้านเช้ามืด คือ ราวๆ ตี 4 และในครั้งนี้ เพื่อนเราก็ไปด้วย แต่เพื่อนไม่ยอมมานอนค้างที่บ้าน บอกว่า จะมาตอนตี 4 จะได้ไปเลย เพราะพ่อแม่จะห่วงถ้าไปค้างที่อื่น เราก็ตกลง ประมาณ ตี 2 เราก็ตื่นเพราะได้ยินเสียงหมาเห่า จำได้ว่า ย่าลุกขึ้นมาหุงข้าวแล้ว (บ้านเรามักจะเตรียมเบียงไปเอง เพราะมันประหยัด ไปกันเยอะ ไม่นิยมซื้อหรือกินตามร้า เพราะมันแพง งบประมาณแห่งชาติไม่เพียงพอ) แต่แกลุกมาคนเดียว ไฟก็ยังไม่เปิด เพราะยังไม่ถึงเวลาตื่นกัน ตอนนั้นเรานอนอยู่ แล้วเราก็ได้ยินเสียงหมาเห่า ๆๆๆๆๆ ดังมาก เราก็คิดว่า เพื่อนมาแล้ว แต่ก็ออกงงๆเพราะนัดกัน ตี 4 มันจะรีบมาทำไม แต่พอเราเปิดประตูบ้าน (ไม่ใช่ประตูรั้วนะ) อยู่ๆ หมาก็เงียบไปเลย ซึ่งมันผิดปกติ ถ้ามีคนแปลกหน้ามานะ มันจะเห่าอยู่อย่างนั้นแหละ ไม่หยุดหรอก แต่นี่ หยุดแบบเหมือนมีคนกดสวิตส์ปิดปากไปอย่างนั้น เราก้คิดว่า เพื่อนมันคงไปแอบอยู่หลังเสาไฟฟ้า (หน้ารั้วบ้านมีเสาไฟฟ้าด้วยอยู่ริมรั้วพอดี) ก็เลยจะเดินไปเรียก ระยะทางจากประตูบ้านไปถึงรั้ว ประมาณ 5 เมตร เป็ฯทางตรง มองเห็นโล่งเลย เราก็เดินไปที่รั้ว ก่อนถึงรั้ว ด้านขวามือจะมี มุมจัดสวนเล็กๆ ตอนที่เดินไปจะถึงรั้ว สายตเราก็เหลือบไปเห็นมีคนนั่งยองๆ อยู่ที่มุมจัดสวนตรงนั้นแหละ (เป็นมุมสวนเล็ก ขนาด 1 เมตร * 2 เมตร) เราก็ตกใจ หันไปมองเต็มๆตา ก็เห็นชัดๆเลยว่า เป็นลุงแก่ๆ ผอมๆ นั่งสูบยาสูบ (ยาเส้นที่ใช้ม้วนเอาเองน่ะ ไม่ใช่บุหรี่นะ) จำได้ว่า ตาต่อตาประสานกันเลย ลุงคนนั้นมือถือยาสูบ และนั่งยองๆอยู่ตรงสวนนั้น สายตาแกก็มองเรานิ่งเลย ด้วยความที่ไม่แน่ใจ คิดว่า ตาฝาด เพราะเราก็เพิ่งจะตื่นเดินออกมาจากบ้าน ก็ยื่นหน้าเข้าไปดูใกล้ๆ ลุงแกก็ไม่หนี เราก็ถอยกลับเลย เพราะคิดไปว่า โจรหรือเปล่าวะ เด๊๋ยวมันเอามีดมาแทงกุตาย จะทำยังไง ก็รีบเดินเข้าไปที่ประตูบ้าน ระหว่างนั้น ตาเราก็จับอยู่ที่สวนตลอดกึ่งเดินถอยหลัง กึ่งวิ่งไปที่ตัวบ้าน ก่อนเข้าบ้าน ลุงเราก็นอนกางมุ่้งอยู่ทางหน้าบ้านอยู่แล้ว เราก็มองเข้าไปในมุ้ง ว่า ลุงหรือเปล่าที่ไปสูบบุหรี่ที่นั่น ก็ไม่ใช่ เพราะลุงนอนอยู่ในมุ้งอยู่เลย เราก็เลยเปิดประตูบ้าน แล้วเรียงน้องชาย ชวนให้ไปดูด้วยกัน ใหม่อีกที น้องมันก็ไม่ไป มันบอกว่า "ไม่เอา กลัวผี" วินาทีนนั้น ถึงคิดขึ้นมาได้ว่า เออ ใช่ผีหรือเปล่า วะ เราก็เรียก้พร้อมกับดึงมือน้องให้ลุกไปดูด้วยกนั คราวนี้ เปิดไฟหน้าบ้านเลย ไม่สนใจแล้วว่าลุงนอนหลับอยู่หน้าบ้าน (ลุงเราขี้เมา ย่าเลยไม่ให้มานอนในบ้าน) ที่เล่ามากินเวลาไม่ถึง 3 นาทีนะ เราก็เดินไปดูจุดที่เราเห็นใหม่ ปรากฏว่า ไม่เห็ฯใครแล้วอ่ะ ทั้งที่ ถ้าเป็นคนมันจะไปทางไหนได้ รั้วเราก็ยังไม่ได้เปิดกุญแจรอบด้านก็มีแต่รั้ว ถ้ามันจะปีนรั้วเราก็ต้องเห็น ก็วิ่งใส่เกียร์หมากับน้องชาย เข้าบ้านไปเลย พอเล่าให้ย่าฟัง ย่าบอกให้พาไปดูจุดที่เห้น เราก็พาไปแบบกล้าๆกลัวๆ พอย่าเห็นย่าก็บอกว่า เจ้าที่น่ะสิ เพราะว่า เวลาฉันไหว้เจ้าที่ ฉันจะมาปักธูปตรงนี้ แล้วสายตาเราก็เห็นธูปเก่าที่ดับแล้วหลายอันปักอยู่ตรงจุดที่เราเห็นลุงแก่ๆคนนั้นจริงๆด้วยอ่ะ จบ (มีอีกนะ ถ้าไม่ง่วงจะมาเล่าต่อ น่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ) จากคุณ : แมวสีขาวขนปุย เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 22:58:03

ความคิดเห็นที่ 14 รออ่านต่อคะ กลัว แต่ก็ชอบ จากคุณ : กุ้ง (Wichie) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 23:05:25

ความคิดเห็นที่ 15 เล่าเรื่องของเราบ้าง เราเคยเห็นครั้งเดียวตอนเป็นเด็ก ประมาณ 10 ขวบ บ้านเป็นตึกแถว บันไดลงชั้นล่างสุด ลงมาจะเจอตี๋จูเอี๋ย(เจ้าที่จีน) จำได้ว่าวันนั้นแม่ซื้อองุ่นมาไหว้เจ้า แล้วให้เราล้างให้ เราอยากกินมากตามประสาเด็กก็เลยแอบหยิบกินไปลูกนึง ช่วงหัวค่ำ แม่หิวข้าวก็เลยใช้เรากับน้องชายลงมาทอดไข่เจียว ไอ้เราก็กลัวผีอยู่แล้ว ก็รีบวิ่งลงมาให้น้องประกบหลัง ชั้น2ไม่ได้เปิดไฟ แต่ชั้นล่างเปิดไฟไว้ แต่ที่ไหนได้พอลงมาชั้นล่างเราก็ต้องมองเจ้าที่ เห็นเต็ม ๆ ตา เป็นคนแก่ชุดขาว หนวดยาว ตัวสูง ลอยเหนือเจ้าที่อยู่ เหมือนเป็นคนโปร่งแสง แต่ยังไงก็ต้องทอดไข่ให้แม่ รีบเดินผ่านไปหลังบ้านอย่างรวดเร็วระยะห่างไม่ถึงเมตร แต่น้องชายไม่เห็นนะเราเห็นคนเดียว พอขากลับรีบวิ่งขึ้นไม่กล้ามองเลยค่ะ จากคุณ : กุ้ง (Wichie) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 23:11:55

ความคิดเห็นที่ 16 เรื่องเล่าต่อไปนี้ เป็นตอนที่เราทำงานแล้ว ตอนนั้นอยู่กับแฟน (สามีคนนี้แหละ) ยังไม่ได้ซื้อบ้านเลย เช่าเค้าอยู่ โดยห้องที่เช่า เป็นบ้านที่ลุงเจ้าของบ้าน แกต่อเติมบ้านตัวเอง ทำเป็นห้องเช่า โดยห้องที่เราเช่า จะอยู่ที่ชั้นสอง มีทางเดินขึ้นไปที่ชั้นสองต่างหากเลย ขึ้นไปปุ๊บจะมีโถงก่อน จากนั้นก็จะมีห้องนอน 2 ห้อง ห้องน้ำ 1 ห้ง แล้วก็มีระเบียงรอบเลย ห้อง 2 ห้องแบ่งเป็นห้องนอนใหญ่ กับห้องนอนเล็ก โดยห้องนอนเล็กจะมีประตูเปิดออกไปที่ระเบียงได้ด้วย โดยห้องเล็กนี้ จะมีประตูตรงกัน 3 ประตู คือ ประตูเปิดไประเบียง ประตูห้องนอนเล็ก และประตูห้องน้ำ เรียงกันไปตามลำดับ ห้องนอนใหญ่มักจะร้อน เรากับแฟนก็มักจะมานอนที่โถงกัน แต่วันนั้น แฟนนึกยังไงไม่รู้ บอกไปนอนที่ห้องเล็กกันเหอะ (ปกติใช้เป็นห้องแต่งตัว) เพราะลมมันโกรกดี นอนเปิดประตูระเบียงเอา แล้วปิดแต่มุ้งลวด เนื่องจาก ห้องที่เช่า เป็นห้องบนชั้นสอง เวลาข้างล่าง เปิดไฟ เปิดเครื่องใช้ไฟฟ้า ความร้อนมันจะขึ้นมาด้านบน เราจะร้อนมาก ก็เลยตกลงไปนอนที่ห้องเล็ก หันหัวไปทางระเบียง หันเท้าไปทางห้องน้ำ เราก็นอนหลับไป หลับไปไม่นาน เราก็โดนผีอำค่า กระดิกตัวไม่ได้เลย ตอนแรกก็คิดว่า เส้นยึด แต่ไม่ใช่อ่ะ แฟนก็นอนข้างๆ แต่ทำยังไงก็ไม่หลุด ตะโกนก็ไม่มีเสียง พยายามดิ้นเพื่อให้แฟนรู้สึกตัว ตานั่นก็หลับสบายเลย กระดิกก็ไม่ได้ ร้องก็ไม่มีเสียง จำได้ว่า ดิ้นอยู่นานเลย สักพักก็หลุด เราก็คิดในแง่ดีว่า อาจจะเป็นเพราะเส้นยึด เพราะเรานอนหงาย เราเลยเปลี่ยนท่านอน เป็นนอนตะแคง แต่แป๊บเดียวก็โดนอีก เราก็ดิ้นยุกยิกๆๆ เสียงก็ไม่ออก ร้องก็ไม่ได้ นานๆมากกกกก กว่าจะหลุด หลายคึนก็คงสงสัยว่า ทำไมยังนอนต่ออยู่ได้ เราก้ไม่คิดว่า จะโดนบ่อยขนาดนี้ + ง่วงนอนด้วยอ่ะ ครั้งสุดท้าย เราก็เปลี่ยนมานอนหงายอีก ทีนี้ก็มาอีกอ่ะ จนในใจเราก็คิดไปว่า "ช่างมัน อยากจะอำก็อำไป คนง่วง อยากจะนอนแล้วนะ" เท่านั้นแหละ ยิ่งกว่าเดิมอีกอึดอัดกว่าเดิมมาก หายใจไม่ออกเลย ดิ้นอยู่นานมาก เหมือนเค้าแกล้งเรามากกว่าเดิมอีก ดิ้นยังไงก็ไม่หลุด ร้องก็ไม่มีเสียง เกร็งตัวพยายามสลัดให้หลุด จนนิ้งโป้งเท้าไปสะกิดโดนเท้าแฟน โชคดีมาก แฟนเป็นคนขี้ร้อนมาก เวลาหลับแล้วไม่ชอบใฝห้่โดนตัวเ พราะร้อน พอนิ้วเราไปถูกขาพี่ท่าน พี่ท่านก็สะบัดสิคะ พอเค้าสะบัดเท่านั้นแหละ เราก็หลุดเลย แล้วเราก็ลุกขึ้นเลยพร้อมกับบอกว่า ไม่นอนแล้ว ห้องนี้ แฟนก็สะดุ้งตกใจตื่นมา ถามว่า "ทำไม"อ่ะ เราก็บอกว่า "ผีอำ อยากนอนก็นอนไปคนเดียวเหอะ"แล้วก็ออกมาจากห้องนั้นเลย แต่ใครได้ยินแบบนั้แล้วจะนอนไๆด้ล่ะ แฟนเราก็หอบหมอนตามเราออกจากห้องนั้นเลยอ่ะ 5555 สรุปก็เลยได้ความว่า ประตูที่มีลักษณะตรงกัน 3 บานน่ะ ส่วนใหญ่เค้าเรียกทางผีผ่าน ไมควรไปนอนขวางน่ะ จากคุณ : แมวสีขาวขนปุย เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 23:18:14

ความคิดเห็นที่ 17 ...เล่ามั่ง... ...เจอบ่อย... ตอนที่เราอยู่หอหญิงสมัยเรียนมหาวิทยาลัย หอพักเราขึ้นชื่อมากเรื่อง ผีุดุ และด้วยความที่อยู่ใกล้กับตึกที่พักของทหาร พวกทหารจึงมักจะมาเล่าให้ฟังบ่อย ๆ ว่าเห็น กุมารบ้าง  ผู้หญิงนุ่งชุดไทยบ้าง เดินอยู่บนดาดฟ้า ห้องพักที่เราอยู่  จะเป็นห้องที่นอนกัน  3  คน  มี  3  เตียง แต่รูมเมทเราอีกสองคน ไม่ค่อยยอมนอนที่ห้องหรอก เพราะกลัวผี  มักจะมานอนช่วงเวลาใกล้สอบ แล้วรวมเพื่อน ๆ มาอยู่ติวกันเยอะ ๆ มีแต่เราอ่ะ ที่ กลัวผีน้อยกว่าชาวบ้านเค้า ทนทู่ซี้ อยู่ห้องตลอด  เลยได้เจอผีบ่อย ๆ คืนหนึ่ง เป็นคืนวันพระ มีเสียงหมาหอน  เราเข้านอนตามปกติ  แต่พอตื่นเช้ามาออกไปนอกระเบียง น่าแปลก....มีรอยเท้าย่ำโคลนเต็มระเบียงไปหมด จะบอกว่ามีคนปีนขึ้นมาก็เป็นไปไม่ได้ เพราะเราอยู่ชั้น  4   ห้องริม แถมระหว่างห้องก็มีห้องน้ำกั้น  ลองคิดสะระตะดูแล้ว ก็ไม่เห็นว่าจะมีลู่ทางที่ใครจะปีนขึ้นมาได้ ก็ยังนึกสงสัยมาจนปัจจุบันว่ามันรอยเท้าใครฟร่ะ ? ทุก ๆ คืน เวลาที่เรานอน  เรามักจะรู้สึกได้ว่ามีคนมานอนกอดเราทุกคืน  ทั้ง ๆ ที่เรานอนอยู่ในห้องคนเดียว  บางครั้งก็มีมาลูบผมเล่นด้วย  ( ตอนนั้นผมยาวถึงก้น แล้วเป็นคนผมสวย )  เค้ามักจะมาตอนที่เราเคลิ้ม ๆ จะหลับ เราเห็นว่าเค้าไม่ได้มาทำอะไร ก็เลยปล่อย ๆ ไป  ( อาจเพราะเริ่มชิน ) แต่เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย กลัวเค้าหาว่า บร้าาาา  กลัวคนฟังจะคิดว่าเราหลอนไปเอง... จนกระทั่ง ช่วงสอบ ก็มีรูมเมทกลับมาอ่านหนังสือสอบอยู่กับเราคนนึง แต่บังเอิญคืนนั้น เราไปนอนค้างห้องน้องที่สนิทกัน เพื่อนร่วมห้องก็เลยต้องนอนคนเดียว ตอนเช้ากลับมาที่ห้อง เห็นเพื่อนนั่งทำหน้าเบลอ ๆ เอ๋อ ๆ อยู่ เลยถามว่าเป็นอะไร เพื่อนเล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนกลัวผี ก็เลยนอนเปิดไฟ ตอนเคลิ้ม ๆ จะหลับ จู่ ๆ ก็มีคนมาดึงแขนให้ไปทางเตียงเรา ได้ยินเป็นเสียงผู้ชายบอกว่า.... " มานอนเตียงนี้สิ... " ( ดึงแขนเพื่อนไปทางเตียงเรา ) เพื่อนมันก็ชักแขนกลับไปยอมไป  ยื้อกันอยู่นาน  ซึ่งเพื่อนก็ไม่กล้าลืมตามอง หลับตาปี๋ตลอด  พอเห็นว่า ไม่โดนดึงแขนแล้ว ก็เลยลุกขึ้นมาเอาพระไปนั่งกอดยันเช้า.... นั่นล่ะ  เราถึงได้เล่าให้เพื่อนฟังว่าโดนนอนกอดทุกคืนแหละ...เหอ เหอ มีอยู่ครั้งนึง  ค่อนข้างสยอง  เรานึกเบื่อนอนเตียงตัวเอง เลยไปนอนเตียงเพื่อนอีกคนที่เป็นตำรวจหญิง บังเอิญว่า เตียงมันอยู่ ใต้คาน พอดี  และอยู่ติดประตูทางเข้า ซึ่งตามฮวงจุ้ยเค้าห้ามนอน มันไม่ดี  แต่เราไม่เชื่อ  อยากลองของ เลยไปนอนเลย แต่เพื่อความไม่ประมาท นิมนต์พระไปตั้งเรียงไว้บนหัวนอนด้วย  5  องค์  5 5 5 คืนนั้นนอนปิดไฟด้วย กำลังเคลิ้ม ๆ เห็นผู้หญิงเดินออกมาจากประตูทางเข้าห้องเลยค่ะ ตอนแรกด้วยความง่วง ก็คิดว่า รูมเมทกลับมาค้างด้วย แต่พอนึกขึ้นได้  คนบร้าอะไรเดินเข้าห้องไม่เปิดประตู  ก็ลุกขึ้นนั่งเลยค่ะ  ยังไม่ทันจะได้ลุก ผู้หญิงคนนั้นที่เดินออกจากประตู กระโดดทับเราเลย หน้าแบ่บ... อย่างเละ....สยดสยองมากกกกกกกกกกก เค้าทับเราแบ่บหายใจไม่ออก  เราก็เลยต้องอ้าปากช่วยหายใจ  แล้วมันก็มีน้ำหยดเข้าปากเรา  ( คิดเอาเองละกันว่าน้ำอะไร ) เราก็นึกถึงพระบนหัวนอน  พระก็ไม่ช่วยอะไร  เราก็เลยสวดคาถามงกุฎพระพุทธเจ้า ที่เราจำได้ขึ้นใจเท่านั้นล่ะ เค้ากระโดดออกเลย  แต่เค้าคงโกรธก็เลยลากเราไปทางปลายเตียง ชนกับพัดลมล้มคอหักเลยค่ะ  ช่วงจังหวะโดนดึงขา มือเราปัดไปโดนสวิซต์ไฟ ตั้งสติได้เลยพยายามเปิดไฟ   พอไฟเปิดห้องสว่างเค้าก็หายไปค่ะ อ่านมาถึงตรงนี้อย่าพึ่งคิดนะคะ  ว่า ผี กลัว ความสว่าง  ไม่จริงเลยค่ะ บางครั้งที่เรานอนเปิดไฟในห้องนี้ ก็ยังมาให้เห็นค่ะ เป็นเด็กผู้หญิงสองคนพี่น้อง ใส่เสื้อผ้าหน้าตามอมแมม  มาสภาพดี  มาขอส่วนบุญ  พอเราบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปใส่บาตรแล้วจะอุทิศบุญให้เค้าก็หายไป พอตอนเช้าถามคนดูแลตึก เค้าเลยยอมเล่าว่ามีลูกคนงานตายตอนสร้างหอพักจริงเป็นพี่น้องกันค่ะ นอกจากนี้  ถ้าวันไหนนึกครึ้ม เราก็จะบอกว่า พรุ่งนี้จะไปใส่บาตร หกโมงเช้ามาปลุกด้วยนะ   ก็จะมีใครไม่รู้มาสะกิดจริง ๆ ค่ะ ลืมตามาดูนาฬิกาหกโมง เป๊ะ เป๊ะ และที่คนอื่นเคยเจอก็คือ เพื่อนห้องตรงข้าม ค่ะ เค้าบอกว่านึกว่าเราอยู่ห้อง เพราะมองไปเห็นผู้หญิงผมยาวยืนสางผมแต่หันหลังให้ เพื่อนก็คิดว่าเป็นเรา เลยตะโกนคุย แต่เราก็ไม่ตอบ จนเรากลับมาห้องจึงได้รู้ว่าวันนั้นเราไม่ได้อยู่ห้องทั้งวันเลย จริง ๆ แล้วเจอมาอีกเยอะ ว่าง ๆ จะมาเล่าให้ฟังนะคะ วันนี้เล่าแค่พอขนหัวลุก  ^^ จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ (NooPeeYa) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 23:19:24

ความคิดเห็นที่ 18 จริงๆมีอีกนะ น่ากลัวที่สุด ในบรรดาที่เราเจอมาเลย แถม ไปเจอยังแดนไกลถึงประเทศญี่ปุ่น เป็นครั้งที่เรากลัวทีสุด + หลอนที่สุด + เจ็บตัวมากทีสุดด้วย แต่ง่วงแล้ว ไว้จะมาเล่าวันพรุ่งนี้น้า อิอิอิ ติดไว้ก่อน กลัวจะหลอนมากไปจนนอนไม่อยู่ (การเจอผีคราวนัน้ ทำให้เราเข้าใจว่า ทำไมหนังผีญี่ปุ่นถึงสร้างเป็นแบบนั้น เพราะมันคื อของจริงนี่เอง) จากคุณ : แมวสีขาวขนปุย เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 23:21:21

