ความคิดเห็นที่ 1 สู้ๆ จ้ะ ทุกคนก็เหนื่อยกันทั้งนั้น แต่ถ้ามันแลกมากับความสุขเล็กๆ ที่บางครั้งคนอื่นอาจมองว่าเล็ก แต่จริงๆ แล้วมันใหญ่มาก สำหรับครอบครัวของเรา พ่อกับแม่เรา ก็แยกทางกันตอนเราเด็กๆ เหมือนกันค่ะ แต่นั่นไม่เคยเป็นปมในใจของเราเลย ทุกวันนี้ทำให้ดีที่สุด ก็เพื่อครอบครัวนี่แหล่ะค่ะ จากคุณ : Andamanged เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 17:11:20

ความคิดเห็นที่ 2 สู้ๆค่ะ เราก็เป็นคนหนึ่งที่ต้องใช้คำว่า ประคับประคองครอบครัวให้อยู่รอด แต่ทุกวันนี้ พอคิดแค่จะเลิกกัน แล้วหันมาเห็นหน้าลูก มันก็เลิกไม่ลงอ่ะค่ะ ได้แต่คิดว่า อย่าเอาแต่ใจตัว จนลืมคิดถึงอนาคตลูก เด็กก็ต้องการทั้งพ่อและแม่ อ่ะค่ะ เราก็พยายามอย่าเอาแต่อารมณ์ใส่กัน ยอมได้ก็ยอม ยอมไม่ได้ก็เย็น สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : II (i_BaBie) เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 17:25:36

ความคิดเห็นที่ 3 เพราะครอบครัว ไม่เหมือนบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปน่ะสิคะ ตอนสุขก็สุขเหลือล้น ตอนทุกข์ก็ทุกข์สาหัส แต่คิดไว้เสมอค่ะ ความสุขอยู่กับเราไม่นาน ความทุกข์ก็อยู่กันเราไม่นานเหมือนกัน เพราะฉะนั้น สู้ต่อไปค่ะ จากคุณ : ++melissa++ เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 17:26:04

ความคิดเห็นที่ 4 เราก็มาจากเบื้องหลังครอบครัวที่หย่าร้างเหมือนกันนะคะ พ่อแม่เราหย่ากันตอนเราอยู่ป.4  เราอยู่กับพ่อ   แต่เรารู้สึกว่าเราได้รับความรักจากทั้งพ่อและแม่...เกินพอเลยค่ะ ไม่เคยรู้สึกว่าขาดหรือมีปมด้อยเลย แต่พอเรามีครอบครัวของเราเองแล้ว... เราก็ตั้งใจว่าจะสร้างครอบครัวที่อบอุ่นที่สุด จุดนี้มังคะ...เป็นแรงบันดาลใจให้เราอดทนเพื่อครอบครัว ไม่เคยรู้สึกว่าทนทุกข์สาหัส suffer อะไรเลยค่ะ ครอบครัวเราก็ครอบครัวเล็กๆธรรมดาๆ  ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่เราร่ำรวยความสุข  เพราะทุกคนในครอบครัวร่วมกันค่ะ จากคุณ : รักเฌอ..ประเทศไทย เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 17:56:25

ความคิดเห็นที่ 5 การใช้ชีวิตคู่เป็นครอบครัว ต้องมีทั้งสาตร์และศิลป์ค่ะ ที่สำคัญต้องประกอบด้วย ความรัก ความใส่ใจ ความซื่อสัตย์ และการให้อภัย ถ้ามีเจ้า 4 อย่างนี้นะคะ พี่หมีให้เลย 90 % ว่าน้องสามารถประคับประคองชีวิตคู่ไว้ได้อย่างแน่นอนโดยไม่เหนื่อย แต่ที่สำคัญคือ 2 ฝ่ายต้องช่วยกันประคอง ไม่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เพราะถ้าคาดหวังจากอีกฝ่ายแต่อย่างเดียว มันจะเหนื่อยจนท้อค่ะและก็จะหมดความอดทน ขอให้น้องมีชีวิตครอบครัวที่ราบรื่น มั่นคง และเต็มไปด้วยความรัก ความเข้าใจนะคะ จากคุณ : หมีสีชมพู เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 18:27:16

