ความคิดเห็นที่ 1 เห็นใจ และเป็นกำลังใจให้หาโรงเรียนให้น้องได้ค่ะ  ลูกเพื่อนเรียนอยู่ที่นี่เหมือนกัน  เค้าบอกว่าลูกเค้าเรียน ม.1  แต่ความรู้ด้านวิชาการเท่ากับเด็กป. 3- 4 ของโรงเรียนอื่น  ทำให้ไม่สามารถไปเรียนที่อื่นได้เหมือนจขกท.เลยค่ะ บ้านจขกท. อยู่แถวๆไหนคะ  เผื่อพอจะมีเส้นทางลัดไปจตุโชติได้  เราอยู่แถวๆนั้นค่ะ ยังไงลองเข้าไปดูรายชื่อโรงเรียนทางเลือกในเวปนี้ http://www.karn.tv/c_school/off_002.html เผื่อว่าจะมีโรงเรียนที่น้องจะสามารถไปเรียนต่อได้ และสะดวกในการเดินทางนะคะ จากคุณ : naowarat เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 10:36:20

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณคุณnaowaratมากคะ บ้านเจ้าของกระทู้อยู่ทีลาดพร้าวคะ สำหรับการไปจตุโชติไม่สามารถไปได้จริงๆคะเพราะสู้ค่าน้ำมัน ค่าทางด่วนไม่ไหวคะ จริงๆแล้วโรงเรียนที่กำลังจะสร้างใหม่มีโครงการที่สวยงามน่าเรียนมากคะ แต่ลูกของเราคงไม่ได้ไปแน่นอนคะ ตอนนี้หาที่เรียนใหม่ให้ลูกคะยังไม่อยากเข้าโรงเรียนในระบบคะ แต่โรงเรียนในระบบเค้าก็ไม่เอาลูกเราคะเค้าบอกว่าจะเป็นภาระเค้าคะ ไม่เสียใจที่เลือกเรียนที่แสนสนุกคะ แต่เสียใจที่โรงเรียนไม่มีการจัดการที่ดีมากกว่านี้ การบอกในเวลารีบเร่งทำให้ผปคหลายคนหาทางออกไม่ได้คะ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 10:56:20 A:110.168.92.152 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 3 สดๆร้อนๆเลยครับ โรงเรียนเพิ่งโทรมาหาผมเมื่อสองนาทีที่ผ่านมา ผมบอกก่อนกันลืม - ย้ายไปจตุโชติแถวสายไหม รังสิตคลองสองคลองสาม - ยุบชั้นเด็กเล็กและลดห้องอนุบาล1 ลงไปหนี่งห้อง ไม่รับเด็กหม่ ชั้นอนุบาล1 เป็นชั้นสำหรับเด็กที่ขึ้นมาเท่านั้น เหตุผลเพราะครูบางส่วนลาออกไป - มีทีเรียนสำหรับเด็กอนุบาลจนถึงประถมต้น ส่วนประถมปลายกับมัธยมต้องใช้ที่เรียนชั่วคราวจนกว่าจะถึงเทอมหน้า - ค่าเทอมไม่เพิ่ม อย่าที่ผมเคยบอกคือ ผมสาปส่งไปแล้ว ก็ยังยืนยัน นั่งยัน นอนยันครับ อยากให้ผู้ปกครองที่ยังยึดมั่นถือมั่นอยู่หันมามองความเป็นจริงบ้างครับ ถึงแม้หลักการของวอลดรอฟเป็นหลักการที่ดีที่เน้นการพัฒนาจิตใจมนุษย์ แต่ไม่มีผลวิจัยที่ไหนระบุว่าสมองของเด็กจะพัฒนาช้ากว่าร่างกายและจิตใจนะครับ คุณต้องหาคำตอบตรงนี้ให้ได้ก่อนที่จะเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริงครับ พุทธศาสนาสอนเรื่องการพิสูจน์ด้วยตรรกะ ลองตั้งคำถามสิว่า - หากเด็กเรียนเพื่อพัฒนาจิตและร่างกายไปพร้อมๆกับการพัฒนาด้านสมองนั้นมันทำไม่ได้หรือ - หรือหากเด็กเรียนด้านวิชาการเหมือนโรงเรียนทั่วไป จะเรียนเรื่องการพัฒนาด้านจิตไปพร้อมๆกันไม่ได้หรือ หากเชื่อโดยไม่มีหลักการพิสูจน์ ไม่มีอะไรรองรับเลย มันเรียกว่าความเสี่ยงครับ โรงเรียนลอยแพอย่างนี้ก็เป็นการได้รับผลตามความเสี่ยงนั้น ผมเคยบอกแล้วว่า สิ่งที่เขาทำคือการก่อเวรกรรมกับเด็ก โดยการสร้างความเชื่อกับผู้ปกครองจนกลายเป็นศรัทธา ผมแนะนำได้เพียงว่า หากต้องการให้เด็กกลับไปยืนอยู่ในโลกของความเป็นจริง สามารถแยกแยะถูกผิดและหันหน้าสู้กับสิ่งทีดีและไม่ดีได้ ต้องให้เขายอมรับความจริงก่อนว่าเขาจะต้องเหนื่อยแน่ๆในการวิ่งไล่ตามคนอื่น ผมไม่แนใจนะครับว่า กศน.จะรองรับเด็กกลุ่มนี้ได้หรือไม่ ถ้าเขาสามารถวิ่งทันคนอื่นในเวลาเพียงปีเดียวสามารถเข้าเรียน ม.1 ในโรงเรียนปกติ ก็น่าจะยอมเสียเวลาซักปีให้เด็กเรียนกศน.ไปก่อนให้เขารับรองวุฒิ ป6 แล้วเอาวุฒิจากกศน.ไปสมัครเรียนชั้นม.1 ในปีถัดไป ถอยหนี่งก้าวเพื่อเดินต่อได้อีกหลายก้าวครับ และในปีนั้นที่ลูกคุณกำลังสู้อยู่ คุณก็ต้องสู้ไปกับเขาด้วย เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : bird เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 11:30:16 A:125.25.210.253 X: TicketID:302231

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณพ่อbirdด้วยคะ ตอนนีที่บ้านกำลังเข้าสู่โหมดความเป็นจริงคะ^_^ มีผปคหลายคนที่ลูกเคยเรียนที่นี่ และออกไปเรียนที่อื่นแล้วเช่นกัน ผปคท่านนั้นบอกกับเราว่า "คนเป็นพ่อแม่ต้องเข้มแข็งเพื่อลูกคะ" เราเชื่อว่าเด็กๆโดยเฉพาะอนุบาลนั้นตามกันทันคะ แต่ในเด็กโตนั้นก่อนที่เค้าจะได้ไล่ตามใครๆให้ทันหลายๆโรงเรียนก็ผลักไสเค้าเสียแล้ว ที่เขียนนี่คือลูกของเพื่อนๆที่เรียนประถมมาหลายปีแล้วนะคะ ข้อมูลที่คุณbirdให้มานั้นบอกตรงๆว่าหลายอย่างผปคที่ลูกยังเรียบนอยู่ที่นี่ ไม่เคยได้ยินจากปากครูด้วยซ้ำ เป็นการบอกได้ถึงการจัดการและการทำงานที่ไม่ชัดเจนองโรงเรียนคะ ตอนนี้โรงเรียนต้องการให้ทุกคนก้าวตามไปโดยไม่ต้องเรียกร้องใดๆ ซึ่งนี่คืออีกข้อที่ทำให้ไม่อยากไปด้วยคะ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 11:42:07 A:110.168.92.152 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นใจนะคะ และก็เห็นด้วยกับคุณเบิร์ด เด็กโต ระดับประถม ที่หารร.รองรับไม่ได้  เพราะอ่อนวิชาการเกินไป ถ้าเป็นเรา เราถอยเพื่อก้าวต่อค่ะ ยอมให้ดรอปเรียนเพื่อมาปูพื้นทางวิชาการใหม่ จะเสียเวลา1ปีหรือ 2ปี ก็ต้องยอมค่ะ ไม่ต้องห่วงเรื่องอายุมากกว่าเพื่อน ถ้าน้องได้จริงๆเชื่อว่าต้องมีรร.ที่รับได้แน่ๆ แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 54 12:01:31 จากคุณ : lovelypam เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 11:51:37

ความคิดเห็นที่ 6 เฮ้อ... ตอนเราเลือกเรียนที่นี่ก็ว่ามองการณ์ไกลแล้วนะ เห็นโรงเรียนขยับขยายถึงชั้นมัธยมแล้วถึงได้เืลือก เพราะคิดว่ามันเป็นการทำร้ายเด็กหากต้องส่งกลับเข้าไปเรียนในระบบระหว่างทาง มาวันนี้เราต้องมารับมือกับเรื่องที่เราพยายามหลีกเลี่ยงในสภาพจำยอม การย้ายไปจตุโชติก็ลำบากขึ้นเยอะสำหรับเรา แต่ถ้าจะตามไปจริง ๆ ก็ทำได้ เหตุผลที่ไม่ตามไปเพราะเราหมดศรัทธากับกลุ่มผู้บริหารที่ไม่มีความโปร่งใส บอกว่าจะทำโรงเรียนชุมชนแต่ไม่รับฟังความคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะที่แตกต่างไปจากที่พวกตนได้วางไว้ บอกแต่ว่าทุกคนควรทำเพื่อลูก ซึ่งสำหรับพวกเค้าการทำเพื่อลูกหมายถึงต้องตามไปกับโรงเรียนไม่ว่าจะไกลสุดกู่หรือลำบากเท่าไร นอกจากจะไม่ฟังแล้วยังมองว่าคนที่ร้องทุกข์เป็นพวกตัวปัญหา บอกตรง ๆ ครอบครัวเราไม่มีปัญหามากมายเท่าครอบครัวอื่นๆ อีกหลาย ๆ ครอบครัว แต่เราทนดูการปฏิบัติของกลุ่มผู้บริหารต่อพวกเค้าเหล่านั้นไม่ไหว ปากปราศัยน้ำใจเชือดคอจริง ๆ จากที่คิดว่าไม่ว่าโรงเรียนจะย้ายไปที่ไหนเราก็จะตามไป เราเปลี่ยนความคิดทันที ก่อนมาเรียนที่นี่เราค้นคว้าข้อมูลเกี่ยวกับการศึกษาในแนววอลดอร์ฟมาพอสมควร เราไม่ได้คิดว่าวอลดอร์ฟจะดีไปหมด ถูกไปหมด แต่แนวทางของวอลดอร์ฟตรงใจเราหลาย ๆ อย่าง และตรงกับแนวทางการเลี้ยงลูกของเราโดยบังเอิญ เราชอบที่จะเดินสายกลางเพราะรู้ว่าเกือบทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ไม่มีอะไรเพอร์เฟค เรากลัวเรื่องการจัดการที่เข้าข่ายลัทธิที่เกิดขึ้นกับวอลดอร์ฟบางโรงในต่างประเทศ แต่เราคิดว่ามันคงไม่เกิดกับแสนสนุกไตรทักษะ เพราะเรามองว่าวอลดอร์ฟนั้นใกล้เคียงวิถีพุทธ และก่อนพาลูกเข้าเรียนเราได้เข้าไปดูงานเปิดบ้านเปิดโรงเรียนและเห็นว่าเค้าได้ปรับให้เข้ากับวิถีไทย ๆ แต่มาวันนี้เราเริ่มได้กลิ่นของความเป็นลัทธิมากขึ้นทุกวัน ๆ จากการกระทำ สายตา และ วาจาของกลุ่มผู้บริหาร ในโรงเรียนเกิดการแตกแยกระหว่างผู้ปกครองที่มีคำถามกับผู้ปกครองที่มีศรัทธาอันแรงกล้ากับกลุ่มผู้บริหาร มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้า เราจะไม่ตำหนิเลยถ้าคุณจะวอลดอร์ฟสุดโต่งมาตั้งแต่แรก เราจะได้รู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ที่สำหรับลูกเราตั้งแต่แรก จากคุณ : แสนสนุกทุกข์ถนัด เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 11:55:17 A:124.122.117.64 X: TicketID:306631

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณคุณ lovelypam คะ และสำหรับคุณ "แสนสนุกทุกข์ถนัด" คิดว่าคุณและเรามีความคิดที่ใกล้เคียงกันคะ โรงเรียนทางเลือกแถวๆบ้านก็หายากคะ ที่มีโรงเรียนน่าเรียนอยู่บ้างก็แพงสำหรับครอบครัวเรา ตอนนี้กำลังปวดหัวมากกับเรื่องหาที่เรียนให้ลูกคะ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:03:20 A:110.168.92.152 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาอ่านและมาให้กำลังใจค่ะ เราเป็นคนนึงที่คิดจะเลือกโรงเรียนทางเลือกให้ลูก แต่ไม่ผ่านการสัมภาษณ์ พอไปดูอีกโรงเรียนแล้วไม่มีมัธยม เคยคิดจะเข้าไปดู รร.แสนสนุกไตรทักษะ ประชาอุทิศ ด้วยค่ะ แต่เปลี่ยนใจเบนเข็มไปเรียนโรงเรียนวิชาการตามปกติแทน แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 54 12:20:12 จากคุณ : ระแนงไม้ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:17:33

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นใจคุณแม่คะ  เข้าใจนะคะ เราก็ต้องการให้ลูกเป็นคนอารมณ์ดี  แต่บางครั้งฝืนกระแสสังคมไม่ไหว  ที่ต้องเอาวิชาการมาตัดสิน  ลูกเราจึงต้องมีวิชาการไว้สู้กับเด็กอื่นๆ ทำไมเค้าไม่วัดกัีนที่ EQ บ้างนะ  สังคมแข่งขัน  ปลูกฝังให้เด็กต้องอยู่เหนือคนอื่น ไม่รู้จักความทุกข์หรือความเศร้าของคนอื่น  ต่อไปสังคมจะเป็นอย่างนะ แต่ รร.มาืิ้ทิ้งกลางคันแบบนี้ไม่ดีเลยคะ   ลองปรึกษา ผปค. แล้วรวมตัวกันเหมารถ รร. ไม๊คะ หรือลองเสนอโรงเรียนให้จัดหารถมารับเด็กที่หน้า  รร.เก่า  ไปส่งที่ใหม่  ซึ่งน้องอาจจะต้องตื่นเร็วขึ้นสักหน่อย อันนี้ดูมาจากที่โรงเรียนเก่าแม่คะ  แม่เรียนวิทยาลัยนาฏศิลปคะอยู่ที่สนามหลวง  เค้ามีการย้ายโรงเรียนไปเรียนที่ศาลายา ซึ่งสถานที่กว้างขวางกว่า  เค้าจะจัดรถมารอรับ-ส่ง นักเรียนที่หน้าวิทยาลัยเก่า  (เรียกวิทยาลัยแต่เรียนตั้งแต่ ม.1 นะคะ เดี๋ยวเข้าใจว่าเป็นเด็กระดับมหาลัย) ลองไปเสนอโรงเรียนดูนะคะ  น่าจะพบกันครึ่งทางได้ถ้ามีเด็กที่ไปไม่ได้เยอะ เป็นกำลังใจใ้ห้นะคะ จากคุณ : mana2011 เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 12:49:10

ความคิดเห็นที่ 10 สำหรับคนที่เลือกให้ลูกเรียนโรงเรียนทางเลือก หรือแม้แต่โรงเรียนในระบบก็ตามเราเชื่อว่าทุกคน เลือกโรงเรียนที่คิดว่าดีสำหรับตัวเองและลูกเสมอ สำหรับเราแล้วอาจจะเป็นครอบครัวที่ยังโชคดีกว่าผปคบางคนในโรงเรียนด้วยซ้ำ เพราะเราเป็นครอบครัวเดี่ยวการเลี้ยงดูลูกอยู่ในสิทธิ์ขาดของเรา แต่สำหรับผปคบางคนที่เค้าตั้งใจกับลูกจริงจัง โรงเรียนไม่ให้ทำอะไรผปคเหล่านั้นก็พร้อมทำตาม จนในบางครั้งต้องมีปัญหากับปู่ ย่า ตา ยาย หรือญาติๆคนอื่นๆ แต่ผปคเหล่านั้นก็อดทนและพยายามทำในสิ่งที่ไปในทิศทางเดียวกับโรงเรียน มาวันนึงที่โรงเรียนนึกจะปิดและย้ายไปที่ใหม่โดยไม่บอกล่วงหน้าในเวลาที่สมควร เมื่อมีผปคที่ตามไปไม่ได้ที่เค้าทุ่มเทกายใจให้โรงเรียน แต่โรงเรียนไม่เคยแม้แต่จะหาทางช่วยเหลือผปคเหล่านั้นเลย โรงเรียนจะรู้ไหมว่าได้ทำให้หลายๆครอบครัวเกิดปัญหาทะเลาะกันของพ่อแม่ เกิดปัญหาระหว่างเครือญาติที่สงสัยกับแนวทางของโรงเรียนที่กำลังเป็นไป โรงเรียนกำลังทำอะไรอยู่สร้างความเชื่อแบบMLMอยู่หรือเปล่า? จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 13:04:01 A:110.168.92.152 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณคณระแนงไม้คะ และขอบคุณคุณmana2011ด้วย เรื่องรถโรงเรียนนั้นมีการต่อสู้มาโดยตลอด แต่โรงเรียนไม่ทำคะเพราะขัดกับแนวทางของโรงเรียน????? ส่วนผปคจะรวมตัวทำรถเองโรงเรียนก็ไม่ยอมคะ????? แล้วต้องทำยังไงคะ คือโรงเรียนต้องการแค่ให้ทำคาร์พูลกันคะ ซึ่งก็ยังหาอะไรสรุปไม่ได้คะ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 13:07:33 A:110.168.92.152 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 12 น่าเห็นใจ ผู้ปกครอง มากครับ แนวโน้มราคาน้ำมันโลกจะสูงขึ้นด้วย การเดินทางไกลจริง ๆ เอาแค่จาก หลักสี่ ดอนเมือง ไปคลองสองคลองสามนี่ก็สาหัสแล้วครับ ถ้าพ่อแม่ท่านใดที่อยู่แถวสุขุมวิท หรือสามารถเดินทางมาทางสุขุมวิทได้ ผมแนะนำโรงเรียนที่ลูกชายเรียนอยู่ครับ Glory International School เว็บไซต์ http://www.gisglory.com เป็นโรงเรียนอินเตอร์เล็ก ๆ ไม่หรูหราอะไร แต่อบอุ่น ครับ ใช้หลักสูตรสิงค์โปร ในการเรียนการสอน ซึ่งต้องยอมรับครับว่า หลักสูตรสิงค์โปร์ ของประเทศเล็ก ๆ ทำให้ประเทศเล็ก ๆ นี้ยืนอยู่บนเวทีโลกได้ มี เด็ก ที่เคสใกล้เคียงกับกรณีนี้อยู่ 2 คน 1. เด็กที่มาจาก home school 2. เด็กที่มาจากแนววอร์ดรอฟ ช่วงแรก ๆ เด็กก็มีปัญหาตามเพื่อนไม่ทันครับ แต่หลัง ๆ ก็ค่อย ๆ ปรับตัวไปได้เอง ข้อดีของที่นี้คือ เป็นโรงเรียนใหม่เปิดได้ 2-3 ปี คนจะยังไม่ค่อยรู้จัก ทำให้อัตราครู 1 คนดูแลเด็กน้อยมาก จึงสามารถดูแลเด็กในเคสต่าง ๆ ได้ง่ายครับ เป็นกำลังใจให้ ผู้ปกครองทุกท่านครับ จากคุณ : cybergigz เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 13:27:24

ความคิดเห็นที่ 16 กว่าดิฉันจะพาลูกมาเรียนที่นี่ เราศึกษาแล้ว ศึกษาอีกเกี่ยวกับการจะเข้ามาเรียนที่ "แสนสนุกไตรทักษะ " แห่งนี้ เปนโรงเรียนทางเลือก อีกทางเลือกหนึ่ง ที่เราพยายามค้นหา ไม่เร่งเรียน พัฒนาอีคิว เด็กมีความสุขกับการไปโรงเรียน นับแต่วันแรกที่ลูกก้าวย่างเข้าสู่รั้วโรงเรียน ไม่เคยมีซักครั้งที่ลูกจะโยเย ไม่อยากมาโรงเรียน ลูกดิฉันมีความสุขกับการมาที่นี่ มีความสุขกับการได้มีกิจกรรม ได้มีเพื่อน ได้ครูที่ดีในการสอน และเข้าใจเด็ก แต่วันนี้ ผู้บริหาร เจ้าของโรงเรียน ที่ดิฉันมีความเคารพ มีใจให้ว่า ท่านคือผู้ที่เข้าใจเด็ก เปนผู้ที่รู้แจ้งเรื่องการพัฒนาเด็ก ท่านมีท่าทางโอบอ้อมอารี พูดคุยกับลูกดิฉันด้วยการจับมือและโอบกอด   ท่านกลับปล่อย ลอยแพเด็กอย่างไม่ไยดี  แทนที่ท่านจะเลือก ทำโรงเรียนต่อ กลับเลือกวิธีทางธุรกิจ โดยเลี่ยงคำว่า ปิดกิจการ มาเปน ย้ายโรงเรียน โดยมีทีมบริหารใหม่ ที่เปน ผปค. นร. วิธีการ ของกลุ่ม ที่เข้ามาจัดการนี้ ท่านแจ้งว่า ท่านคิดดีทำดี มีเจตนาที่ดี  แต่ท่านไม่รับฟังคนอื่นที่มีปัญหา  แรกๆ ดิฉันพยายามขจัดความรู้สึกนี้ออกไปให้ได้ เพื่อลูก เพื่อการก้าวไปของลูก  ยอมที่จะเดินทางไกลๆ  แต่มันมาสิ้นสุดลง ตรงการประชุมครั้งสุดท้าย    มีการพยายาม ไม่ให้ถามคำถาม  มีเสียงปรบมือเมื่อผู้ปกครองที่เสนอคคห. ถูกเหน็บแนม  และกริยาอาการต่างๆ ของผปค.บางท่าน ที่ไม่พอใจผู้พูดที่คิดต่าง ดิฉันขมขื่นใจ กับสิ่งที่ได้รับรู้ ได้มองเห็น มาประมวลเรื่องราว หลายๆอย่างที่เกิดขึ้น  แล้วสรุปได้ว่า   " ดิฉันทนไม่ได้ กับสังคมที่ พยายามบอกว่า ดี และสะอาด  ลูกจะต้องอยู่ในสังคมที่ดี ได้หล่อหลอมการเปนคนดี   แต่ในความเปนจริงนั้น  มีบางสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ " ใครจะตามตามไปยังที่แห่งใหม่ ดิฉันถือว่า เปนสิทธิ์คนแต่ละบุคคล ใครจะว่าดิฉันอีโก้ ไม่นึกถึงลูก ก็เปนสิทธิ์ของบุคคล คนนั้น  ดิฉันคิดว่า การที่ลูกที่จะเรียนรู้สังคม อีกด้าน โดยที่เราได้บ่มเพาะความดีงาม ที่ได้มาจากคุณครูที่สอนมาตลอดระยะ เวลา 5 ปี ก็เพียงพอแล้ว ทุกคนที่ภาคภูมิใจ จากความเปนคณะทำงานของพวกคุณได้เปนผู้ก่อตั้งโรงเรียน(แบบไม่นึกถึงความเดือดร้อน และข้อคิดเห็นของคนอื่น แถมยังมองคนคิดต่างอย่างดูแคลน) ก็ขอให้คุณภาคภูมิใจกันไปเถิด   แต่ขอให้พึงระลึกไว้ ว่า ผู้ที่เค้าพยายามหาที่เรียนใหม่ ที่คิดต่างจากคุณ เค้าร้องไห้กันหนักขนาดไหน  ทุกข์ใจขนาดไหน  เมื่อรับรู้ในโลกของความเปนจริง เมื่อไปหาที่เรียนใหม่กัน จากคุณ : nongthee เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 13:54:43

ความคิดเห็นที่ 17 คุณnongtreeมีคนเข้าใจคุณคะรวมถึงเราคนนึงด้วยคะ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 14:16:20 A:110.168.92.152 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 18 มีเพื่อนเราคนนึงส่งลูกไปเรียนโรงเรียนที่เน้นกิจกรรมมากกว่าวิชาการ ลูกเธออยู่ อนุบาลและเด็กดูสนุกสนาน เพลิดเพลินกับกิจกรรมที่คุณครูจัดให้ทำร่วมกับเพื่อนๆ   ทางโรงเรียนบอกว่าไม่เน้นการอ่าน ไม่เน้นเขียน  แต่พอจะจบ อ.3 เพื่อนๆ และ ผปค. ด้วยกันเริ่มกังวลว่าลูกยังอ่านไม่ได้ เขียนไม่เป็น แล้วจะไปต่อระดับประถมที่ไหน ได้อย่างไร   เพราะเมื่อเข้า ป.1  นร.ต้องอ่านโจทย์ได้เอง ต้องเขียนเป็นประโยคได้เอง เวลาสอบคุณครูก็ไม่ได้มานั่งอ่านโจทย์ให้เหมือนวัยอนุบาล คุณแม่ต้องวางแผนกันยาวๆนะคะ   เพราะเพื่อนดิฉันบอกว่า..เขาเลือกโรงเรียนทางเลือกนี้ให้ลูกสำหรับวัยอนุบาลเพราะเห็นว่าลูกได้สนุก ไม่เครียดกับการเรียน...แต่ดูๆ สิ้นเทอมสุดท้ายอนุบาล คุณเพื่อนและ ผปค.หลายๆ ท่านกำลังเครียดแทน ส่วนตัวแล้วเราเองก็ชอบโรงเรียนทางเลือกเหมือนกัน .. แต่ก็เลือกที่จะให้ลูกได้เข้าโรงเรียนที่มีการเรียนการสอนควบคู่กันไปกับกิจกรรมในห้องเรียน กิจกรรมนอกห้องเรียนให้เด็กๆ ด้วยค่ะ จากคุณ : exactly เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 15:00:13

ความคิดเห็นที่ 19 ฟังๆ  ดูแล้ว  โรงเรียนดูจะไม่อยากแก้ปัญหาอะไรเลย  หมายความว่าอย่างไรกันเนี่ย   น่าโมโหแทนจริงๆ  จะเอาแบบที่ตัวเองต้องการอย่างเดียว..แย่จัง ไม่รู้จะแนะนำที่ไหนแล้วคะ  แต่ที่เราเห็นโรงเรียนของเสถียรธรรมสถานก็แนวนี้่ แต่มีแค่ อ.3 เองคะ จากคุณ : mana2011 เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 16:31:52

ความคิดเห็นที่ 20 ส่งหลังบ้านไม่ได้ ถ้าหาโรงเรียนเหมาะสมไม่ได้จริง ๆ ลองจับกลุ่มกับผู้ปกครองโฮมสคูลมั้ยคะ ลองติดต่อคุณมุก ล็อคอิน ตื่นมาตาแป๋ว ๆ คุณมุกให้ลูกเรียนอนุบาลทางเลือกและตัดสินใจโฮมสคูลลูกในระดับประถมค่ะ อาจจะได้แนวทางอะไรเพิ่มนะคะ จากคุณ : ระแนงไม้ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 17:09:09