ความคิดเห็นที่ 19 อันนี้เราเคยไปโพสต์ไว้ในห้องศาสนา ขออนุญาตก็อปทั้งหมดมาแปะ เพราะขี้เกียจพิมพ์อีก ------------------------------------------ ตอนที่เรายังเป็นเด็ก ๆ  ( ยังไม่เข้าโรงเรียน ) ครอบครัวของเราเคยย้ายไปอยู่ที่พิษณุโลก พ่อกับแม่ของเราไปเช่าบ้านอยู่ ลักษณะบ้านจะเป็นห้องแถวติดกัน ตัวบ้านเป็นบ้านไม้ ประตูเป็นประตูบานพับแบบโบราณน่ะค่ะ ระหว่างบ้านก็จะเป็นบานประตูกั้น ตอนนั้นเราติดพี่สาวบ้านติดกันมากเลยค่ะ จำได้ว่าเป็นคนสวย ผมยาวประบ่า ชอบไปเล่นกับเค้าทุกวัน เค้าใจดีมาก ชอบซื้อขนมให้เรากิน มีอยู่ช่วงหนึ่งที่พี่เค้าหายไป  แต่เราก็ไม่ได้สนใจเพราะตอนนั้นยังเด็ก คืนหนึ่งขณะที่เรากำลังนอนหลับ ( ที่บ้านเราพ่อแม่ลูกจะนอนเตียงเดียวกัน ) เราก็รู้สึกเหมือนมีคนมาเรียก พอลืมตามาก็เป็นพี่คนสวยข้างบ้านน่ะเอง จำได้ว่าเค้าใส่ชุดนอนแบบเป็นชั้น ๆ สลับสีฟ้ากับสีเหลือง เป็นชุดแบบกระโปรงนอนสายเดี่ยว ด้วยความสงสัยว่าทำไมพี่เค้าเคลื่อนไหวเร็วปกติ ก็เลยคลานไปดูตรงปลายเตียง ปรากฏว่าพี่เค้าไม่มีเท้าค่ะ เค้าลอยอยู่   เราตกใจกลัวมาก ถอยหลังมาปลุกพ่อกับแม่  พี่คนสวยก็ยิ้มให้เราแล้วก็ทำท่าเหมือนเป่ามนต์ ( เราคิดเอาเอานะ ) ปลุกพ่อแม่ เขย่าจนหมดแรง พ่อกับแม่ก็ไม่ตื่น น่าแปลกมากที่พ่อกับแม่ของเราขี้เซาเหลือเกิน เราไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยนอนคลุมโปง แล้วก็หลับไป พอตื่นเช้ามา เล่าให้พ่อกับแม่ฟัง ก็ไม่มีใครเชื่อเราเลย พ่อกับแม่บอกว่าเราเล่นมาก เลยเก็บไปฝันเป็นตุเป็นตะ หลายวันผ่านไป  ห้องพี่คนสวยมีกลิ่นเหม็นเน่ารุนแรงมาก พ่อเราเลยตัดสินใจงัดประตูที่กั้นระหว่างห้องเข้าไป เลยเห็นพี่คนสวยลิ้นจุกปาก ห้อยระโยงระยางอยู่ สภาพศพขึ้นอืด ที่น่าแปลกคือ ใส่ชดนอนลายฟ้าเหลืองเหมือนที่เราบอก เด๊ะ เด๊ะ ส่วนสาเหตุการตายเราจำไม่ได้ว่าเพราะอะไร เพราะยังเด็กมาก แต่จำได้ว่านั่นคือครั้งแรกในชีวิตที่ได้เจอ ผี หลังจากนั้นก็ได้เจอกันอีกหลายหน แต่เป็นวิญญาณตนอื่น ยังไม่รวม เจ้าที่  ที่ไปอยู่บ้านไหนก็ต้องได้เห็นตลอด ส่วนเรื่องเหลือเชื่อที่เจอมากับตัว ก็คือ ตอนเราอายุ  15 เราขี่จักรยานประสานงากับรถสองแถว สภาพรถพังยับเยิน ( แบบเอากลับมาซ่อมไม่ได้ ) ตัวเรากระเด็นขึ้นไปสูงมากกกกกกกกกกกกก แต่ระหว่างที่เราร่วงมากลางถนน เรามีความรู้สึกว่ามีคนมารับเราไว้ แล้วก็ค่อย ๆ วางบนถนน คนก็มามุงกันเยอะมาก มีแต่คนพูดว่าเราต้องไม่รอด เพราะกระเด็นไปแรงซะขนาดนั้น พอเราลุกขึ้นเดินปร๋ออออ พวกไทยมุงก็เลยเอ๋อกันเป็นแถบ พอสำรวจตัวเอง นอกจากแผลที่หน้าขา ที่มีลักษณะเหมือนแผลมีดบาดแล้ว เราไม่เป็นอะไรเลย แม้แต่รอยฟกช้ำดำเขียวสักนิดก็ไม่มี ขนาดลากจักรยานกลับบ้าน แม่ถามว่าไปโดนอะไรมา ด้วยความที่กลัวแม่ตกใจเลยโกหกว่า ขี่รถชนกำแพงเพราะรถไม่มีเบรค ( แต่จักรยานเราเบรคมันเสียจริง ๆ นะ ) แม่ยังเชื่ออ่ะ คิดเอา.... พออีกวันแกไปตลาดรู้เรื่องจริง  แกบอกว่าแก งง มาก ทำไมลูกแกไม่เป็นอะไรเลย เคยมีคนทักว่า เรา เป็นคนมีเทวดาคุ้มครอง ยังไงก็ไม่ตายโหงอ่ะ ก็ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่านะ เหอ เหอ จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ (NooPeeYa) เขียนเมื่อ : 12 ก.พ. 54 23:36:46

ความคิดเห็นที่ 20 แม่โอ๋เรนเจอร์ แม่หอยฯเคยโดนรถชนหน้าวาติกัน อิตาลี พาลูกค้าข้ามถนน ตรงทางม้าลาย ขณะรถติดไฟแดง มีรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ ฝ่าไฟแดงมาชนอย่างแรง ลูกค้าบอกว่าลอยขึ้นไป แล้วหมุนๆลงพื้นแบบลูกข่างเลย พวกเขาคิดว่าไม่รอดแน่แล้ว มารู้สึกตัวตอนที่ยกเปลขึ้นรถพยาบาล งานนั้น หัวแตกเย็บสามเข็ม ไม่มีกระดูกหัก เสื้อผ้าไม่ขาด รองเท้าหนังถลอก รพ.จับเข้าอุโมงค์เอ็กซเรย์ทั้งตัว ลูกค้าถามกันใหญ่ว่าห้อยพระอะไรอยู่ กระดูกไม่หัก เนื้อตัวไม่มีรอยแผลอะไรเลย แม่หอยบอกว่า มาทีไรก็ไหว้เซ็นต์ปีเตอร์  ถึงไม่ใช่พระอรหันต์ของเรา แต่ท่านก็เป็นคนดี มีศีลธรรม เซ็นต์ปีเตอร์คงมาช่วย ท่านอาจรู้จักกับท้าวเวสสุวรรณที่แม่หอยห้อยคอก็เป็นได้ จากคุณ : แม่หอยหลอด เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 00:05:16

ความคิดเห็นที่ 21 ขณะกำลังนั่งอ่านอยู่เวลาเกือบตี4 ทุกอย่างเงียบ บรรยากาศสยองมาก.. มีเสียงอะไรซักอย่าง อืออออ.. อือออออออ.. ดังอยู่ข้างๆหูเหมือนใครมากระซิบ คิดว่าคงหลอนไปเองเพราะอ่านเรื่องผีอยู่เลยทำเป็นไม่สนใจ ซักพักมาอีกแล้ว คราวนี้เสียงมันเริ่มชัดขึ้น... ก็เลยละสายตาจากเรื่องผี มาตั้งใจฟังเสียงประหลาด อืออออ.. อือออออออออออ... ใจเริ่มสั่น เสียงอะไรฟะ หันไปดูข้างๆไม่มีใคร พอตั้งสติได้ ตั้งใจฟังอีกซักที มันคือเสียงยุง มาตอมหูเรานั่นเอง วู้ววว ตกใจแทบตาย -*- ว่าแล้วก็ตบยุงซะเละคามือ โทษฐานทำให้ตกใจ >,< จากคุณ : Apirl Bunny เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 03:35:02

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านไป กลัวไป ไม่เคยเจอผี และไม่อยากเจอ กลัวด้วยแต่ชอบอ่าน(อยากรู้อยากเห็น) เรื่องของแม่โอ๋เรนเจอร์ ดุเดือดดีจัง เห็นภาพแล้วนึกว่าอยู่ในหนัง ทั้งกระโดดทับ ลากจนชนพัดลม เป็นเราคงช๊อคไปแล้วตั้งแต่เห็น จากคุณ : MamaPhooKan เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 08:26:16

ความคิดเห็นที่ 23 แม่หอยหลอด ดีใจจังเลยค่ะ ที่ได้เจอคนที่เคยมีประสบการณ์คล้าย ๆ กัน ของแบบนี้ถ้าไม่เจอกับตัวก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันคะ  ^^ MamaPhooKan อยากจะช็อคเหมือนกันค่ะ แต่เจอมาบ่อยตั้งกะเด็ก ๆ มันเลยเริ่มมีภูมิต้านทาน จริง ๆ ก็เป็นคนกลัวผีคนหนึ่งเหมือนกันนะคะ  จะกลัวมาก  กลัวน้อย  ก็ขึ้นอยู่กับสภาพที่ได้เจอน่ะค่ะ ------------------------------------------------------------- เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อน ได้ดูรายการ คนอวดผี ทางช่อง  7   เป็นเรื่องเกี่ยวกับ กุมารทอง ก็เลยนึกถึงสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ที่ น้องชายคนกลาง แอบเอากุมารมาเลี้ยง ตอนนั้นน้องชายเรียนอยู่ ม.ปลาย  เป็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ึคึกคะนอง ความที่ตั้งแต่ตัวเองเกิดมาไม่เคยเจอผี  ไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องของวิญญาณก็เลยอยากรู้อยากเห็น และอยากลองของ แอบสั่งกุมารทองมาทางไปรษณีย์ ซึ่งตอนแรกในบ้านไม่มีใครทราบเลย จนกระทั่ง มีอยู่คืนหนึ่ง เราฝันเห็นเด็กผู้ชายผมจุกตัวดำ ๆ มาหา แล้วบอกว่า  " พี่ ๆ หนูขออยู่ด้วยคนนะ..." ตื่นเช้ามาก็เลยเล่าให้แม่ฟัง  แม่เค้าก็เลยถามน้องชายทั้งสองคนว่าใครเอาอะไรมาเลี้ยงในบ้าน  จนน้องชายคนกลางยอมรับว่าแอบเอากุมารมาเลี้ยง ซึ่งแม่ค่อนข้างแอนตี้ เพราะในบ้านไม่เคยมีใครเลี้ยงพวกนี้เลย แม่กลัวว่าถ้าเลี้ยงไม่ดีมันจะเ้ข้าตัว ในที่สุดเรื่องที่แม่กลัวก็เป็นจริง เมื่อน้องชายคนกลางเปลี่ยนสายไปเรียนช่าง แล้วต้องไปอยู่หอพัก  ส่วนเราก็ไปอยู่หอเหมือนกัน  ในบ้านก็ไม่มีใครมีความรู้เรื่องการเลี้ยงกุมาร  ก็เลยไม่มีใครสนใจ กุมารคงจะอดอยากมาก วันนึงก็เลยมาเข้าฝันบอกกับแม่ว่า.... " ลูกมรึงเอากรูมาเลี้ยง แล้วปล่อยให้อด ๆ อยาก ๆ กูจะเอาให้มันตาย!!!! " พอแม่ฝันแบบนี้ก็ใจไม่ดี   รีบโทรบอกให้น้องชายคนกลางมาเอากุมารไปคืนที่เดิม  แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว คืนนั้น น้องชายคนกลางเราไปกินเลี้ยงงานวันเกิดเพื่อน ขากลับก็นั่งอัดท้ายรถกะบะมากับเพื่อนสิบกว่าคน แล้วมาเจอคู่อริ คู่อริก็เลยปาเหล็กแป๊บเข้ามาที่ท้ายรถ น่าแปลกมาก ทั้ง ๆ ที่นั่งกันเป็นสิบ แต่กลับโดนน้องชายของเราคนเดียว  บริเวณดวงตา เพื่อน ๆ ก็เลยพาน้องชายไปโรงพยาบาล  เสื้อช็อป 3-4 ตัวที่ว่าหนา ๆ อุดเลือดไม่อยู่ เหตุการณ์เกิดตั้งแต่ หัวค่ำ ประมาณ 1-2 ทุ่ม แต่กว่าน้องชายจะได้เข้าห้อง ไอ ซี ยู ก็ตอนสิบโมงเช้า เพราะประจวบเหมาะมีคนไข้เคสหนัก ๆ หลายเคส แถมหมอก็ไม่พอ ตอนเข้าห้อง ไอ ซี ยู  หมอต้องขูดเนื้อที่ตายแล้วทิ้งสด ๆ ไม่สามารถฉีดยาชา หรือ วางยาสลบได้  ทำให้น้องชายเราได้รับความทรมานมาก ผลปรากฏว่า น้องชายคนกลางเราตาเกือบบอด  แผลใหญ่มากขนาดลูกกอล์ฟ ทำให้คิ้วหายไป 1 ข้าง หมอต้องเอาเหล็กดามไว้ เพราะมันเป็นหลุม ตอนที่อาการดีขึ้นแล้ว น้องเราเล่าให้ฟังว่า วันที่เกิดเหตุนึกสังหรณ์ใจยังไงก็ไม่รู้ อยากใส่บาตร เลยไปใส่บาตรแต่เช้า ( ทั้ง ๆ ที่ปกติแทบไม่เคยใส่ ) เราเลยคิดว่าเพราะอานิสงก์ตรงนี้ละมัง ที่ทำให้น้องชายเราตาไม่บอด  แม้คิ้วจะหายไปข้างนึง  แต่ก็ดีกว่าต้องเป็นคนตาบอดเยอะ พอออกจากโรงพยาบาล  น้องชายก็เลยเอากุมารทองไปไว้วัด เมื่อเราได้มาดูรายการ คนอวดผี ในอาิทิตย์นั้น แล้วพึ่งจะรู้ว่าจริง ๆ กุมารทองต้องเลี้ยงอย่างไร ก็เลยรู้สึกผิดเหมือนกันค่ะ ที่เอาเค้ามาแล้วเลี้ยงเค้าไม่ดี  ไม่ได้นึกโกรธเค้าเลยที่เค้าทำกับน้องเราแบบนั้น ตอนที่ไปทำสังฆทานครั้งล่าสุด ก็เลยอุทิศส่วนกุศลไปให้ กุมารทอง ตนนี้ด้วย จึงอยากฝากไว้เป็นอุทาหรณ์นะคะ สำหรับคนที่คิดจะเลี้ยงของพวกนี้ ตลอดระยะเวลาที่น้องเราเอากุมารตนนี้มาเลี้ยง  น้องเราไม่เคยเจอกุมารเลย ไม่ว่าจะตอนตื่นหรือในฝัน มีแต่เราเจอบ่อย บางครั้งตอนกลางวัน ก็มาเปิด ๆ ปิด ๆ ประตูเล่น พอเราบอกว่าอย่าซน ประตูก็หยุดเคลื่อนไหว ครั้งนึง ย่า เคยมานอนค้างที่บ้าน กุมารตนนี้ ก็มาจั๊กจี้ที่เท้า บังเอิญ ย่า เป็นคนถือศีล ก็เลยไม่กลัว แต่ดุไปว่า อย่าซน จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ (NooPeeYa) เขียนเมื่อ : 13 ก.พ. 54 21:59:16

ความคิดเห็นที่ 24 ของเราก็เจอบ่อยนะ ที่เรากลัวสุด เพราะเห็นแบบจะจะก็มีอยู่ว่า ตอนนั้นไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่ ด่านขุนทด ก็ไปกันหลายคน ตอนมืดแล้ว เพื่อนมันนั่งคุยกันไม่ยอมนอน เราก็ง่วงนอนมาก เลยแอบไปนอนก่อน ก่อนนอนก็ไม่คิดอะไร นอนฟังเพื่อนมันคุยกัน คือบ้านเพื่อนข้างล่างมันไม่มีห้องนอน มีตู้เสื้อผ้ากั้นและระหว่างที่นั่งเล่น กับที่นอน เราก็เข้าไปนอน ยังไม่ทันหลับเลย ก็รู้สึกหายใจไม่ออก คิดในใจสงสัยผีอำแน่ๆ เลย ก็เลยแผ่เมตตาให้ ก็ยังไปหายอำ ก็เลยพยายามรีบตาดูว่าเป็นอะไร พอลืมตาดูน่ะ เห็นผู้ชายหน้าตาดุมาก ชะโงกหน้ามา หน้าเราเกือบติดเราเลยห่างกันไม่มาก ตาเค้าแดงมาก เราก็เริ่มกลัวหล่ะ ก็จะร้องให้เพื่อนช่วย แต่ก็ขยับตัวไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้ ก็เลยนึกในใจว่าถ้าทำอะไรลวงเกินก็ขอโทษด้วย แล้วก็ร้องเรียกเพื่อนอีกที ที่นี้เพื่อนได้ยิน ก็เลยวิ่งเขย่งตัวเรา เราก็ลุกขึ้น ก็บอกเพื่อนว่าผีอำ บอกลักษณะเค้า เพื่อนเลยไปถามแม่ แม่ก็เลยบอกว่า เจ้าที่แน่ๆ มาดูว่าใครมา เพราะที่บ้านเจ้าที่แรง เราก็เลยยกมือไหว้ก็นอนต่อ ทีนี้ หลับแล้ว ก็รู้สึกตัวตอนกลางดึก เห็นอีกแล้ว เห็นผู้หญิงนั่งอยู่บนขื่อบ้าน ใส่ชุดไทย นั่งมองพวกเราทีนี้เราก็ร้องลั่นบ้าน ตื่นทั้งบ้าน แม่เพื่อนเลยต้องจุดธุปบอก เรากับเพื่อนก็ไม่กล้านอนเลยคืนนั้น จากคุณ : และแล้วก็ถึงวันนี้ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 11:05:13

ความคิดเห็นที่ 25 กลัวก็กลัว แต่ก็อยากอ่านอ่า จากคุณ : แม่น้องบูม เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 15:31:11

ความคิดเห็นที่ 26 สมัยตอน เด็กๆ ก่อนจะเข้าหน้าหนาว ต้นมะขาม จะแตกยอดอ่อนๆ และมีแมลง เรียกว่า แมงขนุน.. เราก้จะขึ้นต้นมาะขาม ไปเย่ากิ่งมะขามให้แมลง ร่วงลงมา... และจะมีเพื่อนๆ อยู่ข้างล่าง คอยเก็บแมลง โดย มีตะเกียงน้ำมันก๊าด ส่องสว่าง พอได้เยอะก็เอาไปคั่วใส่เกลือ กินกันอร่อย คืนวันหนึ่ง ที่ท้ายๆ หมู่บ้าน ผมทำหน้าที่ขึ้นไปเขย่าบนต้นไม้.. ผ่านไป 4-5 นาที เพื่อนๆ ก็เก็บเสื่อ และกำลังจะกลับกัน... เราอยู่บนต้นมะขาม มองลงมาเพื่อนๆ เก็บของกันหมด ก็ตะโกนลงไป เอ๊ย .... รอตรูด้วย เพื่อนๆ ต่างบอกเป็นเสียงเดียวกัน ว่า เห็นคนกระโดดลงมาจากต้นไม้แล้ว เขานึกว่าผมลงมาแล้ว จึงชวนกันกลับ... บรื้อออออออ.... แล้วใครกระโดดลงมาก่อนผม........... จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 15:41:06

ความคิดเห็นที่ 27 ขอเล่ามั่งนะ เมื่อประมาณเดือนที่แล้ว...นี่แหล่ะ ให้แม่มาเที่ยวหาหลานมาช่วยย่าเค้าเเลี้ยง กลางวันอยู่บ้านย่า กลางคืนขนกันกลับมานอนห้องพักที่โรงสี (เค้ามีที่พักให้ ) ตอนประมาณ ตี 1 แม่นอนร้องดังมากๆ เราตกใจ ลุกขึ้นเขย่าตัวแรงๆ แม่ตื่นขึ้นมาบอกว่ามีเด็ก เดินมาเหยียบๆๆ แล้วก็เดินผ่านไปหลัีงห้อง เราก็คิดว่าแม่ฝันไป ..คงเจอหลานดิ้นถีบเอา คืนนั้นแม่เป็นอยู่ 2 รอบ รุ่งขึ้นก็เล่าให้ย่าหลานฟังเค้าก็ให้เอาธูปมาจุดก่อนนอน แล้วเราก็นึกขึ้นได้ ว่าเฮียเจ้าของโรงสี เลี้ยงกุมารไว้  เลยให้แม่ใส่สร้อยพระนอนเพราะแม่ไม่ได้อยู่ที่นี่ สรุปว่าคืนที่ 2 หลับสนิท ไม่เจออะไรอีกเลย นี่แหล่ะเค้าว่าไม่เชื่ออย่าลบหลู่ จากคุณ : น้องใบไผ่ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:28:43

ความคิดเห็นที่ 28 เล่าด้วยๆครั้งโดนผีอำ เมื่อสองปีก่อนเรานอนคนเดียวบนที่นอนใกล้ประตูบ้าน เเล้วฝันว่าโดนผู้หญิงผมยาวเอาเเขนมาทับบนท้องเรา   หนักมากขึ้นเรื่อยๆรู้สึกเหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น  หายใจแทบไม่ออกจะขาดใจตาย จะเรียกน้องปากขยับนะเเต่ไม่มีเสียงออกมา  เริ่มโมโหเลยเอามือเราดึงเเละจิกหัวผู้หญิงคนนั้นให้ออกจากตัวเเต่ทำไม่ได้   ชัวร์ละตรูโดนเเน่ๆเริ่มท่องนะโม อะไรที่นึกออกตอนนั้น ร่างกายค่อยๆเบาขึ้น จนสะดุ้งตื่น  น้ำตาไหลเลยตัวสั่น ไม่กล้านอนไปอีกสองคืน แฟนเลยให้แผ่เมตตาให้เค้าไปที่ชอบๆอย่ามายุ่งกับเรา   อีกเรื่องเจอมากับตัว  เรื่องเสื้อมือสอง น่ากลัวมากกกกก เราชอบซื้อเสื้อมือสองค่ะ  ตอนนั้นหนาวไปเดินดูถูกใจเสื้อคอเต่าสีขาวตัวนึง น่ารักมาก  ไม่มีรอยเปื้อนเลยซักเก็บไว้ตั้งนานไม่ได้ใส่สักที จนวันนั้น นอนอยูดีๆฝันว่าใส่เสื้อไปส่องกระจก   เเต่..... ไม่เห็นหัวตัวเอง   เห็นเเต่คอลงมา!!! คล้ายๆกระสือถอดหัว ช็อคมากกรี๊ดเเล้วตื่น   จับคอตัวเองยังอยู่รีบถอดเสื้อเลย เเต่   เอ๊ะสร้อยพระที่ใส่ทุกวันไปไหนนะ   มองหาอยู่หน้ากระจกวิ่งไปเอามาใส่เเต่ไม่มองกระจกนะกลัวมากๆๆๆ  ตาค้างจนเช้า  รีบเอาเสื้อไปทิ้งถังขยะเลย จากคุณ : น้ำขิงกับเต้าฮวย เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:39:52

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่อ่าน เเต่อยากอ่าน เเละ อยากให้ไฟเเดงกระทู้นี้ จะเล่ากันทามมายยยยยยยย คนเกือบจะอ่าน กลัวนะ T T จากคุณ : darkheart เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:41:40

ความคิดเห็นที่ 30 ^ ^ ^ เราก็กลัวค่ะคุณdarkheart เเต่วินาทีนั้น มันจะช็อคเเละงง ว่าเราตาฝาดรึฝันไปนะ เเต่โรคจิตค่ะกลัวมาก เเต่ชอบดูหนังผีนะเออ  เเบบปิดตาอ่ะ โดนสามีด่าประจำเลย  อิอิ จากคุณ : น้ำขิงกับเต้าฮวย เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 16:53:13