ความคิดเห็นที่ 6 พี่งเจอเมื่อวานนี้เหมือนกัน เนี่องจากมีผัวโง่ จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 19:47:01

ความคิดเห็นที่ 7 บางทีเหนื่อยๆก็เผลอคิดเหมือนกันค่ะ แต่พอวันที่หายเหนื่อยแล้วลองมองย้อนกลับไป ก็อดรู้สึกดีใจไม่ได้ที่ตัวเองเข้มแข็ง ถ้าไม่อดทนป่านนี้ก็ไม่ได้อยู่กันมาจะ 10 ปีแล้วสิเนอะ สู้ๆ จ้า+เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^ จากคุณ : ar_bowl เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 21:05:31

ความคิดเห็นที่ 8 การใช้ชีวิตคู่มันมาจาก 2 ครอบครัวเลยนะคะ พื้นฐานการเลี้ยงดูแต่ละครอบครัวก็ต่างกัน เราว่าคน 2 คนมาใช้ชีวิตคู่ต้องจูนหากันจนวันตายเลยหล่ะ การใช้ชีวิตคู่จึงทำให้เราคิดว่าเหนื่อย เพราะมันมีปัญหาให้แก้ไขให้คิดทุกวัน ๆ แต่ละวันก็ไม่เหมือนกัน มันถึงได้มีสุขและทุกข์ปนกัน เหมือนที่แม่ ๆ ข้างบนกล่าวมา จากคุณ : แม่ลูกสี่ เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 21:22:49

ความคิดเห็นที่ 9 ...กำลังจะมีครอบครัวเหมือนกันครับ สิ่งที่ผมเรียนรู้จาก เตี่ยกับแม่ ก็จะนำมาใช้ในชีวิตคู่ของผม ซื่อสัตย์ต่อครอบครัว ให้เกียรติต่อภรรยา ไว้ใจซึ่งกันละกัน รักษาน้ำใจกันและกัน  และคุยกันในทุกเรื่อง ทุกปัญหา จากคุณ : แสบสันต์ หมายเลข 8 เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 21:34:09

ความคิดเห็นที่ 10 ชื่นชมคห.9 ค่ะ ผู้หญิงส่วนใหญ่ทนมากนะคะ ไม่ว่าสามีจะงี่เง่า ไม่เอาไหน ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็ทนนะคะ แต่เรื่องซื่อสัตย์เรื่องสำคัญนะคะ อยากให้ผู้ชายส่วนใหญ่ซื่อสัตย์ ไม่นอกใจ ไม่วอกแวก สำคัญมากค่ะ ช่วยเห็นใจผู้หญิงด้วยนะคะ เรื่องอื่นก็ประคับประคองกันไป อาจจะมีเรื่องที่แก้ไขง่าย หรือยากมาก ก้ต้องอดทนฟันฝ่ากันไป แต่เมื่อไหร่ที่มีการนอกใจกันขึ้นมา ก็ไม่รู้จะประคับประคองเพื่อ2คนทำไม เพราะอีกฝ่ายกำลังจะประคับประคองคนที่สามเข้ามาอยู่ด้วย จากคุณ : cool club เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 21:52:27

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นคู่ที่อยู่กันมายาวนาน และประสพความสำเร็จ ก็คือการให้เกียรติกันไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกัน ซื่อสัตย์  ปรึกษากัน  ไม่มีความลับต่อกัน ถึงจะมีทะเลากันบ้างแต่ก็ปรับกันได้เพราะพึ่งพากัน ส่วนมากหลายๆ คู่ที่เห็นทุกวันนี้โลกเทคโนโลยีไปไว เจอคนมากมายได้ง่าย แต่ละคนมุ่งหน้าหาแต่เงิน เผื่อสนองความต้องการแบบฟุ้งเฟ้อให้ทันสมัยทันเทคโนโลยี ผู้หญิงก็หาเงินได้เอง ไม่ง้อผู้ชาย ก็ต่างคนต่างegoสูง พอมีลูกก็เน้นเฟ้นอยากให้ลูกเก่ง พาไปเรียนเพิ่มเติม หาโน่นนี่นั่นมากมาย   ทำให้บางทีความเห็นไม่ลงรอยกัน แล้วไม่ปรึกษากัน  พอทะเลาะกันทีก็แรง ต่างคนต่างเก็บไว้ระเบิดรวดเดียว จากคุณ : mmtaro (MMTaro) เขียนเมื่อ : 7 มี.ค. 54 22:26:17