ความคิดเห็นที่ 21 คณะทำงานเริ่มโปรยแนวคิด โรงเรียนชุมชน ในวันประกาศอย่างเป็นทางการเมื่อ 27พ.ย.2553 ว่าต้องย้ายแน่นอน แล้วบอกว่า ร.ร. เป็นกิจการที่ไม่หวังผลกำไร และที่ผ่านมาเพิ่งเริ่มมีกำไรเล็ก ๆน้อยๆ มาตั้งแต่ปี 2547 ดังนั้นในการซื้อที่ดินแปลงใหม่ (ไม่ต้องการเช่า) จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนเงินทุนจากผปค โดยขอรับเป็น เงินบริจาค เงินยืม(ปลอดการคืน 3 ปีแรก) เงินค่าเทอมล่วงหน้า.....เพิ่งถึงบางอ้อว่าทำไม จึงมาชูประเด็น โรงเรียนชุมชน เอาตอนนี้ ผปค ที่พยายามจะตามไปเพราะเชื่อในแนวทางการศึกษาแบบวอลดอร์ฟ ก็ดิ้นรนกันสุดฤทธิ์ บางคนถึงขนาดเตรียมเอาบ้านไปจำนองแล้วเอาเงินมาให้ ร.ร. บางคนก็เวียนจดหมายขอสปอนเซอร์จากหน่วยงานภายนอก คณะทำงานให้ความมั่นใจกับ ผปค.ว่าให้เราทำ..ให้เต็มที่ ถ้าถึงที่สุดแล้วยังมีเงินไม่พอ จะมีผู้ใหญ่ใจดีมาช่วยเรา...อ้าว ผปค. ที่มีปัญหารับ-ส่ง ต้องการให้มีรถโรงเรียน ทางร.ร. กลับไม่เห็นด้วย แต่พยายามแนะนำให้ผปค.ใช้วิธี car pool เท่านั้น ผปค ที่ไม่ต้องการทำ car pool และไม่ต้องการอยู่ในภาวะที่ต้องพึ่งพาคนอื่น ๆไปตลอด พยายามหาวิธีเช่ารถตู้ รถบัสขนาดเล็กมาทำเป็นรถรับส่งนักเรียน แต่พอจะติดประกาศที่หน้า ร.ร. เพื่อให้ ผปค.ท่านอื่นที่มีปัญหารับ-ส่ง มาลงชื่อเพื่อจะได้รู้จำนวน ทาง ร.ร. กลับไม่ให้ติดประกาศ โดยครูจะเรียกประชุมแต่ละห้อง เพื่อจับคู่ car pool ให้ แต่ถึงวันนี้ เรื่องก็ยังไม่คืบหน้า...อ้าว ที่ดินจตุโชติ ปัจจุบันเป็นสถานที่คัดแยกขยะ ผปค กังวลว่าจะมีสารพิษตกค้างหรือเปล่า ต้องการให้ ร.ร. ตรวจสอบก่อน เพราะเกรงว่าหากมีสารพิษตกค้าง จะเป็นอันตรายกับเด็ก คณะทำงานแจ้งในที่ประชุม ผปค ว่า เราจะรีบทำสัญญาซื้อที่ดิน หลังจากนั้นเราก็จะเริ่มทำการตรวจสอบ....อ้าว ซื้อก่อนตรวจ แล้วถ้าตรวจเจอสารพิษหละ ?? ผปค. ระดับประถมที่ตามไปไม่ได้ และหา ร.ร.อื่น ๆให้ลูกไม่ได้ เริ่มรวมกลุ่มกันเพื่อทำ home school เข้าไปคุยกับคณะครู ได้ความว่า ทาง ร.ร. จะไม่ส่งครูมาช่วยสอน แต่ยินดีให้นำชื่อเด็ก ๆ มาไว้ในรายชื่อนักเรียนของ ร.ร. ได้....อ้าวหงัยทิ้งกันอย่างงี้หละ ในที่ประชุม ผปค ช่วงเดือน ธ.ค. 2553 หลังจากผปค ได้ฟังรายละเอียดการย้าย ร.ร. ก็มี ผปค ทั่นหนึ่งลุกขึ้นถามถึง action plan ในอนาคต คำตอบคือ เราไม่มี master plan หรือ action plan อะไรทั้งสิ้น เราจะดูสถานการณ์และแก้ไขไปในเวลานั้น.....อ้าว แล้ว ผปค. จะวางแผนครอบครัวกันยังไงต่อไปหละ ผปค. ที่เริ่มตื่น..แล้วนำลูกออกมาสู่โลกความจริง ต้องสะเทือนใจเมื่อพบว่า ลูกระดับมัธยมมีความรู้เพียงประถม ลูกระดับประถมมีความรู้เพียงอนุบาล....ไปที่ไหนเค้าก็เบือนหน้าหนี ที่ดีหน่อยก็ยอมให้มาทดสอบทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าผลจะออกมายังไง...พิมพ์ไปก็สะเทือนใจไป น้ำตาไหล.....เราทำอะไรลงไปกับลูกของเราเนี๊ยะ จากคุณ : HighTower เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 17:37:21 A:58.8.111.243 X: TicketID:306658

ความคิดเห็นที่ 22 คุณ cybergigz ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆคะ แต่บ้านไกลไปหน่อยคะอยู่ลาดพร้าวคงไปสุขุมวิทยากคะ คุณ exactly ปัญหาของโรงเรียนทางเลือกถ้าไม่มีชั้นประถมรองรับก็จะเป็นแบบนั้นคะ แต่ที่แสนสนุกมีประถม มัธยมรองรับแต่ตอนนี้เราไม่สามารถไปกับเค้าได้จริงๆคะ คุณ mana2011 ที่โรงเรียนวัดศิริพงษ์ เป็นวอลดอร์ฟวิธีพุทธคะสำหรับเด็กที่มองหาที่เรียนสำหรับลูกเล็กก็เป็นทางเลือกที่ดีคะ แต่กับลูกเราคงหมดหนทางคะ แล้วก็เสถียรธรรมสถานกำลังจะเปิดประถมคะในปีการศึกษา2555ซึ่งลูกเราก็ไปเรียนด้วยไม่ทันเช่นกันคะ คุณระแนงไม้ ขอบคุณสำหรับข้อมูลคะ คุณ HighTower ชอบบอกว่าให้ like พันครั้งคะ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 18:49:07 A:124.120.110.64 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 23 ปัญหาของโรงเรียนไม่ใช่จะมีแค่นี้ พื้นที่ที่ต้องการสร้างโรงเรียนก็ยังไม่ได้ซื้อเลย และพื้นที่นั้น(จตุโชติ)ก็ไม่ได้รองรับการเรียนได้เลยในเทอมหน้า เพิ่งทราบในวันนี้ว่าอาจมีการเลื่อนการเปิดเทอมไปราวสองสัปดาห์ ตลกร้ายคือโรงเรียนต้องการไปทั้งๆที่ไม่มีความพร้อมใดๆ สำหรับผปคที่ตามไปขอนับถือในน้ำใจของท่านที่ยอมรับเงื่อนไขแบบนี้ได้ แต่สำหรับเราถึงจะยังหาโรงเรยนให้ลูกไม่ได้เราก็ไม่ตามไปแน่นอนคะ แต่อยากให้โรงเรียนรับผิดชอบบ้างได้ไหมกับเด็กที่ไม่มีที่ไป โรงเรียนจะทำอะไรให้เด็กกลุ่มนี้ได้บ้าง???????? จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 18:54:56 A:124.120.110.64 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 24 ผมขอเตือนให้บรรดาผู้ปกครองที่จะย้ายตามไปลองไปหา พรบ.โรงเรียนเอกชน 2550 มาอ่านทำความเข้าใจก่อนนะครับ อย่างน้อยต้องรู้ว่าสิ่งที่เขาพยายามบอกให้เราเชื่อ มันตรงกับข้อกฏหมายหรือเปล่า ผมศึกษาตรงนี้มาหลายรอบแล้ว ผมกล้าบอกเลยว่ามันยังมีกลิ่นทะ:-)ๆอีกหลายเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการขอใบอนุญาตที่เขาอ้างว่าจะให้คนเดิมเป็นผู้รับอนุญาตไปก่อนในสถานที่ตั้งใหม่ ผมถามจริงๆเหอะว่ามันทำได้จริงหรือ เรื่องการหลบเลี่ยงที่จะเลิกกิจการโรงเรียน ถ้ามันยังมี legal issue อยู่และไม่เคยบอกให้พวกคุณรับรู้เลย ก็ขอเตือนตรงนี้เลยว่ามันเสี่ยงครับ ช่วยกรุณาเว้นวรรคจากศรัทธาและความเชื่อซักนิด ออกมาค้นหาข้อมูลของโลกความเป็นจริงเถอะครับ แค่เสิร์ชกูเกิลนิดเดียวก็เจอแล้วครับ จากคุณ : bird เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 19:36:48 A:125.25.213.36 X: TicketID:302231

ความคิดเห็นที่ 25 คุณเบิร์ดคะ มีผปคหลายคนถามโรงเรียนถามคณะทำงานเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ "ขอแค่เชื่อมั่นและบอกว่าจะไปด้วยกันปัญหาจะผ่านพ้นไปได้" ฟังแล้วอยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก พ่อแม่ที่เห็นต่างกลายเป็นผปคที่"คิดลบ" แนวการศึกษาวอลดอร์ฟนี้ไม่มีใคร(ที่ส่งลูกไปเรียน)ไม่เชื่อไม่มั่นใจคะ แต่ถ้าจะไม่มั่นใจก็ตรงการจัดการของคณะคนทำงานและโรงเรียนมากกว่า สำหรับเราแม่คนนึงและเพื่อนร่วมชะตากรรมอีกหลายๆคน เป็นเพียงกลุ่มผปคหยิบมือเดียวที่โรงเรียนไม่ใส่ใจ การร้องขอความชัดเจนในการแก้ปัญหากลายเป็นเรื่องยาก วันนี้เราจึงออกมาบอกให้โลกภายนอกรับรู้ว่า ยังมีผปคที่เดือดร้อนในการหาที่เรียนอย่างมาก โรงเรียนจะช่วยเราอย่างไรบ้าง????? เพราะเราทำมาทุกทางแล้วคะ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 22:24:25 A:124.120.110.64 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้าหากผู้ปกครองต้องการเรียกหาความช่วยเหลือจากเขา ผมคิดว่าเขาก็มองว่าการที่มีคนมารับไม้ต่อแล้วนี่แหละคือการช่วยเหลือ เขาถึงใช้คำว่าย้าย แทนคำว่าปิด หรือ เลิก ไงครับ ผมเฉลยเลยก็ได้ว่า หากเขาบอกว่าเขาจะปิดโรงเรียน หรือเลิกกิจการโรงเรียนนั้น กฏหมายกำหนดให้ผู้รับใบอนุญาตต้องแจ้งการเลิกกิจการภายใน 120 วันก่อนวันสิ้นสุดภาคเรียนสุดท้าย หากไม่ทำอย่างนั้นโรงเรียนจะเลิกกิจการง่ายๆไม่ได้ กฏหมายไม่มีการระบุการเลิกกิจการโดยสภาพ เช่น ไม่มีนักเรียน ไม่มีครู ไม่มีผู้ถือหุ้น นี่คือช่องว่างของกฏหมายที่เขาลอดรูออกมาโดยใช้คำว่าย้ายเพราะเขายังไม่จำเป็นต้องแจ้งยกเลิกกิจการตอนนี้ก็ได้ ซึ่งตรงนี้ผู้ปกครองสามารถฟ้องแพ่งเพื่อเรียกร้องค่าเสียหายได้หากพิสูจน์ได้ว่าเขายังไม่ไปทำเรื่องยกเลิกอย่างถูกต้อง นั่นหมายความว่าเขายังมีหน้าที่ต้องจัดการเรียนการสอนตามปกติแต่กลับละเลยเพิกเฉยไม่ได้ทำ ทำให้เด็กไม่ได้ไปเรียนเกิดความเสียหายขึ้น สำหรับลูกนั้นก็คงหาทางช่วยเหลือตัวเองมากกว่าจะรอให้โรงเรียนหยิบยื่นให้ครับเพราะเด็กยังต้องเดินหน้าต่อไปจะให้เขารอผู้ใหญ่เคลียร์มันก็คงรอไม่ไหว ตรงนี้ผู้ปกครองก็ต้องวิ่งๆๆๆ ขาขวิดเพื่อหาโรงเรียนให้ลูกครับ มันคงทำอย่างอื่นไปไม่ได้ในเวลานี้ สู้ๆนะครับ อย่าลืมว่าเรากำลังสู้ในการหาโรงเรียนให้เขา แต่เขาต้องสู้หนักกว่าเราในการที่จะต้องเรียนไล่ทันคนอื่นให้ได้ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : bird เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 22:58:23 A:125.25.213.36 X: TicketID:302231

ความคิดเห็นที่ 27 ลูกดิฉันไปสอบ ที่รร.แห่งหนึ่ง เพื่อขอเรียนต่อชั้นป.3 ไปทั้งๆที่รู้ ว่าลูกทำไม่ได้ (ขอขอบพระคุณเปนอย่างสูงที่รร.แห่งนี้ให้โอกาส มาทดลองสอบ) แต่ก็ให้ไป ให้ลูกมีความเชื่อมั่น ไปเรียนรู้โลกข้างนอก ว่าเค้าก็มีการสอบ การวัดความรู้ บอกลูกว่า อย่าไปคิดอะไร ทำไปตามที่ลูกเข้าใจ ข้อไหนไม่ได้ ก็ไม่ต้องทำให้เว้นไว้ ไปถึงสนามสอบ  ก่อนคุณครูเรียกเข้าห้องสอบ ลูกก็ปีนป่ายต้นไม้ไปตามเรื่องขณะที่คนอื่นๆเคร่งเครียด ลูกขึ้นไปสอบ ลงมาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม (แต่ใจแม่มันเศร้าเหลือเกินลูกเอ้ย) มาถามกันตอนอยู่ในรถ เปนอย่างไรบ้าง  ลูกตอบ ผมทำได้ 1 ข้อ วิชาภาษาไทย เค้าให้ผมเขียนคำว่า กระโดด ดิฉันถามว่าเหรอ  แล้วสะกด ยังไงครับ ลูกยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ตอบว่า  " กอ อะ กะ - ด.เด็ก ไม้เอก งองู ครับ แม่ " ลูกเอ้ย .. น้ำตาแม่ไหล แต่ก็ภูมิใจนะ ที่ลูกพยายามแล้ว ***************** โรงเรียน คณะทำงาน หรือใครๆก็ตามที่บอกว่าห่วงเด็กๆ ไม่เคยคิดจะถาม ว่าผปค.ที่พยายามหาที่เรียนกันใหม่นี้ เค้ามีปัญหา อย่างไรกันบ้าง  ? พวกเค้า เมื่อก่อนคือเพื่อน คือ พ่อแม่ ในสังคมแสนสนุก ที่เคยพบปะ พูดคุย ยิ้มแย้ม แต่เมื่อเค้าคิดต่าง เค้าคือ พวกขัดขวาง คือคนอื่น หรืออย่างไร? หรือคิดว่า ก็ช่วยไม่ได้ อยากไปเองนี่  งั้นหรือ? **แก้ไขคำผิด ** แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 54 23:00:43 แก้ไขเมื่อ 16 ก.พ. 54 23:05:59 จากคุณ : nongthee เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 22:58:55

ความคิดเห็นที่ 28 สู้ๆนะครับ อย่าลืมว่าเรากำลังสู้ในการหาโรงเรียนให้เขา แต่เขาต้องสู้หนักกว่าเราในการที่จะต้องเรียนไล่ทันคนอื่นให้ได้ เป็นกำลังใจให้ครับ ขอบคุณกำลังใจจากคุณเบิร์ดคะ^_^ ก็สู้กันทุกทางล่ะคะ ที่บอกว่าขอให้โรงเรียนช่วยบ้าง เพราะโรงเรียนบอกเองว่าจะช่วยหาโรงเรียนให้ แต่ก็ไม่เห็นว่าจะหาให้ ซึ่งเราทุกคนที่ไปไม่ได้ก็หากันเอง สู้กันเองคะ ทั้งๆที่การศึกษานอกระบบนั้น มีอยู่ไม่กี่โรงเรียนในกทม. การที่เราจะไปเรียนที่โรงเรียนนอกระบบอื่นๆหรือในแนวเดียวกันก็ค่อนข้างยากคะ เพราะทุกที่มีระบบมีกลไกของตัวเอง จริงๆแล้วถ้าทางโรงเรียนจะช่วยไปพูดให้บ้างคงทำให้อะไรดูมีน้ำหนักและง่ายขึ้น แต่โรงเรียนก็ไม่เคยทำ ก็ไม่เป็นไรคะ ก็ต้องทำกันเองอย่างที่ทำกันอยู่คะ คุณ nongtree สู้ๆนะคะ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 23:15:03 A:124.120.110.64 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามาให้กำลังใจคุณแม่คนหนึ่งและทุกๆ ท่านครับ ผมก็เป็นคนหนึ่งที่เหนื่อยกับโรงเรียนที่รักแห่งนี้ครับ เหนื่อยกับการวิ่งเข้าหาคณะทำงานและถูกดีดออกมา... เหนื่อยกับการร้องแรกแหกกระเชอ... เหนื่อยกับการพยายามช่วยชุมชนหาทางออก... เหนื่อยกับการต่อสู้กับความอยุติธรรม... ฯลฯ แต่ก็ดีใจที่ได้รู้จักกับทุกๆ ท่านที่เหนื่อยร่วมกัน ทุกข์ร่วมกัน ร้องไห้ร่วมกัน ซึ่งเรามักจะมารวมตัวกันเป็นแก๊งค์หน้าโรงเรียน ปรับทุกข์ปรุงสุขและให้กำลังใจซึ่งกันและกันอยู่เสมอ แม้วันนี้ผมจะเหนื่อยจนหมดแรง และแม้เราจะไม่สามารถก้าวไปอยู่ในจุดใดจุดหนึ่งร่วมกันได้ในภายภาคหน้า แต่ผมก็สุขใจที่ได้พบกับเพื่อนแท้ครับ... จากคุณ : สิงห์มอเตอร์ไซค์ เขียนเมื่อ : 16 ก.พ. 54 23:18:14 A:27.130.160.177 X: TicketID:306740

ความคิดเห็นที่ 30 อ่านแล้วก็เครียดแทน แต่ขอถามเป็นความรู้หน่อยนะคะ ไม่สะดวกตอบไม่เป็นไรค่ะ แต่อยากรู้หัวใจสำคัญของการศึกษาแนววอลดอร์ฟคืออะไรค่ะ แล้วมันจะแย่อะไรมากมายกับการไม่สอนการอ่านเขียนให้เด็กป.3 ซึ่งเป็นวัยที่พร้อมจนเลยพร้อมมาแล้ว เราเชื่อในพุทธ เชื่อในทางสายกลาง รร.บอกว่าเป็นวิธีพุทธ แต่เท่าที่เล่ามา กลับได้ความรู้สึกสุดโต่งมาก ตัวอย่างคือเรื่องอ่านเขียน เราไม่เห็นด้วยกับการเร่งบังคับอ่านเขียนเร็วเกินไป(ยกเว้นการสอนให้อ่านโดยวิธีธรรมชาติเช่นการจำคำ อักษร เป็นภาพ อย่างการแฟลชการ์ด) แต่ก็ไม่เห็นด้วยกับการปล่อยให้เนิ่นนานขนาดนี้ โอเคเห็นด้วยว่าเมื่อเด็กพร้อมเด็กจะไปได้เร็ว เพราะมันก็ควรจะเร็วในเมื่อเด็กโตแล้ว การเรียนรู้ก็จะง่ายและเร็วกว่าสอนเด็กเล็ก สอนเด็ก4ขวบว่ายน้ำ กับสอนเด็ก12 ขวบว่ายน้ำ ใครจะใช้เวลาน้อยกว่ากัน เป็นเร็วกว่ากัน มันก็ต้องเด็กโต แต่เวลาที่ผ่านไปแล้วก่อนหน้านี้ล่ะ ให้เขาทำอะไร เล่นอย่างเดียวน่ะเหรอ เพื่ออะไร สงสัยจริงๆ ในเมื่อโลกของความจริงของการทำงาน หาเลี้ยงชีพ มันไม่ได้มีแต่สุขและสนุก ออกตัวอีกทีว่านี่คือความคิดของคนนอกที่ไม่รู้แนวทางของวอลดอร์ฟนะคะ จากคุณ : pass เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 07:43:45 A:223.206.4.228 X: TicketID:306499

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณคุณสิงห์มอเตอร์ไซค์คะมิน่าที่เจอกันเมื่อวานดูเหนื่อยๆ^_^ คุณ pass คะ แนวการศึกษาแบบวอลดอร์ฟเราขอบอกแบบยกตำรามาตอบนะ "การศึกษาไม่ใช่เรื่องของการสอนหนังสือหรือการให้ข้อมูลความรู้แก่เด็ก แต่คือการบ่มเพาะความเป็นมนุษย์และปลุกความสามารถที่ซ่อนเร้นอยู่ในตัวเด็กให้ปรากฏออกมา เพื่อช่วยให้เด็กบรรลุศักยภาพสูงสุดในตัวเอง เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่สร้างสรรค์ มีอิสระทางปัญญา รู้จักตนเอง รู้จักโลก และสามารถกำหนดแนวทางชีวิตของตนได้อย่างอิสระตามศักยภาพที่มี ซึ่งมนุษย์จะบรรลุศักยภาพสูงสุดของตนได้นั้น ต้องสัมผัสหรือค้นพบส่วนต่างๆ ในตนเองก่อน ดังนั้น การศึกษาวอลดอร์ฟจึงเน้นศึกษาเรื่องมนุษย์และความเชื่อมโยงของมนุษย์กับโลกและจักรวาล เพื่อให้มนุษย์รู้จักจุดยืนที่สมดุลของตนในโลก สอนตามพัฒนาการ แรกเกิด-7 ปี : เรียนรู้ด้วยการกระทำ ดังนั้น การสอนต้องเน้นให้เด็กมุ่งมั่นตั้งใจกับการกระทำความดี 7-14 ปี : เรียนรู้จากความประทับใจ ดังนั้น การสอนต้องเน้นให้เด็กรู้สึกถึงความงาม 14-21 ปี : เรียนรู้จากการคิด ดังนั้น การสอนต้องเน้นให้เด็กคิด จนเกิดปัญญา เห็นสัจธรรมและความจริงในโลก แม้ว่าพัฒนาการในแต่ละช่วงวัยจะแตกต่างกัน แต่การจัดการศึกษาในทุกช่วงวัยตามปรัชญาวอลดอร์ฟจะมีจุดร่วมที่เหมือนกันคือ ต้องพัฒนาร่างกายและจิตวิญญาณควบคู่กันไป โดยให้เกิดความสมดุลในการเรียนรู้ด้วยกาย (การลงมือทำ) หัวใจ (ความรู้สึก ความประทับใจ) และสมอง (ความคิด) จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 08:08:27 A:124.120.110.64 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 32 มุขใหม่ประจำสัปดาห์ "ลูกของคุณแม่มีปัญหาด้านพัฒนาการนะคะ" ผู้ปกครองที่ได้ฟังมุขนี้อาจหัวเราะไม่ออก แต่ต้องตัดสินใจตามไปทุกที่ไม่ว่าโรงเรียนจะย้ายไปที่ไหน จากคุณ : สี่แยกพระราม9 เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 08:20:49 A:58.8.88.228 X: TicketID:306658

ความคิดเห็นที่ 33 จริงๆแล้วโรงเรียนสอนอ่านเขียนให้เด็กเมื่อเข้าสู่ชั้นป.1คะ โดยการสอนจะเน้นที่การรู้จักตัวอักษรจากองค์รวม ไม่ได้ให้เขียนตามเส้นประแต่ให้เด็กได้ขีดเขียนโดยรับรู้ว่าตัวอักษรตัวนั้นเกิดขึ้นเป็นรูปร่าง แบบนี้โดยมีอะไรเชื่อมโยง คุณครูจะมีวิธีการสอนให้เด็กๆค่อยๆเรียนรู้ ซึ่งการสอนแบบนี้จะรวมไปถึงการบวก ลบ ในวิชาคณิตศาสตร์ด้วยคะ เนื้อหาในวิชาอื่นๆก็มีการให้ความรู้กับเด็กในรูปแบบที่เน้นความเข้าใจ ลงมือทำมากกว่าท่องจำ เด็กๆจะอ่านออกเขียนได้อย่างชัดเจนในชั้นป.3คะ และเมื่อเรียนชั้นป.3ก็จะมีการเข้ามาวัดผลของเด็กจากภายนอกอยู่แล้ว นั่นคือการสอบวัดผลจากกระทรวงคะ การเรียนปนเล่นคือการนำวิชาการต่างๆเข้าไปสู่ตัวเด็กแบบแทรกซึม ไม่ได้เน้นว่าต้องท่องจำอย่างเดียว ทั้งหมดที่พิมท์มาขอบอกว่าเราเองใช่ว่าจะได้รู้ท้งหมดที่คุณครูสอน เพียงแต่ได้ทราบมาบ้างเท่านั้นคะเพราะพ่อแม่ส่วนใหญ่ก็อยากรู้ว่าลูกเรียนแบบไหน การเรียนแบบวอลดอร์ฟเป็นอะไรที่เราฝันให้ลูกเรียนคะ เราเชื่อมั่นในแนวการเรียนแบบนี้แต่เราก็เชื่อในเรื่องทางสายกลางด้วยเช่นกัน ดังนั้นที่บ้านเราจึงไม่ได้สุดโต่งมากมายคะ จากคุณ : แม่ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 08:24:43 A:124.120.110.64 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 34 คุณสี่แยกพระรามเก้า แล้วครูบอกหรือเปล่าว่ามีปัญหาพัฒนากาด้านไหน ยังไง??? จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 08:56:35 A:124.120.110.64 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 35 ไปดูโรงเรียน ณ ดรุณ ที่อยู่ตรงข้ามสถานทูตลาวหรือยังคะ วันก่อนไปขอระเบียบการ เห็นมีนักเรียนจากแสนสนุกมาสมัครเรียนต่อที่นี่ด้วยน่ะค่ะ จากคุณ : j_rpw เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 09:54:11