ความคิดเห็นที่ 31 เคยเจอหลายหน ตั้งแต่สมัยเด็ก แต่จากครั้งสุดท้ายสมัยเรียนมหาวิทยาลัยก็ไม่เคยเจออีกเลย (ไม่อยากจะเจอด้วยหละ T_T)     หนนึงตอนสมัยเรียนม.ต้น เราพักอยู่คอนโดแห่งหนึ่งในกทม. อยู่ชั้น 5 วันนั้นพี่สาวกับแม่ออกไปซื้อของกันหมด เราขี้เกียจไป เลยเฝ้าบ้านคนเดียว ระหว่างนั้น เราก็ทำการบ้านรอ คอนโดห้องไม่ใหญ่มาก แต่พอจะกั้นเป็น 1 ห้องนอนได้ โดยที่ประตูเข้าห้องจะอยู่ติดกับมุมครัวและห้องน้ำ พอจะนึกออกไหมคะ   เรานั่งก้มหน้าทำการบ้านอยู่ที่พื้น โดยหันหลังให้ผนังห้องนอน หันหน้าไปทางประตูห้องน้ำและประตูบ้าน ห้องก็เปิดไฟสว่างตามปกติ   ช่วงเวลาประมาณ 6 โมงเย็น  จู่ ๆ ก็รู้สึกเหมือนมีคนยืนอยู่หน้าประตูห้อง ในระยะไม่เกิน 4 เมตร เรายืนยันว่าไม่ได้ง่วงเลยนะ สติเต็มร้อยเปอร์เซนต์  ก็เลยค่อย ๆ เงยหน้ามองสิ่ง ๆ นั้น   มองไล่ตั้งแต่ข้อเท้า เห็นเป็นคนใส่กำไลข้อเท้าเหมือนกำไลทองเหลือง ประมาณนั้น จนมองขึ้นไป ขาเป็นลักษณะขาผู้ชาย มีขนหน้าแข้งเต็มเลย ใส่จูงกระเบนสีแดงด้วย ชัดมาก ๆ  เราก็เริ่มอึ้งแล้ว แต่ยังคงมองขึ้นต่อไปอีก เค้าใส่เข็มขัดนาค แบบคนโบราณ แต่พอจะมองขึ้นไปต่อ ปรากฏว่า เค้ามีแค่ครึ่งล่างค่ะ ข้างบนมันจางหายไปเฉย ๆ !!   เราไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ก้มหน้าทำเนียน ทำการบ้านแบบไม่รู้ไม่ชี้ เพราะจะวิ่งหนีผี เค้าก็ขวางประตูอยู่   ส่วนจะวิ่งไปในห้อง ห้องเราก็อยู่ชั้น 5  จะกระโดดลงไปก็ไม่ได้ T_T   นั่งบื้ออยู่อย่างนั้นนานเท่าไหร่จำไม่ได้ จนมาสะดุ้งตอนที่แม่มากดออดเรียกค่ะ เงยหน้ามาอีกทีตอนนั้นเค้าก็หายไปแล้ว   ไม่รู้เป็นใคร ไม่มีที่มาที่ไปทั้งนั้น T_T แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 08:06:59 แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 54 17:28:40 จากคุณ : --Polka Dots-- เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 17:26:46

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านแต่ละเรื่องเล่นเอากลัวเหมือนกันนะคะ จริง ๆ ก่อนที่จะย้ายมาอยู่ที่บ้านพ่อแม่สามี เราก็โดนผีอำบ่อย ก็คิดอยู่เสมอค่ะว่า เรานอนทับเส้น เราคิดไปเอง ช่วงอายุ 25ปี จะย่างเข้า 26เป็นอะไรที่เจอมาเยอะมาก มากจน พอเหอะ ตูจะนอนมั่งแล้วเลิกหลอกเหอะ ช่วงอายุตอนนั้นทำงานเข้ากะค่ะ เข้าะบ่าย เข้างาน 14.00น.เลิกงาน 23.00 น. อาหารมื้อเย็นที่แคนทีนปิด 19.00 น. กว่าจะเลิกงานก็หิวหูตาตั้งแล้ว ก่อนกลับบ้านก็จะแวะทานอาหารนิดหน่อยกว่าจะได้นอนจริง ๆ ก็ตี 3 ค่ะ ตื่นมา 10.00 น. เราก็นึกว่ากลางวันแสก ๆ ไม่น่าจะเป็นอะไรหรอก ที่ไหนได้ เราแอบงีบหลับตอนเที่ยง สะดุ้งตื่นเพราะรู้สึกว่าจะได้เวลาตื่นไปอาบน้ำแล้ว ลุกไม่ขึ้น พยายามหรี่ตามองก็มองไม่เห็นอะไร เราได้ยินเสียงแม่เราอยู่ข้างล่าง พยายามตะโกนเรียกแม่อยู่นานมาก แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย พยายามจะดีดตัวเองขึ้นมา ทำทุกวิถีทาง จู่ ๆ ประตูห้องเราก็เปิดออกค่ะ หญิงชราใส่ชุดขาวมองเราฮึดฮัดขัดใจอยู่คนเดียว "ตั้งสติก่อนสิหนู ไม่มีสติก็ไม่หลุดหรอก" ประตูปิดลง (เง่อ ปิดประตูให้หนูด้วย) เราก็เริ่มเลยค่ะ อารธนาทั้งหมดเท่าที่มี นโม 3 จบขณะเดียวกันแม่ก็เปิดประตูห้องเข้ามา เราก็พุ่งพรวดออกมาจากที่นอนตนแม่ตกใจ หอบจนตัวโยน เรารู้สึกว่าเหนื่อยมาก หน้าซีด แม่ถามว่าเราเป็นอะไร เราบอกเดี๋ยวเล่าให้ฟังตอนแต่งตัวขออาบน้ำก่อนเดี๋ยวไปทำงานสาย เราถามแม่ว่า "แม่คะ เจ้าที่บ้านเราเป็นหญิงชราใส่ชุดขาว ๆ ตาโต ๆ ผมยาว ๆ มั้ย" แม่ตอบว่าใช่ เพราะแม่เองก็ได้ "พบเจอ"มาบ้าง เล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ฟัง แม่บอกเราว่าที่แม่ขึ้นมาเพราะว่าเราเลยเวลาอาบน้ำไป 10 นาทีแล้ว จู่ ๆ ก็เห็นเราลุกพรวด ออกมาจากเตียงก็เลยตกใจ วันหยุดของสัปดาห์นั้นทำบุญเพื่อขอบคุณเจ้าที่ ที่มาช่วยค่ะ จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 17:33:55

ความคิดเห็นที่ 33 อีกเรื่องที่โดนอำแล้วเป็นเรื่องก็คือตอนไปทำงานที่โรงแรมต่างจังหวัด เราได้ตึกแถวมาเป็นบ้านพักพนักงานในเมือง 4 ตึก เราพักตึกที่ 3 วันดีคืนดีเพื่อนที่อยู่ตึกที่ 4ก็มาบอกเราว่า นี่นี่ เคยฝันว่ามีคนมาขออยู่ด้วยมั้ย พี่ฝันว่ามีผู้หญิงสวย ๆ ผมยาว ๆ หน้าใส ๆ ชุดขาว ๆ มาขออยู่ด้วย 3 คืนติดกันแล้ว "เอ้า ไม่เคยค่ะพี่ พี่ไปทำบุญให้เค้าหรือยังคะ " ตั้งแต่วันนั้น งานเข้าเลยค่ะ วันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุดพอดี พี่เค้าชวนกล่มเค้าไปทำบุญกัน กลุ่มเราไม่ได้ไปไหนนอนพักผ่อน เราก็นอนอยู่ในห้องคนเดียว ปิดประตู เปิดหน้าต่างกว้าง เราได้ห้องด้านหน้าตึกแถว ตึกติดกันเป็นร้านซ่อมมอร์เตอร์ไซด์ค่ะ หลับไปตอนช่วงประมาณบ่าย 3 กว่า ๆ รู้สึกว่ามีคนมากระตุกเสื้อข้างหลัง เสียงแว่ว ๆ อยู่ข้างหู ".............พี่ ...พี่ ..ตื่นเถอะ" พยายามจะหันหลังไปมอง ก็ขยับตัวไม่ได้ รู้เพียงแต่คนใส่ชุดขาวยืนดูเราหลับอยู่ จากหางตาเราเห็นผู้หญิงผิวขาว ผมยาว ย่อตัวลงนั่งข้างเตียงเรา เสียงทีวีข้างล่างก็ได้ยินว่าเค้าดูรายการ4 ต่อ4 แฟมิลี่เกมส์กันอยู่ ท่าไม่ดีแล้วแฮะ แม่สอนว่าอะไรไม่ชอบมาพากลพุทธโธไว้ก่อน สูดลมหายใจเข้า พุทธ ผ่อนลมหายใจออก โธ   2ครั้งเท่านั้นค่ะ เธอโกรธทันที "หนูมาช่วยพี่นะ ทำไมพี่ไล่หนูแบบนี้ล่ะ  ตื่นเถอะ ไม่ตื่นก็ไม่ไหวแล้วนะ" แล้วเธอก็หายไปเลยค่ะ แป๊บเดียวเราก็ลุกขึ้นมาได้ ควันคลุ้งห้องไปหมด เพราะร้านมอร์ไซด์เค้าบิดลองเครื่อง ควันก็เลยเข้ามาอบอยู่ในห้องเรา ไม่มีทางระบายออกเพราะปิดประตูไว้ ลุกขึ้นได้เราวิ่งเลยค่ะ วิ่งลงจากห้องมา ผ่านห้องนั่งเล่นที่ยังคงดูรายการเดิม บอกเพื่อนขอย้ายไปอยู่ห้องอื่นเพราะกลัวมาก แต่ก็ไม่ลืมที่จะไปทำบุญขอบคุณเค้าที่มาปลุก ขอบคุณที่มาในสภาพ"ดี ๆ " เจออำแต่ละที เป็นเรื่องตลอดเลย เฮ้อ จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 17:48:54

ความคิดเห็นที่ 34 ส่วนของเราไปพักรีสอทที่หัวหิน ไปครั้งแรกไม่มีอะไร ไปครั้งที่สองนี่สิ กำลังว่ายน้ำอยู่กับครอบครัว ลูกอายุขวบครึ่งกวักมือเรียกใครไม่รู้ในห้องพัก เรากับแฟนยังพูดเล่นกันว่าเรียกใครลงมาเล่นด้วยเหรอ ตกกลางคืนลูกร้องทั้งคืนไม่ยอมนอน ลูกก็ง่วงแต่ไม่ยอมหลับ อ้อลืมบอกไปว่าพักสองห้อง พ่อแม่พี่ น้อง1ห้อง และเรากับแฟน1ห้อง ส่วนมากลูกจะนอนกับแม่เรา ลูกร้องจนต้องเอามานอนห้องเรา กว่าลูกจะหลับเกือบเช้า ตื่นมาพ่อมาเล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนกำลังหลับเห็นมือเด็กมาลูบที่ตัวพ่อเรา พ่อเรานึกว่าเป็นมือของลูกเราจึงสะดุ้งตื่น แกเลยถามถึงลูกเรา แม่เราเลยบอกว่าหลานไปนอนอีกห้องนึงแล้วสรุปว่าเด็กคนเป็นใคร จนตอนกลับเล่าให้พี่ฟัง พี่บอกว่าเองไม่รู้เหรอว่าที่นี่มีผีเด็ก นึกว่าเองรู้..... จากคุณ : artตัวแม่ลูกหนึ่ง เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 18:28:38

ความคิดเห็นที่ 35 ไม่น่าเข้ามาเลยเรา T_T จากคุณ : ความรักสีขาว เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 20:05:41

ความคิดเห็นที่ 36 ไม่เคยเห็นผี....แต่เกือบเป็นผี ตอนสมัยเรียนหนังสืออยู่มหาลัยปีหนึ่ง ซึ่งไกลจากบ้านตัวเอง 1000 กม. สมัยนั้นโทรศัพท์มือถึอยังไม่มีใช้ โทรศัพท์บ้านก็ยังไม่มี เวลาคิดถึงแม่ก็ได้แต่เขียนจดหมายหรือฝากข้อความไว้ที่โทรศัพท์ของหมู่บ้านแล้วมีคนไปบอก ได้กลับบ้านปีละสองครั้งตอนปิดเทอมเท่านั้น ตอนนั้นเกิดอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์คว่ำขณะกำลังจะไปเรียน...ไม่หมดสติ แต่เข้าห้องผ่าตัดและรู้สึกตัวตลอด พอออกห้องผ่าตัดเย็บไปครึ่งร้อย ไม่มีอะไรแตกหัก แต่ก็เจ็บมาก เจ็บที่สุดในชีวิต หมอให้ยาแก้ปวดพอบรรเทา แต่ก็เจ็บและเหนื่อยมาตลอดวัน ก่อนที่จะหมดสติและหลับไปพยาบาลบอกว่าเดี๋ยวสี่ทุ่มจะกลับมาฉีดยาแก้ปวดให้อีกนะ.... จำได้ว่าตัวเองกลับบ้านไปหาแม่ (แต่ไปได้ไงก็ไม่รู้) แล้วบอกแม่ว่ารถคว่ำอยู่โรงพยาบาล แต่เดี๋ยวต้องรีบกลับแล้วละเพราะพยาบาลจะมีฉีดยาตอน 4 ทุ่ม และตกใจตื่นตอนสี่ทุ่มตอนที่พยาบาลมาฉีดยาให้พอดี อยู่ รพ.เกือบอาทิตย์ แล้วค่อยโทรไปฝากข้อความบอกแม่ แม่บอกว่าช่วงเวลาที่เราเจ็บหนักอยู่ตอนนั้นแม่รู้สึกใจคอไม่ดี แต่ก็บอกไม่ถูกว่าเพราะอะไร หรือว่าเราไปบอกแม่ได้จริงๆ หรือว่าเป็นเพราะสายสัมพันธ์ของแม่ลูกที่สื่อถึงกันได้ เพราะครั้งหนึ่งที่แม่เราเกือบเอาชีวิตไม่รอด เราก็ตกใจตื่นได้ยินเสียงเหมือนมีคนมาเรียกชื่อเรา ทั้งๆที่เรากับแม่อยู่ห่างกันตั้ง 1000 กม. จากคุณ : โมโม่แม่น้องมายด์ เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 21:11:42

ความคิดเห็นที่ 37 ง่ะ ไม่กล้าอ่าน กลัว จากคุณ : น้าโอ ณ บ้านนา เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 22:34:15

ความคิดเห็นที่ 38 ขอแชร์ประสบการณ์ตรงที่เพิ่งผ่านมาเกือบๆ 7 เดือน ลืมไปแล้วนะเนี่ย เพิ่งนึกขึ้นมาได้ เรื่องเกิดเมื่อตอนที่เราไปผ่าคลอดที่ รพ.แห่งหนึ่งในจังหวัดสระบุรี หลังจากพื้นตัวเราก็ออกจากห้องผ่าตัด มาอยู่ในห้องเตียงรวม ก่อนหน้าที่จะมาคลอดเราก็ทำเรื่องขอจองห้องพิเศษไว้ก่อนล่วงหน้าแล้วแต่เนื่องจากคนไข้มีจำนวนมากและห้องไม่พอเราก็เลยได้มาพักฟื้นที่นี่ก่อน ช่วงเกือบ 11 โมงวันเดียวกันเราก็ได้ห้องสมใจ ก็พาไปที่ห้อง ชั้น 4 ตึกใหม่ก็ใกล้ๆ กับห้องรวมนั่นและ แต่อยู่คนละฝั่ง ระหว่างที่พักอยู่ก็จะมีญาติมาเยี่ยมมาเฝ้าตลอดแต่แม่เราจะไม่เฝ้าเลยเพราะกลัวผีแล้วก็ไม่เห็นด้วยที่จะพักฟื้นที่ห้องพิเศษ ก็จะเป็น น้องๆ และสามีที่ผลัดกันมานอนเป็นเพื่อน คืนแรก คืนสองก็ โอเค ไม่มีไร แต่เราก็นอนไม่ค่อยหลับเพราะต้องให้ลูกหัดดูดเต้าทุกๆ 2 ชม.น้ำนมก็ยังไม่มาซะที คืนเกิดเหตุเป็นคืนสุดท้ายที่จะออกจาก รพ.ในตอนเช้า ระหว่างที่ทุกคนกำลังหลับ เราก็ยังไม่หลับนะให้นมลูกอยู่บนเตียง ก็เปิดไฟหัวเตียงไว้ดวงเดียว ดวงอื่นก็ปิดหมดแต่มันก็ไม่มืดนะ ปลายเตียงจะมีทีวี 21 นิ้วหัน 45องศากลับประตูห้อง แต่ไม่ได้เปิดก็จะเป็นจอดำๆ สะท้อนเงาภายในห้องได้ชัดเจนน้องเรากับน้องที่เป็นญาติก็นอนอยู่ที่โซฟาที่สามารถปรับเป็นเตียงได้ และแฟนน้องก้อนอนกั้นระหว่างเตียงกับโซฟาแต่นอนพื้นนะ (โซฟาเต็ม) เราก็นอนจ้องทีวีก็ไม่รู้ทำไมต้องมองก็ไม่เห็นไรนะเราก็กึ่งนอนตะแคงให้ลูกกินนมหันหลังให้พวกน้องๆ ก็สลับมองโน้นนี่เป็นระยะ แล้วก็เหลือบไปมองทีวีอีก ทีนี้เราก็เห็นเป็นเงาดำบังอยู่ที่ประตูสูงพอดีประตูเลยนะ เราก็เพ่งมอง สลับกับหันไปดูก็ที่ประตูก็ไม่เห็น แต่มองในทีวียังมีอยู่ เราก็เลยไม่มองแล้ว หลับตานอนกอดลูกทำเหมือนไม่มีไรด้วยความเพลียจากที่อดนอนมาหลายวันซักพักก็หลับไป ที่นี้เราก็ได้ยินเสียงเหมือนคนคุยกันดังนะ เหมือนฝันแต่ก็ไม่เห็นภาพเค้าพูดว่า เฮ้ย จัดการมันเลยเดี๋ยวพรุ่งนี้มันก็ไปแล้วแล้วความรู้สึกเหมือนมีคนมาเหยียบเราแบบหลายคนมากวิ่งเหยียบเหมือนวิ่งเล่นรีรีข้าวสารเลยเล่นกันสนุกมากหัวเราะกันใหญ่ เราก็ไม่ไหวแล้วเอามือปัดป้องแล้วก็สบทออกมาอย่างดังเลย ว่า "พ่อ...." แล้วเราก็ตื่นสะดุ้งสุดตัวเลย ลุกขึ้นนั่งเหงื่อเต็มตัวเลย มองน้องๆ มันก็ยังหลับกันอยู่ ดูนาฬิกาก็ยังไม่เที่ยงคืนเลย ลุกออกจากเตียงอย่างทุลักทุเลเจ็บแผลก็เจ็บไปนั่งที่โต๊ะกินข้าวที่อยู่ปายเตียงเปิดพัดลมจ่อ เพราะร้อนเฉยเลยขนาดเปิดแอร์นะ ก็นั่งมองนาฬิกาอยู่ยันเช้าเลย เวลามันผ่านไปช้าเหลือเกิน เผื่อหลับไปตอนไหนไม่รู้หลังจากออกจาก รพ.ก็กลับมาเล่าให้ที่บ้านฟัง น้องผู้ชายแฟนน้องเราก็ได้ยินเสียงคนวิ่งเล่นในห้องเหมือนกันก็คงเป็นตอนที่เราโดนนั้นและ แต่เค้าก็กลัวเหมือนกันเลยไม่กล้าลืมตาดู ส่วน 2 สาวที่เหลือก็หลับอุตตุดเลย น้องที่เป็นหลานก็ฝันว่ามีเด็กมาเล่นด้วยนะในคืนเดียวกัน พิมพ์ไปก็ขนลุกไป จากคุณ : แม่เจ้าคุณ (chatchawanni) เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 22:38:09

ความคิดเห็นที่ 39 โห....ว่าจะไม่เล่าละ อ่าน(ข้ามๆ) อย่างเดียว กลัวนอนไม่หลับ พออ่านมาเจอ คห. 38 เจ้ยยยยยย เจอเหมือนกันนนนนน ตอนนั้นเราไปเที่ยวเชียงใหม่ พักอยู่ที่โรงแรม นอนสองคนกับเพื่อน หลับๆ ไปแล้วเราสะดุ้งตื่นมากลางดึก ทีวียังเปิดอยู่ เราก็งัวเงียๆ มองไปในทีวี เห็นเงาผู้หญิง เหมือนจะแต่งชุดไทย มีเครื่องประดับปักผม ขณะที่งัวเงียๆ ก็คิดในใจว่า สงสัย หนังในทีวีมั้ง (แต่ถ้าหนังในทีวี ภาพก็ต้องเคลื่อนไหวไปเรื่อยๆ ชิมิ)  ณ ตอนนั้น ก็คิดว่า...สงสัยง่วงๆ มึนๆ กระพริบตาๆๆๆๆๆๆ ไม่จริงม๊างงง หนังในทีวี ภาพซ้อน ก็ต้องหายไปเสะ..แต่นี่...เงาผู้หญิงคนนั้นอยู่บนจอทีวี ชัดเจนแจ่มแจ๋ว หายง่วงปลิดทิ้ง เพราะภาพหนังในทีวียังเป็นฉากหลังเคลื่อนไหวต่อไป...... ในใจก็..อืมมม..หลับต่อดีกว่านะ หลับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตื่นเช้ามาพรุ่งนี้ จะซื้อพวงมาลัยมาไหว้นะค๊า..... หลับดีกว่า...คร่อกกกกกกก เช้ามา อีกวันก็เล่าให้เพื่อนฟัง ขากลับจากไปเที่ยวก็แวะซื้อพวงมาลัยมาไว้หัวเตียง (ยังกล้ากลับมานอนอีกเนอะ) คราวนี้หลับปุ๋ย ไม่รู้เพราะเที่ยวสลบหรืออะไร จากคุณ : กุ๊ดจัง เขียนเมื่อ : 14 ก.พ. 54 23:53:16

ความคิดเห็นที่ 40 น่ากลัวมากค่ะ แต่ชอบอ่านมากๆ มีอีกไหมคะ รออ่านอยู่  อิอิ จากคุณ : ปูเซี้ยวเปรี้ยวซ่า เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 00:02:12