ความคิดเห็นที่ 12 คุณแสบสันต์ หมายเลข 8 ถูกใจใช่เลยค่ะ จขกท. คะ เป็นกำลังใจให้นะคะ เราว่าทุกครอบครัวมี ปห. ด้วยกันทั้งนั้น อย่ที่ว่า ปห. นั้นคืออะไร และครอบครัวไหนจะแก้ไข ปห. ให้ผ่านพ้นไปได้ ช่วยกันประคับประคองให้ชีวิตคู่ดำเนินต่อไปอย่างราบรื่น ก็เท่านั้น.... จากคุณ : t_merlin เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 06:24:37

ความคิดเห็นที่ 13 เราก็เป็นเหมือนกันค่ะ การใช้ "ชีวิตคู่" ดูไม่เหนื่อยเท่าคำว่า "ครอบครัว" ที่มีพ่อ แม่ และลูกน้อย เราเองก็เหนื่อยนะ เหนื่อยมากจนบางทีไม่อยากพูดอะไรกับสามีเลย ที่เหนื่อยเพราะ - สามีไม่ค่อยช่วยเหลืองานบ้านเท่าไร - สามีไม่ค่อยช่วยเลี้ยงลูก - สามีดูยังชิลล์~ชิลล์กับชีวิตผู้ชายได้อยู่เลย (ดูบอลจนดึกดื่น, เล่นแต่เน็ต, ไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียว) - และอีกหลายต่อหลายอย่าง ที่ดูผิวเผินก็จะตีความได้ว่า "ความรับผิดชอบน้อย" หรือ "ความรับผิดชอบในคำว่า .พ่อคน. น้อยจัง" แต่เราก็อยากมีครอบครัวที่อบอุ่นค่ะ ทุกวันนี้เราก็ทำ ทำ และทำไป เราพูดกับสามีน้อยลงจริง เพราะรู้สึกเหนื่อยพอตัว เค้าก็คงจะรู้ เพราะเราเองก็มีพูดแบบไม่ไหวแล้วนะบ้างเหมือนกัน เรามาคิดๆ ดู คนเป็นแม่ อะไรๆ ก็ลูกมากกว่าคนเป็นพ่ออยู่แล้ว เราก็เลยปลง ก็ทำไปค่ะ ประคับประคองไป บางทีมีถึงขั้นฟิวส์ขาดเหมือนกัน แต่เราก็พยายามปล่อยวาง และปลงค่ะ ว่าเค้าก็มีข้อดีคือไม่หักหลังเรานะ ไม่ไปมีผู้หญิงคนอื่น เค้าก็ช่วยเลี้ยงนะ ไม่ใช่ไม่ช่วยเลย กลับมาบ้านทุกคืน ช่วยซักผ้า เก็บผ้าของเรา และลูก ขับพาเราไปโน่นมานี่ พอคิดได้ก็ปล่อยวางค่ะ เพราะถือไว้ก็หนัก เราก็บอกเค้าว่า เราเหนื่อยกับการดูแลลูก ดังนั้นส่วนตัวของเค้า เค้าต้องดูแลตัวเอง วันนี้เราไม่ไหวที่จะต้องดูแลคนถึง 2 คน ถ้าลูกโตกว่านี้ ดูแลตัวเองได้ระดับหนึ่ง เราจะหันมาดูแลเค้าเพิ่มขึ้น ดังนั้นอย่าเรียกร้องอะไรจากเราเลย เพราะแค่นี้เราก็เหนื่อยพอตัวแล้ว สู้ๆ ค่ะ เพื่อคำว่า "ครอบครัว" จากคุณ : กิ่งทองใบหยก เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 11:22:24