ความคิดเห็นที่ 36 ผมมีเรื่องเล่าอันหนี่งมาแชร์ให้ผู้ปกครองแสนสนุกฟังนะครับ ในหมู่บ้านผมนั้นเพื่อนบ้านผมครอบครัวหนี่งพ่อแม่มีนิสัยขี้กลัวมาก ตอนลูกเขาเล็กๆเขาให้ลูกอยู่แต่ในบ้าน จัดการห้องให้สะอาดสะอ้าน มีทุกสิ่งทุกอย่างที่พร้อมสำหรับเด็ก เขาไม่เคยให้ลูกออกมานอกบ้านเพราะกลัวหมา กลัวรถ กลัวคนแปลกหน้า ทั้งพ่อทั้งแม่ก็ใช้ที่บ้านเขาน่ะแหละทำงาน เขาสามารถสร้างโลกที่ขาวสะอาดในบ้านให้กับลูกเขาได้ มาวันนึง โลกนั้นกลับหยุดหมุนซะ ประตูห้องลูกของเขาดันล๊อคเอง พ่อไม่อยู่ ลูกร้องไห้กรี๊ดๆอยู่ในห้อง แม่ก็ร้องไห้ไปกับลูก เขาเดินมาหาที่บ้านผมน้ำตานองหน้ามือไม้สั่นไปหมด บอกว่ามาช่วยลูกเขาที ลูกเขาอยู่ในห้อง กลอนล๊อคไว้ ผมก็งงๆ ทำไมถึงต้องร้องห่มร้องไห้ขนาดนั้นด้วย เอ้าไปก็ไป ผมก็บอกว่าผมจะถึบประตูพังแล้วนะ ระหว่างนั้นลูกก็ร้องกรี๊ดๆๆๆ ไม่หยุด ว่าแล้วก็ถึบโคร้มมม ประตูพังคาเท้าเลย ลูกกับแม่โผกอดกันกลม ผมยืนเกาหัว เฮ้ย นี่มันน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย โลกแห่งความเป็นจริงคือ ไม่มีใครสร้างโลกส่วนตัวให้มีความสวยงามสดใสได้หรอกครับ เขาต้องรู้ว่า ภายใต้ห้องที่สวยหรูของลูกนั้นข้างนอกมันก็คือบ้านจัดสรรเห่ยๆ ที่โครงการต้องการลดต้นทุนใช้อุปกรณ์แย่ๆ ซึ่งมันสามารถเกิดปัญหาได้ทั้งนั้น ซึ่งก็แล้วแต่ว่าคุณจะฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายจากเจ้าของโครงการหรือเปล่า จะซ่อมบ้านหรือไม่ สิ่งที่น่าเป็นห่วงที่สุดไม่ใช่เรื่องบ้านหรือเรื่องห้องสวยงามของลูกเขาที่ผมถีบพังซะเละ แต่เป็นอาการกลัวกอดกันกลมน้ำตานองหน้าของทั้งแม่และลูก ภายใต้โรงเรียนแสนสนุกมันก็คือธุรกิจเอกชนที่ต้องหากำไร หากทำไม่ได้ก็อยู่ไม่ได้ เพียงแต่การลาจากของธุรกิจนี้มันไปแบบไม่สวยทำให้เด็กกับผู้ปกครองต้องกอดกันกลมร้องห่มร้องไห้เหมือนกับเพื่อนบ้านผม หลังจากนี้มันก็แล้วแต่ล่ะครับว่าเขาจะมองโลกที่ต่างไปจากเดิมได้หรือเปล่า เขายังหลงไหนในโลกสวยงามอุดมคติอีกหรือไม่ ไม่มีใครจะช่วยได้นอกจากการปรับเปลี่ยนทัศนคติของตัวเอง สองปีต่อมา เพื่อนบ้านผมเดินมาหาผมด้วยน้ำตานองหน้าอีกครับ คุณ bird คะ ช่วยหน่อยคะ รถสตาร์ทไม่ติด โอ้ววว มายก๊อดดด จากคุณ : bird เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 10:09:04 A:125.25.213.36 X: TicketID:302231

ความคิดเห็นที่ 37 "ผปค. ที่เริ่มตื่น..แล้วนำลูกออกมาสู่โลกความจริง ต้องสะเทือนใจเมื่อพบว่า ลูกระดับมัธยมมีความรู้เพียงประถม ลูกระดับประถมมีความรู้เพียงอนุบาล....ไปที่ไหนเค้าก็เบือนหน้าหนี ที่ดีหน่อยก็ยอมให้มาทดสอบทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าผลจะออกมายังไง...พิมพ์ไปก็สะเทือนใจไป น้ำตาไหล.....เราทำอะไรลงไปกับลูกของเราเนี๊ยะ" จากคุณ : HighTower   อ่านประโยคนี้ของคุณ HighTower แล้วสะเทือนใจมากๆค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ..... ถ้าจำเป็นต้องให้ลูกถอยหลังหนึ่งก้าวเพื่อตามให้ทันเพื่อนๆวัยเดียวกันที่เรียนข้างนอกก็ต้องยอมนะคะ เพื่อให้ลูกได้ตั้งหลักและเดินหน้าได้อย่างมั่นคงต่อไป... จากคุณ : เทียนสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 10:15:55

ความคิดเห็นที่ 38 เราอยู่แถวลาดพร้าว ลูกเรียนรร.แถววังหิน เป็นรร.เล็ก ๆ แต่เปิดมานานแล้ว แนวมอนเตส แต่เด็กประถมสอบสสวท.ได้ทุกปี  ผลงานวิชาการที่ดีที่สุดในละแวกนี้ (ลองดูในกูเกิ้ล )  เป็นรร.ที่ดีรร.นึง แต่สถานที่อาจจะดูเล็ก แล้วค่าเทอมถูก (30000 กว่าๆ/ปี)  กลุ่มเด็กก็เลยไม่ไฮโซ ไม่ต้องแย่งกันเข้า มีอนุบาลถึงประถม เราเป็นคนนึงที่อยากให้ลูกเรียนอย่างมีความสุข จึงไม่เน้นวิชาการเลยยยยยยยยยยยยย แต่พอมาอ่านกระทู้นี้แล้ว ก็คิดว่าถึงไม่เน้น ก็ไม่ควรให้ลูกแตกต่างจากคนอื่นในด้านวิชากการ รู้สึกโชคดีที่ให้ลูกเรียนรร.ที่มีความสุขควบคู่กับการเรียนวิชาการอย่างเหมาะสม ( เคยคิดจะให้ลูกเรียนรร.ที่มีชื่อเสียง แถวนี้  สถานนี้ใหญ่โต คนแย่งกันเข้า ค่าเทอมก็ไม่สูงมาก แต่พอรู้ว่าเน้นวิชาการมาก แต่ผลงานช่วงประถมไม่มีอะไรโดดเด่น เราก็เลยไม่เอาค่ะ) จากคุณ : hangdab เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 10:18:01

ความคิดเห็นที่ 39 มีคนฝากมาตอบ เป็นแค่ messenger เท่านั้นค่ะ ****************************************************** ขอตอบเพิ่มเติมให้ชัดเจนมากขึ้น ในแง่ปรัชญาการเรียนของวอลดอร์ฟนะคะ ที่บอกว่า สอนตามพัฒนาการ การเรียนในช่วงวัยเด็กเล็ก 3-6 ขวบนั้นไม่ใช่เรียนด้วยการมุ่งกระทำความดีค่ะ แต่หลักการคือคำว่า Willingในที่นี้ขอแปลว่า ความใคร่รู้ เด็กก่อนเจ็ดขวบ มักจะมีความอยากเรียนรู้ และมีความสนใจใคร่รู้มากเขาจะมองโลกและมองทุกๆอย่างเป็นสิ่งใหม่การเรียนในช่วงนี้จึงมักส่งเสริมให้เรียนผ่านทางการใช้ร่างกายด้วยการได้ทดสอบศักยภาพตนเองผ่านทางการเล่น วิ่ง กระโดดเต้นรำ ปีนป่าย การกระทำต่างๆ การเรียนรู้ก่อนวัยเจ็ดขวบ มีรากฐานจากการทดลองทำสิ่งต่างๆการเลียนแบบผู้ใหญ่ (ตัวอย่างเช่น การเล่นสมมติ)และนอกจากนี้ก็เน้นที่กิจกรรมในชีวิตประจำวัน เช่น ซักผ้า กวาดบ้านทำอาหาร ใช้ทักษะมือมาก รวมทั้งการวาดรูป และทำงานประดิษฐ์ ขาดไม่ได้อยู่แล้วซึ่งส่วนนี้เป็นกิจกรรมที่เห็นได้ทั่วๆไปใน รร.ที่บอกว่าตัวเองเป็นแนวบูรณาการ ส่วนในช่วงเจ็ดถึงสิบสี่ปีนักการศึกษาส่วนมากคงจะเข้าใจดีว่ามีหลายทฤษฎีพัฒนาการที่พูดถึงจุดเปลี่ยนของความพร้อมเช่นการที่ฟันหัก ฟันแท้ขึ้นการเรียนแบบวอลดอรฟจึงเริ่มให้หัดอ่านหนังสือในช่วงวัยนี้ค่ะ เด็กจะเริ่มได้เรียนในลักษณะวิชาการอยู่แล้ว แต่ที่ต่างกับรร.แนวหลักคือวิธีการสอน วิธีการออกแบบการเรียนรู้ ไม่เหมือนรร.แนวหลักแต่ถามว่า ผลลัพธ์ที่ได้เหมือนกันหรือไม่ ควรจะเหมือนกัน เช่น ควรอ่านได้ควรเขียนได้ เหมือนเรียนในรร.ปกติ(ที่อเมริกาคือ รร.รัฐเทียบในไทยคือที่พ่อๆแม่ๆเรียกกันว่า รร.แนววิชาการ)ไม่ใช่ว่าการมาเรียนผ่านการเล่น จะได้ผลลัพธ์ที่ไม่เป็นวิชาการ ส่วนในช่วงวัยรุ่นต่อมา ไม่ได้เน้นการคิดจนเกิดปัญญาแต่ถ้าตอบให้เป็นรูปธรรมแนวการเรียนการสอน คือจะเน้นการวิเคราะห์ ตกผลึกและเกิดเป็นองค์ความรู้ขึ้นมาค่ะ ในกรณีนี้ไม่อยากจะโทษใคร แต่ขอแสดงความเห็นใจกับคุณแม่และน้องจริงๆรวมทั้งคนอื่นๆที่ถูกกระทบด้วยค่ะคุณพ่อคุณแม่ที่ส่งลูกเรียนรร.แนวบูรณาการ ควรทำความเข้าใจให้มากๆค่ะและควรมีการประเมิณคุณภาพของครูและของโรงเรียนด้วยเพราะต้องยอมรับกันอย่างหนึ่งว่า รร.ที่ดีๆก็มี รร.ที่ทำตามกระแสก็มีการทำกิจกรรม ชวนให้เด็กเล่น ทำได้ไม่ยาก แต่การแทรกการเรียนรู้การออกแบบการเรียนรู้เป็นสิ่งที่ทำไม่ง่ายเลยนะคะ ดังนั้นจุดสำคัญคือ พ่อแม่ต้องเข้าใจว่า learning outcome มันควรจะได้เหมือนๆกันเหมือนเราเดินขึ้นยอดเขา ขึ้นได้หลายทาง แต่เป้าหมายคือจุดเดียวกันถ้าเดินไปเรื่อยๆ สนุกสนานในการเดิน แต่ไม่ถึงเป้าหมายคงจะต้องทบทวนหรือหาแผนที่ใหม่ค่ะ จากคุณ : ระแนงไม้ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 10:26:08

ความคิดเห็นที่ 40 คุณ j_rpw สำหรับ ณ ดรุณ แพงเกินไปสำหรับเราที่มีลูกสองคนคะ คุณ bird ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่แลกเปลี่ยนกันคะ คุณ เทียนสีรุ้ง นั่นคงเป็นอีกทางหนึ่งของผปค.หลายๆคนคะ คุณ hangdab เราไม่แน่ใจว่าโรงเรียนที่คุณพูดถึงใช่โรงเรียนเดียวกับที่เราคิดหรือเปล่า แต่ขอบคุณที่ให้ข้อมูลคะ^_^ คุณ ระแนงไม้ สำหรับข้อความที่มีคนฝากมาตอบ เป็นข้อมูลที่ดีคะ คงต้องฝากบอกอีกทีเช่นกันว่า ผปคหลายๆคนคิดดีแล้ว และตกลงใจกับการศึกษานี้นี้แล้วคะ เราไม่สงสัยในวอลดอร์ฟ แต่เราเสื่อมศรัทธาในการจัดการของโรงเรียนที่ทำอยู่ขณะนี้คะ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 11:37:54 A:124.120.110.64 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 41 สวัสดีทุกท่านค่ะ เราคงต้องเคยเจอกันบ้างในรร.แน่ๆ เลย ดิฉันก็เป็นหนึ่งในผู้ปกครองของแสนสนุกไตรทักษะที่กำลังมองหาโรงเีรียนใหม่ (ในเวลาเร่งรีบแบบนี้อยู่เช่นกัน) ยอมรับว่าเครียดมากค่ะ ขณะที่พิมพ์อยู่นี้ก็ยังเครียดอยู่ลูกของดิฉันอยู่ที่นี่มาได้ 6 ปีแล้วค่ะ ใจอยากจะตามไปจตุโชติมากๆ แต่ปัญหาเรื่องการเดินทางคงทำให้ตามไปไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัจจุบันโรงเรียนมีกฏห้ามมาสายเกิน 8 โมงเช้า มิเช่นนั้นเด็กจะต้องรออยู่ด้านหน้าถึง 2 ชม. ดิฉันทราบมาจากคุณครูว่ากฎนี้จะเดินทางตามไปที่จตุโชติด้วย"โดยที่ไม่มีการประนีประนอม เราต้องฝึกวินัยกันเองและปรับตัวกันเองให้มารร.ให้ทัน" ดิฉันและลูกเครียดกันมากในทุกๆ เช้าและคิดว่ามันจะยิ่งเป็นปัญหาถ้าหลังจากนี้เราจะต้องใช้ตื่นให้เช้ากว่าเดิม (ปัจจุับันก็ตื่นกันตี 5 อยู่แล้วค่ะ) ทุกวันนี้ดิฉันมองข้ามเรื่องความโปร่งใส ความน่าเคลือบแคลงไปแล้วว่าทำไมโรงเรียนต้องรีบปิด รีบย้าย ทำไมต้องจตุโชติ ทำไมบอกว่าเราคือ "ชุมชน"แต่ไม่ฟังความคิดเห็นของเรา ทำไม และ ทำไม ดิฉันมีแต่พยายามเข้าใจแต่ทุกครั้งหลังการประชุม แต่ดูเหมือนว่าการที่ดิฉันยิ่งใช้ความพยายามมากเท่าไหร่้ ดิฉันก็ยิ่งผิดหวังกับโรงเีรียนและทีมบริหารมากขึ้นเท่านั้น ทุกท่าน(ทีมบริหาร คณะครู) ปัจจุบันร่วมกันขายฝันให้ดิฉันมาร่วมฝันว่าโรงเรียนของลูกเราในอนาคต(ถ้าเราตัดสินใจย้ายตามไป) ลูกเราจะได้เรียนรู้การทำนาขั้นบันได ได้มีที่วิ่งเล่นกว้างๆ มีอาคารเีรียนที่เป็นบ้านดิน มีชั้นมัธยมรอลูกดิฉันอยู่จนถึงมัธยม 6 จะมีอะไรมารับรอง มีเสริมสร้างความมัุ่นใจให้ดิฉันและครอบครัวได้บ้างว่าทุกอย่างจะไม่ใช่แค่ฝัน ในเมื่อปัจจุบันทุกสิ่งทุกอย่างไม่สามารถเอาแน่เอานอนได้เช่นเรื่องของรถโรงเรียน ก่อนหน้านี้ทางโรงเรียนก็บอกมาว่าจะมีการจัดทำโครงการ"รถโรงเรียน" มาวันนี้ (อาทิตย์ที่แล้วดิฉันเพิ่งทราบมา) ว่าจะไม่มีแล้วเนื่องจากขัดกับระบบของวอลดอร์ฟ หรือเรื่องที่รร.จะเป็นรูปแบบนิติบุคคล ทุกวันนี้ดิฉันก็ได้ข่าวมาว่าจะเปลี่ยนเป็นสหกรณ์....แล้วหลังจากนี้ดิฉันจะเชื่ออะไรได้อีก ตอนนี้ดิฉันและสามี(รวมถึงเพื่อนๆ) หารร.ให้ลูกกันขาขวิด ต้องพูดประโยคเดิมซ้ำๆ วันหนึ่งหลายรอบให้คณะครูและผู้บริหารโรงเรียนอื่นๆ ฟังว่า ณ วันนี้ประสบปัญหาอะไร ทำไมต้องมาอ้อนวอนขอให้รับลูกดิฉันเข้าโรงเรียน ร้องไห้วันหนึ่งหลายครั้งค่ะเพราะรร.ทั้งหลายพร้อมใจกันส่ายหัว บอกว่าอายุลูกดิฉันกับความสามารถในด้านวิชาการไม่สมดุลย์กัน กล่าวคือ....ความรู้ลูกดิฉันไม่ได้มาตรฐานในการที่จะไปเรียนร่วมกับเด็กในระบบคนอื่นๆ...แม้ว่าทุกวันนี้ลูกดิฉันจะอ่านออกเขียนได้แล้วก็ตาม ในฐานะที่ดิฉันมีความจำเป็นและไม่สามารถที่จะย้ายตามไปที่"จตุโชติ"ได้(เนื่องด้วยหลายสาเหตุ) แต่ลูกดิฉันก็ไม่มีความพร้อมพอที่จะกลับเข้าไปเรียนรร.ในระบบได้ หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่มีใครเข้าใจความทุกข์ ความเครียดของดิฉันบ้างไหมคะ ขอบคุณคุณแม่เจ้าของกระทู้นี้จริงๆ ค่ะที่อย่างน้อยก็ทำให้ดิฉันมีที่ระบายออกบ้าง ปัจจุบันนี้ดิฉันก็ยังไม่กล้าบอกกับทางรร.หรือคุณครูเลยค่ะว่าดิฉันไม่สามารถตามไปได้ แล้วก็ไม่สามารถที่จะโอนเงินเข้าบัญชีให้รร.หรือจำนองบ้านจำนองที่ดินบริจาคเงินให้โรงเรียนได้อีกด้วย ดิฉันไม่กล้าบอกเพราะกลัวผปคในห้องท่านอื่นๆ ที่มีความฝันแรงกล้าที่จะสร้างโรงเรียนในฝันให้ลูกๆของเขาจะเขม่นเคืองเอา เพื่อนๆ ดิฉันเคยว่าดิฉันเป็นคนในลัทธิวอลดอร์ฟ ดิฉันเถียงคอเป็นเอ็นหัวชนฝาว่าไม่ใช่และมันไม่มีลัทธินั้นอย่างที่คนอื่นๆ ว่า แต่ทุกวันนี้ดิฉันเริ้มเห็นพ้องแล้วว่าหรือนี่คือ"ลัทธิ"อย่างที่คนอื่นๆว่ากันจริงๆ เขียนมายาวมากแล้ว เขียนด้วยความเหนื่อยใจ หวังว่าดิฉันจะหารร.ที่รับลูกดิฉันเข้าเรียนได้ในเร็ววันนี้นะคะ จากคุณ : จันทน์อับ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 12:20:30 A:125.24.177.133 X: TicketID:004740

ความคิดเห็นที่ 42 ดิฉันไม่กล้าบอกเพราะกลัวผปคในห้องท่านอื่นๆ ที่มีความฝันแรงกล้าที่จะสร้างโรงเรียนในฝันให้ลูกๆของเขาจะเขม่นเคืองเอา 555เข้าใจความรู้สึกคุณจันทน์อับนะคะ แต่ของเราๆบอกมาตลอดแหละคะว่าเราไปไม่ได้ บางคราวโรงเรียนก็สร้างฝันให้เราว่าเราพอจะไปได้ แต่พอเอาเข้าจริงๆเราก็ไปไม่ได้อีก วันนี้ได้พรุ่งนี้ไม่ได้ปวดหัวจนชินจนชาแล้วคะ บางทีก็ขำๆแบบตลกร้ายนะคะ เอาเป็นว่ามาสู้ด้วยกันเนอะ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 12:41:37 A:124.120.110.64 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 43 ก่อนสมัครเรียนคงมีผู้ปกครองน้อยคนที่ถามโรงเรียนว่า ที่ผ่านมาโรงเรียนกำไรหรือขาดทุน ที่ดินซื้อมาหรือเช่าอยู่ ทีมบริหารเป็นมืออาชีพหรือพ่อแม่อาสามาช่วยกันทำ คณะครูมีบทบาทอย่างแท้จริงในการตัดสินใจทิศทางของโรงเรียนตามแนววอลดอร์ฟหรือไม่ คณะครูมีความรู้รอบด้านอย่างแท้จริงในการบริหารโรงเรียนหรือไม่ หรือยังมีช่องว่างให้คณะทำงาน(ผู้ปกครอง) แทรกแซงอยู่ ส่วนใหญ่มักจะถาม แค่แนวการสอนเป็นแบบไหนวิชาการจ๋า หรือบูรณาการ หรือเรียน ๆเล่น ๆ / อยู่ที่ไหนใกล้บ้านหรือเปล่า รับ-ส่งสะดวกมั๊ย / ค่าเทอมเท่าไหร่ ถ้าทั้ง 3 อย่างสอดคล้องกับแนวของบ้าน ก็นำลูกมาเรียนกัน ต่อไปคงไม่ได้แล้ว โรงเรียนก็คือธุรกิจอย่างหนึ่งถ้าโรงเรียนไปไม่รอด เด็กก็ลำบาก ผู้ปกครองแนววอลดอร์ฟส่สนใหญ๋เมื่อเข้ามาแล้วจะพยายามศึกษาหาความรู้เพิ่มเติมจึงค่อนข้างเข้าใจการเรียนการสอนแนวนี้ แต่นั่นหมายถึงการเรียนไปอย่างต่อเนื่องจนผ่านมัธยมต้น อย่างน้อยเด็กก็อ่านออกเขียนได้บ้าง และโตพอเผชิญหน้ากับโลกความจริงได้ แล้วถ้าเกิดเหตุไม่คาดฝันกลางทางแบบนี้หละ คำตอบคือถ้าจะไปต่อก็ต้องกัดฟันทน บางท่านแนะนำให้ย้ายบ้านตามไป หาซื้อบ้านใหม่ย่านวัชรพล พูดง่ายจริงๆ บางคนแนะนำให้หางานใหม่ ที่มีภาระน้อยมีเวลามารับส่งลูกได้ พูดยังกับงานเดี๋ยวนี้หาง่ายนักหนา คนที่ไปต่อไม่ได้จริง ๆ ก็ต้องกล้ำกลืนกับความจริงที่ลูกต้องเผชิญ ให้ถอยเพื่อก้าว บอกลูกว่าที่ลูกเคยเรียนกับเพื่อนชั้นประถมหนะไม่ใช่แล้วนะ พรุ่งนี้ถ้าจะไปโรงเรียนใหม่ลูกต้องเรียนกับเพื่อนชั้นอนุบาลนะ อนุบาลนะ อนุบาลนะ อนุบาลนะ อนุบาลนะ มันสุดแสนจะกล้ำกลืนจริง ๆ พูดไม่ออก บอกไม่ถูก มันจุกอยู่ที่คอ กลืนไม่เข้า คายไม่ออกจริง ๆ ผู้บริหารรู้ล่วงหน้าก่อน 2 ปี แต่ภาวนามาตลอดขอให้ไม่ต้องย้าย สุดท้ายต้องย้ายจริง ๆ จึงแจ้งผู้ปกครองพฤศจิกา53 ประกาศจะไปจตุโชติแน่นอน ปลายมกรา54 (2 เดือนผ่านไปท่ามกลางความสับสน)ต้องขนของออกจากพื้นที่เดิมภายใน มีนา54 (เดือนครึ่งหลังได้ข้อสรุปที่ดิน) เปิดเทอมพฤษภา54 (2 เดือนหลังย้าย) จากคุณ : หมูจ๋า เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 14:08:45 A:58.8.88.228 X: TicketID:306792

ความคิดเห็นที่ 45 เพื่อนมีลูกเรียนระดับประถม มาเล่าให้ฟังว่า พาลูกไปร้านเบเกอรี่ในร้านมีป้ายบอกรายการขนมติดอยู่ คนขายถามลูกว่าจะเอาอะไรสั่งเลยคะ ลูกหันมาถามแม่ว่า "อ่านให้ฟังหน่อย" น้ำตาไหลทันที...โธ้ลูก เค้ารู้ว่านั่นคือรายการขนมในร้าน ที่เด็กคนอื่น ๆ เค้าอ่านกัน แล้วบอกคนขายว่าจะเอาขนมอะไร เค้ารู้......แต่เค้าอ่านไม่ได้......โธ้ลูกแม่ จากคุณ : หมูจ๋า เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 14:38:20 A:58.8.88.228 X: TicketID:306792

ความคิดเห็นที่ 46 ลูกเพื่อนคุณหมูจ๋าอยู่ระดับชั้นป.อะไรแล้วคะ จากคุณ : pass เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 15:38:35 A:223.206.4.228 X: TicketID:306499

ความคิดเห็นที่ 47 ตอนนี้กระทู้นี้กลายเป็นกระทู้ที่ให้ผปคเขียนระบายความในใจกันไปเสียแล้ว^_^ อาจจะด้วยที่โรงเรียนปิดกั้นการระบายความรู้สึกของผปคด้วยเหตุผลหนึ่ง และอีกเหตุผลหนึ่งคืออยากให้โลกภายนอกได้รับรู้บ้าง เห็นใจคุณหมูจ๋าเพราะคุณอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเราคะ แต่ตอนนี้เราคงต้องสู้กันเองแล้วล่ะ หาโรงเรียนให้ลูกกันต่อไปเถอะ สู้ สู้ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 18:29:32 A:124.120.160.135 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 48 คุณแม่คนนึง เรายังติดตามกระทู้อยู่นะคะ และนั่งคิดนอนคิดว่าถ้าเป็นเราจะทำยังไงดี เป็นไปได้แค่ไหน ที่จะขอให้โรงเรียนซักโรงเรียนรับเด็กเข้าไปเรียนตามเกณฑ์ โดยมีเงื่อนไขว่า ขอโอกาสให้เด็กได้ปรับตัวเป็นระยะเวลา 1-2 ปี ระหว่างนั้นพ่อแม่ก็ต้องมาหาวิธีติวเด็กให้ทัน พ่อแม่สอน+ครูพิเศษสอน จากคุณ : ระแนงไม้ เขียนเมื่อ : 17 ก.พ. 54 20:42:37

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคณคุณระแนงไม้คะ^_^ ตอนนี้เราก็นั่งคิดนอนคิดเดินคิดอยู่ตลอดล่ะคะ เรื่องที่คุณระแนงไม้คิดเป็นไปได้คะ ไม่น่าเชื่อเนอะแต่มีโรงเรียนใจดีที่เมตตากับเด็กๆอยู่จริงคะ เพียงแต่ว่าเด็กๆที่ได้รับโอกาสเหล่านั้นเป็นเด็กเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นคะ นั่นคือเด็กๆชั้นอนุบาล3ที่กำลังจะขึ้นเรียนประถมปีที่1ในเทอมหน้า เด็กๆเหล่านั้นได้รับโอกาสจากโรงเรียนๆหนึ่ง ซึ่งทั้งนี้ผปคต้องถูกเรียกไปสัมภาษณ์กับทางโรงเรียนอีกครั้งก่อนที่โรงเรียนจะตัดสินใจ แค่นี้สำหรับผปคของเด็กที่จะขึ้นประถม1ปีหน้าก็โล่งใจและถือว่าได้รับการให้โกาสที่ยิ่งใหญ่แล้วคะ แต่เด็กๆที่เป็นพี่โตล่ะคะ พวกเค้าเคว้งคว้างมากคะ ทั้งเด็กและผปคเหมือนถูกลอยแพ วันนี้พวกเค้าลอยอยู่กลางทะเลเวลาเห็นกิ่งไม้ที่ลอยมาพอไปยึดเกาะไว้ บางกิ่งก็หักบางกิ่งก็จมหายไป ผปคบางคนต้องจำใจไปกับโรงเรียนแยนสนุกเหมือนเดิมทั้งๆที่ใจไม่อยากไปแล้ว ไปทั้งๆที่ต้องยากลำบากในการไปทั้งค่าเดินทาง ระยะทาง หลายสิงไม่ได้แสนสนุกเหมือนเมื่อวันวานอีกแล้ว จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 07:49:37 A:124.120.160.135 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 50 ที่แสนสนุกการรับเด็กเข้าเรียนตัดเกณฑ์เด็กตั้งแต่ก.พ.-ม.ค. สำหรับกระทรวงศึกษาธิการตัดเกณฑ์เด็กที่ มิ.ย.- พ.ค. ดั้งนั้นมีเด็กแสนสนุกหลายคนที่เรียนในชั้นที่เล็กกว่าชั้นที่กระทรวงกำหนด นี่คืออีหนึ่งปัญหาของการหาที่เรียนคะ อยากบอกผปคทุกคนที่หาที่เรียนให้ลูก โดยเฉพาะโรงเรียนนอกระบบ นอกจากคุณจะต้องศึกษาแนวการศึกษาของโรงเรียนให้ดีแล้ว ทีมบริหาร การจัดการ และรายละเอียดปลีกย่อยต่างๆคุณก็ควรศึกษาด้วย ลำพังแค่ดูแนวการศึกษา ดูระยะทาง ดูค่าเทอมคงไม่ได้อีกเสียแล้ว และเพื่อให้ไม่ต้องตกเป็นผปคที่ต้องปวดหัวแบบเรา ทางที่ดีควรมีโรงเรียนสำรองไว้ในใจเลยล่วงหน้า เผื่อว่าวันหนึ่งเจ้าของโรงเรียนจะย้ายหรือปิดโรงเรียนเพื่อไปทำธุรกิจอื่นๆ ลูกๆของคุณจะได้ไม่ต้องตกสำรวจหาที่เรียนไม่ได้แบบนี้ จากคุณ : แม่คนนึง เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 07:59:47 A:124.120.160.135 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 51 ผมคิดว่า กศน.น่าจะพอเป็นทางเลือกได้นะครับ อันนี้คือที่อยู่และเบอร์ของศูนย์กศน.ในกรุงเทพ http://www.nfe.go.th/joomla2/index.php?option จากคุณ : bird เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 10:58:17 A:119.31.72.38 X: TicketID:302231