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ามาตามอ่านอีกที กลายเป็นกระทู้แนะนำไปซะแล้ว ^^ อ่านเรื่องราวของแต่ละคน ก็มีแต่น่าขนหัวลุก -------------------------------------------------------- พูดถึงเรื่องของ เจ้าที่เจ้าทาง แล้ว เราไปอยู่ที่ไหนก็เจอทุกที่เลยอ้ะ เรากล้าพูดเลยนะ จากประสบการณ์ ถ้าเจ้าที่บ้านไหนเป็นคนดี คนในบ้านก็อยู่เย็นเป็นสุข ตอนที่เราเป็นเด็ก ๆ ประมาณ  ป.1 - ป.2   พ่อกับแม่เราไปเช่าบ้านอยู่แถวสุขาภิบาล  3 เราเคยเจอเจ้าที่เป็น ป้าแก่ ๆ ใส่เสื้อคอกระเช้า นุ่งผ้าถุง หน้าตาดุมาก ยังจำได้เลยว่าตอนที่อยู่บ้านหลังนั้น พ่อแม่เราทะเลาะกันบ่อยมาก การเงินก็ขาดแคลน พอตอน ป.4  พ่อกับแม่เราหย่ากัน  เรากับน้อง ๆ เลยไปอยู่กับ อากง และ ยาย ที่ พิจิตร เราก็เจอผีนางไม้ในต้นทับทิม ที่ อากง เราปลูกอยู่ตรงหน้าบ้าน เค้าเดินออกมาจากต้นทับทิมแล้วก็ยิ้มให้เรา แต่ด้วยความเป็นเด็ก เราเลยกลัวและไปบอกยาย  ตื่นเช้ามา อากง เราฟันต้นทับทิมทิ้งหมดเลยอ่ะ  เพราะไม่อยากให้ผีนางไม้มารบกวนลูกหลาน   เรายังรู้สึกผิดมาจนทุกวันนี้ ตอน ป.6  พ่อกับแม่เรากลับมาคืนดีกัน และไปเช่าบ้านอยู่แถวหน้าราม ซอย สุกี้สวนผึ้ง เจ้าที่เป็นผู้ชายแก่ ๆ นุ่งขาวห่มขาว หน้าตาใจดีมาก ชอบมาให้เราเห็นบ่อย ๆ แล้วยิ้มให้ ตอนที่อยู่บ้านหลังนั้น เรามีความสุขมาก แม่เราถูกหวยบ่อย ๆ เปิดร้านขายส้มตำก็ขายดี จนมีเงินเก็บเป็นล้าน ส่วนพ่อก็ได้ไปทำงานต่างประเทศ เงินทองไหลมาเทมา เรายังเคยขอร้องให้พ่อกับแม่ซื้อบ้านหลังนี้เลย เพราะชอบเจ้าที่บ้านหลังนี้มาก แต่เจ้าของบ้านเค้าไม่ยอมขาย บอกว่าจะเก็บไว้ให้ลูก แม่เราเลยไปหาซื้อบ้านหลังใหม่ อยู่แถว ๆ รัตนาธิเบศร์ ก่อนหน้าที่แม่เราจะย้ายไป แม่เราฝันว่า เข้าป่า ( ซึ่งมารู้ในภายหลังว่า ถ้าฝันว่าเข้าป่านี่มันไม่ดีเลย ) เจ้าที่เป็นผู้หญิง ชอบกินเหล้ากินเบียร์  ที่รู้เพราะชอบมาเข้าฝันขอเหล้าขอเบียร์แม่เราบ่อย ๆ ตัวเราเองก็เคยเห็น ตอนที่น้องชายคนกลางประสบอุบัติเหตุ ในความคิดเห็นที่  23  ตอนนั้นก็อยู่ที่บ้านหลังนี้ นอกจากนี้  น้องชายคนเล็กก็ประสบอุบัติเหตุอย่างรุนแรงจนกลายมาเป็นคนพิการจนถึงทุกวันนี้ ส่วนพ่อเราก็ล้มละลาย  ทำให้ครอบครัวของเราลำบากมากกกกกกก ส่วนบ้านหลังที่เราอยู่ปัจจุบัน เราเคยเจอตอนที่มาอยู่ใหม่ ๆ เป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา ผิวสองสี รูปร่างสันทัด ตอนที่เจอเค้าครั้งแรก ยังไม่คิดว่าเป็นผี เพราะเล่นโผล่มาให้เห็นตอนเปิดไฟสว่าง ๆ ตอนแรกคิดว่าเป็น ขโมย  เพราะแต่งตัวใส่เสื้อเชิ้ต กางเกงขายาว เหมือนคนปกติ เราก็เลยถามเค้าว่า  " คุณเป็นใครนี่   เข้ามาในบ้านเราได้ไง " เจ้าที่ก็ตอบว่า  " คุณนั่นแหละเป็นใคร  ผมน่ะอยู่ที่นี่มาตั้งนานแล้ว... " แล้วเค้าก็หายวับไปกับตา เราจึงได้ถึงบางอ้อ..... ตั้งแต่อยู่บ้านนี้มาก็สุขสบายดี  บางทีดวงตกมากแต่ก็รอดพ้นอุปสรรคมาได้อย่างไม่น่าเชื่อ มีอยู่ครั้งนึง อยู่ดี ๆ ก็คิดขึ้นมาว่า ทำไมเราไม่เคยขอหวยเจ้าที่เลยนะ ก็เลยเอ่ยปากพูดขอหวยไป.... พอตกกลางคืน ก็ฝันว่าเค้าเอายากันยุงมาให้เราขดนึง  แต่เราตีหวยไม่เป็น ปรากฏว่างวดนั้น หวยออก  100 พองวดต่อไปเราก็ขอใหม่ เค้าก็มาเข้าฝันอีกบอกว่า โน่น ๆ ถ้าอยากได้หวยให้ไปถามข้างบ้าน ระหว่างนั้น ก็ได้ยินเสียงชายแก่บ่นงึมงำ งึมงำ ว่า  43  34  43  34 เราก็ดุไปว่า บ่นอะไรล่ะลุง... สรุปว่า งวดนั้น หวยก็ออก  34  จริง ๆ แต่เราดันไม่ซื้อ ซึ่งข้างบ้านเราเค้าก็ถูก เค้าเล่าให้ฟังว่ามีชายแก่มาบอกว่าหวยออก  34  เค้าก็เลยซื้อแต่ไม่ได้เล่าให้ใครฟัง หลังจากนั้นมาเราก็ไม่เคยขอหวยอีก  แต่ลูกสาวเราจู่ ๆ ก็บอกเลขมาให้ซื้อหวย ซึ่งก็ตรงมาสองงวดแล้ว แต่เป็นงวดที่ไม่ติดกัน ครั้งแรก ลูกเราบอก  79  97  ตอนนั้นเราไม่ได้ซื้อ เพราะเราไม่เคยสอนลูกนับเลข ก็ยัง งง ว่าทำไมลูกรู้จักเลข  7  เลข  9  ก็คิดว่าลูกคงพูดเล่นไปงั้นแหละ แต่สามีเราซื้อ ก็เลยถูก ล่าสุด  งวดที่แล้ว  089  ลูกสาวเราให้ตรง ๆ หลังจากนั้นไม่กี่วัน หลวงตาบัว ท่านก็มรณะภาพ ซึ่งเลขดันไปตรงกับเลขของท่านพอดี  เราถูกเต็ม ๆ ก็เลยได้เงินแค่ครึ่งเดียว  เราก็เลยแบ่งเงินส่วนหนึ่งไปทำบุญซื้อทองกับหลวงตา  แล้วก็ซื้อหนังสือบริจาคให้พระ เณร เรียนหนังสือ แล้วก็ไปทำสังฆทาน เราก็ไม่รู้นะว่า ลูกเรารู้ได้ไงว่าหวยจะออกอะไร  ยังเคยคิดว่า เจ้าที่ มากระซิบบอกรึเปล่า เพราะมาเข้าฝันสองรอบแล้ว เราซื่อบื้อไม่ซื้อ เลยต้องบอกผ่านลูกสาวน่ะค่ะ จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ (NooPeeYa) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 00:17:15

ความคิดเห็นที่ 42 เรื่องนี้ เกิดขึ้นไม่นาน... (เป็นเรื่องจริง ที่เกิดกับคนใกล้ตัว) มีพยาน หลายคนที่ทุกวันนี้ ยังมีชีวิตอยู่ เคย โพสต์ในกระทู้ครั้งหนึ่ง ตอนใช้ชื่อ ลิงหน้าหมู... ภรรยาผม ตอนนั้นยังทำงานในโรงพยาบาล อ. หนองสองห้อง จ. ขอนแก่น ตอนนั้น น้องพลอย อายุ ได้ประมาณ 4 - 5 ขวบ และได้จ้าง พี่เลี้ยงคนหนึ่ง ชื่อ ดวง เข้ามาช่วยดูแล น้องพลอย จนกระทั่ง ภรรยา คลอด น้องพอล และดวง ก็ยังเข้ามาทำงาน ดูแลน้องพอล ต่อ และช่วงนี้ น้องพลอย เข้า อนุบาลแล้ว... ช่วงนั้น เอง ดวง ตั้งท้อง อ่อนๆ แต่ยังดูแล เป็นแม่บ้านของครอบครัวเราอยู่.... จนกระทั่ง กำหนดคลอด ดวง เข้ามาคลอด ในโรงพยาบาล ที่ แฟนผมทำงานอยู่ และฟักฟื้น ที่โรงพยาบาลครบ 7 วัน ก็ออกจากโรงพยาบาล ไปฟักฟื้นที่บ้านต่อ หลังจาก น้อง ดวง ออก จากโรงพยาบาล ได้ แค่สองวัน ในช่วงหน้าหนาว ประมาณ ปี 2552 แฟนผมเล่าว่า คืน วันหนึ่ง เวลา ประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ เกือบๆ จะเที่ยงคืน กำลัง เคลิ้มๆ หลับ พลัน หูก็ได้ยิน เสียงเรียกชื่อ ... พี่พร... พี่พร... พี่พร.. สามครั้ง แฟนผมบอกว่า สะดุ้งตื่น ขึ้นมา พยายาม ฟังต่อ ว่า มีใครมาเรียก ดึกๆ ดื่นๆ แต่เงียบ สนิท.... จึงหลับต่อ จนกระทั่ง 7 โมงเช้าอีกวัน ภรรยาผมลุก ขึ้นไปอาบน้ำ เตรียมแต่งตัวไปทำงาน ก็ได้รับโทรศัพท์ เสียงในสาย บอว่า พี่พร... ดวงเสีย แล้วนะ ... ผูกคอตาย ประมาณเที่ยงคืนเมื่อคืนนี้ ภรรยาผม ฟังแล้ว เสียวสันหลัง วาบบบบบบ เมื่อคืน วิญญาณ ของดวง เขามาเรียก เพื่อ จะสั่งลา... ............. ดวงผูกคอตาย เพราะน้อยใจสามี ไปมีกิ๊ก.... บวกกับ ภาวะซึมเศร้าหลังคลอด ทำให้เกิดอารมณ์ ชั่ววูบ ปลิด ชีวิต ตัวเอง หลังจากดวงเสียไปแล้ว 3 วัน ... คืนวันที่สาม คุณป้า คนข้างบ้าน ได้ยินเสียง พลิก กาละมัง ดังปัง !!! ในช่วงเวลา ประมาณ ตีหนึ่ง เพราะเป็นงาน ที่ดวง ทำเป็นประจำวัน.. เพราะดวง จะต้องไปกรอกน้ำดื่มตรงนั้น ประจำ คืนวันที่ สี่ หลังจากเขาเสียชีวิต... บ้านคุณป้า และ แฟนผม ได้ยินเสียงชิงช้า ไกว ดัง เอี๊ยดอ๊าด ... ทั้งที่เป็นเวลาดึกแล้ว ไม่มีใครไปนั่งเล่นแน่นอน... คืนนั้น ไม่มีลมพัด ด้วย.... หลังจากนั้น ... ไม่มีเหตุการณ์ อะไรปรากฏ อีกเลย... จริงๆ วิญญาณ บางครั้ง เขาไม่ได้มาทำร้ายเรา... เพียงแต่เขา มาลา... และบางที ยังห่วงอะไรบาอย่างอยู่ ... และบางครั้ง อาจจะมาขอส่วนบุญ ก็เนได้ ... แต่เรานึกคิด กลัวไปเอง เรื่องนี้ ถึงแม้จะไม่ประสบด้วยตัวเอง แต่จากคำบอกเล่า ของแฟน และเพื่อนบ้าน หลายคน ผมเชื่อว่า จริง ครับ แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 09:38:10 จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 02:00:46

ความคิดเห็นที่ 43 ไม่น่าเข้ามากระทู้นี้ ตอนเกือบตีหนึ่งของที่นี้เลย.. อ่านไปไม่ถึงสอง คห.. รีบเลื่อนลงมาอย่างไว.. พรุ่งนี้มาอ่านต่อนะจ๊ะ..^__^ ปล..แอบแซว น้าลีโอ..อ่านจบ งง งง ชื่อ ดวง หรือ เดือน กันแน่ อิอิ.. แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 06:46:07 จากคุณ : แม่น้องเวียงพิงค์ (Prettymaew) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 06:42:16

ความคิดเห็นที่ 44 เราว่าเราโชคดีกว่าคุณแม่โอ๋เรนเจอร์เยอะเลยค่ะ จะรู้สึกก็ตอนครึ่งหลับครึ่งตื่นเท่านั้น จนบางทีเราก็คิดไปเองว่าเราฝันไป เพราะไม่มีสติอยู่ในสภาพตื่นจริง ไปเที่ยวขอนแก่นกันกับพ่อแม่และน้องสาว เราไม่ได้จองที่พักกันค่ะ ขับรถไปเรื่อย ๆ จนไปเจอโรงแรมนึงที่เราคงจะจำชื่อไปตลอด พนักงานให้ห้องสวีทกับเรา คือห้องน้ำอยู่ตรงกลาง ด้านข้างเป็นเตียงฝั่งละ 2 เตียง แค่ 1000 บาทเอง เราก็เอะใจทำไมถูกจังแม่ แม่บอกไม่ใช่หน้าเทศกาลไม่น่าจะคิดมากอะไร วันนั้นเราขับรถตะลอนเที่ยวกันทั้งวัน เหนื่อยมากค่ะ เราได้อาบน้ำคนแรก เราก็วางแชมพูกับครีมนวดไว้ที่ขอบอ่างอาบน้ำ กำลังถอดเสื้อผ้า เอ ทำไมขวดแชมพูมันโยกได้อ่ะ ยกมันขึ้นมาดู เอามือสัมผัสพื้นผิว มันก็เรียบไม่เอียงนี่นา วางลงไปอีกก็โยกอีก เอาใหม่ โยกได้โยกไปจับเอามาวางแนวนอนที่พื้นอ่าง แล้วเราก็อาบน้ำ ในใจก็คิดนะคะ วันนี้อย่ามายุ่งนะ ง่วงและเหนื่อยมาก ขอร้องเลยไม่เอา น้องเข้ามาอาบน้ำต่อจากเรา จากนั้นเป็นแม่ และพ่ออาบคนสุดท้าย ฝั่งที่เรานอนจะมีโซฟาอยู่ด้วย กำลังเคลิ้ม ๆ (เอาอีกแล้ว) เราเห็นผู้ชายท้วม ๆ และผู้หญิงสาวนั่งเอกเขนกอยู่ที่โซฟา เรามั่นใจว่าไม่ใช่พ่อแม่ของเราแน่นอน เราง่วงมาก ๆ ค่ะ อธิษฐานว่า อย่ากวน จะทำบุญไปให้ วันนี้เหนื่อยมาก กำลังเคลิ้มอีกรอบ น้องเราก็โวยวายขึ้นมา "โอ้ย ไม่เอาอ่ะ ไม่นอนแล้วเตียงนี้ แก ๆ เราไปนอนกะแม่กันเถอะ" เราก็ยังคงง่วงมาก งึมงำพูดออกไป "เป็นไรของแกอ่ะ ง่วงแล้ว จะนอน" น้องลุกขึ้นมาแล้วเขย่าตัวเราไม่ยอมให้เราอยู่ฝั่งนี้คนเดียว "แกตื่น ๆ ไปนอนกะแม่กัน ลุกสิ ลุกเร็ว บอกให้ลุกไง" เธอลากเราขึ้นมาแล้วพาเราไปนอนที่เตียงของพ่อกับแม่ได้สำเร็จ ตื่นมาตอนเช้าทุกคนรีบอาบน้ำทานข้าว แม่เป็นคนไปจ่ายเงิน เรา พ่อ และน้องขนของขึ้นรถและจัดรถเพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับกทม.กัน ก่อนออกจากตัวจังหวัด น้องเราถามนำมาก่อน "แก ..... แม่กะแกหลับสบายกันดีมั้ย" ถามเสียตรง ถามเอากับคน 2 คนที่มีเซนต์ เรากับแม่มองหน้ากันยิ้ม ๆ เราถามน้องเรา"แกเจออะไรมาล่ะ ไหนบอกซิ" น้องเราเล่าว่าตอนทีเข้ามาอาบน้ำต่อสาวเราเมื่อตอนเย็น เค้าเห็นแชมพูวางนอนอยู่อ่างก็เลยจับมาตั้งไว้บนขอบอ่าง และแน่นอนค่ะ ไม่ว่าวางตรงไหนของขอบอ่าง ขวดนี่ก็โยกอยู่อย่างนั้น น้องเราไม่เคยมีเซนต์หรือเห็นอะไรทำนองนี้มาก่อน เค้าก็เอาขวดออกและเอามือวางที่ขอบอ่างดูพื้นผิวว่าเอียงไม๊เหมือนเรา พอได้คำตอบเธอก็รู้ว่าเธอเจอกับอะไร รีบอาบน้ำ ตอนกลางคืนเวลานอนก็รู้สึกตลอดเวลาว่ามีคนจ้องมองเราสองอยู่ นอนไม่ได้ นอนไม่หลับ จะทิ้งเราให้นอนอยู่คนเดียวแล้วหนีไปนอนอีกฝั่งกับพ่อและแม่นั้นเธอก็ทำไม่ได้ก็ลากเราไปนอนด้วยจนได้ เราเล่าในส่วนของเรา แม่เล่าว่าพอเราสองคนมานอนฝั่งของแม่นั้น กำลังเคลิ้ม ๆ รู้สึกเหมือนเตียงเขย่า แม่ก็ลืมตา ขยับตัวก็ไม่ได้ เห็นร่างผู้ชายท้วมเหมือนเสี่ยและหญิงสาว ๆ ยืนอยู่ปลายเตียง แม่ถามเค้าว่าจะไปมั้ย คำตอบคือไม่ เพราะนี่เป็นที่ของเค้า แม่ก็เลยบอกงั้นไล่แล้วนะ แม่ก็เริ่มสวดมนต์อาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์และสวดธารณปริตร แป๊บเดียวก็หายไป เช็คเอาท์ตอนเช้า แม่ก็เลยถามน้องแคชเชียร์ว่าห้องนี้เป็นอย่างไร ตอนแรกไม่ยอมบอก ต้องบอกว่าเจอของดีน้องก็เลยยอมเล่า เสี่ยมากับพาร์ทเนอร์มาเช่าห้องนี้แล้วฆ่ากันตาย เรื่องเกิดมานานหลายปีแล้ว เมื่อคืนห้องแน่น จำเป็นต้องส่งกรุ๊ปเราเข้าห้องนี้จริง ๆ (ขอบใจนะ) บางคนก็เจอ บางคนก็ไม่เจออะไร ทุกวันนี้เรื่องนี้ยังเป็นเรื่องที่เอามาล้อ ๆ กันภายในครอบครัวอยู่เลยค่ะ น้องเรายื่นคำขาดนอนที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีขวดยาสระผมเต้นได้ ไม่เอาอีกแล้ว กลับมากทม.เราก็ทำบุญให้เค้าไปค่ะ จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 09:13:33

ความคิดเห็นที่ 45 จิงๆ ไม่ใช่เรื่องผีอ่ะ เป็นประสบการณ์ขวัญผวามากกว่า ตอนเราอยู่ปี 3 มีวิชาที่ลงเรียนคณะบริหาร สอบที่ชั้น 4 ตึกบริหาร เรานั่งริม หันข้างให้หน้าต่าง  นั่งทำข้อสอบไปเรื่อยๆ เห็นจากหางตา แว่บๆ เหมือนกระดาษสีขาวปลิวผ่านตาไป แว๊บเดียว แต่ก้อไม่ได้สนใจอะไร สอบจนเสร็จ ลงมาด้านล่างถึงได้รู้ว่ามีนิสิตโดดตึกจากคณะวิศวะที่อยู่ข้่างๆ (มีถนนเล็กๆ กั้นอยู่เลนนึง) สรุปแล้วไอ้ขาวๆ ที่เราเห็นผ่านตาน่ะ คนโดดตึกนั่นล่ะ มีรถพยาบาล กะคนเต็มเลย เราพยายามไม่มองกลัวติดตา แต่ทุกวันนี้ผ่านตรงนั้นทีไร สันหลังยังวาบๆ ไม่หาย ปล.ใครเคยเรียน ม.เดียวกะเรา ต้องรู้แน่เลยว่าที่ไหน ที่มีวิศวะอยู่ด้านหลังติดกะบริหาร อิอิ จากคุณ : หมวยแก้มป่อง เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 09:19:11

ความคิดเห็นที่ 46 เป็นคนเชื่อในวิทยาศาสตร์ไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีเท่าไหร่แต่... มีอยู่ครั้งนึงตอนเรากลับจากทำกิจกรรมที่มหาลัย พี่ชายไปรับราวสองทุ่มกว่า จำได้ว่าขับรถมาถึงทางแยกหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เราก็มองตรงไปเห็นคนวิ่งข้ามถนนและลงไปไหล่ทาง ด้วยความที่ปากไวเราเลยทักว่า นี่ตัวเอง(เรียกพี่ชาย)เห็นคนที่วิ่งข้ามไปมะ วิ่งลงไปไหล่ทางเลยตรงนั้นมันเป็นน้ำ วิ่งลงได้ไง (ว่าแล้วก็หัวเราะ) พี่เราหันมามองทำหน้าตาแบบบอกไม่ถูก และก็ไฟเขียวรถออกตัวพอดี พร้อมกับบรรยากาศมันเย็นลงอย่างประหลาด มีเสียงตึงคล้ายกับอะไรกระแทกข้างรถจนรถสะเทือนและมีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นบริเวณหลังรถ ตอนแรกก็เข้าใจว่าเป็นเสียวิทยุ แต่พี่ชายหันมามองหน้าและส่ายหัวทำนองว่าไม่ใช่นะเธอ เราเหงื่อแตกหันไปมองหน้าพี่ ตอนนั้นเสียงวิทยุไม่มีแล้วมีแต่เสียงหวีดร้องดังยาวมาก ตอนนั้นเราไม่เข้าใจ รู้แต่ว่าผมบนหัวเหมือนลุกตั้งขึ้นมาเลย พี่ชายเราก็เอามือปรับกระจกรถขึ้นแล้วก็จับพวงมาลัยรถแน่นเหยียบไปจนถึงบ้าน พอลงมาจากรถคุณแม่มายืนคอยหน้าบ้าน และมองหน้าเรากับพี่ (ซึ่งตอนนั้นพวกเราคงเดินเหม่อเหมือนไม่มีวิญญาณเลย) แม่เห็นปุ๊ปก็บอกให้พวกเราสองพี่น้องเดินตามเข้าไปในห้องพระและจุดธูปไหว้พระทันที แม่ไม่ถามอะไรสักคำแต่เหมือนแกสัมผัสถึงความผิดปกติของลูกได้ พอเวลาผ่านไปเราสองคนตั้งสติได้จึงมาคุยกัน ถึงเรื่องที่เกิดขึ้น เราถามพี่ชายว่าปรับกระจกขึ้นทำไม พี่บอกว่าเขาเห้นแว๊บๆจากกระจกว่ามีอะไรบางอย่างเกาะอยู่หลังรถ เขาจึงรีบปรับกระจกขึ้นไม่มองอีก ส่วนแม่ เราถามแม่ว่าทำไมแม่ถึงรีบพาเรากับพี่ไปไหว้พระ แม่บอกว่าลูกหน้าซีดมาก และแม่รู้สึกว่ามันผิดสังเกต แม่บอกไม่ถูกจึงรีบพาพวกเราไปไหว้พระก่อน จบค่ะ เรื่องนี้ยังเป็นปริศนาอยู่ เสียงโหยหวนและวัตถุลึกลับเกาะหลังรถ ตั้งแต่วันนั้นเราไม่เคยปากพล่อยทักอะไรตอนกลางคืนอีกเลย เริ่มเชื่อเรื่องนี้อย่างแท้จริง เพระเหตุการณ์นั้นมันชัดมากและไม่ได้หลอนสักนิด เจอกันถึงสองคน จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 09:25:21