ความคิดเห็นที่ 14 ขออนุญาตแชร์ตามหัวข้อ ในฐานะหัวหน้าครอบครัวคนหนึ่งครับ ผมเปรียบครอบครัวเหมือนการทำงานเป็นทีมครับ หากเราทำงานคนเดียวก็มีปัญหาน้อยหน่อย และการแก้ไขก็ค่อนข้างง่าย มีผลกระทบกับคนอื่นไม่มากเท่าตัวเรา แต่เมื่อใดที่เราต้องทำงานเป็นทีมร่วมกับผู้อื่น จะมีคนที่ได้รับผลกระทบต่อการตัดสินใจของเรา และเราเองก็ได้รับผลกระทบต่อการตัดสินใจนั้นของคนอื่นด้วยเช่น ลูกอยากเล่นเกมส์ แม่อยากช๊อปปิ้ง พ่ออยากอ่านหนังสือ จะเห็นว่าตารางเวลาจะมีปัญหาขึ้นมาทันที อันนี้เป็นแค่ตัวอย่างในมุมเรื่องตารางเวลา ยังมีปัญหาในมุมอื่น ๆ อีก เช่น การเงิน ความรู้สึก ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ล้วนนำมาซึ่งปัญหาอื่น ๆ ตามมา หากหาข้อตกลง หรือข้อตัดสินไม่ได้ และหากครอบครัวใดที่ไม่ได้มีเพียงแค่ พ่อ แม่ ลูก ยังมี ปู่ ย่า ตา ยาย อากง อาม่า ฯลฯ ปัญหาก็จะหลากหลายมากยิ่งขึ้น วิธีการแก้ปัญหา หรือการหาข้อยุติ ยิ่งต้องซับซ้อนมากยิ่งขึ้นไปอีกหลายเท่า หากครอบครัวใดไม่สามารถจัดการปัญหาเหล่านี้ได้ ความเป็นครอบครัวจะถูกทำลาย ทางแก้ปัญหาที่ดีที่สุดคือ การเอาครอบครัวเป็นตัวตั้ง และหาผลลัพธ์ที่ดีที่สุดกับทุกคนในครอบครัว ซึ่งบางครั้งแน่นอนว่า เราไม่สามารถทำให้ทุกคนได้รับสิ่งที่ต้องการได้พร้อม ๆ กัน เพราะทรัพยากรมีจำกัด เช่น เวลา ปัจจัยทางการเงิน เป็นต้น อาจใช้การเหลือมเวลากัน ใช้การชดเชย หรือเลื่อน ผลประโยชน์ของใครบางคนออกไป ซึ่งคนที่เสียผลประโยชน์นั้น คือคนที่ต้องเสียสละ เพื่อให้คนอื่นในครอบครัวได้รับผลประโยชน์ที่ดีกว่าก่อน การเสียสละเป็นไปได้หลายอย่าง เช่น เวลา โอกาส ทรัพย์สิน ความรู้สึก ฯลฯ จะเห็นว่า ความเป็นครอบครัวนั้นอาจจะหายไปได้ หากสมาชิกในครอบครัว ไร้ซึ่ง ความรัก และเสียสละ เพื่อซึ่งกันและกัน สิ่งที่ดีที่สุดคือ รักซึ่งกันและกัน แม้ใครบางคนอาจจะไม่น่ารัก ขอให้ทุกครอบครัว มีความรักซึ่งกันและกันครับ เพราะความรักชนะได้ทุกสิ่ง แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 54 11:36:12 จากคุณ : cybergigz เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 11:32:34