ความคิดเห็นที่ 52 ทำไมโผล่มาลิงค์เดียวหว่า ผมโพสไปสองนะ อันนี้ที่เหลือครับ เป็นหลักการของการจัดการศึกษาของ กศน. การเทียบโอนหน่วยกิต รายละเอียดต่างๆเป็น power point www.nfecr.com/phan/ssm/files/course51/present.ppt จากคุณ : bird เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 11:01:03 A:119.31.72.38 X: TicketID:302231

ความคิดเห็นที่ 53 อันแรกหายอีก เอ้า เอาใหม่ http://www.nfe.go.th/joomla2/index.php?option=com_content&view=article&id=7487&Itemid=189 จากคุณ : bird เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 11:04:41 A:119.31.72.38 X: TicketID:302231

ความคิดเห็นที่ 54 สู้ ๆ นะค่ะ เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : am (am & po) เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 22:24:30

ความคิดเห็นที่ 55 เข้ามาให้กำลังใจนะค่ะ คุณแม่ค่ะ ได้เข้าไปดูที่โรงเรียนปัญโญทัย รึยังค่ะ แนวเดียวกันค่ะ จากคุณ : noi&poj เขียนเมื่อ : 18 ก.พ. 54 22:39:50

ความคิดเห็นที่ 56 == อย่าคิดแทนเด็ก == จะบอกแม่ๆทุกคนว่า ไม่ต้องเครียดแทนลูกหรอกค่ะ เด็กๆสามารถเรียนอ่าน เขียน หรืออะไรอื่นๆไปได้โดยไม่เครียดหรอกค่ะ (ถ้าคุณไม่ไปกดดัน คาดหวังให้เค้ากลับบ้านต้องอ่านหนังสือๆๆๆ นะคะ) เพราะฉะนั้นแล้ว ให้เด็กๆเข้าเรียนโรงเรียนปกติไปเถอะค่ะ เพราะถ้าเค้าอ่านเขียนไม่ได้ โตไปจะไปสมัครเข้าเรียนที่อื่นก็ลำบาก เส้นทางการเรียนต่อก็จำกัดเหลือเกิน แล้วสุดท้าย เส้นทางการงานในอนาคตล่ะ? อย่าทำร้ายลูกของคุณเองด้วยการคิดเผื่อว่าลูกเรียนอ่านเขียนตั้งแต่อนุบาลแล้วลูกจะเครียดเลยค่ะ ถามตัวเองดู ตอนเด็กๆที่เรียนอ่าน-เขียน น่ะ เครียดหรือเปล่าคะ ตัวคุณๆเองก็คงจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าการเครียดกับการเรียนเป็นยังไง แต่หากเด็กอ่านหนังสือได้ กลับมาบ้าน หยิบนิทานเล่มโปรดมาอ่านกับคุณแม่ หรืออ่านหนังสือพิมพ์ถูกๆผิดๆให้คุณแม่ฟังแล้วแม่ชื่นชม เด็กจะมีความภูมิใจในตนเอง ซึ่งสำคัญกว่าการให้เด็กเล่นไปวันๆอีกนะคะ แต่เด็กๆจะรู้ค่ะ หากโตขึ้นแล้วต้องย้ายโรงเรียน แล้วสุดท้ายโดนเปรียบเทียบกับเพื่อนๆ เรียนตามเพื่อนๆไม่ทัน  อันนี้ล่ะ เค้าจะรู้สึกแย่ เป็นปมด้อย และจะเป็นปัญหาในระยะยาวนะคะ คิดกันดีๆเถอะค่ะ จากคุณ : ส้มจี๊ด (BigSom) เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 01:31:04

ความคิดเห็นที่ 57 มาเป็นกำลังใจให้ครับ สารภาพครับว่า เพิ่งเคยได้ยินแนวทางวอลดอร์ฟก็จากระทู้นี้ครับ ขอแอบบอกว่า หลังจากที่อ่านคำอธิบายแล้วว่า วอลดอร์ฟคืออะไร ไม่รู้ทำไม ผมอ่านแล้วมันไม่โดน รู้สึกว่ามันไม่ใช่ รู้สึกว่ามันทะ:-)ๆ ผมรู้สึกว่ามันเป็นแอบสแทรกมาก หาเนื้อไม่มี ต้องมาแอพพลายกันเอาเอง ผมเรียนมาทางสายวิทย์ เชื่อมันในการพิสูจน์และหลักการทางวิทยาศาสตร์ นั่นไม่ได้หมายความว่าผมไม่สนใจรร.ทางเลือกนะครับ ผมก็อยากให้ลูกผมเข้ารร.แนวบูรณาการเหมือนกัน แต่คงเป็นช่วงแรกเท่านั้น แล้วก็คงให้เข้ารร.ในระบบต่อไป  ผมเชื่อมันในการวางรากฐานที่มั่นคงให้กับลูก ช่วงห้าปีแรกเป็นชั่วเวลาที่สำคัญมากสำหรับเด็ก เพราะเป็นช่วงที่สมองกำลังพัฒนา ให้อะไรไปก็จะซึมซับเร็ว ผมเชื่อว่า เด็กที่มีพื้นฐานดี จะปรับตัวเข้ากับสถาณการณ์ต่างๆได้อย่างไม่ลำบาก เชื่อมั่นในความสามารถของลูกกันดีกว่าครับ จากคุณ : Freedom and Justice เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 02:37:11

ความคิดเห็นที่ 58 เคยได้ยินมาว่า โรงเรียนทางเลือก เมื่อก่อนใช้สอนเด็กที่พัฒนาการช้า หรือออทิสติก ซึ่งจะไม่เน้นวิชาการ แต่จะสอนให้เค้ารู้จักช่วยเหลือตัวเอง และอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีความสุข แต่ด้วยกระแส สื่อ การโปรโมท หลายอย่าง แม้แต่ที่บ้านก็ยังอยากให้ลูกเข้าโรงเรียนทางเลือก แต่ใจนึงก็คิด ถ้าสอนแบบนี้ อยู่บ้านเล่นกันก็ได้ ไม่ต้องไปให้เสียค่าเทอม เราเห็นด้วยกับคุณ bird มากๆ โลกปัจจุบันคือการแข่งขัน เรียนรู้(วิชาการ)ผ่านการเล่น ดีกว่าเล่นอย่างเดียวค่ะ เป็นกำลังใจให้ และขอบคุณ จขกท.มากๆ นะคะ ถือเป็นกระทู้ที่มีประโยชน์มากเลยค่ะ คุณแม่ไม่ต้องเครียดนะคะ ยังงัยลองหาโรงเรียนเล็กๆ ที่ครูดูแลทั่วถึง + เรียนพิเศษ  เชื่อว่ายังงัยก็ตามกันทันค่ะ จากคุณ : ชกควน เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 02:44:31

ความคิดเห็นที่ 59 เราเป็นคนนอกขอแสดงความคิดเห็นหน่อยนึงนะคะ ปัญหาสำหรับพี่โตๆ เราคิดว่าน่าจะรวมตัวกันหาสถานที่จัดโฮมสคูล..น่าจะพอทำได้ไหมคะ? เพราะผู้ปกครองส่วนใหญ่ก็น่าจะมีการศึกษาไม่ต่ำกว่าปริญญาตรี น่าจะมีบางส่วนที่พ่อหรือแม่ไม่ทำงานประจำแต่เป็นพ่อบ้าน-แม่บ้าน ให้ผู้ปกครองเหล่านั้นมารวมตัวกันสอนและจัดการโฮมสคูลนี้ดีไหมคะ? และจ้างอาจารย์มาสอนพิเศษเพิ่มเติมอีก ทั้งอาจารย์ไฮโพรไฟล์ หรือแม้แต่นักศึกษาฝึกสอนหารายได้พิเศษ เราเป็นเพียงคนนอกที่ไม่ได้เผชิญกับปัญหาที่แท้จริง เลยไม่แน่ใจว่าที่แนะนำไปจะทำได้หรือไม่ได้นะคะ อย่าง...พอพิมพ์ออกมาว่านักศึกษาฝึกสอนก็คิดขึ้นมาได้ว่า จะลองสามารถยื่นจดหมายหรือขอเข้าพบคณบดีและหัวหน้าภาควิชาคณะครุศาสตร์- ศึกษาศาสตร์ตามมหาวิทยาลัยต่างๆในกทม. เพื่อขอความช่วยเหลือเรื่องนี้ได้ไหม? คือ ขอนักศึกษาที่กำลังจะทำการฝึกสอนในภาคการศึกหน้า มาทำการฝึกสอนเด็กโตๆของเราได้ไหม หรือลองขอความช่วยเหลือจากอาจารย์ที่ีอาจจะกำลังหาหัวข้อวิจัย.. ว่าช่วยหาทีมนักศึกษามาสอนลูกๆเด็กโตของเราได้ไหม เราคิดว่าเด็กๆที่เรียนนอกระบบน่าจะมีหัวข้อวิจัยด้านศาสตร์แห่งการพัฒนาการศึกษาได้มากมายนะคะ เพราะมองจากสายตาคนนอกอย่างเรา... เด็กโตต้องออกมาโฮมสคูล และสอบเทียบเท่านั้นน่ะค่ะ(อย่างที่คุณเบิร์ดว่ามา) แล้วค่อยกลับเข้าระบบเมื่อถึงเวลาเหมาะสมของเขา และน่าจะโฮมสคูลกลุ่มด้วย เพราะเขาก็จะยังรู้สึกดีที่ได้พบได้เจอกับคนที่โรงเรียนอยู่ เพราะการให้เขาเข้าระบบการศึกษาแบบหลักเลย เรากลัวว่ามันจะสร้างความกดดันและปมให้เขา เราว่าน่าจะนำพวกเขามาปรับเองก่อนค่อยส่งเขากลับระบบหลัก และถ้ามาโฮมสคูลเองปัญหาหนักจะอยู่ที่การหาบุคลากรมาสอน และการจัดกลุ่มระดับชั้นของเด็ก เราถึงได้คิดว่าลองให้อาจารย์จากครุฯ-ศึกษาฯให้คำปรึกษาดูดีไหม? (ยิ่งถ้าใครรู้จักเป็นการส่วนตัวน่าจะง่ายขึ้น) เราคิดว่าเหล่าอาจารย์จากมหาวิทยาลัยอาจจะให้ความสนใจกับเคสนี้ก็ได้นะคะและอาจารย์ก็มีบุคลากร(นักศึกษาฝึกสอน)พร้อมด้วย ไม่รู้ว่าความคิดเราพอจะมีประโยชน์อะไรไหม ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : หมีหมี่ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 02:45:35

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านแล้วรู้สึกว่า วอร์ดอล์ฟ เหมือนเป็นลัทธิจริงๆค่ะ ...หลักการสุดโต่งเลยทีเดียว ซึ่งคุณแม่เองก็ยังมั่นใจในหลักการนี้...สอนให้เรียนรู้จากโลก เหมือนไม่ได้เป็นห้องเรียน... เหมือนว่า โตขึ้นแล้วจะใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ ในป่า ทำนาขั้นบันได....อ่านแล้วงงมากมายค่ะ คงเพราะดิฉันอยู่ในโลกแคบ จึงไม่เข้าใจจริงๆ โลกสมัยนี้ เป็น Knowledge Base ความรู้ไม่ต้องหาเองด้วยซ้ำ แต่พร้อมเสริฟในหนังสือและอินเตอร์เน็ต การอ่านจึงเป็นสิ่งสำคัญม๊ากมาก....และมีความสุขที่ได้อ่านด้วยค่ะ ลูกชายตอนอนุบาล...ก็เรียนแบบกิจกรรมทั้งวัน ไม่เน้นอ่านหนังสือ เพราะเห็นหิ้วงานศิลปะ ข้าวของประดิษฐ์กลับบ้านมาทุกวัน ....แต่ก็เห็นว่าเค้าอ่านได้บ้าง ....ซึ่งแม่ก็ต่อยอดตรงนี้ ด้วยการสอนเค้าบ้าง.... เค้าจะพยายามอ่านป้ายถนน ป้ายโฆษณา แล้วตื่นเต้นที่อ่านได้ ดูมีความสุขม๊ากมากที่อ่านได้แต่ละคำ ตอนเข้าป.1 ปิดเทอมคุณแม่ใช้เวลาแค่ไม่กี่วัน ทักษะการอ่านพัฒนาอย่างทวีคูณ สามารถอ่านได้ (แต่อาจอ่านคำยากๆไม่ได้ เช่น สามารถ ) เค้ารู้ว่า เห็น วัน = วอ อะ นอ ...สระอะ ถ้ามีตัวสะกด จะลดรูปเป็นไม้หันอากาศ เมื่อถึงวัย เด็กจะพัฒนาการล้ำจนไม่น่าเชื่อ ยิ่งโรงเรียนสอนวิชาคอมพิวเตอร์....คือ Google ....โอ้โห กลับบ้าน เสริชคำว่าเกมส์ แล้วเล่นๆๆๆๆ เด็กเรียนรู้ปรับตัวอย่างไม่น่าเชื่อ ตามหลักคือให้เด็กเรียนตอน 5-6 ขวบ เป็นช่วงปรับตัวและเรียนรู้ได้เร็วที่สุด ช่วงนั้นเข้า ป.1 พอดี ทุกวันนี้ ปลายป.1 ก็สามารถอ่านการ์ตูนเด็กเกาหลี(พ็อกเก็ตบุ๊คแปลไทย) เช่น เอาชีวิตรอดในแอฟริกา...ผจญภัยในถ้ำมืด... และถ้าเค้าอยากรู้เรื่องไหน...เช่น ปลาโลมา...แม่ก็เล่าเท่าที่รู้นิดนึง สักครู่ เค้าก็ไปดู Google แล้วมาเล่าให้แม่ฟังแทน ตอนให้ลูกขี่จักรยานสองล้อครั้งแรก...เราก็กลัวเค้าเจ็บมาก..แต่รู้ไหมคะ ทันทีที่เข็นแล้วปล่อยมือ เค้าขี่ทะยานฉิวไปเลย ไม่ล้มเลยค่ะ ..เด็กมีศักยภาพมากกว่าที่คิด ที่เขียนมา ไม่ได้ต่อว่าคุณแม่ในด้านใดค่ะ....แต่อยากบอกว่า คุณแม่อาจกลัวเกินไป เด็กปรับตัวได้มากกว่าที่คิดค่ะ ตอนนี้คุณแม่อาจหาโรงเรียนใกล้บ้าน โรงเรียนวัดขนาดเล็กทั่วไป คุยให้เค้ารับเข้าเรียน แล้วคุณแม่ติวเด็กตลอดปิดเทอมได้ไหมคะ??? ป.3 ไม่น่ายากเกินไป.. คุณแม่อ่านแล้วสอนเค้าเข้มๆวิชาการเลยค่ะ เพราะเค้าต้องปรับตัวเข้ากับเด็กวัยเดียวกันในโลก ไม่วันนี้ ก็วันหน้าค่ะ เรื่องคิดหาสาระอะไรกับโรงเรียนนี้ ก็คงไม่มีประโยชน์แล้วค่ะ คิดเศร้ากลัวกังวลใจไป ก็ไม่มีประโยชน์ จะหาวอร์ดอล์ฟที่อื่น...อันนี้ไม่มีความรู้ค่ะ จะหาที่เรียนอื่นที่คล้ายๆกัน...คุณแม่ไม่กลัวว่า จะเกิดปัญหาในวันหน้าเหรอคะ ปรับตัวหาที่เรียนให้ได้ อาจได้โรงเรียนไม่ถูกใจนิดนึง หรือ low profile นิดนึง (แต่ไม่อยากให้ลดระดับชั้นเรียนไปเรียน ป3 อีกครั้ง) ปรับทัศนคตินิดนึง แล้วปรับความรู้คุณลูกเลย ดีไหมคะ ??? จากคุณ : ขออภัย ถ้าความเห็นไม่น่าอ่าน เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 03:16:50 A:124.120.126.249 X: TicketID:266891

ความคิดเห็นที่ 61 จากปัญหาที่เกิดขึ้นเราไม่ได้ลุกขึ้นมาตัดสินว่าแนวทางวอลดอร์ฟไม่ดี เพราะวอลดอร์ฟสำหรับเราก็คือนักปรัชญาที่มีความสามารถคนหนึ่งไม่ใช่พระเจ้า ไม่ได้หมายความว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าคิดค้นหรือศึกษามาจะต้องถูกไปหมดจนเราไม่สามารถมีข้อโต้แย้ง หลายอย่างที่วอลดอร์ฟคิดอาจจะดีสำหรับในยุคสมัยและวัฒนธรรมนั้น ๆ มันสำคัญที่การนำมาประยุกต์ใช้มากกว่า และเราก็เชื่อว่ามีโรงเรียนมากมายทั้งในประเทศและต่างประเทศนำมาประยุกต์ใช้ได้ดีและไม่จำเป็นต้องขึ้นชื่อว่าเป็นวอลดอร์ฟพันธุ์แท้ เราเองนับถือศาสนาพุทธก็ยังเลื่อมใสในพระพุทธเจ้าเพราะเห็นว่าพระองค์ท่านเป็นนักปรัชญาที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่เทพที่เราสักการะบูชาไปวัน ๆ ในฐานะของคนเป็นพ่อเป็นแม่ที่เห็นความล้มเหลวในระบบการศึกษาบ้านเรา เด็กส่วนใหญ่จบออกมาโดยไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ได้แต่แข่งขันเพื่อคะแนน เพื่อสอบ มีเด็ก ๆ ที่สารานุกรมเดินได้เต็มไปหมด เด็กตอบได้สารพัดแต่ไม่เข้าใจหรือหยั่งรู้ในสิ่งที่ตัวเองตอบ เราจึงมองหาการศึกษาทางเลือก ถามว่าจำเป็นต้องวอลดอร์ฟมั้ย? ก็ไม่..แต่โรงเรียนทางเลือกส่วนใหญ่อยู่ไกลเกิน หลายแห่งก็แพงเกิน และส่วนใหญ่ทำกันแค่ชั้นอนุบาล เอาเป็นว่าเหตุผลหลักที่เราเลือกที่นี่เพราะมีถึงชั้นมัธยม เราเห็นชิ้นงานของเด็ก ๆ ในชั้นประถม เด็กที่อ่านเขียนช้ากว่าเด็กแทบจะทั้งประเทศ เราบอกได้คำเดียวว่าทึ่ง สมุดงานของเด็กทุกคนมีความเป็นตัวของตัวเอง เขียนจากความคิดของตัวเอง แสดงให้เห็นถึงปัญญาที่เกิดขึ้น เพราะถ้าคุณจะเอาข้อมูลยุคนี้มันอยู่แค่ปลายนิ้วคลิก นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเราถึงเลือกที่นี่ แต่ ณ วันนี้เราเริ่มเห็นบรรยากาศความเป็นลัทธิ เราผิดหวัง เราจึงถอนตัวมาแบบบอบช้ำ เมื่อผู้ใหญ่ที่มีอิทธิพลในการบริหารโรงเรียนเป็นแบบนี้ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าลูกเราจะไม่โดนปลูกฝังในสิ่งที่เราไม่ต้องการ อัตตาอันสูงส่ง หรือติสต์แตกแบบไม่สนใจใคร เราไม่ต้องการให้ลูกเป็นคนแบบนั้น เราเห็นดีเห็นงามด้วยกับการไม่ให้เด็กดูทีวี เดินห้าง การปลูกฝังให้เด็กรักธรรมชาติ ซึ่งเป็นสิ่งที่เราพยายามทำมาตั้งแต่ลูกเกิดอยู่แล้ว อาจจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะเรายังอยู่ในสังคม เราไปบ้านญาติ บ้านเพื่อน เค้าดูทีวี ลูกเค้าอาจจะชวนลูกเราดูการ์ตูน ถ้าเราจะต้องกันลูกออกมาแบบรังเกียจนั่นไม่ใช่สิ่งที่เราปรารถนา เราคิดว่าเด็กปรับตัวได้ เค้าอาจจะดูการ์ตูนกับเพื่อนสักพักเค้าจะชวนกันไปเล่นอย่างอื่นด้วยธรรมชาติของเค้าที่สนุกกับการที่ได้ออกไปข้างนอกวิ่งเล่นมากกว่า ไม่จำเป็นที่เราต้องปฏิเสธคนอื่น ๆ เพียงเพราะกลัวลูกจะได้ดูทีวี ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธเวลาปู่ย่าตายายญาติพี่น้องซื้อของเล่นสำเร็จรูปหรือเสื้อผ้าการ์ตูนมาให้ ไม่จำเป็นที่เราต้องปฏิบัติต่อสิ่งเหล่านั้นเหมือนเชื้อโรค เด็กต้องสัมผัสกับเชื้อโรคบ้างถึงจะมีภูมิคุ้มกันถูกมั้ย? การที่เราใส่เสื้อผ้าการ์ตูนหรือเสื้อผ้าแบรนด์เนมของก๊อปจำเป็นมั้ยว่านั่นคือเราวิ่งตามกระแส เปล่าเลย..สำหรับเราบางครั้งพอใจที่จะเลือกสิ่งเหล่านั้นเพราะมันถูกก็เท่านั้น ลูกเรารู้จักตัวการ์ตูนบางตัวจากสังคมไม่ได้รู้จักจากทีวีก็ไม่เห็นจะเป็นไร จำเป็นมั้ยว่าถ้าลูกรู้จักโดเรมอนมันจะเป็นเรื่องที่ผิด? เวลาญาติที่เป็นเด็ก ๆ มาจากต่างจังหวัด เค้าอยากเที่ยวห้าง เที่ยวดรีมเวิลด์ เราจะไม่ให้ลูกไปอย่างนั้นหรือ? ถ้าเป็นวอลดอร์ฟแ้ล้วต้องป้องกันลูกมากมายขนาดนั้น ต้องมีช่องว่างระหว่างครอบครัวมากขึ้น คุณอาจจะเลี้ยงลูกไปในแนวทางที่คุณต้องการได้ แต่คุณสูญเสียความสัมพันธ์ในครอบครัวไป คุณเลือกอะไร? วอลดอร์ฟของคุณเหมาะกับครอบครัวเดี่ยวเท่านั้นหรือ? วอลดอร์ฟของคุณเหมาะสำหรับคนที่มีเวลาทุ่มเทให้กับลูกอย่างเดียวจนแทบไม่ต้องทำอย่างอื่นนั้นหรือ? เรารู้แต่ว่า..วอลดอร์ฟของคุณวันนี้ไม่ใช่วอลดอร์ฟของเรา..ลาก่อน จากคุณ : แสนสนุกทุกข์ถนัด เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 04:45:34 A:124.120.50.231 X: TicketID:306631

ความคิดเห็นที่ 62 ติดตามอ่านอย่างต่อเนื่องพร้อมส่งกำลังใจให้คุณแม่ทุกท่านผ่านวิกฤตินี้ไปได้ค่ะ  นั่งคิด ๆ ไปถ้าเป็นตัวเราเราจะแก้ปัญหานี้อย่างไร เมื่อได้อ่าน คห 59 ของคุณหมีหมี่ น่าจะเป็นทางแก้ปัญหาที่ดีค่ะ เราทราบว่ามีเด็กแสนสนุกฯ บางส่วนมาเข้าที่ รร.ลูกเราค่ะ แต่เราไม่ทราบเหตุผล เพียงแต่นึกงงเล็กน้อย ว่าเด็กแนวทางเลือกทำไมมาเข้าที่นี้ ซึ่งเด็ก อ.2 เค้าอ่านออกเขียนได้แล้ว เด็กต้องปรับตัวขนาดไหน ซึ่งคุณครูลูกบอกเพียงว่าที่นี่เรียนอย่างสนุก แต่ที่อื่นเค้าไม่สนุกด้วย เราก้อไม่เถียงอะไร เนื่องจากกำลังถูกครูต่อว่าเล็ก ๆ ว่ากลับบ้านไม่ทบทวนการบ้านลูก ลูกหัวดีมาก แต่แม่ค่อนข้างปล่อย ซึ่งเราพยายามชี้แจงว่า เราเห็นว่าที่โรงเรียนสอนมาก ๆๆๆๆ แล้ว กลับบ้านคือเวลาเล่นของลูก ลูกเราจะขี่จักรยานระหว่างรอแม่เตรียมอาหาร เสร็จแล้วมาทานข้าว ขึ้นห้องก้อเล่นเกมส์ระหว่างพ่อแม่ลูก หรือระบายสีแข่งกัน แล้วจึงเล่านิทานก่อนนอน .......... ซึ่งคุณครูว่าไม่พอ ควรทบทวนบทเรียนเพิ่มเติมวันละ 2-3 แผ่นให้เป็นกิจวัตรประจำวันค่ะ โดยยกตัวอย่างว่ามีเด็กแสนสนุกฯ เข้ามาเรียนที่โรงเรียนลูก เพราะตระหนักว่าการเรียนเป็นสิ่งสำคัญ (หุหุหุ ครูเข้าใจผิด ที่มาเพราะ รร.จะย้ายสถานที่นี่เอง) ยังไงเราก้อขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกท่านค่ะ ตอนนี้สื่อดี ๆ มีมากมาย ข้อดีของเด็กวัยประถมการรับรู้จะเร็วกว่าเด็กเล็ก มีสื่อส่งเสริมการอ่านดี ๆ เช่นนิทานภาพเพื่อฝึกอ่านภาษาไทย เป็นนิทานภาพพร้อมซีดีให้เด็กดูและฝึกอ่านไปในตัว อย่างนี้ก้อน่าจะเป็นส่วนเสริมได้ค่ะ นอกนั้นเห็นด้วยตามคุณหมีหมี่ค่ะ  เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : sui_k เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 08:45:05