ความคิดเห็นที่ 47 ตัวเราไม่เคยเจอจังๆเจอเป็นแค่เหมือนความฝันเฉยๆด้วยความว่าที่บ้านสามีเลี้ยงกุมารทองไว้ ซึ่งที่บ้านเค้าก็นับถือกันมานาน แล้วตอนแรกเกิดลูกเราป่วยบ่อย เราเลยชอบบอกให้พี่กุมารช่วยดูแลน้องด้วย อย่าให้เจ็บป่วยบ่อย ขอให้หายไวๆแล้วจะซื้อของเล่นมาให้ ปรากฎว่าเวลาผ่านไปเราก็ลืม นานๆจะนึกขึ้นได้ซักทีนึงก็ได้แต่เดินผ่านองค์เค้าแล้วบอกว่าเดี๋ยวซื้อมาให้นะ เดี๋ยวๆๆหลายหนมากแล้วก็ลืมไป จนวันนึงนอนหลับไปละน่าจะซักเที่ยงคืน-ตีหนึ่งได้ฝันไปว่าเดินไปที่บ้านหลังนึงแล้วก็มีเด็กใส่โจงกระเบนสีทองแต่งตัวเหมือนเด็กสมัยก่อนมีข้อเท้าผมจุกเป็นเด็กผู้ชายนะวิ่งมาแล้วมาหยุดยืนร้องไห้อยู่ตรงหน้า เราก็ถามว่าเป็นอะไรเค้าก็ไม่บอก จำลางๆได้เท่านี้ก็ตกใจตื่นขึ้นมา กลัวมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆพลันก็คิดขึ้นมาได้เลยว่า เห้ย...พี่กุมารเค้ามาทวงของเล่นหรือเปล่าวะเนี่ย นอนกลัวสุดๆจนเช้า ตอนเช้าก็เลยเดินแวะไปที่ห้องพระจะไปดูว่าเค้าใส่ชุดสีอะไรเพราะลืมไม่ได้ใส่ใจ ใช่เลย...พี่กุมารองค์ที่บ้านใส่ชุดสีทอง 555+ ตกเย็นต้องรีบซื้อของเล่นให้โดยด่วย เค้าคงมาทวงอ่ะนะ มันก็เป็นเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้ว่าเค้ามาทวงหรือแค่เราคิดมากฝันไปเองแต่เราก็กลัวนะ ^ ^ จากคุณ : อุดมไปด้วยความสุข เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 09:40:25

ความคิดเห็นที่ 48 เล่าบ้าง ไม่ฝัน ไม่อำ ไม่เสียง เห็นกันโต้ง ๆ นี่แหละ เคยไปจอดรถที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง อยู่ชั้น 5 รถหันหัวออกนอกตึก มองไปเห็นอากาศโล่ง ๆ ซื้อของเสร็จประมาณหกโมงเย็น โพล้เพล้พอดี ขึ้นรถ แฟนนั่งที่คนขับ เรานั่งข้าง เงยหน้าขึ้นมอง เห็นหัวและตัวคนห้อยกลับหัวมาจากชั้นบน แต่ไม่ยักกะมีมือห้อยลงมาด้วย เห็นกระทั่งตาที่กวาดไปมา แต่เหมือนเขาจะไม่เห็นเรา รีบชี้ให้แฟนดู แต่แฟนกลับไม่เห็น !!! และรีบถอยรถออก เขากลัวแต่เราไม่กลัวแหะ บอกให้กลับไปดูให้ชัด ๆ ว่าคืออะไร ก็ไม่ยอมไป เสียดายจัง แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 13:55:33 แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 12:13:45 จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 10:30:14

ความคิดเห็นที่ 49 เข้ามาห้องนี้ประจำ อยากจะมาแจมมั่ง แต่ว่าอ่านไปก็กลัวไป(ทั้งที่อ่านตอนกลางวัน) ปสก.เรากับเรื่องแบบนี้มีน้อยมาก แต่เจอทีไร หลอนทุกที ครั้งแรกตอนประมาณม.5 หรือ 6 นี่หละ เราอ่านหนังสือเตรียมสอบ ตอนกลางดึกในห้องนอนเรา จู่ๆได้กลิ่นเหม็นเน่ารุนแรงมาก มาจากในห้องเราเองหละ เรามั่นใจว่าห้องเราไม่มีหนูหรืออะไรมาตายแน่นอน เพราะแม่เรากวาดห้อง ทำความสะอาดทุกวัน แล้วเราก็นึกได้ว่า พี่คนนึงที่อยู่ตรงข้ามบ้านเรา แกเพิ่งเสียได้ไม่กี่วัน อาจจะมาดูเรามั้ง(เราคิดเอง) เราก็เลยพูดออกไปว่า พี่...(ชื่อพี่เค้า)..หนูอ่านหนังสือสอบอยู่ พี่อย่ามากวนหนูเลยนะ เดี๋ยวหนูอ่านไม่จบ ทำข้อสอบไม่ได้.... จากนั้นไม่นานกลิ่นก็จางหายไป เราก็อ่านหนังสือต่อได้ (มีต่อ) จากคุณ : MT-Naree เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:02:12

ความคิดเห็นที่ 50 อีกเรื่อง เราไม่ได้เจอเอง แต่ก็คนใกล้ตัวเรานี่หละ(สามี)ที่เจอ ตอนเป็นแฟนกัน ไปเที่ยวเกาะกูด พักที่รีสอร์ทแห่งนึง ปรากฏว่า ที่หน้าห้องพักมีศาลเพียงตาเล็กๆตั้งอยู่ เรากับสามี(ตอนนั้นเป็นแฟน) ได้แต่มองหน้ากัน จะขอเปลี่ยนก็ไม่ได้ เพราะห้องเต็ม คิดในใจว่า เราขออนุญาตเค้า เค้าคงไม่ว่าอะไรเราหรอก คืนนั้นเราสะดุ้งตื่นกลางดึก ได้ยินเสียงแฟนพูดอะไรสักอย่างกึ่งโวายวาย แต่ฟังไม่รู้เรื่อง เราคิดว่าเค้าคงละเมอ แต่ไม่ได้เรียกอะไรเค้าหรอก สักครู่แฟนก็เงียบเสียงไป คืนถัดมาก็ไม่มีอะไรนะ เราเองก็ไม่ได้ถามอะไรแฟนหรอกว่าคืนแรกเป็นอะไร คิดว่าเค้าละเมอจริงๆ จนกลับมาถึงบ้าน เค้าถึงยอมเล่าเราว่า คืนแรกอ่ะ เค้าเจอดี เค้าบอกว่า ก็เค้านอนกอดเราอยู่ แต่พอเค้าลืมตาขึ้นมา กลับกลายเป็น ญ อีกคนนึง ผมยาวๆ หน้าซีดๆ แฟนเราตกใจมาก ถึงร้องโวยวายออกมา พยายามดิ้นและขยับตัว แต่ทำไม่ได้ ซึ่งน่าจะเป็นจังหวะเดียวกันกับที่เราได้ยินเสียงเค้าโวยวายหละ (แต่เราไม่รู้นิ คิดว่าละเมอ) แฟนเราพยายามจะเรียกหาเราแต่ไม่มีเสียง จากนั้นพยายามสวดมนต์อยู่นาน และสุดท้ายก็หลับไป เช้ามา เค้าไม่กล้าเล่าให้เราฟัง เพราะกลัวเที่ยวไม่สนุก แต่เราต่างก็แปลกใจ ทั้งที่ก่อนหน้านั้น เราสองคนก็ไหว้และขออนุญาตที่ศาลหน้าห้องแล้ว แต่ก็..จนได้ (มีต่อ) จากคุณ : MT-Naree เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:04:29

ความคิดเห็นที่ 51 อีกเรื่องนึง ไปเที่ยวกะสามีนี่หละ หลังแต่งงาน ที่เกาะแห่งนึงทางภาคใต้ ขอไม่ระบุชื่อนะ เพราะมันชัดเจนเกินไป ลักษณะห้องพักที่เราได้ พอเปิดประตูห้อง ซ้ายมือเป็นห้องน้ำ ตรงหน้าประตูซึ่งติดห้องน้ำเป็นเตียงที่ 1 มองไปขวา เป็นเตียงที่ 2 ซึ่งอยู่ติดหน้าต่างพอดี คืนนั้น แมวที่รีสอร์ท เดินตามเราทั้งคู่จากห้องอาหารมาจนถึงที่ห้องพัก ความที่เราทั้งคู่ชอบแมว เลยปล่อยให้เค้าเล่นในห้อง แมวนอนเล่นอยู่ที่เตียงที่ 2 เลยทำให้เรากับสามีย้ายไปนอนเตียงที่ 1 ซึ่งติดห้องน้ำ และปลายเตียงเป็นประตูห้องพัก(เคยได้ยินเค้าว่ากันว่า ตามหลักฮวงจุ้ยแล้วมันไม่ดี) เราทั้งคู่เผลอหลับไป กลางดึก(อีกแล้ว) เราเคลิ้มๆครึ่งหลับครึ่งตื่น เรารู้สึกว่า ตัวเราลอยขึ้นจากเตียง กำลังจะชนเพดาน เราร้องโวยวาย พยายามดิ้น แต่ไม่มีเสียงออกมา ขยับตัวก็ไม่ได้ เราพยามสวดมนต์เท่าที่นึกออก จากนั้นทุกอย่างก็สงบลง เช้ามา เราถามสามีว่าเมื่อคืนฝันหรือได้ยินอะไรหรือเปล่า แล้วเราก็เล่าสิ่งที่เราเจอให้เค้าฟัง ซึ่งเราคิดว่า เราอาจจะฝันไป สามีบอกว่า เค้าสะดุ้งตื่นกลางดึก เพราะได้ยินเสียงเราโวยวาย และดิ้นนี่หละ เค้าจึงมากอดตัวเราเอาไว้ จนเราเงียบเสียงลง ไอ๊หยา....เราฝันไปจริงๆหรือเปล่าว๊า เพราะสามีเองก็เล่ากลับมาว่า เค้าเองก็เคลิ้มๆเหมือนกัน แล้วรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก ดิ้นไม่ได้(ไหงคล้ายกันนิ) พยายามสวดมนต์เช่นกัน กว่าจะหลับอย่างสงบได้ เราเลยสันนิษฐานว่า บางทีการที่เรานอนเตียงที่ติดห้องน้ำ อาจทำให้เรานอนไม่สบายเพราะกลิ่นจากห้องน้ำก็ได้มั้ง(คิดดีไว้ก่อน) แต่คืนที่ 2 เราทั้งคู่ย้ายมานอนเตียงที่ 2 (ติดหน้าต่าง) และสามีไม่ยอมให้แมวตามเค้ามาในห้องอีกแล้ว แล้วเอาสัมภาระของเราทั้งสอง ไปไว้เตียงที่ 1 แทน นัยว่า เตียงนี้มีเจ้าของนะ ห้ามใคร(หรืออะไร)มานอน ก่อนนอน เราทั้งคู่สวดมนต์ นอนห่มผ้า(แทบจะคลุมโปงเลย) แล้วก็ผ่านคืนที่ 2 มาได้โดยปกติ ไม่อยากเจอเรื่องแบบนี้เลย และขอว่าอย่าเจออีกเลย บรื๊อ...... จากคุณ : MT-Naree เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:06:53

ความคิดเห็นที่ 52 นอนกับลูก 2 คน ลูกยังไม่นอน เล่นๆ กัน แล้วอยู่ๆก็ มองนิ่งไปที่หัวเตียงติดหน้าต่าง แล้วพูดว่า ตัวไรๆ เราก็เลยชวนไปเล่นอย่างอื่น สักพักก็หันไปดูแล้วพูดอีก เราก็ชวนเล่นอย่างอื่นอีก เกิดครั้งเดียว แต่ก็เสียวได้ อ่านเรื่องคนอื่นแล้ว เรื่องของเราเด็กๆไปเลย แต่ส่วนตัวก่อนจะมีลูก ก็เคยเจอบ้าง แต่ไม่ถึงกับตัวเป็นๆ แค่เหตุการณ์แปลกๆ ที่อธิบายไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 11:12:10 จากคุณ : Judy Abbott เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:10:37

ความคิดเห็นที่ 53 เล่าด้วยคนค่ะ  ^^ เราไม่เคยเห็นนะคะ  เคยแต่รู้สึกว่าถูกอำ บ้านเราเป็นบ้าน 2 ชั้น  ทุกคนนอนชั้น 2 กันหมด ซึ่งเมื่อก่อนพ่อจะแบ่งโซนตรงห้องโถงให้เราอยู่เป็นส่วนตัว  แต่ไม่เป็นห้องนะ เอาตู้เอาราวห้อยผ้ามากั้นให้  ส่วนห้องนอนพ่อกับแม่กับน้อง 2 คนนอน พอเริ่มเป็นสาว  ช่วง ม.ต้น เราอยากมีห้องส่วนตัว  พ่อก็เลยให้ลงมาอยู่ห้องข้างล่างคนเดียว พอเราย้ายลงมาข้างล่างเนี่ยแหละก็เริ่มโดนผีอำ มันจะเหมือนฝันน่ะ  หลับไปแล้ว  แล้วอยู่ ๆ ก็รู้สึกว่าถูกดึงขา  ดึงแบบกระชากเลยนะ ในความรู้สึกคือโดนลากตกเตียงไปแล้วค่ะ  แต่ลืมตามาทีไรก็ยังนอนอยู่บนเตียงเหมือนเดิมทุกที เป็นบ่อยเหมือนกันนะ  ก็ต้องนอนอึดอัดอยู่อย่างนั้นซักพักถึงจะหาย ท่องนโมตัสสะ  อรหังสัมมา  อะไรไปเรื่อย ๆ  ขยับตัวก็ไม่ได้  ดิ้นหนีก็ไม่ได้  ปล่อยให้โดนลากไปเลย จนวันนึง  จำได้ว่าเป็นวันกีฬาสี  เราเหนื่อยมาก!  ปรากฎว่าคืนนั้นก็โดนดึงขาอีกแล้วค่ะ เราก็อยู่ในอารมณ์แบบว่าเหนื่อย  อยากนอน  ไม่มีอารมณ์เล่นด้วย เลยบ่นไปว่า  “อย่ากวน!  คนจะนอน!”  หายเลยค่ะ แล้วตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมาไม่เคยโดนอำอีกเลย  สงสัยงอน  หนีออกจากบ้านไปแล้ว  ^^ จากคุณ : . . ห ม่ า มี้ บั ว ' พู . . (cotton_ud) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 11:43:23

ความคิดเห็นที่ 54 อีกเรื่องนึง  เราไม่ได้เป็นคนเห็นผี  แต่มีบทบาทอยู่ในเรื่องนี้ด้วยค่ะ คุณพ่อสามีท่านจะเป็นคนที่มีเซ้นส์เรื่องนี้ค่ะ  ท่านเจอผีประจำเลย โดยเฉพาะผีตุ๊กตา  ท่านโดนผีอำบ่อย และเห็นผีผู้หญิงผมยาวชุดขาวชอบมานั่งอยู่หัวเตียงประจำ ไปเล่าให้ย่าทวดของบัว’พูฟัง  ย่าทวดก็ถามว่ามีตุ๊กตาอยู่ในห้องรึป่าว?  ถ้ามีให้เอาออก ท่านก็เริ่มจากเอาออกจากห้องนอนตัวเอง  เอามาวางห้องรับแขก  (ซึ่งติดกับห้องนอนค่ะ) ท่านก็ไม่โดนผีอำแล้วนะ  จนวันนึงประตูห้องท่านแง้มอยู่  คืนนั้นก็โดนอำค่ะ (แปลกมั้ยคะ?  ผีต้องเข้าประตูด้วยเหรอ?  ตอนฟังเราก็งงนะ  แต่ก็ไม่ได้แย้งอะไรค่ะ  ^^) ท่านก็เลยย้ายตุ๊กตาตัวนั้นออกมาไว้ที่ชานหลังบ้าน  ซึ่งเราก็ไม่รู้เรื่องค่ะ  เอาตุ๊กตาตัวนี้มาเตะเล่นกับหมา (--") เตะให้หมาไล่งับ  หมาก็งับมากระชากๆๆๆ  เราก็ไปแย่งมาแล้วก็เตะเล่นกับหมา  (อืม...ผีจะโกรธมั้ยนะ?) ซึ่งพอตอนค่ำ  หมาตัวนี้จะกลัวตุ๊กตามากค่ะ  มุดไปหลบในห้องครัวตลอด แต่ตอนกลางวันมันก็จะเล่น ๆ ฟัด ๆ  กระชาก ๆ ตุ๊กตาตลอด จนหลัง ๆ หมามันเป็นเพื่อนกับผีตุ๊กตาแล้วค่ะ เวลาเอาขนมให้หมา  มันจะคาบไปวางให้ตุ๊กตา  แล้วเอาจมูกดุน ๆ เรียกให้ผีตุ๊กตามากิน แล้วตัวเองก็เดินมาเอาอันใหม่  เป็นหมามีน้ำใจซะด้วยแฮะ ซึ่งเราเพิ่งมารู้เรื่องทั้งหมดก็ตอนที่หมาเอาขนมให้ตุ๊กตาน่ะค่ะ พอดีสามีรู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว  เลยเล่าให้เราฟัง  เราก็เอิ่ม...ให้ชั้นเล่นเตะผีตุ๊กตาอยู่ได้ตั้งนาน (--") หลังจากนั้นก็ได้ยินว่ากำจัดตุ๊กตาตัวนั้นไปแล้วนะคะ  โดยที่เราก็ไม่ได้ถามว่าทำยังไง จากคุณ : . . ห ม่ า มี้ บั ว ' พู . . (cotton_ud) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 12:03:09

ความคิดเห็นที่ 55 ยังมีเรื่องหมาตัวนี้เห็นผีอีกเรื่องนึงค่ะ แม่สามีเอารถไปเข้าอู่  พอได้รถกลับมาหมาก็คอยเดินรอบรถแล้วก็เห่าตลอดเลยค่ะ มันจะย่อตัวลงมองใต้ท้องรถแล้วก็เห่าอยู่นั่นแหละ เดินผ่านรถทีไรก็ต้องเห่าตลอด ซึ่งที่บ้านก็ตัดสินใจว่าต้องพาเค้ากลับไปที่อู่ แต่รถต้องใช้ทุกวัน  จะไปได้ก็ต้องรอเสาร์อาทิตย์ หมาก็เห่าตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์เลยค่ะ พอวันเสาร์พ่อแม่สามีก็เรียกให้เค้าขึ้นรถ  บอกว่าจะพากลับบ้านนะ แล้วก็ขับกลับไปที่อู่  เปิดประตูแล้วบอกเค้าว่าถึงแล้ว  ไม่ต้องตามไปด้วยล่ะ หลังจากนั้นหมาก็เลิกเห่ารถแล้วค่ะ แต่หมามันตายไปหลายปีแล้ว  เลยมีเรื่องหมาเห็นผีมาเล่าแค่นี้ค่ะ  ^^ จากคุณ : . . ห ม่ า มี้ บั ว ' พู . . (cotton_ud) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 12:06:05

ความคิดเห็นที่ 56 เอาเรื่องบัว’พูเห็นผีบ้างนะคะ สามีเอารถไปใส่แม็กที่ร้านคนรู้จักกันค่ะ พอใส่แม็กเสร็จก็ขับมารับลูกกับเราที่บ้านยายค่ะ พอขึ้นรถได้แป๊บเดียวเอง  บัว’พูชี้ไปที่นั่งข้างคนขับ (สามีขับ  ข้างคนขับวางของ  เรากับลูกนั่งด้านหลัง) บัว’พูก็ชี้แล้วก็  “อื้อ ๆ ๆ”  เราก็ยังเฉย ๆ ค่ะ เพราะตอนนั้นอยู่ในเมือง  ทั้งรถรา  ทั้งแสงไฟ บางทีบัว’พูอาจจะชี้รถหรือชี้ไฟอะไรที่อยู่หน้ารถก็ได้ แต่พอขับรถออกไปนอกเมือง  ถนนก็มืด ๆ  บัว’พูก็ชี้ไปที่นั่งข้าง ๆ คนขับอีก แล้วก็ร้อง “อื้อ ๆ ๆ” เหมือนเดิม  เราก็ เอ๊ะ! ชักยังไงแล้ว ถามป่ะป๊าว่าเอาอะไรมาด้วยรึป่าว? ป่ะป๊าก็ว่าไม่นะ  ร้านใส่แม็ก  ไม่ใช่อู่ซ่อมรถ  ไม่น่ามี(ผี)นะ คืนนั้นบัว’พูตื่นร้องไห้ทั้งคืนเลยค่ะ  ไม่รู้ร้องอะไร  ต้องให้อุ้มไว้ตลอด พอหลับ  แอบวาง  ซักพักก็ตื่นร้องอีก  เล่นเอาแม่เพลียทั้งคืนเลย ตอนเช้าป่ะป๊ารีบโทรไปหารุ่นพี่ที่ร้านแม็กเลยค่ะ “พี่  พี่เลี้ยงกุมารทองรึป่าว?” “เฮ้ย!  บ้า!  ไม่ได้เลี้ยง” “แล้วอะไรมันตามผมกลับมาบ้านเนี่ยพี่  ลูกผมชี้ตั้งแต่เมื่อวาน แถมเมื่อคืนนี้ตื่นร้องไห้ทั้งคืนเลย” “อ้าว! เหรอ? (เงียบไปนิดนึง) เดี๋ยวพี่จุดธูปเรียกกลับมาแล้วกัน” (--") สรุปว่าเป็นกุมารทองที่พี่ร้านแม็กเลี้ยงไว้ค่ะ ตอนนั่งรถไปบ้านยาย  บัว’พูก็ยังชี้ไปที่นั่งข้างคนขับเหมือนเดิม ป่ะป๊าก็เลยบอกว่าจะพาพี่เค้ากลับบ้านแล้วลูก ส่งบัว’พูกับเราเสร็จ  ป่ะป๊าก็แวะไปร้านแม็กค่ะ  หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็ปกติค่ะ ไว้นึกอะไรออกอีกจะแวะมาอีกนะคะ  ^^ จากคุณ : . . ห ม่ า มี้ บั ว ' พู . . (cotton_ud) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 12:09:05

ความคิดเห็นที่ 57 ปล..แอบแซว น้าลีโอ..อ่านจบ งง งง ชื่อ ดวง หรือ เดือน กันแน่ อิอิ.. แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 06:46:07 จากคุณ : แม่น้องเวียงพิงค์ (Prettymaew)   +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ เธอชื่อ ดวงเดือน ครับ.. บางทีก็เรียกดวง บางทีก้เรียกเดือน เลยงง เหมือน อิอิ ขึ้นไปแก้ แล้ว จ๊ะ จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 12:38:02

ความคิดเห็นที่ 58 พลาดอ่านไปแล้ว ไม่น่าเลย T T จากคุณ : strawberry banana&cream เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 12:45:10

ความคิดเห็นที่ 59 หลอนมาก..คืนนี้จะไม่ลุกขึ้นไปฉี่ กลัวอ่ะ T.T จากคุณ : กลับบ้านเถอะที่รัก เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 12:52:01