ความคิดเห็นที่ 15 เหนื่อยเหมือนกันค่ะแต่เวลาเห็นลูกแล้วก็ยิ้มออกเวลาร้องไห้คิดถึงวันที่ผ่านเวลาเราพ่อแม่ลูกไปเที่ยวกันเล่นด้วยกันหัวเราะด้วยกันมันก็มีความสุขขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เมื่อวานนี้แฟนของเราอยู่ดีๆก็บ่นว่าช่วงนี้รู้สึกเหมือนไม่ค่อยสบายเลยหลังจากถูกไฟดูดปวดหลังปวดไปทั้งตัวแล้วก็ยังมาไออีก...แล้วอยู่ดีๆเค้าก็น้ำตาซึมเราก็ตกใจว่าเป็นอะไรเค้าก็มองลูกแล้วพูดว่า"เค้ายังอยากอยู่กับลูก"เค้าบอกว่าเค้ากลัวตายลูกทำให้รู้ว่าชีวิตมีคุณค่าจริงๆและเราว่า ลูก คือเหตุผลของทุกสิ่งทั้งการประคับประคองชีวิตคู่เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ลูกเป็นทุกๆอย่างค่ะสังเกตุดูสิบางคู่ที่ไม่มีลูกก็เลิกกันง่ายแต่กับคนที่มีลูกทุกๆอย่างมันต้องพยายามอดทนและคิดให้มากกว่าเป็น2เท่า จากคุณ : แม่น้องฟ้าใส (มามี๊ตัวกลม) เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 12:32:59

ความคิดเห็นที่ 16 เซ็งกับชีวิตครอบครัวเหมือนกันค่ะ ต้องทนอยู่กับพฤติกรรมที่ไม่ชอบ ต้องทนอยู่กับคนทีมีโลกส่วนตัวสูง ทำเหมือนเราเป็นคนนอก บางครั้งอยากเหลือเกินที่จะอยู่กันแค่ตามประสาแม่ลูก ถ้าไม่ติดที่จะให้ลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์ นี่มันคงเป็นอะไรที่เรียกว่าชีวิตมั้งคะ ชีวิตที่ต้องมีความอดทนสูงลิบลิ่ว...... จากคุณ : นับถอยหลังวันหมดลม (นับถอยหลังวันหมดลม) เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 13:04:01

ความคิดเห็นที่ 17 ส่วนเราคล้ายกับ คห.ที่ 13  ^^  เพื่อลูก เพื่อครอบครัว เป็นการรอจังหวะดีๆ มากกว่าทนไปวันๆด้วยความทุกข์ที่สุมอยู่ในใจ ขอบคุณ คห.ที่ 14 ที่แชร์กันในมุมมองของคุณผู้ชายเพราะชายอาจจะคิดอย่าง หญิงอาจจะคิดอีกอย่าง ฉะนั้นเราจะลองคิดแบบชายดูบ้างเผื่อสิ่งดีๆ จะมีรอยยิ้มเพิ่มมากขึ้นสำหรับครอบครัว จากคุณ : exactly เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 13:13:25

ความคิดเห็นที่ 18 เราก็เป็นคนนหนึ่งที่ พ่อแม่ แยกทางกันตอนประมาณวัยรุ่นนะค่ะ ก็ยังเป็นปมในใใจทุกวันนี้ คือไม่อยากให้ครอบครัวเราต้องมาเป็นแบบที่พ่อแม่เราเป็นสงสารลูกค่ะเพราะเราเคยรู้สึกมาก่อน แต่ว่าตอนนี้มาเจอกับตัวเองก็เข้าใจแล้วค่ะ ว่าทำไมตอนนั้นแม่ถึงไม่ทนพ่อ และเราก็คงคิดว่าลูกคงจะเข้าใจเราหากเราตัดสินใจทำอะไรลงไป เหนื่อยจริงค่ะกับการประคับประครองครอบครัว ยิ่งอีกฝ่ายหนึ่งไม่ช่วยด้วยแล้ว ยิ่งเหนื่อยและท้ออย่างหนักเลยค่ะ ตอนนี้ก็ได้แต่มองหน้าลูกแล้วสู้ต่อไป จากคุณ : LoveCUPCAKE เขียนเมื่อ : 8 มี.ค. 54 15:01:45