ความคิดเห็นที่ 63 สวัสดีคะ กลายเป็นกระทู้แนะนำเสียแล้ว^_^ขอบคุณคะ สำหรับกระทู้นี้เราว่าอาจเป็นกระทู้ที่ดีสำหรับคนที่กำลังหาโรงเรียนให้ลูก ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกๆความเห็นคะ ไล่ชื่อกันไม่ทันเลยขอขอบคุณรวมๆนะคะ ก่อนอื่นต้องบอกว่าเรา(จขกท)มีลูกเรียนที่โรงเรียนนี้ในระดับชั้นอนุบาล3คะ ลูกของเรากำลังจะเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่1ในเทอมหน้า ถ้าไม่มีเรื่องต่างๆเกิดขึ้นเราคงยังให้ลูกเรียนที่นี่จนจบมัธยม เพราะเราชอบแนวการเรียนการสอนนี้คะ "เราเชื่อมั่นในแนวการเรียนการสอนวอลดอร์ฟ แต่เราไม่เชื่อมั่นในการจัดการของโรงเรียน" เราว่าความรักหรือความชอบในการศึกษาแบบไหนๆเป็นเรื่องเฉพาะบุคคลเป็นเรื่องเฉพาะครอบครัวที่แต่ละครอบครัวตัดสินใจคะ ไม่มีการศึกษาใดดีทั้งหมดและไม่มีการศึกษาใดเลวร้ายทั้งหมด สาเหตุที่เราเลือกวอลดอร์ฟเพราะเราต้องการให้ลูกเราได้ในสิ่งที่เด็กๆในยุคสมัยนี้ขาดหายไป อยากบอกว่าสำหรับลูกเราในวันนี้โชคดีกว่าพี่โตๆมากมาย เพราะลูกของเรามีโรงเรียนใจดีให้โอกาสที่จะพดคุยกันในเรื่องอนาคตทางการศึกษาของเค้า แต่พี่ๆโตต่างหากที่ต้องพบเจอความยากลำบากในการหาโรงเรียน ทางออกที่ทุกๆท่านให้มาในทุกๆความคิดเห็นช่วยให้ผปคที่มีปัญหา ณ วันนี้เริ่มมีกำลังใจมีความหวัง พ่อแม่แต่ละคนคาดหวังในตัวลูกไม่เท่ากัน แต่เท่าที่เรารู้คือทุกคนปราถนาดีต่อลูกเสมอ ในวันที่มีผปคส่วนหนึ่งไร้ซึ่งหนทางหาที่เรียนไม่ได้ เรารู้สึกว่าผู้ที่ขาดความรับผิดชอบใดๆทั้งสิ้นคือโรงเรียน เมื่อมีเด็กของโรงเรียนที่ไปด้วยไม่ได้ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม ก่อนที่โรงเรียนจะคิดดำเนินการใดๆโรงเรียนควรมองและให้ความช่วยเหลือเด็กๆเหล่านั้นด้วย เพราะปัจจัยทางการศึกษาที่เด็กๆเหล่านั้นมีน้อยกว่าเด็กๆคนอื่นๆนั่นเอง ในวันนี้ผปคทำเกือบทุกทางแล้วและยังคงดิ้นรนต่อไปเพื่อลูกของตัวเอง จากคุณ : แม่คนนึง(จขกท) เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 09:23:49 A:124.120.168.22 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 64 ในซอยเสนานิคม ใกล้ ๆ สี่แยกวังหินมีโรงเรียนสอนแนวมอนเตส ชื่อสันติสุขวิทยา อยู่ค่ะ ถ้าคุณแม่ไม่อยากเดินทางไกล โรงเรียนน่าจะเป็นตัวเลือกที่ดี เห็นหน้าโรงเรียนมีป้ายเขียนว่าโรงเรียนได้รับรางวัลอะไรสักอย่างไม่แน่ใจค่ะ ยังไงลองติดต่อโรงเรียนดูนะคะ ขอให้หาโรงเรียนที่เหมาะสมกับน้องและการตัดสินใจของคุณแม่ได้ในเร็ววันนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ล่าลาล้า เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 12:05:57

ความคิดเห็นที่ 65 เห็นด้วย กับคคห.ที่ 61 และ63 นะคะ สำหรับตัวดิฉันเอง ก็ยังเชื่อในสิ่งที่ รูดอลฟ์ สไตเนอร์ ได้วางรากฐาน การศึกษา ในแนวทางนี้เอาไว้ ไม่เคยคิดว่า โรงเรียนแนววอลดอลฟ์ ไม่ดี อย่างที่บอก ลูกดิฉัน มีความสุข กับการมาโรงเรียน แม้ปิดเทอม ยังถามอยู่บ่อยๆ ว่าเมื่อไหร่ โรงเรียนจะเปิด เด็กๆมีความรักเอื้ออาทรต่อกัน สังคมเด็กๆที่นี่เต็มไปด้วยความอยากเรียนรู้ และมีไมตรีเอื้ออาทรต่อกัน ลูกมีความสุขกับการได้ทำงานที่ครูมอบหมาย ภูมิใจกับงานที่ทำ จะนำผลงานใหม่ๆที่ทำมาอวด  ภูมิใจกับงานฝีมือของตนเพื่อมาเปนของขวัญให้กับใครๆก็ตาม โดยไม่ต้องซื้อ  การเรียนแบบค่อยเปนค่อยไป แต่ กระบวนการดำเนินการในการก้าวไปสู่ที่ใหม่ต่างหาก ที่ไม่อาจรับได้  และไม่มีความมั่นใจเอาเลยแม้แต่น้อย (นี่จะใกล้จะปิดเทอม แล้ว จะทำสัญญาซื้อขายที่ดินเพื่อสร้างโรงเรียน ยังไม่เริ่มขึ้นเลย  ) ทุกอย่างเปนเพียงคำพูด เพื่อให้มั่นใจเท่านั้น ส่วนการคัดค้านอื่นๆ จากผปค ที่คิดต่าง ว่าเราควรค่อยๆก้าวเดิน กลับไม่ถูกนำมาใส่ใจคิด  จริงๆมีผปค.หลายท่านที่ไม่เห็นด้วยแต่ไม่กล้าขัดแย้ง เพราะอาจมีผลต่อลูก หรือตนเอง เนื่องจากอย่างไรก็ต้องตามไป  เพราะมีปัญหาเรื่องการเข้าเรียนที่อื่น อย่างไรก็ตาม ก็ต้องขอขอบคุณที่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ทำให้เรา ได้รับรู้อะไรหลายๆอย่าง แม้แนวทางวอลดอลฟ์ จะงดงามในสายตาเรา แต่เมื่อกลับมาสู่โลกแห่งความเปนจริง ก็พบว่า เวลาบ่มเพาะความดีงามในตัวลูกเราคงเพียงพอ และนำมาปรับเปลี่ยน มาเข้าสู่กระบวนการของสังคมที่เปนจริง  ให้ลูกเรา ก้าวข้ามไปให้ได้ ตอนนี้ก็รอโรงเรียน ที่จะมอบโอกาสเด็กๆจากที่นี่ ได้เข้าเรียน  เรามั่นใจและเชื่อมั่นในศักยภาพของลูกว่า ลูกเราพร้อม ที่จะก้าวไปสู่โรงเรียนแห่งใหม่  เพียงแต่เค้า ขอโอกาส ที่โรงเรียนจะมอบให้เท่านั้นเอง ขอขอบพระคุณ คุณพ่อ คุณแม่ทุกๆท่าน ที่ช่วยกันแสดงคคห. และให้ขอแนะนำดีๆ มาให้กับพวกเราด้วยนะคะ *แก้ไขคำผิด* แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 54 12:57:51 จากคุณ : nongthee เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 12:53:22

ความคิดเห็นที่ 66 เห็นใจกับคุณพ่อคุณแม่ทุกคนนะคะแต่ส่วนตัวเราว่าถอยน้องออกมาก่อนดีกว่าแล้วหาทางให้เค้าทันคนอื่นอ่ะค่ะ ในความเป็นจริงแล้วถ้าลูกเราไม่ทันคนอื่นต่อให้เค้าแสนดีแค่ไหนก็ตกเป็นเหยื่ออยู่ดี อุดมการณ์ทุกอย่างมันก็ล้วนแล้วแต่ดูดีแต่พอทำเข้าจริงมันไม่ดีแบบคิดไว้ เราว่าโรงเรียนแบบปกติทุกวันนี้เค้าก็มีคนดีอยู่นะคะเราว่านอกจากโรงเรียนแล้วพ่อแม่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้ลูกเป็นคนดี ยังไงก็ลูกของเราเราเชื่อว่าคุณพ่อคุณแม่คงหาสิ่งดีที่สุดให้ลูก ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : แม่น้องฟ้าใส (มามี๊ตัวกลม) เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 14:10:41

ความคิดเห็นที่ 67 เด็ก ๆ ยังไงก็ปรับตัวได้อยู่แล้ว ให้แกกลับไปเรียนด้านวิชาการเหมือนทั่ว ๆ ไปก็ได้ค่ะ ยังไงก็ต้องมีโรงเรียนที่รับ แรก ๆ อาจจะต้องมีการสอนช่วงท้าย ๆ วันนิดนึง พอถึงช่วงปรับตัวได้ เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองค่ะ จากคุณ : saturn_eyes เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 14:16:51

ความคิดเห็นที่ 68 ปรัชญาดีๆ ก็ยากที่จะนำมาใช้ปฎิบัติจริง แต่ละโรงเรียน จึงนำมาออกแบบใช้ต่างๆกันไป... ถ้าโรงเรียนเค้ายังไม่ได้สร้าง และไม่ได้แม้แต่ซื้อที่ดิน...คงเป็นการเลี่ยงวลี "ปิดโรงเรียน" เป็น "ย้ายโรงเรียน" ดัง คห.ข้างต้น การจะตามไปเรียน....เป็นการละเลยหลีกเลียงปัญหาของผู้ปกครองค่ะ ไม่ทราบว่า หลักวอร์ดอร์ฟนี้ มีโรงเรียนอื่นๆอีกไหมคะ ???? ไม่ลองเจรจากับโรงเรียนเหล่านี้แทน เพราะคุณแม่ยังศรัทธาในวิธีการนี้อยู่ เพียงแต่ไม่ศรัทธาโรงเรียนนี้แล้ว แอบแสดงความคิดเห็นด้านลบอีกอย่างนึง ได้ไหมคะ??? เนื่องจากผู้ปกครองที่เลือกวิธีการนี้ ค่อนข้างมีสไตล์ชิดขอบด้านนึง การที่โรงเรียนอื่นทั่วไป เค้าจะกล้ารับเด็กวอร์ดอล์ฟเข้าเรียน...เป็นเรื่องที่เค้าต้องกังวลคิดหนักอย่างมาก เพราะเมื่อเด็กเข้าเรียน ....ไม่ใช่ภาระที่ต้องจัดเตรียมการเรียนการสอนพิเศษให้เด็กวอร์ดอล์ฟ แต่ต้องเตรียมบุคคลากรที่จะรับมือกับผู้ปกครองที่คาดหวัง พร้อมด้วยความเชื่อมั่นในทัศนคติอย่างแรงกล้า นั้นคือ เค้าต้องรับมือกับทั้งครอบครัวคุณๆเลยทีเดียว การหาครูอาจารย์มากวดวิชาเด็กห้องนึงไม่ยากหรอกค่ะ...แต่หลังรับเข้าเรียนแล้ว โรงเรียนจะต้องเผชิญกับผู้ปกครองวัฒนธรรมใหม่ ที่คาดหวังและยึดมั่นต่างจากเดิม คงไม่ง่ายหรอกค่ะ หาทำได้ไม่ดี กลับยิ่งเสียชื่อเสียง เสียหายกับโรงเรียน....เค้าจึงไม่คิดจะเสี่ยงค่ะ ก่อนเข้า อาจพูดร้องขอให้เพียงแค่ได้เข้าเรียน ได้วุฒิไปสอบที่อื่น...แต่หลังเข้าเรียน อาจมีความต้องการ (แบบวอร์ดอล์ฟ) ให้โรงเรียนต้องปฎิบัติตาม....ซึ่งจะ reject เด็กภายหลัง ก็จะเป็นประเด็นสังคมให้ถูกวิพากย์วิจารณ์ไปอีก เสมือนเด็กอินเตอร์ที่ไม่จ่ายค่าเล่าเรียน 2 ปี...โรงเรียนจึงยังไม่ออกใบรับรองวุฒิ...โรงเรียนโดนวิพากย์ในชานเรือนพอควรค่ะ อันนี้ชี้ประเด็นว่า ทำไมโรงเรียนอื่นๆถึงไม่กล้ารับค่ะ จากคุณ : ขออภัยกับความเห็นที่ไม่น่าอ่าน เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 15:22:59 A:124.120.126.249 X: TicketID:266891

ความคิดเห็นที่ 69 เข้ามาอ่านติดตามกระทู้คะ^_^ ขอบคุณทุกความเห็นเช่นเดิมนะคะ และก็เพิ่งได้แง่มุมคิดจากความคิดเห็นของคุณ "ขออภัยกับความเห็นที่ไม่น่าอ่าน" ตวามเห็นที่68 เพิ่งได้รับทราบมุมมองนี้จริงๆคะ อือ....ก็อาจเป็นได้ที่โรงเรียนอื่นๆจะคิดแบบนั้น 555 ความคาดหวังของพ่อแม่นี่ทั้งน่าชื่นชมและน่ากลัวกว่าสิ่งอื่นใด^_^ ก็คงเพราะแบบนี้นี่แหละที่ทำให้โรงเรียนใจดีที่กำลังจะให้โอกาสลูกของเราต้องขอคุยกับพ่อแม่จากแสนสนุกฯเสียก่อนที่โรงเรียนจะพิจารณารับเด็กเข้าเรียน ถ้าถามเราๆก็เลือกโรงเรียนที่เราพอใจให้ลูกคะ ดังนั้นถ้าเราจะให้ลูกไปที่ไหนเราก็เลือกแล้วว่าเรารับได้ตามข้อกำหนดของที่นั่น แต่ขอบคณมากๆที่คุณ "ขออภัยกับความเห็นที่ไม่น่าอ่าน" ช่วยให้เราได้มองต่างมุมออกไปคะ ^_^ จากคุณ : แม่คนนึง(จขกท) เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 16:17:49 A:115.87.79.61 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 70 เรียนคุณคคห.ที่68 การที่เรารักในหลักการของวอร์ดอฟ นึกถึงความสุขที่ลูกไปเรียน และหลายๆอย่างที่ลูกได้รับตามที่ได้กล่าวมาข้างต้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า เราวอร์ดอลฟ์ จ๋า แบบชิดติดขอบ จนกระดิกตัวไม่ได้ เราไม่เคยมองว่าโรงเรียนอื่นไม่ดี และไปวิพากษ์วิจารณ์ ว่าเค้าไม่ดี ทุกโรงเรียน ทุกแบบล้วนสร้างสิ่งที่ดีงามให้กับเด็ก เพื่อให้เด้กก้าวไปตามแนวทางการศึกษา ตามที่พ่อแม่ไว้วางใจให้ลูกได้รับการศึกษาตามที่ตนมองเห็น แนวทางการศึกษาที่เราพาลูกไปเข้าเรียน เราเองไม่ได้สุดโต่ง ขนาดที่ ห้ามลูกไปเสียทุกอย่าง เช่น ห้ามไปเดินห้าง เนื่องจากทำให้ลูกเสียจังหวะ(เพราะมันเลี่ยงไม่ได้)  ต้องดื่มน้ำอุ่น ตลอดเวลา หลีกเลี่ยงน้ำเย็น ห้ามเรียนดนตรีหากไม่ถึงเวลาอันควรไม่เหมาะสม ซึ่งลูกเราก็เรียนไวโอลินตั้งแต่เล็กๆ จนถึงปัจจุบัน  การเข้ากลุ่มStudy Group ที่พ่อแม่จะต้องเข้ามาเรียนรู้ เราก็ไม่ได้เข้าเนื่องจากไม่มีเวลา   หลายๆอย่างเรายอมรับ และหลายๆอย่างเราก็ไม่ได้เออ ออ คล้อยตามไปด้วยทั้งหมด  เราเองรู้จักใช้ รู้จักปรับเพื่อให้เข้ากับสังคมที่เราอยู่ ถึงได้บอกไว้ไงคะ ว่า ขอบคุณ ที่รร. ได้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้  จนทำให้เราได้รู้ ได้พาลูกไปในที่เรียนต่างๆ จนทำให้ได้รับรู้ว่า การเรียนในหลักวอร์ดอลฟ์ กับโลกแห่งการศึกษาในปัจจุบัน นั้นต่างกันโดยสิ้นเชิง ซึ่งเรามองว่า ห้าปีที่ลูกได้เข้าเรียนรู้ ณ. ที่แห่งนี้คงเพียงพอแล้ว ควรจะเข้าไปสู่กระบวนการศึกษาในโลกแห่งความเปนจริงเสียที เพียงแต่เราเลือก โรงเรียน ที่ลูกเราจะเข้าไปอยู่  ว่าเค้ายินดี ที่จะรับเด็กที่ผ่านกระบวนการศึกษามาจากรร.วอร์ดอล์ฟ อย่างเข้าใจ และพร้อมที่จะรับเด็ก และให้โอกาสกับเด็กเท่านั้น อย่างไรก็ตามต้องขอบคุณคุณคคห.ที่ 68 เปนอย่างมาก ที่ได้ให้ข้อเท็จจริง (ซึ่งเปนจริง และมีสิทธฺ์ที่จะคิดเช่นนั้น)  เพื่อนๆพ่อแม่รร.เรา  ที่พากันไปหารร.เอง บางท่านก็คิดแบบคุณเช่นกัน ว่าเหตุใด หลายๆรร.จึงยังอ้ำอึ้งกันอยู่    ซึ่งเราก็ได้อธิบายกันไปกับ รร. แล้วว่า เรามีทัศนคติเช่นไร คิดอย่างไร ถึงพาลูกมาสมัครยังรร.นั้นๆ ทั้งๆที่เรามีสิทธิ์ ที่จะเลือก รร.แนววอร์ดอร์ฟด้วยกันเอง **แก้ไขคำผิด คำซ้ำ ** แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 54 19:38:56 จากคุณ : nongthee เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 16:31:02

ความคิดเห็นที่ 71 พอดีเราอยู่ต่างจังหวัด ไม่เคยได้ยิน หลักสูตรวอร์ดอล์ฟเลยค่ะ โรงเรียนทางเลือกใช้หลักสูตรนี้หมดเลยหรือค่ะ ดูรายชื่อโรงเรียน เช่นอมาตยกุลแบบนี้อ่ะค่ะ อย่างนี้ก็หมายความว่า โรงเรียนที่บอกว่าเป็นทางเลือกทุกโรงเรียน เด็กจะอ่อนด้านวิชาการหมดเลย หรือเปล่าคะ แล้วเห็นบางโรงเรียนใช้หลักสูตร มอนเตสเซอรี่ ก็เหมือนกับ วอร์ดอล์ฟเหรอคะ ขอโทษที่ถามมาก ไม่รู้เรื่องและไม่รู้จักจริง ๆ ค่ะ อยู่บ้านนอกอ่าค่ะ อ้ออีกอย่างแถวบ้านมีแต่ที่บอกว่าเป็นโรงเรียนแนวบูรณาการค่ะ เหมือนกัน หรือต่างกันคะ ช่วยตอบเราหน่อย เป็นข้อมูลในการหาโรงเรียนลูกค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 54 16:44:02 จากคุณ : Attar Nee Na เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 16:36:36

ความคิดเห็นที่ 72 ขอแสดงความเห็นใจ และมีหลาย ๆ ท่านออก คห. ที่ตรงใจดิฉันไปหลาย ๆ ท่านแล้ว ที่ดิฉันได้แจก Give ให้ไว้ หากจะแนะนำอะไรได้ ก็คงต้องแนะนำให้ทำใจให้ได้โดยไว และส่งลูกเข้าเรียน รร. แนวปรกติที่ไม่เน้นวิชาการมากมายนัก มีความสนุกสนานสอดแทรกในแนวทางการเรียนการสอน มีการทำงานนำเสนองานแบบโครงการ และหาทางทำโฮมสคูลให้เด็กเพิ่มเติมหลังเลิกเรียน โดยคุณแม่หรือคุณครูที่เข้าใจพื้นฐานเด็กและมีจิตใจรักการเรียนการสอนเด็กแบบสนุกสนานแต่สอดแทรกวิชาการค่ะ ส่วนตัวเคยคิดจะส่งลูกเรียน แสนสนุกไตรทักษะ และมีเพื่อนส่งลูกเรียนที่นี่ ทุกครั้งที่เจอ เขาจะชื่นชมลูกตนเองให้เราฟัง และภูมิใจที่ตนเองเลือกไม่ผิด เรารู้สึกได้ถึงความภูมิใจอันยิ่งใหญ่นี้จากพ่อแม่ของเด็ก ๆ หลายคนที่เรียน รร. นี้ แต่ที่เราไม่เลือก รร. นี้เพราะเรากลัวกระแสวิชาการในอนาคต ที่ลูกต้องเรียน มหาวิทยาลัย ที่ลูกต้องแข่งขันเรื่องทำงาน และที่สำคัญที่สุดคือเราต้องปลุกลูกแต่เช้า ไป รร. ที่อยู่ไกลบ้านและรถติดพอควร ย่านนั้น (ทาวน์ อิน ทาวน์) เราอยากให้ลูกนอนพอ ทานข้าวเช้าให้อิ่ม และไป รร. เวลาพอดี ๆ ได้เล่นเต็มที่ เรียนตามแผน และไม่เคร่งเครียดเกินไป ดังนั้นเราเลยเลือก รร. ใกล้บ้าน ที่คุณครูสอนแนวสนุกสนาน ผ่านการเล่น ร้องเพลง และสอดแทรกพุทธศาสนา ทุก ๆ อาทิตย์ มีกิจกรรมนอกเวลาเรียนทั้งเด็กและครูและผู้ปกครองตลอดเกือบทั้งเทอม ทำนองนี้ค่ะ แต่จากที่อ่าน กระทู้มาเรื่อย ๆ มีกระทู้แนะนำอาทิตย์ก่อน ๆ ไม่นานมานี้ คุยเรื่องลูกทำนองว่า จะให้เรียนง่ายแล้วไปยาก ตอนทำงาน หรือจะเรียนยากและไปง่ายตอนทำง่าย แบบไหนจะดีกว่ากัน (อันนี้เราสรุปเอาเองนะคะ กระทู้ไหนลืมแล้ว) สรุปว่า ต่อไปนี้ เราตั้งใจจะให้ลูก ๆ เรียนเข้มข้นกว่านี้ หนักกว่านี้ ตั้งแต่เริ่มขึ้น ป. 4 เป็นต้นไป และให้เล่นกีฬาควบคู่กันกับเรียนดนตรีที่เขาจะเลือกเรียนเอง แต่แม่บังคับเรียน เพื่อให้เขาได้เรียนหนักเพื่อแข่งขัน ได้ร่างกายกำยำแข็งแรง และได้ฝึกสมาธิจากการเล่นดนตรีและผ่อนคลายไปในตัว กะจะเริ่มปีหน้าเพราะได้แรงบรรดาลใจจากกระทู้ที่กล่าวมาค่ะ เป็นกำลังใจให้กันนะคะคุณแม่ ๆ พ่อ ๆ ทุกท่าน ปล. ถึงลูกเราเรียน รร. แนววิชาการ แต่เด็ก ๆ ทุกคนรักกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกันดีมากค่ะ มีเด็กในห้องเป็นเด็กออฯ เป็นเด็กสมาธิสั้น เป็นเด็กพูดจาไม่เพราะ ใช้กำลัง ฯลฯ แต่โดยรวมทุกคนก็ช่วยเหลือกันดี มีเด็กที่เกเรจริงจังน้อยมาก มีเด็กที่เข้าข่ายร้ายแรงน้อยมาก คุณครูก็มีปะปนกันไปหลากหลายแบบ แต่เรามองโลกด้วยความเป็นจริง ที่ทุกคนคือคน ไม่มีอะไรที่เป็นคนดีทั้งหมด ไม่มีครูในอุดมคติทั้ง รร. ไม่ได้มีแต่ครูธุรกิจทุกคน ทุกอย่างมีปะปนผสมผสานจนเกิดเป็นชุมชน เป็นลักษณะที่ลูกต้องเรียนรู้ รู้จัก และจัดการกับมัน พ่อแม่อย่างเรายังมีทุกอารมณ์ มีทุกนิสัย เราเองยังควบคุมตนเองให้เป็นคนดี 100% อย่างที่เราตั้งใจไม่ได้เลย เราจึงทำใจยอมรับสภาพที่ลูกต้องเรียนรู้โลกกว้างด้วยตนเอง ควบคุมอารมณ์ นิสัยของตนเองให้ได้ตามสถานการณ์ มีการฝึกมารยาทควบคู่ และอื่น ๆ โดยสรุปเราพอใจที่ ๆ ผ่านมาลูกเราได้เรียนรู้วิชการผ่านการเรียนการเล่น และอื่น ๆ จาก รร. ที่ลูกเรียนในระดับดีค่ะ และเขาก็สนุกและรัก รร. ดีมาก เคยถามเขาว่า ย้าย รร. มาเรียนที่ใกล้กว่านี้ไหม แทบจะเดินไป รร. ได้ เขาบอกว่า "ก็ดีนะครับมาม้า แต่ รร. ของต้าดีกว่า ไม่ต้องเปลี่ยนหรอกครับ ต้าชอบอยู่แล้ว" เราเองก็พอใจที่ลูกรัก รร. ไม่อยากหยุดเรียนแม้ไม่สบาย เรายังต้องอธิบายว่า หากไป รร. เด็กอื่นจะติดหวัดจากเขา ๆ จึงยอมหยุดเรียน" เราเห็นด้วยกับ คห. บน ๆ ว่า อย่าคิดแทนลูกว่า เขาจะเรียนรู้ไม่ได้ ตามไม่ทันแล้วเครียด เราดูจากลูกเรา เราคิดว่าเขาไม่สนใจเรียน ไม่อยากเรียนอยากเล่นอย่างเดียว ปรากฎเวลาเราลองทดสอบเขาดูยามว่าง ปรากฎว่าเขาทำได้ดีกว่าที่เราคิดเยอะ และอยากที่จะรู้มากกว่าที่เขารู้ตอนนี้อีกมากมายด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้มาก ๆ เลยนะคะ จากคุณ : แม่น้องเอเอ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 16:50:14