ความคิดเห็นที่ 60 เล่ามั่ง   เมื่อประมาณ กลางปีที่แล้ว พี่สาวซึ่งพักอยู่กับพ่อที่บ้านเอื้ออาธร กันสามคน หลานอีกคน  พอพักหลัง พี่สาวออกมาอยู่นอกบ้าน พักที่ทำงาน ก็ไม่ค่อยได้ ไปหาพ่อ  เราก็ไม่ค่อยได้ไปมีแต่โทรไป  ก็โทรหาพ่อ เป็นอาทิตย์เลย แต่ว่าติดต่อไมได้  วันนั้นพี่สาวนึกยังไงไม่รู้อยากไปนอนเล่นห้องพ่อ   เรากับแฟนก็ไปส่ง  พอออกมาได้ยังไม่ทันพ้นหน้าหมู่บ้าน  พี่สาวโทรมาบอกให้รีบกลับด่วนเลย  พ่อเสียแล้ว นอนแห้งอยู่ในห้อง   เรา**ช็อค** เนื่องจากพ่อหัวใจวาย หมอสันนิฐาน เสียชีวิตมาได้ ประมาณ 1 อาทิตย์ พี่สาวเล่าว่าตอนไปเคาะห้องเรียกพ่อ ได้ยินเสียงพ่อกระแอม มา 2 ที่ แต่ไม่มาเปิดประตู ก็คิดว่า ทำไมไม่เปิด ก็เลยไขห้องเข้าไป *ถึงได้เจอ * เหตุการณ์วันนั้นเราสองพี่น้องช็อค และ เสียใจมาก   พอวันนั้นจัดการศพไปโรงพยาบาล แล้วก็เอารูปพ่อสำหรับ ไว้หน้าศพ กลับมาบ้าน ซึ่งพ่อทำไว้ล่วงหน้าแล้ว เชื่อมั้ยคืนนั้น ลูกเราร้องที้งคืนเลย  เช้ามาเรารู้เลยว่าพ่อมาหา เพราะรูปเค้าที่เราเอามาด้วย มีน้ำเหลือง เกาะอยู่ที่หน้า รูป 3 หยด ตอนเอามายังไม่เปื้อนอะไร เหตุการณ์ผ่านไป 1 เดือน   อาเราซื่งเป็นเจ้าของห้องนั้น นิมนต์พระ ให้ไปเชิญวิญญาณพ่อ ออกจากที่นั่น เพื่อ จะให้คนมาเช่าอยู่ ระหว่างที่พระเข้าทำพิธี ท่านก็มองไปรอบห้อง แล้ว บอกว่า พ่อยังอยู่ในห้องนะ  เราขนลุกเลย   แต่หลังจากเชิญวิญญาณแล้ว ก็ ไม่มีเหตุการณ์ อะไร มีแต่มาเข้าฝันบ้าง จบค่ะ จากคุณ : m.august เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 13:28:54

ความคิดเห็นที่ 61 ขอมั่งๆ เรายังเป็นเด็กปี3นะครับ ตอนปีสอง จัดกิจกรรมมีตติ้ง ให้พี่ๆกับน้องๆกันที่ระยอง ณรีสอร์ทแห่งหนึ่ง ที่มีพื้นที่ติดทะเล ในคืนวันที่สอง เราเป็นฝ่ายจัดกิจกรรมโยนเหรียญหาเงิน เลยเลือกทำใกล้ๆชายหาดแล้วกัน พอทำเสร็จ เราก็ออกมาเดินเล่นริมชายหาด เกือบๆเที่ยงคืนแล้ว (ว่างจัด) มองออกไปที่ทะเล เห็นลักษณะเหมือนคน กำลังโบกมือเรียกเราไปหา เราก็เอาล่ะสิ สองใจ พี่ๆน้องๆก็ต้องดูแล แต่ทะเลระยองกลางคืนมันก็น่ากลัวนะ แถมลักษณะที่เค้าโบกมือเรียกเราไป เห็นแต่ครึ่งบน ครึ่งร่างน่าจะอยู่ในทะเล ก็เลยตัดสินใจ ค่อยๆเดินออกมา แบบว่า ถ้าเดินไป มีสิทธิ์ ไม่ได้กลับมาเล่า จากคุณ : ความรักฉันคือเธอ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 15:07:11

ความคิดเห็นที่ 62 เราเห็นครั้งแรกตัวเป็นๆ ตอนอายุ 17ปีตอนนั้นเวลาประมาณสองทุ่มที่ตึกเก่าอาชีวะ แห่งหนึ่งทางภาคเหนือ นั้งเรียนอยู่โต๊ะแถวหน้า ก็นังฟังอาจารย์สอนตามปรกติและแล้ว ทำไมเราต้องหันไปมองหลังห้อง(ทั้งๆที่เราดูกระดาน) อยู่ก็เห็นคนเดินตั้งทางเดินท้ายห้อง และห้องที่เราเรียนเป็นห้องริมตึก ไม่มีบรรได เป็นระเบียง ผ่านหน้าประตูทางออกของห้องเรียน และที่ผนังก็จะเป็นกระจกครึ่งหนึ่ง เห็นใส่ชุดขาวไม่มีหัว เดิน หรือลอยไม่แน่ใจเพราะไม่เห็นขาเห็นครึ่งตัว เรากรี๊ดสุดเสียงน้ำตาไหลร้องให้ และแล้วเราก็ก้มหน้าลงกับโต๊ะและบอกเพื่อนเห็นคนเดินไม่มีหัวจากหลังห้องใส่ชุดสีขาวตัวใหญ่ๆ เพื่อนพากันเก็บหนังสือ กระเป๋ามีเพื่อนเราพาดึงมือเรา วิ่งกันออกห้องเรียน มันหลอนมากๆ นะคะ มาเป็นตัวๆ เป็นอะไรที่แบบว่าไม่เคยลืม หลังจากนั้นห้องเราก็ไม่ไปเรียนที่ห้องนั้น แบบว่าขอเปลี่ยนห้องเรียน  เข็ดเลยเรียนภาคค่ำ จากคุณ : Bany_jung เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 15:15:09

ความคิดเห็นที่ 63 เมื่อ ปี  2548  เราดวงตกมาก แต่คงเป็นเพราะความสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงระหว่างแม่กับลูก วันนึง แม่เราก็ฝันว่า มีชายแก่นุ่งขาวห่มขาว มาบอกว่า ลูกสาวน่ะ ดวงตกมากนะ ให้พาไปอยู่วัดซะ วันรุ่งขึ้น แม่ก็เลยรีบมาหาเราแต่เช้า แล้วก็ชวนเราไปถือศีลอยู่ที่วัดป่าสายธรรมยุติแห่งหนึ่ง ที่ จ.นครนายก ครั้งแรกที่เราเหยียบย่างเข้าไปในวัดนี้  เราขนลุกซู่  ตั้งแต่หัวจรดเท้า  เราจึงสัมผัสได้ว่า ที่นี่มีทั้งผีชั้นต่ำยันเทวดาชั้นสูง คืนหนึ่ง ที่เรากับแม่ไปนั่งสมาธิในป่า  ขณะที่เรากำลังนั่งอยู่นั้น  จมูกเราได้กลิ่นดอกไม้หอมมาก แต่หอมเย็น ๆ คล้าย ๆ กลิ่นดอกแก้ว  แต่ไม่ใช่  ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันเป็นกลิ่นของดอกไม้อะไร สักพัก ก็ได้กลิ่นขนม หอมมากอีกเช่นกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นขนมอะไร  พอออกจากสมาธิเราก็เลยพูดให้แม่ฟัง ถามว่าแม่ได้กลิ่นมั้ย แม่บอกว่าไม่ได้กลิ่น เราก็เลยชวนแม่เดินดูรอบ ๆ แถวนั้น โดยเอาไฟฉายส่อง ๆ ดู  เพราะที่ ๆ เราไปนั่งสมาธินั้นมืดมาก ไม่มีไฟ มีแต่ต้นไม้ ปรากฏว่า ที่ต้นไม้ใหญ่ มีศาลเจ้าอยู่ศาลนึง มองไปในศาลเห็นมีกุมารตั้งอยู่เต็มไปหมด พอตอนค่อนเช้า ไปช่วยงานในครัว ก็เลยถามคุณยายที่เป็นอุบาสิกาอยู่ที่นั่น ท่านบอกว่า เป็น ศาลเ้จ้าแม่อะไรสักอย่างนี่ล่ะ เราจำชื่อไม่ได้  แต่มีคนเห็นเด็ก ๆ ออกมาวิ่งเล่นแถวนั้นกันบ่อย ๆ ความที่วัดนั้นเป็นวัดป่า  มีต้นไม้เยอะมาก  ฝนก็จะตกเกือบทุกวัน เราก็เลยไม่สบาย  เป็นไข้  ที่แย่มาก คือ รู้สึกปวดหัวมาก  ปวดโดยไม่มีสาเหตุ  รู้แต่ว่ามันทรมานจนแทบอยากจะตัดหัวทิ้ง ยิ่งตกกลางคืนก็ยิ่งปวดหัวแทบจะระเบิด  ตอนที่ไข้กำลังขึ้นสูง ๆ แล้วเราเพ้อกับแม่ว่า ปวดหัวจังเลย อยากตัดหัวทิ้งจัง  แม่มาเล่าให้ฟังในตอนเช้าที่ไข้เราลดแล้วว่า... ตอนนั้นแม่มองไปนอกหน้าต่างที่พัก เห็นผู้หญิงนุ่งชุดไทยโบราณลอยผ่านหน้าต่างไป แต่ว่าไม่มี หัว ความที่แม่ตกใจก็เลยเอาหนังสือพระ ที่มีรูป หลวงพ่อถาวร วางไว้ตรงขอบหน้าต่าง ผู้หญิงคนนั้นก็หายไป พร้อม ๆ กับที่เราเลิกเพ้อว่า ปวดหัว  พอตอนเช้าเราก็หายเป็นปกติอย่างไม่น่าเชื่อ ส่วนเราก็เล่าให้แม่ฟังว่า ตอนที่เราหลับไป เราฝันเห็น หญิงสาวคนหนึ่งผมยาวประบ่า หน้าตาสะสวย นุ่งโจงกระเบน แล้วเปลือยอกให้เราดู สักพักนึง ผู้หญิงคนนั้นก็ทำหน้าตาโกรธแค้นเรามาก แล้วบอกว่า ในอดีตชาติเราเคยเกิดเป็น ชาย  มีความสัมพันธ์กับเค้า และทอดทิ้งเค้า  เค้าจึงผูกใจเจ็บเรามาก  เป็นอารมณ์ทั้งรักทั้งเกลียด และจะไม่ให้อภัย  พร้อมกับถือ มีด ไล่ฟันเราด้วย พอตื่นเช้ามาหลังจากใส่บาตร เราก็เลยอุทิศส่วนกุศลให้เธอคนนั้น แล้วเราก็บอกว่า... " ถึงจะไม่ให้อภัยเรา ก็ไม่เป็นไร แต่ขอให้รู้ไว้ว่าเราเสียใจมาก  ไม่ว่าเธอจะทำอะไรกับเรา เราก็จะไม่โกรธ ขอยอมรับผิดแต่โดยดี " ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่เคยฝันเห็นเธอคนนั้นอีกเลย.... จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ (NooPeeYa) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 15:40:47

ความคิดเห็นที่ 64 มีเพื่อนคนหนึ่งเป็นคน คนไม่ค่อยกลัวเรื่องผี เท่าไหร่ ในภาคอิสานเดือนเมษา ... เขาก็ไปเยี่ยมบ้านเพื่อน อยู่บ้านนอก นั่งกินเหล้ากัน จนเกือบจะเที่ยงคืน ก็เข้านอน และหลับไป มาสะดุ้งอีกที ตอนประมาณตีสาม มองฝ่าความมืด ออกไป ตรงปลายเท้า มีเงา ตะคุ่มๆ ส่าย หัวไปมา เพื่อนผม ตะโกนถาม... ใครน่ะ ... เงียบ เงานั้น ยังส่ายหัว ไปมาอยู่ เพื่อนเลยตัดสินใจ ขยับลงไป และเตะเงานั้น เต็มแรง เปรี้ยง !!!!! เพื่อน ตกใจ สะดุ้งตื่นขึ้นมา......... เอ็งเตะพัดลม ทำไม ว๊ะ............ จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 16:05:37

ความคิดเห็นที่ 65 ตอนที่เราตั้งท้องอ่อน ๆ เคยมีคนเฒ่าคนแก่ บอกให้เรา เอา เข็มกลัด ติดไว้ที่เสื้อ กัน ภูติผีปีศาจและคุณไสย ตอนนั้นเราไม่เชื่อ คิดว่า จะเป็นไปได้อย่างไร แค่ เข็ดกลัด อันเดียว จนกระทั่งคืนหนึ่ง เราฝันเห็น หมา ตัวหนึ่ง กลายเป็น ผู้ชาย มาบอกกับเราว่า จะมาขอเกิดเป็นลูกเรา เราบอกว่า ไม่เอา คนที่เกิดเป็น หมา แปลว่าต้องเป็นคนไม่ดี เคยไปหลอกลวง คดโกงคนอื่นเอาไว้  เราไม่ชอบ แต่ผู้ชายคนนั้น เค้าจะมาเกิดเป็นลูกเราให้ได้ ก็เลยวิ่งพุ่งมาจะเข้าท้องเรา แต่เราหลบ เค้าก็เลยไปเข้าท้องคนอื่นแทน แต่ไม่เห็นหน้าว่าเป็นใคร เห็นแต่ด้านข้าง เป็นผู้หญิงผมตรง ยาวเลยบ่ามานิดหน่อย หลังจากที่ฝันไม่นาน ก็มีผู้หญิงในซอยคลอดลูกชายมาสองคน แล้วดันผมตรง ยาวเลยบ่าทั้งคู่ เราเลยไม่รู้ว่าไปเข้าท้องคนไหน เพราะไม่เห็นหน้า คืนต่อมา เราก็ฝันอีก  เห็นผู้หญิงคนหนึ่งผูกคอตายแถวบ้าน  มายืนอยู่ปลายเตียง แล้วบอกว่า จะมาขอเกิดเป็นลูกเรา เราก็บอกว่า ไม่เอา  เราต้องการให้คนที่เป็นลูกเราจริง ๆ เท่านั้น มาเกิด เค้าก็หายไป ตื่นเช้ามาก็เลยไปเล่าให้เพื่อนบ้านฟัง เพื่อนบ้านก็บอกว่าตรงที่เราฝันเห็นเคยมีผู้หญิงผูกคอตายตามที่เราฝันจริง ๆ อีกหลายคืนต่อมา  กลางดึกคืนหนึ่ง  อยู่ดี ดี เราก็ลืมตามา มองไปข้างเตียง เห็นผีผู้หญิงสามคน มายืนอยู่  โพกผ้าแบบ ชาวมุสลิม แต่เป็นแขกขาว หน้าตาคมสวยทั้งสามคน เราได้ยินเค้าคุยกันว่า  อยากมาเกิดเป็นลูกเราจังเลย  แต่เรามีพระดีคล้องคออยู่ เลยมาเข้าท้องเราไม่ได้   สามีเราก็คล้องพระดี  พวกเค้าทำอะไรไม่ได้เลย... เราก็เลยถอดพระที่ห้อยคอ ปาไปทางพวกเค้า  พวกเค้าก็กรี๊ดโหยหวน หยั่งกะในหนัง แล้วก็หายวับไป เหลือบดูนาฬิกาตรงหัวเตียง  เห็นเป็นเวลา ตี  3  กว่า ช่วงนั้น โดน ผี กวนมาก ก็เลยลองเอา เข็มกลัด มาติดเสื้อดู ปรากฏว่า ตั้งแต่นั้นไม่เคยมี ผี มากวนอีกเลย  ไม่ว่าจะในฝัน หรือ มาตัวเป็น เป็น มีแต่ฝันเห็นลูกมาหา เป็นเด็กผู้ชาย หน้าตาเหมือนสามี แต่รูปร่างขาวบาง ตัวสูง   ประกอบกับตอนนั้น อยากรู้ว่า วิชาโหราศาสตร์ จะแม่นมั้ย ก็เลยลองเอาดวงมาผูกดู ของเรา ลูกคนแรกต้องเป็น ชาย  ดื้อและซนมาก แต่เป็น คนเก่ง  แต่ดวงชะตาสามีลูกคนแรกเป็น หญิง ตอนนั้นก็เลยลุ้น ๆ ว่า ลูก จะเป็น หญิง หรือ ชาย แต่ไม่เคย ซาวด์ ดูเพศ จวบจนกระทั่งท้องแก่ใกล้คลอด ก็ฝันว่าลูกมาหา แต่เป็น เด็กผู้หญิง  หน้าตาเหมือนสามีมาก ผิวสองสี แล้วก็มีคนนุ่งโจงกระเบน ถือมีดวิ่งไล่ฟันลูก  เราก็เลยปกป้องลูกจนโดนมีดฟันเลือดอาบ แต่ลูกไม่เป็นอะไร พอตอนคลอดปรากฏว่า เราเป็นแฝดเลือด  เลือดอาบเต็มตัวอย่างที่ฝันจริง ๆ  ส่วนลูกก็เข้าห้อง ไอ ซี ยู เป็น ปอดอักเสบ จากเชื้อแบคทีเรีย แล้วก็อยู่ในตู้อบเป็นสัปดาห์  แต่สุดท้ายลูกเราก็หาย ไม่เป็นอะไรจริง ๆ  แต่ก็เกือบเอาชีิวิตไม่รอดอยู่เหมือนกัน  ^^ เราเคยนึกสงสัยว่าทำไม ตอนแรกทุกครั้งที่ลูกมาหาเรา จะมาเป็นเด็กผู้ชายผิวขาวตลอด แต่เวลาคลอดกับเป็นเด็กผู้หญิง แถมยังมีลักษณะผิวสองสีเหมือนกับที่เราฝันเห็นครั้งสุดท้าย จนกระทั่งเมื่อตอนสิ้นปี  สามีเราไปนั่งลานเบียร์ กับ เพื่อนร่วมงาน แล้วชวนเราไปด้วย ก็มีเพื่อนเค้าคนหนึ่ง มีซิกเซนส์ทางนี้ พอเห็นหน้าเราก็ทักขึ้นมาเลยว่า.... ความจริงลูกคนแรกของเราต้องเป็น ผู้ชาย ผิวขาว ( เราก็อึ้ง เพราะตรงกับลักษณะที่เราเคยฝันเห็น )  แต่เค้าเสียสละให้น้องสาวมาเกิดก่อน  อีกประมาณ  2-3  ปี  เค้าจะมาขอเราเกิด  ทีนี้ล่ะ เป็น ลูกชาย แน่ ๆ เราก็เลยบอกว่า ไม่เอาหรอก เดี๋ยวไม่มีปัญญาเลี้ยงลูก  มีคนเดียวก็พอแล้ว  จะได้สามารถให้ได้เต็มที่  ทั้งความรัก และอื่น ๆ เค้าบอกว่าไม่ต้องกลัวหรอก  เดี๋ยวลูกสาวจะให้โชค  จำไว้นะ ถ้าลูกสาวอายุครบ 4 ขวบ เมื่อไหร่ เค้าจะให้โชคใหญ่  แล้วจะให้โชคไปอีกเรื่อย ๆ จนอายุ  8  ขวบ เราก็เลยบอกว่า จริงดิ  เออ ถ้าลูกสาวให้โชคจริง ๆ แล้ว ฐานะดีกว่านี้  มีปัญญาเลี้ยงลูกได้สบายกว่านี้ ก็จะยอมปล่อยให้มีอีก เค้าบอกว่า ถ้าสิ่งที่เค้าพูดในวันนี้เป็นความจริง  เค้าไม่ขออะไรมาก  เลี้ยงข้าวเค้าแค่จานเดียวพอ.... เราก็จะรอดูนะ  ว่าสิ่งที่เค้าพูดจะเป็นความจริงรึเปล่า  แต่ที่แน่ ๆ  ลูกสาวเราก็ให้โชคแล้วตั้งแต่งวดที่แล้ว ตามที่เราเล่าให้ฟังในความคิดเห็นบน ๆ ส่วนงวดนี้ก็มาลุ้นกันวันพรุ่งนี้  เดี๋ยวถ้าถูกหวย ก็จะมีอะไรมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ  ^^ จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ (NooPeeYa) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 16:09:53

ความคิดเห็นที่ 66 โหหห สุดยอดจริงๆเลยครับคุณแม่โอ๋เรนเจอร์ ถ้าฝากดูดวงผมหน่อยได้ไหมครับ อยากรู้ชีวิตจะเป็นยังไง จากคุณ : ความรักฉันคือเธอ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 16:37:56

ความคิดเห็นที่ 67 มีหลายเรื่องที่อยากเล่าเหมือนกันค่ะ แต่ยังไม่รู้จะเริ่มตรงไหนก่อนดี ติดไว้ก่อนแล้วกัน แล้วจะมาเล่านะคะ จากคุณ : แม่เอิงกะน้องบิว เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 16:41:49

ความคิดเห็นที่ 68 ^^^^ แม่โอ๋เรนเจอร์ สุดยอดไปเลยค่ะ เจอมาทุกรูปแบบเลย กลายเป็นกระทู้ของแม่โอ๋เรนเจอร์ไปละ 5555 คิด ๆ แล้วก็กลัวแทน ใครไม่รู้มาคอยแต่จะเข้าท้องเรา บรื๋ออออ ปล.ไว้ท้องเมื่อไหร่ต้องกลัดเข็มกลัดมั่งละ กลัวจัง-*- จากคุณ : --Polka Dots-- เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 16:47:34

ความคิดเห็นที่ 69 แม่โอ๋สุดยอดเลย เรียกได้ว่าเจอมาทุกรูปแบบ เราแค่สัมผัสมาบ้างเล็กน้อยยังหลอน ๆ อยู่เป็นเดือน จิตแข็งจริง ๆ ค่ะ อย่างไรก็ตามขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองนะคะ จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 16:55:44

ความคิดเห็นที่ 70 ยาวแน่ๆ มู้นี้ จากคุณ : นักปาด..มิรู้พลั้ง เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 17:35:31

ความคิดเห็นที่ 71 เค้าอ่านทู้นี้แล้วขนหัวลุกทั้งน้ำตา 5555 ใจร้ายยยยย เรื่องผีของเรา เราไปเที่ยวแก่งกระจานกับเพื่อน ๆ เมื่อซัก 10 กว่าปีก่อนที่จะมีลูก (ละอ่อนน้อย หน้าตาน่าฮัก ) ขาไปเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ที่สถานีรถไฟหัวลำโพง ก่อนรถไฟเคลื่อนที่ออกจากสถานี ได้ยินเสียงกรี๊ดดังลั่นจากผู้โดยสารทั้งที่อยู่บนรถไฟและที่กำลังรอรถไฟอยู่ด้านล่าง เพื่อนเราคนนึงเข้าใจว่า พี่เบิร์ดมาที่สถานีรถไฟหรือเปล่า กรี๊ดสนั่นขนาดนั้น แล้วมันก็กรี๊ดตามเค้า พวกเราทุกคนที่นั่งอยู่บนรถไฟรีบชะโงกหน้าไปดู ตอนนั้นรถไฟเคลื่อนออกไปแล้ว แต่จู่ ๆ ก็หยุดกลางคัน เพื่อนที่กรี๊ดอยู่นั้นเงียบเสียงหน้าซีดแล้วผลักพวกเราที่แย่งชะโงกหน้าออกไปดู ไม่มีพี่เบิร์ด มีแต่คุณยายคนนึงถูกรถไฟทับ (พิมพ์ไปก็คิดถึงท่าน เราไม่เห็นด้วยตา แต่สิ่งที่ได้ยินจากหูมันติดใจมาถึงวันนี้) เสียชีวิตคาที่ เลือดนองเต็มพื้น หลาน ๆ คุณยายวิ่งเข้ามา พากันร้องไห้ แล้วพยายามเอาร่างคุณยายออกมา แต่ไม่สำเร็จ จนท.พากันช่วยเหลือ และในที่สุดก็นำร่างออกมาได้ ตรงที่คุณยายถูกทับ ห่างจากที่ที่พวกเรานั่งไม่ถึง 1 เมตร นาทีนั้นมีแต่ความสะเทือนใจ กลัว และหมดสนุกกับการไปเที่ยวแล้ว รถไฟจอดนาน 1 ชม. แล้วออกเดินทางต่อ เพื่อนเราคนที่ชะโงกหน้าไปดู มันนั่งหลับเลย มันบอกว่าลบภาพออกไม่ได้ พอถึงแก่งกระจาน เป็นเวลาดึกประมาณ 5 ทุ่ม ไม่มีรถไปที่พัก เข้าอุทยานไม่ได้ ต้องนั่งรอรถมารับกว่าจะได้เข้าที่พักเกือบ ตี 2 (ไปพักที่บ้านญาติเพื่อนก่อน รอเช้าขึ้นอุทยานกัน) ขณะที่นั่งรถไป รถเป็นรถกระบะมีแค๊ป สาว ๆ นั่งข้างหน้า เบียดกันไป 5 คน หนุ่มนั่งข้างหลัง เพื่อนคนที่เห็นเหตุการณ์ตอนบ่าย มันนั่งกระสับกระส่ายตลอดเวลา พอรถมาถึงที่พัก มันบอก เหมือนมีคนตามมาด้วย เห็นอยู่ที่หางตาตลอด แต่มันไม่กล้าพูดกลัวเพื่อนกลัวกัน แต่ตอนนี้มันไม่ไหวแล้ว มันกลัว ทุกคนรวมตัวกัน เกาะกลุ่มกันแน่น จับมือกันไว้ ไม่มีใครยอมอยู่วงนอก (55 คิดถึงภาพแล้วขำ) มันบอกว่าตอนนี้ก็ยังเห็นอยู่ เงาขาว ๆ ตลอดเวลา อยู่ตรงหางตาเนี่ย เพื่อนอีกคนเองมองตามไปที่สายตามัน เห็นมีอะไรเกาะอยู่ที่แว่น เอื้อมมือไปหยิบออกให้มัน แล้วถามมันว่า เลิกเห็นอะไรที่หางตาหรือยัง มันบอก เออเลิกแล้ว "ไอ้เวร ที่เมิงเห็นน่ะ ข้าวมันไก่ที่เมิงแหลก เมิงตะกละน่ะซิ เลยติดที่แว่นเมิง ่านี่ ทำพวกกรูกลัวไปหมด" 55555555555 ขำกันทั้งวง ไอ้เพื่อนบ้าเราก็นึกว่าคุณยายท่านตามมา กลัวกันทั้งคืน ปล. ขอให้คุณยายไปสู่สุขตินะคะ เพื่อน ๆ เราได้ใส่บาตรอุทิศส่วนกุศลให้คุณยายด้วยในตอนเช้าวันรุ่งขึ้น แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 17:39:31 จากคุณ : peopleparadise เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 17:39:15