ความคิดเห็นที่ 73 มาตอบคะ^_^ คุณnongthee ขอนอกประเด็นว่า พี่ธีร์น่ารักทุกรูปคะ^_^ คุณ Attar Nee Na โรงเรียนแบบวอลดอร์ฟ แนวมอนเตสเซรี่ แนวนีโอฮิวแมนนิส หรือแนวอะไรก็ตาม มีหลักการและแนวทางในการศึกษาแตกต่างกันไปคะ คุณแม่ต้องลองเข้าไปศึกษาเนื้อหาของแต่ละแนวทางคะ หาอ่านดูตามกูเกิ้ลก็ได้คะ ^_^ โรงเรียนจะแนวใดก็มีจุดมุ่งหมายเดียวกันคะ คือสร้างเด็กๆให้มีคุณภาพ เพียงแต่ว่าพ่อแม่รัก ชอบแนวไหนก็ส่งไปเรียนแนวนั้นคะ คุณแม่น้องเอเอ ท่าทางจะได้ใกล้ชิดพ่อแม่แสนสนุกจริงๆ555 ที่คุณแม่บอกว่า "เราอยากให้ลูกนอนพอ ทานข้าวเช้าให้อิ่ม และไป รร. เวลาพอดี ๆ ได้เล่นเต็มที่ เรียนตามแผน และไม่เคร่งเครียดเกินไป" นั่นก็เป็นเหตุอีกหนึ่งข้อที่ทำให้เรา (บ้านอยู่ลาดพร้าว) ไม่ขอย้ายตามไปจตุโชติคะ เรากำลังรอโรงเรียนๆหนึ่งเรียกเราไปคุยเรื่องเรียนของลูกภายในสัปดาห์หน้า ตัวเราเองศึกษาเกี่ยวกับโรงเรียนใหม่พอสมควร โรงเรียนนี้ไม่ใช่โรงเรียนในระบบ แต่ก็ไม่ใช่โรงเรียนวอลดอร์ฟคะ ก็จะมีวิชาการเข้ามามากขึ้นในชั้นประถม เรากำลังติวลูกให้อ่าน เขียน ให้ได้บ้างเพื่อเตรียมตัวที่จะเข้าเรียนชั้นประถม1คะ ยังไม่กล้าคาดหวังว่าลูกจะได้เรียนที่นี่เพราะไม่กล้าคาดเดาอนาคตคะ ก็หวังว่าจะมีที่เรียนให้ลูกและเราก็คิดว่าเราพอใจกับแนวทางที่โรงเรียนแห่งนั้นเป็นอยู่คะ จากคุณ : แม่คนนึง(จขกท) เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 17:19:40 A:115.87.79.61 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 74 เข้าใจหัวอกพ่อแม่ที่หารร.ให้ลูก เราเองลูกจะขึ้น ม.1 เพิ่งจะสรุปกันได้ว่าเข้าโรงเรียนวัด ค่ะ พาลูกไปดูลูกก็บอกว่าน่าจะอยู่ได้ ที่เลือกรร.นี้เพราะใกล้บ้านและค่าเทอมก็ไม่แพง (แต่เรื่องค่าเทอมถูกนี่ไม่ใช่ประเด็นหลักค่ะ) ลูกเราก็เรียนไม่เก่งนัก    เราบอกเค้าขึ้น ม.1ต้องปรับตัวนะลูกหลายอย่างคงต่างจาก ประถม  ลองดูคงจะพอไหว   คุณแม่จขกท.และเด็กๆจากแสนสนุกขอให้หาที่เรียนต่อได้นะคะให้กำลังใจ สู้ๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 54 23:41:33 จากคุณ : aya BGIRL เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 18:46:22

ความคิดเห็นที่ 75 เข้ามาอ่านเก็บประสบการณ์ เลือกโรงเรียนของลูกต่อไปค่ะ โรงเรียนในกรุงเทพเยอะมากมาย จนเลือกกันไม่หวาดไม่ไหว แนวนั้นแนวนี้ดีไปหมด ลองหันมามองตจว.บ้าง มีทางเดียว คือโรงเรียนในระบบ ยิ่งเรามาอยู่สามจังหวัด เรียนไปหยุดไป ยิงครูบ้าง เผาโรงเรียนบ้าง เหนื่อยใจแทน   #คนกรุงเทพเลือกได้เอาแนวไหนดี แต่ทางนี้ขอแค่มีที่เรียน# จากคุณ : เด็กหญิงตาสวย เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 19:23:35

ความคิดเห็นที่ 76 เข้ามาอ่านคร่าวๆ สลับกับ หันไปฟังลูกสาว ฝึกร้องเพลงเต้นรำ ด้วย (เค้าจะมีงานรร. พยายามฝึกเต้นอยู่ ) อ่านแล้วเห็นใจคุณแม่จังเลย แต่เท่าที่ดู  เราก็ไม่เคยรู้จัก วอลดรอฟ์อะไรหรอก แต่เราคิดง่ายด้วยความรู้สึกของคนที่เป็นแม่อย่างเราคือ อยากให้ลูกเรียนในสิ่งที่เค้าอยากเรียน ในทางสายกลาง ถ้าขนาด อยู่ชั้นประถม หรือมัธยม แล้วยังมีปัญหาการอ่าน เราว่า ไม่โอเค  เพราะเค้าจะsuffer กับการอยู่ร่วมในสังคมไปโดยปริยาย แบบนี้ ก็เท่ากับ เด็กถูก โดดเดี่ยวจากสังคมไปเลย ทั้งที่เค้าเอง อาจจะไม่ได้อยากเลือกทางนี้เลยด้วยซ้ำ รร.ทางเลือก เราว่า มันดี แต่ก็ต้องมีสายกลาง อย่างน้อย เด็กที่อยู่รร.แบบนี้ ต้องอยู่ในสังคมปกติได้ด้วย เห็นด้วยกับความคิดเห็นว่า อาจจะสุดโต่งไปเลยหรือเปล่า กับแนวคิดรร.แบบนี้ ถ้าเค้ามีความสุขกับการเรียน ใช่แล้ว รร.แบบนี้ อาจจะสนุกมาก แต่เหมาะไหม ขออภัยจริงๆ ที่ไม่ค่อยเห็นด้วยกับรร.ทีสุดโต่งแบบนี้ สำหรับเรา เราเองก็ไม่เน้นรร.ที่เรียนเป็นบ้าเป็นหลังหรอก ไม่อยากให้ลูกเครียด เราเลือก รร.แนวสายกลางที่มีทั้งเล่นทั้งเรียน ที่สำคัญคือ ลูกเราความสุขในการเรียน ได้ทั้งเรียน เพื่ออยู่ในสังคมได้ ได้ทั้งเล่นอย่างมีความสุขที่เหมาะกับวัยของเค้า สำหรับปัญหาในเรื่องนี้ ความคิดเห็นของเรา ถอยออกมาดีกว่า กลับไปเรียน ในระบบปกติ ช้าไปอีกนิดไม่เป็นไร เริ่มต้นใหม่ได้ ไม่ต้องคิดแทนลูก เค้ามีสิทธิ์เลือกชีวิตของเค้าเอง ให้เค้ากลับเข้ามาเรียนในระบบปกติ  หลังจากนั้นเค้าจะเลือกอะไร ก็ตอนที่เค้าพร้อมที่จะเลือกเองได้ พ่อแม่อย่าขีดทางให้ลูกเดินเลย การกลับเข้ามาเรียนปกติ ต้องยอมรับว่า ปีแรกๆเค้าอาจจะ suffer แต่ นี่แหละชีวิต ไม่มีอะไรที่ง่าย และ สมบูรณ์แบบ ลูกต้องเรียนรู้ว่า โลกจริงๆข้างนอกเป็นยังไง เค้าต้องผ่านไปให้ได้ พร้อมกับพ่อแม่เหมือนกัน ที่สำคัญคือ คนเป็นพ่อแม่ ต้องหนักแน่น ถ้าเค้าไม่เข้าใจ พ่อแม่ต้องอธิบาย และให้กำลังใจสำหรับเค้าต่อไป ขอให้โชคดีสำหรับ คุณพ่อคุณแม่ทุกท่านที่กำลังมีปัญหา จากคุณ : วีทีอาร์ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 19:49:08

ความคิดเห็นที่ 77 ตอบ คคห. 68 จากประสบการณ์การที่ไปคุยกับผู้บริหารโรงเรียนอื่นมา ส่วนใหญ่จะเห็นอกเห็นใจผู้ปกครองและเด็ก ๆ ทุกคนมากค่ะ แต่ปัญหาที่ทางโรงเรียนไม่สามารถรับน้องเข้าไปเรียนได้ หลัก ๆ คือเรื่องความรู้ด้านวิชาการที่ไม่เท่าเทียมกันมากกว่า เราคงไม่คาดหวังให้โรงเรียนจะเปลี่ยนไปในแนวที่ตัวเองต้องการได้ นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมเราถึงเลือกที่ไม่ไปต่อกับที่เดิม เพราะเค้าเปลี่ยนไปในแนวทางที่เราคิดว่าเรารับไม่ได้ เราจึงต้องเป็นฝ่ายไป ส่วนตัวไม่ชอบโรงเรียนที่เร่งรัดเด็ก แต่ไม่ได้ถึงกับเห็นด้วยทั้งหมดกับการไม่สอนวิชาการเลย เราเห็นว่าการสอนเด็กนับเลข สอนภาษา ก ไก่ เอ บี ซี ในชั้นอนุบาลมีวิธีการสอนสนุก ๆ มากมายและเด็ก ๆ ก็เรียนรู้ได้ดี ก่อนลูกเราเข้าเรียนก็ร้องเพลง ท่อง ก ไก่ ถึง ฮ นกฮูก นับเลข กันมาบ้าง แต่เมื่อเข้าวอลดอร์ฟเราหยุดหมดทุกอย่างเพราะโรงเรียนขอความร่วมมือว่าไม่ให้สอนเพื่อให้เด็ก ๆ ทุกคนไปในแนวทางเดียวกัน นี่คือปัญหาของผู้ปกครองหลาย ๆ คนที่ให้ความร่วมมือกับโรงเรียนด้วยดีแต่โดนลอยแพในวันนี้ เพราะทุกคนต่างก็มุ่งหวังให้ลูกเรียนในแนวนี้จนจบ ม.6 กันทั้งนั้น ถ้าเรารู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเราก็คงไม่เอาลูกเข้าที่นี่ตั้งแต่แรกแล้ว ผู้บริหารโรงเรียนอื่นมองเห็นในจุดนี้และรู้ดีว่าพวกเราไม่ใช่กลุ่มคนที่จะมาสร้างปัญหาให้กับพวกเค้า พวกเค้าต้อนรับเราและอยากช่วยค่ะ แต่...ตามที่บอกข้างต้น ติดอยู่เรื่องเดียวจริง ๆ T T จากคุณ : แสนสนุกทุกข์ถนัด เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 20:04:12 A:124.122.69.196 X: TicketID:306631

ความคิดเห็นที่ 78 เพิ่งรู้เหมือนกันค่ะ เป็นความรู้ใหม่จริงๆ จากคุณ : หมูหวานน้ำกะทิ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 20:47:57

ความคิดเห็นที่ 79 เข้ามาอ่าทุกความเห็น แต่เห็นกระทู้ที่75แล้วT_T พูดไม่ถูกเลยคะ "คนกรุงเทพเลือกได้เอาแนวไหนดี แต่ทางนี้ขอแค่มีที่เรียน" เอาเป็นว่าเราให้กำลังใจคุณเด็กหญิงตาสวยด้วยเช่นกันคะ ขอบคุณทุกความเห็นอีกครั้ง และที่คุณแสนสนุกทุกข์ถนัดพิมพ์มาเราอยากบอกว่า "ถูกต้องแล้วคร้าบ" จากคุณ : แม่คนนึง(จขกท) เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 21:00:05 A:115.87.79.61 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 80 อ่าน คห. 75 แล้ว จุกอกค่ะ เห็นใจมากจริง ๆ ค่ะ จากคุณ : แม่น้องเอเอ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 21:08:16

ความคิดเห็นที่ 81 มาเป็นกำลังใจให้คะ ขอให้ลูกๆมีที่เรียนคะ และอยากบอกว่า ยังมีเด็กอีกมากมายเหลือเกินที่ตจว. ที่มีอายุและความรู้เท่าๆกับลูกๆท่านคะ หากจะเปรียบเทียบเฉพาะเด็กในรร.ระบบใน กทม. ก็ดูว่าอายุเด็กขนาดนี้เก่งมากๆเมื่อเทียบกับเด็กๆที่ ตจว. จากคุณ : angkan111 เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 21:54:42

ความคิดเห็นที่ 82 เราเห็นเด็กแถวบ้านคนนึงค่ะ เค้าชอบมาแวะบ้านเรา อยู่ป.1 ชอบเรียนมาก ชอบอ่านเขียน โดยที่ทำแบบมีความสุข ชอบอ่านหนังสือพิมพ์ให้ฟัง ว่าเค้าอ่านได้แล้วนะ ปั่นจักรยานไปโรงเรียนเอง และไปเรียนพิเศษตอนเย็นเอง ไปโรงเรียนโดยไม่เอาเงินไปโรงเรียน เพราะซื้อคูปองอาหารไว้แล้ว และเค้านำเงินค่าขนมใส่กระปุกทุกวัน พูดจาไพเพราะ ที่พูดมานี้ เด็กคนนี้เรียนแค่โรงเรียนประจำอำเภอ โดยครูประจำชั้น คือคนเดียวกับที่เคยสอนเราเมื่อ 20ปีที่แล้ว อยากจะบอกว่า วิชาการกับEQ สามารถพัฒนาไปพร้อมๆกันได้นะคะ จากคุณ : Sparking Gunner เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 22:05:35

ความคิดเห็นที่ 83 ยังตามอ่านอยู่นะคะ เมื่อวานให้เพื่อนช่วยโหวต วันนี้เพิ่งได้เข้าชานเรือน ดีใจที่ได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำแล้ว จะได้มีคนเข้ามาอ่าน+ตอบเยอะ ๆ ค่ะ จากคุณ : ระแนงไม้ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 22:23:11

ความคิดเห็นที่ 84 เจ้าของกระทู้ก็ยังตามอ่านนะคะ ยิ่งมีคนเข้ามาตอบให้อ่านหลายๆมุมมองยิ่งรู้สึกปรับตัวปรับใจง่ายขึ้นคะ เกือบสองเดือนนี้เหมือนคนพายเรือในอ่าง ในวันนี้ถือว่าปรับมุมคิดได้มากขึ้น กำลังรอการเรียกไปคุยกับโรงเรียนใหม่อยู่คะ เฝ้ารออย่างจดจ่อทีเดียว ขอบคุณทุกความเห็นคะ จากคุณ : แม่คนนึง(จขกท) เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 22:38:31 A:115.87.79.61 X: TicketID:306620

ความคิดเห็นที่ 85 จาก คห. 68 ดิฉันขอออกตัวว่า ไม่ได้เลี้ยงลูกแบบใส่ใจมากนัก.... ลำพังทำงาน เลี้ยงลูกน้องร้อยกว่าชีวิต ครอบครัวสามีและเรา บ้าน การลงทุน...ก็ไม่ได้มีเวลาอะไรสำหรับลูก เคยได้ยินคำว่า "วอร์ดอล์ฟ" แต่ไม่รู้อะไรในหลักการ....รู้แต่เลือกโรงเรียนอนุบาลที่สนุกสนานให้ลูก ป.1 ก็ให้เข้าเรียนโรงเรียนที่มีสาขาเยอะๆ ดิฉันเพียงแต่อ่าน แล้วนึกถึงกระทู้แนะนำเมือ 6 เดือนก่อน....เมื่อลูกออทิสติกเข้าเรียน แล้วถูกพ่อแม่ท่านอื่นๆ reject เพราะครูต้องช่วยเหลือน้องคนนี้เป็นพิเศษ คุณพ่อแม่ท่านอื่นจึงรู้สึกลูกถูกละเลย.... ดิฉันไม่ได้ตัดสินว่าใครถูกใครผิด....แต่ประเด็นสังคมแบบนี้ ช่างละเอียดอ่อน และดิฉันไม่ได้ว่า ลูกคุณเป็นออทิสติกนะคะ (ได้โปรดเข้าใจ...ด้วยความเคารพ) เพียงแต่ เป็นธรรมชาติมนุษย์ที่จะต่อต้านต่อสิ่งแปลกใหม่เท่านั้น....พ่อแม่ท่านอื่นอาจมีปฎิกิริยา ทำให้โรงเรียนต้องเผชิญความลำบากใจ...และอาจเผชิญสองด้าน จากคุณแม่ที่ยึดถือในหลักวอร์ดอล์ฟด้วย เพราะโรงเรียนมิใช่วอร์ดอล์ฟ.... ทั้งนี้ ต้องขออภัยที่ "บังอาจ" แสดงความเห็น..... เพียงแต่ชี้แนะให้คุณแม่ฉุกใจคิด และเข้าใจว่า ทำไมโรงเรียนถึงปฎิเสธเด็กมาเข้าเรียน ซึ่งนำเงินมาให้...เพราะความเสี่ยงตรงนี้ เผื่อว่า เมื่อคุณแม่ไปคุยกับผู้บริหารโรงเรียน...คุณแม่จะได้พูดตรงจุดกับเค้า....เพราะเค้าไม่พูดตรงๆให้คุณแม่รู้หรอกค่ะ ถ้าเรา defense ในสิ่งที่ไม่ตรงใจผู้บริหารโรงเรียน....ก็ไม่ได้ข้อสรุปที่ตรงตามใจคุณแม่ค่ะ ทั้งนี้ ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกท่านนะคะ...เหนื่อยวิ่งเต้นช่วงนี้ และติวลูกเพิ่มขึ้น พร้อมปรับกำลังใจให้ลูกตลอดสักปีนึง...ทุกอย่างจะเข้าที่ค่ะ ปีนึง กับอนาคตของลูก 80 ปี ( gen y อายุยืนค่ะ) จากคุณ : ขออภัยที่บังอาจตอบไม่น่าฟัง เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 23:02:57 A:115.87.99.150 X: TicketID:266891

ความคิดเห็นที่ 86 เป็นคุณแม่ที่เข้ามาเรียน ที่แสนสนุก ปีแรกค่ะ รู้สึกเหมือนโดนหลอกค่ะ เพราะการปิดร.ร. ไม่ใช่ว่าจะคิดแล้วทำได้เลย ใช่ไหมค่ะ คุณเจ้าของร.ร. ต้องคิด รู้ และตริตรองแล้ว จึงประกาศ คงไม่ได้คิดเมื่อต.ค. 2510 แล้วปิดเลยหรอก แล้วทำไมคุณยังรับเด็กใหม่ ยังรับแม้ เทอม 2 ก่อนประกาศย้ายร.ร. โดนไปเต็มเต็มสำหรับนร.ใหม่ ทั้งค่าเทอม ค่าแรกเข้า นอกจากนั้นยังเสียกำลังใจอีกด้วย ไม่รู้ว่ามีใครในประเทศนี้ที่เห็นดี เห็นงาม กับการปิดกิจการแต่ใช้คำว่าย้ายร.ร. หรือไม่ อยากให้มีผู้ใหญ่ในประเทศนี้ เห็นความสำคัญกับการศึกษาจริงจริงเสียที จากคุณ : แม่แรกเข้า เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 23:16:11 A:124.122.83.85 X: TicketID:307058

ความคิดเห็นที่ 87 ไม่เข้าใจหลักการ วอร์ดอล์ฟ ไม่ออกความเห็นเกี่ยวกับหลักการนี้ดีกว่า แต่คุณแม่คะ ทักษะในการดำเนินชีวิต ไม่ได้มีแค่ EQ ตัวเดียว มันมีหลาย Q มาก การที่ให้เผชิญโลกแห่งความจริงบ้าง เจอความยากลำบากมั่ง มันก็เพิ่มทักษะ AQ และ RQ ได้นะคะ โดยเฉพาะในหลักของ RQ ต้องใช้ ฮึด อึด สู้ เข้ามา ถ้าไม่ฝึกให้เด็กรู้จักฮึดและอดทนต่อปัญหา แล้วก็อึดที่จะแก้ไขหรืออัพเกรดตัวเอง บางทีก็ไม่มีประโยชน์อะไรเหมือนกัน ถ้ามัวแต่ฝึกให้เด็กมองโลกแง่ดี(OQ) และ สร้างสรรค์จินตนาการ(UQ) หากมากเกินเด็กก็อาจจะเป็นพวกฝันกลางวันเอาก็ได้ คือ อยู่แต่ในโลกความฝัน กลัวโลกความจริงไป ทางที่ดี ต้องพัฒนาทุกทักษะ แม้แต่ วิชาการหรือ IQ รวมกันทักษะอื่นๆด้วย ไม่ใช่มุ่งไปแค่ทักษะเดียวน่ะ เพราะชีวิตคนเราไม่ได้ใช้เพียงแค่ 1 หรือ 2 ทักษะ เท่านั้น ต้องสามารถใช้ทุกษะได้อย่างลงตัว ในแต่ละสถานการณ์ ในกรณีเด็กๆอนุบาล ก็อาจจะเป็นปัญหาที่เขาเจอกับสิ่งที่ไม่รู้ อย่างภาษาที่อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ เขาก็ต้องหาทางแก้ไขและฝ่าฝันปัญหานั้นไปค่ะ  เพราะยังไงสุดท้ายเขาก็ต้องใช้สิ่งเหล่านี้ อย่ารอจนเขาต้องวิ่งไปชนกับกำแพง(ปัญหา) แล้วกระโดดข้ามไปไม่ได้ เพราะเราไม่สอนวิธีกระโดดข้ามไปให้เขาน่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 54 23:28:17 จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ เขียนเมื่อ : 19 ก.พ. 54 23:26:36

ความคิดเห็นที่ 88 เข้ามาอ่านและขอไม่แสดงคห.ส่วนตัวนะคะ เอาเป็นว่าให้กำลังใจผู้ปกครองทุกท่านให้ได้ที่เรียนใหม่เร็วๆค่ะ มาให้กิฟท์ คห. 56 และ 82 ด้วยค่ะ ตรงใจเราเลย อยากให้คุณแม่ มองอย่างนี้ค่ะ ศาสนาพุทธ มีหลัก "การเดินทางสายกลาง" ค่ะ จากคุณ : -jj- เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 00:01:18

ความคิดเห็นที่ 89 เบื่อมากกับพวกผู้บริหารโรงเรียนที่ไม่ใช่นักการศึกษาจริงๆ คุณไม่ได้มอง ประโยชน์ของเด็กเป็นที่ตั้งแล้วมาทำอาชีพเกี่ยวกับเด็กทำไมหนอ สร้าง บาปสร้างกรรมให้ตัวเองแท้ๆ เคยโดนมากับตัวแต่ไม่หนักหนาเท่าพ่อแม่ ในกระทู้นี้ แต่พอเข้าใจความรู้สึกเลยหละค่ะ ทราบเลยค่ะว่าพ่อๆแม่ๆที่เดือดร้อนก็วุ่นเกินที่จะไปเอาเรื่องกับผู้บริหารแบบ จริงๆจังๆ แค่วิ่งหาโรงเรียนให้ลูกก็ควั่กแล้ว ทั้งๆที่ใจอยากเชียร์ว่า "อย่า ปล่อยให้คนชั่วลอยนวล"!!! พ่อแม่เด็กโตหนักหน่อยคงไม่มีเวลา แต่ถ้าเป็น พ่อแม่เด็กเล็กคงไม่วุ่นมาก ช่วยๆกันจัดการนะคะ อย่าปล่อยให้เค้าไปทำ กับเด็กคนอื่นๆอีก กลุ่มคนแบบนี้จะไปบริหารการศึกษาได้อย่างไร มองไม่ ออกเลยจริงๆ นาทีนี้ลูกต้องการกำลังใจจากพ่อแม่มากมาย ไปที่ไหนเค้าก็จะต้องปรับตัว พอสมควร เสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่เข้าหูพ่อแม่ก็ไม่เท่าไหร่ แต่ที่เข้าหูลูกนี่หละ พ่อแม่ก็ต้องมาตามให้กำลังใจกัน ลูกได้ยินสิ่งไม่ดี 1 ครั้งต้องใช้คำพูดเพื่อ แก้ความเชื่อนั้น 7 ครั้ง ฉะนั้นหมั่นให้กำลังใจล่วงหน้าได้เลยค่ะว่า "ลูกทำ ได้ เราจะช่วยกัน เราจะอยู่ด้วยกัน" คุณพ่อคุณแม่ช่วย support แต่ต้อง ระวังเรื่องอย่ากดดันลูก ให้กำลังใจลูกเดียวค่ะ งานนี้ไม่ต้องตามหาใครถูก ใครผิด เพราะคนผิดเห็นๆอยู่ คนถูก(ทั้งถูกต้องและถูกกระทำ)ก็ต้องหา ทางกันต่อไป เฮ่อออออออออออออ จากคุณ : IcyRose เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 01:43:45

ความคิดเห็นที่ 90 อืม...ไม่รู้ว่าความคิดเราจะพอเข้าท่ารึป่าวนะคะ คือเท่าที่อ่านคิดว่าน่าจะมีพ่อแม่ของแสนสนุกจำนวนนึงเหมือนกันที่ไม่อยากตามไปที่จตุโชติแล้ว...และกำลังมองหาโรงเรียนใหม่อยู่...ซึ่งปัญหาสำคัญคือโรงเรียนใหม่ มองว่าความรู้ทางวิชาการของน้องๆจากแสนสนุกจะไม่เท่าเทียมกับความรู้ของเด็กๆในโรงเรียนเขาอยู่แล้วใช่มั๊ยคะ พอจะเป็นไปได้มั๊ยคะว่า ผู้ปกครองแสนสนุกรวมกลุ่มกัน และอาจร่วมเจรจาขอให้ทางโรงเรียนพิจารณาเปิด "ห้องเรียนพิเศษ" ให้กับเด็กๆที่มาจากแสนสนุกน่ะค่ะ โดยอาจให้เวลากับนักเรียนกลุ่มนี้ซัก 6 เดือน - 1 ปีในการปรับตัวเพื่อเรียนรู้ทางด้านการฝึกอ่าน ฝึกเขียน และในขณะเดียวกันก็สอดแทรกเนื้อหาสาระตามหลักสูตรของโรงเรียนไปด้วย....และพอผ่านช่วงนั้นไปแล้ว ก็ค่อยให้นักเรียนจากแสนสนุกเข้าไปเรียนร่วมกับเพื่อนๆตาม class ปกติน่ะค่ะ คือเท่าที่ฟังนี่คิดว่า โรงเรียนใหม่อย่างที่เจ้าของกระทู้มองไว้ ก็สงสารและอยากให้โอกาสกับเด็กๆจากแสนสนุกมาก แต่ติดปัญหาอย่างที่กล่าวมาข้างต้น ...คือส่วนตัวเราว่าถ้ามีแนวร่วมผู้ปกครองจำนวนนึงที่สามารถทำให้โรงเรียนพิจารณาเรื่องการเปิดห้องเรียนพิเศษมาได้ ก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีค่ะ...ดีทั้งกับตัวเด็กเองที่ไม่ต้องปรับตัวอย่างสุดโต่งไปเรียนกับเพื่อนที่เก่งวิชาการมากๆแล้ว แต่ได้เรียนในห้องกับเพื่อนกลุ่มเดิมๆอย่างค่อยเป็นค่อยไป...ซึ่งเราว่าพี่โตเด็กประถมตอนนี้ น่าจะใช้เวลาในการเรียนฝึกเขียน ฝึกอ่านไม่นานนักหรอกค่ะ ....พออ่านเขียนได้ดีแล้ว อย่างอื่นๆน่าจะพัฒนากันทันได้ไม่มีปัญหา....ส่วนในแง่ของโรงเรียน ...โรงเรียนก็จะได้ไม่มีปัญหากับเด็กเก่าด้วย จะได้ไม่ต้องมาคอยสอนแบบกลัวเดี๋ยวเด็กใหม่จะตามไม่ทัน แต่ idea เราจะทำได้รึป่าว คงต้องดูด้วยค่ะว่าโรงเรียนใหม่นั้นเขาใจกว้าง ยินดีให้การสนับสนุนมากแค่ไหน และคงจะต้องมีพ่อแม่จากแสนสนุกจำนวนประมาณนึงที่รวมตัวกันมากพอสนใจจะมาเรียนที่โรงเรียนเดียวกันนี้ เพื่อช่วยกันเจรจาให้ทางโรงเรียนสามารถเปิดห้องเรียนพิเศษได้ ยังไงก็แล้วแต่ ขอเป็นกำลังใจให้กับพ่อแม่ชาวแสนสนุกฯทุกท่านนะคะ จากคุณ : พี่เอเธนส์+น้องเอเชีย เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 02:29:34

ความคิดเห็นที่ 91 ในฐานะที่เป็นหนึ่งในผู้ประสบชะตากรรมเดียวกับคุณแม่คนนึง เราขอขอบคุณทุก ๆ ท่านในที่นี้ด้วยนะคะ ที่พยายามช่วยคิด ช่วยแก้ และสำคัญที่สุดคือกำลังใจที่ให้ มันมีค่าสำหรับพวกเรามากมายจริง ๆ สำหรับ คคห 75 เราและคนทั้งประเทศเป็นห่วงและให้กำลังใจพวกคุณและเด็ก ๆ ทางโน้่นอยู่เสมอนะคะ สู้ ๆ ค่ะ คคห 81 ถูกต้องแล้วค่ะ เด็ก ๆ ที่แสนสนุก จริง ๆ แล้วไม่ถึงกับตกเกณฑ์หรอกค่ะ กระทรวงศึกษาก็เข้ามาประเมิณผลและตรวจสอบ แต่ที่่เป็นปัญหาหนักกับการหาโรงเรียนใหม่ให้ลูกในชั้นเรียนประถมขึ้นไปนั้นเป็นเพราะ รร.ในระบบส่วนใหญ่ใน กทม. จะเรียนเกินเกณฑ์เพื่อที่จะได้ไปสอบแข่งขันเพื่อชิงที่นั่งในโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัยดัง ๆ กันในวันข้างหน้าน่ะค่ะ เราคิดว่ากระทู้นี้จะเป็นอุทาหรณ์ที่ดีสำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่ที่กำลังมองหาโรงเรียนทางเลือกให้ลูก ไม่อยากให้คนกลัวหรือขยาดกับโรงเรียนทางเลือกเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นนี้คงไม่ได้เกิดขึ้นกันบ่อย ๆ (หวังเป็นอย่างยิ่งค่ะ) แต่มันทำให้เราได้ระมัดระวังและคิดถี่ถ้วนกันมากขึ้นก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะให้ลูกเรียนที่ไหน เราผ่านช่วงที่คิดและเครียดอย่างหนักมาแล้ว แต่วันนี้เรารู้สึกเหมือนคุณ nonthee คือรู้สึกขอบคุณในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้เราได้คิดอะไรถี่ถ้วนขึ้น ดีใจที่เกิดขึ้น ณ ตอนนี้ ไม่ใช่ใน อีกหนึ่งหรือสอง สาม สี่ ห้า..... ปีข้างหน้า เพราะยิ่งเวลาผ่านไปมากเท่าไร คนที่บอบช้ำก็ยิ่งเพิ่มจำนวนมากขึ้นและความบอบช้ำก็ยิ่งสาหัสขึ้นตามเวลาที่เดินผ่านไป คคห 85 ส่วนตัวเราและเชื่อว่าพ่อแม่อีกหลาย ๆ ท่าน นอกจากจะเปิดรับความคิดเห็นที่หลากหลายยังต้องขอบคุณทุก ๆ คนอีกด้วยที่มาช่วยกันคิด ช่วยกันชี้ มุมมองอื่น ๆ ที่เราอาจจะไม่เคยมอง เราอ่านถึงอันนี้แล้วก็ทำให้ฉุกคิดเหมือนกันค่ะ ว่าที่ผ่านมาเราอาจจะมองโลกในแง่ดีเกินไปหรือเปล่า ไม่ได้มีสิ่งใดที่ทำให้เรารู้สึกแม้แต่นิดเดียวว่าผู้บริหารโรงเรียนที่ไม่สามารถรับเด็ก ๆ จากแสนสนุกเข้าไปเรียนที่นั่นเพราะกลัวในปัญหาที่คุณได้กล่าวไว้ ส่วนตัวเราคิดว่าเด็ก ๆ ที่อ่อนวิชาการไม่น่าจะสร้างปัญหาให้กับชั้นเรียนที่มีอยู่เดิมแล้วมากนัก เด็กที่จะสร้างปัญหาน่าจะเป็นเด็กที่เกเรในห้องมากกว่า ยังมีโรงเรียนที่รับนักเรียนที่โดนไล่ออกจากโรงเรียนอื่นเพราะปัญหาที่ตัวเด็กอยู่ทุกวันเพื่อที่จะให้โอกาสเค้าได้แก้ตัว แต่เด็ก ๆ ของพวกเราที่ไม่ได้โดนไล่ออกมาจากที่ไหนก็น่าจะได้รับโอกาสจากหลาย ๆ โรง ที่ยากเพราะพวกเราเองก็ต้องหาโรงเรียนในแนวทางใกล้ ๆ แบบเดิม (และไหนที่จะต้องหาที่ไม่ไกลบ้้านจนเกินไปอีก) เพื่อที่ลูกจะไม่ตกอยู่ในภาวะเครียด จะให้ย้ายไปโรงเรียนเร่งรัดวิชาการเลยนั้นคงต้องเป็นทางเลือกสุดท้าย เราแค่จะบอกว่าเด็ก ๆ เหล่านี้ต้องการโอกาสและเวลาในการที่จะปรับตัวค่ะ จากคุณ : แสนสนุกทุกข์ถนัด เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 06:11:46 A:124.120.48.129 X: TicketID:306631

ความคิดเห็นที่ 92 เป็นคนนึงค่ะ ที่เขียนใบสมัครเพื่อจะให้ลูกเข้าเรียนที่แสนสนุก เพราะวางใจในความเป็นวอลดอล์ฟที่ยืดหยุ่น และมีการวางแผนให้ยาวไปจนถึงมัธยม และก็มองหาเตรียมย้ายบ้านไปอยู่ใกล้ๆที่ตั้งโรงเรียน.... เอาเป็นว่าโชคดี ที่ยังหาที่อยู่ใหม่ไมไ่ด้ เลยยังไม่ต้องปั่นป่วนไปกับสถานการณ์ของแสนสนุกตอนนี้... ยอมรับว่าตอนแรกก็แอบมองหาบ้านแถววัชรพล เพื่อจะตามไปจตุโชติ แต่ั้งหมดที่เปลี่ยนใจเพราะความไม่เชื่อมั่น ในทัศนคติของผู้มีอำนาจตัดสินใจในแนวทางระบบของโรงเรียน และเริ่มรู้สึกว่าผู้มีความสามารถในการตัดสินใจของแสนสนุกเองไม่มีความเป็นวอลดอล์ฟในโลกแห่งความเป็นจริง มีเพียงความเป็นวอลดอล์ฟในอุดมคติ.. ........................................................................................................ เห็นหลายๆความคิดเห็นกำลังมองว่า พ่อแม่ที่เลือก รร ทางเลือกให้ลูกๆนั้น เพราะต้องการให้ลูกมีความสุขในการเติบโต มี EQ ที่ดี ควบคู่ไปกับการเรียนรู้.. และมองว่าพ่อแม่ รร ทางเลือกอาจจะอคติเกินไปกับแนววิชาการ ซึ่งก็สามารถมี EQ ที่ดี และเด็กๆสามารถมีความสุขควบคู่ไปกับวิชาการได้เช่นกัน .. อยากจะบอกว่า เห็นด้วยค่ะ เด็กๆมีศักยภาพในการดูดซึมได้อย่างไม่น่าเชื่อ สามารถมีความสุขกับการอ่านออกเขียนได้แต่ยังเล็ก วิชาการ และ EQ สามารถพัฒนาไปด้วยกันได้ แต่...... โรงเรียนทางเลือก (ที่เราก็เป็นคนหนึ่งที่อยากให้ลูกได้เข้าเรียน) มีข้อแตกต่าง เหมือนที่มี ผปค คนนึงว่าไว้ คือ รร ทางเลือก จะมีส่วนช่วยกระตุ้นให้เด็กได้แสดงสิ่งที่ตนสนใจอย่างเต็มที่มากกว่าแนววิชาการปกติ เด็กสามารถเรียนรู้ในสิ่งที่ตนสนใจอย่างเต็มที่ และแสดงพรสวรรค์ของตัวเองออกมาได้มากกว่า เด็กจะรู้ตัวเร็วว่าตัวเองต้องการจะเรียนรู้อะไร รักและมีความสุขที่จะได้เติบโตไปในแนวไหน ทำให้ช่วงเวลาที่เด็กโตขึ้น เด็กจะรู้ตัวเองได้มากกว่าว่าจะเรียนต่อทางด้านไหน รร แนวปกติ จะเน้นการเรียนรู้ที่ทำให้เด็กสามารถเรียนต่อในระดับสูงไปเรื่อยๆ มีการฝึกทักษะทางวิชาการ และเด็กจะรับรู้ว่ามีการตัดสินคุณภาพด้วยคะแนนทางวิชาการทำให้พยายามที่จะแข่งขันกันมากขึ้น โดยถ้าเด็กไม่ได้เป็นตัวของตัวเองอย่างแข็งแกร่งมากพอ อาจจะหลงทาง และลืมไปได้ ว่าตัวเองต้องการที่จะทำอะไร โดยพยายามทำในสิ่งที่ตนเองคิดว่าผู้ใหญ่จะชื่นชม และเป็นสิ่งที่ถูกต้องในสังคม ลูกของเราอาจจะไม่ต้องเรียนมหาวิทยาลัย อาจจะอยากเป็นแค่ช่างตัดผม อาจจะจบ ม3 แล้วเรียนแนวเฉพาะทางต่อ แต่เป็นช่างตัดผมที่แก้ปัญหาให้ลูกค้าได้ มีความคิดสร้างสรรค์ และที่สำคัญทุกเช้าที่เค้าตื่น เค้ารู้สึกอยากทำงาน อยากตัดผม ... มีความสุขทุกวันกับการใช้ชีวิต ... นั่นแหละค่ะ คือสิ่งที่เราตัดสินใจ ว่าทำไมอยากให้ลูกเรียน รร ทางเลือก และค้นพบตัวเองโดยเร็ว :-) ขอโทษนะคะ ที่อาจจะหลงประเด็น และอาจจะแสดงความเห็นไม่ค่อยน่าฟังเหมือนกัน แค่อยากจะบอกว่าทำไมถึงเลือก รร ทางเลือก แม้ว่าลูกจะอ่อนวิชาการเหมือนกันค่ะ :-) จากคุณ : อ่านกระทู้นี้แล้วเกิดไฟ .. (i need a name as 'zmi') เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 10:54:24

ความคิดเห็นที่ 93 เรามีนักเรียนคนนึงเรียนที่นี่ เห็นการใช้ชีวิตแบบของลูกเค้าแล้ว เราก็รู้สึกว่า อยากหาข้อมูลโรงเรียนเพิ่มเติม เป็นอีกหนึ่งโรงเรียนที่น่าสนใจ ลูกเราเพิ่งจะขวบหนึ่งเดือน แต่เราก็เริ่มเล็ง ๆ โรงเรียน ด้วยความที่อยากเห็นความเปลี่ยนแปลงของโรงเรียนที่เราเลือก ๆ ไว้ในเวลาสองสามปีที่จะผ่านไปนี้ด้วย พูดได้แค่ว่า เสียดายโรงเรียนนี้จริง ๆ คะ เป็นอันดับท็อปเท็นในโรงเรียนที่เราดูไว้เลยคะ เพราะเราอยู่แถวเอแบคหัวหมาก ไปตรงนั้นก็ไม่ไกลมากคะ ตอนแรกเห็นว่าจะเปลี่ยนผู้บริหารเฉย ๆ แต่อ่านทั้งในบอร์ดโรงเรียน และ ในพันทิปแล้ว สงสัยจะเรื่องใหญ่ คงต้องเบรคเรื่องโรงเรียนนี้ไว้ก่อนละคะ ปล. เสียดายโรงเรียนดี ๆ จริง ๆ คะ จากคุณ : cutestmei (mangek) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 12:54:10

ความคิดเห็นที่ 94 ขอให้ความเห็นเพิ่มค่ะ เราว่าแต่ละครอบครัวมีแนวความคิดที่อาจจะเหมือนกันหรือแตกต่างกันแต่จุดสุดท้ายคือไปบรรจบที่ลูกของแต่ละครอบครัว  ทึอยากให้มีความสุขกับชีวิตและประสบความสำเร็จในชีวิตตามที่แต่ละครอบครัวคาดหวังไว้ ครอบครัวเรา ตอนแรกอยากให้ลูกอยู่โรงเรียนทางเลือกมาก เพราะชอบในหลักการ แต่ติดขัดด้วยปัญหาความห่างไกลไม่สะดวกในการรับส่ง จึงเลือกโรงเรียนอนุบาลขนาดเล็กซึ่งเป็นทางผ่านระหว่างบ้านและที่ทำงาน เป็นโรงเรียนเตรียมความพร้อมเชิงวิชาการ สัดส่วนห้องขนาดเล็กต่อคุณครูสองท่าน เข้ามาแล้วผิดหวังเล็ก ๆ เนื่องจากเป็นวิชาการมากกกกก จำได้ว่าตอน อ.1 ลูกต้องนั่งโต๊ะแยกเพื่อสอบ แอบน้ำตาซึมเล็ก ๆ สงสารลูก (มาถามครูตอนหลังว่าทำไมวิชาการจัง สรุปคือเด็กต้องออกไปแข่งขันข้างนอก โรงเรียนจึงต้องเข้ม และการสอบ อ.1 เพิ่งมีเพื่อไม่ให้เด็กตื่นสนาม) แต่ลูกก้อไม่ทุกข์นะคะ กลับบ้านอยากมาโรงเรียน เมื่ออ่านหนังสือออกก้อจะสลับอ่านหนังสือให้แม่ฟัง เอาดาวอ่านเก่งที่ได้จากคุณครูมาอวด อวดว่าอ่านหน้าไหนเก่งมาก แล้วดึงดั้นจะอ่านในฟังเด๋วนั้นเลย ^^  เขียนหนังสือได้ก้อขยันเขียน ขยันทำการ์ดมาบอกรักพ่อแม่โดยไม่เกี่ยงเทศกาล (เมื่อกี้ก้อเพิ่มได้การ์ดจากเค้าค่ะ) สำหรับเรา เราว่าไม่ว่าลูกอยู่แนวไหน ทางบ้านน่าจะเป็นผู้สร้างสมดุลย์ให้ลูก  เมื่อเราเห็นโรงเรียนวิชาการจ๋าแล้ว ทางบ้านจึงเน้นเล่นและกิจกรรม ตัด ประดิษฐ์ พับกระดาษ เพาะต้นไม้ ไปตามเรื่อง (เราพยายามจำแนวบูรณาการมาปรับใช้กับลูกค่ะ แบบว่าถ้าปลูกถั่วกันเอง ก้อสอนไป ให้รดน้ำกันไป เมื่อถั่วโตก้อเอามาผัดทานกัน ระหว่างนั้น ก้อสอนภาษาอังกฤษคำว่าถั่วที่มาที่ไป ถั่วมีอะไรสีอะไรไปตามเรื่อง)  และเพื่อเป็นทางเลือกของลุกตอนโต เราพาลูกไปทดลองเรียน ภาษาอังกฤษ โฟนิค กิจกรรมเด็กเล็กต่าง ๆ ตามที่เค้าชอบ เรามีความคิดเองว่า ตอนเล็ก ๆ อยากให้เค้าเป็นเป็ดรู้โน้นรู้นี่ แล้วรู้ว่าเค้าชอบอะไรเพื่อให้เค้าต่อยอดตัวเอง โดยให้เค้าเลือกเค้าตัดสินใจเองว่าอยากเรียนอะไร (แม่แอบเชียร์ศิลปะเพราะได้จินตนาการและฝึกกล้ามเนื้อมือ แต่ลูกเซย์โน มาเลือกดนตรีแทน) ท้ายสุดลงล็อคที่ โฟนิค กะดนตรีเด็กเล็กสถาบันแถวบ้าน (แม่ชอบรับส่งสะดวก ราคาไม่แพง ดูแลเอาใจใส่ดี) ลูกเรียนดนตรีเด็กเล็กไปหนึ่งปี ก้อประกาศเองว่าอยากเรียนเปียโน แม่ว่าแพง พยายามให้ลงที่ไวโอลิน ก็เซย์โน มุ่งมั่นที่เปียโน ขอมาหลายเดือนจนคุยและตกลงกันว่าถ้าลงแล้วต้องตั้งใจ เงินที่พ่อแม่ทำงานมาเหนื่อยใช้ฟุ่มเฟือยไม่ได้นะ เจ้าตัวโอเค พาไปลงเรียนเพิ่ม เสียงตอบรับจากครูดีมาก ตั้งใจไม่วอกแวก (แค่นี้แม่ก้อดีใจมากมาย) จากที่เขียนมา ความเห็นส่วนตัวนะคะ เราว่าเด็กมีศักยภาพมากมายในการเติมแต่งหรือเพิ่มโอกาสในการให้ความรู้ให้เขา เพื่อเพิ่มโอกาสทางเลือกในการก้าวเดินทางในชีวิตของเค้า  แต่ควรมีความบาลานซ์ในตัว เรียนหนักกลับบ้านเพิ่มเรื่องเล่น กิจกรรม หรือกิจกรรมตลอดก้อดูแลวิชาการบ้าง เพียงแต่ผู้ใหญ่อย่าไปกดดัน ชี้นำ หรือใส่ความหวังในตัวเค้ามากเกินไป  ท้ายสุดเราว่าเด็กไม่ว่าจะระบบการศึกษาไหน ๆ ก้อน่าจะตัดสินหรือเลือกวิธีทางชีวิตเค้าได้ค่ะ จากคุณ : sui_k เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 13:30:59

ความคิดเห็นที่ 95 เห็นด้วยกับความคิดเห็นที่ 59 ของคุณหมีหมี่ค่ะ เป็นแนวคิดที่ดีมาก ในการต่อยอดให้กับเด็กที่ต้องการพัฒนาความรู้ด้านวิชาการให้ทันเพื่อนๆ คุณแม่หลายๆท่าน อาจจะไม่อยากให้ลูกเครียดกับการเร่งเรียนให้ทัน แต่มันก็เป็นสิ่งที่จำเป็นนะคะ ความเป็นจริงในโลกปัจจุบัน ก็เหมือนกับที่คุณ bird คห 36 พูดนะคะ อย่าให้ลูกอยู่แต่ในโลกที่ขาวสะอาดเกินไป ความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งของเด็กคือ สามารถทำสิ่งต่างๆได้ดี เท่าๆหรือมากกว่าเพื่อน ลูกๆของคุณแม่ อาจจะมีความสุขที่ได้อยู่ในโรงเรียนนี้ แต่ถ้าต้องออกมาภายนอก เราคงห้ามเค้าไม่ให้เปรียบเทียบกับคนอื่นๆไม่ได้ ถ้ารู้ว่าเค้าด้อยกว่าคนอื่นมาก แล้วเค้าจะมีความสุขต่อไปได้ไหมคะ หลายท่านกังวลว่า เด็กเรียนในโรงเรียนทั่วไปแล้ว... จะเคร่งเครียด เห็นแก่ตัว ไม่รู้จักตัวเองมากเท่าที่ควร อันที่จริง การที่เด็กจะไม่เครียด ไม่เห็นแก่ตัว รู้จักตัวเองดีขึ้นเนี่ย ไม่ได้ขึ้นอยู่กับโรงเรียนนะคะ ขึ้นอยู่กับพ่อแม่ผู้ปกครองมากกว่า ถ้าพ่อแม่ใกล้ชิดลูก เป็นตัวอย่างที่ดี คอยรับฟัง และสอนให้ลูกรู้จักสำรวจความถนัด โรงเรียนก็ไม่มีผลต่อลูกหรอกค่ะ อย่าเอาอนาคตลูก ไปฝากไว้ที่การดูแลของโรงเรียนเพียงอย่างเดียว ได้เวลาที่ต้องดูแลลูกเพิ่มเติมมากขึ้นแล้วค่ะ ซึ่งคุณแม่หลายท่านก็ได้ทำไปแล้ว เชื่อว่า คุณแม่ทุกๆท่าน มีความสามารถ ทำได้แน่นอนค่ะ สู้ สู้ ถ้าความคิดเห็นแรงเกินไป ต้องขออภัยด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 54 14:34:41 จากคุณ : จิน ณ จันทร์ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 14:17:58

ความคิดเห็นที่ 96 สวัสดีคะเราคือเจ้าของกระทู้ผู้ถอดล็อกอินมาเขียนในชื่อ"แม่คนนึง"คะ ที่ต้องยกเลิกการใช้ชื่อบัตรผ่านมาเปิดเผยตัวตนเพราะอยากแสดงความชัดเจนและจริงใจให้เห็นคะ รวมถึงมาแจกกิฟท์ด้วย^_^ เนื่องจากตอนแรกเราคิดว่า "การบ่นปนร้องขอความเห็น"ของเราจะเป็นแค่กระทู้เล็กๆที่ไม่ค่อยมีคนสนใจ ตอนนี้มีหลายๆคนเ้ข้ามาให้ความคิดเห็น และแนะนำในหลายๆมุมมอง เรายินดีรับฟังและขอขอบคุณกับทุกความคิดเห็น อย่างที่เราบอกไปว่าสำหรับลูกของเราอาจจะถือว่ายังโชคดีที่ยังมีโรงเรียนที่ยังพอจะให้โอกาสกับเค้าคะ แต่ยังมีอีกหลายๆคนที่ยังไม่มีแม้โอกาส สำหรับเรื่องการทำโฮมสคูล เราคงไม่อาจทำโฮมสคูลเต็มรูปแบบให้ลูกเราได้แน่ๆคะ เพราะเราเองก็มีหลายๆอย่างที่ต้องทำคะ ส่วนเรื่องไปร้องขอให้โรงเรียนแสนสนุกจัดหาครูมาช่วยผปคที่เดือนร้อน โดยทำโฮมสคลเล็กๆรองรับเด็กๆที่ไม่มีที่เรียนก่อนนั้น ทางโรงเรียนบอกว่าไม่มีบุคคลากรเพียงพอคะ สรุปคือโรงเรียนไม่ทำให้คะ เรื่องติวลูกเข้าระบบ ตอนนี้ผปคหลายๆคนก็ช่วยๆกันติวลูกตัวเองอยู่คะ เช่นเราเองเป็นต้น ขอบคุณทุกๆความเห็นในกระทู้นะคะ อยากให้กำลังใจพ่อแม่แสนสนุกที่กำลังทุกข์เช่นตัวเราและร่วมกันสู้ๆเพื่อลูกๆเรากันต่อไปคะ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 54 14:58:20 จากคุณ : (แม่คนนึง)จขกทเลิกใช้บัตรผ่าน (miz u so much) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 14:53:37

ความคิดเห็นที่ 97 อยากให้ไปตั้งกระทู้ที่ ห้องเฉลิมไทย ค่ะ เพราะเคยอ่านแล้วทราบมาว่า ทีมงานของคุณสรยุทธ จะมาหาข้อมูลที่นี่เกือบทุกวัน หลาย ๆ ครั้ง คนที่ตั้งกระทู้ที่นั่นก็ได้รับความช่วยเหลือ ถ้ามีคุณพ่อคุณแม่หลาย  ๆ  ท่านที่เดือดร้อนเหมือนกัน ไปแสดงความคิดเห็น และช่วยกันโหวต  เราว่าน่าจะมีโอกาสนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณพ่อคุณแม่ทุก ๆ ท่านนะคะ จากคุณ : แม่โอ๋เรนเจอร์ (NooPeeYa) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 16:28:27

ความคิดเห็นที่ 98 หวัดดีค่ะ เป็นคุณแม่ที่มีลูกสาวแปดขวบค่ะ เพิ่งเคยได้รู้ค่ะ ว่ามีร.ร แบบนี้ อย่าโกรธดิฉันนะคะ ดิฉันคิดว่าถ้าเรียนแบบนี้แล้ว  มีปัญหาเวลาต้องมา ใช้ชีวิตการเรียนเหมือนคนอื่น เราเลือกให้ลูกถูกแล้วเหรอคะ?   ร.รที่ลูกสาวเราเรียน เรียนค่อนข้างหนักค่ะ แต่สมองเด็กนี่ก็มห้ศจรรย์ค่ะ เค้าเรียนได้ นอกจากเรียน เราก็ให้เค้าผ่อนคลายค่ะ ดูการ์ตูน เล่นเกม ตามประสาเด็กค่ะ เค้าก็มีความสุขดี เราอยู่ที่มาเก๊า ลูกสาวพูดภาษาไทยกับเรา พูดจีนกับพ่อเค้า ที่ร.ร เรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลัก  เตรียมความพร้อมให้ลูก  ในวันที่ไม่มีเราค่ะ ขอให้แก้ปัญหาได้ และเลือกสิ่งที่ดีที่สุด  ที่เราเลือกได้ ให้ลูกนะคะ จากคุณ : กาหยี่ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 18:30:16

ความคิดเห็นที่ 99 ก่อนอื่นขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ทำให้พ่อแม่แสนสนุกฯ บางส่วน ที่ต้องกลายเป็นพ่อแม่แสนเศร้าไปภายในเวลาไม่กี่เดือน ได้เข้ามาปรับทุกข์ ระบายความอัดอั้น และได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์การหาโรงเรียนให้กับลูกด้วยนะคะ ดิฉันเป็นแม่คนนึงที่กำลังรอโอกาส และความหวังจากโรงเรียนที่พอจะรับลูกของดิฉันเข้าเรียนได้ แต่ยังไม่แน่ใจว่าลูกของดิฉันจะได้รับโอกาสนั้นหรือไม่ สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกกับแสนสนุกไตรทักษะ คือขอบคุณที่ทำให้ลูกของเราได้ใช้ชีวิตช่วงนึงอย่างมีความสุข พ่อแม่ก็มีมิตรภาพมากมายที่นั่น ส่วนตัวดิฉันเองก็ยังมั่นใจในการศึกษาวอลดอร์ฟโดยเฉพาะช่วง 7 ปีแรกของลูก เพียงแต่การนำมาปรับใช้อาจจะขาดความเหมาะสมบ้างในสภาพแวดล้อมปัจจุบัน แต่นั่นก็คือเรื่องของแนวทางการศึกษาค่ะ ทั้งหมดนั้นจะสมบูรณ์ได้ก็ต้องอยู่ที่หัวใจของผู้บริหาร ผู้ก่อตั้งโรงเรียน ถ้าขาดหัวใจในการบริหาร ดูแล เอาใจใส่ ไม่ว่าจะเป็นการศึกษาแนวไหนก็คงไม่มีวันสร้างอนาคตของชาติขึ้นมาได้ ดิฉันเองขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัวที่ยังตั้งหน้าตั้งตารอการตอบรับเข้าเรียนด้วยใจจดจ่อนะคะ นั่นหมายถึงครอบครัวดิฉันเองด้วย จากคุณ : slth (SLTH) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 18:50:29