ความคิดเห็นที่ 72 ค.ห. ที่  66  คุณ ความรักฉันคือเธอ คงจะดูให้ไม่ได้หรอกค่ะ เพราะเราแค่พอดูได้แต่ไม่ได้ดูเก่งอะไรมาก อีกอย่างหนึ่ง เราศึกษาศาสตร์เกี่ยวกับการเปลี่ยนชื่อมาน่ะค่ะ แต่เรื่องพื้นดวงก็ต้องดูเป็นไว้บ้าง จะได้รู้ว่าถ้าจะตั้งชื่อให้คน ๆ นึง ควรจะส่งเสริมเค้าในด้านใดที่เค้าขาดอยู่น่ะค่ะ แต่ถ้าอยากดูจริง ๆ เราว่าหาหมอดูที่เค้าชำนาญมาโดยตรงจะดีกว่าค่ะ สำหรับเราการดูดวงปัจจุบันเราดูได้ แต่ยังมีคลาดเคลื่อนในเรื่องของวันเวลาที่จะประสบเหตุการณ์อยู่บ้าง จึงไม่ขอบังอาจค่ะ  ^^ ค.ห. ที่  68  คุณ  --Polka Dots-- บังเอิญว่าเป็นเรื่องที่เราพอจะมีประสบการณ์ตรงน่ะค่ะ ก็เลยเล่าได้เยอะ ว่าแต่ คุณเจ้าของกระทู้หายไปไหนแล้วนะเนี่ยะ คงยังไม่รู้กระมังว่ากระทู้ของตัวเองได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำไปแล้ว.... ค.ห.  ที่  69  คุณ  เลขาหน้าใส จริง ๆ ถ้าเลือกได้เราก็ไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เลยค่ะ ไม่รู้   ไม่เห็น   ไม่มีประสบการณ์ยังจะดีเสียกว่า สงสัยคงเป็นเพราะเราเกิด วันพระ จิตมันเลยสื่อสารกับพวกนี้ได้น่ะค่ะ ------------------------------------------ เข้ามาอ่านแล้วก็อยากจะแจกกิฟทุกเรื่องเลยค่ะ เสียดาย กิฟ หมดตั้งกะกระทู้ฮูลาฮูปที่เราตั้งไว้ที่ห้องแป้งแล้ว เรื่องบางเรื่องอ่านแล้วก็ขำดี  คิดได้ไง  ผีพัดลม ( ของ คุณน้าลีโอ ) หรือ ผีข้าวมันไก่ ( ของ คุณ peopleparadise ) จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ (NooPeeYa) เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 19:27:10

ความคิดเห็นที่ 73 ตามติดชิดขอบกระทู้ กลัวนะ แต่ชอบอ่าน ^^ จากคุณ : gunapide เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 22:07:26

ความคิดเห็นที่ 74 ขอลิ้งค์ ภาคแรกหน่อยได้ไหมคะ  อยากอ่านนะคะ  เพิ่งแวปเข้า่มาบอร์ด  ^^~  ขอบคุณล่วงหน้านะคะ จากคุณ : หนูน้อยAเซอร์ เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 22:21:24

ความคิดเห็นที่ 75 .. แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 22:49:46 แก้ไขเมื่อ 15 ก.พ. 54 22:49:26 จากคุณ : แมงป่องหางด้วน เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 22:48:39

ความคิดเห็นที่ 76 เล่าบ้างค่ะ มีพี่เล่าให้ฟัง -.- เลยเอามาแชร์ พี่ของเราสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังแห่ง 1 ไม่ติด แล้วพี่ก็รู้ว่าที่ มอ.นี้อ่ะมีเรื่องเล่า แต่พี่ของเราไม่เคยเชื่อเรื่องเล่านี้เลยค่ะ เรื่องเล่านี้ เล่ากันว่า ใครขับรถย้อนศรใต้หอนาฬิกาครบ 3 รอบจะเจออะไรดี ๆ พี่เราเลยอยากท้าพิสูจน์ อยากรู้ว่ามั่วนิ่มไหม เพราะพี่เราไม่ใช่คนกลัวผี แล้วอารมณ์สอบไม่ติด คิดว่าชีวิตเฮงซวยชะมัด เลยนัดกับเพื่อนอีก 1 คนให้ลองไปขับรถยนต์ ย้อนศรที่ มอ.แห่งนี้ดู ตกดึกพี่ชายเลยจัดการนั่งรถยนต์วนย้อนศร 3 รอบ แล้วจอดรถดู ดูซิว่ามันจะมีอะไรบ้าง ( พี่หัววิทยาศาสตร์เล็กน้อยน่ะค่ะ ) พี่ชายเราเริ่มเห็นแล้วค่ะว่ามีอะไรบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป แต่เพื่อนพี่ชายไม่เห็น เห็น แต่เพียงว่า มีกลุ่มนักศึกษาปั่นจักรยานวนย้อนศรรอบ ๆ หอนาฬิกาเหมือนกัน แต่ด้วยความมืดจึงมองไม่เห็นอะไร พี่ชายจึงบอกกับเพื่อนว่า ให้ขับรถออกไปแบบไม่ต้องเปิดไฟ แต่เพื่อนพี่ชายบอกว่าไม่เปิดไฟ ก็จะมองทางไม่เห็น เพื่อนพี่ชายจึงเปิดไฟเขาก็เลยเจอเหมือน ๆ กับพี่ชายเรา พี่บอกว่า พี่กับเพื่อน เห็นกลุ่มนักศึกษาที่ปั่น จักรยานเหล่านั้นน่ะ ไม่มีหัวเลยแม้แต่คันเดียว กำลังปั่นจักรยานย้อนศรอยู่เป็นกลุ่มใหญ่ ๆ  พี่ชายและเพื่อนจึงขับรถแล้วไม่พูดอะไรเลยกันจนเช้า รุ่นพี่ที่ มอ.แห่งนั้นบอกว่ายิ่งวนย้อนศรใต้หอนาฬิกามากเท่าไร จำนวนจักรยานยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น   *.* ไม่ขอบอกนะคะ มอ.อะไรคิดว่าบางคนคงรู้ดีล่ะค่ะ ..... เรื่องเล่า ยังมีอีกเยอะ จากคุณ : สวยชั่วกัลปวสานอมตะนิรันด์กาล เขียนเมื่อ : 15 ก.พ. 54 23:52:49

ความคิดเห็นที่ 77 .. แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 54 00:08:48 แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 54 00:07:31 จากคุณ : แมงป่องหางด้วน เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 00:02:30

ความคิดเห็นที่ 78 ตอนที่ 1..   คุณจะออกทางประตูใด??? หมายเหตุ : กรุณาดูภาพประกอบ บริเวณสีเทาคือส่วนของภาควิชาต่างๆ บริเวณสีฟ้าคือส่วนของโรงพยาบาล.. ส่วนสีไข่ไก่นั้น อ่านต่อไปแล้วจะรู้เอง สถานการณ์ : คุณทำงานที่ชั้น 4 ของอาคารแห่งหนึ่ง ในโรงเรียนแพทย์(และโรงพยาบาลชื่อดัง)ชื่อดังทางภาคเหนือ.. ทุกๆวันคุณจะขับรถมาจอดยังบริเวณด้านหลังตึก (PARKING) และเดินผ่านประตู A และเดินเลี้ยวซ้ายเพื่อไปขึ้นลิฟท์สีม่วง หากวันไหนงานไม่หนัก คุณก็กลับทางประตู A ..สะดวกสบาย.. แต่ชีวิตไม่สวยงามอย่างนั้น (T^T) ประตู A จะปิดลงตั้งแต่เวลา 24.00-05.00 น. และคุณต้องทำงานหนักและอยู่จนดึกดื่นจนเกินเวลา 24.00 น. ทุกวัน!! "... แหม.. ประตูนี้ปิด ก็เดินอ้อมไปออกประตูอื่นสิจ๊ะ ไม่เห็นยากเลย" ค่ะไม่ยากเลย.. แต่ทำใจลำบากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ เมื่อ 1. ประตู B ปิดตั้งแต่ 4 ทุ่ม แต่..ถึงแม้จะออกไปได้ ก็เรียกได้ว่าเดินอ้อมโลกเลยทีเดียว (เที่ยงคืนแร้วว จะเอาแรงที่ไหนมาเดิน!!.. ตัดทิ้ง!!) 2. ประตู C ปิดตั้งแต่ 4 ทุ่มเช่นกัน แต่.. ถึงแม้จะออกไปได้ ณ สีไข่ไก่ ปลายทางของทางออก C คือ แผนกนิติเวช!  (คงไม่ต้องบอกว่ามีหน้าที่ทำอะไร) 3. ออกทาง D สิจ๊ะ.. ง่ายจะตาย ไม่เห็นมีประตูเลย อ้อมนิดเดียวก็วนถึงที่จอดรถแล้วน้าา... อืม.. ง่ายจริงๆค่ะ แต่.. ณ บริเวณสีไข่ไก่ที่ทอดยาวนั้น..  มันคือ   ห้องเรียน Gross anatomy !! หรือห้องที่ท่านอาจารย์ใหญ่ทั้งหลายพักผ่อนกันอยู่นั่นเอง !!! และปลายทางก็ไม่พ้นจะเฉียดห้องนิติเวช ห้องชัณสูตรอีกจนได้ 4. อ้อมยาวไปออก E กับ F เลยละกัน.. เหมือนจะง่ายค่ะ แต่ขอบอกว่า ทางเดินในโรงพยาบาลมันมั่วมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตรอกซอกซอยเยอะมากๆ เดินๆอยู่ โน่น ไปโผล่อายุรกรรม เดินเลี้ยวไปหน่อย โผล่ซะทางเข้ารถฉุกเฉิน เผลอๆเดินไปจะเอ๋ห้องเอ็กซเรย์ งงมากๆ  เลี้ยวผิดนิดเดียว เสียใจตลอดทางก็ว่าได้.. โดยเฉพาะช่องทาง E กับ F ถ้าหาทางไป F ถูก ชีวาก็สดใสหน่อย แต่ขืนเลี้ยวผิดไปช่อง E ล่ะก็... หึๆ ตลอดทางเป็น ห้องรักษาศพ!! ยาวไปตลอดทางงงงงง เคยเลี้ยวผิดไปทาง E นี่ตอนเที่ยงคืนกว่าๆ (จริงๆตั้งใจ เพราะดูจากทางตรงแล้วเหมือนจะโผล่ทะลุที่จอดรถได้เลย) หลังจากกัดฟันเดินอยู่นานด้วยความหวาดระแวง เลี้ยวไปเลี้ยวมา ฉึบๆ..เจอทางออกแล้ว.. แต่.. ประตูปิดแล้ว... ... ... ชีวิตบัดซบมากๆ.. ต้องเดินกลับทางเก่าที่กัดฟันเดินผ่านมา.. ณ เวลานั้นก็ ร่ำๆจะตีหนึ่งอยู่รอมร่อ... กว่าจะมุดหาทางออก F ได้.. แทบจะร้องไห้เลยทีเดียวอ่ะ ใครไม่ลองไม่รู้นะ เดินในโรงพยาบาลตอนตีหนึ่งคนเดียวเนี่ย.. สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดจริงๆ ปล.นึกแล้วยังกลัวอยู่เลยอ่ะค่ะ (T^T) ขนาดไม่เจออะไรนะ จากคุณ : แมงป่องหางด้วน เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 00:08:25

ความคิดเห็นที่ 79 ตอนที่ 2.. SMS จากใคร??? นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะตึกนี้เป็นเหตุก็ว่าได้.. เรื่องของเรื่องคือ.. หลังจากปั่นแลปที่ชั้น 4 (ของตึกข้างบน) ให้เสร็จอย่างเร็ว ก็กลับมานอนดู 4 แพร่ง ที่หอพัก.. ตอนนั้นเวลา 4 ทุ่มเศษโดยประมาณ... เนื่องจากหอพัก เป็นหอของมหาวิทยาลัย จึงอยู่กัน 2 คน กับน้องที่เรียนป.ตรี วันนั้นคุณน้องไปอ่านหนังสือห้องเพื่อน จึงเป็นโอกาสดีที่จะดู 4 แพร่งอย่างสงบ.. ใครที่ยังไม่เคยดู.. อ่านข้ามย่อหน้านี้ไปก็ได้นะคะ เหอๆ มีสปอลย์ คนที่ดูแล้วจะรู้ว่าแพร่งแรก เป็นแพร่งมือถือ ที่มี xxx ส่งรูปส่ง sms มาคุย.. และสุดท้ายเด็กผู้หญิงก็ตกลงมาจากห้องตัวเอง.. ขณะที่รถแห่ศพ(ในหนัง)ผ่านไปช้าๆ.. ตื้ดๆ...ตื้ดๆ... (นึกในใจ).. ใครส่งเมสเซสมากวนดึกๆดื่นๆฟระ ที่บ้านก็โทรหาแล้ว แฟนก็คุยแล้ว??.. (หยิบมาเปิดอ่าน).. เจอข้อความ.. "น้องน่ารักจังคับ อยากรู้จักจังเลย" (นึกในใจ).. เวรแล้วกรู เบอร์นี้ไม่เคยเห็น.. ตื้ดๆ...ตื้ดๆ... (นึกในใจ).. อะไรอีกวะ.. (เปิดอ่าน).. "พี่อยู่ข้างๆตึกน้องนะครับ เห็นน้องมาทำงานทุกวัน อยากเข้าไปทักจัง" (นึกในใจ).. งานเข้าแล้วกรู.. ..หันไปดู 4 แพร่งที่กด pause ไว้... เสียวสันหลังวาบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ (นึกในใจ).. ง่าา อีหรอบเดียวกันเลยง่าาา อย่าบอกนะว่า  ไอ้ที่อยู่ตึกข้างๆเนี่ย... T^T ... ห้องรักษาศพ?? ห้องกรอส??? ห้องชัณสูตร?? ห้องนิติเวช??? (รูปประกอบเดียวกับข้างบน) แค่คิดก็น้ำตาพาลจะไหล(ด้วยความหวาดเสียว) ... ไม่รู้ไม่ชี้ ช่างมัน ลบๆๆๆ ลบทิ้งไปจากเครื่องซะ.. 2 วันต่อมา... คุณแฟน(ตอนนั้น.. คุณสามีตอนนี้) โทรมาคุยตามปกติ แล้วอยู่ๆก็ถามว่า.. "หนู มีคนส่ง sms แปลกๆมาหาป่าว" เราก็เริ่ม.. อ่อ ... แผนลองใจแฟนของคุณชายนี่เอง!!! ต้องวีนกลับซะหน่อย ทำเราจิตตกแทบบ้า.. ว่าแล้วก็วีนแตกว่าเนี่ย กลัวนะเนี่ย ไม่ใช่ไม่กลัว ตอนนั้นกำลังดู 4 แพร่งด้วย กลัวจนจะหลอนแล้วเนี่ย บ้าป่าว?? ปรากฏว่าคุณชายหัวเราะคิกคัก.. แล้วบอกกลับมาว่า "ข้อดีของหนังผีสินะเนี่ย" ...อืม จริง... T^T จากคุณ : แมงป่องหางด้วน เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 00:33:45

ความคิดเห็นที่ 80 ตอนที่ 3.. ลิฟท์ (ไม่แดง) ไอ้ลิฟท์ตัวสีม่วงในรูปประกอบนั่นล่ะ ที่เป็นต้นเหตุ.. เนื่องจากมันเป็นลักษณะของลิฟท์ขนของมากกว่าลิฟท์โดยสาร คือ ขนาดใหญ่มหึมา และ เก่าพอดู.. (แต่ข้างในค่อนข้างใหม่นะ รึเปล่า??) เวลาปิด-เปิดจะดัง เอี้ยดดดดด อ้าดดดดดด.. และกว่าประตูจะเปิดจนสุด กินเวลาประมาณ 10 วินาที และกว่าจะปิด ก็ 10 วินาทีเช่นกัน.. มันอาจจะดูไม่ยาวนาน.. แต่ลองคิดถึงเวลาขึ้นลิฟท์ตัวนี้ตอนตีหนึ่งดูสิคะ จะรู้สึกเลยว่า นานเหมือน 10 นาทีเลยทีเดียว.. เรื่องเกิดขึ้น ณ วันที่ทำแลปดึกมาก (ตี 1 กว่าๆแล้ว).. หลังจากปิดห้องทุกห้อง ใส่กุญแจ ปิดไฟ เรียบร้อย ก็มายืนรอลิฟท์ (ถามว่าทำไมไม่ใช้บันไดข้างๆวิ่งรวดเดียวถึงข้างล่างเลย คำตอบคือ ไอ้ชั้นข้างล่างๆมันดันปิดไฟกันหมดแล้วอ่ะ มืดตื้ดตื๋อเลย ฮือๆ กลัวง่ะ) ซักพัก ลิฟท์เปิด.. เอ๋... ทำไมไฟเหลือดวงเดียว แล้วอีกดวงทำไมกระพริบเป็นไฟกระสือเลยล่ะนั่น?!?!? (นึกในใจ) .. งานเข้ากรูอีกแล้วววววว จะเสียก็ไม่เสียซะตั้งแต่กลางวัน จะได้ตามช่างมาซ่อม มาเปลี่ยนหลอด.. เสือกมาเสียตอนตีหนึ่ง ฮือๆ ไม่เป็นไร อึดใจเดียว.. ช่างมัน.. ทนเอาหน่อย... ... ก้าวเข้าไปยืนในลิฟท์.... ... กดตัวเลข และ กดปิดลิฟท์ ... เอี้ยดดดดดดดดดดด... อ้าดดดดดดดดดดด.. (10 วิ) ...ตึง.... ประตูปิด... เอี้ยดดดดดดดดดดดด... ประตูลิฟท์เปิด  (เฮ้ยยยย ทำไมประตูลิฟท์เปิดอีกอ่ะ?? งง???) เอาใหม่.. กดเลข กดปิด.. เอี้ยดดดดดดดดดดด... อ้าดดดดดดดดดดด.. (10 วิ) ...ตึง.... ประตูปิด... เอี้ยดดดดดดดดดดดด... ประตูลิฟท์เปิด(อีกที) (น้ำตาจะไหล ขาสั่นพั่บๆ ไฟกระพริบปริ๊บๆ มือไม้เริ่มไม่มีแรง) กลั้นใจ.. อีกที.. ... กดตัวเลข และ กดปิดลิฟท์ ... เอี้ยดดดดดดดดดดด... อ้าดดดดดดดดดดด.. (10 วิ) ...ตึง.... ประตูปิด... เอี้ยดดดดดดดดดดดด... ประตูลิฟท์เปิด   (น้ำตาเริ่มไหล ขาสั่นอย่างหยุดไม่อยู่ ทันใดนั้น หางตาก็หันไปเป็นปุ่มที่ลิฟท์) ไฟกระพริบตรงเลข 4 ... ... ... ... ... วอกเอ๊ยยยยยยย จบค่ะ แหะๆ ... จากคุณ : แมงป่องหางด้วน เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 00:56:13

ความคิดเห็นที่ 81 อยากอ่านต่อ แต่อ่านพรุ่งนี้กลางวันดีกว่ามั้ยเรา อ่านไป 4-5 คคห. เฮ้อ ไม่น่าเลยเรา ลูกกับสามีก็นอนแล้ว ต้องปิดไฟทั้งบ้านแล้วค่อยเข้าห้องนอน จะไหวไหมเนี๊ยะ เฮ้ออออออออ จากคุณ : ก็อย่างว่า เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 01:11:12

ความคิดเห็นที่ 82 ขอเล่าด้วยคนนะคะ ตอนไปเที่ยวเมืองไทยกับสามี วันแรกเลยก็จะออกเที่ยวกัน เจ้าแฟนเราเลยให้โทรหาโรงแรมที่จะไปพัก ไม่มีใครรับโทรศัพท์ เลยตัดสินใจไปกันเอง พอไปถึงเราก็บอกแฟนว่าไปอยู่ที่อื่นเถอะ ที่นี้ตึกโครตจะน่ากลัว เจ้าแฟนเราก็บอก อยู่นี้แหละอยู่ตรงข้ามมาบุญครองเลย พรุ่งนี้ตื่นแล้วจะพาไปช๊อป เราก็โอเค หลังจากนั้นเราก็โทรนัดเพื่อนๆ ออกไปเที่ยวกันทั้งคืน กลับมาใกล้สว่างแล้ว เราทั้งง่วงทั้งมึน ถึงห้องก็ล้างหน้าอาบน้ำแล้วล้มตัวนอนเลย นอนไปได้ ครึ่งชม. เราได้ยินเสียงคนถอดกางเกง เสียงเข็มขัดดังกระทบพื้น เสียงเปิดน้ำ กดชักโครก โอ้ในใจไอตัวดีจะอาบน้ำทำไมอีกว่ะ ในเมื่อเพิ่งอาบไป เราเลยพลิกตัวไปด้านที่แฟนเรานอนอยู่ ปรากฎว่าแฟนยังนอนอยู่ข้างๆแล้วใครกันที่อาบน้ำอยู่ตอนนี้ แล้วใครนั่งอยู่ข้างๆเราอ่ะ ตอนนั้นหลับตาสุดชีวิต สะกิดแฟน แฟนก็ไม่ขยับ เรานึกในใจไม่มีอะไรหรอกขอนอนสักชม.แล้วกัน หลังจากนั้นหลับไปจนถึงเก้าโมงเช้า ก็ได้ยินเสียงคนเคาะประตูดังมากกกกกกกกก เราไม่กล้าลืมตา เลยบอกให้แฟนตื่นไปดู ปรากฎว่าเป็นเจ้าของตึกบอกให้เราย้ายห้อง เราก็งง อ้าวยังไม่ถึงเวลาเช็คเอาท์นี้นา เค้าบอกว่าจะมีคนมาพักห้องนี้ ไอเราก็เลยย้ายห้องโดยเอาของไปไว้ แล้วแต่งตัวภายในสิบนาที ออกไปกินข้าว ตอนเราลงไปไม่ยักมีใครนั่งรอห้องเลย เพราะปกติถ้าแขก เช็คเอาท์จะต้องมีคนมาทำความสะอาดนี้นา เราเลยบอกแฟนเลย เค้าบอกเค้ารู้สึกไม่ดีตั้งแต่ตอนกลางคืนก่อนออกแล้ว เค้าเลยเที่ยวจนถึงเช้าดีกว่า เพราะไม่อยากนอนที่นั้น เฮ้ออ ตกลงเจอไปเต็มๆ ยังนึกไม่ออกเลยค่ะ ถ้าเราลืมตาขึ้นมามองจะเป็นไง จากคุณ : iamcandyz เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 06:22:46