ความคิดเห็นที่ 100 ให้กำลังใจคุณพ่อคุณแม่ที่กำลังประสบปัญหาค่ะ -ต่อปัญหาที่ว่าเด็กมีความรู้น้อยกว่าเด็กในโรงเรียนปกติทำให้โรงเรียนอื่นไม่รับ ดิฉันคิดว่า ประเด็นเด็กมีความรู้น้อยกว่าเด็กโรงเรียนปกติ: คิดว่าการสอนให้เด็กอ่านออกเขียนได้ ไม่ได้เป็นเรื่องยาก และใช้เวลาไม่มากอย่างที่คิด ลูกชายดิฉันขึ้น ป.๑ ในสภาพที่อ่านไม่ได้ เขียนไม่ได้ (เพราะโรงเรียนนี้ไม่เน้นอ่านเขียนในระดับอนุบาล แต่เด็กจะต้องอ่านเขียนได้ใน ป.๑ จึงเป็นหน้าที่ผู้ปกครองที่จะต้องสอนเมื่ออยู่ที่บ้านตอนขึ้น ป.๑) ดิฉันพบว่าใช้เวลาเพียง ๓ อาทิตย์ให้ลูกหัดสะกด และหลังจากนั้นใช้เวลาเพียง ๓-๔ เดือนให้อ่านนิทานทุกวันจนอ่่านได้คล่อง(อ่านนิทานจริงๆ ที่ไม่ใช่นิทานที่มีภาพ) จนสนุกกับการอ่านเรื่องราวต่างๆ มากมาย ปัจจุบันลูกชาย ๘ ขวบ กำลังสนุกกับหนังสือนิทานในชุดนาร์เนีย ตอนนี้อ่านถึงเล่ม ๓ อาชากับเด็กชาย มีเวลาว่างเป็นต้องหยิบมาอ่าน ลูกชายบอกว่าสนุกมาก ถ้ายังอ่านไม่ได้ก็จะไม่ได้สัมผัสกับความสนุก และข้อคิดที่เป็นประโยชน์สำหรับเด็กวัยประถมจากหนังสือดีๆ แบบนี้ เรื่องวิชาการอื่นๆ ปัจจุบันลูกชายคนโตอยู่ ป.๓ ไม่เห็นว่าจะมีวิชาใดที่ีียากจนไม่สามารถเรียนทันได้  คิดว่าถ้าเด็กได้เข้าเรียนกับเด็กปกติ เด็กจะเรียนทันแน่ๆ แต่พ่อแม่ต้องสอนให้ที่บ้านด้วย หรือต้องมีครูสอนพิเศษช่วยในช่วงแรก ประเด็นโรงเรียนไม่รับ: โรงเรียนที่ลูกชายอยู่ในเทอมนี้มีเด็กเข้าใหม่ที่อ่านเขียนไม่คล่องเข้ามาในระดับ ป.๓ ก็เ้ข้ามาเรียนได้ไม่มีปัญหา ดังนั้นน่าจะพอมีโรงเรียนที่รับอยู่ แต่จะต้องเป็นโรงเรียนที่ไม่เน้นวิชาการมาก (โรงเรียนของลูกชายเป็นโรงเรียนประถมเล็กๆ มีชั้นละ ๑ ห้อง อยู่แถวดอนเมือง) -ความคิดเห็นส่วนตัวต่อโรงเรียนทางเืลือก ดิฉันไม่เห็นด้วยกับโรงเรียนแนววิชาการมากสุดโต่งในระดับชั้นเล็กๆ ที่เด็กส่วนใหญ่ยังไม่มีความพร้อมที่จะรับความเครียดหรือกดดัน ดังนั้นจึงเห็นด้วยกับโรงเรียนทางเลือกในหลายๆ เรื่อง  เช่นไม่เร่งให้เด็กเขียนอ่านในวัยที่เด็กยังไม่พร้อม แต่... เมื่อเด็กอยู่ในวัยที่พร้อมแล้ว คือ ๖-๗ ขวบขึ้นไป แต่ยังไม่สอนให้เด็กอ่านออกเขียนได้ ดิฉันรู้สึกว่าเป็นการ deprive เด็ก  คือเด็กวัยนี้ถ้าได้เรียนอ่านเขียนจะสามารถทำได้อย่างรวดเร็ว และไม่กดดันเหมือนเด็กเล็กๆ และการที่เด็กอ่านได้คล่องเป็นการเปิดโลกของเด็กเข้าสู่การอ่านหนังสือ การอ่านหนังสือเป็นการพัฒนากระบวนการคิดและสมอง  ในวัยประถมต้นมีนิทานเด็กมากมายที่เป็นวรรณกรรมเอกของโลก ถ้าเด็กได้อ่านในวัยนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อพื้นฐานของเด็ก (อย่างน้อยก็สำหรับเด็กบางคน) ทั้งทางวิชาการ อารมณ์ ความคิด จินตนาการ อีกเรื่องหนึ่งคือการสนับสนุนให้เด็กได้ใช้มือ เป็นเรื่องที่ดีอย่างมากสำหรับเด็กเล็กๆ  แต่สำหรับเด็กประถมต้นเด็กบางคนอาจพัฒนาได้ดี (ชอบ) เมื่อได้ใช้มือกระทำสิ่งต่างๆ  ในขณะที่เด็กบางคนอาจพัฒนาได้ดีหรือมีความชอบมีจินตนาการเมื่อได้อ่านหนังสือ  ดังนั้นการที่โรงเรียนบางโรงเรียนได้นำเด็กไปในทางสุดโต่งจนเกินไป จนเด็กอ่านไมได้หรือทำเลขไม่ได้ในวัยประถม (อย่างที่ได้อ่านในกระทู้นี้) ดิฉันจึงรู้สึกว่าไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีเท่าไหร่ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 54 19:09:06 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 54 19:29:19 จากคุณ : กรรมใดใครก่อ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 19:03:33

ความคิดเห็นที่ 101 จะว่าไปเรื่องแบบนี้ถ้าไม่อยู่ในสถานการณ์จริง..ก็คงออกความเห็นลำบากนะคะ เอาเป็นว่า ขอแสดงความเห็นใจ และเอาใจช่วยแล้วกันนะคะ แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 54 20:02:30 จากคุณ : mummy long leg (mummy long leg) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 19:59:35

ความคิดเห็นที่ 102 อย่าให้ดูทีวี อย่าให้เล่นคอมพ์ อย่าเดินห้าง อย่าซื้อของเล่นให้ อย่าเพิ่งสอนเล่นดนตรี... อย่าเพิ่งสอนหนังสือ สอนวิชาการ..   ...ปล่อยให้เด็กสนใจเอง นี่มันชีวิตเด็กๆ ยากจนบ้านนอกที่ไม่ได้เรียนหนังสือชัดๆ ทำไมผมอ่านดู แล้วรู้สึกว่า เด็กเหล่านี้กำลังถูกหล่อหลอมให้อยู่ในสังคมเล็กๆ ที่ต่างไปจากสังคมจริงๆ หรือของคนส่วนใหญ่ ผมกลัวมากว่าวันหนึ่งที่เดินเข้าไปในสังคมจริงๆ เด็กเหล่านี้จะทานแรงเสียดสีจาก สิ่งต่างๆ ที่ไม่มีในสังคมที่ผ่านมาของเขาได้แค่ไหน ผมรู้สึกว่า เด็กๆ เหล่านี้มีพ่อแม่ เป็นเกราะคุ้มครอง ความไม่ดี การแข่งขัน ความเห็นแก่ตัวทั้งหลาย ไม่ให้ไปถึงตัวของลูกให้มากที่สุด ถึงขนาดที่สร้างสังคมเล็กๆ แยกออกไปจากสังคมจริงๆ แต่ถ้าวันหนึ่งคุณไม่อยู่...หรือเด็กเหล่านี้เติบโตพอจนออกไปสู่สังคมที่มีแต่การแข่งขัน เด็กๆ เหล่านี้จะแข็งแกร่งมากน้อยแค่ไหนกัน (อันนี้ผมถามตัวเอง) --- สำหรับปัญหาของ จขกท. ผมว่าเรียนแบบโฮมสคูไปก่อนน่าจะดีที่สุด อย่าพึ่งผลักเด็กเข้าไปสู่สังคมตอนนี้เร็วเกินไป หากเด็กเข้าไปแล้วสังคมไม่เหมืิอนเดิม เด็กปรับตัวไม่ทัน เรียนไม่ทัน เพื่อนๆ อาจจะล้อ อาจจะแหย่ ... เป็นตัวตลกของเพื่อนๆ หรือบางครั้งครูบางคนอาจจะแซว ว่า บ่น ล้อฯลฯ เด็กๆ เหล่านี้อาจจะเกิดปมขึ้นมา ว่าตัวเองไม่เก่ง ไม่ดี สุ้เพื่อนๆ ไม่ได้ เหล่านี้ต่างหากที่ผมคิดว่าน่ากลัวกว่าการได้เรียนได้ทัน แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 54 23:42:04 จากคุณ : kamas เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 20:15:56

ความคิดเห็นที่ 103 อ่านกระทู้นี้แล้วเกิดไฟจริง ๆ ค่ะ จากคุณ : แม่น้องเอเอ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 21:22:18

ความคิดเห็นที่ 104 เกือบจะพาลูกไปสมัคร อนุบาลแล้วค่ะ ยื่นใบสมัครไว้ตั้งแต่ลูกยังไม่ 2 ขวบ พอใกล้ ๆ ถึงเวลา ไปงานเปิดบ้าน สามีไม่ชอบซะงั้น โชคดีจังที่ไม่ได้ไปสัมภาษณ์ มิฉะนั้นอาจตกที่นั่งเดียวกับ จขกท จากคุณ : แหวนโอปอ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 21:54:51

ความคิดเห็นที่ 105 มาอ่านความคิดเห็นก่อนไปเตรียมตัวรีดเสื้อให้ลูกใส่ไปโรงเรียนคะ ขอบคุณทุกความเห็นอีกครั้ง ขอบคุณจริงๆเพราะทุกๆความเห็นทำให้พ่อแม่แสนสนุกที่กำลังทุกข์เกิดกำลังใจคะ สำหรับท่านที่บอกว่าอ่านกระทู้นี้แล้วทำให้เกิดไฟ เราก็อยากทราบว่าท่านเกิดไฟอะไร? ใช่ไฟสุมทรวงเหมือนเราตอนนี้หรือเปล่า?^_^ ขอบคุณมากๆคะ เริ่มต้นสัปดาห์นี้ด้วยการรอคอยการเรียกไปสัมภาษณ์ด้วยใจจดจ่อคะ จากคุณ : จขกค(แม่คนนึง) (miz u so much) เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 22:09:31

ความคิดเห็นที่ 106 เคยไป open house มาด้วยคะ แต่ไม่ตรงใจที่เค้าไม่ให้เด็กดูทีวี หรือใช่้อุปกรณ์อิเล็คทรอนิคเลย เน้นชีวิตติดดิน เล่นโดยการฝึกทำอาหาร อบคุ้กกี้ ฝึกทำไร่ผัก ซึ่งคงขัดกับวิถีชีวิตที่บ้านมาก แต่ที่สำคัญคือไม่เน้นการเรียน ใจกลัวว่าจะสอบที่อื่นลำบากเลยไม่อยู่ในช้อยส์ค่ะ เป็นกำลังใจให้ผปค.ทุกท่านที่กำลังตามหาโรงเรียนในน้องๆ ลองหาเป็นแนวกึ่งวิชาการ น่าจะไม่เครียดหรือกดดันเท่าวิชาการล้วนๆ เสริมเรียนพิเศษน่าจะดีกว่าเอาเข้าโรงเรียนปกติเลย สำหรับเด็กโตจะค่อนข้างปรับตัวเยอะอยู่ แต่เด็กเล็กๆ คงไม่นานค่ะ จากคุณ : iamneomai เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 22:13:46

ความคิดเห็นที่ 107 อ่านถึงความเห็นที่ 92 ในประเด็นที่ว่า "แต่...... โรงเรียนทางเลือก (ที่เราก็เป็นคนหนึ่งที่อยากให้ลูกได้เข้าเรียน) มีข้อแตกต่าง เหมือนที่มี ผปค คนนึงว่าไว้ คือ รร ทางเลือก จะมีส่วนช่วยกระตุ้นให้เด็กได้แสดงสิ่งที่ตนสนใจอย่างเต็มที่มากกว่าแนว วิชาการปกติ เด็กสามารถเรียนรู้ในสิ่งที่ตนสนใจอย่างเต็มที่ และแสดงพรสวรรค์ของตัวเองออกมาได้มากกว่า เด็กจะรู้ตัวเร็วว่าตัวเองต้องการจะเรียนรู้อะไร รักและมีความสุขที่จะได้เติบโตไปในแนวไหน ทำให้ช่วงเวลาที่เด็กโตขึ้น เด็กจะรู้ตัวเองได้มากกว่าว่าจะเรียนต่อทางด้านไหน รร แนวปกติ จะเน้นการเรียนรู้ที่ทำให้เด็กสามารถเรียนต่อในระดับสูงไปเรื่อยๆ มีการฝึกทักษะทางวิชาการ และเด็กจะรับรู้ว่ามีการตัดสินคุณภาพด้วยคะแนนทางวิชาการทำให้พยายามที่จะ แข่งขันกันมากขึ้น โดยถ้าเด็กไม่ได้เป็นตัวของตัวเองอย่างแข็งแกร่งมากพอ อาจจะหลงทาง และลืมไปได้ ว่าตัวเองต้องการที่จะทำอะไร โดยพยายามทำในสิ่งที่ตนเองคิดว่าผู้ใหญ่จะชื่นชม และเป็นสิ่งที่ถูกต้องในสังคม ลูกของเราอาจจะไม่ต้องเรียน มหาวิทยาลัย อาจจะอยากเป็นแค่ช่างตัดผม อาจจะจบ ม3 แล้วเรียนแนวเฉพาะทางต่อ แต่เป็นช่างตัดผมที่แก้ปัญหาให้ลูกค้าได้ มีความคิดสร้างสรรค์ และที่สำคัญทุกเช้าที่เค้าตื่น เค้ารู้สึกอยากทำงาน อยากตัดผม ... มีความสุขทุกวันกับการใช้ชีวิต ... นั่นแหละค่ะ คือสิ่งที่เราตัดสินใจ ว่าทำไมอยากให้ลูกเรียน รร ทางเลือก และค้นพบตัวเองโดยเร็ว :-)" การค้นพบตัวเองโดยเร็ว..ก็คือ ความใฝ่ฝันที่อยากจะเป็นอะไร ชอบอะไร ตัวเองเป็นคนถนัดแนวไหน จะประกอบอาชีพอะไรในอนาคต ใช่มั้ยคะ? เราเห็นว่าเด็กๆไม่น้อยทั่วๆไป ก็รู้จักมีความใฝ่ฝันอย่างแรงกล้าและค้นพบตัวเองเจอได้โดยไม่ต้องพึ่งวอลดอร์ฟนะคะ เพียงแต่ว่าความใฝ่ฝันนั้นจะประสบความสำเร็จหรือไม่ มันไม่ได้อยู่ที่การกระทำของตัวเอง 100% หรอกค่ะ จริงๆนะคะ มันอยู่ที่"จังหวะชีวิต" หรือ เรียกขลังๆว่า "โชคชะตา" ด้วยค่ะ ต่อให้เรารู้ว่าชอบอะไร อยากจะทำอะไรตั้งแต่ 3ขวบ 5ขวบ กว่าจะเดินทางไปถึงที่ฝันได้ ส่วนใหญ่มักจะต้องรอๆๆๆอะไรสักอย่าง หรือไม่ก็ชีวิตมีจุกเปลี่ยนจุดหักเหอะไรบางอย่าง อย่างเช่น อยากจะเป็นช่างตัดผมเมื่อจบ ม.3... ถ้าโชคร้ายชีวิตเกิดต้องทุพพลภาพต้องพิการมือทั้งสองข้างไปจะทำยังไง? ก็ต้องไปทำอาชีพอื่นก่อนอยู่ดี เพื่อฝึกให้เท้าชำนาญพอจะมาตัดผมต่อได้... อันนี้ก็สมมุติเพื่อให้เห็นภาพชัดเจน อย่างเราเองใฝ่ฝันมาตั้งแต่เล็กแล้วว่าอยากเป็นนักวาดภาพประกอบ และนักเขียนนิยาย ... แต่ยุคสมัยแบบนี้คงจะหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้่องด้วยอาชีพนี้ไม่ได้ ก็ต้องหันเหมาทำอาชีพอื่นก่อนให้มั่นคงเพื่อเลี้ยงปากท้อง เมื่อสถานะทางการเงินมั่งคงแล้วค่อยกลับไปเขียนนิยาย พอทำอาชีพอื่นนั้นเพื่อสร้างความมั่นคง ก็มาท้องมีลูก มีครอบครัว..นี่ก็ต้องหันเหมาเลี้ยงลูกก่อน เงินที่จะสร้างความมั่นคงชีวิตตัวเอง ก็มาสร้างรากฐานให้ลูกไปก่อนอีก เราเลยยังไม่รู้เลยว่ากว่าเราจะไปถึงฝัน...เราจะตายก่อนรึเปล่าน่ะเออ... จากคุณ : หมีหมี่ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 22:34:19

ความคิดเห็นที่ 108 ขอบคุณทุกๆคคห. อีกครั้ง คคห.ของท่านเปนกำลังใจให้กับพ่อแม่ที่รอความหวังอย่างพวกเราเปนอย่างมาก ได้ทราบหลากหลายมุมมอง รับรู้หลากหลายทัศนคติ ดีกว่าที่เเราจะมองอยู่มุมเดียว ขอขอบคุณจากใจ ... จากคุณ : nongthee เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 22:49:19

ความคิดเห็นที่ 109 และจากความเห็นนี้ของ จขกท. นะคะ สำหรับเรื่องการทำโฮมสคูล เราคงไม่อาจทำโฮมสคูลเต็มรูปแบบให้ลูกเราได้แน่ๆคะ เพราะเราเองก็มีหลายๆอย่างที่ต้องทำคะ -เราคิดว่าต้องจ้างครูสอนพิเศษมาช่วยด้วยค่ะ แต่ลูกคุณ จขกท.ยังเล็กเพิ่งพ้นวัยอนุบาลมา น่าจะปรับตัวได้ไม่ยากค่ะ ที่เราห่วงแทนจริงๆคือ พี่โตๆค่ะ ส่วน เรื่องไปร้องขอให้โรงเรียนแสนสนุกจัดหาครูมาช่วยผปคที่เดือนร้อน โดยทำโฮมสคูลเล็กๆรองรับเด็กๆที่ไม่มีที่เรียนก่อนนั้น ทางโรงเรียนบอกว่าไม่มีบุคคลากรเพียงพอคะ สรุปคือโรงเรียนไม่ทำให้คะ -เราคิดว่าไม่ใช่ให้ไปร้องขอกับทางโรงเรียนแสนสลดนี้หรอกนะคะ น่าจะเป็นโรงเรียนอื่นสักแห่งที่มีแนวโน้มเห็นใจ และจะรับเด็กจากโรงเรียนแสนสลดน่ะค่ะ สมมุติว่าโรงเรียนนี้ชื่อ..รร.ล้านสงบ ก็ให้ผู้ปกครองทุกคนที่ตกลงใจเอาลูกออกจากแสนสลด มาเข้าที่ รร.ล้านสงบนี้แทน และขอร้องผู้อำนวยการรร.ล้านสงบว่าช่วยเปิดชั้นเรียนพิเศษปรับพื้นฐานให้เด็กที่มาจากแสนสลดให้ด้วย เพื่อที่ว่าปรับจนได้ที่แล้ว ก็จะได้เข้าชั้นเรียนปกติของรร.ไปเลย เรื่องติวลูกเข้าระบบ ตอนนี้ผปคหลายๆคนก็ช่วยๆกันติวลูกตัวเองอยู่คะ เช่นเราเองเป็นต้น   -น่าจะมีสักสถานที่หนึ่งที่จะมารวมกลุ่มหรือใช้แลกเปลี่ยนการเรียนการสอนกันได้นะคะ เพราะเชื่อว่าผู้ปกครองทุกท่านคงถนัดในสาขาวิชาแตกต่างกันไป ถึงแม้ว่าเนื้อหาวิชาจะเป็นแค่ระดับประถม-ม.ต้น แต่การรวมกลุ่มแล้วแบ่งหน้าที่กัน น่าจะช่วยผ่อนแรงผู้ปกครองได้นะคะ และสำหรับผู้ปกครองที่จะให้ลูกโฮมสคูลแน่นอนแล้ว ยังไงก็สมควรมารวมกลุ่มกันค่ะ เพื่อนำเงินที่จะต้องใช้เป็นค่าเล่าเรียนลูกอยู่แล้วมารวมกันเป็นเงินก้อน เพื่อใช้เป็นค่าจ้างครูสอนพิเศษ หรืออาจจะเป็นค่าบ้านเช่าเพื่อทำการเรียนการสอน พอเราจ้างครูเอง เราก็สามารถกำชับถึงปัญหาที่มี และแนวทางที่เราต้องการให้เขาสอนลูกเราได้ พี่คนโตสุดก็สามารถมาเรียนรวมกับน้อง จนกว่าตัวเองจะเข้าใจได้ แล้วก็เรียนเพิ่มอีก เพราะยังไงๆพี่ที่โตที่สุดก็ต้องเรียนนาน และหนักกว่าน้องๆอย่างแน่นอน เช่น น้องป1.-ป.3 อาจจะใช้เวลาเรียนโฮมสคูลกลุ่มครึ่งปีก็ทันกันกับระบบหลัก แต่พี่ม.1 อาจจะต้องใช้เวลา 1ปี นี่ก็คือ เหมือนกับเรามารวมเงินกันเปิดที่สอนพิเศษเฉพาะกิจล่ะค่ะ ประโยชน์คือ เราไม่ต้องเหนื่อยเองทั้งหมด ควบคุมทิศทางได้ และกลับบ้านไปก็เสริมเพิ่มเติมกับลูกได้ ..ก็ยังย้ำว่า เป็นความเห็นของคนนอกนะคะ..ไม่ทราบว่าจะทำได้จริง หรือเป็นประโยชน์แค่ไหน... ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : หมีหมี่ เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 23:26:39

ความคิดเห็นที่ 110 หลังจากเจอเคสแสนสนุกผมกลับมานั่งมองตัวเองในฐานะพ่อคน ผมคุยกับภรรยาเรื่องพวกนี้มากขี้น ผมเคยถามคำถามนีงกับแฟนว่า คุณคิดว่าคนอย่างบีโธเฟน เรียนทฤษฏีเปียโนก่อนเล่น หรือว่าเล่นแล้วเรียนทฤษฏี ไทเกอร์ วู๊ดส์ เรียนทฤษฏีกอล์ฟก่อนหัดตี หรือว่าตีเล่นก่อนแล้วค่อยเรียนทฤษฏี แม้กระทั่งภราดร เล่นเทนนิสก่อนเรียนทฤษฏี หรือว่าตีเล่นก่อนเรียนทฤษฏี น้องวิว เยาวภา น้องสอง ก็เหมือนกัน คนพวกนี้ที่ประสบความสำเร็จนั้นล้วนแล้วแต่เกิดจากการได้ลองเล่นก่อนทั้งนั้นโดยมีครอบครัวสนับสนุนตั้งแต่ 0 เลย ไม่มีใครมานั่งเรียนตำราแล้วเก่งได้หรอก แต่ปัจจุบันที่เราเห็นๆคือเราพยายามผลักให้โรงเรียนทำหน้าที่ตรงนี้แทนคนที่เป็นพ่อแม่ ต่อให้เป็นโรงเรียนทางเลือกก็เหอะครับถึงแม้ว่าจะมีความยืดหยุ่นมากกว่าโรงเรียนแนววิชาการ แต่โรงเรียนทางเลือกก็ไม่ได้หมายความว่าจะมาทดแทนหน้าที่ตรงนี้ของพ่อแม่ได้ ดังนั้นไม่ว่าลูกจะเรียนโรงเรียนแนวไหน เราก็ยังมีหน้าที่ตรงนี้อยู่ ผมอยากให้แยกแยะบทบาทของพ่อแม่และโรงเรียนให้ออกครับ ผมเองก็ได้ไป open house ที่แสนสนุกมา ส่วนหนึ่งที่ผมรู้สึกว่ามันแปลกคือ โรงเรียนกำลังจะสร้างบทสำหรับความเป็นพ่อแม่ให้กับผมด้วย ซึ่งผมมองว่า มันล้ำเส้น เขาอ้างตรงนั้นว่ามันคือการเข้าไปมีส่วนร่วมกับโรงเรียน แต่สำหรับตัวผมแล้ว ผมเป็นพ่อคน ผมก็ต้องให้เขาเรียนรู้ด้านโลกแห่งความจริงด้วยไม่อย่างนั้นเขาจะอยู่ในสังคมได้อย่างไร ผมรู้สึกว่าโรงเรียนกำลังกลืนความเป็นพ่อแม่ของผมด้วยแนวคิดสุดโต่งของเขา มันออกจะล้นๆอยู่เหมือนเป็นลัทธิอะไรอย่างนึง แต่ ณ เวลานั้นลูกผมชอบโรงเรียนนี้ก็เลยไม่อยากขัด พอถอยออกมาก้าวนึง มองกลับไปดูภาพรวม มองกลับไปดูทั้งสังคม ผมคิดว่าผมเกือบไปแล้วและตัดสินใจถูกแล้วที่ถอยออกมา เมื่อเกิดเหตุการณ์ขี้น ยิ่งย้ำชัดเจนขี้นว่าผมตัดสินใจถูก ผมจะไม่ยอมให้ผู้ปกครองมาเฟียพวกนั้นเป็นคนนำพาอนาคตของลูกผมอย่างเด็ดขาด ถ้าการทำงานบริหารการศึกษาเริ่มต้นจากระบบพวกพ้องผลประโยชน์และความไม่โปร่งใส รับรองว่าการเรียนการสอนก็จะถูกเบี่ยงเบนไปตามความต้องการของคนบางกลุ่มแทนที่หลักการที่ถูกต้อง ผมจึงเป็นคนแรกๆที่ออกมาตอบโต้โรงเรียนโดยการโพสบนเว็บบอร์ดของโรงเรียนใช้ชื่อว่า สมโภชน์ โดยเริ่มต้นที่การตั้งคำถามและขอข้อมูลที่ชัดเจน แล้วก็ไม่มีคำตอบ ผมไปหาข้อมูลด้านกฏหมาย การเงิน การตลาดมาโต้แย้ง ก็ไม่มีคำตอบ สุดท้ายเขาตอบกระทู้ผมว่า สวัสดีปีใหม่ค่ะ (โอ้ว แม่เจ้า) คิดเหมือนกันว่า หากไม่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นผมคงไม่ได้เรียนรู้เรื่องตรงนี้และไม่ได้กลับมาสำรวจตัวเองอย่างนี้ สิ่งที่อยากจะฝากให้กับโรงเรียนแสนสนุกทั้งคนบริหารเก่าและใหม่ก็คือ เวรกรรมมันมีจริงนะครับ จากคุณ : bird เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 23:38:30 A:182.53.51.106 X: TicketID:302231

ความคิดเห็นที่ 111 เคยมีเพื่อนมาจากเมืองจีน ตอน10-11ขวบ มาเรียนที่โรงเรียนประถมที่เราเรียนอยู่ ครูให้เค้าเริ่มเรียน ป.1  แล้วก็วัดผลทุกเทอม เค้าก็ได้เลื่อนชั้นเป็นป. 2 ป. 3 ในเทอมถัดๆมา จนในที่สุดก็มาเรียนชั้นเดียวกับเราตอนป.6   และก็เรียนดีด้วยค่ะ ตอนเข้ามหาวิทยาลัยรู้สึกจะติดวิศวะลาดกระบังด้วย เราว่า น่าจะมีโรงเรียนที่ให้โอกาสแบบนี้กับเด็กบ้างนะคะ  เพราะที่เด็กยังอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ เพราะเค้าเรียนมาในรูปแบบของโรงเรียนเดิมจัดไว้ ไม่ใช่เด็กโง่ซักหน่อย เด็กทุกคนมีศักยภาพในการเรียนรู้อยู่แล้วค่ะ ผู้ปกครองอย่างเพิ่งเครียด/กังวลมากไป เพราะเด็กจะพลอยกังวล+รู้สึกว่าตัวเองด้อยกว่าเด็กทั่วไป คิดว่า อย่างน้อย เค้าก็ได้มีโอกาสเรียนอย่างสนุกสนานมาในระยะเวลาหนึ่ง และต่อไปนี้เป็นการทดสอบEQเรื่องการปรับตัวเมื่อต้องไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ โดยที่มีผู้ปกครองเป็นกำลังใจ และประคับประคอง เค้าให้ผ่านมันไปได้ด้วยดี ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Anonym เขียนเมื่อ : 20 ก.พ. 54 23:47:02