ความคิดเห็นที่ 83 เล่าอีก ตอนเรียนธรรมศาสตร์ ไม่สบาย เป็นไข้ เลยไปนอนห้องพยาบาล ตึกโดม นอน ๆ อยู่ ก็เห็นพี่ผู้ชายใส่เสื้อขาวเก่า ๆ โทรม เดินเข้ามาในห้อง บอกเรา ไม่ต้องกลัว เป็นรุ่นพี่ เขานั่งที่ปลายเตียงและคุยกับเรา จำไม่ได้คุยอะไรกัน สักพักเขาก็ขอลากลับ ผลักประตูบานสวิงออกไป เราก็ลืมตาตื่น  สรุปว่าฝัน แต่เหมือนจริงทุกประการ จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 09:28:20

ความคิดเห็นที่ 84 จึ๋ยยย.. กำลังจะไปนอน... ไม่น่าเลยตู จากคุณ : เจ้าแม่แฟชั่น เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 10:23:18

ความคิดเห็นที่ 85 โอ้แม่เจ้า กระทู้นี้เลืนเอาหลาอนข้ามคืนกันเลยทีเดียวค่ะ ยาวไปเลยนะคะ ใครมีอีกเล่ามาอีกเลยค่ะ อิอิ ป.ล. เจ้าของกระทู้ไปไหนหว่า มาเล่ากันอีกเถอะ จากคุณ : เลขาหน้าใส เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 10:33:11

ความคิดเห็นที่ 86 เคยเจอประมาณว่ามาแต่เสียง คือเราไม่แน่ใจนะว่าเสียงอะไร บ้านเราก็ใกล้วัด ประมาณว่า คนละฝากถนนใหญ่ แล้วเราก็นอนตามปกติ วันนั้น เป็นวันอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่ามันสว่างมากเหมือนคืนวันเพ็ญ เราก็ตกใจตื่นด้วยเสียง เสียงหนึ่ง เป็นเสียงกรีดร้อง โหยหวนมากๆๆๆ ดังมากๆๆ เราก็นึกในใจแต่ไม่ได้พูดออกมานะ ใครวะ ใครถูกทำร้ายหรือเปล่าวะเนี่ย :-)ร้องดังขนาดนี้  เราเลยออกมายืนหลังบ้าน มองดู แต่เอะ ร้องดังขนาดนี้ทำไมไม่มีใครออกมาดูเลยเนี่ย แล้วเสียงนั้นก็หยุดไป เงียบไป กลายเป็นว่ามันเงียบเกินไปอีกไม่มีเสียงอะไรเลยเราก็อ้าว รีบเข้าบ้านแล้วเสียงก็ดังขึ้นอีก ทีนี้ดังกว่าเดิมอีกเหมือนมาอยู่หลังบ้านเลย แล้วอยู่ๆๆเราก็นึกถึง เปรตขึ้นมา เสียงก็ดังมากนะ แล้วเราก็พูดว่าพรุ่งนี้จะทำบุญไปให้นะเงียบเถอะจะนอน แล้วเสียงนั้นก็เงียบไปเลย เราก็หลับไปตื่นมาก็จัดชุดใหญ่ให้ เราก็ถามแม่นะ แม่บอกไม่ได้ยินอะไร หุหุ เราได้ยินคนเดียว น่ากลัวดีนะไม่มีอะไรมาให้เห็นไม่งัยมีหงายท้อง จากคุณ : มิ้นกับน้ำ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 10:44:36

ความคิดเห็นที่ 87 ขอเล่ามั่ง อันนี้สดๆ ร้อนๆ น้องชายเราเพิ่งเสีย (ลูกพี่ลูกน้อง) แล้วน้องชายมีลูกสาวอายุ 5 ขวบ สัก 7 โมงหลานเราก็ไปปลุกพ่อ (น้องชาย) ไปทำงาน แล้วหลานก็ไปโรงเรียน แต่ 7.30 น. น้องชายเรานอนเสียอยู่ที่บ้าน (ภาวะการไหวเวียนโลหิตล้มเหลว) ที่บ้านก็จัดการเรื่องงานศพ แล้วก็หาสำัรับข้าวให้วิญญาณ (ตั้งโต๊ะหน้าบ้าน) สักสามโมงครึ่งหลานกลับมาบ้าน (หลานยังไม่รู้ว่าพ่อเสีย) ก็มองไปที่โต๊ะสำรับข้าว แล้วบอกกับย่า (แม่ของน้องชาย) ว่า พ่อกำลังกินข้าวอยู่ แล้วพ่อก็บอกว่า ให้หนูอยู่กับย่า พ่อจะไปแล้ว แม่ของน้องชายร้องไห้ใหญ่เลย ส่วนหลานก็ไปวิ่งเล่นปกติ จากคุณ : melodylove เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 10:53:18

ความคิดเห็นที่ 88 อีกเรื่องนึงของเราเกิดตอนที่เราทำงานเข้ากะดึกที่โรงแรมแถว ๆ สุขุมวิทค่ะ ช่วงตี 2-3 จะเป็นช่วงว่างจัดเก็บและเตรียมเอกสารให้รอบเช้าและรอบบ่าย วันนั้นเรารู้สึกปวดหัวมาก จึงขอพี่ที่อยู่ด้วยกันเข้ามาพักใน Office พี่มีอยู่ด้วยกันยืนเฝ้า Counter เราอยู่ใน Office ที่เปิดประตูถึงกัน เราฟุบหน้าลงกับโต๊ะคอมพิวเตอร์ซึ่งหันหน้าเข้า Office ของผู้จัดการแผนกจองห้องพัก ครึ่งหลับครึ่งตื่น งัวเงียอยากจะลุกเต็มทีแล้ว ได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่ข้างหลัง พี่ผู้ชายคุยกับพี่ผู้หญิง เราได้ยินเสียงเค้าถามคุยกันว่า "อ้าววว น้องเมย์เป็นอะไร ทำไมมาฟุบแบบนี้ ไหวมั้ย" เสียงผู้หญิงตอบ "เห็นว่าปวดหัวนะ อีกแป๊บคงลุกได้แล้วล่ะ" แล้วพี่ผู้ชายก็เดินมาค่ะ ก้มหน้ามาดูเราที่ฟุบอยู่ เค้าใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว ผมรองทรงสั้น ตาโต ๆ หน้ายาว ๆ "น้องเมย์ปวดมากมั้ย....เดี๋ยวก็หายเนาะ" แล้วเค้าก็เดินออกนอกOffice ไป อีกเดี๋ยวเดียวเราก็ลุกค่ะ เพราะใกล้เวลาแขกลงมา check out แล้ว ต้องเตรียมตัวให้พร้อม เราเดินไปช่วยพี่ที่อยู่ด้วยกันเตรียมเอกสาร "พี่คะเมื่อกี้พี่คุยกะใครเหรอคะ" "ใครจ๊ะ ไม่มีนะ พี่อยู่คนเดียว พี่แม่บ้านรอบดึกก็ไม่ได้ผ่านมา พี่นั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียวจ้า " ยกหนังสือหน้าที่อ่านค้างอยู่ให้ดู "ไม่อ่ะ เมื่อกี้พี่คุยกันกับพี่ผู้ชายไง ที่เค้าถามว่าหนูเป็นอะไร" "ไม่นะน้องเมย์พี่อยู่คนเดียวจริง ๆ " แล้วใครกันล่ะที่มาคุยอยู่ข้างหลังเรา !!!!!!!! ขนแขนสแตนอัพในทันใด "ผู้ชายคนนั้นท่าทางเป็นไง.....น้องเมย์" "เอ่อ ....เค้าก้มลงมาดุหนูตอนฟุบอยู่อ่ะพี่ หนูเองก็เห็นไม่ชัดนะคะ เสื้อเชิ้ตขาว...." "ผมรองทรงสั้น ตาโต ๆ ใช่ไม๊"........ "เฮ้ย พี่รู้ได้ไงอ่ะ เค้าคุยกะพี่แน่ ๆ เลย พี่อำหนู พี่รู้ว่าหนูขี้กลัวผี" "เอาไว้คุยเรื่องนี้ตอนรอบเช้ามาแล้วกันนะ น้องเมย์" "อะไรอ่ะ คาใจ ไม่เอา คุยตอนนี้เหอะ" เธอไม่ยอมท่าเดียว และไม่ยอมกลับเข้ามานั่งใน Office อีกเลยจนรอบเช้ามา พอต่อรอบกันเสร็จ รอบเช้าจะออกไปทำงานข้างนอก รอบดึกอย่างเรานั่งปิดงานอยู่ใน Office คนเริ่มมากันเยอะแล้ว พี่ที่อยู่ด้วยกันก็เลยเรียกหนูไปนั่งกะChief "น้องเมย์ ....เล่าใหม่หน่อยจ้า..เมื่อเช้าเป็นยังไง" เล่าใหม่อีกรอบ พร้อมขอโทษขอโพยที่งีบหลับในเวลางาน Chief ขนลุกซู่ ถามเราว่า "คล้องพระอะไรล่ะเรานะ" (เง่อ ไอ้คนไม่รู้มันแสนจะคาใจนะคะ ช่วยอธิบายด้วยค่ะ) "โอเค พี่คนที่เป็นผู้จัดการแผนกจองห้องพักคนเก่า เค้าขยันทำงานมาก เค้าหัวใจวายและเสียชีวิตที่นี่" คนฟังอ้าปากค้างช็อค อึ้ง "เค้าเป็นคนดีมาก ๆ อัธยาศัยดี ใจดี น้อง ๆ รักเค้าหมดทุกคนแหละ ตอนเค้าเสียใหม่ ๆ พี่ก็ได้ยินเสียงกุ๊กกิ๊กในห้องเค้า พี่ก็คิดซะว่ามีหนู มีแมวอะไรเดิน" "แล้วเค้าตาโตๆ หน้ายาว ๆ ใส่เสื้อขาวเหรอคะ" "ใช่ ก็เสียชุดนั้นแหละ"   "ส่วนผู้หญิงที่เราได้ยินว่าเค้ามาคุยกันน่ะ พี่ว่าคงเป็นผู้หญิงคนที่ชอบมาปลุกพนักงานรอบดึกที่ชอบแอบงีบในเวลางาน โดนกันทุกแผนก ใครแอบหลับเป็นได้โดน โดนดึงขามั่งล่ะ ดึงแขนมั่ง ปากก็บอก ตื่น ๆ ๆ " ขนแขนลุกขึ้นมาอีกรอบ "ที่เค้าไม่ปลุกเราเพราะเค้าคงเห็นว่าเราไม่สบายจริงๆ แหละ อีกอย่างเวลาเราทำงานเราก็จริงจังไม่เคยอู้ พี่ถึงได้ถามไงว่าเราคล้องพระอะไร" "พี่คะSchedule เดือนหน้าหนูลงรอบเช้าเลยได้ไม๊คะ หนูกลัววววว" พี่ Chief ฮากลิ้งบอก "ไม่ได้ Night Audit เค้าไม่ไว้ใจใครให้ตรวจ Room rate นอกจากเรา พี่จะให้เราอยู่ต่อไปอีก 2 เดือน ฮ่า ฮ่า ฮ่า" "โหย ขอบคุณมากเลยค่ะ แหม ไม่ต้องรักน้องมากขนาดนี้ก็ได้" " เค้าเป็นห่วงเรานะเมย์เค้าถึงมาถามเราว่าเราโอเคป่าว อย่าคิดมาก" สรุปโดนลงสเก็ตอยู่ดึกต่ออีก 2 เดือนจริง ๆ ด้วยค่ะ วันหยุดนั้นก็ไปทำบุญให้กับทั้งสองคนที่มาคุยกันข้างหลังเรา "หนูสบายดีแล้วค่ะ ไม่ต้องห่วงค่ะ วันหลังไปคุยกันไกล ๆ หนูก็ได้ หนูจะไม่หลับอีกแล้วค่ะ" และเราก็ไม่ยอมอยู่ใน office คนเดียวอีกเลยค่ะ จากคุณ : เมย์ (เลขาหน้าใส) เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:08:00

ความคิดเห็นที่ 89 อันนี้เคยไปเล่าที่กระทู้เรื่องช็อคที่ห้องสีลม กับกระทู้กลัวผีที่ห้องศาลาค่ะ ที่ทำงานเก่า เป็นบริษัทเล็กๆ เราทำงานเป็นคอลเซนเตอร์กะดึกบ.เล็กๆค่ะ ตึกที่ทำงานมี9ชั้น แต่ละชั้นจะมี2ห้อง(2ออฟฟิศ) ห้องน้ำมาเข้ารวมกันข้างบันไดหนีไฟค่ะ ตอนนั้นห้องที่ทำงานงานแยกเป็น2โซนค่ะ โซนในจะเป็นส่วนออฟฟิศ เราทำงานโซนนอกค่ะ นั่งหันหน้าเข้าประตูทางเข้าโซนใน ประตูเป็นลักษณะประตูสีขุ่นค่ะ เรามาทำกะกลางคืนคนเดียว ทุกวันประตูโซนในจะล็อคไปเรียบร้อยแล้ว ทีนี้ตอนทำงานเนี่ย กลางดึกซักตี2 ตี3 ไอ้ตรงประตูเนี่ยมันจะสั่นเบาๆบ้าง เราก็ไม่ได้สนใจ บางคืนก็มีเสียงแกรกๆแบบคนเอาเล็บขูดประตู เราก็ไม่ได้แคร์อะไร ทีนี้วันนึง เห็นเป็นมือเลยค่ะ มาแค่มือจริงๆ ด้วนๆไม่มีข้อมือด้วยซ้ำ ขาวๆ มี5นิ้ว ลากแกรกๆที่ประตูค่ะ ขึ้นๆลงๆ ไปมา จะๆ2ลูกกะตา แล้วไม่ได้เห็นครั้งเดียว ตลอดที่ทำงานกะกลางคืนคนเดียว 1ปีเนี่ย เห็นหลายครั้งค่ะ แต่ตอนนั้นไม่รู้อะไรดลใจ ก็หน้ามึนทำงานอยู่ได้ แล้วก็ตึกนั้นกะกลางคืน มีเราทำงานคนเดียวค่ะทั้งตึก ดึกๆ บ.อื่นไม่มีใครทำงานค่ะ ดึกสุดก็3ทุ่มกันทั้งนั้น มีแค่พี่ยามเฝ้าตึก ที่คืนนึงแกจะขึ้นมา 2รอบ ตอนเที่ยงคืนกับตี4 โต๊ะทำงานเดิมที่หันหน้าเข้าประตูนั้น ฝั่งตรงข้ามกับผนังด้านข้างเราเป็นห้องน้ำค่ะ ทีนี้ดึกๆ บางทีไม่มีลูกค้าโทรมา ที่ทำงานอนุญาตให้เล่นเน็ตได้ เราก็นั่งเล่นเน็ตไปเรื่อยเปื่อย อ่านข่าวไปเรื่อย แล้วบางครั้งจะมีเสียงหายใจดังมาจากผนังค่ะ รู้เลยว่าทะลุผนังมา เพราะมันดังขึ้น หายใจแบบหายใจหอบอะค่ะ แล้วรู้สึกเลยว่ามาชิดข้างหู แถมมีลมเป่าด้วย เราไม่รู้จะทำยังไง ก็เนียนปิดเน็ต ลุกไปเข้าห้องน้ำค่ะ บางครั้งก็เจอเป่ามาจากฝั่งผนัง แล้วย้ายมาเป่าอีกฝั่งก็มีค่ะ-*- บางทีก็ได้ยินเสียงชักโครก ทั้งที่ไม่มีคนอยู่ เพราะมันดึก แล้วตึกเงียบมากๆ ถ้าพี่ยามมา ไม่ว่าทางลิฟต์ หรือบันได เราจะได้ยินเสียงลิฟต์ หรือเสียงประตูหนีไฟ ไม่ก็เสียงรองเท้าหนักๆแบบยามอะค่ะ ตอนนั้นเล่าให้แม่บ้านบริษัทกับแม่บ้านตึกฟัง ก็ขนลุกกันใหญ่ แต่เราทั้งที่กลัวผีมากๆ แต่ทำงานคนเดียวได้หน้าตาเฉยค่ะ ทีนี้ตอนบริษัทย้ายตึก ระหว่างรอย้ายเราก็ได้มาทำกะกลางวันค่ะ แม่บ้านกับแม่บ้านตึกก็เล่าให้ฟังว่า ที่ชั้นถัดเราไปชั้นนึงเคยมีผญแท้งลูกตายในห้องน้ำค่ะ อารมณ์ว่าจมกองเลือดเลย หลังจากนั้นคือเฮี้ยนสุดๆค่ะ พวกผญที่มาเข้าคนเดียวบางทีเห็นประตูแง้มอยู่ มองจากกระจกเข้าไปเห็นผญนั่งยิ้ม เลือดเปรอะกันบ่อยๆ ถ้าทำโอกันเลิก 2-3ทุ่ม เห็นเด็ก ได้ยินเสียงร้องไห้กันก็เยอะค่ะ บางทีก็เห็นเด็กคลานค่ะ เรื่องก็เกิดไม่นาน แค่2ปีได้ค่ะ ทั้งที่ตึกก็ใหม่ ใจกลางเมือง มีเซอร์วิสอพาร์ทเมนท์ อารมณ์นั้นฟังแล้วนึกภาพไม่ออกเลย พวกแม่บ้านบอกว่าฟังเรื่องของเราก็กลัวกันค่ะ แต่ไม่อยากให้เรากลัว เพราะทำงานกะดึกคนเดียว เลยไม่เล่า มาเล่าให้ฟังเพราะเห็นกำลังจะย้ายตึก แล้วเราก็มาทำกลางวันแล้ว อยากบอกว่าวินาทีที่ฟังนี่ขนลุกซู่เลยค่ะ ถ้ามีใครเล่าให้ฟังตอนที่ทำกะดึกอยู่เราคงลาออกนาทีนั้นเลย ทั้งที่ตอนเจออะไรแปลกๆ ตอนนั้นก็หน้ามึนทำอยู่ได้ เราเป็นพวกไร้จินตนาการเรื่องผีค่ะ เพราะงั้นถ้าไม่รู้เรื่อง จะหน้ามึนต่อได้ แต่ถ้ารู้ประวัติหรือเหตุการณ์ในอดีตปุ๊บ จินตนาการบรรเจิดทันทีค่ะ อยู่ไม่ได้แน่ๆ จากคุณ : kitten in the kitchen เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:30:20

ความคิดเห็นที่ 90 อีกเรื่องนะคะ เห็นที่นี่เป็นห้องคุณแม่ ขอเล่าเรื่องนี้หน่อย ไม่น่ากลัวค่ะ ตอนที่เราทำงานกะดึกที่คอลเซนเตอร์จากคห 89 คือตอนที่แม่เราเสียไปแล้วค่ะ เราอยู่กับแม่ 2คน พอแม่เสีย เราก็เลยออกจากมหาลัยที่เรียนอยู่มาเรียนราม แล้วก็ทำงานค่ะ ตอนนั้นมีเพื่อนไม่กี่คนที่รู้เรื่องแม่เราค่ะ อยู่มาวันนึงมีเพื่อนเราโทรมาหาเราวันหยุด ก็บ่นว่า เออ โทรหาแกไม่เจอเลยซักวัน เจอแต่แม่แกรับโทรศัพท์ บอกว่า น้องไม่อยู่ลูก ไว้โทรมาใหม่นะ แกไปไหนวะ โทรไปดึกๆ ยังไม่กลับบ้านอีก เรางี้อย่างเหวอเลยค่ะ เลยแบบ เฮ่ย โทรมามีคนรับจริงดิ่ เพื่อนเราก็แบบ ก็แม่แกไง พูดช้าๆ เสียงใจดีแบบนี้ แม่แกน่ะแหละ เราเลยบอกเพื่อนไปว่า แม่เราเสียแล้ว กลับไปทำพิธีที่บ้าน พอกลับมาเราเลยหางานทำเลย ยังทำใจไม่ได้ เลยทำแต่งาน ไม่ได้โทรติดต่อใครเลย กลายเป็นเพื่อนเรากลัวไปเลยค่ะ เพราะมันบอกว่า มันได้คุยกับแม่เราจริงๆ มันจำเสียงแม่เราได้ คุยกันหลายประโยคด้วย เป็นเรื่องแปลกๆค่ะ เราเองไม่เคยเจอแม่เลย จนวันนึงเราทำงานมาเหนื่อยมาก ท้อมากๆ คิดถึงแม่ อารมณ์ว่าที่ผ่านมาโหมให้ตัวเองทำงานหนักๆ จะได้ไม่ล้ม จะได้ไม่ร้องไห้มาก พอมันเหนื่อยจริงๆ มันเหมือนเขื่อนแตกค่ะ เรากลับมาจากที่ทำงาน ก็ล้มตัวนอนบนโซฟาเลย นอนไปร้องไห้ไปสักพัก ห่างจากที่เรานอนอยุ่ไป2-3ก้าว มีเงาดำๆปรากฎขึ้นมาค่ะ หุ่นแบบแม่เราเลย เราก็เพ่งมอง แต่ว่าภาพเหมือนย้อนแสงค่ะ เพราะเราทำห้องให้มืดๆ เพราะกลับมานอนกลางวันจะได้หลับ ยืนอยู่สักพักเราก้หลับตา แล้วก็รู้สึกว่ามีคนมาลูบหัวเราค่ะ เราเลยเชื่อว่า แม่น่าจะอยู่ใกล้ๆ เราจริงๆ จากคุณ : kitten in the kitchen เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:46:56

ความคิดเห็นที่ 91 กระทู้นี้ไม่ไหวจริงๆ อ่านไปซักพักหลอนแล้ว จากคุณ : ลูกหมีอิ่มนอนยิ้มแป้น เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 13:41:41

ความคิดเห็นที่ 92 คคห. มอ. นั้นคือ มช. ใช่มั๊ยค่ะ น่าจะเป็นวงเวียนตรงคณะมนุษย์นะค่ะ เราเป็นคนมีเซนส์นิดนึง เวลาขี่รถผ่านตรงนั้นตอนดึกๆ มันรู้สึกเลยค่ะว่ามีึอดีตมนุษย์วนเวียนอยู่ตรงนั้น มช. เรื่องเล่าเยอะค่ะ  ขบวนแห่ไร้หัวในวันเข้าพรรษา จำได้ว่าสมันเรียนอยู่หอใน เพื่อนกลับบ้านหมด เราบ้านไกล ต้องออกจากหอขอไปนอนบ้านอา แบบว่าหนีผี หุหุ จากคุณ : MamyPunboon เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 14:18:21